Professional Documents
Culture Documents
C
KONYA TEKNİK ÜNİVERSİTESİ
MÜHENDİSLİK VE DOĞA BİLİMLERİ FAKÜLTESİ
MAKİNA MÜHENDİSLİĞİ BÖLÜMÜ
MMU-1
HAZIRLAYANLAR
ALİ ERGÜNER
141210012
ÖMER FARUK DEMİR
131210132
DANIŞMAN
DOÇ.DR. MEHMET BAĞCI
KONYA/2019
PROJE BİLDİRİMİ
DECLARATION PAGE
I hereby declare that all information in this document has been obtained and
presented in accordance with academic rules and ethical conduct. I also declare that, as
required by these rules and conduct, I have fully cited and referenced all material and
results that are not original to this work.
İmza İmza
Tarih: 03.01.2019
ÖZET
MAKİNA MÜHENDİSLİĞİ UYGULAMALARI I PROJESİ
Giriş gücü ve çevrim oranı göz önüne alınarak, tasarımı yapılacak planet dişli
kutusunun 3 kademeli olacağına karar verilmiştir. Projede planet dişli redüktörün giriş ve
çıkış milleri birbirine paraleldir ve düz dişli kullanılmıştır. Gerekli çevrim oranını elde
edebilmek için her kademedeki güneş dişlilerin diş sayıları seçilmiştir. Seçilen güneş dişli
diş sayıları kullanılarak planet dişli mekanizmalarda konstrüksiyon şartı verileri
sağlanmıştır. İstenen, uygun olan konstrüksiyon boyutları da hesaba alınıp dişlilerin
emniyetli bir biçimde çalışabilmeleri için uygun malzemeler seçilmiş, modül hesabı
yapılmıştır ve dişlilerin boyutları belirlendikten sonra rulman hesapları, taşıyıcı kol
hesapları, dişlilere ve yataklara gelen kuvvetler hesaplanmıştır. Bu kuvvetler
doğrultusunda; burulma momenti hesaplanıp, uygun mil malzemesi mil çaplarını
emniyetli bir biçimde çalıştıracak şekilde seçilmiştir. İstenilen ömrü elde edebilmek için
rulmanlı yatak hesaplamaları yapılmıştır.
Considering the input power and conversion ratio, it was decided that the
planetary gear box to be designed will be in 3 stages. In the project, the input and output
shafts of the planetary gear reducer are parallel to each other and the spur gear is used.
To obtain the required conversion ratio, the number of teeth of the sun gears in each stage
is selected. Construction condition data are provided in planetary gear mechanisms by
using selected number of solar gear teeth. Appropriate materials were selected for the safe
operation of the gears and the module calculation was made and the dimensions of the
gears were calculated and the forces coming from the bearing calculations, bearing arm
calculations, gears and bearings were calculated. According to these forces; torsion torque
is calculated and the appropriate shaft material is selected to operate the shaft diameters
safely. Bearings have been calculated to obtain the desired life.
Using the Solidworks program, the gears are drawn, the shaft design is made, the
manufacturing drawings of the parts are prepared and the planetary gear unit is assembled.
TABLO LİSTESİ……………………………………………………………………… ii
SEMBOLLLER……………………………………………………………………..... iv
ÖNSÖZ ............................................................................................................................ 0
1. GİRİŞ ........................................................................................................................... 1
Sayfa
Şekil 2.4 Planet dişli ile normal redüktör katı model karşılaştırılması 23
Şekil 3.2.1.a Çember dişli sabit, güneş dişli döndüren, kol döndürülen tertibi 32
Şekil 3.2.1.b Çember dişli sabit, kol döndüren, güneş dişli döndürülen tertibi 33
Şekil 3.2.2.a Güneş dişli sabit, çember dişli döndüren, kol döndürülen tertibi 33
Şekil 3.2.2.b Güneş dişli sabit, kol döndüren, çember dişli döndürülen tertibi 34
Şekil 3.2.3.a Kol sabit, güneş dişli döndüren, çember dişli döndürülen tertibi 35
Şekil 3.2.3.b Kol sabit, çember dişli döndüren, güneş dişli döndürülen tertibi 35
Şekil 4.5.5 Birinci Kademedeki Planet Dişlilere X-Y Düzleminde Gelen Kuvvetler
84
Şekil 4.5.7 Birinci Kademedeki Planet Dişlilere X-Z Düzleminde Gelen Kuvvetler
85
Şekil 4.5.9 Birinci Taşıyıcı Kol ile İkinci Kademe Arasındaki Mil Üzerindeki Burulma
Momenti 88
Şekil 4.5.11 İkinci Kademedeki Planet Dişlilere X-Y Düzleminde Gelen Kuvvetler
91
Şekil 4.5.13 İkinci Kademedeki Planet Dişlilere X-Z Düzleminde Gelen Kuvvetler
92
Şekil 4.5.15 İkinci Taşıyıcı Kol ile Üçüncü Kademe Arasındaki Mil Üzerindeki
Burulma Momenti 95
Şekil 4.5.17 Üçüncü Kademedeki Planet Dişlilere X-Y Düzleminde Gelen Kuvvetler
98
Şekil 4.5.21 Üçüncü Kademedeki Taşıyıcı Kol ve Çıkış Milindeki Burulma Momenti
102
Sayfa
Tablo 4.4.2 Çelik dişliler için 0.99 güvenilirlik le ve 107 tekrarda uygulanan eğilme
mukavemeti, 𝑆 46
Tablo 4.4.2 Çelik dişliler için 0.99 güvenilirlik le ve 107 tekrarda uygulanan temas
mukavemeti, 𝑆 47
Sayfa
𝜔 = İ𝑧𝑎𝑓𝑖 𝐻𝚤𝑧
𝑛 = 𝐷𝑒𝑣𝑖𝑟 𝑆𝑎𝑦𝚤𝑠𝚤
𝑍 = 𝐷𝑖ş 𝑆𝑎𝑦𝚤𝑠𝚤
𝑓 = 𝐾𝑜𝑛𝑠𝑡𝑟ü𝑘𝑠𝑖𝑦𝑜𝑛 Ş𝑎𝑟𝑡𝚤
𝐶 = 𝐸𝑙𝑎𝑠𝑡𝑖𝑠𝑖𝑡𝑒 𝐾𝑎𝑡𝑠𝑎𝑦𝚤𝑠𝚤
𝐾 = 𝐷𝑖𝑛𝑎𝑚𝑖𝑘 𝐾𝑎𝑡𝑠𝑎𝑦𝚤𝑠𝚤
𝐾 = 𝐵𝑜𝑦𝑢𝑡 𝐾𝑎𝑡𝑠𝑎𝑦𝚤𝑠𝚤
𝐾 = 𝐺ü𝑣𝑒𝑛𝑖𝑟𝑙𝑖𝑘 𝐾𝑎𝑡𝑠𝑎𝑦𝚤𝑠𝚤
𝐾 = 𝑆𝚤𝑐𝑎𝑘𝑙𝚤𝑘 𝐾𝑎𝑡𝑠𝑎𝑦𝚤𝑠𝚤
𝑆 , 𝑆 = 𝐸𝑚𝑛𝑖𝑦𝑒𝑡 𝐾𝑎𝑡𝑠𝑎𝑦𝚤𝑙𝑎𝑟𝚤
𝑚 = 𝑀𝑜𝑑ü𝑙
𝑉 = 𝑌𝑢𝑣𝑎𝑟𝑙𝑎𝑛𝑚𝑎 Ç𝑖𝑧𝑔𝑖𝑠𝑖 𝐻𝚤𝑧𝚤
𝐻 = 𝑀𝑜𝑡𝑜𝑟 𝐺ü𝑐ü
𝑃𝑆 = 𝑃𝑙𝑎𝑛𝑒𝑡 𝑆𝑎𝑦𝚤𝑠𝚤
𝜎 = 𝐴𝐺𝑀𝐴 𝐺𝑒𝑟𝑖𝑙𝑚𝑒𝑠𝑖
𝑑 = 𝑀𝑖𝑙 Ç𝑎𝑝𝚤
𝑘 = 𝑌ü𝑧𝑒𝑦 𝐾𝑎𝑡𝑠𝑎𝑦𝚤𝑠𝚤
𝑘 = 𝐵𝑜𝑦𝑢𝑡 𝐾𝑎𝑡𝑠𝑎𝑦𝚤𝑠𝚤
𝑘 = 𝑌ü𝑘 𝐾𝑎𝑡𝑠𝑎𝑦𝚤𝑠𝚤
𝑘 = 𝑆𝚤𝑐𝑎𝑘𝑙𝚤𝑘 𝐾𝑎𝑡𝑠𝑎𝑦𝚤𝑠𝚤
𝑘 = 𝐺ü𝑣𝑒𝑛𝑖𝑙𝑖𝑟𝑙𝑖𝑘 𝐾𝑎𝑡𝑠𝑎𝑦𝚤𝑠𝚤
𝐸 = 𝐸𝑙𝑎𝑠𝑡𝑖𝑠𝑖𝑡𝑒 𝑀𝑜𝑑ü𝑙ü
𝐴 = 𝑌ü𝑧𝑒𝑦 𝐴𝑙𝑎𝑛𝚤
𝐼 = 𝐴𝑡𝑎𝑙𝑒𝑡 𝑀𝑜𝑚𝑒𝑛𝑡𝑖
𝛾 = Ö𝑧𝑔ü𝑙 𝐴ğ𝚤𝑟𝑙𝚤𝑘
𝑙 = 𝑀𝑖𝑙 𝐵𝑜𝑦𝑢
𝐹 = 𝑅𝑎𝑑𝑦𝑎𝑙 𝑦ü𝑘
𝐹 = 𝑇𝑒ğ𝑒𝑡𝑠𝑒𝑙 𝑦ü𝑘
𝑏 = 𝐾𝑎𝑚𝑎 𝑔𝑒𝑛𝑖ş𝑙𝑖ğ𝑖
𝑆 = 𝐾𝑒𝑠𝑚𝑒 𝑀𝑢𝑘𝑎𝑣𝑒𝑚𝑒𝑡𝑖
ÖNSÖZ
Makine Mühendisliği Uygulaması-1 dersi kapsamında 3 kademeli aktarma mil
pozisyonları birbirine paralel ve eş merkezli, dişli türü olarak her 3 kademe için düz dişli
kullanılarak planet dişli redüktör tasarımı projelendirilmiştir. Bu projede dişli kutusu
tasarımında boyutlar, mukavemet kontrolü, sıkılık toleransları, yüzey kalitesi faktörleri,
güvenlik kriterleri ve malzeme özellikleri dikkate alınarak üst seviyede bir tasarım
hedeflenmiştir. Bu projede 3 kademeli planet dişli redüktör tasarımında gerekli olan
dişlilerin, millerin, rulmanlı yatakların ve planet taşıyıcıların boyut ve mukavemet
hesaplarını ve standart olmayan parçaların üretimi için gerekli olan teknik resimleri içerir.
Bunlara ek olarak dişliler, rulmanlar, segmanlar, keçeler, sıkılık toleransları hakkında
bilgiler içermektedir.
OCAK 2019
ALİ ERGÜNER
Şekil 1.1 3 Kademeli Dişli Kutusu Şekil 1.2 4 Kademeli Planet Dişli Kutusu
1
1.1.2 Kullanım Alanlarına Göre Redüktör tipleri
Vinç Redüktörleri
Ekstruder Redüktörler
Testere Redüktörleri
Kovalı Elevatör Redüktörleri
Karıştırıcı Redüktörleri
2
sağlanması için bu dişli gruplarının birkaç kademeli olarak tahrik aktarımında
bulunmaları gerekir.
Bunlarda düz dişliler gibi silindirik geometriye sahip dişlilerdir. Düz dişliden
farkları dişlerin helisel olmasıdır. Bu dişlilerin en önemli avantajı aynı büyüklükteki düz
dişliye nazaran daha yüksek değerlerde yük taşıyabilmeleri, daha sessiz ve daha yüksek
hızlarda çalışabilmeleridir.
Helisel dişli çiftlerinde bir diş diğerinden ayrılmadan önce komşu diş diğer dişli ile temasa
geçtiği için daha hassas ve daha sessiz çalışırlar. Bir helisel diş çiftinde dişlilerin biri sağ
helis ise diğeri sol helis dişlidir. Bu dişlilerin en büyük dezavantajı ise şaft
ve yataklara eksenel yönde kuvvet iletmeleridir (Bkz. Şekil A)
Şekil 1.3.1.2-A Bir Kademeli Helisel Dişli Şekil 1.3.1.2-B İki Kademe Helisel Dişli
3
1.3.1.3 Çavuş dişliler
Çavuş dişiler aynı eksendeki iki helis dişlinin bütün olarak imal edilmiş halidir.
Bu dişlilerden birisi sağ helis ise diğeri sol helis olarak açılırlar. Böylece helis dişlilerin
en büyük dezavantajı olan eksenel kuvvetler birbirini dengeleyerek şaft ve yataklara
eksenel yönde kuvvet aktarımı ortadan kalkmış olur. Bu helis dişler ortada çakışık
olmayıp, aralarında küçük bir kanal bulunmaktadır.
4
1.3.2 Eksenleri Çakışan Dişliler
Eksenleri birbiri ile çakışacak şekilde çalışan dişli gruplarıdır. Bunlarda kendi
aralarında aşağıda belirtilen tiplerde imal edilirler. (Bkz. Şekil B)
Bunlar eksenleri birbiri ile herhangi bir açıda çakışan düz konik dişlilerdir. En sık
karşılaşılan eksenler arası açısı 90 derece olan konik dişilerdir. Bu dişli çiftlerinin konik
açıları uzantısı aynı noktada buluşacak şekilde dizayn edilirler. Dişlilerden biri değişeceği
zaman mutlaka diğeri de değiştirilmelidir. Düz konik dişliler 1000 rpm den düşük
hızlarda, orta şiddette yüklerin olduğu, gürültünün fazla önemi olmadığı yerlerde
kullanılırlar.
5
Eğer sprial konik ana dişlisi sağ helis diş ise piyonu sol helis diş olmalıdır. Sprial konik
dişli ekseni, ana dişli ekseninden geçecek şekilde konumlandırılır. Sprial konik dişliler
devri 1000 rpm in üzerinde olan, yüksek şiddette yüklerin aktarılacağı ve sessiz çalışması
gereken yerlerde kullanılır. Eğer bu dişlilerde çevresel hız 40 m/sn den büyük olacaksa
dişlerin mutlaka taşlanmış olmaları gerekmektedir. Otomobillerin difransiyelinde
bulunan ve Ayna-Mahruti olarak bilinen dişliler sprial konik dişlilerdir.
