V.

sedmica (vježbe)
Pregled, instalacija i konfiguracija
Windows Server-a 2012
Sadržaj:

1. Windows Server 2012 .................................................................................................................4

1.1 Windows Server 2012 R2 izdanja ...............................................................................................4
1.2 Šta je Server Core? ..............................................................................................................6
1.3 Windows Server 2012 R2 uloge .................................................................................................8
2. Instalacija Windows Server 2012 ............................................................................................... 11
2.1 Instalacijske metode................................................................................................................ 11
2.2 Tipovi instalacije ...................................................................................................................... 11
2.3 Zahtjevi hardvera za Windows Server 2012 R2 ........................................................................ 12
2.4 Instaliranje Windows Server 2012 ........................................................................................... 12
2.5 Migracija server uloga ............................................................................................................. 13
2.6 Korištenje Windows Server Migration alata ............................................................................. 13
3. Konfiguracija Windows Server 2012 .......................................................................................... 14
3.1 Pregled konfiguracije ............................................................................................................... 14
3.2 Konfigurisanje mrežnih postavki servera ................................................................................. 14
3.3 Konfiguracija korištenjem Server menažera ............................................................................. 15
3.4 Konfiguracija IPv4 adrese kroz komandnu liniju ....................................................................... 15
3.5 Pridruživanje domeni .............................................................................................................. 16
3.6 Aktiviranje Windows 2012 servera .......................................................................................... 17
3.7 Ručna aktivacija....................................................................................................................... 17
3.8 Automatska aktivacija ............................................................................................................. 17
3.9 Automatska aktivacija virtualnih mašina .................................................................................. 18
3.10 Konfiguracija Server Core instalacije ...................................................................................... 18
3.11 Promjena imena servera........................................................................................................ 19
3.12 Pridruživanje domeni ............................................................................................................ 19
3.13 Dodavanje uloga i mogućnosti ............................................................................................... 20
3.14 Dodavanje grafičkog okruženja .............................................................................................. 20
4. Pregled rukovođenja Windows 2012 servera ............................................................................. 21
4.1 Šta je Server menadžer? .......................................................................................................... 21
4.2 Best Practices Analyzer ............................................................................................................ 21
4.3 Administrativni alati i alati za udaljeni pristup.......................................................................... 21

2
 4.4 Alati za udaljeni pristup serveru .............................................................................................. 22
4.5 Korištenje Server Menadžer-a (uslov već instaliran AD DS FIT-DC1) ......................................... 22
Dodavanje mogućnosti korištenjem čarobnjaka Add Uloges and Features ................................. 22
Pregled događaja vezanih za uloge ............................................................................................ 22
Korištenje Best Practice Analyzer za ulogu ................................................................................. 23
Alati koji su dostupni u Server menadžer ................................................................................... 23
Odjava trenutno prijavljenog korisnika ...................................................................................... 23
Ponovno pokretanje Windows 2012 servera ............................................................................. 23
4.6 Konfiguracija servisa ................................................................................................................ 23
4.7 Konfiguracija udaljenog pristupa ............................................................................................. 24
4.8 Udaljena radna površina.......................................................................................................... 24
4.9 Korištenje udaljenog pristupa (uslov već instaliran AD DS FIT-DC1 i FIT-SVR1) ................... 24
Koristiti Server Menadžer za upravljanje udaljenim serverom.................................................... 24
Dodavanje DNS server uloge na udaljeni server ......................................................................... 25
Spajanje i konfigurisanje udaljenog servera koristeći RDP .......................................................... 25
5. Windows PowerShell................................................................................................................. 26
5.1. Windows PowerShell cmdlet sintaksa ..................................................................................... 26
5.2. Najčešće korišteni cmdlet-i......................................................................................................... 27
5.3. Windows PowerShell Remote Management (uslov već instaliran AD DS FIT-DC1 i FIT-SVR1)28
5.4 Windows PowerShell ISE ............................................................................................................. 29

3
 1. Windows Server 2012

Prije konfigurisanja servera Windows 2012 potrebno je razumjeti kako svako od Windows Server
2012 izdanja može biti korisno za različite potrebe. Također je potrebno provjeriti da li su neki dijelovi
hardvera prikladno konfigurisani za korištenje Windows 2012 servera, te da li je prihvatljivija
implementacija servera virtualnim putem ili fizičkim putem. Poznavanje pomenutih stvari je bitno kako
bi se na vrijeme uočili nepotrebne troškove i gubitke.

Ova sedmica daje pregled raznih izdanja Windows 2012 servera, instalacijskih mogućnosti i uloga koje
će pomoći pri odabiru određenog izdanja Windows 2012 servera i instalacijskih opcija za
zadovoljavanje različitih potrebe korištenja servera.

1.1 Windows Server 2012 R2 izdanja

Postoji više različitih izdanja

Windows 2012 R2 servera koja
pružaju mogućnost odabira određene
verzije sistema Windows 2012 R2
servera koja će najbolje zadovoljiti
potrebe kako bi se izbjeglo plaćanje
mogućnosti sistema koje nisu
potrebne za korištenje. U tabeli 1.
ispod se nalazi lista izdanja Windows
2012 R2 servera.

Slika 1. Pregled izdanja Windows 2012 R2 servera

Tabela 1: Izdanja Windows 2012 servera sa mogućnostima

Izdanje Opis
Windows Server 2012 R2 Omogućene su sve uloge i sve mogućnosti na
standardni operativni sistem platformi Windows 2012 R2 servera. Podržava
64 CPU-a i do 4 TB RAM. Uključuje licence za
dvije virtualne mašine.
Windows Server 2012 R2 Omogućene su sve uloge i sve mogućnosti na
Datacenter operativni sistem platformi Windows 2012 R2 servera. Uključuje
neograničen broj licenci za virtualne mašine koje
se koriste na istom hardveru. Podržava 64 CPU-u
i do 4 TB RAM.
Windows Server 2012 R2 Napravljen za manja poslovanja, dozvoljava
Foundation operativni sistem samo 15 korisnika, ne može biti spojen na
domenu i uključuje ograničene server uloge.
Podržava jedan procesor i do 32 GB RAM.

