"Ήταν το έτος 1 προ Χριστού, μια σκοτεινή νύχτα που

έριχνε καρεκλοπόδαρα. Σε ένα ταπεινό σπίτι της Πα­

λαιστίνης ακούστηκε μια φωνή:
«Χαίρε, Μαρία, είμαι ο Γαβριήλ. Εσύ είσαι η
Παρθένος;»
«Όχι, αλλά εσένα τι σε κόφτει; ~Ερχεσαι εδώ ντυ­
μένος γαλοπούλα με φτερά, και κάνεις και ηλίθιες ε­
ρωτήσεις!;»
«Πρέπει να μάθω ... »
«Κι εσύ ποιος είσαι, καλέ; Ο γυναικολόγος του Ι­
ΚΑ; Όχι; Ε τότε, να κοιτάς τη δουλειά σου!»
Αλλά ο Γαβριήλ επέμενε:
«Πρέπει να μου πεις. l'v1;ε στέλνει ο Παντεπόπτης.
0ς τα πάντα τήλε ορά!»
«Και δεν το 'λεγες αμέσως πως είσαι από την τη­
λεόραση; Λοιπόν: δεν είμαι παρθένα, δεν ντρέπομαι
να ποζάρω γυμνή και ξέρω και χορό ... Προσλαμβά­
νομαι;»

Ο Γαβριήλ τα 'χε χαμένα:

«Μα ... μα είσαι στ' αλήθεια η Μαρία;»
130 ΤΖΟΜΠΕ ΚΟΒΑΤΑ

«Όχι, είμαι η Στεφανία, τρέχει τίποτα; Ποια είν'

τούτη η Μαρία; Καμία με μέσον; Έι, γύρνα πίσω, κα­
λέ, πού πας; Κοίτα, ξέρω και μιμήσεις ... »

Ήταν πάντα το έτος 1 προ Χριστού, μια σκοτει­

νή νύχτα που έριχνε καρεκλοπόδαρα, μόνο λίγο πιο
αργά. Σε ένα άλλο ταπεινό σπίτι της Παλαιστίνης α­
κούστηκε η ίδια φωνή:
«Χαίρε, Μαρία, είμαι ο Γα:βριήλ!»
«Χαίρω πολύ, κύριε Γλάρε ... »
«Δεν είμαι γλάρος. Μα εσύ είσαι στ' αλήθεια η
Μαρία;»
«Βεβαίως, κύριε Πελεκάνε ... »
«Είσαι όντως η Μαρία από τη Ναζαρέτ;»
«Όχι, είμαι η Μαρία από την Κάτω Κωλοπετεινί­
τσα, έχει διαφορά; Έι, κύριε Φοινικόπτερε, πού πά­
τε να φύγετε, δεν σας αρέσει η Κωλοπετεινίτσα;»

Ήταν πάντα το έτος 1 προ Χριστού, μια σκοτει­

νή νύχτα που έριχνε καρεκλοπόδαρα, μόνο πολύ πιο
αργά. Στο μυριοστό ταπεινό σπίτι της Παλαιστίνης α­
κούστηκε η γνώριμη φωνή:
«Αυτή είναι η τελευταία προσπάθεια. /Υ στερα θα
γυρίσω πάνω και θα στείλω τον aρχάγγελο Πεπινιέ­
λο να ψάξει γι' αυτήν την ευλογημένη τη Μαρία!»
Και τη στιγμή εκείνη έφτασε μια νέα γυναίκα:
«Χαίρετε, είμαι η Μαρία, η παρθένος της Ναζα­
ρέτ. Μπορώ να σας εξυπηρετήσω;»
«Χαίρε, Μαρία. Πόσο χαίρομαι που σε βρίσκω ε­
πιτέλους ... /Ηρθα να σου φέρω την είδηση».
Η ΒΙΒΛΟΣ ΓΙΑ ΑΘΕΟΦΟΒΟΥΣ 131

