ORDO CELEBRANDI MATRIMONII OBRZĘDY SAKRAMENTU

SACRAMENTUM MAŁŻEŃSTWA
1. Præparanda: 1. Należy przygotować:
in sacristia – superpelliceum, stola albi coloris, w zakrystii – komżę, stułę białej barwy, kapę
pluviale eiusdem coloris pro sacerdote; habitus tejże barwy dla kapłana; ubiór zakrystiana i mini-
sacristæ et ministrantium; vas aquæ benedictæ cum strantów; naczynie z wodą święconą i kropidło;
aspersorio; pelvicula pro anulis; Rituale; tackę na obrączki; Rytuał;
ante altare – genuflexoria et sedilia pro sponsis. przed ołtarzem – klęczniki i krzesła dla narze-
czonych.
2. Etsi sponsi a parentibus et amicis solemniter
ad ecclesiam, in qua matrimonium celebrandum 2. Choćby narzeczonych do kościoła, w którym
est, deducantur, tamen presbyterium ingrediuntur ma się odbyć ślub, uroczyście wprowadzali rodzice
præter sponsos tantummodo testes, qui sponsis i przyjaciele, jednak do prezbiterium, oprócz oblu-
genuflexoria occupantibus non procul consistunt. bieńców, wchodzą tylko świadkowie, którzy po
3. Si plures simul copulantur sponsi, singula- zajęciu przez narzeczonych klęczników pozostają
riter pro singulis coniugiis peragantur: SCRUTI- nieopodal.
NIUM, CONSENSUS, IMPOSITIO ANULO- 3. Jeśli wiele par jednocześnie zawiera małżeń-
RUM, et CONFIRMATIO, semel pro cunctis vero: stwo, dla każdej pary narzeczonych z osobna odbyć
EXORDIUM, CONTESTATIO ET PRECES atque się mają: SKRUTYNIUM, WYRAŻENIE ZGODY
BENEDICTIO NUPTIALIS. MAŁŻEŃSKIEJ, NAŁOŻENIE OBRĄCZEK
4. Parochus vel sacerdos delegatus superpelli- i POTWIERDZENIE MAŁŻEŃSTWA, a jeden raz
ceo, stola et pluviali albi coloris paratus, præce- dla wszystkich: OBRZĘDY WSTĘPNE, WEZWA-
dentibus ministrantibus, quorum alter vas aquæ NIE OBECNYCH NA ŚWIADKÓW I MODLI-
benedictæ cum aspersorio, et Rituale, alter pelvi- TWA ZA NOWOŻEŃCÓW oraz BŁOGOSŁA-
WIEŃSTWO ŚLUBNE.
culam cum anulis defert, accedit ad altare.
4. Proboszcz lub delegowany kapłan podchodzi
do ołtarza odziany w komżę, stułę i kapę białej
barwy, poprzedzany przez ministrantów, z których
jeden niesie naczynie z wodą święconą i kropidło
oraz Rytuał, a drugi tackę z obrączkami.
EXORDIUM OBRZĘDY WSTĘPNE
5. Sacerdos genuflexus in infimo altaris gradu 5. Kapłan, uklęknąwszy na najniższym stopniu
incipit hymnum, quem adstantes prosequuntur. De- ołtarza, intonuje hymn, a zgromadzeni śpiewają go
cantata prima stropha, omnes surgunt: dalej. Po odśpiewaniu pierwszej zwrotki wszyscy
wstają:
Hymnus Hymn
Veni, Creátor, Spíritus, O Stworzycielu Duchu, przyjdź,
Mentes tuórum vísita, Nawiedź dusz wiernych Tobie krąg,
Imple supérna grátia, Niebieską łaskę zesłać racz
Quæ tu creásti, péctora. Sercom, co dziełem są Twych rąk.
