Professional Documents
Culture Documents
I. TEXTOS LATINOS
1. (mural)
Quisquis ama, valia, peria qui nosci amare
bis tanti peria quisquis amare vota.1
4. pupa que bela is, tibi / me misit qui tuus es[t]: val[e]4.
5. (funeraria)
C. Iulio Dryanti Iulia Secunda tatae, Naevia Sperata coniugi b.m. fecerunt, cum quen
vix[it] a. XXVIII.
6. Restutus Piscinesis et Prima Restuta Primae Florentiae filiae carissimae fecerunt qui ab
Orfeu maritu in Tiberi decepta est. December cognatu[s] posuit. Q[uae] vix[it] ann[is]
XVI.5
Afra Vulgata
1
Corpus Inscriptionum Latinarum, Berlín, 1862-..., IV (Pompeya), N 1173.
2
Carmina Latina Epigraphica, ed. F. Buecheler, Leipzig, 1895, N‘ 940.
3
“Inscriptiones parietariae” (507), Pompeianae, Manuel C. Díaz y Díaz, Antología del latín vulgar, Madrid,
Gredos, 1989, p. 35.
4
ibid.
5
Ap. H. THYLANDER, Inscriptions du Port d'Ostie. Lund, 1951-1952 (Skrifter utgivna av Svenska Institutet i
Rom, 8a, IV).
6
Ap. V. VÄÄNÄNEN, Introducción al Latín Vulgar, Madrid, Gredos, 1971, pp. 281-283.
2
13 13
Et in proximum fuit pascha Iudaeorum et Et prope erat pascha Iudaeorum et ascendit
Iesus ascendit Hierosolyma. 14 Et invenit in Hierosolyma Iesus. 14Et invenit in templo
templo eos, qui vendebant et emebant vobes vendentes boves et oves et columbas et
et oves et columbas et nummularios sedentes nummularios sedentes. 15Et cum fecisset
ad mensas. 15Et fecit quasi fragellum Iesus de quasi flagellum de funiculis, omnes eiecit de
resticulis et eiciebat omnes de templo qui templo, oves quoque et boves, et
vobes et oves vindebant, et nummulariorum nummulariorum effudit aes et mensas
subvertit mensas. 16Et eis, qui columbas subvertit. 16Et his qui columbas vendebant
vindebant, ait: Auferte istas hinc et nolite dixit: Auferte ista hinc et nolite facere
facere domum patris mei domum domum patris mei domum negotiationis.
commercatorum. 17Et continuo commonefacti 17
Recordati vero sunt discipuli eius, quia scri-
sunt discipuli eius, quoniam scriptum est: ptum est: Zelus domus tuae comedit me.
Gelus domus tuae comedit me. 18Et Iudaei 18
Responderunt ergo Iudaei et dixerunt ei:
responderunt dicentes ei: Quod signum os- Quod signum ostendis nobis quia haec facis?
tendes nobis, quoniam ista facis? 19Et Iesus 19
Respondit Iesus et dixit eis: Solvite
ait illis: Solvite templum istut et in tribus templum hoc, et in tribus diebus excitabo
diebus restaurabo illud. 20Et Iudaei dixerunt: illud. 20Dixerunt ergo Iudaei: Quadraginta et
XL et VI annis aedificatum est templum istut sex annis aedificatum est templum hoc, et tu
et tu in triduo restauras illud? 21Ille autem di- tribus diebus excitabis illud? 21Ille autem
cebat de templo de corpore suo. dicebat de templo corporis sui.
7
ibid, pp. 298-300.
8
ibid., pp. 288-293.
3
(II. 1). Vallis autem ipsa ingens est valde, iacens subter latus montis Dei, quae habet forsitan,
quantum potuimus videntes estimare aut ipsi dicebant, in longo milia passos forsitan sedecim, in
lato autem quattuor milia esse appellabant. Ipsam ergo vallem nos trauersare habebamus, ut
5 possimus montem ingredi. 2. Haec est autem vallis ingens et planissima, in qua filii Israhel
commorati sunt his diebus, quod sanctus Moyses ascendit in montem Domini et fuit ibi
quadraginta diebus et quadraginta noctibus. Haec est autem vallis, in qua factus est vitulus, qui
locus usque in hodie ostenditur; nam lapis grandis ibi fixus stat in ipso loco.
4
9
ibid., p. 302.
5
(II.57) Cum esset leo fortissimus bistiarum fuitque elictus a cunctis bisteis rex, uenientis
cunctique in eius occursum, cum iam essen hora prandiae, uenit ceruus. Cum adorasset
leonem, adpraehendit cornum eius, ut ei ceruus esset ad prandium. Ille uehementer retragens
cornum amisit cursuque ueloci fugit in heremis. Iusso leonis inter his bisteis missa est uulpis,
ut eum ueniendum subuerterit. Illa cum sit artis suae ingeniosa, iuramentis non pauida,
sacramentis praeuentum ceruum in conspectu leonis adducit. Quod cum iterum adorasset
leonum, uehementer ad ipso leone capitur et membratem disrumpitur. Vulpes illa forto ablato
cor eius comedit. Leo cum diligerit cor cerui ad manducandum, inquirens et fremens
uehementer, omnes bistii pauefactae tremebant, eo quod cor cerui inuenire non potuissent.
