Ang wika ay bahagi ng isang kultura.

Ito ay kaugnay ng isang kultura mula

sa pag-usbong nito hanggang sa mapasalinsalin sa bawat henerasyon. Ang
wika bilang kultura ay koliktibong kaban ng karanasan ng tao sa tiyak na lugar
at panahon ng kaniyang kasaysayan. Sa isang wika makikilala ng bayan ang
kanyang kultura at matututuhan niya itong angkinin at ipagmalaki.

Ayon kay Caryle (2010), ang wika ay itinuturing na saplot ng kaisipan na

siyang nagpapaunlad sa isang kulturang mayroon ang isang lipunan. Bagama’t
dahil sa wika mas nauunawaan ng bawat isa ang kahulugan at
pagpapakahulugan ng isang kultura sa lipunan. Ang wika ang nagbibigay anyo
sa diwa at saloobin ng isang kultura. Ito rin ang nag-uugnay sa mga tao sa
isang kultura, at sa pamamagitan nito ang kultura ay naiintindihan at
napapahalagahan maging ng mga taong hindi napaloob sa tinutukoy na
kultura.

Sa makatuwid, nauugnay ang wika at kultura sa lipunan dahil ang wika at

kultura ang siyang sumasalamin sa lipunang kanyang kinabibilangan,
nagpapatibay sa bigkis ng pagkakapatiran at lunsaran ng pagkakaunawaan.