அடி மனம்

பெ. தூரன்
 உள்ளடக்கம்
முன்னுரர
1. மனக்க ோளோறு
2. மனவசியம்
3. புதிய ப ோள்ர க்கு விரை
4. மனப் ெகுப்பியலின் ைந்ரை
5. ஆழ்ந்ை ெகுதி
6. பிரோய்டின் ஆரோய்ச்சி
7. லிபிக ோ
8. அடிமனம் வகுத்ை வோய்க் ோல்
9. அதீை அ ம்
10. அடிமன விந்ரை ள்
11. இயல்பூக் ம்
12. வரை
13. னவு
14. அரக் னின் ஆதிக் ம்
 முன்னுரை
மனத்ரைப் ெற்றி விளக்குவைற்கு நோன் ர ப் பிடித்திருக்கிற
வழிரயப்ெற்றி ஒரு வோர்த்ரை ப ோல்ை கவண்டும். மனம் மி சூட்சுமமோனது.
அரை அறிந்து ப ோள்வது அவ்வளவு எளிைல்ை. அைனோல் அரைக் குறித்து
மனவியல் என்கிற புதிய ோஸ்திரம் கூறுகின்ற ருத்துக் ரள எடுத்து
விளக்குவதிகை நோன் ஒரு உத்திரயப் பின்ெற்றி இருக்கிகறன்.
அரமதியோ இருக்கும் கிணற்றிகை அல்ைது குளத்திகை ஒரு சிறு
ல்ரைப் கெோட் ோல் அந்ைக் ல் விழுந்ை இ த்ரைச் சுற்றி வட் மோ அரை
உண் ோகிறைல்ைவோ? எல்கைோரும் இரைக் வனித்திருக் ைோம். இந்ை அரை
வட் ம் ப ோஞ் ம் ப ோஞ் மோ ப் பெரிைோகிக் ப ோண்க கெோகும்.
இந்ை வட் த்ரைப் கெோைகவ மனத்ரைப் ெற்றிய அறிவும் சிறிது சிறிைோ
விரியும் முரறயிகை நோன் எழுை முயன்றிருக்கிகறன். கூறியவற்ரறகய சிை
மயங் ளில் திருப்பி நிரனவுக்குக் ப ோண்டுவரும் வர யிகை அவற்ரற நன்கு
ெதிய ரவக் வும் ஆர ப்ெட்டிருக்கிகறன்.
முன்பு நோன் எழுதியுள்ள மனவியல் நூல் ளிபைல்ைோம் இந்ை உத்திரயக்
ோணைோம். அது ஓரளவிற்கு எனது கநோக் த்திற்கு பவற்றியளித்திருக்கிறபைன்று
ண்க ன். ஆ கவ அரை இந்நூலிலும் பின்ெற்றியிருக்கிகறன். இரை மட்டும்
கூறிக்ப ோண்டு, கமலும் ைர ப ய்யோமல், உங் ரள நூரைப் ெடிக்குமோறு
விட்டுவிடுகிகறன்.
25-4-1957
பெ. துோரன்
 1. மனக்ககோளோறு
சிை நோட் ளுக்கு முன்பு ெத்திரிர யிகை ஒரு திடுக்கிடும்ெடியோன ப ய்தி
பவளியோயிற்று, உை த்திகை ெயித்தியம் அதி மோகிக் ப ோண்டு வருகிறைோம்.
ோைோரண மனிைன் ஒருவன் இப்ெடிக் கூறியிருந்ைோல் அரைப் ெற்றி நோம் அதி ம்
வரைப்ெ கவண்டியதில்ரை. நோம் அவரனகய ஒரு ெயித்தியம் என்று
கூறிவிட்டுச் சும்மோ இருந்துவி ைோம். ஆனோல் இந்ைச் ப ய்திரயக் கூறியவன்
அப்ெடிப்ெட் ோைோரண ஆள் அல்ை. உண்ரமயில் அரைத் ைனிமனிைன் யோரும்
கூறவில்ரை. மனிை உள்ளத்தின் ஆகரோக்கியத்ரைப் ெற்றி ஆரோய்ச்சி
ப ய்வைற் ோ பிரோன்ஸ் நோட்டிகை ஏற்ெட்டுள்ள சிறந்ை ழ ம் அப்ெடிப்ெட்
ருத்ரை அண்ரமயிகை ைனது அறிக்ர யிகை கூறியிருக்கிறது. அரைத்ைோன்
ெத்திரிர க் ோரர் ள் பவளியிட்டிருக்கிறோர் ள்.
அந்ைக் ழ த்தின் அறிக்ர கூறுவைோவது: “அபமரிக் ர் ளிகை
இருநூறு கெருக்கு ஒருவரும், பிபரஞ்சுக் ோரர் ளிகை முன்னுோறு கெருக்கு
ஒருவரும், எகிப்தியர் ளிகை ஆயிரத்திற்கு ஒருவரும் மனக்க ோளோறு
உர யவர் ளோ இருக்கிருர் ள்”
இவ்வோறு மனக்க ோளோறு உண் ோவைற் ோன ோரணங் ளிகை ெட் ண
வோழ்க்ர யின் இரரச் ரையும் ெரெரப்ரெயும் முக்கியமோ ச் க ர்க் கவண்டும்
என்றும் அந்ை அறிக்ர ருதுகிறது.
நல்ை கவரள. கிரோமங் கள நிரறந்ை நமது நோட்டிகை மனக்க ோளோறு
உர யவர் ள் இத்ைரன கெர் இருக் மோட் ோர் ள் என்று நோம்
திருப்தியர யைோம். ஆனோல் அப்ெடித் திருப்தியர ந்து இரைப்ெற்றிச்
சிந்திக் ோமல் இருப்ெது ரியல்ைபவன்று எனக்குத் கைோன்றுகிறது.
 மனக்க ோளோறு என்றோல் முழுப் ெயித்தியம் என்று நோம் ருைக்கூ ோது.
ோைோரணமோ மனிைனுர ய மனம் இருக் கவண்டிய நிரையிலிருந்து மோறிப்
பிறழ்வோ இருப்ெரைபயல்ைோம் இதில் க ர்த்துக் ப ோள்ளைோம். ற்றுக்
க ோணைோ கவரை ப ய்யும் மனநிரையிலிருந்து முற்றிலும் பிறழ்வர ந்து
முழுப்ெயித்தியமோ இருக்கும் நிரைவரரயில் எல்ைோ நிரை ளும் மனக்க ோளோறு
என்ெதில் அ ங்கும்.
நமது நோட்டிலும் இன்று ெட் ணங் ளும், ெட் ணங் ளின் மக் ள்
பைோர யும் பெருகிக்ப ோண்டுைோன் இருக்கின்றன. இரண் ோவது உை
யுத்ைத்திற்குப் பிறகு ெோர்த்ைோல் நம் நோட்டுப் ெட் ணங் பளல்ைோம் மி ப்
பெரியரவயோகி விட் ன; ெட் ணங் ளிகை குடியிருக் வீடு கிர ப்ெது
அரிைோகிவிட் து. கமலும் சுைந்திர இந்தியோவில் ர த்பைோழில் ள் பெரு ப்
பெரு ப் ெட் ணங் ளும் பெரு த் பைோ ங்குகின்றன. இன்று நோமும் ெட் ண
வோழ்க்ர யின் அதுகூைங் களோடு அைனோல் ஏற்ெடும் தீரம ரளயும் அனுெவித்து
வருகிகறோம். நமது வோழ்க்ர யிலும் அரமதி குரறந்துவருகிறது. ெரெரப்பும்,
இரரச் லும், அர்த்ைமற்ற கவ மும் எல்ைோ நோட்டிற்கும் பெோதுவோன
அம் ங் ளோ மோறி வருகின்றன. அைனோல் எங்கும் இன்று மனக்க ோளோறு ள்
அதி ரித்து வரும் நிரைரம ஏற்ெட்டிருக்கிறது.
மனத்திற்கும், மூரளக்கும், நரம்பு ளுக்கும் தீங்கு விரளவிக்கும்
அதிர்ச்சிரயத் ைரக்கூடிய எத்ைரனகயோ ோரியங் ள் இக் ோை நோ ரி
வோழ்க்ர யில் நி ழ்கின்றன. வோழ்க்ர யில் அரமதி குரறந்து வருகின்றது.
உ ல் உரழப்ரெக் குரறப்ெைற் ோன யந்திரங் ளும், தூரத்ரை பவல்ைக்கூடிய
கெோக்குவரத்துச் ோைனங் ளும் மனிைனுக்கு அதி ம் ஓய்ரவக் ப ோடுத்து
அரமதிரயப் பெருக்கும் என்று எதிர்ெோர்க் ைோம். ஆனோல் நர முரறயிகை
அப்ெடிபயோன்றும் நி ழவில்ரை. நவீன யந்திரங் ரளயும் ோைனங் ரளயும்
அதி மோ ப் ெயன்ெடுத்துெவர் கள மிகுந்ை ெரெரப்புர யவர் ளோயும் அரமதி
குரறந்ைவர் ளோயும் இருக்கிறோர் ள்.
ெோெரப்பு மிகுந்ை நவீன வோழ்க்ர கயோடு குடி முைலிய ெழக் ங் ளும் மன
அதிர்ச்சிரய விரளவிக்கிறது. ோப்பி முைலிய ெோனங் ளும் நரம்பு ளுக்குக்
கிளர்ச்சிரயக் ப ோடுக்கின்றன; ஆனோல் மதுெோனம் ப ய்கின்ற தீரமகய மிகுதி.
தீரோை வரை, க ோர்வு, மனப் கெோரோட் ம் முைலியரவ ளும்
மனக்க ோளோறு ளுக்குக் ோரணமோகின்றன.
மனம் மி நுட்ெமோனது. அதிகை எப்ெடி எப்ெடிகயோ ோரியங் ள்
நி ழ்கின்றன; சிக் ல் ளும், குமுறல் ளும் ஏற்ெடுகின்றன. அரை ஆழ்ந்து
வனிக் க் வனிக் அதி யமோன ெை உண்ரம ள் பவளியோகின்றன.
இரண் ோம் உை யுத்ை மயத்திகை ஏற்ெட் ஒரு ம்ெவம் எனக்கு
இந்ை மயத்திகை நிரனவிற்கு வருகிறது. நோன் அப்பெோழுது க ோயம்புத்தூருக்கு
அருகிலுள்ள இரோமகிருஷ்ண வித்யோையம் என்ற சிறந்ை குருகுைத்திகை க ரவ
ப ய்துப ோண்டிருந்கைன். ஒரு நோள் மோரை மூன்று மணியிருக்கும். ஒர்
இரளஞர் இடுப்பிகை ஒரு ப ளபீனத்கைோடு மட்டும் கவ மோ ஓடிவந்து
வித்யோையக் க ோயிலுக்குள்கள புகுந்துப ோண் ோர். அவரர பவளிகய
வரச்ப ய்வது பெரும்ெோ ோ ப் கெோய்விட் து. “ஹிட்ைர் எைக்டிரோனிக்
அரை ரளப் பிரகயோ ம் ப ய்து விட் ோன். உை கம அழியப்கெோகிறது. அரைத்
ைடுக் கவண்டுமோனல் இரோமகிருஷ்ணரோல்ைோன் முடியும்” என்று அவர் ெயந்ை
குரலில் த்ைத் பைோ ங்கிவிட் ோர்.
அந்ை இரளஞரர எனக்கு முன்கெ பைரியும். நோட்டுப் ெணியிகை நல்ை
ஆர்வமுர யவர் அவர். வயது சுமோர் இருெத்ரைந்து இருக்கும். எப்ெடிகயோ
அவர் உள்ளம் திடீபரன்று கெைலித்து விட் து. ப ோக் ோரயயும் இடுப்பு
கவட்டிரயயும் ரளந்பைறிந்துவிட்டுக் ர யிலிருந்ை ைர்ப்ரெரயக் கிழித்துக்
ப ளபீனமோ க் ட்டிக்ப ோண்டு ோடு ோ ோ ச் சுமோர் ஐந்து ஆறு ரமல்
ஓடிவந்திருக்கிறோர். அன்புருவமோ விளங்கும் இரோமகிருஷ்ணரி த்திகை மட்டும்
எப்ெடிகயோ நம்பிக்ர அந்ைப் கெைலித்ை நிரையிலும் இருந்திருக்கிறது.
யுத்ைத்ரைப் ெற்றிய ப ய்தி ளும் பெர்மோனியர் புதிது புதிைோ ப் ெயன்ெடுத்திய
அழிவுப்ெர ளும், அவர் ள் பைோ க் த்தில் அர ந்துவந்ை பவற்றி ளும்
க ர்ந்து ெத்திரிர ளின் வோயிைோ அவர் உள்ளத்திகை புகுந்து அரை நிரை
ைடுமோறச் ப ய்துவிட் ன.
முன்பெல்ைோம் ெயித்தியத்ரைப் ெற்றிப் ெை கவறு ருத்துக் ள் உை த்திகை
நிைவி வந்ைன. ெயித்தியத்திற்குச் சிகிச்ர ளும் ெைவர யோ இருந்ைன. ெை
மயங் ளிகை மனக்க ோளோறுர யவர் ள் ப ோடுரமயோ ந த்ைப்ெட் ோர் ள்.
அடித்ைல், விைங்கி ல், ைனியரறயிகை அர த்து ரவத்ைல் கெோன்ற ெை
முரற ள் ர யோளப்ெட் ன.
ஆனோல் ெயித்தியத்ரைக் குணப்ெடுத்துவது ெற்றிய சிகிச்ர முரற ள்
இன்று மோறிவருகின்றன. அைற்கு முக்கிய ோரணம் மனத்ரைப் ெற்றிய ெை
உண்ரம ள் இன்று புதிைோ த் பைரிந்திருப்ெகையோகும். மனத்தின் நுட்ெமோன
ைன்ரமரய அறிய அறியச் சிகிச்ர முரற ளும் மோறிவருகின்றன.
மனம் எவ்வளவு நுட்ெமோனது என்ெைற்கும், அதிகை க ோளோறு ள்
எப்ெடிபயல்ைோம் விந்ரையோன முரறயில் உண் ோகின்றன என்ெைற்கும்
இன்னுகமோர் உைோரணம் ைருகிகறன்.
ோட்டு வோத்து என்று க ள்விப் ெட்டிருக்கிறீர் ளோ? அரைத் ைோரோ என்றும்
ரு ன் ைோரோ என்றும் சிை பிரகை ங் ளிகை கூறுவோர் ள். ோைோரண வோத்துக்குப்
ெறக்கும் க்கி மி மி க் குரறவு. ஆனோல் ோட்டு வோத்து பவகுகவ மோ ப்
ெறக் க்கூடியது. அரவ கூட் ங்கூட் மோ வோழும். பெரிய பெரிய
நீர்நிரை ரளத் கைடி வோனத்தில் எழுந்து ெறந்து ப ல்லும்.
இந்ைக் ோட்டு வோத்துக் ரள கவட்ர யோடுவதிகை ஒருவனுக்கு
அைோதியோ ஓர் ஆர்வமிருந்ைது. அவனுர ய ஆர்வத்ரை ஒரு பவறி
என்றுகூ ச் ப ோல்லிவி ைோம். துப்ெோக்கியோகை சுட்டு ஒரு ோட்டு வோத்ரை
வீழ்த்திவிட் ோல் அவன் அரை ஒரு பெரிய ோைரன என்று பெருரமப்ெடுவோன்.
அந்ைப் ெறரவ ரளச் சுட்டு வீழ்த்ை வீழ்த்ை அவனுர ய ளிப்பு எல்ரை
ந்துவிடும். ோட்டு வோத்ரைச் சுடுவதிகை உனக்க ன் இத்ைரன ெயித்தியம்?
என்று க ட் ோல், அைன் மோர்புப் ெகுதி உண்ணுவைற்கு மி நன்றோ
இருக்கிறது; எனக்கு அதிகை நிரம்ெப் பிரியம் என்று உ கன ெதில் கூறுவோன்.
கமற்கெோக் ோ ப் ெோர்க்கிறகெோது அவன் கூறும் ெதில் திருப்தியளிக் க்
கூடியைோ த் கைோன்றைோம். ஆனோல் அவன் ோட்டு வோத்துக் ரளச் சுடுவதில்
ோட்டும் வரம்பு ந்ை பவறிரயக் வனித்ைகெோது சிைருக்கு அதிகை
ந்கை முண் ோயிற்று. அவன் மன நிரைரமரய ஆரோய்ந்து ெோர்க்
விரும்பினோர் ள். மனப்ெகுப்பியல் முரறயோல் அவனுர ய மனத்ரைப் ெரிக ோகித்ை
கெோது ஓர் உண்ரம பவளியோயிற்று. சிறு குழந்ரையோ இருந்ைகெோது ைோயின்
மோர்ெ த்திகை ெோைருந்தி அவன் பெற்ற இன்ெத்ரை அந்ைக் ோட்டு வோத்தின்
மோர்புப் ெகுதி ஓரளவு ப ோடுப்ெைோ இருந்ைது. அவனுர ய ைோய்
அர ந்ைர ந்து ந ப்ெது அவனுக்கு எப்ெடிகயோ வோத்தின் நிரனப்ரெ அவனுக்குச்
சிறுவயதிகைகய உண் ோக்கியிருக்கிறது. அன்ன நர என்று வி ள்
பெண் ளின் நர ரய அழ ோ வருணிக்கிறோர் ள். அவனுக்கு அவனுர ய
ைோயின் நர வோத்து நர யோ த் கைோன்றியிருக்கிறது. ஆ கவ குழந்ரைப்
ெருவத்திகை ைோயி ம் ெோைருந்திப் பெற்ற திருப்திரயயும் இன்ெத்ரையும் அரவ
கிர க் ோைகெோது அவற்றிற் ோ ஏங்கிய அவன் உள்ளம் ோட்டு வோத்ரைச்
சுட்டுத்தின் ெதிகை பெற்றிருக்கிறது. குழந்ரைப் ெருவத்திகை ைோய்ப்ெோல்
அருந்துவதில் ைர கயற்ெட் ோைத்திகை உண் ோன ஏக் ம் மனத்திகை
எங்க கயோ அத்ைரன ஆண்டு ளோ மரறந்து கி ந்திருக்கிறது. அது பின்னோல்
ோட்டு வோத்ரை கவட்ர யோடித் திண்ணும் ஒரு பெரு விருப்ெமோ மோறி
பவளிப்ெட்டிருக்கிறது.
மனப்ெகுப்பு ஆரோய்ச்சியின் மூைம் இந்ை உண்ரம பவளியோன பிறகு
அவனுக்குக் ோட்டு வோத்து கவட்ர யிகையிருந்ை பவறி முற்றிலும்
மரறந்துவிட் து. மனப்ெகுப்பு ஆரோய்ச்சி எப்ெடி ந க்கிறபைன்ெரைப் பிறகு
ெோர்ப்கெோம்.
மனத்திகை எப்ெடிபயல்ைோம் ஏக் ங் ளும் ஏமோற்றங் ளும், துன்ெங் ளும்,
கைோல்வி ளும், அதிர்ச்சி ளும், ஆர ளும் அழுந்திக் கி க்கின்றன என்று
ெோர்த்ைோல் ஆச் ரியமோ இருக்கும். திருப்தி பெறோமல் அழுந்திக் கி க்கும்
இவ்வர யோன உணர்ச்சி ளினோகை மனத்திகை ெை விைமோன சிக் ல் ளும்,
க ோணல் ளும் உண் ோகின்றன. அவற்ரற நோம் உணர்ந்து ப ோண் ோல்
வோழ்க்ர ரயச் ப ம்ரமப்ெடுத்திக்ப ோள்ள உைவியோ இருக்கும். நம் வீட்டிகை
குழந்ரை ரளநன்கு வளர்க் வும் இயலும். மற்றவர் ரளச் ரியோ ப் புரிந்து
ப ோள்ளவும் முடியும்.
 2. மனவசியம்
மனம் என்ெது சூட்சுமமோனது. அதிகை ெல்கவறு நிரை ள் இருக்கின்றன.
ெை மோடி ள் ப ோண் ஒரு மோளிர ரய மனத்திற்கு உெமோனமோ க்கூ ச்
ப ோல்ைைோம். ஏபனன்றோல் மனத்திகை அத்ைரன நிரை ள் உண்டு. ஆனோல்
மோடி வீட்ர ப் கெோைத் ைனித்ைனியோன பிரிவிரன மனத்திகை கிர யோது. மனம்
என்ெது ஒன்கறைோன். அது ோைோரணமோ பவளிப்ெர யோ த் பைோழிற்ெடும்
நிரைரய பவளிமனம் அல்ைது நனவு மனம் என்றும், அரைபயோட்டிற் கெோைகவ
இருந்து பைோழிற்ெடும் ெகுதிரய நனவடி மனம் அல்ைது இர மனம் என்றும்,
மரறந்து நிற்கும் ெகுதிரய அடிமனம் அல்ைது மரறமனம் அல்ைது நனவிலி
மனம் என்றும் கூறுகிகறோம். பெோதுவோ மனம் என்று கூறும்கெோது நனவு
மனத்ரைகய குறிப்பிடுகிகறோம். இவற்ரறப் ெற்றிபயல்ைோம் ‘மனபமனும் மோயக்
குரங்கு’ என்ற நூலில் விரிவோ எழுதியிருக்கிகறன். மனத்ரைப் ெற்றிய கவறு
ெை உண்ரம ரளயும் அதில் விளக்கியிருக்கிகறன். ஆைைோல் அவற்ரறகய
இங்கு மீண்டும் எழுை விரும்ெவில்ரை.
ஆனோல் மனத்ரைப் ெற்றி ஓரளவு முைலில் பைரிந்துப ோண் ோல்ைோன்,
அம்மனத்தில் ஏற்ெடும் சிக் ல் ரளயும் ைோழ்வுக் க ோட் ங் ரளயும் நன்கு
அறிந்துப ோள்ள முடியும்.
மனத்தில் நனவிலி மனம் என்னும் ஆழ்ந்ை ெகுதிபயோன்று இருப்ெைோ
நன்கு எடுத்துக் ோட்டியவர் சிக்மோண்ட் பிரோய்டு (Sigmund Freud) என்ற
அறிஞரோவோர். அவருர ய ஆரோய்ச்சி ளுக்குப் பிறகு மனத்ரைப் ெற்றிய
ருத்துக் ளிகைகய ஒரு புரட்சி ஏற்ெட்டிருப்ெைோ க் கூறைோம். அவர் எவ்வோறு
னவிலி மனத்ரைப் ெற்றி ஆரோய்ந்ைோர் என்ெரைப் பின்னோல் கூறுகிகறன்.
 பிரோய்டு ஆஸ்திரியோ நோட்டில் பிறந்ைவர். மனப்பிரரம கெோன்ற
உளகநோய் ரள ஆரோய்வதிகை இவர் ைம் நோட்டின்
ைரைந ரோன வியன்னோவில் ஈடுெட்டிருந்ைோர். அவர்
கெோ ப் பிரோயர் (Joseph Breuer) என்ெவகரோடு க ர்ந்து
உளகநோய் ரளக் குணப்ெடுத்தும் பைோழிரை ந த்திவந்ைோர்.
பிரோயர் இவருக்குச் சுமோர் 14 ஆண்டு ளுக்கு முன்கெ
இந்ைத் துரறயில் நுரழந்ைவர். ஹிஸ்டிரியோ என்னும்
உளகநோரயக் குணப்ெடுத்துவைற்கு பிரோயர் மனவசிய
முரறரயக் ர யோண் ோர்.
நரம்பு மண் ைக் க ோளோறு ளோலும், ஸ்திரமோனமன
நிரையற்றவர் ளி த்திலும் ஹிஸ்டிரியோ உண் ோகிறது. நரம்பு ளிகைோ அல்ைது
உ லிகைோ எவ்விை மோறுெோடும் ஏற்ெடுவதில்ரை; இருந்ைோலும் இந்ை கநோய்
மட்டும் கைோன்றுகிறது.
மன வசியம் என்ெது யோரோவது ஒருவரரத் ைோக் த்ரைப் கெோன்ற ஒரு
நிரையில் இருக்கும்ெடி ப ய்வைோகும். அந்ைத் ைோக் த்திற்கு மனவசிய உறக் ம்
என்று பெயர். மனவசியத்ரைக் ர யோளுகின்றவர் யோரர உறங்கும்ெடி ப ய்ய
நிரனக்கிறோகரோ அவரி ம் பமதுவோ ப் கெசித் ைமது ருத்துப்ெடி ந க் ச்
ப ய்துவிடுவோர். எல்கைோரரயும் இவ்வோறு மனவசிய உறக் த்தில் ஆழ்த்ை
முடியோது. அப்ெடிப்ெட் உறக் ம் ப ோண் வர் ளிலும் சிைர் ஆழ்ந்ை உறக் ம்
ப ோள்ளமோட் ோர் ள்; மனவசிய உறக் நிரையில் அவர் ப ய்வபைல்ைோம்
விழித்ை பிறகு நிரனவிலிருக்கும். சிைர் ஆழ்ந்ை மனவசிய உறக் ம்
ப ோண்டுவிடுவோர் ள்; அவர் ள் அந்ை நிரையில் ப ய்யும் ோரியங் ள்
அவர் ளுக்குத் பைரியோது.