4
Windows Server 2012 R2
Essentials operativni sistem
Microsoft Hyper-V
Server 2012 R2
Windows Storage Server 2012 R2
Workgroup operativni sistem
Windows Storage Server 2012 R2
Standard operativni sistem
Windows MultiPoint Server 2012
Standard operativni sistem
Windows MultiPoint Server 2012
Premium operativni sistem
Još jedno izdanje za manja poslovanja. Sada je
dostupno u dva oblika:
 Instalacijska server uloga u postojećoj
domeni
 Glavno izdanje Windows servera na
virtualnoj mašini.
Ograničenje za 25 korisnika i 50 uređaja.
Podržava dvije procesorske jezgre i 64 GB RAM.
Samostalna Hyper-V platforma za virtualne
mašine. Virtualne mašine su standardno
licencirane, dok je operativni sistem za host
besplatan.
Podržava 64 CPU-a i 4 TB RAM. Podržava
pridruživanje domeni, dok ne podržava ostale
Windows Server 2012 R2 uloge. Hyper-V server
nema grafičko okruženje, ali ima korisničko
okruženje koje predstavlja izbornik
konfiguracijskih mogućnosti (sconfig)
Ograničeno do 50 korisnika, jedna procesorska
jezgra i 32 GB RAM. Podržava pridruživanje
domeni.
Podržava 64 CPU-u, ali je licenciran za 2 CPU-u.
Podržava 4 TB RAM, uključuje dvije licence za
virtualne mašine, te pridruživanje domeni.
Podržava neke uloge, uključujući DNS i DHCP
server uloge, ali ne uključuje ostale uloge kao što
su Active Directory Domain Services (AD DS),
Active Directory Certificate Services (AD CS) i
Active Directory Federation Services (AD FS).
Podržava više korisnika koji pristupaju istom
serveru direktno koristeći zasebne miševe,
tastature i monitore. Ograničeno na jedan CPU,
32 GB RAM i najviše 12 sesija. Podržava neke od
uloga, uključujući DNS i DHCP server uloge, ali ne
uključuje ostale, kao što su AD DS, AD CS i AD FS.
Ne podržava pridruživanje domeni. Često se
koristi u edukacijskim institucijama.
Ne postoji R2 verzija za Windows MultiPoint
Server 2012.
Podržava više korisnika koji pristupaju istom
hostu direktno koristeći zasebne miševe,
tastature i monitore. Ograničeno na dva
procesora, 4 TB RAM i najviše 22 sesije. Podržava
neke od uloga, uključujući DNS i DHCP server
uloge, ali ne uključuje ostale, kao što su AD DS,
AD CS i AD FS. Podržava pridruživanje domeni.
5
 1.2 Šta je Server Core?

Server Core je instalacijska mogućnost za Windows 2012 server koja može sadržavati varijacije
grafičkog korisničkog okruženja (GUI) zavisno od zahtjeva server uloga koje trebaju biti instalirane.
Moguće je upravljati Server Core-om lokalno koristeći Windows PowerShell ili command-line
okruženje. To je bolja opcija od upravljanja putem GUI alata ili udaljeno koristeći neku od opcija za
udaljeni pristup.

Windows Server 2012 Server Core instalacija nudi manje mogućnosti nego cjelokupna instalacija
Windows Server 2012.

Server Core je osnovna instalacijska mogućnost kada se instalira Windows Server 2012. Server Core
posjeduje sljedeće prednosti u poređenju sa tradicionalnim Windows Server 2012:

- Smanjen broj zahtjeva za nadograđivanje. Server Core instalira manje komponenti, što znači
da njegovo održavanje zahtjeva manji broj instalacija softverskih nadogradnji. Svaka softverska
nadogradnja zahtijeva i ponovno pkretanje servera, tako da se ovim smanjuje i mjesečni broj
ponovnih pokretanja i količine vremena koja je potrebna za održavanje Server Core-a.
- Smanjuje korištenje resursa. Server Core računari zahtijevaju manje RAM memorije i manje
hard disk prostora. Kada su virtualizirani onda je moguće održavati više servera na istom hostu.

Postoji veliki broj Microsoft server programa koji su napravljeni da se koriste na računarima koji imaju
instaliran Server Core operativni sistem. Npr, moguće je instalirati SQL Server 2012 na računare koji
imaju instaliranu Server Core verziju Windows 2012 servera.

Moguće se prebaciti sa Server Core na grafičku verziju Windows 2012 servera otvaranjem Windows
PowerShell cmdlet, gdje je c:\mount root direktorij za montirani image koji sadržava punu verziju
Windows 2012 server instalacijskih fajlova:
Install -WindowsFeature -IncludeAllSubFeature User-Interfaces-Infra -Source
c: \mount

Moguće je koristiti i Windows Update ili instalacijski DVD kao izvor za instalaciju. Instaliranje grafičkih
komponenti daje mogućnosti obavljanja administrativnih zadataka koristeći grafičke alate.

Kada se završe nužni administrativni poslovi, računar se može vratiti u njegovu originalnu Server Core
konfiguraciju. Moguće je vratiti računar iz grafičkog okruženja Windows 2012 R2 servera u Server Core
okruženje tako što se uklone sljedeće komponente okruženja:

 Grafički alati za upravljanje

 Grafički server shell.

Ukoliko ste konektovani lokalno, moguće je koristiti alate za upravljanje Server Core u okviru Windows
Server 2012 R2. Alati su u u tabeli 2 ispod.

6
Tabela 2: Alati za upravaljnje Windows Server Core izdanjem

Alat Funkcija
Cmd.exe Omogućuje korištenje command-line alata kao ping.exe, ipconfig.exe i netsh.exe
PowerShell.exe Ostvaruje Windows PowerShell sesiju u okviru upravljanja Server Core-om. U toku
sesije je moguće kao uobičajeno koristiti Windows PowerShell aktivnosti.
Windows Server 2012 dolazi sa Windows PowerShell verzijom 4.0.
Sconfig.cmd Command-line administrativni alat koji omogućuje korištenje najčešćih
administrativnih zadataka na serveru.
Notepad.exe Omogućuje korištenje Notepad.exe tekst editora u Server Core okruženju.
Regedt32.exe Pruža pristup registru u okviru Server Core okruženja.
Msinfo32.exe Omogućuje pregled detalja sistema o Server Core upravljanju.
Taskmgr.exe Otvara Task Menadžer.
ScregEdit.wsf Omogućuje korištenje Remote Desktop (udaljeni pristup) u Server Core
upravljanju.

Server Core podržava većinu Windows Server 2012 R2 uloga i mogućnosti. Uloge koje nije moguće
instalirati u okviru Server Core okruženja su:

 AD FS
 Aplikacijski server
 Mrežna politika i servisi pristupa (NPAS)
 Windows servisi za konfigurisanje

Alati za udaljeni pristup i upravljanje u Server Core okruženju su:

 Server Menadžer
 Remote Windows PowerShell
 Remote Desktop
 Remote Management Consoles.

