Russia is increasingly feared by many in the West as a growing security threat, yet

paradoxically it’s one of the key players in finding a solution to the Syrian conflict.

Meanwhile, the country is buckling under an economic crisis – to discuss these issues
I’m joined in an exclusive interview, by Russia’s PM Dmitri Medvedev, at the
Munich Security conference.

Syria

Isabelle Kumar: Many thanks for being with us on The Global Conversation. The
issue of Syria is dominating the international agenda. But we feel we could be
reaching the turning point yet it’s unclear which way it is going to go. What do you
think?

Dmitri Medvedev: You know, as I was heading to this conference, I had a feeling
that the situation in this area is very complex and challenging because we have yet to
come to an agreement with our colleagues and partners on key issues, including the
creation of a possible coalition and military cooperation.

All interactions in this respect have been episodic so far. That said, I note that here, in
Munich, Russian Foreign Minister Sergei Lavrov met with Secretary of State John
Kerry, and other colleagues acting in various capacities later joined them. They
agreed on what should be done in the short run. For this reason, I’m cautiously
optimistic about the prospects for cooperation on this issue. Let me emphasise that
this cooperation is critical, because unless we come together on this issue, there will
be no end to the war in Syria, people will keep dying, the massive influx of refugees
to Europe will continue, and Europe will have to deal with major challenges. Most
importantly, we will be unable to overcome terrorism, which is a threat to the entire
modern civilisation.

Isabelle Kumar: What precise military actions and other, in that case, is Russia
prepared to take to help in this de-escalation of the conflict in Syria?

Dmitri Medvedev: Let me remind you the reasons behind Russia’s involvement in
Syria. The first reason that compelled Russia to take part in this campaign is the
protection of national interests. There are many fighters in Syria who can go to Russia
at any time and commit terrorist attacks there. There are thousands of them in Syria.

Second, there is a legal foundation in the form of the request by President al-Assad.
We will therefore take these two factors into account in our military decisions and,
obviously, the developments in the situation. What matters most at this point is to
agree on launching the talks between all the parties to the Syrian conflict. Another
important thing is to coordinate a list of terrorist groups, since this issue has been a
matter of endless debates on who’s good and who’s bad. This is the first point I
wanted to make.

My second point is the following. I learned that Secretary of State John Kerry said
that if Russia and Iran do not help, the US will be ready to join other countries in
carrying out a ground operation. These are futile words, he should not have said that
for a simple reason: if all he wants is a protracted war, he can carry out ground
operations and anything else. But don’t try to frighten anyone. Agreements should be
reached along the same lines as Mr Kerry’s conversations with Mr Lavrov, instead of
saying that if something goes wrong, other Arab countries and the US will carry out a
ground operation.

I’ve answered this question only recently. But let me reiterate that no one is interested
in a new war, and a ground operation is a full-fledged, long war. We must bear this in
mind.

“We want sound, advanced relations both with the United States and
the European Union”

Assad’s future

Isabelle Kumar: Clearly, one of the key issues is the future of Syrian President
Bashar al-Assad. Will Russia continue to support him at this crucial moment in time?

Dmitri Medvedev: Russia does not support President al-Assad personally, but
maintains friendly relations with Syria as a country. These ties were built not under
Bashar al-Assad, but back when his father, Hafez al-Assad, became president. This is
my first point in this respect.

Second, we have never said that this is the main issue for us in this process. We
simply believe that there is currently no other legitimate authority in Syria apart from
Bashar al-Assad. He is the incumbent president, whether anyone likes it or not.
Taking him out of this equation would lead to chaos. We have seen that on numerous
occasions in the Middle East, when countries simply fell apart, as it happened with
Libya, for example.

It is for that reason that he should take part in all the procedures and processes, but it
should be up to the Syrian people to decide his destiny.

Syria’s future

Isabelle Kumar: Are you therefore already working on ideas of political transition
now in Syria?

Dmitri Medvedev: I don’t think that we should go into too much detail on these
issues. I’m talking about Russia, the European Union and the United States. We
should focus on facilitating the launch of this process. We must make sure that
everyone sits down at the negotiating table, in fact, make them talk to each other.
Let’s be honest and recognise that it will be anything but simple given the parties
involved. On one side, you have President al-Assad, supported by a part of society
and the military, and, on the other side, the other part of society, often representing
different confessions, people who don’t like al-Assad but have to sit with him at the
same negotiating table. Nevertheless, they need to come to an agreement for the sake
of keeping Syria united.

Ukraine crisis
Isabelle Kumar: I’d like now to switch focus and look at the conflict in Ukraine. We
talk of the frozen conflict there with, it appears, renewed fighting in the east. What
can Russia do to bring about the thaw in that conflict, to bring an end to this conflict?

Dmitri Medvedev: Well, understandably, the answer here is somewhat easier than in
Syria’s case. It is not just because this conflict is not as brutal, but because there is a
clear understanding of how to move forward – by implementing the Minsk
Agreements.

They should be implemented fully and in their entirety by all the parties. In fact,
Russia calls on all the parties to do so, both those in power in the southeast, and the
Kiev authorities. It is not a matter of Russia having some disagreements with Kiev or
mutual dislike.

It would be fair to say that most of the provisions that were the responsibility of
southeast Ukraine have been fulfilled. Most importantly, hostilities have ceased
almost completely. Unfortunately, some action takes place from time to time, but not
often. Finding political and legal solutions in keeping with the Minsk Agreements has
now become vital. Whose responsibility is it? Of course, it is Ukraine’s responsibility.
If Ukraine regards the southeast as part of its territory, it is within the jurisdiction,
competence and authority of the President, Parliament and Government of Ukraine.

Isabelle Kumar: If you meet President Poroshenko here, at the Munich security
conference, what will you say to him?

Dmitri Medvedev: I haven’t seen him and, to be honest, I haven’t missed him.
President Poroshenko is in contact with President Putin. There is no doubt that the
main thing my colleagues should undertake is to do everything it takes to implement
the Minsk Agreements. It would benefit them, as well as the Ukrainian state, which,
no matter what anyone says, is a close, neighbouring country for Russia.

Crimea

Isabelle Kumar: Obviously, one of the major sticking points in this, for Ukraine, but
also for the international community, is Crimea. Is the future of Crimea up for
negotiation?

Dmitri Medvedev: No, there is no such issue for Russia. This issue was settled once
and for all. Crimea is part of Russia. A referendum was held there, we amended the
constitution. The Republic of Crimea and the city of Sevastopol are part of the
Russian Federation.

Russia’s relations with the world

Isabelle Kumar: So the conflict in Syria, the situation in Ukraine has contributed to a
real degradation of relations with Russia, with the EU and the US. Do you think a
reset is possible?

Dmitri Medvedev: The question is how and for whose sake. If something is to be
reset, it should be done on a fundamentally different basis. What kind of basis?
Equitable, fair, solid basis for relations, considering that Russia is not the only nation
that needs this – the European Union and the United States need it as well. We want
sound, advanced relations both with the United States and the European Union.

The European Union is our most important trade partner, a group of countries located
on the same continent as us, so we are bound by our shared European identity, history
and values. These continuing tensions aren’t doing us any good. But if we are told
that they no longer want us around, of course, the first steps towards reconciliation
should be taken by those who initiated the alienation. As for us, we are ready to
discuss any issues.

Russia’s economy

Isabelle Kumar: Well, one of the repercussions of the souring of relations has been
the sanctions that have been imposed on Russia, which are hitting hard. How much of
a priority is it for your government to get those sanctions lifted?