6
1.3.3.1 Sonsuz Vida Dişleri
Eksenleri çakışmayan dişlilerden en fazla kullanılanı Sonsuz vida–dişlilerdir. Bu
dişliler titreşimsiz, sessiz, çok büyük indirgeme oranlarında ve çok yüksek hızlarda
çalışabildiğinden özellikle redüktörlerde kullanılan başlıca dişli çeşididir.Sonsuz vida-
Dişli çiftinde sonsuz vida ekseni dişliye teğet konumda bulunur(Bkz.Şekil C). Bu dişli
tipinin en büyük avantajlarından biri ise eğer adım açısı 50 den az ise bu dişlilerin
kendinden kilitlemeli (self-locking) olarak çalışabilmeleridir. Yani dönme hareketi
sonsuz vida üzerinden aktarılamayıp, fakat dişli üzerinden aktarılır ise sonsuz vida geri
dönmez. Böylece bazı uygulamalarda fren kullanma ihtiyacı kalmaz (örnek : Motor
çıkışında diş açısı 50 den az Sonsuz vida-dişli redüktörü bulunan ve yokuş yukarı tahrik
edilmekte olan bir tekerlekli araç, motor durduktan sonra fren olmasa bile geriye doğru
hareket etmez)
Şekil 1.3.3.2 Bir Kademeli Hypoid Dişli Şekil D Hypoid Dişli Şekil Gösterimi
7
1.3.3.3 Spiroid Dişliler
Yüksek tork aktarılması ve birbirine dik açıda tahrik iletimi gereken yerlerde
Spiroid dişliler kullanılır. Bu dişliler sessiz çalışan ve aktardıkları torka nispeten büyük
hacimleri olmayan kompakt dişli gruplarıdır. Bir diğer avantajları ise kolay sökülüp
takılabilir olmalarıdır. Sağladıkları indirgeme oranları 1:3 den 1:400 e kadar çıkabilir.
Spiroid ve Hypoid dişlilerin, Sonsuz vida ve Konik spiral dişlere göre en büyük avantajı
eksenler arası mesafe (Bkz. Şekil D) nedeni ile tahrik aktarımı esnasında daha fazla dişin
birbiri ile temas halinde bulunması (Bkz. Şekil 1.3.3.3) ve böylece daha yüksek tork
iletiminin mümkün olmasıdır.
8
1.4 Rulmanlar
Rulmanlar genel olarak yuvarlanma yolu elemanı tipine göre iki ana başlıkta
bilyalı ve makaralı rulman olarak sınıflandırılabilir. Ayrıca bilyalı rulmanlar nokta
temaslı, makaralı rulmanlar çizgisel temaslı olarak yüklenirler. Bu yüzden, bilyalı
rulmanların makaralı rulmanlara göre daha az sürtünmeye maruz kalırlar. Bilyalı
rulmanlar bu avantajlarından dolayı yüksek hızlardaki sistemlerde daha az ısınmaya
sebep oldukları için tercih edilirler. Fakat yine bilyalı rulmanlar noktasal temasta yüksek
kontakt stresine sahip olduğundan dolayı makaralı rulmanlar ile karşılaştırıldığında düşük
yük taşıma kapasitesine sahiptirler. Literatürde ve üretici kataloglarında 50 civarı rulman
tipi listelenmiştir. Bu rulmanların her biri spesifik uygulamalar için tasarlanmış ve
bunların her biri farklı makro geometriye sahiptir. Aşağıda en yaygın tipleri
tanımlanmıştır.
AVANTAJLARI
Ucuzdurlar
Daha az bakım gerektirirler
Çok yüksek devirlerde çalışabilirler
Sürtünme çok azdır
Gürültüsüz çalışırlar
Titreşim yapmazlar
Çalışma hassasiyetleri yüksektir.
DEZAVANTAJLARI
9
Moment taşıyamazlar
Eksen eğilmesine (açılanmasına) uygun değillerdir.
Ayarların bozulması rulmanın da bozulmasına neden olur
Boyuna eksen kaymalarına izin vermezler
10
Şekil 1.4.1.2 Çift Sıra Bilyalı Rulmanlar
11
Şekil 1.4.1.4 Eğik Bilyalı Rulmanlar
12
1.4.2 Silindir Makaralı Rulmanlar
Bu rulmanların iki önemli temel karakteristik özelliği vardır. Bunlar; çok yüksek radyal
yük taşımalarına karşın eksenel yük taşıyamazlar. Eksenel yönde kaymalara müsaade
ederler. Bu özellik termal genleşmelerden kaynaklanan şaft uzamasını kompanse etmek
açısından önemlidir. Diğer avantajları yüksek hızlarda dönebilirler, Çalışma
hassasiyetleri yüksektir, sessiz çalışırlar, sürtünme azdır, eksenel kaymalara imkân
verirler. Dezavantajları; eksenel yükleri alamazlar moment taşıyamazlar.
13
Şekil 1.4.2.1 Oynak Makaralı Rulman Şematik Gösterim
14
Şekil 1.4.2.3 Eksenel Makaralı Rulmanlar Şekil 1.4.2.3 B
15
Çizelge 4.2 Eksenel bilyalı rulmanların karakteristikleri
16
Çizelge 4.4 Küresel makaralı rulman karakteristikleri
17
2. PLANET DİŞLİ MEKANİZMALARI
Planet dişli mekanizmalarının temel görevi de diğer dişli sistemleri gibi hareket
ve güç iletmektir. Planet dişli mekanizmaları gerek çalışma prensibi gerekse yapısı
açısından diğer dişli sistemlerinden oldukça farklıdır. Düz, helis, konik veya sonsuz vida
ve çarkı gibi temel dişlilerden oluşmasına rağmen, küçük hacimde yüksek oranda iletim
özelliği ile planet dişli grubunu özel bir alan olarak incelenir.
18
2.2 Planet Dişli Mekanizmaları Hakkında Yapılmış Tanımlar
Planet sözcüğü, ilk duyulduğu anda astronomi ile ilgili bir kavramı
çağrıştırmasına rağmen, planet dişli sistemleri sadece sekil itibari ile güneş sistemine
benzetilmesinden dolayı bu isimle anılır, kavram açısından astronomi ile bir ilgisi yoktur.
19
Şekil 2.3 Basit planet dişli mekanizmasının ana kısımları
Basit bir planet dişli mekanizması şekil 2.3’de görülen dört temel elemandan
oluşur [Özen,2002]. Bunlar;
Dönme hareketi sırasında planet dişlilerin her bir noktası episikloid eğrisi çizdiğinden bu
sistemlere episikloidal veya epsilik dişli mekanizmaları da denir [Akkurt, 2000].
20
Planet dişli mekanizmalarında çok yüksek verim elde edilir.
Ağırlıkları ve boyutları normal mekanizmalara göre küçüktür. Genelde bu oran
normal mekanizmaların yarısı veya üçte biri kadardır.
Şekil 2.4 Planet dişli ile normal redüktör katı model karşılaştırılması
21
Santrifüj (merkezkaç) Kuvvetler: Planet eksenleri sabit olmadığından, özellikle
yüksek hızlarda planet dişlilerinin meydan getirdiği merkezkaç kuvvetler
yatakların kısa sürede bozulmasına neden olmaktadır. Bu durum tasarımcıları en
çok uğraştıran bir konudur. Bu dişlilerin iyice yataklanması ve hareketli olan bu
yatakların gerektiği şekilde yağlanması hayli sorun olmaktadır. Planet
mekanizmaların kronik arıza kaynağı bu yataklardır.
Isı Yığılması: Küçük bir hacime büyük bir güç sıkıştırılmış olup sürtünmeden
dolayı oluşan ısının dışarı nakli, alın dişli mekanizmalarınkinden daha zordur.
Aynı zamanda soğumayı sağlayacak şekilde bol yağ ile yapılacak cebri yağlama
için ek tertibat gerekmektedir.
22
Şekil 2.6.1 Aracın virajı alışı
Dişli kutusundan çıkan milin çevirdiği giriş dişlisi planet dişli mekanizmanın
kolunu çevirmektedir. Kola döner mafsal ile planet dişli bağlıdır. (Genellikle 3 veya 4
Planet dişli bulunur). Sağ ve sol teker dişlileri sabit ve çakışan bir eksende dönmektedir.
Sistem görüldüğü şekilde iki serbestlik derecesine sahiptir.
23
Eğer iki tekere gelen yük eşit ise tüm sistem, kolun dönme açısı hızında birlikte
döner. Eğer tekerlerden birine etki eden yük diğer tekere gelen yüke göre çok fazla ise,
bir teker sabit durur ve diğer teker iki misli hız ile döner. Virajlarda iç teker dış tekere
göre daha fazla sürtünme kuvveti ile karşılaşacağından iç tekere dış tekere göre daha az
dönecektir.
24
Diğer taraftan ileri gitmekte olan bir iş makinesini durdurmadan geri vitese atmak
veya geri manevra yaptırmak oldukça kolay bir şekilde gerçekleşmektedir. Hidrolik
transmisyon dört ana üniteden oluşmaktadır. Tork konventeri ve mekanik yapıdaki dişli
tertibatı, çok diskli kavramaları çalıştırarak viteslerin meydana gelmesini sağlayan,
basınçlı hidrolik devreyi oluşturan hidrolik transmisyonun ana çalışma parçalarıdır.
Mekanik yapıyı oluşturan dişli düzeni çoğunlukla planet dişli mekanizmasından meydana
gelir.
İkincisi ise; birinci madde nedeni ile generatörün çok büyük olmaması için yüksek
devirli olması gerekiyor. Durum böyle olunca yavaş dönen türbin ile hızlı dönen
generatörün arasına bir dişli mekanizması kullanma gereği doğmuştur.
Üçüncüsü ise; suyun türbine giriş yolu üzerine yerleştirilecek olan bu generatör
ve dişli mekanizmasının, su cereyanını bozmaması, fazla yer işgal etmemesi ve aynı
zamanda sudan uzak kalması gerekmektedir. Bu sebepten bunların bir boru içerisine
yerleştirilmesi ve aynı eksen üzerinde koaksial olarak türbin ile birleştirilmesi en uygun
konstrüksiyon şeklidir. Dolaysıyla araya konacak dişli mekanizmasının bir planet
mekanizması olması gerekmektedir. Bu ve buna benzer diğer şartları gerçekleştiren ve
Şekil 2.6.3’ de bir kesiti görülen planet mekanizma ve türbin kullanılmıştır.
25
Boru türbinden elde edilen akım şartları, düşey yerleştirilmiş Kaplan Türbinden
daha elverişli olduğundan ve ileride tesisin pompa – türbin şeklinde kullanılarak,
sarfiyatın az olduğu saatlerde suyu daha yüksek kademelere pompalanarak enerji akümile
edilmesi avantajı kullanılan sistemin ek avantajları arasında yer alabilir.
Burada kullanılan Krupp – Stoeckicht Planet Mekanizmasının DSU 140 modeli olup
N = 6300 PS gücündedir. Türbinin dakikada 84,67 devrini jeneratörün 750 devrine
yükselmektedir. Yani İA/C = 750 / 84,67 dir. Yerinde yapılan ölçmelerin verdiği sonuca göre
bu planet mekanizmasının 2 / 8 yükte % 98,5 ve 8/8 yükte ise % 99,1 verimle çalıştığı
anlaşılmıştır.
26
3.PLANET DİŞLİ MEKANİZMALARIN KİNEMATİĞİ
Planet dişli mekanizmaları yapısına göre [Özen, 2002];
a- Basit Planet Mekanizmaları,
b- Birleşik Planet Mekanizmaları olmak üzere iki seklide incelenebilir.
Bu çalışmada basit planet dişli mekanizmalarının üzerinde durulacaktır.
Sistemin dizilisi sabit elemana göre isimlendirilir. Eğer dış güneş(çember) dişli
sabit ise bu dizilişe Planet dizilisi, (iç) güneş dişli sabit ise Güneş dizilisi veya taşıyıcı
kol sabit ise Yıldız dizilisi olarak adlandırılır (Sekil 3.1). Bu durumlarda mekanizmada bir
elemanın hareketinin bilinmesi durumunda diğer elemanın hareketi tayin edilebilir. Fakat
taşıyıcı kolun sabit olması halinde mekanizma güneş dişli, planet dişli ve çember dişliden
oluşan basit bir dişli dizisi olur [Can, 2003]. Böyle bir dişli dizisinin temel çevrim
oranı(İ );
27
𝑛 𝑍ç 𝑟ç
İ = = = 3.1
𝑛ç 𝑍 𝑟
Sekil 3.1.A’da gösterilen sistemde g dişlisi güneş dişli, p dişlisi planet dişli, ç dişlisi
çember dişli ve k da taşıyıcı kol olarak kabul edilirse, g dişlisinin k koluna göre izafi hızı
Willis Teoremi’nden;
𝑛 =𝑛 −𝑛
Bu eşitlikte “n” ilgili dişlinin devir sayısını (dev/dk), “𝜔” ise açısal hızıdır. ç dişlisinin k
koluna göre izafi hızı da;
𝑛ç = 𝑛ç − 𝑛
şeklinde yazılır. Bağıl hızlar kola göre yazıldığından için, kolun hareketli olup olmaması
dikkate alınmaksızın bu iki denklemden;
𝜔ç 𝑛ç 𝑛ç − 𝑛 1
= = = 3.4
𝜔 𝑛 𝑛 −𝑛 İ
Denklemi yazılır. Bu eşitliklerde görüldüğü gibi bir dişlinin açışla hızı yerine dakikada
yaptığı devir sayısı (dev/dk) kullanılabilir. Basit ve bileşik planet dişli mekanizmaları için
güneş dişli ile çember dişli aynı yönde dönecek olursa İ pozitif işaretli, ters yönde
dönerse İ negatif işaretli olur. Yukarıdaki denklem +İ ve −İ için düzenlenecek olursa;
28
+İ 𝑖ç𝑖𝑛 𝑛 − İ × 𝑛ç = 𝑛 × (1 −İ ) 3.5
−İ 𝑖ç𝑖𝑛 𝑛 + İ × 𝑛ç = 𝑛 × (1 +İ ) 3.6
𝑛 𝑛
𝑛 = 𝑛 × (1 +İ ) 𝑛 = İ = 3.7
1+İ 𝑛
olarak yazılır.
Şekil 3.2.1.a Çember dişli sabit, güneş dişli döndüren, kol döndürülen tertibi
b-) Çember dişli sabit, kol döndüren, güneş dişli döndürülen olursa, çember dişli
dönmediği için 𝑛ç = 0 olur. Genel denklemde 𝑛ç yerine 0 yazılırsa devir sayıları ve
çevrim oranı;
𝑛 𝑛
𝑛 = 𝑛 × (1 +İ ) 𝑛 = İ = 3.8
1+İ 𝑛
29
olarak yazılır.
Şekil 3.2.1.b Çember dişli sabit, kol döndüren, güneş dişli döndürülen tertibi
1 +İ 𝑛ç
𝑛ç = 𝑛 × İç = 3.9
İ 𝑛
Şekil 3.2.2.a Güneş dişli sabit, çember dişli döndüren, kol döndürülen tertibi
b-) Güneş dişli sabit, kol döndüren, çember dişli döndürülen olursa, güneş dişli
dönmediği için 𝑛 = 0 olur. Genel denklemde 𝑛 yerine 0 yazılırsa devir sayıları ve
çevrim oranı;
1 +İ 𝑛
𝑛ç = 𝑛 × İ ç = 3.10
İ 𝑛ç
olarak yazılır.
30
Şekil 3.2.2.b Güneş dişli sabit, kol döndüren, çember dişli döndürülen tertibi
𝑛 𝑛
𝑛 = 𝑛ç × İ 𝑛ç = İ = 3.11
İ 𝑛ç
Olarak yazılır.