7
1.3 Windows Server 2012 R2 uloge

Da bi izdanje Windows 2012 servera uspješno podržalo sve zahtjeve za korištenje, potrebno je
poznavati sve dostupne uloge koje su dio sistema. Svako izdanje Windows servera dolazi sa drugačijom
skupinom uloga.

Windows 2012 server podržava uloge koje su izlistane u sljedećoj tabeli 3:

Tabela 3: Uloge Windows Server 2012

Uloge Funkcije Izmjene u Windows Server

2012 R2
AD CS Dozvoljava kreiranje certifikata
i servisa za uloge.
AD DS Centralno mjesto za Windows Server 2003 domena
informacije u vezi mrežnih i funkcionalne razine AD DS-a,
objekata, uključujući korisnike i te servis replikacije datoteka
računarske korisničke naloge. nije dopušten u Windows
Koristi se autentifikaciju i Server 2012 R2.
autorizaciju.
AD FS Pruža web single sign-on (SSO)
i podršku zaštićenoj
identifikaciji, te uključivanje
federacije sa drugim AD DS-
om.
Active Directory Lightweight Podržava skladištenje
Directory Services (AD LDS) podataka za specifične
aplikacije koje ne zahtjevaju
cijelu AD DS infrastrukturu.
Active Directory Rights Dozvoljava primjenu politike
Management Services prava pristupa kako bi se
(AD RMS) izbjeglo neautorizovano
pristupanje osjetljivim
dokumentima.
Application Serveer Podržava centralizovano Nije dopušteno u Windows
upravljanje i korištenje Server 2012 R2.
poslovnih aplikacija sa visokim
performansama, kao one što
su ugrađene sa Microsoft .NET
Framework 4.5.
DHCP Server Dodjeljuje klijentskim
računarma u mreži privremene
IP adrese.
DNS Server Pruža imena za TCP/IP mreže.
Fax Server Podržava slanje i primanje za
fax. Također, podržava
upravljanje resursa za fax u
mreži.

8
File and Storage Services Podržava upravljanje prostora
dijeljenih direktorija,
distribuiranog file sistema
(DFS) i mrežnog skladištenja.
Hyper-V Omogućuje korištenje
virtualnih mašina na
računarima koji imaju na sebi
Windows Server 2012.
Network Access Protection Mehanizam kreiranja i Nije dopušteno u Windows
(NAP) primjene politike koja opisuje Server 2012 R2.
softver i zahtjeve za
nadogradnju zaštite prije nego
računar pristupi u LAN.
Print and Document Services Podržava centralizovano
upravljanje aktivnostima za
dokumene, uključujući mrežne
skenere i umrežene printere.
Remote Access Podržava mogućnosti kao što
su Seamless Connectivity,
Always On i Always managed
koje su bazirane u Windows 7
DirectAccess mogućnostima.
Također, podržava udaljeni
pristup kroz virtualne privatne
mreže (VPN) i dial-up
konekcije.
Remote Desktop Services Podržava pristup na virtualne
(RDS) površine, površine koje su
bazirane na sesiji i RemoteApp
programe.
Volume Activation Services Omogućuje automatiziranje i
pojednostavljivanje
upravljavanja količinom
ključeva za licence i količine
aktivacije ključeva. Omogućuje
upravljanje Key Management
Service (KMS) na hostu ili
konfiguraciju AD DS baziranih
aktivacija za računare koji su
članovi domene.
Web Server (IIS) Windows Server 2012 web Internet Information Service
server komponenta. (IIS) 6.0 Menadžer nije
dopušten u Windows Server
2012 R2.
Windows Deployment Services Dozvoljava koruištenje server Windows PowerShell cmdlets
operativnih sistema klijentima su dodati i cmdlet scripting je
širom mreže. podržano u Windows Server
2012 R2.
Windows Server Pruža infrastrukturu i radnu
Essentials Experience površinu za izvršavanje
aktivnosti kao što su:

9
 
Upravljanje
korisnicima i grupama
 Konfiguracija backup-a
za server
 Praćenje stanja servera
 Podešavanja pristupa
sa bilo koje lokacije
 Intregrisanje sa
Microsoft Online
servisima
Windows Server Update Pruža metodu za korištenje
Services (WSUS) Microsoft nadogradnji za
umrežene računare.

Dodavanje i brisanje uloga se vrši koristeći Add Uloges and Features čarobnjaka, koji je dostupan u
Menadžer konzoli Windows 2012 servera. Ukoliko se koristi Server Core, dodavanje i brisanje uloga je
moguće i preko Install-WindowsFeature i Remove-WindowsFeature komandi.

10
 2. Instalacija Windows Server 2012

2.1 Instalacijske metode

Microsoft distribuira Windows Server 2012 preko optičkih medija i u .iso (ISO) image formatu.
Windows Server 2012 je moguće instalirati preko više metoda, uključujući sljedeće:

 Optički mediji
 USB mediji
 Montirani ISO image
 Mrežno dijeljenje
 Windows servisi za instalacije i konfiguracije
 System Center Configuration Menadžer
 Virtual Machine Menadžer Templates

2.2 Tipovi instalacije

Pri izvođenju instalacijskog procesa za

operativni sistem Windows 2012 servera
moguće je odabrati jednu od sljedećih
opcija koje možete vidjeti u tabeli 4:

Tabela 4: Izdanja Windows 2012 servera sa mogućnostima

Tip Opis
Fresh installation Omogućava izvršavanje nove instalacije na
novom disku. Ovakve instalacije se najčešće
koriste i zahtjeva najmanje moguće vrijeme za
izvršavanje. Ovaj tip instalacije se može koristiti
pri konfiguraciji Windows 2012 servera kako bi
se izveo dual boot (ako želite ostaviti postojeći
operativni sistem).
Upgrade Nadogradnja (upgrade) čuva sve datoteke,
postavke i aplikacije koje su prethodno
instalirane na originalni server. Nadogradnja se
koristi kada se žele sačuvati sve pomenute
stvari, a želite nastaviti koristiti isti hardver.

11
 Moguće je nadograditi Windows 2012 server na
Windows 2012 R2 server. Nadogradnja se
izvrpava putem setup.exe koji se nalazi u
originalnom operativnom sistemu Windows
servera.
Migration Migracija se koristi kada imamo prelaz na
Windows 2012 R2 server sa x86 i x64 verzija
Windows 2003 servera, Windows 2003 R2
servera ili Windows 2008 servera.

