ΕΡΩΤΗΣΕΙΣ ΕΟΠΠΕΠ – Β.

ΦΥΣΙΚΟΘΕΡΑΠΕΙΑΣ
1-20

1. Τι ονομάζουμε νεανική ρευματοειδή αρθρίτιδα;

NIA Νεανική Ιδιοπαθής Αρθρίτιδα είναι μία χρόνια νόσος που χαρακτηρίζεται από
επίμονη φλεγμονή των αρθρώσεων. Οι τυπικές ενδείξεις της αρθρικής φλεγμονής
είναι ο πόνος, η διόγκωση και ο περιορισμός της κινητικότητας της άρθρωσης.
«Ιδιοπαθής» σημαίνει ότι δε γνωρίζουμε την αιτία της και «νεανική», σε αυτήν την
περίπτωση, σημαίνει ότι τα πρώτα συμπτώματα εμφανίζονται πριν την ηλικία των 16
χρόνων.
2. Δώστε ένα ορισμό για την εκφυλιστική αρθροπάθεια – οστεοαρθρίτιδα.
Η Οστεοαρθρίτιδα (ΟΑ), επίσης γνωστή ως εκφυλιστική αρθρίτιδα ή εκφυλιστική
νόσος των αρθρώσεων είναι μια ομάδα μηχανικών ανωμαλιών που συνεπάγονται
υποβάθμιση της αρθρώσεως, συμπεριλαμβανομένων του αρθρικού χόνδρου και
υποχόνδριου οστού. Τα συμπτώματα μπορεί να περιλαμβάνουν πόνο στις
αρθρώσεις, ευαισθησία, δυσκαμψία, κλείδωμα, και μερικές φορές μία διάχυση
υγρού στην περιοχή της άρθρωσης. Μια ποικιλία αιτιών-κληρονομικά, αναπτυξιακά,
μεταβολικά και μηχανικά- μπορεί να κινήσουν τις διαδικασίες που οδηγούν σε
απώλεια του χόνδρου. Όταν οι επιφάνειες των οστών είναι λιγότερο καλά
προστατευμένες από χόνδρους, τα οστά είναι δυνατόν να εκτεθούν και να
καταστραφούν. Ως αποτέλεσμα της μειωμένης κίνησης λόγω πόνου, οι
περιφερειακοί μύες μπορεί να ατροφήσουν και οι σύνδεσμοι μπορεί να γίνουν πιο
χαλαροί.
3. Να αναφέρετε ονομαστικά τουλάχιστον τρεις (3) τρόπους διάγνωσης
της ουρολιθίασης.
Η Ουρολιθίαση είναι η παρουσία λίθων σε οποιοδήποτε σημείο του ουροποιητικού
συστήματος.
Η απεικόνιση των λίθων του ουροποιητικού συστήματος γίνεται με τους εξής
τρόπους:
1. Απλή Ακτινογραφία ( ΝΟΚ ), 2. Υπερηχογράφημα Νεφρών-Κύστεως, 3. Αξονική
Τομογραφία ( χωρίς σκιαγραφικό)
4. Να αναφέρετε ονομαστικά τρία (3) κλινικά συμπτώματα της οξείας
γαστρίτιδας.
Φούσκωμα στην περιοχή της κοιλιάς, κοιλιακό άλγος, ναυτία, έμετος
5. Να αναφέρετε ονομαστικά τέσσερα (4) κλινικά συμπτώματα της
ιογενούς ηπατίτιδας.
Τα συμπτώματα των ασθενών με ιογενή ηπατίτιδα δεν εξαρτώνται από τον τύπου
του ιού που την προκαλεί, αλλά από την φάση ή το στάδιο της ηπατιτιδικής
φλεγμονής. Οι φάσεις ή τα στάδια της ηπατίτιδας μπορεί απλά να χωρισθούν στην
αρχική φάση της οξείας και τη φάση της χρόνιας ηπατίτιδας. Κατάληξη της χρόνιας
ηπατίτιδας είναι η κίρρωση του ήπατος.
