Dulaang radyo

Characters:
Mark(main character) Tyler(best friend ni Mark)
Chrys(leading lady) Miss Santos(teacher nila)

(1st scene)
* Dear dj, si mark po ay ang nagiisang anak ng kanyang mga magulang…isang
taon na rin po ang nakalipas simula nung nagkasakit at namatay ang kanyang
ina…sya na lamang at ang kanyang ama ang magkasama ngayon…gwapo man,
mayaman at matalino si mark, naging pasaway sya na bata simula ng namayapa
ang kanyang ina…*
(*alarm clock)
Mr. Raven: Anak…gising ka na po....
(*footsteps) (*shower)
Mark: alis na po ako Dad…
Mr. Raven: Teka, di ka ba muna mag-aagahan anak?
Mark: sa kampus na lang po
(*door opens and close)
Mark: Mang Leo pahatid po sa kampus
(car noise)
(*walking down the hall) (*bump*)
Mark: AH
(*book dropped)
Chrys: ano ba YAN! Di ka ba tumitingin sa dinadaanan mo?!
Mark: ahh ako pa ang di tumitingin ngayun? Sino kaya sa ating dalawa ang
nagmmadali?
:TSK! Tulungan na nga kita dyan. (medyo galit)
Chrys: di ko kailangan ng tulong mo MR. SUNGIT!
Mark: di na talaga…MS. TARAY!
(*school bell)
(*walking down the hall) (*classroom noise) (*door opens and close)
Ms. Santos: Good morning class! Ako nga pala si Ms. Santos… since first day of
school…sa tingin ko oras na para sa introduce yourself.
(*students sigh)
: starting with you Mr. Raven
Mark: hi classmates…ako nga pala si Mark Louie Raven…I`m already 17 years old
and that’s all
*di ko po alam na nung mga panahon na yun ay nagkakaroon na po pala ako ng
lihim na pagtingin sa kanya*
Chrys:Mark pala ang pangalan nya…
Ms. Santos: ang simple naman nun Mr. Raven
:uhm ikaw naman Ms. Fuertes
Chrys: uhm hi guys…ako nga pala si… My name is Chrysantemum Fuertes and you can
call me Chrys for short…im still 17 years old but i`m turning 18 this coming
September.
(*soft laugh)
Ms. Santos: why are you laughing? Ang ganda kaya ng pangalan nya…
*nagtagal pa po ang klase at sa wakas ay natapos na rin*