2.3 Zahtjevi hardvera za Windows Server 2012 R2

Pod hardverskim zahtjevima se smatra minimalni hardver koji je potreban da bi se izvršavao

Windows 2012 R2 server. Hardverski zahtjevi mogu biti i veći, zavisno od servisa koje će server pružati,
opterećenja servera i vremena odgovora servera.

Windows Server 2012 R2 ima sljedeće minimalne hardverske zahtjeve:

 Arhitektura procesora: x64

 Brzina procesora: 1.4 GHz
 RAM: 512 MB
 Hard disk prostor: 32 GB ili više ako server ima više od 16 GB RAM

Datacenter izdanja Windows 2012 R2 servera podržavaju sljedeća maksimalna ograničenja za hardver:

 640 logičkih procesora ukoliko je isključen Hyper-V

 4 TB RAM
 63 failover klaster čvorova.

2.4 Instaliranje Windows Server 2012

Proces instalacije
operativnog sistema Windows
servera je danas mnogo jednostavniji
nego što je to bilo prije. Tipičina
instalacija za Windows 2012 server
ide sljedećim redoslijedom:

12
 1. Spajanje na izvor za instaliranje. Mogućnosti koje ovo uključuju su:
o Ubaciti DVD-ROM koji sadržava Windows Server 2012 instalacijske fajlove i uraditi
boot sa DVD-ROM-a.
o Koristiti prethodno pripremljen USB koji sadržava potrebne instalacijske fajlove.
o Izvršiti PXE boot i spojiti se na Windows Deployment Services server.
2. Na prvoj stranici Windows Setup čarobnjaka, označiti sljedeće:
o Jezik koji će se instalirati
o Format vremena i valute
o Tastatura i jezik pisanja
3. Na drugoj stranici Windows Setup čarobnjaka kliknuti na Install Now. Također, ova stranica
može biti korištena za Repair Your Computer. Ova mogućnost se koristi kada je instalacija
oštećena i niste u mogućnosti uraditi boot Windows 2012 servera.
4. U Windows Setup čarobnjaku, na Select The Operating System You Want To Install stranici,
odaberite neku od ponuđenih instalacijskih opcija. Predefinisana opcija je Server Core
instalacija.
5. Na License Terms stranici, osvrnite se na pravila licence za operativni sistem. Morate odabrati
da prihvatate pravila licence i korištenja prije nego nastavite dalje sa instalacijom.
6. Na Which Type Of Installation Do You Want stranici, postoje sljedeće opcije:
o Upgrade. Koristite ovu opciju samo ako imate već Windows server koji želite
nadograditi na Windows 2012 server.
o Custom. Koristite ovu opciju ako želite novu instalaciju.
7. Na Where Do You Want To Install Windows stranici, odaberite dostupan disk ili prostor na
koji će se instalirati Windows 2012 server. Također je moguće praviti particije i formatirati
diskove. Kada kliknete na Next, instalacija će kopirati datoteke i računar će uraditi boot više
puta.
8. Na Settings stranici, odredite lozinku za nalog lokalnog administratora.

2.5 Migracija server uloga

Ukoliko se odabere cjelokupna instalacija novog

server operativnog sistema, prvi korak je migracija
server uloga koje su se koristile na starom serveru.
Svaka uloga je jedinstvena i ima svoju strategiju za
migracije.

2.6 Korištenje Windows Server Migration alata

Windows Server Migration alati su dostupni u Windows 2012 serveru. Administratori mogu koristiti
pomenute alate da migriraju server uloge, mogućnosti, postavke operativnog sistema, dijeljenja i
ostale podatke . Alate za migraciju ne zahtjevaju sve uloge ili mogućnosti.

13
 3. Konfiguracija Windows Server 2012

3.1 Pregled konfiguracije

Instalacija Windows 2012 servera

smanjuje broj pitanja koja se trebaju
odgovoriti tokom instalacije, dovoljno je samo
odrediti lozinka za predefinisanog lokalnog
administratora. Nakon instalacije slijedi
proces konfiguracije postavki servera.

Korištenjem Local Server u Server menadžer

konzoli je moguće obavljati sljedeće
aktivnosti:

 Konfigurisanje IP adrese
 Postavljanje imena za računar
 Pridruživanje domeni
 Postavljanje vremenske zone
 Omogućavanje automatskih nadogradnji
 Dodavanje uloga i mogućnosti
 Omogućavanje udaljenog pristupa
 Konfigurisanje Windows Firewall postavki

3.2 Konfigurisanje mrežnih postavki servera

Da bi komunicirao u mreži potrebno

je serveru dodijeliti ispravnu IP
adresu. Predefinisanim putem,
server će dobiti IP adresu od DHCP
servera. Koju IP adresu server
posjeduje je moguće provjeriti klikom
na Local Server u Server Menadžer-u.

Ukoliko server posjeduje IPv4 (Internet Protocol version 4) adresu u APIPA (Automatic Private IP
Addressing) opsegu od 169.254.0.1 do 169.254.255.254, znači da server nije konfigurisan sa IP adresom
od strane DHCP servera. Moguće je da DHCP server još nije konfigurisan u mreži ili, ukoliko postoji
DHCP server u mreži, postoji problem u mrežnoj infrastrukturi koja blokira adapter za primanje adrese.

14
3.3 Konfiguracija korištenjem Server menažera

Korištenjem sljedećih koraka je moguće postaviti ručno IP adresu:

1. U konzoli Server Menadžer-a kliknite na adresu mrežnog adaptera koji želite konfigurisati.
2. Desni klik na mrežni adapter za koji želite postaviti IP adresu i odaberite Properties.
3. U prozoru Adapter Properties kliknite Internet Protocol Version 4 (TCP/IPv4) i odaberite
Properties.
4. U prozoru Internet Protocol Version 4 (TCP/IPv4) Properties unesite odgovarajuće IPv4
podatke za adresu i kliknite OK:
o IP adresa
o Mrežna maska (subnet mask)
o Predefinisani mrežni izlaz (gateway)
o Primarni DNS server
o Alternativni DNS server

3.4 Konfiguracija IPv4 adrese kroz komandnu liniju

Moguće je postaviti IPv4 podatke za adresu ručno kroz komandnu liniju koristeći netsh.exe komandu
ili koristeći Windows PowerShell.

Npr, da bi konfigurisali adapter naziva Local Area Connection sa IPv4 adresom 10.10.10.10 i mrežnom
maskom 255.255.255.0, potrebno je pisati sljedeće komande:
Netsh interface ipv4 set address "Local Area Connection" static
10.10.10.10 255.255.255.0
New-NetIPAddress –InterfaceIndex 12 –IPAddress 10.10.10.10 –
PrefixLength 24

Na isti način sa netsh.exe se može konfigurisati i DNS server.