Η οξεία ιογενής ηπατίτιδα αναπτύσσεται λίγες εβδομάδες έως μήνες μετά την είσοδο
του ιού της ηπατίτιδας στο ανθρώπινο σώμα. Οξεία ηπατίτιδα προκαλούν όλοι οι ιοί
ηπατίτιδας. Τα συμπτώματά της συνήθως είναι ήπια (μοιάζει με απλή ίωση) έως
ανύπαρκτα. Tα κύρια συμπτώματα, όταν υπάρχουν, είναι έντονη αδυναμία,
καταβολή, ανορεξία, ναυτία, έμετοι, μυαλγίες, αίσθημα βάρους στο δεξιό
υποχόνδριο, αρθραλγίες, πυρετός και αποστροφή στο κάπνισμα, ενώ κάποιοι
ασθενείς κιτρινίζουν (ίκτερος) και έχουν σκοτεινόχρωμα ούρα (σαν κονιάκ).
Χρόνια ιογενής ηπατίτιδα αναπτύσσεται στους ασθενείς που δεν κατορθώνουν να
αποβάλλουν τον ιό κατά τη φάση της οξείας φλεγμονής. Χρόνια ηπατίτιδα μπορεί να
προκαλέσουν μόνον οι ιοί ηπατίτιδας Β, D και C και ποτέ οι ιοί ηπατίτιδας Α και Ε. H
χρόνια φλεγμονή συχνά εξακολουθεί να προκαλεί ερεθισμό και να καταστρέφει το
ήπαρ. Έτσι, ένα ποσοστό των ασθενών αυτών αναπτύσσει κίρρωση, που σημαίνει
σχεδόν πλήρη καταστροφή της δομής του ήπατος. Οι ασθενείς με κίρρωση μπορεί
να είναι ασυμπτωματικοί στα πρώτα στάδια της κίρρωσης, αλλά η ηπατική νόσος
προοδευτικά επιβαρύνεται και μπορεί να εμφανισθούν ασκίτης (υγρό στην κοιλιά),
αιμορραγία από φλέβες (κιρσούς) του οισοφάγου, εγκεφαλοπάθεια ή ίκτερος. Όλοι
οι ασθενείς με κίρρωση έχουν αυξημένο κίνδυνο να αναπτύξουν καρκίνο του
ήπατος. Η επιδείνωση της ηπατικής λειτουργίας (ηπατική ανεπάρκεια) και ο
καρκίνος του ήπατος αποτελούν τις δύο πιο συχνές αιτίες θανάτου των ασθενών με
κίρρωση.
6. Ποιες ασθένειες ονομάζουμε μυοπάθειες;
Στον όρο μυοπάθεια περιλαμβάνονται γενικότερα όλες οι παθήσεις που οφείλονται
σε ανατομική- βιοχημική ή ηλεκτροφυσιολογική διαταραχή των μυϊκών ινών, των
υποστηρικτικών ιστών στις οποίες τα συμπτώματα δεν μπορεί να αποδοθούν, η
διαταραχή λειτουργίας του κεντρικού ή περιφερικού νευρικού συστήματος.
Οι μυοπάθειες χωρίζονται στις εξής μεγάλες κατηγορίες :
α) Μυϊκές δυστροφίες β) Συγγενείς μυοπάθειες γ) Μεταβολικές και ενδοκρινείς
μυοπάθειες δ) Φλεγμονώδεις μυοπάθειες ε) Στερητικές και τοξικές μυοπάθειες στ)
Μυϊκες παθήσεις από διαταραχή νευρομυϊκού οργάνου.
7. Να αναφέρετε ονομαστικά τέσσερα (4) μηχανικά αίτια που μπορούν
να προκαλέσουν βλάβη στο βραχιόνιο πλέγμα.
Οι τραυματισμοί του βραχιονίου πλέγματος προκαλούνται συνήθως από μηχανικά
αίτια, όπως:
• Τροχαία ατυχήματα
• Άμεσοι τραυματισμοί από αιχμηρά αντικείμενα, όπως με κάποιο αμβλύ όργανο ή
πυροβόλο όπλο κ.λπ.
