1.

RELACIONI I LOGICKI OPERATORI

Relacioni operatori u Matlabu su simboli: manje(<), vece(>), manje ili jednako(<=), vece ili jednako(>=),
jednako(==), nije jednako(~=). Logicki operatori su simboli: negacija(~), konjukcija(&) i disjunkcija(I). Relacioni
operatori porede dva broja I utvrdjuje da li je iskaz istinit ili ne. Ako je istinit dobija vrednost 1 ,a ako nije 0.
Logicki operatori ispituju izraze cije vrednosti imaju vrednosti true ili false.

2.OPERACIJE SA MATRICAMA

U matlabu postoji veliki broj unapred definisanih funkcija koje sluze za generisanje specijalnih vektora I
matrica. Primeri: A=zeros(2,5) predstavlja matricu dimenzija 2x5, ciji su elementi sve nule. A=ones(2,5)
predstavlja matricu dimenzija 2x5, ciji su elementi sve jedinice. Jedinicna matrica 3x3 se predstavlja sa
A=eye(3,3). Osnovne operacije: sabiranje A+B(matrice istog formata), A+k (k je skalar); oduzimanje A-B
(matrice istog formata), A-k (k je skalar);mnozenje A*B (formati moraju biti uskladjeni
Amxn,Bpxr);stepenovanje A2=A*A, A.^2 (svi elementi matrice se podizu na kvadrat); deljenje (sa leva \, sa
desna /) A\B=A-1*B A/B=B*A-1

3.IZVODI POLINOMA
4.GRAFICKO PREDSTAVLJANJE FUNKCIJE

Funkcije koje se koriste za crtanje grafika u matlabu su plot I subplot kao I fplot. Plot(x,y) grafik u odnosu na x-
osu. Plot(x1y1,x2y2) vise linija na jednom grafiku. Postoji mogucnost da menjamu liniju grafika(boje, linije) to
mozemo uraditi sledecom komandom Z=plot(x,y,’—g’) grafik ce biti isprekidana linija zelene boje. Ako
koristimo komandu fplot onda ce zapis izgledati ovako: z=fplot(’zelenea funkcija’, [interval]). Naredba hold on
zadrzava sliku na ekranu, a hold off je suprotna njoj.

5.ELEMENTARNE OPERACIJE U MATLABU, IZRAZI I FUNKCIJE

Elementarne operacije u matlabu sa brojevima su: sabiranje(+), oduzimanje (-), mnozenje(*), stepenovanje(^),
deljenje(levo /, desno \). Matematicki izrazi zapisani na papiru ne unose se isto I u komandi prozor matlaba.
(***primer neke funkcije***)

6.DELOVI MATLABA

1.Razvojno okruzenje-skup alata koji omogucuje koriscenje matlab funkcija I foldera 2.Matematicke funkcije
od najjednostavnijih do najkompleksnijih 3. Matlab jezik-programski jezik visokog nivoa 4. Grafika – komande
za 2D I 3D grafiku 5. Matlab API – biblioteka koja omogucava povezivanje C i FORTRAN programe sa Matlabom

7.RADNO OKRUZENJE

1. Current Directory – prikaz svih foldera u tekucem direktorijumu 2. Command Window – unose se funkcije I
komande 3. Current Directory – tekuci direktorijum 4. Work Space – radni prostor prikazuje promenjljive koje
su ranije kreirane

8.WHILE PETLJA

Petlja while-end se koristi kada ukupan broj prolaza nije unapred poznat. Petlja se izvrsava dok je ispunjen
zadati uslov, koji se proverava na pocetku I ne vise, sve dok petlja ne krene ispocetka. (slika while petlje)

9.USLOVNI ISKAZ

To je komanda koja omogucava Matlabu da odlucuje da l ice izvrsiti grupu komandi koja sledi iskazu ili ce je
preskociti (slika if-end, if-else-end I if-elseif-else-end petlji)

10.FOR PETLJA

Petlja for-end koristi promenljivu brojac petlje, koja se uvecava za jedan pri svakom prikazu kroz petlju I broj
od prvog do poslednjeg broja. Primer: for k=1:1:10 (k je indeksna promenljiva, 1 je vrednost petlje u prvom
prolazu, 1 je korak povecavanja na svakom prolazu, 10 je vrednost u poslednjem prolazu)

11.STA JE inf A STA NaN

Prilikom izracunavanja odredjenih izraza kao resenje moze da se pojavi inf, ali I NaN. Inf(infinity) kao resenje
ukazuje na to da je nase resenje beskonacno, dok rezultat NaN(not a number) daje resenje koje nije broj.
12.DODATNE FUNKCIJE U MATLABU

Pored osnovnih funkcija postoje I dodatne, kao sto su: expm,logm,sqrtm (stepenovanje, logaritmovanje I
korenovanje matrice), det (determinant matrice), norm(norma matrice), inv(inverzija matrice), rank (rang
matrice), zeros(matrica sa svim nulama), ones(matrica sa svim jedinicama)

13.DIFERENCIJALNI RACUN(IZVODI)

14.POLINOMI

U Matlab-u se polinomi predstavljaju vektor vrstom čiji su elementi koeficijenti. Prvi element je koeficijent
ispred x sa najvišim stepenom. Vektor mora da sadrži sve koeficijente, uključujući i one jednake nuli. (neki
primer) Vrednost polinoma u tački x može se izračunati pomoću funkcije polyval: polyval(p,x). p je vektor koji
sadrži koeficijente polinoma, x je broj, promenljiva kojoj je dodeljena vrednost, ili izraz koji se može
izračunati.Diferencijalni racun polinoma se izvrsava sa: k=polyder(p) diferenciranje jednog polinoma, k
predstavlja izvod polinoma p

k=polyder(a,b)diferenciranje proizvoda dva polinoma, a i b su koeficijenti vektora koji se množe

[n d]=polyder(u,v) diferenciranje količnika dva polinoma, u i v su koeficijenti polinoma brojioca i imenioca, a

n i d koeficijenti brojioca i imenioca izvoda

Dva polinoma se sabiraju tako što se saberu vektori koeficijenata polinoma. Ako polinomi nisu istog stepena,
kraći vektor se mora dopuniti nulama da bi bio iste veličine kao duži vektor.