ΑΦIΕΡΩΣΗ
Μαγικός χορός
Η παρουσίαση της αυτο-φύοης των πέντε Ντακίνι Σοφίας
Τίνλει Νόρμπου
Υποκλίνομαι στο ίδιο το Πνεύμα Σοφίας μου
που είναι ο καλύτερος Δάσκαλος Σοφίας μου
η πηγή όλων των ορατών και αόρατων ιδιοτήτων.
Τα όντα βρίσκονται πάντα μέσο: στο χρόνο και στο χώρο
Όταν τα όντα είναι στο χρόνο,
ο δάσκαλος Σοφίας μου χορεύει μαγικά στο χρόνο.
Όταν τα όντα βρίσκονται στο χώρο,
ο δάσκαλος Σοφίας μου χορεύει μαγικά στο χώρο·.
Αν εξετάσουμε προσεκτικά,
θα δούμε πως δεν παραμένεις πουθενά.
Είσαι μόνο μια προβολή.
Σ' αυτό που ποτέ δεν παραμένει,
σε σένα,
στον καλύτερο μου δάσκαλο Σοφίας, υποκλίνομαι.
Αυτό το βιβλίο δεν έχει γραφεί σύμφωνα με κάποια
παράδοση. Αμέτρητες παραδόσεις γραπτών κειμένων που
βασίζονται σε ατέλειωτες κοινές δυαδικές αντιλήψεις η σε
ανώτερη ευφυή συμπόνια και σε μη δυαδική Σοφία είναι
εξαπλωμένες παντού, έτσι ώστε οι αναγνώστες να μπορούν να
διαλέξουν όποια παράδοση τους αρέσει. Σε μερικούς αρέσει
να μαζεύουν λουλούδια για να τα βάλουν στο ιερό μέσα σε ένα
ωραίο βάζο σαν προσφορά στους θεούς. Άλλοι τα κόβουν για
να διακοσμήσουν τα σπίτια τους. Σε άλλους αρέσει να τα
πλέκουν στεφάνι για να στολίσουν το λαιμό και τα μαλλιά
τους. Και μερικοί πάλι προτιμούν να μην κόβουν λουλούδια
και τ' αφήνουν να μεγαλώσουν φυσικά στο ανοιχτό
ηλιόλουστο λιβάδι.
Όποια παράδοση κι αν διαλέξουμε, πάντα αυτή προέρχεται
από τα πέντε στοιχεία, επιστρέφει στα πέντε στοιχεία και
παραμένει σ' αυτά. Έγραψα αυτό το βιβλίο για να
παρουσιάσω μ’ έναν απλό, φυσικό τρόπο τη βάση, το μονοπάτι
και το αποτέλεσμα της παράδοσης— τα στοιχεία.
Ξεκίνησα αυτό το βιβλίο στους χώρους διαλογισμού των
φίλων μου, στη Νέα Υόρκη, την πιο τρελή, ζωντανή πόλη στον
κόσμο, που φαντάζει σαν ένας λαμπερός επιβλητικός
ανεμοστρόβιλος και το τελείωσα στους χώρους διαλογισμού
των φίλων μου στο Παρίσι, την πιο κομψή παραδεισένια πόλη
στον κόσμο, που φαντάζει σαν ένα όμορφο, μαγευτικό
μάνταλα. Και στις δύο πόλεις οι αφοσιωμένοι μου φίλοι μου
έδειξαν την γενναιοδωρία τους, την καλοσύνη, την τιμιότητα
και την αρχοντιά τους.
0 Βούδας Σακυαμούνι είπε: "Όλα τα φαινόμενα προβάλλουν
από τις συνθήκες. Επειδή από την καλή πρόθεση προβάλλουν
καλές συνθήκες, ότι ευχόμαστε να γίνει θα πραγματοποιηθεί
".
Είθε όλα τα όντα, ειδικά όσοι με βοήθησαν μ' αυτό το βιβλίο,
να μάθουν να χρησιμοποιούν την καθαρή, μυστική ουσία της
ενέργειας των στοιχείων για να φτάσουν στη Φώτιση.
 ΠΡΟΛΟΓΟΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΜΕΤΑΦΡΑΣΗΣ
Στην Ελλάδα τελευταία έχει εκδηλωθεί μεγάλο ενδιαφέρον για τις
ανατολικές θρησκείες και τα φιλοσοφικά συστήματα όλων των
ειδών. Υπάρχουν πολλοί δάσκαλοι και βιβλία γύρω από αυτά και
επόμενο είναι να υπάρχει και κάποια σύγχυση και παρανόηση.
Έτσι παρ' όλο που αυτό το βιβλίο είναι προσιτό σ’ όλους καθώς δεν
έχει γραφτεί σύμφωνα με κάποια παράδοση, είναι αφιερωμένο
ειδικά σ' αυτούς που έχουν εκδηλώσει ενδιαφέρον σε κάποια
νεόφερτη παράδοση και δεν έχουν ξεδιαλύνει τις απόψεις τους.
Συγχρόνως αποκτά κανείς βασικές γνώσεις για την παράδοση του
συγγραφέα, το Βουδισμό.
Το βιβλίο θα πρέπει να διαβαστεί με ανοιχτό πνεύμα χωρίς
προκαταλήψεις και διάφορες "οπτικές γωνίες" για να μπορέσουμε
να κατανοήσουμε την ίδια μας την ύπαρξη. Χρησιμοποιούνται
λέξεις που τους αποδίδεται νέο νόημα (σύμφωνα με τη θιβετανική
αντίληψη) το οποίο μπορεί αρχικά να δυσκολέψει τον αναγνώστη
αλλά θα γίνουν κατανοητές εφ' όσον διαβάσει προσεκτικά όλο το
βιβλίο και βιώσει το νόημά του.
Η μετάφραση είναι ερασιτεχνική και καθώς λόγω του επιπέδου
του συγγραφέα γράφει με έναν ανορθόδοξο τρόπο, προτιμήθηκε
να μην αλλάξει πολύ το ύφος και η δομή καθώς η έμφαση δίνεται
στην ουσία κι όχι στη γλαφυρότητα της έκφρασης. Ούτως ή
άλλωστε ο σκοπός είναι να κατανοηθεί το νόημα. Και γι’ αυτό, έχει
επίσης προστεθεί στο τέλος ένα γλωσσάρι και υποσημειώσεις.
Για να πραγματοποιηθεί αυτό το βιβλίο συνέβαλαν πολλά άτομα σ'
όλα τα στάδια της μετάφρασης, διόρθωσης και έκδοσής του. Θα
έχει εκπληρώσει το σκοπό του αν έχει τη σωστή απήχηση στους
αναγνώστες του. Έτσι οι ευχαριστίες πάνε όχι μόνο σ' αυτούς που
συνετέλεσαν στην πραγματοποίησή του, αλλά και σ' αυτούς που
αποκομίζουν κάτι απ' αυτό. (σ.τ.μ.= σημείωση του μεταφραστή)
Ανώνυμος
ΑΝΤΙ ΠΡΟΛΟΓΟΥ
Πέντε Αδελφές Σοφίας
Αν δεν σας
συμπληρώσουμε,
γίνεστε πέντε μάγισσες,
που μας αρρωσταίνετε και μας φέρνετε δυστυχία.
Επειδή δε μπορούμε να σας διώξουμε
Η μοίρα μας εξαρτάται πάντα από σας.
Πέντε Αδελφές Σοφίας
Αν σας συμπληρώσουμε,
Γίνεστε πέντε άγγελοι,
που μας κρατάτε υγιείς και μας φέρνετε ευτυχία.
Επειδή δε μπορούμε να σας αποχωριστούμε
Η μοίρα μας εξαρτάται πάντα από σας.
Πέντε Αδελφές Σοφίας
Τίποτα δε μπορεί να συμβεί ,
ανεξάρτητα από τη διάθεση σας
Οι γεωργοί δε μπορούν να αυξήσουν τις σοδειές τους.
Οι πολιτικοί δε μπορούν να κυβερνήσουν τις χώρες τους.
Οι μηχανικοί δε μπορούν να δουλέψουν με τις μηχανές τους.
Οι γιατροί δε μπορούν να θεραπεύσουν τους ασθενείς τους.
Οι επιστήμονες δε μπορούν να κάνουν την έρευνά τους.
Οι φιλόσοφοι δε μπορούν να διατυπώσουν τους συλλογισμούς τος.
Οι καλλιτέχνες δε μπορούν να δημιουργήσουν την τέχνη τους ,
Χωρίς να εξαρτώνται από τη διάθεσή σας.
Πέντε Αδελφές Σοφίας
Τίποτα δε μπορεί να γνωρίσει κανείς
χωρίς να εξαρτάται από τη χάρη σας
Oι θιβετανοί Λάμα δε μπορούν να ψάλλουν
με το δροσερό βουνίσιο τρόπο τους.
Oι Ινδοί Γκουρού δε μπορούν να τραγουδήσουν
με τις ζεστές πεδινές φωνές τους. Αλλά εμείς τα ανίδεα όντα
Ot Γιαπωνέζοι Ρόσι δε μπορούν να καθίσουν είμαστε πάντα αχάριστα.
στο σκούρο μαξιλάρι τους . Ποδοπατώντας πάνω σου
Οι Μουσουλμάνοι Σικ δε μπορούν να χορέψουν με Σε ονομάζουμε "γη".
το ζωηρόχρωμο μανδύα τους.
Oι Χριστιανοί Ιερείς δε μπορούν να κηρύξουν υψηλόφωνα. Είσαι τόσο συνεχής.
Oι Εβραίοι Ραβίνοι δε μπορούν να προσευχηθούν χαμηλόφωνα Όποιος θέλει να εξαγνιστεί,
Χωρίς να εξαρτώνται από τη χάρη σας. αν δεν υπάρχεις,
δε μπορεί να εξαγνιστεί.
Πέντε Αδελφές Σοφίας Όποιος θέλει να σβήσει τη δίψα του
αν δεν υπάρχεις,
Ακόμα και τα πιο μυστηριώδη θαύματα
δε μπορεί να σβήσει τη δίψα του.
δε μπορούν να συμβούν,
Όποιος θέλει να ακούσει,
αν δε συμπληρώσουμε την καθαρότητά σας.
Ο Βούδας Σακυαμούνι δε μπορεί να αναπαυτεί με το ήρεμο βλέμμα αν δεν υπάρχεις,
των λωτών-ματιών του δε μπορεί να ακούσει.
κάτω από το δέντρο Μπόντι. Οποίες και να είναι οι πράξεις μας,
ρέεις πάντα
Ο Γκουρού Παντμασαμπάβα δε μπορεί να παίξει μαγικά με τις
αμέτρητες Ντακίνι που περπατούν στον ουρανό. ακατάπαυστα, χωρίς παράπονο.
Αλλά εμείς τα όντα με επιθυμίες
Ο Χριστός δε μπορεί να περπατήσει ανάλαφρα πάνω στο νερό.
είμαστε πάντα αχάριστα.
Ο προφήτης Μωυσής δε μπορεί να δει
την ακτινοβόλα φλεγόμενη βάτο. Τσαλαβουτώντας σε σένα
Σε ονομάζουμε "νερό".
Ο Βραχμάνος Σαραχάπα* δε μπορεί να ισιώσει βέλη
τραγουδώντας ύμνους Σοφίας
Είσαι τόσο διαυγής.
με τη βελοτεχνήτρα κοπέλα του.
Όποιος θέλει να πολεμήσει,
Ο τρελός Άγιος Tιλόπα* δε ·μπορεί να φάει ψάρια και να αν δεν υπάρχεις,
βασανίσει το Ναρόπα*. δε μπορεί να πολεμήσει.
Ο μέγας Γιόγκι Μιλαρέπα * δε μπορεί να παραμείνει στη σπηλιά Όποιος θέλει να αγαπήσει.
του τραγουδώντας και υπομένοντας ταλαιπωρίες, αν δεν υπάρχεις,
χωρίς να συμπληρώσουν την καθαρότητά σας. δε μπορεί να αγαπήσει.
Όποιος θέλει να δει,
Είσαι τόσο υπομονετική. αν δεν υπάρχεις,
Όποιος θέλει να μείνει, δε μπορεί να δει.
αν δεν υπάρχεις,
Οποίες και να είναι οι πράξεις μας
δε μπορεί να μείνει. πάντα φεγγοβολάς
Όποιος θέλει να φύγει, ασυσκότιστα, χωρίς παράπονο,
αν δεν υπάρχεις,δε μπορεί να φύγει. αλλά εμείς τα υπεροπτικά όντα
Όποιος θέλει να γευτεί ή να αγγίξει, είμαστε πάντα αχάριστα.
αν δεν υπάρχεις, Σε καταπνίγουμε
δε μπορεί να γευτεί ή να αγγίξει. Και σε ονομάζουμε "φωτιά".
Οποίες και να είναι οι πράξεις μας,
πάντα μας στηρίζεις Είσαι τόσο ελαφριά.
υπομονετικά, χωρίς παράπονο. Όποιος θέλει να υψωθεί,
αν δεν υπάρχεις,
δε μπορεί να υψωθεί.
Όποιος θέλει να μετακινηθεί,
αν δεν υπάρχεις,
δε μπορεί να μετακινηθεί.
Όποιος θέλει να μυρίσει,
αν δεν υπάρχεις,
δε μπορεί να μυρίσει.
Οποίες και να είναι οι πράξεις μας
μετακινείσαι συνεχώς
ανάλαφρα, χωρίς παράπονο.
Αλλά εμείς τα ζηλόφθονα όντα
είμαστε πάντα αχάριστα.
Σε φυσάμε πέρα
και σε ονομάζουμε "αέρα".
Είσαι τόσο ανοιχτή.
Όποιος θέλει να υπάρξει,
αν δεν υπάρχεις,
δε μπορεί να υπάρξει.
Όποιος δε θέλει να υπάρξει,
αν δεν υπάρχεις,
δε μπορεί να σταματήσει να υπάρχει.
Όποιος θέλει να έχει γνώση των φαινομένων,
αν δεν υπάρχεις,
δε μπορεί να τα γνωρίσει.
Οποίες και να είναι οι πράξεις μας,
μας καλωσορίζεις πάντα
απλόχωρα, χωρίς παράπονο.
Αλλά εμείς τα ανίδεα όντα
είμαστε πάντα αχάριστα.
Σε αδειάζουμε
Και σε ονομάζουμε "διάστημα".
Είσαι ο δούλος μας χωρίς απαιτήσεις
που μας υπηρετείς ακούραστα
από τα κοινά μέχρι τα ανώτερα όντα,
για να εκπληρώσεις τις κοσμικές μας επιθυμίες.
Είσαι η παντοδύναμη βασίλισσά μας,
που μας υποτάσσεις σαγηνευτικά
από τα κοινά μέχρι τα ανώτερα όντα
σε επιθυμητές ιδιότητες.
Είσαι η Ντακίνι της Σοφίας μας.
που μας οδηγείς αβίαστα με το μαγικό χορό σου
από τα κοινά μέχρι τα ανώτερα όντα
σε ιδιότητες χωρίς επιθυμία.
Μ' αυτό τον τρόπο, θέλω να σας συστήσω.
ΕΙΣΑΓΩΓΗ
Έστω κι αν μια σταγόνα νέκταρ από τα όνομά σας πέσει
στ' αυτιά μας, αρκεί για να τα γεμίσει με τον ήχο του
Ντάρμα για πολλές ζωές.
Ω θαυμαστά "Τρία Πολύτιμα Πετράδια” φημισμένα για
τη λαμπρότητα σας, είθε πάντα να παρέχετε κάθε τι
ευνοϊκό.
Πάτρουλ Ρίνποτσε
Όλες οι περιορισμένες ή απεριόριστες σφαίρες της ύπαρξης
που προβάλλουν, χονδροειδείς ή λεπτές, με δυστυχία ή
ευτυχία, κοινές ή ανώτερες, εξαρτώνται από τα πέντε
στοιχεία, που είναι η βάση όλων των καθαρών και μη
καθαρών φαινομένων.
Πέρα ως πέρα στη Σαμσάρα και στη Νιρβάνα, από τα άτομα
μέχρι τα έντομα, τα ανθρώπινα όντα, τα αντικείμενα και τις
μηχανές, τα πάντα είναι φτιαγμένα από τα πέντε στοιχεία.
Μέσα απ’ όλα γενικά τα ορατά, αμέτρητα φαινόμενα—
στοιχεία επιδεικνύεται το αυτόκρυπτο αδιαίρετο ανεμπόδιστο
"Πνεύμα Σοφίας". Στη φύση τού σαν καθρέφτη Πνεύματος
Σοφίας τα πάντα προβάλλουν με άπειρο παρεμποδισμένο και
ανεμπόδιστο δυναμικό.
Όταν δεν αναγνωρίζουμε την καθαρή φύση της εκδήλωσης
της Σοφίας, προσκολλόμαστε στην άπιαστη
αυτοπροβαλλόμενη αντανάκλαση του ανεμπόδιστου
πνεύματός μας, συσκοτίζοντας την αδιαχώριστη κενότητα και
φωτεινότητά του, διαχωρίζοντας έτσι τα αδιαχώριστα
φαινόμενα σε υποκείμενο και αντικείμενο. Μόλις γίνει
διαχωρισμός, προβάλλουν αμαυρώσεις και εμπόδια.
Με αυτόν το διαχωρισμό, το "εγώ" γίνεται το υποκείμενο και
αυτό που αντιλαμβάνεται το "εγώ" γίνεται το αντικείμενο, είτε
είναι ένα είτε πολλά, νεκρά ή ζωντανά, άψυχα ή έμψυχα. Έτσι
υπάρχει συνεχής κίνηση μπρος—πίσω μεταξύ υποκειμένου και
αντικειμένου, που είναι η αρχή της κατεύθυνσης και του
χρόνου, ανάμεσα στις ριζικές και συμβάλλουσες συνθήκες,*
στην απόρριψη δυσάρεστων και στην αποδοχή ευχάριστων
φαινομένων, στις κακές και καλές προθέσεις και στην
αμφιβολία και ελπίδα. Αυτό το διαχωρισμένο πνεύμα το
αποκαλούμε δυαδικό πνεύμα και είναι η αιτία του κακού και
του καλού Κάρμα.
Όποτε αναγνωρίζουμε την καθαρή φύση της αυτόκρυπτης
αόρατης εκδήλωσης της Σοφίας, έχουμε επίγνωση της
καθαρής μυστικής ουσίας των στοιχείων. Με αυτή την
αναγνώριση δεν υπάρχει ούτε υποκείμενο, ούτε αντικείμενο,
ούτε αρχή και τέλος, ούτε κατεύθυνση και χρόνος, ούτε ριζικές
και συμβάλλουσες συνθήκες κι επομένως δεν υπάρχει Κάρμα.
Με αυτή την αναγνώριση, η απόλυτη και η σχετική αλήθεια
γίνονται αδιαχώριστες, μη δυαδικές, καθαρός χώρος
επίγνωσης. Σ' αυτόν το χώρο τα φαινόμενα ξεπροβάλλουν
ελεύθερα, αυτή όμως η εκδήλωση του Πνεύματος Σοφίας δεν
είναι κενότητα με την έννοια του τίποτα. Το Φωτισμένο
Πνεύμα χορεύει ανεμπόδιστα με τα φαινόμενα, έχει όμως το
δυναμικό να τα παρεμποδίζει κατά βούληση, όπως διαλέγει
κανείς να φάει ή να μη φάει.
Το Φωτισμένο Πνεύμα αντανακλά τις πέντε Σοφίες* ισότιμα.
Μέσω όμως της άγνοιας, για αμέτρητες ζωές, έχουμε
δημιουργήσει αντιλήψεις και Καρμικές συνήθειες (σ.τ.μ. με τη
δημιουργία του εγώ) που συσκοτίζουν τη ζωντανή,
ανεμπόδιστη, σαν καθρέφτη ιδιότητα του Πνεύματος Σοφίας
μας. Εξαιτίας της συσκότισης του πνεύματός μας το εγώ
δημιουργεί κατηγορίες (σ.τ.μ. αναχωρώντας ) από την
κατάσταση ισοψυχίας. Με το εγώ και τις κατηγορίες
εμφανίζεται η υλική υπόσταση, με τη γέννηση αυτής
επέρχεται ο θάνατός της και με το θάνατό της επέρχεται η
δυστυχία. Το νωθρό φθαρτό Καρμικό μας σώμα και κάθε άλλη
υπόσταση που αποτελεί την ύπαρξή μας, είναι αποτέλεσμα
των χονδροειδών στοιχείων και της ανικανότητάς μας σε
προηγούμενες ζωές να αναγνωρίσουμε την αόρατη μυστική
ουσία της υπόστασης. Είμαστε χαμένοι, και υποφέρουμε λόγω
εξωτερικού ξεθωριάσματος και εσωτερικής άγνοιας. Παρ’ όλο
που δε μπορούμε να αναγνωρίσουμε αμέσως την αόρατη
μυστική ουσία μας, δεν πρέπει να νομίζουμε ότι αυτή είναι
μακριά. Η μυστική μας ουσία ανά πάσα στιγμή υπάρχει μέσα
στα χονδροειδή και λεπτά στοιχεία.
Γενικά πιστεύουμε ότι αυτό που κατανοεί την πλάνη είναι το
μη πλανεμένο Πνεύμα Σοφίας, ενώ στην πραγματικότητα
αυτό που κατανοεί την πλάνη είναι το κοινό πλανεμένο
πνεύμα. Το μη πλανεμένο Πνεύμα Σοφίας δεν έχει καμιά
πλανεμένη αντίληψη επειδή δεν έχει ένα πλανεμένο
υποκείμενο ή αντικείμενο. Από τη σχετική άποψη του κοινού
πνεύματος, το αδιαίρετο, μυστικό Πνεύμα Σοφίας φαίνεται
διαιρεμένο σε εσωτερικά κι εξωτερικά στοιχεία. Αυτά
εκδηλώνονται από το λεπτό και διαχωριστικό συναίσθημα,
μέχρι τη σταδιακά αυξανόμενη χονδροειδή και ευδιάκριτη
μορφή, εσωτερικά σαν σάρκα, αίμα, θερμότητα, ανάσα και
συνείδηση κι εξωτερικά σαν γη, νερό, φωτιά, αέρας και
διάστημα (σ.τ.μ. αιθέρας).
Οι εξωτερικές κι εσωτερικές εκδηλώσεις των εξωτερικών κι
εσωτερικών στοιχείων συνδέονται μεταξύ τους μέσω των
δραστηριοτήτων μας. Η εξωτερική στερεά μορφή της γης και
η εσωτερική στερεά μορφή της σάρκας συνδέονται όταν
τρώμε. Το νερό εξωτερικά και το αίμα εσωτερικά συνδέονται
όταν πίνουμε. Η εξωτερική φωτιά του ήλιου και η εσωτερική
θερμότητα του σώματος συνδέονται μέσω της αφομοίωσης. Ο
εξωτερικός αέρας και η εσωτερική ανάσα συνδέονται μέσω
της αναπνοής. Το εξωτερικό διάστημα του ουρανού και το
εσωτερικό διάστημα του πνεύματος συνδέονται μέσω της
ευρύτητας. Τα πέντε στοιχεία είναι αλληλοεξαρτημένα και
αλληλοεμπεριέχονται. Αυτό τους δίνει τη δυνατότητα να
συνδέονται και να δημιουργούν τις άπειρες εκδηλώσεις των
φαινομένων.
Τα φαινόμενα αρχικά εμφανίζονται στο κοινό πνεύμα μέσα
από το λεπτό στοιχείο του αέρα, ενώ προέρχονται από το πιο
λεπτό στοιχείο του διαστήματος. Επειδή και τα δύο είναι
ελαφρά και αόρατα, αλληλοσυμπληρώνονται. Κι όταν το πιο
εμφανές λεπτό στοιχείο του αέρα έλκεται μέσω του Κάρμα
από το λεπτότερο στοιχείο του διαστήματος που είναι η
αντίληψη του κοινού πνεύματος, συμπλέκονται και κινούνται
αδιαχώριστα. Αυτή η δραστηριότητα αυτόματα δημιουργεί
λεπτή θερμότητα που είναι η ουσία του λεπτού στοιχείου της
φωτιάς. Όταν το πιο εμφανές και στερεό στοιχείο της φωτιάς
έλκεται μέσω του Κάρμα από τα λεπτότερο στοιχείο του αέρα,
συμπλέκονται και κινούνται αδιαχώριστα. Αυτή η
δραστηριότητα δημιουργεί το λιγότερο λεπτό στοιχείο του
νερού. Όταν το πιο εμφανές και στερεό στοιχείο του νερού
έλκεται μέσω του Κάρμα από το λεπτότερο στοιχείο της
φωτιάς, συμπλέκονται και κινούνται αδιαχώριστα. Αυτή η
δραστηριότητα δημιουργεί το πιο εμφανές και στερεό στοιχείο
της γης.
Όταν τα όντα πεθαίνουν, αυτή η διαδικασία παίρνει
αντίστροφη κατεύθυνση. (λειτουργεί αντίστροφα) Όταν η
στερεά μορφή του στοιχείου "γη" διαλύεται στο στοιχείο
"νερό", το σώμα γίνεται ωχρό και αδρανές. Κατόπιν η υγρασία
του στοιχείου "νερό" διαλύεται στο στοιχείο "φωτιά" και το
σώμα αφυδατώνεται. Έπειτα η θερμότητα του στοιχείου
"φωτιά" διαλύεται στο στοιχείο "αέρα" και το σώμα κρυώνει.
Τέλος, όταν η ανάσα του στοιχείου "αέρα" διαλύεται στο
στοιχείο "διάστημα", το πνεύμα χάνει τη συνείδησή του κι
αυτό ονομάζεται θάνατος.
Αν έχουμε μηδενιστικές απόψεις και πιστεύουμε ότι η γέννησή
μας είναι αποτέλεσμα τύχης ή σύμπτωσης, νομίζουμε ότι τα
φαινόμενα τελειώνουν ή με το θάνατο ή όταν αλλάζουν οι
συνθήκες, οπότε δεν είναι δυνατόν να μιλάμε, για νέα
φαινόμενα. Αν έχουμε αιωνιστικές απόψεις * και πιστεύουμε
σ' έναν αόρατο δημιουργό, νομίζουμε ότι στο θάνατο θα
ενωθούμε με το δημιουργό μας, οπότε μιλάμε αισιόδοξα για
πορεία προς τον ουρανό. Σύμφωνα με τη Βουδιστική άποψη,
είναι λάθος να νομίζουμε όπως οι μηδενιστές ότι τη στιγμή του
θανάτου τα λεπτά στοιχεία εξαφανίζονται με τα χονδροειδή.
Όταν τα χονδροειδή στοιχεία εξαντλούνται και οι δυνάμεις
τους ελαττώνονται, διαλύονται το ένα μέσα στο άλλο, και
γίνονται όλο και πιο λεπτά. Μετά θα γίνουν ξανά εμφανή
(ξαναεμφανιστούν) και θα ξαναπαρουσιαστούν σαν
εσωτερικά κι εξωτερικά στοιχεία στα διάφορα βασίλεια
επαναγέννησης ανάλογα με το Κάρμα. Συνεχίζουμε να
γυρνάμε σ' αυτόν τον ατέλειωτο κύκλο της γέννησης και του
θανάτου μέχρι να πραγματώσουμε, όπως ο Βούδας, την πιο
ελαφριά, καθαρή, μυστική ουσία της Φώτισης.
Όπου κι αν υπάρχουν τα εξωτερικά κι εσωτερικά,
παρεμποδισμένα, μη καθαρά -υλικής υπόστασης -στοιχεία, η
καθαρή μυστική ουσία είναι έμφυτη και τα διαπερνά.
Ανάμεσα σ’ όλα τα χονδροειδή και λεπτά στοιχεία, μπορούμε
να βρούμε καθαρές και μη καθαρές ιδιότητες. Οι μη καθαρές
είναι πιο κοντά στην εκδήλωση της υλικής υπόστασης των
στοιχείων. Οι καθαρές είναι πιο κοντά στη χωρίς υλική
υπόσταση πηγή τους. Το καθαρό φωτεινό κίτρινο είναι το
χρώμα ουσίας της γης. Το καθαρό φωτεινό άσπρο είναι το
χρώμα ουσίας του νερού. Το καθαρό φωτεινό κόκκινο είναι το
χρώμα ουσίας της φωτιάς. Το καθαρό φωτεινό πράσινο είναι
το χρώμα ουσίας του αέρα. Το καθαρό φωτεινό μπλε είναι το
χρώμα ουσίας του διαστήματος.
Η χωρίς υλική υπόσταση πηγή των πέντε εκδηλωμένων
φωτεινών χρωμάτων είναι η μυστική - χωρίς υλική υπόσταση -
ενέργεια Σοφίας των θηλυκών Συντρόφων των πέντε Βούδα
Σοφίας. Η Βούδα Λοκάνα είναι η Σύντροφος Σοφίας που
συμβολίζει τη γη. Η Μαμάκι είναι η Σύντροφος Σοφίας που
συμβολίζει το νερό. Η Νταμντάρα Βασίνι είναι η Σύντροφος
Σοφίας που συμβολίζει τη φωτιά. Η Σαμαγιατάρα είναι η
Σύντροφος Σοφίας που συμβολίζει τον αέρα. Η Ντατβισβάρι
είναι η Σύντροφος Σοφίας που συμβολίζει το διάστημα.
Παρ’ όλο που όλα τα όντα προέρχονται από το δυναμικό
Σοφίας των στοιχείων, οι διάφορες συσκοτισμένες ιδιότητες
προκαλούνται από τα αποτελέσματα των Καρμικών δεσμών.
Παραδείγματος χάριν μέσω της αίσθησης του αγγίγματος τα
σκουλήκια έλκονται στη γη, επειδή σε προηγούμενες ζωές
είχαν κυρίως τάσεις προς τα φαινόμενα της γης. Μέσω της
αίσθησης της αφής τα ψάρια έλκονται στο νερό, επειδή σε
προηγούμενες ζωές είχαν τάσεις κυρίως προς τα φαινόμενα
του νερού. Μέσω της οξείας όρασης οι γύπες έλκονται στο
φως, επειδή σε προηγούμενες ζωές είχαν τάσεις κυρίως προς
τα φαινόμενα της φωτιάς. Μέσω της οξείας αίσθησης της
όσφρησης, τα σκυλιά έλκονται από τον αέρα, επειδή σε
προηγούμενες ζωές είχαν τάσεις κυρίως προς τα φαινόμενα
του αέρα. Μέσω της συνείδησής τους μερικοί ασκητές
έλκονται στη χωρίς υλική υπόσταση κατάσταση, επειδή σε
προηγούμενες ζωές είχαν τάσεις κυρίως προς τα φαινόμενα
του διαστήματος, αναγνωρίζοντας όλα τα φαινόμενα σαν
μαγική έκφραση, πέρα από υλική υπόσταση.
Επειδή με τα πλανεμένα πνεύματά μας των χονδροειδών
στοιχείων έχουμε δημιουργήσει τις πέντε κοινές αισθήσεις και
τα αντικείμενά τους, αρπαζόμαστε από την υλική υπόσταση με
τους πέντε τρόπους προσκόλλησης. Επειδή δεν
αναγνωρίζουμε ότι οι αισθήσεις μας και τα αντικείμενά τους
είναι οι απατηλές εκδηλώσεις των παρεμποδισμένων
χονδροειδών στοιχείων μας, προσπαθούμε να απορρίψουμε τα
δυσάρεστα αντικείμενα και να αποδεχτούμε τα ευχάριστα.
Αλλά το θετικό γίνεται αρνητικό και η δυστυχία συνεχίζει να
υπάρχει.
Μέσω της προσκόλλησης στην όραση, η πεταλούδα της νύχτας
έλκεται από το όμορφο φως της φωτιάς και πεθαίνει από τη
φλόγα της. Μέσω της προσκόλλησης στην ακοή, το ελάφι
σταματά για να ακούσει το ωραίο σφύριγμα του κυνηγού και
πεθαίνει από το βέλος του. Μέσω της προσκόλλησης στην
όσφρηση, το αρσενικό αλογάκι της Παναγίας δελεάζεται από
το θηλυκό και πεθαίνει από το ένστικτό της να το
καταβροχθίσει. Μέσω της προσκόλλησης στη γεύση, το ψάρι
έλκεται από το νόστιμο δόλωμα και πεθαίνει από το αγκίστρι
του ψαρά. Μέσω της προσκόλλησης στην αφή, ο ελέφαντας
έλκεται από το ζεστό βάλτο και πεθαίνει στη λάσπη του.
Το Καρμικό δυναμικό διαφορετικών στοιχείων που κυριαρχεί,
προκαλεί την υποδούλωση στα αντίστοιχα πάθη.
Παραδείγματος χάριν τα κοινά ανθρώπινα όντα που στις
προηγούμενες ζωές είχαν κλίση κυρίως προς το στοιχείο της
γης, έχουν γήινη ιδιοσυγκρασία, που συνδέεται με το πάθος
της άγνοιας της οποίας τα χαρακτηριστικό είναι βαρύτητα,
στερεότητα και ακινησία. Αυτοί που είχαν κλίση προς τα
στοιχείο του νερού, έχουν μια ρευστή ιδιοσυγκρασία, που
συνδέεται με το πάθος της επιθυμίας που έχει χαρακτηριστικό
να ακολουθεί τις καταστάσεις και να αλλάζει συνεχώς. Αυτοί
που είχαν κλίση κυρίως προς το στοιχείο της φωτιάς, έχουν
μια φλογερή ιδιοσυγκρασία, που συνδέεται με το πάθος του
θυμού, και χαρακτηρίζεται από βία που καίει και εκμηδενίζει
η έχουν μια ιδιοσυγκρασία που σιγοβράζει και συνδέεται με το
πάθος της υπεροψίας, με χαρακτηριστικά μη δεκτικότητας και
μονόπλευρης αντίληψης. Αυτοί που είχαν κλίση κυρίως προς
το στοιχείο του αέρα, έχουν μια αέρινη ιδιοσυγκρασία που
συνδέεται με το πάθος της ζήλιας που το χαρακτηριστικό της
είναι η απόρριψη μέσω της προσκόλλησης και της
αρπακτικότητας. Αυτοί που είχαν κλίση κυρίως προς το
στοιχείο του διαστήματος έχουν μια μη εστιασμένη
ιδιοσυγκρασία που συνδέεται με το πάθος της άγνοιας, με
χαρακτηριστικό τη βασική αποχαύνωση που διεισδύει παντού
και είναι άπιαστη.
Αυτά τα πέντε πάθη εμπεριέχονται στα τρία πάθη της
επιθυμίας, του θυμού και της άγνοιας που είναι πηγή
δυστυχίας για τους κοινούς ανθρώπους. Η επιθυμία
δημιουργεί αγάπη μέσω της προσκόλλησης στις ευχάριστες
συνθήκες και η αγάπη δημιουργεί θυμό επειδή ελέγχει με
αρπακτικότητα. Η βάση και των δύο είναι η άγνοια που
δημιουργεί μόνο σκοτάδι συγχέοντας την αγάπη με το θυμό
εξαιτίας της αρπακτικότητας.
Μπορώ να καταλάβω (τώρα καταλαβαίνω) γιατί ο Βούδας
άφησε το χρυσοποίκιλτο βασίλειό του.
Μπορώ να καταλάβω γιατί ο Βούδας έβαλε στην άκρη τους
χρυσοκέντητους μανδύες του.
Μπορώ να καταλάβω γιατί ο Βούδας ντύθηκε με κουρέλια.
Ήθελε να καθοδηγήσει τα κοινά όντα μακριά από τα τρία
πάθη, που ξεκινούν από το εγώ, την πηγή κάθε δυστυχίας.
Ήθελε να φτάσει στη Φώτιση που είναι μια κατάσταση πέρα
από το εγώ και πέρα από τη δυστυχία.
Άνθρωποι με καλό Κάρμα που επιθυμούν να φτάσουν στη
Φώτιση μπορούν και χρησιμοποιούν με φυσικό τρόπο τις
λεπτές τους ιδιότητες και αυξάνουν την έμφυτη καθαρότητά
τους, έως ότου να μη χρειάζεται πλέον να εξαρτώνται από τη
χονδροειδή υλική υπόσταση και το Κάρμα. Όταν
αναγνωρίζουμε ότι τα λεπτά στοιχεία είναι έμφυτα στα
χονδροειδή, μπορούμε να δράσουμε μ’ επιδέξια μέσα.
Παραδείγματος χάριν όταν οι άνθρωποι χαμογελούν, τα
γυρισμένα προς τα πάνω στόματά τους είναι χονδροειδείς
εξωτερικές εκφράσεις της πιο λεπτής θετικής ευτυχίας που
υπάρχει μέσα τους. Όταν οι άνθρωποι αγριοκοιτάζουν, τα
ζαρωμένα μέτωπά τους είναι η χονδροειδής εξωτερική
έκφραση του πιο λεπτού αρνητικού θυμού ή ταραχής που
υπάρχει μέσα τους. Μερικές φορές τα λεπτά στοιχεία του
χαμόγελου δεν είναι θετικά. Παρ’ όλο που το στόμα (των
χονδροειδών στοιχείων) είναι, γυρισμένο προς τα πάνω, το
λεπτό στοιχείο πίσω απ’ το χαμόγελο είναι αρνητικό, όπως το
νόστιμο δόλωμα του ψαρά δελεάζει το ψάρι για να το
σκοτώσει. Μερικές φορές τα λεπτά στοιχεία του
αγριοκοιτάγματος δεν είναι αρνητικά. Πίσω από μερικά
αγκάθια μεγαλώνουν όμορφα, απαλά λουλούδια. Έτσι πρέπει
να διακρίνουμε με οξυδέρκεια την ιδιότητα του αόρατου και ν’
αποκτήσουμε εμπιστοσύνη στη γνώση του κατάλληλου
χειρισμού των αρνητικών και θετικών λεπτών στοιχείων.
Αυτό που είναι ορατό σ' ένα ανώτερο ον, είναι αόρατο σ' ένα
κοινό ον όπως ακριβώς αυτό που είναι ορατό σε μερικούς
ευφυείς κοινούς ανθρώπους, είναι αόρατο στους
κοντόφθαλμους. Οι ευφυείς άνθρωποι μπορούν να
προβλέψουν το μέλλον με επαγωγικό τρόπο, ενώ το μέλλον
είναι εντελώς απρόβλεπτο για τους κοντόφθαλμους κοινούς
ανθρώπους. Με τον ίδιο τρόπο μερικοί συμπεραίνουν ότι το
Ντάρμα είναι πρόληψη επειδή τους είναι απρόσιτο. Δεν
αντιλαμβάνονται ότι μόνο αν στηριχτούν στην καθαρή
μυστική ουσία των στοιχείων θα μπορέσουν να διεισδύσουν
στα χονδροειδή στοιχεία και να επικοινωνήσουν με τα λεπτά
στοιχεία. Μέσα απ’ αυτή τη στήριξη τα ανώτερα όντα δεν
εξαντλούν ποτέ την καθαρή μυστική φυσική ενέργεια και την
εμπιστοσύνη Σοφίας τους. Όσο περισσότερο χρησιμοποιούν
το διάστημα που από τη φύση του περιέχει όλα τ’ άλλα
στοιχεία, τόσο τα χονδροειδή στοιχεία τους γίνονται λεπτά κι
ελαφριά. Τελικά, όταν δεν πιστεύουν πια ότι θα βρουν
επιπλέον ιδιότητες στη χονδροειδή υλική υπόσταση, λέγεται
ότι είναι Φωτισμένοι.
Οι καλοί ασκητές μπορούν να εξαγνίσουν τα χονδροειδή
εσωτερικά κι εξωτερικά στοιχεία της γης. Σαν αποτέλεσμα, τα
εσωτερικά τους γήινα στοιχεία των χονδροειδών νεύρων,
καναλιών και αρτηριών* γίνονται όλο και πιο ελαφρά, όλο και
πιο καθαρά και καθώς γίνονται άφθαρτα φωτεινά και χωρίς
υλική υπόσταση, η διάκριση ανάμεσα στις αντιλήψεις των
εξωτερικών κι εσωτερικών στοιχείων της γης μειώνεται,
μέχρις ότου εξαγνιστούν στην ίδια χωρίς υλική υπόσταση
ελαφριά ουσία. Ο Παντμασαμπάβα έφτασε σ' αυτό το επίπεδο
και σύμφωνα με το σύστημα της Βατζραγιάνα, επειδή έχει
άφθαρτη φύση Βάτζρα* που καμιά συνθήκη δεν τη διαπερνά,
ονομάζεται Βάτζρα Σώμα Σοφίας.
Οι καλοί ασκητές μπορούν να εξαγνίσουν τα χονδροειδή
εσωτερικά κι εξωτερικά στοιχεία του αέρα. Όταν το κάνουν
αυτό, τα εσωτερικά στοιχεία του αέρα γίνονται όλο και πιο
ελαφρά, όλο και πιο καθαρά και καθώς γίνονται ανεμπόδιστα
και καθαρά, η διάκριση ανάμεσα στις αντιλήψεις των
εξωτερικών κι εσωτερικών στοιχείων του αέρα μειώνεται,
μέχρις ότου εξαγνιστούν στον ίδιο μαγευτικό ήχο. Μερικοί
μεγάλοι άγιοι στα αρχαία χρόνια έφτασαν σ’ αυτό το επίπεδο.
Η καθαρή διαύγεια των ήχων τους δεν εξασθενούσε από τους
κρότους και τα τριξίματα των δονήσεων των χονδροειδών
στοιχείων και τίποτα δε μπορούσε να παρεμποδίσει τον τόνο
τους που διείσδυε παντού. Αυτό ονομάζεται Βάτζρα Τραγούδι
Σοφίας.
Οι καλοί ασκητές μπορούν να μειώσουν τη δυαδικότητα του
εσωτερικού τους πνεύματος - υποκείμενο υλικής υπόστασης
και των εξωτερικών φαινομένων - αντικείμενο υλικής
υπόστασης. Όταν το κάνουν αυτό, τα λεπτά στοιχεία γίνονται
όλο και πιο απέραντα, όλο και πιο απεριόριστα και καθώς
γίνονται ανεμπόδιστα και βαθιά, η διάκριση ανάμεσα στη
δυαδική αντίληψη των εξωτερικών κι εσωτερικών στοιχείων
του διαστήματος ελαττώνεται, μέχρι να εξαγνιστούν στην ίδια
την απεραντοσύνη. Τότε τα πάντα είναι χωρίς αρχή και τέλος.
Αυτός είναι ο Σαμανταμπάντρα*, του οποίου η καρδιά Σοφίας
είναι ή πηγή αμέτρητης και απεριόριστης γνώσης, αήττητη
και μη πλανεμένη από την αυταπάτη του δυαδισμού.
Αυτό ονομάζεται Βάτζρα Καρδιά Σοφίας.
Σύμφωνα με το σύστημα Μαχασάντι, ο Σαμανταμπάντρα
παραμένει πέρα από τα χαρακτηριστικά των καθαρών η μη
καθαρών στοιχείων. Τα χαρακτηριστικά του Σαμανταμπάντρα
είναι από τη φύση τους μυστικά, έτσι ώστε ακόμα κι ένα
ανώτερο άτομο δε μπορεί να τα δει. Όσο τα ανώτερα όντα
εξαγνίζουν τα χονδροειδή στοιχεία τους που προέρχονται από
το συσκοτισμένο πνεύμα, τόσο μπορούν να δουν τη μυστική
ουσία του, αυτοδημιούργητη, σαν το ορατό μάνταλα των
ιδιοτήτων της Σοφίας του. Όσο τα χονδροειδή στοιχεία των
ανώτερων όντων εξαγνίζονται μέσω της αναγνώρισης της ίδια
τους της καθαρής μυστικής ουσίας, τόσο αναγνωρίζουν ότι δεν
υπάρχει αντίφαση ανάμεσα στα στοιχεία και τόσο
περισσότερο πλησιάζουν στην ένωση με την ίδια τους την
καθαρή μυστική ουσία που είναι η ίδια από την αρχή , σαν του
Σαμανταμπάντρα. Τελικά όταν δεν έχουν πλέον άλλα
χονδροειδή στοιχεία, είναι τέλεια ενωμένοι με την καθαρή
μυστική ουσία τους κι έχουν γίνει Σαμανταμπάντρα.
Αυτός είναι ο λόγος που ο Σαμανταμπάντρα τραγουδά:
Ω! θαυμάσιο (θαυμαστό εξαίσιο) Ντάρμα,
εξαίσια μυστική ουσία όλων των τέλειων Βούδα.
Το γεννημένο από το αγέννητο,
στη γέννηση δεν υπάρχει πια γέννηση.
Ω! θαυμάσιο Ντάρμα,
εξαίσια μυστική ουσία όλων των τέλειων Βούδα.
Όλη η παύση από το ακατάπαυστο,
στην παύση δεν υπάρχει πλέον παύση.
.
Ω! θαυμάσιο Ντάρμα,
εξαίσια μυστική ουσία όλων των τέλειων Βούδα
Όλη η ύπαρξη από τη μη ύπαρξη,
στην ύπαρξη δεν υπάρχει πλέον ύπαρξη.
Ω! θαυμάσιο Ντάρμα,
εξαίσια μυστική ουσία όλων των τέλειων Βούδα.
Όλη η κίνηση από την ακινησία,
στην κίνηση δεν υπάρχει πια κίνηση.

ΑΤΟΜΙΚΑ ΚΑΙ ΓΕΝΙΚΑ ΦΑΙΝΟΜΕΝΑ
Τα πράγματα δεν είναι αυτά που φαίνονται
αλλά ούτε και είναι διαφορετικά.
Λανκαβατάρα Σούτρα
Μέσα στη σχετική αλήθεια υπάρχει πάντα κυκλική κίνηση και
αντανάκλαση ανάμεσα στο εσωτερικό και το εξωτερικό, το
λεπτό και το χονδροειδές, το υποκείμενο και το αντικείμενο,
τα ατομικά και τα γενικά φαινόμενα. Αν δε μπορούμε να
διακρίνουμε ανάμεσα στα ατομικά και τα γενικά φαινόμενα,
παθαίνουμε σύγχυση και δε μπορούμε να δημιουργήσουμε μια
σημαντική σχέση ανάμεσα στο υποκείμενο και το
αντικείμενο.
Ένα παράδειγμα των ατομικών φαινομένων είναι το
φαινόμενο των ονείρων που παρουσιάζονται το βράδυ
προερχόμενα από τις συνήθειες της ημέρας. Σ’ ένα όνειρο
μπορεί να δούμε ένα σπίτι. Επειδή αυτό είναι ορατό μόνο σε
μας, είναι ατομικό μας φαινόμενο. Μετά μπορεί να το
κτίσουμε κι έτσι να γίνει ορατό και σ’ όσους το βλέπουν. Αυτό
είναι γενικό φαινόμενο.
Γενικά φαινόμενα είναι οι εμφανείς αντικειμενικές συνήθειες
ομάδων ανθρώπων η κοινωνιών που συμμετέχουν συλλογικά
σ’ αυτές. Διαφορετικές εκφράσεις των ατομικών φαινομένων
ενώνονται για να δημιουργήσουν γενικά φαινόμενα που με τη
σειρά τους αφήνουν ένα κατάλοιπο για περαιτέρω ατομικά
φαινόμενα. Παραδείγματος χάριν ένας σχεδιαστής μόδας
εισάγει μια νέα μόδα μέσα από τα ατομικά του φαινόμενα.
Αυτό γίνεται γενικό ομαδικό φαινόμενο που μπορεί να δώσει
έμπνευση σ’ έναν άλλο σχεδιαστή, που με τη σειρά του μπορεί
να δημιουργήσει ένα νέο τύπο μόδας.
Έχουμε εμπιστοσύνη στα γενικά φαινόμενα επειδή
συμφωνούμε στα συμπληρωματικά χονδροειδή στοιχεία και
στη λογική. Παραδείγματος χάριν όταν γνωρίζουμε μόνο την
άσπρη ζάχαρη και δεν έχουμε δει ποτέ τη μαύρη, έχουμε τα
φαινόμενα της άσπρης ζάχαρης κι όταν σκεφτόμαστε τη
ζάχαρη, αυτόματα θεωρούμε πως είναι άσπρη. Δε
χρειαζόμαστε καν τη λέξη άσπρη επειδή έτσι έχει συμφωνηθεί
γενικά και υπονοείται. Αν κάπου αλλού υπάρχουν άνθρωποι
που γνωρίζουν μόνο τη μαύρη ζάχαρη, δε χρειάζονται καν τη
λέξη μαύρη επειδή όταν σκέφτονται τη ζάχαρη, αυτόματα
θεωρούν πως είναι μαύρη. Αυτοί που έχουν συνηθίσει και την
άσπρη και τη μαύρη ζάχαρη σκέφτονται: "Ποιά ζάχαρη; την
άσπρη ή τη μαύρη;".
Όσο το δυαδικό μας πνεύμα παραμένει ασυνείδητο και νωθρό
και μέχρι να γίνει φωτισμένο μη δυαδικό πνεύμα, θα
υπάρχουν πάντα παρεμποδισμένα φαινόμενα. Όπου τα
φαινόμενα είναι παρεμποδισμένα υπάρχουν πάντα αληθινές
και αναληθείς αντιλήψεις. Η αλήθεια του ενός είναι τα
αναληθές του άλλου και το αναληθές του ενός είναι η αλήθεια
κάποιου άλλου. Σύμφωνα με το δυαδικό πνεύμα η αλήθεια
υφίσταται προσωρινά σαν αληθινές ή μη αληθινές αντιλήψεις
ανάλογα με τη σχέση που έχει με την πρόθεση και τις
συνθήκες. Γι’ αυτό και την αποκαλούμε σχετική αλήθεια.
Μέσα στο σύστημα της σχετικής αλήθειας υπάρχουν δύο
υποδιαιρέσεις: η πραγματική σχετική αλήθεια και η
αντεστραμμένη σχετική αλήθεια. Αυτές οι δύο υποδιαιρέσεις
δεν είναι απόλυτες κατηγορίες αλλά σχετίζονται μεταξύ τους
κι εξαρτώνται από την οπτική γωνία. Παραδείγματος χάριν
για μια αρσενική τίγρη η θηλυκή είναι ελκυστική. Αυτό είναι η
πραγματική σχετική αλήθεια της. Εμάς μια τίγρη μόνο μας
τρομάζει και το πάθος της είναι αντεστραμμένη σχετική
αλήθεια.
Σύμφωνα με το κοινό πνεύμα, η πραγματική σχετική αλήθεια
είναι αυτό που μπορεί να αντιληφθεί κανείς με τις αισθήσεις
και τις λειτουργίες του. Σ’ αυτό το σύστημα η αντεστραμμένη
σχετική αλήθεια είναι ένα σύμβολο πραγματικής σχετικής
αλήθειας, σαν μια ζωγραφιά του φεγγαριού η σαν την
αντανάκλασή του στο νερό, που δε λειτουργεί, επειδή χωρίζει
τα εσωτερικά αόρατα από τα εξωτερικά ορατά στοιχεία.
Σύμφωνα με το ανώτερο πνεύμα, η πραγματική και η
αντεστραμμένη σχετική αλήθεια του κοινού πνεύματος είναι
και οι δυο αντεστραμμένες σχετικές αλήθειες. Για το ανώτερο
πνεύμα η απόλυτη αλήθεια είναι πέρα από τις αντιλήψεις του
εσωτερικού και του εξωτερικού κι έτσι οι δυο αλήθειες του
κοινού πνεύματος είναι και οι δυο απατηλές, δημιουργημένες
από το πλανεμένο πνεύμα, στο οποίο δεν μπορεί κανείς να
βασιστεί για να φτάσει στη Φώτιση.
Η αντεστραμμένη σχετική αλήθεια των ατομικών φαινομένων
μπορεί να είναι πραγματική σχετική αλήθεια για τα γενικά
φαινόμενα. Παραδείγματος χάριν ένας μάγος ξέρει ότι τα
κόλπα του δεν είναι αληθινά, αλλά κάνει μαγικά κόλπα τα
οποία οι αφελείς θεατές του πιστεύουν σαν αληθινά. Η
αντεστραμμένη σχετική αλήθεια των γενικών φαινομένων
μπορεί να είναι πραγματική σχετική αλήθεια για τα ατομικά
φαινόμενα. Παραδείγματος χάριν τα κίνητρα του Χίτλερ ήταν
τρελή αντεστραμμένη σχετική αλήθεια για πολλούς λαούς
αλλά γι' αυτόν ήταν ευφυής πραγματική σχετική αλήθεια. Οι
πράξεις του ήταν πραγματική σχετική αλήθεια για όλους.
Τα κοινά όντα νομίζουν ότι οι επιθυμητές ιδιότητες είναι
χρήσιμες. Αυτό είναι η πραγματική τους σχετική αλήθεια. Οι
ασκητές της Χιναγιάνα θεωρούν ότι αυτές οι επιθυμητές
ιδιότητες είναι άχρηστες, είναι η αιτία της δυστυχίας και δεν
ωφελούν στην επίτευξη της Φώτισης. Γι’ αυτούς η πραγματική
σχετική αλήθεια των κοινών όντων είναι αντεστραμμένη
σχετική αλήθεια. Oι ασκητές της Χιναγιάνα θεωρούν ότι οι
επιθυμητές ιδιότητες είναι πραγματικές και προσπαθούν να
τις εγκαταλείψουν με αποστροφή για να φτάσουν στη Φώτιση.
Αυτή είναι η πραγματική τους σχετική αλήθεια. Οι ασκητές
της Μαχαγιάνα θεωρούν ότι σ’ αυτούς που βλέπουν τα
φαινόμενα σαν απατηλά, δεν υπάρχουν λόγοι προσκόλλησης η
απέχθειας κι αυτό ωφελεί στην επίτευξη της Φώτισης. Γι’
αυτούς η πραγματική σχετική αλήθεια της Χιναγιάνα είναι
αντεστραμμένη σχετική αλήθεια. Οι ασκητές της Μαχαγιάνα
θεωρούν ότι όλες οι επιθυμητές και μη επιθυμητές ιδιότητες
είναι απατηλές. Αυτή είναι η πραγματική τους σχετική
αλήθεια. Οι ασκητές της εσωτερικής Βατζραγιάνα θεωρούν ότι
το να αντιλαμβάνονται όλες τις ιδιότητες σαν τα καθαρά
φαινόμενα της θεότητας ωφελεί στην επίτευξη της Φώτισης.
Γι’ αυτούς η πραγματική σχετική αλήθεια της Μαχαγιάνα
είναι αντεστραμμένη σχετική αλήθεια. Οι ασκητές της
εσωτερικής Βατζραγιάνα θεωρούν πως ότι εμφανίζεται είναι
εκδήλωση Σοφίας. Αυτή είναι η πραγματική τους σχετική
αλήθεια.