Npr, da bi konfigurisali adapter naziva Local Area Connection da koristi DNS server na IP adresi
10.10.10.5 kao primarni DNS server, pisati sljedeće komande:
Netsh interface ipv4 set dnsservers "Local Area Connection" static
10.10.10.5 primary
Set-DNSClientServerAddress –InterfaceIndex 12 –ServerAddresses
10.10.10.5

U Windows PowerShell komandama, vrijednost InterfaceIndex identifikuje koji se adapter konfiguriše.

Da bi dobili potpunu listu adaptera sa tim indeksima dovoljno je pokrenuti Get-NetIPInterface cmdlet.

15
3.5 Pridruživanje domeni

Nakon uspješne instalacije Windows

2012 servera, računar dobije
nasumično ime. Prije nego server
pridružimo bilo kojoj domeni,
potrebno je prvo dodijeliti novo ime
serveru koje će koristiti unutar
domene. Imena treba da budu
logična imena koja predstavljaju
funkcionalnosti i lokaciju servera.

Ime servera je moguće promijeniti

koristeći Server Menadžer konzolu, i
to sljedećim redoslijedom:

1. U Server Menadžer-u odabrati Local Server.

2. U prozoru Properties, kliknuti na tekst do imena računara, potom se otvara System Properties
prozor.
3. U prozoru System Properties, u Computer Name, kliknuti Change.
4. U Computer Name/Domain Changes prozoru, unijeti novo ime koje se treba dodijeliti
računaru.
5. Uraditi ponovno pokretanje računara da se primjeni izmjena.

Prije pridruživanja domeni, potrebno je provjeriti sljedeće:

1. Provjeriti dostupnost u mreži preko IP adrese

2. Provjeriti sigurnosni nalog koji će biti korišten za pridruživanje domeni.

Za pridruživanje domeni putem Server Menadžer-a, pratiti sljedeće korake:

1. Odabrati Local Server.

2. U Properties prozoru, kliknuti Workgroup.
3. U prozoru System Properties, na tabu Computer Name, kliknuti Change.
4. U prozoru Computer Name/Domain Changes, u okviru Member Of kliknuti na Domain opciju.
Unijeti novo domensko ime i potvrditi sa OK.
5. U prozoru Windows Security, unijeti potrebne podatke za domenu kako bi se uspješno
pridružili.
6. Ponovo pokrenuti računar.

16
3.6 Aktiviranje Windows 2012 servera

Nakon svake instalacije Windows

2012 servera, potrebno je aktivirati
proizvod. Server će se kontinuirano
gasiti svako sat vremena sve dok mu
licenca ne bude aktivirana.

Za aktivaciju Windows 2012 servera

postoje dvije glavne strategije:

 Ručna aktivacija, za manji

broj servera
 Automatska aktivacija, za
veći broj servera.

3.7 Ručna aktivacija

Sljedeći koraci vode ka ručnoj aktivaciji Windows 2012 servera:

1. Kliknuti na Local Server.

2. U prozoru Properties, pored Product ID, kliknuti na Not Activated.
3. U Windows Activation prozoru, unijeti ključ proizvoda i kliknuti na Activate.
4. Ukoliko konekcija prema Microsoft aktivacijskim centrima ne može biti realizirana, pojavit će
se dalje upute.

Računari koji koriste Server Core instalaciju ne posjeduju Server Menadžer konzolu. Kod Server Core
se ručna aktivacija može vršiti putem komande slmgr.vbs. Komanda slmgr.vbs /ipk se koristi da se
unese ključ proizvoda, dok se slmgr.vbs /ato koristi kada se ključ proizvoda već instalirao.

3.8 Automatska aktivacija

U prethodnim verzijama Windows server operativnih sistema, za automatsku aktivaciju više

klijenata se koristio KMS (Key Management Service) servis. Server uloga VAS (Volume Activation
Services) u Windows 2012 serveru omogućuje korištenje KMS servera kroz novi interfejs. To olakšava
proces instaliranja KMS ključa na KMS server.

17
3.9 Automatska aktivacija virtualnih mašina

AVMA (Automatic Virtual Machine Activation) je nova mogućnost Windows 2012 R2 servera gdje se
mogu instalirati virtualne mašine na Windows 2012 R2 Datacenter Hyper-V hostu i automatski ih
aktivirati, gdje se podrazumijeva da je host već aktiviran.

AVMA ključ je instaliran na virtualnu mašinu ako se koristi komanda:

Slmgr /ipk <AVMA_key>

Prednosti koje donosi AVMA:

 Aktiviranje virtualnih mašina sa udaljenih lokacija

 Konekcija na internet nije potrebna da bi se aktivirala virtualna mašina
 Praćenje licenci na virtualnim mašinama bez dodatnih zahtjeva za pristup mašinama
 Ne postoje ključevi proizvoda kojima se treba upravljati
 Virtualne mašine ostaju aktivirane i nakon migracija među virtualnim hostovima.

Sljedeći operativni sistemi za pristupanje virtualnim mašinama su podržani:

 Windows Server 2012 R2 Datacenter izdanje

 Windows Server 2012 R2 Standard izdanje
 Windows Server 2012 R2 Essentials izdanje.

3.10 Konfiguracija Server Core instalacije

Kroz sconfig.cmd je moguće uraditi sljedeće aktivnosti:

 Konfigurisati podatke domene i grupe

 Konfigurisati ime računara
 Dodati lokalne administratore
 Konfigurisati WinRM
 Omogućiti Windows nadogradnje
 Pronaći i instalirati nadogradnje
 Omogućiti pristup sa udaljene lokacije
 Konfigurisati mrežne podatke
 Podesiti vrijeme i datum
 Izvršiti aktivaciju Windowsa
 Odjaviti se
 Pokrenuti ponovo server
 Ugasiti server.

18
Konfiguracija mrežnih podataka (IP adrese)

Konfigurisanje IP adrese i DNS podataka se vrši kroz sconfig.cmd ili netsh.exe. Ukoliko se koristi
sconfig.cmd, koraci su sljedeći:

1. U komandnoj liniji koristiti komandu sconfig.cmd.

2. Odabrati opciju 8 da bi konfigurisali mrežne postavke.
3. Odabrati indeks mrežnog adaptera za koji želimo postaviti IP adresu.
4. Odabrati neku od mogućnosti:
o Postaviti mrežnu adresu adaptera
o Postaviti DNS servere
o Očistiti DNS postavke servera
o Vratiti se na početni meni.