Qui díceris Paráclitus, Pocieszycielem jesteś zwan
Altíssimi donum Dei, I Najwyższego Boga dar,
Fons vivus, ignis, cáritas Tyś namaszczenie naszych dusz,
Et spiritális únctio. Zdrój żywy, miłość, ognia żar.
Tu septifórmis múnere, Ty darzysz łaską siedemkroć,
Dígitus patérnæ déxteræ, Bo moc z prawicy Ojca masz,
Tu rite promíssum Patris, Przez Ojca obiecany nam,
Sermóne ditans gúttura. Mową wzbogacasz język nasz.
 Accénde lumen sénsibus, Światłem rozjaśnij naszą myśl,
Infúnde amórem córdibus, W serca nam miłość świętą wlej
Infírma nostri córporis I wątłą słabość naszych ciał
Virtúte firmans pérpeti. Pokrzep stałością mocy swej.
Hostem repéllas lóngius Nieprzyjaciela odpędź w dal
Pacémque dones prótinus: I Twym pokojem obdarz wraz.
Ductóre sic te prǽvio Niech w drodze za przewodem Twym
Vitémus omne nóxium. Miniemy zło, co kusi nas.
Per te sciámus da Patrem, Daj nam przez Ciebie Ojca znać,
Noscámus atque Fílium Daj, by i Syn poznany był,
Teque utriúsque Spíritum I Ciebie, jedno Tchnienie Dwóch,
Credámus omni témpore. Niech wyznajemy z wszystkich sił.
Deo Patri sit glória Niech Bogu Ojcu chwała brzmi,
Et Fílio, qui a mórtuis Synowi, który z martwych wstał
Surréxit, ac Paráclito I Temu, co pociesza nas,
In sæculórum sǽcula. Amen. Niech hołd wieczystych płynie chwał.
Amen.
Hymno finito, sacerdos cantat: Po zakończeniu hymnu kapłan śpiewa:
V. Emítte Spíritum tuum et creabúntur. V. Ześlij Ducha Twego, a powstanie ży-
(T. p. Allelúia.) cie. (T. p. Alleluja.)
R. Et renovábis fáciem terræ. (T. p. Alle- R. I odnowisz oblicze ziemi. (T. p. Alle-
lúia.) luja.)
Orémus. Oratio Módlmy się. Modlitwa
Deus, qui corda fidélium Sancti Spíritus Boże, któryś pouczył serca wiernych
illustratióne docuísti: † da nobis in eódem światłem Ducha Świętego, † daj nam
Spíritu recta sápere; * et de eius semper w tymże Duchu poznać, co jest prawe, *
consolatióne gaudére. Per Christum, Dómi- i Jego pociechą zawsze się radować. Przez
num nostrum. Chrystusa, Pana naszego.
R. Amen. R. Amen.
6. Quibus finitis, sacerdos ascendit suppeda- 6. Potem kapłan wstępuje na podnóżek ołta-
neum et stat in cornu Evangelii conversus ad spon- rza i stoi po stronie Ewangelii zwrócony do narze-
sos. Summopere convenit, ut sacerdos de officiis czonych. Jest rzeczą bardzo stosowną, aby kapłan
coniugum deque Sacramenti efficacia sponsos bre- wygłosił do narzeczonych krótką mowę o obo-
viter alloquatur. Si vero sermo non habetur, saltem wiązkach małżeńskich i o ważności Sakramentu.
perlegatur una ex pericopis Sacræ Scripturæ de Jeśli zaś nie ma kazania, trzeba przynajmniej od-
Missa pro sponso et sponsa desumptis vel etiam czytać jedną z perykop Pisma Świętego wziętych
alia pericope conveniens. Si statim post matrimo- ze Mszy za oblubieńców albo też inną odpowiednią
nium contractum sequitur hæc Missa, sermo potest perykopę. Jeśli Msza taka następuje zaraz po za-
haberi post eius Evangelium. warciu małżeństwa, kazanie może się odbyć po jej
Ewangelii.