• Έλξη ριζών σε χειρουργούμενους ή προσπάθειες ανάταξης καταγμάτων του άνω
άκρου ή εξαρθρήματος του ώμου.
• Τραυματισμοί κατά τον τοκετό (μαιευτική παράλυση).
• Πίεση από βακτηρίες μασχάλης
• Παθήσεις αυχενικής μοίρας σπονδυλικής στήλης κ.α
8. Να αναφέρετε τρεις (3) τρόπους πρόληψης των τροχαίων ατυχημάτων.
Χρήση ζώνης για όλους τους επιβάτες, όχι χρήση αλκοολούχων ποτών, χρήση
κράνους και στολής προστασίας για τους δικυκλιστές, τήρηση των ορίων ταχύτητας
9. Τι ονομάζουμε ενεργητική ανοσοποίηση;
Ο τύπος ανοσίας κατά τον οποίο ο οργανισμός παράγει αντισώματα με δύο
τρόπους:
Α) φυσικός τρόπος: Να έλθει σε επαφή με ένα αντιγόνο που βρίσκεται στο
περιβάλλον
Β) τεχνητός τρόπος: Να δεχτεί μια ποσότητα εμβολίου το οποίο περιέχει νεκρούς ή
εξασθενημένους μικροοργανισμούς ή τμήματά τους
10. Δώστε τον ορισμό της απολύμανσης.
Απολύμανση ορίζεται η διαδικασία καταστροφής μέρους των μικροβίων ή / και
αναστολή του πολλαπλασιασμού τους με χημικά μέσα (απολυμαντικά),σε
αντικείμενα. Καλύπτει ένα ευρύ φάσμα ανάλογα με το επίπεδο απολύμανσης που
κυμαίνεται από τη σποροκτονία έως τη μείωση του αριθμού των μικροβίων.
11. Να αναφέρετε τρεις (3) τρόπους μέτρησης της ανθρώπινης
θερμοκρασίας και να εξηγήσετε ποιο σκοπό εξυπηρετεί η καταγραφή
της.
 Από τη μασχάλη, από το στόμα, από το ορθό
 Η θερμοκρασία του ανθρώπινου σώματος διατηρείται φυσιολογικά σταθερή.
Τυχόν πυρετός ή υποθερμία οφείλονται σε παθολογικές καταστάσεις. Έτσι,
παρακολουθώντας τη θερμοκρασία του ανθρώπινου σώματος, μπορούμε
σχετικά εύκολα να παρακολουθούμε την κατάσταση της υγείας του οργανισμού
και την πορεία της νόσου από την οποία πάσχει.
12. Σε ποιες περιπτώσεις πρέπει να λαμβάνει ο Βοηθός Φυσικοθεραπείας την
αρτηριακή πίεση των ασθενών;
13. Τι ονομάζουμε κατάκλιση; Να αναφέρετε ονομαστικά τέσσερις (4)
εξωτερικούς παράγοντες που προκαλούν την εμφάνιση κατακλίσεων.
 Κατάκλιση χαρακτηρίζεται η κυτταρική νέκρωση μιας περιοχής του
σώματος που προκαλείται από διακοπή της μικροκυκλοφορίας
στους ιστούς αυτής της περιοχής. Η κατάκλιση είναι μια
εντοπισμένη καταστροφή περιοχής του δέρματος και υποκείμενων
ιστών που αναπτύσσεται σαν αποτέλεσμα της παρατεταμένης
ισχαιμίας των ιστών λόγω πίεσης του δέρματος
 Οι εξωγενείς παράγοντες κινδύνου περιλαμβάνουν παράγοντες που
επηρεάζουν τα εξωτερικά στρώματα του δέρματος και είναι οι εξής:
 Πίεση στα προεξέχοντα μέρη του σώματος.