3.11 Promjena imena servera

Ime servera je moguće promijeniti komandom netdom preko renamecomputer oopcije. Da bi

preimenovali računar imena FIT, pišemo sljedeću komandu:

Netdom renamecomputer %computername% /newname:FIT

Ime se može promijeniti i preko sconfig.cmd preko ovih koraka:

1. U komandnoj liniji pokrećemo sconfig.cmd.

2. Biramo opciju 2 za konfigurisanje novog imena.
3. Unijeti novo ime i pritisnuti Enter tipku.

Server je potrebno ponovo pokrenuti da bi se izmjene primjenile.

3.12 Pridruživanje domeni

Mogućnost pridruživanja domeni je moguća preko netdom komande preko join opcije. Da bi se
pridružili domeni fit.ba preko administratorskog naloga uz lozinku, pišemo sljedeću komandu:

Netdom join %computername% /domain:fit.ba /UserD:Administrator

/PasswordD:*

Za pridruživanje domeni preko sconfig.cmd su potreni sljedeći koraci:

1. Iz komandne linije pokrenuti sconfig.cmd.

2. Odabrati opciju 1 za konfigurisanje domene/grupe.
3. Za odabir domene, pritisnuti slovo D, a potom tipku Enter.
4. Unijeti ime domene u koju računar treba da se pridruži.
5. Unijeti ostale podatke u formatu domena/korisničkoime za nalog koji je autorizovan da pristupi
domeni.
6. Unijeti lozinku koja pripada prethodno pomenutom nalogu.

19
Da bi izmjene bile primjenjene, potrebno je izvršiti ponovno pokretanje.

3.13 Dodavanje uloga i mogućnosti

Dodavanje i brisanje uloga i mogućnosti na računaru koji koristi Server Core je omogućeno preko
Windows PowerShell komandi Get-WindowsFeature, Install-WindowsFeature i Remove-
WindowsFeature. Ove komande su omogućene čim se otvori Server Menadžer PowerShell modul.

Da bi vidjeli listu uloga i mogućnosti koje su instalirane, koristimo komandu:

Get-WindowsFeature | Where-Object {$_.InstallState -eq

"Installed"}
Također, moguće je instalirati Windows ulogu ili mogućnost koristeći Install-WindowsFeature
komandu. Da instaliramo NLB mogućnost, koristimo komandu:

Install -WindowsFeature NLB

Koje mogućnosti nisu direktno dostupne za operativni sistem je moguće vidjeti preko komande:

Get-WindowsFeature | Where-Object {$_.InstallState -eq

"Removed"}

3.14 Dodavanje grafičkog okruženja

Da bi koristili grafičko okruženje (GUI) u okviru Server Core računara, koristimo sconfig.cmd komandu.
Da bi dobili GUI, biramo opciju 12 iz menija.

20
 4. Pregled rukovođenja Windows 2012 servera

4.1 Šta je Server menadžer?

Server menadžer je glavni grafički alat koji se koristi za upravljanje računarima koji koriste Windows
2012 server. Moguće je upravljati i lokalnim i udaljenim serverima, a moguće je upravljati i grupama
servera što dodatno olakšava posao.

Server menadžer konzolu je moguće koristiti i na lokalnim i na udaljenim serverima za:

 Dodavanje uloga i mogućnosti

 Pokretanje Windows PowerShell sesija
 Pregled događaja
 Izvođenje konfiguracije

Server menadžer se može koristiti na sljedećim sistemima nižeg nivoa:

 Windows 2008 SP1 server (potpuni server i Server Core)

 Windows 2008 SP2 server (samo poptuni server).

Za upravljanje sistemima potrebno je instalirati Windows Management Framework 3.0 (WMF 3.0) na
sisteme.

4.2 Best Practices Analyzer

Server menadžer uključuje alat Best Practices Anaylzer za sve Windows 2012 server uloge. Sa ovim
alatom je moguće otkriti koje uloge funkcionišu ispravno ili koje uloge imaju problema pri korištenju
sistema.

4.3 Administrativni alati i alati za udaljeni pristup

Kada se koristi Server menadžer za izvršavanje

aktivnosti koje se tiču uloga ili mogućnosti konzola
upotrebljava određeni administrativni alat. Kada se
instalira neka uloga ili mogućnost preko Server
menadžer-a, lokalno ili udaljeno, potrebno je instalirati
određeni administrativni alat.

21
4.4 Alati za udaljeni pristup serveru

Čitav set administrativnih alata u Windows 2012 serveru je moguće instalirati preko RSAT (Remote
Server Administration Tools). Kada se instalira RSAT, moguće je odabrati da li da se instaliraju svi alati
ili neki određeni.

Alati koje administratori najčešće koriste su:

 Active Directory Administrative Center

 Active Directory Users and Computers
 DNS console
 Event Viewer
 Group Policy Management Console
 IIS Menadžer Tool
 Performance Monitor
 Resource Monitor
 Task Scheduler.

4.5 Korištenje Server Menadžer-a (uslov već instaliran AD DS FIT-DC1)

Dodavanje mogućnosti korištenjem čarobnjaka Add Uloges and Features

1. Pokrenuti čarobnjak Add Uloges and Features.

2. Odabrati instalaciju koja se odnosi na uloge ili na mogućnosti.
3. Odabrati Select a server from the server pool, provjeriti da je odabrano FIT-DC1.fit.ba i kliknuti
Next.
4. U prozoru Select server uloges odabrati Fax Server.
5. U čarobnjaku odabrati Add Features.
6. U prozoru Select features odabrati BranchCache.
7. Na stranici Print and Document Services kliknuti Next dva puta.
8. Na stranici Fax Server kliknuti Next.
9. Na stranici Confirmation page, odabrati Restart the destination server automatically if
required, kliknuti Yes, kliknuti Install, te potom kliknuti Close.
10. Kliknuti na ikonu sa zastavom do Server menadžer Dashboard i pregledati poruke.

Pregled događaja vezanih za uloge

1. Odabrati Dashboard.
2. Na meniju Uloges and Server Groups, pod DNS, odabrati Events.
3. Na DNS – Events Detail View prozoru, promijeniti vrijeme na 12 sati i Event Sources na All.

22
Korištenje Best Practice Analyzer za ulogu

1. Pod DNS, kliknuti BPA results.

2. Odabrati Select All na meniju Severity Levels i kliknuti OK.

Alati koji su dostupni u Server menadžer

 Kliknuti na meni Tools i pregledati alate koji su instalirani na FIT-DC1.