Czytanie Listu świętego Pawła Apostoła
do Efezjan
(Ephes. 5, 22-33)
Bracia: Żony niechaj będą poddane mę-
żom swoim jak Panu, bo mąż jest głową
żony, jak i Chrystus jest głową Kościoła:
On Zbawcą Ciała. Ale jak Kościół poddany
jest Chrystusowi, tak i żony mają być pod-
dane we wszystkim swoim mężom. Mężo-
wie, miłujcie żony wasze, jak i Chrystus
umiłował Kościół i wydał zań samego sie-
bie, aby go uświęcić, oczyściwszy przez
obmycie wodą i przez słowo, aby go stawić
przed sobą samym jako Kościół chwalebny,
niemający zmazy ni zmarszczki, czy czegoś
podobnego, lecz aby był święty i nienagan-
ny. Tak i mężowie powinni miłować żony
swoje jako własne ciało. Kto miłuje swoją
żonę, siebie samego miłuje. Przecież nigdy
nikt nie odnosi się z nienawiścią do własne-
go ciała, ale je żywi i pielęgnuje, jak
i Chrystus Kościół. A jesteśmy członkami
Jego Ciała. „Dlatego opuści mężczyzna ojca
i matkę, a połączy się z żoną swoją i staną
się dwoje jednym ciałem”. Tajemnica to
jest wielka, a ja mówię, w odniesieniu do
Chrystusa i do Kościoła. Niechże przeto
i każdy z was miłuje swą żonę jak siebie
samego, a żona niech poważa męża.
Słowa Ewangelii świętej według świętego
Mateusza
(Matth. 19, 3-6)
Onego czasu: Przystąpili do Jezusa fary-
zeusze i aby Go podchwycić, mówili: „Czy
wolno mężowi rozwieść się z żoną swoją
dla jakiejkolwiek przyczyny?” A On, od-
powiadając, rzekł: „Czyż nie czytaliście, że
Stwórca od początku »mężczyzną i niewia-
sta stworzył ich«, i rzekł: »Dlatego opuści
mężczyzna ojca i matkę, a połączy się z żo-
ną swoją i staną się dwoje jednym ciałem«.
Co tedy Bóg złączył, człowiek niech nie
rozłącza”.
BENEDICTIO ANULORUM POŚWIĘCENIE OBRĄCZEK
7. Tunc, surgentibus omnibus, sacerdos ibidem 7. Później, gdy wszyscy powstaną, kapłan, sto-
stans, benedicit anulos a ministrante in pelvicula jąc w tym samym miejscu, poświęca obrączki
sibi oblatos, cantans: przyniesione przez ministranta na tacce, śpiewając:
V. Adiutórium nostrum  in nómine V. Wspomożenie nasze  w imieniu Pa-
Dómini. na
R. Qui fecit cælum et terram. R. Który stworzył niebo i ziemię.
 V. Dómine, exáudi oratiónem meam. V. Panie, wysłuchaj modlitwę moją.
R. Et clamor meus ad te véniat. R. A wołanie moje niech do Ciebie
V. Dóminus vobíscum. przyjdzie.
R. Et cum spíritu tuo. V. Pan z wami.
R. I z duchem twoim.
Orémus. Oratio Módlmy się. Modlitwa
Creátor et conservátor géneris humáni, Stwórco i Zachowawco rodzaju ludzkie-
dator grátiæ spirituális, cónditor salútis go, Dawco łaski duchowej i Sprawco zba-
ætérnæ: † quǽsumus, bene  dícere digné- wienia wiecznego, prosimy Cię: racz po-
ris hos ánulos, quos nos in nómine tuo san- błogo  sławić te obrączki, które błogosła-
cto benedícimus; * ut qui eos portáverint, in wimy w święte imię Twoje. Niech ci, któ-
tua pace consístant, in tua voluntáte permá- rzy będą je nosić, trwają w Twym pokoju,
neant, et in tuo amóre vivant, crescant et zgadzają się z Twoją wolą, żyją i wzrastają
senéscant atque multiplicéntur in longitú- w Twojej miłości i niech się doczekają po-
dinem diérum. Per Christum, Dóminum deszłego wieku, a poprzez liczne potom-
nostrum. stwo niech sięgają w daleką przyszłość.