Şekil 3.2.3.a Kol sabit, güneş dişli döndüren, çember dişli döndürülen tertibi
b-) Taşıyıcı kol sabit, çember dişli döndüren, güneş dişli döndürülen olursa, kol
dönmediği için 𝑛 = 0 olur ve sistem basit bir dişli sistemi olur. Genel denklemde 𝑛
yerine 0 yazılırsa devir sayıları ve çevrim oranı;
𝑛 𝑛ç
𝑛 = 𝑛ç × İ 𝑛ç = İç = 3.12
İ 𝑛
31
ifadeleri elde edilir. [Akkurt, 2000].
Şekil 3.2.3.b Kol sabit, çember dişli döndüren, güneş dişli döndürülen tertibi
32
4. PLANET DİŞLİ MEKANİZMASININ TASARIMI
Bu çalışmada mekanizma konstrüksiyon analizi M.Özen (2002-Y.L.T) ve
hesaplamalar ‘Shigley’in Makine Mühendisliği Tasarımı(2015)’ kullanılmıştır.
Hesaplamalarda (+) dönüş yönü saat ibresi yönünü, (-) dönüş yönü ise saat ibresi
dönüş yönünün tersini ifade etmektedir.
Redüktörlerde genelde 1000dev dak ve 1500dev dak’ lık motorlar tercih edilir,
3000 dev/dk ve 750 dev/dk’lık motorlar ise pek kullanılmazlar bunun nedeni; 3000
dev/dk’lık motorların sahip oldukları yüksek çevresel hız sebebiyle dişlide ki yağ filmini
çok inceltmesi ayrıca pinyon ve çarkın kısa sürede aşınmasına sebep olmasıdır. 750
dev/dk’ lık motorlar ise fiyat olarak 1500 dev/dk ve 1000 dev/dk’ lık motorlara göre
oldukça pahalı, boyutu büyük ve temini zordur. (M.AKKURT) Bu nedenlerden dolayı
1000 dev/dk ve 1500 dev/dk’ lık motorlar redüktör için uygundur. Bu 2 motordan
motordan istenilen devirdeki motor seçilebilir. Bu seçimler kademe sayısını
değiştirmemektedir. Ama piyasadaki motor fiyat ve verimlilik araştırmasına bakıldığında
1500 dev/dk’ lık motorların verimi daha yüksek ve 1000 dev/dk’ lık motorlara göre daha
ucuzdur. Bu sebeplerden dolayı 1500 dev/dk’ lık motor seçilmiştir.
33
Anma Devir Anma Gücü Moment
Sayısı (KW) Cinsi (Nm) Verim
(𝒅𝒆𝒗⁄𝒅𝒂𝒌)
1440 1.1 AGM3E-90-S-4 7.35 %84.1
34
4.3 Planet Dişlide Kademe Hesabı
Planet dişlide basit bir çevrim max. 1/11 gerçekleşebilir.( Çember dişli sabit,
güneş dişli döndüren, taşıyıcı kol döndürülen)(Güven Kutay)
𝑛 = 1440 𝑑𝑒𝑣
𝑑𝑘
𝑍 = 18 (𝐺ü𝑛𝑒ş 𝑑𝑖ş 𝑠𝑎𝑦𝚤𝑠𝚤)
İç = −9 (𝑇𝑒𝑚𝑒𝑙 ç𝑒𝑣𝑟𝑖𝑚 𝑜𝑟𝑎𝑛𝚤)
𝑍ç
İç = 4.3
𝑍
𝑍ç
9= → 𝑍ç = 162 (Ç𝑒𝑚𝑏𝑒𝑟 𝑑𝑖ş 𝑠𝑎𝑦𝚤𝑠𝚤)
18
𝑍ç = 𝑍 +2×𝑍 4.3.1
𝑛
𝑛 = (𝑇𝑎ş𝚤𝑦𝚤𝑐𝚤 𝑘𝑜𝑙 𝑑𝑒𝑣𝑖𝑟 𝑠𝑎𝑦𝚤𝑠𝚤) 4.3.2
1+İ
1440
𝑛 = = 144 𝑑𝑒𝑣 𝑑𝑘
1+9
𝑛ç _ =𝑛 = 144 𝑑𝑒𝑣 𝑑𝑘
35
Planet dişli devir sayısı, güneş dişliyle zıt yönde ve diş sayıları oranı katındadır. Buna
göre planet dişlilerin devir sayısı
𝑍
𝑛 = × 𝑛 −𝑛 (𝑃𝑙𝑎𝑛𝑒𝑡 𝑑𝑒𝑣𝑖𝑟 𝑠𝑎𝑦𝚤𝑠𝚤) 4.3.3
𝑍
18 𝑑𝑒𝑣
𝑛 = × (144 − 1440) = −324 𝑑𝑘
72
𝑍ç + 𝑍
𝑓= 4.3.4
𝑃𝑆
Kuralına göre f değeri tam sayı olmalıdır. Buna göre f ‘in tam sayı olduğu PS değerleri
sistem açısından birinci yapı şartını sağlar ve kullanılabilir [Özen, 2002]. Burada f,
işlemin sonucunu simgeleyen bir değerdir.
𝑃𝑆 = 2
162 + 18
𝑓= = 90
2
𝑃𝑆 = 3
162 + 18
𝑓= = 60
3
𝑃𝑆 = 4
162 + 18
𝑓= = 45
4
36
𝑃𝑆 = 5
162 + 18
𝑓= = 36
5
𝑃𝑆 = 6
162 + 18
𝑓= = 30
6
𝑃𝑆 = 7
162 + 18
𝑓= = 25.71
7
f = 25.71 tam sayı olmadığı için 7 planet dişli, sistem için uygun değildir
𝑛 = 𝑛ç _ = 144 𝑑𝑒𝑣 𝑑𝑘
𝑍ç = 𝑍 +2×𝑍 4.3.1
37
𝑛
𝑛 = (𝑇𝑎ş𝚤𝑦𝚤𝑐𝚤 𝑘𝑜𝑙 𝑑𝑒𝑣𝑖𝑟 𝑠𝑎𝑦𝚤𝑠𝚤) 4.3.2
1+İ
144
𝑛 = = 14.4 𝑑𝑒𝑣 𝑑𝑘
1+9
𝑛ç _ =𝑛 = 14.4 𝑑𝑒𝑣 𝑑𝑘
Planet dişli devir sayısı, güneş dişliyle zıt yönde ve diş sayıları oranı katındadır. Buna
göre planet dişlilerin devir sayısı
𝑍
𝑛 = × 𝑛 −𝑛 (𝑃𝑙𝑎𝑛𝑒𝑡 𝑑𝑒𝑣𝑖𝑟 𝑠𝑎𝑦𝚤𝑠𝚤) 4.3.3
𝑍
18 𝑑𝑒𝑣
𝑛 = × (14.4 − 144) = −32.4 𝑑𝑘
72
𝑍ç + 𝑍
𝑓= 4.3.4
𝑃𝑆
Kuralına göre f değeri tam sayı olmalıdır. Buna göre f ‘in tam sayı olduğu PS değerleri
sistem açısından birinci yapı şartını sağlar ve kullanılabilir [Özen, 2002]. Burada f,
işlemin sonucunu simgeleyen bir değerdir.
𝑃𝑆 = 2
162 + 18
𝑓= = 90
2
𝑃𝑆 = 3
162 + 18
𝑓= = 60
3
162 + 18
𝑓= = 45
4
𝑃𝑆 = 5
162 + 18
𝑓= = 36
5
𝑃𝑆 = 6
162 + 18
𝑓= = 30
6
𝑃𝑆 = 7
162 + 18
𝑓= = 25.71
7
f = 25.71 tam sayı olmadığı için 7 planet dişli, sistem için uygun değildir
𝑛 = 𝑛ç _ = 14.4 𝑑𝑒𝑣 𝑑𝑘
39
𝑍ç
4= → 𝑍ç = 144 (Ç𝑒𝑚𝑏𝑒𝑟 𝑑𝑖ş 𝑠𝑎𝑦𝚤𝑠𝚤)
36
𝑍ç = 𝑍 +2×𝑍 4.3.1
𝑛
𝑛 = (𝑇𝑎ş𝚤𝑦𝚤𝑐𝚤 𝑘𝑜𝑙 𝑑𝑒𝑣𝑖𝑟 𝑠𝑎𝑦𝚤𝑠𝚤) 4.3.2
1+İ
14.4
𝑛 = = 2.88 𝑑𝑒𝑣 𝑑𝑘
1+4
𝑛ç _ =𝑛 = 2.88 𝑑𝑒𝑣 𝑑𝑘
Planet dişli devir sayısı, güneş dişliyle zıt yönde ve diş sayıları oranı katındadır. Buna
göre planet dişlilerin devir sayısı
𝑍
𝑛 = × 𝑛 −𝑛 (𝑃𝑙𝑎𝑛𝑒𝑡 𝑑𝑒𝑣𝑖𝑟 𝑠𝑎𝑦𝚤𝑠𝚤) 4.3.3
𝑍
36 𝑑𝑒𝑣
𝑛 = × (2.88 − 14.4) = −7.68 𝑑𝑘
54
𝑍ç + 𝑍
𝑓= 4.3.4
𝑃𝑆
Kuralına göre f değeri tam sayı olmalıdır. Buna göre f ‘in tam sayı olduğu PS değerleri
sistem açısından birinci yapı şartını sağlar ve kullanılabilir [Özen, 2002]. Burada f,
işlemin sonucunu simgeleyen bir değerdir.
𝑃𝑆 = 2
144 + 36
𝑓= = 90
2
40
f = 90 tam sayı olduğu için 2 planet dişli, sistem için uygundur.
𝑃𝑆 = 3
144 + 36
𝑓= = 60
3
𝑃𝑆 = 4
144 + 36
𝑓= = 45
4
𝑃𝑆 = 5
144 + 36
𝑓= = 36
5
𝑃𝑆 = 6
144 + 36
𝑓= = 30
6
𝑃𝑆 = 7
144 + 36
𝑓= = 25.71
7
f = 25.71 tam sayı olmadığı için 7 planet dişli, sistem için uygun değildir.
41
4.4 Planet Dişlide Modül Hesapları
Proje için modül hesabı Shigley’in Makine Mühendisliği Tasarımı(2015)
kitabından yapılmıştır. Bu kısımdaki hesaplamalar Excel’de modül hesapları yapılarak
optimum ölçüler bulunmuştur ve bu bölüme direk olarak aktarılmıştır. Excel dosyası CD
ile birlikte proje dosyasında mevcuttur.
42
Tablo 4.4.2 Çelik dişliler için 0.99 güvenilirlik le ve 107 tekrarda uygulanan eğilme
mukavemeti, 𝑆
Burada 𝑆 olarak tanımlanan dişli temas gerilmesi değerleri Şekil 4.4.2 ve Tablo
4.4.3 den alınır.
43
Tablo 4.4.2 Çelik dişliler için 0.99 güvenilirlikle ve 107 tekrarda uygulanan temas
mukavemeti, 𝑆
F. Dinamik Katsayı 𝑲𝒗
Bir çift dişli orta veya yüksek hızda döndürüldüğü ve gürültü oluştuğu zaman; kesin
olarak dinamik etkilerin olduğundan söz edilir. Hızdan dolayı yüzdeki artışı açıklamak
için yapılan ilk denemelerden birkaçında aynı boyutlarda, malzeme bir faydalanılmıştır.
Dinamik katsayısı olan 𝐾 imalattaki ve dişli dişlerinin eş çalışmasındaki hataları hesaba
katmak için kullanılır.
45
Dinamik katsayısı 𝐾 malzemenin imal edilişine göre değiştiğinden yapılan
tasarımda kullanılacak olan imalat biçimi biçim kesici ile kesilmiş veya frezelenmiş profil
olarak kabul edilmiştir.
3,05 + √𝑉
𝐾 = (𝑑ö𝑘𝑚𝑒 𝑑𝑒𝑚𝑖𝑟, 𝑑ö𝑘𝑚𝑒 𝑝𝑟𝑜𝑓𝑖𝑙) 4.4.2
3,05
6,1 + √𝑉
𝐾 = (biçim kesici ile kesilmiş veya frezelenmiş profil) 4.4.3
6,1
3,56 + √𝑉
𝐾 = (𝑎𝑧𝑑𝚤𝑟𝑚𝑎𝑦𝑙𝑎 ü𝑟𝑒𝑡𝑖𝑙𝑚𝑖ş 𝑣𝑒𝑦𝑎 𝑝𝑙𝑎𝑛𝑦𝑎𝑙𝑎𝑛𝑚𝚤ş 𝑝𝑟𝑜𝑓𝑖𝑙) 4.4.4
3,56
5,56 + √𝑉
𝐾 = (𝑡𝚤𝑟𝑎ş𝑙𝑎𝑚𝚤ş 𝑣𝑒𝑦𝑎 𝑡𝑎ş𝑙𝑎𝑛𝑚𝚤ş 𝑝𝑟𝑜𝑓𝑖𝑙) 4.4.5
5,56
46
I. Boyut Katsayısı 𝑲𝒔
Boyut katsayısı boyut nedeniyle malzeme özelliklerinin değişebilirliğini belirtir.
Bu katsayı;
Diş boyutuna
Parçanın çapına
Diş genişliğine
Kabuk derinliğinin diş boyutuna oranına
Sertleştirilebilirliğine ve ısıl işleme
bağlıdır. AGMA boyut katsayısını aşağıda verilen formül ile hesaplanmaktadır. Burada
diş genişliği ve modül inç olarak hesaplanacaktır. Bunun sebebi AGMA standartları
metrik sisteme göre hesaplanmıştır.
,
𝐾 = 1,192 𝐹 × 𝑚 × √𝑌 4.4.6
J. Yük Dağılım Katsayısı 𝑲𝒎
Yük dağılım katsayısı, temas çizgisi boyunca bütün düzensiz dağılabileceğini
hesaba katmak için, gerilme eşikliklerini yeniden düzenlemiştir. Dişliyi iki yatak
arasında, yük uygulandığı zaman mil eğiminin sıfır olduğu yere yerleştirmek
idealdir. Ancak bu genellikle mümkün değildir. Bu durumda aşağıdaki işlemler
uygulanır;
Net diş genişliğini pinyon bölüm dairesi çapına oranı; 𝐹 𝑑 ≤ 2 olduğu duruma
𝐾 =1+𝐶 𝐶 𝐶 +𝐶 𝐶 4.4.7
47
𝐹
⎧ − 0,025 𝐹 ≤ 1 𝑖𝑛ç ⎫
⎪ 10𝑑 ⎪
𝐹
𝐶 = − 0,0375 + 0,0125𝐹 1 < 𝐹 ≤ 17 𝑖𝑛ç 4.4.9
⎨ 10𝑑 ⎬
⎪ 𝐹 ⎪
⎩10𝑑 − 0,1109 + 0,0207𝐹 − 0,000228𝐹 17 < 𝐹 ≤ 40 𝑖𝑛ç⎭
48
K. Sertlik Oranı Katsayısı 𝑪𝑯
Pinyon genellikle eş çalıştı dişliden daha az dişe sahiptir ve sonuç olarak daha
fazla tekrarlı temas gerilmelerine zorlanır. pinyon ve dişlinin Her ikisi de tamamen
sertleştirilirse pinyon dişliden daha sert olacağından, üniform bir yüzey mukavemeti elde
edilebilir. Yüzeyi sertleştirilmiş bir pinyon, tümü sertleştirilmiş bir dişli ile eş çalıştığında
da benzer bir etki elde edilir. Bu yüzden 𝐶 = 1 olarak kabul edilmiştir.