ோைோரண உறக் த்திற்கும் மனவசிய உறக் த்திற்கும் ஒரு முக்கிய
வித்தியோ ம் உண்டு. மனவசிய உறக் த்திலிருப்ெவர் கெசுவோர், ந ப்ெோர்,
எழுதுவோர்; விழிப்பு நிரையிலிருப்ெவரரப் கெோைப் ெை ோரியங் ரளச் ப ய்வோர்.
ோைோரணத் தூக் த்திலிருப்ெவர் அவ்வோறு ப ய்ய முடியோது.
மனவசிய உறக் த்திலிருப்ெவர் அவ்வோறு அவரர உறங் ச் ப ய்ைவர்
ப ோல்லியெடிபயல்ைோம் ப ய்வோர். அவருர ய மனச் ோட்சிக்கு விகரோைமோன
ோரியத்ரைச் ப ோன்னோல் மட்டும் ப ய்யமோட் ோர் என்று சிைர் கூறுவோர் ள்.
ஒருவன் மனவசிய உறக் நிரையிலிருக்கும்கெோது மனவசியம் ப ய்ெவனின்
ஆரணப்ெடி ந ப்ெகைோ ல்ைோமல், விழித்ை பிறகு நீ இவ்வோறு ப ய்யகவண்டும்
என்று ப ோன்னோல் விழித்ை பிறகும் அவ்வோறு ப ய்வோன். “நீ விழித்ை பிறகு
ெத்து நிமிஷத்திற் ப்புறம் உனது ப ருப்ரெக் ழற்றி பவளிகய எறியகவண்டும்”
என்று ப ோல்லியிருந்ைோல் விழித்ை ெத்து நிமிஷத்தில் அவன் அப்ெடிச்
ப ய்வோனோம். நோரயக் ண் ோல் ெயப்ெடுகிற ஒருவகன மனவசிய
உறக் த்திலிருக்கும்கெோது, “இனிகமல் நீ நோரயக் ண் ோல் ெயப்ெ மோட் ோய்”
என்று கூறினோல் விழித்ை பிறகு அவன் ெயப்ெ மோட் ோனோம்.
ஆனோல் இந்ை நிரைரம நிரந்ைரமோ நீடிக் ோது. சிை நோட் ளுக்க ோ
அல்ைது வோரங் ளுக்க ோைோன் ோைோரணமோ நீடிக்கும். சிை மயங் ளில்
வருஷக் ணக் ோ க்கூ இருப்ெதுண்டு.
 மனவசிய உறக் நிரையில் அடிக் டி இருப்ெது ஒருவனுக்கு நல்ைைல்ை
என்று ருதுகிறோர் ள். இந்ை மனவசிய முரறரயக் ர யோண்டு பிரோயர்
ஹிஸ்டிரியோ கநோரயப் கெோக் முயன்றோர்.
இந்கநோய் ண் கெோது ர ோல் ள் வரோமற்கெோைல், கெ
முடியோமற்கெோைல், உணர்ச்சியற்றுப்கெோைல், ண் குரு ோைல், வோந்திபயடுத்ைல்,
மூர்ச்ர கெோட்டு விழுைல், வலிப்புண் ோைல் முைைோன பைோந்ைரவு ள் உண் ோகும்.
உ ம்ரெப் ெரீட்ர ப ய்துெோர்த்ைோல் அதில் ஒருவிைமோன ைவகறோகுரறெோக ோ
இருக் ோது. இருந்ைோலும் கநோய் மட்டும் கைோன்றுகிறது.
ரவத்தியர் ள் இந்கநோரயப் ெைவிை மருந்து ளின் மூைம் குணப்ெடுத்ை
முயன்றோர் ள். ஹிஸ்டிரியோ உண் ோகும்கெோது ைளர்ச்சிகயற்ெட் ோல் உற் ோ மும்
சுறுசுறுப்பும் ப ோடுக்கும் மருந்து ரள ரவத்தியர் ள் ப ோடுத்துப் ெோர்த்ைோர் ள்.
மனக்குமுறலும் கிளர்ச்சியும் அதி மோ இருந்ைோல் அவற்ரற அ க் அரமதி
ப ோடுக்கும் மருந்ரைக் ப ோடுத்ைோர் ள். இவற்றோபைல்ைோம் கநோய்
குணப்ெடுவதில்ரை என்று அனுெவத்திகை பைரிந்ைது.
கெய் பிடித்துக்ப ோண் து என்று கூறுவதும் ஒரு வர ஹிஸ்டிரியோ என்று
இப்பெோழுது ண்டிருக்கிறோர் ள். இந்ை விைமோன கநோரயப் கெோக்குவைற்குக்
கிரோமங் ளிகை ெைவிை முரற ரளக் ர யோளுவோர் ள். கெகயோட்டுவதில்
ப ட்டிக் ோரபரன்று சிைர் இருப்ெோர் ள். அவர் ள் மந்திர க்தியோல் கெரய
ஒட்டுவைோ க் கிரோமமக் ள் கூறுவோர் ள். குறிப்பிட் சிை க ோயில் ளுக்குச்
ப ன்றோலும் கெய் விைகிவிடும் என்று மக் ள் கநோயோளி ரள அங்கு கூட்டிச்
ப ல்லுவோர் ள். க ோயில் ளிகை பெண் ள் கெயோடுவரை நோன்
ெோர்த்திருக்கிகறன்.
 உள்ளத்திகை அழுந்திக் கி க்கும் சிக் ல் ரள கமகை கூறிய முரற ள்
எவ்வோறு கெோக் உைவுகின்றன என்ெரை யோரும் இதுவரர விரிவோ ஆரோய்ந்து
ெோர்க் வில்ரை. ஆனோல் இரவைோன் கிரோமங் ளிகை ெழக் த்திலிருக்கின்றன.
இங்கு ஒரு விஷயத்ரை மட்டும் நோம் பைரிந்துப ோள்ள கவண்டும்.
ஹிஸ்டிரியோ என்ற கநோய் உள்ளத்தில் அழுந்திக் கி க்கும் நிரறகவறோை
இச்ர ளோலும், ை ோை எண்ணங் ளோலும் ஏற்ெடும் க ோளோகற ஆகும். ஆனோல்
அது பைோ ங்குவைற்கு உ னடியோ உள்ள ோரணமோ இருப்ெது ஏைோவது
ஒரு அதிர்ச்சியோ இருக் ைோம். திடீபரன்று உண் ோன ெயம், ோைலில்
ஏமோற்றம், நட்பினர் மரணம், பெருநஷ் ம் முைைோனரவ ோரணமோ ைோம்.
ஹிஸ்டிரியோரவக் குணப்ெடுத்துவைற்கு கெோ ப் பிரோயர் மனவசிய
முரறரயக் ர யோண் ோர் என்று முன்கெ கூறிகனன். அவர் பிரோய்டுக்குத்
ைம்மி ம் வந்ை ஒரு ஹிஸ்டிரியோ கநோயோளிரயப் ெற்றிச் சுரவயோன ஒரு ப ய்தி
கூறினோர்.
அந்ை கநோயோளி ஒரு இளம் பெண்மணி. அவளுர ய ஒரு ர
சுவோதீனமில்ைோமல் கெோய்விட் து; ண் பைரியவில்ரை; உணரவ விழுங் வும்
முடியவில்ரை. இவ்வோறு ெை பைோந்ைரவு ளோல் அவள் ஷ் ப்ெட் ோள். ஆனோல்
அவள் உ ம்பில் ஒரு குரறயும் இருக் வில்ரை! அவள் மனவசிய நிரையில்
இருக்கும்கெோது ஒரு மயம் திடீபரன்று, எப்ெடி இந்ை கநோய் முைலில்
பைோ ங்கியது என்று கூறினோல் அது இந்ை க ோரயக் குணப்ெடுத்ை உைவியோ
இருக்கும் என்று எனக்குத் கைோன்றுகிறது” என்று கூறினோள். பிரோயருக்கு
அவள் கூறியது ஆச் ரியமோ இருந்ைது; அைனோல் அப்ெடிகய கூறும்ெடி
ப ோன்னோர். அவள் ைனக்கு ஒரு மயம் வந்ை ெக் வோை கநோரயப் ெற்றி
மனவசிய நிரையிலிருந்து ப ோண்க கூற ஆரம்பித்ைோள். அதில் பைோ ங்கிப்
பிறகு ைனது அந்ைரங் மோன வோழ்க்ர வரைோற்ரறப் ெற்றியும் கெ ைோனோள். ெை
விஷயங் ள் பைோ ர்பில்ைோமல் பவளியோயின; அவளுர ய ஹிஸ்டிரியோ
கநோய்க்குச் ம்ெந்ைமோன ப ய்தி ரளக் கூறும்கெோது மிகுந்ை உணர்ச்சிகயோடு
கெசினோள். இவற்ரறபயல்ைோம் பிரோயர் அநுைோெத்கைோடும் பெோறுரமகயோடும்
க ட்டுக் ப ோண்டிருந்ைோரோம். இப்ெடி விஷயங் ரளபயல்ைோம் கூறியைனோல்
அந்ை கநோயோளிக்கு அைன் பிறகு கநோய் குணப்ெட் துகெோை இருந்ைைோம்.
அைனோல் அகை மோதிரி ெைமுரற ெரீட்ர ப ய்துெோர்த்ைோர் பிரோயர். மனவசிய
நிரையில் அவரள இருக்கும்ெடி ப ய்து அவளுக்கிருக்கும் ெடியோன ெைவிைக்
க ோளோறு ரளப் ெற்றி பவவ்கவறு விைமோ க் க ள்வி ள் க ட் ோர். அவளும்
அந்ை மனவசிய நிரையில் ைன் மனத்தில் கைோன்றியவற்ரறபயல்ைோம்
கூறிக்ப ோண்க வந்ைோள். இப்ெடிக் கூறிவந்ைைோல் அவளுர ய
மனக்க ோளோறு ள் ஒவ்பவோன்றோ மரறயத் பைோ ங்கின. முன்னோல் அவளுக்கு
எத்ைரனகயோ வர யோன சிகிச்ர ள் ந்திருக்கின்றன. மருந்து ப ோடுத்ைல்,
மின் ோர அதிர்ச்சிச் சிகிச்ர என்றிப்ெடிப் ெை முரற ரளப் ெை ரவத்தியர் ள்
ர யோண்டிருக்கிறோர் ள். அவற்றிபைல்ைோம் குணப்ெ ோை இந்ை கநோய் இந்ை
முரறயில் குணமோகி வருவரைக் ண்டு பிரோயருக்க ஆச் ரியமோ இருந்ைது.
 3. புதிய ககோள்ரகக்கு விரை
பிரோய்டு இரைப் ெற்றிக் க ள்விப்ெட் திலிருந்து அவருர ய மனமும்
இதில் ஈடுெட் து. இந்ை முரறரயக் ர யோண்டு ெோர்க் அவருக்கும்
ஆர யுண் ோயிற்று. பிரோயரும் பிரோய்டுமோ ச் க ர்ந்து பைோழில் ப ய்யும்கெோது
இந்ை மோதிரியோன கநோயோளி ரள மனவசிய நிரையிலிருக் ச் ப ய்து அந்ை
க ோய் பைோ ங்குவைற்கு முைற் ோரணமோ இருந்ை ம்ெவத்ரை ஞோெ த்திற்குக்
ப ோண்டுவர முயலுமோறு ப ய்ைனர். அந்ைச் ம்ெவம் நிரனவிற்கு வந்துவிட் ோல்
அதுகவ அந்ை கநோய் நீங்குவைற்குக் ோரணமோ இருப்ெரை அவர் ள்
ண் ோர் ள்.
இந்ை மயத்தில் ஜீன் மோர்ட்டின் ஷோர்க்க ோ
(Charcot) என்ெவர் ெோரிஸில் பு ழ்பெற்ற ரவத்தியரோ
இருந்ைோர். மனவசிய முரறரயக் ப ோண்டு
மனகநோய் ரளக் குணப்ெடுத்ை முைன் முைைோ முயன்ற
ரவத்தியர் ளில் இவரும் ஒருவர். இவரி த்தில்
மனவசிய முரறரய கமலும் விரிவோ க்
ற்றுக்ப ோள்ளுவைற் ோ பிரோய்டு 1855-ல் ெோரிஸுக்குச்
ப ன்றோர்.
ெோரிஸிலிருந்து வியன்னோவுக்குத் திரும்பிய பிறகு பிரோய்டு மனவசிய
முரறரயக் ர யோண்டு அது அவ்வளவு திருப்தியோன ெைரன அளிப்ெதில்ரை
என்று ண் ோர். அந்ைக் ோைத்தில் மனவசியத்ரை சிகிச்ர முரறயிற்
ர யோண் வர் ள் மனவசியத் ைோக் த்திலிருக்கிற கநோயோளி ரளப் ெோர்த்துச் சிை
ட் ரள ரளயிடுவோர் ள்.
 ஒருவனுக்குக் ர வரோமலிருந்ைோல் அவகன மனவசியத் ைோக் த்தில்
இருக் ச்ப ய்து அவனுர ய ர ரய நீட் வும் அர க் வும்
உத்திரவிடுவோர் ள். கநோயோளி அவ்வோகற ப ய்வோன். மனவசிய உறக் ம்
ரைந்ை பிறகும் அரைத் பைோ ர்ந்து ப ய்வோன். ஆனோல் இந்ை க்தி
நீடித்திருப்ெதில்ரை. மறுெடியும் ெரழய நிரைரம சிை நோட் ளிகைோ சிை
மோைங் ளிகைோ ஏற்ெ த் பைோ ங்கியது; அல்ைது அகை க ோளோறு
ஏற்ெ ோவிட் ோலும் புதிைோ கவறு ஏைோவது ஒரு க ோளோறு கைோன்றத்
பைோ ங்கியது. கமலும் எல்கைோரரயும் மனவசியத் ைோக் த்தில் இருக்கும்ெடி
ப ய்யவும் முடியவில்ரை.
பிரோய்டுக்கு பிரோயர் ஒரு மயம் கூறிய ம்ெவகம உள்ளத்தில் நன்றோ ப்
ெதிந்திருந்ைது. ைற்ப யைோ க் ண்டுபிடித்ை அந்ை முரறயிகை அவருக்குப்
ெற்றுைல் ஏற்ெட் து.
மனவசியத் ைோக் த்திகை இருக்கும்கெோது கநோயோளிரய அவனுர ய
மனத்தில் கைோன்றும் எண்ணங் ரளபயல்ைோம் ைோரோளமோ ச் ப ோல்லும்ெடி கூறி
அைன் வழியோ அந்ை மனகநோய் ஏற்ெட் ோரணத்ரைக் ண்டுபிடிக் அவர்
முயன்றோர். அவ்வோறு கநோய்க்குக் ோரணமோன ம்ெவத்ரை நிரனவுக்குக்
ப ோண்டு வந்ைதும் கநோய் குணமோவரை அவர் கமலும் ெை க ோைரன ளின்
மூைம் ண் றிந்ைோர்.
ோைோரணமோ ஒருவனுக்கு ஏற்ெட்டிருக்கும் துக் த்ரை மற்றவர் ளி ம்
எடுத்துக் கூறுவதினகைகய அந்ை துக் ம் ற்றுத் ைணிகிறது என்ெரை
அரனவரும் ஒப்புக்ப ோள்ளுவோர் ள். யோரோவது ஒருவர் வீட்டில் ஏற்ெட்
மரணத்திற் ோ துக் ம் வி ோரிக் ச் ப ல்லுவதிலும் இந்ை உண்ரம
அடிப்ெர யோ இருக்கிறது. ெைகெர் ப ன்று துக் ம் வி ோரிப்ெைோல்
துக் ப்ெடுெவர் ளின் மனத்திலுள்ள ெோரம் குரறகிறது.
 க ோெம் வந்ைவன் மற்றவர் ரளத் திட்டுகிறோன் என்று
ரவத்துக்ப ோள்கவோம். அப்ெடித் திட்டுவைோல் அவன் க ோெம் ைணிகிறது.
இவ்வோகறைோன் மனத்தில் அழுந்திக்கி க்கும் சிக் ல் ரள மறுெடியும்
பவளிக்ப ோணர்ந்து அவற்ரற மறுெடியும் நிரனவின் மூைமோ அனுெவிக்கும்ெடி
ப ய்துவிட் ோல் அந்ைச் சிக் ல் ளினோல் ஏற்ெடும் க ோளோறு ள் நீங்கி
விடுகின்றன.
இந்ை உண்ரமரய அடிப்ெர யோ க் ப ோண்டு மனத்திலுள்ள
எண்ணங் ரளத் ைோரோளமோ பவளியில் ப ோல்லி அைன் மூைம் ஆறுைல் பெறும்
முரறரய பிரோய்டு கமலும் க ோைரன ப ய்ய விரும்பினோர்.
பிரோய்டும் பிரோயரும் சிை ோைம் க ர்ந்து பைோழில் ப ய்ைோர் ள்.
அவர் ளுர ய புதிய முரற நல்ை பவற்றியளித்ைது. இந்ை முரறக்கு
அவர் ள் தூய்ரமயுறும் முரற (Catharsis) என்று பெயரிட் னர். கநோயோளி
ைன் மனத்திற்கு வரும் எண்ணங் ரளபயல்ைோம் பவளியிகை கூறி ஆறுைல்
பெறுவைோல் மனத்தின் ெோரம் நீங்கித் தூய்ரமயுறுகிறோன்; அவனுர ய மனச்
சிக் ல் ள் நீங்குகின்றன.

இந்ை முரறயின் கைோற்றத்திற்கு பிரோயர் முைற் ோரணமோ இருந்ைோலும்

அவர் இரைத் பைோ ர்ந்து ர க்ப ோள்ளவில்ரை; கமற்ப ோண்டு ஆரோய்ச்சி
ப ய்யவும் இல்ரை. ஆனோல் பிரோய்டு பைோ ர்ந்து இரை ஆரோய்ந்ைோர். அைன்
ெயனோ ப் ெை புதிய உண்ரம ரளக் ண்டுபிடித்து மனத்ரைப் ெற்றிய
அறிவிகைகய ஒரு புரட்சிரய உண் ோக்கி விட் ோர்.
கநோயோளி ைன் மனத்திகை புரைந்து கி க்கும் ெரழய அதிர்ச்சி ரளயும்,
அனுெவங் ரளயும் நிரனவுக்குக் ப ோண்டுவருவைற்கு மனவசியத் தூக் மும்
அவசியமில்ரை என்ெரையும், அரை கவறு வர யிகை ப ய்யைோம் என்ெரையும்
பிரோய்டு ைம் அனுெவத்தின் மூைமோ க் ண் ோர்.
மங் ைோன பவளிச் ம் உள்ள ஒரு அரறயிகை கநோயோளிரயத் ைனியோ ப்
ெடுக் ரவக் கவண்டும். யோபைோரு விைமோன இரரச் லுமில்ைோமல்
அரமதியோ இருக்கும்ெடி ப ய்ய கவண்டும். கநோயோளிரயத் ைன்
ர ோல் ரளத் ைளர்த்திவிட்டு நல்ை ஒய்வு நிரையில் இருக் ச் ப ய்யவும்
கவண்டும், அந்ைச் மயத்தில் ஏைோவது ஒரு க ள்வி அல்ைது குறிப்பின் மூைம்
கநோயோளியின் மனத்தில் எழுகின்ற எண்ணங் ரளபயல்ைோம் ப ோஞ் ம்கூ
ஒளிக் ோமல் அரவ கைோன்றியவு கன ப ோல்லிக்ப ோண்டிருக்கும்ெடி ப ய்ய
கவண்டும். இப்ெடித் ைோரோளமோ எண்ணங் ரளச் ப ோல்லும்கெோது ெரழய
அனுெவங் ள், ஆர ள் எல்ைோம் ைோமோ கவ பவளியோகின்றன. அவற்றின் மூைம்,
ஒருவனுர ய குழந்ரைப் ெருவத்தில் ஏற்ெட் அதிர்ச்சி ள், துன்ெ
அனுெவங் ள் எல்ைோமும் பவளியோயின. கநோயோளி அவற்ரறக் கூறும்கெோது
அவற்ரற மறுெடியும் அனுெவிப்ெதுகெோல் உணர்ந்து பவளியிட் ோன். இவ்வோறு
ப ய்வைன் மூைம் மனத்தில் ஏற்ெட் சிக் ல் நீங்கி மனக் க ோளோறும் மரறந்ைது.
இதிலிருந்து பிரோய்டுக்கு ஒரு முக்கியமோன உண்ரம பவளிப்ெட் து.
குழந்ரைப் ெருவத்திலிருந்து ஏற்ெட் அதிர்ச்சி ளும், முக்கியமோன
அனுெவங் ளும், அ க்கி ரவக் ப்ெட் இச்ர ளும், எண்ணங் ளும்
முற்றிலும் மரறந்து கெோய்விடுவதில்ரை. அரவ மனத்திற்குள் எங்க கயோ
அழுந்திக் கி க்கின்றன. மனத்தின் அந்ைப் ெகுதி சுைெமோ பவளிப்ெர யோ த்
கைோன்றுவதில்ரை. இம்மோதிரியோ மனத்தில் ஒரு ெகுதி இருக் கவண்டும்
என்று பிரோய்டு ண் ோர்; இந்ைப் ெகுதிக்கு அடி மனம் அல்ைது நனவிலி மனம்
என்று பெயர் ப ோடுத்ைோர். மனத்தின் ஆழ்ந்ை ெகுதி என்றும், நிரனவுக்கு
எளிதில் வரோை இச்ர ள் முைலியரவ அழுந்திக் கி க்கும் ெகுதிபயன்றும்
இரை விளக் ைோம்.
நனவிலி மனத்தில் அழுந்திக் கி க்கும் இச்ர ள் முைலியரவ ள்
பெரும்ெோலும் ோமம், சினம், க ோெம், அச் ம் முைைோன வலிரம மிகுந்ை உள்ளக்
கிளர்ச்சி ளு ன் பநருங்கிய பைோ ர்புர யரவ. இரவ பளல்ைோம்
ஏைோவபைோரு ோரணத்ைோல் முைலில் அ க் ப்ெட்டிருக் ைோம். மூ ம்
ஏற்றுக்ப ோள்ளோை இச்ர ள் அ க் ப்ெட்டிருக் ைோம். கவறு எத்ைரனகயோ
ோரணங் ளோலும் இரவ அ க் ப்ெடுகின்றன.
இவ்வோறு அ க் ப்ெடுவைோல் உள்ளத்திகை க ோளோறு ள் ஏற்ெடுகின்றன;
வரை கைோன்றுகிறது. இவற்றின் கவ ம் மிகுந்து விட் ோல் மனகநோயும்
உண் ோகிறது.
மனகநோயுர யவர் ரள அவர் ள் நனவிலி மனத்தில் அழுந்திக் கி க்கும்
இச்ர ள், அனுெவங் ள் முைலியவற்ரற நிரனவுக்குக் ப ோண்டுவருமோறு
ப ய்து அவற்ரற மீண்டும் மனத்திகைகய அனுெவிக்கும்ெடி ப ய்து விட் ோல்
மனகநோய் நீங்குகிறது. மனம் தூய்ரமயுறுகிறது.
இவ்வோறு மனத்திற்குக் ப ோண்டுவைற்கு பிரோய்டு ண்டுபிடித்ை முரறரய
கமகை ண்க ோம். அைற்கு அவர் “ைர யிைோத் பைோ ர் முரற” என்று பெயர்
ப ோடுத்ைோர்.
ஒரு பெரிய அதிர்ச்சியோனது ஹிஸ்டிரியோ முைலிய மனகநோரய
உண் ோக்குகிறபைன்று முன்னகர ண்க ோமல்ைவோ? முன்பெல்ைோம் ஹிஸ்டிரியோ
பெண் ளுக்குத்ைோன் உண் ோகும் கநோபயன்று நிரனத்ைோர் ள். ஆனோல் அது
ஆண் ளுக்கும் வருவதுண்டு என்ெரை முைல் உை யுத்ைத்தின் கெோது
பைளிவோ க் ண் ோர் ள்.
ெயங் ரமோன ப்ைத்து ன் ஒரு பவடிகுண்டு எதிரிகைகய பவடிக்கும். அது
கெோர்வீரர் ளின் மனத்தில் பெரிய பீதிரய விரளவிக்குமல்ைவோ? உள்ளக்
கிளர்ச்சி மிகுந்ை வீரர் ரள இது ெோதிக்கிறது. பவடிகுண்டு கநரடியோ ஒரு
தீரமயும் ப ய்யோவிட் ோலும் சிைருக்குத் திடீபரன்று ண் பைரியோது கெோய்விடும்;
அல்ைது ோது க ளோது கெோய்விடும். இது அந்ைக் குண்டு பவடித்ைைோல்
மனத்தில் உண் ோன அதிர்ச்சியின் ோரணத்ைோகையோகும்.
குண்டு பவடித்ை அந்ைப் ெயங் ர அனுெவத்ரை மறுெடியும் நிரனவுக்குக்
ப ோண்டுவரும்ெடி ப ய்துவிட் ோல் இந்ை கநோய் நீங்கிவிடுகிறது. யுத்ைம்
முடிந்து மோைோனம் ஏற்ெட்டுவிட் து என்ற ப ய்திகய சிைருக்கு இந்ை
பவடிகுண்டு அதிர்ச்சி கநோரயக் குணப்ெடுத்தியிருக்கிறது.
ஹிஸ்டிரியோ கநோரயக் குணப்ெடுத்துவைற்கு மனவசிய முரறயில்
பைோ ங்கிய சிக்மண்டு பிரோய்டு முடிவில் மனப்ெகுப்பியல் என்ற மனத்ரைப்
ெற்றிய புதியகைோர் உண்ரமரயக் கூறும் ோஸ்திரத்திற்கு அடிக ோைைோனோர்.
