Professional Documents
Culture Documents
Sketch 2
Sketch 2
Sketch Part 2!
http://www.candymag.com/teentalk/index.php?topic=147041.0
Chapters:
1l2l3l4l5l6l7l8l9l10l11l12l13l14l15l16l17l17.5l18l19l20l21l2 2l23l24l25lFinalel
-0-0-0-
Sabay naming hinarap ang kamatayan...
-0-0-0-
Malamig at madilim. Nanakit pa ang buong katawan ko. Patay na ba talaga ako?
Sinubukan kong imulat ang aking mga mata. Nasilaw ako sa ilaw at puting pintura ng
kisame. Teka, asan ba ako?
"Denise? Anak? Buti at nagkamalay ka na! 3 araw ka ng walang malay! Salamat sa
Diyos at nagising ka na!"Si Mama yun. Andun din ang tatlo kong kuya.
Buhay ako! Pero si...
"Ma, si Xylan?"
Tumungo lang si Mama at umiling, alam ko na agad ang ibig sabihin nun.
"Xylan, mangyari man yun, hindi pa din kita iiwan..."
Ipagpatawad mo, kung hindi ko natupad ang pangakong yun.
-0-0-0-
Matapos ang 1 taon, tuluyan ko ng iniwan ang imahe ko bilang ang boyish na si
Denise. Napagisip-isip ko na kolehiyala na ako, hindi na naayon kung ganun pa ako
pumorma at kumilos. At higit sa lahat, galit ako sa Denise na yun. Ang Denise na
hindi tumupad sa pangako nilang dalawa ni Xylan. Wala akong ibang masisi sa
pagkawala nya kundi siya lang.
Huling hiling nya na idonate ang kanyang kamay kung sino man ang nangangailangan.
Si Diana na nagasikaso nun. AKo na kasi nagasikaso ng panlibing nya. Gusto ko sana
makilala ang taong nakatanggap ng kamay nya ngunit hindi na ako nagkaroon pa ng
oras para gawin yun.
Napansin ni Mama na maraming ala-alang dala ang lugar namin at dahil nakapagipon-
ipon na din si Papa, napagdesisyunang lumipat na kami ng lugar at ganun na din ang
aking eskwelahan. Hindi na ako sa Central East University magaaral kundi sa St.
Anthony's College Of Architecture and Fine Arts. Naiwan sila Brix at Collins sa
Central East University pero nangako naman kami sa isa't isa na magkikita paminsan-
minsan.
Ano na nga ba ang bagong Denise? Eto,nagpupumilit magpalda at maghigh heels.
Gustuhin man maglaro ng dota o basketball kasama ang barkada, mas pinipiling
tumambay na lang sa bahay. Nagaaral na din magmake-up. Ewan ko ba, ayoko lang
talagang makita ang dating Denise. Ayoko na talaga.
ZAR!!!!
-0-0-0-
So ang saya talaga diba? SIno pa ang mas sweswerte sa akin? Magcocommute ako
papunta sa pagkalayo-layo naming bahay ng ganito ako kalagkit.
Pagkalabas ng office, nagsimangutan na agad kaming dalawa ni Zar.
"Oh Great, 3 days maglilinis ng classrooms kasama ang maarteng babaeng ito!"
Pikon na pikon na talaga ako sa pagtawag nya sa akin ng maarte ha!
"Alam mo, hindi sana mangyayari to kung hindi mo inumpisahan! at bakit ba sinasabi
mong maarte ako? in what way aber?"
Tumingin sa akin ng malalim si Zar at sinabing,
"Kunwari ka pang di mo alam? I know types like you and I really don't get it. I
dont get you girls and your taglish-speaking, heavy make-up wearing, loud laughing,
hair-tossing, hip-swaying, gossip-sharing, higheels-wearing, non-stop flirting and
trying hard nature at all. I don't understand the benefits that you're having pag
doble-doble ang boyfriends nyo. This collect and select EVERYONE stuff? Trying to
be someone that you're not just to get the boys. Where's the fun in that huh?"
Aba, teka nga muna..
"Let me tell you this, dahil lang nakita mo akong nakamake-up at nakahigheels
doesnt mean na ako na yun type of girl na iniisip mo! Don't jump into conclusions
pwede? Di mo pa ako kilala so huwag mo ako basta-bastang husgahan! And so are the
other girls out there, sa isang girl, there's more behind a girl's make-up and
clothing. Sana yun ang tignan mo at hindi ang superficial features nila. Sana
maintindihan mo ang nature namin mga girls diba?"
Edi natahimik sya. Napagtanto-tanto nya siguro ang mga sinabi ko.
"Sige, ipagtanggol mo mga katulad mo. Basta alam ko, pare-pareho kayong mga babae!