49
Şekil 4.4.6 Tekrarlı gerilme katsayısı 𝑍
M. Güvenirlik katsayısı 𝑲𝑹
Güvenirlik katsayısı malzeme yorulma bozulmalarının istatistiksel dağılımını
etkisini hesaba katmaktadır. Burada yük değişiminden bahsedilmemiştir. St ve Sc dişli
mukavemetleri %99 güvenilirlik için verildiğinden yapılan hesaplamalarda güvenirliliği
0,99 olarak belirlenerek verilen tablodaki 𝐾 değeri seçilmiştir.
N. Sıcaklık katsayısı 𝑲𝑻
120°C ye kadar olan ya ve dişli taslağı sıcaklıkları için, 𝐾 = 1 kullanılır. Daha
yüksek sıcaklıklar için, bu katsayı 1’den büyük olmalıdır. Yağ sıcaklığını düşürerek,
çalışma sıcaklığının bu değerin oldukça altında olmasını sağlamak amacıyla ısı
değiştiriciler kullanılabilir.
50
O. Çember Kalınlık Katsayısı 𝑲𝑩
Dişli çemberi kalınlığı diş dibi için tam destek sağlamaya yeterli olmadığı zaman,
eğilme yorulması bozulmasının yeri diş kavisinden ziyade diş kenarı boyunca olabilir.
Böyle durumlarda gerilme Düzeltme katsayısı 𝐾 nin kullanılması önerilir. Yapılan
tasarımda dişli Çemberi kalınlığı diş dibi için tam destek sağlamaya yeterli olduğundan
𝐾 = 1 ve yeri kabul edilir.
P. Emniyet Katsayıları 𝑺𝑭 ve 𝑺𝑯
ANSI/AGMA 2001-D04 ve 2101-D04 standartları, eğilme yorulması
zorlamasına karşı önlem olan 𝑆 emniyet katsayısı ve karıncalanma bozulmasına karşı
önlem olan 𝑆 emniyet katsayılarına içerir.
𝑆 𝑌 ⁄(𝐾 𝐾 ) 𝑇𝑎𝑚 𝑑ü𝑧𝑒𝑙𝑡𝑖𝑙𝑚𝑖ş 𝑒ğ𝑖𝑙𝑚𝑒 𝑚𝑢𝑘𝑎𝑣𝑒𝑚𝑒𝑡𝑖
𝑆 = = 4.4.13
𝜎 𝐸ğ𝑖𝑙𝑚𝑒 𝑔𝑒𝑟𝑖𝑙𝑚𝑒𝑠𝑖
şeklindedir. Bu katsayı mukavemetin gerilmeye oranıdır ve burada iletilen yük lineerdir.
verilmiştir. Burada lineer temaslar için üs 2 veya eksen kaydırmalı dişler için 3 alınır.
İşlev kaybını güvenli bir şekilde önlemek için 𝑆 ve 𝑆 ‘yi karşılaştırılır.
1 kademe için modül(m) 2 mm(0.0787 inç) ve diş genişliği (F) 23 mm(0.9055 inç)
kabul edilerek hesaplamalar yapılmıştır.
51
Proje hassas kapalı ünite olarak kabul edilmiş olunup hesaplamalar bu yönde
yapılmıştır.
𝑑 =𝑚×𝑍 4.4.16
𝑑 = 2 × 18 = 36 𝑚𝑚
𝜋×𝑑 ×𝑛
𝑉 = 4.4.17
60
𝜋 × 36 × 1440
𝑉 = = 2.714 𝑚/𝑠
60
60000 × 𝐻
𝑊 = 4.4.18
𝜋×𝑑 ×𝑛
60000 × 1100
𝑊 = = 405.25 𝑁
𝜋 × 36 × 1440
𝐾 𝐾
𝜎 =𝑊 𝐾 𝐾 𝐾 4.4.19
𝐹×𝑚×𝐽
52
şeklinde yazılır. Burada,
𝐶 =1 (𝑡𝑎ç𝑠𝚤𝑧 𝑑𝑖ş𝑙𝑖𝑙𝑒𝑟 𝑖ç𝑖𝑛) 4.4.8
𝐶 = − 0,025 𝐹 ≤ 1 𝑖𝑛ç 4.4.9
1.1167 × 1
𝜎 = 405.25 × 1.25 × 1.445 × 1 × = 56.57 𝑀𝑃𝑎
23 × 2 × 0.315
𝑆 𝑌 /𝐾 𝐾
𝑆 = 4.4.20
𝜎
198.63 × 1.017/1 × 1
𝑆 = = 3.57
56.57
53
/
𝐾 ×𝐶
𝜎 =𝐶 𝑊 𝐾𝐾𝐾 4.4.21
𝑑 ×𝐹×𝐼
𝐶 = 191 𝑀𝑃𝑎 𝑇𝑎𝑏𝑙𝑜 4.4.3 𝑡𝑒𝑛 ç𝑒𝑙𝑖𝑘 − ç𝑒𝑙𝑖𝑘 ç𝑎𝑙𝚤ş𝑎𝑛 𝑚𝑎𝑙𝑧𝑒𝑚𝑒𝑙𝑒𝑟 𝑖ç𝑖𝑛 𝑠𝑒ç𝑖𝑙𝑚𝑖ş𝑡𝑖𝑟.
𝐶 = 1 𝐵ö𝑙ü𝑚 4.4.1 − 𝐻
𝑐𝑜𝑠𝜙 𝑠𝑖𝑛𝜙 𝑚
𝐼= (𝑑𝚤ş 𝑑𝑖ş𝑙𝑖𝑙𝑒𝑟) 4.4.1
2 𝑚 +1
𝑍
𝑚 = (ℎ𝚤𝑧 𝑜𝑟𝑎𝑛𝚤) 4.4.22
𝑍
72
𝑚 = =4
18
𝑐𝑜𝑠20𝑠𝑖𝑛20 4
𝐼= = 0.128
2 4+1
/
1.1167 × 1
𝜎 = 191 405.25 × 1.25 × 1.445 × 1.0029 = 530.06 𝑀𝑃𝑎
36 × 23 × 0.128
𝑆 𝑍 𝐶 /𝐾 𝐾
𝑆 = 4.4.23
𝜎
1
659.54 × 1 × 1 × 1
𝑆 = = 1.244
530.06
54
Eğilme veya aşınmanın tehlike fonksiyonu olup olmadığına karar verilirken 𝑆 ile
𝑆 değerleri karşılaştırılır. Güneş için 𝑆 ve 𝑆 ifadelerini karşılaştırırsak 3.57 ile
1.548 değerlerine göre tehlikenin güneş dişlideki eğilme olduğunu görülür. Birinci
kademe için tasarım parametresi olarak başta belirlenen emniyet katsayı 𝑛 = 1.5 değeri
ile kıyaslandığında seçilen modül ve diş genişliği optimum seviyede uygundur.
Modül (mm) 2 2 2
𝜋 𝑚+𝑟
𝑠𝑖𝑛 > 4.4.24
𝑃𝑆 𝑟
Burada 𝑟 planet dişlinin güneş dişli etrafındaki yörünge ekseninin yarıçapı (kol
yarıçapı), 𝑟 güneş dişli bölüm dairesinin yarıçapı ve 𝑟 planet dişli bölüm dairesinin
yarıçap değeridir. Ayrıca PS planet dişli sayısını
m ise mekanizmanın modülünü simgeler.
55
Öncelikle gerekli yarıçap değerleri bulunmalıdır.
𝑚×𝑍
𝑟 = 4.4.25
2
2 × 18
𝑟 = = 18 𝑚𝑚
2
𝑚×𝑍
𝑟 = 4.4.26
2
2 × 72
𝑟 = = 72 𝑚𝑚
2
𝑟 =𝑟 +𝑟 4.4.27
𝑟 = 72 + 18 = 90 𝑚𝑚
𝜋 𝑚+𝑟
𝑠𝑖𝑛 > 4.4.28
𝑃𝑆 𝑟
𝜋 2 + 72
𝑠𝑖𝑛 >
𝑃𝑆 90
𝑃𝑆 < 3.25
56
4.4.4 İkinci Kademe İçin Modül Hesabı
Düz dişlilerde eğilme ANSI/AGMA 2001-D04 standardı esas alınarak
hesaplamalar yapılacaktır.
2. kademe için modül(m) 3,5 mm(0.1378 inç) ve diş genişliği (F) 60 mm(2.3622
inç) kabul edilerek hesaplamalar yapılmıştır.
Proje hassas kapalı ünite olarak kabul edilmiş olunup hesaplamalar bu yönde
yapılmıştır.
𝑑 =𝑚×𝑍 4.4.16
𝑑 = 3.5 × 18 = 63 𝑚𝑚
𝜋×𝑑 ×𝑛
𝑉 = 4.4.17
60
𝜋 × 63 × 144
𝑉 = = 0.475 𝑚/𝑠
60
60000 × 𝐻
𝑊 = 4.4.18
𝜋×𝑑 ×𝑛
60000 × 1025
𝑊 = = 2157.86 𝑁
𝜋 × 63 × 144
𝐾 𝐾
𝜎 =𝑊 𝐾 𝐾 𝐾 4.4.19
𝐹×𝑚×𝐽
57
. . √ .
𝐾 = .
= .
= 1.078 4.4.3′𝑑𝑒𝑛
,
𝐾 = 1,192 𝐹 × 𝑚 × √𝑌 𝐷𝑒ğ𝑒𝑟𝑙𝑒𝑟 𝑖𝑛ç ü𝑧𝑒𝑟𝑖𝑛𝑑𝑒𝑛 𝑦𝑎𝑝𝚤𝑙𝑎𝑐𝑎𝑘𝑡𝚤𝑟 4.4.6
𝑌: 𝑇𝑎𝑏𝑙𝑜 4.4.1 𝑑𝑒𝑛 18 𝑑𝑖ş 𝑖ç𝑖𝑛
,
𝐾 = 1,192 2.3622 × 0.1378 × √0.309 = 1.087
𝐾 = 1+𝐶 𝐶 𝐶 +𝐶 𝐶 4.4.7
1.1844 × 1
𝜎 = 2157.86 × 1.25 × 1.078 × 1.087 × = 55.746 𝑀𝑃𝑎
60 × 3.5 × 0.315
𝑆 𝑌 /𝐾 𝐾
𝑆 = 4.4.20
𝜎
58
𝐾 = 1 𝑇𝑎𝑏𝑙𝑜 4.4.6 𝐵ö𝑙ü𝑚 4.4.1 − 𝐿 𝑑𝑒𝑛
198.63 × 1.017/1 × 1
𝑆 = = 3.626
55.746
/
𝐾 ×𝐶
𝜎 =𝐶 𝑊 𝐾𝐾𝐾 4.4.21
𝑑 ×𝐹×𝐼
𝐶 = 191 𝑀𝑃𝑎 𝑇𝑎𝑏𝑙𝑜 4.4.3 𝑡𝑒𝑛 ç𝑒𝑙𝑖𝑘 − ç𝑒𝑙𝑖𝑘 ç𝑎𝑙𝚤ş𝑎𝑛 𝑚𝑎𝑙𝑧𝑒𝑚𝑒𝑙𝑒𝑟 𝑖ç𝑖𝑛 𝑠𝑒ç𝑖𝑙𝑚𝑖ş𝑡𝑖𝑟.
𝐶 = 1 𝐵ö𝑙ü𝑚 4.4.1 − 𝐻
𝑐𝑜𝑠𝜙 𝑠𝑖𝑛𝜙 𝑚
𝐼= (𝑑𝚤ş 𝑑𝑖ş𝑙𝑖𝑙𝑒𝑟) 4.4.1
2 𝑚 +1
𝑍
𝑚 = (ℎ𝚤𝑧 𝑜𝑟𝑎𝑛𝚤) 4.4.22
𝑍
72
𝑚 = =4
18
𝑐𝑜𝑠20𝑠𝑖𝑛20 4
𝐼= = 0.128
2 4+1
/
1.1844 × 1
𝜎 = 191 2157.86 × 1.25 × 1.078 × 1.087 = 530.31 𝑀𝑃𝑎
60 × 63 × 0.128
𝑆 𝑍 𝐶 /𝐾 𝐾
𝑆 = 4.4.23
𝜎
59
659.54 × 1 × 1/(1 × 1)
𝑆 = = 1.2437
530.31
Eğilme veya aşınmanın tehlike fonksiyonu olup olmadığına karar verilirken 𝑆 ile
𝑆 değerleri karşılaştırılır. Güneş için 𝑆 ve 𝑆 ifadelerini karşılaştırırsak 3.626 ile
1.547 değerlerine göre tehlikenin güneş dişlideki eğilme olduğunu görülür. Birinci
kademe için tasarım parametresi olarak başta belirlenen emniyet katsayı 𝑛 = 1.5 değeri
ile kıyaslandığında seçilen modül ve diş genişliği optimum seviyede uygundur.
𝜋 𝑚+𝑟
𝑠𝑖𝑛 > 4.4.24
𝑃𝑆 𝑟
Burada 𝑟 planet dişlinin güneş dişli etrafındaki
yörünge ekseninin yarıçapı (kol yarıçapı), 𝑟
güneş dişli bölüm dairesinin yarıçapı ve 𝑟
planet dişli bölüm dairesinin yarıçap değeridir.
Ayrıca PS planet dişli sayısını m ise
mekanizmanın modülünü simgeler.
𝑚×𝑍
𝑟 = 4.4.25
2
3.5 × 18
𝑟 = = 31.5 𝑚𝑚
2
𝑚×𝑍
𝑟 = 4.4.26
2
3.5 × 72
𝑟 = = 126 𝑚𝑚
2
𝑟 =𝑟 +𝑟 4.4.27
𝜋 𝑚+𝑟
𝑠𝑖𝑛 > 4.4.28
𝑃𝑆 𝑟
𝜋 3.5 + 126
𝑠𝑖𝑛 >
𝑃𝑆 157.5
𝑃𝑆 < 3.25
61
4.4.6 Üçüncü Kademe İçin Modül Hesabı
Düz dişlilerde eğilme ANSI/AGMA 2001-D04 standardı esas alınarak
hesaplamalar yapılacaktır.
3. kademe için modül(m) 4,5 mm(0.177 inç) ve diş genişliği (F) 90 mm(3.543 inç)
kabul edilerek hesaplamalar yapılmıştır.
Proje hassas kapalı ünite olarak kabul edilmiş olunup hesaplamalar bu yönde
yapılmıştır.
