ΠΕΡΙΛΗΨΗ

Είναι η συνοπτική απόδοση ενός κειμένου, σε συνεχή λόγο. Είναι ένα

νέο κείμενο, που χωρίς να προδίδει το αρχικό, περιλαμβάνει τα
σημαντικότερα σημεία του. Η έκταση της περίληψης συνήθως είναι το
1/3 του αρχικού κειμένου. Στις εξετάσεις ο αριθμός των λέξεων
καθορίζεται.

Τα βήματα για τη σύνταξη μιας περίληψης είναι τα εξής:

1. Διαβάζουμε ολόκληρο το κείμενο.

2. Επισημαίνουμε το θεματικό κέντρο του κειμένου.
3. Εντοπίζουμε τα βασικά νοήματα κάθε παραγράφου. Κρατάμε
δηλαδή σημειώσεις κατά παράγραφο (πλαγιότιτλους, σημαντικές
λεπτομέρειες)
4. Ενώνουμε τις σημειώσεις σε συνεχή λόγο.
Συνήθως η περίληψη γράφεται σε μια παράγραφο.

Η σύνταξη μιας περίληψης είναι η εξής:

1. Η πρώτη περίοδος αρχίζει με τις φράσεις: ο συγγραφέας του
κειμένου αναφέρει/ αναφέρεται, παρουσιάζει, ασχολείται,
πραγματεύεται κ.λ.π. ακολουθεί το θεματικό κέντρο του κειμένου
με το οποίο ολοκληρώνεται η περίοδος.
2. Η δεύτερη περίοδος αποτελεί την περιληπτική απόδοση της
δεύτερης παραγράφου και συνδέεται με την πρώτη περίοδο με
τη χρήση μιας διαρθρωτικής λέξης ή φράσης π.χ. αρχικά.
3. Ακολουθούμε την ίδια διαδικασία για όλες τις επόμενες
παραγράφους
4. Ο λόγος πρέπει να είναι συνεχής και να διασφαλίζεται η συνοχή
των νοημάτων με τις κατάλληλες διαρθρωτικές λέξεις ή φράσεις
π.χ. επίσης τονίζει, παράλληλα επισημαίνει, ακόμα προσθέτει,
αντίθετα προβάλλει κ.τ.λ.
5. Την τελευταία περίοδο του αρχικού κειμένου τη διαμορφώνουμε
σε πρόταση κατακλείδα της περίληψης, αρχίζοντας με την
κατάλληλη έκφραση π.χ. ο συγγραφέας του κειμένου
συμπεραίνει/ συνοψίζει… κ.λ.π.
Στην περίληψη αποφεύγουμε:
1. Την υπερβολική αφαίρεση και γενίκευση
2. Τη μίμηση του ύφους του συγγραφέα
3. Την επιδοκιμασία ή την αποδοκιμασία των επιχειρημάτων του
δηλαδή δεν σχολιάζουμε ποτέ. Είμαστε αντικειμενικοί.
4. Την χρήση λέξεων ή φράσεων του κειμένου. Αν θέλουμε να
χρησιμοποιήσουμε αυτούσια κάποια λέξη ή φράση τη
βάζουμε σε εισαγωγικά.

Επιδιώκουμε: τη χρήση ουδέτερου ύφους, την αντικειμενική

απόδοση, τη σωστή δομή δηλαδή την αλληλουχία νοημάτων
και τη συνοχή κειμένου.