Maintindihan? Bakit kami ba naiintindihan nyo? Yun mga trip ba namin, naiintindihan
nyo? Hindi diba?"
Natahimik ako saglit at sumagot..
"Honestly, oo. Naiintindihan ko.."
Nagulat si Zar sa sagot ko.
"I understand kung bakit mas mabilis kayo magshopping kesa sa amin at di nyo trip
magtagal sa isang store coz before palang kayo magshopping, nadecide nyo na ang
bibilhin nyo. I understand kung bakit gumagastos kayo ng daan-daan sa paglalaro ng
computer games, dahil dun kayo nalilibang at nakakapagubos ng oras. I understand
kung bakit trip nyo pagpawisan sa basketball at kahit talo, masaya pa din coz you
guys enjoy the spirit of teamwork and sportsmanship. Naiintindihan ko yun lahat.."
Natahimik si Zar. Napaisip sa sinabi ko, pano nga ba naintindihan yun ng isang
tulad ko? Kung nakilala nya lang ako 2 years ago..
"Wag ka nga magkunwari..Ang plastic..Yan, isa pa sa mga ugali nyo..Kunwari
naiintindihan pero hindi..Kunwari hindi galit, pero galit na..Lahat ng kabaliktaran
ng nararamdaman nyo yun ang pinapakita nyo."
WOAH! Like, awat muna boy! Kanina ko pa napapansin, Sa pananalita mo...
Don't tell me...
"WOMAN HATER ka no?!"
Di nakapagsalita si Zar. Nacorner ko na ata.
"Haha! Buking ka na! Bakit? Niloko ka ba ng ex-gf mo? Let me guess, dalawa kayong
pinagsabay ano? Tapos di nya din matanggap yun mga trip mo! Tapos-"
*BLAG!*
"TAMA NA!!!!"
Sumuntok ng malakas si Zar. Hindi sa akin kundi sa pader. Pero one inch na lang ang
layo ng kamao nya mula sa mukha ko. Grabe, napasandal ako sa pader. Napasobra ata
ang sinabi ko ah!
"Tama na ang walang kwentang usapan na ito. Kahit anong sabihin mo, hindi magbabago
ang pagtingin ko sa mga babae. Lalo na sa mga tulad mo. Wala kang alam kaya hindi
mo ako maiintindihan."
Naglakad na palayo si Zar. Nakayuko lang sya at mukhang napapaisip pa din.
"Edi ipaalam mo ng maintindihan ko! Iintindihin ko ano man yun! Promise!"
Lumingon si Zar at NGUMITI?
"Haha! Isang babae pakikinggan ang side ng lalake? Akala ko ba gusto nyo kayo lang
ang pinakikinggan? Unti-unti mo ng nakukuha respeto ko Miss?"
"Denise Buendia pare!" Nyak. Too boyish ng sagot ko.
"Ano?!" Ayun, buti na lang at di nya masyadong narinig.
"Denise Buendia po!" Ayan, edi mas pagirl. Haha.
"Denise? Siguro...Dati kang lalake no? No, I mean, boyish ka dati?"
Nyay! Mukhang mabubuking na ata ako ha! Dahil sa pinagsasabi ko, he can really see
through me na!
"Duhhhh! Ok ka lang? Haller! Hindi kayaaa!"
"Sheesh..Binabawi ko na sinabi ko. With that awful lingo of yours, you can never
earn my respect!"
"AF IF! LAMUNIN MO YANG RESPECT MONG YAN! DI KO KAILANGAN NYAN!"
Biglang bumukas ang pintuan ng Dean's Office.
"Gusto nyo bang gawin kong 1 linggo ang paglilinis nyo ng rooms? Kung LQ kayo, wag
kayo magaway sa tapat ng office ko! Feeling nyo sa mga sarili nyo? Artista?
Publicized lahat ng gagawin? Pati away at LAMBINGAN ipapakita at ipaparinig pa sa
lahat?!"
LAMBINGAN?! OMG. Naalala ko nanaman yun bwiset na insidente kanina!
"HINDI KAMI LQ! AT LALONG WALA KAMING RELASYON!!!"
"Kita nyo na, pati break-up nyo,ipapaalam nyo pa sa akin!"
Kung di lang ito Dean, nauppercut ko na talaga ito!
Ayaw na namin makipagargumento dahil ipagpipilitan parin talaga ng Dean namin na
may relasyon kami. Mas nakakabuti kung aalis na kami.
Paglabas ng school, wala kaming imik pareho. Magkaibang daan kami. So naghiwalay
agad kami sa tapat ng school.
Bigla akong napalingon. Naku, pag ito lumingon din sasabihan ko sya ng,
"INGAT!"
Woah, sya din? Hmmm..Maybe he's not really a mean guy after all..
