Professional Documents
Culture Documents
�Lee__Miyaki on Wattpad
Prologue:
Weird. Nerd. Disgusting. Those are words that are slapping me everyday... Ikaw kaya
sabihan nyan? Di ka maiirita? (baguhin natin..) Ikaw kaya ARAW ARAW sabihan nyan,
di ka ba masasanay?
I've been 16 years na nag-eexist sa earth.
Nuh-Oh! Unlike any other pa-tweetum girls, i hate pink, (it sucks). I Lalalove
BLACK and purple but do not consider me as an EMO. That would be your worst sin if
ever. That's why i changed my name Mandy as Mandsz or whatever thing they could
call me. wag lang yung freaking name ko.
Slim. Oo, payatot at naiinis din ako dun. Long haired. ayaw! (si granny lang mau
gusto ) 5 Feet, yes, you read it right, ang liit ko para sa age ko. Pale white
skin. Duh,. di ako vampire nuh.
Bata,,, Bata,,, they always treat me as bata, they love my cheeks so much and they
almost never stop on pinching me whenever they would see me.
You think they love me? No. They hate me. that's why isa akong tambay, tambay sa
simbahan.
BAHAY->SCHOOL->SIMBAHAN
I rather spend my time cleaning our parish that to make any sh*ts outside the house
or shall i say, inside the house too. Hindi kasi nila matanggap na I cant meet
their expectations... millions expectations...
Yahp. Of course, katulad ng iba, magugulat kayo at manghihinayang kung sasabihin ko
na akoy isang boyish.. thats why, i never have any boyfriend. but, commonly, puro
lalaki mga kaibigan ko. ang dami kasing insecure na girls sakin. Pero, i still have
my besfriend at babae siya nuh.
And the most freaking thing that happened is I. seeing myself being in love with a
soon-to-be-priest guy....
if you're in my situation, then I can call you b*tch too.
"Oo nga. Sabi niya nga na dadalhin ka niya sa Simbahan. Naawa daw kasi siya sayo.
Lagi ka daw nakakulong sa bahay tuwing weekends." (Mukha naman palang mabait si
manang. )
"Eh, Papano po kami pupunta niyan?"
Di siya sumagot pero ngumiti yung matanda na halos umabot ng tenga.
Sinara niya yung pinto, at may isang lalaki ang lumabas sa bahay nila.
Matangkad. Ang ganda ng mata. Medyo chinito Maputi. Ang tangos ng ilong.. Ang bango
. (Hehe, Naamoy ko agad yun xD) Ang payat pero hindi naman sobraaa. Tama lang.
"Miss?"
"Yes?"
"Ikaw ba yung friend ni Reah?"
"Yup." (naiilang ako uh.) -_-"
"Churchmate ko siya sabi niya, isama daw kita sa simbahan."
"Huh? bakit??" (wala na naman ako sa sarili ko)
"Hello? Maglilinis syempre? Pwede ba. Hindi niya ba sinabi sa'yo?."
"Uhh. Ehh. Nasabi niya nga sakin... " *nods* (ang suplado.)
"Sige, just follow me."
Graaaabee!! Ang bango ng hininga niya .. (amuyin ?? )
Natulala ako pero di ko pinahalata. Ang suplado kaya. Ito na siguro ang pinakaweird
na nangyari sakin. Napasama ako ng hindi man lang tumatanggi. TAMAAA!!!
Naalala ko yung sinabi ni granny kanina. Tama na naman ung hula niya. Akala ko si
Manang na yung weird.
"Sige, Ma, alis na po kami. "
"Sige, nak. Ingat ka sa babaeng yan.... "
Kiniss ni boy chinito ung Mama niya. Gahhhhd!!! Ibig sabihin????
Napayuko ako, (nagulat kasi ako and for privacy naman nila...)
Titingin na naman ako sa kanila pero.....
Mukha niya yung nakita ko.. 0_0
"Miss, OO KAPATID ako ni Reah."
"Uh? Eh? " (Wala naman akong sinasabi na...)
"Pansin ko kasi, kanina mu pa ko tinitignan. hanggang sa nung nagpaalam na ko kay
Mama, nakatingin ka pa din."
Grabe, Ang weird ng lalaking 'toh. Kanina suplado, ngayon, eto inoobserbahan na
pala ako. Sa lahat namaaaan.. Duhh. Bakit kasi di ako tumangging sumama. Mandz???
Wag mu sabihing??? (You know what I think Nuh-ohw. A big no. I hate boys
since . . . .. wag na nating pag-usapan yun.
"Uhh. Pwede ba pumunta na lang tayo sa Simbahan."
"Sige. Sundan mo na lang ako."
Akala ko naman maglalakad na kami, pero nagulat ako nung makita kong may BIKE pala
siya. Gaahd! Anung akala niya??
"Miss, kung inaakala mong iaangkas kita, well, nagkakamali ka..Sumunod ka na lang
Okay? By the way, I'm PJ."
So, PJ pala ang pangalan ng kapatid ni Reah.
Kyaaah! Di bale, hindi na muna kao maiilingan sa lalaking ito. Alang alang kay
Reah.
CHAPTER 3: A Walk to be Overlook
Wala akong magawa kung hindi ang sumunod sa direksyon kung saan siya pupunta.
Bagong lipat lang naman kasi sa baranggay na to at first time ko pa lang din
pupunta sa church nila Reah. Hay.. Ang boring kasama ni PJ. Pero, habang tinitgnan
ko siya magbike ng nauuna sakin, hindi ko maiwasang hindi tumingin sa malaki niyang
katawan, sa well-formed biceps (na obvious na obvious naman habang hawak niya yung
manibela ng bike) at sa napaka-astig niyang buhok. My gudness. Ngayon na lang ako
naka-appreciate ng ganitong katawaaaaaan!!
*LAKAD.LAKAD*
Mandz: (^~^)
PJ : (-__-)
Mandz: (_^^)
PJ: (-__-)
Nailang na din siguro siya sa katahimikan in between us, so sa wakas! nagsalita din
siya.
PJ : So. Your Mandy Loise ?
(ang pormal naman niya magsalita,)
Mandz: Yup! But you can call me Mandz. (sabi ko na halos takot tumingin sa kanya)
PJ: Pwede ba Miss-
Mandz: Mandz, just call me Mandz (todo smile pa q)
PJ: Okay Mandz. Pwede ba....
Mandz: Anu yun??> ^__^ <---EXCITED!!!
PJ: Pwede bang wag kang tingin ng tingin sakin. Nakakailang.
Mandz: Ha? Ako tumitingin? Eew. Bakit naman kita titignan.
PJ: So, narinig mu na kaya naman pls lang. (waaah! ang sungit niya...)
Nakakaturn-off yung ugali niya,. Kabaliktaran ng itsura niya. Anyway, wala naman
akong interest , Sabi ko nga. I hate boys. Pinapakisamahan ko lang tong taong to,
dahil kay Bespren. Namaaan! Wag kayung mag-isip ng masama.
Nagvibrate ang Cellphone ko. Aba! Si Reah, tumatawag...
Sagutin ko nga.
Mandz: Aba? At may gana ka pang tumawag.
Reah: Bespren namaaaan.. Biglaan lang naman tong lakad namin. Tsaka, binilin naman
kita kay Mama at kay Kuya Jerico eh..
Mandz: Reah namaaaan. Sana, sinabihan mu pa din ako na di ka pupunta. Yung
pinagiwanan mu naman kasi sakin. Kuya mu pala. pero NAPAKa WEIRD!! Magkapatid nga
kayo!
Reah: Bwahaha. *evil.laugh*(ata?) Huwag mu munang husgahan si Kuya. may di ka pa
alam sa kanya. At malalaman mu un pagdating nyu ng church.
Mandz: REAH!!! Grrr. Loka ka talagang babae ka. Alam mu namang ayoko sa Social Life
tapos eto ka, isasama ako sa Youth ng Simbahan.
Reah: ...
Mandz: Idescribe mu na lang kaya kuya mo. *smirk*
Reah: ...
Waaah! Binabaan niya na naman ako?? Ano kayang meron sa Hot este sa Weird niya
kuya?? Whahuhuhu. Bakit pagdating pa ng SImbahan ko malalaman. -__-
Nagtext sa Reah. Aba. Kaloka. Tinext niya ang NSAL ng Kuya niya. Ang weird talaga
ni bespren Eto yung text:
Paulo Jerico Fernandez. M.23, Anywhere. Jeje!
Namaaan.. nagbigay ka pa ng clue. At least i know na seven yrs older siya sakin.
*LAKAD.LAKAD*
Hindi ordinaryong mata ang nakamasid saming dalawa. Habang naglalakad kasi, ang
daming Manang na bumabati sa kanya.
Manang1: Good Mornin hijo? Saan ang lakad mo?
PJ: Sa simbahan po La. (Aba, mukhang mabait siya.. )
Manang 2 na kasama ni Manang1: Apo! Ingat ka. Yung meryenda nyu, ihahatid ko na
lang mamaya duon.
Nakaneng. Bakit sa mga matatanda mabait siya, Aba! *_* Something fishy ba?? Hmm..
Namaaan! Bakit sakin hindi? Aba. Sana naman hindi siya pumapatol sa matatanda.
(grreeeeenny much. Mandz xdd)
Ayan, akala ko, matatapos na yung kaweirduhan sa pagpunta namin sa simbahan,. Ang
dami pa ding mata na nakatingin samin!! Pero, this time, mga dalaga naman ang
tumitingin??? Kung hindi ako nagkakamali, mga choir sila sa simbahan na nakita ko
last Sunday sa binyag ng pinsan ko. Siguro, galing sila din silang Simbahan....
Yahoo! Ibig sabihin malapit na kami sa Simbahan. ^__^ Pero, bakit ganun,, umismid
sakin ung isang member ng choir?? 0_0)v Sa bagay. Kaw ba naman, Isang hot hunk na
mukha pang foreigner ang kasama. Ewan ko lang kung di kayo pagtinginan.
Napayuko tuloy ako habang naglalakad... sa sobrang kailangan.
Asan na si PJ?????!! Waaah! Nawawala na ba siya? Dammit! Kasi naman tong mga
babaeng to, (im refering to the chismosa's out there). dahil sa kanila, nailang ako
maglakad na naging sanhi ng pagyuko ko while walkin, naaaamaaaan!!! asan na kaya
yung lalaking yun?
*pokes*
???: andito na tayo.
(si PJ lang pala.)
PJ: Tinabi ko lang yung bike ko, pasyensya ka na kung nawala ako saglit.
Mandz: Ah. Okay. (tipid na sagot ko)
Sa wakas. Nasa simbahan na din. Meaning, bawal na ang hella words dito. Hehehe.
Mandz: Uh., Niyaya lang kasi ako ng bespren ko dito. Wala naman akong magawa.
Nagmakaawa eh.
Carl: Ah.... Si Reah pala kumusta?
Mandz: (Salamat naman at nakita ko si Carl, kung hindi.... Wala na kong nakausap
maghapon dito. Ayoko ngang kausapin yung weird na yun, kahit kapatid pa siya ni
Reah ) Uhh.. Hindi ko siya kasama ngayon. May inasikaso sabi ng nanay niya. Btw,
Carl? Anu nga palang balak mu pagkagraduate?
Carl: Ako ba? Papasok na akong Seminrayo =)
Mandz; Huh? Weehh. Di nga? Kaya ka ba nakipagbreak kay Reah?
Carl: ... (tumingin sa baba
Mandz: ei? (nag-aantay ng sagot... )
Carl: Uhh. Magagalit ka ba kung sabihin kong Oo?
Mandz; Hmm. depende dude. Ayoko kasing mangialam sa inyo. Problema niyu kasi yan.
Mahirap makisingit. confidential. (sabay tapik sa likod niya. )
Para sa di nakakaalam.... Ito yung kwento nun...
*flashback*
Sa isang tagong sulok sa building namin 2 years ago, Nakita ko ang isang babaeng
umiiyak. During the time na nakita ko siya, kasalukuyang kalilipat ko lang ng bahay
kina Tita nun. Kakahiwalay lang kasi ng parents ko, Dahil kay PAPA na ang tagal-
tagal na pa lang niloloko si MAMA. Pero itong si Mama, panay naman ang pagpapaloko.
pero at the end, naghiwalay sila. Wala kong nagawa kundi ang tumira kina Tita.....
Balik tayo sa skul, nandun na nga ko,, ayun, nilapitan ko yung babae, mukhang
depress din siya katulad ko. naisip k lang na baka kailangan niya ng tulong. ^_^
tapos na kasi akosa frustration ko with my family during that time. =)
Mandz: Miss, panyo oh? (sabay abot ng violet na hanky)
Reah: Salamat *sniffs...sniffs*
Mandz: ano bang problem? Lalaki ba yan? Kasi kung yon, baka makatulong ako.
Reah: Ha? Paano mo nalamaaaan?? Waaaah!!! (Lalo pa siyang umiyak..)
Mandz; Yan naman kasi kadalasang problema ng magagandang babaeng katulad mo eh.?
Reah: *sniff*
Mandz: Miss, kung ako sayo, kalimutan mu na lang yun. Dont waste your time on crap.