Σύμφωνα με την πραγματική σχετική αλήθεια μερικών
σύγχρονων μηδενιστών επιστημόνων, όλα τα φαινόμενα έχουν
δημιουργηθεί τυχαία ή από σύμπτωση. Σύμφωνα με την
πραγματική σχετική αλήθεια του Βουδισμού η ατομική
πρόθεση δημιουργεί όλα τα ατομικά και γενικά φαινόμενα και
η τύχη ή η σύμπτωση ορίζεται σαν η μη καθαρή εκδήλωση του
προηγούμενου Κάρμα. Το Κάρμα των ατομικών φαινομένων
λειτουργεί όπως ο σπόρος που φυτεύεται κάτω από αντίξοες ή
ευνοϊκές συνθήκες. Ο σπόρος που είναι η ριζική συνθήκη έχει
μέσα του σε λανθάνουσα κατάσταση δεκτικότητα στις
συμβάλλουσες συνθήκες, που είναι τα κατάλληλα στοιχεία της
γης, του νερού, της φωτιάς, του αέρα και του διαστήματος. Αν
δε συμπέσουν όλες μαζί ή λείπει η μία, ο σπόρος φυτρώνει
ελαττωματικός. Αν όλα αυτά συμβούν μαζί ευνοϊκά στο χρόνο
και στο χώρο, ο σπόρος εξελίσσεται σε ένα υγιές φυτό. Με τον
ίδιο τρόπο αν το Κάρμα μας δεν είναι καλό, το πνεύμα που
είναι η ριζική συνθήκη θα ελκυστεί από συμβάλλουσες
συνθήκες που δε συντελούν σε μια ευνοϊκή επαναγέννηση και
θα γεννηθούμε με επακόλουθες συσκοτίσεις. Αν το Κάρμα μας
είναι καλό, το πνεύμα που είναι η ριζική συνθήκη έλκεται από
συμβάλλουσες συνθήκες γονέων που τα γονίδια, τα χαρίσματα
και η θέση τους σε χρόνο και σε χώρο ευνοούν μια καλή
επαναγέννηση.
Το Κάρμα των ατομικών φαινομένων συνδέεται επίσης με τις
συμβάλλουσες συνθήκες που αποτελούνται από κακά και καλά
γενικά ομαδικά φαινόμενα όπως είναι η μαζική πείνα και η
γενοκτονία ή η εθνική ευημερία και η ειρήνη. Τα ατομικά
φαινόμενα των ανθρώπων που δεν πιστεύουν στο Κάρμα
συχνά έλκουν κακά γενικά ομαδικά φαινόμενα επειδή
βασίζονται στην πίστη της δύναμης του εγώ των χονδροειδών
στοιχείων. Τέτοιοι άνθρωποι πιστεύουν oτι τα φαινόμενα
τερματίζονται με τα μέσα των χονδροειδών στοιχείων και δεν
πιστεύουν στη δύναμη τoυ πνεύματος να ξαναεμφανιστεί με
νέες ορατές και αόρατες μορφές. Δε φοβούνται να δημιουρ-
γήσουν αρνητικά φαινόμενα με τα χονδροειδή στοιχεία τους
για να επιτύχουν τους μη καθαρούς σκοπούς τους που
προέρχονται από την ενέργεια Καρμικών στοιχείων πολλών
προηγούμενων ζωών.
Αν είναι πολιτικοί ηγέτες θα έλκουν κακά γενικά ομαδικά
φαινόμενα με φόνους ή γενοκτονίες, προσπαθώντας να
κάνουν στη χώρα τους εκκαθαρίσεις ανθρώπων που τους
θεωρούν κατώτερους. Οι πολιτικοί ηγέτες που κατανοούν τη
φύση του Κάρμα, συνειδητοποιούν ότι το πνεύμα δεν πεθαίνει
ποτέ κι ότι οι εχθροί της χώρας ή τα αρνητικά φαινόμενα δεν
τερματίζονται με τα μέσα των χονδροειδών στοιχείων όπως ο
φόνος ή η γενοκτονία. Ο Γκάντι ήταν ένας τέτοιος ηγέτης.
Κατάλαβε ότι τα θετικά φαινόμενα πρέπει να δημιουργηθούν
με το ανάλογο κίνητρο και με τα ατομικά φαινόμενα του
ειρηνικού πνεύματός του προσπάθησε να δημιουργήσει
ειρηνικά γενικά φαινόμενα.
Άσχετα από τις πολιτικές μας τάσεις, υποφέρουμε διαρκώς
ταλαντευόμενοι ανάμεσα στα γενικά και στα ατομικά
φαινόμενα. Μερικές φορές έχοντας συμφωνήσει στα γενικά
φαινόμενα, επαναστατούμε και απελευθερωνόμαστε από τα
ατομικά φαινόμενα ενός κακού δικτάτορα. Μετά εκλέγουμε
ένα νέο ηγέτη, που δημιουργεί νέα γενικά φαινόμενα με τα
ατομικά του φαινόμενα, που με τον καιρό πάλι θα θέλουμε να
αλλάξουμε.· Χαρακτηριστικά των γενικών φαινομένων της
Σαμσάρα είναι η συνεχής ανακύκλωσή τους είτε τα δικά μας
φαινόμενα είναι καλά είτε άσχημα.
Τα παροδικά γενικά φαινόμενα πάντα θα μεταβάλλονται και
θα βλάπτουν τα ατομικά φαινόμενα ενός κοινού ηγέτη που
πιστεύει μόνο στη δύναμη του εγώ των χονδροειδών
στοιχείων. Ένα ανώτερο άτομοo με καθαρή ενέργεια Σοφίας
μπορεί να μεταβάλλει τα γενικά φαινόμενα με τα δικά του
ατομικά φαινόμενα, δε θα τα βλάψει όμως ποτέ. Τα γενικά
φαινόμενα δε μπορούν ποτέ να μεταβάλλουν ή να βλάψουν τα
καθαρά ατομικά φαινόμενά του επειδή τα χονδροειδή μη
καθαρά στοιχεία των γενικών φαινομένων δε μπορούν να
διεισδύσουν στα καθαρά στοιχεία του, ακριβώς όπως ένα
ηφαίστειο δε μπορεί να επηρεάσει την πηγή του λαμπερού
φωτός του ήλιου. Έχει μυστική μη εγωική δύναμη Σοφίας που
είναι ανεξάντλητη και πάντα ωφελεί επειδή είναι ελαφριά και
καθαρή.
Χωρίς αυτήν την καθαρή δύναμη, η ενέργεια των λεπτών
στοιχείων εξαρτάται από την ασταθή ενέργεια των
χονδροειδών στοιχείων. Αν δεν αναγνωρίζουμε τις ριζικές
συνθήκες της μυστικής ουσίας μας και χρησιμοποιούμε την
ενέργεια των λεπτών στοιχείων μας εξωτερικά στις
συμβάλλουσες συνθήκες, όταν οι συμβάλλουσες συνθήκες
ελαττώνονται, ελαττώνεται και η ενέργεια μας. Παρ' όλο που
η ενέργεια των μυστικών ριζικών συνθηκών μας δεν
ελαττώνεται ποτέ, μπορεί να γίνει λανθάνουσα ή να καλυφθεί
λόγω αμέλειας ή λόγω της μη σχέσης με τις συμβάλλουσες
συνθήκες έτσι ώστε αυτή η ενέργεια να έχει χαθεί(μην είναι
εκεί) όταν τη χρειαστούμε.
Αν πραγματώσουμε το μυστικό δυναμικό των στοιχείων μας
θα μπορούμε να δημιουργούμε επ’ άπειρον νέες
συμβάλλουσες συνθήκες. Οι κοινές ριζικές συνθήκες
εξαρτώνται από τις συμβάλλουσες συνθήκες για να
αναπτυχθούν, ενώ οι μυστικές ριζικές συνθήκες του
Πνεύματος Σοφίας δε χρειάζονται συμβάλλουσες συνθήκες
για να εκδηλωθούν, εφ' όσον οι ίδιες είναι η καθαρή μυστική
ουσία. Όταν οι ριζικές συνθήκες αναγνωριστούν, δεν
ελαττώνονται ούτε γίνονται λανθάνουσες, ακόμα κι αν
αλλάξουν οι συμβάλλουσες συνθήκες, επειδή δεν εξαρτώνται
από τις χονδροειδείς ή λεπτές συνθήκες. Γι’ αυτό και
αποκαλούνται μυστικές.
Σύμφωνα με την κοινή λογική της Σαμσάρα, οι ριζικές και οι
συμβάλλουσες συνθήκες είναι πάντα διαφορετικές, αλλά
σύμφωνα με την ανώτερη λογική, οι συμβάλλουσες συνθήκες
είναι έμφυτες μέσα στις ριζικές. Το ένα δε μπορεί να υπάρξει
χωρίς το άλλο, όπως το φως δε μπορεί να υπάρξει χωρίς το
σκοτάδι. Αν αυτό δεν ήταν έτσι, πώς θα μπορούσαμε να
συναντάμε και να αποδεχόμαστε τις συμβάλλουσες συνθήκες;.
Λόγω της συνάντησης των συμβαλλουσών συνθηκών των
καλών ελαφρών στοιχείων με τις ριζικές συνθήκες των καλών
ελαφρών στοιχείων μας, ο διαχωρισμός ανάμεσα στις
συμβάλλουσες και στις ριζικές συνθήκες γίνεται όλο και πιο
μικρός και οι πνευματικές ιδιότητες γίνονται όλο και πιο
απέραντες κι ελαφριές. Όταν γίνουν τελείως αδιαχώριστες και
οι ριζικές συνθήκες δεν είναι διαφορετικές από τις
συμβάλλουσες και οι συμβάλλουσες δεν είναι διαφορετικές
από τις ριζικές, αυτό το αποκαλούμε Φώτιση.
Μέχρι να φωτιστούμε τα ατομικά και γενικά φαινόμενα
επικοινωνούν μεταξύ τους. Λόγω αυτής της επικοινωνίας είναι
δυνατόν οι προσωπικές πνευματικές ιδιότητες των
φωτισμένων Όντων να φανερωθούν μέσα από την ιστορία
τους και να παραμείνουν σαν ηχώ στο γενικό πνευματικό
σύστημα, ακόμα κι αν η πηγή των καθαρών αυτο-εμφανών
φαινομένων τους μας είναι αόρατη μέχρι τη Φώτιση. Στα
άτομα και στις ομάδες η ριζική συνθήκη που είναι ο σπόρος
της μυστικής ουσίας της Φώτισης, μπορεί να αφυπνισθεί και
να μεγαλώσει όταν ενωθεί με τη συμβάλλουσα συνθήκη που
είναι η έξοχη ιστορία των φωτισμένων όντων. Με την ένωση
αυτών των δυο συνθηκών οι πνευματικές ιδιότητες
αυξάνονται.
Όταν θυμόμαστε ανώτερα όντα όπως ο Μιλαρέπα, ο Χριστός,
ο Βούδας Σακυαμούνι και ο Παντμασαμπάβα, πιστεύουμε ότι
έκαναν θαύματα σκόπιμα. Βέβαια καλό είναι να έχουμε αυτή
τη γνώμη, γιατί με την προσπάθεια να συνδεθούμε με την
καθαρή μυστική ουσία τους συσσωρεύουμε αρετή. Αλλά
αυτή η αντίληψη είναι απλά και μόνο η γενική συμφωνία των
ομαδικών φαινομένων μας. Στην πραγματικότητα αυτά τα
θαύματα εμφανίστηκαν μόνο όταν τα υψηλά όντα
χρησιμοποίησαν την καθαρή αδιαίρετη μυστική ουσία των
στοιχείων που υπάρχει από την αρχή, για να κάνουν εμφανή
την αλήθεια.
Νομίζουμε πως έκαναν θαύματα και μαγικά επειδή είμαστε
περιορισμένοι από τις συσκοτίσεις των χονδροειδών στοιχείων
μας και δεν πιστεύουμε σε κάτι που δε μπορούμε να το
κάνουμε εμείς οι ίδιοι. Έτσι όταν λέγεται σύμφωνα με τη
γενική συμφωνία ομαδικών φαινομένων πως ο Χριστός
περπάτησε στο νερό, πιστεύουμε ότι είναι ένα θαύμα επειδή
το συσκοτισμένο δυαδικό μας πνεύμα διαχωρίζει τα στοιχεία
μεταξύ ουρανού και γης. Σύμφωνα με τα ατομικά φαινόμενα
του Χριστού δεν περπατούσε στο νερό. Με το πνεύμα της
ισοψυχίας του απλώς παρέμενε στην πρωταρχική μυστική
ουσία των στοιχείων που δε διαχωρίζεται ποτέ, που είναι
απέραντη και διεισδύει παντού αδιαχώριστα. Σύμφωνα με τη
συνήθεια διαχωριστικής αντίληψης των γενικών ομαδικών
φαινομένων, ένα καθαρό γεγονός γίνεται μη καθαρό (όπως
για παράδειγμα) όταν συσκοτίζουμε την σχετική αλήθεια του
Χριστού με τα να τη διαχωρίζουμε από την απόλυτη αλήθεια
Ταυ. Όταν λέγεται ότι ο Χριστός περπάτησε στα νερό,
σημαίνει ότι μέσω των συμβαλλουσών συνθηκών αυτής της
ιστορίας, προσαρμοζόταν στις λειτουργίες των ατόμων και
εμψύχωνε τα όντα για να αυξήσουν τα πνευματικά τους
χαρίσματα.
Τα χονδροειδή και λεπτά στοιχεία είναι πάντα συνδεδεμένα με
τη μυστική τους ουσία. Οι άνθρωποι που είδαν το Χριστό να
περπατάει στο νερό είχαν ένα καλό Καρμικό δεσμό μ’ αυτόν,
επειδή με τα φαινόμενα των χονδροειδών και λεπτών
στοιχείων τους μπορούσαν να συνδεθούν με την καθαρή
μυστική ουσία αυτού που αντιλαμβανόντουσαν σαν θαύμα.
Ακόμα και τώρα όταν ακούμε μέσω της ιστορίας της
αδιάσπαστης γενιάς των στοιχείων μας ότι ο Χριστός
περπάτησε στο νερό, χρησιμοποιούμε τα φαινόμενα των
χονδροειδών και λεπτών στοιχείων μας για να γνωρίσουμε τα
καθαρά -μυστικής ουσίας - φαινόμενα του Χριστού.
Ο' Βούδας είπε: "Εγώ σας δείχνω μεν το μονοπάτι της
απελευθέρωσης, εξαρτάται όμως από σας αν θα φτάσετε στην
απελευθέρωση ή όχι". Αυτό σημαίνει ότι αν δεν κάνουμε
προσπάθεια να βρούμε την απελευθέρωση μέσω
ενδοσκοπικής εξέτασης, δε μπορούμε να αναγνωρίσουμε την
αλήθεια μέσα στα ατομικά μας φαινόμενα, η πηγή των οποίων
είναι η καθαρή μυστική ουσία των στοιχείων. Παρ’ όλα αυτά
προσπαθούμε να βρούμε την απελευθέρωση μόνο μέσω
εξωτερικής εξέτασης κι ελπίζουμε να αναγνωρίσουμε την
αλήθεια στα γενικά ομαδικά φαινόμενά μας, η πηγή των
οποίων είναι τα χονδροειδή στοιχεία. Αν νομίζουμε ότι θα
ωφελήσουμε τα ατομικά μας φαινόμενα με το να αναπτύξουμε
τα χονδροειδή στοιχεία των γενικών φαινομένων, είναι
φανερό ότι δεν έχουμε κατανοήσει πως εφ’ όσον τα φαινόμενα
των χονδροειδών στοιχείων είναι παροδικά και θα
μεταβληθούν, δε μπορούμε να βασιζόμαστε σ' αυτά. Όταν τα
εξωτερικά στοιχεία ελαττώνονται και γίνονται άκαμπτα και
αδρανή, τα υποανάπτυκτα ατομικά μας φαινόμενα μοιάζουν
αθεράπευτα. Τότε, επειδή μας λείπει η εμπιστοσύνη στην
καθαρή πηγή των ατομικών μας φαινομένων, κατηγορούμε τα
γενικά φαινόμενα και λέμε ότι το Ντάρμα είναι αναληθές. Μ’
αυτόν τον .τρόπο εξαιτίας της απειρίας μας σχετικά με τη
μυστική καθαρή ουσία των στοιχείων, δημιουργούμε αρνητικά
φαινόμενα στα γενικά φαινόμενα και δεν αγαπάμε ούτε
πιστεύουμε στους εαυτούς μας. Αλλά αν πρώτα
αναγνωρίσουμε κι εδραιώσουμε εμπιστοσύνη στη δική μας
καθαρή μυστική ουσία και στην ελαφριά ενέργεια των
ατομικών μας φαινομένων, τότε μπορούμε να αγαπήσουμε και
να αποκτήσουμε πίστη στους εαυτούς μας, επειδή κατανοούμε
καθαρά πως η πηγή όλων των καθαρών ιδιοτήτων που ποτέ δε
σβήνει και ποτέ δε μειώνεται, είναι το δικό μας Πνεύμα
Σοφίας. Τότε αυτόματα αυτοκατακτούμαστε από την καθαρή
αυτοσαγηνευτικότητα των πέντε Ντακίνι Σοφίας που διοικούν
τα πέντε στοιχεία του σύμπαντος και είναι οι σύντροφοι των
πέντε Βούδα Σοφίας*. Μέσω αυτού του αυταπόδεικτου
γεγονότος, μέσω της αυθόρμητης ατέλειωτης αύξησης των
πνευματικών ιδιοτήτων μας, παράγουμε αυθόρμητα θετικά
φαινόμενα στα γενικά φαινόμενα, που γίνονται καθαρά μέσω
της δικής μας καθαρής άποψης.
Αν δεν έχουμε αυτήν την καθαρή άποψη Σοφίας, όσο κι αν
ασκούμαστε με Γιόγκα, τελετουργίες, οραματισμό ή
διαλογισμό σύμφωνα με τις δικές μας λειτουργίες των
ατομικών φαινομένων, παραμένουμε απλά στη Σαμσάρα των
χονδροειδών στοιχείων. Αν ασκούμαστε σύμφωνα με το
καθαρό Ντάρμα, δεν πειράζει αν έχουμε αρνητικές ή θετικές
αντιλήψεις, καθώς και οι δύο μπορούν να απορροφηθούν στο
πνεύμα ισοψυχίας. Όταν το αρνητικό δεν έχει στερεή
αρνητική ουσία και το θετικό δεν έχει στερεή θετική ουσία και
τα δύο εμφανίζονται μόνο σαν εκδήλωση. Τότε τα πραγματικά
φαινόμενα της Σαμσάρα διαλύονται και δεν υπάρχει πια ούτε
το όνομα Σαμσάρα. Μόνο με μια άποψη Σοφίας μπορούμε να
μετασχηματίσουμε τα ατομικά - μη καθαρών χονδροειδών
στοιχείων - αυτο—φαινόμενά μας, σε καθαρά αυτο—μυστικά
φαινόμενα Σοφίας. Καθώς όλα τα γενικά φαινόμενα
προέρχονται από τα ατομικά φαινόμενα, όταν τα ατομικά
φαινόμενα εξαγνιστούν, τα μη καθαρά γενικά φαινόμενα
επίσης εξαγνίζονται. Μέσω αυτού του μετασχηματισμού
μπορούμε να βοηθήσουμε αυθόρμητα τα όντα, χωρίς να
απορρίπτουμε τα γενικά φαινόμενα και χωρίς να
αποδεχόμαστε τα ατομικά. Τελικά γινόμαστε ένα με την
καθαρή μυστική ουσία όλων των φαινομένων.

ΤΑ ΔΥΟ ΑΚΡΑ ΚΑΙ ΠΕΡΑ ΑΠΟ ΤΑ ΔΥΟ ΑΚΡΑ
Υποφέρει από αισιοδοξία ο αιωνιστής
(αυτός που πιστεύει στην αιωνιότητα).
Υποφέρει από απαισιοδοξία ο μηδενιστής.
Πέρα από αισιοδοξία και απαισιοδοξία
βρίσκεται ο Βουδιστής.
Λόγω των συνηθειών μας δεν αναγνωρίζουμε το καθαρό
μυστικό δυναμικό Σοφίας των πέντε αισθήσεων που είναι
αδιαχώριστο από το καθαρό μυστικό δυναμικό Σοφίας των
πέντε στοιχείων. Αντί γι’ αυτό χρησιμοποιούμε τις
χονδροειδείς εσωτερικές αισθήσεις που αντιλαμβάνονται μόνο
τα χονδροειδή εξωτερικά στοιχεία και κατανοούμε την
αδιαχώριστη μυστική ουσία των φαινομένων μόνο σαν(να
είναι) διαχωρισμένη, διαιρεμένη και με υλική υπόσταση. Αν
πιστεύουμε ότι η υλική υπόσταση είναι μόνιμη και
αμετάβλητη, όταν τα χονδροειδή φαινόμενα εξαφανιστούν,
συμπεραίνουμε ότι αυτό που μένει είναι τα λεπτά στοιχεία εφ’
όσον είναι η πιο εκλεπτυσμένη και καθαρή όψη της υλικής
υπόστασης. Σ' αυτό στηρίζεται η άποψη του αιωνιστή. Αν δεν
πιστεύουμε ότι υπάρχει κάτι πέρα από την έκδηλη υλική
υπόσταση, όταν τα χονδροειδή φαινόμενα εξαφανιστούν,
συμπεραίνουμε ότι δεν υπάρχει τίποτα άλλο πέρα από την
υλική υπόσταση. Σ' αυτό στηρίζεται η άποψη του μηδενιστή.
Και στις δύο περιπτώσεις δεν πιστεύουμε καθόλου
(πλεονασμός) στη μυστική ουσία που διεισδύει παντού και
συνεχίζει (διατείνεται)πέρα ακόμα και από τα λεπτά στοιχεία.
0 αιωνισμός εκφράζεται από πολλούς διαφορετικούς
ανθρώπους με ποικίλους τρόπους, στην ουσία όμως όλοι
συμμερίζονται την άποψη ότι υπάρχει μια πιο λεπτή μορφή
πέρα από τα ορατά και απτά στοιχεία. Oι αιωνιστές
πιστεύουν σε μια αιώνια αθάνατη θεότητα που τα άπειρα
λεπτά χαρίσματά της είναι η πηγή των χονδροειδών στοιχείων
της υλικής υπόστασης. Πιστεύουν πως αυτοί που
εμπιστεύονται και προσεύχονται σ’ έναν πρωταρχικό
δημιουργό ουρανού και γης θα ωφεληθούν προσωρινά σ' αυτή
τη ζωή και θα αποκτήσουν τελικά αθάνατη ζωή μετά το
θάνατο του σώματος των χονδροειδών στοιχείων. Πιστεύουν
ότι όταν τα χονδροειδή στοιχεία εξαφανιστούν, η ψυχή των
λεπτών στοιχείων ξαναγεννιέται σαν θεός ή στον περίγυρο
ενός θεού, σ’ έναν αιώνιο ουρανό ή σ’ ένα καθαρό πεδίο πέρα
από τα χονδροειδή στοιχεία. Οι αιωνιστές συνήθως λατρεύουν
θεότητες που εμφανίστηκαν στη γη σε μυθικούς χρόνους και
που οι ιδιότητές τους αποκαλύπτονται δια μέσω της ιστορίας
τους των λεπτών στοιχείων. Λατρεύουν αμέτρητες
διαφορετικές εικόνες θεοτήτων σε τόσες πολλές διαφορετικές
μορφές, όσες παραδόσεις υπάρχουν για να ωφελήσουν τα
όντα.
Ο μηδενισμός εκφράζεται από πολλούς διαφορετικούς
ανθρώπους με ποικίλους τρόπους, αλλά ουσιαστικά όλοι
συμμερίζονται την άποψη ότι δεν υπάρχει τίποτα πέρα από τις
ιδιότητες υλικής υπόστασης των χονδροειδών στοιχείων, δεν
πιστεύουν στη - χωρίς υπόσταση - πηγή των χονδροειδών
στοιχείων. Μερικοί πιστεύουν ότι η υλική υπόσταση
εμφανίζεται από το τίποτα κι άλλοι πιστεύουν στον
ανεξάντλητο κύκλο της ύλης και της ενέργειας, δηλαδή ότι τα
φαινόμενα προβάλλουν καθώς οι συνθήκες συγκεντρώνονται
τυχαία ή συμπτωματικά. Σύμφωνα με την άποψη των
μηδενιστών, όταν τα στοιχεία συναντώνται, η μορφή του
σώματος των χονδροειδών στοιχείων γεννιέται αυθόρμητα,
αδιαχώριστα ενωμένη με το πνεύμα. Πιστεύουν ότι όταν τα
χονδροειδή στοιχεία έχουν διαχωριστεί κι εξαφανιστεί, το
μόνο που απομένει είναι στάχτη και τίποτα από το πνεύμα.
Έτσι οι μηδενιστές δε χρειάζονται αντιλήψεις μιας
μελλοντικής ζωής ή ενός συνεχούς Καρμικού συνδέσμου. Οι
μηδενιστές συνήθως σέβονται ιδιότητες ισχύος, φήμης,
ομορφιάς, προόδου κι επιτυχίας και προσκολλούνται στα
χονδροειδή στοιχεία που έχουν αμέτρητες διαφορετικές
μορφές, με αμέτρητους διαφορετικούς τρόπους. Εξαρτώνται
από την εξέλιξη της παιδείας τους των χονδροειδών στοιχείων
για να ωφελήσουν τους εαυτούς τους ο’ αυτή τη ζωή με τόσους
πολλούς τρόπους όσα κοσμικά εγώ υπάρχουν.
Για τον αιωνιστή η εμπιστοσύνη του μηδενιστή μόνο στη
χονδροειδή υπόσταση αποτελεί απειλή στην κατανόηση της
λεπτής υλικής υπόστασης που είναι η πηγή όλων των
φαινομένων. Για το μηδενιστή, η εμπιστοσύνη του αιωνιστή
στο λεπτό και στο άυλο αποτελεί απειλή στην υλική πρόοδο
που είναι το ορατό προϊόν όλων των ιδιοτήτων της υλικής
υπόστασης.
Οι αιωνιστές στην πραγματικότητα πιστεύουν στην καθαρή
ουσία των στοιχείων, αν και. δεν το εκφράζουν μέσω των
στοιχείων. Κατανοούν ότι δε μπορεί να υπάρχει μόνιμη
σύνδεση ανάμεσα στα παροδικά χονδροειδή στοιχεία κι έτσι
όταν προσεύχονται βασίζονται στο όφελος που προκύπτει από
τα καθαρά στοιχεία τους. Με το να επιθυμούν να γνωρίσουν
το θεό τους, να αποκτήσουν τη δύναμή του, την ευλογία του ή
τη χάρη του και να αποκτήσουν αθανασία σ’ ένα καθαρό πεδίο
ή στον ουρανό, οι αιωνιστές προσπαθούν να φτάσουν στην
καθαρή ουσία των στοιχείων. Στην πραγματικότητα λένε ότι η
μη καθαρή μορφή των χονδροειδών στοιχείων του
αντικειμένου λατρείας μπορεί να συνδεθεί με την καθαρή
ελαφριά μορφή του αντικειμένου λατρείας σ’ αυτή τη ζωή κι
ότι μετά, όταν τα χονδροειδή στοιχεία γίνουν αδρανή και
χαθούν, η καθαρή ουσία παραμένει φρέσκια και αιώνια. Το μη
αναγνωρισμένο* πιστεύω στα καθαρά στοιχεία εκφράζεται με
αμέτρητες μορφές προσευχών ή με προσφορές απωθητικού
αίματος, καθάριου νερού κι ωραίων λουλουδιών ή με τον
παραδοσιακό τρόπο με ελπιδοφόρους και ικετευτικούς
επαίνους, ή με μοναχικούς θρήνους. Εκφράζεται με
προσευχές, είτε η θεότητα έχει τη μορφή ενός ζώου με ουρά
κέρατα ή φτερά, είτε έχει ανθρώπινη ή υπερανθρώπινη
μορφή, είτε η όψη της είναι σκληρή ή καλοσυνάτη, οργισμένη
ή ειρηνική, βίαιη ή ενθαρρυντική, είτε η θεότητα καβαλάει
ένα ζώο ή χορεύει στον ουρανό, είτε είναι πάνω στο σταυρό
είτε κάθεται σ' έναν άσπιλο λωτό, ή πάνω σ' ένα λαμπερό
φεγγάρι ή στον ήλιο ή σ' ένα στολισμένο θρόνο, η ουσία όλης
αυτής της λατρείας είναι πάντα η καθαρή πηγή των
στοιχείων.
Η ελαφριά καθαρή μορφή εμφανίζεται ανεμπόδιστα κι
αδιαχώριστα από την άσπιλη κενότητα. Η μορφή δε μπορεί να
προβάλλει σ’ ένα μουντό τίποτα. Η μορφή της θεότητας δε
μπορεί να εμφανιστεί, ο λόγος της θεότητας δε μπορεί να
ηχήσει, το πνεύμα της θεότητας δε μπορεί να διεισδύσει στα
χονδροειδή στοιχεία, αν δεν υπάρχει πρόθεση που να
βασίζεται στα καθαρά στοιχεία. Η χάρη και η ευλογία της
μορφής της θεότητας προέρχεται κυρίως από τα καθαρά
στοιχεία της γης και του νερού. Η χάρη και η ευλογία του
λόγου της θεότητας προέρχεται κυρίως από τα καθαρά
στοιχεία της φωτιάς και του αέρα. Η χάρη και η ευλογία του
πνεύματος της θεότητας προέρχεται κυρίως από το καθαρό
στοιχείο του διαστήματος.
Οι μηδενιστές στην πραγματικότητα περιπλέκονται επίσης(κι
αυτοί) στην - χωρίς υλική υπόσταση - πηγή όλης της
υπόστασης παρ’ όλο που το αρνούνται. Ο Βούδας είπε: "η
φύση του Βούδα διεισδύει σ' όλα τα όντα". Αν και οι
μηδενιστές λένε ότι τα λεπτά στοιχεία δεν υπάρχουν,
περιγράφουν τις ιδιοσυγκρασίες των ανθρώπων σαν γήινες.
υδάτινες, φλογερές, αέρινες και ουράνιες. Χρησιμοποιούν
εκφράσεις όπως προσγειωμένος, παγωμένη αδιαφορία,
ψυχρολουσία, πυρετώδης συζήτηση, θερμόαιμος, θυελλώδης
διάθεση και ανοιχτό πνεύμα.
Αν ρωτήσουμε τους μηδενιστές ηγέτες ενός κράτους αν
πιστεύουν στις αόρατες λεπτές ιδιότητες των φαινομένων, θα
απαντήσουν "όχι". Εντούτοις η αστυνομία και ο στρατός τους
πάντα κάνουν υπολογισμούς στο ορατό παρόν για αόρατα
μελλοντικά συμβάντα και σχέδια βασισμένα σε κάτι αόρατο
και λεπτό που θα γίνει ορατό και χονδροειδές στο μέλλον.
Αυτό σημαίνει ότι στην πραγματικότητα πιστεύουν πως το
αόρατο και το λεπτοφυές υπάρχει. Οι μηδενιστές λένε ότι δεν
πιστεύουν στο Κάρμα, με τα σχέδια τους όμως αποκαλύπτουν
το πιστεύω τους στην αόρατη συνέχεια ανάμεσα στο παρελθόν
και στο μέλλον και το πιστεύω τους στην πρόκληση
μελλοντικών αποτελεσμάτων. Αυτή η πίστη στην αιτία και το
αποτέλεσμα υπονοεί ότι κι αυτοί πιστεύουν στο Κάρμα.
Ο σκοπός των μηδενιστών είναι παρόμοιος με τα σκοπό
μερικών που διαλογίζονται. Αν ρωτήσουμε έναν που
διαλογίζεται στα επίπεδα χωρίς μορφή πάνω σε τι
διαλογίζεται, μπορεί να απαντήσει:"τίποτα που να έχει μορφή,
τίποτα το ορατό". Εντούτοις θέλει πράγματι να αντιληφθεί το
αόρατο, να δει κάτι το ξεχωριστό, αλλιώς τι περιμένει;
Αν πιάσει κάτι συμπεριφέρεται σαν την αστυνομία που πρώτα
κάνει το αόρατο ορατό και μετά προσπαθεί να το μεταβάλει ή
να το εκμηδενίσει. Αν ρωτήσεις τον μηδενιστή κι αυτόν που
διαλογίζεται αν ο σκοπός τους είναι ο ίδιος θα το αρνηθούν
αλλά στην πραγματικότητα είναι ο ίδιος. Αν ρωτήσουμε έναν
μηδενιστή τι ώρα είναι απαντάει: "μία η ώρα". Μετά αν τον
ρωτήσουμε τι θα κάνει το απόγευμα, λέει πως έχει ραντεβού
στις πέντε. Αυτό υπονοεί πως πιστεύει στα λεπτά αόρατα
στοιχεία που βρίσκονται σε λανθάνουσα κατάσταση μέσα στο
χρόνο που εκφράζεται σαν μέλλον κι έτσι η απάντησή του
βασίζεται στο πιστεύω σε μια μελλοντική ζωή, παρ’ όλο που
μπορεί να αρνηθεί ότι το πιστεύει αν τον ρωτούσε κανείς
ευθέως.
Οι μηδενιστές νομίζουν ότι τα φυσικά τους σώματα είναι
διαχωρισμένα από τα εξωτερικά στοιχεία, αλλά στην
πραγματικότητα η μυστική ουσία των στοιχείων που διεισδύει
σ’ όλα τα φαινόμενα δεν είναι ποτέ διαιρεμένη. Ακόμα κι αν
ένα άτομο είναι στο Παρίσι και τηλεφωνεί σ’ ένα άλλο στη
Νέα Υόρκη, δεν υπάρχει στην πραγματικότητα χωρισμός. Αν
και νομίζουμε ότι το πνεύμα είναι μέσα στο σώμα μας, στην
πραγματικότητα δεν είναι ούτε μέσα ούτε έξω, ούτε στο μυαλό
μας, ούτε στην καρδιά μας. Αν εξετάσουμε προσεκτικά αυτό
το "μέσα και έξω" δε μπορούμε να βρούμε τα όρια του "μέσα"
και του "έξω". Τα όριά μας προκαλούνται από την Καρμική
συνήθεια να χειριζόμαστε χονδροειδή στοιχεία που
δημιουργούν αυτούς τους διαχωρισμούς μεταξύ Νέας Υόρκης
και Παρισιού, μεταξύ μιας φωνής και μιας άλλης, μεταξύ του
"μέσα" και του "έξω". Δηλαδή όλοι οι διαχωρισμοί
προέρχονται απ' αυτές τις Καρμικές συνήθειες των
χονδροειδών στοιχείων.
Δύο άνθρωποι μπορεί να συνδεθούν μεταξύ τους από μακρινή
απόσταση και να μεταβιβάσουν τις λεπτές σκέψεις του
πνεύματός τους με τις λεπτές ανέγγιχτες φωνές τους μέσω της
χονδροειδούς συσκευής του τηλεφώνου. Παρ’ όλο που
υπάρχει μεταξύ τους σύνδεση ήδη από την αρχή μέσω του
ασύνδετου πνεύματός τους που διεισδύει παντού, λανθάνοντα
λεπτά στοιχεία αφυπνίζονται από τις χονδροειδείς συνθήκες
του τηλεφωνήματός τους και η αρχική σύνδεση
ξαναφτιάχνεται. Καλύτερα όμως να μην πούμε στους
μηδενιστές μηχανικούς τηλεφώνων γι' αυτόν το διεισδυτικό
μυστικό ασύνδετο δεσμό, γιατί θα θελήσουν να κόψουν τα
χονδροειδή μεταλλικά τηλεφωνικά καλώδια!.
Το αληθινό μας πνεύμα είναι απεριόριστο αλλά δεν το
γνωρίζουμε επειδή μεταχειριζόμαστε μόνα το περιορισμένο
κοινό πνεύμα μας. Όταν σκεφτόμαστε το τηλεφώνημα ο νους
μας σταματάει στο Παρίσι, στη Νέα Υόρκη και μεταξύ
Παρισιού και Νέας Υόρκης. Μέσω των λεπτών στοιχείων
μπορούμε εύκολα να θυμηθούμε μια χώρα που ήμασταν
κάποτε λόγω του προηγούμενου δεσμού μας με τα χονδροειδή
στοιχεία της, αλλά επειδή παραμένουμε στα διαχωρισμένα
χονδροειδή στοιχεία μας δε μπορούμε να προχωρήσουμε πέρα
απ' αυτό το όριο. Αν μέσω των λεπτών στοιχείων μας
φανταστούμε μια χώρα που δεν έχουμε ποτέ επισκεφτεί ή αν
ονειρευτούμε μια χώρα που δεν ήμασταν ποτέ, αυτό μπορεί να
σημαίνει, ότι ήμασταν εκεί σε μια προηγούμενη ζωή ή ότι θα
πάμε εκεί στο μέλλον, αλλά ακόμη κι αυτή η αντίληψη της
άγνωστης χώρας είναι το λεπτό όριο του κοινού μας
πνεύματος. Όποτε παραμένουμε στο άκρο του μηδενισμού ή
στο άκρο του αιωνισμού, διαχωρίζουμε τα φαινόμενα από την
κενότητα και λόγω αυτής της διαχωριστικής μας συνήθειας, δε
μπορούμε να διαβούμε στην καθαρή μυστική ελαφρά ουσία
των στοιχείων.
Ο Βούδας είναι πέρα από τον αιωνισμό και δεν παραμένει σε
οποιαδήποτε στοιχεία. Ο Βούδας είναι πέρα από το μηδενισμό
και δε διαχωρίζεται από οποιαδήποτε στοιχεία. Μην
αναγνωρίζοντας αυτό, πιστεύουμε ή στον αιωνισμό ή στο
μηδενισμό και πάντα υποφέρουμε και τιμωρούμε τους
εαυτούς μας στον κύκλο του θανάτου και της
επαναγέννησης.
Αυτός είναι ο λόγος που ο Βούδας αυθόρμητα εμφανίζεται με
τη μορφή ορισμένων Θεοτήτων με αιώνιες ιδιότητες και με
διάφορες όψεις, αθάνατες, παντοτινά αγνές και άλλες, για να
απελευθερώσει τα όντα που είναι συσκοτισμένα από
μηδενιστικές παρανοήσεις. Αυτός είναι πάλι ο λόγος που η
φύση των εκδηλώσεων του Βούδα λέγεται πως είναι κενότητα,
για να απελευθερώσει τα όντα που είναι συσκοτισμένα από
αιωνιστικές παρανοήσεις. Στην πραγματικότητα ο Βούδας
διεισδύει αδιαχώριστα και στα δύο άκρα και γι’ αυτό
παραμένει πέρα και από τα δύο άκρα. Δεν παραμένει ποτέ στο
κάθε άκρο σαν θεότητα ή κενότητα, επειδή αυτά είναι
αδιαχώριστα. Ο διαχωρισμός της θεότητας από την κενότητα
ή της κενότητας από τη θεότητα δημιουργεί μια τάξη κι έναν
κύκλο από το ένα άκρο στο άλλο. Ο Βουδισμός είναι πέρα από
αυτά τα δύο άκρα.
Ο Βουδισμός (σ.τ.μ. με μια σχετική έννοια) είναι άποψη που
εκφράζει τα λόγια του Βούδα. Όποτε έχουμε μια άποψη,
έχουμε υποκείμενο και αντικείμενο και το ενδιάμεσο μεταξύ
υποκειμένου και αντικειμένου. Αν μένουμε σ’ ένα εξοχικό
σπίτι έχουμε τη θέα μόνο μπροστά μας κι όχι από πάνω. Αν
μένουμε στον τελευταίο όροφο ενός ψηλού κτιρίου έχουμε τη
θέα μόνο μπροστά μας τριγύρω κι από κάτω καθώς και του
εξοχικού σπιτιού. Αν μένουμε στην κορυφή ενός βουνού
μπορούμε να δούμε ότι είναι μπροστά, τριγύρω, από κάτω και
στον ενδιάμεσο χώρο μαζί με το εξοχικό σπίτι και το ψηλό
κτίριο. Ανάλογα με τις ικανότητες μας που προέρχονται από
προηγούμενα Καρμικά φαινόμενα, μπορούμε να δούμε από
μια ή περισσότερες οπτικές γωνίες. Αν ακούσουμε για κάποιο
συμβάν για το οποίο δεν έχουμε άμεση γνώση, συχνά δε
μπορούμε να το δεχτούμε εξαιτίας των ατομικών μας
δυνατοτήτων και της συνήθειας της περιορισμένης μας
άποψης.
Γιο: αμέτρητες ζωές μπορεί να προσπαθούμε να
ανακαλύψουμε το πνεύμα μας, αλλά δεν το βρίσκουμε μέσα σε
φαινόμενα υλικής υπόστασης, επειδή είναι πάντα η μεγάλη
κενότητα. Αυτή η άποψη υπερβαίνει την αιωνιστική θεωρία,
χωρίς να την απορρίπτει. Το δικό μας πνεύμα καθρέφτης
αντικατοπτρίζει πάντα αμέτρητα φαινόμενα ανεμπόδιστα και
αβίαστα. Αυτή η άποψη υπερβαίνει τη μηδενιστική θεωρία
χωρίς να την απορρίπτει. Αυτό δε σημαίνει ότι η μεγάλη
κενότητα και τα ανεμπόδιστα φαινόμενα υπάρχουν χωριστά
κι ότι μπορούν να ενωθούν σαν δυο κλωστές που στρίβονται
για να γίνουν μία. Από την αρχή η κενότητα και τα φαινόμενα
είναι αδιαχώριστα. Αυτή(γενικά) είναι η γενική Βουδιστική
άποψη. Όπου υπάρχει η κενότητα υπάρχουν και τα φαινόμενα
κι όπου υπάρχουν τα φαινόμενα υπάρχει και η κενότητα. Αυτό
δε μπορούμε να το δούμε λόγω της διαχωριστικής συνήθειας
του δυαδικού μας πνεύματος με αποτέλεσμα να βλέπουμε
μόνο ένα κάθε (τη)φορά, κενότητα διαφορετική από
φαινόμενα. Μερικές φορές(συνήθως) αντί να αναγνωρίσουμε
το έμφυτο παν-διεισδυτικό πνεύμα κενότητας, προσπαθούμε
να δημιουργήσουμε διαφορετική κενότητα κι όταν δε
μπορούμε να τη βρούμε και να τη δημιουργήσουμε με τα
ατομικά μας φαινόμενα, αποκαρδιωνόμαστε .
Μέχρι να φτάσει κανείς στη Φώτιση, υπάρχουν διάφορες
απόψεις στα κοινά και στα ανώτερα όντα. Σύμφωνα με τη
Βουδιστική σκοπιά, ανάλογα με τις διαφορετικές ατομικές
ικανότητες υπάρχουν διαφορετικές απόψεις.
Στο σύστημα της Χιναγιάνα η (σ.τ.μ. βασική) άποψη είναι η
κατάσταση του μη εγώ. Στο σύστημα της Μαχαγιάνα οι
απόψεις είναι η κατάσταση του μη εγώ, η κατάσταση χωρίς
υλική υπόσταση των φαινομένων και η ελευθερία απ’ όλες τις
νοητικές δραστηριότητες. Στο σύστημα, του Μαχαμούντρα* η
άποψη είναι πνεύμα Σοφίας που διεισδύει παντού και στα
φαινόμενα που υπάρχουν και σ’ αυτά που δεν υπάρχουν. Στο
σύστημα Μαχασάντι η άποψη είναι η χωρίς αρχή
απελευθέρωση του Πνεύματος Σοφίας του Σαμανταμπάντρα.
Στο φωτισμένο Πνεύμα Σοφίας δεν υπάρχει υποκείμενο ή
αντικείμενο ή κάτι μεταξύ υποκειμένου και αντικειμένου, δεν
υπάρχει αρχή και τέλος, χρόνος ή κατεύθυνση κι
έτσι(επομένως) δεν υπάρχει άποψη.
Ο Βούδας είπε: «παρ' όλο που δεν εμφανίστηκα πουθενά,
πάντα προβάλλω σ' αυτούς που τους αρέσει η εμφάνιση. Σ'
αυτούς που δεν αρέσει η εμφάνιση, είμαι πάντα κενότητα.
Αν και δεν έχω μιλήσει ποτέ, μιλώ σ' αυτούς που τους αρέσει ο
ήχος. Σ' αυτούς που δεν αρέσει ο ήχος, παραμένω σιωπηλός.
Παρ' όλο που το πνεύμα μου δεν έχει σκεφτεί ποτέ τίποτα, γι’
αυτούς που θεωρούν ότι το πνεύμα μου είναι παντογνωσία,
είναι παντογνωσία. Γι’ αυτούς που θεωρούν ότι το πνεύμα
μου δεν υπάρχει, δεν υπάρχει.
Όσοι θέλουν να με δουν σταδιακά, μπορούν να με δουν
σταδιακά. Όσοι θέλουν να με δουν αυτοστιγμεί, μπορούν να
με δουν αμέσως( αυτοστιγμεί). Ότι επιθυμεί ο καθένας θα το
πετύχει. Αυτή είναι η χαρισματική ιδιότητα του σώματός μου.
Όσοι θέλουν να μ' ακούσουν σταδιακά, μπορούν να μ'
ακούσουν σταδιακά. Όσοι θέλουν να μ' ακούσουν
αυτοστιγμεί, μπορούν να μ' ακούσουν αμέσως. Ότι επιθυμεί ο
καθένας θα το πετύχει. Αυτή είναι η χαρισματική ιδιότητα του
λόγου μου.
Όσοι θέλουν να γνωρίσουν το πνεύμα μου σταδιακά, μπορούν
να το γνωρίσουν σταδιακά. Όσοι θέλουν να γνωρίσουν το
πνεύμα μου αυτοστιγμεί, μπορούν να το γνωρίσουν αμέσως.
Ότι επιθυμεί ο καθένας θα το πετύχει. Αυτή είναι η
χαρισματική ιδιότητα του πνεύματος μου».
ΑΛΛΗΛΟΥΧΙΑ
"Η διδασκαλία της αλληλουχίας
που μεταδίδεται ψιθυριστά
είναι η ανάσα των Ντακίνι"
Μιλαρέπα.
Αλληλουχία ουσίας σημαίνει ότι τα πάντα έχουν άφθαρτο
φυσικό σύνδεσμο με τη συνεχή καθαρή και φυσική ενέργεια.
Αν διαχωρίσουμε τη φυσική ενέργεια από τη μυστική πηγή
της, συσκοτίζεται και μολύνεται και τότε η αλληλουχία
φαίνεται σαν διαλυμένη. Όταν τα λεπτά στοιχεία μας γίνονται
χονδροειδή συσκοτισμένα από τα πέντε Σκάντα, η καθαρή
ουσία των στοιχείων φαίνεται μειωμένη και χαμένη αλλά στην
πραγματικότητα απλά είναι κρυμμένη. Ότι είναι ορατό έχει
αόρατη ουσία. Ακόμα και το τσιμέντο που φαίνεται τελείως
αδρανές και χονδροειδές έχει αόρατη φυσική ουσία. Η χωρίς
υλική υπόσταση πηγή των στοιχείων διεισδύει σ' όλα τα λεπτά
και χονδροειδή φαινόμενα ακόμα κι όταν έχουμε διαλυμένη
αλληλουχία. Ότι είναι ορατό φαίνεται απλά σαν ένα άψυχο
υπόλοιπο.
Όταν τρώμε φρέσκια φυσική τροφή που προέρχεται από
ορατά χονδροειδή στοιχεία, αυτή συνδέεται με τα λεπτά
στοιχεία για να δημιουργήσει αόρατη ενέργεια, αλλά τα
αδρανή ορατά περιττώματα ακόμα παραμένουν. Όταν
κοιμόμαστε, τα φαινόμενα των χονδροειδών στοιχείων της
ξυπνητής μας κατάστασης(της εγρήγορσης) συνδέονται με τα
λεπτά στοιχεία μας για να δημιουργήσουν αόρατα
περιττώματα με τη μορφή των ονείρων. Όταν γεννιόμαστε, το
Κάρμα των προηγούμενων ζωών συνδέεται με τις συνθήκες
της παρούσας ζωής προκαλώντας τις ονειρικές καταστάσεις.
Σε κάθε περίπτωση ότι απομένει μοιάζει αδρανές, επειδή
χωρίζεται από την αόρατη πηγή του και η αλληλουχία ουσίας
του φαίνεται διαλυμένη. Τα περιττώματα είναι το κατάλοιπα
αυτής της διαλυμένης αλληλουχίας.
Όσο πιο φρέσκο είναι κάτι, τόσο πιο κοντά είναι στη φυσική
πηγή του και στη φυσική αλληλουχία του. Όσο πιο πολύ
παλιώνει η τροφή, τόσο πιο μπαγιάτικη και αδρανής γίνεται
και τόσο λιγότερο προσιτή είναι η μυστική ουσία της σε μας
όταν την τρώμε. Τα φαινόμενά μας τείνουν συνεχώς να
ξεθυμάνουν και να γίνουν αδρανή, εκτός αν μέσω της
άσκησης μπορούμε να τα επαναφέρουμε στη φρεσκάδα. Το
σώμα μας τείνει συνεχώς να αδρανοποιηθεί, εκτός αν με την
άσκηση το επαναφέρουμε στο Νεανικό Σώμα Βάζου*.
Η νεανικότητα είναι σύμβολο της αγνής ισορροπίας στο
Ντάρμα, επειδή η μυστική ουσία των στοιχείων εμφανίζεται
ορατά στα πράγματα όταν είναι νέα και τα λεπτά και
χονδροειδή στοιχεία τους βρίσκονται σε ισορροπία. Όταν
ένα δέντρο είναι νέο τα φύλλα του είναι λαμπερά και
ζωηρόχρωμα επειδή τα κλαδιά, οι ρίζες και τα φύλλα του
απορροφούν και χρησιμοποιούν τη γη, το νερό, τη φωτιά, τον
αέρα. και το διάστημα ισορροπημένα το ένα με το άλλο. Όταν
τα όντα είναι νέα, τα σώματά τους είναι ελαφριά και η όψη
τους φρέσκια επειδή συντηρούν το σώμα τους με την τροφή
της γης, το αίμα τους με το νερό, τη θερμότητα του σώματός
τους με τη φωτιά του ήλιου, την αναπνοή τους με τον αέρα και
τη συνείδησή τους με το χώρο του πνεύματος ισορροπημένα
το ένα με το άλλο.
Καθώς τα ζωντανά πράγματα γηράσκουν, αναπτύσσεται μια
σχέση ανισορροπίας μεταξύ των λεπτών και χονδροειδών
στοιχείων που εξαρτώνται το ένα από το άλλο. Μερικά
στοιχεία γίνονται επικρατέστερα και εμφανή ενώ άλλα
γίνονται πιο αδύναμα και λανθάνοντα. Τα δέντρα παράγουν
βαρύ αδρανή φλοιό και το ανθρώπινο σώμα παράγει αδρανή
νύχια, μαλλιά, πύον και βλέννες. Τα φύλλα των δέντρων
γίνονται εύθραυστα και χάνουν το χρώμα τους και η όψη των
ανθρώπων γίνεται ξερή και χλωμή, μέχρι που τελικά η σχέση
μεταξύ των χονδροειδών και λεπτών στοιχείων γίνεται τόσο
ανισόρροπη που σπάζει τελείως, αφήνοντας πίσω ένα ξερό
δέντρο ή ένα πτώμα σαν αδρανές κατάλοιπο. Γι’ αυτούς που
μπορούν να διαβούν από τα παρεμποδισμένα χονδροειδή και
λεπτά στοιχεία προς την ανεμπόδιστη μυστική ουσία τους δεν
υπάρχει ανισορροπία κι έτσι δε μένουν πίσω αδρανή,
χονδροειδή στοιχεία. Αφήνουν ένα σώμα ουράνιου τόξου* που
είναι η καθαρή ουσία χρωμάτων των ορατών στοιχείων.
Όταν δε μπορούμε να περάσουμε στη "χωρίς υλική υπόσταση"
κατάσταση και η αλληλουχία υπόστασής μας μπορεί να
εντοπιστεί μόνο σ' ένα λεπτό μοριακό όριο υλικής υπόστασης
(που αυτή η γενιά προσωρινά το αποκαλεί quark* αλλά ίσως
μια μελλοντική γενιά να το ονομάσει διαφορετικά για να
καθιερώσει ένα νέο λεπτό όριο υλικής υπόστασης) αυτή είναι
η πλανεμένη αλληλουχία του πνεύματος της Σαμσάρα. Αν
αναγνωρίζουμε συνεχώς τη μυστική ουσία που διεισδύει σ'
όλα τα φαινόμενα, έχουμε μια φυσική αδιάσπαστη
αλληλουχία πνεύματος Σοφίας που είναι ανεμπόδιστη και
χωρίς τέλος. Με τον όρο αλληλουχία εννοούμε τις συνεχώς
αδιάσπαστες πολύτιμες ιδιότητες που εμφανίζονται με
διάφορες μορφές και όψεις των οποίων η ουσία παραμένει
πάντα καθαρή.
Σύμφωνα με τη Βινάγια* υπάρχουν εφτά κάτοχοι αλληλουχίας
πειθαρχίας του Βούδα Σακυαμούνι. Σύμφωνα με τους
κατόχους της αλληλουχίας της Μποντιτσίττα μέσω του
Μαντζούσρι και του Μαιτρέγια* υπάρχουν έξι Κοσμήματα και
δύο Μεγάλες Οντότητες* Σύμφωνα με την Ταντρική
παράδοση οι κάτοχοι της αλληλουχίας είναι οι
ογδοντατέσσερις Μαχασίντας* ή άγιοι. Σύμφωνα με το
σύστημα Νιινμάπα υπάρχει η μετάδοση της Σοφίας του Βούδα
και η προφορική μετάδοση των Υψηλών Όντων.
Αν δεν έχουμε συνδεθεί με το - μυστικής ουσίας -Πνεύμα
Σοφίας μας επειδή είμαστε συσκοτισμένοι από παράδοση,
φυλή, εθνικότητα, κοινωνική ή πολιτική θέση, δε μπορούμε να
γνωρίσουμε την καθαρή Βουδιστική αλληλουχία. Μερικοί
Ανατολίτες και μερικοί Δυτικοί που σκέφτονται σαν τους
Ανατολίτες πιστεύουν ότι οι Δυτικοί δε μπορούν να έχουν
αλληλουχία επειδή δεν έχουν παράδοση. Αν πιστεύουμε ότι οι
Δυτικοί είναι υπερβολικά υλιστές για να έχουν κάποια
πνευματική αλληλουχία, είμαστε ασεβείς στην καθαρή
Βουδιστική αλληλουχία. Αν δε μας απασχολούν οι αληθινές
πνευματικές ιδιότητες και δελεαζόμαστε επιφανειακά από τα
ανατολίτικα έθιμα και τρόπους συμπεριφοράς επειδή
συσχετίζουμε την Ανατολή με τη Βουδιστική αλληλουχία, πάλι
είμαστε ασεβείς απέναντι στη Βουδιστική αλληλουχία. Αν
νομίζουμε ότι μόνον οι ιερείς, οι Λάμα και οι Γκουρού έχουν
αλληλουχία, τότε έχουμε αντίληψη αλληλουχίας τίτλων και
αντίληψη αλληλουχίας "λουκέτου και κλειδιού" που είναι ασέ-
βεια απέναντι στην καθαρή πνευματική αλληλουχία.
Υπάρχουν πολλοί άγιοι τόποι στην Ανατολή που ευλόγησε
ο Βούδας Σακυαμούνι.. Αν δε σεβόμαστε αυτά τα μέρη
είμαστε ασεβείς στην καθαρή Βουδιστική αλληλουχία.