𝑑 =𝑚×𝑍 4.4.16
𝑑 = 4.5 × 36 = 162 𝑚𝑚
𝜋×𝑑 ×𝑛
𝑉 = 4.4.17
60
𝜋 × 162 × 14
𝑉 = = 0.122 𝑚/𝑠
60
60000 × 𝐻
𝑊 = 4.4.18
𝜋×𝑑 ×𝑛
60000 × 955
𝑊 = = 7819.53 𝑁
𝜋 × 162 × 14
𝐾 𝐾
𝜎 =𝑊 𝐾 𝐾 𝐾 4.4.19
𝐹×𝑚×𝐽
62
. . √ .
𝐾 = .
= .
= 1.02 4.4.3′𝑑𝑒𝑛
,
𝐾 = 1,192 𝐹 × 𝑚 × √𝑌 𝐷𝑒ğ𝑒𝑟𝑙𝑒𝑟 𝑖𝑛ç ü𝑧𝑒𝑟𝑖𝑛𝑑𝑒𝑛 𝑦𝑎𝑝𝚤𝑙𝑎𝑐𝑎𝑘𝑡𝚤𝑟 4.4.6
𝑌: 𝑇𝑎𝑏𝑙𝑜 4.4.1 𝑑𝑒𝑛 36 𝑑𝑖ş 𝑖ç𝑖𝑛
,
𝐾 = 1,192 3.543 × 0.177 × √0.3775 = 1.133
𝐾 = 1+𝐶 𝐶 𝐶 +𝐶 𝐶 4.4.7
1.174 × 1
𝜎 = 7819.53 × 1.25 × 1.02 × 1.133 × = 81.85𝑀𝑃𝑎
90 × 4.5 × 0.4
𝑆 𝑌 /𝐾 𝐾
𝑆 = 4.4.20
𝜎
63
𝐾 = 1 𝑇𝑎𝑏𝑙𝑜 4.4.6 𝐵ö𝑙ü𝑚 4.4.1 − 𝐿 𝑑𝑒𝑛
198.63 × 1.017/1 × 1
𝑆 = = 2.47
81.85
/
𝐾 ×𝐶
𝜎 =𝐶 𝑊 𝐾𝐾𝐾 4.4.21
𝑑 ×𝐹×𝐼
𝐶 = 191 𝑀𝑃𝑎 𝑇𝑎𝑏𝑙𝑜 4.4.3 𝑡𝑒𝑛 ç𝑒𝑙𝑖𝑘 − ç𝑒𝑙𝑖𝑘 ç𝑎𝑙𝚤ş𝑎𝑛 𝑚𝑎𝑙𝑧𝑒𝑚𝑒𝑙𝑒𝑟 𝑖ç𝑖𝑛 𝑠𝑒ç𝑖𝑙𝑚𝑖ş𝑡𝑖𝑟.
𝐶 = 1 𝐵ö𝑙ü𝑚 4.4.1 − 𝐻
𝑐𝑜𝑠𝜙 𝑠𝑖𝑛𝜙 𝑚
𝐼= (𝑑𝚤ş 𝑑𝑖ş𝑙𝑖𝑙𝑒𝑟) 4.4.1
2 𝑚 +1
𝑍
𝑚 = (ℎ𝚤𝑧 𝑜𝑟𝑎𝑛𝚤) 4.4.22
𝑍
54
𝑚 = = 1.5
36
𝑐𝑜𝑠20𝑠𝑖𝑛20 1.5
𝐼= = 0.096
2 1.5 + 1
/
1.174 × 1
𝜎 = 191 7819.53 × 1.25 × 1.02 × 1.133 = 586.59 𝑀𝑃𝑎
90 × 162 × 0.096
𝑆 𝑍 𝐶 /𝐾 𝐾
𝑆 = 4.4.23
𝜎
64
659.54 × 1 × 1/(1 × 1)
𝑆 = = 1.1244
586.59
Eğilme veya aşınmanın tehlike fonksiyonu olup olmadığına karar verilirken 𝑆 ile
𝑆 değerleri karşılaştırılır. Güneş için 𝑆 ve 𝑆 ifadelerini karşılaştırırsak 2.47 ile
1.2642 değerlerine göre tehlikenin güneş dişlideki eğilme olduğunu görülür. Birinci
kademe için tasarım parametresi olarak başta belirlenen emniyet katsayı 𝑛 = 1.25
değeri ile kıyaslandığında seçilen modül ve diş genişliği optimum seviyede uygundur.
𝜋 𝑚+𝑟
𝑠𝑖𝑛 > 4.4.24
𝑃𝑆 𝑟
Burada 𝑟 planet dişlinin güneş dişli etrafındaki yörünge ekseninin yarıçapı (kol yarıçapı),
𝑟 güneş dişli bölüm dairesinin yarıçapı ve 𝑟 planet dişli bölüm dairesinin yarıçap
değeridir. Ayrıca PS planet dişli sayısını m ise mekanizmanın modülünü simgeler.
65
Şekil 4.4.9 Planet dişli mekanizmalarında konstrüksiyon şartı
𝑚×𝑍
𝑟 = 4.4.25
2
4.5 × 36
𝑟 = = 81 𝑚𝑚
2
𝑚×𝑍
𝑟 = 4.4.26
2
4.5 × 54
𝑟 = = 121.5 𝑚𝑚
2
𝑟 =𝑟 +𝑟 4.4.27
𝑟 = 81 + 121.5 = 202.5 𝑚𝑚
𝜋 𝑚+𝑟
𝑠𝑖𝑛 > 4.4.28
𝑃𝑆 𝑟
𝜋 4.5 + 121.5
𝑠𝑖𝑛 >
𝑃𝑆 202.5
𝑃𝑆 < 4.68
66
Sonucuna ulaşılır. Üçüncü konstrüksiyon şartını da sağlayan bu mekanizmada
(m=4.5) için 4 adete kadar planet dişli kullanılabilir. Fakat birinci konstrüksiyon şartı
gereği 2, 3, 4, 5, 6 adet planet kullanılabilir sonucuna ulaşılmıştı. Buna göre iki şartı da
sağlayan planet dişli adedi 2, 3 veya 4 olur. Proje başlangıcında 3 planet dişli kabulü
yapıldığından buraya kadar yapılan tüm kabuller geçerdir ve doğrudur.
67
4.5 Planet Dişlilerde Mil Boyutlandırma Hesabı
Miller dişli çark, kayış kasnağı, zincir dişlisi, kavrama gövdesi veya göbeği,
volan, rotor vb. elemanları taşıyan genellikle dairesel kesitli olarak imal edilen ve
taşıdıkları elemanlarla birlikte dönerek moment ve hareket ileten makine elemanlarıdır.
Bu elemanlar, boyu çapına göre daha uzun olan kuvvet ve momentlerin iletilmesine
yarayan genellikle iki yerinden yataklanmış silindirik elemanlardır. Millerin üzerinde
taşıdıkları makine parçalarının montaj ve bağlanmalarını kolaylaştırmak için, delikler,
çevresel kanallar, kama yuvaları, konik geçme yüzeyleri, ani çap değişimlere, faturalar
vb. bulunabilir.
Bütün miller taşıdıkları elemanlarla (kütlelerle) birlikte döndükleri için bu
elemanlardan gelen yükler statik olsa bile dinamik değil mi gerilmelerine maruzdur.
Millerin güç veya moment iletirken maruz kalacakları burulma gerilmeleri genellikle
statik kabul edilmekle birlikte kısmen değişen olabilir. Genellikle miller ana zorlama
olarak burulmaya ve taşıyıcı olduklarından eğilmeye maruzdur. Buna ek olarak eksenel
kuvvetler varsa çekme ve basmaya da maruz kalabilirler. Miller taşıdıkları elemanlarla
birlikte dönen, titreşen, kayan veya genel ifadesi ile hareket eden elemanlar olduğu için
makine gövdesini yataklanmaları gerekmektedir.
Eksenel kuvvetlerde akslar ve miller çekmeye veya basmaya zorlanabilirler. Her
iki eleman da içi dolu veya boş imal edilebilirler. Akslar genel olarak düz elemanlardır.
Kasnak, tekerlek, çark, makara gibi elemanları taşımakta ve bu nedenle esas olarak
eğilmeye zorlanmaktadırlar. Miller ise düz veya dirsekli( krank mili) olabilirler. Aynı
elemanlar için taşıyıcı olmakla beraber esas olarak güç ileten elemanlar. Bundan dolayı
ana zorlama olarak burulmaya taşıyıcı eleman olduklarından da eğilmeye
çalışmaktadırlar. Akslar statik veya değişken zorlamanın etkisi altında kalmaktadır dönen
atlar her zaman değişken zorlama altında iken sabit akslar zorlama şekli dış kuvvetin
zamana göre değişkenliğine bağlıdır. Miller ise dönen eleman olduklarından daima
değişken zorlamalara maruz kalmaktadır. Aksların millerden en önemli farkları
döndürme momenti veya enerji iletmemelerinden dolayı burulmayan zorlanmamalarıdır.
Bu nedenle aks, burulma momenti iletmeyen bir mildir şeklinde de tanımlanabilir. Akslar
genel olarak halat makinaları, taşıt tekerleri, konveyör destek makinaları ve tamburları,
zincir dişlileri ve dişli çarkların taşırlar. Aksın taşıdığı eleman sabit veya döner
olabileceği gibi kendisi de sabit veya döner olabilir.
68
4.5.1 Mil ve Aksların Hesabı
Aks ve milin boyutlandırılmasında aşağıda belirtilen 3 husus dikkate alınmalıdır
1. Üzerine etki eden yükleri emniyetle taşıyabilmelidir.
2. Yeterliliğe sahip olmalıdır. Yani, taşıdıkları elemanlardan dolayı meydana gelen
eğilme ve çökme belirle sınırlarda kalmalıdır.
3. Millerde ise açısal hız veya dönme hızı rezonans oluşturmayacak şekilde
belirlenmelidir.
Mukavemet hesabında aşağıda belirtilen yol takip edilir;
1. Serbest cisim diyagramı çizilir.
2. Oluşan eğilme momentleri çizilir ve hesaplanır.
3. Burulma diyagramı çizilir ve hesaplanır.
4. Burulmanın ve eğilmenin maksimum olduğu kritik kesit seçilir.
5. Uygun bir kırılma hipotezi seçilir ve gerekli boyutlar bulunur.
16𝑛 1 /
𝑑= 4 𝐾𝑀 +3 𝐾 𝑇
𝜋 𝑆
/
1 /
+ 4 𝐾𝑀 +3 𝐾 𝑇 (4.5.1)
𝑆
𝑆 =𝑘 𝑘 𝑘 𝑘 𝑘 𝑘 𝑆 (4.5.2)
69
4.5.1.1 Yüzey Katsayısı, 𝒌𝒂
Çevresel çiziklerin yok edilebilmesi için, eksenel yönde, son bir cilalama daha yapılarak,
döner- kireçli bir numunenin yüzeyi iyice parlatılır. Yüzey değişim katsayısı, temizlenmiş
gerçek parçanın yüzey kalitesine ve parça malzemesinin çekme mukavemetine bağlıdır.
Makine parçasının (taşlanmış, iş su, sıcak haddelenmiş ve dövülmüş) son işlemleri için
ortak sayısal ifadelerin hesaplanmasında Lipson’la Noll’un bir araya getirdi ve
Horger tarafından yeniden oluşturulan, en yüksek çekme mukavemetine karşılık gelen
dayanım sınırı değerlerini gösterdiği grafik üzerindeki, veri noktalarının koordinatları
yeniden belirlenir. 𝑆 minimum çekme mukavemeti olmak üzere yeniden belirlenen
veriler, aşağıdaki denklem yardımıyla açıklanabilir.
𝑘 = 𝑎𝑆 (4.5.2)
70
4.5.1.3 Yük Katsayısı 𝒌𝒄
Dönen eğilme, eksenel ve burulma yüklemesi ile yoruma testleri yapılır. Buradaki
dayanım sınırları 𝑆 kadar değişiklik gösterir. Bizim sistemimizde mil üzerine sadece
eğilme kuvvetlerinin etkisi olduğunda hesaplanan verilerde 𝑘 = 1 değeri alınmıştır.
71
4.5.1.5 Güvenilirlik Katsayısı 𝒌𝒆
Dayanım mukavemetini ilişkin birçok yeri, genellikle ortalama değerler şeklinde ifade
edilir. Haugen ve Wirching tarafından sunulan veriler de, dayanım mukavemetlerindeki
standart sapmanın %8’in altında olduğu gösterilmiştir. Böylece güvenilirlik değişim
katsayısı;
𝑘 = 1 − 0,08𝑧 (4.5.3)
yazılabilir. Buradaki 𝑧 değer, aşağıda verilen tablodan güvenilirliğe göre seçilerek
güvenirlik katsayısı bulunur.
72
Çentik oluşumuna karşı tamamen hassas olmayan bazı malzemeler için 𝐾
katsayısının değeri azaltılarak kullanılabilir. 𝐾 nin azaltılmış değeri 𝐾 ve nominal
gerilme 𝜎 olmak üzere;
𝜎 = 𝐾𝜎 (4.5.3)
Bu tür malzemeler için, maksimum gerilme denklemleri verilmiştir. 𝐾 sayısının
ortak adı, yorulma gerilme- yığılma katsayısıdır.
Ç
𝐾 = (4.5.4)
Ç 𝑛𝑢𝑚𝑢𝑛𝑒𝑑𝑒𝑘𝑖
Genellikle sıfırla bir arasında değer alan q, çentik hassasiyeti;
𝐾 = 1 + 𝑞(𝐾 − 1) (4.5.5)
𝐾 = 1+𝑞 (𝐾 − 1) (4.5.6)
şeklinde verilmiştir. Malzemenin çentik hassasiyeti katsayısı olan q, aşağıda verilen
grafikler yardımıyla bulunur.
73
Şekil 4.5.2 𝑞 Çentik Hassasiyet Katsayısı
Tasarımımızda planet dişlilerde segman kanalı açıldığından çentik hassasiyet
olarak kesici takım ucun etkisiyle çentik yarıçapı olarak 0,2 mm olarak alınmıştır.
Seçilen malzemenin çekme durumundaki kopma mukavemetine göre q kat sayısı 0,4
olarak alınmıştır. Güneş dişliler için ise kama ile bağlantı olacağından, kamanın olduğu
yerlerde gerilme yığılması fazla olur. Tasarımızda bu yığılma göz önüne alınarak çentik
yarıçapları hesaplanarak verilen grafikten değerler alınmıştır.
74
tahmin edilir bu tip bir evren, diferansiyel denklemin sınır şartlarını sağlar ve
milin enerjisi, özellikle bükülme eğrisinin şeklinden etkilenmez.