(Ewan ko ba kung bakit ko nasabi yun pero,wala lang. Yun din kasi sinabi skain dati
ni granny nung napgkaproblem ako.)
Reah: Salamat na lang. (-_-)
Tumakbo siya palayo sakin. Ako naman, dumiretso na sa room.
Kinabukasan. Pagpasok ni Mam Perez (teacher ko sa History) May dala siyang babae.
Tingnan kong maiigi. Weew. Siya yung nakita ko sa sulok ng skul ahh.
Mam Perez: Good morning class, Meet your new classmate, Reah,
LAHAT: Weloome! ^___^
Dun siya sa tabi ko pinaupo. At nagulat na lang ako nung kinausap niya ko...
Rea: Eto nga pala yung panyo mo, salamat kahapon ha? Alam mo ba kung bakit ako
naiiyak kahapon?
Mandz: Oh? Bakit?
"Ano ba naman yan! Damo lang yung wawalisan mo, hindi yung mga tanim!"
"Eh bakit ba? halaman din naman yun. kalat lang yun dito."
"Haynaku. Akin na nga yang walis!"
Nagpumiglas ako . ayaw ko ngang ibaigay sa kanya.
tatakbo sana ako pero paghakbang ko, isang hindi kapansing pansing bato ang aking
natapakan, matutumba na sana ko.....
pero,.....
Nahawakan niya yung kamay ko.
Hindi ako natumba pero i got stuck up on him. Nakakapit siya sa bewang ko, at
nahawakan niya ng mabuti ang braso ko,. (na-imagine nyu?? jeje) Nasalo niya ako
pero iba ang pakiramdam ko sa weird na to.
Napatitig ako sa mata niya. wow, ang pungay *sparkling!*
Anu ba to. Nahulog na yung walis pero ni isa sa samin walang pumulot.,
Kaya naman....
Pagkalaglag ng walis, (mga after 2 minutes) nagising ako sa katotohanan. Dali-dali
akong nagdesisyon na bumitaw sa kaniya! Ewan ko kung bakit ngayon pa na ang tagal
tagal na niya nakahawak sa akin, Pero.. Perooo.. May hindi tama. Tumakbo ako sa
ibang lugar, sa loob pa din ako ng Simbahan mapalayo lang sa kanya. Nakakahiya. =(
CHAPTER 6: THE WHAT
Either exist as u r or be as u look!
Pagkatakbo ko palayo kay PJ, Tumingin ako sa paligid kung may nakakita ba sa amin.
Mabuti na lang wala. Napagdesisyunan ko na lang umupo sa tapat ng opisina ng
Simbahan. May 3 upuan sa labas nun, antayan siguro, kaya naman, umupo na lang ako
dun. Bagamat malayo, tanaw ko pa din si PJ sa pwesto ko,. No choice, wala na kong
ibang mapupuntahan, ayoko namang lumyao, baka makita nila akong di naglilinis.Heheh
Kinalma ko ang sarili ko. Ayoko kasing isipan niya ko ng masama! Namaaaan!~ Mamaya
sabihin niyang gustong gusto ko yung posisyon namin kanina Pero, what is this
feeling. Kinakabahan ako na namumutla? Hala. Huhuhu.Pero, nagustuhan ko yung
nangyari kanina. ewan ko lang kung bakit.......
Is this love kaya? Ayon kasi sa narinig ko. Inlove daw ang isang tao kung..
"Inlove siya pag natutuwa siyang tignan ang isang tao"
"Kahit weird, pinagttyagaan niya pa ding kasama"
"Naiinis sa kanya pero at the end, nakakasundo din naman"
At ang pinakamalupit kong narinig:
"inlove ka kung sa bawat pagtingin mo sa kanya, personal man o sa larawan, may
nararamdaman kang ibang feeling / pitik sa iyong puso. Yung tipong, hindi mo
maipaliwanag kung bakit hindi mo siya matignan ng straight sa mata."
Nag-iisip pa din ako. kasi, feeling ko talaga...
Nagmukmok ako sa upuan pero natigil yun nung may dumating na mga youth. Dalawang
babae sila at tumabi sa tabi sa akin.
Blah Blah Blah ang sunod kong narinig. Ang bilis nila mag-change topic! Papano, si
father, pinansin sila.
Pero, di ko matanggap ang sinabi nila. Si PJ? Seminarista?? How come? Sa rude na
ugali na pinakita niya sa akin hindi ko ineexpect na ganun pala siya. Namaaan!~
Hindi ko alam kung ano ang gagawin ko. Pero ang alam ko, dapat ko na siyang igalang
at tawaging kuya. Pero, bakit ganito ang nararamdaman ko? Iba. Hindi ako natutuwa
sa nalaman ko. Ewan ko ba kung bakit! Naman! Basta ang alam ko, kailangan ko na
siyang balikan. baka,malamig na ulo nun...
CHAPTER 7: CONFESSION
Pagbalik ko sa garden, andun pa din si PJ. Nagpapahinga, I think dahil tapos niya
na ang paglilinis ng part na pinalinis samin. Nakaupo siya sa may isang side ng
garden, katabi ng walis at dustpan? Eww. Weird talaga.
Mandz: Brother!!!
PJ: Aba, at nag-iba ata ang ihip ng hangin... Bumait ka ata ngayon?
At hindi na siya sumagot pa. Panay ang butingting niya sa walis. Namaaaan. Anu bang
meron dun.
Weird talaga.
Ang tahimik na ng paligid namin. at nabasag lang iyon nung may sumigaw:
PJ: Oi, halika na. Kumain na muna tayo. nakakahiya naman sayo. Mukhang pagod na
pagod ka kakalinis nuh?? (>.<) (sarcism.... errr)
Mandz: Opo naman! Nakakapagod kaya yung ginawa ko! Hehe. Biro lang joke po.
(nakisakay naman... )
Suamama ako sa kanya sa pagpila sa pagkukunan ng pagkain. Nauna siya at sumunod ako
sa kanya. Pero, Nakita ko si Carl, sa may lagoon kaya naman, kay Carl na ako
sumama. Di niya na siguro napansin na nawala ako dahil ang daming naglapitan na
Youth sa kaniya. Kasama na dun yung 2 youth na nagchismisan sa tabi ko.
"Mandz! Nging Gud ba ang morning mu with kuyaat church? xD Hehehe. Ang bait niya
nuh? Pagpasyensyahan mu na at mejo weird. Nsa lahi na namin yan! Alam mo na kung
kanino nagmana. Hehehe. Siya nga pala. Binilin kita sa kanya na ihatid sa bahay. Ok
lang ba?? Syempre Ok lng yun! Yaan mu na si kuya ha! Gueh! Tc"
Hmmm. At isang trip na naman ang sumunod sa plano ni Reah. Pero, di pa pala tapos
yung message niya... dahil sa dulo nakalagay....
"GM''
Waaah! Reah! Lagot kanng bruha ka! Nakanaman!!! Kailangan pa bang ipagkalat yun.
Hmmp (Ang adik.
Carl: Oh Mandz? Sino yang nagtext at mukhang ang asim na mukha mo??
Mandz: ah. Wala. Hmp... Wrong send lang siguro. ( Di ko na sinabi kung sino )
Carl: Ah. Ganun ba! Kawawa naman yung nawrong send sayo. Ang dami-daming pwedeng
pagsenda, sayo pa! Nyaaah ^_^
Mandz; CarL?? Wala ka na bang maayos na sasabihin?
Carl: Meron naman. Tignan mu si Kuya Jerico Oh, kinukuyog ng mga babae! Sana kasing
gwapo niya din ako! Hehe
Mandz; Oo nga nu? (sabay kagat sa tinapay!) Sa bagay. Di mo din masisisi yung mga
baliw na babaeg yan.
Carl: Uhhhyyy. Kaw Mandz a? Anung ibig mung sabihin?? Akala ko ba, galit ka saming
mga lalaki?? Ahee!
Mandz; Carl. case to case basis naman yun.
Carl: Sa bagay. Mabait din naman si Kuya. Sabay nga kaming babalik sa Seminaryo eh.
Kabatch ko kasi siya, pero kung di siya nagStop, baka mas nauna siya sakin.
Mandz; Ah. mabuti, at least di o na kayu makikita! Bwahaha..
Hmm. Kaya ayokong lumalabas ng bahay, alam ko na kung anong mangyayari sakin. Bakit
ba naman kasi ako kinukuyog ng mga babaeng to. Minsan na nga lang sa labas tapos
ganito pa.
Blah.. Blah. Blah.. Ang dami nilang tanong at halos tipid lahat ng sagot ko. Kanina
pa ko wala sa mood, simula ng masalo ko si Mandz. Hmm. Kung wala lang akong utang
na loob kay Reah, hindi ko sasamahan tong kaklase niya eh! Masyado pang EMO. Pero,
maingay naman. Emo ba talaga yun? Hmm. Nakakahiya naman, baka kasi magsumbong yun
kay Reah na palagi akong nawawala sa tabi niya, papano naman yung mga youth dito,
parang first time lang nakakita ng tao.Anyway, I understand them naman. I also
served in this Parish at siguro kaya ang dami nilang humahanap sa akin, eh namimiss
lang nila ang kuya nila. :)
Nabanggit ko na din naman ang kaklase ni Reah. Napansin ko lang na parang pilit
lang lahat ng mga pakikipag-usap niya sakin? Hmm. Ganun siguro pag mga Emo, halata
naman. Pati nga kulay ng damit niya eh. Mga kabataan nga naman ngayon. Siguro,
naweirduhan lang siya sakin. ^_^ Halos lahat naman ng tao ganun. Pero, i dont care,
hindi ko kailangang magbago para sa kanila.
I have this feeling na kakaiba ang babaeng yun. Bukod sa pananamit, ayos at kilos
niya, may iba. Ngayon lang ako nakatagpo ng babaeng nakapagtyaga makipagusap sakin
na matagal at without affirming na naggwapuhan siya sa kin at naawweirduhan, of
course.? Hmm. At least di siya tulad ng ibang babae na lumalapit sakin. I'm gonna
tell Reah this goodness about her friend. Buti na lang at siya ang Besfriend nag
kapatid ko. =)
*Calling Reah*
Tututut..... tutoooot..
Reah: "Kuya, binusness card ko pala number ni Mandz! Bahala ka na. Baka kasi
magkandaligaw ligaw yun, kung sakaling maiwanan mu . Hehe! TC."
Hmm. Kahit kailan loko pa din tong kapatid ko. Anyway. Wala naman akong gagawin,
kaya Okay lang. tsaka. Mabait naman siya, Magkakasundo siguro kami. Hehehe. Maasar
nga yun mamaya
Bumalik ako sa mga Youth para makapgpaalam. Masyado na kong nawelcome sa ginawa
nilang pagtatanong eh. Hmm, Balik na ko sa garden, at baka makalat na naman.
Remember? Katatapos lang ng Break. Ang mga kalaaaaat (Hindi pa naman marunong
magwalis yung kasama kng babae. Kaya pala ang lambot ng kamay niya eh. Parang
walang ginagawa sa bahay... ...
Lambot? aba? At bakit ba biglang dumapo sa isip ko yung kamay nun. (-_-) Hmm.
Ayway.. Punta na kong garden.
PJ: Trish, pakisabi na lang sa mga kasama mo, alis na ko. Gue. o/
Trish: Cge kuya ingat! (sabay kindat ;) ) (Namaaaan. )
On my way papuntang garden, nakita kong nagsisialisan na ang mga Youth, kasama yung
naka-mini skirt. na sunod ng sunod kay PJ kanina. feeling ko uwian na eh. Tapos na
kasi silang maglinis at magmeryenda. Nahihiya naman akong magtanong kasi, hindi ko
naman na sila nakita. Hmmm. Umuwi na lang kaya ako? Ay! Waaaaag, Babalikan ko pa
nga pala ang weird na kuya ni Reah.
Pagdating ko sa garden, wala yung weird dun. Saan na naman kaya yun? Hmm.. Wala
kong magawa kung hindi maghintay. Habang papatirik na ang araw, nararamdaman ko na
ang init. kaya naman umupo muna ako sa may duyan sa tabi ng puno. Ngayon ko lang
kasi napansin ang mini-playgorund sa may garden. AS IN MINI talaga, kasi yung 2
duyan lang naman yung laruan dun. Umupo ako sa may isa. Aantayin ko na lang siguro
yun. Hindi ko kasi alam umuwi. T3T Idinuyan ko na lang yung sarili ko duon, habang
tinitignan ang mga Youth na papauwi,. nagulat na lang ako dahil nagStop na yung
pag-swing then, may tumulak ng duyan na sinasakyan ko. After nun, may lalaking
tumabi sa kabilang side ng duyan. Kinabahan ako at tumibok ng mabilis ang dibdib
ko. Si kuya PJ pala!
"Oh? Kanina ka pa ba dito? Pasyensya ka na at nawala na naman ako ha?" -PJ
"Hindi, actually, kararating ko lang po brother.. Sa totoo lang, uuwi na po sana ko
kung alam ko lang pauwi." -Mandz
"Haha! Yun na nga ba ang sinasabi ko. Yan talaga ang misyon sa akin ni Reah.
