Χθόνια Οδύσσεια (διήγημα του Δημήτρη Σαραντάκου) - 3 « Οι λέξεις έχουν τη δική τους ιστορία

Οι λέξεις έχουν τη δική τους ιστορία
Το ιστολόγιο του Νίκου Σαραντάκου, για τη γλώσσα, τη λογοτεχνία και… όλα τα άλλα
ΑΡΧΙΚΗ ABOUT ΑΛΛΑ ΚΕΙΜΕΝΑ ΑΡΧΕΙΑ ΠΡΙΒΕ ΛΙΜΕΡΙΚΙΑ ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ ΙΣΤΟΛΟΓΙΟΥ ΤΑ ΒΙΒΛΙΑ ΜΟΥ ΤΥΧΑΙΟ ΑΡΘΡΟ ΣΤΟΙΧΗΜΑ 2015
Αρχείο « Η γαλοπούλα που ήρθε απ’ αλλού Το κρυφό Μανδράκι (διήγημα του Παπαδιαμάντη) »
Αναζήτηση
Επιλέξτε μήνα
Χθόνια Οδύσσεια (διήγημα του Δημήτρη Σαραντάκου) – 3 Ενημέρωση με
Πρόσφατα σχόλια Posted by sarant στο 24 Δεκεμβρίου, 2019 ηλεμηνύματα
3 Votes Κλικάρετε εδώ για να