Dmitri Medvedev: They told us we were the bad guys and had to be punished. And
then they made some calculations and began to weep: it turns out that for some reason
it was hitting their own business.

We had a trade turnover with the European Union at 450 billion euros. It was 450
billion! Now it is down to 217 billion euros. Why don’t they ask the people in the EU
who are employed by the various companies that used to make products for Russia –
how do they like all of this?

Again, we are not the ones who started this, so it is not up to us to undo it. They have
always been trying to intimidate us with some sanctions, which were introduced even
in the Soviet period, many times. It never brought them anything but lost profits.
What is happening now is no different. They will have to have the courage to say,
guys, we’ll just scrap all this from day X, and could you please reciprocate by lifting
your response measures as well. That would be the right approach.

Isabelle Kumar: So how are ordinary Russians feeling this economic crisis? Because
the sanctions are contributing towards this, the falling oil prices are also contributing
to this. What’s it like for ordinary Russians?

Dmitri Medvedev: Indeed, we aren’t in the best economic situation right now, with
the dramatic fall in oil prices probably contributing the most to the overall state of the
economy, to the decline in revenues. This is something we haven’t seen for 17 years.
The current prices are comparable to those in 1998. Unfortunately, our budget
remains very dependent on oil prices. Although the structure of revenues has been
improving, in terms of the share of oil and other sources, but yes, it remains
commodity-dependent to a great extent. This could not but affect the incomes and the
general standing of our people with their jobs and their real incomes.

The sanctions have had some effect as well. This is obvious, since some of our
companies, for example, lost the financing they used to have from European banks,
which means they cannot grow, some of them anyway. Therefore, in this sense, the
economic situation is not the easiest. But there is also a positive effect. The economy
is healing, it is becoming less dependent on oil, and we have an opportunity to
develop our own industry and agriculture.

Perhaps one of the advantages of these sanctions and our response measures is that we
started concentrating harder on domestic agriculture, so, to a large extent, we are now
satisfying our demand for food, while wheat, for example, is now exported in large
quantities. In this sense, the sanctions have helped. But they probably didn’t help
farmers in the European Union.

Isabelle Kumar: I was asking about the ordinary Russians and how this was affecting
them. And we hear of possible social unrest as their lives become more and more
difficult in Russia. Is that something you are concerned about?

Dmitri Medvedev: Of course, the government must first of all think about the social
impact of economic changes and the economic situation. Frankly, we have been
compelled to cut budget spending in many areas, but we never touched social
spending, or the public sector wages and benefits.

Moreover, we even indexed pensions last year, and this year, too, maybe not
completely, but we did. We will try to continue doing this in the future. That is, the
government’s social spending is large, but it is inviolable. In this sense, we will try to
do everything towards Russian citizens’ social wellbeing, to keep them as comfortable
as possible under these conditions. It is truly a priority for the government.

Russia’s human rights record

Isabelle Kumar: If we take an international perspective once again, a black mark on

Russia’s reputation is the issue of human rights and freedom of speech, which Russia
seems to continually backslide on. Why is that?

Dmitri Medvedev: To be frank, we’ve always differed in our views on the situation
with the freedom of expression and the media in Russia. We’ve often been criticised
and we are still coming under criticism. We have our own position on the issue.
Perhaps in Russia, the media are somewhat different, for example, from the European
media.

There are historical differences and there are growth issues. I rarely watch TV or read
newspapers in print and I receive virtually all of my information from the Internet.
And over half of Russia’s population does the same. As you know, on the Internet,
there is no regulation in this sense. All points of view are represented there, including,
to put it bluntly, even extremist ones. So I believe it’s not serious to think that some
people have no access to different kinds of information in today’s global world.

Litvinenko enquiry

Isabelle Kumar: Yes, but also it seems that dissidents are silenced. In Britain, as you
know, there has been – the results of the inquiry into the murder of Alexander
Litvinenko, which the inquiry said – it pointed the finger at President Vladimir Putin,
saying that it was likely that he ordered that murder. Will you be pursuing the British
Government on this? There was talk of you suing the British Government over this
inquiry.

Dmitri Medvedev: You’ve mentioned some report by some retired judge, in which
practically every paragraph and each section opens with the word “probably”. What is
there to comment on? What is regrettable about this whole story is that the British
Prime Minister and the Foreign Secretary comment on a report that abounds in words
like “probably”.

This is reminiscent of a witch-hunt. When all is said and done, let it be on the
conscience of the commentators. As for any legal action, this is simply ridiculous. We
don’t need this and the Russian Federation will never sue any country over some
foolish fabrications or funny films.

Highlights

Isabelle Kumar: Finally, Mr Prime Minister, you’ve held the post of prime minister
and also held the presidency, so you’ve got an overview, a full perspective of the
issues we’ve been talking about, but if I were to ask you about one of the highlights of
the your time in power, could you say what that’s been?

Dmitri Medvedev: Well, there’ve been plenty. Both these posts are very serious and
challenging. These eight years of my life – and it has been almost eight years – you
know, it’s this constant drive. As for events, there have been plenty, both in Russia –
very good ones for me personally, notable, major, and sometime tragic events, like the
ones we’ve been talking about now, and international events.

After all, we have not only argued and quarrelled. We’ve also accomplished a thing or
two. For example, at some point we agreed on a New Strategic Arms Reduction
Treaty. That was not bad at all. The document was signed. It is in force. It is being
implemented and therefore we can work together and agree on different things. There
have been contacts with my colleagues, including here in Germany, as well as in other
European countries. We have dealt with a lot of issues. All of this is remarkable and
exciting. Maybe one day I’ll talk about this in detail. For the time being I continue
working and this work is interesting.

Prime Minister, many thanks for joining us.

By Isabelle Kumar
Dmitri Medvedev : “La question de la Crimée est réglée pour
toujours”

La Russie est considérée par de nombreux pays à l’Ouest comme

une menace, alors que paradoxalement, c’est l’un des principaux
acteurs dans la recherche d’une solution au conflit syrien et que le
pays traverse une grave crise économique. Dans ce numéro de The
Global Conversation, Isabelle Kumar a interviewé en exclusivité
le Premier ministre russe Dmitri Medvedev pour Euronews. Un
entretien qui s’est déroulé en marge de la conférence sur la
sécurité de Munich.

Repères biographiques

- Dmitri Medvedev est né le 14 septembre 1965

- Dans les années 1990, Vladimir Poutine et lui travaillent à la

mairie de Saint-Pétersbourg

- Il remporte l‘élection présidentielle de 2008

- En 2012, Vladimir Poutine est à nouveau élu président de la

Fédération de Russie et le nomme Premier ministre

(Photo non datée)

Isabelle Kumar, Euronews – Le problème syrien domine

l’agenda international. On a l’impression d‘être à une étape
décisive, mais on ne voit pas bien comment cela pourrait
tourner. Qu’en pensez-vous?

Dmitri Medvedev – Vous savez, avant de venir ici, mon sentiment

sur ce problème était que nos relations avec nos partenaires étaient
tout à fait difficiles et complexes, du fait que nous ne sommes pas
d’accords sur des points-clefs, notamment la création d’une
possible coalition et la coopération militaire. Mais à ce propos, je
tiens à dire qu’ici, à la conférence de Munich, des négociations ont
eu lieu entre notre ministre des Affaires étrangères Sergueï Lavrov
et le secrétaire d‘État américain John Kerry, ainsi que d’autres
partenaires qui les ont ensuite rejoints. Un accord a été obtenu sur
la manière d’agir dans le futur proche. C’est pour cette raison que
je suis relativement optimiste sur les chances de mise en place
d’une coopération face à ce problème. Cette coopération est
absolument nécessaire : si nous ne parvenons pas à nous unir, la
guerre en Syrie sera sans fin, les gens continueront de mourir, les
réfugiés continueront d‘émigrer massivement vers l’Europe,
l’Europe aura à régler des problèmes extrêmement complexes, et
le plus important est que nous ne pourrons pas lutter contre le
terrorisme qui est une menace pour l’ensemble de la civilisation
moderne.

