Ζωρζ Σαρή, Νινέτ.

Ενότητες
1η Ξημέρωνε … θα ξυπνήσεις τη μικρή: η αγωνία της Έμμας και η αποκάλυψη των συναισθημάτων της για την Νινέτ.
2η Η μικρή δεν κοιμόταν… είναι το θαύμα της ζωής μου: η Νινέτ ακούει κρυφά την εξομολόγηση της μητέρα της
3η Οι λέξεις … μανούλα: η απαλλαγή της Νινέτ από τον παιδικό εφιάλτη.

Αφηγηματικές τεχνικές
Αφήγηση:
Ποιος μιλάει; ο αφηγητής τοποθετείται έξω από την ιστορία που διηγείται , είναι δηλαδή εξωδιηγητικός . Η
αφήγηση γίνεται σε τρίτο πρόσωπο , ο αφηγητής είναι παντογνώστης, γνωρίζει τις σκέψεις και τα συναισθήματα
της ηρωίδας (Νινέτ).
Ο αφηγητής συμμετέχει στην ιστορία; Ο αφηγητής δεν μετέχει καθόλου ως πρόσωπο στην ιστορία που αφηγείται,
είναι ετεροδιηγητικός .
Περιγραφή: Με την περιγραφή ο συγγραφέας στήνει το σκηνικό της δράσης και δίνει πληροφορίες που κάνουν
πιο κατανοητή την υπόθεση. Επιβραδύνει την εξέλιξη προκαλώντας αγωνία και αναμονή στον αναγνώστη. Στην
πρώτη παράγραφο περιγράφει το Παρίσι καθώς το τρένο πλησιάζει σε αυτό. Στην περιγραφή χρησιμοποιεί πολλά
επίθετα και μετοχές ως επιθετικούς προσδιορισμούς.
Σπίτια ομοιόμορφα με κεραμιδένιες δίριχτες σκεπές, καμινάδες να καπνίζουν κι ο ψηλόλιγνος καπνός τους να
σμίγει με την πρωινή ομίχλη. Mικροίασθενικοί κήποι φραγμένοι, δέντρα απογυμνωμένα από τα φύλλα τους και στην
άκρια του δρόμου, στη φυλασσόμενη διάβαση, πίσω από την μπάρα, ακίνητοι, άντρες, γυναίκες, με τα ρούχα της
δουλειάς, αγουροξυπνημένοι, να κοιτούν την ταχεία να περνά.
H μαμά ξεπρόβαλε από την κάτω κουκέτα με το μεσοφούστανο να της σφίγγει τη μέση και με τους απαλούς
της ώμους γυμνούς να φέγγουν στο γκριζωπό πρωινό.

Σχόλιο: γνώμες, κρίσεις, σχόλια του αφηγητή που οδηγούν σε γενικεύσεις.

Ο αφηγητής σχολιάζει τη ζωή των ανθρώπων: να ονειρεύονται χώρες… στη σύντομη ζωή τους.

Διάλογος: Διάλογος σε αφηγηματικό κείμενο, όπου αποδίδεται πιστά ο λόγος των προσώπων (ύφος, ιδίωμα, λεξιλόγιο
κτλ.) με τη χρήση παύλας /εισαγωγικών.
Προσδίδει στην αφήγηση δραματικότητα, φυσικότητα και ζωντάνια. Συντελεί στην
πειστικότερη διαγραφή των χαρακτήρων - τα πρόσωπα αποκτούν αληθοφάνεια.

ΧΡΟΝΟΣ ΑΦΗΓΗΣΗΣ
Ως προς τη σειρά /τάξη {η σχέση ανάμεσα στη χρονική διαδοχή των γεγονότων στην ιστορία και τη διάταξή τους στο
κείμενο} · Ευθύγραμμη σειρά - χρονική ακολουθία. · Αναχρονία - παραβίαση χρονικής σειράς, ασυμφωνία ΧΙ και ΧΑ: O
Ανάληψη (flashback): αναδρομική αφήγηση γεγονότων που είναι προγενέστερα από το σημείο της ιστορίας όπου
βρισκόμαστε.

Η χρονική σειρά είναι κανονική, ευθύγραμμη ή παραβιάζεται με αναχρονίες, αναδρομές δηλαδή και πρόδρομες
αφηγήσεις;)
Η λειτουργία του χρόνου: η εξέλιξη ακολουθεί κανονική χρονική σειρά, τα γεγονότα διαδέχονται το ένα το άλλο.
Όμως υπάρχουν και αφηγηματικές αναδρομές: η Έμμα γυρίζειστο παρελθόν και θυμάται τη γέννηση της Νινέτ. Η
Νινέτ γυρίζει στο παρελθόν επίσης και θυμάται τα γεγονότα με τον Κόλια στη Μοτοβίλοφσκα. Αυτή η αναδρομή είναι
σημαντική γιατί είναι αποκαλυπτική για την ζωή της Νινέτ.

Εκφραστικά μέσα
Εικόνες: τα περίχωρα του Παρισιού,
Εικόνες από το ονείρου της Νινέτ.