Μερικοί άνθρωποι έχουν την αντίληψη ότι μόνο οι Ινδοί έχουν
Βουδιστική αλληλουχία επειδή ο Βούδας Σακυαμούνι
γεννήθηκε στην Ινδία ή ότι οποίος έρχεται από τη Βηθλεέμ
έχει την αλληλουχία του Χριστού. Ο Βούδας είπε πως η
αληθινή διδασκαλία δεν εξαρτάται ποτέ από φυλή. Αν δεν
αναγνωρίζουμε αυτούς που κρατούν καθαρή αλληλουχία,
άσχετα από που προέρχονται, είμαστε ασεβείς στην απέραντη
παντογνωστική πνευματική αλληλουχία.
Αν ασκούμαστε στο Ντάρμα εξαρτημένοι από τη δύναμη της
κοινής αλληλουχίας — υλικής υπόστασης, δε μπορούμε να
έχουμε βαθιά πνευματική δύναμη. Η πηγή της ορατής
δύναμης πάντα είναι αόρατη δύναμη. Παραδείγματος χάριν
μερικές μηχανές είναι πολύ δυνατές , αλλά δε μπορούμε να
δούμε ή ν' αγγίξουμε τον ηλεκτρισμό που τις κάνει να
λειτουργούν επειδή η πηγή της δύναμής τους είναι αόρατη. Αν
δε μπορούμε να κάνουμε τη σύνδεση ανάμεσα στην ορατή -
υλικής υπόστασης -δύναμη με την αόρατη - χωρίς υπόσταση
— πηγή της, τότε αυτή εξαντλείται γρήγορα. Αυτό είναι μια
πραγματικότητα, ειδικά σήμερα που οι Ανατολίτες και οι
Δυτικοί κατασκευάζουν βιομηχανίες του Ντάρμα
προσπαθώντας να παζαρέψουν με την - υλικής υπόστασης —
αλληλουχία με σκοπό τη δύναμη και το κέρδος. Όπως οι
καπιταλίστες που αναζητούν το γόητρο και τον πλούτο για να
έχουν το σεβασμό των άλλων, έτσι κι εμείς αναζητούμε το
κέρδος που είναι απτό και χρήσιμο και φοβόμαστε τη
φτώχεια, την ανωνυμία και την απώλεια κοσμικής δύναμης.
Νομίζουμε ότι η αλληλουχία πρέπει να είναι αποκλειστικά
μόνο γι' αυτούς που συσσωρεύουν πνευματικό γόητρο.
Νομίζουμε πως βρίσκει κανείς την αλληλουχία μόνο όταν
συσχετίζεται με εμφανώς υψηλά πρόσωπα, με φημισμένα
κέντρα του Νταρμα και με δασκάλους που αναγνωρίστηκαν
από το κοινό σαν παραδοσιακοί κάτοχοι αλληλουχίας.
Μπορεί να υποκρινόμαστε ότι είμαστε Βουδιστές, αλλά αν δεν
έχουμε την άποψη Σοφίας και τη Συμπόνια που ο Βούδας
Σακυαμούνι αποκάλυψε ξανά και ξανά, τότε όποιες Νταρμικές
πράξεις και να εκτελούμε είναι απλά Νταρμικό δράμα για το
μηδενιστικό ακροατήριο για να κουτσομπολεύει ανόητα στη
διάρκεια του διαλείμματος.
Μερικοί άνθρωποι νομίζουν ότι η αλληλουχία εξαρτάται από
ένα δάσκαλο. Ειδικά μερικοί Ανατολίτες πιστεύουν ότι οι
Δυτικοί δε μπορούν να έχουν αλληλουχία, επειδή δεν έχουν
επαφή από τη γέννησή τους με έναν πνευματικό δάσκαλο. Δε
μπορούμε να κρίνουμε τις πνευματικές ιδιότητες κάποιου που
δεν έχει ορατό δάσκαλο σ' αυτή τη ζωή, εκτός κι αν είμαστε
μηδενιστές και πιστεύουμε μόνο στο ορατό. Αν κάποιος πάρει
νερό από τη βρύση, το ότι δεν τον είδαμε να το παίρνει από
την πηγή, δεν είναι λόγος να πούμε ότι δεν είναι νερό. Σ' ένα
προσκύνημα οι προσκυνητές στην αρχή χρειάζονται έναν
οδηγό, όταν όμως μάθουν το μονοπάτι μπορούν να πάνε μόνοι
τους. Στο τέλος, επειδή δεν έχουν ορατό οδηγό, δε μπορούμε
να πούμε ότι δεν ξέρουν το μονοπάτι. Βεβαίως για τον
περισσότερο κόσμο η αλληλουχία εξαρτάται από έναν ορατό
δάσκαλο. Γενικά είναι ανάγκη να έχουμε έναν καθοδηγητή, αν
μπορούμε να βρούμε έναν καλό δάσκαλο. Σύμφωνα με τη
Βουδιστική παράδοση, αν πιστεύουμε στο Κάρμα, πιστεύουμε
ότι αν μερικοί είχαν ορατό δάσκαλο στις προηγούμενες ζωές
τους και εμπειρία με την καθαρή ουσία των στοιχείων τους,
μπορεί να ξαναγεννηθούν για ν φωτιστούν, χωρίς να
εξαρτώνται από έναν ορατό δάσκαλο σ' αυτή τη ζωή. Ακόμα κι
αν έχουμε εκατό δασκάλους, όταν χωριζόμαστε από το φυσικό
μας Πνεύμα έχουμε διαλυμένη αλληλουχία. Ακόμα κι αν δεν
έχουμε δάσκαλο, όταν έχουμε σύνδεσμο με το φυσικό μας
Πνεύμα έχουμε αληθινή αλληλουχία Πνεύματος Σοφίας.
Το κοινό μας πνεύμα είναι πλανεμένο πνεύμα κι έτσι τα μάτια
μας είναι οπωσδήποτε κι αυτά πλανεμένα. Ακόμα κι αν μοιάζει
ότι είναι πραγματικότητα αυτό που βλέπουμε, είναι πιθανώς
μια παραίσθηση, όπως ένας άρρωστος με ίκτερο βλέπει ένα
άσπρο κοχύλι σαν κίτρινο. Έτσι δε μπορούμε να πούμε ότι
αυτός έχει αλληλουχία ή ότι εκείνος δεν έχει. Αυτό δημιουργεί
συσκοτίσεις γύρω από την καθαρή αλληλουχία. Αν θέλουμε να
μιλήσουμε για την καθαρή Νταρμική αλληλουχία πρέπει να
ασχοληθούμε με την καθαρότητα. Ο Βούδας Σακυαμούνι είπε:
"ο Νταρμικός θρόνος μου του ατρόμητου λιονταριού δεν έχει
ιδιοκτήτη. Αυτός που έχει Συμπόνια, που έχει Πνεύμα Σοφίας,
που έχει πνεύμα ωφέλειας, αυτός είναι ο κάτοχος της
αλληλουχίας και μπορεί να καθίσει πάνω στο θρόνο μου". Δεν
είπε πως είναι αυτός που έχει τίτλο, αυτόν που έχουν επιλέξει
νευρωτικοί άνθρωποι, αυτός που έχει κάνει περισσότερη
πολιτική. Είτε ένας έχει τίτλο ή είναι χωρίς τίτλο, είτε έχει
εκλεγεί ή όχι, είτε είναι πολιτικός ή όχι, ο κάτοχος της
αλληλουχίας είναι αυτός που έχει πρωταρχικές ιδιότητες
Σοφίας και η πηγή του πνεύματός του είναι καθαρότητα
Σοφίας. Όποιος έχει απέραντες πνευματικές ιδιότητες με
καθαρό σκοπό και προικισμένο πνεύμα από προηγούμενο
Κάρμα, κατέχει μια καθαρή πνευματική αλληλουχία και
μπορεί αληθινά να βοηθήσει τα άλλα όντα.
Αν και, κόρη γεννημένη από ευγενική
γενιά,
βρήκες ανούσια την κοσμική ζωή,
δραπέτευσες από το έξοχο παλάτι σου
και αναζητώντας την τέλεια
απελευθέρωση περιπλανήθηκες από
τόπο σε τόπο.
Όταν ζητούσες απελευθέρωση,
με την ασύγκριτα εξαίσια ομορφιά σου ανθισμένη
δυο δουκάτα θέλησαν να σε κάνουν πριγκίπισσά τους,
αλλά στο μέσον των διαπληκτισμών τους εσύ έγινες
βασίλισσα.
Βασίλισσα του πιο δυνατού μονάρχη
εκδήλωση του σώματος της Σοφίας (Πράζνα)
στα χρώματα του ήλιου που ανατέλλει,
υψώνοντας το σπαθί της Άσπιλης Συνειδητότητας ,
κόβοντας έτσι τα δίχτυα της άγνοιας.
Παρ’ όλο που έγινες η βασίλισσα της
χώρας πλάι στον υπέρτατο μονάρχη,
περιτριγυρισμένη από ένα περιδέραιο
χιονισμένων βουνών,
ήσουν τελείως ελεύθερη από
προσκολλήσεις.
Όταν ο πιο υπέροχος, μνηστήρας σου
Στον περιπλανώμενο Ατσάρια*
σε έκανε προσφορά,
Τον αναγνώρισες σαν μη κοινό ον
Σαν την ίδια την λάμψη του Αμιτάμπα*
Κι ανάμιξες το πνεύμα σου
με την καρδιά της Σοφίας του.
Εσένα Γιέσε Τσόγκιελ* πάντα προσκυνώ
Έως ότου γίνω το ίδιο με σένα.
ΣΥΝΗΘΕΙΑ, ΟΝΕΙΡΑ ΚΑΙ ΧΡΟΝΟΣ
Η μορφή μου εμφανίστηκε σαν ένα όνειρο
στα όντα που είναι σαν όνειρο.
Δίδαξα μια διδασκαλία σαν ένα όνειρο,
για να φτάσουν στη Φώτιση που είναι σαν όνειρο
Στο φυσικό πνεύμα που δεν ορίζεται από καταστάσεις, από
τον άναρχο χρόνο δεν υπάρχουν συνήθειες. Ωστόσο εμείς τις
δημιουργούμε διαχωρίζοντας τα φαινόμενα από τον καθαρό
χώρο. Βασικά ένας καθρέφτης δεν έχει σκόνη. Παρ' όλα αυτά
έλκει και μαζεύει σκόνη που επισκιάζει τη φυσική του
καθαρότητα. Με τον ίδιο τρόπο το καθαρό μας Πνεύμα
Σοφίας συσκοτίζεται από το εγώ όταν προσκολλούμαστε στην
ανεμπόδιστη έκφραση των καθαρών φαινομένων του. Αν
μπορέσουμε να αναγνωρίσουμε το φυσικό άσπιλο πνεύμα μας
δε θα συσκοτισθούμε από την προσκόλληση. Αν δεν
αναγνωρίσουμε το καθαρό φυσικό μας πνεύμα, τα φαινόμενα
των λεπτών στοιχείων μας μαζεύονται σαν σκόνη στο καθαρό
σαν καθρέφτη πνεύμα μας.
Αν σκουπίσουμε τη λεπτή σκόνη αμέσως μπορούμε εύκολα να
καθαρίσουμε έναν καθρέφτη. Αν μια συνήθεια είναι στα
σπάργανα μπορούμε εύκολα να την κάνουμε να εξαφανιστεί.
Όταν αφήνουμε έναν καθρέφτη ακαθάριστο, μαζεύονται
λεπτά μόρια έλκοντας βαρύτερα μόρια που κολλούν σ' αυτά,
μέχρι που ο καθρέφτης επισκιάζεται τελείως και είναι πολύ
δύσκολο μετά να καθαριστεί. Αν είμαστε αμελείς και
παραμελούμε τις μη εμφανείς συνήθειες των λεπτών
στοιχείων μας, αυτές μετά γίνονται η αιτία χονδροειδών και
βαρειών εμφανών συνηθειών.
Οι εμφανείς συνήθειές μας που αναγνωρίζονται εύκολα είναι
σαν τη μούχλα που εμφανίζεται σε μπαγιάτικο φαγητό. Οι
λεπτές μη εμφανείς συνήθειές μας είναι σαν τη φωτιά κάτω
από αναμμένες στάχτες. Όταν καθαρίζουμε το πνεύμα μας
πρέπει να απομακρύνουμε όλα τα υπολείμματα των
συνηθειών όσο λεπτά και να είναι. Αν αφήσουμε έστω κι ένα
μόριο σκόνης στο σαν καθρέφτη πνεύμα μας, αυτό είναι ένα
ακόμη υπόλειμμα συνήθειας. Ακόμα κι αν μας απομείνει μόνο
μια αντίληψη, ένα μόνο φαινόμενο, καλό ή κακό, είναι κι αυτό
υπόλειμμα συνήθειας που συσκοτίζει. Τα σύννεφα μαύρα ή
άσπρα παραμένουν σύννεφα που συσκοτίζουν.
Οι συνήθειες βαρειών στοιχείων των κοινών όντων είναι σαν
το παχύ άρωμα μόσχου στον αδένα του ελαφιού*. Οι
συνήθειες ελαφρών στοιχείων των ανώτερων όντων πριν από
τη Φώτιση είναι σαν το λεπτό υπόλειμμα αρώματος, όταν
αφαιρεθεί ο μόσχος, που παραμένει κάποιο διάστημα πριν να
εξαφανιστεί τελείως. Τα κοινά όντα έχουν χονδροειδή
δυστυχία και χονδροειδή ευτυχία προερχόμενες από τις
συνήθειες των χονδροειδών στοιχείων τους. Μερικοί
Μποντισάττβα έχουν ακόμα πόνο κι ευτυχία αλλά επειδή
προέρχονται από τις συνήθειες των λεπτών στοιχείων τους,
είναι σαν ένα λεπτό κατάλοιπο αν το συγκρίνουμε με την
έντονη δυστυχία κι ευτυχία των ριζικών συνηθειών των κοινών
όντων. Μερικοί Μποντισάττβα εκφράζουν πόνο μόνο για να
αποκαλύψουν την αλήθεια του Κάρμα και για να καθαρίσουν
αυτό το Κάρμα για τα δυστυχισμένα όντα με το να
φανερώνουν κόπωση από τη Σαμσάρα.
Από τη φύση της η καθαρή βασική γη δεν έχει βλάστηση.
Εξαιτίας των συνθηκών των στοιχείων η βλάστηση
εμφανίζεται κι επισκιάζει τη γη. Οι συνήθειες είναι σαν τη
βλάστηση. Από τη φύση του το καθαρό βασικό νερό δεν έχει
λάσπη. Λόγω των συνθηκών των στοιχείων εμφανίζεται η
λάσπη που θολώνει το νερό. Οι συνήθειες είναι σαν τη λάσπη.
Από τη φύση της η καθαρή βασική φωτιά δεν έχει καπνό.
Εξαιτίας των συνθηκών των στοιχείων εμφανίζεται ο καπνός
κι επισκιάζει τη φωτιά. Οι συνήθειες είναι σαν τον καπνό.
Από τη φύση του ο καθαρός βασικός αέρας δεν έχει σκόνη.
Λόγω των συνθηκών των στοιχείων εμφανίζεται η σκόνη και
συγκαλύπτει τον αέρα. Οι συνήθειες είναι σαν τη σκόνη. Από
τη φύση του ο καθαρός βασικός ουρανός δεν έχει σύννεφα.
Εξαιτίας των συνθηκών των στοιχείων εμφανίζονται σύννεφα
κι επισκιάζουν τον ουρανό. Οι συνήθειες είναι σαν τα
σύννεφα.
Το πνεύμα είναι σαν μια καθαρή απέραντη γη. Αν δε μας
προσελκύσουν και δεν προσκολληθούμε στα πεπερασμένα
οριοθετημένα φαινόμενά μας, θα μπορέσουμε να
παραμείνουμε στο φρέσκο απεριόριστο πνεύμα μας. Το
πνεύμα είναι σαν καθαρό διαυγές νερό. Αν δεν ελκυστούμε
και δεν προσκολληθούμε στα ζοφερά φαινόμενά μας, θα
μπορέσουμε να παραμείνουμε στο φυσικό πρωταρχικό μας
πνεύμα. Το πνεύμα είναι σαν μια καθαρή ακτινοβόλα φωτιά.
Αν δεν μας προσελκύσουν και δεν προσκολληθούμε στα
καπνώδη φαινόμενά μας, θα μπορέσουμε να παραμείνουμε
στο φωτεινό λαμπερό πνεύμα μας. Το πνεύμα είναι σαν τον
καθαρό ανάλαφρο αέρα. Αν δεν ελκυστούμε και δεν
προσκολληθούμε στα σκονισμένα φαινόμενά μας, θα
μπορέσουμε να παραμείνουμε στο ανεμπόδιστο διαυγές
πνεύμα μας. Το πνεύμα είναι σαν τον καθαρό άσπιλο ουρανό.
Αν δεν ελκυστούμε και δεν προσκολληθούμε στα
συννεφιασμένα μας φαινόμενα, θα μπορέσουμε να
παραμείνουμε στο σαν ανοιχτό χώρο πνεύμα μας.
Οι συνήθειες εμφανίζονται σε όλες τις στιγμές στον ύπνο και
στον ξύπνιο μας. Στο κοινό μας πνεύμα τα ορατά της ημέρας
φαινόμενα — συνήθειες είναι χονδροειδή και τα αόρατα
φαινόμενα — συνήθειες των ονείρων είναι λεπτοφυή. Το
λεπτό στοιχείο είναι πάντα παρόν στο χονδροειδές στοιχείο κι
έτσι στο πνεύμα ενός αληθινού ασκητή τα φαινόμενα —
συνήθειες της ημέρας δε διαφέρουν από τα φαινόμενα -
συνήθειες των ονείρων.
Τα ορατά φαινόμενα — συνήθειες των ονείρων είναι σαν τα
άστρα που δε μπορούμε να τα δούμε όσο φωτίζεται ο ουρανός
από τον ήλιο της ημέρας αλλά παρ’ όλα αυτά βρίσκονται εκεί.
Τα χονδροειδή φαινόμενα της ημέρας δε μπορούν να
εξαφανίσουν τα λεπτά φαινόμενα των ονείρων. Οι μη καθαρές
αόρατες συνήθειες των ονείρων του κοινού πνεύματος δεν
εξαφανίζονται μέχρις ότου εξαφανίσουμε τις μη καθαρές
ορατές συνήθειές μας του ξύπνιου. Παρ' όλο που από τον
άναρχο χρόνο δεν υπάρχει τίποτε ορατό, συνεχίζουμε να
δημιουργούμε πάντα και να πιστεύουμε στο ορατό. Πάντα
υποφέρουμε μεταξύ ορατού και αοράτου. Όπως είπε ο
Σαντιντέβα: "Μία στείρα γυναίκα δεν έχει παιδί κι όμως στο
όνειρό της το παιδί της πεθαίνει κι αυτή υποφέρει". Για το
σοβαρό ασκητή που κατανοεί την καθαρή ουσία των
στοιχείων, δεν υπάρχει πλέον χονδροειδής συνήθεια της
ημέρας, ούτε λεπτή συνήθεια των ονείρων.
Σύμφωνα με το Ταντρικό σύστημα δεν είναι ανάγκη να
εξετάζουμε τα όνειρα που έχουμε τη νύχτα και πριν από τα
μεσάνυχτα, επειδή αυτά τα όνειρα είναι εξωτερικεύσεις
προηγούμενων συνηθειών. Δεν είναι ανάγκη να εξετάζουμε τα
όνειρα που έχουμε τα μεσάνυχτα, τότε που συνδέεται η
ονειρική μας αντίληψη των λεπτών μη καθαρών στοιχείων με
την της ημέρας αντίληψή μας των χονδροειδών μη καθαρών
στοιχείων, επειδή προκαλούν διαταραχές που εμφανίζονται
σαν δαίμονες. Πρέπει, αν θέλουμε να ξέρουμε το μέλλον, να
εξετάζουμε τα όνειρα που έχουμε τα χαράματα.
Αν έχουμε ένα άσχημο όνειρο μπορούμε να διασκορπίσουμε
τα αρνητικά του φαινόμενα με προσευχή και διαλογισμό. Αν
είναι καλό όνειρο μπορούμε να κρατήσουμε τα θετικά του
φαινόμενα με προσευχή και διαλογισμό και ίσως να συμβεί στ’
αλήθεια. Αν ασκούμαστε σε διαλογισμό χωρίς μορφή και
θέλουμε να παραμείνουμε στο Πνεύμα Σοφίας — Ισοψυχίας,
πρέπει να αναγνωρίσουμε ότι δεν έχει σημασία αν τα όνειρα
θα βγουν ή όχι αληθινά, επειδή και η διάρκεια της ημέρας και
η διάρκεια των ονείρων είναι και οι δύο ένα όνειρο. Δεν
πρέπει να έχουμε άσχημα αισθήματα και φόβους για τα
άσχημα όνειρα ούτε καλά αισθήματα και προσδοκίες για τα
καλά όνειρα, αλλά πρέπει να προσπαθήσουμε να διαλύσουμε
τις αντιλήψεις μας στο χώρο — φωτεινότητα.
Αν χρησιμοποιούμε μορφή στο διαλογισμό μας και θέλουμε να
δημιουργήσουμε καθαρά φαινόμενα λεπτών στοιχείων, τότε
χρησιμοποιούμε την άσκηση των ονείρων, η ουσία της οποίας
είναι να οραματιστούμε τη θεότητα με την οποία έχουμε
Καρμικό δεσμό σύμφωνα με τη Σαντάνα των ατομικών μας
ικανοτήτων. Αν οι συνήθειές μας στη διάρκεια της ημέρας
γίνουν τα φαινόμενα της θεότητας, τότε οι συνήθειες μέσα
στα όνειρα θα γίνουν κι αυτές τα φαινόμενα της θεότητας.
Βαθμιαία, τα μη καθαρά ονειρικά φαινόμενα θα μετατραπούν
σε καθαρά ονειρικά φαινόμενα, μέχρις ότου η διάρκεια της
ημέρας και των ονείρων γίνουν τελικά μια καθαρή αμέτρητη
σφαίρα φαινομένων της θεότητας Σοφίας.
Οι συνήθειες κατά τη διάρκεια των ονείρων και της ημέρας
"σαν όνειρο" δεν έχουν ξεχωριστή ύπαρξη από τις συνθήκες.
Στα κρύα λαμπυρίζοντα βουνά οι άνθρωποι έχουν τη συνήθεια
να φορούν βαριά μάλλινα ρούχα και προβιές ζώων. Στις ζεστές
πράσινες πεδιάδες οι άνθρωποι έχουν τη συνήθεια να φορούν
μεταξωτά και βαμβακερά. Όταν οι βουνίσιοι κατεβούν στις
πεδιάδες, συνεχίζουν να φορούν βαριά, μάλλινα ρούχα κι όταν
οι άνθρωποι από τις πεδιάδες σκαρφαλώνουν στα βουνά,
εξακολουθούν να φορούν ελαφριά, βαμβακερά ρούχα. Όταν
σκεφτόμαστε την υψηλή θεότητά μας, ακόμα κι αν
προσπαθούμε, δε μπορούμε να δούμε το πρόσωπο της. Παρ’
όλα αυτά, χωρίς προσπάθεια, το πρόσωπο του κοινού εραστή
μας αυθόρμητα προβάλλει εμπρός μας. Οι συνήθειες μάς
ακολουθούν όπου κι αν πάμε και το (είναι πολύ δύσκολο)να
τις αλλάξουμε παραμένει η μεγαλύτερη δυσκολία.
Είναι πάντα πολύ δύσκολο κι οδυνηρό να μετακινηθούμε από
ένα παλιό γνώριμο μέρος σε ένα καινούργιο και άγνωστο.
Γενικά είναι πολύ δύσκολα να αλλάξουμε. Όποτε μιλάμε για
"αλλαγή" εννοούμε να αλλάξουμε συνήθειες. Όλα τα έθιμα, οι
παραδόσεις και οι θρησκείες μάς διδάσκουν να αλλάξουμε τις
αρνητικές συνήθειες σε θετικές. Αν δε θέλουμε να
δημιουργήσουμε αρνητικές συνήθειες, πρέπει να
προσπαθήσουμε να τις καταστρέψουμε από την αρχή. Αν
δούμε ένα πιτσιλωτό φίδι και φοβηθούμε, πρέπει να
προσπαθήσουμε να καταστρέψουμε αυτόν το φόβο αμέσως,
γιατί αλλιώς θα φοβηθούμε ακόμα κι όταν δούμε ένα
πιτσιλωτό σκοινί, επειδή είμαστε πλανεμένοι από τη συνήθεια
του πιτσιλωτού φιδιού.
Η θετική συνήθεια ενός ατόμου είναι η αρνητική συνήθεια
ενός άλλου και η αρνητική συνήθεια κάποιου είναι η θετική
συνήθεια ενός άλλου. Οι συμφωνίες και οι διαταραχές
ανάμεσα σε γονείς και παιδιά, άντρες και γυναίκες, μαθητές
και δασκάλους ή σε κυβερνήσεις και λαό πάντα υπάρχουν
επειδή σύμφωνα με τη δική τους άποψη προσπαθούν να
αλλάξουν τις αρνητικές συνήθειες σε θετικές. Σύμφωνα με την
άποψη του Ντάρμα ο σκοπός όλων των ασκήσεων και των
διδασκαλιών είναι να καθαρίσουν τις συνήθειες του εγώ για
να μετατραπούν τα αρνητικά φαινόμενα σε θετικά.
Τα φαινόμενά μας πάντα αλλάζουν μέσα στο χρόνο και η πηγή
της συνήθειάς μας του χρόνου είναι η υλική υπόσταση. Καθώς
τα στοιχεία γίνονται όλο και πιο χονδροειδή και με υπόσταση,
αρχίζει η κατεύθυνση. Όσο περισσότερη η κατεύθυνση, τόσο
περισσότερος και ο χρόνος. Το χρόνο δε μπορούμε να τον
δούμε όλο μονομιάς, επειδή το παρόν τεταμένο πνεύμα μας
είναι παγιδευμένο σε στοιχεία χονδροειδούς υπόστασης. Δε
μπορούμε να δούμε την υλική υπόσταση του παρελθόντος,
επειδή διαχωριζόμαστε μεταξύ της νέας υπόστασης που το
πνεύμα μας συνέχεια δημιουργεί και της υπόστασης του
παρελθόντος που έχει γίνει αδρανής. Δε μπορούμε να δούμε
τη μέλλουσα υπόσταση, επειδή δεν έχει ακόμα ωριμάσει και
δεν έχει γίνει εμφανής. Το Κάρμα είναι λανθάνον παρελθόν
και μέλλον που γίνεται εμφανές σαν παρόν.
Το κοινό πνεύμα πάντα διαιρείται από το χρόνο, καθώς ο
χώρος των κοινών όντων διαιρείται από τα όρια της
χονδροειδούς υπόστασης. Γι’ αυτόν το λόγο δε μπορούμε να
δούμε πέρα από το παρόν μέσω των χονδροειδών στοιχείων.
Είναι σαν να είμαστε μέσα σ’ έναν παχύ συμπαγή τοίχο, δια
μέσω του οποίου δε μπορούμε να δούμε ούτε να τον
διαπεράσουμε επειδή μας εμποδίζει ο χρόνος της υλικής
υπόστασης.
Οι Μποντισάττβα προικισμένοι από το Κάρμα με υψηλές
ιδιότητες, μπορούν να δουν όλους τους χρόνους σαν μέσα από
διάφανο γυαλί. Επειδή έχουν λιγότερες συσκοτίσεις
χονδροειδών στοιχείων μπορούν να δουν το μέλλον πέρα από
την υλική υπόσταση. Ο Βούδας, που παραμένει παντού χωρίς
να παραμένει πουθενά, μπορεί να δει ανεμπόδιστα κι
αυθόρμητα χωρίς πρόθεση, επειδή τα στοιχεία του είναι πέρα
από υλική υπόσταση και το πνεύμα του δε διαιρείται ποτέ από
το χρόνο. Το παράδειγμα του γυάλινου τοίχου δε μπορεί καν
να χρησιμοποιηθεί. Αυτοί που παραμένουν στο Καθαρό
Πνεύμα του Ουράνιου Χώρου με όλα τα στοιχεία σε ισορροπία
μπορούν να δουν όλον το χρόνο και το χώρο επειδή είναι
ανοιχτοί και ανεμπόδιστοι. Δεν έχουν κατεύθυνση ή χρόνο
επειδή δεν είναι μέσα στην υλική υπόσταση, ούτε κι έξω απ'
αυτή. Στον ουρανό δεν υπάρχουν βουνά, εμπόδια,
συσκοτίσεις υπόστασης και κατεύθυνση.
Ο Βούδας βλέπει τα πάντα επειδή στο Πνεύμα Σοφίας δεν
υπάρχει χρόνος, ούτε κατεύθυνση. Χωρίς χρόνο και
κατεύθυνση δεν υπάρχει τίποτα περισσότερο να δει κανείς.
Τότε, αν δεν υπάρχει τίποτα άλλο να δει κανείς, πώς μπορεί ο
Βούδας να είναι καθοδηγητής και να ωφελεί τα όντα; Αν
σκεφτούμε ότι δεν υπάρχει χρόνος, πώς μπορεί ο Βούδας να
προβλέπει στο χρόνο; Αν σκεφτούμε ότι δεν υπάρχει
κατεύθυνση, πώς μπορεί ο Βούδας να υποδεικνύει
κατεύθυνση;
Ο Βούδας είναι παντογνώστης- το πνεύμα του είναι σαν τον
ουρανό. Δεν υποδεικνύει τίποτα. Αυτό που εμφανίζεται είναι
μια αντανάκλαση. Αν τα όντα έχουν κατεύθυνση, αυτή
αντικατοπτρίζεται. Αν τα όντα έχουν χρόνο, αυτός
αντανακλάται. Έτσι στην πραγματικότητα ο χρόνος δεν είναι
η αντανάκλαση του Βούδα, αλλά η δική μας αντανάκλαση. Αν
ανοίξουμε μια ομπρέλα στον ουρανό η σκιά επιστρέφει στη
γη. Τα στοιχεία υλικής υπόστασης εμφανίζονται με τον ίδιο
τρόπο. 0 χρόνος επιστρέφει σαν μια σκιά στο σώμα μας κι έτσι
ο χρόνος είναι δικό μας φαινόμενο.
Για να υπάρχει εξωτερική συμφωνία, ο συγκεκριμένος χρόνος
προέρχεται από το χρόνο γενικών φαινομένων, με
παρατηρήσεις και κρίσεις βασισμένες σε εμφανή εξωτερικά
χονδροειδή στοιχεία και κατευθύνσεις Όταν αυτά τα στοιχεία
είναι συμπληρωματικά, φτιάχνουμε ρολόγια για να δείξουμε
την ίδια ώρα, χάρτες για να δείξουμε την ίδια κατεύθυνση στο
χώρο και ιστορίες για να δείξουμε την ίδια κατεύθυνση στο
χρόνο. Οι αστρολόγοι κάνουν ημερολόγια χρόνου με τα άστρα,
το ίδιο και οι επιστήμονες με τους υπολογιστές και οι πετεινοί
με τις αισθήσεις των εσωτερικών στοιχείων τους. Ο χρόνος
φαίνεται όλο και πιο αληθινός με τη γενική ομαδική συμφωνία
πετεινού και επιστήμονα, αλλά μερικές φορές οι υπολογιστές
των επιστημόνων χαλούν και κάνουν λάθη και μερικές φορές
οι πετεινοί λαλούν στον ύπνο τους επειδή ονειρεύονται από
συνήθεια μια χαραυγή. Πρέπει να ξέρουμε ότι δεν υπάρχει
ούτε μια συμφωνία χρόνου γενικών φαινομένων. Καθώς η
πανσέληνος βυθίζεται πίσω από τα δυτικά βουνά με μια
αχτίδα φωτός που αποχαιρετά τη βουνοκορφή στην ανατολή,
ο ήλιος ανατέλλει πίσω από τα ανατολικά βουνά με μια
ηλιαχτίδα που αποχαιρετά τη δυτική βουνοκορφή.
Στην ανατολή, σύμφωνα με μια από τις παραδόσεις της
αστρολογίας, μια αναπνοή ενός υγιούς ενήλικου ατόμου
περιλαμβάνει τρία στάδια: εισπνοή, κράτημα κι εκπνοή του
αέρα. Έξι αναπνοές ονομάζονται ένα τσουσάν και υπάρχουν
εξήντα τσουσάν σε μια ώρα κι εξήντα ώρες σε μια μέρα και
μια νύχτα.. Όλες οι μετρήσεις βασίζονται σ' αυτή την ειδική
τσουσάν αντίληψη της μέρας και της νύχτας. Στο Βορρά, στην
Αλάσκα, οι Εσκιμώοι έχουν Εσκιμώικη συμφωνία χρόνου
άνισων ωρών μέρας και νύχτας, ενώ στο Νότο οι κάτοικοι
τροπικών χωρών είναι εξοικειωμένοι στις ίσες ώρες μέρας και
νύχτας. Ο χρόνος είναι πολύ άστατος επειδή ενυπάρχει στην
υλική υπόσταση, πάντα μεταβάλλεται και γίνεται αδρανής. Αν
προσπαθήσουμε να τον κάνουμε ακριβή βασιζόμενοι στην
παροδική υλική υπόσταση, αποκαρδιωνόμαστε και
τρελαινόμαστε.
Δε μπορούμε να εξαρτόμαστε από εξωτερικό χρόνο και
κατεύθυνση επειδή σύμφωνα με το Κάρμα τα στοιχεία του
κάθε ατόμου είναι διαφορετικά και η χρονική ποιότητα μέσα
τους είναι διαφορετική. Γι’ αυτόν τον λόγο υποδεικνύουμε το
χρόνο μέσα από τα στοιχεία υλικής υπόστασης με
διαφορετικούς τρόπους. Μερικοί από μας έχουμε θολωμένο
πνεύμα και θέλουμε να κοιμόμαστε συνέχεια, μερικοί δε
μπορούμε να κοιμηθούμε τόσο γρήγορα όσο άλλοι και μερικοί
ξυπνούμε νωρίτερα από τους άλλους. Όταν τα στοιχεία είναι
ελαφρά και λεπτά, η χρονική ποιότητα μέσα τους είναι
μετρημένη, στρωτή και ομαλή. Όταν τα στοιχεία είναι βαριά
και χονδροειδή, η χρονική ποιότητα μέσα τους είναι τραχιά
και ανομοιογενής, άλλες φορές γρήγορη κι άλλες φορές αργή.
Όταν άνθρωποι με διαφορετικά στοιχεία συναντιόνται, η
αλληλεπίδραση μεταξύ τους μπορεί να είναι διαταραγμένη ή
αρμονική κι αυτό εξαρτάται εν μέρει από το αν οι χρονικές
ποιότητες μέσα στα στοιχεία τους είναι συμπληρωματικές.
Αν δύο άτομα συναντιόνται και η χρονική ποιότητα μέσα στα
στοιχεία τους είναι ομαλή και μετρημένη, είναι πάντα σε
αρμονία. Αν τα στοιχεία τους είναι ανομοιογενή, θα μπορούν
να είναι σε αρμονία μεταξύ τους μόνο όταν οι χρονικές
ποιότητες μέσα στα στοιχεία τους συγχρονίζονται. Όταν οι
χρονικές ποιότητές τους δεν ταιριάζουν, η σχέση μεταξύ τους
θα είναι διαταραγμένη.
Όλα τα ανθρώπινα όντα εξαρτώνται από το χρόνο στις
καθημερινές τους δραστηριότητες για να επικοινωνήσουν.
Παρ όλο που εξαρτόμαστε από το χρόνο, συχνά δε μπορούμε
να έχουμε επαφή μεταξύ μας. Παραδείγματος χάριν μερικές
φορές λόγω διαφορετικών χρονικών συνηθειών μέσα στα
στοιχεία μας, δε μπορούμε να συναντηθούμε ακόμα κι αν
νομίζουμε πως έχουμε δώσει ένα συγκεκριμένο ραντεβού.
Όταν χάνουμε χρόνο δε σκεφτόμαστε ποτέ ότι οι ενέργειες
των διαφορετικών συνηθειών των προσωπικών χρονικών
στοιχείων μας είναι ασυμβίβαστες. Λέμε απλώς: "Λυπάμαι που
άργησα". Όταν κάποιος φτάνει στην ώρα του λέμε: "Ω τι
ωραία ήρθες στην ώρα σου" Κι ανάμεσα στο "Λυπάμαι
άργησα" και στο "Ω τι ωραία ήρθες στην ώρα σου" ξοδεύουμε
όλο το χρόνο της ζωής μας.
Προσωρινά, οι ασκητές πρέπει να εξαρτώνται από μια κοινή
καθορισμένη ώρα, επειδή έχουμε κοινές χρονικές συνήθειες
στοιχείων. Τελικά, μέσω του διαλογισμού, όλα τα εσωτερικά
γενικά χονδροειδή στοιχεία και συγκεκριμένα φαινόμενα
χρόνου εμφανίζονται σαν χρόνος αντεστραμμένης σχετικής
αλήθειας. Αυτό συμβαίνει επειδή με την άσκηση
αναπτύσσουμε κάποια εμπειρία μη καθορισμένων χρονικών
φαινομένων που είναι πιο εκτεταμένη και διαποτισμένη από
την αλληλουχία του άχρονου χρόνου. Τότε τα μη καθορισμένα
χρονικά φαινόμενα εμφανίζονται σαν πραγματική σχετική
αλήθεια. Καθώς οι ασκητές εξακολουθούν να ασκούνται μ’
αυτά τα μη καθορισμένα χρονικά φαινόμενα, τότε τα χρονικά
φαινόμενα του παρελθόντος, παρόντος και μέλλοντος, τα
αντεστραμμένης σχετικής αλήθειας χρονικά φαινόμενα, τα
πραγματικής σχετικής αλήθειας χρονικά φαινόμενα, τα
χρονικά φαινόμενα του ονείρου και του ξύπνιου και τελικά
όλα τα χρονικά φαινόμενα — συνήθειες γίνονται ένας χρόνος
μέσα στον άχωρο χώρο. Τότε πλέον μπορούμε παντοτινά να
παραμείνουμε στον άχρονο χρόνο ισοψυχίας.
ΤΟ ΠΑΙΧΝΙΔΙΣΜΑ ΤΟΥ ΠΝΕΥΜΑΤΟΣ
Τα ψάρια παίζουν στο νερό.
Τα πουλιά παίζουν στον ουρανό.
Τα κοινά όντα παίζουν στη γη.
Τα υπέρτατα όντα παίζουν στην Εκδήλωση.
Το παιχνίδι ενός ατόμου είναι η σοβαρότητα του άλλου και η
σοβαρότητα κάποιου είναι το παιχνίδι ενός άλλου. Για τους
ενήλικες οι έφηβοι παιχνιδίζουν αλλά για τους έφηβους τα
δικά τους φαινόμενα είναι σοβαρά. Για τους έφηβους τα
παιδιά παιχνιδίζουν αλλά για τα παιδιά τα δικά τους
φαινόμενα είναι σοβαρά. Αυτό συμβαίνει επειδή για
αμέτρητες προηγούμενες ζωές όλα τα παραπλανημένα όντα
με διαιρεμένο πνεύμα έχουν διαχωρίσει τα φαινόμενα σε
χονδροειδή και λεπτά στοιχεία και θεωρούν ότι το παιχνίδι
τους είναι σοβαρό γιατί πιστεύουν ότι είναι αληθινό.
Όταν τα παιδιά είναι ανώριμα και δε μπορούν να συνδέσουν
τα πνεύματά τους των λεπτών στοιχείων με τα παιχνίδια τους
των χονδροειδών στοιχείων, τότε γίνονται σοβαρά. Αν δεν
είναι ικανά να κατανοήσουν πώς λειτουργούν τα πράγματα,
αναπτύσσουν μια συνήθεια θυμού απελπισίας την οποία
κουβαλούν στην ενήλικη ζωή τους κι αλλάζουν το αντικείμενο
της απελπισίας τους από παιχνίδι σε κάποιο άτομο. Αν από τη
γέννησή τους αναγνώριζαν ότι το παιχνίδ1 είναι παιχνίδι κι όχι
κάτι σοβαρό κι ότι το χονδροειδές και το λεπτό είναι
αδιαχώριστα, τα παιδιά και οι ενήλικες δε θα είχαν ποτέ
απελπισία ή θυμό.
Ο χωρισμός είναι πάντα η αιτία της απελπισίας. Είτε αυτό
συμβαίνει μεταξύ γονέων και παιδιών, είτε μεταξύ φίλων,
άνδρα και γυναίκας, δασκάλου και μαθητή, όταν δε μπορούν
να συνδεθούν μεταξύ τους λόγω της προηγούμενης συνήθειάς
τους να διαχωρίζουν το υποκείμενο από το αντικείμενο και το
χονδροειδές από το λεπτό, τότε το αποτέλεσμα είναι
απελπισία και θυμός. Όταν αισθανόμαστε αυτή την απελπισία
και το θυμό, πρέπει να προσπαθήσουμε να τα εξαλείψουμε όχι
με τον περαιτέρω διαχωρισμό του αντικειμένου του θυμού
απελπισίας μας, αλλά με την άσκηση του Ντάρμα και με το
διαλογισμό.
Ακόμα, και χωρίς να διαλογιζόμαστε και χωρίς να
χρησιμοποιούμε οποιεσδήποτε Νταρμικές αντιλήψεις, οι
πνευματικές ιδιότητες υπάρχουν από την αρχή. Η πνευματική
ενέργεια είναι σαν ένα νέο φυσικό δάσος που μπορεί να καεί
από θυμό απελπισίας. Σαν τη φωτιά με τον καπνό, όταν ο
θυμός απελπισίας γίνεται όλο και πιο βαρύς, η ελαφριά
πνευματική ενέργεια ελαττώνεται και μετά τη φωτιά η
ενέργεια των χονδροειδών στοιχείων και η ενέργεια των
λεπτών στοιχείων εξαντλούνται και το μόνο που απομένει
είναι οι γκρίζες στάχτες της άδειας λύπης. Τότε, μη μπορώντας
να στηριχτεί στα κοσμικά χονδροειδή στοιχεία και στα
εσωτερικά λεπτά στοιχεία, το πνεύμα μας γίνεται αδύναμο και
λυπημένο.
Με το παιχνίδι όμως η πνευματική ενέργεια μπορεί να
διατηρηθεί και γι’ αυτό δεν πρέπει να σκεφτούμε
ότι(θεωρούμε πως) το παιχνίδι είναι πάντα κακό. Έτσι τα
πάντα συνεχίζουν να είναι η εκδήλωση της φυσικής μυστικής
ουσίας των στοιχείων είτε τα άκαμπτα ώριμα πνεύματά μας
απορρίπτουν τα παιχνίδι είτε όχι. Αν είμαστε σοβαροί κι
άκαμπτοι, τα λεπτά στοιχεία μας παθαίνουν συμφόρηση και
δεν αντανακλούν αυτή την εκδήλωση Σοφίας. Αν το πνεύμα
μας είναι ήρεμο, ευρύ και παιχνιδίζει, μπορούμε να
αναγνωρίσουμε αυτήν την εκδήλωση ουσίας. Στον ανοιχτό
χώρο δεν υπάρχει ταραχή μεταξύ των χονδροειδών και
λεπτών στοιχείων.
Όταν σπουδάζουμε και έχουμε ένα ανοιχτό πνεύμα που
παιχνιδίζει, μπορούμε να αφομοιώσουμε αυτό που
μαθαίνουμε. Η ευκαμψία προέρχεται από το παιχνιδίζον
πνεύμα κι έτσι όταν το πνεύμα μας είναι ανοιχτό, μπορούμε
να αποδεχτούμε αυτό που διδασκόμαστε. Με ένα άκαμπτο και
σοβαρό πνεύμα δε μπορούμε να μάθουμε τίποτε, επειδή το
πνεύμα μας είναι σφιγμένο και μη ισορροπημένο. Το σοβαρό
πνεύμα είναι πάντα κουρασμένο, ενώ το παιχνιδίζον πνεύμα
είναι πάντα ξεκούραστο. Όταν στο πνεύμα δεν υπάρχει χώρος
ούτε ανάπαυση, ότι μαθαίνουμε θα είναι περιορισμένο.
Όταν δουλεύουμε με ανοιχτό παιχνιδίζον πνεύμα, δε
φοβόμαστε μη χάσουμε κάτι κι έτσι μπορούμε να εργαζόμαστε
συνεχώς μέχρι να φτάσουμε στο σκοπό μας. Με την
εμπιστοσύνη που προέρχεται από το παιχνιδίζσν πνεύμα, δε
διστάζουμε ποτέ και δεν κάνουμε λάθη. Οι αμφιβολίες και οι
δισταγμοί προέρχονται από ένα πνεύμα που παραείναι
σοβαρό και άκαμπτο. Όταν έχουμε φόβους ή δισταγμούς, το
ενδιαφέρον για τη δουλειά μας ελαττώνεται, τεμπελιάζουμε
και γινόμαστε αδύναμοι χάνοντας την εμπιστοσύνη μας. Αν
δεν έχουμε εμπιστοσύνη, ότι κι αν κάνουμε, ότι κι αν πούμε,
αστοχεί. Επειδή το πνεύμα μας είναι διασκορπισμένο,
τρομαγμένο και διστακτικό χάνεται η συγκέντρωση μας. Αν
δεν έχουμε συγκέντρωση δε μπορούμε να πετύχουμε το στόχο
μας, επειδή το πνεύμα μας πριν φτάσει στο σκοπό του είναι
πάντα κολλημένο. Όταν συνειδητοποιήσουμε ότι έχουμε
αστοχήσει αποκαρδιωνόμαστε. Τότε το πνεύμα μας γίνεται
ακόμα πιο στενό, ασταθές και εύθραυστο και τα πάντα
χάνονται στις συνθήκες της ζωής μας.
Χωρίς παιχνιδίζον πνεύμα, αν και βλέπουμε ωραία πράγματα,
δε μπορούμε να συνδεθούμε μ' αυτά επειδή έχουμε φόβους κι
αστοχούμε λόγω έλλειψης εμπιστοσύνης. Όταν γράφουμε,
κάνουμε πολλά λάθη επειδή έχουμε φόβους κι αστοχούμε
λόγω έλλειψης εμπιστοσύνης. Όταν διαβάζουμε, δε μπορούμε
να αφομοιώσουμε το νόημα επειδή έχουμε φόβους κι
αστοχούμε λόγω έλλειψης εμπιστοσύνης. Όταν
διασκεδάζουμε με φίλους, η διασκέδαση δε διαρκεί επειδή
έχουμε φόβους κι αστοχούμε λόγω έλλειψης εμπιστοσύνης.
Όταν αναζητούμε τη συντροφιά ανθρώπων με ευρύ πνεύμα,
δε μας εμπιστεύονται ούτε μας μιλούν επειδή τα άκαμπτα
πνεύματα μας είναι υπερβολικά μικρά γιατί έχουμε φόβους κι
αστοχούμε λόγω έλλειψης εμπιστοσύνης.
Αν θέλουμε να μαλώσουμε με κάποιον δε μπορούμε να
νικήσουμε όταν το πνεύμα μας παραείναι σοβαρό και
περιορισμένο. Ακόμα κι αν ουρλιάξουμε, κλωτσήσουμε και
φωνάξουμε, αν το πνεύμα μας είναι άκαμπτο δεν έχουμε
δύναμη. Το πνεύμα διασκορπίζεται και γίνεται νευρικό από
την ένταση και είναι ανίκανο να διεισδύσει στο αντικείμενό
του. Όταν έχουμε ένα άκαμπτο ασφυκτικά στριμωγμένο
πνεύμα, η λογική μας γίνεται ασυνάρτητη σε μια συζήτηση
επειδή οι σκέψεις μας είναι διασκορπισμένες και δεν υπάρχει
ανοιχτός χώρος μέσα στον οποίο να παίξει το πνεύμα μας.
Έτσι αν παραείμαστε σοβαροί και σφιγμένοι, θα μας νικά
πάντα ο αντίπαλός μας που έχει ένα πιο χαλαρό πνεύμα και
καταλαβαίνει ότι η εμπιστοσύνη χάνεται πάντα με τη
νευρικότητα.
Αν έχουμε παιχνιδίζον πνεύμα μπορούμε με το διαλογισμό να
δούμε όλα τα φαινόμενα σαν μαγικά. Όπου κι αν πάμε
νιώθουμε άνετα. Αν προερχόμαστε από μια υψηλού επιπέδου
τάξη, μπορούμε να κάνουμε μια δουλειά χαμηλού επιπέδου
πολύ εύκολα (άνετα)χωρίς φαρισαϊσμό ή δυσαρέσκεια. Αν
είμαστε από μια χαμηλού επιπέδου τάξη, μπορούμε εύκολα να
επικοινωνήσουμε με ανθρώπους υψηλού επιπέδου επειδή το
πνεύμα μας είναι ευρύ και παιχνιδίζον. Απ' όποια κοινωνική
τάξη και να προερχόμαστε δεν υπάρχει αντίφαση μεταξύ
υψηλού και χαμηλού επιπέδου επειδή το πνεύμα μας είναι
ανοιχτό και χαλαρωμένο και βλέπουμε όλα τα φαινόμενα σαν
εκδήλωση του ανεμπόδιστου Πνεύματος Σοφίας.
Αν έχουμε παιχνιδίζον πνεύμα, ακόμα κι αν μιλάμε με
ισχυρούς ηγέτες μπορούμε και μιλάμε το ίδιο δυναμικά επειδή
το πνεύμα μας είναι ελεύθερο κι άφοβο και βλέπουμε όλα τα
φαινόμενα σαν εκδήλωση του ανεμπόδιστου Πνεύματος
Σοφίας.
Αν έχουμε παιχνιδίζον πνεύμα, δεν υπάρχει αντίφαση μεταξύ
καθαρού και μη καθαρού κι έτσι είτε πάρουμε θρησκευτικούς
όρκους είτε όχι, αυτόματα έχουμε αγνή ηθική που εξαρτάται
από το καθαρό πνεύμα που είναι ελεύθερο από αρνητικές
αντιλήψεις. Ο σκοπός των όρκων είναι η μετατροπή του μη
καθαρού σε καθαρό. Με το παιχνιδίζον πνεύμα που είναι
τελείως καθαρό, δε μας απασχολεί σοβαρά η σκέψη να
παραβούμε ή να κρατήσουμε τους όρκους, επειδή βλέπουμε
όλα τα φαινόμενα σαν εκδήλωση του ανεμπόδιστου
Πνεύματος Σοφίας.
Αν έχουμε παιχνιδίζον πνεύμα, ακόμα κι αν φύγουμε από την
πατρίδα μας μπορούμε να προσαρμοστούμε σε οποιαδήποτε
έθιμα, επειδή δεν είμαστε προσκολλημένοι στα έθιμα της
χώρας μας. Με το παιχνιδίζον πνεύμα μπορούμε να
προσαρμοστούμε παντού επειδή βλέπουμε όλα τα φαινόμενα
σαν εκδήλωση του ανεμπόδιστου Πνεύματος Σοφίας.
Όταν ασκούμαστε χρειαζόμαστε χαλαρό παιχνιδίζον πνεύμα.
Όλες οι πνευματικές ιδιότητες είναι αόρατες και χωρίς υλική
υπόσταση και συγχρόνως είναι έμφυτες μέσα σε όλη την υλική
υπόσταση. Αν παραείμαστε σοβαροί, το αντικείμενο του
διαλογισμού μας γίνεται όλο και πιο απόμακρο, διαιρεμένο και
συσκοτισμένο, ενώ αν έχουμε παιχνιδίζον πνεύμα, μπορούμε
να βλέπουμε καθαρά σαν τη λιμνούλα που γίνεται διαυγής
όταν μένει απείραχτη και αδιατάραχτη.
Πολλοί δάσκαλοι και κείμενα λένε ότι πρέπει να είμαστε
σοβαροί κι επίμονοι στην άσκησή μας. Σοβαρή επιμονή δε
σημαίνει μόνο αυστηρή και περιορισμένη πειθαρχία. Αν
χωρίσουμε την επιμονή από τον ανοιχτό χώρο, αυτό είναι η
αιτία της άγνοιας. Αληθινή επιμονή είναι πάντα η συνεχής
ενέργεια του ανοιχτού παιχνιδίζοντος πνεύματος. Όποτε
διαλογιζόμαστε, αν μπορούμε να αφήσουμε το φρέσκο μας
πνεύμα μόνο του στην κατάσταση του παιχνιδίζοντος
πνεύματος, το σοβαρό αρπακτικό πνεύμα μας δε μπορεί να
μας ενοχλήσει. Χρειαζόμαστε ένα ισορροπημένο πνεύμα
μεταξύ σφιχτού αρπάγματος και άσφιχτης χαλάρωσης. Όταν
δεν υπάρχει πια σοβαρό αρπακτικό πνεύμα, η Φώτιση είναι
αβίαστα κοντά.
Κάποτε υπήρχε ένας οπαδός του Βούδα Σακυαμούνι που δε
μπορούσε να αφήσει το πνεύμα του να χαλαρώσει ούτε για μια
στιγμή μεταξύ σφιγμένης και χαλαρής συγκέντρωσης. Ο
Βούδας τον ρώτησε: "Πριν γίνεις οπαδός μου έπαιζες ποτέ
μουσική;". Ο μαθητής απάντησε: "Ναι ήμουν ειδικός στο
παίξιμο του σιτάρ". 0 Βούδας ρώτησε: "Έβγαινε στρωτός ήχος
όταν οι χορδές ήταν κουρδισμένες σφιχτά;" Κι αυτός είπε
"Όχι". Ξαναρώτησε ο Βούδας: "Έβγαινε στρωτός ήχος όταν οι
χορδές ήταν κουρδισμένες χαλαρά;" Και απάντησε ξανά "όχι".
Τότε ο Βούδας ξαναρώτησε: "Πώς έβγαινε στρωτός ήχος;" Κι
αυτός απάντησε: "Στρωτός ήχος έβγαινε όταν το σιτάρ δεν
ήταν ούτε πολύ σφιχτά ούτε πολύ χαλαρά κουρδισμένο". Ο
Βούδας τότε είπε: "Μπορείς τότε με τον ίδιο τρόπο να
διαλογιστείς με συγκέντρωση που να μην είναι ούτε πολύ
σφιχτή ούτε πολύ χαλαρή;". Όταν ο μαθητής διαλογίστηκε μ’
ένα ισορροπημένο πνεύμα όπως του δίδαξε ο Βούδας με το
παράδειγμα του σιτάρ, μπόρεσε και είδε τη φύση του
Πνεύματος Σοφίας του.
Αν ασκούμαστε στον οραματισμό και δεν έχουμε απαιτήσεις,
όποια θεότητα και να οραματιστούμε, θα τη δούμε αυθόρμητα
σαν θεότητα Σοφίας. Η υπερβολικά σοβαρή συγκέντρωση
είναι αιτία του αρπακτικού νευρωτικού πνεύματος. Αν
προσπαθήσουμε να οραματιστούμε τη Θεότητα Σοφίας με
σοβαρά αλλήθωρα μάτια κι ένα αρπακτικό νευρωτικό πνεύμα,
τότε αυτή γίνεται δαίμονας επειδή η πηγή της είναι δυαδική.
Όπου υπάρχει δυαδικότητα υπάρχει απόρριψη κι αποδοχή.
Όπου υπάρχει απόρριψη κι αποδοχή υπάρχει αιτία για
απέχθεια και προσκόλληση. Όπου υπάρχει απέχθεια και
προσκόλληση υπάρχει αιτία της Σαμσάρα.