nwjsj στη Καλώς τα
δεχτήκαμε… γραφτείτε συνδρομητές και
Για λίγες συνέχειες, κάθε δεύτερη Τρίτη δημοσιεύω σε συνέχειες το διήγημα «Χθόνια Οδύσσεια» του πατέρα μου, του να έχετε ενημέρωση για νέα
mitsos στη Καλώς Δημήτρη Σαραντάκου, το πρώτο διήγημα από το βιβλίο του «Ο βενετσιάνικος καθρέφτης», που το είχε έτοιμο όταν
τα δεχτήκαμε… άρθρα με ηλεμηνύματα
αδόκητα έφυγε από τη ζωή πριν από οχτώ χρόνια και που το εκδώσαμε λίγο πριν κλείσει χρόνος από τον θάνατό του. (ελληνιστί ημέιλ)
Jane στη Καλώς τα
δεχτήκαμε…
Η νουβέλα αυτή έχει την ιδιαιτερότητα ότι ο αφηγητής -ο πατέρας μου- μεταφέρει την αφήγηση ενός άλλου, οπότε Μαζί με 13.738 ακόμα
sarant στη Καλώς τα στο βιβλίο οι δυο αφηγήσεις, που αλληλοπλέκονται, τυπώθηκαν με διαφορετική γραμματοσειρά. Εδώ βάζω με πλάγια followers
δεχτήκαμε… τα λόγια του πατέρα μου ή τους διαλόγους του με τον Ηλία, τον άλλον αφηγητή, και με ίσια γράμματα την καθαυτό
Μαρία στη Καλώς τα αφήγηση του Ηλία.
δεχτήκαμε… Παρακαλώ γράψτε το emai
Γιάννης Κουβάτσος Παρά το ότι σήμερα είναι παραμονή Χριστουγέννων, προτίμησα να μη
στη Καλώς τα διακόψω τη δημοσίευση, αφού και η επόμενη Τρίτη είναι εξίσου σημαδιακή Ηλενημέρωνέ με!
και μάλιστα από τώρα καπαρωμένη αφού την άλλη Τρίτη θα δημοσιευτούν τα
Afistemenaziso στη
Καλώς τα αποτελέσματα της ψηφοφορίας για τη Λέξη της Χρονιάς. Αν δεν έχετε ακόμα Η ΛΕΞΗ ΤΟΥ 2019
δεχτήκαμε… ψηφίσει, μπορείτε να το κάνετε τώρα!
Pedis στη Καλώς τα
δεχτήκαμε… Η σημερινή συνέχεια είναι η τρίτη. Η προηγούμενη βρίσκεται εδώ. Σήμερα
Pedis στη Καλώς τα περνάμε στο δεύτερο κεφάλαιο της νουβέλας.
2
sarant στη Καλώς τα
Έμεινε για λίγην ώρα σιωπηλός και συλλογισμένος. Εμείς, μ’ όλο που μας
Μαρία στη Καλώς τα
είχε συναρπάσει η αφήγησή του δεν λέγαμε λέξη. Περιμέναμε τη συνέχεια.
Πέπε στη Καλώς τα Είχαμε απομείνει απ’ όλο το τάγμα πέντε. Ο Πρεκεζές σκοτώθηκε, το ίδιο κι ο
Καμαρινός, όπως μάθαμε τότε…
Spiridione στη Καλώς
τα δεχτήκαμε…
«Για στάσου» τον διέκοψα, «ο Καμαρινός, ο Αρίστος Καμαρινός εννοώ,
Γιάννης Ιατρού στη γλίτωσε».
Καλώς τα
Το ξέρω πως γλίτωσε, τότε όμως είχαμε ακούσει πως σκοτώθηκε. Αργότερα μάθαμε την αλήθεια, πως έμεινε
Δύτης των
νιπτήρων στη Καλώς κρυμμένος δεκατρία ολόκληρα χρόνια στο υπόγειο του σπιτιού ενός φίλου του, μέσα στην Καλαμάτα! Σκοτώθηκαν ΤΟ ΚΑΙΝΟΥΡΓΙΟ
τα δεχτήκαμε… όμως όλοι οι άλλοι ηγέτες του αντάρτικου, ο Σταθάκης, ο Κανελλόπουλος, ο Σφακιανός, ο Ρογκάκος, ο Μπασακίδης,
ΒΙΒΛΙΟ (2018)
ο Πέρδικας, όλοι. Δύο μονάχα παραδόθηκαν, ο Μπελάς και ο Κονταλώνης. Ο στρατός, αφού ξεκαθάρισε τη βόρεια
Πρόσφατα κείμενα Πελοπόννησο, ήρθε στα μέρη μας και αυτή τη φορά μας διέλυσε. Δεν ήταν μονάχα η τρομακτική διαφορά σε μαχητές
και πολεμικό υλικό, ήταν πως δεν είχαμε πια κανένα έρεισμα στα χωριά, ακόμα και στα τελείως δικά μας.
Καλώς τα δεχτήκαμε…
Οι Αρβανίτες της Αττικής Ο κόσμος είχε τρομοκρατηθεί. Δεν ήταν μαζί μας. Φοβόντουσαν να μας δώσουν την παραμικρή πληροφορία, γιατί θα
και το 1821 (άρθρο του τους χαρακτήριζαν «αυτοαμυνίτες» ή «καπαπίτες» και τους περίμενε ντουφέκι. Ούτε νερό μας δίνανε, μην τους
Θ. Πάγκαλου) Privacy & Cookies: This site uses cookies. By continuing to use this website, you agree to their use.
πούνε «ληστοτρόφους», οπότε θα τους έστελναν εξορία. Πίσω από το Στρατό αλωνίζανε οι χιτομάυδες. Εσείς που
Υπουργοί και υπηρέτες To find out more,
Κλείσιμο και αποδοχή
Όταν ο Σεφέρης είδε τον είχατε πάει στην including how
Αθήνα, δεν to control
μπορείτε cookies,αυτά
να συλλάβετε see που
here: Cookie
γίνονταν Policy
εδώ. Δεν πιάνανε πια αιχμαλώτους. Μόλις
Αλέξη Ζορμπά στο σινεμά τους έπιαναν τους εκτελούσαν. Πολλούς αξιωματικούς μας τους λυντσάρανε ή τους έκαψαν ζωντανούς. Γέμισαν οι
Μια συνέντευξη και στύλοι και τα δέντρα με κομμένα κεφάλια.
μια παρουσίαση
Η Νίτσα, η μανιόλια και τα
Εμείς οι πέντε που είχαμ’ απομείνει, όλη τη μέρα λουφάζαμε σε κάτι πουρνάρια και τη νύχτα ψάχναμε να βρούμε
χόρτα της (διήγημα
του gpointofview) τίποτα να φάμε και για κανένα δικό μας σπίτι. Είχαμε ρέψει από την πείνα και το κρύο. Βλέπεις ήμασταν στα τέλη του
Προστατευόμενα Οχτώβρη το ’49 αλλά εκείνη τη χρονιά ο χειμώνας στα βουνά ήρθε πρώιμα. Εκτός από την πείνα, το κρύο και την
μεζεδάκια κούραση, μεγάλο πρόβλημα ήταν και το πού θα αποπατούσαμε. Δε θα το πιστέψεις μια που δεν έκανες διωκόμενος,
Και πάλι για τους αλλά είναι αλήθεια. Έπρεπε να προσέχουμε πού θα τα κάναμε. Κι αυτό ο Πέρδικας μας το είχε μάθει και μάλιστα
άσπονδους φίλους
εμπράκτως. Μια μέρα του Αυγούστου του ’48, αποκόπηκε από το τάγμα και έψαχνε όλη τη νύχτα να μας βρει σε μια
Η πλάνη του πολιτικού Follow
βιγκανισμού και περιοχή όμως όπου περνούσαν και αποσπάσματα του στρατού. Την προηγούμενη μέρα, που ήταν κι αυτός μαζί μας,
η λογοκρισία είχαμε φάει ένα σωρό σύκα. Λοιπόν το ξημέρωμα βρήκε σε μιαν άκρη του δάσους τα ίχνη μας, ξέρεις τώρα.
Ο Αϊνστάιν, η Ένωση Ανασκαλεύοντάς τα λοιπόν, είδε πως ήταν όλα γεμάτα με εκείνα τα ψιλά σπόρια των σύκων. Έτσι ήταν σίγουρος πως
ΤΟ
Ελλήνων Φυσικών και οι
κάπου εκεί κοντά βρισκόμασταν και πράγματι σε λίγο μας βρήκε. Βλέπεις τότε δε φυλαγόμασταν, γιατί ελέγχαμε την ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΟ
«αιρετικές απόψεις»
Χθόνια Οδύσσεια (διήγημα περιοχή, ήμασταν συγκροτημένο τάγμα και με μεγάλη δύναμη πυρός. Τώρα όμως είχαμε απομείνει πέντε ΒΙΒΛΙΟ
του Δημ. Σαραντάκου) – 7 κυνηγημένοι με δέκα σφαίρες ο καθένας στο ντουφέκι του και δυο χειροβομβίδες όλες κι όλες. Δεν έπρεπε λοιπόν να
Τρεις χώρες σε τρεις ώρες αφήνουμε πουθενά ίχνη μας.
Ένα παιδί 11 χρονών
Μεταβαλεντινικά
μεζεδάκια Τους είπα να τραβήξουμε για το χωριό μου. Ήξερα πως ήταν έρημο και πίστευα πως δε θα είχε εκεί χιτομάυδες.
Είναι ρομαντικοί αυτοί Ύστερα εκεί κοντά ήταν η σπηλιά. Στην ανάγκη, εύκολα θα φτάναμε ώς αυτήν. Στο δρόμο όμως, κοντά πια στο
οι Ρωμαίοι χωριό μου, ο Μιχάλης κι ο Θόδωρος μείνανε. Από την πείνα και την κούραση δεν μπορούσαν ούτε τα πόδια τους να
πάρουν. Βρεθήκαμε σε πολύ δύσκολη θέση. Να τους αφήναμε, θα τους έβρισκαν οι άλλοι και θα τους σκότωναν, άσε
Κατηγορίες που μπορεί να τους βασανίζανε για να μάθουν πού ήμασταν οι υπόλοιποι. Ο Επίτροπος είχε πέσει σε βαθιά συλλογή.
Αμίλητος, κοιτούσε τον ήλιο που έγερνε στα βουνά της Μεσσηνίας και όλο σκεφτόταν. Τη λύση την έδωσε ο
Όχι στα λεξικά καημένος ο Μιχάλης. Όπως είχανε πέσει δίπλα δίπλα με τον Θόδωρο, τον είδα να τον αγκαλιάζει σφιχτά κι αμέσως
Αναμνήσεις άκουσα το σμπάρο από τη χειροβομβίδα. Μείνανε κι οι δυο στον τόπο. Κινήσαμε να φύγουμε από κει, γιατί ο κρότος
Γελοιογραφίες από την έκρηξη, αν και πνιγμένος από τα κορμιά τους, πρέπει να ακούστηκε μακριά. Ο Επίτροπος όμως μας έγνεψε
να περιμένουμε, τους έψαξε, πήρε ότι χαρτιά είχανε πάνω τους (ξέραμε πως ο Θόδωρος κρατούσε ημερολόγιο),
Γενικά γλωσσικά
Γλωσσικοί μύθοι πήραμε τα όπλα και τις σφαίρες τους και τους αφήσαμε εκεί. Δεν είχαμε καιρό ούτε να τους θάψουμε.
Δημήτρης Είχαμε φτάσει στο φρύδι της πλαγιάς όταν ακούσαμε πίσω μας πυροβολισμούς. Ήταν καμιά πενηνταριά χιτομάυδες.
Σαραντάκος
Δύο κρατούσαν στα χέρια τους και μας έδειχναν τα κεφάλια των συντρόφων μας κι οι άλλοι πυροβολούσαν με τα
αυτόματά τους. Βέβαια έριχναν στο γάμο του Καραγκιόζη, γιατί ήμασταν αρκετά μακριά για το βεληνεκές των
Διηγήματα Εκλογές Τόμσον. ΕΝΑ ΑΚΟΜΑ
Επαναλήψεις
ΒΙΒΛΙΟ
Επετειακά «Στη σπηλιά» φώναξε ο Επίτροπος.
Επικαιρότ Κατηφορίσαμε τρέχοντας τη σάρα. Ο κακομοίρης ο Γιάννης, που ήταν από μέρες ξυπόλυτος, βραδυπορούσε. Πώς να
τρέξει στον κατήφορο με τα μυτερά κράκουρα; Εγώ κι ο Επίτροπος είχαμε πια φτάσει κάτω στον πάτο της κοιλάδας,
ητα που ήταν γεμάτη με σκίνα, κουμαριές και ασφάκες, που όσο να ’ναι μας έδιναν μια κάλυψη κι αυτός ήταν ακόμα στη
μέση της σάρας. Τότε τους είδαμε τους χίτες να προβάλουν στο φρύδι της πλαγιάς κι αμέσως άρχισαν να ρίχνουν με
Ετυμολογι τα Τόμσον. Δε δώσαμε σημασία. Ακόμα κι ο Γιάννης ήταν μακριά για να τον βρει σφαίρα. Ύστερα στον πάτο της
κοιλάδας είχε πια σκοτεινιάσει. Τότε όμως άστραψε πάνω μας μια φωτοβολίδα, που έκανε τη νύχτα μέρα.
κά Ταυτόχρονα ακούσαμε το βαθύ κροτάλισμα του Μπρεν και είδαμε το Γιάννη να πέφτει, λες και τον έκοψαν στα δύο.
Δίπλα μας σκόρπισαν φύλλα και κλαριά από τα σκίνα, θερισμένα από τις σφαίρες.
Εφημεριδογραφικ
«Σκούρα τα πράματα. Τρέχα» μου φώναξε ο Επίτροπος.
άΙστορίες
Τρέξαμε όσο πιο γρήγορα μπορούσαμε. Η κοιλάδα στένευε και γινόταν φαράγγι. Ήξερα πως στο τέρμα του βρισκόταν