Dans ce cas, quelles actions, militaires ou autres, la Russie est-

elle prête à mettre en œuvre pour favoriser la désescalade du
conflit en Syrie ?

Je voudrais rappeler pourquoi nous sommes en Syrie. La Russie

participe à cette opération militaire tout d’abord pour défendre ses
intérêts nationaux : il y a beaucoup de combattants en Syrie qui
sont prêts à n’importe quel moment à partir pour aller organiser
des attentats en Russie. Ils sont des milliers. Le deuxième point,
c’est la base légale que constitue la demande du président Bachar
al-Assad. Nous prendrons donc nos décisions militaires en tenant
en compte ces deux facteurs et, bien sûr, en tenant en compte du
développement de la situation. Le plus important est maintenant
de se mettre d’accord pour que commencent des négociations avec
tous les acteurs du conflit syrien. Et se mettre d’accord sur qui
sont les formations terroristes parce que cette question fait l’objet
de discussions interminables. Qui sont les gentils, qui sont les
méchants. Ça, c’est une chose, mais j’ai aussi vu que le secrétaire
d‘État Kerry a dit que si la Russie et l’Iran n’aident pas, alors ils
pourront mener une opération militaire sur le terrain avec d’autres
pays. Ces propos sont inutiles. Il n’aurait pas dû dire ça. Et cela
pour une raison simple. S’il veut que la guerre s‘éternise, alors
bien sûr des opérations sur le terrain peuvent être organisées. Mais
inutile d’effrayer qui que ce soit. Il faut discuter sur la même
tonalité que celle adoptée avec le ministre Lavrov, et non pas dire
que si on ne se met pas d’accord, ils organiseront avec des pays
arabes une opération sur le terrain.J’ai déjà répondu plusieurs fois
à cette question et suis prêt à le répéter : personne n’a intérêt à une
nouvelle guerre, or une opération sur le terrain, c’est la guerre
totale et sur la durée. Voilà ce qu’il faut garder à l’esprit.

Une des question principales concerne le futur du président

Bachar al-Assad. La Russie va-t-elle continuer de le soutenir à
cette étape décisive ?

La Russie ne soutient pas personnellement le président al-Assad,

la Russie maintient des relations amicales avec l’Etat syrien. Ces
relations ne datent pas du moment où Bachar al-Assad est devenu
président, mais de l‘époque où son père Hafez al-Assad est devenu
président. C’est le premier point. Deuxièmement, nous n’avons
jamais dit que c‘était l‘élément important de notre participation à
ce processus. Nous partons simplement du principe que, pour le
moment, il n’existe en Syrie aucun autre pouvoir légitime en
dehors de Bachar al-Assad. Qu’il plaise ou non, il est le Président
en exercice. Si on l’arrache de cette construction, ce sera le chaos.
On l’a observé plusieurs fois dans des pays du Moyen-Orient avec
des pays qui sont tombés en morceaux, comme cela a eu lieu en
Libye. C’est pour cela qu’il doit participer à toutes les procédures.
Mais son destin en tant que figure politique, c’est au peuple syrien
de décider.

Êtes vous donc déjà en train de réfléchir à une transition

politique en Syrie ?*

Je crois que nous ne devrions pas nous plonger dans ces

problèmes. Je veux parler et de la Russie, et de l’Union
Européenne et des Etats-Unis. Nous devons mettre en place les
conditions favorables pour que ce processus se mette en place.
Nous devons mettre tout le monde autour de la table des
négociations. Les pousser à se parler. Honnêtement, nous devons
le reconnaître : ce sera un dialogue entre des personnages très
complexes. D’un côté, le président Assad qui est soutenu par une
partie de la société et l’armée. De l’autre côté, l’autre partie de la
société, qui est le plus souvent d’une autre confession, qui n’aime
pas Assad et qui, malgré tout, devra s’asseoir à la table des
négociations. Mais ils doivent trouver un accord sur l’avenir d’une
Syrie unie.

Je voudrais maintenant que nous parlions du conflit en

Ukraine. Nous avons un conflit gelé avec, semble-t-il, à
nouveau des combats à l’Est. Qu’est-ce que la Russie pourrait
faire pour trouver une solution à ce conflit ?

Ici, pour des raisons assez claires, la réponse est un peu plus facile
que pour la Syrie. Ce n’est pas seulement parce que l’intensité ce
conflit est moins élevée, mais parce qu’on sait de quelle manière il
faut agir. Il faut agir sur les bases des accords de Minsk. Ils
doivent être appliqués, dans leur totalité, par toutes les parties.
C’est ce que nous souhaitons, nous appelons tout le monde à les
respecter, le pouvoir en place dans le sud-est comme les autorités
de Kiev. La question n’est pas que nous avons des différends avec
les autorités de Kiev, la question n’est pas qu’on ne s’aime pas.
Mais d’un point de vu objectif, il faut reconnaître qu’une partie
importante de ce qu’il fallait faire dans le sud-est est déjà en place.
Le plus important est que les combats ont pratiquement cessé.
Malheureusement, parfois quelque chose a lieu de temps à autre,
mais, heureusement, ce n’est pas souvent. Aujourd’hui, il est vital
de trouver les solutions politiques et juridiques qui découlent des
accords des Minsk. Qui doit le faire ? L’Ukraine bien entendu. Si
l’Ukraine considère le sud-est comme partie intégrante de son
territoire. C’est leur domaine de juridiction, leur compétence, leur
autorité. C’est de l’autorité du Président, du Parlement, et du
gouvernement de l’Ukraine.

D‘évidence, la Crimée est un des points douloureux, pour

l’Ukraine comme pour la communauté internationale. Le
futur de la Crimée est-il négociable ?

Non, c’est hors de question, pour la Russie la question ne se pose

pas et le problème est pour toujours réglé. La Crimée est une
partie du territoire russe, un référendum a eu lieu, nous avons
amendé notre Constitution. La République de Crimée et
Sébastopol font partie de la Fédération de Russie.
Si vous rencontrez le Président Porochenko ici, à la conférence
de sécurité de Munich, que lui direz-vous ?

Je ne l’ai pas vu et pour être honnête, il ne me manque pas

vraiment… Le président Porochenko est en contact avec le
président Poutine. Le plus important, et ce qui ne fait aucun doute,
c’est que mes collègues doivent respecter les accords de Minsk.
C’est dans leur intérêt, dans l’intérêt de l‘État ukrainien qui est,
quoi qu’on en dise, un état voisin qui nous est proche.

Le conflit en Syrie et la situation en Ukraine ont contribué à la

dégradation des relations entre la Russie, l’Union Européenne
et les Etats-Unis. Est-il possible de repartir à zéro ?