 Διατμητική δύναμη, η οποία είναι η πίεση που ασκείται όταν το σώμα
γλιστράει ή κινείται χωρίς να ανυψώνεται. Το δέρμα παραμένει στο ίδιο
σημείο ενώ το σώμα γλιστράει σε άλλη κατεύθυνση, κάτι που μπορεί να
προκαλέσει τραυματισμό.
 Τριβή.
 Υγρασία από ακράτεια ούρων ή κοπράνων, εφίδρωση ή άλλα απεκκρίματα, η
οποία σύμφωνα με μελέτες αποδείχθηκε ότι πολλαπλασιάζει τον κίνδυνο
ανάπτυξης κατάκλισης.

14. Να αναφέρετε τέσσερις (4) στόχους που πρέπει να έχει η μετεγχειρητική

φροντίδα ενός ασθενή.
15. Σε πόσους και ποιους βαθμούς χωρίζονται οι κακώσεις της ποδοκνημικής
ανάλογα με τη βαρύτητα της κάκωσης;
16. Δώστε τον ορισμό της μόλυνσης.
Η είσοδος ενός μικροβίου στον οργανισμό, χωρίς να προκαλέσει νοσηρές
διαταραχές.
17. Δώστε τον ορισμό της λοίμωξης.
Η εγκατάσταση ή και ο πολλαπλασιασμός ενός μικροβίου μέσα στον οργανισμό που
έχει σαν αποτέλεσμα την πρόκληση νοσηρών διαταραχών.
18. Να αναφέρετε ονομαστικά τα τέσσερα (4) τοπικά συμπτώματα της
φλεγμονής.
Ερυθρότητα (υπεραιμία), Θερμότητα (υπερθερμία), Οίδημα (πρήξιμο), Πόνος
(άλγος)
19. Τι ονομάζεται ιστός; Να αναφέρετε ονομαστικά τα διάφορα είδη ιστών
και τις υποδιαιρέσεις τους.
Ο ιστός είναι ένα σύνολο κυττάρων με παρόμοια μορφή και λειτουργία, που
συνδέονται και συνεργάζονται για την πραγματοποίηση της ίδιας λειτουργίας.
Υπάρχουν συνολικά τέσσερις διαφορετικοί τύποι ανάλογων κυττάρων, συνεπώς
τέσσερα είδη ιστών. Αυτοί είναι ο επιθηλιακός ιστός, ο ερειστικός ιστός, ο νευρικός
ιστός και ο μυϊκός ιστός.
 Επιθηλιακός Ιστός: χωρίζεται σε καλυπτήριο επιθήλιο, αδενικό επιθήλιο,
 αισθητικό επιθήλιο.
 Ερειστικός Ιστός: χωρίζεται σε συνδετικό ιστό, χονδρίτη ιστό, οστίτη ιστό και
αιμοποιητικό ιστό.
 Νευρικός Ιστός: χωρίζεται σε νευρικά κύτταρα ή νευρώνες, και σε νευρογλοιακά
κύτταρα ή νευρογλοία.
 Μυϊκός Ιστός: χωρίζεται σε γραμμωτό ή σκελετικό μυϊκό ιστό, λείο μυϊκό ιστό,
καρδιακό μυϊκό ιστό ή μυοκάρδιο.
20. Να αναφέρετε επιγραμματικά τους τύπους των οστών. Να αναφέρετε
δύο (2) παραδείγματα οστών για τον κάθε ένα.
Η ταξινόμηση γίνεται σύμφωνα με το σχήμα και τη λειτουργία των οστών και
ανάλογα με τη σύστασή τους σε σπογγώδη και σταθερό οστίτη ιστό.
Έτσι, τα οστά χωρίζονται σε συμπαγή και σπογγώδη και σε επιμήκη, βραχέα,
πλατιά, ανώμαλα και σησαμοειδή.
Παραδείγματα:
 Επιμήκη: μηριαίο, βραχιόνιο, κερκίδα, ωλένη
 Βραχέα: οστά του ταρσού και οστά του καρπού
 Πλατιά: ωμοπλάτη, στέρνο
 Ανώμαλα: οστά κρανίου, σπόνδυλοι
 Σησαμοειδή: επιγονατίδα