λέξεων η σπηλιά. Το μαρτυρούσε το μικρό ρυάκι που πήγαζε απ’ αυτήν κι αυτό μας έδωσε θάρρος. Ποτέ μου δεν είχα τρέξει
τόσο πολύ. Η σπλήνα μου είχε γίνει σαν πέτρα και σχεδόν είχε κοπεί η αναπνοή μου. Πίσω μας πέφτανε ριπές από τα
Κοτσανολόγιο
αυτόματα και το οπλοπολυβόλο. Άκουσα δίπλα μου τον Επίτροπο να βλαστημάει:
Λεξικογραφικά
Λογοτεχνία «Να πάρει ο διάολος με βάρεσαν».
Μαργαριτάρι Σταμάτησα και γύρισα κοντά του, τον είδα που κούτσαινε και το πρόσωπό του ήταν κατακίτρινο.
ΕΝΑ ΑΛΛΟ ΒΙΒΛΙΟ
α Μεζεδάκια
«Δεν είναι τίποτα, προχώρα, ξώφαλτσα με πήρε».
Μεταμπλόγκειν
Μεταφραστι «Ακούμπα πάνω μου» του λέω. Έπιασα το ένα του χέρι και το πέρασα στον ώμο μου. Ευτυχώς σε είκοσι μέτρα
μπροστά μας είδα τη μαύρη μπούκα της σπηλιάς και μπροστά της τη μεγάλη λούμπα με το νερό που έβγαινε από
κά Μηνολόγιο Μποστ αυτήν και τροφοδοτούσε το ρυάκι. Χωρίς δισταγμό βούτηξα μέσα, τραβώντας και τον Επίτροπο. Το νερό θα έσβηνε
Ορθογραφικά τα ίχνη μας, ακόμα και τα αίματα από την πληγή του. Μου φάνηκε πως κάναμε μιαν ώρα να φτάσουμε ώς το
Παρουσίαση άνοιγμα, τσαλαβουτώντας στα νερά του ρυακιού.
βιβλίου Ποίηση Οι χίτες μείνανε στην κορφή της πλαγιάς ρίχνοντας συνεχώς. Ρίξανε άλλη μια φωτοβολίδα αλλά εμείς ήμασταν
Πρόσφατη κρυμμένοι στα σκίνα και δε μας είδαν, ούτε κοτούσαν να κατηφορίσουν τη σάρα, καθώς είχε πια σκοτεινιάσει
αρκετά. Αυτό μου δυνάμωσε την ελπίδα, πως δε θα καταλάβαιναν ότι κρυφτήκαμε στη σπηλιά. Άλλωστε η ύπαρξή
ιστορία Τραγούδια της ήταν άγνωστη σε όλους και η μπασιά της ήταν σχεδόν σκεπασμένη με σκίνα κι αρκουδόβατους και μονάχα όποιος
Φιλοξενίες είχε ξαναμπεί θα την εύρισκε.
Φρασεολογικά
Την ώρα που πεσμένοι στα τέσσερα γλιστρούσαμε μέσα, στη σπηλιά, έσκασε μια χειροβομβίδα. Ευτυχώς έπεσε
αρκετά μακριά μας. Μπήκα σούρνοντας μέσα, τραβώντας τον σύντροφό μου από το σακάκι του. Ήξερα πως αν
προχωρούσαμε κάπου δέκα μέτρα η μπασιά έστριβε και γινόταν ακόμα πιο στενή. Από κει και πέρα ούτε ντουφεκιά θα
ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ
μας έπιανε και ήμουνα σίγουρος πως κανένας από τους διώκτες μας, κι αν ακόμα ανακάλυπταν τη μπασιά, δε θα
κοτούσε να τρυπώσει στο κατόπι μας. Ήταν τόσο πηχτό το σκοτάδι εκεί μέσα, που αν δεν είχες ξαναμπεί
αγριευόσουνα.
Ευτυχώς ήξερα καλά τα κατατόπια. Σε μια κουφάλα του βράχου βρήκα το κουτί από λουκούμια με τα σπερματσέτα
που είχε μέσα και δίπλα του το σιδερένιο κουτί με τα σπίρτα. Κατάφερα και άναψα ένα κερί και το ’δωσα στον
Επίτροπο να το κρατάει. Ξέραμε κι οι δύο από την προηγούμενη επίσκεψή μας πως σε είκοσι το πολύ μέτρα η μπασιά
φάρδαινε. Τώρα σερνόμασταν στο πιο στενό κομμάτι της. Σα σωλήνας ήτανε. Άκουγα τον Επίτροπο να βογκάει.
«Πονάς, σύντροφε;»
«Δεν έχω τίποτα, θα τα καταφέρω»
Αυτό το σούρσιμο στο στενό λαγούμι, που τα τοιχώματά του ήταν βρεμένα από το νερό που κυλούσε, ήταν οι πιο
μαρτυρικές στιγμές που πέρασα. Είχα και τον τραυματισμένο, που έπρεπε να σέρνω από το σακάκι του. Ευτυχώς
ήμασταν κι οι δύο πετσί και κόκαλο και χωρούσαμε να περάσουμε. Ένας χοντρύτερος από μας θα είχε φρακάρει.
Κάποτε φτάσαμε στον «υπόγειο ναό». Ήμουνα τόσο ξεθεωμένος, που σα βρέθηκα σε ένα στεγνό ίσιωμα, και
νοιώθοντας κάτι σαν ασφάλεια, οι δυνάμεις μου μ΄ εγκατέλειψαν κι έπεσα ξερός.
Ούτε ξέρω πόσο κοιμήθηκα και όταν ξύπνησα δεν μπορούσα στην αρχή να θυμηθώ πού ήμουν. Είδα πως ο Επίτροπος Blogroll
με είχε σκεπάσει με μια κουβέρτα. Ο ίδιος είχε ανάψει ένα φανό θυέλλης και απ’ ό,τι κατάλαβα είχε βάλει στεγνά
ρούχα και είχε περιποιηθεί το τραύμα του. Ο ιστότοπος του Νίκου
Σαραντάκου
«Ένα σπερματσέτο έκαψα ώσπου να βρω τα φανάρια και το πετρέλαιο. Εσύ κοιμόσουνα του καλού καιρού» μου λέει. WordPress.com
WordPress.org
«Καλά που βρήκα αλλαξιές και ολόκληρες στολές και για τους δυο μας. Σήκω ν’ αλλάξεις και να ντυθείς» συνέχισε.
Γράμματα και
«Πώς πάει το πόδι σου;» τον ρώτησα. τέχνες
«Ευτυχώς δεν είναι σοβαρό το τραύμα. Διαμπερές είναι, δε μου πείραξε ούτε κόκαλο ούτε τένοντα, μόνο αιμορραγία Galeria Hispanica
είχα αλλά κι αυτή τη σταμάτησα. Σ’ εκείνο το μικρό κιβώτιο βρήκα επιδέσμους, οινόπνευμα, ιώδιο, ό,τι χρειάστηκα. Αλωνάκι της ποίησης
Ενθέματα
Φτάνει μόνο να μη μολύνθηκε όταν περάσαμε μέσα από το νερό και τις λάσπες». Παμπάλαιο νερό
Ποιείν
Καθώς πέταξα τα βρώμικα και υγρά ακόμα ρούχα μου και πήγα να βάλω τα στεγνά, με είδε πως συγκρυάστηκα. Το φιστίκι
Φιλάδελφος,
«Κρυώνεις έ; Σε βλέπω που τουρτουρίζεις. Δεν είναι ώρα να πουντιάσεις. Θα εφαρμόσουμε το φάρμακο του μεταφραστικό
ηλεπεριοδικό
αντάρτικου» μου λέει και με βοήθησε να αλειφτώ από τη μέση και πάνω με φωτιστικό πετρέλαιο. Αισθάνθηκα μια
ζεστασιά να με τυλίγει κι όταν φόρεσα τα στεγνά μου ρούχα ήμουν άλλος άνθρωπος, ούτε σύγκρυο ένιωθα, ούτε
Γλωσσολόγια
τρεμούλα.
Ανορθογραφίες
«Θαυματουργό έ;» μου λέει ικανοποιημένος. «Διώχνει και τις ψείρες. Μόνο μη γελαστείς και το τρίψεις καθώς
Γιάννης Χάρης
αλείβεσαι, γιατί θα βγάλεις φουσκάλες». Κατόπιν συνέχισε: Ηλληνιστεύκοντος
Λεξιλογία (φόρουμ των
«Έκατσα κι έκανα απογραφή των εφοδίων μας. Έχουμε πενήντα κονσέρβες κορνμπήφ, τριάντα κουτιά γάλα εβαπορέ, μεταφραστών)
δέκα μ’ αυτό το μαλακό κίτρινο τυρί και ένα κιβώτιο γαλέτες. Υπολογίζω πως θα μας φτάσουνε για δυο και για τρεις Λογοράμματα
Νέος Τιπούκειτος
στην ανάγκη, μήνες». Έδειχνε πολύ ικανοποιημένος.
Περιγλώσσιο
Φοίβος Παναγιωτίδης
Άνοιξε δυο κονσέρβες κρέας, τρύπησε και δυο κουτιά γάλα και κάτσαμε να φάμε. Τότε φάνηκε η πείνα που μας Lexigram
έδερνε. Δεν μπορώ να πω πως χορτάσαμε, αλλά εγώ τουλάχιστον στυλώθηκα. Linguarium
«Μόνο με το φωτισμό δεν ξέρω τι θα κάνουμε. Τα σπερματσέτα είναι μόνο για ώρα ανάγκης. Θα ανάβουμε μόνο ένα Φίλοι στη
φανάρι πετρελαίου για να μη στραβωθούμε ολότελα. Το πετρέλαιο όμως δε θα κρατήσει πολύ. Ξύλα ή έστω μπλογκόσφαιρα
ξερόκλαδα για να ανάψουμε δεν υπάρχουν. Θα μας περονιάσει και η υγρασία. Πρέπει να βρούμε κάποια λύση» μου
λέει σαν αποφάγαμε Dr Siebenmal
Gravity and the Wind
«Πόσο λες να χρειαστεί να μείνουμε στη σπηλιά, Επίτροπε;» Όψεις και απόψεις στις
Σπέτσες
Αθήναιου βορβορυγμοί
«Κόφτο αυτό το Επίτροπε, ρε Ηλία, δυο κυνηγημένοι είμαστε, δεν αποτελούμε καμιά μονάδα. Να με λες Γρηγόρη». Αλλού Φαν Μαρξ
Γευστικές νοστιμιές
«Εντάξει, Γρηγόρη. Πόσο λες να μείνουμε εδώ μέσα γιατί μίλησες προηγουμένως για δυο ή τρεις μήνες κι Δύτης των νιπτήρων
αγριεύτηκα». Δικτυακό τεφτέρι
Ελληνικά, σκακιστικά,
πολιτικά
«Βρε δεν είπα πως θα μείνουμε τόσον καιρό, είπα πως τα τρόφιμα θα μπορούσαν να κρατήσουν τόσο. Εγώ λέω να Η καλύβα ψηλά στο βουνό
αποτολμήσουμε μια κατόπτευση έξω από τη σπηλιά». Μεσημέρι από νύχτα
Ο σκύλος της Βάλια
«Θα πάω εγώ» του λέω, «εσύ δε θα μπορέσεις να σουρθείς στο λαγούμι με το τραύμα σου». Κάλντα
Ο άνθρωπος από τη
Μαντζουρία
«Σύμφωνοι, αλλά τα μάτια σου δεκατέσσερα, μη μας πάρουν είδηση. Μπορεί να έχουν κάτσει απόξω και να Πόντος και αριστερά
παραφυλάνε. Υπολογίζω πως έξω θα είναι τώρα μεσημέρι». Παπούλης
Παναγιώτης Κονιδάρης
Άναψα ένα φανάρι, εφοδιάστηκα καλού κακού με δυο σπερματσέτα και ένα κουτί σπίρτα, πήρα κι ένα πιστόλι και Ροΐδη εμμονές
ΣΥΡΙΖΑ Λουξεμβούργου
σφαίρες και ξεκίνησα. Το πέρασμα του λαγουμιού, από τον «υπόγειο ναό» ώς τη μπασιά, αυτή τη φορά μου φάνηκε
Σκακιστικό μπλογκ (νέα
εύκολο. Ίσως γιατί ήμουνα ξεκούραστος και φαγωμένος. Όταν έφτασα στη μπασιά με τύφλωσε το φως της μέρας. Τα διεύθυνση)
μάτια μου κάνανε ώρα να συνηθίσουν. Από εκεί που βρισκόμουν δεν έβλεπα και πολλά πράματα. Αποφάσισα να βγω Σοφία Κολοτούρου
πιο έξω. Κρατώντας το πιστόλι μου στο χέρι, βγήκα από τη μπούκα της σπηλιάς, και προχώρησα πολύ προσεχτικά στο Τέταρτος κόσμος
φαράγγι. Δε φαινόταν ψυχή πουθενά, ούτε άνθρωπος, ούτε ζωντανό, εκτός από κάτι πουλιά, όρνια θα ήτανε, που Το ιστολόγιο του Ρογήρου
Φιλοσοφία και ζωή
πετούσανε ψηλά. Κοιτώντας όμως το έδαφος πιο προσεχτικά είδα σημάδια πως είχαν περάσει πρόσφατα από το Χασοδίκης
φαράγγι άνθρωποι. Βρήκα πεταμένο ένα κουτί από τσιγάρα και μια άδεια χαρτοσακούλα. Δεν ήταν ούτε σκόπιμο Stazybo Horn
ούτε συνετό να προχωρήσω άλλο. Πριν γυρίσω πίσω σκέφτηκα και δεμάτιασα όσα ξερόκλαδα μπόρεσα, να έχουμε ν’
ανάψουμε φωτιά, συλλογίστηκα. Όταν χώθηκα στη σπηλιά τράβηξα κι έκλεισα τη μπασιά της με κλαδιά από σκίνα, να Τροφοδοσίες
μη φαίνεται.
RSS - Δημοσιεύσεις
(Συνεχίζεται) RSS - Σχόλια
Περαιτέρω:
 Email  Facebook  Twitter
Μου αρέσει!
Αρέσει σε 3 bloggers.
Σχετικά
Χθόνια Οδύσσεια (διήγημα Χθόνια Οδύσσεια (διήγημα Χθόνια Οδύσσεια (διήγημα

