ΕΝΕΡΓΗΤΙΚΗ ΦΩΝΗ

ΟΡΙΣΤΙΚΗ ΥΠΟΤΑΚΤΙΚΗ ΕΥΚΤΙΚΗ ΠΡΟΣΤΑΚΤΙΚΗ ΑΠΑΡΕΜΦΑΤΟ

Ε λύω λύω λύοιμι - ΜΕΤΟΧΗ

Ν λύεις λύῃς λύοις λῦε λύων
Ε λύει λύῃ λύοι λυέτω
ΣΤΩ- λύομεν λύωμεν λύοιμεν - λύειν λύουσα
ΤΑΣ λύετε λύητε λύοιτε λύετε
λύουσι(ν) λύωσι(ν) λύοιεν λυόντων / λῦον
λυέτωσαν
Π ἔ-λυον
Α ἔ-λυες
Ρ ἔ-λυε
Α ἐ-λύομεν
ΤΑΤΙΚΟΣ ἐ-λύετε
ἔ-λυον

Μ λύσω λύσοιμι
Ε λύσεις λύσοις
Λ λύσει λύσοι λύσων
Λ λύσομεν λύσοιμεν λύσειν λύσου-σα
Ο λύσετε λύσοιτε λῦσον
ΝΤΑΣ λύσουσι(ν λύσοιεν

Α ἔ-λυσα λύσω λύσαιμι -

Ο ἔ-λυσας λύσῃς λύσαις λῦσον λύσας
Ρ ἔ-λυσε(ν) λύσῃ λύσαι λυσάτω λῦσαι λύσασα
Ι ἐ-λύσαμεν λύσωμεν λύσαιμεν - λῦσαν
Σ ἐ-λύσατε λύσητε λύσαιτε λύσατε
Τ ἔ-λυσαν λύσωσι(ν) λύσαιεν λυσάντων
Ο / λυσάτωσαν
Σ
Π λέ-λυκα λελυκὼς ὦ λελυκὼς εἴην -
Α λέ-λυκας λελυκὼς ᾖς λελυκὼς εἴης λελυκὼς  ἴσθι  λελυκὼς
Ρ λέ-λυκε λελυκὼς ᾖ λελυκὼς εἴη  λελυκέ-
Α λε-λύκαμεν λελυκότες ὦμεν  λελυκότεςεἴη- λελυκὼς  ἔστω ναι λελυκυῖα
ΚΕΙ- λε-λύκατε λελυκότες ἦτε μεν/εἶμεν  –
ΜΕ- λε-λύκασι(ν) λελυκότες ὦσι(ν) λελυκότες λελυκότες ἔστε λελυκὸς
ΝΟΣ εἴητε/εἶτε 
λελυκότες  λελυκότες
εἴησαν/εἶεν ἔστων
Υ ἐλελύκειν
Π ἐλελύκεις
Ε
Ρ ἐλελύκει
Σ ἐλελύκεμεν
Υ ἐλελύκετε
ΝΤΕ- ἐλελύκεσαν
ΛΙ-
ΚΟΣ

ΜΕΣΗ ΦΩΝΗ

ΟΡΙΣΤΙΚΗ ΥΠΟΤΑΚΤΙΚ ΕΥΚΤΙΚΗ ΠΡΟΣΤΑΚΤΙΚ ΑΠΑΡΕΜΦΑΤ ΜΕΤΟΧΗ

Η Η Ο
Ε λύομαι λύωμαι λυοίμην - λυόμενος
Ν λύῃ/-ει λύῃ  λύοιο λύου λυ-ομένη
Ε λύεται λύηται  λύοιτο λυέσθω λύεσθαι λυ-όμενον
Σ λυόμεθα λυώμεθα  λυοίμεθα  -
Τ λύεσθε λύησθε λύοισθε λύεσθε
Ω-  λύονται λύωνται λύοιντο λυέσθων / λυ-
ΤΑ έσθωσαν
Σ
Π ἐ-λυόμην
Α ἐ-λύου
Ρ  ἐ-λύετο
Α  ἐλυόμεθα
Τ  ἐ-λύεσθε
Α  ἐ-λύοντο
Τ...
Μ λύσομαι λυσοίμην λυσόμενος
Ε λύσῃ /-ει λύσοιο λυσομένη
Λ  λύσεται λύσοιτο λύσεσθαι λυσόμενον
Λ λυσόμεθα λυσοίμεθα
Ο λύσεσθε λύσοισθε
Ν.. λύσονται λύσοιντο
.
Α ἐλυσάμην λύσωμαι λυσαίμην - λυσάμενος
Ο ἐλύσω λύσῃ λύσαιο λῦ-σαι λυ-σαμένη
Ρ ἐλύσατο  λύσηται λύσαιτο λυ-σάσθω λυσάμενον
Ι ἐλυσάμεθα λυσώμεθα  λυσαίμεθα  - λύ-σασθαι
Σ ἐλύσασθε λύσησθε λύσαισθε λύ-σασθε
Τ  ἐλύσαντο λύσωνται  λύσαιντο λυ-σάσθων /
Ο λυ-σάσθωσαν
Σ
Π λέ-λυμαι λελυμένος ὦ λελυμένος εἴην - λελυμένος 
Α  λέ-λυσαι λελυμένος λελυμένος εἴης λέ-λυσο λελυμένη
Ρ λέ-λυται ᾖς λελυμένος εἴη λε-λύσθω λε-λῦσθαι λελυμένον
Α  λε-λύμεθα λελυμένος ᾖ λελυμένοιεἴημεν/εἶμ -
Κ λέ-λυσθε λελυμένοι εν   λέ-λυσθε
Ε  λέ-λυνται ὦμεν λελυμένοι εἴητε/εἶτε λε-λύσθων
Ι λελυμένοι  λελυμένοι /λελύσθωσαν
Μ.. ἦτε εἴησαν/εἶεν
. λελυμένοι
ὦσι(ν)
Υ ἐ-λελύμην
Π  ἐ-λέλυσο
Ε ἐ-λέλυτο
Ρ ἐλελύμεθα
Σ ἐλέλυσθε
 ἐ-λέλυντο