R. Amen. Przez Chrystusa, Pana naszego.
Textus in lingua polona numquam a sacerdote R. Amen.
celebrante, sed a lectore aliquo legi potest. Celebransowi nigdy nie wolno odczytać tekstu
podanego w języku polskim, ale może to uczynić
jakiś lektor.
8. Tunc sacerdos anulos aqua benedicta asper- 8. Później kapłan kropi obrączki wodą święco-
git. Postea ministrans pelviculam cum anulis bene- ną. Ministrant odkłada potem tackę z poświęcony-
dictis deponit in altari. Deinde sponsi ascendunt ad mi obrączkami na ołtarz. Następnie narzeczeni
altare et remanent in gradu superiore. Sacerdos wstępują do ołtarza i pozostają na jego najwyż-
autem stans in medio suppedanei procedit ad szym stopniu. Kapłan zaś, stojąc w pośrodku pod-
scrutinium. nóżka ołtarza, przechodzi do Skrutynium.
SCRUTINIUM SKRUTYNIUM (BADANIE WOLI
ZAWARCIA MAŁŻEŃSTWA)
9. Sacerdos interrogat sponsum: 9. Kapłan pyta się narzeczonego:
N., czy chcesz dobrowolnie i bez przy-
musu pojąć za małżonkę tę N., którą tu wi-
dzisz?
Respondet sponsus: Odpowiada narzeczony:
Chcę.
Sacerdos: Kapłan:
Czy chcesz wytrwać w tym związku
w dobrej i złej doli, dopóki śmierć was nie
rozłączy?
Sponsus: Narzeczony:
Chcę.
Sequens interrogatio omitti potest, si nupturien- Następne pytanie można pominąć, gdyby za-
tes sint provectioris ætatis. wierający małżeństwo byli w podeszłym wieku.
 Sacerdos: Kapłan:
Czy chcesz przyjąć i po katolicku wy-
chować potomstwo, którym Bóg was obda-
rzy?
Sponsus: Narzeczony:
Chcę.
Deinde sacerdos interrogat sponsam: Następnie kapłan pyta się narzeczonej:
N., czy chcesz dobrowolnie i bez przy-
musu pojąć za małżonka tego N., którego tu
widzisz?
Respondet sponsa: Odpowiada narzeczona:
Chcę.
Sacerdos: Kapłan:
Czy chcesz wytrwać w tym związku
w dobrej i złej doli, dopóki śmierć was nie
rozłączy?
Sponsa: Narzeczona:
Chcę.
Sequens interrogatio omitti potest in casu supra Następne pytanie można pominąć w przypadku
nominato. wspomnianym wyżej.
Sacerdos: Kapłan:
Czy chcesz przyjąć i po katolicku wy-
chować potomstwo, którym Bóg was obda-
rzy?
Sponsa: Narzeczona:
Chcę.
10. Deinde dicit sacerdos: 10. Następnie kapłan mówi:
Bóg wszechmogący niech wam udzieli
swej łaski, aby to, co będziecie wypowiada-
li, było zasadą waszego życia w małżeń-
stwie.
CONSENSUS WYRAŻENIE ZGODY MAŁŻEŃSKIEJ
(ZAWARCIE MAŁŻEŃSTWA)
11. Sacerdos dicit: 11. Kapłan mówi:
Podajcie sobie prawe dłonie.