«Κι εσύ τι είσαι, εκφωνήτρια; Κι από πότε τις εκ­

φωνήτριες ειδήσεων τις ντύνουν φραγκόκοτες με πού­
πουλα;»
«Έλα, βρε Μαριώ, μην aρχίζεις κι εσύ τα ίδια!
Ήρθα να σου πω ότι θα μείνεις έγκυος».
«Άσε τις αηδίες! Εμφανίζεσαι ντυμένος παπαγά­
λος και κάνεις και πνεύμα αποπάνω!»
«Δεν έχω ντυθεί παπαγάλος, Μαρία. Είμαι άγγε­
λος! Ήρθα να σου φέρω το φως ... »
«Και δεν το 'λεγες πως είσαι από τη ΔΕΗ, άνθρω­
πέ μου! Πάνε δυο μήνες που 'χουν σαλτάρει όλα. Δί­
πλα είναι ο μετρητής ... »
Χρειάστηκε να βάλει ο Θεός το χέρι του για να
πειστεί η Παναγία, η οποία εκείνο το βράδυ έμεινε
έγκυος, όπως είχε αναγγείλει ο aρχάγγελος Γαβριήλ.

Και χρειάστηκαν ακόμα περισσότερα για να πει­

στεί ο Ιωσήφ, που ύστερα από πολλές οικογενειακές
συζητήσεις δέχτηκε ευχαρίστως να γίνει μπαμπάς του
Ιησού. Και από τη μέρα εκείνη άρχισε να χαμογελάει,
και ο κόσμος τον κοιτούσε κι έλεγε: «Τον άγγιξε η
χάρις του Κυρίου».

Αφού πέρασαν εννέα μήνες, η Παναγία γέννησε

μέσα σ' ένα στάβλο, ανάμεσα σ' ένα βόδι κι ένα γα'ί­
δουράκι. Και αυτή η παράδοση διατηρήθηκε ανά τους
αιώνες, κι ακόμα και σήμερα γυναίκες που περιθάλ­
πονται από το υπάρχον σύστημα υγείας γεννούν ενίο­
τε μέσα σε νοσοκομεία-στάβλους, περιστοιχισμένες
από γα'ίδάρους και παντός άλλου είδους ζώα.
132 ΤΖΟΜΠΕ ΚΟΒΑΤΑ

Και έτσι έγινε και γεννήθηκε ο Ιησούς, ο επιλε­

γόμενος Σωτήρ - Σωτηράκης για τους φίλους.
Και φίλοι, συγγενείς και περίεργοι μετέβησαν στο
στάβλο να φέρουν δώρα· βοσκοί με αρνιά στους ώ­
μους, οργανοπαίχτες με τσαμπούνες, μωρά και νεά­
νιδες διέσχισαν ρυάκια από αλουμινόχαρτο και λό­
φους από στρατσόχαρτο για να δουν το Θείον Βρέ­
φος. Ο Ιωσήφ τούς υποδεχόταν όλους με το χαμόγε­
λο και ο κόσμος έλεγε: «Τον άγγιξε η χάρις του Κυ­
ρίου».
Και ιδού, χτύπησαν την πόρτα του στάβλου.
«Ποιος είναι;» ρώτησε ο Ιωσήφ.
«Τα τρία Μάτζι με τα ντώρα».
«Και τι δώρα φέρατε, Μάτζι; Κύβους Μάτζι για
το φαγητό;»
«Άνοιξε και τα ντεις!»
Και άνοιξε ο Ιωσήφ και είδε τους τρεις Μάγους
με τα δώρα: τον Γασπάρ, τον Βαλτάσαρ και τον Μελ­
χιόρ, με τις τρεις καμήλες τους, τις Χιούι, Λιούι και
Ντιούι, σκεπασμένες με υφάσματα, σπαθιά, καρό,
μπαστούνια, κούπες, ντάμες και βαλέδες.
Έφερναν δώρα λίβανο, χρυσό και σμύρνα.
«Τι είναι η σμύρνα;» ρώτησε ο Ιωσήφ.
Και είπε ο Βαλτάσαρ:
«Αυτό ντεν το κατάλαβε ποτέ κανείς».

Στο μεταξύ, σ' ένα κάστρο όχι μακριά από τη Βη­

θλεέμ, ένας κακός και μοχθηρός βασιλιάς ονόματι Η­
ρώδης ρώτησε τον καθρέφτη του:
...«ΤΙ Ε/ΝΑΙ Η ΣΜΥΡΝΑ;:ο ΡDΤΉΣΕ IJ ΙΗ1.ΙJΊΣ•••
...ΚΑΙ ΕΙΠΕ IJ ΒΑιfΤΆΣΑΡ:
«ΑΠΙJ 4ΕΝ TIJ KArAιfABE Π'ΙJΤΕ ΚΑΝΕ/Σ•• :•
Η ΒΙΒΛΟΣ ΓΙΑ ΑΘΕΟΦΟΒΟΥΣ 135

