UNANG TAGPO

Tagpuan: Katedral ng Notre Dame, Paris 1482

Tagapagsalita: Taon-taon isang pagtitipon ang isinasagawa ng mga mamamayan upang

ipagdiwang ang Araw ng Kahangalan. Si Quasimado na tinanghal bilang
“Papa ng Kahangalan” ay ipinarada sa iilang lugar sa Paris.

[habang ipinaparada si Quasimodo, mayroong nagtatapon ng kamatis

at patatas sa kanya]

Mamamayan: [kinukutya at mayroong mga batang tumatawa, mayroong mga

nagsasaludo ng pabiro] hahaha, kuba! Kuba! / Ang pangit pangit mo! /
Bakit ka pa ipinanganak sa mundo?! / Wala kang silbi! / Isa kang salot sa
lipunan! / Isa kang halimaw!

Pierre Gringoire: [pursigidong nag aabot ng mga polyertos sa mga mamamayan,

nahinayang]

Claude Frollo: [biglang nagpakita sa gitna ng parada, galit] ITIGIL NIYO IYAN!
ISANG KAHIHIYAN ANG GINAGAWA NIYO! KASALANAN IYAN
SA DIYOS! [tinuro si Quasimodo] At ikaw, sumama ka na sa akin at
bumalik na tayo sa Katedral!

Mamamayan: [natakot at nagsialisan]

IKALAWANG TAGPO

Tagpuan: kalsada at iskinita

[Nagkakaroon ng kasiyahan, sayawan, inuman, tawanan]

Pierre Gringoire: [habang naghahanap ng makakain biglang nasulyapan si La

Esmeralda]
[Ngumingiti] Kay gandang binibini!

La Esmeralda: [sumasayaw]

Mamamayan: [masayang pinapanood si La Esmeralda]

[Pagkatapos ng pagtanghal tinungo na ni La Esmeralda ang daang pauwi]

Pierre Gringoire: [sinundan si La Esmeralda]

[Pagkatapos ng ilang minuto ay dumating sina Quasimodo at Claude Frollo at

pinagtangkaang dakpin si La Esmeralda]

La Esmeralda: [nagalit sa pagkakadakip at pinipilit sumigaw ngunit tinakpan ang

kanyang bibig]

Pierre Gringoire: Anong ginagawa niyo? Itigil niyo yan! [Pinigilan sila Quasimodo at
Claude Frollo]

Quasimodo: [itinulak si Pierre Gringoire gamit ang iisang braso] Huwag kang
mangialam!

Pierre Gringoire: [patapong bumagsak sa lupa at nawalan ng malay]

 [Dumating sa eksena si Phoebus at kanyang mga alagad]

Phoebus: Tumigil kayo!

Claude Frollo: [Nagmadaling tumakas]

Quasimodo: [nadakip ng alagad ni Phoebus] [pumupumiglas]

Huwag! Bitiwan niyo ko! Huwag!

[Naiwan sa daan sina La Esmeralda at ang walang malay na si

Gringoire, may dumating na iilang pulubi at magnanakaw at dinakip
si Gringoire at tinulungan si La Esmeralda]

IKATLONG TAGPO

Tagpuan: Gabi sa lungga ng mga pulubi at magnanakaw

Pierre Gringoire: [nagising mula sa pagkawalang malay, nagtataka] Nasaan ako? Bakit
ako narito?, Anong lugar ito?

Pinuno ng Magnanakaw: Nasa lungga ka ng mga pulubi at magnanakaw. Narito ka para

pagbayaran ang ginawa mong kasalanan sa pinakamamahal kong si Esmeralda!

Pierre Gringoire: [tumatanggi] Ano? Hindi! Nagkakamali kayo! Tinulungan ko siya! Wala
akong ginawang masama!.

La Esmeralda: WAG! Itigil niyo yan, wag niyo siyang papatayin!, Magpapakasal na ako
sayo wag niyo lang kitilin ang kanyang buhay, pakiusap!.

[Itinigil ang pagbitay at pinakawalan si Pierre Gringoire]

IKAAPAT NA TAGPO

Tagppuan: Tapat ng Palasyo

Mamamayan 1: Hahaha bagay lang iyan sa iyo kuba!