(*alarm sound)
Tyler: Mark, brother long time no see!
Mark: Long time no see Tyler…(*sighs) nakakabored ang araw na ‘to
Tyler: you wan’na have some fun (chuckles) how about some dare?
Mark: uhm…ano na namang kalokohan ‘to?
Tyler: Makinig ka muna kasi Mark… the first girl na makikita nating lumabas sa room
ngayon, ay kailangan mong mapasayo sa loob ng isang buwan…kapag nagawa mo sayo
ang 500k.
Mark: mapasayo as in maging girlfriend… andali naman nyan…ke’t bigyan na kita
ngayon ng 500k eh
Tyler: gawin mo na lang…uyy ayun may pa-labas na
(*walk)
Chrys: Tara na kasi ______
Mark: si Chrys?!
Tyler: go champ! August 5 ngayon…pero dahil mabait ako sa august 9 ka pa magii-
start…bali pag September 9 na…dapat kayo na…
Mark: Magiging kami bago pa mag September…
(*1 day later)
Ms. Santos: ok class we have some technical problems regarding you thesis…kaya
sad to say maaga nyo ‘to gagawin…ok, Ms. Fuertes you will be partners with Mr.
Raven
Chrys: what?!
Mark: Yes!
Chrys: Anong yes?!
Mark: wala ako’ng sinabi
Chrys: tsk…
*apat na araw na rin po kami gumagawa ng thesis ni Mark, ng isang araw…*
Mark: uhm chrys…pwede bang manligaw
(drink splash)
Chrys: ano’ng pinagsasabi mo dyan Mr. sungit?...teka, may sakit kaba???
Mark: seryoso po ako Ms. Taray…manliligaw lang naman po ako kasi mahal ko po
kayo…
Chrys: ano kamo, mahal? Di mo nga alam ang salitang respeto eh
Mark: sige na po?
Chrys: sige na nga…pero wag kang umasa na sasagutin kita…agad
Mark: ganun po ba…ikaw ang bahala basta ba di ka mahuhulog sa akin eh
Chrys: Tsk…kayabangan mo!
Mark: YES!
(chuckles)
*dear ________ kinagabihan po noon ng biglang pumunta po sa amin si Mark
para manligaw*
Mark: Chrysss!!! Pwede bang umakyat ng ligaw?
Chrys: ha?! Anoo?!
*Gitara plays*
Mark: nakakahinga pa ba aking prinsesa?
Chrys: TSK! Teka bakit nga pala ‘yan ang naisip mo’ng kantahin
Mark: para malaman mo na kahit na ano’mang mangyari at ano ma’ng oras na di man
kita kasama ang puso ko ay nariyan para humarana…
Tyler: ayieee…nakakakilig naman….alam mo chrys ang masasabi ko lang ay sana-ol
*Nagpatuloy pa rin po ang panliligaw sa akin ni Mark…at hindi lumaon ay
nagkakagusto na rin ako sa kanya*
*ligaya plays*
Mark: Tsokolate pampasaya para sa aking mahal na prinsesa
:bulaklak na mahalimuyak
:sulat para sa iyo aking minamahal
:hatid na kita love
:kumain ka na po ba?
Tyler: ang sweet naman!!! Ayieee kilig-kilig
*di po lumaon ay sinagot ko na rin si Mark*
Mark: Tyler! Kami na chrys…money down
Tyler: oh 500k mo! Whahhaahaha…pero teka nga Mark ano na ang plano mo?
Mark: edi hihiwalayan ko na…
Tyler: b-bakit naman?
Mark: para saan pa edi ko naman talaga sya mahal
Tyler: ang bagsik mo talaga tol…pero ang sweet mo ah
Mark: sweet talaga ako
*kinabukasan noon nang aking kaarawan ay nakipaghiwalay sa akin si Mark*
(Nobela plays)
Mark: ayoko na Chrys…tinapos ko lang ang dare…yun lang yun…at ni minsan di kita
minahal.
Chrys: a-ano?! A-akala ko-
Mark: Maraming namamatay sa maling akala(chuckles) paalam na love
Chrys: Mark mahal kita
Mark: Mahal mo ako…pero, mahal ba kita?
Chrys: pero sinabi mo mahal mo ako
Mark: at di ko kasalanan na naniwala ka…
Chrys: MANLOLOKO!!!
Mark: manloloko na kung tawagin mo. Pero, atleast di na tayo maglolokohan di ko na
lolokohin ang sarili ko na mahal kita…
*napakasakit! Di ko inakalang magagawa nya sa akin yun… pero sabi nya nga
akala ko lang yun…*
Tyler: Mark… ngayon ang birthday no Chrys…kanina pa sya umiiyak sa rooftop…di
bale na nga…tara labas tayo!
Mark: ang bigat ng pakiramdam ko…parang masisira ang puso ko…parang gusto kong
umiyak
Tyler: para bang nalulungkot ka ng malaman mong malungkot sya…at naiiyak ka
pagkat umiiyak din sya…at gusto mo syang maging masaya…alam mo ba kung ano yun?
Mark: a-ano?
Tyler: That’s love…!
Mark: love? Love? What do you mean by love?! Chrys!
(*stairs) (raindrops)
Mark: Chrys…! Chrys I’m sorry… patawarin mo ako
(*runs)
:chrys?
Chrys: I love you Mark
Mark: I love you too chrys
:pwede ba kitang maisayaw
(*can’t take my eyes off you plays)
Mark: uhm…pwede ba ako ang maging 18th rose mo?
*dear ______, isang buwan na lang po at maga-graduation na po kami… lagi rin
po naming napag-uusapan ni Mark kung ano ang plano namin sa hinaharap*
(*wind)
Mark: Gusto ko’ng maging abogado
Chrys: gusto ko’ng…maging doktor
Mark: pano ba yan… magkakahiwalay tayo mahal ko…
Chrys: di ko hahayaan yun kaya sabay tayong magaabogado
Mark: at anong pamantasan naman?
Chrys: uhm…
Mark, Chrys: pamantasan ng Pilipinas, University of the Philippines (chuckles)
*ngunit isang araw…*
(*Happier plays)
Mark: ayoko na Chrys maghiwalay na tayo
Chrys: ano?! Na naman?!
Mark: It’s just not meant to be
Chrys: Pero diba mahal naman natin ang isa’t-isa
Mark: Oo mahal natin ang isa’t-isa…pero…di tayo para sa isa’t-isa…paalam na
*ilang linggo na rin kaming di nagpa-pansinan…araw noon ng graduation pero
wala pa si Mark*
Chrys: nasaan na kaya si Mark… total tapos na ang graduation pupuntahan ko na sya
Mark: Chrys?! Lumayo ka na please…ayoko lang na masaktan ka
(Say something plays)
Doctor: may sakit na leukemia si Mark…at kailangan nya nang maoperahan
Chrys: Mark?! Ba’t di mo sinabi sa akin?
Mark: I’m sorry Chrys pero mahal kita…at…ayaw kitang masaktan…im sorry
*3 taon na rin po ang lumipas pero mahal ko pa rin sya…hinding ko pa rin po sya
makalimutan…3rd year college na po ako at naghahanda na maging abogado*
(*alarm clock)
Mr. Raven: Anak…gising ka na po....
(*footsteps) (*shower)
Mark: alis na po ako Dad…
Mr. Raven: Teka, di ka ba muna mag-aagahan anak?
Mark: sa pamantasan na lang po
(*door opens and close)
Mark: Mang Leo pahatid po sa pamantasan
(car noise)
Mark: pamantasan ng Pilipinas ika nga ni Chrys
Chrys: University of the Philippines sabi nga ni Mark
(*walking down the hall) (*bump*)
Mark: AH! I love you Ms. Fuertes
Chrys: MARK! Andito ka… I love you too Mark…
*abogado na po kami parehas ngayon ni Mark…magkasintahan pa rin po kami at
masasabi ko’ng mas lalo na rin’g tumatag an gaming pagsasama *