Noong unang panahon, mayroong isang mahirap na lalaking nagngangalang
Lalapindigowa-i: Kung Bakit Maliit ang Beywang ng Palunsai na lubhang napakarelihiyoso. Pinangarap niyang maging kabiyak ang isa sa mga anak ni Dipatuan, ang makapangyarihang pinuno ng kanilang kaharian. Putakti Si Dipatuan ay kilalang mahilig magbigay ng mga mahihirap na hamon sa mga Pabula ng Maranao binatang nais manligaw sa kanyang mga anak subalit sinubukan pa rin ni Palunsai Batay sa pananaliksik ni Dr. Nagsura madale) ang kanyang kapalaran. Si Lalapindigowa-i (isang putakti) ay isang masipag na Dahil na rin sa kanyang matinding pananampalataya kay Allah, napagtagumpayan niya ang tila imposibleng pagsubok ni Dipatuan. Pinakasalan niya ang bunsong anak magsasaka. May dalawa nito ngunit nakatikim naman ng pagkutya dahil sa kanyang panlabas na kaanyuan. siyang asawa, sina Odang (hipon) at si Orak (itlog). Sa huli, nagdasal siyang muli at tinugon ni Allah ang kanyang panalangin. Tulad ng ibang Maranao, hindi Biniyayaan siya ng kakisigang hinangaan ng lahat at ito na nga ang pagbabagong anyo ni Palunsai. lamang siya masipag na magsasaka kundi isang tapat na asawa. Nagsusumikap siyang magtrabaho upang mapakain ang dalawa niyang Ang Reynang Matapat asawa. Noong unang panahon may isang reyna na namumuno sa isang kaharian. Siya si Isang araw, nagwika siya sa mga asawa niya na Reyna Sima, isang reyna na kilala dahil sa kanyang angking katalinuhan, katapatan at ang mahigpit at maayos niyang pamamalakad sa kanyang pinamumunuan. dalhan siya ng pananghalian Ang Kutang-Bato (Cotabato) na kanyang pinamumunuan ay dinarayo ng mga sa bukid nang sa ganoon ay di masayang ang kanyang mangangalakal na Arabe, Intsik at Hindu. oras sa pag-uwi. Nagkasundo at Sa kanyang pamumuno ang Kutang-Bato ay maunlad, tahimik at sagana. Mahigpit nagpasya ang dalawa niyang asawa na mula noon ay ang pagpapatupad niya ng mga batas, ang sinumang lumabag dito ay kanyang pinarurusahan. dadalhan siya ng pagkain sa bukid. Ang kanyang mga patakaran ay mahigpit na na ipinatutupad katulad ng paggalang, paggawa at ang katapatan ng kanyang mga tauhan. Pagkaraan ng maraming araw at buwan ng Ang batas na ito ay naging daan upang makilala at mapabalita ang Kutang-Bato sa paghahatid ng pagkain, nagsawa mga mangangalakal katulad ng Intsik. Hindi kailanman nawawalan ang sinuman na ang mga asawa ni Lalapindigwa-i. Sa daan papuntang mangangalakal na pumupunta sa kanilang kaharian. Kung kaya ng minsang may isang negosyanteng Intsik ang naka iwan ng isang supot ng ginto sa kanilang bukid, nagalit si Odang at palasyo walang sinuman ang gumalaw nito katulad ng kanyang bilin. Sa paraang ito tumangging magdala ng pagkain. Si Orak ay ayaw ring madaling makikita ng may ari ang kanyang naiwanan. maghatid ng pagkain. Magmula nga noon, mas lalong nakilala ang kaharian ni Reyna Sima dahil sa kanyang kahigpitan sa pagpapatupad ng kanyang mga batas lalo na ang kautusang Nagalit si Odang, ang hipon, at nagsimula itong maging matapat. magdadamba hanggang ito'y mahulog sa kaserola at naging pula ang balat. Naawa si Orak kay Odang dahil ito ay naluto kaya't ipinaghele niya ito. Sa di sinasadya, tumama siya sa bunganga ng kaserola at ito'y naluto rin. Samantala, si Lalapindigowa-i ay ginutom sa kahihintay sa kanyang dalawang asawa. Pagkaraan ng ilang oras ng paghihitay, nagpasya siyang lumakad pauwi. Sa daan nakita ng gutom na si Lalapindigowa-i ang basag na kaserola at ang mga asawa niyang naluto. Galit siya sa mga asawang tamad at sa kaparusahang tinanggap ng mga ito.Gutum na gutom na siya kaya hinigpitan niya ang kanyang sinturon. Simula noon, ang beywang ni Lalapindigowa-i ay lumiit nang lumiit dahil batid niyang wala nang mga asawang magluluto para sa kanya.