Tum iunctas sponsorum manus circumvoluit Później prawym końcem stuły obwiązuje na
dextera extremitate stolæ in forma crucis, et kształt krzyża ręce podane sobie przez narzeczo-
verba, quibus matrimonium perficitur, iubet eos nych, a słowa, przez które dokonuje się zawarcie
pronuntiare, dicens: małżeństwa, poleca im wypowiedzieć, mówiąc:
Aby zawrzeć święty związek małżeński,
powtarzajcie za mną słowa przysięgi.
Sacerdote verba suggerente, sponsus dicit: Kapłan poddaje słowa, a narzeczony mówi:
Ja, N., * biorę ciebie, N., * za małżonkę
i ślubuję ci * miłość, * wierność
i uczciwość małżeńską,
oraz że cię nie opuszczę
aż do śmierci.
Tak mi dopomóż,
Panie Boże wszechmogący,
w Trójcy jedyny, * i wszyscy Święci.
Tum sponsa dicit, sacerdote item verba sug- Później mówi narzeczona, a kapłan tak samo
gerente: poddaje słowa:
Ja, N., * biorę ciebie, N., * za małżonka
i ślubuję ci * miłość, * wierność
i uczciwość małżeńską,
oraz że cię nie opuszczę
aż do śmierci.
Tak mi dopomóż,
Panie Boże wszechmogący,
w Trójcy jedyny, * i wszyscy Święci.
Nec sufficit consensus unius, sed debet esse Nie wystarczy zgoda jednego z narzeczonych,
amborum, et expressus verbis, si loqui possint, aut lecz musi być zgoda obojga, i to wyrażona słowa-
secus æquipollentibus signis, sive fiat per se, sive mi, jeśli tylko potrafią mówić, a jeśli nie potrafią,
per procuratorem. Signa æquipollentia hæc sunt: to równoważnymi znakami, zarówno jeśli zgody
annuere capite sacerdoti interroganti, subscribere dokonują sami, jak i przez pełnomocnika. Znaki
formæ consensus atque etiam commutare anulos równoważne są następujące: skinięcie głową do
coram sacerdote. kapłana zadającego pytania, podpisanie formuły
zgody małżeńskiej, a także wymiana obrączek
przed kapłanem.

IMPOSITIO ANULORUM NAŁOŻENIE OBRĄCZEK

12. Tum sacerdos removet stolam de manibus 12. Później kapłan zdejmuje stułę z rąk nowo-
sponsorum et porrigat anulum sponsæ destinatum żeńców i podaje mężowi obrączkę przeznaczoną
sponso, dicens: dla żony, mówiąc:
N., na znak zawartego małżeństwa nałóż
swojej żonie obrączkę i powtarzaj za mną.
Sponsus anulum de manu sacerdotis acceptum, Mąż wkłada na palec serdeczny żony obrączkę
digito anulari sponsæ inserit, dicens, sacerdote podaną przez kapłana, mówiąc za kapłanem podda-
suggerente: jącym słowa:
Żono, przyjmij tę obrączkę, * znak wier-
ności małżeńskiej, * w imię Ojca * i Syna,
i Ducha Świętego. Amen.
Deinde sacerdos porrigat anulum sponso Następnie kapłan podaje żonie obrączkę prze-
destinatum sponsæ, dicens: znaczoną dla męża, mówiąc:
N., na znak zawartego małżeństwa nałóż
swojemu mężowi obrączkę i powtarzaj za
mną.
Sponsa anulum de manu sacerdotis acceptum, Żona wkłada na palec serdeczny męża obrącz-
digito anulari sponsi inserit, dicens, sacerdote sug- kę podaną przez kapłana, mówiąc za kapłanem
gerente: poddającym słowa:
Mężu, przyjmij tę obrączkę, * znak
wierności małżeńskiej, * w imię Ojca *
i Syna, * i Ducha Świętego. Amen.
Quo facto, sacerdos concludit: Potem kapłan kończy słowami:
Niech te obrączki będą wam zadatkiem
błogosławieństwa niebios i pomocą do
osiągnięcia zbawienia wiecznego.