Kütlesinden dolayı, kritik hıza sahip olan mil üzerindeki elemanların kritik hızı,
milin gerçek kritik hızından daha düşüktür. Bu kritik hızları ve harmonikleri
hesaplanmak tasarımcının görevidir. Geometri basit, mil üniform çaplı basitçe
yataklanmış ise, aşağıda verilen şekilde milin kritik hızı hesaplanır;
𝜋 𝑔𝐸𝐼
𝑤 = (4.5.7)
𝑙 𝐴𝛾
𝐸 = 𝐸𝑙𝑎𝑠𝑡𝑖𝑠𝑖𝑡𝑒 𝑀𝑜𝑑ü𝑙ü
𝐴 = 𝑌ü𝑧𝑒𝑦 𝐴𝑙𝑎𝑛𝚤
𝐼 = 𝐴𝑡𝑎𝑙𝑒𝑡 𝑀𝑜𝑚𝑒𝑛𝑡𝑖
𝛾 = Ö𝑧𝑔ü𝑙 𝐴ğ𝚤𝑟𝑙𝚤𝑘
𝑙 = 𝑀𝑖𝑙 𝐵𝑜𝑦𝑢
75
4.5.2.1.1 Güneş Dişli için Kuvvet - Moment Diyagramı
𝑇 =𝐹 ×𝑑 = 7,3 𝑁𝑚
/
16𝑛 1 / 1 /
𝑑= 4 𝐾𝑀 + 3 𝐾 𝑇 (4.5.9)
𝜋 𝑆 𝑆
Denklem (4.5.1) bu hale dönüşür. Mil üzerinde segman kanalı ve kama yuvası
olacağından milin emniyet katsayısını her iki parametreye göre hesaplanıp mil çapı
belirlenecektir. İlk olarak mildeki segman yuvası için mil çapı belirlenecektir.
,
𝑘 = 𝑎𝑆 = 4,51(495) = 0,87,
76
𝑘 = 0,9 olarak alındı daha sonra iterasyon ile düzeltilecektir.
𝑘 = 1 Tablo (4.5.2)’den,
16 × 2 1
𝑑= [3(3 × 7,3) ]
𝜋 495 𝑀𝑃𝑎
𝑑 = 0,0097 𝑚 = 9,7 𝑚𝑚
, ,
𝑘 = ,
= ,
= 0,9525 ;
Şekil 4.5.2 den çentik hassasiyeti, çentik yarıçapı kesici takımın ucunun 𝑟 = 0,4 değeri
için 𝒒𝒌𝒆𝒔𝒎𝒆 = 𝟎, 𝟓𝟖 seçilmiştir.
Bulunan 𝑟 değerine göre mil üzerinde sadece burulma olacağından Şekil 4.5.1’den 𝑞
değerinin “0” olarak alınması gerekmektedir. Bu yüzden Şekil 4.5.2’den ise 𝑞
çentik katsayıları okunarak 𝐾 𝑣𝑒 𝐾 değerleri hesaplanır.
𝐾 = 1 + 0(5 − 1) = 1
16 × 2 1
𝑑= [3(2,16 × 7,3) ]
𝜋 495 𝑀𝑃𝑎
𝑆 = 168 𝑀𝑃𝑎 ve 𝑑 = 12 𝑚𝑚 olur ve seçilen mil boyutu uygundur. Kama yuvası için
milin kritik çapı hesaplanacak olursa;
77
𝐾 = 2,2 𝑎𝑙𝚤𝑛𝑑𝚤 (𝑇𝑎𝑏𝑙𝑜 4.5.4 𝑑𝑒𝑛 𝑲𝒂𝒎𝒂 𝒚𝒖𝒗𝒂𝒔𝚤 𝒊ç𝒊𝒏)
,
𝑘 = 𝑎𝑆 = 4,51(495) = 0,87,
𝑘 = 1 Tablo (4.5.2)’den,
16 × 2 1
𝑑= [3(3 × 7,3) ]
𝜋 495 𝑀𝑃𝑎
𝑑 = 0,0097 𝑚 = 9,7 𝑚𝑚
, ,
𝑘 = ,
= ,
= 0,9525 ;
Tablo 4.5.5’ den parmak freze ile kesilmiş kama yuvasına göre 𝑟 𝑑 = 0,02;
Bulunan 𝑟 değerine göre mil üzerinde sadece burulma olacağından Şekil 4.5.1’den 𝑞
değerinin “0” olarak alınması gerekmektedir. Bu yüzden Şekil 4.5.2’den ise 𝑞
çentik katsayıları okunarak 𝐾 𝑣𝑒 𝐾 değerleri hesaplanır.
78
𝐾 = 1 + 0(2,2 − 1) = 1 ve 𝐾 = 1 + 0,75(3 − 1) = 2,5 bulunan verilere göre 𝑑
mil çapı tekrar hesaplanacak olursa;
16 × 2 1
𝑑= [3(2,5 × 7,3) ]
𝜋 495 𝑀𝑃𝑎
𝑆 = 168 𝑀𝑃𝑎 ve 𝑑 = 12 𝑚𝑚 olur ve seçilen mil boyutu her iki durum için de
uygundur. Hesaplanan verilere göre milin kritik çap değeri kama yuvasının olduğu yer
olarak belirlenmiştir. Burada milin kritik hızını hesaplayıp milin rezonans durumu
incelenecek olursa;
𝜋 𝑔𝐸𝐼
𝑤 = (4.5.7)
𝑙 𝐴𝛾
𝑙 = 200 𝑚𝑚
𝜋 ∗ 12
𝐼= = 10179 𝑚𝑚
64
𝜋 ∗ 12
𝐴= = 113,1 𝑚𝑚
4
𝛾 = 7,72 × 10
79
4.5.2.2 Planet Dişli İçin Mil Hesabı
Şekil 4.5.5 Birinci Kademedeki Planet Dişlilere X-Y Düzleminde Gelen Kuvvetler
80
Şekil 4.5.6 Birinci Kademedeki Planet Dişlilerin X-Y Düzleminde Kuvvet-Moment
Diyagramı
Şekil 4.5.7 Birinci Kademedeki Planet Dişlilere X-Z Düzleminde Gelen Kuvvetler
81
Şekil 4.5.8 Birinci Kademedeki Planet Dişlilerin X-Z Düzleminde Kuvvet-Moment
Diyagramı
/
16𝑛 1 /
𝑑= 4 𝐾𝑀 (4.5.8)
𝜋 𝑆
𝐾 = 1 + 0,4(5 − 1) = 2,6
,
𝑘 = 𝑎𝑆 = 4,51(495) = 0,87,
82
𝑘 = 1 Tablo (4.5.2)’den,
/
16 × 2 1 /
𝑑= [4(2,6 × 4,415 𝑁𝑚) ] = 0,0118 𝑚 = 11,8 𝑚𝑚
𝜋 168 𝑀𝑃𝑎
, ,
𝑘 = ,
= ,
= 0,9525 ise;
𝜋 𝑔𝐸𝐼
𝑤 = (4.5.7)
𝑙 𝐴𝛾
𝑙 = 60 𝑚𝑚
𝜋 ∗ 12
𝐼= = 1017,87 𝑚𝑚
64
𝜋 ∗ 12
𝐴= = 103,1 𝑚𝑚
4
𝛾 = 7,72 × 10
83
4.5.3 İkinci Kademedeki Mil Hesabı
Şekil 4.5.9 Birinci Taşıyıcı Kol ile İkinci Kademe Arasındaki Mil Üzerindeki Burulma
Momenti
𝑇 =𝐹 ×𝑑 = 67,98 𝑁𝑚
/
16𝑛 1 / 1 /
𝑑= 4 𝐾𝑀 + 3 𝐾 𝑇 (4.5.9)
𝜋 𝑆 𝑆
Denklem (4.5.1) bu hale dönüşür. Mil üzerinde fatura ve kama yuvası olacağından milin
emniyet katsayısını her iki parametreye göre hesaplanıp mil çapı belirlenecektir. İlk
olarak mildeki fatura için mil çapı belirlenecektir.
84
𝐾 = 2,2 𝑎𝑙𝚤𝑛𝑑𝚤 (𝑇𝑎𝑏𝑙𝑜 4.5.4 𝑑𝑒𝑛 𝑲𝒆𝒔𝒌𝒊𝒏 𝒌öş𝒆𝒍𝒊 𝒇𝒂𝒕𝒖𝒓𝒂 𝒊ç𝒊𝒏)
16 × 2 1
𝑑= [3(2,2 × 67,98) ]
𝜋 495 𝑀𝑃𝑎
𝑑 = 0,01845 𝑚 = 18,45 𝑚𝑚
Bulunan 𝑟 değerine göre mil üzerinde sadece burulma olacağından Şekil 4.5.1’den 𝑞
değerinin “0” olarak alınması gerekmektedir. Bu yüzden Şekil 4.5.2’den ise 𝑞
çentik katsayıları okunarak 𝐾 𝑣𝑒 𝐾 değerleri hesaplanır.
𝐾 = 1 + 0(2,7 − 1) = 1
16 × 2 1
𝑑= [3(2,08 × 67,98) ]
𝜋 495 𝑀𝑃𝑎
𝑑 = 20 𝑚𝑚 olur ve seçilen mil boyutu fatura için uygundur. Kama yuvası için milin
kritik çapı hesaplanacak olursa;
85
𝑆 = 495 𝑀𝑃𝑎 olmak üzere ucuz 1035 HR çeliği seçilmiştir.
16 × 2 1
𝑑= [3(3 × 67,98) ]
𝜋 495 𝑀𝑃𝑎
𝑑 = 0,0205 𝑚 = 20,5 𝑚𝑚
Tablo 4.5.5’ den parmak freze ile kesilmiş kama yuvasına göre 𝑟 𝑑 = 0,02;
Bulunan 𝑟 değerine göre mil üzerinde sadece burulma olacağından Şekil 4.5.1’den 𝑞
değerinin “0” olarak alınması gerekmektedir. Bu yüzden Şekil 4.5.2’den ise 𝑞
çentik katsayıları okunarak 𝐾 𝑣𝑒 𝐾 değerleri hesaplanır.
16 × 2 1
𝑑= [3(2,84 × 67,98) ]
𝜋 495 𝑀𝑃𝑎
𝑑 = 22 𝑚𝑚 olur ve seçilen mil boyutu her iki durum için de uygundur. Burada milin
kritik hızını hesaplayıp milin rezonans durumu incelenecek olursa;
𝜋 𝑔𝐸𝐼
𝑤 = (4.5.7)
𝑙 𝐴𝛾
𝑙 = 125 𝑚𝑚
𝜋 ∗ 22
𝐼= = 11499 𝑚𝑚
64
𝜋 ∗ 22
𝐴= = 380,1 𝑚𝑚
4
86
𝛾 = 7,72 × 10
Şekil 4.5.11 İkinci Kademedeki Planet Dişlilere X-Y Düzleminde Gelen Kuvvetler
87
Şekil 4.5.12 İkinci Kademedeki Planet Dişlilerin X-Y Düzleminde Kuvvet-Moment
Diyagramı
Şekil 4.5.13 İkinci Kademedeki Planet Dişlilere X-Z Düzleminde Gelen Kuvvetler
88
Şekil 4.5.14 İkinci Kademedeki Planet Dişlilerin X-Z Düzleminde Kuvvet-Moment
Diyagramı
/
16𝑛 1 /
𝑑= 4 𝐾𝑀 (4.5.8)
𝜋 𝑆
𝐾 = 1 + 0,4(5 − 1) = 2,6
,
𝑘 = 𝑎𝑆 = 4,51(495) = 0,87,
89
𝑘 = 1 Tablo (4.5.2)’den,
/
16 × 2 1 /
𝑑= [4(2,6 × 47,833 𝑁𝑚) ] = 0,0262 𝑚 = 26,2 𝑚𝑚
𝜋 168 𝑀𝑃𝑎
, ,
𝑘 = ,
= ,
= 0,87 ise;
𝑆 = 168 𝑀𝑃𝑎 ve 𝑑 = 26,5 𝑚𝑚 olur ve seçilen mil boyutu uygundur. Burada milin
kritik hızını hesaplayıp milin rezonans durumu incelenecek olursa;
𝜋 𝑔𝐸𝐼
𝑤 = (4.5.7)
𝑙 𝐴𝛾
𝑙 = 112 𝑚𝑚
𝜋 ∗ 28
𝐼= = 30371,86 𝑚𝑚
64
𝜋 ∗ 28
𝐴= = 615,75 𝑚𝑚
4
𝛾 = 7,72 × 10
90
4.5.4 Üçüncü Kademedeki Mil Hesabı
Şekil 4.5.15 İkinci Taşıyıcı Kol ile Üçüncü Kademe Arasındaki Mil Üzerindeki
Burulma Momenti
𝑇 =𝐹 ×𝑑 = 634 𝑁𝑚
/
16𝑛 1 / 1 /
𝑑= 4 𝐾𝑀 + 3 𝐾 𝑇 (4.5.9)
𝜋 𝑆 𝑆
Denklem (4.5.1) bu hale dönüşür. Mil üzerinde fatura ve kama yuvası olacağından milin
emniyet katsayısını her iki parametreye göre hesaplanıp mil çapı belirlenecektir. İlk
olarak mildeki fatura için mil çapı belirlenecektir.
91
𝐾 = 2,2 𝑎𝑙𝚤𝑛𝑑𝚤 (𝑇𝑎𝑏𝑙𝑜 4.5.4 𝑑𝑒𝑛 𝑲𝒆𝒔𝒌𝒊𝒏 𝒌öş𝒆𝒍𝒊 𝒇𝒂𝒕𝒖𝒓𝒂 𝒊ç𝒊𝒏)
16 × 2 1
𝑑= [3(2,2 × 634) ]
𝜋 495 𝑀𝑃𝑎
𝑑 = 0,0388 𝑚 = 38,8 𝑚𝑚
Bulunan 𝑟 değerine göre mil üzerinde sadece burulma olacağından Şekil 4.5.1’den 𝑞
değerinin “0” olarak alınması gerekmektedir. Bu yüzden Şekil 4.5.2’den ise 𝑞
çentik katsayıları okunarak 𝐾 𝑣𝑒 𝐾 değerleri hesaplanır.
16 × 2 1
𝑑= [3(2,14 × 634) ]
𝜋 495 𝑀𝑃𝑎
𝑑 = 40 𝑚𝑚 olur ve seçilen mil boyutu fatura için uygundur. Kama yuvası için milin
kritik çapı hesaplanacak olursa;
92
16 × 2 1
𝑑= [3(3 × 634) ]
𝜋 495 𝑀𝑃𝑎
𝑑 = 0,043 𝑚 = 43 𝑚𝑚
Tablo 4.5.5’ den parmak freze ile kesilmiş kama yuvasına göre 𝑟 𝑑 = 0,02;
Bulunan 𝑟 değerine göre mil üzerinde sadece burulma olacağından Şekil 4.5.1’den 𝑞
değerinin “0” olarak alınması gerekmektedir. Bu yüzden Şekil 4.5.2’den ise 𝑞
çentik katsayıları okunarak 𝐾 𝑣𝑒 𝐾 değerleri hesaplanır.
16 × 2 1
𝑑= [3(2,92 × 634) ]
𝜋 495 𝑀𝑃𝑎
𝑑 = 44 𝑚𝑚 olur ve seçilen mil boyutu her iki durum için de uygundur. Hesaplanan
verilere göre milin kritik çap değeri kama yuvasının olduğu yer olarak belirlenmiştir.