του Δημ. Σαραντάκου) - 7 του Δημήτρη Σαραντάκου) του Δημήτρη Σαραντάκου)
σε "Δημήτρης Σαραντάκος" –5 –6
σε "Δημήτρης Σαραντάκος" σε "Δημήτρης Σαραντάκος"
This entry was posted on 24 Δεκεμβρίου, 2019 στις 09:40 and is filed under Δημήτρης Σαραντάκος, Διηγήματα,
Εμφύλιος, Μάνη, Πελοπόννησος. Με ετικέτα: Αρίστος Καμαρινός, Ο βενετσιάνικος καθρέφτης. You can follow any
responses to this entry through the RSS 2.0 feed. You can leave a response, ή trackback from your own site.
82 Σχόλια to “Χθόνια Οδύσσεια (διήγημα του Δημήτρη Σαραντάκου) – 3”
1. Χαρούλα said
24 Δεκεμβρίου, 2019 στις 09:48
Καλημέρα! Και του χρόνου γεροί!
Κάλαντα Δυτικής Θράκης
2. Γιάννης Ιατρού said

Τι γίνεται ρε παιδιά; Εδώ και μισή ώρα η ανάρτηση και ένα σχόλιο μόνο; Θ’α ΄χετε βγει όλοι να πείτε τα
κάλαντα, ε; 🙂 🙂
Καλημέρα Χαρούλα, και του Χρόνου, με υγεία!
3. Δύτης Των Νιπτήρων said

http://www.katiousa.gr/istoria/prosopa-istoria/morfes-tou-kke-kai-ton-taksikon-agonon-
aristos-kamarinos/ (συγγραφική αδεία τα δεκατρία χρόνια στο υπόγειο)
4. Triant said
Καλημέρα.
Χαρούλα, και του χρόνου.
5. Παναγιώτης Κ. said
Με ενδιαφέρον περιμένουμε την συνέχεια.

Ο Δημ. Σαραντάκος σε βάζει στο «κλίμα» των γεγονότων εκείνης της άγριας εποχής και μια συμπάθεια
δημιουργείται για τους διωκόμενους. Προφανώς, δεν είναι έτσι τα πράγματα…
Η μελέτη της Ιστορίας είναι σαν τα…κεράσια. Βάζεις το χέρι στο πανέρι να πάρεις ένα και ανασύρονται
δυο-τρία.( Την παρομοίωση αυτή την διάβασα στον Σκαρίμπα)
Για παράδειγμα, μου δημιουργήθηκε το ερέθισμα να διαβάσω πιο λεπτομερειακά την Οκτωβριανή
Επανάσταση και πως την προσέλαβαν στην Ελλάδα οι αντάρτες του ΕΛΑΣ πρώτα και του ΔΣΕ αργότερα.
Να διαβάσω για τις ακρότητες κατά την Οκτωβριανή Επανάσταση (οι Πόντιοι έχουν οδυνηρές εμπειρίες)
και τις …ιδέες που πήραν οι αντάρτες για τον αγώνα τους. Ήταν αυτές οι…ιδέες που έκαναν τον
Ζαχαριάδη να μιλήσει για υπερβασίες.
(Υπενθύμιση: Ο Ζαχαριάδης ήρθε στην Αθήνα τον Μάη του ΄45 από το Νταχάου όπου εκρατείτο και η
Συμφωνία της Βάρκιζας έγινε στις 12 Φεβ.1945 αφού είχαν προηγηθεί τα Δεκεμβριανά ή αλλιώς, η μάχη
της Αθήνας).

5: Το «προφανώς» από που βγαίνει;
7. Sarant said
Καλημέρα, χρόνια πολλά, και του χρόνου. Ευχαριστώ πολύ για τα πρώτα σχόλια!
3 Όχι και τόσο συγγραφική αδεία -τρία χρόνια στο υπόγειο και άλλα δέκα κρυμμένος στο σπίτι του.
8. ΣΠ said
Καλημέρα, χρόνια πολλά, χαρούμενες γιορτές για όλο τον κόσμο.
Έτσι όπως διαβάζουμε το διήγημα σε δόσεις μένει κάθε φορά η επιθυμία για την συνέχεια. Πόσες
συνέχειες απομένουν;
9. Γιάννης Κουβάτσος said

«Ο Δημ. Σαραντάκος σε βάζει στο «κλίμα» των γεγονότων εκείνης της άγριας εποχής και μια συμπάθεια
δημιουργείται για τους διωκόμενους. Προφανώς, δεν είναι έτσι τα πράγματα…»
Είναι αλήθεια ότι η ανάγνωση επεισοδειακής μικροϊστορίας είναι γοητευτική και συναρπαστική, αλλά δεν
σου δίνει τη γενική εικόνα της εποχής και μπορεί να συμπαθήσεις τους πρωταγωνιστές και τα βάσανά
τους, αν και διαφωνείς με την ιδεολογία και τα κίνητρα της δράσης τους.

10: ΕπεισοδΙακής, διορθώνω.
11. ΧριστιανoΜπoλσεβίκoς said

Μου χάλασε λίγο τη γιορτινή διάθεση, αλλά διαβάστηκε με αυξανόμενο ενδιαφέρον.
Καλά Χριστούγεννα στους συσχολιαστές. Και του χρόνου με υγεία.

5 Χωρίς ακρότητες δεν υπήρξε καμία επανάσταση και κανένα λαϊκό κίνημα (κάποιων είχε γυαλίσει πολύ το
μάτι!!).
Θα καταδικάσουμε τις επαναστάσεις και τα κινήματα ή αυτούς που τις προκάλεσαν καταπιέζοντας και
κλέβοντας;
13. ΚΩΣΤΑΣ said

Ναι, σήμερα είναι διαφορετικό το κλίμα. Συγκινητική η προσωπική ιστορία του αφηγητή, αλλά χάρηκα
πολύ τα όμορφα και χαρούμενα παιδικά πρόσωπα που κατά ριπάς μας έλεγαν τα κάλαντα, τα φιλοδώρησα
όσο μπορούσα καλύτερα. Κατά συνέπεια δεν έχω διάθεση για περαιτέρω εμφυλιοπολεμικά σχόλια.
Χρόνια πολλά σε όλους.
14. Sarant said

Eυχαριστώ για τα νεότερα!
15. Dryhammer said

Καλημέρα και χρόνια πολλά, με αγάπη και υγεία
ΚΑΛΑΝΤΑ ΣΤΑ ΤΟΥΡΚΙΚΑ (ΠΑΦΡΑ ΤΟΥ ΠΟΝΤΟΥ)

12: Όχι, αλλά οι «ακρότητες» (ευφημισμός για ειδεχθή εγκλήματα και σφαγές) των επαναστάσεων
φέρνουν συνήθως στην εξουσία αδίστακτους τυχοδιώκτες και εμμονικούς και αδυσώπητους ιδεολόγους
και καθεστώτα τρόμου. Εξαιρώ τις εθνικές απελευθερωτικές επαναστάσεις, που έχουν μαζικό χαρακτήρα
και στοχεύουν σε ρεαλιστικούς στόχους όπως η εθνική ανεξαρτησία και όχι στην εγκαθίδρυση επίγειων
«παραδείσων».