CONFIRMATIO MATRIMONII POTWIERDZENIE MAŁŻEŃSTWA
13. Sacerdos dicit: 13. Kapłan mówi:
„Co Bóg złączył, człowiek niech nie roz-
łącza” (Matth. 19, 6). Małżeństwo, które-
ście między sobą zawarli, ja powagą Ko-
ścioła Katolickiego potwierdzam i błogo-
sławię w imię Ojca i Syna,  i Ducha Świę-
tego.
R. Amen.
CONTESTATIO ET PRECES WEZWANIE OBECNYCH NA
ŚWIADKÓW I MODLITWA
ZA NOWOŻEŃCÓW
14. Postea sacerdos alloquitur adstantes: 14. Potem kapłan przemawia do zgromadzo-
nych:
Wszystkich tu obecnych biorę na świad-
ków, aby w razie potrzeby świadczyli o ni-
niejszym (-ych) małżeństwie (-ach), w obli-
czu Boga zawartym (-ych) i przez Kościół
zatwierdzonym (-ych).
Módlmy się, bracia, o błogosławieństwo
Boże dla nowożeńców, aby wiernie wypeł-
nili to, co ślubowali.
15. Sponsis in ora suppedanei genuflexis, ad- 15. Podczas gdy nowożeńcy klęczą na brzegu
stantes, cantore seu organœdo inchoante, cantant: podnóżka ołtarza, zgromadzeni, po zaintonowaniu
przez kantora albo organistę, śpiewają:
Psalmus 127 Psalm 127
Beátus, quicúmque times Dóminum, * Błogosławionyś, gdy się boisz Pana, *
qui ámbulas in viis eius! gdy chodzisz Jego drogami!
Nam labórem mánuum tuárum mandu- Bo z pracy rąk swoich będziesz poży-
cábis, * beátus eris et bene tibi erit. wał, * szczęście osiągniesz i dobrze ci bę-
Uxor tua sicut vitis fructífera * in pene- dzie.
trálibus domus tuæ, Małżonka twoja jak płodny szczep win-
 Fílii tui ut súrculi olivárum * circa men- ny, * w zaciszu twojego domu.
sam tuam. Synowie twoi jak oliwne gałązki * doko-
Ecce sic benedícitur viro, * qui timet Dó- ła twojego stołu.
minum! – Takie błogosławieństwo dla męża, * któ-
Benedícat tibi Dóminus ex Sion, * ut ry boi się Pana! –
vídeas prosperitátem Ierúsalem ómnibus Niechaj z Syjonu Pan cię błogosławi, *
diébus vitæ tuæ; byś widział pomyślność Jeruzalem przez
Ut vídeas fílios filiórum tuórum: * pax wszystkie dni twego życia.
super Israël! Abyś oglądał dzieci twoich synów: * po-
Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto. kój nad Izraelem!
Sicut erat in princípio, et nunc et sem- Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi
per, * et in sǽcula sæculórum. Amen. Świętemu.
Jak była na początku, teraz i zawsze, *
i na wieki wieków. Amen.
Psalmo finito, sacerdos cantat: Po ukończeniu psalmu kapłan śpiewa:
V. Kýrie, eléison. V. Kyrie, elejson.
Omnes prosequuntur: Wszyscy śpiewają dalej:
R. Christe, eléison. Kýrie, eléison. R. Chryste, elejson. Kyrie, elejson.
Sacerdos dicit: Kapłan mówi:
Módlmy się, jak nas nauczył Pan nasz Módlmy się, jak nas nauczył Pan nasz
Jezus Chrystus. Jezus Chrystus.
Omnes simul recitant Orationem Dominicam: Wszyscy wspólnie recytują Modlitwę Pańską:
Pater noster. Ojcze nasz.