Burada milin kritik hızını hesaplayıp milin rezonans durumu incelenecek olursa;
𝜋 𝑔𝐸𝐼
𝑤 = (4.5.7)
𝑙 𝐴𝛾
𝑙 = 200 𝑚𝑚
𝜋 ∗ 44
𝐼= = 125667 𝑚𝑚
64
𝜋 ∗ 44
𝐴= = 1256,6 𝑚𝑚
4
93
𝛾 = 7,72 × 10
Şekil 4.5.17 Üçüncü Kademedeki Planet Dişlilere X-Y Düzleminde Gelen Kuvvetler
94
Şekil 4.5.18 Üçüncü Kademedeki Planet Dişlilerin X-Y Düzleminde Kuvvet-Moment
Diyagramı
Şekil 4.5.19 Üçüncü Kademedeki Planet Dişlilere X-Z Düzleminde Gelen Kuvvetler
95
Şekil 4.5.20 Üçüncü Kademedeki Planet Dişlilerin X-Z Düzleminde Kuvvet-Moment
Diyagramı
/
16𝑛 1 /
𝑑= 4 𝐾𝑀 (4.5.8)
𝜋 𝑆
𝐾 = 1 + 0,4(5 − 1) = 2,6
,
𝑘 = 𝑎𝑆 = 4,51(495) = 0,87,
𝑘 = 1 Tablo (4.5.2)’den,
96
𝑘 = 1,005 Tablo (4.5.3)’den 𝑆 /𝑆 = 1değeri için,
/
16 × 2 1 /
𝑑= [4(2,6 × 47,833 𝑁𝑚) ] = 0,0439 𝑚 = 43,9 𝑚𝑚
𝜋 168 𝑀𝑃𝑎
, ,
𝑘 = ,
= ,
= 0,825 ise;
𝑆 = 168 𝑀𝑃𝑎 ve 𝑑 = 45,17 𝑚𝑚 olur ve seçilen mil boyutu uygundur. Burada milin
kritik hızını hesaplayıp milin rezonans durumu incelenecek olursa;
𝜋 𝑔𝐸𝐼
𝑤 = (4.5.7)
𝑙 𝐴𝛾
𝑙 = 157 𝑚𝑚
𝜋 ∗ 46
𝐼= = 219786,6 𝑚𝑚
64
𝜋 ∗ 46
𝐴= = 1661,9 𝑚𝑚
4
𝛾 = 7,72 × 10
97
4.5.5 Çıkış Mili İçin Hesaplamalar
Şekil 4.5.21 Üçüncü Kademedeki Taşıyıcı Kol ve Çıkış Milindeki Burulma Momenti
𝑇 = 3169 𝑁𝑚
/
16𝑛 1 /
𝑑= 3 𝐾 𝑇 (4.5.9)
𝜋 𝑆
Denklem (4.5.1) bu hale dönüşür. Mil üzerinde segman kanalı ve kama yuvası
olacağından milin emniyet katsayısını her iki parametreye göre hesaplanıp mil çapı
belirlenecektir. İlk olarak mildeki segman yuvası için mil çapı belirlenecektir.
98
,
𝑘 = 𝑎𝑆 = 4,51(495) = 0,87,
𝑘 = 1 Tablo (4.5.2)’den,
16 × 2 1
𝑑= [3(3 × 3169) ]
𝜋 495 𝑀𝑃𝑎
𝑑 = 0,07364 𝑚 = 73,64 𝑚𝑚
, ,
𝑘 = ,
= ,
= 0,782 ;
Şekil 4.5.2 den çentik hassasiyeti, çentik yarıçapı kesici takımın ucunun 𝑟 = 0,4 değeri
için 𝒒𝒌𝒆𝒔𝒎𝒆 = 𝟎, 𝟓𝟖 seçilmiştir.
Bulunan 𝑟 değerine göre mil üzerinde sadece burulma olacağından Şekil 4.5.1’den 𝑞
değerinin “0” olarak alınması gerekmektedir. Bu yüzden Şekil 4.5.2’den ise 𝑞
çentik katsayıları okunarak 𝐾 𝑣𝑒 𝐾 değerleri hesaplanır.
𝐾 = 1 + 0(5 − 1) = 1
16 × 2 1
𝑑= [3(2,16 × 3169) ]
𝜋 495 𝑀𝑃𝑎
99
𝑆 = 168 𝑀𝑃𝑎 ve 𝑑 = 68 𝑚𝑚 olur ve seçilen mil boyutu uygundur. Kama yuvası için
milin kritik çapı hesaplanacak olursa;
,
𝑘 = 𝑎𝑆 = 4,51(495) = 0,87,
𝑘 = 1 Tablo (4.5.2)’den,
16 × 2 1
𝑑= [3(3 × 3169) ]
𝜋 420 𝑀𝑃𝑎
𝑑 = 0,07364 𝑚 = 73,64 𝑚𝑚
, ,
𝑘 = ,
= ,
= 0,783 ;
Tablo 4.5.5’ den parmak freze ile kesilmiş kama yuvasına göre 𝑟 𝑑 = 0,02;
Bulunan 𝑟 değerine göre mil üzerinde sadece burulma olacağından Şekil 4.5.1’den 𝑞
değerinin “0” olarak alınması gerekmektedir. Bu yüzden Şekil 4.5.2’den ise 𝑞
çentik katsayıları okunarak 𝐾 𝑣𝑒 𝐾 değerleri hesaplanır.
100
𝐾 = 1 + 0(2,2 − 1) = 1
16 × 2 1
𝑑= [3(2,98 × 3169) ]
𝜋 495 𝑀𝑃𝑎
𝑆 = 168 𝑀𝑃𝑎 ve 𝑑 = 75 𝑚𝑚 olur ve seçilen mil boyutu her iki durum için de
uygundur. Hesaplanan verilere göre milin kritik çap değeri kama yuvasının olduğu yer
olarak belirlenmiştir. Burada milin kritik hızını hesaplayıp milin rezonans durumu
incelenecek olursa;
𝜋 𝑔𝐸𝐼
𝑤 = (4.5.7)
𝑙 𝐴𝛾
𝑙 = 200 𝑚𝑚
𝜋 ∗ 75
𝐼= = 1553156 𝑚𝑚
64
𝜋 ∗ 12
𝐴= = 4417,9 𝑚𝑚
4
𝛾 = 7,72 × 10
101
4.6 Planet Dişlilerde Rulman Hesabı
Rulmanlı yataktaki başlangıç sürtünmesi, çalışma sürtünmesinin 2 katı kadardır.
Ancak kaymalı yatağın başlangıç sürtünmesine göre, ihmal edilebilir. Yük, hız ve
yağlayıcının çalışma viskozitesi rulman yatağı sürtünme karakteristiklerini etkiler.
Rulmanlı yatakların, genellikle endüstride “sürtünmesiz” yatak olarak tanımlanması
büyük olasılıkla bir hatadır. Yeterli bir çalışma ömrüne sahip olacak şekilde, uygun
şartlarda tasarlanmış rulman seçilmelidir. Bu nedenle yorulmaz yüklemesi, sürtünmesi,
ısı, korozyon direnci, kinematik problemler, malzeme özellikleri dikkate alınmalıdır.
Yatak tipleri seçilirken yatak ömrünün belirleyicisi olan Weibullian sabiti kullanılır. Yük
ve ömür arasındaki ilişki, emniyetli bir kararlılık içerisinde açıklayan bu denklemler
kullanılmıştır
Rulmanlı yataklar eksenel yüke karşı direnç gösterirler her bir devir sayısına
karşılık gelen eksenel birim yük, radyal birim yükten daha farklı hasar oluşturur. Bu
nedenle, radyal ve eksenel yüklerin oluşturduğu hasara eşdeğer, teorik radyal yük
hesaplanmalıdır. Daha sonra aşamalı ve sürekli değişken yük bulunur ve böylece, aynı
hasarı yaratan eşdeğer teorik radyal yük miktarı belirlenmiş olur.
𝐹 = 𝐹 +𝐹 4.6.1
102
Tablo 4.6.1 Farklı makinelere göre Yatak-Ömür önerileri
Burada yatak ömrü saat cinsinden olup devir cinsinden ömre dönüştürülmelidir;
𝐿 = 60 × 𝑛 × 𝐿 4.6.2
𝐿 = 𝐷𝑒𝑣𝑖𝑟 𝑐𝑖𝑛𝑠𝑖𝑛𝑑𝑒𝑛 ö𝑚ü𝑟
𝑑𝑒𝑣
𝑛 = 𝑑𝑒𝑣𝑖𝑟 𝑠𝑎𝑦𝚤𝑠𝚤
𝑑𝑘
𝐿 = 𝑠𝑎𝑎𝑡 𝑐𝑖𝑛𝑠𝑖𝑛𝑑𝑒𝑛 ö𝑚ü𝑟
Yatak yükünü emniyetli nominal ömrü hesaplanırken;
𝒂 = 𝟑 küresel elemanlı yataklar için
𝒂 = 𝟏𝟎/𝟑 rulmanlı yataklar için (silindirik ve yatak göbeği rulmanlar)
kabul edilir. Minimum Ömür L10 ömrü bir yatak imalatçısı, 106 dönüşlük (Timken
firmasındaki 90(106) dönüş sayısına karşılık) bir ömür çevrimi veya bunun dışındaki her
imalatçı kataloğunda verilen temel yük seviyesine karşılık gelen, yatak ömür
seviyesi seçebilir. Katalog seviyesi olarak bilinen ve sayısal olarak C10 ile gösterilen bu
değer katalogda belirlenen bir yatak için ömür seviyesinin %10 olduğunu göstermektedir.
Yük, Ömür ve emniyet ilişkisini içeren katalog yük seviyesini
hesaplarken Weibull parametreleri de kullanılmaktadır. Katalog yük seviyesi C10;
𝑥 /
𝐶 =𝐹 /
4.6.3
𝑥 + (𝜃 − 𝑥 )(1 − 𝑅 )
şeklinde hesaplanmaktadır. Yükler, genellikle kararsız olduğu için, istenen (ideal) yük,
uygulama katsayısı af ile çarpılır. Kararlı 𝑎 𝐹 yükü, yuvarlanan yüzeylerdeki değişken
𝐹 yüküyle aynı hatayı oluşturacaktır. Bundan dolayı 𝐶 denklemi düzenlenerek;
𝑥 /
𝐶 =𝑎 𝐹 /
4.6.4
𝑥 + (𝜃 − 𝑥 )(1 − 𝑅 )
103
şeklinde olur.
𝐿 864 × 10
𝑥 = = = 684
𝐿 10
𝑅 = 0,99
Weibull parametleri;
𝒙𝟎 = 0,02 𝜽 = 4,459
/
864
𝐶 = 1,1 × 429,235 / ,
= 6902,7 𝑁
0,02 + (4,459 − 0,02)(1 − 0,9966)
Hesaplanan 𝐶 değerine göre SKF rulman kataloğundan mil çapını baz alınarak W6001
rulmanı seçilmiştir. Seçilen rulmanın 𝐶 = 4,23 𝑘𝑁 olduğundan tasarımda kullanılması
uygundur.
104
4.6.2.2 Planet Dişliler İçin Rulman Hesabı
𝐿 = 60 × 𝑛 × 𝐿 = 60 × 324 × 10000 = 194 × 10
𝐿 minimum ömür değeri 106 değeri olarak alınmıştır.
𝐿 194 × 10
𝑥 = = = 194
𝐿 10
𝑅 = 0,99 = 0,9966
𝒙𝟎 = 0,02 𝜽 = 4,459
Her bir planete gelen 𝐹 kuvveti güneş dişliye gelen kuvvetin planet sayısına oranı ile
bulunur.
𝐹 = 𝐹 /3 = 47,15 𝑁
Her bir planete gelen 𝐹 kuvveti güneş dişliye gelen kuvvetin planet sayısına oranı ile
bulunur.
𝐹 = 𝐹 /3 = 135,08 𝑁
/
194
𝐶 = 1,1 × 143,07 / ,
= 1874,6 𝑁
0,02 + (4,459 − 0,02)(1 − 0,9966)
Hesaplanan 𝐶 değerine göre SKF rulman kataloğundan mil çapını baz alınarak W6001
rulmanı seçilmiştir. Seçilen rulmanın 𝐶 = 4,23 𝑘𝑁 olduğundan tasarımda kullanılması
uygundur.
105
4.6.3. İkinci Kademe İçin Rulman Hesabı
𝐿 19,2 × 10
𝑥 = = = 19,2
𝐿 10
𝑅 = 0,99 = 0,9966
Weibull parametleri;
𝒙𝟎 = 0,02 𝜽 = 4,459
Her bir planete gelen 𝐹 kuvveti güneş dişliye gelen kuvvetin planet sayısına oranı ile
bulunur.
𝐹 = 𝐹 /3 = 251,1 𝑁
Her bir planete gelen 𝐹 kuvveti güneş dişliye gelen kuvvetin planet sayısına oranı ile
bulunur.
𝐹 = 𝐹 /3 = 719,3 𝑁
/
19,2
𝐶 = 1,1 × 761,85 / ,
= 3723,4 𝑁
0,02 + (4,459 − 0,02)(1 − 0,9966)
Hesaplanan 𝐶 değerine göre SKF rulman kataloğundan mil çapını baz alınarak W6006
rulmanı seçilmiştir. Seçilen rulmanın 𝐶 = 11,1 𝑘𝑁 olduğundan tasarımda kullanılması
uygundur.
106
4.6.4 Üçüncü Kademe İçin Rulman Hesabı
𝐿 460,8 × 10
𝑥 = = = 4,608
𝐿 10
𝑅 = 0,99 = 0,9966
Weibull parametleri;
𝒙𝟎 = 0,02 𝜽 = 4,459
Her bir planete gelen 𝐹 kuvveti güneş dişliye gelen kuvvetin planet sayısına oranı ile
bulunur.
𝐹 = 𝐹 /3 = 909,85 𝑁
Her bir planete gelen 𝐹 kuvveti güneş dişliye gelen kuvvetin planet sayısına oranı ile
bulunur.
𝐹 = 𝐹 /3 = 2606,5 𝑁
/
4,608
𝐶 = 1,1 × 2760,75 / ,
= 8385 𝑁
0,02 + (4,459 − 0,02)(1 − 0,9966)
Hesaplanan 𝐶 değerine göre SKF rulman kataloğundan mil çapını baz alınarak W6010
rulmanı seçilmiştir. Seçilen rulmanın 𝐶 = 18,2 𝑘𝑁 olduğundan tasarımda kullanılması
uygundur.
107
4.6.5 Çıkış Mili İçin Rulman Hesabı
𝐿 = 60 × 𝑛 × 𝐿 = 60 × 2,8 × 10000 = 168 × 10
𝐿 minimum ömür değeri 106 değeri olarak alınmıştır.
𝐿 460,8 × 10
𝑥 = = = 1,68
𝐿 10
Weibull parametleri;
𝒙𝟎 = 0,02 𝜽 = 4,459
Çıkış milinde sadece burulma momenti olacağından rulman sadece yataklama görevi
görmektedir. Buradaki burulma momenti ise teğetsel kuvvet ile sağlanmaktadır.
𝐹 = 𝐹 = 24376,9 𝑁
/
1,68
𝐶 = 1,1 × 24376,9 / ,
= 52891 𝑁
0,02 + (4,459 − 0,02)(1 − 0,99)
Hesaplanan 𝐶 değerine göre SKF rulman kataloğundan mil çapını baz alınarak W6015
rulmanı seçilmiştir. Seçilen rulmanın 𝐶 = 41,6 𝑘𝑁 olduğundan tasarımda kullanılması
uygundur.
