แบบสั งเกตพฤติกรรมการเรียนรู้

หน่ วยการจัดการเรียนรู้ ที่ ………………………………… จำนวน ……… ชั่วโมง

ชั้นมัธยมศึกษาปี ที่ 5 ชั่วโมงที่.......... วัน..........เดือน......................ปี ..............
ประเมินจากการสั งเกตพฤติกรรมและชิ้นงาน

กาลเทศะความถูกต้ องเหมาะสมตาม
การใช้ ภาษาท่าทาง

ความมุ่งมั่นในการทำงาน

การทำแบบทดสอบก่อนเรียน
การมีส่วนร่ วมในกิจกรรม

การใฝ่ เรียนรู้
ที่ ชื่อ - นามสกุล หมายเหตุ

10 20 15 15 10 30

384
 แบบประเมินชิ้นงานการเขียน

ความสามารถในการเขียน

ความต่ อเนื่องในการเขียน
ความพยายามที่จะเขียน
โครงสร้ างทางภาษา
การใช้ คำศัพท์

คะแนนรวม
ชื่อ - นามสกุล หมายเหตุ
ที่

5 5 5 5 5 25
1.
2.
3.
4.
5.
6.
7.
8.
9.
10.
11.
12.
13.
14.
15.
16.
17.
18.
19.
20.

385
 แบบประเมินทักษะการเขียน
สิ่ งทีต่ ้ องการวัด 1 คะแนน 2 คะแนน 3 คะแนน 4 คะแนน 5 คะแนน 6 คะแนน
1. ความสามารถ ไม่สามารถเขียน เขียนได้ แต่กย็ ากแก่ เขียนเนื้อหาได้ แต่มีการ เขียนโดยมีสำนวนภาษาแม่ปะ สามารถเขียนได้อย่างถูกต้องให้ผู้ สามารถเขียนและใช้ขอ้ ความได้
ทางการเขียน (Writing ได้เลย การทำความเข้าใจ สะกดคำที่ผดิ อยูม่ าก ปนอยู่ ทำให้ทราบว่าเป็ นคน อ่านเข้าใจได้อย่างชัดเจน เหมือนกับเจ้าของภาษา
Ability) ต่างชาติ แต่กย็ งั พอเข้าใจ

2. คำศัพท์ ไม่สามารถเขียนได้ มีความสามารถในการ มีความสามารถในการใช้คำ มีความสามารถในการใช้คำ มีความสามารถในการใช้คำศัพท์ มีความสามารถในการใช้คำศัพท์

(Vocabulary) แม้แต่จะนึกคิดหา ใช้คำศัพท์ค่อนข้าง ศัพท์ง่ายๆ ในวงจำกัดและมี ศัพท์อยูใ่ นระดับที่พอใช้ได้ ในการเขียนเรื่ องราวได้อย่าง และสำนวนในการเขียนได้เทียบ
คำศัพท์ง่ายๆ มาใช้ จำกัด มีคำศัพท์พ้ืน ความรู้เกี่ยวกับคำศัพท์ เหมาะสม อีกทั้งรู้จกั ใช้สำนวนใน เท่ากับเจ้าของภาษา
ฐานสะสมอยูเ่ พียง ประมาณ 200 คำโดยเฉลี่ย การเขียนด้วย
ประมาณ 200 คำ
3. โครงสร้ างไวยากรณ์ ไม่สามารถใช้ มีขอ้ ผิดพลาดในการ สามารถใช้ไวยากรณ์ในวง ใช้ไวยากรณ์ผดิ พลาดอยูบ่ า้ ง มีขอ้ ผิดพลาดในการใช้ไวยากรณ์ มีความสามารถในการเขียนและ
(Grammatical ไวยากรณ์ ใช้ไวยากรณ์อยูม่ าก ที่จำกัด สามารถเขียนได้ แต่ผอู้ ่านก็สามารถอ่านเข้าใจ เพียงเล็กน้อย แต่มิได้ทำให้ความ ใช้ไวยากรณ์ได้เทียบเท่ากับ
structure) ได้ถูกต้องเลย แม้แต่ในประโยคพื้น โดยการใช้ประโยคง่ายๆ ได้ หมายของประโยคเปลี่ยนไป เจ้าของภาษา
ฐานง่ายๆ สั้นๆ
4. ความต่ อเนื่องในการ ไม่สามารถ เนื้อความที่เขียนไม่มี สามารถเขียนเนื้ อความต่อ มีการเขียนที่ไม่ต่อเนื่องในบาง สามารถเขียนเรื่ องราวได้อย่างต่อ มีความสามารถในการเขียนอย่าง
ใช้ ภาษาเรียบเรียง เขียนได้เลย ความต่อเนื่ องกันเลย เนื่องได้พอใช้ แต่ยงั มีความ ช่วง แต่ผอู้ ่านก็สามารถเข้าใจ เนื่อง แต่ยงั มีบางช่วงบางตอนที่ ต่อเนื่องและสามารถเลือกใช้คำ
386