Mamamayan 2: Wala ka na bang magawang tama? Mas masahol ka pa sa tigre!

Quasimodo: (hinihingal) Maawa kayo sa akin uhaw na uhaw na ako bigyan niyo
naman ako ng tubig!

Mamamayan 3: Sa tingin mo bibigyan ka pa namin ng tubig pagkatapos mo gawin ang

ganiyang krimen hahaha.

(Dadating si La Esmeralda)

La Esmeralda: Sobra na ang ginagawa niyo!

(Bibigyan ng isang tasang tubig si Quasimodo)

Quasimodo: (Kukukunin ang basong tubig at iinomin)

Quasimodo: Salamat! Salamat!

Sister Gudule: Nagpapakitang tao na naman, isa ka lang namang hamak na

mananayaw,isang anak ng magnanakaw!

IKALIMANG TAGPO
Tagpuan: Sa harap ng Notre Dame

La Esmeralda: [sumasayaw, nagkakatitigan sila ni Phoebus]

Phoebus: [nagkakatitigan sila ni La Esmeralda]

[nung matapos ang pagsasayaw ni La Esmeralda]

Phoebus: Diba ikaw si Esmeralda?

La Esmeralda: Oo, bakit?

Phoebus: Maaari ba kitang imbitahan sa isang hapunan, para na din magkakilala

tayo ng husto,

La Esmeralda: Sige, [nagkangitian sila.]

Frollo: [nakatanaw sa dalawa sa tuktok ng Notre Dame, nagagalit, bumalik

sa loob ng Notre Dame sa kaniyang kwarto, sinira lahat ang kaniyang
mga libro at hinanap ang libro na naglalaman ng itim na mahika.]

[hatinggabi]

Esmeralda: [natatawa dahil nagbiro si Phoebus]

Phoebus: [Natatawa din sa kanyang biro, natigilan dahil naramdaman niyang

may sumaksak sa kaniyang likuran.]

Esmeralda: Phoebus! [humanap ng tulong]

Tagapagsalita: Hindi nila nakita kung sino ang sumaksak kay Phoebus, kaya hinuli ng
mga kawal ng hari si La Esmeralda dahil akala nila na si La Esmeralda
ang sumaksak kay Phoebus.

IKAANIM NA TAGPO

Tagapagsalita: Matapos pahirapan sa paglilitis si La Esmeralda, sinintensyahan siyang

ibitay sa harapan ng palasyo.

Tagapaglitis: Ikaw ay isang mangkukulam!Huwag ka nang magdahilan! Ikaw ang may

kasalanan!

Tagapagsalita: Nang ibalik si La Esmeralda sa piitan, dinalaw siya ni Claude Frollo

Frollo: La Esmeralda, patawarin mo ako sa aking ginawa, sapagkat ginawa ko

lamang iyon buhat sa pagmamahal ko sa iyo. Mahal na mahal
kita.Ibibigay ko ang lahat saiyo.

La Esmeralda: Hindi ko masusuklian ang iyong pagmamahal.Matapos mong patayin si

Phoebus at ipaako sa akin ang iyong kasalanan!

Frollo: Patawarin mo ako, La Esmeralda. Pakiusap, suklian mo naman ang

pagmamahal ko para sa iyo kahit kaunti lamang.

La Esmeralda: Ayaw ko sa iyo! Isa kang tiyanak na monghe! Mamatay tao!

Tagapagsalita: Bago ang pagbitay, iniharap si La Esmeralda sa maraming tao sa tapat ng

Notre Dame upang kutyain.
Mamamayan 1: Isa kang mamamatay tao!

Mamamayan 2: Isa kang kahihiyan!

Mamamayan 3: Pare-pareho lang kayo ng pamilyamo! Mga salot sa lipunan!

La Esmeralda: (napansin ang anyo ni Phoebus) Phoebus!

Phoebus: (tinalikuran lamang si La Esmeralda at pinuntahan ang babaeng

mapapangasawa)

Tagapagsalita: Ilang sandali’y dumating si Quasimodo mula sa tuktok ng Notre Dame

patungo kay La Esmeralda at itinakas ito gamit ang isang tali.

Quasimodo: (tumatangis na sumisigaw) Santuwaryo!