"INGAT SILA SAYO! Delikado kapag sablay suntok mo e! Hahaha!" Tumakbo na papunta sa
kabilang kanto si Zariel.
Nako, MAYBE NOT. Tss.
-0-0-0-
"Haha! Malas mo rin no? May balat ka ata sa pwet huh Denise? Lagi ka na lang
nafifirst-day HIGH! As in highlight ka ng buong eskwelahan kapag first day mo!
Haha!"
As usual, si Kuya Denver nangiinis nanaman. Halos sabay kaming nakauwi. Buti pa
sya, isang pedicab lang papuntang University nya. Ako naman, Jeep,LRT,MRT tapos
jeep ulit. Hassle talaga. Lalo na kung uuwi ako lagi na parang dough ng tinapay.
"Alam ko na solusyon dyan sa problema mo Denise!" Sabi ni Mama habang nilalagay ang
ulam namin na sinigang sa hapagkainan.
"Kung sasabihin nyo po na patikimin ko na ng SUPER ULTRA ELECTRO MAGNETIC PUNCH ko,
Wag na kayo magsayang ng laway, di ko na po ugali makipagbasag ulo." Dinistribute
ko ang kutsara at tinidor sa plato naming tatlo.
"Ows? Di nga? Ikaw pa, lahat dinadaan mo sa kamao mo. Haha! If I know, baka
nasuntok mo na yun kanina kaso SUMABLAY lang.."
OO. Sobrang sablay kaya...
*insert image of Zariel and Denise kissing here*
WAAAAAAAAAA! Ayoko na maalala!
"Baka gasgas na yang SUPER ULTRA ELECTRO MAGNETIC PUNCH mo. Naalala mo bang huli
mong nagamit yan kay Xylan? Haha-"
*AHEM* "Anak, hindi yun. I mean, napapansin kong nahihirapan ka na sa 2 oras mong
biyahe. Kung ikuha kaya kita ng dorm?"
Nagkaroon ng kakaibang sparkle ang mata ko. Dorm ba kamo? YAHOOOOO!
"Dun ka sa dorm ng Kuya Dexter mo. Tutal magkatabi lang school nyo. Pwede kayo
magsabay ng pagpasok minsan. Diba?" Nilagyan ng yelo ni Mama ang baso nya at saka
nilagyan ng Pepsi.
"Oo Ma! tama! tama! Yeheyyy!" Inabot ko kay Mama ang baso ko at pinalagyan ko din
ng pepsi.
"Aw! Daya naman! bakit ako ma, hindi pwede magdorm?!" Sabi ni Kuya Denver habang
ngumunguya at sinundan pa ng isang pagsubo.
"Kung pumili ka ng malayo-layong eskwelahan, sana magdodorm ka din!"
Nun lumipat kami dito, nagiisa lang ang college na co-ed na nagooffer ng
Conservatory Of Music. Ewan ko ba kay Kuya Denver, napakaarte. Hindi nya daw kayang
magaral kapag exclusive ang school. Baka maging bading pa daw sya pag sa exclusive
sya nagaral. Ang sabihin nya, di nya kayang magaral ng WALANG CHICKS!
Si Kuya Dexter naman, hindi talaga carry bumiyahe ng matagal sa dami ng
pinagaaralan. Law kasi ang kinukuha nya. Haha. Aakalain mo ba na ang dating
basagulero ng CSDA ay maglalawyer?!
Halong boys and girls ang dorm. Bihira ito sa isang dorm. Kadalasan kasi, either
all-boys or all-girls lang ang isang dorm.
Napagdesisyunan ni Mama at Papa na ipasok ako sa dorm nila Kuya Dexter. Sobrang
excited na talaga ako!!! Kinabukasan, nakausap nya na agad yun landlady at
nakapaglipat na ako agad!
Gabi na kami nakarating sa dorm. Mga 10pm na yun. Buti at gising pa si Kuya Dex at
tinulungan nya ako sa paghahakot ng gamit.
"Balita ko, suspended ka for one day at 3 araw ka maglilinis ng classrooms a? Not
bad for a newcomer huh?"
Sabi ni Kuya Dexter habang tinutulungan ako maglipat ng gamit sa kwarto ko.
"HMP! Di ko kasalanan yun no..Bwiset kasi mga lalaki sa amin, lakas mang trip ng
mga babae! Grrrr!"
"Teka, babae ka pala?"
"KUYAAA!" Handa na akong ihagis sa kanya ang 100lbs kong maleta.
"Joke lang! Di ka mabiro e.."Nilagay ni Kuya sa ulo ko yun red and black na cap na
suot ko lagi nung highschool! How did it get here?! Ang alam ko, nasa baul na lahat
ng cap na sinusuot ko. Di ko matanggal dahil madami akong dala. Mamaya ko na lang
tatangalin.