(Continuity) บางตอนกระโดดบ้าง สิ่ งที่เขียนได้ ขาดความสละสลวยของภาษา หรื อภาษาได้อย่างสละสลวยเช่น

เดียวกับเจ้าของภาษา
5. ความพยายามในการ ใช้ความพยายามใน ใช้ความพยายามใน ใช้ความพยายามที่จะเขียน มีความพยายามอย่างเต็มที่ ใน ใช้ความพยายามมากเป็ นพิเศษที่ ใช้ความพยายามในการเขียน
เขียน (Effort to การเขียนน้อยและ การเขียนบ้างแต่กไ็ ม่ ให้ผอู้ ่านเข้าใจ โดยพยายาม การที่จะเขียนให้ผอู้ ่านเข้าใจ จะเขียนให้ผอู้ ่านเข้าใจ สามารถ อย่างสู ง มีความกระตือรื อร้นเป็ น
communicate) ไม่สนใจว่าผูอ้ ่าน พยายามมากนักใน เขียนเสริ มเติมประโยคบ้าง ด้วยการเขียนเสริ ม หรื ออธิบาย แสดงออกถึงความพยายามอย่าง พิเศษในการสื บค้นเพื่อให้ได้
จะเข้าใจในสิ่ งที่ตน การที่จะเขียนให้ผู้ โดยอาจจะใช้ภาษาแม่เข้า เพิ่มเติมเพื่อสร้างความเข้าใจที่ สู ง ทั้งการใช้ศพั ท์ สำนวน ข้อมูลที่จะเขียน และทำให้ผอู้ ่าน
เขียนหรื อไม่ อ่านเข้าใจ ช่วยบ้างในการทำความ ชัดเจนมากยิง่ ขึ้น ประโยค เพื่อช่วยให้ผอู้ ่านเข้าใจ เข้าใจในสิ่ งที่ตนเขียนอย่างแจ่ม
เข้าใจ ในสิ่ งที่ตนเขียนโดยการเสริ มเพิ่ม แจ้ง มีการแสดงให้เห็นถึงการใช้
เติมรายละเอียดในเนื้ อหา คำศัพท์ สำนวนภาษา รวมทั้งการ
ใช้ประโยคในการเขียนได้อย่าง
ถูกต้องเหมาะสมกับกาลเทศะ
หมายเหตุ : พัฒนาจาก Bartz, Walter H. (1979) และ Finocchiaro, M. และ Sako, S. (1983)

386
 แบบประเมินชิ้นงานการพูด

ความพยายามสื่ อสาร
โครงสร้ างทางภาษา
ความคล่ องแคล่ ว
การออกเสี ยง

คะแนนรวม
คำศัพท์
ที่ ชื่อ - นามสกุล หมายเหตุ

5 5 5 5 5 25
1.
2.
3.
4.
5.
6.
7.
8.
9.
10.
11.
12.
13.
14.
15.
16.
17.
18.
19.
20.