Odjava trenutno prijavljenog korisnika

1. Odjavite se.
2. Ponovo se prijavite na domenu FIT koristeći fit\Administrator nalog i lozinku Pa$$w0rd.

Ponovno pokretanje Windows 2012 servera

 U Windows PowerShell prozoru, upisati sljedeću komandu i pritisnuti Enter:

Shutdown /r /t 5

4.6 Konfiguracija servisa

Servisi su programi koji se izvršavaju u pozadini

i pružaju servise klijentima i serveru. Moguće je
upravljati servisima kroz konzolu za servise, koja je
dostupna u Server Menadžer meniju za alate. Kada se
zaštiti računar, potrebno je zabraniti sve servise osim
onih koji su potrebni za uloge, mogućnosti i aplikacije
koje su instalirane na server.

Tipovi izvršavanja servisa:

 Automatski
 Ručni
 Zabranjeni.

23
4.7 Konfiguracija udaljenog pristupa

Većina administratora ne obavlja sve poslove iz server sobe. Većina dnevnih aktivnosti
administratori sada obavljaju koristeći tehnologije za udaljeni pristup. U okviru WinRM (Windows
Remote Management), koristeći Windows PowerShell i ostale alate za udaljene pristupe, moguće je
pristupati sa udaljene lokacije.

Udaljeni pristup je automatski dozvoljen u Windows 2012 serveru. Ako je zabranjen, potrebno je
dozvoliti WinRM iz Server menadžer-a kroz sljedeću proceduru:

1. U konzoli Server menadžer-a, odabrati Local Server.

2. U prozoru Properties, pored Remote Management, kliknuti Disabled. Potom se otvara prozor
Configure Remote Management.
3. U prozoru Configure Remote Management, odabrati Enable remote management of this
server from other computers i kliknuti na OK.

Udaljeni pristup je moguće aktivirati i putem komandne linije pomoću komande WinRM qc, a
deaktivirati putem iste metode ili pokretanjem Server Core instalacijske opcije koristeći se sconfig.cmd
alatom.

4.8 Udaljena radna površina

Udaljena radna površina (remote desktop) je tradicionalna metoda preko koje se sistem administratori
spajaju na servere kojim upravljaju. Konfiguracija na računaru koji koristi cjelokupnu verziju Windows
2012 servera teče ovim slijedom:

1. U konzoli Server menadžer-a, odabrati Local Server.

2. Pored Remote Desktop, odabrati Disabled.
3. U prozoru System Properties, na Remote, odabrati neku od sljedećih opcija:
o Don't allow connections to this computer.
o Allow connections from computers running any version of Remote Desktop.
o Allow Connections only from Computers running Remote Desktop with Network
Level Authentication.

Moguće je aktivirati i deaktivirati udaljenu površinu na računarima koji koriste Server Core kroz
komandu sconfig.cmd.

4.9 Korištenje udaljenog pristupa (uslov već instaliran AD DS FIT-DC1 i FIT-SVR1)

Koristiti Server Menadžer za upravljanje udaljenim serverom

1. Prijaviti se na FIT-DC1 kao fit\Administrator sa lozinkom Pa$$w0rd.

2. U Server Menadžer-u kliknuti na Add other servers to manage.
3. Dodati FIT-SVR1

24
Dodavanje DNS server uloge na udaljeni server

 Koristiti Add Uloges and Features čarobnjak za dodavanje DNS server uloge na FIT-SVR1.

Spajanje i konfigurisanje udaljenog servera koristeći RDP

1. Prijaviti se kao FIT-SVR1 kao fit\Administrator sa lozinkom Pa$$w0rd.

2. U Server Menadžer-u, otvoriti postavke za Local Server i dozvoliti Remote Desktop.
3. Na FIT-DC1, otvoriti Start screen.
4. Napisati Remote i otvoriti Remote Desktop Connection.
5. Spojiti se na FIT-SVR1 kao fit\Administrator.
6. Nakon uspješnog spajanja, odjaviti se sa FIT-SVR1.

25
 5. Windows PowerShell

Windows PowerShell je command-line okruženje i tehnologija koja se zasniva na skriptama, nalazi se

ugrađen u Windows Server 2012 opertivni sistem. Pojednostavljuje i vrši automatizaciju
administratorskih zadataka koji se često izvršavaju. Zahvaljujući automatizaciji nekih poslova,
administratori se mogu posvetiti više težim zadacima za koji su istoimeni odgovorni. Windows
PowerShell se sastoji od cmdlet-a koji se izvršavaju u comand-line okruženju ili se više njih povezuju i
sačinjava skriptu. Mogućnosti Windows PowerShell-a je moguće proširiti dodavanjem modula. Jedna
od ugrađenih mogućnosti u Windows PowerShell je tab completion koja omogućava administratoru
da ne piše cijelu komandu, već klikom na tipku tab dopuni izraz koji je prethodno unešen. Informacije
o svakom Windows PowerShell cmdlet-u je moguće saznati jednostavnim pisanjem komande Get-Help
cmdlet. Cmdlet je jednostavna Windows PowerShell skripta koja izvršava samo jednu funkciju.

5.1. Windows PowerShell cmdlet sintaksa

Windows PowerShell cmdlet-i koriste glagol-imenica sintaksu. Svaka imenica ima kolekciju glagola sa
kojima je povezana. Najčešće korišteni glagoli su:

 Get
 New
 Set
 Restart
 Resume
 Stop
 Suspend
 Clear
 Limit
 Remove
 Add
 Show
 Write.

Moguće je izvršiti pregled svih glagola koji su povezani sa unesenom Windows PowerShell imenicom
tako što se izvrši komanda Get-Command –Imenica.

Pregled svih imenica koje su povezane sa unesenim Windows PowerShell glagolom se vrši pomoću
komande Get-Command –Glagol.

Svi Windows PowerShell parametri se pišu sa crticom ispred. Svaki cmdlet ima kombinacije parametara
sa kojima može biti povezan. Sve parametre koje posjeduje određeni cmdlet je moguće pregledati
pomoću komande Get-Help cmdlet. Za provjeru da li je cmdlet dostupan koristi se komanda Get-
Command cmdlet.

26
5.2. Najčešće korišteni cmdlet-i
Postoje cmdlet-i koji se uglavnom koriste češće nego ostali. Povezani su sa servisima, log datotekama,
procesima i Server Menadžer modulima koji su pokrenuti na serveru.