Pagkapasok ng lahat ng gamit, kinausap ni Kuya ang mga kasama ko sa kwarto at
pinakilala sa akin.
"Yan si Lhian, nagaaral sa FWU. Nursing ang kinukuha. katext ko yan magdamag. Cute
ng dimples nya no?"
"Hi!" Halatang namula si Lhian sa sinabi ni Kuya Dex. Mahaba ang hair nya. Simple
lang sya pero maganda lalo na dahil sa dimples nya.
"Si Karisse, the gimikera. Tourism student sa SSC. Lagi ko yan nililibre ng kwek
kwek sa labas. Ganda kasi ng voice nya e. Kainlove!"
Matangkad naman si Karisse. Nakarollers ang buhok nya at nagmamakeup sya nun mga
oras na yun. Obvious na nagreready sya for another gimik.
"Si Dexdex ko talaga! Lakas mambola!" Binaling nya ang tingin nya sa akin. "Hello
Sis!"
"Chloe! Sya pinakabata dito. Freshman sya sa Holy Spirit University. Sarap magluto
yan! HRM student ba naman e!"
Mukhang shy-type naman si Chloe. Halatang bata pa dahil nakapigtails pa at
napakasimple ng hitsura.
Napatawa na lang si Chloe at ngumiti sa akin. "Hi po.."
"At ang huli, si Ms. Sunget, Marilyn. Schoolmate ko at Psych student sa PMU. Dalas
ako sungitan pero di makatiis ng isang araw na hindi ako makatext!"
Nakasalamin at nakataas ang buhok. Mapagkakamalan mo syang nerd pero lakas ng
appeal nya. Maganda pa din. Mukhang sya ang pinakaate sa kanilang lahat.
"Shut up Dex. Feelingero ka talaga kahit kailan."
OBVIOUSLY, MY BROTHER IS HITTING ON ALMOST EVERY GIRL IN THIS DORMITORY. Asus,
akala mo puro aral ang inaatupag,,Nambabae din pala..Di na natanggal ang pagiging
chickboy ng kuya ko! Grabe!
"My Lil bro este sis pala! Denise! Alagaan nyo! Wag nyo tatabihan sa pagtulog yan
dahil nanununtok yan!
Tinignan ko ng masama si Kuya. Minsan lang naman kasi yun mangyari kapag nanaginip
ako ng masama!
Tapos pag natatakot yan, lilipat yan sa kama nyo..Tapos kahit sobrang init,
yayakapin kayo at-
KUYA! Sinara ko ang kamao ko at tinapat sa mukha nya.
Lumayo na agad si Kuya at lumabas ng kwarto. Sumilip sya saglit at sinabing,
Wag kayo magkakamaling awayin yan kung ayaw nyo matikman ang, SUPER ULTRA ELECTRO
MAGNETIC PUNCH nyan! Haha! Bye Girls!
YAH! Hinagis ko yun unan ko kay Kuya kaso di na umabot, nakatakas sya agad.
Cool talaga ng Kuya mo! Kaya daming nagkakacrush sa kanya dito sa dorm e!
Inumpisahan na tanggalin ni Karisse ang rollers nya sa buhok.
Cool? Duh! Mukhang lahat kayo ay napasailalim na sa charms nya!
Sino ba naman kasi di maiinlove kay Kuya Dex, may itsura na, may utak pa. Kung
forte ni Kuya Dave ang sports at ang kay Kuya Denver naman ay music, walang tatalo
sa IQ ni Kuya Dex. Dapat sya ang Valedictorian ng batch nya sa CSDA.Kaso, sa dami
ng violations nya,hindi sya nakapasok sa honor roll. At okay lang sa kanya yun ha?
I remember him saying,
Never let yourself look better than anyone. It is enough to know that you are
better than anyone
Haha. Kaya girls cant really help but fall for him.
Pero hanggang crush na lang kami, kasi, kay Ate Marilyn na yang Kuya mo! Ewan ko ba
dyan kay Ate Marilyn, pakipot pa..
Haha! Sinasabi ko na nga ba e, itong mga tulad ni Marilyn ang type ni Kuya! Mga
matured at conservative type ang mga nililigawan nun e!
Sasagutin ko sya if I could see him flirting no one just for one day! Sabi ni
Marilyn na hindi mapuknat sa libro na binabasa.
Friendly lang yun si Kuya! Pero stick to one yun! 2 palang nagiging girlfriend nun
no!
Nice, dagdag info yan ha! Anyway, alam mo bang ikaw ang bukang bibig ng Kuya mo
samin? Yun nakickout ka daw nun highschool at trinansfer sa isang kacocoed lang na
school. Tapos yun uuwi ka na puro blackeye! Natatalo mo daw sya lagi sa pc games!
