Μακρόχρονη και Βραχύχρονη Συλλαβή

Μια συλλαβή είναι:

1) μακρόχρονη, όταν έχει μακρό φωνήεν (η,ω) ή μακρόχρονη δίφθογγο ή
μακρόχρονο δίχρονο (α,ι,υ) π.χ. χῶρα, σφαῖρα, πρᾶγμα.
2) βραχύχρονη, όταν έχει βραχύ φωνήεν (ο,ε) ή βραχύχρονη δίφθογγο ή
βραχύχρονο δίχρονο π.χ. λόγος, δάσος
Φωνήεντα Δίφθογγοι
Βραχύχρονα ο,ε, οι και αι (στο τέλος κλιτής λέξης)
Μακρόχρονα η,ω Κύριοι: αι, ει, οι, υι – αυ, ευ, ηυ, ου
Καταχρηστικοί: ᾳ, ῃ, ῳ
Δίχρονα α,ι,υ ----------

Βασικοί κανόνες Τονισμού

1) Μια βραχύχρονη συλλαβή παίρνει πάντοτε οξεία, ποτέ
περισπωμένη: π.χ. Θεός, τέλος, μέγας
2) Η προπαραλήγουσα παίρνει πάντοτε οξεία, ποτέ περισπωμένη:
π.χ ὁ ἄνθρωπος, ἡ δύναμις
3) Όταν η λήγουσα είναι μακρόχρονη, η προπαραλήγουσα δεν τονίζεται:
π.χ. ὁ ἄνθρωπος, τοῦ ἀνθρώπου (κατεβαίνει ο τόνος στη γενική)
4) Μια μαρόχρονη παραλήγουσα, όταν τονίζεται, παίρνει οξεία όταν η
λήγουσα είναι μακρόχρονη π.χ. ἡ μνήμη [μακρό πριν από μακρό = ΄ ]
5) Μια μακρόχρονη παραλήγουσα, όταν τονίζεται, παίρνει περισπωμένη
όταν η λήγουσα είναι βραχύχρονη: π.χ. νῆσος, σπεῦδε, παῖδες, μῆκος
[μακρό πριν από βραχύ = ~ ]
6) Η μακροκατάληκτη γενική και δοτική των ονομάτων όταν τονίζεται
παίρνει πάντοτε περισπωμένη: νικητοῦ, νικητῇ, ὁδηγοῦ, ὁδηγῷ

ΑΣΚΗΣΕΙΣ ΤΟΝΙΣΜΟΥ
1. Να τονιστούν οι παρακάτω λέξεις:
Φιλανθρωπος θεοι κωμαι πλειστοι

Ο κηπος οι κηποι θηκη πλειστων

Διδασκαλων τοσουτοι ουτω οικου

Παυω θεων ουτοι ζωμεν

Δωρον τοσουτους τουτων δωροις

Πειθομαι μοιραι δηλος ηυρον

Παυε χωραις ειδος τοσαυτη