Χτυπάνε λοιπόν κουδούνια σε σπίτια εκεί πάνω ε; Εδώ στο νότο μόνο σε μαγαζιά πια (φταίει και η
ερήμωση, λόγω αιρμπιενμπή…)

13: Εμένα, τέτοια ώρα, κανένα παιδάκι δεν μου χτύπησε την πόρτα για τα κάλαντα. Προφανώς οι γονείς
φοβούνται να τα αφήσουν να μπαίνουν σε πολυκατοικίες και πηγαίνουν μόνο σε μαγαζιά. Το κλίμα
κανονικότητας και ασφάλειας δεν εμπεδώθηκε ακόμα και το λέω με λύπη.

17 Ναι, έχω και την υποψία ότι μεταξύ τους οι ομάδες γνωρίζονται και δίνουν σύρμα πού ανοίγουν και
δίνουν και καλό φιλοδώρημα. όλα τα παιδάκια περιποιημένα και ευγενέστατα. 3-4 οπτικά μου φάνηκαν ότι
είναι τσιγκανάκια, αλλά μου έκανε εντύπωση που μετά τα κάλαντα είπαν και κοινές ευχές, χρόνια πολλά,
καλά Χριστούγεννα! 😉
20. ΣτοΔγιαλοΧτηνος said

13/17
Εδώ στα κεντρικά κουδουνίζουν τα κέρματα στην τσέπη μου αλλά ψυχή δεν έχει διαβεί την ορθάνοιχτη
πόρτα, ούτε ακούω τπτ στη γειτονιά. Αν θυμάμαι καλά, τα ίδια και πέρυσι.
Δύτα μου, άσε, μεγάλο καθίκι αυτός ο ερπιπής, κακοχρονονάχει 🙂

Σου έστειλα πάλι χαιρετίσματα και χρονομετρώ τις επιδόσεις του χαμπερτζή, αλλά πάρε και μια
προκαταβολή με τις ευχές μου 🙂

Όσα παιδιά ρώτησα στο σχολείο, το ίδιο μου είπαν: Δεν πάνε σε πολυκατοικίες, μόνο στη δική τους και σε
γνωστούς τους ενοίκους, δεν τα αφήνουν οι γονείς τους. Δεν τους αδικώ, έχουν κάθε λόγο να φοβούνται.
Κατά τα άλλα, για τους κυβερνώντες και τα μιντιακά φερέφωνά τους το αίσθημα ασφάλειας των πολιτών
αυξάνεται όσο μειώνεται ο αριθμός των κατειλημμένων κτιρίων. Προφανώς πιστεύουν και οι ίδιοι τις κατά
παραγγελίαν δημοσκοπήσεις. Τέλος πάντων, ας τ’ αφήσουμε σήμερα τα πολιτικά, απλώς στεναχωριέμαι
που χάθηκε το μοναδικό χιστουγεννιάτικο έθιμο που επιβίωνε ακόμα στην Αθήνα.

Χτήνος δεν βλέπω να τον συναντώ φέτος τον χαμπερτζή, οπότε ανταποδίδω από δω 🙂
23. ΚΑΒ said

Καλημέρα. Χρόνια πολλά.
>> Βρήκα πεταμένο ένα κουτί από τσιγάρα και μια άδεια χαρτοσακούλα.
Αλήθεια οι χαρτοσακούλες από πότε άρχισαν να χρησιμοποιούνται;
24. Sarant said

17-18 Ισχύει, και σε μας μόνο συγγενείς ήρθαν
25. Stazybο Hοrn said

17: Είσαι σε μονοκατοικία, γι’ αυτό. Οι πολυκατοικίες έχουν κίνηση, γιατί αυξάνουν την πιθανότητα να
ανοίξει κάποια πόρτα.

16 Κρίμα να θεωρούνται μαζικές μονο οι εθνικές επαναστάσεις. Περισσότερο κρίμα να θεωρούνται

ουτοπικοί όλοι οι αγώνες για κοινωνική δικαιοσύνη.

17-18, 24 κλπ.
Τα κάλαντα θα τα λένε πλέον μέσω skype και συναφών μέσων, γι αυτό! 👎😡🎸🎸

25 Ε και τι κοστίζει να χτυπήσεις ένα κουδούνι περνώντας;
29. Χαρούλα said

Ξέρω, ξέρω οι αγώνες δεν έχουν Κυριακάς και εορτάς, αλλά βαρύ, στενάχωρο και μεγάλο για παραμονή,
με ένα σωρό δουλειές και γιορτινή διάθεση. Τώρα το διάβασα, καλό αλλά δεν είχα το μυαλό οοοόλο
σ’αυτό. Για μένα αδικήθηκε. Θα το ξαναδιαβάσω πριν την επόμενη συνέχεια.
Είχα την χαρά να απολαύσω την παρθενική εμφάνιση 4χρονης πιτσιρίκας της οικοδομής να παλεύει με τον
μπαμπά να καλαντίσει! Καλά που ήταν κι αυτή! Δυό χρόνια τώρα, πολυκατοικία του κέντρου, μηδέν
καλαντιστές. Στους δρόμους όμως ενήλικες από κάθε σύλλογο και σωματείο περιοχής του Νομού,
εφαρμόζει τα έθιμα του! …Πολυπολιτισμική πρωτεύουσα κι η Αλεξανδρούπολη!😅😂🎄
….και επι γης Ειρήνη
30. Stazybο Hοrn said

28: Ε, ναι, αν περνάς…
31. ΣτοΔγιαλοΧτηνος said

23 Απ’ αυτά που διαβάζω στο ίντερνετ όχι νωρίτερα από το 105 μ.Χ. 🙂

Δεν τα είπαμε, να τα πούμε!

26: Δεν είπα αυτό, αλλά μην πιάσουμε, μέρες που ‘ναι, τον Λένιν, τον Τρότσκι, τη Ρόζα, τον Μπερνστάιν,
τον Κάουτσκι και τα άλλα παιδιά. ☺
34. Σωτήρς said

Καλημέρα και καλά Χριστούγεννα σε όλους! Μ’αρέσει το διήγημα και αναμένουμε την συνέχεια.
Πάντως το πρωί στον ηλεκτρικό δεν είχαμε παράπονο, σε κάθε στάση και διαφορετικός καλαντιστής.
Φιλοδώρησα μόνο έναν μικρό με τη μάνα του γιατί φιλοτιμήθηκε και είπε πάνω από δύο στροφές. Οι
υπόλοιποι στο «χαίρε η φύσις όλη» σταματούσαν!

@6.Κυρίως από τη βιβλιογραφία.

Ακολουθούν οι προσωπικές μαρτυρίες συν η κοινή λογική που μας λέει: «μονός καβγάς δεν γίνεται». Μας
λέει και μερικά ακόμη η κοινή λογική όπως η ζημιά που κάνουν όσοι θέλουν να μας κάνουν
ευτυχισμένους χωρίς να τους το ζητήσουμε, η ζημιά που κάνει ο φανατισμός, η εμμονή στο «εμείς έχουμε
δίκιο, οι άλλοι κάνουν λάθος» και πολλά άλλα…

@12. Είναι κάπως έτσι.

Να το γνωρίζει όμως ο κόσμος για να μην εξιδανικεύει την ιδέα της επανάστασης. Να ξέρει ότι μετά την
επανάσταση πέφτουν βαρύτερα καθήκοντα στις πλάτες του από αυτά στο προηγούμενο καθεστώς.

32: Α Ξ Ι Ο Σ 🙂 🙂
38. Sarant said

32 Α μπράβο!

32: 😂👍🍸
40. Triant said

Δυστυχώς, κι εγώ άδικα έψαχνα χθες να χαλάσω. Μόνο δύο ομάδες ήρθαν εκ των οποίων η μία ήταν ο
γιος μου με έναν φίλο του (που είχε άλλωστε κοιμηθεί στο σπίτι μας) και η άλλη ένας κολλητός του με
έναν κοινό φίλο. Σημειωτέον πως έφυγα από το σπίτι στις 9:45. Έμεινα μ’ ένα κάρο φραγκοδίφραγκα και
τάληρα (για τους γνωστούς). Δεν πειράζει, έρχεται Πρωτοχρονιά!
41. Γς said
Χριστούγεννα,
Εσείς, βάψατε αυγά;
https://caktos.blogspot.com/2013/05/blog-post_2.html
42. Μαρία said


40: Κάπου τους πήρε το μάτι μου 🙂
44. Capten Vilios said

Τη λύση την έδωσε ο καημένος ο Μιχάλης. Όπως είχανε πέσει δίπλα δίπλα με τον Θόδωρο, τον είδα να
τον αγκαλιάζει σφιχτά κι αμέσως άκουσα το σμπάρο από τη χειροβομβίδα.
45. Sarant said

40 Κι εγώ έφτιαξα ψιλά -αλλά στην παρέα που ήρθα έδωσα χοντρά διότι είχαν μέσον.