Έτσι όποια κι αν είναι η άσκησή μας, χρειαζόμαστε πνεύμα
που παιχνιδίζει που είναι πάντα απέραντο και πέρα από
παραδόσεις. Το παιχνιδίζον πνεύμα δεν έχει φόβους επειδή
δεν έχει αντικείμενο. Επειδή είναι τελείως φυσικό κι ανοιχτό,
δίνει πάντα ευδαιμονία κι ευλογία. Αν έχουμε παιχνιδίζον
πνεύμα μπορούμε να αυξήσουμε τη φυσική μας ενέργεια
Σοφίας. Αυτή η ελαφριά άφθαρτη ενέργεια είναι πολύ λεπτή,
δυναμική και ωφελεί τους άλλους καθώς είναι αβλαβής κι
αδιαπέραστη από την υλική υπόσταση των χονδροειδών
στοιχείων της ενέργειας των άλλων. Επειδή η σοβαρότητα
είναι μια έκφραση των χονδροειδών στοιχείων, όσο πιο
σοβαρό είναι κάτι, τόσο πιο βαρύ είναι κι άλλο τόσο
πιθανότερο είναι να κολλήσει στο βαρύ και να διαχωριστεί
Η ΜΑΓΕΙΑ ΚΑΙ ΤΟ ΜΥΣΤΗΡΙΩΔΕΣ
από το ελαφρύ. Ο Βούδας είναι τελείως ελαφρύς κι έτσι δε
μπορούμε να πούμε ότι είναι σοβαρός. Ο Βούδας είναι ευρύς,
διαπερνά τα πάντα και ποτέ δε διαχωρίζεται.
Οι νιφάδες του χιονιού με μια ματιά
Σε γενικές γραμμές το σύστημα της Χιναγιάνα διδάσκει την
είναι ωραίες σαν λουλούδια,
προσπάθεια καθυπόταξης του πνεύματος και της
εξαφανίζονται όμως
εγκατάλειψης των επιθυμητών ιδιοτήτων μέσω της
πειθαρχίας. Σαν ασκητές του Ντάρμα συνήθως αρπάζουμε όταν το χέρι τις αγγίξει.
μόνο μια λέξη από τη διδασκαλία του Βούδα μέσω αυτής της
πειθαρχίας. Στην πραγματικότητα η διδασκαλία του Βούδα
Τα πνεύματα όλων των όντων είναι μάγοι, που η μαγεία τους
υπάρχει για να ωφελήσει όλα τα όντα. Επειδή τα όντα πάντοτε
είναι ένα απατηλό τρυκ, μέσω του οποίου το αληθές γίνεται
εξαρτώνται από επιθυμητές ιδιότητες, ο Βούδας λέει ότι
πρέπει να προσφέρεις όλες τις επιθυμητές ιδιότητες στα τρία αναληθές και το αναληθές γίνεται αληθές για ευχαρίστηση ή
για δυστυχία. Οι άνθρωποι φοβούνται τη μαγεία και γίνονται
πολύτιμα Πετράδια. Αυτό δε σημαίνει ότι ο Βούδας έχει πέντε
προληπτικοί επειδή διαχωρίζουν τα χονδροειδή από τα λεπτά
αισθήσεις σαν εμάς για να δεχτεί τις επιθυμητές ιδιότητες. Ο
στοιχεία και δεν εμπιστεύονται τη σχέση μεταξύ τους. Εξ αιτίας
Βούδας απλά προσαρμόζεται σε μας έτσι ώστε να παίξουμε με
επιθυμητές ιδιότητες και μέσω του παιχνιδιού το πνεύμα μας αυτής της διαχωριστικής συνήθειας προκαλείται μια
ανισορροπία μεταξύ χονδροειδών και λεπτών στοιχείων. Αν
να μπορέσει να ελευθερωθεί μέσα στην καθαρή ελαφριά
ενέργεια. προβάλλει μια αντίξοη συνθήκη όπως ένα ατύχημα ή μια
αρρώστια, τότε νομίζουμε ότι είναι μαύρη μαγεία που
Ο Βούδας είπε ότι όποιος κατανοεί τη μαγική συμπόνια κι
όποιος ασκείται στη μαγική Φώτιση είναι ο καλύτερος προέρχεται από ένα μάγο, ένα δαίμονα ή ένα φάντασμα. Γενικά
ασκητής. Μέσω αυτής της μαγείας μπορούμε να παίξουμε μέχρι να εξαντληθεί το δυαδικό μας πνεύμα έχουμε αρνητικά
χρησιμοποιώντας το μυστικό δυναμικό των στοιχείων μας. φαινόμενα. Μέσω αυτών των φαινομένων υπάρχουν ορισμένοι
Όταν συγκεντρωνόμαστε πολύ σοβαρά, όλα τα στοιχεία δαίμονες ή φαντάσματα, δεν πρέπει όμως να σκεφτούμε ότι
είναι διαφορετικοί από το ίδιο μας το νευρωτικό πνεύμα. Πάντα
συγκεντρώνονται σε μια σοβαρή αντίληψη, ο εσωτερικός
θα ξεγελιόμαστε ή θα εξαπατόμαστε, μέχρις ότου όλοι οι μάγοι
χώρος γίνεται κατάμεστος και περιορισμένος κι όπου υπάρχει
μεταμορφωθούν σε άσπρους μάγους Σοφίας και μέχρι να
η απουσία του χώρου υπάρχει σκοτάδι. Σε σκοτεινό
στριμωγμένο χώρο δεν υπάρχει χώρος για το ανεμπόδιστο μεταμορφώσουμε το νευρωτικό μας πνεύμα σε πνεύμα Σοφίας.
πνεύμα - καθρέφτη του οποίου η φυσική φωτεινότητα έχει Για το έσχατο όφελος, το καλύτερο αντίδοτο εναντίον των
καταπιεστεί από το σοβαρό πνεύμα. Αν δεν υπάρχει μάγων είναι να διαλύσουμε όλες τις αντιλήψεις μαγείας στη
φωτεινότητα παιχνιδίζοντος πνεύματος δε μπορεί να υπάρξει μεγάλη Κενότητα. Τότε, παρατηρώντας το πνεύμα μας, η
δυαδικότητα του εσωτερικού υποκειμένου (εμείς) που βλέπει το
διαυγές, διορατικό Πνεύμα Σοφίας που είναι το υποστήριγμα
και η πηγή όλων των ιδιοτήτων και των φαινομένων. μάγο και του εξωτερικού αντικειμένου (ο μάγος), διαλύεται και
γίνεται χώρος πνεύματος Σοφίας. Αυτός ο χώρος είναι αβλαβής
επειδή δεν υπάρχει αντικείμενο που να προξενεί κακό ούτε
υποκείμενο που να το δέχεται. Όλα τα φαινόμενα που
υπάρχουν προβάλλουν αβίαστα στο Πνεύμα Σοφίας σαν
ανεμπόδιστη μαγεία Σοφίας που πάντα ωφελεί και ποτέ δεν
βλάπτει.
Αν πιστεύουμε στη μαγεία, στους μάγους και στους δαίμονες
είναι ανάγκη για προσωρινό όφελος να έχουμε ένα αμυντικό
αντίδοτο όπως ο οραματισμός για να μας προστατεύει. Αν
χρειαζόμαστε προστασία από ένα μάγο του οποίου το
επικρατέστερο ενεργειακό στοιχείο είναι η φωτιά, μπορούμε να
οραματιστούμε δυνατότερα στοιχεία φωτιάς ή δυνατότερα
στοιχεία νερού. Για προστασία από ένα δαίμονα του οποίου το
επικρατέστερο ενεργειακό στοιχείο είναι το νερό, μπορούμε να
χρησιμοποιήσουμε δυνατότερα στοιχεία νερού η δυνατότερα
στοιχεία φωτιάς. Αν χρειαζόμαστε προστασία από τη βία που
έχει προκληθεί από οργή, το αντίδοτο είναι περισσότερη
ενέργεια οργής για να την υπερνικήσουμε ή ειρηνευτική
ενέργεια για να την καθυποτάξουμε. Για προστασία από ένα
μάγο που έχει δύναμη φαντασμάτων μπορούμε να
οραματιστούμε δυναμικές θεότητες.
Η ουσία των μαγικών δαιμόνων μπορεί να κατανοηθεί αν
εξετάσουμε τις τέσσερις διαφορετικές όψεις τους.
1. "Ο δαίμονας που παρεμποδίζει" εμφανίζεται σαν επακόλουθο
της εξάρτησής μας από τις συσκοτισμένες εσωτερικές αισθήσεις
που χρησιμοποιούμε για να δημιουργήσουμε ένα δεσμό με τα
εξωτερικά στοιχεία. Παραδείγματος χάριν οι σεισμοί, οι
πλημμύρες και τα ατυχήματα δεν είναι από τη φύση τους κακά
ή καλά. Οι γονείς, η οικογένεια, οι φίλοι και οι εραστές δεν είναι
αυτοί καθαυτοί κακοί ή καλοί. Όταν όμως το εγώ μας συνδέεται
μ' αυτές τις εξωτερικές συνθήκες υλικής υπόστασης και τις
επεξηγεί, οι αντιλήψεις μας γίνονται κακές ή καλές ή αλλάζουν
συχνά και τότε οι κακές και οι καλές επεξηγήσεις γίνονται
"δαίμονες που παρεμποδίζουν".
2. Ο "ανεμπόδιστος δαίμονας" εμφανίζεται όταν προβάλλουν
αισθήματα και διαθέσεις που δεν είναι επακόλουθο των
εξωτερικών συνθηκών υλικής υπόστασης κι ούτε εξαρτώνται
απ’ αυτές. Συνήθως μας απασχολούν πολύ αυτοί οι
"ανεμπόδιστοι δαίμονες" επειδή δε μπορούμε να βρούμε μια
αιτία υλικής υπόστασης για τα αισθήματα και τις διαθέσεις μας.
Στη σημερινή εποχή συχνά ξοδεύουμε χρόνια σε θεραπευτές για
να απαλλαγούμε απ' αυτούς τους "ανεμπόδιστους δαίμονες"
προσπαθώντας να τους διώξουμε δίνοντας ικανοποιητικές
εξηγήσεις.
3.Ο "αυτάρεσκος δαίμονας" των κοσμικών μας ιδιοτήτων
εμφανίζεται όταν ερμηνεύουμε με υπεροψία καλές συνθήκες
όπως μια καλή θέση, φίλους και ανέσεις και με μια αίσθηση
πληρότητας, προσκολλόμαστε στην καλή μας τύχη. Ο
"αυτάρεσκος δαίμονας" των πνευματικών μας ιδιοτήτων είναι
πιο λεπτός. Παραδείγματος χάριν μπορεί να νομίζουμε ότι το
πνευματικό μας μονοπάτι είναι ανώτερο, ο δάσκαλος μας είναι
ο καλύτερος, οι ευδαιμονικές ή οι διορατικές μας εμπειρίες είναι
εξαιρετικές. Το πνεύμα μας μ’ αυτές τις σκέψεις συσκοτίζεται
από έπαρση κι επειδή έτσι το συσκοτισμένο μας πνεύμα δε
μπορεί να αυξήσει τις καθαρές μας ιδιότητες, δε μπορούμε να
υπερνικήσουμε τους "αυτάρεσκους δαίμονες".
4.Ο "φαρισαϊκός δαίμονας" εμφανίζεται όταν προβάλλει η
ανάγκη να εκφράσουμε συγκριτικές αντιλήψεις για τον εαυτό
μας που τον παρουσιάζουμε σαν καλύτερο από τους άλλους.
Παραδείγματος χάριν μπορεί να σκεφτούμε: "είμαι ωραιότερος,
εξυπνότερος και πιο χαρισματικός απ' αυτούς". Στον ανώτερο
Βουδισμό της Βατζραγιάνα οι θεότητες απεικονίζονται να
συνθλίβουν με τα πόδια τέσσερα σώματα. Αυτό συμβολίζει την
εξάλειψη των "φαρισαϊκών δαιμόνων".
Βούδα, είθε να μεταμορφώσω το κοινό μου σώμα στο
λαμπρό Σώμα Σοφίας όπως κι εσύ.
Βούδα, είθε να υπερνικήσω αυτούς τους τέσσερις δαίμονες
με την οργισμένη όψη σου όπως κι εσύ.
Βούδα, είθε να συνθλίψω και να εκμηδενίσω με τα
θεόρατα πόδια της δυνατής συμπόνιας αυτούς τους
τέσσερις δαίμονες όπως κι εσύ.
Οι πιο επικίνδυνοι για τους ασκητές είναι οι "αυτάρεσκοι" και οι
"φαρισαϊκοί δαίμονες". Αν δεν πραγματωθεί το Πνεύμα Σοφίας
ο ασκητής μπορεί να γίνει με το εγώ του άγιος ή σοφός και με
ορισμένες Σάντανα να πετύχει μεγάλες δυνάμεις όπως ένας
μάγος. Χωρίς μια αληθινή κατανόηση της πραγματικής μας
φύσης Σοφίας και χωρίς εμπιστοσύνη στο δικό μας πνεύμα
Σοφίας, όσες δυνάμεις και να αποκτήσουμε μέσω της άσκησης,
αν δε μπορούμε να ελευθερώσουμε το πνεύμα μας από την
υπεροψία του εγώ (που βασίζεται στην επιτυχία αυτών των
δυνάμεων), αυτές γίνονται αιτία της Σαμσάρα.
Ο Γκουρού "που γνωρίζει τους τρεις χρόνους(ο γνώστης των
τριών χρόνων)" είπε: "Υπάρχουν τόσοι πολλοί άγιοι αλλά είναι
τόσο λίγοι οι πραγματωμένοι". Ένας άγιος που δεν έχει
πραγματώσει το Πνεύμα Σοφίας, ακόμα κι αν είναι ικανός να
εκτελεί πολλά μεγάλα και ποικίλα θαύματα, θα δημιουργήσει
μόνο "αυτάρεσκους και φαρισαϊκούς δαίμονες" που είναι
μεγάλα εμπόδια για τη Φώτιση αν η ουσία της μαγικής του
ικανότητας είναι το εγώ. Γι' αυτό το λόγο η πορεία του ασκητή
είναι πολύ δύσκολη.
Γενικά, ένας λόγιος, μέχρι να έχει πλήρη εμπιστοσύνη στο δικό
του Πνεύμα Σοφίας, πρέπει να ασκηθεί μόνος του και μυστικά.
Πριν από πολλά χρόνια στην Ινδία υπήρχε ένας μεγάλος λόγιος
ονόματι "η Πηγή της Διδασκαλίας" που ζούσε και δίδασκε στο
Βουδιστικό πανεπιστήμιο Ναλάντα. Με την άσκηση της
Σάντανα της θεότητάς του πέτυχε τα κοινά Σίντι και ήταν
ικανός να εκτελεί σπουδαία θαύματα. Καθώς έδινε μυήσεις
μπορούσε να τοποθετεί τα τελετουργικά αντικείμενα στον
ουρανό χωρίς να τα κρατάει με τα χέρια του για να μπορεί να
κάνει μ' αυτά(πραγματοποιεί) Μούντρα. Αν και το πνεύμα του
ήταν πολύ δυνατό, ο δάσκαλός του τού έδωσε εντολή να μη
φύγει από τη Ναλάντα πριν αποκτήσει εμπιστοσύνη στο ίδιο
του το Πνεύμα Σοφίας. Παρ’ όλα αυτά όμως αυτός έφυγε από
το πανεπιστήμιο με τον μοναδικό αφοσιωμένο του μαθητή για
να εκπληρώσει τις πράξεις ενός άγιου στον κόσμο.
Στο δρόμο συνάντησε ένα κορίτσι που δεν πίστευε στο
Βουδισμό. Κοντά σε μια ροδακινιά της ζήτησε μερικά ροδάκινα
αλλά αυτή του είπε: "Πάρε τα μόνος σου, δεν είμαι υπηρέτριά
σου" . Τότε λοιπόν(αυτός) κάθισε κοντά στη ροδακινιά και
κοιτάζοντας πάνω τα φρούτα έπεσαν μπροστά του σαν βροχή.
Αμέσως το κορίτσι είπε: "Πριν φας αυτά τα ροδάκινα κοίταξε με
". Μόλις την κοίταξε αυτή έριξε το βλέμμα της στα ροδάκινα κι
αυτά επέστρεψαν στο δέντρο. Τότε αυτός μη μπορώντας λοιπόν
να φάει ούτε ένα ροδάκινο, ντροπιάστηκε και θύμωσε. Αυτή του
είπε: "Παρ’ όλο που είσαι ένας πολύ ισχυρός Γιόγκι, θα δεις ότι
μετά από τρεις νύχτες δε θα ζεις πια" .
Έφυγε λοιπόν με το μαθητή του και μετά από λίγο αρρώστησε
με αίμα στα ούρα του. Αν και είχε δύναμη οραματισμού της
θεότητας, η αγωνία του αυξήθηκε επειδή η εμπιστοσύνη Σοφίας
του δεν ήταν αρκετά μεγάλη. Νόμισε ότι η θεότητα τον
τιμωρούσε επειδή παρέβη τη συμβουλή του δασκάλου του να μη
φύγει από το πανεπιστήμιο πριν αποκτήσει εμπιστοσύνη
Σοφίας.
Πολλοί του είπαν ότι η αρρώστια του θεραπευόταν μόνο με
θαλάσσιο αφρό από τον ωκεανό. Επειδή όμως ο ωκεανός ήταν
μακριά έστειλε το μαθητή του για να τον φέρει. Στο γυρισμό, ο
μαθητής συνάντησε ένα άλλο κορίτσι στο δρόμο που τον
ρώτησε πού πηγαίνει τόσο βιαστικά. Όταν της εξήγησε ότι ο
δάσκαλός του ήταν θανάσιμα άρρωστος, του απάντησε
λυπημένα ότι είχε ήδη πεθάνει. Ο μαθητής τότε πέταξε το
θαλάσσιο αφρό, έτρεξε στην πόλη εκεί όπου άφησε το δάσκαλό
του, όταν όμως έφτασε τον βρήκε ζωντανό. Ο δάσκαλος τον
ρώτησε: "Που είναι ο θαλάσσιος αφρός;" και ο μαθητής του
εξήγησε πως το κορίτσι στο δρόμο τού είπε ότι είχε πεθάνει.
Τότε ο λόγιος "Πηγή της διδασκαλίας" κατάλαβε ότι θα πεθάνει
από τη δύναμη του δαίμονα. Παρ’ όλα αυτά όμως αποφάσισε να
προσπαθήσει με την ίδια του τη δύναμη να επιστρέψει στο
σώμα του μετά το θάνατό του κι έτσι παρακάλεσε το μαθητή
του να προστατέψει το πτώμα του.
Όταν ο λόγιος "Πηγή της διδασκαλίας" πέθανε, αυτό το ίδιο
κορίτσι που ήταν μάγισσα, μεταμορφώθηκε σε πολλούς λύκους
που περικύκλωσαν το σπίτι του τη νύχτα, γρατζουνώντας τις
πόρτες των γειτόνων και ουρλιάζοντας δυνατά, έτσι ώστε να
μάθει όλη η πόλη ότι υπήρχε ένα πτώμα εκεί κοντά. Την ημέρα
εμφανίστηκε για να διαδώσει τα νέα σχετικά με το πού
βρισκόταν το πτώμα κι έτσι οι κάτοικοι της πόλης ήρθαν και το
πήραν για να το κάψουν. Αφού πέρασαν τρεις μέρες ένας
ανεμοστρόβιλος εμφανίστηκε κοντά στο μαθητή κι απ' αυτόν
ακούστηκε μια φωνή που έλεγε: "Σ' αυτή τη ζωή δε μπόρεσα να
φτάσω στη Φώτιση αλλά ίσως να μπορέσω στο Μπάρντο".
Πολλά Βουδιστικά κείμενα αναφέρουν κι άλλα παραδείγματα
εμποδίων που δημιουργούνται από "φαρισαϊκούς και
αυτάρεσκους δαίμονες". Ασκητές σαν το λόγιο "Πηγή της
διδασκαλίας" πιθανώς να ήταν εκπόρευση του Βούδα για να
μας διδάξει πως να αναγνωρίζουμε τις επιρροές αυτών των
δαιμόνων. Αν είμαστε οξυδερκείς ή φημισμένοι για την ευφυΐα
μας αλλά μας λείπει η εμπιστοσύνη Σοφίας, πρέπει ιδιαίτερα να
φυλαγόμαστε από τους «φαρισαϊκούς και τους αυτάρεσκους
δαίμονες» ώστε να ασκηθούμε με έναν αγνό τρόπο. Χωρίς
πλήρη εμπιστοσύνη στο ίδιο μας το πνεύμα Σοφίας, η μαγεία
θα μας εξαπατά συνέχεια είτε νομίζουμε ότι είναι μαγεία από
τους δαίμονες είτε νομίζουμε ότι είναι μαγεία των δικών μας
νευρωτικών πνευμάτων. Χωρίς πραγματική κατανόηση,
οτιδήποτε είναι μυστηριώδες θα το βλέπουμε με καχυποψία
χωρίζοντας το υποκείμενο από το αντικείμενο, το λεπτό από το
χονδροειδές και θα δυσπιστούμε για την αληθινή φύση του
μυστηρίου της Σοφίας που ενυπάρχει στο πνεύμα μας.
Λέμε μυστηριώδες κάτι που δε μπορούμε να το εξηγήσουμε
επειδή η έκφραση των λεπτών στοιχείων του είναι κρυμμένη
μέσα στα χονδροειδή στοιχεία. Όλες οι κρυφές ιδιότητες είναι
μυστηριώδεις. Μπορούμε να πούμε ότι το αύριο είναι
μυστηριώδες, ο επόμενος χρόνος είναι μυστηριώδης, το μέλλον
είναι μυστηριώδες επειδή είναι αφανή και δεν έχουν
εμφανιστεί ακόμη. Δεν θεωρούμε ότι τα φαινόμενα της ημέρας
είναι μυστηριώδη επειδή είναι εμφανή και χονδροειδή. Τα
ονειρικά φαινόμενα όμως τα θεωρούμε μυστηριώδη επειδή
είναι αφανή και λεπτά. Νομίζουμε πως ότι είναι κρυμμένο είναι
αναξιόπιστο και απορρίπτουμε αυτό που αισθανόμαστε πως
είναι μυστηριώδες, αλλά στην πραγματικότητα επειδή κανένα
απ’ αυτά δεν είναι μόνιμο, και τα φαινόμενα της ημέρας και τα
ονειρικά φαινόμενα είναι αναξιόπιστα. Όταν ονειρευόμαστε, τα
φαινόμενα του ξύπνιου είναι αφανή. Όταν ξυπνάμε, τα ονειρικά
φαινόμενα είναι αφανή. Το καθένα είναι εξίσου μυστηριώδες
και μαγικό από την οπτική γωνία του άλλου.
Συχνά σκεφτόμαστε ότι επειδή η διάρκεια των ονείρων είναι
μικρή δεν είναι αληθινή κι ότι επειδή η διάρκεια της ημέρας
είναι μεγάλη είναι αληθινή. Μερικές φορές σ’ ένα όνειρο
μπορούμε να αποτελειώσουμε πολλή δουλειά σε μια στιγμή,
πράγμα που δε θα μπορούσαμε ποτέ να πραγματοποιήσουμε
στην κοινή διάρκεια της ημέρας. Μπορούμε να διανύσουμε
μεγάλες αποστάσεις σ' ένα λεπτό που κατά τη διάρκεια της
ημέρας μπορεί να μας έπαιρνε πολύ καιρό. Σύντομη ή μεγάλη, η
διάρκεια της ημέρας και των ονείρων έχουν δημιουργηθεί
μαγικά από τις αντιλήψεις και στην πραγματικότητα καμιά δεν
είναι αληθινή. Και οι δύο είναι εξίσου αναξιόπιστες, παροδικές
και μυστηριώδεις.
Πολλοί άθρησκοι άνθρωποι έχουν δυσπιστία γενικά στις
θρησκείες και ειδικά στο Βουδισμό επειδή φαίνονται
μυστηριώδεις. Παρ’ όλα αυτά εμπιστεύονται και δέχονται
πολλές μυστηριώδεις εγκόσμιες καταστάσεις. Οι λαθρέμποροι
παραδείγματος χάριν είναι μυστηριώδεις για τους
τελωνειακούς. Επειδή πιστεύουν στην αινιγματικότητα των
λαθρεμπόρων, οι τελωνειακοί υποπτεύονται τους πάντες
συμπεριλαμβανομένων και των μη λαθρεμπόρων. Αυτόματα
πιστεύουν ότι το μυστηριώδες είναι παντού. Αυτή είναι η
δουλειά τους. Οι λαθρέμποροι υποπτεύονται όλους τους
τελωνειακούς είτε πρόκειται να τους ελέγξουν πραγματικά είτε
όχι. Χωρίς να πιστεύει στην αινιγματικότητα των τελωνειακών,
πως μπορεί ένας λαθρέμπορος να παραμείνει κρυμμένος και να
προστατέψει την ίδια του την αινιγματικότητα; Σαν
επακόλουθο, όλη την ώρα οι λαθρέμποροι και οι τελωνειακοί,
όπου κι αν βρίσκονται, ασχολούνται αμοιβαία με το να
υποπτεύονται και με το να εκφράζουν το μυστηριώδες σαν να
ήταν η θρησκεία τους.
Αυτό που εξηγείται είναι πάντα έμφυτο στο μυστηριώδες που
δεν εξηγείται και το μυστηριώδες που δεν εξηγείται είναι πάντα
έμφυτο σ' αυτό που εξηγείται. Οι λαθρέμποροι έχουν τους
τελωνειακούς έμφυτα μέσα τους και οι τελωνειακοί έχουν τους
λαθρέμπορους έμφυτα μέσα τους. Αυτό που είναι έμφυτο
εμφανίζεται μέσω της υποψίας και προσπαθούν να ξεγελάσουν
ο ένας τον άλλον μέσω της αινιγματικότητάς τους.
Όλες οι Σαμσαρικές κυβερνήσεις πιστεύουν στο μυστηριώδες
χωρίς να αναγνωρίζουν ότι το πιστεύουν. Μια χώρα που έχει
μυστηριώδη δύναμη μπορεί να νικήσει μιαν άλλη της οποίας οι
πράξεις είναι εμφανείς. Μερικές κυβερνήσεις είναι πολύ
ισχυρές πολιτικά κι έχουν οργανώσεις που τις κρατούν μυστικές
για να φανούν μυστηριώδεις στον κόσμο. Η Κα Γκε Μπε και η
ΣΙΑ είναι μυστηριώδεις η μια στην άλλη και σε όλους μας.
Επειδή η δύναμή τους προέρχεται από το μυστηριώδες, όταν τα
μυστικά τους γίνουν εμφανή, αντικαθίστανται πάντα από άλλα
μυστικά. Σαν επακόλουθο, οι οργανώσεις άλλων χωρών δε
μπορούν να καταλάβουν ποτέ τι πρόκειται να κάνουν ή πώς να
φερθούν σε αυτές.
Η αυτοπροστατευτική παράνοια του εγώ μας δημιουργεί
υποψία κι αυτή η υποψία είναι η πηγή της αινιγματικότητας
της Σαμσάρα, που προκαλεί περισσότερη υποψία.
Υποπτευόμαστε ότι τα εξωτερικά αντικείμενα θα μας βλάψουν
και γι’ αυτό δημιουργούμε χωρισμό και διαίρεση και δεν
υποπτευόμαστε ότι τα ίδια αυτά αντικείμενα είναι ο Βούδας, το
ίδιο μας το μυστηριώδες πνεύμα που δεν έχει χωριστεί ποτέ
από μας και που είναι η πηγή της αινιγματικότητας της
Νιρβάνα.
Αφού οι άνθρωποι μπορούν και πιστεύουν στο μυστήριο της
Σαμσάρα, θα έπρεπε επίσης να μπορούν να πιστέψουν και στο
μυστήριο της Νιρβάνα. Θα μπορούσαμε να πούμε ότι ο Βούδας
είναι μυστηριώδης επειδή οι θαυμαστές του ιδιότητες είναι
κρυμμένες από μας. Αν τα όντα δεν έχουν εμπιστοσύνη στη
Σοφία μπορούμε να πούμε ότι είναι μυστηριώδη επειδή είναι
αναξιόπιστα, εξαπατημένα από τα ίδια τους τα αναξιόπιστα
φαινόμενα. Γι' αυτό το λόγο το αναξιόπιστο είναι πάντα
μυστηριώδες.
Η αινιγματικότητα της Σαμσάρα δημιουργημένη από το
δυαδικό πνεύμα είναι πάντα η αιτία δυστυχίας, ενώ η
αινιγματικότητα της Νιρβάνα μας προστατεύει και μας
απαλλάσσει από τη δυστυχία. Η αινιγματικότητα της Σαμσάρα
είναι ένας ατέλειωτος κύκλος πορείας από το ανεξήγητο σ' αυτό
που εξηγείται και αντίστροφα ξανά και ξανά.
Αυτό συμβαίνει επειδή η αινιγματικότητα της Σαμσάρα υπάρχει
πάντα στο χρόνο μεταξύ υποκειμένου και αντικειμένου. Επειδή
έχουμε προσδοκίες από τα αντικείμενα, όταν τα χάνουμε το
υποκείμενό μας υποφέρει και δημιουργεί νέα αντικείμενα. Μ΄
αυτόν τον τρόπο είμαστε δεσμευμένοι στις αντιθέσεις όπως
είναι η ύπαρξη και η μη ύπαρξη και πιστεύουμε ότι οι
αντιθέσεις είναι αναγκαίες. Όταν σκεφτόμαστε το πάνω μέρος
του σώματος μας, το κάτω μέρος γίνεται μυστηριώδες. Όταν
σκεφτόμαστε το μπρος, το πίσω γίνεται μυστηριώδες. Το μπρος
και το πίσω εξαρτώνται το ένα από το άλλο σύμφωνα με τη
δυαδική αινιγματικότητα. Δε μπορείς να έχεις το ένα χωρίς το
άλλο, μπορείς όμως να έχεις μόνο ένα τη φορά. Το μυστηριώδες
είναι κρυμμένο. Είναι αναγκαίο αλλά είναι ανέκφραστο ή
εκφράζεται με λεπτό τρόπο. Αν δεν πιστεύουμε στα αντίθετα,
έχουμε την αινιγματικότητα της Νιρβάνα. Κάτι που βλέπουμε
μπορεί να είναι αρσενικό, όμως το μυστηριώδες θηλυκό είναι
πάντα έμφυτο κι αποκαλύπτεται μέσω των λεπτών στοιχείων
που ενυπάρχουν στα χονδροειδή.
Οι μυστηριώδεις έξοχες ιδιότητες είναι πάντα ωφέλιμες.
Προτρέπουν το πνεύμα να γίνει όλο και λιγότερο εξαρτημένο
από τα αντικείμενα, επιτρέποντας στο ανεξήγητο και στο
εξηγήσιμο να ενωθούν αδιαχώριστα. Οι ανώτεροι άνθρωποι δεν
εξαρτώνται πια από υποκείμενο, αντικείμενο ή από χρόνο και
δε μπορεί να ξεγελαστούν από τα μυστηριώδη φαινόμενα της
Σαμσάρα. Οι άνθρωποι με κοινό πνεύμα δε μπορούν να
συλλάβουν τις κρυφές υψηλές ιδιότητες γι' αυτό και τις
θεωρούν απειλητικές και μυστηριώδεις. Αυτό που είναι
άγνωστο είναι πάντα μυστηριώδες κι έτσι αν δε γνωρίζουμε το
πνεύμα μας το θεωρούμε μυστηριώδες. Επειδή το πνεύμα μας
είναι το απόλυτο μυστήριο, το Ντάρμα που είναι η έκφραση των
καθαρών ιδιοτήτων του πνεύματός μας είναι επίσης
μυστηριώδες. Επειδή το πνεύμα μας είναι μυστηριώδες, τα
κοινά εξωτερικά φαινόμενα που προέρχονται από το πνεύμα
είναι επίσης μυστηριώδη.
Σύμφωνα με την κοινή αινιγματικότητα της υλικής υπόστασης
της Σαμσάρα, το νερό είναι πιο μυστηριώδες από τη γη επειδή
είναι πιο ελαφρύ, πιο ασταθές και πιο ρευστό. Η φωτιά είναι
πιο μυστηριώδης από το νερό επειδή είναι ελαφρύτερη,
ταχύτερη και λιγότερο απτή. Ο αέρας είναι πιο μυστηριώδης
από τη φωτιά επειδή είναι ακόμα πιο ελαφρύς και πιο αόρατος.
Το διάστημα όμως είναι το πιο μυστηριώδες απ’ όλα επειδή δεν
είναι ποτέ μουντό, ποτέ κενό, είναι τελείως αόρατο και τελείως
απλόχωρο. Αν δεν υπήρχε το διάστημα δε θα υπήρχε γη, νερό.
φωτιά ή αέρας. Το διάστημα διαπερνά όλα τα στοιχεία.
Το κοινό μυστηριώδες έχει δύο όψεις: καθαρή και μη καθαρή.
Είναι μη καθαρό μυστηριώδες όταν τα καθαρά φαινόμενα του
πνεύματός μας αλλάζουν σε μη καθαρά φαινόμενα, όπως
παραδείγματος χάριν όταν η θεότητα που οραματιζόμαστε
γίνεται δαίμονας. Είναι καθαρό μυστηριώδες όταν τα μη
καθαρά φαινόμενα του πνεύματός μας αλλάζουν σε καθαρά
φαινόμενα, όπως παραδείγματος χάριν όταν μεταμορφώνουμε
ένα δαίμονα σε Θεότητα Σοφίας. Αν στον οραματισμό μας
αρπαχτούμε από τα φαινόμενα της θεότητας χωρίς να
αναγνωρίσουμε τη Θεότητα Σοφίας, αυτά τα φαινόμενα
γίνονται μη καθαρά. Αν μπορούμε να οραματιστούμε μέσω των
φαινομένων Σοφίας, μπορούμε να μετατρέψουμε τα
παρεμποδισμένα φαινόμενα ενός δαίμονα σε καθαρά
ανεμπόδιστα φαινόμενα της θεότητας.
Το Πνεύμα Σοφίας του Βούδα είναι καθαρό και μυστηριώδες.
Μας προστατεύει επειδή είναι τελικά άπιαστο και μυστικό κι
έτσι δε μπορεί να διαπεραστεί από το πρόσκαιρο εγκόσμιο
μυστηριώδες. Το Πνεύμα Σοφίας του Βούδα είναι ανεμπόδιστο
και πάντα ωφελεί όλους αυθόρμητα με καθαρή μυστηριώδη
ενέργεια Σοφίας που διεισδύει σε όλα τα στοιχεία και που είναι
πάντα ελεύθερη. Το Πνεύμα Σοφίας του Βούδα έχει μυστηριώ-
δη δύναμη Σοφίας που δεν τελειώνει ποτέ, δεν προσκολλείται
πουθενά και δεν επηρεάζεται από τα εξηγήσιμα και
πεπερασμένα φαινόμενα της Σαμσάρα. Αν αναγνωρίσουμε ότι
από την αρχή η δική μας μυστηριώδη μυστική ουσία Σοφίας
είναι ίδια με εκείνη του Βούδα, τότε η Φώτιση δεν είναι πλέον
μυστηριώδης σε μας επειδή όντας αδιαχώριστοι από το Βούδα
είμαστε κι εμείς μυστηριώδεις.
Ο σεισμός δε μπορεί να βλάψει το μυστηριώδη ουρανό
όσο κι αν ανατρέπει και καταστρέφει με τα ισχυρά του
ταρακουνήματα.
Ο ωκεανός δε μπορεί να βλάψει το μυστηριώδη ουρανό
όσο κι αν φουσκώνουν και καταστρέφουν τα φουρτου-
νιασμένα κύματά (η φουρτούνα)του.
Η φωτιά δε μπορεί να βλάψει το μυστηριώδη ουρανό όσο
κι αν καίνε και καταστρέφουν οι θυμωμένες φλόγες της.
Ο ανεμοστρόβιλος δε μπορεί να βλάψει το μυστηριώδη
ουρανό όσα κι αν φυσούν και καταστρέφουν οι βίαιοι
άνεμοί του.
ΘΕΡΑΠΕΙΑ
Ένα μπάλωμα πέτρας δεν ταιριάζει σε ξύλο.
Σύμφωνα με το πνεύμα Σοφίας τα φαινόμενα-στοιχεία είναι
ανεμπόδιστα και καθαρά. Τα καθαρά φαινόμενα είναι φυσικά,
ασυσκότιστα και μη επινοημένα από τα χονδροειδή στοιχεία.
Είναι ελαφριά, αόρατα, αδιαπέραστα, χωρίς υλική υπόσταση
και άφθαρτα επειδή τίποτα δεν παραμένει αδρανές πουθενά.
Εκεί που τίποτα δεν παραμένει τίποτα δεν ελαττώνεται και
δεν επαυξάνεται. Εκεί που τίποτα δε μπορεί να ελαττωθεί ή να
επαυξηθεί υπάρχει ισορροπία και καθαρότητα. Εκεί που
υπάρχει ισορροπία και καθαρότητα υπάρχει υγεία.
Σύμφωνα με το κοινό δυαδικό πνεύμα υπάρχουν
παρεμποδισμένα φαινόμενα μη καθαρών στοιχείων. Τα μη
καθαρά φαινόμενα είναι συσκοτισμένα και επινοημένα από τα
χονδροειδή στοιχεία, είναι βαριά, ορατά, διαπερατά,
έχοντας(έχουν) υλική υπόσταση και είναι φθαρτά επειδή
κάπου παραμένουν αδρανή. Κάτι που παραμένει μπορεί να
ελαττωθεί ή να επαυξηθεί. Κάτι που μπορεί να ελαττωθεί ή να
επαυξηθεί δημιουργεί ανισορροπία και μη καθαρότητα. Εκεί
που υπάρχει ανισορροπία και μη καθαρότητα υπάρχει
αρρώστια.
Τα πέντε στοιχεία εμφανίζονται όλο και πιο λεπτά καθώς
αποκτούν ιδιότητες που τους αποδίδει το κοινό πνεύμα. Αν
ένας γιατρός δεν πιστεύει στην αόρατη καθαρή ουσία των
στοιχείων, κάνει εσφαλμένη διάγνωση επειδή
μπορεί(προσπαθεί) να θεραπεύσει την αρρώστια μόνο με
ορατά και μη καθαρά στοιχεία. Ακόμα και τότε όσο πιο
έμπειρος είναι ο γιατρός, τόσο πιο λεπτή θα είναι η οπτική
γωνία και η διάγνωσή του. Ένας γιατρός μπορεί να θεραπεύει
φανερά εξωτερικά συμπτώματα για να αποκτήσει άμεσα
συγκεκριμένα ορατά αποτελέσματα που είναι παροδικά ή
μπορεί να θεραπεύει λεπτότερα εσωτερικά συμπτώματα για
να επιφέρει οφέλη που είναι λιγότερο ορατά, πιο
ισορροπημένα και που σταδιακά αυξάνονται. Παρ' όλο που κι
αυτά ακόμα είναι προσωρινά, είναι πιο κοντά στην αόρατη
πηγή της αρρώστιας. Όσο λεπτή κι αν είναι η θεραπευτική του
αγωγή, αν αντιλαμβάνεται τα φαινόμενα χωριστά από την
καθαρή ουσία τους, η ικανότητά του να βοηθήσει θα είναι
περιορισμένη. .
Ο έμπειρος γιατρός κατανοεί πως όλα τα στοιχεία βασικά
είναι αλληλοεξαρτημένα. Επειδή το κάθε στοιχείο έχει τα
άλλα τέσσερα έμφυτα μέσα του και οι συνδυασμοί των
στοιχείων ποικίλλουν και αλλάζουν συνεχώς σύμφωνα με το
Κάρμα, γι’ αυτό και η ιδιοσυγκρασία και η υγεία των
ανθρώπων αλλάζουν συνεχώς. Σαν αποτέλεσμα, η σωστή
ιατρική θεραπεία αντιμετωπίζει την αρρώστια από την πιο
λεπτή οπτική γωνία με το να διορθώνει ανισορροπίες στα
στοιχεία. Για να το κατορθώσει, συνδυάζει τα πέντε στοιχεία
σε διαφορετικές κατηγορίες θεραπείας σύμφωνα με τα
διαφορετικά συστήματα ιατρικής.
Επειδή τα στοιχεία αλληλοεξαρτώνται, μπορεί να θεωρηθούν
διαιρεμένα μόνο στις ιδιαίτερές τους εφαρμογές για να
επιφέρουν συγκεκριμένα αποτελέσματα. Η
αποτελεσματικότητα αυτών των διαιρέσεων εξαρτάται από
την ικανότητα του γιατρού αφ’ ενός μεν να αναγνωρίσει
εκείνα από τα μη καθαρά στοιχεία του αρρώστου που έχουν
ελαττωθεί και πρέπει να αυξηθούν, (ή αυτά που παραείναι
άφθονα και πρέπει να ελαττωθούν) , αφ’ ετέρου δε να
εφαρμόσει τη θεραπεία, έτσι ώστε να φτάσει στα πιο λεπτά
επίπεδα για να επαναφέρει την ισορροπία.
Μ’ αυτόν τον τρόπο μερικές φορές αρμόζει να χρησιμοποιηθεί
ένα στοιχείο για να αυξηθεί το ίδιο, όπως η φωτιά με τη φωτιά
όταν έχουν ελαττωθεί τα λεπτότερα στοιχεία της θερμότητας
του αρρώστου. Άλλες φορές ένα στοιχείο χρησιμοποιείται για
να εξουδετερώσει ένα άλλο, όπως η φωτιά με το νερό, στην
περίπτωση που τα στοιχεία της θερμότητας του αρρώστου
έχουν αυξηθεί. Ένα άτομο με πυρετό ταυ στοιχείου φωτιάς
μπορεί να θεραπευτεί με σπόρους ή βότανα που φυτρώνουν
σε κρύο κλίμα. Ένα άλλο άτομο με κρυολόγημα του στοιχείου
νερό μπορεί να θεραπευτεί με σπόρους ή βότανα που
φυτρώνουν σε ζεστό κλίμα.
Τα αποτελέσματα και η συμφωνία μεταξύ των στοιχείων
εξαρτώνται συχνά από τη λεπτότητα των εφαρμογών τους.
Παραδείγματος χάριν η φωτιά δεν είναι πάντα ο εχθρός του
νερού. Όταν το νερό θερμαίνεται από τη φωτιά, προκαλείται
ατμός που είναι ελαφρότερος και καθαρότερος από το αρχικό
νερό και δροσερότερος από την αρχική φωτιά. Σε ορισμένες
ανισορροπίες των όντων, αυτός ο λεπτότερος ατμός μπορεί να
είναι πιο κατάλληλος από τα δύο στοιχεία απ' ότι αν αυτά
χρησιμοποιηθούν ξεχωριστά. Με τον ίδιο τρόπο τα θετικά ή
αρνητικά αποτελέσματα των στοιχείων εξαρτώνται από τη
λεπτότητα της χρήσης τους. Μερικά φάρμακα αν ληφθούν σε
μεγάλες ποσότητες γίνονται δηλητήρια και μερικά δηλητήρια
αν ληφθούν σε μικρές δόσεις γίνονται φάρμακα. Υπερβολική
δόση φαρμάκων για τον πυρετό μπορεί να προκαλέσει ρίγη
και υπερβολική δόση ινσουλίνης για τους διαβητικούς μπορεί
να προκαλέσει σοκ. Μερικές φορές δυο δηλητήρια συνδυά-
ζονται για να σχηματίσουν ένα άλλο δηλητήριο κι άλλες φορές
σχηματίζουν ένα φάρμακο αλλά οι θετικές και αρνητικές
ιδιότητες των στοιχείων που χρησιμοποιούνται στη θεραπεία
πρέπει πάντα να είναι ισορροπημένες.
Η ικανότητα του κοινού πνεύματος να κατανοήσει τα καθαρά
στοιχεία ποικίλει σύμφωνα με το Κάρμα κι έτσι οι αντιλήψεις
του καθαρού και του μη καθαρού διαφέρουν από το ένα ον
στο άλλο. Πολλές μύγες κι έντομα έλκονται, από το πύον,
ενώ οι άνθρωποι θεωρούν το πύον σαν μολυσμένο υγρό. Οι
άνθρωποι πιστεύουν ότι το αίμα είναι καθαρότερο από το
πύον. Οι έμπειροι ασκητές αναγνωρίζουν ότι το εσωτερικό
στοιχείο — πηγή του πύου και του αίματος είναι το νερό που
γίνεται θεραπευτικό νέκταρ Σοφίας μέσω της καθαρής
αντίληψης της άσκησής τους.
Ο κοινός γιατρός που δεν κατανοεί ότι η αόρατη ουσία των
στοιχείων είναι έμφυτη μέσα στα στοιχεία της υλικής
υπόστασης δεν ξέρει τον τρόπο να ισορροπήσει και να
εξαγνίσει τα μη καθαρά στοιχεία. Γι' αυτόν το λόγο δε μπορεί
να θεραπεύσει οριστικά ένα στοιχείο που ελαττώνεται ή
αυξάνεται και μπορεί να βλάψει άλλα στοιχεία με το να
επιβάλει μια εσφαλμένη θεραπευτική αγωγή. Παραδείγματος
χάριν όταν κάποιος μ’ ένα σπάνιο τύπο αίματος είναι
άρρωστος, ένας κοινός γιατρός μπορεί να συστήσει μόνο
μετάγγιση και να προσπαθήσει να βρει τον ειδικό τύπο
αίματος για να κάνει την ανταλλαγή αίματος υλικής
υπόστασης. Περιμένει μια άμεση ορατή αντίδραση, παρά τη
βραδύτερη διαδικασία τού να εντοπίσει τα στοιχεία του νερού,
τα κατάλληλα για να αποκαταστήσει την ισορροπία των
χονδροειδών στοιχείων μέσω μιας κατανόησης της καθαρής
ουσίας του αίματος.
Όταν κατά τη θεραπεία το αίμα αυξάνεται με φυσικές τροφές,
φάρμακα ή μετάγγιση αίματος που όλα περιέχουν το στοιχείο
νερό και ο γιατρός είναι μηδενιστής που πιστεύει μόνο στην
υλική υπόσταση, τότε στην περίπτωση που τα ορατά στοιχεία
της θεραπευτικής αγωγής εξαντληθούν, (όταν π.χ. ο
διαθέσιμος τύπος αίματος για τη μετάγγιση δεν είναι
κατάλληλος)η δύναμή του να βοηθήσει εξαντλείται και η
ασθένεια επιστρέφει. Τότε τα χονδροειδή στοιχεία του
αρρώστου εξασθενούν με το άγχος και δε μπορεί πλέον να
βοηθηθεί. Αντίθετα αν ο γιατρός καταλαβαίνει και πιστεύει
στην αόρατη ουσία Σοφίας των στοιχείων, μπορεί να βοηθήσει
τον ασθενή του με λεπτές μεθόδους και να τον ανακουφίσει με
το πιστεύω του, έτσι ώστε η φυσική ισορροπία των στοιχείων
του ασθενή να αποκατασταθεί και η αρρώστια του να
θεραπευτεί.
Τα στοιχεία διαπερνούν όλα τα φαινόμενα κι επειδή το
πνεύμα διαπερνά όλα τα στοιχεία, όταν ένας γιατρός πει σ'
έναν ασθενή ότι έχει έναν καρκινογόνο όγκο, ο ασθενής
μπορεί να συγκεντρωθεί με φόβο στον όγκο και να τον κάνει
να μεγαλώσει. Αυτή η συγκέντρωση γεννιέται από το λεπτό
στοιχείο φωτιάς του άγχους του, που αυξάνει την ανάπτυξη
της αρρώστιας με την καταστροφική φλέγουσα όψη του. Αν ο
γιατρός μπορεί να κατανοήσει τα αόρατα στοιχεία, μπορεί να
αποκαταστήσει τη φυσική ισορροπία των στοιχείων στο
πνεύμα του αρρώστου μέσω της φυσικής ισορροπίας των
στοιχείων στο δικό του πνεύμα κατανόησης. Τότε μπορεί να
τον παρηγορήσει και να του δώσει κουράγιο να συγκεντρωθεί
θετικά, διαλύοντας τον όγκο με οραματισμό και διαλογισμό.
Ακόμα κι όταν εξαιτίας του Κάρμα πεθάνει ο ασθενής, αυτή η
θετική συγκέντρωση τον ωφελεί επειδή δε θα του μείνει
κατάλοιπο καρκίνου ή σπόρος νέου καρκίνου στην επόμενή
του επαναγέννηση.
Σύμφωνα με το Ταντρικό σύστημα οι ριζικές συνθήκες της
γέννησης δημιουργούνται από Καρμικά δεσμά και οι
συμβάλλουσες συνθήκες είναι το σπέρμα του πατέρα και το
ωάριο της μητέρας. Η επαναγέννηση συμβαίνει όταν αυτές
συναντιόνται στην απουσία μη καθαρού αέρα. Με την
ενέργεια του Καρμικού αέρα ενώνονται το σπέρμα και το
ωάριο σχηματίζοντας(και σχηματίζουν) το έμβρυο. Η ενέργεια
του σώματος εμφανίζεται από την ενέργεια του Καρμικού
αέρα προερχόμενη και αυξανόμενη από το κέντρο του αφαλού
του εμβρύου. Με αυτήν την ενέργεια το έμβρυο επιμηκύνεται.
Τότε η λεπτή ενέργεια όλου του σώματος συμπυκνώνεται από
την πηγή του αφαλού για να σχηματίσει τα νεύρα και τις
φλέβες. Τελικά, τα κεντρικά ζωτικά κανάλια εκτείνονται από
το Τσάκρα του λαιμού για να σχηματίσουν το Τσάκρα του
κεφαλιού της Μεγάλης Έκστασης*. Συνολικά η μορφή του
σώματος αναπτύσσεται και μεγαλώνει στη μήτρα με την
ενέργεια του Καρμικού αέρα για τριάντα οκτώ περίπου
εβδομάδες. Η ανάπτυξη των οστών, του μεδουλιού και του
μυελού προέρχεται κυρίως από την επιρροή του σπέρματος
του πατέρα ενώ η ανάπτυξη της σάρκας και του αίματος
προέρχεται κυρίως από την επιρροή του ωαρίου της μητέρας.
Το στερεό μέρος του σώματος όπως είναι η σάρκα και τα οστά,
προέρχεται κυρίως από τις ιδιότητες του στοιχείου γης και
καθώς αναπτύσσονται γεννούν τη μύτη και την αίσθηση της
όσφρησης. Τα υγρά μέρη του σώματος όπως είναι το αίμα,
προέρχονται κυρίως από τις ιδιότητες ταυ στοιχείου νερού και
καθώς αναπτύσσονται γεννούν τη γλώσσα και την αίσθηση
της γεύσης. Η θερμότητα και η όψη του σώματος προέρχονται
κυρίως από τις ιδιότητες του στοιχείου φωτιάς και καθώς
αναπτύσσονται γεννούν τα μάτια και την αίσθηση της όρασης.
Η αναπνοή του σώματος προέρχεται κυρίως από τις ιδιότητες
του στοιχείου αέρα και καθώς αναπτύσσονται γεννούν την
αίσθηση της αφής σε όλα το σώμα. Οι χώροι που συνδέουν τα
εξωτερικά κι εσωτερικά στοιχεία που είναι το υποστήριγμα
της ζωής, προέρχονται κυρίως από τις ιδιότητες του στοιχείου
του διαστήματος και καθώς αναπτύσσονται γεννούν τα αυτιά
και την αίσθηση της ακοής.
Χωρίς το στοιχείο "γη" δεν υπάρχει βάση για υποστήριγμα
(στήριξη). Χωρίς το στοιχείο "νερό" δεν υπάρχει βάση για
συλλογή και συγκέντρωση. Χωρίς το στοιχείο "φωτιά" δεν
υπάρχει βάση για ωρίμαση. Χωρίς το στοιχείο "αέρας", δεν
υπάρχει βάση για ανάπτυξη και χωρίς το στοιχείο "διάστημα"
δεν υπάρχει χώρος για επέκταση. Έτσι όλες οι ριζικές και
συμβάλλουσες συνθήκες συνδυάζονται για να προκαλέσουν
τη γέννηση.
Ένα παιδί που γεννιέται με ισορροπημένα στοιχεία θα έχει
επίσης ισορροπημένο πνεύμα. Αν τα στοιχεία δεν είναι
ισορροπημένα στη γέννηση, αυτό μπορεί να έχει σαν
επακόλουθο την υστερία. Ανισορροπίες μπορεί να
προκληθούν από ασύμβατα στοιχεία ενυπάρχοντα στις
συμβάλλουσες συνθήκες που είναι το σπέρμα του πατέρα και
το ωάριο της μητέρας. Παρ' όλα αυτά μερικές φορές τα παιδιά
γονέων με συμβατά στοιχεία γεννιούνται υστερικά. Σ’ αυτήν
την περίπτωση η αληθινή πηγή της υστερίας δεν είναι τα
φυσικά σώματα των γονέων σ' αυτή την ζωή, αλλά τα λεπτά
αόρατα στοιχεία της ριζικής συνθήκης Καρμικής ενέργειας
των παιδιών από προηγούμενες ζωές.
Γενικά οι ανισορροπίες μεταξύ των στοιχείων που καταλήγουν
στην υστερία, μπορεί να προκληθούν από διάφορες
εξωτερικές συνθήκες όπως είναι η οικογένεια, η
επαγγελματική ενασχόληση, η φήμη, η δύναμη, το Ντάρμα*
και η πολιτική. Αυτές οι εξωτερικές συνθήκες είναι πηγή
υπερβολικής κατάθλιψης και έξαρσ(ψ)ης που με τη σειρά
τους προκαλούν αποκαρδίωση, ευπάθεια και απογοήτευση.
Όταν τα εσωτερικά ατομικά στοιχεία του πνεύματος
εξαρτώνται από τα εξωτερικά γενικά στοιχεία, το πνεύμα
αδυνατίζει και επηρεάζεται εύκολα από αυτά. Όταν οι
εξωτερικές συνθήκες εμφανίζονται προσωρινά σαν αντίξοες
προκαλώντας υπερβολική κατάθλιψη, τα εσωτερικά στοιχεία
του πνεύματος χαράσσονται και χάνουν τη δύναμή τους. Αυτή
η ταραχή προκαλεί αστάθεια των εσωτερικών στοιχείων
αφήνοντας το πνεύμα ευπαθές, σαν τη μπλε φλόγα ενός
καντηλιού που τρεμοσβήνει του οποίου το λάδι έχει σχεδόν
εξαντληθεί. Σ’ αυτήν την κατάσταση το πνεύμα δε μπορεί να
επεκταθεί μέσα στα ισορροπημένα στοιχεία της ισοψυχίας.
Όταν οι εξωτερικές συνθήκες εμφανίζονται προσωρινά καλές
και προκαλούν υπερβολική έξαρσ(ψ)η, τα εσωτερικά στοιχεία
του πνεύματος ταράσσονται και γίνονται υπερβολικά δυνατά
με αποτέλεσμα η ενέργεια του πνεύματος να χάσει τον έλεγχο,
όπως το νερό που βρίσκεται υπό πίεση και εκτινάζεται έξω
από έναν ανοιχτό σωλήνα. Όλα τα κανάλια στο σώμα
πλημμυρίζουν και η ενέργεια δε μπορεί να συγκροτηθεί μέσα
στα ισορροπημένα στοιχεία της ισοψυχίας.