Ο παρακείμενος και ο υπερσυντέλικος  έχουν στην αρχή του

θέματος αναδιπλασιασμό .

Είδη ομαλού αναδιπλασιασμού

              Α Β Γ

1. απλό  1. διπλό  Φωνήεν

Το ρήμα σύμφωνο (εκτός  σύμφωνο (ζ, ξ, ψ)  ή δίφθογγο
αρχίζει του ῥ-)
από: 2. ῥ-
2. δύο σύμφωνα,
 από τα οποία: 3. δύο σύμφωνα,
      το πρώτο χωρίς να είναι το
είναι άφωνο (κ, γ, πρώτο άφωνο και το
χ, π, β, φ, τ, δ, θ) δεύτερο υγρό ή
  και το δεύτερο ένρινο
υγρό ή ένρινο 4. τρία σύμφωνα
      (μ, ν, λ, ρ)

είδος επανάληψη του συλλαβική αύξηση χρονική

αναδιπλα αρχικού αύξηση
σιασμού συμφώνου + ε  ψεύδω→  ἔψευκα
  ῥάπτω→  ἔρραφα      ἐλπίζω
   λύω →  στρατεύω →  ἤλπικα
→  ἐστράτευκα    ἁθροίζω
λέλυκα →  ἥθροικα

    γράφω
→  γέγραφα

Όσα ρήματα αρχίζουν από τα δασέα  χ, φ, θ, στον αναδιπλασιασμό τα γράμματα 

αυτά μετατρέπονται στα αντίστοιχα ψιλά δηλαδή κ, π, τ.

Έτσι:
χ → κ    = χορεύω → κε-χόρευ-κα

 φ → π     = φυτεύω → πε-φύτευ-

κα

  θ → τ     = θύω → τέ-θυ-κα

2)  Ο αναδιπλασιασμός στα σύνθετα και παρασύνθετα:

 Στα ρήματα που είναι σύνθετα με πρόθεση ο αναδιπλασιασμός μπαίνει μετά την
πρόθεση
π.χ. ἀπο-γράφω > ἀπο-γέ-γραφα, συν-οικῶ > συν-ῴκηκα
Ο αναδιπλασιασμός στα παρασύνθετα που το α' συνθετικό δεν είναι πρόθεση,
μπαίνει στην αρχή π.χ. δυστυχῶ > δε-δυστύχηκα, ἀδικῶ > ἠδίκηκα

Σχηματισμός οριστικής παρακειμένου ε.φ.

Φωνηεντόληκτα

Στα φωνηεντόληκτα ρήματα πριν από τις καταλήξεις του παρακειμένου

 βάζουμε το χαρακτηριστικό γράμμα του παρακειμένου που είναι το -
κ- και λέγεται χρονικός χαρακτήρας

αναδιπλασιασμός θέμα καταλήξεις

 λε λυ- -κα

             
                          Σχηματισμός οριστικής υπερσυντελίκου ε.φ.

αύξηση αναδιπλασιαμός θέμα κατάληξη

ἐ- λε λύ- -κειν

Κλίση

Παρακείμενος Υπερσυντέλικος

λέ-λυ-κα ἐ-λε-λύ -κειν

λέ-λυ-κας ἐ-λελύ -κεις
λέλυ-κε ἐ-λελύ -κει
λελύ-καμεν ἐ-λελύ -κεμεν
λελύ-κατε ἐ-λελύ -κετε
λελύ-κασι(ν) ἐ-λελύ -κεσαν

Τι γίνεται με τα ρήματα που είναι αφωνόληκτα, δηλαδή έχουν χαρακτήρα  :

  
   χειλικό:  π ,β, φ             ουρανικό: κ, γ, χ         ή      οδοντικό: τ, δ, θ
τότε έχουμε τις εξής μετατροπές:

Χειλικόληκτα Ουρανικόληκτα Οδοντικόληκτα

Χαρακτήρας: Χαρακτήρας: Χαρακτήρας:

π,β,φ,(πτ)   →  φ κ,γ,χ,(ττ,σσ) →  χ τ,δ,θ,(ζ)    →  κ

Π.χ     τρίβω > τέτριφα,   διώκω > δεδίωχα,   τάττω > τέτταχα. πείθω > πέπεικα,

κομίζω > κεκόμικα   γράφω >   γέγραφα,     βλάπτω > βέβλαφα