45: Bank run 🙂
47. Gpointofview said

# 34
Κρίνοντας από τους εκτός εορτών άδοντες στους συρμούς του ηλεκτρικού και που είναι όλοι ξένοι
εκπαιδευμένοι να λένε το ίδιο τραγούδι -κάποτε τραγουδούσανε όλοι το «σαγαπόγιατισορέα» (*) -με
κάποια λίγα ακόρντα, η μάνα με το παιδί ήταν εκτός συστήματος. Οι άλλοι έλεγαν τόσα ώστε να
προλάβουν να μαζέψουν χρήματα από τους αφελείς πριν φτάσει το τραίνο στον επόμενο σταθμό που θα
αλλάξουν βαγόνι και ποιός από αυτούς να ενδιαφερότανε αν εν τω σπηλαίω τίκτεται, έχει και δοτικές, τι
να καταλάβουν τα σκλαβάκια των ανθρωπεμπόρων.
(*) τελευταία έκανα κάτι ταξιδάκια στο ΚΑΤ με τον ηλεκτρικό και όλοι πάλι τραγουδάγανε το ίδιο τραγούδι
που απλά δεν το θυμάμαι. Φυσικά το ίδιο θα λένε και οι πλανόδιοι σε δρόμους και καφενεία, αυτά κάνει η
μονόπλευρη εκπαίδευση !!
48. Λεύκιππος said

Ειναι απ’ αυτά τα ρητορικα ιστορικα ερωτηματα των οποίων η απάντηση δεν μπορεί να τεκμηριωθεί. Αν
δεν ειχε συμβεί ο Β’ Παγκοσμιος Πόλεμος, θα είχαν φτάσει στην Ελλάδα σε τέτοιο σημείο τα πάθη ώστε να
προκληθούν γεγονότα όπως αυτά που περιγράφονται, ή κάτι τέτοιο ήταν ιστορικά αναπόφευκτο;

Ασχετο αλλά τα χριστούγεννα θυμάμαι πάντοτε τα τραγούδια του Σαλβατόρε…ίσως γιατί συνηθίζω να
φοράω το χρυσό ρολόι τσέπης του παπού μου με τα τρία καπάκια,το ένα από την μια μεριά για να βλέπεις
την ώρα το άλλο από την άλλη μεριά για να βλέπεις την φωτογραφία μιας τρυφερής ψυχής στον χώρο
που δημιουργεί με το τρίτο που καλύπτει τον μηχανισμό του ρολογιού. Κάποιοι περίεργοι άνθρωποι αντί
για φωτογραφία που την κιτρινίζει ο καιρός προτιμήσανε να βάλουν μια τόση δα τουφίτσα από τα μαλιά
που χαϊδεύανε κάποτε.
Adamo Une mèche de cheveux lyrics

Ανεξάρτητα από τα πιστεύω του καθενός, ως ύμνος είναι ωραίος. Για όποιον επιθυμεί…
«Δεύτε ίδωμεν πιστοί πού εγεννήθη ο Χριστός…»
ΔΕΥΤΕ ΙΔΩΜΕΝ ΠΙΣΤΟΙ-ΤΙ ΘΑΥΜΑΖΕΙΣ ΜΑΡΙΑΜ-ΥΜΝΟΙ ΧΡΙΣ…

ΧΡΙΣ…
51. Sarant said

Ευχαριστώ για τα νεότερα -να είστε όλοι καλά, με υγεία και αγάπη!

Και λίγη λογοτεχνία, ε;
ΤΕΛΛΟΣ ΑΓΡΑΣ,
“ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ”
Όξω πέφτει αδιάκοπα και πυκνό το χιόνι,

κρύα και κατασκότεινη κι αγριωπή η νυχτιά.
Είναι η στέγη ολόλευκη, γέρνουν άσπροι κλώνοι,
μες το τζάκι απόμερα ξεψυχά η φωτιά.
Τρέμει στα εικονίσματα το καντήλι πλάγι

και φωτάει στη σκυθρωπή, στη θαμπή εμορφιά.
Να η φάτνη, οι άγγελοι κι ο Χριστός κι οι Μάγοι
και το αστέρι ολόλαμπρο μες στη συννεφιά!
Κι οι ποιμένες, που έρχονται γύρω από τη στάνη

κι η μητέρα του Χριστού στο Χριστό μπροστά.
Το μικρό το εικόνισμα όλ’ αυτά τα φτάνει,
μαζεμένα όλα μαζί και σφιχτά-σφιχτά.
Πέφτει ακόμη αδιάκοπο κι άφθονο το χιόνι,

όλα ξημερώνονται μ’ άσπρη φορεσιά
στον αγέρα αντιλαλούν του σημάντρου οι στόνοι,
κάτασπρη, γιορτάσιμη λάμπει η εκκλησιά.

47 Αν το έλεγες νωρίτερα το «σαγαπόγιατισορέα» θα μπορούσε να μπει στις λέξεις τις χρονιάς!😃😃

Κι ένα ποίημα που μάς θυμίζει παλιά αναγνωστικά, αφελές, χαριτωμένο, γλυκό…
Το αντιγράφαμε στο κάτω μισό της αντιγραφής και στο λευκό πάνω μισό ζωγραφίζαμε…Το τζάκι με τα
ξύλα, τη φάτνη… Το τραγουδούσαμε κιόλας…☺
ΣΤΕΛΙΟΣ ΣΠΕΡΑΝΤΖΑΣ,
“ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ”
Στην γωνιά μας κόκκινο τ΄αναμμένο τζάκι
Τούφες χιόνι πέφτουνε στο παραθυράκι!
Όλο απόψε ξάγρυπνο μένει το χωριό

και χτυπά Χριστούγεννα το καμπαναριό!
Έλα, Εσύ που Αρχάγγελοι σ’ανυμνούνε απόψε

πάρε από την πίτα μας, που ευωδιά και κόψε!
Έλα κι η γωνίτσα μας καρτερεί να ‘ρθεις……

Σου ‘στρωσα, Χριστούλη μου, για να ζεσταθείς!

Μια άλλη οπτική για τη γέννηση του Χριστού
Η ΓΕΝΝΗΣΗ
Ζαχαρία Στάνκου
σε μετάφραση από τα Ρουμάνικα Γ. Ρίτσου
Οι βοσκοί στριφογύριζαν στον ύπνο τους τσιμπημένοι απ΄τους ψύλλους,

Των αγγέλων οι σάλπιγγες δεν είχαν σημάνει,
Των ουρανών δεν εσείστηκε ο θόλος.
Οι μάγοι κάναν έρωτα με τη συμβία τους στο μαλακό τους στρώμα.
Όμως τα ζώα, Στ΄αλήθεια, μηρυκάζαν το σανό τους,

Η Μαρία συστρεφόταν απ΄τους πόνους μες το αίμα
Κ΄ενώ τα μάτια του Ιωσήφ μεγάλωναν σά΄φλόγες,
Τριανταφυλλί το βρέφος άρχισε να κλαψουρίζει
56. Μαρία said

EllNikos
@EllNikos
Πήγε ο γιος του Άδωνι να πει τα κάλαντα στα αρχαία Ελληνικά

στο Μητσοτάκη,
κι ο Κυριάκος του έδωσε ένα Τάλαντο, απ' τη συλλογή του
πατέρα του.
827 9:55 π.μ. - 24 Δεκ 2019
356 άτομα συζητούν σχετικά με αυτό
57. Georgios Bartzoudis said

Και διηγώντας τα να κλαις! Και νομίζω ότι τα περιγραφόμενα δεν είναι από τα χειρότερα συμβάντα εκείνης
της εποχής. Και επίσης νομίζω, Νοικοκύρη, ότι το αφήγημα δεν ήταν η καλλίτερη επιλογή για το κλίμα
των ημερών. Καλά Χριστούγεννα!

56 Ωραίο! 😉
59. ΜΙΚ_ΙΟΣ said

Αρκετά μακριά από το κλίμα των ημερών το σημερινό, αλλά… ό,τι πει ο «νοικοκύρης του σπιτιού» – χίλια
χρόνια να ζήσει!
5, 35. Παναγιώτης Κ.
Το «προφανώς, δεν είναι έτσι τα πράγματα…» με πείραξε κι εμένα. Άλλο τόσο «προφανώς, δεν είναι έτσι
τα πράγματα…» κι από την άλλη μεριά… (Προκύπτει και από τη βιβλιογραφία! 🙂 ). Μην τα σκαλίζουμε
πάλι αυτά τα τρομερά της περιόδου εκείνης, χρονιάρες μέρες…
– Κάλαντα; Ποια κάλαντα και ποιοι καλαντάρηδες; Δυστυχώς, κάθε φέτος και χειρότερα! Σε καμιά 10ετία
το έθιμο θα έχει εκλείψει, τουλάχιστον όπως το ξέραμε με παιδιά/παρέες στους δρόμους, με τον
κουμπαρά/κουτί-ταμείο, χτυπήματα κουδουνιών και «κερκελιών», κεράσματα από τις οικοδέσποινες κλπ.
Καλές γιορτές σε όλους!
60. ΛΑΜΠΡΟΣ said

26 – «Κρίμα να θεωρούνται μαζικές μονο οι εθνικές επαναστάσεις. Περισσότερο κρίμα να θεωρούνται

ουτοπικοί όλοι οι αγώνες για κοινωνική δικαιοσύνη.»
Δεν θεωρούνται όλοι οι αγώνες για κοινωνική δικαιοσύνη ουτοπικοί, μόνο οι επαναστάσεις γενικώς και
όσοι αγώνες είναι ένθεν κακείθεν κομματικά καπελωμένοι.
Καλές γιορτές σε όλους τους σχολιαστές.
Άντε ν΄ανέβει λίγο η διάθεση, από τα πρώτα 45ρια που είχα αγοράσει, το έχω ακόμη.
Status Quo - Down down 1974 Video Sound HQ
61. Jane said

Καλογραμμένο και ζωντανό το διήγημα.