நூற்றுக் ணக் ோன கநோயோளி ரளச் க ோைரன ப ய்து பெோறுரமகயோடு அவர்
ப ய்ை ஆரோய்ச்சி கள அவருக்கு உைவியோ இருக்கின்றன.
அவர் ைமது ருத்துக் ரள முைலில் பவளியிட் கெோது எத்ைரனகயோ
எதிர்ப்பு ள் கைோன்றின; எத்ைரனகயோ கெர் அவரரப் ெரி ோ ம் ப ய்ைனர். ஆனோல்
இன்று அவர் கைோற்றுவித்ை மனப் ெகுப்பியல் பெோதுப்ெர யோ எங்கும்
ஏற்றுக்ப ோள்ளப்ெட்டிருக்கிறது; மனத்தின் இர சியங் ரள அறிந்து
ப ோள்வைற்கு வழி ோட்டியவர் ளில் சிக்மண்ட் பிரோய்டுக்கு ஒரு சிறந்ை
ஸ்ைோனமும் கிர த்திருக்கிறது.
 பிரோய்டு கூறிய விஷயங் ள் எல்ைோம் அப்ெடிகய உண்ரமயோ ஏற்றுக்
ப ோள்ளப்ெ வில்ரை என்ெது பமய்ைோன். மனத்ரைப் ெற்றிப் புதிைோ ஒரு
ருத்ரை பவளியிடும்கெோது முைலில் கூறிய எல்ைோ விஷயங் ளும் நூற்றுக்கு
நூறு உண்ரமயோ இருக்கும் என்று யோரும் எதிர்ெோர்க் முடியோது. அைன்
அடிப்ெர மட்டும் உண்ரமயோ இருக்கிறைோ என்ெரைத்ைோன் நோம் வனிக்
கவண்டும். பிரோய்க பிற் ோைத்தில் ைமது ருத்தின் அம் ங் ள் சிைவற்ரற
மோற்றியரமத்துக் ப ோண்டிருக்கிறோர். அைனோல் அவர் மனத்ரைப் ெற்றிய
உண்ரம ரள அறிவைற்கு உைவி ப ய்ை பெருரம எவ்வர யிலும் குரறந்து
கெோ ோது. உளவியல் என்ெகை ைத்துவ ோஸ்திரத்திலிருந்து பிரிந்து ைனியோ
ஒரு ோஸ்திரமோ வளர்ந்து ெை ஆண்டு ள் ஆ வில்ரை. அது குழந்ரைப்
ெருவத்திலிருக்கும் ஒரு ோஸ்திரம். அதிகை ஒரு பெரிய புரட்சிரய உண்டு
ெண்ணி மனத்தின் மரறவி ங் ரளப் ெற்றி எல்ைோம் சிந்தித்துப் ெோர்க்கும்ெடி
ப ய்ைவர் சிக்மண்ட் பிரோய்டு என்ெரை யோரும் மறுக் முடியோது.
 4. மனப் பகுப்பியலின் ைந்ரை
பிரோய்டு ைமது நோன் ோம் வயதிலிருந்து ஆஸ்திரியோவின் ைரைந ரோகிய
வியன்னோவில் வளர்ந்து வந்ைோர். அவர் பிறந்ைது பமோகரவியோவில் உள்ள பிரீெர்க்
(Freiberg) என்ற ஊரிைோகும். பமோகரவியோ இப்பெோழுது
ப க்க ோஸ்கைோவோக்கியோவில் ஒரு ெோ மோ இருக்கிறது. பிரோய்டு ஒரு
யூைருக்கு அவருர ய இரண் ோம் மரனவியின் பிள்ரளயோ ப் பிறந்ைோர். பிரோய்டு
வியன்னோ ெல் ரைக் ழ த்தில் ரவத்தியத் துரறயில் ல்வி ெயின்று ெட் ம்
பெற்றுப் பிறகு மனிை உ ம்பிலுள்ள நரம்பு மண் ைத்ரைப் ெற்றிய ஆரோய்ச்சியில்
ஈடுெட் ோர். அவருர ய ஆரோய்ச்சியிகை அவருக்கு நல்ை பவற்றி
கிர க் க்கூடிய ந்ைர்ப்ெம் வந்ைது. ண்ணில் ரண சிகிச்ர ப ய்யகவண்டி
கநர்ந்ைோல் அதில் வலி பைரியோமல் இருப்ெைற் ோ ப ோக்க ன் என்னும்
மருந்ரைப் ெயன்ெடுத்ை முடியும் என்ெரை இவர் ைமது ஆரோய்ச்சியின் மூைம்
அகந மோ க் ண்டுபிடித்துவிட் ோர். ஆனோல் அரைப் பூர்த்திப ய்து பிறருக்கும்
எடுத்துக் ோட்டி நிரூபிப்ெைற்கு முன்ெோ இவர் அந்ை ஆரோய்ச்சிரய விட்டுப்
கெோகும்ெடி கநரிட் து. இவருர ய ோைலி ெை ஆண்டு ளோ கவபறோரு
ெட் னத்திகை ோத்திருந்ைோள். அவளோல் கமலும் ோத்திருக் முடியவில்ரை
கெோலும். அவள் அவ ரமோ வரும்ெடி அரழத்ைரை மறுக் முடியோமல் இவர்
ைமது ஆரோய்ச்சிரய முடியும் ைருணத்தில் விட்டுவிட்டுப் கெோய்விட் ோர். அந்ை
ஆரோய்ச்சிரய இவருர ய நண்ெரோன க ோல்ைர் (Koller) முடித்து இவருக்கு
உரித்ைோன பு ரழ அவர் ம்ெோதித்துக்ப ோண் ோர்.
பிரோய்டு ைமது ோைலிரய மணந்துப ோண் பிறகு ைமது ெரழய
ஆரோய்ச்சி ளில் சிை ோைம் ஈடுெட்டிருந்ைோர். ஆனோல் பெோருளோைோர நிரைரம
அவ்வோறு ஆரோய்ச்சி ப ய்வைற்கு இ ங்ப ோடுக் ோைைோல் இவர் நரம்புக்
க ோளோறு ளோல் ெோதிக் ப்ெட் கநோயோளி ளுக்குச் சிகிச்ர ப ய்யும் பைோழிரை
ந த்ைைோனர்.
நரம்பு மண் ை கநோய் ரளத் தீர்ப்ெைற்கு கமலும் சிறந்ை ைகுதிபெற
கவண்டுபமன்று பிரோய்டுக்கு விருப்ெம் உண் ோயிற்று. அைனோல் இவர் 1885-ல்
ெோரிஸுக்குச் ப ன்றோர். அந்ை மயத்தில் ெோரிஸில் ஷோர்க்க ோ என்ெவர்
ஹிஸ்டிரியோ கநோரயக் குணமோக்குவதில் பெருங்கீர்த்தி பெற்றிருந்ைோபரன்று
முன்கெ கூறிகனன். அவகரோடு பிரோய்டு ஒரோண்டு கவரை ப ய்ைோர். ஷோர்க்க ோ
மனவசிய முரறரயக் ர யோண்டு ஹிஸ்டிரியோ கநோயோளி ரளக்
குணமோக்குவரைக் ண்டு அம்முரறரயப் ெோரோட்டினோர்.
1886-ல் பிரோய்டு வியன்னோவுக்குத் திரும்பிவந்து கெோ ப் பிரோயரு ன்
க ர்ந்து பைோழில் ந த்ைைோனர். பிரோயரும் ஹிஸ்டிரியோ கநோரயக்
குணப்ெடுத்துவதில் பு ழ் வோய்ந்ைவர். அவர் ைற்ப யைோ க் ண்டுபிடித்ை ஒரு
முரறைோன் பிற் ோைக்கில் பிரோய்டுக்குத் ைமது மனப்ெகுப்பியல் ப ோள்ர ரய
நிறுவுவதில் உைவியோ இருந்ைது. மனவசிய நிரையில் இருக்கும்கெோது
ஹிஸ்டிரியோ கநோயோளியோன ஒரு பெண்மணி ைனது ெரழய அனுெவங் ரளக்
கூறியதும் அவ்வோறு கூறியைோல் அவளுர ய கநோய் குணமோகி வந்ைரையும்
பிரோயர் வனித்ை விஷயத்ரைப் ெற்றி முன்கெ பைரிந்து ப ோண்க ோம். இது
பிரோய்டுக்குப் பெருந்துரணயோ இருந்ைது. பிரோயர் இந்ை ஆரோய்ச்சிரயத்
பைோ ர்ந்து ப ய்யவில்ரை.
ஆனோல் பிரோய்டு அம்முரறரயக் ர யோண் கைோடு அம்முரறரயக்
ர யோளுவைற்கு மனவசியமும் அவசியமில்ரை என்று ண் ோபரன்ெரையும்
முன்கெ அறிந்திருக்கிகறோம்.
 மனவசிய நிரையில் கநோயோளிரய ரவப்ெைற்குப் ெதிைோ மனத்திகை
கைோன்றும் எண்ணங் ரளபயல்ைோம் ைோரோளமோ ச் ப ோல்லும்ெடி ப ய்யும்
‘ைர யிைோத் பைோ ர்முரற’ என்ெது பிரோய்டு வகுத்ைது. அதுகவ அடிமனத்தில்
மரறந்து கி க்கும் இச்ர ரளயும் அனுெவங் ரளயும் பவளிக் ப ோண்டு
வருவைற்கு நல்ை ோை மோ அரமயைோயிற்று. பிரோய்டு இந்ை முரறரயத் ைமது
அனுெவத்தின் ெயனோ மி ச் சிறப்ெோ த் திட் ப்ெடுத்தினோர். இத்து ன் னவுப்
ெகுப்பு முைைோன கவறு ெரிசீைரன ளும் அடிமன இச்ர ரளயும், அடிமனத்தில்
அழுந்திக்கி க்கும் அனுெவங் ரளயும் அறிவைற்கு உைவுகின்றன என்ெரையும்
அவர் ண் றிந்ைோர்.
 5. ஆழ்ந்ை பகுதி
மனத்ரை மூன்று முக்கியமோன ெகுதி ளோ ப் பிரித்து ஆரோயைோம் என்று
முன்கெ ண்க ோம். ோைோரணமோ த் பைோழிற்ெடுவது மனத்தின் கமல் ெகுதியோ
உள்ள நனவு மனம். அரைச் க ர்ந்ைோற்கெோை அைன் அடிப்ெோ மோ இருப்ெது
இர மனம் அல்ைது நனவடி மனம். அைற்கும் கீகழ இருப்ெது அடிமனம்.
இரைத்ைோன் னவிலி மனம் என்று கூறுகிகறோம். இப்ெகுதியில் உள்ள
அனுெவங் ளும் இச்ர ளும் நிரனவுக்கு எளிைோ வருவதில்ரை. இவ்வோறு
ஆரோய்ச்சிக் ோ மூன்று முக்கியப் ெகுதி ளோ நோம் பிரித்துக்ப ோண் ோலும்
இத்ைர ய பிரிவிரன எதுவும் மனத்தில் இல்ரை என்ெரை நோம் மறந்து
வி க்கூ ோது.
மனத்ரை இவ்வோறு பிரித்து ஆரோயைோம் என்கிற விஷயம் சிக்மண்ட்
பிரோய்டின் ஆரோய்ச்சி ளின் ெயனோ கவ பைளிவர ந்ைது. அைற்கு முன்பெல்ைோம்
உளவியைறிஞர் ள் மனத்ரை நனவுமனம் என்கிற ஒகர ெகுதியோ கவ ருதி
ஆரோய்ந்ைோர் ள். பிரோய்டுக்கும் னவிலி மனமோகிய அடிமனத்ரைப் ெற்றிய
எண்ணம் நோளர வில்ைோன் உறுதியர ந்ைது. மனகநோயோல்
துன்புறுகின்றவர் ரளத் ‘ைர யிைோத் பைோ ர்முரற’யோல் ஆரோய்கின்றகெோது
மறந்துகெோன இளரமப் ெருவத்து அனுெவங் ளும் அதிர்ச்சி ளும் பவளியோயின.
குழந்ரைப் ெருவத்தில் ஏற்ெட் சிை அனுெவங் ள் ப ோஞ் ம்கூ நிரனவில்
இல்ைோமலிருந்தும் பிரோய்டின் புதிய க ோைரன முரறயோல் அரவ பவளியோயின.
உைோரணத்திற்கு இங்கு ஒரு சுரவயோன ம்ெவத்ரைக் கூறுகிகறன்.
ைர யிைோத் பைோ ர் முரறயோல் ஒரு இரளஞரனப் ெரிக ோைரன
ப ய்ைோர் ள். பவளிப்புறத்திலிருந்து எவ்விை த்ைகமோ கவறு பைோந்ைோவு களோ
இல்ைோை அரமதியோன ஓர் அரறயில் அவர் ஒரு மஞ் த்தில் ெடுத்திருக்கிறோர்.
மங் ைோன ஒளி அந்ை அரறயில் ெோவியிருந்ைது. ஒகர நி ப்ைம். அவர்
நிம்மதியோ , உ லுறுப்புக் ரளபயல்ைோம் ைளர்த்திவிட் நிரையில்
ெடுத்திருக்கிறோர். க ோைரன ப ய்ெவர் ஏகைோ ஒன்றிரண்டு ப ோற் ரளக்
கூறினோர். அந்ைச் ப ோற் ரளக் க ட் வு ன் அந்ை இரளஞருர ய மனத்தில்
என்பனன்ன எண்ணங் ள் உண் ோகின்றனகவோ அவற்ரறபயல்ைோம்
உ னுக்கு கன பவளிப்ெர யோ எவ்விை கயோ ரனகயோ ைர கயோ இல்ைோமல்
ப ோல்லிக்ப ோண்க இருக் கவண்டும் என்று முன்கூட்டிகய
அறிவுறுத்ைப்ெட்டுள்ளது. ெரிக ோைரன ப ய்ெவரி ம் நம்பிக்ர யும், அவகரோடு
க ர்ந்து ஒத்துரழக் கவண்டுபமன்ற ஆவலும் அந்ை இரளஞருக்குண்டு.
ஆர யோல் அவர் ைமது மனத்திகை கைோன்றியவற்ரறபயல்ைோம் ஒன்று வி ோமல்
அப்ெடி அப்ெடிகய பவளிப்ெர யோ ச் ப ோல்லிக்ப ோண்க யிருந்ைோர். அவர்
கூறியதிலிருந்து கீழ்க் ண் ஒரு ம்ெவம் பவளியோயிற்று.
அவருக்கு இரண்டு வயைோ இருக்கும்பெோழுது அவர் ைமது ைோய்க்குப்
ெக் த்தில் ஒகர ெடுக்ர யில் ெடுத்துக்ப ோண்டிருந்ைோரோம். ைோய் குழந்ரைகயோடு
ப ோஞ்சிக்ப ோண்டிருந்திருக்கிறோள். அவர் ள் இருந்ைது ஒரு ெட்டிக் ோடு.
ெட்டிக் ோட்டிகை ஒரு கூரர வீடு. அப்ெடி அவர் ள் ெடுத்திருக்கும்கெோது
கூரரயிலிருந்து ஒரு ெோம்பு குழந்ரை கமகை பைோப்பென்று விழுந்ைது. ைோய்
அரைக் ண்டு வீரிட்டுக் ைறிவிட் ோள். ைோய் ைறுவரைப் ெோர்த்துப் ரெயனும்
ெயந்து நடுங்கிக் ைறியிருக்கிறோன். நல்ை கவரள. ெோம்பு யோரரயும்
டிக் வில்ரை. அதுவும் ெயத்ைோல் கவ மோ மரறவி ம் கைடி ஓடியிருக்
கவண்டும். இரண் ோம் வயதில் ஏற்ெட் அந்ை ெயங் ர அதிர்ச்சி அந்ை
இரளஞரின் மனத்திகை அத்ைரன ோைமோ எங்க ோ மரறந்து கி ந்து
அப்பெோழுது பவளியோயிற்று. அைற்கு முன்பு அரைப் ெற்றிய நிரனகவ
அவருக்குக் கிர யோது. இந்ை அனுெவம் பவளியோனரைக் ண்டு அவருக்க
ஆச் ரியமோ இருந்ைது.
ைர யிைோத் பைோ ர் முரறயோல் இவ்வோறு அனுெவங் ள் பவளியோவரைக்
ோணக் ோண பிரோய்டுக்கு ஒரு யூ ம் பிறந்ைது. இந்ை அனுெவங் ள் புதிைோ
மனத்துக்குள் உண் ோ வில்ரை. அரவ மனத்திகைகய இருந்திருக்கின்றன.
ஆனோல் நிரனவுக்கு வரோமல் எங்க ோ இருந்திருக்கின்றன. அப்ெடியோனோல்
இவ்வோறு மரறந்து கி க்கும் அனுெவங் ளும் இச்ர ளும் இருக்கும்ெடியோன
ஒரு ெகுதி மனத்தில் இருக் கவண்டுமல்ைவோ? அந்ைப் ெகுதிரயத்ைோன்
பிரோய்டு மரறமனம் அல்ைது னவிலி மனம் என்று பிரித்துக் கூறைோனோர்.
இந்ைப் பிரிவிரனகய மன ஆரோய்ச்சியில் மனப் ெகுப்பியல் என்ற ஒரு புதிய
கிரள உண் ோவைற்கு அடிப்ெர யோ அரமந்ைது.
 6. பிைோய்டின் ஆைோய்ச்சி
மனக்க ோளோறுர யவர் ளின் மறந்துகெோன ெரழய அனுெவங் ரள
பவளிக்ப ோணர்வது ‘ைர யிைோத் பைோ ர் முரற’யின் முக்கிய சிறப்ெோகும்.
இந்ை முரறரய பிரோய்டு உருவோக்குவைற்குக் ோரணமோ இருந்ைவர் கெோ ப்
பிரோயர். மனவசிய நிரையில் இருக்கும்கெோது ஒரு ஹிஸ்டிரியோ கநோயோளி ைனது
ெரழய அனுெவங் ரளக் கூறியைோல் அந்ை கநோய் குணமோகி வந்ைரை
பிரோயர்ைோன் முைலில் வனித்து பிரோய்டுக்குக் கூறினோர். பிறகு இருவருமோ
இந்ை முரறரயக் ர யோளத் பைோ ங்கினோர் ள். இதில் நல்ை ெைன்
கிர த்ைது. ஆனோல் பிரோயர் இம்முரறரயத் பைோ ர்ந்து பின்ெற்றவில்ரை.
இம்முரறயோல் கநோயோளிக்கும் மருத்துவருக்குமிர கய சிை சிக் ல் ள்
ஏற்ெடுவரைக் ண் பிரோயர் இரைக் ர விட்டுவிட் ோர். பிரோய்டுைோன்
இரைத் பைோ ர்ந்து பின்ெற்றியகைோடு மனவசிய நிரை இல்ைோமகைகய ெரழய
அனுெவங் ரளயும் அதிர்ச்சி ரளயும் னவிலி மனத்திலிருந்து
பவளிக்ப ோண்டுவருவைற்கு முடியும் என்று ண் ோர். அவர் வகுத்ை முரறக்குத்
ைர யிைோத் பைோ ர் முரற என்று பெயபரன்ெதும் நமக்கு முன்கெ பைரியும்.
இவ்வோறு நனவிலி மனத்திற்குள் நுரழந்து ஆரோயும் கெோது பிரோய்டுக்கு
சிை அடிப்ெர யோன உண்ரம ள் புைனோயின. வோழ்க்ர யிகை ஏற்ெடும்
அனுெவங் ளும், அதிர்ச்சி ளும் அழிந்து கெோவதில்ரை என்று அவர் ண் ோர்.
அரவ மனத்திகை எங்க ோ அழுங்கிக் கி க்கின்றன. முக்கியமோ க் குழந்ரைப்
ெருவத்திகை ஏற்ெடுகின்றரவ மரறவகை இல்ரை. குழந்ரை பிறக்கின்றகெோது
அைன் மனம் மைரோை நிரையில் இருக்கிறது. குழந்ரையின் மனம் அைற்குக்
கிர க்கும்ெடியோன அனுெவங் ரளக் ப ோண்டு மைர்ச்சியர ய கவண்டும்.
ஆ கவ அந்ை இள மனத்திற்கு ஆரம்ெ நிரையில் கிர க்கும் அனுெவங் ள்
மி முக்கியமோனரவ. அந்ை அனுெவங் கள அக்குழந்ரையின் பிற் ோை வோழ்க்ர
எவ்வோறு அரமயும் என்ெைற்கு அடிப்ெர க் ோரணங் ளோகின்றன. குழந்ரைக்குப்
ெோரம்ெரியமோ ப் பெற்கறோரி மிருந்து கிர க்கும் ைன்ரம ளும் திறரம ளும்கூ
வோழ்க்ர யிகை ெலிைமோவைற்கு இளரமச் சூழ்நிரையும் அனுெவங் ளும் உைவி
ப ய்ய கவண்டும். அதிலும் முக்கியமோ ஐந்து ஆண்டு ளுக்குட்ெட்
குழந்ரைப் ெருவத்து அனுெவங் ள் உைவ கவண்டும். இரைப் ெற்றி குழந்ரை
மனமும் அைன் மைர்ச்சியும், குழந்ரை உள்ளம் என்ற இரண்டு நூல் ளிகை
விரிவோ விளக்கியிருக்கிகறன் ஆர யோல் இங்கு மீண்டும் அரை
விரிவுெடுத்ைோமல் குறிப்ெோ மட்டும் கூறுகிகறன்.
மனக் க ோளோறுர யவர் ரள ஆரோய ஆரோய பிரோய்டுக்கு இரண்டு
விஷயங் ள் முக்கியமோ உறுதிப்ெட் ன. அவற்ரறப் ெற்றி அவர் மி
அழுத்ைமோ ப் கெ ைோனோர். அவற்றில் ஒன்று குழந்ரைப் ெருவ அனுெவங் ரளப்
ெற்றியது. இந்ை அனுெவங் ள் அவருக்கு மி முக்கியமோனரவயோ த் கைோன்றின.
அைனோல் அவர் ஒரு மனிைனுர ய வோழ்க்ர யின் அரமப்பு முழுவதும்
அவனுர ய குழந்ரைப் ெருவமோன முைல் ஐந்ைோண்டு ளிகைகய அகந மோ
உருவோகிவிடுகின்றது என்று பைளிவோ க் கூறுகிறோர். உளவியல் ஆரோய்ச்சியில்
பு ழ்பெற்ற ஆட்ைர் (Adler) ப ஸல் (Gesell) முைலிகயோரும்
இக் ருத்ரைகய வலியுறுத்தினர் ள். இன்று இக் ருத்துப் பெரும்ெோலும்
எல்கைோரோலும் ஏற்றுக்ப ோள்ளப்ெட்டிருக்கிறது.
பிரோய்டு ைமது ஆரோய்ச்சியோல் ண் றிந்து கூறிய மற்பறோரு விஷயங்ைோன்
பெரிய விவோைத்திற்கும் ண் னத்திற்கும் ோரணமோ அரமந்ைது. ஹிஸ்டிரியோ
கநோரயக் குணப்ெடுத்துவதில் பு ழ் பெற்றிருந்ை ஷோர்க்க ோவி ம் ப ன்று
பிரோய்டு ஓரோண்டு கவரை ப ய்ைோர் என்று முன்கெ அறிந்திருக்கிகறோம்.
ஷோர்க்க ோ ஒரு மயம் கூறிய வோர்த்ரை ள் பிரோய்டின் மனத்தில் ஆழ்ந்து
ெதிந்திருந்ைன. மனக்க ோளோறு, நரம்புக் க ோளோறு கநோய் ளோல்
வருந்துகின்றவர் ரள ஆரோய்ந்ை ைமது அனுெவத்ரைக்ப ோண்டு அவர் ஒரு
விஷயம் ப ோன்னோர். “இம்மோதிரி கநோய் ளிபைல்ைோம் ெோல் ம்ெந்ைமோன
சிக் கை மி முக்கியமோ இருக்கிறது. அகந மோ இரைகயைோன் நோன்
ோண்கிகறன்” என்று அவர் பவளியிட் ோர். இது பிரோய்டின் வனத்ரைப்
பெரிதும் வர்ந்ைது. பிரோயரும், சிகரோெக் (Chrobak) என்ெவரும் இகைமோதிரி
ருத்துக் ரள பிரோய்டுக்குப் கெச்சுவோக்கில் கூறியிருக்கிருர் ள். ஆனோல்
அந்ைக் ருத்ரை அடிப்ெர யோ ரவத்து அவர் ளில் யோரும் பைோ ர்ந்து
ஆரோய்ச்சி ப ய்யவில்ரை. அந்ை கவரைரய பிரோய்க ப ய்யைோனோர்.
கநோயோளி ளுக்குச் சிகிச்ர ப ய்யும்கெோது அவர் ள் ைங் ள்
அந்ைரங் மோன அனுெவங் ரளக் கூறுவரை பிரோய்டு க ட் ோர். ைர யிைோத்
பைோ ர்முரறயும் இைற்கு உைவியோ இருந்ைது. அவ்வோறு அந்ைரங்
விஷயங் ள் பவளியோகும்கெோது கநோய்க்குக் ோரணமோ ப் பெரும்ெோலும்
ெோலுணர்ச்சியும் அைன் க ோளோறுமோ இருப்ெரை அவகர ண் ோர். அவர் கமலும்
கமலும் ெை கநோயோளி கள ஆரோய்ந்ைகெோது ெோலுந்ைகை வோழ்க்ர யில்
பிரைோனமோன ஆதிக் ம் ப லுத்துகிறது என்கிற எண்ணம் உறுதிப்ெ ைோயிற்று.
