Her amino asitin, bir karboksil ve bir de amino grubu vardır.

Bu gruplar birbirlerinden α-karbon adı

verilen tek bir C atomuyla ayrılırlar. Nötral sulu çözeltilerde α-karboksil grubu bir protonunu
kaybeder ve eksi (-) yüklü hale geçer (-COO-). Aynı şekilde α-amino grubuysa bir elektron
kaybederek artı (+) yüklü olur (-NH3+). Amino asitlerin asimetrik merkezleri (kiral karbonları)
vardır. Örneğin Glisin’de, amino asitin α-karbonu dört farklı gruba bağlanabilir. Bu sebepten her
amino asit D veya L formunda bulunabilir. Ribozomlar üzerinde amino asit sentezinde her zaman
L amino asit kullanılır. Sadece mikroorganizmalar, belli küçük peptidlerin sentezinde D amino
asitlerini kullanırlar. İlginç bir örnek olarak, Güney Amerika ağaç kurbağasınnnın derisinde
sentezlenen bazı peptidler verilebilir. Bu peptidlerde D amino asitleri bulunmuştur. Bu
peptidlerden “dermorphin” , sıçan beynindeki opiate reseptörleri (beyindeki uyuşturucu madde
reseptörleri) ile etkileşime girerek oldukça güçlü bir ağrı kesici etki göstermiştir. Bu kurbağaların
sentezlediği peptidlerdeki D amino asitleri, peptidde daha önceden bulunan L amino asitleri ile
birleşerek enzimleri aktive edebilmektedir.