Ειδικότερα, υστερία μπορεί να προκληθεί όταν άκαμπτοι
γονείς ή δάσκαλοι με αυστηρές παραδόσεις, οι οποίοι στην
πραγματικότητα δεν καταλαβαίνουν την ελαφριά ποιότητα
της ενέργειας των παιδιών, τα ελέγχουν και κάνουν
υπολογισμούς σύμφωνα με τα στοιχεία της δικής τους βαριάς
και ώριμης ενέργειας. Καθώς η χωρητικότητα του πνεύματος
των παιδιών δεν είναι αρκετά μεγάλη για να απορροφήσει όλα
αυτά τα διαφορετικά ενεργειακά στοιχεία, τα παιδιά
απελπίζονται, τρομάζουν και μεταξύ φόβου και απελπισίας
σπέρνεται ο σπόρος της υστερίας. Όταν αυτά τα παιδιά
μεγαλώσουν, έχουν κατάλοιπα απελπισίας και φόβου και
γίνονται υστερικά από αυτό το τεταμένο πνεύμα. Το αντίδοτο
αυτού του είδους υστερίας είναι η ευχάριστη ενασχόληση.
Όταν τα στοιχεία δύο ανθρώπων είναι μη συμπληρωματικά
και τα πνεύματά τους δεν ταιριάζουν το ένα με το άλλο μπορεί
να προκληθεί υστερία. Σύμφωνα με τους μηδενιστές, οι άντρες
και οι γυναίκες συναντιόνται συμπτωματικά. Σύμφωνα με
τους Βουδιστές, οι άντρες και οι γυναίκες συναντιόνται σαν
συνέπεια του Κάρμα που ωριμάζει και βρίσκεται σε
λανθάνουσα κατάσταση μέσα στα εσωτερικά τους στοιχεία,
δημιουργώντας ερωτικό δεσμό όταν όλα τα ατομικά λεπτά και
χονδροειδή στοιχεία συμπληρώνουν το ένα το άλλο. Όταν
ενώνονται σεξουαλικά και τα λεπτά στοιχεία τους είναι
συμπληρωματικά, δημιουργούν χονδροειδή συμπληρωματικά
στοιχεία, που αποκορυφώνονται σε οργασμούς. Αν τα λεπτά
στοιχεία τους συμβιβάζονται , μπορούν να ωφελήσουν ο ένας
τον άλλον όταν ενώνονται εξωτερικά με τα χονδροειδή
στοιχεία τους, πράγμα που επιτρέπει στα ελαφρότερα
εσωτερικά στοιχεία επίσης να δεθούν. Αν τα στοιχεία τους
γίνουν ασυμβίβαστα είτε γιατί μεταβληθούν, ελαττωθούν ή
γίνουν αντιφατικά μεταξύ τους, δεν υπάρχει πλέον σύνδεσμος
ή παρηγοριά ανάμεσά τους κι αυτό μπορεί να δημιουργήσει
υστερία.
Υστερία επίσης προκαλείται από υπερβολική επέκταση και
αρπακτική διάθεση σ(προς)' όλες τις κατευθύνσεις, προς όλα
τα αντικείμενα και γνώσεις. Καθώς όλη η υλική υπόσταση
είναι παροδική, όταν κάποιος έρχεται σε επαφή μ’ ένα
αντικείμενο, ένα άλλο χάνεται και μεταξύ απόκτησης και
απώλειας η ενέργεια του πνεύματος δε συγκροτείται ποτέ
μέσα στην καρδιά.* Το πνεύμα αυτού του είδους του
υστερικού διασκορπίζεται παντού προσπαθώντας συνεχώς να
φτάσει κάτι. Επειδή αυτή η συνεχής περιπλοκή με
εξωτερικότητες προκαλεί διαταραχή, μερικές φορές ο
υστερικός αυτός ωφελείται αν βρίσκεται σε σκοτεινά, ήσυχα
κι αθόρυβα μέρη κι αν απέχει από συνομιλίες, μουσική και
τραγούδια. Οι γονείς, δάσκαλοι ή γιατροί που θέλουν να τον
βοηθήσουν με επιδέξια μέσα, πρέπει να προσπαθήσουν να τον
βοηθήσουν χωρίς βία να ισορροπήσει και να συγκροτήσει την
εσωτερική του ενέργεια.
Μια άλλη αιτία της υστερίας είναι ο ανταγωνισμός. Υπάρχουν
αμέτρητοι επιστήμονες, φιλόσοφοι, λόγιοι, καλλιτέχνες και
άλλοι που έσχατος σκοπός τους είναι να επινοήσουν κάτι
καινούργιο. Επειδή συναγωνίζονται για να κάνουν την
καλύτερη εφεύρεση, βρίσκονται σε συνεχή ανταγωνισμό κι
αυτό το στρες προκαλεί υστερία. Το αντίδοτο γι' αυτούς είναι
να προσπαθήσουν επίσης να ισορροπήσουν και να
συγκροτήσουν τις εσωτερικές τους ενέργειες χωρίς βία.
Υστερία μπορεί επίσης να προκληθεί όταν αγωνιζόμαστε για
τη λεπτότητα της υλικής υπόστασης. Αν εμείς επιστήμονες,
φιλόσοφοι, λόγιοι, καλλιτέχνες ή διαλογιστές δε
χρησιμοποιήσουμε τα καθαρά μας στοιχεία με άσκηση
Σοφίας, τότε το πνεύμα μας το χρησιμοποιούμε με ένα λεπτό
διανοητικό τρόπο πηγαίνοντας βαθύτερα και βαθύτερα
αναζητώντας τα πιο φίνα και τα πιο λεπτά στοιχεία στην υλική
υπόσταση. Με αυτόν τον κοινό τρόπο παγιδευόμαστε στη
λεπτή υλική υπόσταση και το πνεύμα μας δε μπορεί ποτέ να
βρει χώρο να πάει πέρα στη χωρίς υλική υπόσταση
κατάσταση. Όταν δεν έχουμε επίγνωση της καθαρής ουσίας
των στοιχείων και δεν υπάρχει χώρος στο πνεύμα για
χαλάρωση, τα εσωτερικά λεπτά στοιχεία μας παθαίνουν
συμφόρηση, χάνουν τη δύναμη τους και αποκαρδιωνόμαστε.
Όπως το εξωτερικό στοιχείο του αέρα διαταράσσεται από τη
ζέστη του ήλιου που προκαλεί τη συγκέντρωση των σύννεφων
και το πέσιμο της βροχής, έτσι κι εμείς εσωτερικοποιούμε και
καταπιέζουμε τα συγκρουόμενα συναισθήματά μας,
συμπυκνώνοντας τα λεπτά εσωτερικά στοιχεία της ζωτικής
μας ενέργειας. Έτσι αυτά παθαίνουν συμφόρηση,
αλληλοσυγκρούονται συνεχώς, μετακινούμενα με
διαταραγμένο και υστερικό τρόπο και συνδέονται με τα
εξωτερικά στοιχεία του σώματος στην καρδιά, δημιουργώντας
«νερό καρδιάς»* και εκρηκτικές υστερικές εκδηλώσεις.
Η διαταραχή του λεπτού στοιχείου όποια κι αν είναι η πηγή
της, ενεργεί ώστε τα εσωτερικά νεύρα, οι φλέβες και η
αναπνοή των χονδροειδών στοιχείων μας να γίνουν ασταθή κι
έτσι πιεζόμαστε να εξαρτηθούμε από τα εξωτερικά χονδροειδή
στοιχεία μας. Αυτά τα εξωτερικά χονδροειδή στοιχεία έχουν
τη δύναμη να μας εξαπατούν όταν τα εσωτερικά λεπτά
στοιχεία του πνεύματός μας γίνονται αδύναμα.
Παραδείγματος χάριν αν τα λεπτά στοιχεία μας δεν είναι
αρκετά δυνατά, το στοιχείο της φωτιάς του ήλιου έχει τη
δύναμη να προκαλέσει παραισθήσεις. Τότε ή διαταραγμένη
ενέργεια της δραστηριότητας του σώματος και του λόγου
γίνεται τόσο υστερική όσο και το πνεύμα μας. Καθώς η
διαταραγμένη ενέργεια των υστερικών είναι πιο
συμπυκνωμένη και πεπιεσμένη, είναι δυνατότερη από αυτή
των άλλων ανθρώπων. Σαν αποτέλεσμα οι υστερικοί μπορούν
να δημιουργήσουν ή να καταστρέψουν πολλά πράγματα και
μπορούν να βλάψουν ή να ωφελήσουν, ανάλογα με το αν είναι
ανάμεσα σε συμπληρωματικά ή μη συμπληρωματικά στοιχεία.
Ένα εξωτερικό σημάδι υστερίας είναι η συνεχής υστερική
κίνηση. Αυτό μπορεί να προκαλέσει σοβαρά ατυχήματα. Όταν
απλώνουμε το χέρι μας να πιάσουμε ένα ποτήρι αυτό σπάει,
όταν μαγειρεύουμε καιγόμαστε εύκολα, όταν μιλάμε λέμε
πράγματα απερίσκεπτα, όταν ξαπλώνουμε δε μπορούμε να
κοιμηθούμε, όταν κοιμόμαστε έχουμε διαταραγμένα και
απειλητικά όνειρα, κι όταν σκεφτόμαστε, πριν τελειώσει μια
σκέψη αρχίζει μια άλλη.
Η υστερία μπορεί επίσης να προκαλέσει συγκεκριμένες
εξωτερικές αρρώστιες επειδή οι αντιλήψεις είναι
αδιαχώριστες από τον Καρμικό αέρα που περιέχει όλα τα
στοιχεία. Αυτοί που είναι νευρικοί και δεν έχουν χαλαρό
πνεύμα έχουν συνεχώς μετακινούμενη αντίληψη.
Αυτή η επίμονη δραστηριότητα γεννά εμφανή θερμότητα που
είναι η ουσία του στοιχείου "φωτιά". Η φωτιά και ο αέρας
συνδέονται μεταξύ τους με τις παρόμοιες λεπτές ιδιότητές
τους. Για το κοινό πνεύμα, το λεπτό στοιχείο "φωτιά" είναι πιο
εμφανές και με υλική υπόσταση απ' ότι το λεπτό στοιχείο του
αέρα. Αυτός ο συνδυασμός του αέρα και της φωτιάς κάνει να
εμφανιστούν τα στοιχεία με αυξανόμενη χονδροειδή μορφή
και να αναμειχθούν με τα στοιχεία του νερού και της γης.
Παραδείγματος χάριν αν μέσω του Κάρμα τα πέντε στοιχεία
δεν είναι καλά ισορροπημένα στο σώμα και τα στοιχεία της
γης και του νερού σ’ ένα από τα όργανα του σώματος έχουν
ελαττωθεί, τότε τα στοιχεία της φωτιάς και του αέρα
διαταράσσονται από τις υστερικές αντιλήψεις του πνεύματος.
Στην περίπτωση αυτή ο ερεθισμός των χονδροειδών στοιχείων
από την παράφορη μετακίνηση του πνεύματος μέσα στον
Καρμικό αέρα μπορεί να προκαλέσει ασθένειες όπως πληγές,
έλκη και καρκίνο.
Όσο το κοινό μας πνεύμα παραμένει συσκοτισμένο και
ανισόρροπο, θα συνεχίσουμε να γινόμαστε υστερικοί λόγω
των μη καθαρών αντιλήψεων - στοιχείων μας. Επειδή το κοινό
μας πνεύμα χρειάζεται (να είναι εστιασμένο σε)συνεχώς ένα
αντικείμενο, δε μπορούμε να αναγνωρίσουμε ότι το Πνεύμα
Σοφίας υπερβαίνει τις αντιλήψεις. Είμαστε συσκοτισμένοι από
αυτή την άγνοια που σχετίζεται με το βαρύ στοιχείο της γης.
Παρ’ όλα αυτά θέλουμε να μάθουμε κάτι γι’ αυτές τις
αντιλήψεις. Αυτή η επιθυμία σχετίζεται με το στοιχείο του
νερού. Επειδή όμως δεν έχουμε οπτική γωνία Σοφίας δε
μπορούμε να βρούμε τίποτα και θυμώνουμε, απελπιζόμαστε
και ζηλεύουμε μη ξέροντας πού να αναπαυτούμε. Αυτός ο
θυμός και η υπεροψία σχετίζονται με τα στοιχεία της φωτιάς
και του αέρα.
Αν είμαστε υστερικοί δε μπορούμε να βρούμε την απέραντη
καθαρή μυστική ουσία των στοιχείων όσο συχνά κι αν
προσπαθούμε. Γινόμαστε όλο και πιο διαιρεμένοι και
προσκολλημένοι εκεί που δεν υπάρχει χώρος, ανάπαυση ή
πίστη στον αχανή χώρο πέρα από τις αντιλήψεις. Επειδή τα
λεπτά και τα χονδροειδή στοιχεία εξαρτώνται συνεχώς το ένα
από το άλλο, ξαναγεννιόμαστε σ' αυτά τα ίδια διαταραγμένα
σώματα χονδροειδών στοιχείων με τα ίδια υστερικά πνεύματα
λεπτών στοιχείων. Όταν οι υστερικές συνθήκες των
προηγούμενων ζωών μας που δημιουργούνται μέσα από
αρνητικά φαινόμενα και κυρίως από τα στοιχεία της φωτιάς
και του αέρα συνδέονται στην επόμενη ζωή μας με νέα
αρνητικά φαινόμενα, τότε γινόμαστε υστερικοί με πιο
παράφορο θυμό και πιο ορμητική απελπισία. Όταν οι
υστερικές καταστάσεις των προηγούμενων ζωών μας που
δημιουργούνται μέσα από αρνητικά φαινόμενα και κυρίως
από τα στοιχεία της φωτιάς και του αέρα συνδέονται στην
επόμενη ζωή με νέα θετικά φαινόμενα, γινόμαστε πιο(να
αφαιρεθεί)υστερικοί με περισσότερη υδάτινη έξαρση.
Το νερό όπως και η φωτιά είναι, άλλες φορές θετικό κι άλλες
αρνητικό. Για να βοηθηθεί, το υστερικό άτομο πρέπει να
αποχωριστεί από το θετικό του πνεύμα (που βρίσκεται σε
υπερβολική έξαρση) και από το αρνητικό, υπερβολικά
καταθλιπτικό του πνεύμα, μέχρις ότου αποκτήσει ένα φυσικό
ισορροπημένο πνεύμα. Γι' αυτό πρέπει να βρεθούν τα στοιχεία
που προκαλούν αυτή την έξαρση ή κατάθλιψη. Είτε
προέρχονται από την επιθυμία του στοιχείου "νερό" είτε από
το θυμό του στοιχείου "φωτιά", η θεραπεία εξαρτάται από τις
ιδιάζουσες συνθήκες του ατόμου. Παραδείγματος χάριν αν το
στοιχείο φωτιάς σ’ έναν άρρωστο είναι εμφανές, ο έμπειρος
ψυχολόγος μπορεί να δημιουργήσει ένα εμφανές στοιχείο
νερού σαν αντίδοτο. Αν ο ασθενής είναι θυμωμένος μπορεί να
δημιουργήσει μια ήρεμη ατμόσφαιρα για να τον καλμάρει. Αν
ο ασθενής κρύβει ένα πρόβλημα πίσω από μια ήρεμη
επιφάνεια, ο γιατρός μπορεί να δημιουργήσει μια παράφορη
ατμόσφαιρα για να εκδηλωθεί ο πραγματικός θυμός του. Αν ο
ψυχολόγος κατανοεί την εκδήλωση των στοιχείων του ασθενή,
μπορεί να τα μετασχηματίσει για να δημιουργήσει την
αναγκαία ισορροπία. Αν δε μπορεί να κατανοήσει την φύση
των στοιχείων που εμπεριέχονται στην εκδήλωση της
διάθεσης του ασθενή, μοιάζει σαν μια μπέιμπι-σίττερ που του
δίνει παιχνίδια για να τον ησυχάσει προσωρινά.
Οι έμπειροι γιατροί καταλαβαίνουν ότι ο καλύτερος τρόπος να
ισορροπήσουν τα στοιχεία είναι να χρησιμοποιήσουν
κατάλληλα λεπτά φάρμακα όπως είναι ο οραματισμός, οι
ασκήσεις αναπνοής γιόγκα και ο διαλογισμός. Ο διαλογισμός
ή η παρατήρηση του πνεύματος είναι ιδιαίτερα
αποτελεσματικά για τη μείωση του πόνου και τη θεραπεία της
αρρώστιας. Μ’ αυτή την παρατήρηση, η βάση του πόνου και
της αρρώστιας διαλύεται επειδή ο πόνος και η αρρώστια είναι
μια αντίληψη και ενυπάρχουν στα χονδροειδή στοιχεία. Με
αυτή τη παρατήρηση, τα χονδροειδή στοιχεία διαλύονται στα
λεπτά στοιχεία και τα λεπτά στοιχεία γίνονται όλο και πιο
ελαφριά, μέχρις ότου απομείνει μόνο καθαρός χώρος και τα
πέντε στοιχεία διεισδύουν παντού αφανώς κι αδιαχώριστα
πέρα από οποιαδήποτε αντίληψη αρρώστιας ή πόνου. Τότε το
χωρίς εγώ Πνεύμα Καθαρού Χώρου, ισορροπημένο από την
αρχή, είναι ελεύθερο απ’ όλες τις διαφοροποιήσεις μεταξύ
καθαρών και μη καθαρών στοιχείων.
ΕΝΕΡΓΕΙΑ ΚΑΙ ΔYNAMH
Ένα ευφυές άτομο μπορεί να ωφεληθεί από τους άλλους
χωρίς να τους πληγώσει,
όπως μια μέλισσα ρουφάει το νέκταρ ενός λουλουδιού
χωρίς να το πειράξει.
Από την αρχή, η λεπτή και η χονδροειδής ενέργεια των
στοιχείων είναι αδιαχώριστες από την κενότητα. Όταν
εκφραζόμαστε με υπερβολική έξαψη, μεγαλοποιούμε την
ενέργεια των χονδροειδών στοιχείων μας και καταπιέζουμε
την ενέργεια των λεπτών στοιχείων μας. Σαν αποτέλεσμα, η
ενέργειά μας κατευθύνεται κυρίως προς την υλική υπόσταση
και ή φυσική της επαφή με την κενότητα συσκοτίζεται. Επειδή
η υλική υπόσταση είναι παροδική, όταν προβάλλουν νέες
συνθήκες και το αντικείμενο υλικής υπόστασης της εξημμένης
μας ενέργειας αλλάζει ή χάνεται, η ενέργειά μας επίσης
χάνεται και αισθανόμαστε άγχος και κατάθλιψη. Μ’ αυτόν τον
τρόπο η ενέργειά μας είναι σαν τον ποταμό - έχει φυσική ροή.
Αν η ενέργεια του ποταμού είναι υπερβολική, πλημμυρίζει.
Όταν η ενέργεια της πλημμύρας εξαντληθεί, αφήνει πίσω
ερείπια. Αν αφήσουμε την χονδροειδή ενέργειά μας να
πλημμυρίσει, κουραζόμαστε εύκολα επειδή το πνεύμα μας
χάνει το στήριγμα της λεπτής ενέργειάς του. Αν με επιδέξια
μέσα διατηρούμε τη λεπτή ενέργεια εκφράζοντάς την
προσεκτικά σε μικρές ποσότητες κάνοντας παύσεις, η υγεία
και η ψυχική μας διάθεση ωφελούνται προσωρινά είτε είμαστε
μόνοι είτε με ανθρώπους και τελικά μας ωφελεί καθώς
γερνάμε.
Μερικές φορές φοβόμαστε ότι η δύναμη της ενέργειάς μας θα
ξοδευτεί αν δε χρησιμοποιηθεί αμέσως μόλις μας δοθεί η
ευκαιρία. Αντίθετα μπορεί να προκύψουν προβλήματα αν η
μορφή του πνεύματος εκφράζεται αμέσως αντιδρώντας στις
καταστάσεις. Η δύναμη που εκφράζεται χωρίς
προνοητικότητα τελικά επιστρέφει αντιστρέφοντας την
εμπιστοσύνη σε παθητική ανικανότητα. Μερικοί από μας
νομίζουμε ότι η χονδροειδής δύναμη είναι πιο αποτελεσματική
όταν εκφράζεται με ορατό τρόπο παρά όταν εκφράζεται με
αόρατη ισοψυχία. Το να βλέπουμε μόνο μπροστά μας και να
μην προνοούμε για το μέλλον είναι απλά άγνοια. Αν ένα άγριο
λιοντάρι προσπαθεί να σκοτώσει την αρκούδα μπροστά του
ενώ αγνοεί τον κυνηγό που το σκοπεύει (στοχεύει)από πίσω,
χάνει τη δύναμή του.
Σύμφωνα με τα εγκόσμια έθιμα, όταν κάνουμε επαγγελματικά
σχέδια ή όταν προσπαθούμε να οργανώσουμε τη ζωή μας, το
καλύτερο είναι να κρατήσουμε συγκροτημένη την ενέργεια
χωρίς να την εκφράσουμε μέχρι να δούμε αποτελέσματα.
Σύμφωνα με το έθιμο του Ντάρμα είναι επίσης καλό να
κρατούμε την ενέργεια μας συγκροτημένη μέχρι να
αναπτύξουμε εμπιστοσύνη. Μ’ αυτόν τον τρόπο ακόμα κι αν
δεν έχουμε άμεσο αποτέλεσμα, η ενέργειά μας δε θα
διασκορπιστεί και δε θα εξαντληθεί.
Οι άνθρωποι δε μπορούν να δουν ο ένας το αόρατο πνεύμα
του άλλου πριν προβάλλουν οι κατάλληλες συνθήκες, οπότε η
μορφή του πνεύματος γίνεται εμφανής όταν εκφραστεί κι έτσι
μπορεί να ασχοληθεί και να έρθει σε επαφή με κάτι. Πριν
ακόμα συμβεί αυτό, ορισμένα είδη δαιμόνων, πνευμάτων και
φαντασμάτων μπορούν να το αντιληφθούν. Κρατώντας την
ενέργειά μας συγκροτημένη με δυνατό και χαλαρό πνεύμα
μπορούμε να προστατέψουμε και να ωφελήσουμε τους
εαυτούς μας. Τα πνευματικά και τα υψηλά Όντα με διάφανο
πνεύμα μπορούν επίσης να αντιληφθούν αυτό που δεν έχει
ακόμα εκφραστεί, αλλά φυσικά εφ' όσον έχουν Πνεύμα
Σοφίας το μόνο που κάνουν είναι να μας ωφελούν.
Εφ’ όσον η ενέργεια που είναι έμφυτη στα στοιχεία μας είναι
ισχυρή, στηρίζει το πνεύμα μας. Για να αυξήσουμε τη δύναμη
της ενέργειάς μας πρέπει να έχουμε μια μέθοδο κι ένα σκοπό.
Όπου υπάρχει σκοπός υπάρχει και ενέργεια. Όπου υπάρχει
ενέργεια υπάρχει και δύναμη. Παραδείγματος χάριν όταν
θέλουμε να ζεσταθούμε, αν συγκεντρωθούμε στο στοιχείο
φωτιά μπορούμε να ζεσταθούμε. Όταν θέλουμε να
δροσιστούμε, αν συγκεντρωθούμε στο στοιχείο του νερού και
του αέρα μπορούμε να δροσιστούμε. Αυτό συμβαίνει επειδή
με τη συγκέντρωση δύναμης υλικής υπόστασης μπορούμε να
κάνουμε διαφορετικά λεπτά στοιχεία πιο εμφανή. Αν
σκοπεύουμε κάπου με μέσα υλικής υπόστασης, αυτό είναι
πάντα παροδικό επειδή ο σκοπός αποτελεί τμήμα μιας
αντίληψης που είναι παροδική. Αν, σκοπός μας είναι να
αποκτήσουμε μόνο κοσμική δύναμη για να ωφεληθούμε
προσωρινά αντί να φωτιστούμε, όσο κι αν σκοπεύουμε κάπου
με τα λεπτά και χονδροειδή στοιχεία μας, το μόνο που
μπορούμε να κάνουμε είναι να πετύχουμε το σκοπό μας για
περιορισμένο χρόνο με περιορισμένο τρόπο.
Οι άνθρωποι μπορούν να αυξήσουν τη δύναμη της ενέργειάς
τους με κακή ή καλή πρόθεση. Αν η πρόθεσή τους είναι κακή
μπορούν να κάνουν κακό σε άλλα όντα με το να τα υποτάξουν
για να αυξήσουν τη δύναμή τους. Θα πετύχουν
χρησιμοποιώντας την ενέργεια των εξωτερικών στοιχείων
τους μόνο μέχρις ότου ελαττωθεί και εξαντληθεί η ενέργεια
των εσωτερικών στοιχείων τους που έχει συσσωρευτεί σε
πολλές ζωές. Μερικοί κοσμικοί ηγέτες δρουν(έχουν δράσει) μ’
αυτόν τον τρόπο, και με τη δύναμη της ενέργειάς τους και τις
κακές προθέσεις τους έχουν προκαλέσει μεγάλη καταστροφή
και δυστυχία. Άλλοι κοσμικοί ηγέτες όπως ο Μαχάτμα Γκάντι
ωφέλησαν(έχουν ωφελήσει) τους ανθρώπους με την καθαρή
ενέργεια των στοιχείων τους. Αυτοί που θέλουν να βοηθήσουν
και να ανακουφίσουν τους άλλους με καλή πρόθεση, ξαναγεν-
νιούνται σαν Μποντισάττβα.
Μερικές φορές η καθαρή ενέργεια των στοιχείων του
πνεύματός μας μπορεί να διαταραχτεί από μακριά, από ένα
πνεύμα του οποίου η ενέργεια των στοιχείων του είναι μη
καθαρή. Παραδείγματος χάριν αν περιμένουμε ένα
φιλοξενούμενο του οποίου τα στοιχεία είναι πιο μολυσμένα
και πιο ισχυρά από τα δικά μας, η ενέργεια του πνεύματός του
μπορεί να εισέλθει στο δικό μας και να διαταράξει τον ύπνο
μας. Επειδή η ενέργεια του πνεύματός μας είναι πιο καθαρή
και ευαίσθητη από τη δική του, η ανισορροπία μεταξύ των
στοιχείων του και των δικών μας μπορεί να διαταράξει τον
ύπνο μας και να ονειρευτούμε το φιλοξενούμενο ή να έχουμε
αϋπνία. Αν το πνεύμα του φιλοξενούμενου είναι τόσο καθαρό
όσο το δικό μας, δεν πρόκειται να διαταράξει το πνεύμα μας.
Αν η ενέργεια των στοιχείων μας έχει λιγότερη δύναμη από τη
δική του, πρέπει να εξαρτηθούμε από ένα αντίδοτο για να
αυξήσουμε τη δύναμή μας. Όταν η καθαρή ενέργεια των
στοιχείων μας έχει περισσότερη δύναμη από τη δική του μη
καθαρή ενέργεια των στοιχείων, το πνεύμα μας δε μπορεί να
ενοχληθεί κι έτσι δε χρειαζόμαστε αντίδοτο για να κοι-
μηθούμε. Είμαστε ικανοί να χαλαρώσουμε στο ισορροπημένο
πνεύμα μας και τελικά να τον ωφελήσουμε.
Σύμφωνα με τον κοσμικό τρόπο η τροφή και τα φάρμακα είναι
αντίδοτο για τον ελαφρύ ύπνο που προέρχεται από το ελαφρύ
πνεύμα. Αυτά μας προκαλούν βαρύ θολωμένο πνεύμα που
προκαλεί βαρύ ύπνο. Αντίθετα αν θέλουμε πραγματικά να
αυξήσουμε την καθαρή δύναμη της ενέργειάς μας, μπορούμε
να οραματιστούμε μια θεότητα που θα ενδυναμώσει το
πνεύμα μας έτσι ώστε ένα πιο ισχυρό πνεύμα να μη μπορεί να
διαπεράσει το δικό μας. Αν ασκούμαστε στο διαλογισμό,
μπορούμε να εισπνεύσουμε όλα τα στοιχεία έτσι ώστε τα
εσωτερικά κι εξωτερικά στοιχεία να αναμιχθούν αδιαχώριστα
και το πνεύμα μας να διεισδύσει παντού και να αναλυθεί στον
καθαρό χώρο. Κάνοντας το πνεύμα μας ελαφρύτερο και
διαυγέστερο με οραματισμό ή διαλογισμό, αποκτούμε
δυνάμεις όπως διορατικότητα και προορατικότητα. Αν όμως
προσκολληθούμε υπερβολικά σ' αυτές τις δυνάμεις η ενέργειά
μας χάνει την ευκινησία της. Έτσι, χωρίς αποδοχή ή
απόρριψη, πρέπει απλά να χρησιμοποιούμε και να αυξάνουμε
συνεχώς αυτήν την καθαρή ενέργεια.
Υπάρχουν αμέτρητα διαφορετικά είδη δύναμης που όλα
μπορούν να χωριστούν σε δύο διαφορετικές κατηγορίες: κοινή
διανοητική δύναμη και ανώτερη ευφυή δύναμη. Αν έχουμε
κοινά περιορισμένα πνεύματα δε μπορούμε να κατανοήσουμε
το βαθύ, το διαυγές και το απέραντο και επομένως ταιριάζει
στους άλλους να χρησιμοποιούν με μας βαριά διανοητική
δύναμη μη καθαρών στοιχείων. Είναι ανώφελο να
χρησιμοποιούν οι άνθρωποι λεπτή ευφυή δύναμη καθαρών
στοιχείων απ' ευθείας με μας επειδή τα δοχεία μας είναι πολύ
μικρά για να την κρατήσουν. Με τα κοινά περιορισμένα
πνεύματά μας δε μπορούμε να φανταστούμε το βαθύ νόημα,
τη μακρινή απόσταση η τι θα συμβεί στο μέλλον, επειδή ο
στόχος μας είναι περιορισμένος στο πρόσκαιρο και άμεσο
όφελος των εαυτών μας σε βάρος των άλλων. Αυτό είναι σαν
να σφάζεις την αγελάδα που σε εφοδιάζει με το καθημερινό
γάλα απλά για να φας ένα γεύμα.
Οι ευφυείς άνθρωποι δε χρησιμοποιούν ούτε αποδέχονται την
κοινή διανοητική δύναμη επειδή γι' αυτούς παραείναι μικρή
και περιορισμένη, παραείναι ρηχή και άκαμπτη, παραείναι
μονόπλευρη και παγιωμένη στο χρόνο. Αν αποδεχτούμε την
κοινή δύναμη τα πνεύματά μας δε μπορεί να είναι πλατιά.
Χωρίς ευρύ πνεύμα δε μπορεί να υπάρξει μεγάλη δύναμη.
Μόνο με μεγάλη δύναμη μπορούμε να προσαρμοστούμε στις
διαφορετικές ικανότητες των ατόμων και να δράσουμε στο
χρόνο, να διαβούμε στο χρόνο, να αποδεσμεύσουμε στο
χρόνο, να βοηθήσουμε στο χρόνο και να αναπτύξουμε στο
χρόνο.
Άνθρωποι που δεν έχουν ευγενή δύναμη ευφυΐας
χρησιμοποιούν συχνά κοσμική πολιτική σε πνευματικές
ομάδες. Επειδή αυτοί που θέλουν να μελετήσουν ή να μάθουν
εξαρτώνται από την παράδοση, τα κοινωνικά έθιμα ή την
πολιτική, τα ινστιτούτα του Ντάρμα δε θα μπορούσαν να
λειτουργήσουν χωρίς εξάρτηση κάποιας μορφής απ' αυτά. Αν
πραγματικά θέλουμε να φτιάξουμε καθαρά ινστιτούτα του
Ντάρμα πρέπει να εξαρτόμαστε προσωρινά από τα έθιμα των
βαριών στοιχείων της κοινωνίας για να διαβούμε τελικά στα
ελαφριά στοιχεία της Σοφίας χωρίς έθιμα. Αν πιστεύουμε μόνο
ότι πρέπει να χρησιμοποιούμε την κοινή χονδροειδή δύναμη
των μη καθαρών στοιχείων μας για να βοηθήσουμε τους
εαυτούς μας, αυτόματα, μ’ ένα λεπτό τρόπο, θα φτιάξουμε
ιεραρχίες για να εμποδίσουμε τους άλλους να γίνουν ίσοι με
μας. Τότε αυτοί που επιθυμούν να φτάσουν εσωτερικά σε ένα
καθαρό ελαφρύτερο επίπεδο θα αναγκαστούν να
χρησιμοποιήσουν εξωτερική δύναμη εξαρτημένοι από κοσμικά
ινστιτούτα για να προοδεύσουν. Τελικά σαν αποτέλεσμα
αυτού του ιεραρχικού τρόπου όπου αυτοί που είναι στην
κορυφή προσπαθούν να συγκρατήσουν τους άλλους χαμηλά,
το πνεύμα του καθενός γίνεται βαρύ .
Άνθρωποι με κοινό πνεύμα που προσπαθούν να αντιληφθούν
τα πνεύματα αυτών που βρίσκονται σε υψηλότερο επίπεδο,
έχουν σαν πρόθεση το σεβασμό και όχι την επανάσταση. Αν η
πρόθεση του πνεύματός μας είναι να ενωθεί με τη φυσική
καθαρή δύναμη της απέραντης φωτεινότητας με το να
εξαρτόμαστε εξωτερικά από τα κοινωνικά έθιμα και
εσωτερικά από την καθαρή ελαφριά ουσία των στοιχείων,
μπορούμε να δημιουργήσουμε καθαρότερη και μεγαλύτερη
ενέργεια. Ακόμα κι αν χρησιμοποιούμε μόνο κοινή διανοητική
δύναμη, όταν συναντάμε άτομα που χρησιμοποιούν ευγενή
δύναμη ευφυΐας νοιώθουμε αυτόματα ένα πλατύ συναίσθημα
κι όχι απόρριψη ή περιορισμό σε κάποιο κατώτερο επίπεδο.
Μ' αυτόν το τρόπο μερικοί καθαροί και χαρισματικοί
διαλογιστές δημιουργούν τριγύρω τους ένα πεδίο ευδαιμονίας
με την αυθόρμητη δύναμη φωτεινότητάς τους και
χρησιμοποιούν τα καθαρά στοιχεία τους για να βοηθήσουν
τους άλλους να φτάσουν στο ίδιο επίπεδο και να συνδεθούν
μαζί τους στο ίδιο Μάνταλα και στο ίδιο πνεύμα.
ΣΕΒΑΣΜΟΣ
Προσκυνώ και τιμώ τη μυστική άσπιλη ευγενική γη
Σοφίας.
Η ουσία όλων των τρόπων συμπεριφοράς και ευγένειας είναι ο
σεβασμός. Στους αρχαίους χρόνους που ήταν φυσικό όλοι να
σέβονται τις καθαρές εσωτερικές ιδιότητες και να τις θεωρούν
σαν τις πιο ευγενείς, οι άνθρωποι γίνονταν βασιλιάδες,
βασίλισσες και αριστοκράτες μέσα από την(λόγω της) -
καθαρής ουσίας - ευγένεια και συμπεριφορά τους. Η φυσική
τους εντιμότητα ήταν σεβαστή από ανθρώπους με καθαρό
πνεύμα κι έτσι κρατούσαν αυτή την αλληλουχία καθαρών
εθίμων για πολλές γενεές όσο κι αν άλλαζαν οι συνθήκες τους.
Η φυσική ευγενική ουσία μας είναι καθαρή από την αρχή αλλά
στη σύγχρονη εποχή τα εσωτερικά στοιχεία μας είναι
παρεμποδισμένα, δεν είναι λεπτά και φινιρισμένα κι έτσι δε
μπορούμε πια να συνδεθούμε με τη φυσική μας ευγενή
αλληλουχία. Αντί αυτού προσκολλόμαστε στις παροδικές
χονδροειδείς συνθήκες κι όταν αυτές αλλάξουν, η συμπεριφορά
μας γίνεται συχνά χονδροειδής, υπεροπτική και άστατη. Η
αληθινή ευγένεια είναι σαν το χρυσό που είναι πάντα
αμετάβλητος από τις συνθήκες. Ακόμα κι αν τον κάψεις
παραμένει χρυσός, ακόμα κι αν τον κόψεις παραμένει χρυσός,
ακόμα και αν τον κάνεις σκόνη παραμένει χρυσός.
Είτε γεννηθούμε στην αριστοκρατία είτε προσπαθήσουμε να
γίνουμε ευγενείς μέσω πλούτου, δύναμης και κύρους, δε
μπορούμε να έχουμε καθαρές αμετάβλητες εσωτερικές ευγενείς
συνήθειες εκτός κι αν τις έχουμε συσσωρεύσει από
προηγούμενο κάρμα. Αν δεν έχουμε τη συνήθεια να σεβόμαστε
βαθιά την καθαρή αμετάβλητη ουσία των τρόπων
συμπεριφοράς της κοινωνίας και προσαρμοζόμαστε μόνο
επιφανειακά στις παροδικές χονδροειδείς εκφράσεις τους, μ’
αυτή την κοντοφθαλμία κάνουμε κατάχρηση της δύναμης και
της θέσης μας και είμαστε απλά αναξιόπιστοι, ψεύτικοι
αριστοκράτες.
Στη σημερινή εποχή, άνθρωποι από χώρες με φτωχή υλική
υπόσταση νιώθουν συχνά περιφρόνηση για την αριστοκρατική
ευγένεια επειδή συσχετίζουν λανθασμένα την αληθινή ευγενή
ουσία με εσφαλμένες αριστοκρατικές χονδροειδείς μη καθαρές
πράξεις. Άνθρωποι από χώρες δυνατής υλικής υπόστασης δε
μπορούν να αναγνωρίσουν τις αληθινές ευγενείς ιδιότητες
επειδή μέσα από τη μηχανική συνήθεια του πνεύματος
τεχνολογίας παραείναι ανυπόμονοι να μάθουν το σεβασμό.
Γενικά οι άνθρωποι από όλες τις χώρες, όταν εκλέγουν τους
ηγέτες τους προσπαθούν να βρουν σ' αυτούς ευγενικές
ιδιότητες όπως τιμιότητα, καλοσύνη, κουράγιο και μεγαλοψυχία
επειδή καταλαβαίνουν ότι ο σεβασμός δημιουργεί αρμονία και
κατανόηση μεταξύ των όντων.
Αν βασιζόμαστε στα μη καθαρά χονδροειδή στοιχεία και στην
αδρανή υλική υπόσταση, η εξωτερική δύναμή μας μπορεί να
αυξηθεί ενώ τα καθαρά εσωτερικά στοιχεία ελαττώνονται και
τότε ο αληθινός σεβασμός χάνεται και υπάρχει δυσαρμονία και
βία. Όταν έχουμε υλικές συνήθειες σεβόμαστε μόνο αυτό που
χρησιμοποιούμε όσο χρόνο το χρησιμοποιούμε. Όταν
συναντάμε ανώτερους ανθρώπους τους σεβόμαστε μόνο
προσωρινά κι όχι βαθιά κι αμετάβλητα μέσα από την καρδιά
μας. Δε μπορούμε να εκτιμήσουμε ή να ωφεληθούμε από τις
πνευματικές ιδιότητές τους επειδή τους βλέπουμε από μια
οπτική γωνία υλικής υπόστασης για την προσωπική μας
διασκέδαση. Τα πνεύματά μας προσκολλώνται όλο και πιο πολύ
στα ψεύτικα και αδρανή αντικείμενα που μας ενδιαφέρουν κι
έτσι είμαστε ανίκανοι να συνδεθούμε με την αληθινή ουσία
τους. Αν ο σκοπός μας είναι η Φώτιση, πρέπει να σεβόμαστε τα
ανώτερα όντα με πνευματικά χαρίσματα και να βασιζόμαστε σ'
αυτά για να οξύνουμε τις ικανότητές μας.
Από την κοσμική άποψη ο αληθινός σκοπός του σεβασμού είναι
να δείξει ότι τα έθιμα και η παράδοση είναι πολύτιμα και ότι
αναγνωρίζοντας τις πολύτιμες ιδιότητές τους γίνεσαι σοφός και
σεβάσμιος. Σύμφωνα με το Ντάρμα ο αληθινός σκοπός του
σεβασμού είναι να συνδεθεί το πνεύμα με το πνεύμα, μέσα από
καθαρές εσωτερικές ιδιότητες χωρίς υλική υπόσταση, για να
αναπτυχθούν εξωτερικές καθαρές ιδιότητες υλικής υπόστασης,
οι οποίες δημιουργούν περισσότερο καθαρές εσωτερικές
ιδιότητες χωρίς υλική υπόσταση.
Υπάρχουν πολλά είδη σεβασμού μέσα στις εκδηλώσεις του
σώματος, του λόγου και του πνεύματος, αλλά αν η πηγή του
σεβασμού δεν είναι το πνεύμα μας, η εκδήλωση του σεβασμού
μας είναι εσφαλμένη. Αυτός είναι ο λόγος που ο Βούδας
Σακυαμούνι είπε: "Όλα τα υπάρχοντα φαινόμενα από τη φύση
τους ενυπάρχουν στο πνεύμα. Το πνεύμα είναι πρωταρχικό και
υπάρχει πριν από τις πράξεις ταυ σώματος και του λόγου.
Όποιος ομιλεί και δρα με καθαρό πνεύμα είναι πάντα ευτυχής,
όπως ακριβώς η σκιά δε χωρίζεται ποτέ από την πηγή της".
Πολλοί δάσκαλοι λένε ότι μπορούμε να σεβόμαστε το Ντάρμα
με το πνεύμα μας αν παράλληλα το σεβόμαστε με το σώμα και
το λόγο μας. Υπάρχουν όμως άνθρωποι που σέβονται το
Ντάρμα με το σώμα και το λόγο τους αλλά έχουν ασέβεια με το
πνεύμα τους. Παραδείγματος χάριν αν γονατίζουμε μπροστά
στο ιερό όταν ο δάσκαλός μας είναι μέσα στο ναό αλλά
τεντώνουμε τα πόδια μας μόλις μας αφήσει μόνους, αυτό είναι
ασέβεια. Αν απευθυνόμαστε στο δάσκαλό μας αποκαλώντας τον
"Κύριε" ή "η Αγιότητά σας" και μετά μιλάμε γι' αυτόν στους
άλλους χρησιμοποιώντας παρατσούκλι, αυτό είναι ασέβεια.
Αυτές οι δύο εκδηλώσεις του σώματος και του λόγου δείχνουν
την ασέβεια του μη καθαρού πνεύματός μας. Όπου υπάρχει
ψεύτικος σεβασμός δεν υπάρχει αληθινή ευγένεια ούτε καθαρή
αρχοντιά.
Για να δείξουμε αληθινό σεβασμό μ’ ένα συνεπή, βαθύ και
λεπτό τρόπο, πρέπει να κάνουμε τα πνεύματά μας καθαρά. Τότε
ο σεβασμός μας δε θα είναι διπλοπρόσωπος. Το καλύτερο είναι
να εξετάζουμε πάντα το πνεύμα μας πριν πούμε ότι σεβόμαστε
κάποιον και να θυμόμαστε ότι ο αληθινός σεβασμός προέρχεται
πάντα από το πνεύμα. Αν οι παραδόσεις προσπαθήσουν να
διδάξουν με άκαμπτο τρόπο και χωρίς επιδέξια μέσα το
σεβασμό του σώματος και του λόγου, το πνεύμα μας φοβάται
μήπως παραβούμε ή προδώσουμε τη παράδοση. Όταν το
πνεύμα μας είναι φοβισμένο μπορεί να αντιδράσει με άγριο
επαναστατικό τρόπο και με έλλειψη σεβασμού επειδή τα
καθαρά ελαφρά εσωτερικά στοιχεία μας έχουν πάθει
συμφόρηση. Αν διδαχτούμε τον εσωτερικό σεβασμό καλής
πρόθεσης που ενυπάρχει στην καθαρή ελαφρά ουσία των
στοιχείων, η εξωτερική έκφραση του σώματος και του λόγου
μας θα γίνει ανοιχτή, καθαρή κι ανεμπόδιστη και ο σεβασμός
μας θα είναι πάντα συνεχής.
Ο σεβασμός ενός ατόμου είναι η ασέβεια ενός άλλου και η
ασέβεια κάποιου είναι ο σεβασμός κάποιου άλλου. Το σεμνό
υποτακτικό στυλ ορισμένων ανθρώπων φαίνεται σαν ασέβεια
απέναντι στο αλαζονικό - ανοιχτού πνεύματος — στυλ άλλων
ανθρώπων κι άλλες φορές(αντιθέτως) το αλαζονικό — ανοιχτού
πνεύματος - στυλ μερικών ανθρώπων φαίνεται σαν ασέβεια
απέναντι στο σεμνό υποτακτικό στυλ κάποιων άλλων.
Καθώς η οικειότητα προέρχεται από αγάπη κι εμπιστοσύνη, αν
χρησιμοποιούμε με τους οικείους μας τις τυπικές εκφράσεις
σεβασμού που χρησιμοποιούμε με τους ξένους κρύβοντας και
κρατώντας σε απόσταση τους εαυτούς μας, αυτό είναι ασέβεια
ως προς το σεβασμό της οικειότητας. Αν χρησιμοποιούμε
προσωπικές οικείες εκφράσεις σεβασμού με τους ξένους
δημοσίως, αυτό είναι ασέβεια ως προς το σεβασμό τυπικότητας.
Εκφράσεις που δεν είναι ασεβείς κατ’ ιδίαν μπορεί να είναι
ασεβείς σε μια ομάδα. Παραδείγματος χάριν αν με την
προσωπική μας συνήθεια ξαπλώνουμε και "αεριζόμαστε"
ανάμεσα σε μια ομάδα ξένων, αυτό είναι άπρεπο και ασεβές.
Αν χρησιμοποιούμε συχνά εκφράσεις αργκό, αυτό είναι
ασέβεια ως προς το φιλολογικό στυλ των λόγιων και των
φιλοσόφων. Αν χρησιμοποιούμε απεραντολογική πολύπλοκη
γλώσσα αυτό είναι ασεβές ως προς την ανεμπόδιστη - σαν
καθρέφτη - φυσική γλώσσα των αγίων. Αν γράφουμε αμέτρητες
εξηγήσεις αναλυτικά και λεπτομερώς και δε μπορούμε να τις
συνθέσουμε στην ουσία τους, αυτό είναι ασέβεια ως προς το
στυλ του καλού φιλόσοφου και του αγίου.
Όταν κάποιος δίνει συμβουλές με καλή πρόθεση είναι ασέβεια
νa μην απαντάμε:' "Καταλαβαίνω" Ακόμα κι αν ξέρουμε ήδη τι
προσπαθεί να μας πει, είναι ασέβεια να πούμε: "Αυτό το ξέρω
ήδη" αντί νa πούμε: "Ευχαριστώ". Αν χρησιμοποιούμε σάτιρα
και σαρκασμό με σκοπό να ωφελήσουμε τους άλλους, μπορεί
να μοιάζει σαν ασέβεια για μερικούς αλλά στην
πραγματικότητα είναι σεβασμός. Αν με κολακεία
χρησιμοποιούμε γλυκά λόγια κι ευγένεια με σκοπό να
ωφελήσουμε τους εαυτούς μας, παρ' όλο που απ' έξω μοιάζει ότι
είναι(εξωτερικά μοιάζει σαν) σεβασμός, στη πραγματικότητα
είναι ένα εσωτερικό τρυκ ασέβειας.
Αν μιλάμε γύρω από το Ντάρμα σε ανθρώπους που δεν έχουν
την ικανότητα ή την επιθυμία να το καταλάβουν, αυτό είναι
ασέβεια προς το Ντάρμα. Αν διδάσκουμε το Ντάρμα σε
ανθρώπους που ήδη το κατανοούν, αυτό είναι ασέβεια προς
αυτούς που προσπαθούμε να διδάξουμε.
Ο σεβασμός που έχουν μερικοί περιπλανώμενοι τσιγγάνοι για
την άσκηση, μοιάζει σαν ασέβεια σε μερικούς συγκρατημένους
ασκητές. Ο σεβασμός για το Ντάρμα μερικών συγκρατημένων
μοναχών στην απομόνωση, μοιάζει σαν ασέβεια σε μερικούς
λόγιους θρησκείας ή φιλοσοφίας, που νομίζουν ότι ο μοναχός
στη πραγματικότητα δεν κάνει τίποτα. Μερικοί άνθρωποι στην
απομόνωση σέβονται την απομόνωση αλλά δε σέβονται τα
ανθρώπινα όντα ή τα ζώα. Ο σεβασμός και η ασέβεια πάντα
εξαρτώνται από την καθαρή πρόθεση των εσωτερικών
στοιχείων.
Αν είμαστε μοναχοί και δεν έχουμε φυσικό, ηθικό πνεύμα ή
"κόπωση από τη Σαμσάρα" και αντίθετα προσπαθούμε να
κρατήσουμε τους όρκους εξωτερικά με την έκφραση
συγκεκριμένων πράξεων του σώματος και του λόγου για να
αποκτήσουμε τον σεβασμό των ανθρώπων, τότε γινόμαστε
μοναχοί στρατιωτικών σχολών, πράγμα που είναι ασέβεια για
τους καθαρούς μοναχούς.
Αν δεν αναγνωρίζουμε τη δική μας εσωτερική Ελαφριά Ντακίνι
Σοφίας αλλά σεβόμαστε μόνο εξωτερικές χονδροειδείς ντακίνι
και δικαιολογούμε τους εαυτούς μας με το Ταντρικό σύστημα,
τότε γινόμαστε αφροδισιακοί γιόγκι, πράγμα που είναι ασέβεια
για τον καθαρό Γιόγκι.
Αν δεν ασκούμαστε στο Ντάρμα αλλά μιλάμε συνεχώς χωρίς
πίστη για το δάσκαλό μας, τις διδασκαλίες και τις μυήσεις του
και για την άσκηση και τις απομονώσεις μας κάνοντας μ’ αυτόν
τον τρόπο μια Νταρμική λίστα, τότε τα μη καθαρά πνεύματά
μας γίνονται δυσκοίλια και βγάζουμε Νταρμοροίδες που είναι
ασέβεια για τον αληθινό ασκητή και για το καθαρό Ντάρμα.
Αν δεν έχουμε Φώτιση στη γαλήνια Νιρβάνα από απέχθεια στο
πνεύμα της Σαμσάρα, αυτό είναι ασέβεια για τη διδασκαλία της
Χιναγιάνα. Ακόμα κι αν έχουμε υπερβολικά γαλήνια Νιρβανική
Φώτιση από απέχθεια προς το άλλο άκρο του Σαμσαρικσύ
πνεύματος, αυτό είναι ασέβεια προς τη διδασκαλία της
Μαχαγιάνα επειδή έτσι εγκαταλείπουμε όλα τα όντα στη
Σαμσάρα για να παραμείνουμε παντοτινά στη Νιρβάνα για δικό
μας όφελος. Έστω κι αν έχουμε σεβασμό για τα συστήματα της
Χιναγιάνα και της Μαχαγιάνα, αν δεν έχουμε επιδέξια μέσα να
μεταμορφώσουμε γρήγορα τις καταστάσεις της Σαμσάρα σε
καταστάσεις της Νιρβάνα, αυτό είναι ασέβεια για το σύστημα
της Βατζραγιάνα.
Όποιος προσεύχεται σε θηλυκές θεότητες όπως είναι η Τάρα,
είναι ασεβής ως προς το σύστημα της Χιναγιάνα. Όποιος κάνει
διαχωρισμούς ανάμεσα στα όντα από τα έντομα ως τους
ανθρώπους είτε αρσενικά είτε θηλυκά χωρίς να αναγνωρίζει
την έμφυτη Βουδική φύση τους, είναι ασεβής ως προς το
σύστημα της Μαχαγιάνα. Όποιος δε δέχεται ότι η θεότητα
Σοφίας είναι πέρα από το κοινό πνεύμα και δεν κάνει καθάριες
προσφορές, είναι ασεβής ως προς το εξωτερικό Ταντρικό
σύστημα. Όποιος δεν κατανοεί ότι η καθαρή φύση του
πνεύματος είναι ελεύθερη από νοητική δραστηριότητα και δε
στηρίζεται στην αξίωση ότι το πνεύμα του είναι η μεγάλη
Κενότητα, είναι ασεβής ως προς τη διδασκαλία της
Μαντιαμίκα. Όποιος δεν κατανοεί την καθαρή φύση των
φαινομένων της Σαμσάρα και της Νιρβάνα και δε μπορεί να
αναγνωρίσει ότι η Μούντρα Σοφίας διεισδύει παντού, είναι
ασεβής ως προς τη διδασκαλία της Μαχαμούντρα.
Όποιος βλέπει ότι δεν υπάρχει διαφορά μεταξύ ενός σπόρου -
που περιέχει όλα τα στοιχεία σε λανθάνουσα κατάσταση - και
του αποτελέσματός του, είναι ασεβής ως προς τον κοινό
γεωργό. Όποιος δε στηρίζεται στην αξίωση ότι η σχετική και η
απόλυτη αλήθεια είναι ξεχωριστές, όποιος δεν εγκαταλείπει τη
Σαμσάρα για να αποδεχτεί τη Νιρβάνα κι όποιος δε βλέπει ότι ο
σπόρος και το αποτέλεσμα του είναι διαφορετικά, είναι ασεβής
ως προς τη διδασκαλία της γενικής θρησκευτικής φιλοσοφίας.
Όποιος δε στηρίζεται στην αξίωση ότι η σχετική και η απόλυτη
αλήθεια είναι αδιαχώριστες, όποιος δεν ασκείται στο ότι η
Σαμσάρα και η Νιρβάνα είναι αδιαχώριστες και όποιος δε
δέχεται όχι το αποτέλεσμα προέρχεται από το σπόρο και ο
σπόρος προέρχεται από το αποτέλεσμα έτσι ώστε να μην
υπάρχει χωρισμός μεταξύ του,. είναι ασεβής ως προς τη
διδασκαλία της Μεγάλης Τελειότητας.
Ο σεβασμός του Ντάρμα που εξαρτάται από το απεριόριστο
Πνεύμα Σοφίας μας είναι ασεβής ως προς το σεβασμό της
Σαμσάρα που εξαρτάται από το δυαδικό πνεύμα. Αν σεβόμαστε
πάντα τους τρόπους της Σαμσάρα, δε μπορούμε να
απελευθερώσουμε το άκαμπτο περιορισμένο πνεύμα μας
οδηγώντας το προς τις αληθινές, σεβαστές, καθαρές, ελαφρές
ιδιότητες. Προσωρινά όμως αν δεν έχουμε σεβασμό στα έθιμα
της Σαμσάρα, δε μπορούμε να αποκαλύψουμε το Νταρμικό
μονοπάτι.
Αυτός είναι ο λόγος που ο Βούδας Σακυαμούνι είπε: "0,τι
επιθυμεί η Σαμσάρα αυτό επιθυμώ. Τα όντα κι εγώ έχουμε το
ίδιο συναίσθημα. Η δυστυχία και η ευτυχία είναι το ίδιο".