Samahan na kita pauwi ha? Ako na bahala dun sa may kanto, siguro naman paglabas
natin dun, alam mo na papunta sa inyo?"
"Ha? Hindi po ba nakakahiya sa inyo yun?"
"Anu ka ba naman. Okay lang. Tsaka gusto ko din namang makapamasyal eh. Minsan na
nga lang makalabas yung tao" (sabay nag-puppy eyes pa siya! Namaaaan)
"Okay lang yun, tsaka gusto ko din namang makapasyal"
"Sige po. Sabi nyu yan ah?"
PJ: Pasyensya ka na ha? Tissue lang dala ko. Bigay lang din sa aking to ng manang
na nagpameryenda kanina. Yung nasalaubong nating manang pagpunta natin dito kanina?
Yun yon. Siya yung nagbigay niyan. *sabay abot* Eto oh, gamitin mu na.
Mandz; Ah eh. Sa---lamat.
Nagulat ako. Naka-SMILE na siya ngayun? Ang weird talaga! May ganito pa palang tao?
Heheh. akala ko wala na eh. Salamat naman sa tissue at napunasan ko na ang pawis
ko. Hehe! Pero, tinago ko yung tissue na yun. Akala ko ang pagdadala lang niya ng
tissue ang weird, idagdag mu pa ang bulaklaking payong na binuksan niya habang
naglalakad kami. o_o Kagulat. Kalalaking tao may payong! Megaaahd. Anyway, wala
namang masama. Ang init naman kasi. Waaaah!!! Naiimagine nyu na ba ang scene??
Ako.
Siya
Naglalakad sa kainitan ng araw.
Nakapayong na
"BULAKLAKIN"
Nakakaloka! Anyway. Nakita na namin sa daan. Yung mga Youth na nagsilabasan kanina.
HMP. Kanina pa to lumabas ha? At bakit naabutan pa namin? Kumaway sila kay PJ.
Eerrr. at sunod sunod na silang nagmano? anu to? feeding program pero ang putahe ay
so PJ? Hehehe
PJ: Guys! Bukas na lang ulit. Sa Recollection ha? Sama kayo. Seeyah~
At naglakad kami ulit. Kung dati, tahimik kaming naglalakad, (iniwanan niya yung
bike niya sa Simbahan, kaya lakad muna) Ngayon, nagkkwento siya.
Aba... Himala. Nagkkwento na siya ngayon. Yun nga lang..... Eh basta, yun na yun.
Ang haba ng nalakad namin. kaya naman, nung nasa kanto na kami ng street na bahay
namin, nagpaiwan na ko.
Tita: Hmmm. Simbahan daw ang pinuntahan, Sabado kaya ngayun. Walang misa. *sabay
ismid*
Mandz; Tumulong po ako sa mga Youth 'ta na maglinis ng Simbahan.
Tita: Kung ako sa'yo mag-aral ka na lang dun sa kwarto mo. Hindi yung kung anu-ano
na lang yung inaatupag mu jan. eh papano kung mawala yung shonor mo? feeling mo
pag-aaralin pa kita? Aba! Ayusin mu lang. Kailangan mong gumraduate with Honors.
Tignan mu nga ngayon. Second Honor ka na lang pala. At bakit di mo sinabi sakin?
Hmm. Naku. Mandy,. Ayusin mo lang yan. Umasa ka sa Scholarship na makukuha mo kung
gumraduate ka,. Wag mong isiping pag-aaralin kita....
(Pasyensya na readers, ganito sermunan ang lola niyo XD)
Mandz: Ta, alam ko naman po yun. (Di ko hilig ang sumagot sa matanda)
Di ko ugaling sumagot sa kanya. Nagttyaga pa ako eh. Hay. Ang malas, Di bale,
naging masaya naman ako kanina.
"GM"
(a/n GM: msg na sinesend sa lahat ng nasa phonebook, Group message)
Ipagpapatuloy ko na sana ang aking balak gawin. ANG MAG-ARAL. Balik na sa dati.
Wala na ko sa Simbahan. Nandito na ko sa bahay. Sa mala-impyernong bahay namin at
wala akong ibang dapat gawin kung di mag-aral. Nailabas ko na ang notebook ko sa
math. Pero, nagvibrate na naman ang cellphone ko, May nagtext.
At ayunnn. Di na siya nagtext. Nagulat ako. Kaya naman pala ng babasahin ko na ang
text message ay may ibang kiliti na naman sa aking puso ?. Di ko ineexpect na sa
kabila ng kasungitanniyang yun eh may kabaitan din pala si kuya.
Kung bukas ay nasa Simbahan na naman ako....
Ibig sabihin...
Mali.
"Recollection ang pupuntahan mo Mandz, hindi siya. " <- Sabi ng konsyensya ko.
Favorite ko.. Sakto pag tugtog niyan. may nagtext na naman ng quotes, nireplyan ko
ng "HU U?"
(WHAAAAT?? Si Kuya Pj nga pala! Namaaan! Nakalimutan kong isave nag number niya.)
Mandz: Ei, kuya !Pasyensya na po! Di ko pala na-save number niyu kanina. ^_^
PJ: Ah... Pasaway. Oh, bukas ha? Wag kalimutan.
Mandz: Sure. BTW, Anu po pa lang gnagwa niyo? (Di ko alam kung bakit ko natanong sa
kaniya yun)
PJ: Ito, nasa duyan sa may garden ng Simbahan! Hehehe. Mahangin kasi dito, tsaka
walang masyadong tao.
Mandz; Ahh. WoW.
PJ: Siya nga pala, may kuya ka ba?
Mandz: Wala po, nag-iisang anak lang po ako.
PJ: Ganun?
Mandz; Opo kuya! Hehehe
PJ: Gusto mo, ako na lang maging kuya mo?
Mandz; Pwede po ba yun?
PJ: Oo naman! Para may kapatid ka na
Mandz; Wow! Sige po "kuya"
PJ: Yan! Be happy lagi, napapansin ko kasing di ka palangiti eh.
Mandz: Hay, ganun lang po ako. Marami kasing problema. Hayyyy
PJ: Share mo kaya sakin. Ok lang
At naikwento ko kay kuya ang aking mga karanasan sa pagtira kina Tita, nagbigay
siya ng meaningful advice, Grabe! Feeling ko talaga ay Kuya ko siya.
KUYA?
Sige na nga. Kuya na lang. Bakit ba ganito. Napapalapit na ako sa kaniya. eh, ilang
months na lang. Babalik na siya sa Seminaryo? Hindi ko alam exactly kung kelan,
pero malapit na daw.
But, the good thing this day is. Ang may makilala akong isang WEIRD na tao pero,
hindi siya naging WEIRD para sa puso ko.
Wala na kong natapos na homeworks. Kakatext ko sa kanya. Nakakatawa nga yung radyo,
good timing. puro love songs yung pinapatugtog? Anu ba to?? Nag-aasar? Hehehe..
Akala ko masaya na. Nakahiga na kasi ako sa kama at nagtetext. Pero, biglang may
isinigaw si TITA mula sa baba Excited siya. Scholarship daw.
Dali-dali naman akong bumaba papunta sa kanya.
Mandz: Opo. Nakakahiya naman po sa inyo. Pero, sa totoo lang po. Ang tagal ko na
pong naghahanap ng Scholarship kaso nga lang po, walang magawang makapagbigay kasi,
pagtingin pa lamang nila sa bahay namin, umuurong na po agad.
Sister: Neng, ang laki naman kasi ng bahay nyu. Kahi second floor lang ay namumukod
tangi ang bahay nyo sa iba pang bahay dito sa baranggay niyo, kaya wag ka ng
magtaka. Anyway, wala naman kaming pinipili, narinig lang namin na kailangan mo ang
Scholarship, at handa naman kaming tumulong financially. Isa itong projects ng
Social Ministry ng Simbahan.
Mandz: Eh, sister, mayroon po ba iyang required grade? Yung iba po kasi meron.
Sister: Wala anak, kung ano lang yung makayanan mo ay okay lang sa amin. Ang
importante, mag-aral ka ng mabuti. Okay ba yun?
Mandz: Uhm. Okay na oks po sis! Pero, nagtataka lang po ako. Sa dami-dami nga
estudyante, ako pa po ang napili niyo.
Sister: Everything happens for a reason. Sa ngayon, ang mahalaga makakapg-aral ka .
(inabot ni sister ang kamay niya, tipong makikipag-shake hands)
*shake hands*
Mandz; Sister! Maraming salamat po. Di ko po alam kung papaano ako makakaganti sa
kabaitan niyo sa akin. ^^V
Sister: Hija, dalaw2 ka na lang sa simbahan. Yung andyan sa may kabilang kalsada.
Andun kasi kami nakadestino. Basta, Keep in touch Okay?
Mandz; Sure sister. Salamat po.
Sister: Walang anuman . (humarap kay Tita.) Nay, alis na po kami.
Tita: Hindi niyo na po ba aantayin ang tanghalian? Kain na po kayo.
Mandz: (sa isip lang) (Weeeehhhh. (-__-))
Sister: Hindi na po Nay. Mauna na po kami. God bless po . Ingatan niyo po si Mandy
ha? Alam ko pong mabait siyang bata. Sige po.
Pagkasabing pagkasabi ni sister na mga salitang iyon. Natuwa ako. Natawa pa nga ko
sa isip-isip ko. Ako mabait? Hehehe. Kailan pa?
Hinatid ko na si sister palabas ng bahay. Nagpaalam naman siya at yung kasama niya
na walang ginawa kungdi ang mag-text. Hehehe. Anyway. Nakakatuwa naman . ^^V
After kong maihatid si Sister palabas ng bahay. Sinenyasan ako ni Tita na kumain.
Katatapos niya lang. Kaya, kumain na din ako. Hindi ako nagugutom. Graaaaabe. Ang
saya! Ang daming weird na nangyari. Kalahating araw pa lang ang nakalilipas! Hehe.
Nakakatuwa naman.
Pagkatapos kong kumain, niligpit ko na ang pinagkainan namin ni Tita. Kahit
nagdadadakdak sakin si Tita habang nanunuod ng tv, parang wala akong naririnig.
"Bahala siya" bulong ko sa sarili ko. ^^V
At... Isa na namang WEIRD na araw ang natapos. Tumingin ako sa color black
organizer ko, wala na akong gagawin para sa araw na ito.
pababa...
pababa..
For this day natulog ako ng maaga, excited na ko para bukas!!!! Pero, di ba,
nakakapgtaka, Sino naman kaya ang nagsabi na kailangan ko ng Scholarship? Naman!
Baka si Carl? Hmm. Sa bagay, hindi na naman ligid sa kanya ang sitwasyon ko. Hayyy.
Nevermind. Kung sinuman yon =D.
The High Cut (12)
Recollection Day!
Good morning!! Tsk. Ang aga ko nakatulog kagabi. 11pm, to be exact. Hmmm. Ngayon na
ang araw ng Recollection. Tumayo na ko mula sa pagkakahiga. Pumasok ng shower,
Naligo. (malamang) at Nagbihis. Weew. As usual. Yung blue tshirt naman ang suot ko
ngayon. with matchng, JEANS ^^
Bago ako bumaba, kinuha ko muna yung cellphone ko sa drawer ng desk ko. Hmmm. May
nagtext. Geeez!
" Go0d m0rning! Bukas ha? Sana makapunta ka! G0dbless Mandz!" -PJ
Tsk. Namaaaan~! Kung late lang ako natulog kagabi, baka, nareplyan ko pa to.
Anyway, makikita ko naman siya ngayon.
Umalis ako ng masama ang loob. Hay naku naman. Hindi ako makapaglakad ng maayos.
At.... Bigla ko na lang naalala na...
Suot ko pala yung High-Cut na Converse ko.
Patakbo akong umuwi sa bahay. Kaso, may nakita ako sa tapat ng pinto ng bahay
namin....
Si...
PJ?? 0_o?
Paglabas ko ng bahay, andun pa din siya sa pinto, nag-aantay. Hmm. Bakit kaya?
Nagtataka ako kung bakit ako sinundo ni PJ sa bahay. Hindi ba ang weird? Ang dating
palatrip nuon, ay nagiging mabait na sa akin? Hmm. Hindi lang talaga ako
makapaniwala.
PJ: Naks naman. bagay sa'yo yung palda. Cute ka jan Sana pala lagi na lang
Recollection para nakapalda ka noh? (sabay tingin sa akin mula ulo----- pababa. )
Mandz: Ewww. Kung alam mo lang na hirap na hirap na ako maglakad umayos at
magpakatao sa suot kong to, baka hindi mu sinasabi yang mga sinasabi mu ngayun.
T~T!
PJ: Asus! Kaw naman. Biro lang sis...
Huh?
Tama ba pagkakarinig ko?
SIS?
Hmm. Oo nga pala. From now on, kapatid na ang turingan namin no? Hay. Nakalimutan
ko..
Mandz; Wehehehe... Bilisan mu na nga maglakad at baka mahuli na tayo
*bitterness.*hehe~
Pumasok kami ni Reah. Unang bumungad sa amin ang mga parishioners ng nasabing
parish,. May matatanda, may youth, may mga katulad ko din na parang invited lang.