Quasimodo: La Esmeralda, minahal kita simula pa nung araw na hinatiran mo ako ng

tubig noong walang kahit isang nagtangkang tulungan ako. Mananatili
kang ligtas kapag kasama mo ako. Hindi kita pababayaan.

Tagapagsalita: Mahirap para kay La Esmeralda ang titigan ang pangit na anyo ni
Quasimodo, ngunit di nagtagal, ay naging magkaibigan ang dalawa.

IKAPITONG TAGPUAN

Palaboy at magnanakaw: Tara! Sama-sama nating lusubin ang katedral at sagipin natin ang ating
minamahal na kaibigan.

Tagapagsalita: Ang kanilang sinigaw nang malaman ang ideneklara. Nang makita ni
Quasimodo ang mga lumusob na mga tao at napaisip siya.

Quasimodo: Kung balak nilang patayin si Esmeralda, sa akin muna sila haharap.

Tagapagsalita: Habang naglalabanan si Quasimodo at ang kaniyang inakalang mga

kalaban, ginamit ni frollo ang ang oppurtunidad upang lapitan si
Esmeralda.

Frollo: Ikaw ay may dalawang mapagpipilian, ang ako ay mahalin o ang mabitay

Esmeralda: Mas maigi pang ako`y kunin ng kamatayan kaysa mapaibig sa isang
hangal na tulad mo!

Frollo: Ah, ganun ba? Sige, ikaw ang nagdesisyon para sa iyong sarili, iiwan
muna kita kay sister gudule.

(umalis nang padabog)

Gudule: Saan galing ang kwintas na iyong suot-suot?

Esmeralda: Ito ay ibinigay sa akin ng aking ina noong maliit pa lamang ako.

Gudule: Meron akong kwintas na katulad na katulad ng sa iyo, ibinigay ko ito sa

aking anak bago siya nawala.

Esmeralda: Ganun ba? itong kwintas na ito ay ang aking huling palatandaan sa aking
ina bago ako nahiwalay sa kanya.

Tagapagsalita: Silang dalawa ay napatulala sa kanilang naisip.

Gudule: Kung totoo nga itong aking iniisip at nadarama, ikaw nga ang aking
nawawalang anak.

(umiiyak na nagsasalita)

Esmeralda: Inay ikaw nga ba ito? Sana ay hindi ito panaginip.

Gudule: O aking kaawa-awang anak sa wakas tayo ay nagkita ngunit huli na ang
lahat.

IKAWALONG TAGPO
Tagpuan; Tuktok ng tore ng Katedral

Tagapagsalita: Nalaman ni Quasimodo na nawawala si La Esmeralda kung kaya’t

pumunta siya sa tutok ng tore at naghanap doon.

Quasimodo: [sinisigaw ang pangalan ni Esmeralda habang naghahanap]

La Esmeralda! La Esmeralda! La Esme-
[biglang napatigil dahil sa nakitang anyo ng dalaga]
[tumakbo palapit na umiiyak]
La Esmeralda! La Esmeralda!

[biglang napatingin kay Frollo na saksi sa pagdadalamhati ni

Quasimodo, galit at balak sumugod]

Ikaw! Ikaw ang may kasalanan kung bakit siya namatay!

[hinila si Frollo at inalsa malapit sa dulo ng tore]
Frollo: [takot na sumisigaw] Quasimodo! Tandaan mo ang lahat ng itinulong ko
sa iyo! Kung hindi dahil sa akin ay maaaring patay ka na ngayon!

Quasimodo: [hindi na nag-isip pa at inihulog si Frollo sa Tore]

Quasimodo: [napatingin sa bangkay ni La Esmeralda, biglang sisigaw]

Walang ibang babae akong minahal!
[iiyak habang yakap-yakap ang bangkay ng dalaga]

[unti-unting didilim ang paligid/eksena]

Tagpuan: Sementeryo kung saan inilibing si La Esmeralda

Tagapagsalita: Mula noong mamatay si La Esmeralda, hindi na muling nakita si

Quasimodo. Matapos ang ilang taon…

Lalaking naghuhukay: [sumisipol habang naghuhukay sa libingan, biglang napatigil]

Ano to? Oh- [nasilayan ang kalansay ng kuba na nakayakap sa
katawan ng dalaga]

-Wakas-