387
 เกณฑ์การให้คะแนนทักษะการพูด
สิ่ งที่ต้องการวัด 1 คะแนน 2 คะแนน 3 คะแนน 4 คะแนน 5 คะแนน 6 คะแนน
1. การออกเสี ยงและ ไม่สามารถ ออกเสี ยงได้แต่กย็ าก มีการออกเสี ยงที่ผดิ อยูม่ าก พูดโดยมีสำเนียงภาษาแม่ปะ สามารถออกเสี ยงที่ถูกต้องให้ผู้ สามารถพูดออกเสี ยงได้เหมือนเจ้าของ
ทำนองเสี ยง ออกเสี ยงได้เลย แก่การทำความเข้าใจ ปนอยู่ ทำให้ทราบว่าเป็ นคน ฟังเข้าใจได้อย่างชัดเจน ภาษา
(Pronunciation and ต่างชาติ แต่กย็ งั พอเข้าใจ
intonation)
2. คำศัพท์ ไม่สามารถสนทนา มีความสามารถในการ มีความสามารถในการใช้คำ มีความสามารถในการใช้คำ มีความสามารถในการใช้คำศัพท์ มีความสามารถในการใช้คำศัพท์และ
(Vocabulary) โต้ตอบได้แม้แต่ ใช้คำศัพท์ค่อนข้าง ศัพท์ง่ายๆ ในวงจำกัดและมี ศัพท์อยูใ่ นระดับที่พอใช้ได้ ในการสนทนาได้อย่างเหมาะสม สำนวนในการสนทนาได้เทียบเท่ากับ
จะนึกคิดหาคำ จำกัด มีคำศัพท์พ้ืน ความรู้เกี่ยวกับคำศัพท์ อีกทั้งรู้จกั ใช้สำนวนในการ เจ้าของภาษา
ศัพท์ง่ายๆ มาใช้ ฐานสะสมอยูเ่ พียง ประมาณ 200 คำโดยเฉลี่ย สนทนาด้วย
ประมาณ 200 คำ
3. โครงสร้ าง ไม่สามารถใช้ มีขอ้ ผิดพลาดในการ สามารถใช้ไวยากรณ์ในวง ใช้ไวยากรณ์ผดิ พลาดอยูบ่ า้ ง มีขอ้ ผิดพลาดในการใช้ไวยากรณ์ มีความสามารถในการพูดและใช้
ไวยากรณ์ ไวยากรณ์ ใช้ไวยากรณ์อยูม่ าก ที่จำกัด สามารถสนทนาได้ แต่ผฟู้ ังก็สามารถฟังเข้าใจได้ เพียงเล็กน้อย แต่มิได้ทำให้ความ ไวยากรณ์ได้เทียบเท่ากับเจ้าของภาษา
(Grammatical ได้ถูกต้องเลย แม้แต่ในประโยค โดยการใช้ประโยคง่ายๆ หมายของประโยคเปลี่ยนไป
structure) สนทนาง่ายๆ สั้นๆ
4. ความคล่ องแคล่ ว ไม่สามารถ มีการหยุดเว้นช่องใน สามารถพูดต่อเนื่องได้ มีการหยุดเว้นช่วงบ้าง แต่ผฟู้ ัง สามารถพูดได้อย่างคล่องแคล่ว มีความคล่องแคล่วในการพูดมากเช่น
(Fluency) พูดได้เลย การพูดบ่อยมาก พอใช้ แต่ยงั มีเว้นช่วงบ้าง ก็สามารถเข้าใจสิ่ งที่พดู ได้ แต่พดู ได้ชา้ กว่าเจ้าของภาษา เดียวกับเจ้าของภาษา
388

5. ความพยายามใน ใช้ความพยายามใน ใช้ความพยายามใน ใช้ความพยายามที่จะพูดให้ มีความพยายามอย่างจริ งจังที่ ใช้ความพยายามมากเป็ นพิเศษที่ ใช้ความพยายามในการพูดอย่างสู ง มี

389

การสื่ อสาร (Effort to การสื่ อสารน้อย การพูดบ้างแต่ไม่ ผูฟ้ ังเข้าใจ โดยพยายามพูด จะพูดให้ผฟู้ ังเข้าใจ ใช้ความ จะพูดให้ผฟู้ ังเข้าใจ สามารถ ความกระตือรื อร้นเป็ นพิเศษในการที่
communicate) และไม่สนใจว่าผู้ พยายามมากนักใน เสริ มเติมประโยคบ้าง และ พยายามอย่างมากที่จะพูดเสริ ม แสดงออกถึงความพยายามอย่าง จะพูดให้ผฟู้ ังเข้าใจในสิ่ งที่ตนพูดอย่าง
ฟังจะเข้าใจในสิ่ งที่ การที่จะพูดให้ผฟู้ ัง ใช้ภาษาท่าทางเข้าช่วยบ้าง เพิ่มเติมเพื่อความเข้าใจที่ สูง ทั้งน้ำเสี ยง คำพูด กิริยาท่าทาง แจ่มแจ้ง มีการแสดงการใช้ภาษาและ
ตนพูดหรื อไม่ เข้าใจ ในการทำความเข้าใจ ชัดเจนยิง่ ขึ้นและมีการใช้ภาษา เพื่อช่วยให้ผฟู้ ังเข้าใจในสิ่ งที่ตน ท่าทางในการพูดรวมทั้งใช้น้ำเสี ยงใน
ท่าทางประกอบการพูด พูดโดยเสริ มเพิ่มเติมรายละเอียด การพูด ได้อย่างเหมาะสมถูกต้องตาม
กาลเทศะ

หมายเหตุ : พัฒนาจาก Bartz, Walter H. (1979) และ Finocchiaro, M. และ Sako, S.

บันทึกหลังการจัดการเรียนรู ้

ชั่วโมงที่ วัน - เวลา สาระการเรียนรู้ กระบวนการจัดการเรียนรู้ สื่ อประกอบการจัดการเรียนรู้ การวัดประเมินผล ข้ อปรับปรุง

388
389