La question est de savoir comment et au nom de quoi. S’il fallait

repartir à zéro, il faudrait le faire sur une base fondamentalement
différente. Laquelle ? Sur la base d’une relation équitable, juste et
apaisée. Cela est nécessaire non seulement pour la Fédération de
Russie, mais aussi pour l’Union Européenne et les Etats-Unis
d’Amérique. Nous voulons des relations étroites et de qualité avec
les Etats-Unis et l’Union Européenne. L’Union Européenne est
notre premier partenaire commercial. C’est un groupe de pays qui
se trouve sur le même continent que nous. Nous sommes liés par
la même identité européenne, par l’histoire et les valeurs.
Maintenir une telle tension n’est pas dans notre intérêt. Mais si
dans un premier temps, on nous a dit qu’on ne voulait plus parler
avec nous… Alors ce sont ceux qui ont rompu les relations qui
doivent faire le premier pas pour les rétablir. Mais nous sommes
disposés à discuter de n’importe quelle question.

Cette détérioration des relations a eu pour conséquence,

notamment, la prise de sanctions imposées à la Russie, qui
touchent durement le pays. Dans quelle mesure votre
gouvernement considère-t-il la levée de ces sanctions comme
une priorité ?

Ils nous ont dit que nous étions les mauvais élèves qui devaient
être punis. Puis ils ont fait des estimations et ils ont commencé à
pleurnicher : au final, c’est leur propre économie qui a été frappée.
Nous avions des échanges commerciaux qui s‘élevaient à 450
milliards d’euros, 450 milliards ! Aujourd’hui, ils sont retombés à
217 milliards. Pourquoi ne demandent-ils pas aux personnes qui
travaillent pour des entreprises européennes et fabriquent des
produits à destination de la Russie si ça leur plaît ? Encore une
fois, ce n’est pas nous qui avons été à l’origine de cela, donc ce
n’est pas à nous de lever les sanctions. Ils ont toujours essayé de
nous intimider avec des sanctions, qui avaient déjà été prononcées
à de nombreuses reprises à l‘époque soviétique, et cela ne leur a
jamais rien apporté sinon de perdre de l’argent. Ce sera la même
chose aujourd’hui. Ils devront avoir le courage de dire, « les gars,
on va supprimer tout ça à partir de telle date, et pourriez-vous
aussi, s’il vous plaît, par la réciproque, lever vos mesures de
rétorsion ? ». Ce serait cela, la bonne approche.

“Nous sommes poussé vers l‘époque de la guerre froide au

moment où la coopération était tout particulièrement importante.”

Comment la classe moyenne russe perçoit cette crise

économique ? Parce que si les sanctions économiques sont l’un
des facteurs, la chute des cours du pétrole y contribuent aussi.
Comment les gens le vivent-ils ?

En effet, notre économie n’est pas au mieux de sa forme

actuellement, avec la chute des prix du baril qui constitue la cause
majeure de la baisse des ressources et qui pèse sur la situation
économique générale. C’est quelque chose que l’on n’a pas connu
depuis 17 ans. Les prix actuels se situent au même niveau qu’en
1998. Malheureusement, notre budget reste très dépendant des
cours du pétrole. Même si les sources de revenus se sont
diversifiées, si l’on compare le poids de l’or noir et celui des
autres sources, nos ressources restent fortement dépendantes des
matières premières. Et cela ne peut qu’affecter le revenu et le
niveau de vie général de la population, leur travail et leur revenu
réel. Les sanctions économiques ont aussi eu des effets. C’est
évident, puisque nos entreprises, par exemple, ont perdu les
financements qu’elles tenaient des banques européennes, ce qui
signifie pour elles un coup de frein à leur croissance, pour
certaines en tout cas. Donc, en ce sens, la situation économique
n’est pas des plus faciles. Mais il y a aussi des effets positifs.
L‘économie est en train de se remettre en devenant moins
dépendante des cours du pétrole, et nous avons l’opportunité de
développer notre propre industrie et notre agriculture.
Peut-être que l’avantage de ces sanctions, et des réponses qu’on y
apporte, c’est que nous avons commencé à nous concentrer
davantage sur l’agriculture du pays, donc, maintenant, nous
pouvons subvenir à une large partie de la demande en nourriture,
et nous exportons du blé, par exemple, en quantités importantes.
En ce sens, les sanctions nous ont aidés. Mais elles n’ont
probablement pas aidé les agriculteurs européens.

Je vous posais la question pour les gens de la classe moyenne,

pour savoir dans quelle mesure ils étaient touchés. On entend
parler aussi de possibles revendications sociales, parce que
leur vie devient de plus en plus difficile en Russie. C’est un
phénomène qui vous inquiète ?

Bien sûr, le gouvernement doit d’abord penser à l’impact social

des changements économiques et de la situation actuelle.
Honnêtement, nous avons été contraints de procéder à des coupes
budgétaires dans de nombreux domaines, mais nous n’avons
jamais touché aux dépenses sociales, ni aux salaires ou bénéfices
dans le secteur public. Par ailleurs, l’an dernier, nous avons
revalorisé les retraites, et cette année également, peut-être pas en
totalité, mais nous l’avons fait. Et nous essaierons de continuer à
le faire à l ‘avenir.
Par conséquent, la dépense sociale est forte mais on n’y touche
pas. En ce sens, nous tenterons de faire le maximum pour le bien-
être social des Russes, pour leur offrir autant de confort que
possible. C’est une véritable priorité pour le gouvernement.

Si l’on se replace dans une perspective internationale, l’un des

points qui ternit la réputation de la Russie, c’est la question
des droits de l’homme et la liberté d’expression, qui semblent
en recul permanent. Pourquoi cela ?

Pour être honnête, nos points de vue ont toujours divergé en la

matière, sur la situation de la liberté d’expression et sur les médias
en Russie. Nous avons souvent été critiqués et nous faisons
toujours l’objet de critiques. Nous avons notre propre position sur
la question. Peut-être qu’en Russie, les médias sont quelque peu
différents, par exemple, des médias européens. Il y a des
différences historiques et il y a aussi des enjeux économiques. Je
regarde rarement la télévision, je lis la presse et les informations
que je reçois me viennent aussi d’internet. Plus de la moitié de la
population russe fait pareil. Comme vous le savez, il n’y a pas de
régulation d’internet, et tous les points de vue y sont représentés ;
y compris, pour dire les choses clairement, ceux des extrémistes.
Je crois donc qu’il n’est pas sérieux de penser que les gens n’ont
pas accès à différents types d’information dans le contexte
mondialisé d’aujourd’hui.

Oui, mais il semblerait aussi que des opposants soient muselés.

Ce sera bientôt le premier anniversaire de l’assassinat de
Boris Nemtsov. Au Royaume-Uni, également, les résultats de
l’enquête sur le meurtre d’Alexander Litvinenko pointent du
doigt Vladimir Poutine, et disent qu’il pourrait l’avoir
commandité. Allez-vous poursuivre le gouvernement
britannique pour cela ? On a entendu parler de poursuites
après cette enquête.

Vous avez mentionné le rapport d’un juge à la retraite, que j’ai

regardé par simple curiosité, dans lequel presque chaque
paragraphe et chaque section commence par « probablement ».
Quel commentaire apporter à cela ? Ce qui est regrettable dans
cette histoire, c’est que le Premier ministre et le ministre des
affaires étrangères commentent un rapport qui recèle de termes
comme « probablement ». C’est un relent de chasse aux sorcières.
En fin de compte, je laisse ceux qui commentent face à leur
conscience. Et quant à une éventuelle action judiciaire, c’est tout
simplement ridicule. Nous n’avons pas besoin de cela et la
Fédération de Russie ne poursuivra jamais un état pour des
supputations stupides ou pour des scénarios qui prêtent à rire.