Akala nya nga daw, lalaki ka daw na tomboy! Haha!
Si Kuya naman!
Pero sa itsura mo, parang hindi ikaw ang Denise na kwinekwento sa amin ng Kuya mo.
Syempre, ano ka ba, kolehiyala na sya, di na bagay sa kanya kung aasta pa din syang
parang lalake diba?
Ngumiti na lang ako. At lumapit sa bag ko.
Teka lang ha, maliligo muna ako. Sobrang init kasi. Kwentuhan ulit tayo mamaya ha?
Kinuha ko ang sabon,shampoo,conditioner at twalya sa bagpack ko at binitbit palabas
ng pinigilan ako ni Lhian.
O magdala ka na ng flashlight at baka makaistorbo ka pa ng ibang natutulog pag
binuksan mo yun ilaw sa hall.Hinagis ni Lhian sa akin ang Hello Kitty nyang
flashlight.
Madilim na sa corridor at medyo tahimik sa ibang kwarto. Dahan-dahan akong naglakad
papunta sa comfort room ng may humawak sa balikat ko. Amoy alak siya. Obviously,
lalake. Nako! Alam ko na balak nito,kaya hindi na ako nagdalawang isip pa..
YAAAAAAAAH!
Hinila ko ang kamay nya at hinagis sa floor. BWAHAHA! Hindi pa din kumukupas ang
galling ko sa Judo! Ayos!
Tinapat ko ang flashlight sa mukha ng salarin na nawalan na ng malay.
Teka.
"ZARIEL?!"
-0-0-0-
"Za-Zariel?" Nanginginig ang boses ko. Tinapat ko ang flashlight sa mukha nya. Naku
po! Sya nga ito!
"A-aray..."
Nako, ano ng gagawin ko. I can't leave him here. Alam ko na, ihihiga ko na lang sya
sa couch sa lobby. Hindi ko naman kasi alam kung saan ang kwarto nya.
Grabeng hirap ang dinanas ko sa pagdala kay Zariel sa lobby. Dahil tumalsik ang
flashlight ko at di ko naman pwedeng buksan ang ilaw, habang dala-dala ko sya sa
isang kamay, pinangkakapa ko naman yung kabilang kamay ko. Grabe, ginagawa ko ito
sa kabila ng lahat ng pinagagawa nya saken!
"HAY SALAMAT! O sya, matulog ka na dyan. Nako, di mo talaga maalis ang paginom sa
mga college boys."
Bumalik ako sa paliguan at inumpisahan ko ng maligo. Dun ko lang napagtanto-tanto
ang lahat.
KADORMATE KO SI ZARIEL! Napakamalas ko diba? And on top of that, maaring
narecognize nya na ako ang naghagis sa kanya kanina! I am soooo dead!
Magulo ang utak ko nun gabing yun. Sigurado akong di matatahimik ang buhay ko with
Zariel around. I can't transfer to any dorm either kasi nakapagfullpayment na si
Mama dito.
Oh well, itulog ko na lang ito.
-0-0-0-
Kinabukasan ginising ako ni Karisse. Wala na si Ate Marilyn,Chloe at Lhian sa room.
Pumasok na ata.
"Girl, late ka na ata? Pasensya na, ngayon lang din ako nagising, 5:00 am na kasi
ako nakauwi galing Libis.."
Nanlaki ang naniningkit kong mata. Patay! Anong gagawin ko! Teka, wala ng ligo-
ligo! Hilamos,toothbrush at bihis na lang!
Agad akong nagbihis ng uniform ko. Nagflatshoes muna ako dahil nasira nga ang
higheels ko. Dumeretso ako sa banyo para maghilamos at magtoothbrush. Bababa na
sana ako ng may nalimutan akong ilagay sa bag ko. Bumalik ako sa kwarto at nakita
ko si Lhian dun, may dalang kung anong inumin para kay Karisse.
"O? Bakit nakauniform ka? May pasok kayo ng linggo?"
Napakamot ako sa ulo. Oo nga no!
"Ay sis, sorry..Linggo nga pala..Sensya na, may hangover pa ako.." Sabay inom sa
binigay na inumin ni Lhian.
"Nako, pagpasensyahan mo na itong si Karisse! Naging biktima na din ako ng late-ka-
na-pero-linggo-pala syndrome nyan nung bago ako dito! Eto nga at dinalhan ko sya ng
inumin para mawala ang hangover nya.."
Woah. Okay. Okay lang. Atleast hindi ako late dahil wala naman palang pasok.
Anyway, dahil gising na naman ako, bumaba ako para kumain ng almusal. Pero halfway
palang ako sa hagdan, tumigil na agad ako dahil narinig ko ang boses ni Zariel.
