Professional Documents
Culture Documents
Narrator: Kakaiba ang paligid ng Pansiteria Macanista de Buen Gusto nang gabing
iyon.Maraming mga kabataan mula sa mga maraming lugar ang nagpunta sa
pagtitiponna ihinandog ni Padre Irene. Napakarami ang mga pinag-usapan ng mga
estudyante.
Kabataan 01: Patula pa. Parang may gustong ipakahulugan ang mga linya ng tulang
ito.
Sandoval: Te..teka, dalawang paa. Mahaba ang isa. Kapwa inaalalayan ng dalawa pa
na kapagnakita ni Isagani ay baka ipanregalo pa sa kanyang magiging tiya, na
Espanyolang-Espanyolang may buhuk na pula.
Macaraig: Senores! Senores! Tandaan ninyong may tatlong putahe pa tayong dapat
pangalanan. May lumpianh gawa sa baboy. Binyagan yang Lumpiang Irene.
Kabataan 03: Mali ka. Hindi kumakain ng baboy si padre irene. Pwera na lang kung
matatagpas ang ilong niya na parang loro!
Kabataan 04: Ang ikatlong putahe ay tortang alimasag. Lalay sa mga kura! Mukha
silang kumikisay na hipon, diba?
Macaraig: Ang ikaapat na putahe ay pansit guisado. Marapat na ialay natin ang
putaheng ito sa bansa at pamahalaan.
Lahat: ialay! Ialay!
Pecson: Irespeto ang opinyon ng nakababata! Irespeto ang tinamaan ng mga salita.
Isagani: Ito ay ialay natin kay chito quiroga, isang intsik na tuntungan ng batong
kayaman Pilipino!
Tadeo: Mga mi…namahal na kapatid! (habang ikinukumpas ang mga chapstik) Tulad
sa isang mapitagang kabalyero, narito ako at matapang na humaharap sa inyo!
Kabataan 02: Patis nga! Patis! Patis! Tuyo na ang laway ko sa kahihingi, ang tagal
tagal naman ng lumpia, lumpia, lumpia!
(Sa sobrang gutom nag ingay ang lahat. May sumilip na isang estudyante , nabigla
ang lahat ng humaripas ng takbo ang estudyante.)