அைனோல் அவர் ெோலுந்ைரைகய வோழ்க்ர க்கு கவ ம் ப ோடுத்து அரைச்
ப லுத்தும் க்திபயன்று அழுத்ைந்திருத்ைமோ க் கூறைோனோர். ெோல் ம்ெந்ைமோன
வோழ்க்ர யில் திருப்தியர ந்திருக்கும் யோருக்கும் மனப்பிரரம கெோன்ற நரம்பு
மண் ைக் க ோளோறு வருவது ோத்தியமில்ரை என்று அவர் ருதினோர்.
பிரோய்டுக்கு முன்னோலும் மனப்பிரரம கநோய் ரளத் தீர்க் முயன்றவர் ளிற் ெைர்
அந்கநோய் ளுக்கும் ெோலுந்ைலுக்கும் பைோ ர்பிருக் ைோம் என்று
ங்கை ப்ெட் துண்டு. ஆனோல் பிரோய்ர ப் கெோைப் ெோலுந்ைரைகய வோழ்க்ர யின்
கவ க்தியோ யோரும் ருைவில்ரை.
 ெோல் என்றோலும் ெோலுந்ைல் என்றோலும் என்ன என்று ஒரு ந்கை ம்
கைோன்றைோம். அவற்ரறப் ெற்றிச் சுருக் மோ இங்க பைரிந்து ப ோள்ளுகவோம்.
மனிைரன ஆட்டி ரவக்கிற க்தி ள் சிை அவனுக்குள்களகய இயற்ர யோ
அரமந்து கி க்கின்றன. இந்ை க்தி ள் மனிைனுக்கு ஒரு ைனிப்ெட் கவ ம்
ப ோடுத்து அவரன உந்துகின்றன; அவரன உந்திச் ப யலிகை புகும்ெடியோ ச்
ப ய்கின்றன. இப்ெடி உந்துவைோல் அந்ை க்தி ரளகய உந்ைல் ள் என்று
கூறுவோர் ள். இந்ை உந்ைல் கள வோழ்க்ர யின் கெோக்ர அரமக்கின்றன. ெசி
என்ெது ஓர் உந்ைல். இது மனிைனுக்கு கவ ம் ப ோடுத்து அவரனத் பைோழில்
புரியுமோறு ப ய்கின்றது. இது ஒரு வலிரம வோய்ந்ை உந்ைல். இைன்
தூண்டுைைோல் மனிைன் நல்ை ோரியமும் ப ய்வோன்; ப ட் ோரியமும்
ப ய்வோன். அவனுர ய மற்ற இயல்பு ளுக்கு ஏற்றவோறு அவனுர ய ந த்ரை
அரமயும். இனப் பெருக் த்திற்குக் ோரணமோ ஏற்ெடுகின்ற ஆண், பெண்
வர்ச்சிரயப் ெோலுந்ைல் என்று பெோதுவோ க் கூறைோம். ெோல் என்ெது ஆண்,
பெண் என்ற ெகுப்புக்குப் பெோதுப்ெர யோன பெயரோ நிற்கின்றது. ஆனோல்
அைற்கு இங்க விரிவோன பெோருள் உண்டு. அது ஆண் பெண் என்ற
பிரிவிரனரய மட்டும் ோட்டுவதில்ரை. அவர் ளுக்குள்கள ஏற்ெடும்
வர்ச்சிரயயும், உ ல் ம்ெந்ைமோன இன்ெ உணர்ச்சிரயயும், இனப் பெருக்
விருப்ெத்ரையும் அந்ைச் ப ோல் குறிப்ெோ க் ோட்டுகிறது. ோமம், ோைல்
என்பறல்ைோம் கெசுகின்கறோம். ‘இரணவிரழச்சு’ என்று ஒரு ப ோல் ெரழய
நூல் ளிகை வழங்குகின்றது. இவற்றின் பெோருள் ரளபயல்ைோம் ெோல் என்ற
ப ோல் ைோங்கி நிற்கிறது. இந்ை உந்ைல்ைோன் மி மி வலிரம வோய்ந்ைது.
இதுகவ வோழ்க்ர யரமப்புக்கு அடிப்ெர என்ெது பிரோய்டின் எண்ணம்.
இந்ைப் ெோலுந்ைைோனது குழந்ரைப் ெருவத்திகைகய கவரை ப ய்கிறபைன்று
பிரோய்டு கூறினோர். குமோரப்ெருவம் எய்துகின்ற ோைத்தில்ைோன் திடீபரன்று இந்ைப்
ெோலுணர்ச்சி கைோன்றுகிறபைன்ெது பெோதுவோ அரனவரும் ப ோண்டிருக்கும்
அபிப்பிரோயம். அது குழங்ரைப் ெருவத்திகைகய இருக்கிறபைன்று பிரோய்டு
கூறியதும் அவருர ய ப ோள்ர க்குப் ெை எதிர்ப்புக் ள் கைோன்றைோயின.
பிரோயர் பிரிந்து கெோனபிறகு பிரோய்டு ைனியோ த் ைமது ஆரோய்ச்சி ரளத்
பைோ ர்ந்து ந த்தினோர். இவ்வோறு ெத்ைோண்டு ளுக்கு கமல் அவர் ந த்திய
ஆரோய்ச்சி ளின் ெயனோ அவர் ைமது ப ோள்ர ரய உறுதிப்ெடுத்ை முயன்றோர்.
1905-ஆம் ஆண்டு வோக்கில் இவருர ய ப ோள்ர ளில் மற்ற உளவியல்
அறிஞர் ள் விக ஷ வனம் ப லுத்ைைோனோர் ள். அவற்ரற எதிர்த்ைவர் ள்கூ
பவறும் ெரி ோ ம் ப ய்வகைோடு நின்றுவி ோமல் ைங் ள் ஆட்க ெங் ரளத்
பைளிவோ வரரயறுத்துக் கூற முயன்றோர் ள். பிரோய்ர ஆகமோதித்துப்
பின்ெற்றியவர் ளில் ஆட்ைர், யுங் (Jung) ஆகிய இருவரும்
முக்கியமோனவர் ள். அவர் ள் இருவரரயும் பிரோய்டின் மோணவர் ள் என்று
கூறுவோர் ள். ஆனோல் ஆட்ைர் அரை ஒப்புக்ப ோள்வதில்ரை. அவர் பிரோய்டின்
ருத்துக் ரள ஆரம்ெத்தில் ஆகமோதித்துச் சுமோர் 12 ஆண்டு ள் அவகரோடு
உரழத்திருக்கிறோர் என்ெது மட்டும் உண்ரம. பிரோய்டு ைமது பைோழிரை
ந த்திய வியன்னோவில் குறிப்பி த்ைக் சிைர் அவரரப் பின்ெற்றிச் க ர்ந்ைோர் ள்.
அவர் ளில் மி முக்கியமோனவர்ைோன் ஆட்ைர்.
ஆனோல் பிற் ோைத்தில் ஆட்ைர் பிரோய்டு ன் ருத்து கவறுெோடு
ப ோள்ளைோனோர். வோழ்க்ர ப் கெோக்கில் ெோலுணர்ச்சிக்குப் பிரைோன இ ம்
அளிப்ெரை அவரோல் முற்றிலும் ஏற்றுக்ப ோள்ள முடியவில்ரை.
ெோலுணர்ச்சியோனது வோழ்க்ர யில் முக்கிய இ ம் பெறுகிறது என்ெரை அவர்
அகந மோ ஏற்றுக்ப ோண் ோலும் அதுகவ வோழ்க்ர யின் கெோக்ர அரமக்கிறது
என்ெரை அவர் ரிபயன்று ருைவில்ரை. வோழ்க்ர யின் கெோக்குக்கு
அடிப்ெர யோன கவ ம் ப ோடுத்து அரை அரமப்ெது ‘உயர்வுந்ைல்’ என்ெகை
என்று அவர் ருதினோர்.
 ஒவ்பவோருவனும் ைோன் ஏைோவது ஒரு வர யில் உயர்வர ய கவண்டும்
என்ற ஒரு கவ த்ரைக் ப ோண்டிருக்கிறோன். ைோழ்ரம உணர்ச்சிக்கு எதிரோ
இந்ை கவ ம் கைோன்றுகிறது. இைற்கு ‘உயர்வுத்ைல்’ என்று பெயர். இதுகவ
வோழ்க்ர யின் கெோக்ர அரமப்ெதில் ைரைரம இ ம் வகிக்கிறது என்று கூறி
ஆட்ைர் ஒரு புதிய ெோரைரய வகுத்துக்ப ோண் ோர். அைனோல் அவர் பிரோய்டு ன்
ஒத்துரழப்ெதிலிருந்து விைகிக்ப ோண் ோர். [1]
ஆட்ைருக்குப் பிறகு யுங்கும் பிரோய்ர ஆகமோதிப்ெைலிருந்து விை ைோனோர்.
ப்ளூயிைர் (Bleuler) என்ெவகரோடு க ர்ந்து யுங் சுவிட்ஸர்ைோந்திலுள்ள
ெுரிக்கில் பைோழில் ப ய்துவந்ைோர். அவர் ள் இருவரும் பிரோய்டின் ருத்ரை
ஏற்று அரைப் பின்ெற்றி மனகநோய் ளுக்குச் சிகிச்ர ப ய்துவந்ைோர் ள்.
உளப்ெகுப்பியல் முரறரய முைலில் பின்ெற்றிய மனகநோய் மருத்துவர் ளில்
இவர் ள் குறிப்பி த்ைக் வர் ள். யுங் ைம்ரமப் பின்ெற்றுவரைக் ண்டு
பிரோய்டும் மிகுந்ை மகிழ்ச்சி ப ோண்டிருந்ைோபரன்று ப ோல்ை கவண்டும்.
அபமரிக் ோவிலுள்ள கிளோர்க் ெல் ரைக் ழ த்தில் ப ோற்பெோழிவு ந த்ை 1909-
ல் பிரோய்டு, யுங் ஆகிய இருவருக்கும் க ர்ந்து அரழப்புக் கிர த்ைது.
இவ்வோறு அவர் ள் பநருங்கி ஒத்துரழத்து வந்ைோலும் நோளர வில் யுங்கின்
ருத்தும் மோறுெ ைோயிற்று. ெோலுணர்ச்சிகய பிரைோனம் என்று பிரோய்டு
வற்புறுத்துவரை நோளோ நோளோ யுங் ோலும் ஏற்றுக்ப ோள்ள முடியவில்ரை.
ெோலுணர்ச்சிைோன் வோழ்க்ர யின் கெோக்ர அரமக்கிறபைன்றும், அதுகவ
வோழ்க்ர யின் கவ மோ அல்ைது உந்ைைோ இருக்கிறபைன்றும் பிரோய்டு
கூறுகிறோல்ைவோ? இந்ை உந்ைலுக்கு அவர் லிபிக ோ (Libido) என்று பெயர்
ப ோடுத்ைோர்.
ஆ கவ லிபிக ோ என்ெது பிரோய்டின் ப ோள்ர ப்ெடி ெோலுணர்ச்சி
உந்ைரைகய முக்கியமோ க் குறிக்கிறது. யுங் இந்ை லிபிக ோவுக்கு இன்னும்
விரிவோன பெோருள் ப ோடுக் ைோனோர். லிபிக ோ என்ெது வோழ்க்ர க்கு கவ ம்
ப ோடுக்கும் ஒரு பெோதுவோன உந்ைபைன்றும் அது ெோலுந்ைரையும் ைன்னுள்
அ க்கியிருந்ைோலும் ெோலுந்ைல் ஒன்று மட்டுமன்று என்றும் அவர் கூறினர்.
கவபறோரு வர யிலும் யுங்கின் ருத்து பிரோய்டின் ருத்திலிருந்து
மோறுெ ைோயிற்று. நனவிலி மனம் என்று மனத்தில் ஒரு ெகுதி உண்ப ன்றும்
அதிகை வோழ்க்ர அனுெவங் ளும், அதிர்ச்சி ளும், அ க் ப்ெட்
இச்ர ளும் மரறந்து கி க்கின்றன என்றும் பிரோய்டு ைமது ஆரோய்ச்சி ளின்
ெயனோ க் கூறினோரல்ைவோ? இந்ை நனவிலி மனமோனது குழந்ரையின்
பிறப்பிலிருந்கை அரமகின்றது என்ெது பிரோய்டின் எண்ணம். மைர்ச்சியர யத்
பைோ ங்கும் குழந்ரை மனத்தில் ெதியும் முைல் அனுெவங் கள
முக்கியமோனரவபயன்றும், அைனோல் குழந்ரைப் ெருவகம பிற் ோை வோழ்க்ர யின்
கெோக்ர அரமக்கும் வலிரம வோய்ந்ைது என்றும் அவர் கூறியுள்ளரையும் நோம்
முன்கெ அறிகவோம். னவிலி மனக் ப ோள்ர ரய யுங்
ஏற்றுக்ப ோண் ோபரன்றோலும் அவர் நனவிலி மனத்திற்கு இன்னும் விரிவோன
வியோக்கியோனம் ப ோடுக் த் பைோ ங்கினோர். அந்ை னவிலி மனத்திகை பிரோய்டு
கூறுகிறவோறு குழந்ரைப் ெருவம் முைல் ஏற்ெடுகிற அனுெவங் ள் முைலியரவ
அமிழ்ந்து கி ப்ெகைோடு இன்னும் கவபறோரு முக்கியமோ அம் ம் அதில்
உண்ப ன்று யுங் ப ோன்னர். ஒருவனுர ய வோழ்க்ர யனுெவம் சிறியது;
அரைவி மி ப் பெரியரவ அவகன உள்ளிட்டிருக்கும் மோனி இனத்தின்
அனுெவங் ள். மோனி இனத்தின் அனுெவங் பளல்ைோம் நனவிலி மனத்தில்
மரறந்து கி க்கின்றன என்று யுங் கூறைோனோர். இவ்வோறு ருத்து கவறுெ கவ
அவரும் 1913-லிருந்து பிரோய்ர விட்டுப் பிரிந்ைோர்.
ஆட்ைரும், யுங்கும் பிரிந்ைது பிரோய்டுக்கு வருத்ைத்ரை
உண்டுெண்ணியிருக்குபமன்றோலும் அவர் ைமது ஆரோய்ச்சியின் ெயனோ க் ண்
முடிரவ உறுதிகயோடு பவளியிடுவதிலிருந்து பின்வோங் வில்ரை. ெோலுணர்ச்சிகய
வோழ்க்ர யின் பிரைோன உந்ைல் என்ற எண்ணத்ரை எவ்வர யிலும்
ைளர்த்திக்ப ோடுக் அவர் இர யவில்ரை.
 7. லிபிகடோ
ெோலுணர்ச்சிரய பிரோய்டு லிபிக ோ என்று குறிப்பிட் ோபரன்று முன்கெ
அறிகவோம். ெோலுணர்ச்சி என்ற பைோ ரர ஆண் பெண் உ லுறரவ நோடி
ஏற்ெடுகின்ற தூண்டுைல் என்ற குறுகிய பெோருளில் பிரோய்டு வழங் வில்ரை.
அைற்கு இன்னும் விரிவோன பெோருரள அவர் ப ோடுத்ைோர். அரை உணர்ந்து
ப ோள்ளோமகைகய ெைர் அவருர ய ப ோள்ர ரய எதிர்த்ைனர். லிபிக ோ என்ெது
பவறும் ைவி உணர்ச்சியல்ை; அது ஒருவன் அல்ைது ஒருத்தியின் அன்பு
வோழ்க்ர ரயக் குறிக்கிறது என்று பிரோய்டு கூறுகிறோர். அன்பு வோழ்க்ர
என்ெதில் உ ல் ம்ெந்ைமோன இன்ெமும் அ ங்கியிருந்ைோலும் அது அந்ை
இன்ெத்கைோடு முடிந்துவிடுவைல்ை.
இவ்வர யோன ெரத்ை பெோருளில்ைோன் ெோலுணர்ச்சிரயக் ப ோள்ள கவண்டும்.
குழந்ரை ளி மும் இப்ெோலுணர்ச்சியிருக்கின்றது என்கிறகெோதும் இப்ெரந்ை
பெோருரள மறந்துவி க் கூ ோது.
ஒருத்தி ைனது மணவோழ்க்ர யிகை அதி மோன அன்பு ோண முடியவில்ரை.
அவளுக்கு ஒரு குழந்ரை பிறந்ைது. அந்ைக் குழந்ரையோல் அவளுர ய அன்பு
வோழ்வு மைர்ச்சியர ந்ைது. அவள் ஒருவிைமோன க ோளோறுமின்றி வோழ்க்ர ரய
ந த்தி வந்ைோள். ஆனோல் அந்ைக் குழந்ரை கநோய் ண்டு இறந்துவிட் து.
அவளுர ய அன்பு வோழ்வு வறண்டுவிட் து. விரரவிகை அவளி த்தில் நரம்பு
மண் ைக் க ோளோறு ள் கைோன்றைோயின.
கமகை கூறிய உைோரணத்திகை ைவி விருப்ெம் என்கிற அம் கம இல்ரை.
இருந்ைோலும் அவளுர ய கநோய்க்கு அடிப்ெர யோன ோரணம்
ெோலுணர்ச்சிபயன்றுைோன் பிரோய்டு கூறுவோர். இதிலிருந்து அவர்
ெோலுணர்ச்சிக்குக் ப ோடுத்ை விரிவோன பெோருரள நோம் யூகித்துக்ப ோள்ளைோம்.
குழந்ரையி மும் ெோலுணர்ச்சியுண்டு என்ெரையும் இவ்வோகற விரிவோன
முரறயில் பெோருள் ப ோள்ள கவண்டும். ஒரு வீட்டிகை ணவனுக்கும்
மரனவிக்கும் ஏகைோ மனத்ைோங் ல் ஏற்ெட்டுவிட் து. மரனவி
க ோபித்துக்ப ோண்டு, ப ோல்ைோமல் ைன் பிறந்ை வீட்டிற்குப் கெோய்விட் ோள்.
ணவனும் அவரளச் மோைோனப்ெடுத்தி அரழத்துவர உ கன முயற்சி
ப ய்யவில்ரை. அவனும் ப ோஞ் ம் பிகுவோ கவ இருந்ைோன். வீட்டிலுள்ள
வயைோன குழந்ரை ள் ைோயின் பிரிவினோல் அதி மோ க் ெோதிக் ப்ெ வில்ரை.
அவர் ள் வோழ்க்ர யில் ெை விைமோன இன்ெங் ரளக் ோணப் ெழகியிருந்ைோர் ள்.
வீதி விரளயோட்டு, நண்ெர் ள் க ர்க்ர என்றிப்ெடிப் ெை வழி ளில் அவர் ள்
மோளித்துக்ப ோண் ோர் ள். ஆனோல் நோன்கு வயது நிரம்ெோை குழந்ரைைோன்
ைோயின் பிரிவோல் ெோதிக் ப்ெ ைோயிற்று. ைோய் இயல்ெோ கவ குழந்ரை ளி ம்
மிகுந்ை அன்புர யவள். அந்ை அன்ரெ இழந்ை ர சிக் குழந்ரையின்
ந த்ரை சிைநோட் ளில் மோறத் பைோ ங்கியது. ஒழுங் ோ க் குளிப்ெதும்,
உண்ெதும், மற்ற ோரியங் ரளச் ப ய்வதுமோ இருந்ை அந்ைக் குழந்ரை
பிடிவோைம் பிடிக் த் பைோ ங்கியது. குளிக் ச் ப ய்வதும், உண்ணச் ப ய்வதும்
பெரும் பிரச்சிரனயோ முடிந்ைது. ஏன் அப்ெடிச் ப ய்கிறபைன்று யோருக்குகம
புரியவில்ரை. உ ம்புக்கு ரியில்ரைகயோ என்று கூ ச் ந்கைகித்து மருத்துவரர
அரழத்து வந்து ெரிக ோைரன ப ய்ைோர் ள். உ ம்பிகை எவ்விைத் பைோந்ைரவும்
இருக் வில்ரை. ர சியில் ைோய் பிணக்குத் தீர்ந்து திரும்பிய பிறக
குழந்ரையின் பிடிவோைம் மரறயைோயிற்று.
குழந்ரையி ம் ெோலுந்ைல் எவ்வோறு கவரை ப ய்கிறது என்ெரை
இதிலிருந்து பைரிந்து ப ோள்ளைோம்.
 பிரோய்டு ைமது மனப்ெகுப்பியல் என்ற புதிய மனத்ைத்துவப் ெகுதியில்
ெோலுந்ைரைப் பிரைோனமோ வற்புறுத்திக் கூறுவரைப் ெைர் ஆட்க பித்ைோர் ள்
என்ெரை முன்கெ ண்க ோம். அவ்வோறு ஆட்க பித்ைவர் ளில் மி
முக்கியமோனவர் ள் அவகரோடு ெை ோைம் ஒத்துரழத்ை ஆட்ைரும், யுங்குமோவர்.
வோழ்க்ர க்கு கவ ம் ப ோடுக்கும் பிரைோன க்தி ‘உயர்வுத்ைல்’ என்று ஆட்ைர்
கூறினோர். இக் ருத்ரை அடிப்ெர யோ க் ப ோண்டு அவர் உளவியலில்
“ைனிநெர் உளவியல்” (Individual Psychology) என்ற ஒரு புதிய கிரளரயத்
கைோற்றுவித்ைோர்.
லிபிக ோ என்ெது ெோலுந்ைல் மட்டுமல்ை; அது வோழ்க்ர க்கு
கவ ங்ப ோடுக்கும் கவறு க்தி ரளயும் ைன்ன த்கை ப ோண் து என்று யுங்
கூறைோனர். கமலும் அவர் நனவிலி உளத்திகை ஒருவனுர ய அனுெவங் ளும்
இச்ர ளும் அழுந்திக் கி ப்ெகைோடு மனிை இனத்தின் அனுெவங் ளும்
அழுந்திக் கி க்கின்றன என்று வியோக்கியோனம் ப ய்ைோர். இவற்ரறப் ெற்றி
முன்கெ குறிப்பிட்க ன். ஒருவன் ோணும் னவு ரள ஆரோயும்கெோது
அவனுர ய வோழ்க்ர அனுெவங் ரளயும் இச்ர ரளயுகம அவற்றில்
மரறந்துகி க் க் ோண முயல்வது ரியல்ை என்ெது அவருர ய ருத்து.
னவு ள் மனிை இனத்தின் வோழ்க்ர அனுெவங் ரளயும் மரறமு மோ க்
ோண்பிக்கும் என்று அவர் ப ோன்னர். நோக ோடிக் ரை ளும், புரோணக்
ட்டுக் ரை ளும் இந்ை மனிை இன நனவிலி உளத்தின் கைோற்றகம என்ெது
அவர் ருத்து. இவ்வோறு அவர் பிரோய்டு ன் மோறுெட்டு ‘ெகுமுரற உளவியல்’
(Analytic Psychology) என்ற மற்பறோரு உளவியற் கிரளரயத் கைோற்றுவித்ைோர்.
இவ்வோறு ெைர் பிரோய்டு ன் மோறுெட் ோலும் இவர் ளுக்குள்
அடிப்ெர யோன ஒரு விஷயத்தில் ருத்பைோற்றுரம இருப்ெரை நோம் வனிக்
கவண்டும். நனவிலி உளம் என்று மனத்தில் ஒரு ெகுதியுண்ப ன்ெரை இவர் ள்
யோரும் மறுக் வில்ரை. பிரோய்டு ண்டு பவளியிட் இந்ைக் ருத்து
உளவியலில் இன்று முக்கியமோன இ ம் பெற்றுவிட் து. ெோலுந்ைல் என்னும்
க்தியோனது வோழ்க்ர யின் கெோக்ர நிறுவுவதில் பெரியகைோர் ெங்கு
ப ோள்ளுகின்றது என்ெரையும் அரனவரும் ஒப்புக்ப ோள்ளுகிறோர் ள்; அதுகவ
ைரைரம ஸ்ைோனம் வகிக்கிறது என்ெரை மறுத்ைோலும் அரை அறகவ ஒதுக்கிவி
யோரும் முற்ெ வில்ரை. இன்றும் இது உளவியலில் பெரிதும்
வனிக் ப்ெடுகிறது.
பிரோய்டு வகுத்ை உளப்ெகுப்பியைோனது உளவியலில் ஒரு புரட்சிரய உண்டு
ெண்ணியகைோடு இன்று பவவ்கவறு துரற ளில் பெரிதும் கெ ப்ெடுகிறது.
இைக்கியம், ரை ள், மூ ம் முைைோன துரற ளிலும் அது நுரழந்திருப்ெரைக்
ோணைோம். நனவிலி மனக்க ோளோறு ரள அடிப்ெர யோ க் ப ோண்க
புதியவர யோன இைக்கியமும் ரையும் வளரத் பைோ ங்கியுள்ளன. குழந்ரை
வளர்ப்பு, மனகநோய் மருத்துவம் முைலிய துரற ளில் இைன் முக்கியத்ரை யோரும்
இன்று மறுப்ெதில்ரை.