Sa unahan ay kitang kita ang malaking Ilaw na naggagaling mula sa LCD na connected
sa Laptop. At may isang Mamang nakatayo sa harapan at mukhang balang abala sa pag-
aayos ng mga kung anek anek sa harapan. Hindi ko sana tinapunan ng pansin ang
mamang yun, pero, pagkalingon niya, Si PJ pala!
Hawak hawak niya ang mic. "Sound check. Sound check" sabi niya. Umupo kami sa
harapan. Tabi kami ni Reah. Nahihiya nga ako eh. Hindi pa kasi ako ganun kasanay
makisalamuha sa madaming tao at isama mo pa ang katotohanang nakapalda ako. :(
Nagopening prayer na si Father Cruz. After nun, akala ko magsisimula na. Hindi pa
pala. May pumuntang nakasalamin sa harapan bitbit ang gitara. Si PJ, andun din.
Hawak ang mike, kanyang sinabi;
"Okay. Bago po tayo magsimula, magjoyful songs na po muna tayo. Ako po ang
mangunguna at ang kapatid ko naman kasama ang kanyang kaibigan ang paggagayahan
ninyo ng Actions. Nakuha po ba? Palakpakan po muna tayo!" (at nagpalakpakan nga
sila)
Bitbit ako. Err.. Ito na nga ba ang sinasabi ko. Mukhang isasama ako ng lokang to
sa harapan. Weew. Tama talaga ang hinala ko. Huhuhu... Hatak hatak niya na ako.
Kaya pala sa unahan kami umupo kanina, At alam ko na ngayon kung ano ang
pinagbulungan nila ni PJ
Reah: Lika na Mandz, nag-aantay na yung tao, Ganito yung gagawin, naalala monung
repost natin? Yung energizer na "Making Melodies?" Yun yon. Uulitin lang natin
dito. Hehe. Wag ka na mahiya. Isipin mu na lang na nasa Classroom tayo.
Waaah!!! Ang pambatang Making Melodies! Ang kanta na may mga weird steps. =Huh!
Sana "Ignorance" na lang by paramore yung isinasayaw dito para ROCK! Hehe! Nasa
simbahan nga pala ko. Err. Bawal
At ayun. Si PJ ang tagakanta. Kami--- tagasayaw. Weew. Tuwang tuwa yung mga bata na
member ng Chilren of Mary sa unahan namin. Sige na nga. Kunwari, natutuwa na din
ako. Buti na lang mukhang mababait naman yung mga tao, at nakikisabay naman sila.
EXCEPT sa naka-mini skirt! Namaaaan! Hanggang dito ba naman? Nakasunod siya? Wew.
Pagkatapos ng sampung minutong kaweirduhan, umupo na kami at pinabalik sa upuan.
Salamat naman, sa likuran na kami umupo ni Reah.
Nang magsimula na ang unang Talk. Hinanap ko si PJ.
Wala sa harapan. Ni sa mga gilid, Hay. Siguro umuwi na . Pero, nagulat na naman ako
ng umupo siya sa tabi ko! Sa tabi namin ni Reah I mean. (MY GAAAD! Temptation XD)
Naamoy ko na naman ang makamandag niyang pabango na I think, bentang benta sa mga
kadalagahang kung makapagmano sa kanya, eh 10 seconds hawak yung kamay niya.
PJ: Reah. Hindi mu sinasabi, magaling pa lang sumayaw tong kaibigan mo
Reah: (bumulong kay PJ, sabay tingin na naman sa akin)
PJ: Wahahaha! Di nga ? (napalingon tuloy si PJ sa akin. Err) Totoo ba yun Mandz:
Reah: OO ka na lang Mandz ! Hahah!
Mandz: Whatever...
Reah: Kuya, saglit lang ha? Puntahan ko lang sina Gary sa labas. May itatanong lang
saglit! Pero pramis! Babalik agad ako
Waaaaaah!! Kaya pala napakadaming weird thingy na naganap kahapon. ay dahil sa mga
weird din na pinaggagawa ng taong ito. Hmm. Anyway, wala namang masama,
Sa aming pag-uusap, sinitsitan kami ng mga manang sa harapan. Err, Tameme kami
parehas, Hehehe.. Hmm. May padating na babae, narinig ko kasing may mga yabag sa
likuran namin,,,
Lady in MIni Skirt: Patabi ha? (at umupo na siya sa gitna namin ni Kuya PJ)
Sa Labas ng SImbahan.
Pagkarinig ko ng sinabi bi ni Reah, parang may konting kirot sa dibdib ko, kaya
naman...
Mandz: AYEEEEE.. Tignan mu sila oh. (Sabay turo sa pwesto nila PJ)
Reah: Asan?
Mandz; Huh? Ituturo ko sana sila sayo, kaso mukhang---
Reah: Ah. Oo . Baka umalis muna sila saglit.
*silence*
Ayoko ng magtanong about sa girl, baka naman, kung anu-ano lang ang marinig ko na
hindi katanggap tanggap. Umupo na lang kami ni Reah sa may bench na nasa tapat ng
office ng Simbahan, yung inuupuan ko kahapon. Hmm. Sa tuwing nalulungkot talaga ko,
napapaupo ako sa bench na 'to,. Hmm
Reah: Hindi lahat ng sinabi ko TOTOO!! Bahala ka nga dyan Mandz! Drama mo masyado!
Oo na ikaw na ang EMO, pero balik na tayo sa loob, hinahanap na nila nag byuti
naten ! Hahah!!
(Sabay hila sa akin papasok ng Simbahan)
Sa mga gilid ng Simbahan, nakita kong nakatayo sa gilid si Kuya at yung Ms. mini
Skirt, Seryoso. Weetweeew. Napalingon sa akin si kuya, pero di na ko kumibo, baka
kasi makaistorbo pa ko. Nakakapagtaka lang, nung mapansin ng babae na napatingin
si Kuya sakin, nagpaalam na ata siya at umalis na din. Hmmm. Bahala siya. Basta
kami ni Reah, uupo at makikinig.
Terror Teacher? (15)
At yun na nga ang nangyari kahapon. Akala ko pa naman may mangyayaring maganda.
Hmm.
Ayy! Maganda naman yung Talk kahapon. Nakakainpire. NakakaDYAAAHEE lang talaga yung
naka-mini skirt na yun. Anyway. Today is Monday ang I'll be looking forward to a
great day! hurray!
Tahahaha. And the long VACATION days are OVER! Balik na sa dating gawain. Balik na
sa SCHOOL. Natuto naman na akong magsimba nung mga araw na walang pasok kaya
naman may nangyari ding maganda sa bakasyon kong yon .
Sa school.
Nagulat ako kung bakit napakadaming lalaki sa labas ng classroom namin. Hindi to
pangkaraniwan. Simpleng Section lang kami. Section 1. Oo simple pa yun. kami kasi
ang section na pinakatahimik at hindi mo iisiping pagkakaguluhan ng ganito. Yung
mga taga ibang section na lalaki,, todo SILIP sa bintana namin, Yung iba naman,
nasa pinto. Nakatiwangwang. Weew.
KASAMA yung BABAENG NAKA MINI SKIRT na lagi kong nakikita sa Simbahan.
Hanggang dito ba naman??Suot niya pa din yung miny skirt. Pero this time, maong
style naman na tinernuhan ng long sleeve na kulay blue. Nu ba yan. Parang di
eskwelahan pupuntahan ng babaeng to ah!
Buti na lang at mabait ang adviser ko kaya ang mga late comers ay mas welcome pa sa
early birds Pwede pang pumasok. Salamat naman at Teacher namin siya sa Values Educ
kaya naman, napakabait niya talaga. Hay naman.... Umupo na ko sa upuan ko.
*lingon.2* Absent si Reah.
Mrs. Montana: Class, I've said a while ago. MagLileave muna ako ngayong week.
Aalagaan ko muna kasi yung Mama ko na nasa province eh. I hope you'll understand
class. Don't worry. May papalit naman muna sa inyo eh. Si Mam Bautista. Substitute
teacher. Fresh graduate siya and first time nyang magtuturo ngayon sa school natin.
AT! Be kind to her. Mabait din naman kasi siya. Hehe!
Classmate1: Mam.......... (painosente )
Mrs. Montana: Yes dear? May tanong ka ba or any violent reactions?
C1: Kasi po, yung ayun oh (sabay turo sa labas ng room namin. ^^3 <- pouts)
Mrs.Montana: (lumingon sa may pinto at bintana) Students!! Please lang! Mind your
own business ang go back to your classrooms! NOW!
Mandz: (Weew. Dragon si Mam? >XD )
Bago magsalita si "Mam B." Tumitig muna siya sa akin. feeling ko kinikilala niya
ako eh? Hmm.Di ako lumilingon sa kanya. Bahala siya. Errrr.
Mam B.: Good Morning Class. (weew. ang lambot ng boses niya. napakahinhin pa
magsalita)
Class: Good Morniiiing mam! <-- Super Attentive ata ng mga classmate ko ngayon? At
pati yung mga lalaking hindi tumatayo pag bumabati sa teacher ay napapatayo din?
Mam B.: By the way, My name is Cherrylou Bautista. As your adviser said a while
ago. i will be your teacher in Values Educ and adviser for one week . Do not
worry. Mabait naman ako. Hmm. Any impressions? or expectations guys? (namaaan! guys
ang twag nya sa classs? anu ba namang teacher to
Carlene: (Siya yung top 1 namin for the past grading. Wearing Black Lined Frame Eye
glasses.) Ma'am, I think, if you are going to teach us, you should not wear that
kind of SKIRT. It makes us think na ----."
Mam B. : Thanks for the suggestion, Ms?
Carlene: Lopez po.
Mam B. Uh. Ms Lopez. Hmm. At least napansin mo. (Sino ba namang hindi
makakapansin. Wew) Im wearing this kinda skirt for a reason. Its confidential kaya
pls lang. Ill try my best to wear uniform by tommorow. That's it.Okay na ba yun?
Carlene: Yes Ma'am/ No problem.
Untitled (16)
2nd Day with Ma'am Mini skirt.
Mam B.: Miss, Okay ka lang? Sorry ha. Nabato ko kasi yung chalk sa may place mo.
Part kasi ng discussion ng class yun. Ginagawa ko lang in action. Pasyensya na kasi
wala sana akong balak tamaan..
Mandz; No prblem Ma'am. (plastik) (pati pagbato ng chalk kasama?)
Mam B.: Pero kung gusto m dun ka muna sa clinic? Baka kasi may nararamdaman kang
kung ano diyan eh?
Mandz: Uh. Sige po Ma'am dun na po muna ako.
Mas gusto ko pang pumunta ng clinis kesa makinig ng discussion niya. Magaling naman
siyang magturo yun na nga lang, ayaw ko lang talaga sa kanya. Anu ba namang buhay
to. Kung ano pa ang ayaw mo, yun pa ang napupunta sa'yo.
Nabanggit ko na ba? Nasa isang Private Catholic School ako nag-aaral. Di halata
sa'kin nuh? Hahaha! Libre kasi tuition ko dito, nung 3rd year kasi ako, honor
student ako kaya naman pagdating ko ng 4th year, eto, free na naman. Ang clinic ng
school namin ay nasa ground floor, katabi ng principal's office/, nasa 3rd floor
ako ngayon at ito na nga, naglalakad na.
Pagpasok ko ng clinic, andun na syempre yung matandang nurse. Tinignan niya yung
noo ko. Chineck kung may chenes na nangyari o kwan. Mabuti naman daw at wala. Pero,
pagpapahingahin niya na daw muna ako sa clinic kahit saglit. For observation daw.
Lumabas yung muna siya dahil may kukuhain daw saglit. Kaya ako lang mag-isa sa
clinic.
Habang nakahiga ako sa isang kama sa clinic. Nakita kong may mga pumasok na
estudyante. Isa Dalawa. Tatlo. Tatlong mga babae. Sabay2 na nagkasakit? Hmm.
Nevermind. Malay ko ba. Gusto ko sanang matulog pero napakaingay nila. Duhhhh!!!!
Hanggang clinic ba naman wala akong katahimikan?? Huhuhu.
Girl1: Psst. Girl, ang galing magturo ng guest teacher natin sa Values Education?
Girl 2: Oo nga eh. Ang gwaaaaapo pa! Hahaha! Buti na lang sa atin siya na-assign.
Kaso medyo suplado eh. Hmmm. Sa bagay, lahat naman ng seminaristang nagtuturo sa
atin, ganun eh. Iwas tukso siguro. Bwahahah
Girl 1: Namaaan. Last section din tayo kaya sino naman ang di magsusungit, Common
sense.
Girl2: Whatever. Basta akin na si Sir. Hahaha!
Girl3: Gurllsss. Pwede ba. tawagin nyu na muna yung nurse? Ang sakit na kaya ng
tiyan ko dito, nakuha nyo pang magchismisan dyan?!!