Nakikipagkwentuhan sa mga kadorm nya.
"Promise pare, naihagis talaga ako nun girl! Flat ako sa floor!"
Nyay, thank God at hindi nya pala alam na ako naghagis sa kanya.
"Pare naman, baka bading yun! Hahaha! Sobrang kalasingan mo na kasi! Tapos sabi mo,
nadala ka pa hanggang lobby? Naku ha.."
"I swear she's a girl..Nakaface to face ko sya.." Mukhang convinced talaga sya na
babae yun naghagis sa kanya kagabi.
"Pero sabi mo, mukha syang boyish right? Nakacap tapos walang make-up?" Naalala nya
pa yun?
"Yeah...Basta pare, i'm curious to know her..Bago lang siguro sya dito?"
"Siguro nga..Kasi halos ata lahat ng babae dito,naterrorize mo na.."
"Alam mo, para kang si Prince Eric finding the mermaid who saved him..."
"Tapos ended up with Ursula! Haha!" Haha! Nice one!
Si Ursula yung masungit daw na landlady sabi ni Kuya. Mahigpit sa curfews at
pagnahuli ka nya, pagmumultahin ka kundi isusumbong ka sa parents mo..
"Puro kayo kalokohan pare..Tara na nga at tumambay muna tayo sa labas..Nakakatamad
dito.."
Whew! That was close..Di nya ako nakilala kagabi. Ayos.
Biglang may kumalabit sakin,nagulat ako at napatalon.
"Ano ka ba, si Karisse lang ito..Bababa ako para magkape..Mukhang takot ka dun sa
Zariel na yun ah..Schoolmates kayo diba?"
"Classmate ko sya sa Algeb ko, ewan ko pa sa iba..Wait, di no? Bakit ako matatakot
sa tulad nya?"
Biglang naging seryoso ang tono ng boses ni Karisse.
"Well, terror sya sa lahat ng girls dito..Kabaliktaran sya ng Kuya mo..Halos lahat
ng girls dito, pinagtritripan..Nakakainis sya, ewan ko kung bakit ganyan ugali
nyan..Pati si Ursula, hindi nakatakas sa kalokohan nya..Sayang, he's good looking
pa naman.."
"Yeah, I know..Naku, kung alam mo lang ang ginawa nyan sakin nun first day of class
namin..Nakakabadtrip talaga.."
Tuloy-tuloy ang kwentuhan namin hanggang sa matapos kami magbreakfast. Dati daw,
pinagpalit ni Zariel yun sign ng ladies at men's room..Ang dami daw napahiyang
girls..Tapos pag alam nyang may mageexam sa mga girls, magpapatugtog sya ng sobrang
lakas..Nun may girl na sobrang arte daw at tinarayan sya, pinasok nya ang kwarto
nito at pinaltan ng elmer's glue ang lotion nya. Umalis ng di oras yun girl sa dorm
dahil sa ginawa nyang ito.
Madami pang nakwento si Karisse tungkol sa mga kalokohan ni Zariel hanggang
pagakyat namin. Kinabahan na talaga ako, tatagal kaya ako sa dorm kasama ang
lalakeng ito?
"Basta, wag ka lang magpapakita ng kaartehan dun kundi, pagtritripan ka nun ng
todo.."
Binuksan ko ang malaki kong maleta para maghalungkat ng damit ng napansin kong
LAHAT NG DAMIT KO AY YUNG DAMIT KO NUNG HIGHSCHOOL PA AKO!
Nasan na yun spaghetti straps? tube? mini skirts? bakit puro tshirts,caps at tees
ang andito?!
Tapos may note na nakalagay,
'Anak, Be yourself..'
Si Mama naman! Nakakainis! Gusto ko ng umiyak nun..Hindi nya kasi ako
naiintindihan..Nakakabadtrip talaga!
"Woah, who's this cute guy? Your boyfriend?"
Napalingon ako kay Karisse, hawak nya yun picture frame na may picture namin ni
Xylan.
THIS IS JUST TOO MUCH! NAIINIS TALAGA AKO KAY MAMA! BAKIT KAILANGAN NYA PANG
PAKIALAMAN LAHAT NG GAMIT KO!
"Ha...Wala yan..Ex ko..Patay na.." Binalik ko lahat ng nagkalat na damit sa maleta
ko.
"Oh, sorry about that Denise.."
"Okay lang yun.."
Pero sa totoo lang, hindi okay. Nagpalit agad ako ng damit at bumaba papunta sa
lobby. Eto nanaman ako, suot ang cap,loose tshirt at shorts ko. Back with the old
Denise. Ang Denise na ayaw ko ng balikan..