Αυτό δε σημαίνει ότι ο Βούδας έχει δυαδικό πνεύμα όπως τα
όντα της Σαμσάρα, αλλά σύμφωνα με τη σχετική αλήθεια ο
Βούδας δε μπορεί να οδηγήσει τα όντα στις ιδιότητες της
Νιρβάνα χωρίς τις ιδιότητες της Σαμσάρα. Αν θέλουμε αληθινά
να δείξουμε σεβασμό, η καλύτερη άσκηση είναι να δεχτούμε
προσωρινά οποιοδήποτε σύστημα μέχρι να απελευθερωθούμε
από τη μη καθαρότητα και να αποκτήσουμε καθαρότητα, μέχρι
να απαλλαγούμε από την ασέβεια βαρειών χονδρoειδών
στοιχείων και να αποκτήσουμε σεβασμό ελαφριών λεπτών
στοιχείων, και μέχρι να διεισδύσουμε στην καθαρή μυστική
ουσία μας πέρα από σεβασμό και ασέβεια.
Το δυνατό γαύγισμα ενός παρανοϊκού σκυλιού είναι ασεβές για
τους κλέφτες αλλά δείχνει σεβασμό στον κύριό του.
Πειθήνια γυναικόδουλοι πολιτικοί ηγέτες είναι ασεβείς για τις
προσδοκίες των γενικών κοινωνικών φαινομένων αλλά δείχνουν
σεβασμό στις δεσπόζουσες συμφεροντολόγες γυναίκες τους.
Φιλόδοξοι μη πραγματωμένοι πνευματικοί δάσκαλοι είναι
ασεβείς ως προς το καθαρό Ντάρμα αλλά δείχνουν σεβασμό
στους πλούσιους χρηματοδότες τους.
Η πράξη των Μποντισάττβα να ανταποδίδουν με λουλούδια τα
βέλη που δέχονται είναι ασεβής ως προς τα μη καθαρά κοσμικά
έθιμα αλλά ευσεβής ως προς τα καθαρά έθιμα των
Μποντισάττβα.
Η άσπιλη Μούντρα Σοφίας - ισοψυχίας του Βούδα θεωρείται
ασεβής από τα νευρωτικά δυαδικά πνεύματα που διαχωρίζουν
την απόλυτη και τη σχετική αλήθεια αλλά δείχνουν σεβασμό
στο μη δυαδικό Πνεύμα Σοφίας στο οποίο η απόλυτη και η
σχετική αλήθεια είναι αδιαχώριστες.
ΠΑΡΑΔΟΣΗ
Δεν υπάρχει επικοινωνία στη σχετική αλήθεια
αν δεν κατανοηθεί το σύστημα και οι ιδέες του καθενός,
γι’ αυτό είθε να προσαρμοστώ στο σύστημα του καθενός,
επιθυμώντας το όφελός του.
Δεν υπάρχει απελευθέρωση στην απόλυτη αλήθεια
χωρίς την απαλλαγή από το σύστημα και τις ιδέες του
καθενός,
γι' αυτό είθε να μην προσαρμοστώ στο σύστημα κανενός
πέρα από την επιθυμία της ωφέλειας.
Σε όλη την οικουμένη δε μπορούν όλοι να συμφωνούν σε μια
παράδοση αλλά όλα τα όντα από τα μικρά έντομα μέχρι τους
ανώτερους ασκητές εξαρτώνται από κάποια παράδοση για να
φτάσουν στο σκοπό τους. Αν δεν υπάρχουν διαφορετικές
παραδόσεις για να διαλέξει κανείς, δεν υπάρχει βάση για
 κατανόηση ή συναναστροφή ανάμεσα στα όντα. Υπάρχουν μόνο
εμπόδια, χάος και μιζέρια. Αν και διαφορετικές ομάδες
ανθρώπων ακολουθούν διαφορετικές παραδόσεις, όλες οι
παραδόσεις εξαρτώνται από την ενέργεια των πέντε στοιχείων κι
εμφανίζονται με διαφορετικούς συνδυασμούς χονδροειδών και
λεπτών συμπληρωματικών στοιχείων. Επειδή η κάθε παράδοση
έχει τη δική της ατομική ενέργεια και τις δικές της ικανότητες,
είναι δύσκολο για τα όντα να περάσουν από μια παράδοση σε μια
άλλη.
Παραδείγματος χάριν οι αράχνες έχουν ανεξάρτητη παράδοση κι
έτσι ζουν μόνες τους. Έχουν αναπτύξει μια ιδιαίτερη ενέργεια και
παράδοση μέσω των στοιχείων τους που τις προστατεύουν την ίδια
στιγμή που τις εφοδιάζουν με τροφή. Η αράχνη δεν έχει καμιά
παράδοση υπηρέτη, αλλά μπορεί να συντηρηθεί μόνη της χωρίς
συντροφική βοήθεια μέσω της ενέργειας των επιδέξιων μέσων της,
με το να περικυκλώνει ένα έντομο μιας άλλης παράδοσης που
εισέρχεται στον ιστό της. Αν η αράχνη κρατά τη δική της
παράδοση είναι πάντα άνετη ακόμα κι’ αν μετακινείται. Παρ’ όλο
που το μέρος είναι διαφορετικό, ο ιστός είναι ο ίδιος. Αν
προσπαθήσει να αλλάξει παράδοση και να ζήσει σε ένα λόφο με
μυρμήγκια δε θα τα καταφέρει, επειδή τα μυρμήγκια είναι κάτοχοι
μιας διαφορετικής ομαδικής παράδοσης που είναι βλαβερή στις
αράχνες.
Επειδή έχουν ομαδική παράδοση τα μυρμήγκια ζουν σε αποικίες.
Έχουν συμπληρωματική ενέργεια μέσω Καρμικού δεσμού έτσι
ώστε με τη συνεργασία της ομάδας μπορούν ακόμα και να
κουβαλήσουν φαγητό που είναι μεγαλύτερο από το ίδιο τους το
σώμα. Αν κρατούν τη δική τους παράδοση αυτό κάνει τη ζωή τους
άνετη, αν όμως φύγουν από την παράδοσή τους και πάνε σε μια
άλλη αυτό είναι βλαβερό για τη ζωή τους. Ακόμη κι αν εκατό
αποικίες από μυρμήγκια πάνε σε μια αράχνη, όλα θα κολλήσουν
στον ιστό της. Μιλάμε για τη γενική παράδοση των μυρμηγκιών κι
όχι για την παράδοση των μυρμηγκιών — γιγάντων της Αφρικής.
Ακόμα κι ανάμεσα στις κοσμικές παραδόσεις δεν υπάρχει
συμφωνία όσον αφορά το ίδιο θέμα. Είναι ωραία να τρως με
πιρούνι και μαχαίρι καθισμένος αθόρυβα σ’ ένα στρογγυλό τραπέζι
σύμφωνα με την ευγενική δυτική παράδοση μερικών χωρών. Είναι
πάλι ωραία όταν μασάς να κάνεις νόστιμους ήχους καθισμένος σ’
ένα μαξιλάρι και να τρως με ξυλάκια σύμφωνα με την ευγενική
ανατολίτικη παράδοση μερικών χωρών. Όταν είμαστε
προσκολλημένοι στην παράδοση και τύχει να αλλάξουμε τα
πιρούνια με τα ξυλάκια, μας είναι άβολο να τα κρατάμε και
δύσκολο να κάνουμε νόστιμους ήχους με το στόμα μας. Όταν πάλι
αλλάξουμε τα ξυλάκια με τα πιρούνια, μας είναι δύσκολο να τα
κρατάμε και να μένουμε σιωπηλοί.
Η θετική παράδοση μιας χώρας είναι η αρνητική μιας άλλης.
Παραδείγματος χάριν στις παραδόσεις μερικών χωρών αν ρευτείς
τρώγοντας, αυτό εκφράζει ικανοποίηση και ο οικοδεσπότης σου
λέει:"θαυμάσια!". Σε άλλες χώρες αν ρευτείς κατά τη διάρκεια του
γεύματος, ο οικοδεσπότης σου προσβάλλεται κι εσύ λες:
"συγνώμη!". Έτσι για ένα ρέψιμο υπάρχουν δύο διαφορετικές
εκφράσεις ανάλογα με την παραδοσιακή συνήθεια.
Σύμφωνα με τα κοινωνικά έθιμα μερικών χωρών, οι άνθρωποι που
μεγάλωσαν από τη παιδική τους ηλικία με τη συνήθεια της
ελεύθερης ομιλίας θεωρούνται ανεξιχνίαστοι αν δε μιλούν ευθέως.
Σύμφωνα με τα κοινωνικά έθιμα άλλων χωρών, οι άνθρωποι
θεωρούνται αναιδείς αν μιλούν ευθέως. Έτσι για ένα τρόπο
ομιλίας υπάρχουν δύο διαφορετικές κρίσεις ανάλογα με την
παραδοσιακή συνήθεια.
Αν μας αρέσει η παράδοση, η μόνη μέθοδος είναι να ρευόμαστε
μπροστά σε αυτούς που τους αρέσει το ρέψιμο και να μη
ρευόμαστε μπροστά σε αυτούς που δεν τους αρέσει. Απλά να
ρευόμαστε προσωρινά μέχρι να ικανοποιηθούμε χωρίς να
αποδεχόμαστε ή να απορρίπτουμε οποιαδήποτε συνήθεια
ρεψίματος, επειδή τελικά δεν υπάρχει όφελος από το ρέψιμο ή από
το μη ρέψιμο κατά τη διάρκεια του γεύματος. Το ίδιο ισχύει και με
την ομιλία. Η μόνη μέθοδος είναι να μιλάμε ευθέως μπροστά σε
αυτούς που τους αρέσει και να μένουμε σιωπηλοί μπροστά σε
αυτούς που δεν τους αρέσει χωρίς να αποδεχόμαστε ή να
απορρίπτουμε τη συνήθεια της ομιλίας ή της μη ομιλίας.
Ακόμη και στο Ντάρμα μέχρις ότου διαλυθεί ο δυαδισμός της
χονδροειδούς και της λεπτής ενέργειας των στοιχείων μέσα στη
μια μυστική ουσία, διαφορετικοί άνθρωποι θα ακολουθούν
διαφορετικές παραδόσεις. Παραδείγματος χάριν η παράδοση των
Κινέζων Ταοϊστών, Ταϊ τσί τσουάν είναι να ανοίγουν τους
πρωκτικούς μυς τους για να χαλαρώσουν και να αυξήσουν τη
φυσική ροή της καθαρής ενέργειάς τους ενώ η παράδοση των
ασκητών της εσωτερικής Ταντρικής Γιόγκα είναι να κλείνουν τους
πρωκτικούς μυς για να κρατήσουν μέσα τους τον "αέρα δοχείου"*
και να αυξήσουν την καθαρή ενέργεια.
Στο σύστημα της Χιναγιάνα λένε ότι αυτοί που είναι
προσκολλημένοι στις γυναίκες δε μπορούν ποτέ να
απελευθερωθούν. Σύμφωνα με το όχημα της Χιναγιάνα οι
γυναίκες υποτίθεται ότι είναι η πηγή των παθών κι εμπόδιο στο
ηθικό μονοπάτι. Γι’ αυτόν τον λόγο πολλοί ασκητές της Χιναγιάνα
γίνονται μοναχοί κι αποφεύγουν τις γυναίκες. Στην Εσωτερική
Ταντρική παράδοση λένε ότι αυτοί που δεν εξαρτώνται από τις
γυναίκες δε μπορούν ποτέ να απελευθερωθούν. Σύμφωνα με το
Ταντρικό όχημα οι γυναίκες είναι πηγή των φαινομένων Σοφίας
και το υποστήριγμα για - χωρίς επιθυμία - ευδαιμονία μέσω της
επιθυμίας κι έτσι πολλοί άγιοι αποκάλυψαν ότι οι γυναίκες θα
πρέπει να αναζητηθούν σαν σύντροφοι.
Διαφορετικές παραδόσεις ταιριάζουν σε διαφορετικές ικανότητες
κι έτσι η μόνη μέθοδος είναι να δεχόμαστε αυτό που επιθυμούμε
σύμφωνα με τις ικανότητές μας, την παράδοση της Χιναγιάνα ή
την Ταντρική παράδοση ή και τις δύο. Αν φοβόμαστε τις γυναίκες
μπορούμε να αποδεχτούμε την πειθαρχία της Χιναγιάνα. Αν
αγαπάμε τις γυναίκες μπορούμε να δεχτούμε το εξωτερικό συμ-
πλήρωμα της εσωτερικής Συντρόφου Σοφίας της Ταντρικής
παράδοσης. Μπορούμε επίσης να αποδεχτούμε και τις δύο
παραδόσεις αν έχουμε τη δύναμη να μεταμορφώνουμε τις
διαφορετικές όψεις σε μια ουσία.
Τελικά για το σκοπό της Φώτισης πρέπει να αναγνωρίσουμε τον
καθαρό χώρο Σοφίας χωρίς παράδοση που είναι η πηγή όλων των
αμέτρητων παραδόσεων αλλά προσωρινά δε μπορούμε να
απορρίψουμε την παράδοση εφ' όσον οι ικανότητές μας είναι
συσκοτισμένες. Η παράδοση του Ντάρμα είναι αυτή που λέει ότι η
διδασκαλία του Βούδα για να οδηγήσει στη Φώτιση
προσαρμόζεται στα κοσμικά έθιμα. Άτομα με οξείες ικανότητες
καθαρών στοιχείων αντικατοπτρίζουν το καθαρό Ντάρμα αλλά
άτομα με παρεμποδισμένες ικανότητες μη καθαρών στοιχείων δε
μπορούν να προσαρμοστούν στο καθαρό Ντάρμα, γι’ αυτό και
πρέπει να βασίζονται στις παραδόσεις της πίστης μέχρι να
αναπτύξουν οξείες ικανότητες.
Υπάρχουν τρία διαφορετικά είδη πίστης: φανατική πίστη, διαυγής
πίστη και λογική πίστη. Αν έχουμε φανατική πίστη και βλέπουμε
ένα βράχο στο δρόμο που μας λένε ότι είναι θεότητα,
προσευχόμαστε σ' αυτόν. Αυτή η φανατική πίστη προκύπτει
επειδή τα φαινόμενά μας του βράχου μετατρέπονται σε
φαινόμενα θεότητας.
Αν έχουμε διαυγής πίστη και μπαίνουμε σ’ ένα ναό με φρέσκο και
αγαθό πνεύμα όπου βλέπουμε ωραίες τοιχογραφίες, ή κάτι
ανάλογο, τα δεχόμαστε σαν θετικά φαινόμενα. Αυτή η διαυγής
πίστη συμβαίνει επειδή δημιουργεί διαυγές πνεύμα. Αν έχουμε
λογική πίστη κατανοούμε τα πράγματα μέσω της λογικής και
μπορούμε να δούμε αόρατες ιδιότητες μέσα στις ορατές.
Παραδείγματος χάριν αν είμαστε στη μέση του ωκεανού και δούμε
μια αγριόπαπια να πετά πάνω από μας στον ουρανό, έχουμε πίστη
ότι υπάρχει γη κάπου κοντά ή αν δούμε καπνό πίσω από τα βουνά
έχουμε πίστη ότι κάπου υπάρχει φωτιά.
Πίστη σημαίνει επιθυμία. Αν δεν έχουμε πίστη στις ιδιότητες της
τροφής να θρέψει, τότε γιατί επιθυμούμε να φάμε; Αν δεν έχουμε
πίστη στις ιδιότητες του ρουχισμού να προστατεύσει τα γυμνά μας
σώματα τότε γιατί επιθυμούμε να φοράμε ρούχα; Αν δεν έχουμε
πίστη τότε πώς μπορούμε και έχουμε επαφή με τους εραστές μας,
την οικογένεια, τους φίλους, τους κοσμικούς ή Νταρμικούς
δασκάλους μας ή τα έθιμα της χώρας μας; Αν δεν έχουμε πίστη
είμαστε κάτι λιγότερο από ζώα. Ακόμα και οι αγελάδες έχουν
πίστη στο χορτάρι.
Όταν ρωτήσεις θρήσκους ανθρώπους αν έχουν πίστη στο Θεό
λένε: "Ναι". Άμα τους ρωτήσεις αν έχουν πίστη στο φίλο τους λένε:
"Όχι". Η ουσία της πίστης όμως είναι αγάπη κι αν αγαπάμε
πραγματικά το Θεό μας κι αν αγαπάμε πραγματικά το φίλο μας
αυτόματα έχουμε πίστη και στους δύο. Απλά χρησιμοποιούμε την
πίστη διαφορετικά σύμφωνα με διαφορετικές παραδόσεις. Αν
νομίζουμε ότι είναι ανοησία να έχουμε πίστη στο θεό επειδή είναι
αόρατος, δεν καταλαβαίνουμε ότι η ουσία της πίστης που είναι η
αγάπη είναι πάντα η ίδια. Όταν αγαπάμε νομίζουμε ότι αγαπάμε
ένα αντικείμενο, αλλά στην πραγματικότητα η αγάπη είναι έμφυτη
μέσα στο υποκείμενο μας και απλά αντανακλάται στο αντικείμενο.
Έτσι όταν η αγάπη είναι εκεί, η πίστη επίσης είναι πάντα εκεί. Το
αντικείμενο της πίστης αλλάζει από θεό σε χώρα, σε φίλο, σε
εραστή σύμφωνα με την παράδοση που ακολουθούμε , ενώ το
προσωρινό και τελικό όφελος της πίστης εξαρτάται από την
πρόθεσή μας προς το αντικείμενο.
Χωρίς εξάρτηση από την παράδοση δε μπορούμε να κάνουμε
τίποτα. Έτσι μέχρι να φτάσουμε στη Φώτιση δε μπορούμε να
απορρίψουμε την πίστη που εξαρτάται από την παράδοση. Για να
επικοινωνήσουμε είναι πάντα απαραίτητο να έχουμε σχέση με την
παράδοση της κοινωνίας, αν όμως βασιστούμε σ' αυτή με άκαμπτη
προσκόλληση, τότε μέσω αυτής παγιδευόμαστε από την
παράδοση.
Η παράδοση της οδήγησης στους δρόμους της πόλης δεν είναι
κατάλληλη όταν οδηγούμε στον εθνικό δρόμο επειδή βάζει
περιττούς περιορισμούς στην ελευθερία. Παρ’ όλα αυτά μερικοί
άκαμπτοι πολίτες της Σάνγκα νομίζουν ότι η συνήθεια της
οδήγησης στους δρόμους της πόλης είναι κατάλληλη παντού και
τη χρησιμοποιούν για να περιορίζουν την ελευθερία των
ανθρώπων που προτιμούν να οδηγούν σε ανοιχτούς, πέρα από επι-
νοήσεις, εθνικούς δρόμους του πνεύματος Σοφίας.
Μπορούμε να πούμε ότι η παράδοση υπάρχει για να επινοούνται
νέες μορφές και νέες ιδιότητες πιο φανερά εκλεπτυσμένες με
σκοπό να αποκαλυφθεί η καθαρή ελαφριά ουσία των στοιχείων.
Λόγω των συνηθειών μας μάς αρέσει να εμμένουμε σε μια
συγκεκριμένη παράδοση. Σαν κάτοχοι μιας παράδοσης συχνά
φοβόμαστε μη χάσουμε την κοσμική μας θέση κι έτσι δε μας
αρέσει να αλλάζουμε τις παλιές με νέες ιδιότητες. Οι περισσότεροι
κυβερνήτες λένε ότι θέλουν να κάνουν αλλαγές στην κυβέρνηση
τους για το όφελος του λαού αλλά δεν τις πραγματοποιούν ποτέ.
Τα ίδιο κάνουμε κι εμείς αν αυτό σημαίνει ότι θα χάσουμε τη
δύναμη μας. Αν αλλάξουμε τα φαινόμενά μας αλλάζουν κι αν τα
φαινόμενά μας αλλάξουν υπάρχει πάντα μια αλλαγή στην
ισορροπία της ισχύος.
Η άποψη του Ντάρμα είναι να προσπαθήσουμε να καταστρέφουμε
την παράδοση της Σαμσάρα χρησιμοποιώντας επιδέξια μέσα
έκφρασης Σοφίας όπως είναι ή συγγραφή, η ζωγραφική, η ομιλία ή
η διδασκαλία για την επίτευξη της Φώτισης που είναι πέρα από
παράδοση. Ακόμα κι έτσι, πολλές γενιές καλλιτεχνών, φιλοσόφων
και δασκάλων έχουν πάντα εκφραστεί με τον ίδιο παραδοσιακό
τρόπο. Αν γράφουμε ή ζωγραφίζουμε ή λέμε κάτι που δεν είναι
πολύ κοντά στην παράδοση, μερικοί άκαμπτοι Βουδιστές νομίζουν
ότι αυτό δεν είναι η Βουδιστική άποψη. Δεν καταλαβαίνουν ότι η
Βουδιστική παράδοση είναι να σπάσουμε τις μη καθαρές
παραδόσεις της Σαμσάρα για να φτάσουμε στις απέραντες
καθαρές παραδόσεις. Η παράδοση αν, δεν είναι καθαρή βάζει
πάντα περιορισμούς. Έτσι για να απελευθερώσουμε το πνεύμα μας
από τη συνήθεια της παραδοσιακής παγίδας της Σαμσάρα, από
την αρχή δεν πρέπει να έχουμε προσκόλληση στην παράδοση. Για
να ωφελήσουμε και να ικανοποιήσουμε τα παραδοσιακά όντα της
Σαμσάρα πρέπει να έχουμε μια κατανόηση της εκδήλωσης, χωρίς
να αγνοούμε τις παραδόσεις των άλλων. Μ' αυτόν τον τρόπο ενώ
απελευθερώνουμε το πνεύμα μας από την παράδοση, πρέπει να
παίξουμε χωρίς αποδοχή κι απόρριψη για να το στολίσουμε όπως
ένα ωραίο πουλί κι ένα δέντρο στολίζουν το ένα το άλλο.
Αν σαν καλλιτέχνες έχουμε τον περιορισμένο σκοπό να
εκφράζουμε μόνο τις αισθητικές μορφές μέσα στα όρια της δικής
μας παράδοσης τις οποίες βλέπουμε με τα συσκοτισμένα μάτια
των χονδροειδών στοιχείων μας, είναι ορθό για μας να είμαστε
πάντα δέσμιοι από το περιορισμένο πεδίο της παράδοσης της
χώρας μας. Αν έχουμε τον ευρύ σκοπό να γίνουμε υψηλοί
καλλιτέχνες για να εκφράσουμε απεριόριστες ιδιότητες της
παράδοσης Σοφίας, πρέπει να βγούμε έξω από την παράδοση της
σκιερής γωνίας μας και να κατευθυνθούμε προς το κέντρο χωρίς
να απορρίψουμε αυτή τη γωνία που ανήκει στο κέντρο και
παραμένοντας στον ελαφρύ χώρο του κέντρου να εκπέμψουμε
τόσες πολλές μορφές όσες υπάρχουν ανεμπόδιστα.
Αν σαν φιλόσοφοι έχουμε τον περιορισμένο σκοπό να δίνουμε
διαλέξεις μόνο πάνω σε χονδροειδή μορφή λογικής μέσα στα όρια
της επαγωγής την οποία αναλύουμε με το νευρωτικό πνεύμα των
χονδροειδών στοιχείων μας, είναι ορθό για μας να στερεοποιούμε
συνεχώς τα όρια της πραγματικότητας των αόρατων φαινομένων
των κοινών όντων. Αν έχουμε τον ευρύ σκοπό να γίνουμε υψηλοί
φιλόσοφοι και να δημιουργήσουμε αόρατες υψηλές ιδιότητες μέσω
της ορατής λογικής των κοινών όντων, πρέπει να αποφύγουμε τις
προσδοκίες εξωτερικά πομπωδών κι εσωτερικά ανούσιων βαθμών
και τίτλων. Πρέπει να μεταβιβάσουμε το θησαυρό Σοφίας της
απεριόριστης γνώσης μας όπως ένας επιβλητικός ποταμός μέσω
όλων των πανεπιστημίων της οικουμένης, μοιραζόμενοι το νέκταρ
της γνώσης με όλα τα δοχεία ροής συνείδησης των μαθητών του
κόσμου.
Αν σαν μοναχοί έχουμε τον περιορισμένο σκοπό να εκφράσουμε
ηθικές μορφές μέσα στα όρια της παράδοσής μας την οποία
κατανοούμε με το ηθικό εγωικό πνεύμα των χονδροειδών
στοιχείων, είναι ορθό για μας να είμαστε πάντα δέσμιοι από την
άχρηστη πειθαρχία της ομαδικής μας παράδοσης. Αν έχουμε τον
ευρύ σκοπό να γίνουμε υψηλοί μοναχοί και να αποδεχτούμε την
απεριόριστη παράδοση της καθαρότητας της Σοφίας, πρέπει να
απαλλαγούμε από τον καλλιεργημένο κήπο της κοινής ομαδικής
οργάνωσης των παραδοσιακών μοναχών. Πρέπει να πάμε στο
άσπιλο, ευρύ, ηθικό νησί αφήνοντας την ηθικότητα μας να ανθίσει
σαν ένα λωτό του οποίου τα εξωτερικά και τα εσωτερικά πέταλα
είναι αγνά και του οποίου το μη κατεστημένο φυσικό άρωμα
εκπέμπεται προς τόσους πολλούς τυχερούς οπαδούς - μέλισσες,
όσους υπάρχουν ανεμπόδιστα.
Αν σαν γιόγκι έχουμε τον περιορισμένο σκοπό να εκφράσουμε
προληπτικές μορφές μέσα στα όρια της παράδοσής μας τις οποίες
οραματιζόμαστε με το αρπακτικό πνεύμα των χονδροειδών μας
στοιχείων, είναι ορθό για μας να είμαστε πάντα δέσμιοι από τα
όρια της θετικής παράνοιας. Αν έχουμε τον ευρύ σκοπό να γίνουμε
υψηλοί Γιόγκι και να δημιουργήσουμε το απεριόριστο
αδημιούργητο Μαντάλα Σοφίας, πρέπει να σταματήσουμε να
παραπονούμαστε σε απλές γυναίκες, για να ενωθούμε με — τις
χωρίς επιθυμία — ιδιότητες της μεγάλης Ευδαιμονίας της Ντακίνι
με το αμόλυντο σώμα που εκπληρώνει όλες τις επιθυμίες. Τότε,
μεθυσμένοι από το κρασί της Σόφιας, μπορούμε να
τραγουδήσουμε το τραγούδι της πραγμάτωσης και να
αφυπνίσουμε περιπλανώμενα όντα από την άγνοια των βαριών
στοιχείων τους στο φως του φυσικού τους πνεύματος με τον ήχο
του τύμπανου και της καμπάνας * .
Αν σαν διαλογιστές έχουμε τον περιορισμένο σκοπό να
εκφράζουμε μόνο σιωπηλές μορφές μέσα στα όρια της αναπνοής
μας που εισπνέουμε και εκπνέουμε με τα συσκοτισμένα ρουθούνια
του περιορισμένου Καρμικού μας σώματος, είναι ορθό για μας να
είμαστε πάντα δέσμιοι από τον περιορισμένο χώρο των
παραδοσιακών μας μαξιλαριών και να γεννηθούμε ξανά σαν
σχεδόν σιωπηλές αγελάδες μουγκρίζοντας σποραδικά. Αν έχουμε
τον ευρύ σκοπό να γίνουμε υψηλοί διαλογιστές πρέπει να
απαλλάξουμε το πνεύμα μας πλήρως από τη συγκέντρωση και να
χαλαρώσουμε στο φυσικό άχωρο χώρο της καθαρής Επίγνωσης.
Οποίες αντιλήψεις ύπαρξης και μη ύπαρξης προβάλλουν,
μπορούμε να τις ελευθερώνουμε μέχρι να γίνουν οι σκέψεις μας
ελαφριές χωρίς παράδοση, κοσμήματα εκδήλωσης,
αυτοαπελευθερωμένοι κόμποι σύννεφων.
ΤΕΧΝΗ
Στο θέατρο του κρυστάλλινου καθρέπτη,
στο πνεύμα της Επίγνωσης,
ο μεγάλος καλλιτέχνης
παρουσιάζει τις μαγικές του παραστάσεις,
σπανίζουν όμως οι θεατές
που έχουν την καθαρή ενόραση
να αντικρίσουν αυτή τη Σοφία.
Όλη η τέχνη αποτελείται από λεπτά και χονδροειδή στοιχεία. Δεν
υπάρχει τρόπος για τους καλλιτέχνες να εκφραστούν χωρίς τα
στοιχεία. Όταν οι άνθρωποι χρησιμοποιούν εκφράσεις όπως
"θερμόαιμος", "με παγωμένη καρδιά", "με ξερή διάθεση", "σαν
βρεγμένη γάτα", αυτό δείχνει ότι συνδέουν με φυσικό τρόπο την
ιδιοσυγκρασία των λεπτών στοιχείων με την έκφραση
χονδροειδών στοιχείων. Οι καλλιτέχνες πρέπει με φανερό τρόπο
να υπερβούν την εξωτερική έκφραση των στοιχείων για ν’
αποκτήσουν εμπειρία με τα εσωτερικά λεπτά στοιχεία που είναι
πηγή των εξωτερικών χονδροειδών στοιχείων. Τότε μπορούν να
δημιουργήσουν τέχνη που ανταποκρίνεται στις ανάγκες των
ανθρώπων.
Σύμφωνα με την εγκόσμια άποψη οι καλλιτέχνες δεν έχουν σαν
τελικό σκοπό να φτάσουν στη Φώτιση. Αντίθετα έχουν προσωρινό
σκοπό να αναγνωρίσουν τα εσωτερικά αισθήματα και μετά να τα
εξωτερικεύσουν. Οι κοινοί καλλιτέχνες εκφράζονται συνήθως για
να επικοινωνήσουν και να αποκτήσουν φήμη ή δύναμη. Επειδή
αισθάνονται απομονωμένοι, θέλουν να συνδεθούν με τον
εξωτερικό κόσμο μέσω της τέχνης για δικό τους όφελος. Επειδή
δεν είναι συνδεδεμένοι με μια πηγή πέρα από τη δική τους διάνοια
ή παράδοση, δε μπορούν να εξηγήσουν με βαθύ τρόπο στους
άλλους σε ποιο πράγμα αναφέρεται η δουλειά τους. Απλώς
δημιουργούν τέχνη που γίνεται ο κύριος που τους ελέγχει. Αν δεν
εκφραστούν με μια άποψη σοφίας, το αποτέλεσμα είναι πάντα
παροδικότητα και μειωμένη ενέργεια που οδηγεί σε δυστυχία.
Σύμφωνα με τη βουδιστική άποψη ο σκοπός ενός καλλιτέχνη
πρέπει να είναι η συμπόνια. Οι καλλιτέχνες δημιουργούν με στόχο
να έρθουν σε επαφή με άλλα όντα μέσω των εσωτερικών καθαρών
στοιχείων τους και να μεταμορφώσουν τα εξωτερικά κοινά
χονδροειδή στοιχεία τους σε Φώτιση με τη βοήθεια αυτής της
επαφής. Στο Ταντρικό σύστημα οι καλλιτέχνες εκφράζουν
εξωτερικά την ιδιότητα της καθαρής ενέργειας των εσωτερικών
στοιχείων μέσα από εικόνες κι αγάλματα που αναπαριστάνουν τη
μορφή, μέσα από διδασκαλίες, τραγούδια, ποιήματα και μουσική
που συμβολίζουν το λόγο, μέσα από χορούς που αναπαριστάνουν
τις δραστηριότητες και μέσα από άπειρες αρμονικές εκδηλώσεις
που αναπαριστάνουν το πνεύμα. Επειδή συνδέονται με την πηγή
αυτής της ιδιότητας, μπορούν να εξηγήσουν με βαθύ τρόπο στους
άλλους σε ποιο πράγμα αναφέρεται η δουλειά τους και είναι πάντα
οι κύριοι έχοντας τον έλεγχο της τέχνης τους. Μέσα από τις
προθέσεις των υψηλών καλλιτεχνών τα εξωτερικά χονδροειδή
στοιχεία εξαγνίζονται σε εσωτερικά λεπτά στοιχεία και
επανασυνδέονται με τα εσωτερικά φαινόμενα Σοφίας. Προσωρινά,
αυτό παρέχει σε κάποιον ικανοποίηση επειδή αναγνωρίζει τις
εσωτερικές ιδιότητες στην εξωτερική έκφραση της τέχνης. Τελικά,
υπάρχει απελευθέρωση, μέσω της κάθαρσης της υλικής
υπόστασης, της χωρίς ουσία τέχνης στην χωρίς υλική υπόσταση
ουσία της Φώτισης.
Το Πνεύμα Σοφίας δε μπορεί να γίνει ορατό εκτός κι αν έχουμε
μάτια Σοφίας. Τα βασικά φυσικά χρώματα δε μπορούν να γίνουν
ορατά επειδή είναι σε λανθάνουσα κατάσταση, διαπερνούν τα
πάντα και συνεχώς μετακινούνται. Μέσω αυτής της κίνησης
διαφορετικά στοιχεία συνδέονται και γίνονται ορατή μορφή και
χρώμα. Τα βασικά χρώματα είναι μπλε, άσπρο, κόκκινο, κίτρινο
και πράσινο. Όπως ακριβώς το κάθε στοιχείο περιέχει όλα τα άλλα
στοιχεία, έτσι και το κάθε χρώμα περιέχει όλα τα άλλα χρώματα.
Κατά συνέπεια το κάθε βασικό χρώμα έχει πέντε παράγωγα που
εξαρτώνται από τις μεταβαλλόμενες συμβάλλουσες συνθήκες και
σχέσεις των στοιχείων. Καθώς συνδέονται κι αλλάζουν,
δημιουργούνται αμέτρητα νέα παράγωγα καθαρού χρώματος,
μέχρις ότου γίνουν τόσο λεπτά που με δυσκολία αναγνωρίζονται
επειδή απέχουν πολύ από το βασικό χρώμα. Τα κοινά μάτια δε
μπορούν να δουν φυσικό φως, γι’ αυτό σύμφωνα με την κοινή
άποψη αυτά τα καθαρά από τη φύση τους χρώματα μοιάζουν
ξεθωριασμένα, ωχρά και μειωμένα. Τα μάτια Σοφίας
αναγνωρίζουν τα πρωταρχικά φυσικά πηγαία χρώματα και μέσω
αυτής της σχέσης με τις ριζικές συνθήκες τα καθαρά φαινόμενα
αυξάνουν φυσικά με τις συμβάλλουσες συνθήκες.
Όταν οι κοινοί καλλιτέχνες αντιλαμβάνονται ότι όλα αυτά τα
χρώματα γίνονται όλο και πιο ωχρά μέχρι που φαίνεται να
εξαντλούνται, τότε εξαντλείται και η φαντασία τους. Καθώς δεν
πιστεύουν στην εσωτερική αόρατη ουσία της μορφής και του
χρώματος, πρέπει να επιστρέψουν στα χονδροειδή εξωτερικά
φαινόμενα για να τα δουν σαν πηγή των οπτικών τους ιδεών.
Επειδή εξαρτώνται μόνο από τη μορφή και το χρώμα των άκαμ-
πτων χονδροειδών στοιχείων, το πνεύμα τους γίνεται άκαμπτο και
περιορισμένο. Εξαιτίας των συγκεχυμένων αντιλήψεών τους δε
μπορούν να δημιουργήσουν ευρύ χώρο στην τέχνη τους και το
πνεύμα τους γίνεται άκαμπτο, ασφυκτικό και προσκολλημένο.
Επειδή οι υψηλοί καλλιτέχνες αναγνωρίζουν την καθαρή αόρατη
ουσία των στοιχείων, κατανοούν ότι το φυσικό πηγαίο χρώμα είναι
πάντα αμείωτο κι έτσι μπορούν να δημιουργήσουν στην τέχνη τους
φρέσκια δυναμική μορφή και χρώμα ξανά και ξανά από το αόρατο.
Επειδή έχουν πλατιά ανεμπόδιστα πνεύματα γνωρίζουν τον τρόπο
να δημιουργήσουν εκτενή χώρο στην τέχνη τους και δημιουργούν
οποιαδήποτε φαινόμενα.
Όταν οι καλλιτέχνες αναγνωρίζουν την πηγή των αντιλήψεων τη
στιγμή που τις εκφράζουν, η σχέση μεταξύ της αντίληψης και της
πηγής της θα μείνει αδιάσπαστη κι επομένως καθαρή, φρέσκια κι
ελαφριά. Επειδή η αλληλουχία των καλλιτεχνών εξαρτάται από
την αντίληψη και η αντίληψη εξαρτάται από τα στοιχεία, όταν οι
καλλιτέχνες κατανοήσουν την πηγή της αντίληψης, κατανοούν και
την ουσία του χρώματος. Παραδείγματος χάριν αν οι καλλιτέχνες
κατανοούν την αντίληψη του θυμού, γνωρίζουν ότι η πηγή του
είναι το στοιχείο της φωτιάς και το εκφράζουν με κόκκινο χρώμα.
Αν κατανοούν την επιθυμία ή τη νευρικότητα, γνωρίζουν ότι η
πηγή τους είναι το στοιχείο του νερού ή του αέρα και τις
εκφράζουν με κίνηση. Αν αυτή είναι κίνηση καταπίεσης ή
απογοήτευσης, το κατάλληλο χρώμα είναι μπλε ή πράσινο. Αν η
κίνηση περιέχει έξαρση, το χρώμα της είναι φωτεινό και διαυγές.
Αν κατανοούν το αδιάφορο ή θολό πνεύμα, γνωρίζουν ότι η πηγή
του είναι το στοιχείο της γης και εκφράζουν τις ήρεμες, μουντές ή
βαριές ιδιότητες ενός ατόμου μ’ ένα ωχρό κίτρινο χρώμα. Το
χρώμα κάθε στοιχείου εξαρτάται από την ισορροπία των άλλων
στοιχείων που ενυπάρχουν σ' αυτό αφανώς. Παραδείγματος χάριν
το έδαφος που τα στοιχεία του είναι συμπληρωματικά και δεν
εξαρτάται από λίπασμα για τη γονιμότητά του έχει συχνά ένα
βαθύ κόκκινο χρώμα.
Αν οι καλλιτέχνες δεν αντιλαμβάνονται τους καθαρούς ήχους, τα
χρώματα και τις κινήσεις των ελαφριών λεπτών στοιχείων τα
οποία είναι έμφυτα στα εξωτερικά χονδροειδή στοιχεία, δε
μπορούν να συλλάβουν την ουσία αυτού που θέλουν να
απεικονίσουν ή να αποδώσουν. Με το να πιστεύουν απλά στο
ορατό και να αρνούνται το αόρατο, δε μπορούν να εκφράσουν
ζωτικότητα της οποίας η πηγή ενυπάρχει στο αόρατο φως κι έτσι η
τέχνη τους θα είναι στατική και άψυχη.
Ο υψηλός καλλιτέχνης, σαν τον υψηλό οραματιστή, βλέπει τα
φαινόμενα από μια υψηλή οπτική γωνία της πραγματικής σχετικής
αλήθειας που δε διαχωρίζει το λεπτό από το χονδροειδές ή το
αόρατο από το ορατό. Ο καλλιτέχνης είναι σαν τον οραματιστή
αλλά ο καλλιτέχνης χρησιμοποιεί μέσα υλικής υπόστασης για να
κάνει το αόρατο εμφανές ενώ ο οραματιστής χρησιμοποιεί λεπτά
μέσα για τον ίδιο σκοπό. Ο σκοπός και των δύο είναι να φτάσουν
στο αόρατο μέσω του ορατού.
Αν οι καλλιτέχνες θέλουν να απεικονίσουν κάποιον, πρέπει πρώτα
να εξετάσουν τα χονδροειδή ορατά στοιχεία της μορφής για να
δείξουν τα λεπτά αόρατα στοιχεία του υποκειμένου τους. Με την
εμπιστοσύνη που προέρχεται από την εμπειρία των λεπτών
στοιχείων, οι υψηλοί καλλιτέχνες καταλαβαίνουν τα χονδροειδή
στοιχεία και παίζουν αυθόρμητα. Δε χρειάζεται να κρίνουν μεταξύ
αλήθειας και φαντασίας επειδή από την υψηλή οπτική γωνία της
πραγματικής σχετικής αλήθειας η λεπτή χωρίς υλική υπόσταση
φαντασία και η χονδροειδής πραγματικότητα υλικής υπόστασης
που ενυπάρχουν στο πλανεμένο πνεύμα είναι και οι δύο
αναληθείς. Γι’ αυτό το λόγο οι καλλιτέχνες δε χρειάζεται να ανησυ-
χούν αν εκφράζουν αυτό που είναι αληθές ή αυτό που είναι
αναληθές. Αν απεικονίζουν τα πάντα απλά σαν τέχνη, κάπου
οπωσδήποτε θα ταιριάξει.
Στη Βουδιστική παράδοση η τέχνη γίνεται για να εκφράσει το
άσχημο ή το ωραίο, το ήρεμο ή το διαταραγμένο. Οι υψηλοί
καλλιτέχνες που αναγνωρίζουν τις ανάγκες των άλλων όντων
μπορούν να συνδυάσουν διαταραγμένα ή ήρεμα στοιχεία για να
πετύχουν ένα αποτέλεσμα κατάλληλο στις ανάλογες συνθήκες. Αν
χρειάζεται κατάθλιψη της οποίας η αιτία είναι η έξαρση, ο υψηλός
καλλιτέχνης μπορεί να δημιουργήσει λυπητερά ή άσχημα
πράγματα για να προκαλέσει κατάθλιψη. Εικόνες που εκφράζουν
τις στενάχωρες ή άσχημες όψεις της ύπαρξης δηλώνουν "κόπωση
από τη Σαμσάρα". Παίζουν το ρόλο μιας συμπονετικής
προειδοποίησης όπως είναι ο προστατευτικός θυμός ενός γονέα
και μας βοηθούν να αναγνωρίσουμε και να νιώσουμε απώθηση
προς τη μορφή της επαναγέννησης που προκύπτει από κακές
προθέσεις όπως ο θυμός και η εχθρότητα. Αν χρειάζεται έξαρση
της οποίας η αιτία είναι η κατάθλιψη, ο υψηλός καλλιτέχνης
μπορεί να δημιουργήσει ευχάριστα ή ωραία πράγματα. Ωραίες
εικόνες γίνονται για να βοηθούν τους ανθρώπους, να τους
εμπνέουν καλές συνήθειες και να τους απομακρύνουν από τις
αρνητικές προθέσεις μέσω της αναγνώρισης της τελειότητας.
Σύμφωνα με το Ταντρικό σύστημα υπάρχουν αμέτρητες
εκδηλώσεις που εμπεριέχονται σε δύο όψεις, τις ειρηνικές και τις
οργισμένες. Αυτές προέρχονται από τον καθαρό χώρο,
Νταρμακάια.
Σύμφωνα με το πνεύμα Σοφίας, η ειρηνική όψη προβάλλει από την
έμφυτη ασυσκότιστη φύση της ουσίας της φωτεινότητας των
καθαρών στοιχείων της γης και του νερού που είναι αδιαχώριστα
από την αρχή. Η καθαρή ουσία Σοφίας έχει την ιδιότητα
ασυσκότιστης απεριόριστης απεραντοσύνης.
Από την οπτική γωνία του κοινού πνεύματος, τα στοιχεία της γης
και του νερού έχουν και τα δύο ορατές και απτές ιδιότητες που
συμβολίζουν τη μορφή στη χονδροειδή όψη της. Παρ’ όλα αυτά
διαπερνούνται από τις ασυσκότιστες απεριόριστες ιδιότητες του
χώρου. Η φύση της κοινής μορφής είναι παροδικότητα. Όταν τα
χονδροειδή στοιχεία ελαττώνονται και η μορφή τους φθείρεται,
προκαλείται πάντα δυστυχία. Με τη μεταμόρφωση των
εξωτερικών χονδροειδών στοιχείων στην καθαρή ουσία της
φωτεινότητας που είναι άφθαρτη, η δυστυχία απομακρύνεται. Με
την εξάσκηση μαθαίνουμε να εσωτερικεύουμε τη γνωστή μορφή
των εξωτερικών χονδροειδών εικόνων που γίνονται αντιληπτές με
τις αισθήσεις και να κρατούμε στο πνεύμα μόνο την ελαφριά
ουσία τους. Μέσω αυτής της άσκησης η χονδροειδής μορφή
μεταμορφώνεται και εξαγνίζεται σε φως που αυξάνεται και γίνεται
όμοια με τα φαινόμενα της θεότητας.
Ο Ταντρικός καλλιτέχνης εκφράζει τη μορφή μέσα στις όμορφες
ιδιότητες του αντικειμένου της επιθυμίας. Αυτές παίρνουν τη
συμβολική μορφή της ελκυστικής ειρηνευτικής θεότητας που
αναπαριστάνει αυτό που επιθυμούν τα όντα να αγγίξουν με
αρπακτικότητα. Στη Σαμσάρα αυτό προκαλεί την κοινή ευδαιμονία
της επιθυμίας που είναι πάντα η αιτία της δυστυχίας επειδή η
φύση της είναι παροδική και φθαρτή. Καθώς το αντικείμενο της
επιθυμίας εξαγνίζεται και μεταμορφώνεται από υλική υπόσταση
σε ελαφριά και άπιαστη ουσία των λεπτών στοιχείων, η επιθυμία
γίνεται μη επιθυμία. Μ’ αυτόν τον τρόπο, ο καλλιτέχνης, από
συμπόνια, δείχνει το μονοπάτι προς τη χωρίς επιθυμία ευδαιμονία
που είναι πέρα από την καταστροφή και τη δυστυχία της
Σαμσάρα.
Σύμφωνα με το πνεύμα Σοφίας, η οργισμένη όψη προβάλλει από
την έμφυτη ανεμπόδιστη φύση της φωτεινής ουσίας των καθαρών
στοιχείων της φωτιάς και του αέρα που είναι αδιαχώριστα από την
αρχή. Αυτή η καθαρή ουσία Σοφίας έχει την ιδιότητα της
ανεμπόδιστης, διαυγούς, αβίαστης έκφρασης που είναι
χαρακτηριστική του καθαρού ήχου του οποίου η ουσία είναι
αρμονική κι ελαφριά.
Από την οπτική γωνία του κοινού πνεύματος, τα στοιχεία της
φωτιάς και του αέρα έχουν και τα δύο ιδιότητες που συμβολίζουν
τον ήχο στη χονδροειδή όψη του. Παρ’ όλα αυτά είναι
διαποτισμένα από τις ανεμπόδιστες και άπιαστες ιδιότητες του
καθαρού ήχου. Η φύση του κοινού ήχου είναι παροδικότητα και ως
παροδική έχει την τάση να ελαττώνεται πράγμα που οδηγεί στη
δυστυχία.
Γενικά το αντίδοτο της οργής είναι ηρεμία όπως και το αντίδοτο
της φωτιάς είναι το νερό. Μερικές φορές όμως βίαια όντα δε
μπορούν να εξαγνιστούν από τις ειρηνευτικές μορφές και
χρειάζονται οργισμένες μορφές. Σαν το σίδερο που μπορεί να
σπάσει μόνο από ένα σκληρότερο μέταλλο όπως το ατσάλι, έτσι
και 0 Ταντρικός καλλιτέχνης μπορεί και παρέχει ένα αντίδοτο σ'
αυτά τα όντα εκφράζοντας ανεμπόδιστες ιδιότητες υπό τη μορφή
οργισμένων εικόνων, ήχων και δραστηριοτήτων. Ο θυμός που
βασίζεται στην εχθρότητα προβάλλει αυτόματα σαν αντίδραση
στις μη ελκυστικές μορφές της οργισμένης τέχνης. Η οργή έχει
σχέση με το στοιχείο της φωτιάς του οποίου η ουσία είναι
διαύγεια. Αυτή η διαύγεια μπορεί τα μη σταθερά διαταραγμένα
φαινόμενα όπως είναι οι αποπνικτικές αντιλήψεις, να τα
μεταβάλλει σε καθαρά στοιχεία Σοφίας της φωτιάς και του αέρα
που είναι αδιαχώριστα αποκαλύπτοντας διαύγεια Σοφίας.
Σύμφωνα με τη διδασκαλία του Μεγάλου Οχήματος, η υψηλή
τέχνη μετακινεί εμπόδια με το να καταστρέφει αδρανείς,
απαρχαιωμένες, σαμσαρικές παραδόσεις, για να δημιουργήσει
μέσω της καθαρής παράδοσης ανεμπόδιστο χωρίς παράδοση χώρο
θεοτήτων. Μ' αυτόν τον τρόπο δημιουργεί αμέτρητες ιδιότητες
ύπαρξης που αντανακλούν καθαρά τον ευρύ χώρο του Βούδα.
Οι υψηλοί καλλιτέχνες δίνουν πάντα ενέργεια στους άλλους μέσω
της τέχνης τους. Όταν πεθαίνουν, δεν αφήνουν πίσω τους ένα
άψυχο κατάλοιπο κοινής αδρανούς τέχνης υλικής υπόστασης, αλλά
την καθαρή πνευματική τους δύναμη που ζει στην τέχνη τους για
το όφελος των άλλων. Ακόμα και μια λεπτομέρεια όπως νερό ή
δέντρο δημιουργημένο από έναν υψηλό καλλιτέχνη, μπορεί να
βοηθήσει και να ευλογήσει αυτούς που το αντιλαμβάνονται. Αυτό
εννοούσε ο Βούδας Σακυαμούνι όταν είπε: "Στέλνω αμέτρητες
εκπορεύσεις ποικίλων μορφών για να ωφεληθούν τα όντα". Τελικά
δε μπορούμε να κρίνουμε ποιος είναι ο μεγαλύτερος καλλιτέχνης.
Όποιος δίνει ενέργεια στους άλλους μέσω της τέχνης του είναι
μεγάλος καλλιτέχνης.
Βασικά, η δομή του συστήματος του καλλιτέχνη είναι η ίδια είτε
κοινή είτε υψηλή. Ή τέχνη προέρχεται από τα εσωτερικά στοιχεία
και εκφράζεται εξωτερικά με σκοπό να απορροφηθεί ξανά στο
εσωτερικό πνεύμα ούτως ώστε να αυξηθεί ξανά εξωτερικά και
ούτω καθ’ εξής σε έναν ατέλειωτο κύκλο. Η διαφορά μεταξύ του
κοινού και του υψηλού καλλιτέχνη έγκειται στην οπτική τους
γωνία.
Γι' αυτούς που έχουν κοινή οπτική γωνία ο ατέλειωτος κύκλος είναι
ο κύκλος της δυστυχίας στη Σαμσάρα. Γι' αυτούς τους καλλιτέχνες
που κατανοούν την υψηλή οπτική γωνία Σοφίας, η καθαρή
ελαφριά πνευματική ενέργεια μετακινείται σ’ έναν ατέλειωτο
κύκλο Σοφίας, ένα Μαντάλα της θεότητας, είναι ανεξάντλητη, μη
παγιδευμένη και ποτέ συσκοτισμένη. Καθώς η ενέργεια είναι
καθαρή, με όποια όψη και να εμφανίζεται, παραμένει διαυγής.
Είναι ατελείωτη επειδή η γέννηση κι ο θάνατος των όντων δεν
τελειώνει ποτέ μέχρις ότου όλα φωτιστούν.
Ατέλειωτα φοβερά πράγματα της Σαμσάρα
ατέλειωτα θαυμαστά πράγματα της Νιρβάνα
σχεδιασμένα από το πνεύμα.
Έτσι το πνεύμα είναι ο μεγάλος καλλιτέχνης
που ζωγραφίζει διάφορες σχετικές αλήθειες
με το πινέλο της αντίληψης.
Αν δεν είμαστε πλανεμένοι
από τα διάφορα χρώματα
των διαφορετικών φυσικών στοιχείων
καθώς εμφανίζονται στον ανεμπόδιστο καθρέφτη
του πνεύματος,
τότε η φύση είναι πάντα διαυγής χώρος
και δεν υπάρχει σύγχυση.
Ποικίλα φαινόμενα, ένας νέος πρίγκιπας
παντρεμένος με την άπιαστη κενότητα,
μια απαλή και μυστηριώδης πριγκίπισσα,
από τη χαρούμενη αδιαχώριστη ένωση τους
πολλές γενεές φαινομένων αυξάνονται σε μια συνεχή
εκδήλωση
για την παρηγοριά των αξιοθρήνητων υπηκόων τους.
ΑΠΟΜΟΝΩΣΗ
Αυτός που παραμένει, μόνος στο Αμόλυντο Πνεύμα
είναι ο διαρκής Βούδας.
Αν χρειάζομαι ένα φίλο, πρέπει να βρω έναν
που να μπορεί να προσαρμοστεί σε μένα,
να μ' ενθαρρύνει και να είναι στήριγμα
στην πορεία μου προς τη Φώτιση.
Όμως ένας οποιοσδήποτε άλλος
μπορεί να προκαλέσει προσκόλληση και μίσος
και ανάμεσα σ’ αυτά τα δύο,
υπάρχει πάντα δυστυχία.
Έτσι καλύτερα για μένα είναι να απομονωθώ
όπως το πληγωμένο ελάφι.
Ω Βούδα είθε να παραμένεις για πάντα στην καρδιά μου.
Όλα τα όντα έχουν στο πνεύμα τους το σπόρο της απομόνωσης.
Αν και δε θέλουμε να απομονωθούμε, από την αρχή έχουμε
γεννηθεί μόνοι και στο τέλος πρέπει να πεθάνουμε μόνοι
χωρισμένοι από τους άλλους. Απομονωνόμαστε όταν τα
στοιχεία των άλλων γύρω μας δε συμπληρώνουν τα δικά μας.
Τα πνεύματά μας περιέχουν καθαρά και μη καθαρά στοιχεία
που αυξάνονται ή ελαττώνονται συνεχώς. Απομονωνόμαστε
όταν τα καθαρά ελαφριά λεπτά στοιχεία είναι περισσότερα από
τα μη καθαρά βαριά χονδροειδή στοιχεία και αυτά δε μπορούν
να συμπληρώσουν την ενέργειά τους ή να βρουν υποστήριγμα
σε άλλα παρόμοια χονδροειδή στοιχεία. Απομονωνόμαστε όταν
τα μη καθαρά βαριά χονδροειδή στοιχεία είναι περισσότερα
από τα καθαρά ελαφριά λεπτά στοιχεία και αυτά δε μπορούν να
συμπληρώσουν την ενέργειά τους ή να βρουν ένα υποστήριγμα
σε άλλα παρόμοια λεπτά στοιχεία.
Μπορεί να υπάρξει απομόνωση με πρόθεση ή χωρίς πρόθεση.
Μερικά κοινά όντα που δε σκοπεύουν να είναι βίαια σε αυτή τη
ζωή, απομονώνονται χωρίς να το θέλουν επειδή είχαν βίαια
πρόθεση στις προηγούμενες ζωές τους και λόγω του Κάρμα
γεννιούνται τώρα με βλαβερά ασυμπλήρωτα χονδροειδή
στοιχεία και βίαιη ενέργεια που κάνει τον καθένα να τους
εγκαταλείπει. Αυτό συμβαίνει σε ορισμένα άγρια ζώα. Τα άλλα
ζώα τρέχουν για να τα αποφύγουν ή γίνονται ομάδες για να τα
εξοντώσουν. Δεν υπάρχει όφελος σε αυτή τη μορφή
απομόνωσης και γι’ αυτό είναι χωρίς νόημα και πολύ λυπηρή.
Προσωρινά φέρνει μόνο δυστυχία επειδή η ενέργεια αυτών των
όντων δε μπορεί να συμπληρώσει τα στοιχεία των άλλων.
Τελικά φέρνει πάλι δυστυχία επειδή δεν υπάρχει στήριγμα γι'
αυτά να αλλάξουν και να συνδεθούν με θετικά φαινόμενα.
