Η Δημιουργικότητα ως διαδικασία επιστημονική, κοινωνική ή καλλιτεχνική

περιλαμβάνει τα ακόλουθα:

 τις ιδιότητες του ατόμου που παράγει κάτι πρωτοποριακό και νεωτεριστικό,
 τις ιδιότητες του παραγόμενου έργου σε σχέση με συγκεκριμένα οφέλη που
έχει η δημιουργία του,
 τις ιδιότητες των ατόμων που αξιολογούν τα δημιουργικά επιτεύγματα, και
 τις ιδιότητες του περιβάλλοντος που δρουν υποστηρικτικά ή ανασταλτικά
στην έκφραση της Δημιουργικότητας.

Ο Rhodes (1987) πρότεινε ότι οι ορισμοί για τη Δημιουργικότητα αφορούν σε

τέσσερα πεδία, τα οποία είναι τα εξής:

 το άτομο που δημιουργεί,

 οι γνωστικές διαδικασίες που περιλαμβάνονται στη δημιουργία των ιδεών,
 το περιβάλλον στο οποίο η Δημιουργικότητα εμφανίζεται στις κοινωνικές
επιδράσεις,
 και το επίτευγμα ή παραγόμενο που προέρχεται από τη Δημιουργικότητα.

Σε ό,τι αφορά στο δημιουργικό άτομο εξετάζονται οι ικανότητές του, η παρώθηση και
γενικότερα τα χαρακτηριστικά που διαθέτει προκειμένου να παράξει δημιουργικά
παραγόμενα. Εξετάζονται παράγοντες που έχουν σχέση με τη νοημοσύνη και την
προσωπικότητα του δημιουργού. Σχετικά με τις γνωστικές διαδικασίες οι ειδικοί
προσπαθούν να περιγράψουν, να αναλύσουν τους τρόπους, τις μεθόδους και το
γνωστικό πλαίσιο μέσα στο οποίο δομούνται τα δημιουργικά επιτεύγματα. Βέβαια,
για να δημιουργηθεί κάτι τέτοιο, σημαντικό είναι και το γενικότερο πλαίσιο, το οποίο
οφείλει να προάγει τη Δημιουργικότητα. Το πλαίσιο αυτό σχετίζεται με τις
κοινωνικές καταστάσεις, στις οποίες αναπτύσσεται η Δημιουργικότητα. Τέλος, οι
επιστήμονες που ασχολούνται με το ίδιο το δημιουργικό παραγόμενο, το εξετάζουν
ως προς τη χρησιμότητα, τις ιδιότητες και τη διαχρονικότητά του.