 8. அடிமனம் வகுத்ை வோய்க்கோல்
சிை பெற்கறோர் ள் குழந்ரை ளி ம் அதி மோ அன்பு ோட்டுவதில்ரை.
குழந்ரை ளி ம் அன்பிருந்ைோலும் ோைோரணமோ அரை பவளிக் ோட்டுவதில்ரை.
ஆனோல் குழந்ரை ள் கநோய்வோய்ப்ெட் ோல் அப்பெோழுது அவற்றினி ம்
விக ஷமோன அன்பும் வனமும் ப லுத்துவோர் ள். கநோய் வந்துவிட் கை என்று
பெரிதும் வரைப்ெடுவோர் ள். இரைக் ண்டு ஒரு சிை குழந்ரை ள் அந்ை
அன்ரெயும் வனத்ரையும் பெறுவைற் ோ கவ கநோயோ ப் ெடுத்துவிடுவதுண்டு.
குழந்ரை பைரிந்கை அவ்வோறு ப ய்வைோ க் ருை கவண்டியதில்ரை. எப்ெடிகயோ
அந்ை நிரைரம உண் ோகுமோறு இந்ை மோய மனம் ப ய்துவிடுகிறது.
சிைருக்கு எதிர்ெோரோை ஒரு துரதிஷ் ம் அல்ைது துன்ெம் வந்துவிடுகிறது.
அவர் ளில் ஒரு சிைர் ஏைோவது ஒரு துரறயில் ைங் ள் மனத்ரை முழுவதும்
ப லுத்தி அந்ைத் துன்ெத்ரை பமதுவோ மறக்கிறோர் ள். ஒருவர் மூ
க ரவயிகை ஈடுெ ைோம்; ஒருவர் ரைத் துரறயிகை இறங் ைோம்; ஒருவர்
ஒரு பெரிய பைோழில் முரறயிகை ப ல்ைைோம். இவ்வோறு ஏைோவது ஒரு
துரறயில் ப ன்று ைங் ள் துன்ெத்ரை மறக்கிறோர் ள். மற்றும் சிைருக்கு
இவ்வோறு ஒன்றும் ப ய்ய முடிகிறதில்ரை. துன்ெத்ரை மறக் வும் முடியோமல்
அரை எதிர்த்துப் கெோரோடி உண்ரமரய உணர்ந்து துணிகவோடு நிற் வும்
முடியோமல் அவர் ள் ைடுமோறுகிறோர் ள். இப்ெடிப்ெட் வர் ளி ந்ைோன்
மனக்க ோளோறு ள் கைோன்றுகின்றன.
கவபறோரு வர யில் மனக் க ோளோறு ள் கைோன்றுவரையும் நோம்
முக்கியமோ க் வனிக் கவண்டும். மனத்திகை ஏைோவபைோரு இச்ர
கைோன்றுகின்றது என்று ரவத்துக்ப ோள்கவோம். அது இழிந்ைைோ இருக் ைோம்
அல்ைது மூ ம் ஏற் ோைைோ இருக் ைோம். அகை மயத்தில் அந்ை இச்ர ரய
எதிர்த்து கவபறோரு க்தி மனத்தில் கைோன்றுகிறது. இரண்டிற்கும் நனவு
மனத்திகைகய கெோரோட் ம் நர பெறுகிறது. அந்ை இச்ர ப்ெடி
ந க் க்கூ ோது; அது இழிந்ைது என்கிற க்தி வலுவர ந்து விடுகிறபைன்று
ரவத்துக்ப ோள்கவோம். அப்பெோழுது அந்ை இச்ர யின் வலுக்குரறந்து
மரறந்துகெோகிறது. இவ்விைம்ைோன் ோைோரணமோ வோழ்க்ர யில் பெரும்ெோலும்
நர பெறுகிறது.
இந்ைச் மயத்திகை பிரோய்டு மனத்ரை எவ்வோறு ெகுத்து கநோக்குகிறோர்
என்ெரைச் ற்று விரிவோ நோம் பைரிந்து ப ோள்ளுவது நல்ைது. நனவு மனம்,
நனவடி மனம், நனவிலிமனம் என்று மனத்ரைப் பிரிப்ெது ஒரு வர .
இன்பனோருவர யோன பிரிவிரனரய அடுத்ை ெக் த்தில் ோட்டியுள்ள ெ ம்
விளக்குகிறது.
 குழந்ரை பிறக்கின்றகெோது அைற்கு இயல்பூக் மோ அரமந்துள்ள சிை
உந்ைல் ளும் ஆர ளுகம இருக்கின்றன. இரவ பளல்ைோம் குழந்ரைக்கு
ஏைோவது ஒருவர யில் இன்ெங்ப ோடுக் க்கூடியனவோ கவ அரமந்ைரவ.
அைோவது குழந்ரையின் மனம் பெரும்ெோலும் இன்ெம் ைரும் ப யல் ரளத்
தூண்டும் உந்ைல் ரளக் ப ோண் ைோ கவ முைலில் அரமந்திருக்கிறது என்று
பிரோய்டு கூறுகிறோர். இைற்கு இத் (Id) என்று பெயர். இது நனவிலி
மனப்ெோ முமோகும். இதுைோன் லிபிக ோவின் நிரைக் ளம். இங்குைோன்
இயல்பூக் ங் ளும், இச்ர ளும் கூத்ைடிக்கின்றன. இங்க இன்ெம் என்ற
ைத்துவகம ஆட்சி புரிகின்றது. இைற்கு நியோய அநியோயம் பைரியோது.
இைற்குள்களைோன் அ க் ப்ெட் இச்ர ள் வந்து க ர்கின்றன. ஆனோல்
வோழ்க்ர என்ெது பவறும் இன்ெம் நோடும் ப யல் ளோ கவ இருக் முடியோது
என்று விரரவில் குழந்ரை பைரிந்துப ோள்ளத் பைோ ங்குகிறது. ைோய்
ைந்ரையரின் ந த்ரையும், சூழ்நிரை அனுெவங் ளும் இந்ை உணர்வு
பிறப்ெைற்கு உைவியோ நிற்கின்றன. இவ்வோறு உணர்வு பிறக் ப் பிறக் க்
குழந்ரை ைனது இன்ெத்ரைகய நோடுவரைச் சிறிது சிறிைோ விட்டுக்ப ோடுத்து
மூ ஒழுங்குக்கு உட்ெடுவைற்குத் ையோரோகிறது. அைன் ோரணமோ இத்
என்னும் மனப்ெகுதியில் ைனது இச்ர ரளகய நோடும் ெகுதி ஒன்றும், மூ
ஒழுங்கு ளின் வலிரமயோல் கைோன்றும் ஒரு ெகுதியுமோ இரண்டு பிரிவு ள்
கைோன்றுகின்றன. இந்ைப் புதிய ெகுதிகய அ ம் (Ego) என்ெது. ஆனோல் இது
இத் என்ெதிலிருந்து முற்றிலும் ைனிப்ெட்டிருப்ெதில்ரை. இைன் அடிப்ெகுதி
இத்து ன் ைந்திருக்கிறது. இைன் ஒரு ெகுதி நனவு நிரைகயோடும்
மற்றப்ெகுதி நனவிலி நிரைகயோடும் பைோ ர்புர யது என்றும் கூறைோம்.
இதிலிருந்துைோன் அ க் ப்ெட் இச்ர ள் இத்துக்குச் ப ல்கின்றன.
இச்ர யோனது தூய்ரமயர ந்து மூ த்திற்கு ஏற்றைோன உந்ைைோ மோறுவதும்
இங்க ைோன். இவ்வோறு இழிந்ை இச்ர ள் தூய்ரமயர வரை உயர்மர
மோற்றம் என்று கூறுவோர் ள். இயல்ெோன உந்ைல் ள் அைோவது இயல்பூக் ங் ள்
இத்திலிருந்து முக்கியமோ கவரை ப ய்வதுகெோை புைக் ோட்சி (Perception)
அல்ைது புைன் உணர்வு அ த்திலிருந்து முக்கியமோன கவரை ப ய்கிறது. இது
நன்பனறிரயப் பின்ெற்ற முயல்கிறது என்று கூறைோம். ஆனோல் தூங்கிப்கெோவதும்
உண்டு. அ ம் மூன்று விைமோன க்தி ளோல் ட்டுப்ெட்டுக் கி க்கிறது.
பவளியுை ம் அல்ைது முைோயத்திற்கு அது ட்டுப்ெ கவண்டும். அதீை
அ த்தின் (Super Ego) ஆரணரயயும் வனிக் கவண்டும்; அகை மயத்தில்
இத்திலிருந்து கூத்ைோடும் லிபிக ோவின் ஆதிக் த்திற்கும் உட்ெ கவண்டும்.
இத்திலிருந்து கிளம்பும் உந்ைல் ரளயும் இச்ர ரளயும் திருப்திப்ெடுத்ை
இந்ை அ ம் ைக் மயம் ெோர்த்துக்ப ோண்டிருக்கும்; தீரமகயற்ெ ோை
முரறயிகை இந்ைத் திருப்தியுண் ோக்குவைற்கு அது முயலும். அப்ெடிச்
ப ய்யோமல் கவறு சிை மயங் ளிகை இத்தின் இச்ர ரள
விட்ப ோழிக்கும்ெடிகயோ அல்ைது அவற்ரற மோற்றியரமத்துக்ப ோள்ளும்ெடிகயோ
தூண்டும்; அல்ைது அந்ை இச்ர ரளத் திருப்தி ப ய்யும் ோைத்ரைத்
ைள்ளிப்கெோ வோவது முயலும்.
இத்துக்கும் அ த்திற்கும் இர கய கெோரோட் ம் நி ழும். அ த்ைோல்
அ க் ப்ெட் இச்ர இத்தில் அமிழும்கெோதுைோன் சிக் லும் மனக்க ோளோறும்
ஏற்ெ க் ோரணமோகின்றது.
அதீை அ ம் என்ெது அ த்தினின்று கைோன்றியைோகும். இது பெரும்ெோலும்
நனவிலி நிரையிலிருந்து கவரை ப ய்கிறது. இைற்கு அ த்தின் கமல்
ஆதிக் ம் ப லுத்தும் வல்ைரமயுண்டு. இது அவ்வப்கெோது அ த்தினி முள்ள
குரற ரளக் ண்டு இடித்துக் கூறுகிறது. அதீை அ த்ரை மனச் ோன்று என்று
கூறைோம். இது மூ ம் வகுக்கின்ற ஒழுக் முரறரய ஏற்றுக்ப ோண்டு
அ த்ரை அைற்க ற்றவோறு நன்பனறியில் நிறுத்ை முயல்கின்றது. அ ம் அரை
ஏற்றுக்ப ோள்ள மறுக்கின்றகெோதுைோன் அ க் ப்ெட் இச்ர ள் இத்துக்குச்
ப ன்று ெைவிை மனக்க ோளோறு ளுக்குக் ோரணமோகின்றன.
இங்கு நோம் அ க் லுக்கும் ஒடுக் லுக்கும் (Suppression) உள்ள
வித்தியோ த்ரை நன்கு மனத்திற் ப ோள்ள கவண்டும். அ க் ல் என்ெது நனவிலி
நிரையில் ந ப்ெது; அ க் ப்ெட் இச்ர இத்துக்குச் ப ன்று க ோளோறு ரள
உண் ோக் க் ோரணமோ இருக்கும். ஆனோல் ஒடுக் ல் என்ெது நனவு நிரையில்
ந ப்ெது. என்பனன்னகவோ ஆர ள் நம்ரம அடிக் டி பீடிக் த்
பைோ ங்குகின்றன; அவற்ரற நோம் ஒடுக் கவண்டியிருக்கிறது. இது
நியோயமோனதும் இயல்ெோனதுமோன ப யைோகும். இப்ெடி ஒடுக்குவைோல் எவ்விைத்
தீங்கும் விரளவதில்ரை. நோ ரி மோன ஒரு மூ த்தில் வோழும் ஒருவனுக்கு
இது அவசியமுமோகும்; இைனோல் அவன் நன்ரமகய அர கிறோன்; மூ மும்
அரமதி கயோடு இருக்கின்றது.
 9. அதீை அகம்
மனத்திகை நனவிலி மனம் என்ற ஒரு பெரும்ெகுதி இருக்கிறபைன்று
பிரோய்டு ைமது ஆரோய்ச்சியின் மூைம் கூறினோரல்ைவோ? அதிகை
இயல்பூக் ங் ளும், நிரறகவறோை இச்ர ளும், அ க் ப்ெட் உந்ைல் ளும்
அழுந்திக் கி க்கின்றன. இரவபயல்ைோம் மரறமு மோ வோவது பவளிகய வந்து
திருப்தியர ய முயலும்கெோதுைோன் மனக்க ோளோறு ள் ஏற்ெடுகின்றன என்று
பிரோய்டு முைலில் விளக்கியகெோது பெோதுவோ அரனவரும் அவரர
ஆகமோதித்ைோர் ள். ஆனோல் அவர் அந்ை அடிமன உந்ைல் ளின் அடிப்ெர யோன
கவ ம் ெோலியல்பிலிருந்துைோன் கைோன்றுகிறது என்று கூறத் பைோ ங்கியதும்
அவருக்கு எதிர்ப்பு உண் ோயிற்று.
இந்ை இ த்தில் நோம் ‘ெோல்’ என்று எரைக் குறிப்பிடுகிகறோம் என்ெரை
மீண்டும் ற்று விரிவோ ஆரோய்ந்து நிரனவில் ரவத்துக் ப ோள்ள கவண்டும்.
அரைப்ெற்றிய ஒரு புதிய விளக் த்ரையும் இங்கு பைரிந்துப ோள்ள கவண்டும்.
ஆண் பெண்ணின் உ ல் ம்ெந்ைமோன ைவி கவட்ர ரயக் ோமம் என்ற
ப ோல்ைோல் குறிப்பி ைோம். அந்ைச் ப ோல்ரை வழங்கும்கெோது அது
உ லுறரவகய முக்கியமோ க் குறிப்ெைோ நோம் இன்று ருதுகிகறோம். பிரோய்டு
கூறுவது இந்ைக் ோமமோகிய உ லுறவு மட்டுமல்ை. சிை மயங் ளிகை
பிரோய்டு குறிப்ெரை ‘அன்பு வோழ்வு’ என்று ப ோல்லுவதுண்டு. ஆனோல் ‘அன்பு’
என்கிற ப ோல் பெோதுப்ெர யோனது. அரைக் ப ோண்டு பிரோய்டின் ருத்ரை
விளக் முயல்வதும் ெை மயங் ளிகை குழப்ெத்ரை உண் ோக்கிவிடும்.
ஆர யோல்ைோன் ‘ெோல்’ என்ற ப ோல்ரைக் ர யோள கநர்ந்திருக்கிறது.
ஆங்கிைத்திகையுள்ள ப க்ஸ் (Sex) என்ற ப ோல்லுக்குச் மமோன ப ோல்ைோ ப்
ெோல் என்ெரைக் ருைைோம். அவ்வோறு ப ோள்ளும்கெோது ‘ெோல் வோழ்க்ர ’ (Sex
life), ெோலுந்ைல் (Sex drive) என்ற பைோ ர் ள் பிரோய்டு கூறுவரை நன்கு

விளக்குவனவோ ஏற்ெடும். எனகவ ெோலுந்ைல் என்ெது பவறும் ோமம் மட்டும்

அல்ை; ஆனோல் அது ோமத்ரையும் அறகவ விைக்குவதில்ரை. அது அன்பின்
அம் ங் ரளயும் ப ோண் ஒருகவ ம் என்ெைோ நோம் அறிய கவண்டும்.
நனவிலி மனம் என்ெரை பிரோய்டு பிற் ோைத்தில் ‘இத்’ என்ற ப ோல்ைோல்
குறிப்பி ைோனோர். இந்ை இத்திலிருந்து கிளம்பும் கவ த்ரை லிபிக ோ என்று
அவர் விளக்குவரையும் நோம் அறிகவோம். லிபிக ோவின் க்தியோ அரமவது
‘ெோலுந்ைல்’ என்கிறோர் பிரோய்டு. இக் ருத்ரையும் யுங் கெோன்றவர் ள்
ஏற்றுக்ப ோள்வதில்ரை என்ெரையும் நோம் முன்கெ அறிகவோம்.
இத்திலிருந்து அ ம் பிறக்கின்றது. அ த்திலிருந்து அதீை அ ம் கைோன்றி
அைன்கமல் ஆதிக் ம் ப லுத்ைத் பைோ ங்குகிறது. அ ம் என்ெது இத்துக்கும்
அதீை அ த்துக்கும் இர யிகை அ ப்ெட்டுக் ப ோண்டு ைடுமோறுகிறது
என்றுகூ ச் ப ோல்ைைோம். இத்துக்குத் ைனது திருப்திைோன் பிரைோனம். அைற்கு
அறபநறிரயப் ெற்றிபயல்ைோம் வரையில்ரை. அது மனிைனுக்குள்களயிருக்கும்
மிரு ம். அதீை அ ம் என்ெரை மனச் ோன்று என்று முன்கெ கூறிகனன். எது
ஒழுங் ோனது, எது ஒழுங் ற்றது என்று அது தீர்மோனிக்கிறது. மனிைனுர ய
ப யல் ரள மட்டுமல்ைோமல் அவனுர ய எண்ணங் ள், ஆர ள்,
மகனோெோவங் ள் முைலியவற்ரறயும் ரியோ ைவறோ என்று சீர்தூக்கிப் ெோர்க்கிறது.
அ த்திற்கு இரண்டு ெக் த்திலும் ைோக்குைல் கநரும். “இத்தின்
தூண்டுைலுக்கும், அதீை அ த்தின் குற்றச் ோட்டுக்கும் இர யிகை அ ம்
ைன்ரனக் ோத்துக்ப ோள்ள முயல்கிறது” என்று பிரோய்டு ‘அ மும் இத்தும்’
என்னும் ைமது நூலில் கூறுகிறோர்.
 அ த்திலிருந்து அதீை அ ம் கைோன்றுவரைப் ெற்றி பிரோய்டு கூறும்
விளக் ந்ைோன் மிகுந்ை ெரெரப்ரெயும் ஆட்க ெங் ரளயும் உண் ோக்கியது.
குழந்ரையின் வோழ்வு பைோ ங்கும்கெோது குழந்ரை ைனது இன்ெத்ரைகய நோடும்
மனப்ெோங்குர யைோ இருக்கிறது. ஆண் குழந்ரை ைோயி ம் மிகுந்ை அன்பும்,
பெண் குழந்ரை ைந்ரையி ம் மிகுந்ை அன்பும் ப ோள்ளுகின்றன. இந்ை அன்பு
ெோலியல்பு ப ோண் து என்ெது பிரோய்டின் ருத்து. ஆண் குழந்ரை ைோயி ம்
அன்பு ப லுத்தும்கெோது அைற்குப் கெோட்டியோ இருக்கும் ைந்ரையி ம் ெர ரம
உணர்ச்சி ப ோள்ளுகிறது. ைந்ரையின் ஸ்ைோனத்ரை அது ர ப்ெற்ற முயல்கிறது.
ைந்ரைரயப்கெோை ந க் வும் விரும்புகிறது. இரவபயல்ைோம்
ர கூ ோமற்கெோவைோல் ைந்ரையி ம் பவறுப்புக்ப ோண்டு அவரன ஒழித்துவி வும்
முயல்கிறைோம். இம்மோதிரியோன மனக் க ோளோரற பிரோய்டு ஈடிப்ெஸ்
மனக்க ோட் ம் (Oedipus Complex) என்ற பெயரோல் குறிப்பிடுகிறோர்.
ஈடிப்ெஸ் என்ெது ஒருவனுர ய பெயர். அவரனப் ெற்றிய சுரவயோன
ரை கிகரக் நோட்டுப் புரோணங் ளிகை ப ோல்ைப்ெட்டிருக்கிறது. தீப்ஸ் என்ெது
ெண்ர க் ோை கிரீஸ் கை த்தில் ஒரு ந ரம். அரை ஒரு ோைத்தில் கையஸ்
என்ெவன் ஆண்டுவந்ைைோ ப் புரோணம் கூறுகிறது. கையஸுக்கும் அவன் மரனவி
பெோக் ோஸ்ட் ோ என்ெவளுக்கும் புத்திரனோ ஈடிப்ெஸ் பிறந்ைோன். ஈடிப்ெஸ்
ைனது ைந்ரைரயக் ப ோல்வகைோ ல்ைோமல் ைோரயகய மணப்ெோன் என்று அவரனப்
ெற்றித் பைய்வ பமோழியோ வோக்குக் கூறினோர் ள். அைனோல் கையஸ் அந்ைக்
குழந்ரைரய ஓர் அடிரமயி ம் ப ோடுத்து அரைக் ப ோன்றுவிடும்ெடி
உத்ைரவிட் ோன். அந்ை அடிரம குழந்ரைரயக் ப ோல்ைோமல் மரைக் ோட்டிகை
எறிந்துவிட்டு வந்துவிட் ோன். ஈடிப்ெஸின் ோல் ளில் மட்டும் ோயம்
உண் ோக்கினோனோம். ஈடிப்ெரஸ இர யர் ள் ண்ப டுத்துத் ைங் ள்
அர னோன ெோலிப்ெஸ் என்ெவனி ம் ப ோடுத்ைோர் ள். ஊர், பெயர் பைரியோை
அந்ைக் குழந்ரைரய அவன் ைன் குழந்ரைரயப் கெோைகவ வளர்த்து வருகிறோன்.
அைன் ோல் ளில் ஏற்ெட் ோயத்ைோல் ெோைங் ள் வீங்கியிருந்ைரமயோல் விங்கிய
ெோைம் என்று பெோருள்ெ க்கூடிய ஈடிப்ெஸ் என்ற பெயரோல் அக்குழந்ரைரய
அரழக் ைோனோர் ள். அதுகவ அைன் பெயரோ அரமந்துவிட் து. ஈடிப்ெஸ்
இரளஞனோ வளர்ந்துவந்ை ோைத்தில் முன்னோல் கூறிய வோக்ர கய பைய்வ
பமோழி அவனி மும் கூறிற்று. அவன் ெோலிப்ெகஸ ைனது ைந்ரைபயன்று
நிரனத்து அவரனக் ப ோல்ைோமலிருப்ெைற் ோ ஊரரவிட்டு பவளிகயறினோன்.
வழியிகை அவன் ைனது உண்ரமத் ைந்ரையோகிய கையரஸச் ந்திக்கும்ெடி
ஏற்ெட் து. இருவருக்கும் ண்ர யும் மூண் து. அதிகை ஈடிப்ெஸ் ைனது
ைந்ரைபயன்று பைரிந்துப ோள்ளோமகைகய அவரனக் ப ோன்றுவிட் ோன். பிறகு
ஈடிப்ெஸ் தீப்ஸ் நோட்டுக்குச் ப ன்று அந்ை நோட்டுக்கு ஏற்ெட்டிருந்ை தீரமரயப்
கெோக்கி மக் ரள மகிழ்வித்ைோன். அவன் ப ய்ை உைவிக் ோ மக் ள் ைங் ள்
ரோணியோகிய பெோக் ோஸ்ட் ோரவகய அவனுக்கு மணம்ப ய்து ப ோடுத்ைோர் ள்.
அைன் பிறகு திடீபரன்று தீப்ஸில் ப ோள்ரள கநோய் ெரவி மக் ரள வோட்டி
வரைத்ைது. கையரஸக் ப ோன்றவன் யோபரன்று ண்டுபிடிக்கும் வரரயில் அந்ை
கநோய் மக் ரள வோட்டும் என்று பைய்வ பமோழி கூறிற்று. அந்ைக்
ப ோரை ோரரனக் ண்டுபிடிக் ஈடிப்ெஸ் ைோகன புறப்ெட் ோன். அப்ெடி அவன்
முயற்சி ப ய்யும்கெோது ஒரு தீர்க் ைரிசியின் மூைம் அவனுக்கு உண்ரம
பைரிந்ைது. ஈடிப்ெஸ் ைன் ண் ரளகய குத்திக்ப ோண் ோன். ர சியில்
ோட்டில் புகுந்து மரறந்துவிட் ோன். பெோக் ோஸ்ட் ோ தூக்குப்கெோட்டுக்
ப ோண்டு உயிர் துறந்ைோள்.
இவ்வோறு ைந்ரைரயக் ப ோன்று ைோரய மணந்ை ஒருவன் பெயரரக்
ப ோண்டு பிரோய்டு குழந்ரையின் மனக்க ோட் த்திற்கு ஈடிப்ெஸ் மனக்க ோட் ம்
என்று பெயர் ரவத்ைோர். இத்ைர ய மனக்க ோட் ம் ஏற்ெ க்கூடிய நிரைரம
எல்கைோருக்கும் குழந்ரைப் ெருவத்தில் ஏற்ெடுகிறபைன்று பிரோய்டு ப ோல்லுகிறோர்.
 ஆனோல் ைந்ரைரய ஒழித்துவி க் குழந்ரையோல் முடியுமோ? அைற்குத் ைோயும்
இ ம் ப ோடுப்ெதில்ரை; ைந்ரையும் இ ம் ப ோடுப்ெதில்ரை. அைனோல்
குழந்ரை ைன்னுர ய பவறுப்ரெத் ைனக்குள்களகய அ க்கிக்ப ோள்ள
கவண்டியைோகிறது. இைன் விரளவோ “ைந்ரை கெோல் ஆ கவண்டும்” என்கிற
ைட்சியமும், “ைந்ரைரய ஒழித்துவிட்டுத் ைோயின் அன்பு முழுவரையும் ைோகன
அர ய முயைக்கூ ோது” என்கிற எண்ணமும் உர ய அதீை அ ம்
கைோன்றுகிறது. நோளர வில் இந்ை அதீை அ ம், “இரைச் ப ய், இரைச்
ப ய்யோகை” என்று அ த்திற்கு ஆரணயி த் பைோ ங்கிவிடுகிறது. அது
ைந்ரையின் ஸ்ைோனத்ரைகய எடுத்துக்ப ோள்ளுவைோ க் கூறைோம்.