«Καθρέφτη, καθρεφτάκι μου, ποιος είναι ο μεγα-

λύτερος βασιλιάς στο βασίλειο;»
Και ο καθρέφτης απάντησε:
«0 Βασιλεύς των ου-ρα-νών
καιαι ποι- και ποι-η-τής των όόόλων
εν τω σπηλαίω τί-κτε-ται
εεν φά- εν φάτνη των αλόόόγων».
«Όλα τα σφάζω, όλα τα μαχαιρώνω!» ούρλιαξε ο
Ηρώδης και, λυσσασμένος από το κακό του, πήρε
σβάρνα σπήλαια και φάτνες και, έτσι γι' αρχή, έσφα­
ξε όλα τα άλογα.
Ύστερα πήγε στον κυνηγό και διέταξε:
«Τράβα στη Βηθλεέμ και σκότωσε όλα τα νεογέν- /~
νητα, καθώς και όσα λέγονται Χιονάτη!»
Και ο κυνηγός πήγε, αλλά πριν απ' αυτόν έφτασε
στη Βηθλεέμ ένας άγγελος φτερωτός, που έτρεξε α­
μέσως στον Ιωσήφ:
«Εσύ πρέπει να είσαι ο aρχάγγελος Γαβριήλ», εί­
πε ο Ιωσήφ, που δεν τον είχε δει ποτέ του και οι·α­
πόψεις του για την όλη ιστορία ήταν πολύ συγκεχυ­
μένες.
«Όχι, είμαι ο aρχάγγελος Πεπινιέλο. Ο Γαβριήλ
παραιτήθηκε λόγω νευρικού κλονισμού περίπου ένα
χρόνο πριν ... »
Και ο Ιωσήφ aνήσυχος είπε:
«Α, δεν πιστεύω να 'ρθες να αναγγείλεις πως η
Μαρία θα δώσει αδελφούλα στον Ιησού, ε;;»
«Όχι», είπε ο Πεπινιέλο, «τέρμα τα μωρά. Ήρθα
να σας πω ότι πρέπει να πάτε αμέσως στην Αίγυπτο».
«Μα εγώ είχα κλείσει για τη Μαντόνα ντι Καμπί-
136 ΤΖΟΜΠΕ ΚΟΒΑΤΑ

λιο! Ξέρετε, είναι ξαδέλφη της γυναίκας μου και μας

δίνει τζάμπα εισιτήρια για σκι!»
Αλλά ο Πεπινιέλο επέμεινε:
«Πρέπει να φύγετε, ψάχνει να σας βρει ο Ηρώ­
~ης!»
«Ποιος είναι; Αυτός που επινόησε την παιδαγω­
γική μέθοδο;»
«Όχι», αποκρίθηκε ο Πεπινιέλο, «αυτή είναι η μέ­
θοδος Μοντεσόρι. Ο Ηρώδης είναι ο Βασιλεύς!»
Και είπε ο Ιωσήφ: «Κετόν!» που στην αρχαία α­
ραμα·ίκή γλώσσα σημαίνει: «Καλύτερα να ξεκινάμε
αμέσως, γιατί έτσι και μας βουτήξει αυτός, μας έκα­
νε με τα κρεμμυδάκια!»
Κι έτσι ο Ιωσήφ και η Μαρία με το μικρό Ιησού
και το γα.ίδαράκο βρέθηκαν στα διόδια του αυτοκι­
νητοδρόμου της Ναζαρέτ και τράβηξαν άρον άρον
για την Αίγυπτο.
Ύστερα από μηνών ολόκληρων πορεία έφτασαν
στη γη του Ααράν και πήγαν στην πανσιόν «0 στά­
βλος».
«Πώς τα περνά κανείς εδώ;» ρώτησε ο Ιωσήφ.
«Θε.ίκά», απάντησε ο διαχειριστής.
«Τότε κaνει για την περίπτωσή μας», είπε ο Ιη­
σούς, και εγκαταστάθηκαν εκεί.
Και η είδηση έφτασε στ' αυτιά του Ηρώδη, αλλά
αυτός, που ήταν μάλλον αγεωγράφητος, νόμισε πως
το Ααράν ήταν ένα πράσινο ζώο που ζει στους βάλ­
τους, και δεν κατάλαβε ποτέ του πού κατέληξε ο Ιη­
σούς.