Girl2: Ay. Sorryyy! Hehe. Eto na nga lalabas na eh
Lumabas na yung isang babae. At pagkalabas niya nun ko lang nakilala na si Trisha
pala yung may sakit sa kanilang tatlo. Yung Youth din sa Simbahan? Naturo lang sa
akin ni Reah minsan yun eh. Bwahehe. Buti nga sa kanya. Tsk. Ayaaan
Napaka weird ng week na to para sakin. Teacher ko si Ms Mini Skirt at may new guest
teacher din kami na halos.... Errr. Magpatayan na yung mga babae makita lang siya.
OA much? Oo. Oa sila. Wew.
Paano ko nalaman? Paglabas ko galing clinic, may nadaaanan akong room na puro
babaeng nagccutting yung nasa labas. Ano ba naman tong school na to. Naturingang
Catholic, bakit ganito mga babae dito .
I guess room yun nila Trisha, dahil pagkatapos silang magamot sa clinic, pinauwi na
din ako, at nadaanan ko yung room na pinasukan nila ng besfriends nya. Malamang.
Andun sa room na yun yung teacher na "gwapo" daw.
Last Period na lang ang ittake ko, at yun ay Religion. Astig nuh? May Values Ed na,
may Religion pa! (Natural, Catholic School nga eh.)
Pagpasok ko sa room.
EEPPPPICCCCC .....
5 mins.
10 mins
15 mins..
20?
30 mins???!
Aba! Ang tagal naman ng teacher na yun? Late na ng 20 mins. Helllow? 1 hr lang
klase namin sa kanya at once a week pa. Ano na lang matututunan namin kung
napakaaga nya dumating?
SI PJ? ANg guest teacher ngayon?? HUWAAAAT? AT KELAN PA? AKALA KO BABAE? WAT THE
EF.
Bakit di nya sinabi na nasa school siya namin naka-assign? Naaah!~ Awts
Whaa? Sir. Kuya PJ? Ambata mu pa kaya para magturo. ay mali! 23 na pala siya! Pwede
na din. Hmm....
Ang cute nya tignan with his checkerd green polo na tinernuhan ng Maong pants. Yup!
Maong. Taz, black shoes? Hmm. Weeird talaga. Hanggang dito ba naman.
"Super late na ba ako? I apologize. Nahirapan lang akong hanapin yung classroom
niyo. Akala ko kasi, yung section nyu yung nasa kabilang dulo."
Napakatahimik ng klase namin. Katulad ng pagkatahimik kay Mam Mini Skirt, Eew. Si
Reah, disappointed. Whaha. Di niya ata alam na kuya niya yung substitute.
"Since, wala ng masyadong time. Dismiss ko na kayo ng mas maaga! See yah next
week."
"Hurray!:" <--- sabi ng mga classmates kong lalaki. magdodota kasi yang mga yan.
kaya excited umuwi.
Lumabas na si Sir ng room. Without making pansin sa akin? Hm, Baka naman di niya
ako nakita.
o baka kaya
di niya lang ako tinignan. Nasa harapan kaya ako. (seating arrangement tuwing
religion subject) Imposibleng di niya mapansin. kahit ngiti man lang sana kuya?
Hay. Ewan. Sign na ata to na dapat ko na siyangkalimutan? Kinakarma na ko oh.
Huhuhu.. (remember yung chalk? huhu)
Bakit ganun, si Reah lang ang nakita at pinansin niya? At ayun, sabay pa umuwi ang
magkapatid. Wala tuloy akong kasabay umuwi ngayon... Nuh... Pero.... Di dapat ako
magmukmok. Bwahaha! Susundan ko na lang muna sila, tutal, wala naman akong gagawin
ngayon..... (Patunay lang na matigas ang ulo ni Mandz, tinamaan na ng chalk, ang
lakas pa ng loob maggagala.)
Heto na ko't sinusundan sina Reah at PJ, Aba mukhang may lakad ang magkapatid ah?
Akala ko naman kung saan, sa Simbahan pala pupunta...
?!!!!
0_0 <-- Pagtingin ko.. Si Carl? Hala. Namaaan. Nakakahiya naman dito niya pa ko
naabutan. Naabutang maging spiya. Huhuhu. At ang pwesto ko pa ay nakatago sa
malalaking damo sa harap ng Simbahan.
Carl: Uhy! Sinong inaantay mo dito sa labas? Bakit di ka kaya pumasok sa loob nuh??
Mandz: Ah. Eh. Wala naman napadaan lang ako taz eto napatagal. Ah ewan! Basta! bat
ka ba nagtatanong? eh ikaw ba? Bakit ka ba nandito?
Carl: Ahaha! Eh sa gusto ko nga magtanong Ako ba? Andito ako para pumunta ng
Orientation para sa mga upcoming Seminarians na katulad ko.
Mandz: Kayu2 lang ba? Meron pa bang iba?
(Kailangan ding maging usisera paminsan minsan diba? :P)
Carl: Ahy! OO! Naalala ko, kasama din naming pati yung mga babalik sa Seminaryo,
Bakit Ate Mandz?
Mandz: Naaaah! Wag mu nga kong tawaging ATE???!!
Carl: Weeh... Eh ano na nga ba yung ginagawa mo dito?
Mandz: May inaantay ata?.
Carl: Sino? Wag mu sabihing...... Mandz! Grabe ka! Di ko akalaing pati yung
papatusin mu pa! Eew
Mandz: Ohy! Grabe ka naman no! Hindi ako ganong babae! Malinis naman ang konsyensya
ko! At . At---
Carl: Relax! naman. Akala ko naman si Kuya Robert ang hinahanap mu. Ayeee. Love
much? haha!!
Mandz; Namaaan! Wag mung idamay dito yun. Wala na nga dito yung tao , tinutukso
niyo pa. Hmp!
Carl: Anung wala? Ayan oh... *sabay turo sa likod ko* Kanina pa kaya siya dyan!
haha! Bahala ka na dyan. Alis na ko! Hohoho.. *sabay takbo papasok ng Simbahan*
Waaaah!!! Kanina pa ba yun dun? Kung kanina pa yun dun, ibig sabihin,.........
*Kami na lang dalawa sa may puitng gate ng Simbahan*
K.Robert:Ineng...Alam ko yang iniisip mo..... *sabay laro sa jolen nya at iniikot2
pa!*
Mandz; Huh? Anung iniisip?
(OA uh. Naaaamaaan.Bakit ba simula ng makilala ko siya napakadaming kaweirduhan na
nangyayari sa akin...)
K.Robert: Yung sinisilip mo dyan miss...
Mandz: Oy. tay. Wala po akong sinisilip no!
(Denial Much! :P )
K.Robert: Weeehh...*Sabay balasa sa mga baraha.* Oh. Eto, bumunot ka ng isang
baraha. At tignan natin kung tama ako. -__-
(Ano namang mapapala ko dito. Naku naman! PEro, bahala na, Bubunot lang naman)
Mandz: Eto na po. *sabay bunot ng isang baraha.*
K.Robert: Akin na Neng.
*inabot ko naman*
K.Robert:JACK of Hearts ang nabunot mo. Ibig sabihin Tama ang hula ko. *-*
Mandz: Na ano po?
(Napaka weird niya!! Pagkatapos niya ba namang kunin ang baraha sa akin eh
dinilaan? Eww. Para daw mas effective ?)
K.Robert: Neng, MAY MAGANDANG MANGYAYARI SAYO PERO sinasabi ko sayo kung ano man
ang pinapasok mo ngayun, wag mu ng ituloy. *sabay dila ulit sa baraha. eww* Dahil
ayon sa lasa ng baraha. (lasa??) Hindi maganda ang patutunguhan ng binabalak
mo........*At napakagat na siya sa baraha.* Oo at minsan ka na nga lang mainlove
pero Neng, kilalanin mo muna yang taong yan..........
At tuluyan na ngang umalis si Manong. Binato niya yung JOLEN ng wagas at hinabol
niya!! Mayyy Gahad! Mukhang may saltik nga talaga si Manong. Nakakaawa.
Mandz: Pinagsasabi nun? (napatayo ako sa kinauupuan ko sa may gate ng Simbahan, May
papasok kasing karo ng patay. Huhuhu. Harang ako. Waaah! !!! )
6pm na. Ngayon pa lang ako nakauwi ng bahay, pero. Uhmm... Naguguluhan pa din ako
sa Matanda kanina? Dagdag character lang kaya siya oh anu? Baka naman trip lang?
Pero hindi. Ah basta.
Nakakawindang kahapon nuh? Ano na naman kaya ang weird na mangyayari sa akin?
Last na araw ko na to with Mam Mini Skirt! At salamat makakaraos na din. Bago pa
siya nagpaalam, nagiwan muna ng hindi malunok na quiz. (a/n: malunok: hindi
katanggap-tanggap/mahirap) Panong di mahirap, eh buong Linggo ako di nakinig.
Nyaaw. Yaan na! Di yun ang issue.
After Recess.
Pagpasok ko sa classroom, aba? di naman ako late pero mukhang paalis na ata sila?
Heto na ko ngayon, inaayos ang upuan. Kelangan pa kasi silang isalansan at iform na
parang half circle, yung pang choir nga diba? Hehe. Monoblocks lang naman kaya
hindi na masyadong kabigatan.
Yapee! Good. Maayos na sila. Papadating na din sina classmates kaya pwede pa kaming
magpractice. Dala2 na nila yung mga Black na Clear Books. Song book po yun.
Kung nagtataka kayo kung bakit ako napasali sa choir,, waaah! Kagagawan to ni Reah.
Pero, okay naman siya. Nalaman ko din namang may boses akoeh. hehe...
at
Ang init ng kamay niya. Haaaay... Heaven is a place on earth nga naman talaga. Ang
lambot pa. Lam niyo? Siya pa talaga lumapit para humawak sa akin. Imagine, may
katabi siyang mas malapit sa kanya pero, bakit kaya sa akin siya lumapit?
Kinindatan niya ko? Hala? Ang adik. Ewan ko kung biro o totoo. Pero, feeling ko
trip lang yun.
Nakakakilig. sparkling eyes and great smile? Wala ka ng hahanapin!
At. Ang swerte ko pa! Sa akin lang siya nagsign ng ganun kakaiba. Nyahaha..
Carry yourself in such a way that when people are sitting, you would be standing
And when they are standing, you will stand out.
And when they stand out, you will be outstanding.
And when they dare to be outstanding, YOU WILL BE THERE STANDARD. =)
Paano ko natutong magsimba? Pssst. Secret lang, tinuruan ako nila Sr. Emmy! Hehe.
Diba nakakahiya naman na tumanggi kasi nga pagaaaralin nila ko, . Nyaw. Pero, Nang
nasubukan ko na. AWESOME! Nakakabless magsimba every hapon.
Christmas Season na namaaaan! My special and super favorite part of the year. Wala
na kasing klase at di ko na masasalubong lagi sa koridor yung teacher na laging
nakamini skirt! Alam ni PJ yun. Natatawa na nga lang siya sakin dahil sa itsura
kong to, nakuha ko pang maniwala kay Santa. Haha! Namaaan Wah!
Nakapony taiL, White T-shirt at Shorts lang ako ngaun. Ternuhan pa ng tsinelas.
Very Casual. Nyahaha. Di ko na sinusuot yung mala-emo kong damit.
Nakita ko na yung leader ng Youth. Si Ate Belle. Mabait siya kaya naman di na ko
nagdalawang isip na sumali sa YM. In-aasign niya na kami sa ibat ibang gawain.
Hinati na din by group.
Pero I think ginagwa niya yun para maging close na din kay Kuya pati sa ibang
makakasama niya sa loob. Eppp.
Ito naman ako ngayun, naggugupit ng mga STARS na ilalagay sa Belen na ilalagay din
naman sa Altar. design syempre. Nandito nga kami sa loob ng Kitchen pero kitang
kita ko pa din yung iba na naglalagay ng Christmas lights sa labas! Pinagamit muna
sa amin nila Nanay yung place na to a. . Woot! Bait. At ayun. Nakapabilog na nga
kami sa sahig at gupit ng gupit.
Lumabas na lang ako ng Kitchen. Kahit pinagtinginan nila ako nung lumabas ako, i
did not care. Wala akong magagawa sa ganun. Whehe. Bahala silang ma high blood
sakin.
Aha! Sa mga Nagkakabit na lang ako ng Christmas Lights tutulong. Tutal andun naman
si Carl. (Wooo. SI Carl ba talaga? ) Lumapit na ko sa grupo ng mga lalaking nasa
ilalim ng isang puno. Si Kuya Allan ang leader dun. (VP ng YM yun.)
" Ei Mandz? Bakit nasa labas ka?" -tanong ni Kuya Allan habang tinatanggal sa
plastic yung Christmas lights na kulay green.
"Uhh.. Ehh.. Anu po kasi kuya... Medyo magulo po kasi sila dun kaya dito na lang po
sana ako tutulong? Kung pwede sana....-"
"Pwede naman. Kaso nga lang madami na kami sa grupo na to. Pwede bang dun ka na
lang?:"
*Sabay turo si Kuya Allan sa may gawing kanan namin*
(Dalawang Lalaki lang sila, Kaya naman. Nangangailangan talaga sila ng tulong. ;/)
"Oh Sige po kuya! salamat! Punta na lang po ako dun nuh?"
"Okay! Good luck mandz."
Ito ang puno ng pag-asa. Tree of Hope kasi yung nakalagay na name ng puno eh.