ஆசிரியனுர ய ஸ்ைோனத்ரையும் ப ோள்ளுவைோ க் கூறைோம். இவ்வோறு அது
அற வோழ்க்ர க்குத் ைணிக்ர அதி ோரியோன மனச் ோன்றோகிவிடுகிறது. அதீை
அ ம் ைவறு என்று ண்டிக்கும்கெோது அ ம் ெயந்துகெோய்த் ைனது இச்ர ரள
அ க்கிவிடுகிறது. அவ்வோறு அ க்குவைோகைகய ெைவர யோன
மனக்க ோளோறு ள் ஏற்ெ க் ோரணமோகின்றது.
நனவிலி மனத்ரைப் ெற்றி பிரோய்டு முைலில் கூறியகெோது ெைர் அவரரப்
ெோரோட்டினோர் ள். ஆனோல் குழந்ரையின் வோழ்க்ர யிலும் ெோலுந்ைல்ைோன் பெரிய
க்தியோ இருக்கிறபைன்றும், ஈடிப்ெஸ் மனக்க ோட் ம் உண் ோகிறபைன்றும்
பிரோய்டு கூறத் பைோ ங்கியகெோது அவருக்குப் ெை எதிர்ப்புக் ள் கைோன்றைோயின.
முன்பு அவரர ஆகமோதித்ைவர் ளிலும் ெைர் அவரரவிட்டு விைகினோர் ள்.
அப்ெடி விைகிய கெோதிலும் பிரோய்டு ைமது முயற்சியில் ைளர்வர யவில்ரை.
ைமது ருத்துக் ரள விளக்கியும், ைமது ெரிக ோைரன ரள விளக்கியும் புதிய
புதிய நூல் ள் எழுதிக்ப ோண்க இருந்ைோர்.
முைல் உை யுத்ைம் முடிந்ைபிறகு பிரோய்டுக்கு கமலும் கமலும்
ெோரோட்டுைல் ள் கிர த்ைன. உை ம் முழுதும் அவரர அறியைோயிற்று.
உளப்ெகுப்பியல் எல்ைோத் துரற ளிலும் இ ம்பெற்றது. ல்வி, இைக்கியம்,
ஒவியம், நோ ம் இவற்றிபைல்ைோம் இரைப் புகுத்தினோர் ள். புதிய ரை
இயக் கம இைன் அடிப்ெர யில் வளரத்பைோ ங்கியது.
பிரோய்டு ஒரு பெரிய கமரை. அவருர ய ஆரோய்ச்சி முடிவு ள்
மனத்ரைப்ெற்றிய ருத்துக் ளில் ஒரு புதிய ோப்ைத்ரைகய உண் ோக்கிவிட் ன.
 10. அடிமன விந்ரைகள்
மனம் என்ெதிகை பவளிமனம் (நனவு மனம்), இர மனம், அடிமனம்
(நனவிலி மனம்) என்ற முக்கியமோன ெகுதி ள் இருப்ெைோ க் ப ோள்ளைோம்
என்று முைலில் ெோர்த்கைோம். ஆரோய்ச்சிக் ோ வும், மனத்ரைப் ெற்றித் பைளிவோ த்
பைரிந்து ப ோள்ளுவைற் ோ வுந்ைோன் இவ்வோறு மூன்று ெகுதி ளோ ப் பிரித்துக்
ப ோண்க ோம் என்றும், உண்ரமயில் இப்ெடிப் பிரிவிரன ப ய்ை ைனித்ைனி
ெோ ங் கள இல்ரைபயன்றும் அப்பெோழுகை பைளிவுெடுத்திக் ப ோண்க ோம்.
மனகம ஒரு சூக்குமமோன மோயம். ஆைைோல் அைன் ெகுதி ளும் மோயமோனகை.
மனத்ரை கவபறோரு வர யோ ப் ெகுதி ள் ப ய்து ஆரோயைோம் என்றும்
ண்க ோம். அந்ைப் பிரிவிரனப்ெடி இத், அ ம், அதீை அ ம், நனவுமனம்
ஆகிய ெகுதி ள் மனத்தில் இருப்ெைோ க் ற்ெரன ப ய்யைோம். இத்
என்ெதுைோன் அடிமனம் என்று பெோதுவோ க் கூறைோம். அதிலிருந்து அ ம்
கைோன்றுகிறது. அ த்திலிருந்து அதீை அ ம் கைோன்றுகிறது.
இத் எப்பெோழுதும் இன்ெத்ரைகய நோடுகிறது; துன்ெத்ரைத் ைவிர்க்
முயல்கிறது. அது மூ க் ட்டுப்ெோடு ளுக்கு உ ன்ெ விரும்புவதில்ரை;
சுயநைம் மிகுந்ைது; ெகுத்ைறிவற்றது. அது ைனது இச்ர ள் வோழ்க்ர யிகை
நிரறகவறோமற் கெோனோல் மனக்க ோட்ர ட்டுவைோலும், னவோலும்
பிரரமயோலும் அவற்ரற நிரறகவற்றிக் ப ோள்ளும் ைந்திர க்தி வோய்ந்ைது.
இத்ரைப் ெற்றி கநர்மு மோ அறிந்துப ோள்வது இயைோது. அது மரறந்து
நிற்கிறது. அரைப் ெற்றி மரறமு மோ கவ நோம் ஓரளவுக்குத்
பைரிந்துப ோள்ளைோம். மனக்க ோளோறு ஏற்ெட்டுள்ள நிரையிகை அரை ஆரோய
முடிகிறது. ஒருவனுக்கு ஏற்ெடும் னவு ரளப் ெரிசீைரன ப ய்வைன் மூைமும்
அரைப் ெற்றி அறியைோம். ஒருவன் கயோ ரன ப ய்யோமல் உணர்ச்சிவ ப்ெட்டு
உ கன ஒரு ப ட் ோரியம் ப ய்ய முயலுகிறோபனன்று
ரவத்துக்ப ோள்ளுகவோம். அந்ைச் மயத்திலும் இத் பவளியோகிறது.
வோழ்க்ர முரற ப ம்ரமயோ அரமந்ை மனிைனி த்திகை அ ம் ரியோனெடி
ோரியம் ப ய்கிறது என்று கூறைோம்; அது இத்ரை ை ோனிட்டுப் பிடித்து
அைன்கமல் ஆதிக் ம் ப லுத்தும்; அதீை அ த்ரையும் ைனது
ஆதிக் த்திற்குள்கள ரவத்துக்ப ோண்டிருக்கும். உை த்கைோடு ப ோண்டுள்ள
பைோ ர்பிலும் அவனுக்கு ஏற்ற முரறயிகைகய ோரியங் ள் நர பெறும். அ ம்
ைனது ரமரயச் ப வ்வகன ப ய்துவருகின்றகெோது வோழ்க்ர யில் அரமதி
நிைவும். அப்பெோழுது அது ைனது அதி ோரத்ரை இத்துக்க ோ, அதீை
அ த்திற்க ோ, பவளியுை த்திற்க ோ பெரியகைோரளவிற்கு
விட்டுக்ப ோடுப்ெதில்ரை. ஆனோல் அப்ெடி விட்டுக்ப ோடுக் கநர்கின்ற
ோைத்தில்ைோன் பைோல்ரை ள் உண் ோகின்றன.
இத் என்ெது இன்ெநோட் ம் என்ற ப ோள்ர ரயப் பின்ெற்றிகய கவரை
ப ய்கிறைல்ைவோ? ஆனோல் அ ம் அப்ெடிச் ப ய்வதில்ரை. அது உை த்கைோடு
ஒட் ஒழு ல் என்னும் ப ோள்ர ரயப் பின்ெற்றி ந க்கிறது. மூ த்திற்கு
உ ன்ெோ ல்ைோை ோரியத்தில் அது இறங் விரும்புவதில்ரை.
அதீை அ த்ரை மனச் ோன்று என்று ோைோரணமோ ச் ப ோல்லுகிகறோம். இது
அ த்திலிருந்து கைோன்றுகிறது என்று ண்க ோமல்ைவோ? குழந்ரை முைலில்
பெற்கறோர் ளின் ப ோல்லுக்குக் ட்டுப்ெட்டு இது நல்ைது, இது தீயது என்று
உணர்ந்து ப ோள்ளுகிறது. பெற்கறோர் ள் ப ோல்லுகிறெடி ந ப்ெதுைோன் நல்ைது,
நீதிபநறி என்பறல்ைோம் குழந்ரை நோளர வில் உணர்ந்து அவர் ள் கூறுகிறெடி
ந ந்து அவர் ளுர ய நன்மதிப்ரெப் பெற முயல்கிறது.
 பிறகு பெற்கறோரின் உைவி இல்ைோமகைகய குழந்ரை ைோனோ கவ நல்ைது
தீயரைப் ெகுத்ைறிந்து ந க் த் பைோ ங்குகிறது. இந்ை வர யிகைைோன்
மனச் ோன்று என்கிற அதீை அ ம் கைோன்றுகிறது. குழந்ரை நல்ை முரறயில்
ந ந்து ப ோண் ோல் பெற்கறோர் மகிழ்ச்சியர கிறோர் ள்; குழந்ரையி ம் ைங் ள்
மகிழ்ச்சிரயக் ோட்டுகிறோர் ள்; குழந்ரைரய அரணத்துக் ப ோண்டு
ப ோஞ்சுகிறோர் ள்; குழந்ரைக்கு இன்ெங்ப ோடுக் க் கூடிய ோரியங் ளும்
ப ய்கிறோர் ள். ஆனோல் குழந்ரை ைவறோன முரறயிகை ந ந்துப ோண் ோல்
பெற்கறோர் ள் க ோெமர கிறோர் ள்; மு த்ரைச் சுளிக்கிறோர் ள்; ைோங் ள்
குழந்ரையின் ப ய்ர ரய ஆகமோதிக் வில்ரை என்ெரை பவவ்கவறு வர யில்
பவளிப்ெடுத்துகிறோர் ள்; சிை மயங் ளில் குழந்ரைக்கு அடி கூ க்
கிர க்கிறது. இகைகெோை அதீை அ மும் ப ய்கிறது. அது அ த்தின் நல்ை
ப யலுக் ோ த் ைட்டிக்ப ோடுத்து உற் ோ ப்ெடுத்துகிறது, தீய ப யலுக் ோ த்
ைண்டிக்கிறது. ப யல்கூ கவண்டியதில்ரை. நிரனப்புக்க பவகுமதியும்
ைண் ரனயும் கிர க்கும்.
ஒருவன் பிரம்மச் ோரியோ கவ வோழத் தீர்மோனிக்கிறோன் என்று
ரவத்துக்ப ோள்கவோம். அவன் மனத்திகை எப்ெடியோவது சிை மயங் ளிகை ோம
இச்ர ள் கிளம்பிவிடும். மனச் ோன்று அந்ை மயங் ளில் அவரனத்
ைண்டிக்கிறது. ைனது இழிந்ை எண்ணங் ளுக் ோ அவன் ைன்ரனத்ைோகன
வருத்திக் ப ோள்ளுகிறோன். ெட்டினிக் கி க்கிறோன். அல்ைது கவறு விைமோ த்
ைன்ரனகய ைண்டித்துக் ப ோள்ளுகிறோன். இவ்விைமோ ப யல் ளுக்கு
மட்டுமல்ைோமல் எண்ணங் ளுக் ோ வும் அதீை அ ம் பவகுமதிகயோ
ைண் ரனகயோ ப ோடுக்கிறது.
அதீை அ ம் ஒரு ப யரை அல்ைது எண்ணத்ரை ஆகமோதிக்கிறகெோது
அ ம் பெருரமயர கிறது; உயர்ச்சியர கிறது. ஆனோல் அதீை அ ம்
ைண் ரன ப ோடுக்கிறகெோது அைோவது அ ம் ஏைோவபைோரு தீய ப யல் அல்ைது
தீய எண்ணம் ப ோண்டு அதீை அ த்ைோல் ண்டிக் ப்ெடுகிறகெோது குற்றம்
புரிந்ைைற் ோ அ ம் நோணமர கிறது, ைன்ரனப் ெற்றித் ைோழ்வுணர்ச்சி
ப ோள்ளுகிறது.
இவ்வோறு அதீை அ த்ைோல் வன்ரமயோன ண் னம் ஏற்ெடுகின்ற
ோைத்தில்ைோன் தீய இச்ர ள் நனவிலி மனத்தில் புரைந்து மரறகின்றன.
அரவகய எப்ெடியோவது பவளிப்ெட்டுவர முயல்கின்றன. இந்ை இழிந்ை
இச்ர ளுக்கும் அதீை அ த்திற்கும் ஏற்ெடுகிற கெோரோட் ம் வலிரமகயற்று
ஓங்குகிறகெோதுைோன் மனத்திகை குழப்ெம் ஏற்ெட்டுப் ெைவிைமோன
மனக்க ோளோறு ள் கைோன்றுகின்றன. அ க் ப்ெட் இழிவுணர்ச்சி ள் முற்றிலும்
மரறந்து கெோவதில்ரை. அரவ எப்ெடியோவது பவளிகயறித் ைமதிச்ர ரயப்
பூர்த்திப ய்துப ோள்ள முயல்கின்றன. கநரோ பவளிப்ெ முடியோைகெோது னவு
முைைோன வழி ளிகை மரறமு மோ பவளிப்ெ ப் ெோர்க்கின்றன. அ க் ப்ெட்
தீயவுணர்ச்சி ரள அழிக் முடியோது; ஆனோல் அவற்ரற அரவ ப ல்லுகின்ற
ெோரையிலிருந்து மோற்றி உயர்ந்ை ெோரையில் ப ல்லும்ெடியோ மோற்றிவி ைோம்.
வயலிகை ெோய்ந்து ப ோண்டிருக்கிற ைண்ணீரர ஒரளவுக்குத்ைோன் ட்டித் கைக்கி
நிறுத்ைைோம். ைண்ணீர் கமலும் கமலும் பெருகுகின்றகெோது அரை என்றுகம கைக்கி
நிறுத்ை முடியோது. ஆனோல் அது ப ல்லுகின்ற வோய்க் ோரை அல்ைது மர ரய
மோற்றி கவறு மர யில் கெோகும்ெடி ப ய்யைோம். அப்ெடிச் ப ய்யும் கெோது
ைண்ணீர் ரரரய உர க் ோது; புதிய மர யிகை ரர ளின் வரம்புக்கு
உட்ெட்டுப் கெோய்க்ப ோண்டிருக்கும். இப்ெடி மர மோற்றம் இல்ைோைகெோதுைோன்
அது ரரரய உர த்துக்ப ோண்டு நோைோ ெக் மும் சிைறிகயோடி நோ ம்
விரளவிக்கிறது. அ க் ப்ெட்டு நனவிலி மனத்தில் புரைந்துள்ள தீய
உணர்ச்சி ளின் விஷயமும் இதுகெோைத்ைோன். அவற்ரற நல்ை மர யிகை
கெோகும்ெடி மோற்றிவி கவண்டும். அப்ெடிச் ப ய்வைற்கு உயர்மர மோற்றம்
என்று (Sublimation) என்று பெயர்.
ஒருவனி த்திகை கெோருணர்ச்சி மிகுந்திருக் ைோம். ப ோரை, பவறுப்பு
என்ற தீய எண்ணங் ள் அவனி த்திகை இருக் ைோம். மோனி ெோதிக்குத் தீங்கு
விரளவிக்கின்ற ப ோடிய கிருமி ரள அழிப்ெைற்கு கவண்டிய கெோரோட் த்ரைச்
ப ய்ய அவன் ைனது உணர்ச்சி ரள மோற்றிவிடுவோனோனோல் அவன் ைனக்கும்
உயர்வு கைடிக்ப ோள்வோன்; உை த்திற்கும் நன்ரம ப ய்ைவனோவோன்.
அதீை அ த்ரைப் ெற்றிப் கெ வந்ைவி த்தில் கமகை குறித்ை விஷயத்ரைப்
ெற்றிக் குறிப்ெோ ச் சிை விஷயங் ரளச் ப ோன்கனன். தீய உணர்ச்சி ரளக்
ைடுப்ெைற்கும் அ த்ரைக் ண்டிப்ெைற்கும் எவ்வோறு அதீை அ ம்
ெயன்ெடுகிறபைன்ெரை அறிந்து ப ோள்வகை இங்கு முக்கிய கநோக் மோகும்.
இந்ை அதீை அ ம் பெற்கறோரின் ஸ்ைோனத்ரை வகிக் த் பைோ ங்குகிறது
என்றும் முன்கெ ெோர்த்கைோம். இது பெற்கறோரின் ப ய்ர ரளக் வனிப்ெைோல்
குழந்ரையி ம் நோளர வில் வளர்வதில்ரை; பெற்கறோர் ளின் ஆரண ரளயும்
ண் னங் ரளயும் ப ோண்க வளர்கின்றது. பெற்கறோர் ப ோல்வபைோன்று
ப ய்வபைோன்றுமோ இருக் ைோம். அவர் கள ைங் ள் அறவுரரக்கு மோறோ
ந க் ைோம். ஆனோல் அவர் ள் கெோதிக்கிற வழிரயப் பின்ெற்றிகய குழந்ரையின்
அதீை அ ம் வளர்கிறது. அைோவது பெற்கறோரின் அதீை அ ந்ைோன் குழந்ரையின்
அதீை அ த்ரை உருவோக்குகின்றது; அவர் ளுர ய ந த்ரையல்ை. அப்ெடி
உருவோகின்ற குழந்ரையின் அதீை அ த்ரை கமலும் வலிவர யச் ப ய்யும்
கவறு ோைனங் ளும் இருக்கின்றன. குழந்ரையின் மனச் ோன்ரற அரமப்ெதில்
ஆசிரியர் முக்கிய ெங்கு ப ோள்ளுகிறோர். மய பநறி ரளப் கெோதிக்கும்
ோன்கறோர் ளும், நோட்டின் வழி ோட்டி ளோ அரமயும் ைரைவர் ளும், மூ
அரமதிரயப் ெோது ோக் உைவும் கெோலீஸ் முைலிய அதி ோரி ளும் பவவ்கவறு
அளவில் இந்ை அதீை அ த்தின் அரமப்புக்கு உைவுகிறோர் ள். பெற்கறோரின்
ந த்ரையும் அைற்குச் ோை மோ இருப்ெது மிகுந்ை சிறப்புர யைோகும்.
இப்ெடி அரமகின்ற அதீை அ மோனது ஒருவரனச் மூ த்திற்கு அ ங்கி
ந க்கும் குடிம னோ ச் ப ய்ய உைவுகிறது. அவனி த்திகை இயல்ெோ
இருக்கும்ெடியோன தீய உந்ைல் ள் சிைவற்ரற ஒடுக்கிச் மூ த்திற்கு
அவற்றோல் தீங்கு கநரோவண்ணம் ோக்கின்றது.
ெோலுந்ைல் மி வலிரமயோனது. பவறுப்பு ெர ரம உந்ைல் ளும்
வலிரமயுள்ளரவகய. இரவ பளல்ைோம் ட்டுக் ங் ோமல்
ைரைவிரித்ைோடினோல் மூ ம் நிரைகுரைந்து கெோகுமல்ைவோ? இவற்ரறக்
ட்டுப்ெடுத்ைகவ அதீை அ ம் கவரை ப ய்கிறது. அதீை அ ம் இந்ை
வர யிகை ஒரு மூ த்தின் ம்பிரைோயங் ரளயும், ெழக் ங் ரளயும்,
ெண்ெோட்ர யும் ோக்கும் ோவைோளியோகும்.
 11. இயல்பூக்கம்
மனத்திகை இத் என்ெதுைோன் மி ப்பெரிய ெகுதியோ இருக்கிறபைன்று
ெோர்த்கைோம். அைனுர ய ஆழத்திகை கெோ ப் கெோ ஒகர இருட் ோ
இருக்கிறது. அைோவது அங்குள்ளரவ ஒன்றும் நமக்குத் பைரிவதில்ரை. ஒகர
அந்ை ோரத்தில் அரவ அழுந்திக் கி க்கின்றன. இந்ை அந்ை ோரத்தில்ைோன்
அ க் ப்ெட் இழிந்ை இச்ர ளும் பெரிய அதிர்ச்சியனுெவங் ளும்
மரறந்துள்ளன என்று பைரிந்துப ோண்க ோம். அதீை அ த்ைோல் வன்ரமயோ க்
ண்டிக் ப்ெட்டு அ க் ப்ெட் இச்ர ள் இங்க ெதுங்கி நிரனவுக்குத்
பைரியோமலிருக்கின்றன.
இரவ மட்டுத்ைோன் இத்தில் இருப்ெைோ த் தீர்மோனம் ப ய்யக்கூ ோது.
அங்க மனிைனுக்கு இயல்ெோ கவ அரமந்திருக்கின்ற சிை உந்ைல் ளும்
இருக்கின்றன. அரவ அனுெவத்ைோல் ற்றுத் பைரிந்துப ோண் ரவ அல்ை.
பிறவிகைகய அரமந்துள்ள கவ ங் ள் அரவ. அவற்ரறப் பிறவிச் க்தி ள்
என்று கூறைோம். அரவ மனிைரன உந்திப் ெைவர யோன ப யல் ளிகை
ஈடுெ ச் ப ய்வைற்கு ஊக் ம் ப ோடுப்ெைோல் அவற்ரற இயல்பூக் ங் ள் என்று
ப ோல்லுகிறோர் ள். ைவியூக் ம், உணவுகைடூக் ம் என்று இப்ெடிப் ெை
இயல்பூக் ங் ள் இருக்கின்றன. இரவ விைங்கு ளி த்திலும்
ோணப்ெடுகின்றன. விைங்கு ள் பெோதுவோ இவற்றோல் உந்ைப்ெட்டுச்
ப யல்புரிகின்றன. ெறரவ கூடு ட்டுகிறது. தூக் ணங்குருவி அழ ோன
கூப ோன்ரற நோரரக்ப ோண்டு பின்னிவிடுகிறது. அந்ை வித்ரைரய அைற்கு
யோரும் ற்றுக்ப ோடுக் வில்ரை. இது இயல்பூக் த்ைோல் உண் ோன திறரம.
ஆனோல் மனிைன் விைங்கு ரளப்கெோை முற்றிலும் இயல்பூக் ங் ளின்
உந்ைல் ளோகைகய ப யல்புரிவதில்ரை. அந்ை இயல்பூக் ங் ளோல் ஏற்ெடும் சிை
இச்ர ள் இழிந்ைரவ என்று அவற்ரற அ க் முயலும் மனச் ோன்றும்
அவனி த்திகை அரமகின்றது. அதீை அ ம் அந்ை கவரைரய
கமற்ப ோள்ளுகின்றது.
இயல்பூக் ங் ரளப் ெற்றிப் ெை வர ப்ெட் ருத்துக் ள் நிைவுகின்றன.
இயல்பூக் ங் ளின் எண்ணிக்ர ரய நிருணயம் ப ய்யவும் அவற்றோல் ைனித்ைனி
உண் ோகும் உள்ளக்கிளர்ச்சி ரள வகுக் வும் பமக்க ல் கெோன்ற
மனவியைறிஞர் ள் முயன்றிருக்கிறோர் ள். பமக்க ல் ெதினோன்கு
இயல்பூக் ங் ள் முக்கியமோனரவ என்று வகுத்திருக்கிறோர். பிரோய்டு
இயல்பூக் ங் ரளப் ெற்றி முடிவோ ஒரு ருத்திற்கு வந்ைோர். அவர்
ருத்தின்ெடி இயல்பூக் ங் கள இரண்டு பைோகுதி ளோ ப் பிரிக் ைோம். ஒரு
பைோகுதி உயிர் நிரைபெற்றிருப்ெைற்கு உைவுகின்றது. மற்பறோரு பைோகுதி உயிர்
நீங்கிச் ோவு ஏற்ெடுவைற்கு உைவியோ நிற்கின்றது. ப்பெோருளோ இருந்ை
உை த்திகை முைலில் எப்ெடிகயோ உயிர் கைோன்றியிருக்கிறைல்ைவோ? அப்ெடித்
கைோன்றிய பிறகும் ெரழய நிரைக்க ப ல்லுவதில்ைோன் இந்ை உயிர் வோழ்க்ர
முடிகின்றது. அவ்வோறு முடிவைற்கு இந்ைத் பைோகுதி உைவி ப ய்கின்றைோம்.
உயிர் நிரைப்ெைற்கு உைவி ப ய்யும் இயல்பூக் ங் ரளப் ெற்றி நோம்
எளிதில் புரிந்துப ோள்ள முடியும். உணவுகைடூக் ம், ைவியூக் ம் முைைோனரவ
உயிர் நிரைப்ெைற்கு உைவுகின்றன அல்ைவோ? இவற்ரறப் ெற்றித்
பைரிந்துப ோள்வதுகெோை மற்றத் பைோகுதிரயச் க ர்ந்ை இயல்பூக் ங் ரளப்
ெற்றித் பைரிந்துப ோள்வது அவ்வளவு எளிைல்ை. அைற்கு அ ம், அதீை அ ம்
ஆகியவற்றின் ப யல் ரளப்ெற்றி இன்னும் சிை விஷயங் ரளத்
பைரிந்துப ோள்ள கவண்டும்.