Συνήθως τα βίαια όντα μπορούν να αλλάξουν μόνο αν
εξαρτηθούν από τη βοήθεια πολύ καλοσυνάτων και πράων
όντων. Μερικές φορές όμως αν τα ελαφριά στοιχεία των
πράων όντων δεν είναι πολύ ισχυρά, μπορεί να επηρεαστούν
από τα βαριά στοιχεία των βίαιων όντων, με τον ίδιο τρόπο που
ένα νέο χλωρό φυτό μαραίνεται όταν χύσουμε πάνω του βραστό
νερό. Αντίθετα, αν από προηγούμενες εμπειρίες η καθαρή
ενέργεια των ελαφριών στοιχείων των πράων όντων είναι πιο
δυνατή από τη βίαιη ενέργεια των βαριών στοιχείων, μπορεί να
στηρίξουν και να ωφελήσουν τα βίαια όντα με το να
μαλακώσουν τα βαρύτερα στοιχεία τους όπως το δέρμα
μαλακώνει με το βούτυρο. Αν βάλουμε φωτιά κάτω από το νερό,
αυτό βράζει, κοχλάζει, εξατμίζεται και τελικά εξαντλείται. Αν
όμως προσθέσουμε κρύο νερό, το κόχλασμα κοπάζει και το νερό
δεν ελαττώνεται. Τελικά όποια κι αν είναι η μέθοδος, τα βίαια
όντα πρέπει να αποδεχτούν την ενέργεια και τη βοήθεια των
πράων όντων.
Μερικά κοινά όντα απομονώνονται χωρίς πρόθεση επειδή τα
στοιχεία τους δε συνδέονται πια με τα στοιχεία των άλλων.
Μπορεί να είναι πληγωμένοι σαν ένα πληγωμένο ζώο και να
χρειάζονται απομόνωση για να προστατεύσουν τους εαυτούς
τους ή μπορεί να είναι γέροι κι ανίκανοι να συνδεθούν με τα
στοιχεία των άλλων επειδή η ενέργειά τους έχει ελαττωθεί και
όντας κουρασμένοι απομονώνονται για να αναπαυτούν.
Μερικά όντα που απομονώνονται χωρίς πρόθεση είναι ανώτερα
όπως ο Βούδας. Επειδή η ενέργειά τους είναι τελείως ελαφριά
και καθαρή, τα βαριά παρεμποδισμένα στοιχεία των κοινών
όντων δε μπορούν να συμπληρώσουν τις απέραντες ιδιότητές
τους. Απομονώνονται σύμφωνα με τα κοινά γενικά φαινόμενα,
σύμφωνα όμως με τα ατομικά τους φαινόμενα Σοφίας δεν
υπάρχει αντίληψη απομόνωσης ή μη απομόνωσης. Γι’ αυτό το
λόγο ο Βούδας Σακυαμούνι απομονώθηκε από το βασίλειό του
επειδή η κοινή ενέργεια των υπηκόων του δε μπορούσε να
συμπληρώσει την ανώτερη υψηλή του ενέργεια.
Τα όντα που έχουν οξυδέρκεια Σοφίας γίνονται συχνά
απομονωμένα κι εκκεντρικά επειδή οι άνθρωποι με κοινό
πνεύμα δε μπορούν να δεχτούν τα φαινόμενα του Πνεύματος
Σοφίας τους. Μόνο άλλοι με ανώτερο πνεύμα μπορούν να
δεχτούν τα εκκεντρικά τους φαινόμενα που γι’ αυτούς δεν είναι
εκκεντρικά. Παραδείγματος χάριν ενώ οι άνθρωποι με κοινή
ευφυΐα λένε: "τρώμε τις σοδειές που φυτρώνουν στο χωράφι",
οι άνθρωποι με εκκεντρική ευφυΐα Σοφίας λένε απλά: "τρώμε
γη". Οι εκκεντρικοί Σοφίας βαριούνται τις ατέλειωτες εξηγήσεις
των κοινών στενόμυαλων γεωργών που λένε: "όργωσα το
χωράφι μου, φύτεψα τους σπόρους μου, παρακολούθησα τα
φυτά μου να μεγαλώνουν κι όταν ωρίμασαν τα έφαγα".
Συνθέτουν όλη αυτή την εξέλιξη σε μια ουσία: "τρώω γη".
Άνθρωποι με κοινό πνεύμα βρίσκουν ότι αυτό ακούγεται
ανόητο επειδή η κοινή τους ευφυΐα δε μπορεί να καταλάβει
στιγμιαία την ουσία των πραγμάτων.
Αν οι εκκεντρικοί Σοφίας πουν ότι το χόρτο είναι βούτυρο, οι
κοινοί, στενόμυαλοι άνθρωποι τους θεωρούν τρελούς. Επειδή οι
εκκεντρικοί Σοφίας βλέπουν όλες τις σχέσεις μεταξύ των
ορατών και αοράτων στοιχείων, θέλουν να εκφράσουν αυτό
που είναι αλήθεια σύμφωνα με την ανώτερη πραγματική
σχετική αλήθεια. Άνθρωποι με κοινή ευφυΐα θέλουν επίσης να
πουν αυτό που είναι αλήθεια, αλλά δεν καταλαβαίνουν αυτές
τις σχέσεις. Σύμφωνα με τους εκκεντρικούς Σοφίας αυτοί οι
άνθρωποι αποδέχονται μόνο την αντεστραμμένη σχετική
αλήθεια νομίζοντας ότι είναι κοινή πραγματική σχετική
αλήθεια. Επειδή οι εκκεντρικοί Σοφίας βλέπουν ότι όλη η
χονδροειδής υλική υπόσταση υπάρχει λόγω της σύνδεσης των
εσωτερικών και εξωτερικών στοιχείων, ξέρουν ότι όταν οι
αγελάδες τρώνε χόρτο δίνουν γάλα που αργότερα μετατρέπεται
σε βούτυρο.
Μερικοί άνθρωποι με κοινή ευφυΐα είναι επίσης εκκεντρικοί.
Συχνά δε θέλουμε να δείξουμε την εκκεντρικότητά μας επειδή
δε μας αρέσει να απομονωθούμε. Αυτό δε σημαίνει ότι θέλουμε
να είμαστε με ανθρώπους επειδή έχουμε συμπόνια. Σημαίνει ότι
επειδή φοβόμαστε, είμαστε πάντα εξαρτημένοι από τους
άλλους και φοβόμαστε το χωρισμό γιατί δεν έχουμε αρκετή
αυτοπεποίθηση να είμαστε ανεξάρτητοι. Ακόμη κι αν η άποψη
της μειοψηφίας είναι σωστή, προσκολλόμαστε στην άποψη της
πλειοψηφίας επειδή φοβόμαστε την απομόνωση.
Υπήρχε κάποτε ένας βασιλιάς που ζήτησε από τον αστρολόγο
του να υπολογίσει το μέλλον της χώρας του. Ο αστρολόγος
προφήτευσε ότι σε μια βδομάδα θα πέσει βροχή που θα
δηλητηριάσει όλο το νερό στο βασίλειό του τρελαίνοντας όσους
θα το έπιναν. Αυτός ο ισχυρός βασιλιάς ήταν απλά ένας κοινός
βασιλιάς και γι’ αυτό σκέφτηκε πρώτα μόνο τον εαυτό του. Για
να προστατευτεί σκέπασε το πηγάδι του από τη βροχή, αλλά
δεν προειδοποίησε τους υπηκόους του να προστατεύσουν κι
αυτοί το δικό τους νερό. Σύντομα όπως προέβλεψε ο
αστρολόγος η βροχή ήρθε και δηλητηρίασε το νερό. Τότε όλοι οι
υπήκοοί του τρελάθηκαν. Καθώς τα ατομικά φαινόμενα του
βασιλιά φαίνονταν διαφορετικά από τα γενικά φαινόμενα των
υπηκόων του, αυτοί στράφηκαν εναντίον του με παράνοια. Παρ
όλο που οι εκφράσεις των ατομικών φαινομένων του βασιλιά
ήταν αληθινές σύμφωνα με την κοινή πραγματική σχετική
αλήθεια, επειδή τα πνεύματα των υπηκόων του ήταν πλανεμένα
νόμιζαν ότι αυτός ήταν τρελός κι ότι όλες οι ιδέες, οι πράξεις και
τα λόγια του ήταν αναληθή. Τότε όλοι αυτοί οι τρελοί υπήκοοι
εγκατέλειψαν το βασιλιά που απομονώθηκε και δεν είχε πια
δύναμη. Φοβήθηκε όμως τόσο πολύ να μείνει απομονωμένος
που ήπιε το δηλητηριασμένο νερό και συνδέθηκε με τα τρελά
πλανεμένα πνεύματά τους στα φαινόμενα της κοινής
αντεστραμμένης σχετικής αλήθειας.
Εκκεντρικοί άνθρωποι που έχουν εμπιστοσύνη στο πνεύμα
Σοφίας τους δε φοβούνται την απομόνωση και συχνά
απομονώνονται εθελοντικά. Πολλοί άνθρωποι νομίζουν ότι για
να ασκηθούν στο Ντάρμα πρέπει να απομονωθούν. Παρ’ όλο
που πολλοί άγιοι προσωρινά απομονώθηκαν για να ασκηθούν
στο Ντάρμα, δεν το έκαναν αυτό για να απομονωθούν οριστικά.
Απομονώθηκαν εξωτερικά με την πρόθεση να αυξήσουν τα
εκτενή καθαρά εσωτερικά στοιχεία του Πνεύματος Σοφίας που
εκπληρώνει τις επιθυμίες κι έχει ατέλειωτες ιδιότητες οι οποίες
δεν είναι ποτέ απομονωμένες.
Μόνοι κι εύθραυστοι σαν τα σκουλήκια, όταν γεννιόμαστε από
τη μήτρα, δε μπορούμε ελεύθερα να κινηθούμε, δε μπορούμε
ελεύθερα να ανασάνουμε.
Μόνοι και ρημαγμένοι όπως το σπίτι που καταρρέει όταν
ξεψυχούμε, δε μπορούμε ελεύθερα να κινηθούμε, δε μπορούμε
ελεύθερα να ανασάνουμε.
Ανάμεσα στην απομονωμένη γέννηση και στον απομονωμένο
θάνατο προσπαθούμε να συνδεθούμε με τους άλλους, αλλά
τελικά είμαστε σε μεγάλη απομόνωση δίχως νόημα.
Σαν βρέφη είμαστε απομονωμένοι γιατί δε μπορούμε να
μιλήσουμε.
Όταν αρχίζουμε να μιλάμε, οι γονείς μας μάς μαθαίνουν να λέμε
"γεια σας", που αυτόματα σημαίνει ότι μας μαθαίνουν να λέμε
"αντίο".
Όταν μαθαίνουμε να λέμε αντίο, αυτό σημαίνει αναχώρηση
προς ένα "δίχως ουσία προορισμό", που σημαίνει απομόνωση.
Όταν συναντάμε κάποιον λέμε: "Τι κάνεις;" που αυτόματα
σημαίνει πως μια μέρα θα είμαστε άρρωστοι, χλωμοί, με
δάκρυα να τρέχουν στα λυπημένα πρόσωπά μας, μόνοι στο
κρεβάτι.
Είναι τόσο λυπηρό πως ακόμα δεν καταλάβαμε πως το κάθε τι
βαδίζει φυσικά προς την απομόνωση.
Όταν αγαπάμε λέμε: "σ' αγαπώ" που αυτόματα σημαίνει
φόβο πως δεν αγαπάμε.
Όταν λέμε "σ' αγαπώ" απομονωνόμαστε. Λέμε "σ' αγαπώ" για
να ξεφύγουμε από την απομόνωσή μας.
Όταν γεράσουμε με σακουλιασμένα μάτια και ζαρωμένο στόμα,
απομονωνόμαστε από τους αδιάφορους νέους .
Από τον άναρχο χρόνο έως τώρα, όλοι εμείς, τα ανίδεα όντα,
προσπαθούμε να βρούμε συντροφιά, αλλά πάντα καταλήγουμε
σε απομόνωση χωρίς νόημα επειδή παραβήκαμε τη συμβουλή
της Ευγενικής Μητέρας - Αυτοεπίγνωσής μας.
Παρ' όλο που είμαστε μόνοι, η απομόνωσή μας δεν έχει νόημα,
όπως το πληγωμένο ελάφι ξεκόβει προσωρινά από το κοπάδι
του για να προστατευτεί από βίαιους κυνηγούς και τελικά
επειδή του λείπει η εμπιστοσύνη προς τα που να πάει.
Από το αίσθημα της μοναξιάς δημιουργούμε όλο και
περισσότερη απομόνωση.
Αν φοβόμαστε και δε θέλουμε τη μοναξιά, πρέπει να
απομονωθούμε όπως τα ανώτερα Όντα στα παλιά χρόνια. Ο
Βούδας Σακυαμούνι έφυγε από το πολυτελές βασίλειό του και
άφησε τους νεαρούς συντρόφους του για να πάει σε
απομόνωση ντυμένος με κουρέλια κάτω από το δέντρο Μπόντι.
Εκεί βρήκε συντροφιά από παντογνώστες Βούδες που πάντα
χαμογελούν από τις δέκα κατευθύνσεις και παρηγόρησε τα
 όντα με το Σαμάντι της Σοφίας του. Εκεί η Σαμάντι απομόνωσή
του είχε νόημα.
Ο Παντμασαμπάβα εξορίστηκε από το παλάτι της Ουντιγιάνα
και πήγε να απομονωθεί σε πολλά νεκροταφεία. Εκεί βρήκε τη
συντροφιά των Ντακίνι Σοφίας που χορεύουν σ' όλο το σύμπαν
και βοήθησε τα όντα με τα φαινόμενα της Σοφίας του. Έτσι η
πραγματωμένη απομόνωσή του είχε νόημα.
Ο Μιλαρέπα προδομένος από τους θείους του και με
αποστροφή πήγε σε μια σπηλιά σε απομόνωση για όλη του τη
ζωή. Εκεί βρήκε το πανταχού παρόν πρόσωπο του Νταρμακάια
και ωφέλησε τα όντα με τους ύμνους της Πραγμάτωσής του.
Έτσι η Μαχαμούντρα απομόνωσή του είχε νόημα.
Ο Λοντσένπα άφησε τα μη καθαρά και απορριπτέα φαινόμενα
της Σαμσάρα και πήγε σε απομόνωση με το ξεσκισμένο σακί
του στις χιονισμένες κορυφές(βουνοκορφές) για να δει τα
καθαρά αποδεκτά φαινόμενα της Νιρβάνα.
Εκεί βρήκε όλη την εκδήλωση ισοψυχίας των αμέτρητων
αστεριών πέρα από καθαρά και μη καθαρά, αποδεκτά και
απορριπτέα φαινόμενα, δίνοντας στα όντα χωρίς σταματημό
την ανεκτίμητη διδασκαλία του σαν στολίδι με το Πνεύμα
Σοφίας του που είναι σαν καθαρός ουρανός. Έτσι η Μαχασάντι
απομόνωσή του είχε νόημα.
ΑΣΚΗΣΗ ΔΙΑΛΟΓIΣMOΥ
Ο σοφός γέροντας της εγρήγορσής μου
πρέπει να προσέχει συνεχώς
το κακομαθημένο παιδί του πλανεμένου πνεύματος
για να το εμποδίσει από την καταστροφή.
Πολλοί άγιοι έχουν πει πως αν θέλεις πραγματικά να ασκηθείς
πρέπει πάντα να παραμένεις σ’ ένα μέρος μέχρι να φτάσεις στη
Φώτιση, αλλά ακόμα κι αν παραμείνω σ’ ένα μέρος όπως λένε, το
διασπασμένο πνεύμα φαντασίας μου πετά στις δέκα
κατευθύνσεις. Νομίζω ότι οι άγιοι κρίνουν μάλλον από τη δική
τους εμπειρία σύμφωνα με τις δικές τους ικανότητες, επειδή για
μένα τίποτα δε λειτουργεί όσο δε μπορώ με τη συγκέντρωση να
δελεάσω το αετίσιο εγώ μου στο κλουβί του Σαμάντι. Γι’ αυτό
καλύτερα να πετάξω στις δέκα κατευθύνσεις παρ’ όλο που έχω
χάσει το κοινωνικό έθιμο και οι άνθρωποι με αποκαλούν
"άσκοπο".
Πολλοί άγιοι έχουν πει ότι αν θέλεις πραγματικά να ασκηθείς,
πρέπει πάντα να περιπλανιέσαι σε αβέβαια μέρη, αλλά ακόμα κι
αν περιπλανηθώ όπως λένε, το διασπασμένο πνεύμα φαντασίας
μου εξαντλείται στις δέκα κατευθύνσεις. Νομίζω ότι οι άγιοι
κρίνουν μάλλον από τη δική τους εμπειρία σύμφωνα με τις δικές
τους ικανότητες, επειδή για μένα τίποτα δε λειτουργεί όσο δε
μπορώ να δαμάσω το άγριο άλογο του εγώ στο στάβλο του
Σαμάντι. Γι' αυτό καλύτερα να μείνω σ’ ένα μέρος παρ' όλο που
έχω χάσει το έθιμο των τσιγγάνων και οι άνθρωποι με αποκαλούν
"οκνηρό".
Αντί να ασκούμαστε πραγματικά στο Ντάρμα συνήθως μιλάμε
μόνο για την άσκηση του Ντάρμα. Όσο περισσότερο μιλάμε
χωρίς να ασκούμαστε, τόσο περισσότερο χάνουμε την ενέργειά
μας σε λέξεις και άλλο τόσο χάνεται η οπτική γωνία μας.
Σύμφωνα με το Βουδιστικό μονοπάτι αν είμαστε αληθινοί
ασκητές, είτε προσευχόμαστε, κάνουμε προσφορές, ασκούμαστε
στη γιόγκα, στον οραματισμό ή στο διαλογισμό, η ουσία είναι
πάντα ανεμπόδιστη αποδεκτή άποψη. Είναι καλύτερο να
θυμόμαστε ότι για τους ασκητές η άποψη είναι πέρα από κάθε
περιγραφή.
Υπήρχε κάποτε ένα κοπάδι πελαργών που πετούσαν νότια. Ο
αρχηγός τους είπε: "Μη κάνετε θόρυβο γιατί θα μας σκοτώσουν
οι άνθρωποι". Έτσι όλοι οι πελαργοί άρχισαν να φωνάζουν: «Μη
κάνετε θόρυβο ! Μη κάνετε θόρυβο! Μη κάνετε θόρυβο!». μέχρι
που δεν υπήρχε καθόλου ησυχία στον ουρανό. Παρ’ όλο που δεν
είναι απαραίτητο να χρησιμοποιούμε λόγια για να περιγράψουμε
την πραγμάτωσή μας, τα λόγια αναβλύζουν από μόνα τους όλο
και πιo πολλά για να περιγράψουν το απερίγραπτο πνεύμα μας.
Οι ασκήσεις αναπνοής της εσωτερικής Γιόγκα χρησιμοποιούν τα
πέντε στοιχεία που είναι έμφυτα στον αέρα, εξαγνίζοντας τα
χονδροειδή στοιχεία μέσα στα φυσικά λεπτά στοιχεία και μετά
στη μυστική ουσία των στοιχείων. Γη - αέρας, νερό – αέρας,
φωτιά - αέρας, αέρας — αέρας και διάστημα - αέρας
χρησιμοποιούνται από τους ασκητές της εσωτερικής Γιόγκα που
δε θέλουν να εξαρτώνται από φάρμακα - αντίδοτα στις
αρρώστιες τους. Ένας Γιόγκι μπορεί να εξαγνίσει το μη καθαρό
του ξεθυμασμένο στοιχείο γη - αέρα με τον οραματισμό και την
εισπνοή καθαρού φρέσκου κίτρινου γη - αέρα. Μπορεί να
εξαγνίσει το μη καθαρό του βαρύ στοιχείο νερό — αέρα με τον
οραματισμό και εισπνοή καθαρού λευκού νερού — αέρα. Μπορεί
να εξαγνίσει το μη καθαρό του καπνώδες στοιχείο φωτιά - αέρα
με τον οραματισμό και την εισπνοή καθαρού κόκκινου φωτιά -
αέρα. Μπορεί να εξαγνίσει το μη καθαρό μη διαυγές του στοιχείο
αέρα - αέρα με τον οραματισμό και εισπνοή καθαρού πράσινου
αέρα - αέρα. Μπορεί να εξαγνίσει το μη καθαρό μουντό του
στοιχείο διάστημα - αέρα με τον οραματισμό ελαφριάς άπιαστης
μορφής και εισπνέοντας καθαρό διαυγή μπλε διάστημα - αέρα.
Οι ασκήσεις της Γιόγκα μπορεί να είναι ωφέλιμες σ' ένα άτομο
που έχει ένα άβολο, δυσανάλογο σώμα. Καθώς τα βαριά και
ορατά χονδροειδή στοιχεία είναι πηγή αυτών των ιδιοτήτων, το
άτομο που πιστεύει και εξαρτάται από τα ελαφριά και αόρατα λεπτά
στοιχεία, μπορεί προσωρινά να αποκτήσει ένα άνετο με σωστές
αναλογίες σώμα σ’ αυτήν την παρούσα ζωή. Όταν ο ασκητής της
Γιόγκα εξαγνίσει τα χονδροειδή στοιχεία, τα ελαφριά στοιχεία στο
σώμα του γίνονται ορατά. Αν όμως έχει πίστη μόνο στα
χονδροειδή και λεπτά στοιχεία του σώματός του κι όχι στη
μυστική ευρεία ουσία που διαπερνά τα πάντα, η οπτική γωνία του
είναι περιορισμένη και καθώς το όφελος αυτής της άσκησής του
περιορίζεται στο ίδιο του το σώμα, δε μπορεί ποτέ να πετύχει το
Σώμα της Θεότητας Σοφίας. Μερικοί γυμναστές που ασκούνται
στη Γιόγκα χωρίς να πιστεύουν στο μυστικό δυναμικό Σοφίας των
στοιχείων, κάνουν τα σώματά τους ελαφρύτερα αποδεικνύοντας
έτσι ότι μπορούν να βρουν τα λεπτά στοιχεία μέσα στα χονδροειδή
στοιχεία. Μέσα από τις πράξεις τους αποκαλύπτουν αυτόματα το
σφρίγος τους και τις ζωτικές δυνατότητες σε λανθάνουσα
κατάσταση που προβάλλουν από την αρχική φύση των στοιχείων
τους. Τελειοποιώντας τα σώματά τους μέσω των ελαφριών
στοιχείων, παίζουν κι ανταγωνίζονται με άλλα ελαφριών
στοιχείων σώματα μπροστά σε θεατές χονδροειδών στοιχείων,
που παρατηρούν με μάτια χονδροειδών στοιχείων και απονέμουν
μετάλλια χονδροειδών στοιχείων, που πραγματικά σημαίνουν:
"ευχαριστώ τόσο πολύ που μ’ άφησες να δω τα ελαφριά στοιχεία
σου".
Οι Βουδιστές ασκητές που πιστεύουν στα φαινόμενα της
θεότητας κατανοούν ότι είναι ελαφριά, αόρατα, ανεμπόδιστα και
ικανά να εμφανιστούν θαυματουργά οπουδήποτε επειδή
διεισδύουν παντού. Γι’ αυτόν το λόγο αναγνωρίζουν το μυστικό
δυναμικό Σοφίας των στοιχείων μέσα στα σώματά τους και
ασκούνται με οραματισμό, Σάντανα και Μούντρα. Οραματίζονται
τα καθαρής ουσίας φαινόμενα της θεότητας για να υποτάξουν τα
μη καθαρά χονδροειδή στοιχεία τους και να επιτρέψουν την
εκδήλωση της μυστικής ουσίας των στοιχείων τους. Σαν συνέπεια
το σώμα της παρούσας ζωής τους είναι άνετο με καλές αναλογίες
και το σώμα της μετέπειτα ζωής τους γίνεται Σώμα Σοφίας της
θεότητας. Αυτοί οι ασκητές δεν παίρνουν μετάλλια χονδροειδών
στοιχείων από θεατές χονδροειδών στοιχείων. Η μόνη τους
ανταμοιβή είναι έπαινος Σοφίας και κατακλύζονται με λουλούδια
φωτός από τους Βούδες, τους Μποντισάττβα, τους άγιους και απ’
όλα τα σοφά άτομα, επειδή τα φαινόμενα Σοφίας της θεότητάς
τους διαχέονται παντού ανεμπόδιστα για το όφελος του καθενός.
Αν επιθυμούμε να φτάσουμε το Λόγο Σοφίας της θεότητας,
πρέπει να εξαγνίσουμε τα χονδροειδή και τα λεπτά στοιχεία μας.
Αυτοί που κάνουν ασκήσεις αναπνοής, Γιόγκα ή χορού είναι
ιδιαίτερα πεπειραμένοι στο να εξαγνίζουν τα χονδροειδή
στοιχεία τους σε ελαφριά κι έτσι η φωνή τους γίνεται ηχηρή και
καθαρή επειδή τα νεύρα που σχετίζονται με το στοιχείο γη
γίνονται διάφανα σαν τα κρύσταλλα. Συνεπώς τα στοιχεία του
νερού τους γίνονται πολύ καθαρά, τα στοιχεία του αέρα τους
γίνονται πολύ ελαφριά και οι κοινές τους αντιλήψεις
μεταμορφώνονται σε ασυσκότιστη διαύγεια Σοφίας. Έτσι μ’
αυτόν τον τρόπο τα λόγια τους είναι πάντα αληθινά, πολύ
ελαφριά και γεμάτα νόημα. Αυτοί που μιλούν μ’ αυτόν τον τρόπο
είναι φυσικά και ακούσια ελκυστικοί, έλκεται όποιος
ακούει τη φωνή τους.
Η ομιλία του Βούδα έχει αμέτρητες ιδιότητες οι οποίες
εμπεριέχονται μέσα σε δύο: I) Ασύλληπτα Μυστικός Λόγος και 2)
Έκφραση των πανταχού Παρόντων Όψεων. Ο Ασύλληπτα
Μυστικός Λόγος είναι τόσο βαθύς που δεν υπάρχει μπρος, πίσω,
κέντρο, αρχή και τέλος σύμφωνα με την απόλυτη αλήθεια.
Επειδή δεν έχει όριο, χρόνο, κατεύθυνση ή κάποιο είδος
συσκότισης, είναι πέρα από οποιαδήποτε λογική και επαγωγική
εξέταση. Η Έκφραση των πανταχού παρόντων Όψεων
περιλαμβάνει όλες τις Νταρμικές ή μη Νταρμικές λέξεις που
πάντα ωφελούν με το να αντανακλούν μια όψη της αλήθειας
σύμφωνα με την καθαρή πραγματική σχετική αλήθεια.
Σύμφωνα με τη διδασκαλία του Βούδα αυτές οι δύο ιδιότητες
είναι αδιαχώριστες. Δεν έχουν διαιρεμένο δυαδικό ήχο όπως
έχουν οι κοινές μας λέξεις. Επειδή έχουμε διαχωριστεί από την
καθαρή ουσία των στοιχείων που ενυπάρχει στο μη δυαδικό
πνεύμα, συνεχίζουμε να διαιρούμε τα στοιχεία κάνοντάς τα όλο
και πιο χονδροειδή. Έτσι λοιπόν όταν τα εσωτερικά και εξωτε-
ρικά στοιχεία υποδιαιρούνται τόσες πολλές φορές που οι
διαιρέσεις δε μπορούν να ενωθούν και να συνδεθούν μεταξύ
τους, τότε η ομιλία μας γίνεται αναληθής. Σαν αποτέλεσμα, όταν
προβάλλουν τα εξωτερικά στοιχεία -αντικείμενα, τα υποκείμενα -
στοιχεία λείπουν. Όταν προβάλλουν τα υποκείμενα - στοιχεία, τα
εξωτερικά στοιχεία - αντικείμενα λείπουν. Όταν προβάλλουν και
τα δύο, το ένα ελαττώνεται και γίνεται λιγότερο ισχυρό από το
άλλο και ότι λέγεται μετατρέπεται αυτόματα σε αναληθές. Αυτός
είναι ο λόγος που τη μια στιγμή λέμε: "Σε παρακαλώ πες μου τι
να κάνω για σένα" και την άλλη λέμε: "Συγνώμη δε μπορώ να τα
κάνω όλα για σένα"
Στην Ταντρική άσκηση οι οραματιστές χρησιμοποιούν διάφορα
ονόματα ανάλογα με το μονοπάτι τους όπως είναι: "Το Σώμα της
θεότητας, ο Λόγος της θεότητας, το Πνεύμα της θεότητας και η
Πηγή του Καθαρού Πεδίου του Σπόρου του Σώματος, του Λόγου
και του Πνεύματος". Υπάρχει μια συλλαβή που ονομάζεται
"Παλάτι του γράμματος της θεότητας". Αυτή περιέχει αμέτρητα
γράμματα που προέρχονται από το ανεμπόδιστο σαν καθρέφτη
Πνεύμα Επίγνωσης δημιουργημένη ή μη δημιουργημένη,
πλανεμένη ή μη, κι επειδή αυτή η συλλαβή είναι ανεμπόδιστη,
αμέτρητα γράμματα πηγάζουν από αυτή και γι’ αυτό ονομάζεται
"Εκπόρευση των Γραμμάτων". Είτε συγκεντρωθούν οι συνθήκες
είτε όχι, αν εξετάσουμε βαθιά και δε βρούμε κανέναν ήχο, αυτό
ονομάζεται "Μεγάλο με Νόημα Αγέννητο Γράμμα", πηγή όλων
των ατέλειωτων γραμμάτων.
Εμείς τα όντα δε χρησιμοποιούμε ποτέ αγέννητα γράμματα.
Τα γράμματά μας προέρχονται πάντα από συνθήκες, πάντα
γεννιόνται κι επομένως πάντα μειώνονται. Επειδή δεν υπάρχει
αλήθεια μεταξύ γέννησης και μείωσης κι επειδή σαν αποτέλεσμα
του Κάρμα τα όντα δεν κατανοούν τα στοιχεία που δημιουργούν
το λόγο, "η Εκπόρευση των Γραμμάτων" συσκοτίζεται και φαίνε-
ται παρεμποδισμένη. Επειδή η καθαρή φυσική απόλυτη αλήθεια
συσκοτίζεται μεταξύ γέννησης και μείωσης, δεν υπάρχει καθαρή
πραγματική σχετική αλήθεια. Έτσι είτε μιλάμε γλυκά είτε
σκληρά, επαναλαμβάνουμε μόνο τις ίδιες χωρίς νόημα, ρηχές,
πλανεμένες, θορυβώδεις περιορισμένες εκφράσεις που είναι
αιτία έξαρσης, κατάθλιψης και αποχαύνωσης.
Όλος ο λόγος προέρχεται από την ενέργεια των πέντε στοιχείων.
Η προφορά των φωνηέντων και συμφώνων προέρχεται από τις
δραστηριότητες διαφορετικών στοιχείων ανάλογα(σύμφωνα) με
διαφορετικές γλώσσες, διαφορετικά πεδία ύπαρξης και
διαφορετικά ατομικά Καρμικά στοιχεία. Είναι πάρα πολλά για να
συζητηθούν εδώ, αλλά για να δώσουμε ένα γενικό παράδειγμα:
στα Αγγλικά το γράμμα Α προέρχεται βασικά από τα στοιχεία
του αέρα και του χώρου, το γράμμα Β προέρχεται βασικά από το
στοιχείο της γης, το γράμμα C προέρχεται κυρίως από τον αέρα,
το γράμμα D προέρχεται κυρίως από το στοιχείο της γης και του
αέρα και το γράμμα Ε προέρχεται κυρίως από τα στοιχεία του
αέρα και της φωτιάς. Μ’ αυτόν τον τρόπο ο ήχος γεννιέται από
διαφορετικές πηγές.
Αν τα στοιχεία του Καρμικού σώματος δεν είναι καθαρά, τότε οι
λέξεις δεν είναι καθαρές. Παραδείγματος χάριν αν τα νεύρα που
σχετίζονται με το στοιχείο γη δεν είναι καθαρά, αποκτούν
κόμπους και εξαιτίας αυτής της κατάστασης το αίμα που
σχετίζεται με το στοιχείο του νερού παθαίνει θρόμβωση και δεν
ρέει απαλά. Όταν το αίμα είναι παχύ(πηχτό) κι ακάθαρτο
επηρεασμένο από εξωτερικές συνθήκες όπως η διαταραχή του
στοιχείου της φωτιάς, η έξαρση ή το άγχος, μπορεί να καταλήξει
σε υψηλή πίεση που παρεμποδίζει το στοιχείο του αέρα. Καθώς
όλα τα στοιχεία διαταράσσονται, συνωστίζονται και δε
συμπληρώνονται, η γλώσσα γίνεται άκαμπτη και δε μπορεί να
μετακινηθεί όπως πρέπει. Καθώς το αίμα ωθείται προς το λαιμό,
αν τα στοιχεία της φωτιάς έχουν παραθερμανθεί, η φωνή
βραχνιάζει και παρ’ όλο που μπορούμε να μιλήσουμε, ο ήχος δε
βγαίνει ομαλός. Αν οι φλέβες που σχετίζονται με το στοιχείο "γη"
δεν είναι ομαλές, πρήζονται. Σαν αποτέλεσμα, τα ανοίγματα των
στοιχείων του αέρα και του νερού φράζουν και οι άνθρωποι
γίνονται μουγκοί.
Αν τα στοιχεία είναι ισορροπημένα κι ελαφριά, τα στοιχεία του
αίματος και του αέρα ρέουν ομαλά και η φωνή είναι μελωδική.
Αυτοί που έχουν καθαρά τα στοιχεία του αέρα, έχουν ένα
ιδιαίτερα καλό τόνο όταν τραγουδούν ή μιλούν, παρ’ όλο που η
ποιότητα των λέξεών τους εξαρτάται από τις εσωτερικές
πνευματικές τους ιδιότητες. Αν έχουν καθαρά εσωτερικά λεπτά
πνευματικά στοιχεία„ ότι και να λένε είναι ωραίο και γεμάτο
νόημα σαν ποίηση και τραγούδι.
Βέβαια αν μας αρέσει, σύμφωνα με τα ατομικά μας φαινόμενα
και τις προσωπικές μας ικανότητες, μπορούμε να διαλέξουμε ένα
οποιοδήποτε σύστημα ή παράδοση άσκησης που επιθυμούμε ή
χρειαζόμαστε που είναι διαθέσιμη μέσα στα γενικά φαινόμενα.
Μεταξύ αυτών, ορισμένες παραδόσεις και κείμενα έχουν μια
συμβολική οπτική γωνία που διδάσκει οραματισμό χρωμάτων,
μορφών, σημαδιών και συμβόλων. 0 πραγματικός σκοπός αυτής
της συμβολικής οπτικής γωνίας είναι να αποκαλύψει με επιδέξια
μέσα την ουσία που ενυπάρχει στην εκδήλωση Σοφίας της
θεότητας. Τότε, ακόμα κι αν κρατάμε ένα μπαστούνι στο χέρι
μας, αυτό γίνεται σπαθί Σοφίας. Ακόμα κι αν δεν κρατάμε τίποτα
στο χέρι μας, πάλι υπάρχει ένα σπαθί Σοφίας που αυθόρμητα
κόβει το δίχτυ - κατάλοιπο των νευρωτικών αντιφατικών
αντιλήψεων του πλανεμένου δυαδικού πνεύματος.
Μέσα στη Σαμσάρα ένα εργαλείο δε μπορεί να διεισδύσει
παντού. Τα χονδροειδή στοιχεία είναι εμπόδιο στα διάφορα
εργαλεία και γι' αυτά ο Βούδας φανέρωσε πολλά εργαλεία η
σύμβολα, όχι μόνο ένα σπαθί ή ένα σύμβολο, αλλά σπαθιά χωρίς
όριο. Δημιουργούμε ένα όριο αν εμπιστευόμαστε πλήρως μια
ορισμένη Σάντανα, ένα μαχαίρι που πιάνεται ένα δοχείο που
σπάζει, η σοφία όμως δεν περιορίζεται ποτέ. Χρησιμοποιούμε
ορισμένα ειδικά Σάντανα και κείμενα για να πραγματώσουμε την
ανεμπόδιστη εκδήλωση απεριόριστης Σοφίας. Αν δε
χρησιμοποιούμε το ίδιο μας το έμφυτο όπλο Σοφίας, πρέπει να
βασιζόμαστε σε συμβολικά όπλα για να καταστρέφουμε τα
εμπόδια. Τα συμβολικά όπλα όμως είναι περιορισμένα. Αν
πραγματώσουμε το έμφυτό μας όπλο Σοφίας, δε χρειάζεται να
χρησιμοποιήσουμε συγκεκριμένα μέσα χονδροειδών στοιχείων
για να εισχωρήσουμε παντού.
Γενικά οι Βουδιστές ασκούνται για να καθυποτάξουν τα
πνεύματά τους. Διαλογίζονται για να εξαγνίσουν τα βαριά
χονδροειδή στοιχεία σε ελαφριά λεπτά στοιχεία, και ακολούθως
να τα εξαγνίσουν στην καθαρή μυστική ουσία τους και όχι για να
παραμείνουν σ’ ένα μουντό κενό χώρο. Με το διαλογισμό οι
Βουδιστές θέλουν να γνωρίσουν το άσπιλο Πνεύμα Επίγνωσης
Σοφίας που έχει ανεμπόδιστες, καθαρές, ελαφριές ιδιότητες.
Στο μονοπάτι του διαλογισμού μπορεί να βιώσουμε μια εμπειρία
ευδαιμονίας στο σώμα μας. Αυτή η εμπειρία ευδαιμονίας είναι
βασικά ένα μίγμα ευδαιμονίας και επιθυμίας που περιέχει το
δυναμικό ενέργειας του στοιχείου "νερό". Αν προσκολληθούμε
στην εμπειρία της ευδαιμονίας θα επαναγεννηθούμε στο
βασίλειο των θεών της επιθυμίας με μορφή. Αυτή η προσκόλληση
του συσκοτισμένου πνεύματος στη μορφή περιέχει το δυναμικό
στερεάς ενέργειας του στοιχείου "γη", ωστόσο αν δεν
προσκολληθούμε στην εμπειρία της ευδαιμονίας αλλά
συνεχίσουμε να τη χρησιμοποιούμε σαν στήριγμα για να
φτάσουμε στο άφθαρτο Σώμα Σοφίας, τα στοιχεία της γης και
του νερού γίνονται όλο και πιο ελαφριά όλο και πιο καθαρά και η
μορφή μας προσωρινά γίνεται ελαφρότερη, συμβολίζοντας το
δυναμικό της αυξανόμενης εσωτερικής μας ευδαιμονίας, μέσω
της οποίας βιώνουμε φυσική καθαρή δύναμη. Επιπλέον, με τη
δύναμη της ελαφριάς μας μορφής, τα συγκρουόμενα μη καθαρά
στοιχεία επιθυμίας των όντων, ειδικά εκείνων των θεϊκών
βασιλείων*, εξαγνίζονται και αυτόματα έλκονται στην
κατάσταση Ευδαιμονικής Κενότητας - Φωτεινότητας. Βαθμιαία,
καθώς ο διαχωρισμός μεταξύ των στοιχείων της γης και του
νερού εξαφανίζεται, αποκτούμε την εμπειρία της ευδαιμονίας
χωρίς προσκόλληση.
Στο μονοπάτι του διαλογισμού μπορεί να βιώσουμε διαύγεια
στην ομιλία μας. Αυτή η εμπειρία διαύγειας είναι βασικά ένα
μείγμα διαύγειας και θυμού που έχει το δυναμικό ενέργειας του
στοιχείου "φωτιά". Αν προσκολληθούμε σ’ αυτήν την εμπειρία
της διαύγειας θα επαναγεννηθούμε στο βασίλειο των θεών της
διαύγειας με μορφή. Αυτή η προσκόλληση του συσκοτισμένου
πνεύματος στη διαύγεια έχει το δυναμικό δραστηριοποιημένης
ενέργειας του στοιχείου "αέρα". Ωστόσο αν δεν προσκολληθούμε
στην εμπειρία της διαύγειας αλλά συνεχίσουμε να τη
χρησιμοποιούμε σαν στήριγμα για να πετύχουμε τον χωρίς
επιθυμία Λόγο Σοφίας, τα στοιχεία της φωτιάς και του αέρα
γίνονται όλο και πιο ελαφριά, όλο και πιο καθαρά και η ομιλία
μας προσωρινά γίνεται πιο μελωδική, συμβολίζοντας το δυναμικό
της αυξανομένης εσωτερικής μας διαύγειας μέσω της οποίας
βιώνουμε φυσική καθαρή δύναμη. Επιπλέον με τη δύναμη του
μελωδικού μας λόγου, τα συγκρουόμενα μη καθαρά στοιχεία του
θυμού των όντων, ειδικά εκείνων των θεϊκών βασιλείων,
εξαγνίζονται και αυτόματα έλκονται στην κατάσταση Άσπιλης
Κενότητας - Φωτεινότητας. Βαθμιαία, καθώς ο διαχωρισμός
μεταξύ των στοιχείων της φωτιάς και του αέρα εξαφανίζεται,
αποκτούμε την εμπειρία της διαύγειας χωρίς προσκόλληση.
Στο μονοπάτι του διαλογισμού μπορεί να βιώσουμε κενότητα στο
πνεύμα μας. Αυτή η εμπειρία της κενότητας είναι βασικά ένα
μίγμα κενότητας και άγνοιας που έχει το δυναμικό ενέργειας του
στοιχείου "διάστημα". Αν προσκολληθούμε σ' αυτήν την εμπειρία
της κενότητας θα επαναγεννηθούμε στο βασίλειο των θεών χωρίς
μορφή. Ωστόσο αν δεν προσκολληθούμε σ' αυτήν αλλά
συνεχίσουμε να τη χρησιμοποιούμε σαν στήριγμα για να
πετύχουμε το Πνεύμα Σοφίας Αυτοεπίγνωσης, το στοιχείο
"διάστημα" γίνεται όλο και πιο ελαφρύ, όλο και πιο καθαρό και
το πνεύμα μας προσωρινά γίνεται ανώτερο συμβολίζοντας το
δυναμικό της αυξανομένης εσωτερικής μας κενότητας. Μέσω
αυτού του ανώτερου χώρου βιώνουμε φυσική καθαρή δύναμη και
με τη δύναμη του ανώτερου αγέννητου πνεύματός μας, τα
συγκρουόμενα μη καθαρά στοιχεία άγνοιας των όντων, ειδικά
εκείνων των θεϊκών βασιλείων, εξαγνίζονται και αυτόματα
έλκονται στην κατάσταση της μη πλανεμένης Επίγνωσης -
Κενότητας. Βαθμιαία, καθώς ο διαχωρισμός μεταξύ εξωτερικών
κι εσωτερικών στοιχείων του διαστήματος εξαφανίζεται,
αποκτούμε την εμπειρία κενότητας χωρίς προσκόλληση.
Στην ενέργεια των στοιχείων υπάρχουν χονδροειδείς και λεπτές
αντιλήψεις. Οι χονδροειδείς αντιλήψεις σχετίζονται με τα βαριά
χονδροειδή στοιχεία και οι λεπτές αντιλήψεις σχετίζονται με τα
ελαφριά λεπτά στοιχεία. Γενικά, όταν διαλογιζόμαστε
παρατηρούμε το πνεύμα μας και μπορούμε απ' ευθείας να
αναγνωρίσουμε χονδροειδείς αντιλήψεις μέσα από τα
συναισθήματα και τα πάθη καθώς προβάλλουν. Με την
αναγνώριση αυτών των χονδροειδών αντιλήψεων μπορούμε να
απελευθερωθούμε από αυτές. Στο διαλογισμό όταν νομίζουμε ότι
έχουμε λιγότερες αντιλήψεις είναι συνήθως χονδροειδείς
αντιλήψεις που ελαττώνονται, ενώ το υπόγειο ρεύμα των λεπτών
αντιλήψεων συνεχίζει να μετακινείται μη αναγνωρισμένο, σαν το
λεπτό ανάβλυσμα των πηγών κάτω από την ήρεμη επιφάνεια
μιας λιμνούλας σκεπασμένης με φλούδες. Επειδή είναι πολύ
δύσκολο να το αναγνωρίσουμε, η λεπτή όραση του πνεύματος
είναι επικίνδυνη και αποτελεί το σπόρο των παθών που
δημιουργεί χονδροειδή φαινόμενα. Για να εξαγνίσουν αυτές τις
αντιλήψεις των λεπτών στοιχείων οι αρχάριοι διαλογιστές πρέπει
να εξαρτώνται από "το πνεύμα της μνήμης" ή από την
εγρήγορση.
Σύμφωνα με διάφορες διδασκαλίες , οι εγρηγόρσεις όλων των
ειδών περιέχονται στην εγρήγορση της αντίληψης και στην
εγρήγορση του Ντάρματα. Μέχρι να φτάσουμε στην εγρήγορση
του Ντάρματα εξαρτόμαστε από την εγρήγορση της αντίληψης.
Το Ντάρματα είναι ο φυσικός χαρακτήρας - ουσία των
φαινομένων, η πηγή της καθαρότητας στα στοιχεία, η μη
περιορισμένη αυτοφύση του πνεύματος. Η εγρήγορση του
Ντάρματα είναι μη εσκεμμένη και δεν εξαρτάται από
συγκέντρωση επειδή είναι τελείως φυσική. Η εγρήγορση της
αντίληψης είναι(συνίσταται στο) το να βασίζεται κανείς στην
παρατήρηση του πνεύματος με συγκέντρωση κατά τη διάρκεια
του διαλογισμού.
Αυτό το είδος αντίληψης δεν είναι σαν την κοινή αντίληψη που
συγκεντρώνεται στα εξωτερικά αντικείμενα και προσκολλάται σ’
αυτά. Αντίθετα συγκεντρώνεται στο υποκείμενο μέσω των
αισθήσεων ή των συνθηκών. Η συγκέντρωση ή η αντίληψη με
εγρήγορση συντελεί προσωρινά στη διατήρηση της ηρεμίας και
της σταθερότητας του πνεύματος, χωρίς να παρασύρεται εύκολα
σε δράση από τα αντικείμενα.
Το τελικό όφελος της εγρήγορσης είναι η συνένωση των μη
καθαρών κατεστημένων στοιχείων του πνεύματος με τη μη
κατεστημένη εγρήγορση του Ντάρματα που είναι αδιαχώριστη
από τη φυσική επίγνωση μυστικής ουσίας. Έτσι μέχρι να
αποκτήσουμε την εμπιστοσύνη της εγρήγορσης του Ντάρματα
πρέπει πάντα να βασιζόμαστε στην εγρήγορση της αντίληψης.
Η εγρήγορση βέβαια είναι άκρως σημαντική στην άσκηση και
επίσης αναγκαία στις κοσμικές υποθέσεις. Χωρίς εγρήγορση
τίποτα δε μπορεί να εκπληρωθεί, χάνουμε το χρόνο μας, χάνουμε
το νόημα των λέξεων, πέφτουμε σε όλα έξω και πάντα
αστοχούμε.
Κάποτε, είχε κανονιστεί ένας αγώνας πάλης ανάμεσα σ’ ένα
δυνατό γιγαντιαίο παλαιστή και σ' ένα μικρό γυμναστή. Τη νύχτα
πριν την πάλη ο γυμναστής είχε άγχος και δε μπορούσε να
κοιμηθεί επειδή ανησυχούσε για το μέγεθος του παλαιστή. Όταν
η γυναίκα του τον ρώτησε γιατί αγωνιά, εκείνος της μίλησε για
τη δύναμη του αντιπάλου του και πρόσθεσε: "Αύριο θα χάσω
οπωσδήποτε". Η γυναίκα του τον παρηγόρησε και του είπε:
"Μην ανησυχείς. Αύριο από τις κερκίδες θα τραγουδήσω ένα
τραγούδι. Μη σε παρασύρει η φωνή μου. Συγκεντρώσου στην
πάλη κι όταν μ’ ακούσεις να τραγουδώ πιάσε τους όρχεις του
γίγαντα και ζούληξέ τους όσο γερά μπορείς μέχρι να πέσει
κάτω".
Την επόμενη μέρα καθώς πάλευαν και ο γίγαντας νικούσε, η
γυναίκα άρχισε να τραγουδά: "Γίγαντα είσαι τόσο λαμπρός και
δυνατός αλλά ένα από τα πολύτιμα πετράδια σου πάει να πέσει
από το μέτωπό σου". Ο γίγαντας αμέσως έπιασε το μέτωπό του
κι άφησε μόνο ένα χέρι να παλεύει. Τότε ο ευκίνητος γυμναστής
συγκεντρώθηκε όπως τον καθοδήγησε η γυναίκα του και
ζουλώντας με όλη του τη δύναμη, έριξε το γίγαντα κάτω. Με την
τελευταία του ανάσα καθώς πέθαινε πεσμένος, ο γίγαντας
απάντησε στο τραγούδι της γυναίκας λέγοντας: "Ο πιο δυνατός
γίγαντας που έχασε την εγρήγορσή του σκοτώθηκε από έναν
ασήμαντο αντίπαλο που κράτησε την εγρήγορσή του. Η ζωή μου
τελείωσε σήμερα επειδή άμυαλα έπιασα το ψεύτικο φανταστικό
κόσμημα που ξέχασα ότι το είχα από την αρχή κι έτσι έχασα το
κόσμημα της εγρήγορσής μου. Δεν υπάρχει κόσμημα πιο
πολύτιμο από το πολυτιμότερο κόσμημα της εγρήγορσης". Και
πέθανε.
Σύμφωνα με διαφορετικά κείμενα, υπάρχουν πολλές μέθοδοι
απελευθέρωσης των αντιλήψεων μέσω της εγρήγορσης ανάλογα
με τις ικανότητες του καθενός. Συνήθως οι διαλογιστές
παρατηρούν τις αντιλήψεις εξετάζοντας από πού προέρχονται,
πού πηγαίνουν και πού παραμένουν. Αυτό είναι καλό για τον
αρχάριο διαλογιστή, αλλά δεν είναι πάντα καλό να εξετάζει
κανείς. Επειδή το πνεύμα είναι ανεμπόδιστο, οι αντιλήψεις
προβάλλουν συνεχώς. Με τη συνεχή εξέτασή τους δε
χαλαρώνουμε ποτέ και δημιουργούμε μόνο νέες αντιλήψεις.
Μετά, έχοντας διαλύσει τις αντιλήψεις με την εξέτασή τους αυτές
ξαναπροβάλλουν κάνοντας την διαδικασία της εξέτασης
εξαντλητική. Ανάμεσα στην αντίδοτο - αντίληψη της εξέτασης
και στο αντικείμενο της αντίληψης - αντίδοτο, το πνεύμα δεν
είναι ποτέ ήρεμο ακόμα κι όταν η σωματική στάση φαίνεται
αναπαυτική.
Αν το κοινό πνεύμα δεν είναι ήρεμο, δε μπορούμε να δούμε το
αληθινό φυσικό μας πνεύμα. Μερικά πνεύματα έχουν πιο λεπτή
δραστηριότητα από άλλα, ακόμα κι αν επιφανειακά φαίνονται
ήρεμα. Για να ηρεμήσουμε αυτή τη λεπτή δραστηριότητα, είναι
 πολύ σημαντικό όταν διαλογιζόμαστε να προσπαθούμε να
χαλαρώνουμε το πνεύμα. Όταν ο αρχάριος διαλογιστής
προσπαθεί να χαλαρώσει, βλέπει ότι προβάλλουν περισσότερες
αντιλήψεις απ’ ότι συνήθως. Επειδή περιμένουμε να γίνει το
πνεύμα μας πιο ήρεμο, αποθαρρυνόμαστε από το διαλογισμό
όταν προβάλλουν πολλές αντιλήψεις.
Αυτό το είδος του αρχάριου διαλογιστή αποθαρρύνεται από τη
συνήθεια υλικής υπόστασης της απληστίας ή από την άγνοια γύρω
από το Καρμικό σύστημα. Η απληστία προέρχεται από το γεγονός
ότι είμαστε πάντα περιπλεγμένοι με απτή υπόσταση χονδροειδών
στοιχείων κι έτσι όταν διαλογιζόμαστε ακολουθούμε την ίδια
συνήθεια και θέλουμε να πιάσουμε και να χρησιμοποιήσουμε
εύκολα τις αντιλήψεις μας. Οι υπολογισμοί μας βασίζονται σε
μηχανικές συνήθειες. Αυτό είναι ιδιαίτερα αληθές σε μια υλικά
δυνατή χώρα που είναι πλούσια σε υλική υπόσταση και στην οποία
οι άνθρωποι από τα παιδικά τους χρόνια έχουν μια εύκολη
τεχνολογική ζωή. Για όσους από μας μεγαλώνουμε μ’ αυτή τη
μηχανική συνήθεια, είναι δύσκολο να κάνουμε το πνεύμα μας να
ηρεμήσει αμέσως. Καθώς προσπαθούμε να κατανοήσουμε τα
χωρίς υπόσταση ελαφριά στοιχεία με αντιλήψεις υλικής
υπόστασης, δε μπορούμε να αφήσουμε αυτές τις αντιλήψεις και
σύντομα εγκαταλείπουμε το διαλογισμό. Το Καρμικό σύστημα
εξηγεί ότι για αμέτρητες ζωές στη Σαμσάρα έχουμε δημιουργήσει
αμέτρητες συνήθειες κι αντιλήψεις που συσκοτίζουν το φυσικό και
μυστικό μας Πνεύμα Σοφίας. Έτσι σ' αυτή τη ζωή, ακόμα κι αν
προσπαθούμε να διαλογιστούμε, οι αμέτρητες αντιλήψεις από τις
αμέτρητες λανθάνουσες ζωές μας προβάλλουν και διαταράσσουν
το διαλογισμό μας. Τότε αποθαρρυνόμαστε πολύ, επειδή μέσα σε
μια στιγμή δεν έχουμε απομακρύνει τις αντιλήψεις των αμέτρητων
προηγούμενων ζωών μας.
Πρέπει να διαλογιζόμαστε συνεχώς χωρίς ανυπομονησία και
ανοησία, με την καθοδήγηση ενός δασκάλου Σοφίας ή ενός
συμπονετικού πνευματικού φίλου που έχει φυσική δύναμη Σοφίας
κι εμπειρία γύρω από τις ανώτερες πνευματικές ιδιότητες. Πρέπει
να διαλογιζόμαστε με επιδέξια μέσα χωρίς να ελπίζουμε να
απελευθερώσουμε αμέσως τις αντιλήψεις μας η να φτάσουμε
αμέσως στη Φώτιση. Επίσης δεν πρέπει να ελπίζουμε ότι μια μέρα,
μακριά στο μέλλον, με υπομονή ή οξυδέρκεια στο διαλογισμό μας
μπορεί να φτάσουμε στη Φώτιση, δεν πρέπει στο διαλογισμό μας
να υπολογίζουμε μελλοντικό ή άμεσο χρόνο. Αυτή η προσδοκία
μάς κάνει υστερικούς. Αν προσδοκούμε τη Φώτιση αμέσως τώρα,
τότε η Φώτιση απομακρύνεται όλο και πιο πολύ. Αν υποθέτουμε
ότι η Φώτιση είναι μακριά, τότε πάλι δημιουργούμε αντιλήψεις του
"μακριά" και η Φώτιση απομακρύνεται όλο και πιο πολύ. Αυτοί οι
υπολογισμοί δημιουργούν απόσταση, χρόνο και όρια.