Dahil sa madali namang makisama sa kanila, di na ko nahiya tumulong. Ang daldal nga
nila eh. Grabe! Ang babait. Mga may future to. Tama. Ang future nila ay magpari.
Haaaanep pala si Kuya PJ. Parang di nagteacher last last week! Tingnan niyo naman
yung shorts na checkerd na suot niya at plain white tshirt na naman. Pero, cute pa
din. Cute nga eh. Kahit pawisan. ;p
Di ko napansin, napatulala na ko sa nag-aayos din sa puno na si Kuya PJ. Nasa baba
ng puno yung mga MBG's.
"Oy! Mandz! Natulala ka na sa mga MBG. Yung Christmas Lights! Abot muna kaya?"
-sabi ni Kuya Mark.
"Bro, baka naman pangarap niya magMBG in the future. di na masama. " -biro ni Kuya
Ryan na aakyat na uli a hagdanan.
"Weeew. Mga kuya naman? Kulit nyu po. Oh eto. *sabay abot ng mga christmas lights*
Ayan na nga po. Hahaha! Baka maHB na kayu jan eh." -sabi ko
"HB? 0_0" Sabay pa sila.
"Highblood po." -naisahan ko sila dun/ haha.
"Ahhh."- sabay na namn sila
AT NATAPOS DIN KAMI SA ISANG PUNO! WOOT! Pero, may palapit. Si Kuya pj? Bakit kaya?
Huhuhu. Baka naman mang-aasar na naman to. Ayt! Wag naman. Baka kiligin ako eh.
(Kaadikan)
"Uy! Ry! Mark? Musta?" -sabi ni Kuya PJ nang makalapit na siya sa may pwesto namin.
Kumaway lang siya sa akin. at ayun. ang pamatay niya Smile na parang nagpapa-cute?
Hala. Ang adik
Nagpaalam muna ako sa mga Kuya at umalis na muna sa may Lagoon, I decided na dumaan
na muna kasy Sister Emmy. Wala lang. Mangangamusta lang naman. o/
Andito na ko kina Sister. Ang linis ng room nila. Weew. Di tulad ng kwarto ko na
parang basurahan Puting puti ang bawat pader at madami din namang designs. Puro
framed pictures nila ata yun,
Nagkwentuhan kami ng kung anu-ano ni Sister, hanggan sa makarating na sa isang
misyon...
Misyon?
Whahehe. Hanep si Sister. Ginawa akong secret agent Nyahaha! Ang adik!
Sumilip naman ako sa labas. Ayun. Nakita ko nga siya. WAAAAT? 0_0 Gabi na ah? Anu
pang ginagawa niya sa labas?)
Bumaba naman ako at lumabas. Buti na lang at wala si Tita at walang magagalit. (Si
Tita ay kasalukuyang nasa bahay ng bf niya. Nagbabakasyon. 2 weeks lang naman.
Ayun. lumalablayp na din ang bruha. Haha, buti na lang iniwanan ako ng budget,)
Pagkalabas ko, wala namang tao. Pero nagulat ako ng may humawak ng kamay ko.
Minumulto na ba ako?
at
Dahil sa super energy ko, naiakyat ko si PJ sa kwarto ko. Waaaaah. Wala kasi yung
sofa namin, pinaayos ni Tita pati yung ibang upuan, Pinalagyan niya ng foam. Nyaa~
No choice si PJ kung di ang matulog sa kama ko. Nakakahiya,
Bumaba naman ako, kumuha sa ref ng COOL FEVER. Wala akong alam na kahit anong
gamot. Baka makatulong naman yun diba? Hala.
Nilagay ko na sa noo niya, pero ., ayan na namaaaan siya!!! Hinawakan niya na naman
yung kamay ko. Nakakatemp! LOL
PJ: Mandy?
Mandz: Anu yun? Wag ka na munang magsalita. May sakit ka pa Kuya,
PJ: Wag mo kong tawaging Kuya, Naiinis ako twing tinatawag mo akong KUYA.
Mandz: Nakikinig. *gulps* (kinakabahan ako. tug.tug.tug. < hartbeat)
PJ: Masakit.
Mandz: Ang alin??
(Hinawakan ko naman yung ulo niya? at kung anu-ano pa. (oops wag green)
PJ: Ang puso ko, Sa bawat pagKuya na tinatawag mo,
Mandz: (Lumayo ako, di ako makatingin sa kanya kaya tumingin ako sa may bintana)
PJ: Tumingin ka sa akin...
(Ang lamig ng boses niya, halatang may sakit)
Mandz: Bakit ba? Anu bang ibig mung sabihin?
PJ: Mandyy...............
Matagal na kitang gusto, Ewan ko, Binago mo ko. Hindi naman ako ganito dati Mandy.
Pero, ewan. hindi ko alam, Ang alam ko. Gusto kita. Alam ko. BAWAL... Kahit ako
naguguluhan. Hindi kita napansin ng isang linggo, hindi dahil sa kung ano lang.
dahil GALIT AKO SA'YO. Galit akong hinayaan mo kong MAHALIN ka dahil GUSTO KONG
MAGPATULOY SA BOKASYON KO. Ginulo mo ang buhay ko MANDY. NGAYON HINDI KO NA ALAM
ANG GAGAWIN KO. Sa SCHOOL, HINDI KITA PINAPANSIN DAHIL AYAW KONG MAHULOG PA NG
TULUYAN ANG LOOB KO MANDY. Ang SAKIT.
Ang dami niyang sinabi, nagulat na lang ako ng makatulog na siya bigla.
Wala akong nagawa kung di ang umupo sa gilid niya at napayakap sa kanya. Oo, naiyak
ako dahil sa AWA at labis na pagaalala sa kanya. Kaya pala hindi niya ako
pinapansin, kaya pala. *sighs*
HIihiga ko sana ang ulo ko sa kama pero bago ko pa magawa yun, nagising na si PJ.
Teka.
Wala nga ba?
Nasabi ko nga pala.
At halos dalawang buwan kong pinakatagu-tago yun.
Naguguluhan na talaga ko,
Gusto ko pa ding pumasok sa loob,
pero
Gusto ko din si Mandy,
Gulong-gulo na ako.
Ilang araw na lang......
Babalik na ako.
puso?
Hmmm...
Alam ko na.
Malayo pa naman ako.
So why not give a try?
Paglingon ko kay Mandy, tulog siya, ang himbing2 niyang natutulog pero bakas sa
mukha niya ang pagkalito. Kasalanan ko to eh. Tsss. Bahala na kung anong
mangyayari.
Brrrrrrr..
"Kumain ka na muna" -sabi niya sabay abot ng cup noodles kahit nakayuko pa siya,
ang cute niya pa din. "Alam kong kanina ka pa di kumakain." -dagdag niya. Mukhang
nagbasa siya ng sent items
Kukunin ko na sana yung cup pero, waaaah! Ang adik na kamay ko, nanginginig.
Kinakabahan ako sa itsura niya. (Bagong gising kasi,) Wala pa din akong energy.
Simula pa pala kaninang tanghali ako walang kain.
Mandy'z POV
*hikab*
Kakaiba palang.
mainlove? ?
But,
it is still
FORBIDDEN ,
Happiness. (24)
Yahu! Parang walang nangyari kagabi. Ito po kami ngayon, kumakain ng agahan. Niluto
niya na yung ref namin. este laman ng ref namin. Parang walang nangyari kagabi nuh.
weird nga naman talaga.
Nakaupo kami ngayon sa lamesa sa kusina. Sa hapag, yung fried eggs at sinangag!
Wooh. Yummy. Magkatapat lang yung inupuan naming upuan. sa bagay, apat lang naman
yun. heheh.
Actually, sa itsura niya ngayon, parang nakahinga na siya ng MALUWAG. As in. Super
fresh na ng Mukha niya, di tulad ng kagabi. ano kayang nangyari sa taong to?
"kainan na!" -sabi niya, sabay taas pa sa kutsara at tinidor na hawak niya,
"haha! parang wala kang sakit kagabi ah?" -sabi ko, sabay sandok ng sinangag sa
lalagyan
"wala naman talaga!hehe, tignan mo, ang lakas2 ko!" -sabay pakita pa ng muscles
niya sa braso, namaaaan.. oo na, kaw na ang hot . hehe.
"haha. whatever, bahala ka nga dyan, basta ako kakain na." sabi ko ulit, sabay subo
ng sinangag
"ang konte naman ng kinakain mu, dagdagan natin!" at dinagdagan niya pa ng sinangag
yung plato ko, huhuhu. kaya ko kaya toh?
"waaaaah! alam mo namang mahina ako kumain eh... bahala ka nga dyan" -sabay tulak
sa plato,
Pansin ko lang, bat wala pang laman yung plato niya,
"di mo kaya? edi tutulungan kita. " tapos, akalain mo ba namang tumabi pa sa akin
at TALAGANG MAKIKIHATI SIYA SA PLATO KO
"sgurado ka ba nyan? " napatingin talaga ko sa kanya, kasi naman oh, eto na siya
nakatabi na sakin.
"Oo nga eh. bahala ka , kung ayaw mung kumain, edi wag" at, sinandok niya na yung
pagkain sa plato ko, grabeng weird, may sanib ata to eh,
"eeew, ayoko na ngang kumain," sabi ko, tapos nilapit ko na lang sa kanya yung
plato ko,
"No-oh-oh, hindi pwde" sabay paWave pa ng hintuturo niya,
"Eh, tignan mu nga oh-----"
wala na, sinubuan niya na ko, sinubo ko naman kasi baka mahulog lang yung pagkain
sa sahig, sayang naman di ba? hehe. (palusot)
pero..
gusto niya din naman ako?
(a/n; kids, dont try this at home. masama yun.;P This is gawa-gawa lamang, huwag
tularan. Super imposible to mangyari. Pramis.)
Umuwi na siya sa kanila, mag-iisip na lang daw siya ng idadahilan niya sa nanay
niya pag-uwi. pero sabi ko sabihin niya na lang yung totoo diba? Wala lang, para
masaya, Hehe, Pasaway.
Wag na nating ielaborate yung ibang nangyari na di naman connected samin, toinks, i
mean sakin.
EXCEPT yung NAKA MINI SKIRT NA NAMAN!!! Magbigti na nga sana siya. Bwahaha.. Piz
out yoh!
Eto na ko, nakaupo sa gilid. Oo taong gilid lang naman ako. Haha. whaataaword,
taong gilid. Nagmumuni muni lang naman ako, habang nagsasayawan sila ng TIK TOK sa
gitna. May sumasayaw din sa may stage. Woot! Matatanda. Pero, anyway, wala lang.
Nakakatawa si Manang. kinabog ang damit ni Mini skirt. Weetweew. Kumikinang with
glitters ang kanyang mala-Aling Dionisa Dress. :D
Nagalisan yung mga Youth na kanina ay sumasayaw sa gitna. Tumabi. Napagod siguro,
ang bilis ng kanta eh.
Sarap na sarap akong kumain dito, waaah! Pizza kasi yun snacks nila sa mga nakupo
lang sa table. Well wala kong kasama sa Table ko nuh.
*poke*
Whaaaa, pagtingin ko, lalaki, pero di ko maaninag yung mukha niya, Ang dilim sa
gilid eh, sa gitna lang may ilaw.
TENEN!
Si PJ pala. Weetweew. Semi formal ang suot niya. Di siya naka tshirt ngayun,
namaaaan .
"Shall we?"
Yan ang inaantay kong sabihin niya SAKIN, pero hindi. Yung Manang sa likod ko yung
niyaya niya! Woah! Pagtayo ng Manang, tumingin lang siya sa akin na tipong nang-
aasar, =_=
Tssss...
Sway. ^_^
Kaso....
Woah.. (25)
Madaming taong sumasayaw sa gitna pero, iba kami, Hindi namin sila napapansin.
Nakapatong lang ang kamay ko sa balikat niya at ang kamay niya naman ay nasa bewang
ko. Hindi man ako super formal ngayon. eh feeling ko ang haba haba ng hair ko.
"Ok ka lang?"
"Oo, eh, nahihiya lang ako"
"Sus, wag mo ng isipin un. Tignan mo sila"
*Sabay turo dun sa gawi nila Father, na kasayaw si Aling Nina*
"Hahaha! Oo nga naman." sabi ko, pero nahihiya pa din ako.
"Oh d wag ka ng mahiya."
5mins.... Were still dancing, nagpalit2 na ng partner yung iba, pero kami, di pa
din. Di kaya kami mahalata nito? Ang sweet kasi namin.! Haha. Di bale, halos lahat
naman eh
Nasa gilid ulit ako, kinalabit ni SISTER. Wrong tyming naman oh.
Bumalik ako sa upuan. Inaantok na kasi ako. Kaya, medyo nag-ub-ob mode ulit ako sa
mesa. Dibale, ako lang naman nandun eh. Tsaka, busy na ulit si PJ Iba na yung
sinayaw niya. Mga manang naman daw.
Paalis na sila. Ayokong makita silang umalis, pero, sinama ako ni Sister....
Ang di niya alam, nung gabi bago ang araw na to, dumaan si PJ samin.