 இத்திலிருந்து அ ம் பிறக்கிறபைன்றும், அ த்திலிருந்து அதீை அ ம்
பிறக்கிறபைன்றும் ண்க ோம். இத் ைனது இச்ர ரயப் பூர்த்திப ய்து
ப ோள்ளகவ ஆர ப்ெடுகிறது; அைற்கு கவறு எண்ணம் கிர யோது. இன்ெ
நோட் கம அைன் ைட்சியம்.
இந்ை இத் பவளியுை த்கைோடு கமோதும்கெோது சிை ஒழுங்குமுரற ரள
அனு ரிக் கவண்டிய அவசியத்ரை அனுெவத்ைோல் அறிந்துப ோள்ளுகிறது.
அப்ெடி அறியும் ெோ கம அ மோ உருபவடுக்கின்றது. ஆைைோல் அ ம் இன்ெ
நோட் க் ப ோள்ர யிலிருந்து கவறுெட்டு ஒழுங்கு முரற நோட் க்
ப ோள்ர ரயக் ர ப்பிடிப்ெைோ அரமகின்றது. சூழ்நிரையும் முைோயமும்
உருவோகியிருக்கின்ற உண்ரம நிரைரய புணர்ந்து அவற்றிற்க ற்றவோறு
ந த்ரைரய அரமக் கவ அ ம் விரும்புகின்றது. ஆைைோல் இத் ைனது விருப்ெம்
கெோல் ோரியம் ப ய்ய அ ம் விடுவதில்ரை. இருந்ைோலும் அது இத்துக்கு
விகரோைமோனைல்ை. முைோயத்திற்கு உ ந்ை வழியில் இத்தின் இச்ர ரள
நிரறகவற்ற அது முயல்கிறது. இத்ரைக் ட்டுக்குள் ரவத்திருக்கும் ோவல்
க்திபயல்ைோம் இந்ை அ த்திகைகய இருக்கின்றது. ைவியூக் த்ைோல்
உந்ைப்ெட்டு இத் பெோங்கிபயழுகின்றது என்று ரவத்துக்ப ோள்ளுகவோம். அந்ை
நிரையிகை இத் ைன் விருப்ெம்கெோை விைங்கு முரறயிகை ந க்குமோனோல்
மூ த்தில் அரமதி குரைந்து குழப்ெகம மிஞ்சும். அந்ைச் மயத்திகை அ ம்
இத்ரைக் ப ோஞ் ம் பெோறுக்கும்ெடி ட்டுப்ெடுத்ை முயல்கிறது. இத் தின்
ைவியூக் த்ரைச் மூ ம் ஏற்றுக்ப ோள்ளும் வழியில் நிரறகவற்ற முயல்கிறது.
ல்யோணம் கெோன்ற மூ ம் ஏற்றுக்ப ோள்ளும் ஒழுங்குக்கு உட்ெட்டு இத்தின்
விருப்ெத்ரை நிரறகவற்றுகிறது. இந்ை அ ம் பெரும்ெோலும் சூழ்நிரைகயோடு
கமோதுவைோல் ஏற்ெடுவைோயினும் இைன் அரமப்புக்குப் ெோரம்ெரியமும் துரண
ப ய்கின்றது.
 சிை மயங் ளிகை இத் இந்ை அ த்தின் ட்டுக்கு மீறித் பைோழில்
ப ய்துவிடும். அப்கெோதுைோன் உணர்ச்சி கவ த்ைோல் ோரியம் ந ந்ைைோ நோம்
கூறுகிகறோம். உணர்ச்சி கவ த்ைோல் ப ோரை ப ய்ெவர் ளும் உண்டு.
அதீை அ ம் ைட்சியத்திகை நோட் முர யது. அ ம் வரம்பு மீறி இத்தின்
இச்ர ரய நிரறகவற்ற முயலும்கெோது அரைக் ண்டிக்கிறது. இத் ைனது
உணர்ச்சி கவ த்ைோல் இழிந்ை பைோழில் ப ய்வரையும், அ ம் அந்ை
இழிபைோழிரை கவறு வழி ளில் நிரறகவறும்ெடி ப ய்ய முயலுவரையும் அதீை
அ ம் ண்டிக்கும்.
ஆ கவ இத்துக்கு அ ம் உ ந்ரையோனபைன்றும், அதீை அ ம்
அ த்ரையும் அைன் வோயிைோ இத்ரையும் அைன் இழிப யல் ளுக் ோ த்
ைண்டிக்கிறபைன்றும் பைரிந்து ப ோள்ளைோம். சிை மயங் ளில் அதீை அ ம்
மி வன்ரமயோ க் ண்டிப்ெைோல் அ ம் மி வும் ரநந்துருகும். அந்ை நிரையிகை
ஒருவன் ைன்ரனத்ைோகன வருத்திக்ப ோள்ள முரனவகைோடு ைற்ப ோரை
ப ய்துப ோள்ளவும் ஒவ்பவோரு மயத்தில் எண்ணுகிறோன்.
இதிலிருந்து அதீை அ ம் எப்பெோழுதுகம இத்துக்கு உ ந்ரையோ
இருக் ோது என்று கைோன்றைோம். ஆனோல் இத் மி வும் ைந்திரம் வோய்ந்ைது.
அப்ெடி கை ோ அதீை அ த்ரை விட்டுவிடுவதில்ரை. அதீை அ த்தின்
நீதிபநறி ஆர்வத்ரைகய சிை மயங் ளில் ைனது இயல்பூக் ங் ரளத் திருப்தி
ப ய்துப ோள்ளப் ெயன்ெடுத்திக் ப ோள்ளுகிறது.
அது எப்ெடி முடியும் என்ற ந்கை ம் உ கன கைோன்றைோம். அரை
நிவர்த்தி ப ய்ய ஓர் உைோரணத்ரைப் ெோர்ப்கெோம். ஒருவன் நீதிமோர்க் த்தில்
ப ல்லுவதிகை மிகுந்ை ஆர்வமுர யவன் என்று ரவத்துக் ப ோள்கவோம். அவன்
ைவறு ப ய்கின்றவர் ளி ம் க ோெங்ப ோள்ளுகிறோன், ைனக்கு அதி ோரமிருந்ைோல்
அவர் ரளக் டுரமயோ த் ைண்டிப்ெைன் மூைம் அந்ைத் ைவறோன வழி ரளகய
ஒழித்துக் ட் முயல்கிறோன். ைவறு ப ய்ைவர் பளல்ைோம் அவன் ர யில்
ெ ோைெோடு ெடுகிறோர் ள். அவர் ரள அவன் அடிக்கிறோன்;
சிரறப்ெடுத்துகிறோன்; ஹிம்ர ப ய்கிறோன். அவன் உயர்ந்ை ைட்சியத்ரை
நிரனத்து இவ்வோறு ப ோடுரமப்ெடுத்துகிறோபனன்றோலும் அவனி த்திகை
இத்தின் விைங்குணர்ச்சி ளின் ஆதிக் த்ரைக் ோண்கிகறோமல்ைவோ?
நீதிபநறியின் பெயரோல் அவனுர ய விைங்குணர்ச்சி ள் ைரைவிரித்ைோடுகின்றன.
இைற்கு அவனுர ய அதீை அ மும் உ ந்ரையோ நின்றிருக்கிறது! இத்தின்
சூழ்ச்சியிகை அதீை அ ம் மயங்கிப்கெோய்விட் து. இப்ெடி இந்ை மோய இத்
அதீை அ த்ரையும் வஞ்சித்துக் ப டுத்துத் ைனதுவிருப்ெத்ரை நிரறகவற்றிக்
ப ோள்கிறது.
அைனோல்ைோன் நம் நோட்டு ம ோன் பளல்ைோம் எல்ைோ நிரை ளிலும்
உணர்ச்சி கவ த்ரை அ க்கி ஆள்வரைகய உயர்ந்ை ோைரன என்று
கூறியிருக்கிறோர் ள். உயர்ந்ை ைட்சியத்திற் ோ வும் உணர்ச்சி வ ப்ெட்டுக்
ோரியம் ப ய்வரை அவர் ள் மி கமைோனபைன்று ஏற்றுக்ப ோள்ளவில்ரை. எந்ை
நிரைரமயிலும் உள்ளத்திகை மநிரை ப ோண்டிருக் கவண்டும்.
மோணிக் வோ ர் இரறவரனப் கெோற்றும்கெோது, “கவ ம் ப டுத்ைோண்
கவந்ைனடி பவல் ” என்று ெோடுகிறோர். இயல்பூக் ங் ளின் உந்ைல் ளோன
கவ த்ரைகய அவர் குறிப்பிடுகிறோர். ஒருவரன அறபநறியின் பெயரோல்
ண்டிக் கவண்டிகயற்ெட் ோலும் அந்ை மயத்திலும் மனத்திகை மநிரை
இருக் கவண்டும். அறவழிரய விட்டுவிைகியவர் ரள ம்ஹோரம் ப ய்யும்
இரறவனின் இைழ் ளிகை புன்முறுவல் ைவழ்வது கெோை நம்நோட்டுச் சிற்பி ள்
சிற்ெம் வடித்திருப்ெது இந்ை உன்னை நிரைரயக் ோட்டுவைற்க யோகும்.
உள்ளத்திகை மநிரையர வகை மி ப்பெரிய ோைரனயோகும்.
 உ ரைக் ப ோண்டு ஒருவன் உரழத்து கவரை ப ய்கிறோபனன்றோல்
அவனுர ய உரழப்புக்கும் ஒரு எல்ரையுண்டு; அைற்கு கமகை அவனோல் ஓய்வு
பெறோமல் உரழக் முடியோது அவனுர ய உ ல் க்தி முழுவதும் ப ைவழிந்து
கெோகிறது; அைற்கு கமகை அவன் கவரை ப ய்யகவண்டுமோனோல் புதிய க்தி
பெறுவைற்கு ஓய்வும் உணவும் ப ோள்ளகவண்டும். இல்ைோவிட் ோல் அவனோல்
உ ரைக்ப ோண்டு கமலும் உரழக் முடிகிறதில்ரை. இதிலிருந்து உ லின்
ஆற்றல் ஓர் அளவுக்குட்ெட் து என்று பைரிகிறது. அதுகெோைகவ ஒரு
குறிப்பிட் மயத்தில் மனத்திற்கு உள்ள ஆற்றலும் ஓர் அளவுக்கு உட்ெட் கை.
அந்ை ஆற்றல் இத், அ ம், அதீை அ ம் ஆகிய மூன்று ெகுதி ளிலும்
க ர்ந்திருக்கின்றது. ஒரு ெகுதியிகை அது அதி ப்ெடுகிறகெோது கவறு இரண்டு
ெகுதி ளிகை அது இயல்ெோ கவ குரறகின்றது. தூங்கும் நிரையிகை அ த்தின்
ஆற்றல் குரறகிறது. அதிலுள்ள ோவல் க்தியும் எச் ரிக்ர குரறந்து
நிற்கிறது. ஆைைோல் அந்ை மயத்திகை னவின் மூைம் இத் ைனது இச்ர ரய
நிரறகவற்றிக் ப ோள்ளுகிறது.
இத்தின் ஆற்றல் மிகுதியோ வுள்ளவன் உணர்ச்சி கவ த்ைோல்
தூண் ப்ெட்டுக் ோரியம் ப ய்வோன். அ த்தின் ஆற்றல் மிக் வன் மூ ம்
உள்ள நிரைரய அனு ரித்து அைற்க ற்ெக் ோரியம் ப ய்வோன். அதீை அ த்தின்
ஆற்றல் மிக் வன் ைட்சியவோதியோ இருப்ெோன்.
அதீை அ ம் இத்துக்கு உ ந்ரையோ இருப்ெதும் உண்டு என்று
ெோர்த்கைோமல்ைவோ? ஒருவன் ைனது ப யலுக் ோ ச் சிை மயங் ளில்
வருந்துகிறோன்; அவமோனமர கிறோன். எைோவது ஒரு கவரளயில் இந்ை அவமோன
உணர்ச்சி எல்ரை ந்து கெோகும். அப்கெோது அவன் அவமோனம் ைோங் ோமல்
ைற்ப ோரை ப ய்துப ோள்ளுகிறோன். இந்ை நிரையிகை அதீை அ ம் இத்துக்கு
உ ந்ரையோ நின்று இத்தில் உள்ள ோவு இயல்பூக் ங் ளோன பைோகுதிக்கு
உைவியோ கவரை ப ய்கின்றது.
ஆரம்ெ ோைத்திகை பிரோய்டு நனவிலி மனம் என்ற ெகுதிரயப் ெற்றிப்
கெ ைோனோர். மனத்திகை அவ்வோறு ஒரு ெகுதி இருப்ெைோ வும் அது மி வலிரம
பெோருந்தியபைன்றும் அவர் ைமது ஆரோய்ச்சி ளின் மூைம் ண் ோர். பிறகு
நனவிலி மனம் என்று கூறுவரையும் விடுத்து இத், அ ம், அதீை அ ம் என்ற
பிரிவு ரளகய வற்புறுத்ைைோனோர்.
இவ்வோறு கூறும்கெோது இத்தும் நனவிலி மனமும் ஒன்று என்கறோ அல்ைது
அ மும் நனவு மனமும் ஒன்று என்கறோ ருதுவது முற்றிலும் ரியல்ை என்ெது
விளங்கும். இங்க உள்ள ெ மும் அரைத் பைளிவோக்குவரைக் வனிக் ைோம்.

பவளியுை ம் இத் என்ெது ன் கமோதுகின்றது. அைன் ெயனோ அ ம்

பிறக்கிறது. அ த்திலிருந்து அதீை அ ம் பிறக்கிறது. னவு மனத்தின்
எல்ரைரயக் ந்கை அ ம் ப ல்லுகிறது. அங்க நனவடி மனம் அ த்திற்கும்
இத்துக்கும் இர கய எங்க ோ இருக்கிறது. அ மோனது நனவு மனத்தின்
எல்ரைரயயும் ைோண்டியிருப்ெது கெோைகவ இத் நனவிலி மனத்தின் எல்ரைரயயும்
ைோண்டியிருக்கிறது. அதீை அ ம் நனவு எல்ரையிலும் இருக்கிறது; அரைத்
ைோண்டி நனவிலிப் ெகுதியிலும் அது இருக்கின்றது.
 12. கவரை
“ வரை துறந்திங்கு வோழ்வகை வீப ன்று ோட்டும் மரற பளல்ைோம்”
என்று ெோரதியோர் ெோடுகிறோர். உை வோழ்க்ர யிகை எத்ைரனகயோ விைமோன
வரை ள் மனிைரன வோட்டுகின்றன. அரவபயல்ைோம் ைோக் ோைவோறு வோழக்
ற்றுக்ப ோண் வன் உண்ரமயோன இன்ெத்ரைப் பெறுவோன் என்ெதில் ஐயமில்ரை.
வரைரய நன்கு ஆரோய்ந்து ெோர்த்ைோல் அைற்கு அடிப்ெர யோ இருப்ெது
ெயம் என்று ோணைோம்.
ெயத்திற்கு அடிப்ெர என்னபவன்று ஆரோய்வது சுரவயோன ோரியம்.
பிறந்ை குழந்ரைக்கு கமகையிருந்து கீகழ திடீபரன விழுவது கெோன்ற
நி ழ்ச்சியிகை ெயமுண் ோம். அந்ை ெயம் பிறவியிகைகய வந்திருக்கிறது என்று
கூறுவோர் ள். மரக்கிரள ளிகை இரவு கநரத்ரைக் ழித்ை ஆதி மனிைர் ள்
தூக் நிரையிகை ைவறிக் கீகழ விழுந்திருக் ைோம். இப்ெடிப் ெை
ை ரவ ளிகை ெை கெர் விழுந்து விழுந்து துன்ெப்ெட் ைோல் ஏற்ெட் ெயம்
அப்ெடிகய ைரைமுரற ைரைமுரறயோ வந்திருக்கிறைோம். அைனோல்ைோன்
உயரத்திலிருந்து கீகழ விழுவது கெோல் கவ மோ வருவதிகை குழந்ரை
ெயமர கிறது. இகைகெோைக் குழந்ரை பெரிய ப்ைத்ரைக் க ட்டும்
ெயமர கிறது. இடி முழக் ம் க ட் குழந்ரை வீரிட்டு அழுகிறது. இந்ை
ெயமும் ஆதி ோைத்திலிருந்து வருகின்றைோம். இரவ ைவிர கவறு வர யோன
ெயங் பளல்ைோம் பின்னோல் ஏற்ெடுகின்றன பவன்றும், நல்ை முரறயிகை
குழந்ரைரய வளர்த்ைோல் கூடிய வரர ெயங் ரளக் குரறத்துவி ைோம் என்றும்
கூறுவோர் ள்.
 இருட்ர க் ண் ோலும் குழந்ரைக்கு இயல்ெோ கவ ெயம் உண்ப ன்றும்,
இந்ை ெயமும் ெரம்ெரரயோ வந்ைது என்றும் சிைர் கூறுவோர் ள். ஆதி மனிைர்
ெ ரை வி இரவு கநரங் ளிகைைோன் அதி மோன துன்ெங் ரள அர ந்திருக்
கவண்டும்.
இருட்ர ப் ெற்றிய ெயம் குழந்ரைக்கு இயல்ெோ கவ கிர யோபைன்று
வோதிப்ெவர் ள் உண்டு. குழந்ரைரய இருட் ரறயிகைகய தூங் ரவத்துப்
ெழக் ப்ெடுத்துவைோல் இந்ை இருட்டுப் ெயத்ரை இல்ைோமகைகய
ப ய்துவி ைோம் என்ெோர் ள்.
பிறந்ை குழந்ரைக்கு எவ்விைமோன ெயமும் கிர யோபைன்றும்
ெயங் பளல்ைோம் பின்னோல் ஏற்ெடுகின்றரவகய என்றும் கூறுெவர் ள் உண்டு.
கமகை குறிப்பிட் ெயங் பளல்ைோம் பவளியுை த்ைோல்
ஏற்ெ க்கூடியரவ ள். இரவ கெோன்ற ெயங் ளல்ைோமல் கவறு விைமோன
ெயங் ளும் உண்டு.
இத் என்ற மனப்ெகுதியிகை ெை வர யோன தீய உந்ைல் ளும்
இச்ர ளும் இருக்கின்றன அல்ைவோ? அவற்றின் துண் ைோல் ஏைோவது ைவறு
ப ய்துவிடுகவோகமோ என்கிற ெயம் உண் ோகிறது. அதீை அ ம் உயர்ந்ை
பநறிமுரறரய வகுக்கின்றது. அந்ை பநறிமுரறக்கு மோறோ ந ந்துவிட் கெோது
அைனோல் அவமோனமும் ெயமும் கைோன்றுகின்றன.
பெோதுவோ ப் ெோர்த்ைோல் மனத்திற்குள்கள உண் ோகின்ற கமகை கூறிய
இரண்டு வர யோன ெயங் ரளயும் கைோன்றோமல் ைடுக் வழியுண்டு என்று
பைரியவரும். எண்ணத்திலும் ப யலிலும் கநர்ரமரயக் ர ப்பிடிக்கிறவன்
ெயப்ெ கவண்டியதில்ரை. பெோய் தீர்ந்ைோல் ெயம் தீரும் என்று ெோரதியோர்
எழுகியிருக்கிறோர். கநர்ரமயுள்ளவன் பெோய்யுரரக் கவண்டியதில்ரை.
மனத்திற்குள்கள ஏற்ெடுகின்ற ெயங் ரளப் கெோக் வல்ைவனுக்கு பவளியுை
ெயம் பெரிைல்ை. அரையும் அவன் ைன் விகவ த்ைோல் ஒழித்து வி முடியும்.
இவ்வோறு ெயம் தீர்ந்ைவன் வரையின்றி வோழைோம். ஆ கவ அவன்
கமைோன இன்ெம் அர கின்றோன். இரைக் ருத்திற்ப ோண்டுைோன் வோழ்க்ர
பநறிரயப் ெற்றிக் கூறுகின்றகெோது இரோமலிங் வள்ளைோர் ெயம் பூச்சியமோ ப்
பெறகவண்டும் என்று குறிப்ெோ க் ோட்டியிருக்கிறோர்.
கமகை விவரித்ை மூன்று வர ப் ெயங் ளோலும் மனிைனுக்குக் வரை
பிறக்கிறது; மனப் கெோரோட் ங் ள் கைோன்றுகின்றன. இரவபயல்ைோம் க ர்ந்து
அவனுர ய மனிைப் ெண்ெோகிய ஆளுரமரய (Personality) ெோதிக்கின்றன.
ஆளுரம என்ற ப ோல் விரிவோன பெோருளுர யது. அது ஆளின்
ைன்ரம ளில் ஒன்று வி ோமல் முழுவரையும் குறிக்கின்றது. அவனுர ய
மனத்தின் ைன்ரம ரள மட்டுமல்ை; கைோற்றம், கெச்சு, ந த்ரை, ெண்பு
எல்ைோவற்றோலும் ஒருவனுக்கு ஏற்ெடுகின்ற முழுத்ைன்ரமரய அது
ோட்டுகின்றது. அப்ெடிப்ெட் ஆளுரமரய உருவோக்குவதில் ெோரம்ெரியமும்,
சூழ்நிரையும், வோழ்க்ர அனுெவங் ளும், ல்வியும் ெங்ப டுத்துக்
ப ோள்ளுகின்றன. வரை, மனப்கெோரோட் ம் முைலியரவ ளுக்கும் அதில்
பெரும் ெங்குண்டு.
ஆ கவ ஆளுரம என்ெது நிரையோ ஒகர மோதிரி இருக்குபமன்று கூற
முடியோது. அது மோறி அரமந்து ப ோண்க இருக்கிறது. முக்கியமோ
ஒருவனுர ய வோழ்க்ர யின் முைல் இருெது ஆண்டு ள் ஆளுரமரய
ஒருவோறு நிரந்ைரமோ அரமப்ெைற்குப் பெரிதும் ோரணமோ இருக்கின்றன.
குழந்ரைப் ெருவத்திலும், குமரப் ெருவத்திலும் அைன் வளர்ச்சி அதி ம். பிறகு
முதிர்ந்ை ெருவத்தில் ஓரளவிற்கு மோறுைலின்றி நிரைபெற்றுவிடுகிறது.
 இந்ை ஆளுரமரயப் பிரைோனமோ க் ருதி பிரோய்டு ைமது உளப்ெகுப்பியல்
ப ோள்ர ரய வகுக்கிறோர். ஆளுரம எவ்வோறு அரமகின்றகைோ
அைற்க ற்றவோறுைோன் ஒருவனுர ய வோழ்க்ர யின் சிறப்பும், ைோழ்வும்,
பவற்றியும், கைோல்வியும் ஏற்ெடுகின்றன.
ஒருவனுர ய இத் என்ற மனப்ெகுதியின் கவ ங் ள் மூ ச்
சூழ்நிரையின் ட் திட் ங் ள், ம்பிரைோயங் ள், ட்டுெோடு ள்
முைலியவற்கறோடு கமோதுகின்றன. கமோதி அவற்றோல் ெை வர யோ
மோறியரமகின்றன. இைன் விரளவோ கவ ஆளுரம அரமகிறது என்றும்
இத்தின் கவ ங் ளில் ெோல் உந்ைகை அடிப்ெர யோனதும் பிரைோனமோனதும்
என்றும் பிரோய்டு ருதுகிறோர்.
ஆனோல் அவகரோடு பைோ க் த்தில் ஒத்துரழத்துப் பிறகு ருத்து
மோறுெட் ஆட்ைரும் யுங்கும் இந்ை ஆளுரமயின் அரமப்ரெப் ெற்றி கவறு
கவறு விைமோன எண்ணம் ப ோண்டிருக்கிறோர் ள்.
மனிைன் பிறந்து குழந்ரையோ இருக்கும் ெருவத்தில் ைன்ரனத்ைோகன
ோப்ெோற்றிக் ப ோள்ளக் கூடிய க்தியில்ைோைவனோ இருக்கிறோன்.
சூழ்நிரையிலிருப்கெோரரச் ோர்ந்து நின்று அவர் ளுர ய உைவிரய
எதிர்ெோர்ப்ெவனோ கவ அவன் ைனது வோழ்க்ர ரயத் பைோ ங்குகிறோன். அைன்
ோரணமோ அவன் மனத்திகை ைோன் மற்றவர் ரளவி த் ைோழ்ந்ைவன் என்கிற
ைோழ்வுணர்ச்சி கைோன்றுகிறது. இரைப் கெோக் அவன் ஏைோவது ஒரு வர யில்
மற்றவர் ரளவி த் ைோன் உயர்ந்ைவன் என்று ோட் கவண்டுபமன்ற
உயர்வுந்ைல் பிறக்கிறது. அரை அடிப்ெர யோ க் ப ோண்க அவன் வோழ்க்ர
அரமகிறது; அதுகவ அவனுர ய ஆளுரமரய உருவோக்குகிறது என்று
ஆட்ைர் கூறுகிறோர்.