Qua finita, sacerdos cantat: Potem kapłan śpiewa:
V. Salvos fac servos tuos. V. Zachowaj sługi swoje.
R. Deus meus, sperántes in te. R. Którzy w Tobie, Boże mój, pokładają
V. Mitte eis, Dómine, auxílium de nadzieję.
sancto. V. Ześlij im, Panie, pomoc z przybytku
R. Et de Sion tuére eos. swego.
V. Esto eis, Dómine, turris fortitúdinis. R. I ze Syjonu racz ich bronić.
R. A fácie inimíci. V. Bądź im, o Panie, wieżą obronną.
V. Dómine, exáudi oratiónem meam. R. Przeciw zakusom nieprzyjaciela.
R. Et clamor meus ad te véniat. V. Panie, wysłuchaj modlitwę moją.
V. Dóminus vobíscum. R. A wołanie moje niech do Ciebie
R. Et cum spíritu tuo. przyjdzie.
V. Pan z wami.
R. I z duchem twoim.
Orémus. Oratio Módlmy się. Modlitwa
Réspice, quǽsumus, Dómine, super hos Prosimy Cię, Panie, wejrzyj na te sługi
fámulos tuos: † et institútis tuis, quibus swoje i wspieraj łaskawie związek, który
propagatiónem humáni géneris ordinásti, ustanowiłeś dla rozkrzewienia rodzaju
benígnus assíste; * ut, qui te auctóre iun- ludzkiego. † Niech ci, którzy za sprawą
gúntur, te auxiliánte servéntur. Per Chris- Twoją się łączą, * przy Twojej pomocy
tum, Dóminum nostrum. szczęśliwie wytrwają. Przez Chrystusa, Pa-
R. Amen. na naszego.
R. Amen.
–––––––––––––––––––––––––––––––––– ––––––––––––––––––––––––––––––––––
16. His expletis, si benedictio nuptialis non 16. Później, jeśli błogosławieństwo ślubne nie
permittitur, id est si sponsa sit vidua, in primis jest dozwolone, to znaczy gdy narzeczona jest
nuptiis iam benedicta, vel etiam si prima vice wdową i otrzymała już błogosławieństwo przy
nubat, sed tempore clauso, sacerdos coniuges et pierwszym ślubie, albo też gdy po raz pierwszy
adstantes aqua benedicta aspergit et, ubi moris est, wstępuje w związek małżeński, ale w czasie zaka-
coniugibus Crucifixum vel Pacificale osculandum zanym, kapłan kropi małżonków i zgromadzonych
præbet, denique dimittit eos, dicens: wodą święconą i tam, gdzie jest to w zwyczaju,
podaje do pocałowania krucyfiks albo pacyfikał,
a wreszcie odsyła ich, mówiąc:
Idźcie w pokoju, a Pan niech będzie
z wami.
Si vero benedictio sponsorum intra Missam vel Jeśli natomiast błogosławieństwo nowożeńców
extra statim sequitur, omnia hæc fiunt demum następuje od razu podczas Mszy albo poza nią,
benedictione finita. wszystkiego tego dokonuje się dopiero po udziele-
niu błogosławieństwa.

17. Etiamsi benedictio nuptialis non permit- 17. Nawet gdyby błogosławieństwo ślubne nie
tatur, neoconiuges possunt tamen assistere Missæ było dozwolone, nowożeńcy mogą uczestniczyć we
pro eis celebratæ et ad sacram synaxim accedere. Mszy odprawianej za nich i przystąpić do Komunii
Sed tali in casu dicitur Missa de die vel votiva iuxta św. Jednak w tym przypadku odprawia się Mszę
rubricas, exclusa tamen Missa pro sponsis. z przypadającego dnia lub wotywną, zgodnie z rub-
–––––––––––––––––––––––––––––––––– rykami, ale z wyjątkiem Mszy za oblubieńców.