Lumabas ako ng dorm para magpahangin. Nakita ko yun basketball court na katapat ng
dorm namin! Natutukso ako maglaro, pero hindi. Manonood na lang ako.
tumawid ako at pumasok sa basketball court. Akalain mong si Kuya Dex pala ang
naglalaro kasama mga kadormates nya!
"O, how's your first night sa dorm? Hindi mo ba pwinerhisyo mga kadormates mo?"
"Chicks?" Tanong nun kadormate nya na nagpupunas ng pawis.
"Nah, she's my only sis! Denise!" Hinagis ni Kuya sa akin yun bola. Nasalo ko
naman. "Haha. Kung ibang babae ka, nadala ka na siguro nun bola. Mga tsong,
basketball is definitely my sister's game. Would you believe na mas madalas nya ako
talunin dito?"
Mukhang namangha ang mga kadormates ni Kuya. Parang ayaw nilang maniwala. Ako
naman, nahihiya. Si Kuya naman kasi, kinelangan pa banggitin yun.
"You must be kidding Dex.."
"Denise, pakitaan-"
"NO WAY KUYA. You know that basketball is NO LONGER my game. Siguro limot ko na
ngayon pati pagdribble.."
"Onga naman, highschool days pa ata nun naglalaro sya ng basketball..Maybe she's
into something else na ngayon..Syempre, dalaga na sya.."
"Ipapahiya mo ba Kuya mo?"
HAY NAKO! LIKE I HAVE A CHOICE?!
"Okay. Isang beses lang ito Kuya. ISANG BESES LANG." Striness ko talaga yun words
na 'isang beses' dahil ayoko na talagang maglaro ulit. Hinagis ko papunta sa mga
kadormates ni Kuya yun bola.
Sinimulan na namin ang laro. Mukhang kampante masyado ang mga lalakeng ito. Binalik
sakin yun bola. Hindi pa mahigpit ang pagbabantay sakin.
Takbo agad ako at nilampasan silang lahat at saka nag 3 point shoot. Napanganga
silang lahat. Hindi nila akalaing aabot yun bola sa basket dahil malayo ako sa
basket.
Humigpit ang depensa. Ano? Edi natakot agad kayong lahat!
Hinarangan ako nun pinakamatangkad sa kanila. Nagkunwari akong mag 3-3point shoot
ulit,
As expected, tumalon sya para harangin ang bola.
Too bad, fake yun. Binounce ko yun bola para dumaan sa ilalim nya at saka kinuha
ulit. Lumapit ako sa basket at naglay-up. SHOOT! YEAH!
Lalong uminit ang laban. Parang mas tinuunan nila ng pansin yun depensa dahil hindi
na nila ako maawat sa pagscoscore.
Tumagal ng mga 15 minutes ang laro. 18-26.
Nakipagappear ako sa mga kadormates ni Kuya. Ayaw man nila aminin, masakit para sa
kanila na matalo lang ng isang babae.
"I told you guys..Hindi basta-basta ang kapatid ko.."
Ngumiti ako. Then I suddenly realized,
'Basketball is STILL my game.'
"AYUN SYA!" Napalingon ako. Mukhang boses ni Zariel yun a!
Si Zariel nga! Patawid ang buong barkada nya sa court! OMG! I can't let him see me!
"Pare, sila Zar un ah.."
Nataranta na ako. Patakbo na ako pero sinabihan ko muna si Kuya.
"Kuya! Kuya! Please act like you don't know me! Kunwari di kita kapatid! Basta!
Taga malayong lugar kamo ako! Napadayo lang dito! Ha! Promise? Promise?"
"Okay! Okay!" Mukhang pati si Kuya nataranta na dahil sa akin at hindi na nagtanong
pa!
Tumakbo na ako palayo ng court. Hindi na ako lumingon. Dere-deretso hanggang sa
mapagod.
Nun napansin kong nakalayo-layo na ako, umupo ako sa bench at naghabol ng hininga,
saka napaisip.
Paano ko masosolusyonan ang isang problema na tulad ni Zar?
Then suddenly, I had an idea...
Para maiwasan na mapagtripan ni Zariel,
I HAVE TO PRETEND TO BE THE OLD DENISE!
Parang akong isang superhero at si Zariel ang super villain na di dapat makaalam ng
identity ko! Medyo aloof dapat ako sa kanya pagdating sa dorm!
Tama, sasabihin ko na sa mga kadormates ko at kila Kuya ang plano ko!
Naisipan ko ng bumalik sa dorm. Wish ko lang wala sila Zariel kundi, patay ako!
Nakita ko si Ursula na nakaupo malapit sa entrance ng dorm. Nakataas pa ang
dalawang paa sa desk nya. Andun din sa desk yun logbook namin.