Αν πραγματικά θέλουμε να είμαστε ανώτεροι διαλογιστές, δεν
πρέπει να ορίζουμε χρονική περίοδο για το διαλογισμό μας όπως
είναι το στυλ του σύγχρονου διαλογιστή. Δεν πρέπει να μετράμε
τις ώρες και τα λεπτά επειδή ο περιορισμένος χρόνος δημιουργεί
περιορισμένο διαλογισμό. Αν δεσμευόμαστε από ακριβή χρόνο,
το μεθοδικό περιορισμένο πνεύμα μας των χονδροειδών και
λεπτών στοιχείων δε μπορεί να αποδεσμευτεί στην υψηλή
απεριόριστη μυστική ουσία των στοιχείων. Αν το πνεύμα μας
δεσμεύεται από οτιδήποτε, ποτέ δεν είναι ευρύ. Αν είμαστε
πάντα παγιδευμένοι και περιορισμένοι από χρόνο τόπο ή
κατεύθυνση πώς μπορούμε να έχουμε εμπιστοσύνη Πνεύματος
Σοφίας; Πως μπορούμε να καταλάβουμε τις ικανότητες άλλων
ανθρώπων και να ωφελήσουμε άλλα όντα; Πώς μπορούμε με το
περιορισμένο διαλογιστικό μας πνεύμα να βοηθήσουμε όντα με
περιορισμένο πνεύμα;
Ένας ποταμός που ρέει ατέλειωτα δεν ελαττώνεται ποτέ όσο και
να χρησιμοποιηθεί επειδή ανεφοδιάζεται( τροφοδοτείται)
συνεχώς από τη βαθιά πηγή του. Ένας ποταμός που ρέει από μια
τεχνητή λίμνη, ακόμα κι αν φαίνεται ίδιος με τον ατέλειωτο
ποταμό, δεν έχει βαθιά πηγή και με τον καιρό εξαντλείται. Αν
εξαρτόμαστε από τη μυστική ουσία των στοιχείων μας, η
ενέργειά μας θα ρέει ασταμάτητα σαν ανεξάντλητος ποταμός. Αν
εξαρτόμαστε από τα χονδροειδή και λεπτά στοιχεία χωρίς να
αναγνωρίζουμε τη μυστική τους ουσία, η ενέργειά μας θα είναι
ρηχή και θα εξαντληθεί γρήγορα σαν την τεχνητή λίμνη. Αν και
ίσως νομίζουμε ότι βοηθούμε άλλους ανθρώπους με την -
χονδροειδών στοιχείων — οξυδέρκεια, η βοήθειά μας θα είναι
ρηχή και προσωρινή αν δεν έχουμε εμπιστοσύνη Σοφίας.
Ο διαλογισμός είναι απαραίτητος για να ανοίξουν τα κανάλια και
οι αρτηρίες στην κυκλοφορία του αέρα. Το πνεύμα εξαρτάται
από αυτό. Αν ο αρχάριος διαλογιστής έχει ισορροπημένη στάση
(του σώματος), τότε τα κανάλια και τα νεύρα είναι ίσια κι
ανοιχτά, η κυκλοφορία του αέρα είναι ανεμπόδιστη και το
πνεύμα μπορεί να ισορροπήσει. Αν θέλουμε η στάση μας να έχει
νόημα δεν πρέπει να συγκεντρωθούμε μόνο στη στάση του
σώματος αλλά επίσης και στη στάση του πνεύματος. Το πνεύμα
είναι ένα πνεύμα. Όταν διαλογιζόμαστε δεν πρέπει να
συγκεντρωνόμαστε σ’ ένα αντικείμενο ή να ψάχνουμε για ένα
υποκείμενο. Δεν πρέπει να έχουμε πνεύμα συνήθειας σύγχρονου
μυαλού, ούτε να έχουμε πνεύμα συνήθειας αρχαίας καρδιάς.
Πρέπει μόνο να χαλαρώνουμε, να διαχωριζόμαστε από τα πέντε
Σκάντα και να παραμένουμε στο μη δυαδικό πνεύμα.
Τα ουσιώδη χαρακτηριστικά του διαλογισμού είναι ότι είναι
ελεύθερος από τα ουσιώδη χαρακτηριστικά ταυ καθενός από τα
πέντε Σκάντα. Καταστροφικότητα ή αποδεκτικότητα είναι τα
ουσιώδη χαρακτηριστικά του Σκάντα της μορφής του οποίου το
εμφανές χονδροειδές στοιχείο είναι η γη. Συλλογή, βιώματα ή
κίνηση της επιθυμίας είναι τα ουσιώδη χαρακτηριστικά του
Σκάντα των αισθημάτων του οποίου το εμφανές χονδροειδές
στοιχείο είναι το νερό. Ωρίμαση, κατανόηση η επιδίωξη ενός
αντικειμένου είναι τα ουσιώδη χαρακτηριστικά του Σκάντα της
αντίληψης του οποίου το εμφανές χονδροειδές στοιχείο είναι η
φωτιά. Πράξεις που αυξάνονται και τάσεις που συσσωρεύονται
είναι τα ουσιώδη χαρακτηριστικά του Σκάντα των βουλήσεων
του οποίου το εμφανές χονδροειδές στοιχείο είναι ο αέρας.
Αντίληψη και δημιουργία αντικειμένου είναι τα ουσιώδη
χαρακτηριστικά του Σκάντα της συνείδησης του οποίου το
εμφανές χονδροειδές στοιχείο είναι το διάστημα.
Σύμφωνα με το σύστημα Μαχαγιάνα, ειδικά με το διαλογισμό της
Μαντιαμίκα, οι ασκητές κυρίως προσπαθούν να διαλογιστούν
στην κενότητα που είναι ελεύθερη απ' όλη τη νοητική
δραστηριότητα. Όλη η νοητική δραστηριότητα περιέχεται στα
πέντε Σκάντα. Όποτε είμαστε ελεύθεροι από τα πέντε Σκάντα,
αναγνωρίζουμε το Καθαρό μας Πνεύμα Ουρανού Διαστήματος.
Από την αρχή, το βασικό απεριόριστο πνεύμα μεγάλης
Κενότητας είναι έμφυτο στο περιορισμένο μονοπάτι — κενότητα
του ασκητή. Αν σ' αυτή τη ζωή διαλογιζόμαστε στη μεγάλη
Κενότητα, βαθμιαία τα φαινόμενά μας της ημέρας, και τα
ονειρικά μας φαινόμενα εξαφανίζονται , γίνονται το ίδιο κι έτσι
δεν υπάρχει πλέον μια ενδιάμεση κατάσταση. Τότε στο θάνατο
όταν χωριζόμαστε από το Καρμικό μας σώμα, δεν υπάρχει πια
φαινόμενο αντίληψη της επόμενης ζωής παρά μόνο καθαρός
χώρος. Με τον ίδιο τρόπο ο χώρος μέσα σε ένα δοχείο δεν είναι
διαφορετικός από το χώρο έξω από το δοχείο. Όταν σπάζουμε το
δοχείο, ο χώρος του δοχείου δε χάνεται, επειδή είναι ο ίδιος όπως
όλος ο χώρος. Τα στοιχεία της υλικής υπόστασης του δοχείου
είναι αυτά που του δίνουν την εντύπωση ότι είναι διαφορετικός.
"Αν έχουμε εμπιστοσύνη δεν υπάρχει πλέον μονοπάτι - κενότητα,
παρά μόνο το αποτέλεσμά του που είναι η άσπιλη μεγάλη
Κενότητα, αδιαχώριστη από τη βασική Κενότητα.
Σύμφωνα με το Γενικό Ταντρικό Σύστημα, οι ασκητές
προσπαθούν κυρίως να διαλογιστούν στη φωτεινότητα.
Εξαρτώνται από τη Σάντανα ή άσκηση της. θεότητάς τους και
μέσω του οραματισμού προσπαθούν να μεταμορφώσουν τα πέντε
μη καθαρά χονδροειδή Σκάντα στα πέντε καθαρά Σκάντα Σοφίας
που είναι οι πέντε Βουδικές οικογένειες ή θεότητες. Η ουσία της
φωτεινότητας είναι διαυγής χώρος. Έτσι η θεότητα και ο
σύντροφος της που είναι καθαρός χώρος , είναι πάντα
αδιαχώριστοι.
Από την αρχή, το βασικό απεριόριστο πνεύμα φωτεινότητας είναι
έμφυτο μέσα στο περιορισμένο μονοπάτι του ασκητή. Αν σ' αυτή
τη ζωή η διαλογιστική μας άσκηση είναι δυνατή και συνεχής,
τότε η φωτεινότητα των ονειρικών μας φαινομένων και η
φωτεινότητα των φαινομένων του ξύπνιου μας είναι κι αυτή
συνεχής, με τον ίδιο τρόπο που ο ήλιος δύει όταν η πανσέληνος
ανατέλλει. Όταν χωριζόμαστε από το παρόν Καρμικό μας σώμα,
το μονοπάτι — φωτεινότητά μας είναι σαν το γιο που
αναγνωρίζει τη βασική απεριόριστη φωτεινότητα - μητέρα και
ενώνεται μαζί της. Αν έχουμε εμπιστοσύνη τη στιγμή του
θανάτου, τότε χάνεται η συνήθεια χρόνου, χώρου, διαίρεσης και
μονοπατιού. Τότε δεν υπάρχει πλέον μονοπάτι- φωτεινότητα
παρά μόνο το αποτέλεσμά τους που είναι καθαρή ανεμπόδιστη
διαυγής φωτεινότητα χώρου αδιαχώριστη από τη βάση-
φωτεινότητα.
Σύμφωνα με το σύστημα της Μεγάλης Τελειότητας, από την αρχή
το πνεύμα μας είναι καθαρό, ελεύθερο και φωτεινό. Έτσι δεν
υπάρχει διαίρεση μεταξύ των εξωτερικών χονδροειδών στοιχείων
των πέντε Σκάντα και των εσωτερικών λεπτών στοιχείων τους. 0
ασκητής πρέπει μόνο να χαλαρώσει στη βαθιά, φρέσκια,
πανδιεισδυτική, αυτομυστική καθαρότητα πέρα από
συσκοτισμένες λέξεις και αντιλήψεις χρησιμοποιώντας το
Πνεύμα Σοφίας που είναι άσπιλος διαυγής χώρος φωτεινότητας.
Συνήθως όταν βιώνουμε το διαυγή χώρο στο διαλογισμό μας,
προσπαθούμε να τον αρπάξουμε όλο και πιο πολύ. Τότε ο
καθαρός χώρος εξαφανίζεται. Αν δούμε καθαρό χώρο πέρα από
τη νωθρότητα όταν διαλογιζόμαστε, δεν πρέπει να
προσπαθήσουμε να αρπάξουμε αυτή την καθαρότητα νομίζοντας
ότι ο διαλογισμός μας είναι πολύ καλός. Πρέπει απλά να
χαλαρώσουμε και να παραμείνουμε σ’ αυτό το καθαρό πνεύμα
χώρου, έτσι ώστε την επόμενη φορά που θα διαλογιστούμε να
ενωθούμε ευκολότερα με την καθαρότητα. Αν κατά τη διάρκεια
αρπακτικών διαταραγμένων σκέψεων σταματήσουμε το
διαλογισμό, όταν ξαναρχίσουμε, επανασυνδεόμαστε με
αρπακτικότητα και διαταραχή και δε μπορούμε να χαλαρώσουμε.
Η πιο σημαντική άσκηση είναι να χαλαρώνουμε στο διαλογισμό
χωρίς αρπακτικότητα. Αν προβάλλουν αντιλήψεις χονδροειδών
στοιχείων δεν πρέπει να τις κυνηγήσουμε για να τις εξετάσουμε.
Αν είμαστε έμπειροι διαλογιστές, όταν το "πνεύμα της μνήμης"
αναγνωρίζει τις αντιλήψεις χονδροειδών στοιχείων, πρέπει απλά
να παραμείνουμε στην εγρήγορση. Σύμφωνα με το κείμενο
Μαχασάντι, αν κυνηγούμε τις αντιλήψεις προβάλλουν
περισσότερες. Αυτές δημιουργούν περισσότερη σύγχυση και
προβλήματα και είμαστε σαν το ηλίθιο σκυλί που κυνηγάει την
κάθε πέτρα αντί να συγκεντρωθεί σ’ αυτόν που τις ρίχνει. Αν
παραμείνουμε απλά στην εγρήγορση, είμαστε σαν το λιοντάρι
που σκοτώνει αυτόν που ρίχνει τις πέτρες αντί να κυνηγάει την
κάθε πέτρα.
Καθώς γινόμαστε πιο έμπειροι διαλογιστές αναγνωρίζουμε τις
αντιλήψεις μας όταν προβάλλουν, όπως ακριβώς αναγνωρίζουμε
ένα γνώριμο πρόσωπο στο δρόμο χωρίς να χρειάζεται να μας
συστήσουν. Μέσω αυτής της αναγνώρισης, μπορούμε να
απελευθερώσουμε τις αντιλήψεις μας στην καθαρότητα. Αν
διαλογιζόμαστε συνεχώς, "το πνεύμα της μνήμης" μας γίνεται πιο
δυνατό από το πνεύμα του αρχάριου διαλογιστή και δε
χρειάζεται να εξαρτάται από κάποια ειδική μέθοδο ή αντίδοτο
για να απελευθερώσει τις αντιλήψεις μας. Είναι σαν το φίδι του
οποίου οι κόμποι λύνονται αβίαστα η σαν το γράψιμο στο νερό με
το δάχτυλο. Καθώς γράφεις, το γράψιμο διαλύεται.
Αν λόγο της εμπειρίας μας μπορούμε να διαλογιζόμαστε συνεχώς,
όλες οι αντιλήψεις προβάλλουν σαν εκδήλωση, και δεν έχουμε
αντίληψη ότι αυτό που προβάλλει είναι ή δεν είναι αντίληψη. Δεν
έχουμε φόβο μη χάσουμε τίποτε. Τα πάντα είναι διαλογισμός
χωρίς σκοπό. Όποιες αντιλήψεις και να προβάλλουν, δεν υπάρχει
πια μια νέα αντίληψη απόρριψης ή αποδοχής, ούτε προσδοκία
οφέλους. Είναι σαν τον κλέφτη που μπαίνει σ' ένα άδειο σπίτι.
Όλος ο Βουδιστικός διαλογισμός μπορεί να συμπεριληφθεί σε
δύο κατηγορίες: Το διαλογισμό Σάματα και το διαλογισμό
Βιπάσυανα. Σύμφωνα με το σύστημα της Χιναγιάνα, αρχικά από
την κόπωση της Σαμσάρα, το πνεύμα του διαλογιστή γίνεται
πολύ ήρεμο. Αυτός είναι ο διαλογισμός Σάματα, όταν δηλαδή το
πνεύμα δεν επηρεάζεται πλέον από τα πάθη σαν ένα ήρεμο
ωκεανό χωρίς τρικυμία. Από αυτό το ήρεμο πνεύμα οι
διαλογιστές μπορούν βαθμιαία να δουν τη χωρίς εγώ φύση τους
που είναι ο διαλογισμός Βιπάσυανα και να φτάσουν στο στάδιο
του Άρχατ εξουδετερώνοντας τον εχθρό - τα πάθη.
Σύμφωνα με το σύστημα Μαχαγιάνα, όταν οι διαλογιστές
πραγματώνουν το χωρίς εγώ Πνεύμα Σοφίας, τη χωρίς υπόσταση
φύση όλων των φαινομένων, τότε αυτόματα το πνεύμα τους
γίνεται ήρεμο και γαλήνιο κι αυτό είναι ο διαλογισμός Σάματα.
Όταν αντιλαμβάνονται ότι το πνεύμα τους είναι πέρα από τα δύο
άκρα της ύπαρξης και της μη ύπαρξης που είναι ο διαλογισμός
Βιπάσυανα, τότε φτάνουν στο επίπεδο της Φώτισης, του Βούδα.
Σύμφωνα με το γενικό σύστημα της Εξωτερικής Βατζραγιάνα,
όταν οι διαλογιστές έχουν μονοσημειακή πίστη προς το
αντικείμενο του Σαμάντι της θεότητας, το πνεύμα τους γίνεται
πολύ γαλήνιο και ήρεμο και τα κοινά πάθη δε μπορούν να το
διαπεράσουν. Αυτός είναι ο διαλογισμός Σάματα. Βαθμιαία,
μέσω αυτού του Σαμάντι, το κοινό τους σώμα, λόγος και πνεύμα
μεταμορφώνονται στο Σώμα, Λόγο και Πνεύμα Σοφίας της
θεότητας που είναι ο διαλογισμός Βιπάσυανα.
Σύμφωνα με το γενικό σύστημα της εσωτερικής Βατζραγιάνα,
όλα τα αμέτρητα υπάρχοντα φαινόμενα της Σαμσάρα
εμπεριέχονται στα πέντε Σκάντα και όλοι οι αμέτρητοι Βούδες
εμπεριέχονται στις πέντε Βουδικές οικογένειες. Τα πάθη της
Σαμσάρα δε μπορούν να διαπεράσουν το πνεύμα του ασκητή
όταν μέσω οραματισμού τα πέντε Σκάντα μεταμορφώνονται στις
πέντε Βουδικές οικογένειες. Αυτές είναι η καθαρή μυστική
ελαφριά ουσία των ορατών φαινομένων αδιαχώριστες από τις
αόρατες ιδιότητες των πέντε συντρόφων Σοφίας της μεγάλης
Κενότητας. Αυτό είναι ο διαλογισμός Σάματα. Βαθμιαία, όταν δεν
υπάρχει διαφοροποίηση ανάμεσα στα μη καθαρά φαινόμενα της
Σαμσάρα και τα καθαρά φαινόμενα της Νιρβάνα, αυτό γίνεται
διαλογισμός Βιπάσυανα που είναι ο χωρίς κατεύθυνση τροχός
των φαινομένων της θεότητας Σοφίας.
Σύμφωνα με το σύστημα Μαχαγιάνα, η παραμονή στην άσπιλη
μεγάλη Κενότητα ονομάζεται Νιάμσακ που σημαίνει "Παραμονή
στο διαλογισμό Ισοψυχίας". Όποτε παραμένουμε στην ισοψυχία,
δε χρειάζεται να επιθυμούμε να συσσωρεύσουμε αρετή κάποιας
εξωτερικής μορφής επειδή η ισοψυχία είναι η μεγαλύτερη
συσσώρευση. Όπως είπε ο Μιλαρέπα: "όταν είσαι σε διαλογισμό
Μαχαμούντρα και ασχολείσαι με τη συσσώρευση των αρετών του
σώματος και του λόγου τότε το Πνεύμα Σοφίας σου μπορεί να
χαθεί". Όποτε το πνεύμα μετακινείται από αυτή την άσπιλη
μεγάλη ισοψυχία και παραμένει στη λάμψη του όπου όλα όσα
προβάλλουν εμφανίζονται σαν απατηλή εκδήλωση, αυτό
ονομάζεται Τζέτοπ που σημαίνει "Μεταβιωματικός διαλογισμός
Ισοψυχίας".
Η καθαρή δύναμη των απατηλών στοιχείων -φαινομένων
προέρχεται από τον άσπιλο χώρο - κενότητα. Αυτή η ενέργεια
ουράνιου χώρου διαπερνά την—χονδροειδών στοιχείων-
ενέργεια των φαινομένων έτσι που τα πάντα φαίνονται λεπτά,
ελαφριά και απατηλά. Το όφελος του Τζέτοπ είναι ότι όποιος
βλέπει όλα τα φαινόμενα σαν εκδήλωση δεν απορρίπτει ούτε
προσκολλάται στα απατηλά αντικείμενα και μ' αυτόν τον τρόπο
συσσωρεύει αρετή. Όπως είπε ο Τιλόπα στον Ναρόπα: "Μέχρι να
κατανοήσουμε ότι όλα τα φαινόμενα είναι αγέννητα πρέπει
συνεχώς να γυρίζουμε τον τροχό* των συσσωρεύσεων της αρετής
και της Σοφίας.
Για πολλούς ανέμπειρους ασκητές το Νιάμσακ σημαίνει να
παραμένεις σε μια καθιστή στάση και Τζέτοπ σημαίνει να
μετακινείσαι απ' αυτήν. Όποιος παραμένει στο πνεύμα
ισοψυχίας με εγρήγορση Ντάρματα ασκεί διαλογισμό Νιάμσακ
ακόμα κι αν το σώμα του μετακινείται και η ομιλία του ηχεί.
Όποιος μετακινείται από το πνεύμα ισοψυχίας στη μετέπειτα
λάμψη αυτής της εμπειρίας με εγρήγορση αντίληψης, ασκεί
διαλογισμό Τζέτοπ ακόμα κι αν το σώμα του είναι ακίνητο και η
ομιλία του σιωπηλή.
Σύμφωνα με το σύστημα της εσωτερικής Βατζραγιάνα,η
παραμονή στην άσπιλη μεγάλη Κενότητα ονομάζεται επίσης
Νιάμσακ. Όποτε το πνεύμα μετακινείται από αυτή την άσπιλη
μεγάλη ισοψυχία και παραμένει στη λάμψη του όπου όλα όσα
προβάλλουν εμφανίζονται σαν θεότητα, όλες οι μορφές
εμφανίζονται σαν το σώμα της θεότητας, όλοι οι ήχοι σαν το
Μάντρα ή τη φωνή της θεότητας και όλες οι σκέψεις σαν το
άσπιλο πνεύμα Σοφίας, τότε αυτό ονομάζεται Τζέτοπ.
Η καθαρή δύναμη των φαινομένων της Σοφίας -θεότητας
προέρχεται από την ανεμπόδιστη άσπιλη φωτεινότητα — Σοφία.
Αυτή η ενέργεια φωτεινότητας που είναι η ουσία της θεότητας,
διαπερνά τη λεπτή κοινή και απατηλή ενέργεια των στοιχείων κι
έτσι αυτά εμφανίζονται σαν φαινόμενα Σοφίας της θεότητας. Το
όφελος είναι πως όλα τα μη καθαρά φαινόμενα μαζί με τα κοινά
απατηλά φαινόμενα εξαγνίζονται σε φαινόμενα θεότητας χωρίς
προσκόλληση ή απόρριψη.
Όταν ασκούμαστε συνεχώς, καθώς η διάκριση ανάμεσα στο
Άσπιλο Πνεύμα Ισοψυχίας - Ουρανού και στα φαινόμενα της
θεότητας μειώνεται και αυτά γίνονται όλο και πιο αδιαχώριστα,
πλησιάζουμε τη Φώτιση όπου δεν υπάρχει Νιάμσακ ή Τζέτοπ,
ούτε μέσα ούτε έξω, παρά μόνο η αμέτρητη σφαίρα ενός
Μάνταλα. Αν κάνουμε διαχωρισμό μεταξύ Σάματα και
Βιπάσυανα ή μεταξύ Νιάμσακ και Τζέτοπ, τότε υπάρχει ένα
μονοπάτι και διάφορα στάδια σύμφωνα με διάφορες ατομικές
ικανότητες. Όποιος όμως θέλει σοβαρά να φτάσει στη Φώτιση
χωρίς περίπλοκες αντιλήψεις, δε χρειάζεται να ανησυχεί για την
μετακίνηση μέσα από διάφορα στάδια σαν το σκαρφάλωμα μιας
σκάλας. Αυτές οι περίπλοκες κατηγορίες προέρχονται από τη
διαφοροποίηση μεταξύ σχετικής και απόλυτης αλήθειας. Για τον
ασκητή που μπορεί να διαλογιστεί με φυσικό τρόπο, δεν υπάρχει
διαφορά μεταξύ του παρατηρητή, του παρατηρούμενου και της
παρατήρησης, μεταξύ διαλογισμού που γίνεται όταν κάθεσαι και
διαλογισμού που γίνεται όταν μετακινείσαι ή μεταξύ σχετικής και
απόλυτης αλήθειας. Για τον ασκητή που μπορεί να διαλογιστεί με
φυσικό τρόπο δεν υπάρχει πλέον ενδιάμεσο διάστημα. Ο Βούδας
Σακυαμούνι είπε: "Η πραγματική αλήθεια είναι αγέννητη αλλά
τα παιδιά προσκολλώνται με βραχνές φωνές στις τέσσερεις
Αλήθειες*. Γι’ αυτούς που μπαίνουν στην ουσία της Νιρβάνα δεν
υπάρχει καν το όνομα μιας αλήθειας. Τότε πού είναι οι τέσσερις
Αλήθειες; Πουθενά".
Σύμφωνα με την τμηματική οπτική γωνία του Πνεύματος της
Μεγάλης Τελειότητας, από την αρχή, χωρίς διάκριση μεταξύ
διαλογισμού Σάματα και Βιπάσυανα ή μεταξύ Νιάμσακ και
Τζέτοπ, καθιερώνουμε τα τέσσερα Μεγάλα Σάμαγια* που είναι:
Το μη υπάρχον Σάμαγια: δε μπορούμε να βρούμε τις αρνητικές
ιδιότητες της Σαμσάρα ή τις θετικές ιδιότητες της Νιρβάνα
πουθενά, επειδή από την αρχή το πνεύμα δεν υπάρχει με κάποια
υπόσταση, δεν υπήρχε ποτέ, δεν υπάρχει τώρα, δεν θα υπάρχει
στο μέλλον. Παρ’ όλο που εμφανίζονται άσπρα ή μαύρα σύννεφα,
δεν υπάρχουν επειδή ο χώρος είναι πάντα από τη φύση του
κενός.
Το αποκλειστικό Σάμαγια: η μοναδική πηγή των μη καθαρών
φαινομένων της Σαμσάρα ή των καθαρών φαινομένων της
Νιρβάνα που εμφανίζονται, είναι το πνεύμα μας που είναι πάντα
ένα. Αμέτρητα αστέρια, πλανήτες, φεγγάρια και ήλιοι
αντανακλώνται σ' ένα μεγάλο ωκεανό.
Το ελεύθερο Σάμαγια: τα φαινόμενα της Σαμσάρα δε μπορούν να
μολύνουν και τα φαινόμενα της Νιρβάνα δε μπορούν να
ωφελήσουν επειδή το πνεύμα είναι ελεύθερο από όλα τα άκρα
και τους περιορισμούς. Στον ουρανό δεν υπάρχουν κατευθύνσεις
ή πλευρές.
Το αυθόρμητο Σάμαγια: οι αμέτρητες επιθυμητές ιδιότητες της
Σαμσάρα και οι αμέτρητες χωρίς επιθυμία ιδιότητες της Νιρβάνα
προβάλλουν πάντα ανεμπόδιστα. Αυτή είναι η ουσία και η
εκδήλωση του φυσικού μαγικού χορού της θεότητας της Σοφίας.
Συγκρινόμενο με αμέτρητα κοινά πολύτιμα πετράδια, το πνεύμα
είναι ανεκτίμητο επειδή όλα τα φαινόμενα επαυξάνονται
αυθόρμητα από το πνεύμα.
Όποιος μπορεί να ασκηθεί σ’ αυτά τα τέσσερα Μεγάλα Σάμαγια
είναι ήδη φωτισμένος, παρ’ όλο που το σώμα του, το αποτέλεσμα
του προηγούμενου Κάρμα που έχει ωριμάσει, εμφανίζεται σαν να
έχει κοινή μορφή. Στο τέλος της ζωής τους πολλοί κοινοί ασκητές
ελπίζουν να έχουν έναν καλότυχο θάνατο, τριγυρισμένοι από την
οικογένεια και τους οπαδούς τους να κλαίνε, να προσεύχονται
και να κάνουν πράξεις λατρείας με ιερό τρόπο. Οι υψηλοί
ασκητές όταν πεθαίνουν δεν ενδιαφέρονται αν στήσουν το
πτώμα τους σ' ένα χρυσό θρόνο, το στολίσουν μ’ ένα στέμμα με
πολύτιμα πετράδια, το επαινέσουν, το λατρεύσουν ή το πετάξουν
στη λάσπη ενός ερειπωμένου νεκροταφείου και το προσβάλλουν.
Όπως είπε ο Λοντσένπα (ο Παντογνώστης Σοφός διδάσκαλος
Μεγάλου Απέραντου Χώρου): "Όταν ο αληθινός ασκητής
πεθαίνει, είναι σαν το ζητιάνο στο δρόμο μόνος χωρίς ελπίδα και
χωρίς κανένα να τον φροντίζει, σαν ένα μωρό που δεν έχει καν
αντιλήψεις γύρω από τη γέννηση και το θάνατο".
Όπως δίδαξε ο Λοντσένπα, όποιος ασκείται συνεχώς και καθαρά
μέσω της πραγμάτωσης της θέασης της Μεγάλης Τελειότητας
ξαναφωτίζεται στη "χωρίς ξανά" Φώτιση. Ο ασκητής που
παραμένει με εμπιστοσύνη σ’ ένα βαθύ χώρο στην ευρεία
ισοψυχία πέρα από αντιλήψεις πραγμάτωσης ή μη πραγμάτωσης,
πέρα από αντιλήψεις απελευθέρωσης και μη απελευθέρωσης,
μπορεί να έχει τη μορφή αυτής της ζωής, αλλά είναι προσωρινός
σαν το τσόφλι του αυγού του Γκαρούντα.* Το μωρό του
Γκαρούντα έχει ήδη την εμπιστοσύνη και την ικανότητα να
πετάξει ενόσω είναι μέσα στο τσόφλι του, ώστε μόλις το τσόφλι
του σπάσει, πετά αμέσως στον ουρανό. Αν μπορέσουμε να
πραγματώσουμε τη θέαση της Μεγάλης Τελειότητας σ’ αυτή τη
ζωή, θα κατανοήσουμε ότι από την αρχή η αυτοεπιγνωστική
τελειότητα - Γκαρούντα παραμένει μέσα στο Καρμικό μας
σώμα. Τότε, όταν αφήσουμε το Καρμικό μας σώμα,
εσωτερική μας σοφία - Γκαρούντα θα πετάξει στο Νταρμακάια
ουρανό.
ΕΠΙΛΟΓΟΣ
Όταν ακούμε από δασκάλους ή διαβάζουμε σε κείμενα ότι το
Πνεύμα Σοφίας είναι Άναρχο, νομίζουμε ότι αυτό σημαίνει
κάποια στιγμή πέρα από την αρχή, μακριά από την παρούσα
στιγμή. Πρέπει να αναγνωρίσουμε ότι αν από την αρχή το
Πνεύμα Σοφίας μας είναι Άναρχο, τότε δεν έχει αρχή ούτε τέλος,
ούτε κάτι ανάμεσα κι έτσι είναι συνεχές και πάντα παρόν. Αυτή η
βασική πρωταρχική Άναρχη αντίληψη συνδέεται με την Άναρχη
αντίληψή μας του μονοπατιού. Αν μέσω του Άναρχου μονοπατιού
της άσκησης μπορούμε να αναγνωρίσουμε την Άναρχη βάση,
τότε δεν υπάρχει πλέον χρόνος παρά μόνο μια Άναρχη Αρχή
μέσα στο πνεύμα μας.
Αυτό το βιβλίο προέρχεται από την Άναρχη Αρχή. Καθώς δεν
υπάρχει αρχή δεν υπάρχει και τέλος. Τώρα αυτό το βιβλίο
τελειώνει στον ατέλειωτο χώρο Σοφίας μέσα στον οποίο όλα τα
στοιχεία γίνονται μια καθαρή ατέλειωτη μυστική ουσία.
ΓΛΩΣΑΡ I
Άγνοια: άγνοια της αληθινής φύσης του πνεύματος. Η
θεμελιώδης άγνοια" που οδηγεί στην πίστη σ' ένα ανύπαρκτο
ατομικό εγώ.
Βούδας: (Αφυπνισμένος, Φωτισμένος). Αναφέρεται στην έννοια
της Φώτισης ή σ’ οποιοδήποτε φωτισμένο ον και ιδιαίτερα στον
Βούδα Σακυαμούνι, τον ιστορικό Βούδα.
η
Βατζραγιάνα: το τρίτο από τα τρία Οχήματα του Βουδισμού.
Ονομάζεται επίσης Μαντραγιάνα και είναι ο Βουδισμός του
Θιβέτ, της Μογγολίας και της Άπω Ανατολής. Αντιμετωπίζει τα
κύρια θέματα της Μαχαγιάνα - τη συμπόνια και την κενότητα -
χρησιμοποιώντας σύμβολα και πρακτικά συστήματα τεχνικής
(τάντρα) και κατανόησης, τα λεγόμενα επιδέξια μέσα.
Βουδικές οικογένειες (πέντε): Το μάνταλα των πέντε Βούδα
που ενσωματώνουν τις Πέντε Σοφίες.
Γκούρου (Λάμα): Παρ’ όλο που αυτός ο όρος έχει εκφυλιστεί
και αναφέρεται σ' οποιονδήποτε δάσκαλο ή μοναχό, τεχνικά
αναφέρεται μόνο στους φωτισμένους δασκάλους.
Γιόγκα: μια ψυχοσωματική μέθοδος πνευματικής ανάπτυξης
που ασχολείται με το να κατευθύνει την ενέργεια και τη
συνείδηση.
Γιόγκι: αυτός που ασκείται στη Γιόγκα.

Δυστυχία: υπάρχουν τρία είδη δυστυχίας: α) η εμπειρία του
ίδιου του πόνου β) η αλλαγή, το άγχος της παροδικότητας της
εμπειρίας γ) η βασική πανδιεισδυτική δυστυχία της ύπαρξης.
Διαύγεια - Φωτεινότητα: Η μια από τις τρεις όψεις της φύσης
του πνεύματος. Οι άλλες δύο είναι η Κενότητα και το
Ανεμπόδιστο. Αντιστοιχεί στην όψη Σαμπογκακάγια της
Φώτισης και είναι η έμφυτη ικανότητα του πνεύματος να
γνωρίζει, να αντιλαμβάνεται και να βιώνει.
Εγώ: ο φανταστικός εαυτός ή ταυτότητα των ατόμων (ατομικό
εγώ) και των πραγμάτων (εγώ φαινομένων) που στην ουσία, από
τη φύση τους στερούνται κάποιας ανεξάρτητης ταυτότητας.
Επιθυμητές ιδιότητες: Αναφέρεται σε ιδιότητες που κάποιος
τις θεωρεί άξιες επιθυμίας να τις αποκτήσει.
Θεότητες Γιντάμ): αντιπροσωπεύουν τον Βούδα όπως τον
βλέπει ένα κοινό άτομο σε κάποιο ορισμένο στάδιο της
πνευματικής του ανάπτυξης.
Κάρμα: Ειμαρμένη. Ο νόμος του Κάρμα είναι η δοξασία της
πράξης και του αποτελέσματος. Αυτή δέχεται ότι όλες οι
εμπειρίες μέχρι τις πιο μικρές λεπτομέρειες είναι αποτέλεσμα
προηγουμένων πράξεων και όλες οι μελλοντικές καταστάσεις
καθορίζονται απ' αυτό που γίνεται στο παρόν. Οι θετικές πράξεις
οδηγούν στα ανώτερα βασίλεια της Σαμσάρα ή, με την παρουσία
της φωτισμένης στάσης, προς την απελευθέρωση. Οι αρνητικές
οδηγούν στη διαιώνιση της σύγχυσης και του πόνου.
Κενότητα: η αληθινή φύση όλων των πραγμάτων. Η απουσία
στα όντα και στα αντικείμενα μιας ανεξάρτητης ύπαρξης και
διαρκούς αυτοφύσης. Η Κενότητα είναι σαν το διάστημα,
αγέννητη και ακατάπαυστη.
Καθαρό πεδίο: η σφαίρα της δραστηριότητας ενός Βούδα. Ένα
Βουδικό βασίλειο όπου τα όντα ωριμάζουν προς τη Φώτιση.
Μαχαγιάνα - Μεγάλο Όχημα: Αυτό το Όχημα θεμελιώθηκε
στις διδασκαλίες που παρουσίασε ο Βούδας Σακυαμούνι στην
Αετοκορφή στη Βόρεια Ινδία σε μια συνάθροιση των Βούδα,
Μποντισάττβα και Άρχατ. Αυτές οι διδασκαλίες υπερβαίνουν την
ατομική απελευθέρωση στην οποία δίνουν έμφαση οι σχολές της
Χιναγιάνα των οποίων το τέρμα είναι η Νιρβάνα, και διδάσκουν
μια ανώτερη θεώρηση, βασισμένη στην κενότητα όλων των
φαινομένων, μεγάλη συμπόνια για όλα τα όντα και αναγνώριση
της παγκόσμιας Βουδικής φύσης.
Μαχασάντι σύστημα, κείμενο ή Μεγάλης Τελειότητας
σύστημα, διδασκαλία: Το υψηλότερο σύστημα εκπλήρωσης
της Φώτισης, με τον πιο άμεσο τρόπο στη σχολή Νίινμα.
Μποντιτσίττα: Υπάρχει η σχετική και η απόλυτη Μποντιτσίττα.
Η σχετική προβάλλει από το διαλογισμό του ασκητή πάνω στη
συμπόνια για όλα τα όντα. Αυτό οδηγεί βαθμιαία στην απόλυτη
Μποντιτσίττα, την αληθινή φύση της πραγματικότητας, αβίαστη
συμπόνια για όλα τα όντα που διεισδύει παντού. Η ανάπτυξη
αυτής της "Άποψης της Φώτισης" είναι ένα απαραίτητο τμήμα
όλων των ασκήσεων της Βατζραγιάνα.
Μποντισάττβα: Το ιδεώδες του ανθρώπου της Μαχαγιάνα. Το
ον που απαρνιέται κάθε εγωικό στοιχείο και δε μπαίνει στη
Νιρβάνα αν δεν ελευθερώσει πρώτα όλα τα όντα.
Μούντρα: Σύμβολα οποιουδήποτε είδους ή συμβολικές
χειροπραξίες που ακολουθούν τις ασκήσεις Σάντανα.
Μάνταλα: Η ενοποίηση πολλών στοιχείων σε ένα. Εμφανής
πολυπλοκότητα και χάος απλοποιούνται σε ένα τύπο και μια
φυσική ιεραρχία. Ο εξωτερικός κόσμος, το σώμα, το επίπεδο του
πνεύματος και η ολότητα μπορούν να θεωρηθούν σαν Μάνταλα.
Μάνταλα είναι επίσης συμβολική γραφική αναπαράσταση ενός
βασιλείου ύπαρξης μιας Ταντρικής θεότητας ή η τακτοποίηση
προσφορών σε μια ταντρική τελετή.
Νιρβάνα: Στη Χιναγιάνα η υπέρβαση της δυστυχίας, η παύση
της γέννησης στη Σαμσάρα, το σταμάτημα της άγνοιας και των
συγκρουόμενων συναισθημάτων. Για τη Μαχαγιάνα η Νιρβάνα
είναι ένας σταθμός σαν μια απατηλή πόλη στην έρημο που
δημιουργήθηκε από τον Βούδα για να ενθαρρύνει τους
ταξιδιώτες. Η Φώτιση απαιτεί όχι μόνο εξάλειψη της άγνοιας
αλλά επίσης συμπόνια και επιδέξια μέσα για να εργαστεί κανείς
με τη σύγχυση όλων των όντων. Ο Άρχατ δεν πετυχαίνει πλήρη
Φώτιση εξαιτίας της μη ανεπτυγμένης του συμπόνιας. Σύμφωνα
με την παράδοση της Βατζραγιάνα, η επίτευξη της Χιναγιάνα και
Μαχαγιάνα είναι αναγκαίες αλλά περιέχουν δόγμα. Είναι
απαραίτητο ο Γιόγκι να αναπτύξει πλήρη συνεργασία με το
φαινομενικό κόσμο και να δοκιμάσει ένα πιο διεισδυτικό
ξεσκέπασμα της ρίζας του εγώ. Ο όρος Νιρβάνα μπορεί να έχει
την πιο θετική έννοια όταν αναφέρεται στη Φώτιση ή μπορεί να
έχει ένα περιορισμένο ή υποτιμητικό νόημα όταν αναφέρεται σ'
έναν περιορισμένο σκοπό παύσης.
Ντάρμα: Όρος με πολλές έννοιες. Ειδικότερα αναφέρεται στη
διδασκαλία του Βούδα, τη λεπτή κατανόηση του κόσμου, πώς
λειτουργεί το πνεύμα, πώς διαιωνίζεται η Σαμσάρα, πώς
υπερβαίνεται κλπ.
Νιινμά(πα): Μια από τις τέσσερις κύριες παραδόσεις του
Θιβετανικού Βουδισμού. Για τους Νιινμάπα ο Παντμασαμπάβα
(Γκούρου Ρίνποτσε) είναι η κεντρική μορφή όπου παίρνουν
προστασία.
Ντακίνι: υπάρχουν πολλά είδη και επίπεδα των Ντακίνι. Μπορεί
να είναι γυναίκες με ιδιαίτερα χαρίσματα, θηλυκές διαλογιστικές
θεότητες ή Γιντάμ, θηλυκές ουράνιες αγγελιοφόροι και
προστάτιδες ή θηλυκές Μποντισάττβα που εκτελούν πράξεις για
το όφελος των όντων. Αντιπροσωπεύουν το βασικό χώρο της
γονιμότητας από τον οποίο προβάλλει η Σαμσάρα και η Νιρβάνα.
Εμπνέουν την ένωση των επιδέξιων μέσων — συμπόνια και της
Σοφίας - κενότητα.
Πνεύμα: η ροή της συνείδησης των όντων.
Σοφία 1) (Πράζνα) : η Πράζνα είναι η φυσική οξυδέρκεια
της επίγνωσης που βλέπει πέρα από την αντιληπτική διάκριση.
Περιλαμβάνει δύο στάδια: την αντίληψη των φαινομένων σαν
παροδικά, της έλλειψης του εγώ και του πόνου και μια ανώτερη
Πράζνα που βλέπει τη κενότητα, μια άμεση γνώση των
πραγμάτων όπως είναι.
2) (Τζνάνα): Η πρωταρχική Γνώση.
Σαμσάρα: 0 φαύλος κύκλος της μετενσαρκωμένης ύπαρξης.
Προβάλλει εξαιτίας της άγνοιας και χαρακτηρίζεται από πόνο. Ο
άναρχος και ατέλειωτος τροχός της επαναγέννησης .
Σκάντα: (πέντε) Πέντε σύνολα - συσσωρεύσεις που
περιγράφουν τη σωματική και πνευματική ύπαρξη όλων των
όντων στο Βασίλειο της Επιθυμίας.
Σάνγκα: Η κοινότητα κοινών ανθρώπων και Μποντισάττβα που
ασκείται στις διδασκαλίες του Βούδα.
Σαμάντι: Ακινητοποίηση του νου, διαλογιστική ενατένιση -
απορρόφηση, συγκέντρωση. Μια κατάσταση ολικής απόσυρσης
στην οποία ο νους παραμένει αμετακίνητος και το περιεχόμενο
του διαλογισμού και ο νους του διαλογιζόμενου γίνονται ένα.
Μπορεί να αναφέρεται σε μια εξαρτημένη κατάσταση
συγκέντρωσης ή σε μια μη εξαρτημένη, ρευστή και ανεμπόδιστη
εμπειρία.
Σάντανα: Ένα είδος τελετουργικού κειμένου Βατζραγιάνα
καθώς επίσης και η ίδια η διαλογιστική άσκηση που περιγράφει.
Συμπόνια: Υπάρχουν τρία επίπεδα συμπόνιας στη Μαχαγιάνα:
Η συμπόνια σε σχέση με τα όντα, με τα φαινόμενα και η
συμπόνια χωρίς σημείο αναφοράς.
Ταντρικό σύστημα, όχημα, παράδοση: δες Βατζραγιάνα.
Χιναγιάνα: Ένα από τα τρία οχήματα του βουδισμού. Ο δρόμος
του Άρχατ. (δες υποσημείωση παρακάτω).
Φώτιση: Όταν τα λεπτότερα ίχνη της άγνοιας γύρω από τη φύση
της πραγματικότητας διαλύονται, αυτό το αποκαλούμε "Φώτιση"
. (δες Νιρβάνα) .
ΥΠΟΣΗΜΕΙΩΣΕΙΣ
Ατσάρια
Πραγματωμένος δάσκαλος . Εδώ αναφέρεται στον
Παντμασαμπάβα που έφερε τη Βατζρaγιάνα στο Θιβέτ τον
όγδοο αιώνα.
Αμιτάμπα
Ο Σαμπογκακάγια Βούδας της Βουδικής οικογένειας του λωτού
όπου ανήκει ο Παντμασαμπάβα.
Τέσσερις Αλήθειες
Τέσσερις βασικές ενοράσεις του Βουδισμού που αποτελούν τις
πρώτες διδασκαλίες του Βούδα: η δυστυχία της κατεστημένης
ύπαρξης (δες γλωσσάρι), η πηγή της δυστυχίας, η παύση της
δυστυχίας και το μονοπάτι που οδηγεί στην παύση της.
Αέρας δοχείου
Αέρας (πράνα, τσι) είναι η λεπτή ενέργεια που κυκλοφορεί στις
"αρτηρίες" μας (νάντι, ενεργειακά κανάλια) και δοχείο είναι η
κοιλιακή χώρα.
Άρχατ
Αυτός που έχει "νικήσει τον εχθρό" - τα πάθη και την άγνοια που
κρατούν κάποιον κλειδωμένο στη Σαμσάρα. 0 Άρχατ
αντιπροσωπεύει το ιδανικό της Χιναγιάνα και είναι αυτός που
έχει βιώσει την παύση της δυστυχίας.(δες νιρβάνα στο
γλωσσάρι).
Βάτζρα
Τελετουργικό αντικείμενο και σύμβολο που συμβολίζει την
αφθαρσία του πνεύματος και τα επιδέξια μέσα.
Βραχμάνος Σαραχάπα
633 μ. Χ. Ινδός Μαχασίντα που είναι φημισμένος για τα
Ταντρικά τραγούδια του (Ντόχας).
Βινάγια
Το τμήμα του Βουδιστικού κανόνα που αφορά τη μοναστική
πειθαρχία και ηθική συμπεριφορά.
Άρωμα μόσχου
Αφροδισιακό άρωμα στον αδένα του λαιμού ενός είδους ελαφιού
που εκκρίνεται για να προσελκύσει το θηλυκό.
10 κατευθύνσεις
Οι τέσσερις γνωστές, οι τέσσερις ενδιάμεσες, το ζενίθ και το
ναδίρ.
Γυρίζω τον τροχό
Εικονικό παράδειγμα που σημαίνει θέτω την κίνηση και τη
διατηρώ έχοντας την έννοια της αυθόρμητης αέναης συνέχισης
της δράσης.
Γιέσε Τσόγκιελ
Πραγματωμένη ασκήτρια, σύντροφος και μαθήτρια του
Πάντμασαμπάβα.
Γκαρούντα
Ουράνιο γεράκι που όταν εκκολάπτεται είναι πλήρως
ανεπτυγμένο μέσα στο αυγό του και γι' αυτό συμβολίζει την
αφυπνισμένη φύση του πνεύματος.
Επιδέξια μέσα
Δες Βατζραγιάνα
θεοί
Οι κάτοικοι του υψηλότερου επίπεδου (του λιγότερου οδυνηρού)
της Σαμσάρα. Χωρίζονται στους θεούς του "βασιλείου της
επιθυμίας" του "βασιλείου με μορφή" και αυτού «χωρίς μορφή».
6 Κοσμήματα και 2 Μεγάλες Οντότητες
Είναι έξι μεγάλοι Ινδοί δάσκαλοι και δύο κύριοι μαθητές
του Βούδα Σακυαμούνι.
καρδιά
Εκεί όπου πρέπει πάντα να βρίσκεσαι (στο κέντρο σου).
Μιλαρέπα
Ένας από τους πιο ξακουστούς Θιβετανούς Γιόγκι. Ήταν ένας
λαϊκός που το τιμούν σαν έναν που έφτασε στην τέλεια Φώτιση
σε μια ζωή.
Μαντζούσρι και Μετρέγια.
Δύο από τους κυριότερους Μποντισάττβα.
84 Μαχασίντα
Μεγάλοι Ταντρικοί δάσκαλοι φημισμένοι για τη μετουσίωση που
προκάλεσαν στο φαινομενικό κόσμο μέσω της πνευματικής τους
δύναμης. Προέρχονταν από κάθε κοινωνική τάξη και ανέπτυξαν
τα μέσα με τα οποία το Ντάρμα μπορεί να εξασκείται
αποτελεσματικά από ανθρώπους ποικίλων τάσεων και
ικανοτήτων.
quark
Στη σύγχρονη φυσική είναι στοιχειώδεις οντότητες που έχουν
καθιερωθεί αξιωματικά, για να εξηγήσουν τους σχηματισμούς
και τις αλληλεπιδράσεις των υποατομικών σωματιδίων.
Μαχαμούντρα
Αναφέρεται στην πραγμάτωση της αληθινής φύσης του
πνεύματος.
Μαντιαμίκα
Φιλοσοφική σχολή της Μαχαγιάνα που ιδρύθηκε από τον
Ναγκαρτζούνα και βασίζεται στην Πράζνα Παραμίτα Σούτρα
που δίνουν έμφαση στη Κενότητα.
Μάντρα
Λεκτικές εκφράσεις της Φώτισης. Σανσκριτικές λέξεις ή συλλαβές
που εκφράζουν την πεμπτουσία των διαφόρων ενεργειών και η
οποία μέσω του ήχου εκφράζεται με την ομιλία, την αναπνοή και
την κίνηση. Εκτελείται συνήθως σε συνδυασμό με οραματισμό
και Μούντρα.
Μπάρντο
Εδώ αναφέρεται στην περίοδο μεταξύ θανάτου και
επαναγέννησης.
Το μη αναγνωρισμένο
που δεν το αναγνωρίζουν σαν αυτό που είναι.
Ναρόπα
1016—1100 μ.Χ. Μαθητής του Τιλόπα και δάσκαλος του Μάρπα
από τη Βεγγάλη, Ινδίες.
Νεανικό Σώμα Βάζου. Τιλόπα
Η νεανικότητα συμβολίζει τη Φώτιση που είναι πάντα νέα και 988-1069 μ. Χ . Iνδός Μαχασίντα, ο δάσκαλος του Ναρόπα.
φρέσκια και το βάζο συμβολίζει την ικανότητα του σώματος να Τσάκρα
περιέχει σαν δοχείο όλες τις ανεξάντλητες ιδιότητες. Τα 4 (ή 5 η και παραπάνω ανάλογα με την έμφαση που δίνεται
Νταρμακάγια στην ανάλυση του κάθε κειμένου) κύρια κέντρα συσσωρευμένης
Το αγέννητο πρωταρχικό πνεύμα πέρα από αντιλήψεις - η ίδια η ενέργειας του απατηλού σώματος που βρίσκονται κατά μήκος
Φώτιση. Παρ’ όλο που είναι χωρίς μορφή και πέρα απ’ όλες τις του κεντρικού καναλιού στο κεφάλι, στο λαιμό, στην
δραστηριότητες, εκδηλώνεται με το Σαμπογκακάγια και το καρδιά και στον αφαλό. (Τα υπόλοιπα είναι στο περίνεο και
Νιρμανακάγια για να εκπληρώσει τους σκοπούς των όντων. μέχρι το κεφάλι βρίσκονται περισσότερα)
Ντάρματα Τύμπανο και καμπάνα
Η ουσία της πραγματικότητας, η απόλυτα αγνή φύση, βασική Τελετουργικά αντικείμενα που συμβολίζουν το πρώτο την
φύση όλων των φαινομένων. ενότητα της Σαμσάρα και της Νιρβάνα και το δεύτερο τη Σοφία.
Τα Τρία Πολύτιμα Πετράδια. Τροχός
Ο Βούδας, ενσωμάτωση της Φώτισης, το Ντάρμα, διδασκαλία του Ο τροχός έχει την έννοια της ενεργοποίησης μιας διεργασίας
Βούδα και το Σάνγκα, κοινότητα των ασκητών. που έχει ξεκινήσει και συνεχίζει.
Νερόκαρδιάς
Συγκέντρωση του στοιχείου του νερού στην καρδιά που προκαλεί
αντίστοιχα συναισθήματα.
Μαχαίρι που πιάνεται
Αντίθετα από το άπιαστο σπαθί.
Σαμανταμπάντρα
Ο πρωταρχικός Νταρμακάγια Βούδας.
Σώμα ουράνιου τόξου
Αναφέρεται σ’ ένα Γιόγκι που έχει μεταστρέψει πλήρως τη
φυσικοσωματική εμπειρία σε πρωταρχικό διάστημα. Παρ’ όλο
που κρατάει ένα φαινομενικό σώμα κατά τη διάρκεια της ζωής
του, στο θάνατο το σώμα του μετατρέπεται σε καθαρή
ακτινοβόλα ενέργεια και εξαφανίζεται σαν ένα ουράνιο τόξο
στον ουρανό, μερικές φορές αφήνοντας πίσω μόνο μαλλιά και
νύχια, σαν σημάδι της πραγμάτωσής του.
Σαντιντέβα
Ινδός δάσκαλος και συγγραφέας ενός σπουδαίου κειμένου.
Σάμαγια
Η Βατζραγιανική αρχή της δέσμευσης με την οποία η συνολική
εμπειρία του μαθητή προσδένεται στο μονοπάτι.
Σίντι
Τα κοινά Σίντι είναι δυνάμεις που αποκτά κανείς που έχουν να
κάνουν με την κυριαρχία πάνω στο φαινομενικό κόσμο. Το
ανώτερο Σίντι είναι η ίδια η Φώτιση.
Τάρα
Δημοφιλής θεότητα στο Θιβέτ που ενσαρκώνει τη θηλυκή όψη
της Συμπόνιας.
ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ
Στο πίσω εξώφυλλο
Αφιέρωση
Ένα ασυνήθιστο βιβλίο, έκφραση της έμφυτης κατάστασής
Πρόλογος ελληνικής μετάφρασης
μας, πέρα από δοξασίες, θρησκευτικά και φιλοσοφικά
Αντί προλόγου συστήματα.
Εισαγωγή Όπως αναφέρεται κάπου: "παρ’ όλο που δεν υπάρχει

Ατομικά και γενικά φαινόμενα
Τα δύο άκρα και πέρα από τα δύο άκρα
Αλληλουχία
ανάγκη να χρησιμοποιούμε λέξεις για να περιγράψουμε την
πραγμάτωση, οι λέξεις έρχονται αυτόματα όλο και
περισσότερες για να περιγράψουν το απερίγραπτο πνεύμα
μας " .

Συνήθεια, όνειρα και χρόνος Η απόπειρα να χρησιμοποιηθεί ο λόγος για να εκφραστεί το

ανέκφραστο δε γίνεται για να ικανοποιηθεί ο νους ή για την
Το παιχνίδισμα του πνεύματος
απόκτηση εκλεπτυσμένων αντιλήψεων να "δούμε" τα
Η μαγεία και το μυστηριώδες πράγματα από μια νέα επιπρόσθετη οπτική γωνία, αλλά για
Θεραπεία να απογυμνωθούμε από τα κεκτημένα εγωικά στοιχεία και
Ενέργεια και δύναμη να μείνουμε μετέωροι στο ανοιχτό στερέωμα του
"Πνεύματος Σοφίας", την καθαρή θέαση - Σοφία που είναι
Σεβασμός
έμφυτη στο πνεύμα μας.
Παράδοση

Τέχνη

Απομόνωση

Η άσκηση του διαλογισμού

Επίλογος

Γλωσσάρι