Εισαγωγή

1.Ο ερμηνευτής Χρυσόστομος και το ενδιαφέρον του για θέματα εισαγωγής στη
ΚΔ και τις παύλειες επιστολές γενικότερα.

Περίληψη : κανένας πατέρας της εκκλησίας δεν έχει ερμηνεύσει τα ιερά κείμενα
τόσο εξονυχιστικά και τόσο πρακτικά όσο ο Χρυσόστομος. Η σχέση του ιερού
πατέρα με το κείμενο της αγίας γραφής μαρτυρείται μονίμως σε όλες τις ομολίες
του. Δεν θα μπορούσε ποτέ να αδιαφορήσει για τα πραγματικά περιστατικά και
τις ιστορικές συνθήκες γενέσεως του κειμένου και ειδικά τα ερωτήματα για τον
συγγραφέα , τους παραλήπτες, την αιτία, τον τόπο και τον χρόνο συγγραφής των
επιστολών, τον απασχολούν ιδιαίτερα. Είναι αξιοσημείωτο το ότι οι μισές
ερμνευτικές ομιλιές του Χρ. Που έχουν διασωθεί, αποτελούν σχολιασμό των
παύλειων επιστολών. Θεωρεί αυτονόητη τη γνησιότητα των επιστολών του
Παύλου( ότι έχουν γραφεί όλες από τον Παύλο δηλαδή) και θεωρεί ότι ο
συμντάκτης των επιστολών τις διακρίνει σε δύο μέρη. Ένα δογματικό και ένα
ηθικού χαρακτήρα. Ιδιαίτερο ενδιαφέρον προκαλεί το εγχείρημα του
Χρυσοστόμου να ιεραρχήσει χρονολογικα τις παύλειες επιστολές. Χρησιμοποιεί
την ιστορικοφιλολογική μέθοδο καθώς και τη σχέση που έχουν οι επιστολές
μεταξύ τους. Θεωρεί οτι η χρονολόγηση ενός κειμένου είναι σημαντική γιατί
βοηθάει στην ορθή κατανόηση και αξιολόγηση του κειμένου.

2. Το πρόβλημα, οι πηγες και η μέθοδος της παρούσης εργασίας.

Εχει διατυπωθεί η άποψη πως οι απαντήσεις του Χρυσοστόμου στα ερωτήματα

της εισαγωγής στη ΚΔ, σε μια εποχή που δεν είχε εμφανισθεί η κριτική έρευνα
των βιβλίων της ΚΔ δεν γίνονται αποδεκτές σήμερα. Όμως, επειδή το θέμα της
χρονολόγησης των επιστολών του Παύλου είναι ιδιαίτερα σημαντικό, πρέπει να
διερευνηθεί προσεκτικά ποιες από τις απόψεις του Χρ. Γίνονται λιγότερο ή
περισσότερο αποδεκτές σήμερα. Η γνωστή κατάταξη των επιστολών δεν
συμβαδίζει με την ιστορική σειρά συγγραφής ή τη χρονολόγηση τους από τη
σύγχρονη έρευνα. Επικράτησε όμως κυρίως από το βάρος δύο κριτηρίων : α)
τους μεγέθους των επιστολών και β) του προορισμού τους.

ΠΗΓΕΣ : Πηγές για τη συγκεκριμένη έρευνα αποτελούν οι ερμηνευτικες του

Ομιλίες για το θέμα των παύλειων επιστολών και οι Υποθέσεις οι οποιες
προτάσσονται (είναι πριν) των ομιλιών. Οι υποθέσεις αποτελούν τις προσωπικές
απόψεις του Χρυσοστόμου. Οι υποθέσεις του Χρυσοστόμου περιορίζονται σε
μικρές ή και μεγαλύτερες εισαγωγικές παρατηρήσεις, οι οποίες προηγούνται των
κυρίως ερμηνευτικών ομιλιών του. Μερικές φορές όμως, αποτελούν και
ολοκληρωμένη ομιλία. Η υπόθεσις είναι τόσο αναγκαία όσο και το προοίμιο-
εισαγωγή. Αποτελεί δηλαδή μια προπαρασκευή των ακροατών που δεν είναι
τόσο εξοικειωμένοι με το θέμα που θα αναπτυχθεί.

Κεφάλαιο Α

Ο Χρυσόστομος επιχειρεί μια πρωτότυπη για την εποχή του προσέγγιση του
θέματος. Προτείνει ο ίδιος μια δική του χρονολογική ιεράρχηση των παύλειων
επιστολών και δεν δέχεται τη σχετική χρονολόγηση που υπήρχε μέχρι τότε. Δεν
πρέπει να θεωρηθεί όμως ως αυστηρά υποκειμενικός αλλά ως ερμηνευτής με
γνήσιο ερμηνευτικό χαρακτήρα. Πιστεύει πως η γνώση του χρόνου συγγραφής
και του ευρύτερου ιστορικού πλαισίου που γράφτηκαν οι επιστολές, μας βοηθάει
να καταλάβουμε καλύτερα τη θεολογική και ποιμαντική διάσταση του έργου.

1. Επιστολές που ανήκουν στην προ της μεταβάσεως του στη Ρώμη
περίοδο.
 Α και Β προς Θεσσαλονικείς.
 Προς Γαλάτας
 Α και Β προς Κορινθίους
 Προς Ρωμαίους
2. Επιστολές γραμμένες κατά τη διάρκεια της εν Ρώμη διαμονής του
Αποστόλου και στα αναμεταξύ διαστήματα.

Α) Επιστολές των εν Ρώμη δεσμών (επιστολές της αιχμαλωσίας)

 Προς Φιλιππησίους
 Προς Φιλήμονα
 Προς Κολοσσαείς
 Προς Τιμόθεον β (?)

Β) Επιστολές που γράφηκαν στη Ρώμη αλλά όχι εν δεσμοίς

 Προς Εβραίους

Γ) Επιστολές που γράφηκαν σε τόπο που δεν διευκρινίζεται

 Προς Τίτον

Ανοιχτό παραμένει το θέμα της χρονολογικής κατάταξης της Α προς

Τιμόθεον.