––––––––––––––––––––––––––––––––––
18. Si nuptiæ solemniter benedicendæ sunt, 18. Jeśli małżeństwo ma być uroczyście pobło-
sacerdos procedit ad Missam pro sponsis iuxta gosławione, kapłan przystępuje do Mszy za oblu-
rubricas celebrandam. Si vero Missa non cele- bieńców odprawianej zgodnie z rubrykami. Nato-
bratur, datur miast jeśli nie odprawia się Mszy, udzielane jest
BENEDICTIO NUPTIALIS EXTRA BŁOGOSŁAWIEŃSTWO ŚLUBNE
MISSAM POZA MSZĄ
19. Sacerdos statim post orationem Réspice 19. Zaraz po modlitwie Prosimy Cię, Panie ka-
subiungit: płan dodaje:
Orémus. Oratio Módlmy się. Modlitwa
Omnípotens sempitérne Deus, qui pri- Wszechmogący, wieczny Boże, który
mos paréntes nostros Adam et Evam tua mocą swoją stworzyłeś prarodziców na-
virtúte creásti et in societáte sancta copu- szych Adama i Ewę oraz złączyłeś ich
lásti: † corda et córpora horum famulórum w świętej wspólnocie: † uświęć i pobłogo 
tuórum sanctífica et béne  dic, * atque in sław dusze i ciała tych sług swoich, * oraz
societáte et amóre veræ dilectiónis con- połącz ich więzią prawdziwej, nadprzyro-
iúnge. Per Christum, Dóminum nostrum. dzonej miłości. Przez Chrystusa, Pana na-
R. Amen. szego.
R. Amen.
 20. Deinde manibus elevatis et super capita 20. Następnie kapłan, z rękoma wzniesionymi
sponsorum expansis, ministrante librum tenente, i wyciągniętymi nad głowami małżonków, pod-
sacerdos dicit: czas gdy ministrant trzyma księgę, mówi:
Dóminus Deus omnípotens benedícat Niech was błogosławi Pan Bóg wszech-
vos, impleátque benedictiónem suam in mogący i błogosławieństwo Jego niech to
vobis, ut videátis fílios filiórum vestrórum sprawi, abyście oglądali potomstwo wa-
usque in tértiam et quartam generatiónem et szych dzieci aż do trzeciego i czwartego
progéniem et ad optátam perveniátis senec- pokolenia, i doczekali się pogodnej starości.
tútem. Kończy natomiast ze złączonymi rękoma:
Concludit vero manibus iunctis: Przez Chrystusa, Pana naszego.
Per Christum, Dóminum nostrum. R. Amen.
R. Amen.
Deinde facit signum crucis, dicens: Następnie czyni znak krzyża, mówiąc:
Benedíctio Dei omnipoténtis, Patris, et Błogosławieństwo Boga wszechmogące-
Fílii,  et Spíritus Sancti, descéndat super go, Ojca i Syna,  i Ducha Świętego niech
vos, et máneat semper. zstąpi na was i pozostanie na zawsze.
R. Amen. R. Amen.
Postea coniuges et adstantes aspergit aqua be- Potem kropi małżonków i zgromadzonych wo-
nedicta. dą święconą.
Denique dimittit coniuges, dicens: Na koniec odsyła małżonków, mówiąc:
Idźcie w pokoju, a Pan niech będzie
z wami.

NB. Obrzędy Małżeństwa mogą być sprawowane w języku polskim, ale wyłącznie po łacinie należy wypowiadać:
formułę poświęcenia obrączek.

Źródła:
Collectio rituum continens excerpta e Rituali Romano Ecclesiis Poloniæ adaptato, Katowice 1963 [tit. VII, cap. 1,
pp. 155–173].
Mszał Rzymski, przekład polski i objaśnienia opracowali OO. Benedyktyni z Opactwa Tynieckiego, Poznań 1963.

(Opracował i rubryki tłumaczył: Andrzej Skurdo)