Μεταφορές:
· H απόφασή μου να την διώξω —δική μου ήταν η απόφαση— βαραίνει την καρδιά μου,
· την ευτυχία που με πλημμύρισε
· θα σου ανοίξω την καρδιά μου
μέσα από τις χαραμάδες των κλειστών ματιών
· με την καρδιά να φτερουγάει,
· λέξεις ελαφριές, πουπουλένιες,
· το πέπλο του θυμού σκίζεται,
· οι λέξεις τρυπώνουν,
· ο κόμπος λύθηκε
Παρομοίωση: σαν να περίμενε να ανακαλύψει ένα μυστικό , τις λέξεις που ο χαζο-Kόλιας τής έμπηξε σαν καρφιά στην
καρδιά
Προσωποποίηση: Oι μαγικές λέξεις της μαμάς μπαίνουν πλάι και μετριούνται με το χτες, οι λέξεις χαϊδεύουν τα
μάγουλά της.

Kοσμοπολιτισμός : ο τρόπος ζωής και σκέψης του κοσμοπολίτη, που χαρακτηρίζεται από τα συχνά ταξίδια στις
μοντέρνες, κυρίως, μεγαλουπόλεις και από την άνετη προσαρμογή σε διαφορετικές κάθε φορά νοοτροπίες, αντιλήψεις
και συνήθειες.Στο απόσπασμα αναφέρονται πολλές πόλεις του εξωτερικού: Παρίσι, Σαιν Λουί, Κωνσταντινούπολη,
Μοτοβίλοφσκα. Η Έμμα είχε γεννηθει στο Σαιν Λουί και είχε σπουδάσει στη σχολή Καλογραιών στο Παρίσι, όπου
πρόκειται να φοιτήσει τώρα κι η Νινέτ. Η Νινέτ γεννήθηκε στην Κωνσταντινούπολη αλλά ως παιδί έζησε και στη
Μοτοβίλοφσκα. Γενικά , η οικογένειά της ταξιδεύει συχνά για δουλειές ή για σπουδές.
Οι πρωταγωνιστές έχουν ξενικά ονόματα: Έμμα, Πρόσπερ, Νινέτ που δείχνουν την γαλλική τους καταγωγή.
Το τέχνασμα
Η συγγραφέας χρησιμοποιεί ένα κόλπο, ένα τέχνασμα για να αλλάξει την υπόθεση. Ενώ η Νινέτ κάνει πως κοιμάται
και κρυφακούει, η Έμμα αποκαλύπτει τη μεγάλη της αγάπη γι αυτήν. Έτσι, όλοι οι φόβοι της Νινέτ που της
δημιούργησε ο Κόλλιας, ότι δήθεν δεν ήταν γνήσιο παιδί της Έμμας, διασκορπίστηκαν και στη θέση τους μπήκε η χαρά
και η ανακούφιση,

Χαρακτήρες
Έμμα: άνθρωπος ευαίσθητος, ενδιαφέρεται ζωηρά για την κόρη της, τρέφει απέραντη αγάπη προς αυτήν, στοργή,
τρυφερότητα. Αυτό αποδεικνύεται από το ότι τη στέλνει να φοιτήσει σε καλό σχολείο του Παρισιού, επίσης από το ότι
ζητά από τον αδερφό της να μιλά σιγά για να μην την ξυπνήσει, αλλά και χρησιμοποιεί υποκοριστικά όταν μιλά για την
«κουρασμένη» κόρη της («το κοριτσάκι μου»,, «η καημενούλα», «το Νινετάκι μου»). Τέλος, η ίδια η Εμμα ομολογεί
πως κάθε φορά που ξυπνούσε σκεφτόταν την κόρη της, εξόριστη στις καλόγριες, γιατί θα μπορούσε να φοιτήσει στην
Αθήνα σε σχολείο. Στο σημείο μάλιστα τούτο εκφράζει τη μεγάλη ευθύνη, τις τύψεις της, την απελπισία που βαραίνει
την καρδιά της για την απόφασή της να στείλει την κόρη της σε σχολείο καλογραιών. Νοσταλγικά γυρνά τη μνήμη της
στη γέννηση της Νινέτ, σκηνή που αποκαλύπτει για μια ακόμη φορά την χωρίς όρια αγάπη της, την αδυναμία της, τη
στοργή, τη λατρεία προς την κόρη της. Ευαίσθητη, τρυφερή μητέρα, υπεύθυνη. Διχάζεται στο ρόλο της ως μητέρα που
δεν θέλει να αποχωριστεί την κόρη και στην υποχρέωσή της να προσφέρει μόρφωση στην κόρη της. Αισθάνεται τύψεις
για τον αποχωρισμό και μεγάλη στενοχώρια.

Νινέτ: βασανίζεται για χρόνια από τον παιδικό της εφιάλτη που δημιουργήθηκε από ένα τυχαίο γεγονός. Νομίζει πως
δεν είναι το αληθινό παιδί της Έμμας και πως έχει υιοθετηθεί. Ήταν δυστυχισμένη ως τώρα που αποκαλύπτεται πως
ό,τι πίστευε ήταν ένα μεγάλο ψέμα. Λυτρώνεται από αυτό και η χαρά της είναι απίστευτη. Η ανασφάλειά της
εξανεμίζεται, οι φόβοι της διαλύονται, ο θυμός και η πίκρα δίνουν τη θέση τους στην χαρά και την επιβεβαίωση.