Servisni cmdlet-i – Koriste se za upravljanje servisima na računaru koji koristi Windows Server 2012
operativni sistem:

 Get-Service – Pregled mogućnoti servisa.

 New-Service – Kreira novi servis.
 Restart-Service – Restartuje postojeći servis.
 Resume-Service – Ponovo pokreće suspendovani servis.
 Set-Service – Podešava mogućnosti servisa.
 Start-Service – Pokreće zaustavljeni servis.
 Stop-Service – Zaustavlja pokrenuti servis.
 Suspend-Service – Suspenduje servis.

Event log cmdlet-i – Koriste se za pregled i upravljanje log-ova na računaru koji koristi Windows Server
2012 operativni sistem:

 Get-EventLog – Prikazuje sve događaje koji su se desile u specifičnom log-u.

 Clear-EventLog – Briše sve zapise u dređenom log-u.
 Limit-EventLog – Podešava maksimalnu veličinu i starost log-a.
 New-EventLog – Kreira novi log.
 Remove-EventLog – Uklanja određeni log.
 Show-EventLog – Prikazuje sve log-ove na računaru.
 Write-EventLog – Omogućava dodavanje događaja u postojeći log.

Prosess cmdlet-i – Koriste se za upravljanje procesima na računaru koji koristi Windows Server 2012
operativni sistem:

 Get-Process – Prikazuje informacije o procesu.

 Start-Process – Pokreće proces.
 Stop-Process – Zaustavlja proces.
 Wait-Process – Odlaže zaustavljanje procesa zbog prihvatanja ulaza.
 Debug-Process – Dodaje debugger na jedan ili više pokrenutih procesa.

ServerMenadžer modul – Koristi se za dodavanje jednog od tri cmdlet-a koji su korisni za upravljanje
ulogama. Ta tri cmdlet-a su:

 Get-WindowsFeature – Prikazuje listu svih dostupnih uloga i mogućnosti ut dodatni prikaz da

li je mogućnost instalirana i da li je dostupna.
 Install-WindowsFeature – Instalira novu mogućnost ili ulogu. Add-WindowsFeature je
komanda koja ima iste mogućnosti ali se koristila na prethodnim verzijama Windows Servera.
 Remove-WindowsFeature – Uklanja Windows Server ulogu ili mogućnost.

27
 5.3. Windows PowerShell Remote Management
(uslov već instaliran AD DS FIT-DC1 i FIT-SVR1)
Moguće je koristiti Windows PoerShell kako bi se pokrenuli cmdlet-i koji koriste neki od Windows
sistema na udaljenoj lokaciji. Kontuloga sa udaljene lokacije zavisi od toga da li je na ciljanom računaru
pokrenut WinRM. Ovaj servis može biti pokrenut ručno, pokretanjem cmdlet-a: Enable-PSRemoting.
Ovo je najjednostavniji način pomoću kojeg se pokreće interaktivna sesija na računaru koji se nalazi na
drugoj lokaciji. Kada se povežu Windows PowerShell okruženje prikazuje ime računara sa udaljene
lokacije. Kako bi se pokrenula i zaustavila sesija ovog tipa koriste se sljedeći cmdlet-i:

 Enter-PSSession –imeRačunara
 Exit-PSSession

Moguće je koristiti i Invoke-command cmdlet koji se koristi za pristup grupi računara. Prvo je potrebno
dozvoliti WinRM na računarima koji se nalaze na udaljenoj lokaciji a nakon toga korisiti Invoke-
command cmdlet npr. Invoke-command FIT-Srv1, FIT-Srv2 –scriptblock {get-service}.

Prikaz svih servisa i procesa koji su pokrenuti na serveru pomoću Windows Powershell-a:

1. Na FIT-DC1 otvoriti PowerShell sesiju.

2. Izvršiti sljedeće komande:
a. Get-Service | where-object {$_.status –eq „Running“}
b. Get-Command –Noun Service
c. Get-Process
d. Get-Help Process
e. Get-Help –Full Start-Process
3. Zatvoriti Windows PowerShell prozor.
4. Pokrenuti Windows PowerShell sa administratorsim privilegijama.

Prikaz svih servisa i njihovih statusa koji su pokrenuti na računaru na udaljenoj lokaciji pomoću
Windows PowerShell-a:

1. Na FIT-SVR1 ovoriti PowerShell sesiju.

2. Izvršiti komandu Enalble-PSRemoting.
3. Prihvatiti zadane postavke.
4. Na FIT-DC1 otvoriti Windows PowerShell sesiju.
5. Izvršiti sljedeće komande:
a. Enter-PSSession –Computername –FIT-SVR1
b. Get-Service
c. Exit-PSSession

28
5.4 Windows PowerShell ISE
Windows PowerShell ISE je integrisano skriptno okruženje koje olakšava korištenje Windows
PowerSell-a. Ima ugrađen mehanizam za dovršavanje započetih komandi i pruža korisniku sve
informacije o komandama i parametrima koji su njima svojstveni. Pomoću njega se mogu izvršavati
Power Shell komande direktno ili pisati skripte koje će biti sačuvane za kasniju upotrebu. U Windows
PowerShell ISE-u ključne riječi su obojene drugom bojom, a ima i ugrađen debugging alat za provjeru
ispravnosti napisanih skripti.

Slika 1 Windows PowerShell ISE okruženje

Importovanje ServerMenadžer modula pomoću Windows PowerShell ISE:

1. Prijaviti se na FIT-DC1 kao administrator.

2. U Server Menadžer-u izabrati Tools, a zatim Windows PowerShell ISE.

3. U komandnoj liniji unijeti Import-Module ServerMenadžer.

Pomoću Windows PowerShell skripte kreiranje univerzalne grupe Helpdesk i dodavanje njenih
članova:

1. U Server Menadžer-u izabrati opciju Tools, a zatim Active Directory Users and Computers.

2. Otvoriti IT organizacijsku jedinicu (OU) i uvjeriti se da nema grupe pod nazivom Helpdesk.

3. Locirati se na lokaciju E:\Labfiles\Mod01 i kliknuti Edit na CreateAndPopulateHelpdesk.ps1

skriptu.

4. Pregledati skriptu i kliknuti na zelenu strelicu kako bi se skripta pokrenula.

29
5. Ponovo se locirati u Active Directory Users and Computers i osvježiti stranicu. Nakon toga
biste trebali vidjeti grupu pod nazivom Helpdesk.

6. Otvorite pregled Helpdesk grupe i vidjet ćete sve članove koji su dodani pomoću skripte.

7. Zatvoriti sve otvorene prozore.

Nastavak... AD DS

30