*flashback*
"Bahala na po kayo....."
-end of flashback-
I waved my last goodbye, without knowing , kung ano na nga ba nag mngayayari samin,
After all,
Bbye..... babay! Ayun. Yun na lang ang mga huling salita niya,. halatang malungkot,
pero kaya niya yun.. Nginitian niya ko, pero wala man lang reaksyon yung mukha ko.
I wonder why? Ewan! Nasasaktan ako. Gusto ko naman siyang magpari, yun nga lang....
Arghh. Am i selfish ?
Paano na ko?
Hayss.
Mangungulit...
Skyflakes (26)
So nanaginip na ko? Asan na ba ko? Waah! Still on the table. Nakatulog lang pala.
Pero, feeling ko totoo na yung nangyari. Grabe.
Is this a sign??
demnn...
Teka. Teka.
Wala na talagang tao..
Lamesa na lang yung mga naiwan sa xmas party at yung mga upuan. nakapatong patong
na sa gilid.!
"Sorry po ate! Napahaba ata yung tulog ko. Sorry! Ang tagal naman kas ng sayawan
nila...."
"Yun lang . La yun.. At least, makakauwi na ko. Alas dos na ng madaling araw neng..
Tawagin ko na lang kuya mo, para maihatid ka na... Gueh.:' sabi niya, sabay tanggal
sa kober ng lamesa na siyang natulugan ko.... nakayuko kasi ako dun, kaya ngayun
nya lang naalis, ng magising na ko..
"Salamat po Ate......."
"Good Morning. Merry Christmas dear..." sabi niya sakin, tapos, lumapit pa siya...
as in closer.....
"Merry Chrisrmas din ... =) " yun lang nasabi ko, makikpag shkae hands sana ko,
pero, tinanggihan niya yung kamay ko??? 0_0 tapos, lumapit pa sya ng lumapit....
Tapos,
as in mahigpit....
Second whisper sounds better than the first one, isnt it? Kaya..
I hug him back.
As in..
"Sure."
Dinala niya ko sa gitna... sa may stage? Hello? Wala na kayang tugtog. La na din
yung mga props kanina..
"Di pa ba tayo titigil? Wala namang tugtog, pero, sayaw pa tayo ng sayaw
tapos-----"
Asan na???
waaaaah!!
"Wag kang matakot, dito lang ako oh.... sabi niya, tapos, hinawakan niya yung kamay
ko, medyo parang hila, kasi may pupuntahan daw kami.
"Sa sulok."
"Sayang walang pagkain! hehe, nakatulog pa kasi ako eh!" sabi ko.
Binuksan niya yung sktflakes , tapos, hinati niya yung one piece sa kalahati. =)
"Look. *sabay hawak at pakita sa Isang pirasong skyflakes.* Ilang parts meron toh?"
1-2-3-
'Tatlo"
"Alam mo ba meaning niyan?"
'Hindi.."
"I love You.. =)"
�Ang corny!!!!� sabi ko. Pero, cute. =)
January 3 na, Monday na... wala akong pasok ngayon, sa january 5 pa.Nakahiga lang
ako ngayon at nagpapakasarap ng buhay sa sala. saby nuod ng tv.
nakatanggap ako ng text mula kay Carl.
"Sama ka Mandz? magpupunta kami sa Quiapo. Wala lang. wala din kaming ginagawa
ngayon. Para naman madaming kasama! Hehehe! PLEAAAAAASEEEEEE... Di niyo pa naman
pasukan ngayon eh... "
Hmmm... Oo na . Pumayag na ko. No choice? Medyo. Tsaka, wala namang gagawin nga
ngayon eh.
Eto na nga. wag ng ikwento yung di important na details. Nasa jeep na kami ngayon.
HAYNAKU. Kasama pala si PJ, di man lang nila sinabi. TSAKA..SIYA LANG PALA
KASAMA... Oo! Dalawa lang kami ngayon na pupunta sa Quiapo. Naku. carl! Mautak.
Ayaw niya daw kasing pumunta ng quiapo. Ganun? Pero kanina. Hmmm
"Uhhhyyy.. Wag ka na magtampo Mandy. Please? Smile na oh." sabi n PJ tapos, sabay
kiliti ng slight sa bewang ko.
"oo na... Papasama ka lang pala, edi sana sinabi mo na agad. " Di ako tumitingin sa
kanya, nakatingin ako sa labas ng jeep.
"Para kasi to sa uhmmmm� Ah basta. Gusto ko lang lumabas... Uhmm. Pero, sina Carl,
kinuntsaba ko lang.�
"Sus... Kunwari ka pa."
Naputol yung pag-uusap namin. Nang nasa bandang Kalentong na kami, Nang may biglang
sumakay na couple. OO NA! KAYO NA NGA nakaCOUPLE shirt.
Umupo sila sa tapat namin. Syempre, dalawang side lang naman yung jeep. Left and
right. ^_^
(basahing maiigi)
Nagulat lang ako ng konti ng super dumikit yung girl sa guy. Eh ang luwag luwag ng
jeep. Anung tawag sa pagsusumiksik na ginagawa nila? Aysus! Kakaimbyerna. Tumingin
na ko sa kanilang dalawa sabay, "EHEM" tapos, wala pa din, super sweet. Yung kamay
ng guy nasa bewang nung girl, tapos yung head naman ng girl, eh nakatanday sa
balikat ng guy.Konti na lang nakahiga na siya dun eh! WAAAAH! SI PJ sa labas ng
jeep nakatingin. Yung sa may pasukan ng jeep? =Kaya ako, tumingin na lang sa labas
din ng jeep, Sa may bintana naman.
Habang nagmumuni muni ako sa jeep, biglang tumugtog yung song na "Lost without You"
(please search it sa Youtube =) ) Oh shocks. Eto yung favorite ko eh. Hay...
Tapos, habang nakatingin ako sa labas ng jeep, naramdaman ko na lang na yung kamay
niya, eh, nilapit niya sa bewang ko, Tapos, yung tipong inilalapit sa kanya?
Tiningnan ko siya ng seryosong tingin pero ang sabi niya lang.
"May sasakay pang pasahero,"
Ahhh. Nagets ko na, Kaya pala huminto yung jeep.
Akala ko, nilapit niya lang ako at iniusog , pero yung kamay niya na yun, hindi
niya na inialis sa bewang ko. Ang sweet
Bumulong siya sakin
"Wag ka ng mainggit sa kanila. Skyflakes."
Wahh.. Bat feeling ko nanlalamig ako? Tae. Nikikilig na ata ako? Hay... Ganito na
ba yung tawag dun? Hmmm... Pero,
Nakapansin ko yung guy at girl sa harap ko, ayun! Kulang na lang ikiss nung lalaki
yung cheeks ng girl sa sobrang dikit ng mukha niya dun
*SCRECCCCCCHHHH
Biglang pumreno yung jeep, then, nasubsob na ng tuluyan yung lips ng guy sa girl.
"Kaw talaga" sabi ng babae sabay palo ng napakapademure na palo sa bf niya. =_=
lande.
"pssssshhh....... Kung san2 ka pa tumitingin, andito naman ako. " sabi niya sabay
higpit pa ng hawak sa bewang ko. ANU BA... Ang mga nerves ko neto nagpupumigtalan
eh.
and then, bumaba na din ung magjowa sa harapan ko, tapos, bumaba na din yung
nakapagpapasikip sa line ng upuan namin. Maluwag na so, inialis niya na yung kamy
niya sa bewang ko, Until now, i can feel the tension.... LOL
"Basta lagi mong tatandaan, andito lang ako... lagi... sa tabi mo... kung akala mo,
wala ka ng kakampi, ibulong mo lang sa hangin, at pag umihip ito, asahan mong andun
lang ako."
*SCRRRRRRRREEEEEEEEEECCCCCCHHHHHH*
Kung kanina isang malakas na preno lang yung pagkakahinto ni Manong, ngayon iba na,
may isang armadong lalaki sa tabi ng driver. Tensyonado na kaming 5 natira sa jeep.
Si Manang. isang estudyante, isang worker ng Sm at kaming dalawa.
May hawak na baril ung holdaper, kaya takot na takot na ibinigay ng driver yung
kinita niya sa araw na yaon, bababa na sana kami, tatakas pero.
Yung college student, minamanyak pa niya bago kuhaan ng gamit at kunga nong pwedeng
kuhain, pero, di nakapagpigil sa PJ...
Nagulat ako sa ginawa niya
*BANG!*
Putok ba ng baril?
Nagtilian yung mga babaeng natira sa loob ng jeep.
Pagtingin ko, si PJ, nagdudugo na yung tagiliran. Pulang pula na yung gray na damit
niya, Mas lalo pang lumaki ang tensyon ng paligiran ng mga usisero at usisera sa
labas ng jeep. Tama. Nasa pampublikong lugar nga pala kami, Sa may iskinita malapit
sa Quiapo,
Dahil na din siguro sa takot, tumakbo yung holdaper. Naiwanan niya yung baril sa
lapag.
Ako? Tulala. Hindi ko alam yung gagawin ko, SI PJ nasa gitna ng jeep, Duguan pa
din.
Ako, dali daling nagreact. Tapos na ang pagtutulala. Si PJ duguan. MANDY! ANU NG
GAGAWIN MO!
Tumawag yung estudyante ng taxi sa labas, dahil siguro alam ng mga usisero na
emergency, tumulong na sila sa pagsakay ni PJ sa loob ng taxi, sumunod na naman
ako, dun ako sa harap ng taxi umupo, Yung college student yung nasa harapan sa tabi
ng driver.
Buti na lang, nagemergency wang wang yung taxi, kaya naman mabilis kaming
nakarating sa ospital.
Nang naisakay na si PJ sa gumugulong na kama ata yun. Nakasunod na si ate. Ako din
sumunod.
Ang dami nilang tanong. Hindi ko sila masagot. Tulala pa ko. Ayokong magsalita.
Naaalala ko pa din yung itsura ni PJ na duguan. No~ Hindi ko kayang tingan siya ng
ganun. Kasalanan ko to! Kasalanan ko toh... Parusa na ba to sakin ?
"MAAAAAAANDZ SAGOT!"
SI Carl. Sinigawan niya na ko. Seryoso siya this time. No wonders, naging close din
sila ni PJ.
Tumingin lang ako kay Carl. Wala akong maisagot. Natatakot pa din ako. Sa putok ng
baril , sa tensyon, sa dugo............
Lumapit siya sakin, Naramdaman ko, kasi hinahaplos niya yung likod ko. Pinapakalma.
"Mandy."
Tumingin lang din ako sa kanya. Walang kareareaksyon. Tumingin siya ng isang
napakahulugang tingin. Naintindihan ko na naman siya. Nag-aalala yung tingin siya
sakin.
Tinabihan niya ko, habang nag-aantay.
Lumabas na mula sa ER si Ate. Irish pala name niya. Nakita ko sa Nameplate niya.
"Miss, okay na. Nailigtas naman siya. Buti na lang daw at naitakbo siya agad sa
ospital."
Di pa din ako nakasagot.
"Salamat po Ate," -Reah. Siya na yung sumagot sa sinabi ni Ate. Hay. Buti naman.
Umalis na din si Ate, nahihiya talaga ko. Siya na kasi ang nagbayad ng bills. Base
sa narinig ko kina Carl, at sa iba pa. Yung nanay ni Reah, Pumasok na sa ER.
3 days. nasa ospital pa din si PJ. Wala kong balita. hindi kasi ako pinapapunta
dun. Ako ang sinisisi kung bakit siya naaksidente. Lalo na nila Sister E.
"Kung di dahil sa'yo, hindi sana siya mapapahamak. Anu ba naman ang tanggihan ang
yaya nila? Alam mo, lalaki sila. Pero sumama ka pa din. Kaya pala hindi mo magawa
gawa yung inuutos ko eh dahil ikaw yun... Ikaw yung babae. Tama ba? "
"Ay. Ang lande. Didikit dikit pa kasi sa kanila. Yan. Yan tuloy ang napala. Buti
nga sa kanya. "
Yan na lang ang lagi kong naririnig for the past few days, Papano, everyone knows
na,
Andito tuloy ako. Magisa sa library. Walang ginagawa. Walang makausap. papano,
kahit sa skul namin, KALAT na nga yung issue.
Naging teacher pa kasi namin siya. yan tuloy. INIISIP nila flirt ako. Which is not
true.
Kumusta na kaya si Skyflakes? Ni di ko man lang siya madalaw. BAWAL kasi ako DUN.
BAWAL. ;
It is something, FORBIDDEN
"Yah. I know."
"So, anu pang hinihintay mo? ^_^" Nginitian na naman ako ng makahulugang ngiti ni
Reah. Nagets ko na naman siya.
This is it.
Pagpunta ko sa ospital which is medyo malapit lang naman. 15 minutes reide kung
magjjeep. Hinanap ko na yung room niya. Tinanong ko na lang sa may nasa information
area. Di rin kasi nila sinasabi sakin at nakalimutan ko namang itanong kay Reah...
Room E304. Sabi ng nurse. Tsk. Nagsinungaling pa ko. Waaaaah. Baka kasi di niya
sabihin yung room eh.
