MEKÂN VE İMKÂN İLİŞKİSİ ÜZERİNE FELSEFİ BİR DENEME

Elife KILIÇ1

ÖZET

Varlık felsefesinde mekân, temel de varlığın ortaya çıkış yeri olarak anlaşılmaktadır. İster
khaos olarak ister yer olarak isterse mekân hatta dünya yahut evren diyelim, bunların hepsi
varlığın ve dolayısıyla var olanların ortaya çıktığı yer olarak kabul edilmektedir. Mekân,
varlığın ortaya çıkmasına imkân sağlamaktadır. Mekân, böylece Platon’da varlığın ortaya
çıktığı khora anlamında, Aristoteles’te yine fiziki yerden (topos) ayrı olarak khora cismin
mekanı ve ay-üstü ile ay-altı âlem olarak karşımıza çıkarken, Kant’ta zihnin bir kategorisi,
Heidegger’de dasein’in yine var oluş yeri olan dünya şeklinde öne çıkmaktadır. Mekân, varlığın
imkânlarını nasıl belirlemektedir? Burada amacımız mekânın, bu filozoflar üzerinden imkânla
olan ilişkisinin belirlenmesidir. Bu belirlenme, mekânın varlıkla olan ilişkisinin zorunlu ve
temel olduğunun kanıtı olacağı gibi mekânın, varlığın imkânlarını nasıl etkilediğini de ortaya
koyacaktır.

Anahtar Kelimeler: Mekân, imkân, Platon, Aristoteles, Kant.

1
Dr. Öğr. Üyesi, Kırklareli Üniversitesi, Kırklareli, Türkiye, elife.kilic@klu.edu.tr.