Dixerunt: “Vulpes, qui eum adduxit, ipsa proxemior cunctis fuit, quando deruptus est. Illa
furauit cor eius”. Adpraehensa cum esset in poena, et quaereretur ei, ut redderet quod
furauerat, dixit: “Sine culpa poenas patior. Ceruos ille non habet cor. Nam si cor habuisset,
ego eum praeualere non potueram, nec hic numquam uenisset. Primo amissum cornum, uix
trandem euasit; co pacto cor habens hic reuerti potuerat?”.
10
Ap. MARIA ILIESCU y DAN SLUSANSKI (ed.), Du latin aux langues romanes. Wilhelmsfeldt, Egert, 1991,
p. 259-260.
7
Visum est unanimitati nostrae, ut quilibet episcopus habeat omelias continentes necessarias
ammonitiones, quibus subiecti erudiantur, id est de fide catholica, prout capere possint, de
perpetura retrobutione bonorum et aeterna damnatione malorum, de resurrectione quoque
futura et ultimo iudicio et quibus operibus possit promereri beata quibusve excludi, et ut
easdem omelias quisque aperte trasferre studeat in rusticam Romanam linguam aut
Thiotiscam, quo facilius cuncti possint intellegere quae dicuntur.
[...]Lodhuvicus, quoniam major natus erat, prior haec deinde se servaturum testatus est :
“Pro Deo amur et pro christian poblo et nostro commun salvament, d’ist di in avant, in
quant Deus savir et podir me dunat, si salvarai eo cist meon frade Karlo et in adiudha et in
cadhuna cosa, si cum om per dreit son fradra salvar dift, in o quid il mi altresi fazet, et ab
Ludher nul plaid nunquam prindrai, qui, meon vol, cist meon fradre Karlo in damno sit.”
Quod cum Lodhuvicus explesset, Karolus teudisca lingua sic hec eadem verba testatus est :
“In Godes minna ind in thes christianes folches ind unser bedhero [...]”
2. GLOSAS SILENSES13
relictis : iectatis
ceteris : conosaltros
pudoris : de la uergoina
fuerit lapsus : kadutu fuere
ad rectum : alazierta
usque in finem : ata que mueran
hii : estos
habeat : ajat
esse : sedere
ad nubtias : a las uotas
saltare : sotare
arserit : ardieret
eos : akelos
ab eo non inquinetur : non siegat inquinata polu
12
Ibid., p. 294.
13
Ibid., p. 298.
9
ferre : leuare
10
3.
I. Sabam quantos esta carta uirem oyrem. Que you don Arias pela gracia de dios Abbat de
santAndres Conno Conuento desse mismo lugar. Auos Johan Rodriguez auossa muler
Xemena Iohanes auosso filo Girallo. Damos uos um poulo um orto que auemos en Vila
franca. El poulo iaz hu chamam Bergonno. porterminos de Nicholao paleyro... et el orto iaz ala
olga porterminos de Ruy Perez. de Johan falcon por carera antigua... por heredade de Sam
Nicholao. Este poulo este orto uos damos portal pleyto que los tengades de nos por enuossa
uida deuos todos tres. que chantedes este poulo sobredito todo de vinna. que seia ben
chantado [...].14
4.
E yssament es assaber que nos les sobrenompnatz sobrejunters de la dita juncta dels Infançons
dOuanos atorguam que auem fayta esta dita amiztat hunitat jura ab les sobrempnatz alcaldes
juratz bons homes de (ab les) les comunitatz de les dites bones viles, per nos per tota la
dita juncta dels Infançons dOuanos, per les que huey son per les que daqui adeuant seran, totes
uetz saluant la fe de la seynnoria mayor de [...] en tot et per tot. En tal manera que si algun o
alguns mas poderos venis o venissen sobre lo regne de [...] per far hy mal o destruyment algun,
que els se ajudien ben e leyalment a defendre lo dit regne de [...] coma fidels leyals vasals
deuen far a lur bon seynnor [...].15
5.
"El to asno sea ropado delant ti, e non te sea rendido. Las ouellas tuyas sean dadas a tos
enemigos, e non sea qui te ajude. Tos fillos e tos fillas sean liurados a pueblo estranio, e ueyan
los tos uuellos e falleçcan te, e non sea forteza en to mano". Responde: "Amen". "El pueblo que
tu non conoçes coma los frujtos e las labores de to tierra, e sostiengas siempre calunpnia, e seas
apremido en toda to uida, et te de todas las cosas que ueran tos uuellos. Fierga te Dios el Sennor
de mala plaga en los genollos et en las piernas, e non puedas sanar de la planta del pie troa la
cabeça". Responde: "Amen".16
6.
[1 byš mw grgwn dmyb
2 y' rb šš mtrnrd
3 tn m'l mtwlyd llh?byb
4 'nfrmw y'd kwnd šnrd]
14
El abad de San Andres de Espinareda dona unas tierras a Juan Rodríguez (año 1266). En J.GIFFORD y W.
HODCROFT, Textos Lingüísticos del Medioevo Español, Oxford, The Dolphin Book, 1966, doc. 50, p. 96.
15
Reunión de representantes de las principales ciudades de [...] en Ovanos, (año 1297), ibid., doc. 72, p. 145.
16
Como deuen iurar los iudios. Disposiciones de los F.A. (siglos XIII-XIV). Ibid, doc. 102, pp. 187-8.
17
De Todros Abulafia, época de Alfonso X y Sancho IV.
11