 நனவிலி மனத்தின் அம் மோ ஒருவனுர ய மூைோரையர் ளின்
இச்ர ளும் உணர்ச்சி ளும் இருக்கின்றனபவன்றும், மனிை இனத்தின்
நனவிலி உணர்ச்சி ளும் ஒருவனுர ய நனவிலி மனத்தில்
புரைந்திருக்கின்றனபவன்றும் யுங் ருதுகிறோர். நனவிலி மனத்தின் அடிப்ெர ச்
க்தி ஆன்மோ ம்ெந்ைப்ெட் ைோ இருக்கிறபைன்ெது இவருர ய
ஆரோய்ச்சியின் முடிவு. இந்ை க்தி மூ த்திகை எவ்வோறு ெயனர கின்றகைோ
அைற்க ற்றவோறு ஒருவனுர ய ஆளுரம அரமகின்றபைன்று யுங் கூறுகிறோர்.
 13. கனவு
னவு என்ெது ஒரு சுரவயோன அனுெவம். உறங்கும் நிரையிகை னவு
கைோன்றுகிறது. னவு ோணோைவர் கள யோரும் இல்ரை என்று கூறைோம். னவு
ஏன் உண் ோகிறது; அைன் பெோருள் என்ன, அைனோல் மனிைனுக்கு நன்ரமயுண் ோ
என்பறல்ைோம் ஆரோய்வது கமலும் சுரவயோன ோரியமோகும்.
ஹிஸ்டிரியோ முைைோன மனக்க ோளோறு ரள ஆரோய்ந்து அவற்றிற்குச்
சிகிச்ர ப ய்யும் பைோழிலிகை பிரோய்டு ஈடுெட்டிருந்ைோர். இந்ை சிகிச்ர
முரறயின் ஆரம்ெ நிரையிகை மனவசியம் முக்கியமோன ோைனமோ இருந்ைது.
மனவசிய முரற முற்றிலும் திருப்தியோ இல்ரைபயன்று அனுெவத்தில் ண்
பிரோய்டு ைர யில் பைோ ர்முரற, னவுப் ெகுப்பு முரற முைலியவற்ரற
வகுத்ைோபரன்றும், அவற்ரறப் ெயன்ெடுத்துங் ோைத்தில்ைோன் அவர் மனத்திகை
நனவிலிமனம் என்ற ெகுதியிருப்ெரைக் ண் றிந்ைோபரன்றும் முன்கெ அறிந்து
ப ோண்டிருக்கிகறோம்.
மனிைன் ோண்கின்ற னவு ரள ஆரோய்வகை ஒரு பெரிய ரையோ
ஏற்ெட்டுவிட் து. அைன் ெோரஷகய ைனி. ஏபனன்றோல் னவிகை கைோன்றுகிற
நி ழ்ச்சி ள் மீெத்திகை வோழ்க்ர யில் ஏற்ெட் அனுெவங் ரளக்
ப ோண்டிருந்ைோலும் அரவ குறிக்கின்ற விஷயங் ள் கவறோ இருக்கும்.
வோழ்க்ர அனுெவங் ள் பவறும் கமற்கெோர்ரவைோன்; அவற்றின் மூைம் நனவிலி
மனத்திலிலுள்ள இச்ர ள், கெோரோட் ங் ள் ஆகியரவ மோறுகவஷந் ைரித்து
பவளியோகின்றன. அவற்றின் கவஷத்திற்குப் பெோருள் ண்டுபிடிப்ெகை ஒரு
நுட்ெமோன கவரை. அ க் ப்ெட் இச்ர ள், நிரறகவறோை ஆர ள்
எல்ைோம் மனச் ோன்றுக்குத் ைப்பித்துக்ப ோண்டு பவளிகய னவில் கைோன்றுவைற்கு
இப்ெடி மோறுகவஷம் கெோடுகின்றனவோம். கமலும் னவிகை கைோன்றுகிற
பெோருள் ரளச் சின்னங் ளோ ப் ெை மயங் ளில் எடுத்துக்ப ோள்ள
கவண்டுபமன்று பிரோய்டு கூறுகிறோர். இந்ைச் சின்னங் ள் மூைமோ வும்
இச்ர ள் மனச் ோன்றுக்குத் ைப்பி பவளிவருகின்றனவோம்.
உைோரணமோ க் னவிகை கைோன்றுகிற ெோம்பு ஆணின் இனப்பெருக்கு
உறுப்ரெக் குறிக்கின்றைோம். னவிகை கைோன்றுகிற அரசி அல்ைது ஆசிரிரய
அல்ைது கவரைக் ோரி ஒருவனுர ய ைோரயக் குறிக் ைோம். ஒருவனுர ய
ப ோந்ை க ோைரி ஆஸ்ெத்திரியில் கவரை ப ய்யும் நர்ஸோ க் னவிகை
ோணப்ெ ைோம். நர்ரஸ ோைோரணமோ க ோைரி என்று அரழப்ெது வழக் மல்ைவோ?
இவ்வோறு னவிகை மோறுகவஷங் ளும் சின்னங் ளும் கைோன்றுகின்றன.
இரவபயல்ைோம் உை த்திலுள்ள எல்ைோ நோட்டினருக்கும் பெோதுவோ
இருக்குபமன்று ருைைோ ோது. ஒரு சிை பெோதுவோ இருக் ைோம். ஆனோல்
பெரும்ெோைோனரவ அந்ைந்ை நோட்டின் நம்பிக்ர ள், ெழக் வழக் ங் ள், மூ
ம்பிரைோயங் ள், மயக் க ோட்ெோடு ள் முைைோனவற்ரறப் பெோருத்து அரமயும்.
ெோம்பு என்கிற சின்னத்ைோல் நம் நோட்டிகை குண் லினி க்திரயக்
குறிப்பிடுகிகறோம். ெோம்ெோட்டிச் சித்ைர் ெோ லிகை வரும் ெோம்பு இந்ைக்
குண் லினி க்திைோன். ஆைைோல் இந்ைக் ருத்திகை ஊறியிருக்கின்ற
ஒருவனுர ய னவில் வரும் ெோம்பு மனிைனுக்குள்கள மரறந்து கி க்கும்
ஆன்மி க்திரயக் குறிப்ெைோ இருக் ைோம். ஆ கவ னவுச் சின்னங் ளுக்கு
ஒருவனுர ய ெண்புக்கு ஏற்றவோறு பெோருள்ப ோள்ள கவண்டிய அவசியமும்
இருக்கிறது.
இரைப்ெற்றி இன்னும் ற்று விரிவோ ப் ெோர்த்கைோமோனோல் ஒவ்பவோரு
ைனிமனிைனுக்கும் சிை னவுக் குறியீடு ள், சின்னங் ள் கவறுெட்டிருக்கும்.
அது அவனுர ய ைனிப்ெட் சூழ்நிரை அனுெவங் ள், ெண்ெோடு
முைலியவற்ரறப் பெோருத்திருக்கும். இரையும் வனத்தில் ரவத்துக்ப ோண்டு
னவின் பெோருரள ஆரோய முற்ெ கவண்டும்.
ஆயிரக் ணக் ோன னவு ரள ஆரோய்ந்து அவற்ரறப் ெற்றிப் ெை
ருத்துக் ரள பிரோய்டு பவளியிட்டிருக்கின்றோர். ‘ னவு ளின் விளக் ம்’ என்று
அவர் ஒரு பெரிய நூல் எழுதியிருக்கிறோர். அவருர ய ருத்துப்ெடி ஒவ்பவோரு
னரவயும் ெகுத்துப்ெோர்த்து விளக் முடியும். ‘ஒவ்பவோரு னவுக்கும் குறிப்ெோன
பெோருள் இருக்கின்றது என்று நோன் நிச் யமோ க் கூறுகவன். னரவ
விஞ்ஞோன முரறயில் விளக்குவதும் ோத்தியமோனகை’ என்று பிரோய்டு எழுதுகிறோர்.
ஒவ்பவோரு னவுக்கும் ஒரு விளக் ம் ண்டுபிடிக் ைோபமன்றும், னவில்
கைோன்றுகின்ற ஒவ்பவோரு பெோருளுக்கும், ஒவ்பவோரு நி ழ்ச்சிக்கும் விளக் ம்
இருந்கை தீர கவண்டும் என்றும் பிரோய்டு வற்புறுத்துவரைச் சிை உளவியல்
அறிஞர் ள் ஒப்புக்ப ோள்ளுவதில்ரை. இருந்ைோலும் பெோதுப்ெர யோ ப்
ெோர்க்கும்கெோது பிரோய்டின் சித்ைோந்ைம் ஒரு முக்கியமோன உண்ரமரய
பவளிப்ெடுத்தியுள்ளது என்ெரை யோரும் மறுக் முடியோது.
னரவப் ெகுத்துப் ெோர்த்து அைற்கு விளக் ம் கூறுவது மி நுட்ெமோன
ோரியம். விஞ்ஞோனப் ெரிக ோைரனக் கூ த்திகை பெளதி ம், ர ோயனம் முைலிய
துரற ளிகை ஆரோய்ச்சி ப ய்வது கெோைக் திட் மோன முரற ளிகை னரவ
ஆரோய்வபைன்ெது ோத்தியமில்ரை. இன்ன னவுக்கு இன்ன பெோருள் என்றும்
முன்கூட்டிகய சூத்திரங் ள் உண் ோக்கி வி முடியோது. “ஒகர னவு
பவவ்கவறு ந்ைர்ப்ெங் ளில் பவவ்கவறு பெோருள் ப ோண்டிருக்கும்; ஒகர
மோதிரியோன னரவ கவறு கவறு மனிைர் ள் ண் ோல் அப்பெோழுதும்
அம்மனிைர் ளின் மனப்ெோங்குக்கு ஏற்ெ அைற்கு பவவ்கவறு பெோருள் இருக்கும்”
என்று பிரோய்டு கூறியிருக்கிறோர்.
 ஆைைோல் னரவப் ெகுத்து அைன் ோரணத்ரையும் அது குறிக்கும்
பெோருரளயும் அறிவைற்கு நுட்ெமோன திறரமயும் அனுெவமும் கவண்டும். கமலும்
னரவப் ெகுத்து ஆரோய்வகைோடு ஒருவனுர ய ந த்ரைரயயும் வனிக்
கவண்டும். ைர யில் பைோ ர் முரறயோலும் அவன் மனத்ரைத் பைரிந்துப ோள்ள
கவண்டும். இவ்வோறு ப ய்யும்கெோது ஒவ்பவோரு வர யோன க ோைரனயும்
மற்றவற்றிற்கு உைவியோ நின்று அவன் மனத்தில் மரறந் துள்ள உந்ைரை
அல்ைது இச்ர ரய அறிவைற்குக் ோரணமோகின்றது.
னரவ எவ்வோறு ெகுத்து ஆரோய கவண்டும் என்ெைற்கு உைோரணமோ
பிரோய்டு ைோன் ண் ஒரு னரவகய எடுத்துக்ப ோண்டு அரை எவ்வோறு
பிரித்துப் ெோர்க் கவண்டும் என்று ோட்டுகிறோர்.
“இவ்வோறு விளக் ம் ண்டுபிடித்து ஆரோயும்கெோது ஒவ்பவோரு னவும்
ஏைோவபைோரு ஆர ரய நிரறகவற்றுவைற் ோ கவ ஏற்ெடுகிறது” என்று அவர்
முடிவு ட்டுகிறோர்.
பிரோய்டின் ப ோள்ர ளிகை இதுவும் முக்கியமோனது. இரை
விளக்குவைற்கு அவர் சுைெமோ த் ைோம் ப ய்து ோட் க்கூடிய ஒரு னரவப்
ெற்றிக் கூறுகிறோர். ஆர நிரறகவற்றத்திற் ோ த் ைோன் னவு ஏற்ெடுகின்றது
என்ெைற்கு அவர் ைோமோ கவ உண் ோக்கிக் ப ோள்ளக்கூடிய அந்ைக் னவு
எளியைோ இருந்ைோலும் சிறந்ை உைோரணபமன்கிறோர்.
உப்பு நிரறயப் கெோட்டிருக்கும் உணரவ இரவு கநரத்திகை
ோப்பிட்டுவிட்டுப் ெடுத்துக்ப ோண் ோல் ெோதித் தூக் த்திகை அவருக்கு
விழிப்புண் ோகுமோம். உப்பு அதி மோ உணவிலிருந்ைைோல் ைோ பமடுக்கிறது.
அைனோல் ஒரு னவு ஏற்ெடுமோம். அதிகை அவர் ஏைோவது ஒரு வர யில்
ைோ வி ோய் ப ய்து ப ோள்ளுவது கெோன்ற ம்ெவம் கைோன்றுமோம். பிறகு
விழிப்புண் ோகுமோம்.
 குழந்ரை ளின் னவு சிக் ல் அதி மில்ைோைது. ஆைைோல் ஆர
நிரறகவற்றம் என்ற ைத்துவத்ரை அதிகை மி த் பைளிவோ க் ோணைோம் என்று
பிரோய்டு கூறுகிறோர்.
வயைோ ஆ ப் ெைவிைமோன அனுெவங் ளும் இச்ர ளும் ஏற்ெடுகின்றன.
ஆைைோல் அப்பெோழுது உண் ோகின்ற னரவ ஆரோய்வைற்குத் திறரமயும்
அனுெவமும் அதி மோ கவண்டும்.
“ னவு ஒரு வர யிகை உறக் த்ரைப் ெோது ோக்கின்றது. நனவு
நிரையிகை ர கூ ோை ெை ஆர ள் னவிகை ர கூடிவிடுகின்றன;
அைனோல் மனத்திற்கு ஆறுைல் கிர க்கிறது. அைனோல் ஆழ்ந்ை தூக் மும்
ஓய்வும் உண் ோகின்றன; ஆைைோல் அந்ை வர யிகை னவு உறக் த்திற்கு
உைவியோ நிற்கின்றது” என்று பிரோய்டு ப ோல்லுகிறோர்.
நனவிலி மனத்திகை ெை ை ோை இச்ர ள் அ க் ப்ெட்டுக் கி க்கின்றன
என்ெரைப் ெற்றி முன்கெ அறிந்து ப ோண்க ோம். அந்ை இச்ர ள் விழிப்பு
நிரையிகை கமகை வந்ைோல் பெரும்ெோலும் மனச் ோன்றோல் ைடுக் ப்ெட்டுவிடும்.
பவற்றி பெறோை ோரணத்ைோல் அந்ை இச்ர ள் கவறு வழி ளிகை
பவளிப்ெட்டுத் திருப்தி பெற முயல்கின்றன. அைற்கு உறக் ம் ஒரு நல்ை
ோை மோ அரமகின்றது.
உறக் நிரையிலும் மனம் கவரை ப ய்துப ோண்டுைோனிருக்கிறது.
மனச் ோன்றும் ோவல் க்தி ளும் அப்பெோழுதும் கவரை ப ய்ைோலும் அவற்றின்
வலிரம ற்று ைளர்ந்து கெோகிறது. உறக் நிரையிகை அவற்றின் கூர்ரம
ப ோஞ் ம் மழுங்கிப் கெோகிறபைன்று ப ோல்ைைோம். ஆைைோல் அந்ைச் மயம்
ெோர்த்து அந்ை இழிந்ை உந்ைல் ள் பவளிகயவந்து னவோ த் கைோன்றுகின்றன.
அப்ெடித் கைோன்றுகிறகெோதும் பவளிப்ெர யோ நின்றோல் அதீை அ ம்
ைர ப ய்துவிடுபமன்று மரறமு மோ மோறுகவஷம் கெோட்டுக்ப ோண்டு
கைோன்றுகின்றன. னவிகை வருகின்ற குறியீடு ளுக்கும், விெரீை
நி ழ்ச்சி ளுக்கும் இதுகவ ோரணம்.
 14. அைக்கனின் ஆதிக்கம்
மனிைனுர ய அடிமனம் (நனவிலி மனம்) எது என்ெது ெற்றியும் அதிகை
அழுந்திக் கி க்கிற உந்ைல் ள், இச்ர ள் ெற்றியும் பெோதுவோ த்
பைரிந்துப ோண்க ோம். அடிமனம் எப்ெடிபயல்ைோம் ைனது வல்ைரமரய
பவளிப்ெடுத்துகின்றது என்றும் ண்க ோம்.
இந்ை அடிமனத்தின் கவரையோல் மனிைனுர ய ந த்ரை
ெோதிக் ப்ெடுகிறது. அைனோல் அவன் எல்ைோச் மயங் ளிலும் ஏற்ற முரறயிகை
ோரியம் ப ய்வதில்ரை. ெகுத்ைறிவுக்கு ஒவ்வோை வர யிலும் அவன் ந க்கிறோன்.
இவ்வோறு ெைர் ெை விைங் ளிகை ந ப்ெைன் விரளவோ கவ மூ ம்
அரமகின்றது. பிறகு அந்ைச் மூ ம் வருங் ோை மக் ரளப் ெோதிக்கின்றது.
குழந்ரை ள் மூ ச் சூழ்நிரையோல் ெோதிக் ப்ெடுகிறோர் ள். இந்ை மோதிரியோ
மூ மும் மனிைனும் மோறிமோறிப் ெோதிப்ெைோல் முன்கனற்றம் ைர ப்ெடுகிறது.
யோரோவது ஒரு சிை மக் கள இந்ைக் ைர ரளபயல்ைோம் மீறி நின்று
உயர்வர கிறோர் ள். அப்ெடி விடுைரை பெற்று நிற்ெவர் ரள உை ம்
கெோற்றுகின்றது; ம ோன் ள் என்று ப ோண் ோடுகின்றது.
பெரும்ெோைோன மக் ள் ட்டுண்க கி ப்ெைோல் மூ த்திகை விரரவோன
முன்கனற்றம் ஏற்ெடுவதில்ரை என்று பிரோய்டு ருதுகிறோர். மூ ம் ஒகர
நிரையில் சுழன்றுப ோண்டுைோனிருக்கும்; அரை மீறி நின்று ஒரு சிைகர
கமன்ரமயர ய முடியும்; அவர் ள் ஏற்ெடுத்துகின்ற இயக் ங் ள், எண்ணப்
புரட்சி ள் ஓரளவு மூ த்ரை விழிப்ெர யச் ப ய்யும்; ஆனோல் அது பெரியகைோர்
அளவிற்கு முன்கனற்றத்ரை உண் ோக்குவதில்ரை; அப்ெடி உண் ோக்
முடியுமோனோல் புத்ைர், இகயசு கெோன்ற ம ோன் ளோலும், அவர் ரளப் கெோைகவ
உண்ரம ஞோனம் பெற்ற மற்ற ம ோன் ளோலும் நமக்குக் கிர த்துள்ள
உைோரணங் ளும் உெகை ங் ளுகம கெோைோவோ என்று க ட்ெவர் ளுண்டு.
இவர் ள் மூ த்தின் முன்கனற்றத்திகை நம்பிக்ர குரறந்ைவர் ள்.
இந்ை நிரையிலிருந்து மூ ம் விடுெ கவண்டுமோனோல் குழந்ரை ரள
வளர்க்கும் முரறயிலும், அவர் ளுக்குக் ல்வியளிக்கும் முரறயிலும் மனவியல்
ைத்துவங் ரள நன்கு ர ப்பிடிக் கவண்டும் என்று பிரோய்டு ருதுகிறோர்.
அைற்கு முைற்ெடியோ ப் பெற்கறோர் ளும் ஆசிரியர் ளும் மனவியரைப் ெற்றி
நன்கு பைரிந்துப ோள்ள கவண்டும். இன்னும் ஒரு முக்கியமோன விஷயத்ரை
நோம் இங்கு வனிக் கவண்டும். அடிமனத்தில் இழிந்ை இச்ர ளும்,
உந்ைல் ளும், இயல்பூக் ங் ளும் ெதுங்கியிருக்கின்றன என்றும், அரவ
எவ்வோறு பவவ்கவறு வழி ளில் பவளியோகித் திருப்திபெற முயல்கின்றன என்றும்
ண்க ோம்.
மனத்திற்குள்ள ஆற்றல் ஒரு குறிப்பிட் அளவுர யதுைோபனன்றும், அந்ை
ஆற்றல் இத், அ ம், அதீை அ ம் ஆகிய மூன்று பெரும் பிரிவு ளிகை ஒரு
ந்ைர்ப்ெத்தில் ெல்கவறு அளவு ளில் இருக்கின்றது என்றும் முன்கெ
குறிப்பிட்க ன். இத்தின் ஆற்றல் அதி ப்ெடுகின்றகெோது மற்ற இரண்டின்
ஆற்றல் அந்ை அளவுக்குக் குரறந்துகெோகும். அதீை அ ம் முன்கெ
எச் ரிக்ர யோ இருந்து இத்தின் கெோக்ர த் ைர ப ய்யோவிடில் இத்தின்
ஆற்றல் மிகுந்து விடுகிறது.
ோம இச்ர ரளக் ட்டுப்ெடுத்தி உள்ளத்ரை ஆன்ம ஞோனத்
கைட் த்திகை ைோ ஈடுெ ச்ப ய்ய விரும்பியவர் ள் ெழங் ோைத்திகை மனிை
ஞ் ோரமற்ற ோடு ளுக்குச் ப ன்றதில் நிரறந்ை பெோருள் இருக்கிறது.
இத்தின் இழிந்ை உந்ைல் ள் கமகைோங்குவைற்குத் தூண்டுைல் ளோ இருக்கும்
சூழ்நிரைரயத் ைவிர்க் கவண்டும் என்ெரைகய அவர் ள் முக்கியமோ க்
 ருதினோர் ள். உணவுக் ட்டுப்ெோடு ப ய்ைதும், ோத்துவி உணவுமுரறரய
அனுஷ்டித்ைதும் இந்ை கநோக் த்ரைக் ப ோண்க ைோன்.
இதிலிருந்து மூ த்தில் வோழும் நோம் ஒரு விஷயத்ரைத்
பைரிந்துப ோள்ளக் கூடும். இழிந்ை உணர்ச்சி ளுக்கு ஆைரவோ அவற்ரற
கமபைழுப்பும் ோட்சி ரளக் ோண்ெகைோ நூல் ரளப் ெடிப்ெகைோ இத்தின்
ஆற்றலுக்கு வலிரம கைடுவைோ முடிகிறது. அது நமது மூ த்திற்குப் ெோை ம்
ப ய்வைோ அரமயுபமன்ெரை நோம் எளிதில் ண்டுப ோள்ளைோம்.
புதிய ெோரை முைோயத்ரை நமது ெண்ெோட்டின் அடிப்ெர யிகை உருவோக்
முரனந்திருக்கும் நோம் இன்று இந்ை விஷயத்ரைப் ெற்றித் தீவிரமோ
ஆகைோசிக் கவண்டும். வோழ்க்ர முரறயிகை சிை ைட்சியங் ரள
அடிப்ெர யோ நமது நோடு ப ோண்டிருக்கிறது. அந்ை ைட்சியங் ரளக்
ர ப்பிடித்து வோழ்ந்ைவர் ரளகய இந்ை நோடு கெோற்றுகிறது. அந்ை
ைட்சியங் ரளகய அஸ்திவோர மோ க்ப ோண்டு மூ த்ரை அரமக் வும்
விரும்புகிறது.
அப்ெடியிருக்கும்கெோது அைற்கு விகரோைமோன இச்ர ள் வளர்வைற்குத்
தூண்டுக ோைோ இருக்கும் எரையும் நோம் அனுமதிக் முடியுமோ?
மூ த்ரைப் ெோதிக்கும் விஷயங் ள் சிைவற்ரறப் ெற்றித்
பைரிந்துப ோள்ளுவைற்கு உைவுவது கெோைத் ைனிப்ெட் வர் ளின் வோழ்க்ர ரயப்
ெோதிக்கும் அடிமன உந்ைல் ரளப் ெற்றி அறிந்து முன்கூட்டிகய எச் ரிக்ர யோ
இருப்ெைற்கும் பிரோய்டின் ப ோள்ர ள் உைவுகின்றன. அவர் கூறுவதில் சிை
ருத்துக் ள் எல்கைோரோலும் ஒப்புக்ப ோள்ளப்ெ ோமலிருக் ைோம்; ைவறு என்றுகூ
எதிர் ோைத்தில் நிரூபிக் ப்ெ ைோம். ஆனோல் அவர் ஆரோய்ந்து ண்
அடிப்ெர க் ருத்துக் ளிகை ந்கை மில்ரை. அரவ மனத்தின் ைன்ரம ரள
அறிந்து ப ோள்வதிகை ஒரு பெரிய முன்கனற்றத்ரை உண் ோக்கிவிட் ன.
 அவற்ரறத் பைரிந்துப ோண் ோல் ஒவ்பவோருவனும் ைனது வோழ்க்ர ரயத்
திருத்திக்ப ோள்ளுவைற்கு அனுகூைமுண் ோகும். மனம் என்ெது குரங்குக்குச்
மோனம் என்று பெரியவர் ள் ஏன் கூறியிருக்கிறோர் ள் என்ெதும் நமக்கு
விளங்கும்.
மனத்தின் ைன்ரம ரளஅறிந்து அம்மனத்ரை விகவ த்ைோல் நல்வழியில்
ப ல்லுமோறு ப ய்வகை வோழ்க்ர யின் மி ப்பெரிய பவற்றியோகும்.

குறிப்பு: ஆட்ைரின் ப ோள்ர ரளத் ைோழ்வு மனப்ெோன்ரம என்ற நூலில்

விரிவோ விளக்கியிருக்கிகறன். ஆைைோல் அதுெற்றி இங்கு சுருக் மோ கவ
கூறியுள்களன்.