Finalement, monsieur le Premier ministre, vous avez occupé ce

poste et celui de Président, vous avez donc une vue
d’ensemble, une perspective globale des problèmes que nous
avons évoqués, mais si je devais vous demander quel a été
l‘événement le plus marquant pendant votre exercice du
pouvoir, quelle serait votre réponse ?

Il y en a plein. Ces deux postes ont été très importants, avec de

nombreux défis. Ces huit années de ma vie, ces presque huit ans,
cela a été comme une poussée constante d’adrénaline, même
parfois pendant mon sommeil. Des événements, il y en a eu de
nombreux en Russie, de très bons moments à titre personnel, des
événements majeurs, parfois tragiques aussi, comme ceux dont
nous avons parlé, et il y a eu des événements internationaux
également. Après tout ; nous n’avons pas eu que des dissensions.
Nous avons aussi réussi une ou deux choses. Par exemple, nous
avons trouvé un accord au final sur le Traité START sur la
réduction des armes stratégiques. Ce n‘était pas mal du tout. Le
texte a été signé, il est entré en vigueur. Il est aujourd’hui appliqué
et nous pouvons ainsi travailler ensemble et trouver des accords
dans d’autres dossiers. Ce dialogue avec mes collègues, y compris
ici en Allemagne, mais aussi dans d’autres pays européens, a
permis de résoudre de nombreux problèmes. Tout cela est
remarquable et passionnant, peut-être qu’un jour j’en parlerai plus
en détail. Pour l’instant, je continue à travailler et ce travail est
intéressant.

Μεντβέντεφ: «Αν δεν συνεννοηθούμε, ο πόλεμος στη Συρία δεν

θα τελειώσει»

Στη Δύση, όλο και περισσότεροι φοβούνται πως η Ρωσία

εξελίσσεται σε σημαντική απειλή για την παγκόσμια ασφάλεια.
Παραδόξως, η Μόσχα είναι ένας από τους βασικούς παίκτες στην
προσπάθεια εξεύρεσης λύσης στη συριακή σύγκρουση. Εν τω
μεταξύ, η χώρα «λυγίζει» υπο το βάρος της οικονομική κρίσης.
Γι’ αυτά τα ανοιχτά μέτωπα, συζητούμε με τον Πρωθυπουργό της
Ρωσίας Ντμίτρι Μεντβέντεφ που παραχώρησε αποκλειστική
συνέντευξη στο euronews.
Η δημοσιογράφος μας Ιζαμπέλ Κουμάρ, συνάντησε τον Ντμίτρι
Μεντβέντεφ στη διάσκεψη Ασφαλείας του Μονάχου.

euronews:
Σας ευχαριστώ πολύ για την παρουσία σας στην εκπομπή «Global
Conversation». Το θέμα της Συρίας κυριαρχεί στη διεθνή ατζέντα.
Αν και νιώθουμε πως φτάνουμε σε σημείο καμπής, ακόμα δεν
είναι σαφές ποιο δόμο θα ακολουθήσουμε. Τι νομίζετε;

Ντμίτρι Μεντβέντεφ:
Ξέρετε, καθώς ερχόμουν σε αυτή τη διάσκεψη, είχα την αίσθηση
ότι η κατάσταση είναι ιδιαίτερα περίπλοκη. Αποτελεί πρόκληση η
συνεννόηση με τους εταίρους και συνεργάτες μας σε καίρια
ζητήματα. Μεταξύ αυτών, η πιθανή συγκρότηση ενός
συνασπισμού και η στρατιωτική συνεργασία. Μέχρι τώρα, όλες οι
συζητήσεις υπήρξαν επεισοδιακές.Βέβαια, πρέπει να πω, πως εδώ
στο Μόναχο, ο Ρώσος υπουργός εξωτερικών Σεργκέι Λαβρόφ
συναντήθηκε με τον Αμερικάνο ομόλογο του, Τζον Κέρι. Στη
συνέχεια στις διαβουλεύσεις συμμετείχαν και άλλοι υπουργοί
εξωτερικών. Συμφώνησαν για το τι πρέπει να γίνει
βραχυπρόθεσμα. Για το λόγο αυτό, είμαι συγκρατημένα
αισιόδοξος. Νομίζω πως μπορούμε να βαδίσουμε στον ίδιο δρόμο.
Επιτρέψτε μου να τονίσω ότι η συνεργασία είναι κρίσιμη, διότι αν
δεν καταφέρουμε να συνεννοηθούμε, τότε ο πόλεμος στη Συρία
δεν θα τελειώσει. Οι άνθρωποι θα συνεχίσουν να πεθαίνουν, η
μαζική εισροή προσφύγων στην Ευρώπη θα συνεχιστεί και η
Ευρώπη θα πρέπει να αντιμετωπίσει σημαντικές προκλήσεις. Το
πιο σημαντικό, είναι πως δεν θα μπορέσουμε να νικήσουμε την
τρομοκρατία που τελικά απειλεί ολόκληρο τον σύγχρονο
πολιτισμό.

euronews:
Σε ποιες στρατιωτικές και πολιτικές κινήσεις, είναι έτοιμη να
προχωρήσει η Ρωσία με στόχο την αποκλιμάκωση της
σύγκρουσης στη Συρία;

Ντμίτρι Μεντβέντεφ:
Επιτρέψτε μου να υπενθυμίσω τους λόγους που μας οδήγησαν στο
να εμπλακούμε στη Συρία. Πρώτα απ’ όλα, η Ρωσία ενεπλάκη σε
αυτή την σύγκρουση για να προστατεύσει τα εθνικά της
συμφέροντα. Υπάρχουν πολλοί μαχητές στη Συρία που ανά πάσα
στιγμή, μπορούν να έρθουν στη Ρωσία. Μπορεί να προχωρήσουν
σε τρομοκρατικές επιθέσεις. Υπάρχουν χιλιάδες τέτοιοι μαχητές
στη Συρία. Δεύτερον, υπάρχει νομική βάση, αφού υπήρξε αίτημα
από τον Πρόεδρο Μπασάρ Αλ Άσαντ. Αυτοί οι δύο παράγοντες
βαραίνουν καθοριστικά τις αποφάσεις μας στο στρατιωτικό
κομμάτι, αλλά και στο πως αξιολογούμε τις εξελίξεις. Αυτό που
έχει μεγαλύτερη σημασία, είναι να συμφωνήσουν όλες οι πλευρές
για την άμεση έναρξη συνομιλιών. Στο τραπέζι του διαλόγου
πρέπει να καθίσουν όλοι όσοι εμπλέκονται στη συριακή
σύγκρουση.