𝐶 𝐶 Tanımı
108
4.7 Kamaların Boyutlandırma Hesabı
Kamalar; dişliler, kasnaklar gibi her tip döner elemanı bile bağlamak için
kullanılır. Kamalar mildeki momentin, milin taşıdığı elamana iletimini kolaylaştırır.
Burulma, itme kuvveti ve temel yüklemenin kesme şeklinde olduğu durumlarda,
kamalardan yararlanılır. Pimler ise, moment veya itme kuvveti ya da her ikisinin
iletimini sağlamak ve eksenel konumunu ayarlamak için kullanılır. Konik pimler büyük
uçtaki çapa göre boyutlandırılır.
Kamaların standart ölçüleri ve birlikte çalışacakları mil çapları, Tablo 4.7.1
verilmiştir. Standart mil çapları ile genişlik, yükseklik ve kama derinliği belirlenir.
Tasarlanacak olan sistemde mil üzerindeki burulma yükünü taşıyacak şekilde kama
boyutu seçilir. Kama boyutlandırmasında SHİGLEY göz önüne alınarak hesaplanmıştır.
Kama da oluşacak sorunlar doğrudan kesme veya yatak gerilmesinden kaynaklanır.
Malzemesi genellikle düşük karbonlu soğuk çekilmiş olan kama, normal
boyutunu aşmayacak şekilde imal edilir. Bunun için kama yuvalarının açılmasında
standart çakı kullanılır. Göbeği, eksen üzerinde tutmak, kaymasını engellemek ve milin
her iki dönüş yönünde oluşan boşluğu azaltmak için kama ile birlikte setskur kullanılır.
Kamaları boyutlandırılırken kesme gerilmesine maruz kalan yüzey ve eğilmeye zorlanan
yüzey temel alınarak kamanın boyutu belirlenir.
Kama malzemesi olarak sık olarak kullanılan karbon çeliklerinden AISI 1015
soğuk çekilmiş çeliği seçilmiştir. Bu malzemenin seçilme sebebi kopma mukavemetinin
milin mukavemetinden düşük olması ve maliyet olarak ucuz olmasıdır.
Kama malzemesinin mukavemeti milin malzemesinin mukavemetinden düşük
olmaması durumunda mil üzerindeki zorlamalarda kama kopmayıp mili deformasyona
uğratır. Bu yüzden kama malzemesinin kopma mukavemeti milin kopma
mukavemetinden düşük olmalıdır.
109
Tablo 4.7.1 AISI 1015 Malzemesinin Özellikleri
110
Tablo 4.7.2 Mil Çaplarına Göre Kama Boyutları
𝐹 = 𝑇/𝑟 (4.7.1)
𝑇 = 7,3 𝑁𝑚 ve 𝑟 = 17 𝑚𝑚
111
Kesmeye karşı kama boyutu;
𝑆 𝐹
= (4.7.2)
𝑛 𝑏𝑙
𝑆 𝐹
= (4.7.3)
𝑛 𝑡 𝑙
𝑆 𝐹
= (4.7.4)
𝑛 𝑡 𝑙
bulunur. Tasarımda kama boyutu parmak frezenin çalışma şartlarını kolaylaştırmak için
giriş kısmında 𝑙 = 10 𝑚𝑚 seçilmiştir. Güneş dişli için tekrar hesaplanırsa;
𝐹 = 𝑇/𝑟 (4.7.1)
𝑇 = 7,3 𝑁𝑚 ve 𝑟 = 14 𝑚𝑚
𝑆 𝐹
= (4.7.2)
𝑛 𝑏𝑙
112
222,145 𝑀𝑃𝑎 1041,43 𝑁
= »»» 𝑙 = 2,81 𝑚𝑚
3 5 𝑚𝑚 × 𝑙
𝑆 𝐹
= (4.7.3)
𝑛 𝑡 𝑙
𝑆 𝐹
= (4.7.4)
𝑛 𝑡 𝑙
𝐹 = 𝑇/𝑟 (4.7.1)
𝑇 = 68 𝑁𝑚 ve 𝑟 = 25 𝑚𝑚
113
𝑆 𝐹
= (4.7.2)
𝑛 𝑏𝑙
𝑆 𝐹
= (4.7.3)
𝑛 𝑡 𝑙
𝑆 𝐹
= (4.7.4)
𝑛 𝑡 𝑙
bulunur. Tasarımda kama boyutu taşıyıcı kol için taşıyıcı kol genişliği göz ününde
bulundurularak 𝑙 = 8 𝑚𝑚 kama boyutu uygundur. Güneş dişlideki kama boyutu ise
tekrar hesaplanacak olursa;
𝐹 = 𝑇/𝑟 (4.7.1)
𝑇 = 68 𝑁𝑚 ve 𝑟 = 30 𝑚𝑚
𝑆 𝐹
= (4.7.2)
𝑛 𝑏𝑙
114
222,145 𝑀𝑃𝑎 4553,33 𝑁
= »»» 𝑙 = 7,65 𝑚𝑚
3 8 𝑚𝑚 × 𝑙
𝑆 𝐹
= (4.7.3)
𝑛 𝑡 𝑙
𝑆 𝐹
= (4.7.4)
𝑛 𝑡 𝑙
𝐹 = 𝑇/𝑟 (4.7.1)
𝑇 = 68 𝑁𝑚 ve 𝑟 = 30 𝑚𝑚
𝑆 𝐹
= (4.7.2)
𝑛 𝑏𝑙
115
222,145 𝑀𝑃𝑎 28177,8 𝑁
= »»» 𝑙 = 27,18 𝑚𝑚
3 14 𝑚𝑚 × 𝑙
𝑆 𝐹
= (4.7.3)
𝑛 𝑡 𝑙
𝑆 𝐹
= (4.7.4)
𝑛 𝑡 𝑙
bulunur. Tasarımda kama boyutu taşıyıcı kol için taşıyıcı kol genişliğine uygun olacak
seçilmiştir. Bu yüzden 𝑙 = 20 𝑚𝑚 kama boyutu uygun değildir. Tasarımda mil üzerine 3
kama yuvası açılmasıyla her bir kama üzerine gelen kuvvetler azalacağından seçilen
kama boyutu uygun olur. Her bir kama için tekrar hesaplanacak olursa;
𝐹 28177,8
𝐹 = = = 9392,6 𝑁
𝑘𝑎𝑚𝑎 𝑠𝑎𝑦𝚤𝑠𝚤 3
𝑆 𝐹
= (4.7.2)
𝑛 𝑏𝑙
𝑆 𝐹
= (4.7.3)
𝑛 𝑡 𝑙
116
Göbek ezilmesine karşı kama boyutu;
𝑆 𝐹
= (4.7.4)
𝑛 𝑡 𝑙
Görüleceği üzere kama sayısını arttırınca kama üzerine kuvvetler azalacağından seçilen
kama boyutu uygun olmaktadır. Güneş dişlideki kama boyutu ise diş genişliği kadar
seçileceğinden, 𝑙 = 60 𝑚𝑚 kama genişliği için 1 adet yuvası açılması uygun olacaktır.
𝐹 = 𝑇/𝑟 (4.7.1)
𝑇 = 3169 𝑁𝑚 ve 𝑟ç = 80 𝑚𝑚
𝑆 𝐹
= (4.7.2)
𝑛 𝑏𝑙
𝑆 𝐹
= (4.7.3)
𝑛 𝑡 𝑙
117
385 𝑀𝑃𝑎 79225 𝑁
= »»» 𝑙 = 68,59 𝑚𝑚
2,5 7,5 𝑚𝑚 × 𝑙
𝑆 𝐹
= (4.7.4)
𝑛 𝑡 𝑙
bulunur. Tasarımda kama boyutu taşıyıcı kol için taşıyıcı kol genişliğine uygun olacak
şekilde seçilmiştir. Bu yüzden 𝑙 = 30 𝑚𝑚 kama boyutu uygun değildir. Tasarımda mil
üzerine 4 kama yuvası açılmasıyla her bir kama üzerine gelen kuvvetler azalacağından
seçilen kama boyutu uygun olur. Her bir kama için tekrar hesaplanacak olursa;
𝐹 84506,7
𝐹 = = = 19806,25 𝑁
𝑘𝑎𝑚𝑎 𝑠𝑎𝑦𝚤𝑠𝚤 4
𝑆 𝐹
= (4.7.2)
𝑛 𝑏𝑙
𝑆 𝐹
= (4.7.3)
𝑛 𝑡 𝑙
𝑆 𝐹
= (4.7.4)
𝑛 𝑡 𝑙
118
Görüleceği üzere kama sayısını arttırınca kama üzerine kuvvetler azalacağından seçilen
kama boyutu uygun olmaktadır.
119
4.8 Isı Kontrolünün Hesaplanması
Her redüktörün çalışması esnasında dişlilerde, rulmanlarda, keçelerdeki
sürtünmelerden dolayı ve yağ çalkantılarından kayıplar meydana gelir. Bu kayıp enerjinin
tamamı ısı enerjisine dönüşür. Redüktör gövdesi üzerinden ortama bu ısının bir miktarı
atılır, geri kalan ısı enerjisi ise gövde üzerinden atılamadığı için redüktörün ısınmasına
yol açar. Isı enerjisi belli bir değerin üzerinde olursa yağın aşırı(izin verilen çalışma
sıcaklığının üzerinde) ısınmasına yol açar ve yağ karbonlaşarak yağlama görevini yerine
getiremez hale gelir. Bundan dolayı redüktör üzerinde oluşacak ısının kontrol altında
tutulması gerekir. Sonsuz redüktörler gibi sürtünme esaslı çalışan(düşük verimli)
redüktörlerde, yüksek torklara sahip endüstri tipi redüktörlerde veya birim hacimde
yüksek torklar taşıyabilen planet tipi redüktörlerde termal kontrollerin yapılması gerekir.
Bu kontrolleri üretici firmaların kataloglarındaki termal yönden müsaade edilen motor
güç değerlerine bakarak yapmak mümkündür. Kontrolde dikkat edilmesi gereken nokta
bu değerlerin belli kabuller altında verilmiş olmasıdır.
Sürtünmelerden dolayı ortaya çıkan ısı atılan ısıdan daha küçük olması
gerekmektedir.
860 × 𝑃 × (1 − ɳ) ≤ 𝑘 × 𝐴 × (𝑡 − 𝑡 ) (4.8.1)
𝑃 = 𝐺üç (𝑊)
ɳ = 𝑃𝑙𝑎𝑛𝑒𝑡 𝐷𝑖ş𝑙𝑖𝑛𝑖𝑛 𝑉𝑒𝑟𝑖𝑚𝑖
𝑘 = 𝐼𝑠𝚤 İ𝑙𝑒𝑡𝑖𝑚 𝐾𝑎𝑡𝑠𝑎𝑦𝚤𝑠𝚤 (𝑊/𝑐𝑚 𝐶)
𝐴 = 𝑃𝑙𝑎𝑛𝑒𝑡 𝐷𝑖ş𝑙𝑖𝑛𝑖𝑛 İç 𝑌ü𝑧𝑒𝑦 𝐴𝑙𝑎𝑛𝚤 (𝑐𝑚 )
𝑡 = 𝐷𝑖ş𝑙𝑖 𝐾𝑢𝑡𝑢𝑠𝑢𝑛𝑢𝑛 𝑆𝚤𝑐𝑎𝑘𝑙𝚤ğ𝚤 ( 𝐶 )
𝑡 = Ç𝑒𝑣𝑟𝑒 𝑆𝚤𝑐𝑎𝑘𝑙𝚤ğ𝚤 ( 𝐶 )
860 × 𝑃 × (1 − ɳ)
𝑡= +𝑡 (4.8.2)
𝑘×𝐴
120
Sıcaklık hesabında kullanılan alan ifadesi sistemdeki ısı transfer yüzey alanı
olarak belirtilmiş olup temas halindeki alanlar çıkartılarak elde edilir. Solidworks
programından çizilen tasarımdaki yüzey alanı ifadeleri bulunarak ısı transfer yüzey alanı
bulunmuştur.
𝐴 = 14308,8 𝑐𝑚
Çevre sıcaklığı 20oC olarak seçilmiş olup hesaplamalar buna göre yapılacaktır.
Tasarımımızın imalatında kabuğunu küresel grafitli dökme demir olarak seçilmiş olup
malzeme özellikleri Tablo 4.8 ‘de verilmiştir. Isı iletim katsayısı 𝑘 = 0,25 𝑊/𝑐𝑚 𝐶
olarak belirlenmiştir.
121
5. SONUÇLAR VE DEĞERLENDİRME
Bu tasarımın temel amacı yüksek çevrim oranlarına sahip dişli kutularının daha
küçük boyutlarda konstrüksiyonu oluşturmak, yüksek mukavemet, yüksek aşınma
dayanımı ve tasarımın uzun ömürlü olmasını sağlamaktır. Bu amaç göz önünde alınarak
tasarım ve mukavemet analizi yapılmıştır.
Tasarımını yaptığımız planet dişli kutusu çalışma ortamına ve uzun süre çalışma
prensibine dayandırılarak tasarlanmıştır. Endüstriyel ortamda gürültüyü minimum
seviyede tutmak için gresle yağlama kullanılmıştır. Ayrıca kuvvet analizi
yapılarak, konstrüksiyona gelen radyal ve teğetsel kuvvetler sonucunda tasarıma uygun
yataklamalar seçilmiştir. radyal ve teğetsel kuvvetler sonucunda genel olarak kullanılan
rulmanlarla yataklama işlemi yapılmıştır. Ağır şartlarda çalışması göz önüne alınarak
işlemleri yaparken güvenirlilik katsayısı yüksek seçilmiş ve çalışma ömrü uzun olarak
tasarlanmıştır. Böylece sürekli maliyet durumu ortadan kalkmıştır. Tasarım
hesaplamalarında bulunan değerler minimum olarak bulunup çalışma durumunda
herhangi bir hasarın olmaması için tasarımın çiziminde ve üretiminde göz önüne alınarak
bazı boyut değişiklikleri yapılmıştır bunlar teknik resimlerde mevcut olup hesaplamaları
tekrardan yapılmamıştır.
Sonuç olarak; bir tasarımın tasarım aşamalarını ve ekip halinde çalışmanın
incelikleri kavramıştır. Standart malzemelerin optimum şekilde kullanımı, piyasa
araştırmasının önemi ve tecrübeli mühendis adaylarıyla yardımlaşmanın gerekliliği
benimsenmiştir.
122
6. KAYNAKÇA
[2] Doç. Dr. Mehmet BAĞCI Makine Elemanları 1-2 Ders Notları 2002
[10] Prof. Dr. Atilla BOZACI – Dr. İlknur KOÇAŞ – Arş. Gör. Özgen Ü. ÇOLAK
Makine Elemanlarının Projelendirilmesi, Çağlayan Kitapevi 2. Baskı, 2001
[11] Prof. Dr. Nejat Kıraç Makine Meslek Resmi ve Teknik Resim, Dora Yayınevi,
2011
123