Μου αρέσει πολύ η γραφή του πατρός Σαραντάκου.
Παρόμοια ιστορία άκουσα από έναν σύντροφο, γείτονά μου, που πέθανε το 2012.
Έλεγε πως όταν εκκένωσαν τα χωριά των Αγράφων, ο θείος του κι ένας άλλος κρύφτηκαν σε σπηλιές και
χαράδρες για βδομάδες. Τελικά τους βρήκαν πεθαμένους, μάλλον από ασιτία.
Εκείνος κατέβηκε με τα πόδια στην Καρδίτσα και μετά στον Βόλο ακολουθώντας ένα μπουλούκι
εκτοπισμένων χωρικών. Δεκατεσσάρων χρονών. «Κι όταν έφτασα στον Βόλο, έπιασα δουλειά σε έναν
πεταλωτή αλλά δεν έκατσα πολύ γιατί με έδερνε και δε με πλήρωνε».
Τι περνούσαν οι άνθρωποι..
…………………………………………………………….
Εμάς μας τα είπαν τα κάλαντα και μικροί και μεγάλοι ! 😊
Καλές γιορτές με υγεία και χαρά για όλους και όλες.

60 Αυτό με το καπέλωμα έχει γίνει η «καραμέλα» όσων φοβούνται την αντίσταση των κορόιδων, «μην
αντιστέκεσται στους κλέφτες γιατί κάποιοι άλλοι θα σας καπελώσουνε!»
Ας αντισταθούμε κι ας μας καπελώσουνε!
63. Spiral Architect said

Καλά Χριστούγεννα, καλές γιορτές με υγεία.

62 – Kαπελωμένος δεν κάνεις αντίσταση, απλώς εξυπηρετείς χωρίς να ξέρεις τι και ποιόν, δηλαδή
παραμένεις κορόϊδο. Η αλλαγή αφέντη δεν είναι ανεξαρτησία από τους κλέφτες, ποιός όμως θέλει αληθινή
ελευθερία; ποιός θέλει να ελευθερωθεί από τα ατομικά του δεσμά; Θέλει αρετή και τόλμη η ελευθερία και
έχει ατομική ευθύνη.
Elton John - Crocodile Rock
65. Alexis said

Λίγο στενάχωρο για σήμερα το διήγημα…

Καλά Χριστούγεννα και καλές γιορτές σε όλους!

63 – Ακριβοθώρητε σύντροφε πότε θα μας καταδεχτείς; μήπως σ΄αυτή τη σύναξη 4 ή 6 Ιανουαρίου;

όπως και κάποιοι παραπονιάρηδες π.χ Γ.Τ, Nikiplos, κλπ, 🙂 μη λέτε μετά πως δεν ειδοποιηθήκατε.
Eλάτε, όπως κάθε φορά θα περάσουμε πολύ όμορφα, θα φάμε, θα πιούμε, θα τραγουδήσουμε, o Gee θα
απαγγείλει ειδικό για την σύναξη ποίημα, θα κόψουμε βασιλόπιτα, θα δείτε και τον Νικοκύρη, τι άλλο να
ζητήσει κανείς από την ζωή του! 🙂
Thin Lizzy - Whiskey In The Jar 1973
67. Spiral Architect said

@66: Κάθε πράμα στον καιρό του. 🙂

(κάποιοι γνωρίζουν το γιατί είμαι ακριβοθώρητος)
68. ΕΦΗ - ΕΦΗ said

Παραμονή Χριστουγέννων έπεσε αυτή η συνέχεια «Στη σπηλιά».

Η σπηλιά της αγωνίας τη μέρα της σπηλιάς της Βηθλεέμ. Ανεστραμένη πορεία (κάθοδος) στον υπόγειο
Γολγοθά της σπηλιάς του Ταϋγετου εν ταυτώ με την εν τω Σπηλαίω Γέννηση.
Κυνηγημένοι και οι μεν και οι δε. Ηρώδης και χιτομάυδες οι διώκτες των.
Τί κι αν είναι Χριστούγεννα, παραπίσω περιμένουν τα Πάθη.
Αναθιβαίνοντας τώρα τα μαρτύρια των ανθρώπων εκείνων και το αίμα που χύθηκε τόσο παράλογα, δε μου
ρχεται να κάνω γιορτινό σχόλιο εδώ.
69. Μαρία said

Cyril Mitilian
@CyrilMitilian
#GREVE Le ballet et l’orchestre de l’@operadeparis interprètent

un extrait du”Lac des cygnes”sur le parvis de l’opéraGarnier
#greve #reformedesretraites #greve24decembre
@France3Paris @UnionSolidaires pic.twitter.com/7vIUP7FMhv
francetvinfo.fr/live/message/5… via @franceinfo
62 5:41 μ.μ. - 24 Δεκ 2019
Agence France-Presse
@afpfr
Sur les marches de l'Opéra Garnier, à Paris, les danseuses

de l'Opéra ont interprété aujourd'hui un passage du Lac des
Cygnes pour protester contre la réforme des retraites #AFP
3.352 10:45 μ.μ. - 24 Δεκ 2019
1.558 άτομα συζητούν σχετικά με αυτό

67 – Εντάξει Spiral, όποτε θέλεις έλα κανένα πρόβλημα, και το παλαβό κρι κρι δεν έρχεται ποτέ ☺ θα
περιμένουμε το πλήρωμα του καιρού, είμαι βέβαιος πως αξίζει τον κόπο.☺

70.Γεια σου Λάμπρο τρελόπαιδε! Κάποιο ξέρουν το λόγο 🙂
72. Νίκος Κ. said

16: [οι «ακρότητες» των επαναστάσεων φέρνουν συνήθως στην εξουσία καθεστώτα τρόμου. Εξαιρώ τις
εθνικές απελευθερωτικές επαναστάσεις, που έχουν μαζικό χαρακτήρα και στοχεύουν σε ρεαλιστικούς
στόχους όπως η εθνική ανεξαρτησία]
Υπάρχουν πολλά αντιπαραδείγματα που καταρρίπτουν τον παραπάνω ισχυρισμό:

Η γενοκτονία των Αρμενίων ήρθε ως αποτέλεσμα της «εθνικής» επανάστασης των νεότουρκων. Το ίδιο
και η καταστροφή της Σμύρνης.
Η σφαγή της Τριπολιτσάς ήρθε ως αποτέλεσμα του 1821 (τα έχει άλλωστε περιγράψει καλά ο Δ.
Σολωμός).
Η γενοκτονία των Ινδιάνων δεν ήταν αποτέλεσμα κάποιας «ιδεολογικής» επανάστασης (εκτός, βέβαια,
από την «ιδεολογία» του πλουτισμού) αλλά οικοδόμησε το πιο ισχυρό σύγχρονο κράτος (ΗΠΑ). Κλπ. κλπ.
Γενικώς οι «εθνικές» επαναστάσεις έχουν ένα pr;osueto προβληματάκι: κανείς δεν γνωρίζει μετά
βεβαιότητος πού φτάνουν τα σύνορα του έθνους. Για κάποιους «δικούς μας» έφταναν στην Άγκυρα και
για άλλους στην Κωνσταντινούπολη.
Από την άλλη ήταν καταδικαστέα η αντίσταση των Ισπανών ιδεολόγων στους φαλαγγίτες του Φράνκο; Η
αγροτική επανάσταση του Εμιλιάνο Ζαπάτα; Η Κούβα έπρεπε να συνεχίσει να ζει με τον Μπατίστα; Οι
Νοτιοαφρικανοί έπρεπε να σκύβουν το κεφάλι στο απαρτχάιντ; Και τον αγώνα τον Βιετναμέζων θα τον
θεωρήσουμε «εθνικό» ή ιδεολογικό»; Κι αν τον κατατάξουμε στους «εθνικούς αγώνες» γιατί να μην
κάνουμε το ίδιο και με τον Μάο Τσε Τουνγκ;

69
BFMTV
@BFMTV
Grève: avec 45 spectacles annulés, l'Opéra de Paris accuse

près de 8 millions d'euros de pertes bfmtv.com/culture/greve-…
18 11:30 π.μ. - 24 Δεκ 2019

72: Το σχόλιο είχε μικρή έκταση και παρανοήθηκε από δικό μου φταίξιμο. Δεν εννοώ ότι οι
εθνικοαπελευθερωτικές επαναστάσεις δεν στοιχίζουν λουτρά αίματος, θα ήταν ανιστόρητο. Εννοώ ότι
έχουν ρεαλιστικό στόχο, την αποτίναξη του εθνικού ζυγού. Αντιθέτως, οι κοινωνικές επαναστάσεις έχουν
πολύ πιο δυσεπίτευκτους στόχους, όπως η εγκαθίδρυση καθεστώτων ουσιαστικής ελευθερίας,
αυτοκυβέρνησης και αυτοδιαχείρισης, χωρίς αλλοτρίωση, χωρίς εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο
και κοινωνικές τάξεις. Αντ’ αυτών, και πολύ αίμα στοιχίζουν και σε αυταρχικά καθεστώτα καταλήγουν,
χειρότερα κι απ’ αυτά που ανέτρεψαν. Αυτό δεν σημαίνει ότι η επιδίωξη μιας καλύτερης κοινωνίας είναι
ουτοπία, απλώς θα πρέπει να επιτευχθεί μέσω μεταρρυθμίσεων και όχι μέσω επαναστάσεων. Φυσικά, αυτά
είναι θεωρία, η ζωή χαράζει τους δικούς της δρόμους.