Υπάρχει και κάτι ακόμα που θεωρώ σημαντικό. Πρέπει να

φτιαχτεί μια λίστα με τις τρομοκρατικές οργανώσεις. Έχουν
υπάρξει ατελείωτες συζητήσεις σχετικά με το ποιος είναι καλός
και ποιος κακός. Στέκομαι σε αυτό, γιατί το θεωρώ πολύ
σημαντικό. Η δεύτερη παρατήρησή μου είναι η εξής:
Πληροφορήθηκα ότι ο Τζον Κέρι δήλωσε ότι αν Ρωσία και Ιράν
δεν βοηθήσουν, οι Ηνωμένες Πολιτείες είναι έτοιμες να βρουν
άλλες χώρες συμμάχους και να προχωρήσουν σε χερσαίες
επιχειρήσεις. Έκανε λάθος, δεν έπρεπε να πει κάτι τέτοιο. Αν το
μόνο που θέλει είναι ένας πόλεμος δίχως τέλος, μπορεί να
προχωρήσει. Αλλά μην προσπαθεί να φοβίσει κανέναν. Η
συμφωνία θα πρέπει να επιτευχθεί στο πνεύμα των συνομιλιών
του κ. Κέρι με τον κ. Λαβρόφ. Δεν μπορεί όμως να λέει ότι αν
κάτι πάει στραβά, αραβικές χώρες και Ηνωμένες Πολιτείες θα
προχωρήσουν σε χερσαίες επιχειρήσεις.

euronews:
Σαφώς, ένα από τα βασικά ζητήματα είναι το μέλλον του Σύρου
προέδρου Μπασάρ αλ-Άσαντ. Η Ρωσία συνεχίζει να τον
υποστηρίζει σε αυτή την κρίσιμη στιγμή;
Ντμίτρι Μεντβέντεφ:
Η Ρωσία δεν υποστηρίζει τον Πρόεδρο Αλ Άσαντ σε προσωπικό
επίπεδο. Διατηρούμε φιλικές σχέσεις με τη Συρία, ως χώρα. Αυτοί
οι δεσμοί δεν δημιουργήθηκαν όσο ο Μπασάρ αλ-Άσαντ είναι
πρόεδρος. Χτίσαμε δεσμούς όταν ο πατέρας του, Χαφέζ αλ-
Άσαντ, βρισκόταν στην ηγεσία της χώρας. Αυτή είναι η πρώτη
μου παρατήρηση σε αυτό το θέμα. Δεύτερον, εμείς ποτέ δεν
είπαμε ότι αυτό είναι το βασικό ζήτημα σε αυτή τη διαδικασία.
Εμείς απλά πιστεύουμε ότι δεν υπάρχει προς το παρόν καμία άλλη
νόμιμη εξουσία στη Συρία, εκτός από τον Μπασάρ αλ-Άσαντ.
Αυτός είναι ο πρόεδρος, είτε αρέσει σε κάποιους, είτε όχι. Αν τον
βγάλουμε από την εξίσωση, θα οδηγηθούμε σε χάος. Το είδαμε να
συμβαίνει σε πολλές περιπτώσεις στη Μέση Ανατολή, όταν
κάποιες χώρες απλά κατέρρευσαν. Η Λιβύη είναι ένα τέτοιο
παράδειγμα. Για τον λόγο αυτό, πρέπει όλοι να συμμετέχουν στις
διαδικασίες και διεργασίες που βρίσκονται σε εξέλιξη. Όμως στο
τέλος, ο συριακός λαός πρέπει να αποφασίσει για τη μοίρα του.

euronews:
Οπότε επεξεργάζεστε ιδέες με στόχο την πολιτική μετάβαση στη
Συρία;

Ντμίτρι Μεντβέντεφ:
Δεν νομίζω ότι σε αυτή τη φάση, πρέπει να μπούμε σε πολλές
λεπτομέρειες. Μιλώ για τη Ρωσία, την Ευρωπαϊκή Ένωση και τις
Ηνωμένες Πολιτείες. Θα πρέπει να επικεντρωθούμε στο εξής:
Πρέπει να διευκολύνουμε την έναρξη αυτής της διαδικασίας.
Πρέπει να είμαστε σίγουροι πως όλοι θα καθίσουν στο τραπέζι
των διαπραγματεύσεων. Βέβαια, πρέπει να μιλήσουν ο ένας στον
άλλο. Ας είμαστε ειλικρινείς και ας αναγνωρίσουμε ότι θα είναι
μια δύσκολη ιστορία, αν σκεφτεί κανείς όλα τα μέρη που
εμπλέκονται. Από τη μία πλευρά, υπάρχει ο Πρόεδρος Άσαντ που
υποστηρίζεται από τμήμα της κοινωνίας και του στρατού. Από
την άλλη πλευρά, ένα άλλο κομμάτι της κοινωνίας δεν επιθυμεί
την παραμονή του νυν προέδρου στην εξουσία. Όμως δεν έχουν
επιλογή, πρέπει να καθίσουν στο ίδιο τραπέζι και να συζητήσουν.
Οφείλουν να καταλήξουν σε συμφωνία, αν θέλουν να αποφύγουν
τον διαμελισμό της Συρίας.
euronews:
Θα ήθελα τώρα να στρέψουμε την προσοχή μας στην Ουκρανία.
Χαρακτηρίζεται ως «παγωμένη σύγκρουση», όμως νέες μάχες
μαίνονται στα ανατολικά. Τι μπορεί, τι σκέφτεται να κάνει η
Ρωσία, ώστε να τερματιστεί αυτή η σύγκρουση;

Ντμίτρι Μεντβέντεφ:
Λοιπόν, όπως καταλαβαίνετε η απάντηση εδώ είναι πιο εύκολη
από ό, τι στην περίπτωση της Συρίας. Το λέω αυτό, γιατί η
σύγκρουση δεν είναι τόσο βάναυση. Το λέω γιατί εδώ έχουμε ένα
συγκεκριμένο, πλαίσιο το οποίο όλοι οφείλουμε να εφαρμόσουμε.
Αναφέρομαι στις συμφωνίες του Μινσκ. Πρέπει να εφαρμοστούν
πλήρως και στο σύνολό τους. Στην πραγματικότητα καλούμε όλα
τα μέρη να το πράξουν. Αναφέρομαι σε εκείνους που βρίσκονται
στην εξουσία στα νοτιοανατολικά αλλά και στις αρχές του
Κιέβου. Δεν είναι θέμα της Ρωσίας, οι διαφωνίες με το Κίεβο ή η
αμοιβαία αντιπάθεια. Νομίζω, πως θα ήταν δίκαιο να πούμε ότι η
διοίκηση της νοτιοανατολικής Ουκρανίας έχει εκπληρώσει το
μεγαλύτερο μέρος των υποχρεώσεων που έχει αναλάβει.
Το πιο σημαντικό είναι ότι, οι εχθροπραξίες έχουν σχεδόν
σταματήσει. Δυστυχώς, έχουμε κάποιες συγκρούσεις, αλλά όχι
συχνά. Πρέπει να βρούμε πολιτικές και νομικές λύσεις, πάντα
εφαρμόζοντας τις συμφωνίες του Μινσκ. Αυτό αποτελεί
προτεραιότητα για εμάς. Ποιος έχει την ευθύνη; Φυσικά, η
Ουκρανία. Αν το Κίεβο θεωρεί το νοτιοανατολικό, τμήμα της
δικής της επικράτειάς, τότε αποτελεί ευθύνη του Προέδρου, του
Κοινοβουλίου και της κυβέρνησης της Ουκρανίας.

euronews:
Προφανώς, η Κριμαία είναι ένα από τα σημαντικότερα σημεία
τριβής με την Ουκρανία, αλλά και με τη διεθνή κοινότητα.
Διαπραγματεύεστε το μέλλον της Κριμαίας;

Ντμίτρι Μεντβέντεφ:
Όχι, δεν υπάρχει τέτοιο θέμα για τη Ρωσία. Αυτό το ζήτημα
διευθετήθηκε μια για πάντα. Η Κριμαία είναι μέρος της Ρωσίας.
Έγινε δημοψήφισμα και εμείς τροποποιήσαμε το Σύνταγμα μας. Η
Δημοκρατία της Κριμαίας και η πόλη της Σεβαστούπολης είναι
μέρος της Ρωσικής Ομοσπονδίας.
euronews:
Αν συναντήσετε τον Πρόεδρο Ποροσένκο, εδώ, στη Διάσκεψη
Ασφαλείας του Μονάχου, τι θα του πείτε;