After ilang minutes, nakita ko na din yung room. Sumilip ako sa may bandang gitna
ng pinto kasi glass-made naman siya at makikita yung nasa loob. Nakita ko si PJ.
Nandun. nagpapahinga. May mga prutas sa may mini table niya, pero walang bawas.
Wala rin siyang bantay ng mga oras na yun.
Hmmm. *Takes a Deep Breath*
Pumasok na ko sa room. Tulog siya. Mukhang peaceful naman yung mukha niya. Parang
walang problema. Ang sarap niyang tingnan.
"Uhyy. Sorry na. Siguro nga kasalanan ko to. Sana. Di na lang ako sumama. Sana
hindi ko na lang pinansin yung invitation niyo.Sana di na lang ako ....-"
"Wala ka ngang kasalanan."
Gising na pala siya. OO. Hinawakan niya yung kamay ko . Tss.
Nilayo ko naman yung tingin PLUS yung kamay ko sa kanya. Mamaya may makakita samin.
Kung ano na naman ang isipin. ++,)
"Kuya. Im so sorry. Kasalanan ko nga siguro."
"Wala ka ngang sinabing kasalanan."
"Meron."
"Wala Please Mandz, My Mandz. Ayoko ng lumalayo ka sakin."
"Ako din naman. Pero, nahihirapan na ko sa sitwasyon natin. MAHIRAP. Yung tingin
ng tao, iba. They are all thinking na haliparot ako. Na ganito. Na ganyan. Ang sama
ng tingin nila and i always feel guilty whenever they are accusing me with that.
Ang hirap. Mahirap."
"Akala mo ba ikaw lang ang nahihirapan? Ako din. Di ko alam kung anong deisyon ko.
Di ko alam kung anong tama. Hindi ko din alam kung dapat ko pa bang ituloy to o
ewan! Hindi ko alam. Ang alam ko lang nasisiyahan ako sa kung ano mang meron
ngayon. So please wag kang magself pity."
Aray. Ganun pala. We have the same feeling. Kung bakit naman kasi maiinlove sa
isang. Hmmmm.... Love is really strange than you'll ever think. ''
Meron pa ba??
May itatanong sana ko sa kanya pero, may pumasok na sa pinto. Yung mama niya. Okay.
Mabait naman yung mama niya sakin dahil WALA SIYANG NAKIKITANG malisya between kuya
and i, so ok lang,
"Ah. SIge Kuya, mauna na ko. Tita, Alis na po ako. Dumaan lang po ako,"
"Oh? Bat parang ang saglit mo lang magstay? Stay ka muna ng mas matgal, para naman
may makausap yung kuya mo, kung naiilang ka sa issue2 na yan. Yaan mo na yun. Di
naman yun pinapansin nila Father, masyado lang malisyoso yung mga tao, Alam mo
naman tong kya mo. *sabay upo sa tabi ni PJ* masyadong gwapo! hahaha! wag ka na
lang pa-affect. "
Lokaret nga nanay nito,
Nalilito na ko ah.
pero ayun, i just found myself staying with them, kwento, puro kwento ang ginawa ng
nanay niya,
"Alam mo ba? Nung nalaman kong papasok sa seminaryo tong si PJ? Aba! Ang laking
gulat ko no! Napakapasaway kasi ng batang to. Hehe. Tumatakas pag inuutusan... ---"
:"Ma! Pati ba naman yun!"
"Tumigil ka nga jan! Haha. Tapos, ako naman? Pumayag na ko agad! Ako pa nga ata mas
excited kesa sa kanya eh! Hahaha.... Sana lang talaga magtuloy2 tong kulit na
to." sabing nanay niya sabay ginulo yung buhok ni PJ.
Awts. Parang naguilty naman ako sa sinabi nya. "Sana lang talaga magtuloy2 tong
kulit na to" Ang ..... Aish
"Nagbabalat na ng orange yung Mama niya, tapos, binigyan niya ko, tinanggap ko
naman? Nakakahiya kasi pag tinaggihan. hehe.
Na-OP na ko sa opinag-uusapan nilang magnanay at lalo akong naOP nung may dumating
na mga bisita. Sina Carl, tsaka yung mga kasamahan niya. Then, i decided to leave
na talaga. Di na ko nagpaalam, di na naman ako mapapansin dun.
May naging purpose ba ang pagdalaw ko sa kanya? -WALA.
Lalo lang akong nagulo.
Sa jeep na sinakyan ko, medyo pang matatanda yung tugtog. Nu ba naman yan. Lahat ba
kailangan luma? Oo na. Ayoko kasi ng mga ganun. kaya yung siguro yung napupunta
sakin,
Sobrang stress na ko... Wala nang makakausap sakin ng matino. Even Reah. pero ang
masaya. wala ng intriga di ba?
"Sis...."
"Kalat na kalat na. Alam mo? Ayokong maniwala. Pero. Ako na mismo ang nakapansin
hija. Sa sayawan nung Pasko. Nahalata ko. Alam kong merong kakaiba."
"......"
"Kinausap ko na siya, at, kailangan niyong dalawa ng SPACE. Please. Makinig muna
kayo. For now. Mga bata pa kayo at ...."
"Opo sis." pinutol ko n ayung sasbaihin niya. naiiyak na ko. Iniisip ko pa lang
na.... Hindi ko na kaya. Ayoko ko pero kailangan. Padating na si Tita at ayaw kong
isipan niya ko ng masama.
"Mga bata pa kayo at marami pang pwedeng mangyari sa inyo. Sa ngayon, ang iniisip
muna namin ay yung mga mas nakabubuti." sabi pa ni Sister Emmy. Naiiyak na ko.
Please. Tama na sis.
"Opo."
"So you know what to do na okay? Alam kong matalino at mabait ka Mandy, We believe
in you. Bago pa sana magkaroon ng alam mo na....." napayuko na lang si sister nang
nasabi niya yun.
Fine. Fine. Yun ba ang gusto nila? Ganyan naman lagi ang iniisip nila. Haynaku. Si
PJ kaya? Sabihin ko kaya to sa kanya? Sabihin mo lang na....... Hindi na ko lalayo.
I swear..
Chapter 30
Jan 9. Lalabas na pala si PJ sa ospital. Di niya alam na nandun ako. Natatanaw ko
lang na palabas na sila sa room nila. Di na ko dumiretso, nandun si SISTER! Siya
kasi yung head ng mga Social Service sa simbahan, kaya di kataka-taka kung siya
yung kasama ni kuya.
Ako? Andito ako sa may isang upuan sa may lobby ng ospital. Tae. Papadaan na sila.
naririnig ko na kasi silan nagtatawanan! May nakita akong dyaryo sa harap ko. Sa
may mini table. Pinulto ko na yun, binuklat at binasa (kunwari) sabay terno sa baon
kong shades! Oha! Mukha ng detective.
Nasa likuran ko na mismo sila.
Naririnig ko yung mga usapan nila. Tawanan ni Carl, nila Reah. ni PJ. , ng nanay
niya at ni Sister Emmy ... Waahhh! Mukhang ....... seryoso ata yung usapan ng nanay
ni PJ at ni sister.
"Kailan nga ulit ang lipad nila PJ?" tanong ni Sister sa nanay ni PJ.
"Next week na nga daw eh. Nakakalungkot. Isang taon na namang matatahimik ang bahay
namin. pero, ayos lang! If yun talaga. Okay lang samin ni Reah." emotional-less na
sabi ng nanay niya.
"Ahh! Mabuti naman. Wala naman bang problema??"
"Problema po saan Sister?"
"Uhhmm. Wala... Sa health. Ganun. Yun na nga."
"Wala na naman daw po sabi ng doktor. Pagpahingahin na lang daw siya."
"So pwede na siyang bumiyahe?"
"Yes. within just a week. Pwede na."
"Ahh. Mabuti kung ganun.''
"Mama!! Uwi na po tayo! Namiss ko na yung bahay...." si PJ.. Ekk. Parang antagal2
mo namang di nakauwi sa inyo.
"Sure anak. Tara na."
"Sige po 'Ta. Ako na po bahala kay PJ." sabi ni Carl, tapos inalalayan niya lang ng
konti si PJ while walking. Super close na talaga sila eh.
ata????
Nasaan na si sister??
"Kanina ka pa dyan?"
May narinig akong nagsalita mula sa likuran ko... Hindi kaya.....
"Ahhy! Sister... Uhmm... Hindi naman po masyado-"
"Kanina pa kita nakita. " haynaku. wala ng lusot.
"Ah eh. Ganun na nga po siguro....?"
"Anong ginagawa mo dyan hija?"
"Napadaan lang po.........."
"Talaga?" at konti na lang tataasan na ko ng kilay ni Sister! Yung mukha niya
parang "Weeh-Di-Nga?" reaction ng mga classmates ko sakin.
"O-opo... Ahy! Opo sister... Aamin na po ako....! Kanina pa po ko dito. Sorry
po..."
Sumenyas muna siya sa gawi nila PJ bago sumagot sakin. , sign ata na "Mauna na kayo
Susunod na langa ako." Yung ganun. Then, tumabi siya kung saan ako nakupo.
Jan 15,
8:00pm
Despidida na nila.
Ooh. It has been almost a week.
Aalis na sila.
Gusto ko naman siyang kausapin, pero, siya na mismo lumalayo,
Mali! dahil may nagpapalayo sa kanya na kausapin ako,
Ang bidang kontrabida ng istorya namen, ;(
Mini party lang siya after ng Mass.
May mga matatandang sumayaw para sa kanila.
May mga Youth na nagperform,.
at ang nakakaiyak na part , yung mga nagbigay ng message,
Si tita, umuwi na pala. Haist, Good news pa niya. Mag-aaswa na daw siya. Abroad. La
lang. Kaya, aalis na din yun. Malapit na. Ako na lang maiiwan sa bahay.
Teka! Ang dami kong iniisip. nandito na naman ako sa sulok. Back to normal, pero i
have my new friend, Kasama siya nila sister sa bahay nila. She's Ate Cherry.
Tagabigay ng allowance ko ! Mwahahaha. Iskolar nga ko nila Sister.
Yung last part ng program, magbibigay daw ng performance yung mga aalis. 3 pala
sila. Si Mark, Ryan at si anu. Alam mo na,
Si Kuya Ryan at Kuya Mark, nagbigay ng dance number! Natawa nga ko eh, mga Manang
ba naman yung dalhin sa stage para partneran sila magsayaw ng Macarena! Hahaha..
Si PJ, .... Uhmm Kumanta siya. Machete. Ang ganda ng boses niya,. Alam mo yung
kanta?
Tss. Oo na, Ako na kinikilg. Last na naman to. Si Ate Cherry. Naglalaway na? Hala!
Yung mukha niya. Seryoso. Parang. Yung DATI. Yung lumang PJ. Oo tama.
Para sakin ba yang lyrics mo? Plss. Kung sakin. Sabihin mo, TPero, anu pa nga bang
magagawa ko, kahit sabihin mo. wala ng tayo
nabrain freeze ako sa binulong niya, sinabi niya yun nung instrumentals na lang,
kaya di napansin ng mga tao...
Umalis ako agad. Tama na. Ayoko ng maghintay. Pero,pwede din.? Ahy ewan! Binibigyan
niya lang ako ng problema eh. Ano ba yan.
After nun, naguwian na ang lahat, tapos, may binigay siyang letter sakin. Hindi ko
yun babasahin hanggat nakikita ko pa siya. SWEAR Tinanggap ko na lang, since, halos
lahat naman ng taong andun, eh may letter.
Jan18.
Aalis na sila. Tssss, Kahit puyat yung mga tao, Nakuha pa nilang gumising ng maaga
para magpaalam ulit sa kanila. Nagstop over pa kasi sila sa parish.
Tinawag ako ni PJ, sumunod naman ako, since,last na naman daw yun, tsaka gusto ko
na ding magsorry? Oo. Feeling ko, naging masama ako sa kanya.
Hinayaan lang kami nila Sister. Wala naman daw masama. Basta, saglit lang daw eh
Di niya na narinig yung sagot ko tinawag na kasi kami, (agad). At, alam kong alam
niya na NO ang sagot ko.
Paalis na sila.
Si Kuya Mark, Carl, Kuya Ryan at si PJ. Nakakalungkot pero i think I have to move
on, Sana lang two-way ticket yung binili niya para may chance pang makabalik siya
ditto no? I hope so. Sana possible yun.
Nagpaalam na lahat ng naghatid sa kanila, ako, si sister at si ate cherry, tapos
yung driver which is a brother din,
I can see him form my place right now, Naglalakad papalayo. Hila hila ang maleta. I
hate staring at him but i just cant stop myself from doing so. I hope and I wish
that I could wait without him expecting. I don�t want to be disappointed.
Lilingon na ko patingin kina sister, hindi ko na kasi sila makita, pero, sumigaw si
PJ.
May nakita akong airplane, siguro sila yun. Sabi ko sa sarili ko.
I admit. Im not a good writer. Sorry to have an abrupt ending. I did that because
of some personal reasons. Hope, you continue reading my story. � Lee__Miyaki
Sequel:
MY LONG WAIT (ongoing)
Dare to find it in My Works! XD