74:Διορθώνω: την αποτίναξη του εχθρικού ζυγού, όχι του εθνικού.
76. Sarant said

Καλά Χριστούγεννα από εδώ και τα λέμε το πρωί!

Καλά Χριστούγεννα σε όλους και ειδικότερα στον Γς
Δημοσιεύτηκε από Nesrine Mahran

Καλημέρα,
66, 70: Μέχρι και μαθήματα για επενδύσεις από τον Λάμπρο γίνονται, κι όποιος γλυτώσει 🙂 🙂
79. Νίκος Κ. said

74: Συχνά, για να επιτευχθεί ο (όντως) ρεαλιστικός στόχος των εθνικοαπελευθερωτικών επαναστάσεων
χρειάζεται η πλήρης εξόντωση (και ο εξαναγκασμός σε αλλαγή εθνικής ταυτότητας των εναπομεινάντων)
όσων βρέθηκαν να κατοικούν σε λάθος τόπο. Στη συνέχεια -χωρίς τους «εσωτερικούς εχθρούς»- υπάρχει,
βέβαια, μια σχετική ηρεμία, μέχρι να έχουμε μια νέα προσπάθεια συνοριακής επέκτασης με τη μέθοδο trial
and error.
Προσωπικά αμφιβάλλω αν είχαμε ποτέ κάποια ολοκληρωμένη «κανονική» κοινωνική επανάσταση, ίσως
και να μην μπορεί να υπάρξει. Στις περισσότερες περιπτώσεις το ιδεολογικό πρόταγμα ήταν απαραίτητο
για τη συσπείρωση απέναντι στον αποικιοκρατικό/κατακτητικό ζυγό. Ακόμη και στην Ελλάδα πρώτα
απ΄όλα «το ΕΑΜ μας έσωσε απ’ την πείνα, θα μας σώσει κι από τη σκλαβιά».
Η στρατιωτική επιβολή του «μοντέλου ΕΣΣΔ» στις χώρες της ανατολικής Ευρώπης μόνο «κοινωνική
επανάσταση» δεν μπορεί να χαρακτηριστεί. Κι όσον αφορά την ίδια τη Σοβιετική Ένωση, θα περίμεναν για
πολύ-πολύ ακόμη οι Οκτωβριανοί επαναστάτες της αγροτικής Ρωσίας για να δουν άσπρη (επαναστατική)
μέρα, αν δεν είχαν καθηλωθεί επί 4 χρόνια οι ρωσικές δυνάμεις στα χαρακώματα της κρεατομηχανής του
Α’ Παγκόσμιου Πολέμου.
80. Γς said
77:
Καλά Χριστούγεννα Γιώργο!
Ρίξε πράμα!
[και ξαναρίξε….]
81. Σωτήρς said

47 Gpoint Ο καλαντιστής που φιλοδώρησα είχε τη μαμά του απλώς, όχι νταβατζή. Στην προηγούμενη
στάση μας τα είπε ένα παιδάκι με το ζόρι. Το πρωί ένας με ακορντεόν είναι καλός και έχει ρεπερτόριο
Καζαντζίδη, Παντελίδη. Πέρυσι εμφανιζόταν μια κυρία που τραγουδούσε δημοτικά από κάποια χώρα
κοντινή μας αλλά δεν ξέρω ακριβώς.
Αποκαλύπτεται η τοποθεσία της σπηλιάς στο διήγημα;
82. Sarant said

81 Η σπηλιά είναι λογοτεχνικό εύρημα.
Σχολιάστε
Γράψτε το σχόλιο σας εδώ....
« Η γαλοπούλα που ήρθε απ’ αλλού Το κρυφό Μανδράκι (διήγημα του Παπαδιαμάντη) »
Blog στο WordPress.com.

Χθόνια Οδύσσεια (διήγημα του Δημήτρη Σαραντάκου) - 3 « Οι λέξεις έχουν τη δική τους ιστορία

Uploaded by

Document Information

Original Title

Copyright

Available Formats

Share this document

Share or Embed Document

Sharing Options

Did you find this document useful?

Is this content inappropriate?

Copyright:

Available Formats

Χθόνια Οδύσσεια (διήγημα του Δημήτρη Σαραντάκου) - 3 « Οι λέξεις έχουν τη δική τους ιστορία

Uploaded by

Copyright:

Available Formats

Οι λέξεις έχουν τη δική τους ιστορία

3 Votes Κλικάρετε εδώ για να

«Δεν έχω τίποτα, θα τα καταφέρω»

 Email  Facebook  Twitter

Χθόνια Οδύσσεια (διήγημα Χθόνια Οδύσσεια (διήγημα Χθόνια Οδύσσεια (διήγημα

82 Σχόλια to “Χθόνια Οδύσσεια (διήγημα του Δημήτρη Σαραντάκου) – 3”

Καλημέρα! Και του χρόνου γεροί!

Κάλαντα Δυτικής Θράκης

2. Γιάννης Ιατρού said

Καλημέρα Χαρούλα, και του Χρόνου, με υγεία!

3. Δύτης Των Νιπτήρων said

Χαρούλα, και του χρόνου.

Με ενδιαφέρον περιμένουμε την συνέχεια.

6. Γιάννης Ιατρού said

5: Το «προφανώς» από που βγαίνει;

Καλημέρα, χρόνια πολλά, χαρούμενες γιορτές για όλο τον κόσμο.

9. Γιάννης Κουβάτσος said

10. Γιάννης Κουβάτσος said

10: ΕπεισοδΙακής, διορθώνω.

11. ΧριστιανoΜπoλσεβίκoς said

Μου χάλασε λίγο τη γιορτινή διάθεση, αλλά διαβάστηκε με αυξανόμενο ενδιαφέρον.

Καλά Χριστούγεννα στους συσχολιαστές. Και του χρόνου με υγεία.

12. ΧριστιανoΜπoλσεβίκoς said

13. ΚΩΣΤΑΣ said

Χρόνια πολλά σε όλους.

14. Sarant said

Eυχαριστώ για τα νεότερα!

15. Dryhammer said

Καλημέρα και χρόνια πολλά, με αγάπη και υγεία

ΚΑΛΑΝΤΑ ΣΤΑ ΤΟΥΡΚΙΚΑ (ΠΑΦΡΑ ΤΟΥ ΠΟΝΤΟΥ)

16. Γιάννης Κουβάτσος said

17. Δύτης Των Νιπτήρων said

18. Γιάννης Κουβάτσος said

19. ΚΩΣΤΑΣ said

20. ΣτοΔγιαλοΧτηνος said

Δύτα μου, άσε, μεγάλο καθίκι αυτός ο ερπιπής, κακοχρονονάχει 🙂

21. Γιάννης Κουβάτσος said

22. Δύτης Των Νιπτήρων said

23. ΚΑΒ said

Καλημέρα. Χρόνια πολλά.

Αλήθεια οι χαρτοσακούλες από πότε άρχισαν να χρησιμοποιούνται;

24. Sarant said

17-18 Ισχύει, και σε μας μόνο συγγενείς ήρθαν

25. Stazybο Hοrn said

26. ΧριστιανoΜπoλσεβίκoς said

16 Κρίμα να θεωρούνται μαζικές μονο οι εθνικές επαναστάσεις. Περισσότερο κρίμα να θεωρούνται

27. Γιάννης Ιατρού said

28. Δύτης Των Νιπτήρων said

25 Ε και τι κοστίζει να χτυπήσεις ένα κουδούνι περνώντας;

29. Χαρούλα said

….και επι γης Ειρήνη

30. Stazybο Hοrn said

28: Ε, ναι, αν περνάς…

31. ΣτοΔγιαλοΧτηνος said

32. ΧριστιανoΜπoλσεβίκoς said

Δεν τα είπαμε, να τα πούμε!

33. Γιάννης Κουβάτσος said

34. Σωτήρς said

35. Παναγιώτης Κ. said

@6.Κυρίως από τη βιβλιογραφία.

36. Παναγιώτης Κ. said

@12. Είναι κάπως έτσι.

37. Γιάννης Ιατρού said