Ντμίτρι Μεντβέντεφ:
Δεν τον έχω δει και για να είμαι ειλικρινής, δεν μου έχει λείψει. Ο
Πρόεδρος Ποροσένκο έχει επαφές με τον Πρόεδρο Πούτιν. Δεν
υπάρχει καμία αμφιβολία ότι όλοι πρέπει να κάνουν ό,τι μπορούν
και να εφαρμόσουν τις συμφωνίες του Μινσκ. Θα ωφελήσει
σημαντικά την Ουκρανία η οποία ό,τι κι αν λέμε, ό,τι κι αν έχει
γίνει, αποτελεί γείτονα της Ρωσίας.

euronews:
Η σύγκρουση στη Συρία και η κατάσταση στην Ουκρανία έχουν
συμβάλει στην σημαντική υποβάθμιση των σχέσεων της Ρωσίας,
με την Ευρωπαική Ένωση και τις Ηνωμένες Πολιτείες. Πιστεύετε
πως μπορούν να κλείσουν οι πληγές;

Ντμίτρι Μεντβέντεφ:
Το ερώτημα είναι πώς και προς όφελος ποιου. Εφόσον υπάρχει
κάτι που πρέπει να αναθεωρηθεί αυτό πρέπει να γίνει σε ριζικά
διαφορετική βάση. Τι είδους; Δίκαιη, ισότιμη, στέρεη βάση για τις
σχέσεις μας, λαμβάνοντας υπόψη πως η Ρωσία δεν είναι η μόνη
χώρα που το έχει ανάγκη. Η Ευρωπαϊκή Ένωση και οι Ηνωμένες
Πολιτείες επίσης το χρειάζονται. Η Ευρωπαϊκή Ένωση είναι ο
βασικότερος εμπορικός μας εταίρος, μια ομάδα χωρών που
βρίσκονται στην ίδια ήπειρο με εμάς, με τις οποίες μας δένει η
κοινή ευρωπαική ταυτότητα, η ιστορία και οι αρχές. Η
συνεχιζόμενη ένταση δεν μας κάνει καλό. Όταν όμως μας λένε
πως δεν επιθυμούν πλέον την παρουσία μας, τα πρώτα βήματα για
την αποκατάσταση των σχέσεων πρέπει να γίνουν από εκείνους
που ξεκίνησαν την απομόνωση. Όσο για εμάς, είμαστε έτοιμοι για
διάλογο σε όλα τα θέματα.

euronews:
Μια από τις επιπτώσεις της όξυνσης, ήταν η επιβολή κυρώσεων
σε βάρος της Ρωσίας, οι οποίες επέφεραν ισχυρό πλήγμα. Κατά
πόσον αποτελεί προτεραιότητα για την κυβέρνησή σας η άρση
των κυρώσεων;
Ντμίτρι Μεντβέντεφ:
Μας αποκάλεσαν «τους κακούς» και μας είπαν πως έπρεπε να
τιμωρηθούμε.Έκαναν τους υπολογισμούς τους και μετά άρχισε ο
θρήνος: αποδείχθηκε πως τελικά έβαλαν κατά των δικών τους
επιχειρήσεων. Είχαμε έναν κύκλο εργασιών με την Ευρωπαϊκή
Ένωση ύψους 450 δισεκατομμυρίων ευρώ. 450 δις ευρώ! Τώρα
έχει πέσει στα 217 δισεκατομμύρια. Γιατί δεν ρωτούν τους
πολίτες στην ΕΕ οι οποίοι εργάζονται σε διάφορες εταιρείες που
έκαναν εξαγωγές στη Ρωσία πώς τους φαίνεται; Και πάλι, δεν το
ξεκινήσαμε εμείς, οπότε δεν είναι στο χέρι μας να το
αναστρέψουμε. Πάντοτε προσπαθούσαν να μας εκφοβίζουν με
την απειλή κυρώσεων, ήδη από την περίοδο της Σοβιετικής
Ένωσης. Ποτέ δεν τους απέφερε τίποτα παρά μόνο απώλειες
κερδών. Αυτό που συμβαίνει τώρα είναι διαφορετικό. Θα πρέπει
να έχουμε το σθένος να πούμε «παιδιά, θα τα διαγράψουμε όλα
από ένα σημείο και μετά κι εσείς μήπως μπορείτε να
ανταποδώσετε αίροντας τα μέτρα που λάβατε;» Αυτή θα ήταν μια
σωστή προσέγγιση.

euronews:
Πώς βιώνουν την οικονομική κρίση οι Ρώσοι; Οι κυρώσεις έχουν
συμβάλει σε αυτό, όπως και η πτώση της τιμής του πετρελαίου.
Πώς είναι για τον μέσο Ρώσο;

Ντμίτρι Μεντβέντεφ:
Πράγματι δεν είμαστε στην καλύτερη οικονομική κατάσταση.
Αυτή τη στιγμή, η δραματική πτώση στην τιμή του πετρελαίου
ενδεχομένως συμβάλει τα μέγιστα στην συνολική επιδείνωση της
οικονομίας καθώς και στη μείωση των εισοδημάτων. Δεν το
έχουμε δει εδώ και 17 χρόνια. Οι ισχύουσες τιμές συγκρίνονται με
αυτές του 1998. Δυστυχώς, ο προϋπολογισμός μας εξαρτάται από
την τιμή του πετρελαίου. Αν και η διάρθρωση των εσόδων έχει
βελτιωθεί σε ό,τι αφορά το μερίδιο της αγοράς πετρελαίου και
άλλων πηγών, ναι, εξακολουθεί να εξαρτάται από το πετρέλαιο σε
μεγάλο βαθμό. Αυτό δεν μπορεί παρά να επηρεάσει το εισόδημα
και την γενικότερη κατάσταση των πολιτών μας, την εργασία τους
και τα πραγματικά τους εισοδήματα. Οι κυρώσεις έπαιξαν επίσης
ρόλο. Είναι προφανές καθώς ορισμένες εταιρείες μας για
παράδειγμα, απώλεσαν την χρηματοδότηση από τις ευρωπαϊκές
τράπεζες κάτι που σημαίνει ότι δεν μπορούν να αναπτυχθούν
ούτως ή άλλως. Επομένως, υπ‘αυτή την έννοια, η οικονομική
κατάσταση δεν είναι και η καλύτερη. Αλλά υπάρχει και μια θετική
επίπτωση. Η οικονομία βελτιώνεται, γίνεται σταδιακά λιγότερο
εξαρτημένη από το πετρέλαιο και έχουμε την ευκαιρία να
αναπτύξουμε τον βιομηχανικό και τον αγροτικό μας τομέα. Ίσως
ένα από τα πλεονεκτήματα των κυρώσεων και των μέτρων
αντιμετώπισης που λάβαμε είναι ότι αρχίσαμε να
επικεντρωνόμαστε στην εγχώρια γεωργική παραγωγή, οπότε σε
μεγάλο βαθμό ικανοποιούμε πλέον την ζήτηση για τρόφιμα, ενώ
κάνουμε εξαγωγές σιτηρών σε μεγάλες ποσότητες. Υπ‘αυτή την
έννοια, οι κυρώσεις έχουν βοηθήσει. Αλλά μάλλον δεν βοήθησαν
τους αγρότες στην Ευρωπαϊκή Ένωση.

euronews:
Σας ρώτησα για τον μέσο Ρώσο πολίτη και πώς έχει επηρεαστεί.
Ακούμε πως υπάρχει πιθανότητα κοινωνικής αναταραχής καθώς η
κατάσταση στη Ρωσία γίνεται ολοένα και πιο δύσκολη. Είναι κάτι
που σας ανησυχεί;

Ντμίτρι Μεντβέντεφ:
Βεβαίως, η κυβέρνηση πρέπει πρώτα απ‘όλα να σκεφτεί τις
κοινωνικές επιπτώσεις των οικονομικών αλλαγών. Ειλικρινά,
έχουμε αναγκαστεί να προχωρήσουμε σε περικοπές δαπανών σε
πολλούς τομείς ή και σε μειώσεις μισθών στον δημόσιο τομέα και
στα επιδόματα. Επιπλέον, συνδέσαμε τις συντάξεις με τους
οικονομικούς δείκτες των τελευταίων ετών και με τους φετινούς,
αν και ίσως όχι για όλη τη χρονιά, πάντως το κάναμε. Θα
προσπαθήσουμε να συνεχίσουμε να το κάνουμε και στο μέλλον.
Οι δαπάνες της κυβέρνησης στον κοινωνικό τομέα είναι μεν
μεγάλες αλλά είναι αδιαπραγμάτευτες. Θα προσπαθήσουμε να
κάνουμε ό,τι καλύτερο προς το συμφέρον των Ρώσων πολιτών,
για την κοινωνική ευημερία, για να ζουν όσο καλύτερα γίνεται
υπ‘αυτές τις συνθήκες. Αποτελεί ειλικρινά, προτεραιότητα για την
κυβέρνηση.

euronews:
Ας δούμε πάλι ένα θέμα από διεθνή οπτική. Για τη Ρωσία
αποτελεί στίγμα η φήμη της στο θέμα των ανθρωπίνων
δικαιωμάτων και της ελευθερίας του λόγου. Φαίνεται πως η
Ρωσία συνεχίζει να ολισθαίνει; Γιατί συμβαίνει αυτό;

Ντμίτρι Μεντβέντεφ:
Για να είμαι ειλικρινής, είχαμε πάντοτε διαφορετικές απόψεις σε
ό,τι αφορά την ελευθερία της έκφρασης και των Μέσων
Ενημέρωσης στη Ρωσία. Συχνά δεχόμαστε κριτική. Έχουμε τη
δική μας άποψη πάνω στο θέμα. Ίσως στη Ρωσία τα Μέσα
Μαζικής Ενημέρωσης να είναι σε κάποιο βαθμό διαφορετικά από
ό,τι τα ευρωπαϊκά μέσα ενημέρωσης, για παράδειγμα. Υπάρχουν
ιστορικές διαφορές και θέματα διαφορετικής εξέλιξης. Σπάνια
παρακολουθώ τηλεόραση ή διαβάζω εφημερίδες σε έντυπη
μορφή. Ενημερώνομαι μόνο από το διαδίκτυο. Το ίδιο κάνει και ο
μισός πληθυσμός της Ρωσίας. Όπως γνωρίζετε, στο διαδίκτυο δεν
υπάρχουν κανόνες. Εκφράζονται όλες οι απόψεις
συμπεριλαμβανομένων, για να το πω ανοιχτά, εξτρεμιστικών.
Οπότε, πιστεύω πως δεν είναι σοβαρό να θεωρούμε ότι οι πολίτες
δεν έχουν πρόσβαση σε διαφορετικές πηγές ενημέρωσης στον
σημερινό παγκοσμιοποιημένο κόσμο.

euronews:
Ναι, αλλά βλέπουμε επίσης πως οι διαφωνούντες φιμώνονται.
Πλησιάζουμε στην πρώτη επέτειο της δολοφονίας του Μπόρις
Νεμτσόφ. Στη Βρετανία η έρευνα, εννοώ τα αποτελέσματα της
έρευνας για τη δολοφονία του Αλεξάντερ Λιτβινένκο, όπως
γνωρίζετε, δείχνουν προς τον πρόεδρο Βλαντιμίρ Πούτιν,
διατυπώνοντας την άποψη πως ίσως εκείνος να διέταξε τη
δολοφονία. Θα κινηθείτε δικαστικά κατά της Βρετανικής
κυβέρνησης; Ακούστηκε πως θα κάνετε μήνυση στη βρετανική
κυβέρνηση για αυτή την έρευνα.

Ντμίτρι Μεντβέντεφ:
Αναφέρεστε στην έκθεση ενός συνταξιούχου δικαστή, στην
οποία, μόλις πρόσφατα της έριξα μια ματιά από ενδιαφέρον, κάθε
παράγραφος και κάθε κεφάλαιο ξεκινά με τη λέξη «πιθανώς».
Τι σχόλιο να κάνω πάνω σε αυτό; Στην όλη υπόθεση το λυπηρό
είναι πως ο πρωθυπουργός και ο υπουργός Εξωτερικών σχολίασαν
μια έκθεση στην οποία κυριαρχεί η λέξη «πιθανώς». Θυμίζει
κυνήγι μαγισσών. Όταν θα έχουν ειπωθεί και θα έχουν γίνει όλα,
ας βαραίνει τη συνείδηση των σχολιαστών. Οποιεσδήποτε
συζητήσεις περί νομικών ενεργειών, είναι απλώς αστειότητες. Δεν
το έχουμε ανάγκη. Η Ρωσική Ομοσπονδία δεν πρόκειται ποτέ να
μηνύσει άλλη χώρα για ανόητες κατασκευές ή για αστείες ταινίες.

euronews:
Κύριε πρωθυπουργέ, έχετε διατελέσει και πρωθυπουργός και
πρόεδρος, οπότε έχετε σφαιρική άποψη, ολοκληρωμένη εικόνα
των θεμάτων για τα οποία συνομιλούμε. Αν όμως σας ρωτούσα
ποιο ήταν το αποκορύφωμα της θητείας σας στην εξουσία, τι θα
ξεχωρίζατε;

Ντμίτρι Μεντβέντεφ:
Υπήρξαν πολλά. Και τα δύο αξιώματα είναι πολύ σοβαρά και με
πολλές προκλήσεις. Αυτά τα οκτώ χρόνια της ζωής μου, διότι
έχουν περάσει σχεδόν οκτώ χρόνια, υπάρχει μια σταθερά. Όσο για
γεγονότα, υπήρξαν πολλά, τόσο στη Ρωσία – πολύ καλά μάλιστα
σε προσωπικό επίπεδο, αξιόλογα, σημαντικά όπως και ορισμένα
τραγικά περιστατικά, όπως αυτά στα οποία αναφερθήκαμε καθώς
και διεθνή γεγονότα. Τελικά, δεν ήταν μόνο φιλονικίες και
διαφωνίες. Επιτύχαμε και ένα δυο σημαντικά πράγματα. Για
παράδειγμα, καταλήξαμε εν μέρει σε μια νέα συμφωνία για τον
έλεγχο των οπλικών συστημάτων, μια νέα START. Δεν είναι κι
άσχημα. Έχει τεθεί σε ισχύ και εφαρμόζεται. Ως εκ τούτου,
αποδεικνύεται πως μπορούμε να συνεργαζόμαστε και να
προχωρούμε σε συμφωνίες πάνω σε διάφορα θέματα. Συμφωνίες
με ομολόγους μου, μεταξύ των οποίων και εδώ στη Γερμανία και
σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες. Χειριστήκαμε πολλά θέματα. Όλα
αυτά είναι σημαντικά και συναρπαστικά. Ίσως μια μέρα να
μιλήσω με περισσότερες λεπτομέρειες. Για την ώρα συνεχίζω να
εργάζομαι και η εργασία μου είναι πολύ ενδιαφέρουσα.