Dapat ibahin ko pirma ko, yun tipong di mababasa. So pumirma ako ng kakaiba dun sa
logbook.
"Kapatid ka ni Dexter hindi ba? Ano ulit pangalan mo?" Tanong ni Ursula sabay higop
sa kape.
"De-De-ricka po!" Oh yeah, nice name huh?
"Ah okay. Wag kang sakit ng ulo dito tulad ng Kuya mo ha!"
"Opo! Opo!" At saka nagmadaling umakyat ng kwarto.
Nakausap ko na ang buong dormates ko. Ganun din sila Kuya. Umoo naman sila. Hindi
rin kasi basta-bastang course ang Architecture no. Alam kong hindi ako
makakapagaral ng maayos kapag nalaman ni Zariel na dito ako nagdodorm dahil hindi
nya ako patatahimikin.
Simula ngayon, si Denise at Dericka ay iisa! KUmbaga, si Darna at Narda ay iisa
din! Okay, enough with the superhero feeling.
-0-0-0-
Kinabukasan, okay na okay ang araw ko. Puro major subjects, at dahil industrial
design si Zariel, obviously, di ko sya magiging classmate ngayon.
Mahirap ang buhay ireg, wala akong permanenteng kaibigan yun agad naisip ko. Pero
nagulat ako nun makita ko ulit sa Archi3 class ko yun lalake na nagayosng takong ko
nun isang araw!
Umupo sya sa dulo at isolated sa ibang tao. Mukhang introvert sya ah. Pero naglakas
loob ako lapitan sya at kaibiganin.
"Hi! Nalimutan ko magthank you last time. Thanks ha?"
Matagal bago sya sumagot.
"Wala yun.." Sabi nya ng hindi man lang ako tinitignan. Busy sya sa pagdradrawing
ng isang anime character. Si Ran Fujimiya ng Weiss Kreuz. Ang galing, naalala ko
pa, 1st year highschool ako nun huli ko itong napanood.
"Uhmmm...Archi din course mo?"
"Uhuh.." Gosh! What a stupid question! May iba pa bang course na kumukuha ng
Archi3?
Matatapos nya na yun drawing. Ang lupit nya sa shading. Kahit ordinary mongol
pencil lang ang gamit nya.
"Alam mo, fave ko din yan si Aya dati! Este si Ran pala! Ang sad dahil all his
life, revenge lang ang laman ng isip nya."
Napatingin sya sa akin. Tapos sinabing,
"Kahit sino naman siguro, kapag harap-harapang sinaktan ang kapatid mo, wala ka ng
ibang iisipin kundi harapin ang taong nanakit sa kanya.."
Woah! Tama ba narinig ko? Like, more than 3 syllables ang sinabi nya?
"Well, sa bagay, sinagasaan ni Reiji Takatori ang walang kamalay-malay na si Aya.
Pero I think, mali pa din yun dahil there's more to life than revenge diba?"
Hinila bigla mula sa drawing pad nun guy yun ginuhit nya. Nakakagulat, akala ko
mapupunit. Sayang. Akin na lang kung pupunitin nya din lang.
"You want it? Sayo na lang..Kung gusto mo.." Inabot nya sakin yun drawing nya.
Woah, mukhang nabasa nya yun nasa isip ko ah!
"Talaga? Thanks ha! Denise nga pala!" Tinanggap ko yun drawing nya at inipit sa
workpad ko.
"Rio."
"Rio? Alam ko mas ginagamit sya as a girl's name diba?"
Binalik nya yun drawing pad nya sa bag nya at tinago na din yun pencil sa bag nya.
"Andyan na yun prof. Baka pagalitan tayo pag nahuli tayong nagkwekwentuhan."
Napatingin ako sa platform, oo nga no! Andun na nga sya!
Ayos yun prof namin. Hindi boring magturo. Akalain mong ang mga numero at linya,
naiiugnay nya pa sa buhay nya. Tawanan lang kami ng tawanan habang nakikinig sa
kanya. Minsan, di ko matiis na tignan si Rio, nakatulala lang sya. Alam mong
nakikinig sya, pero NR palagi. Walang emosyon. It's either yuyuko lang sya o kaya
titingin sa platform. He really reminds me of someone...
Xylan...
After two hours, tapos na ang class. Break na namin. Balak ko sanang sumabay kay
Rio sa pagkain pero pagtingin ko sa kinauupuan nya, wala na sya agad. Tanging papel
na nakataob ang nakita ko. Pinulot ko ito at napansin kong Certificate of
Matriculation pala ito! Siguro si Rio ang nakaiwan nito. Pero pagbasa ko nung
pangalan,
Ronan Charles Vizmonte. Sino naman yun?
Dahil di pa naman lumalabas lahat ng classmates ko, pinagtanong ko kung kanino yun
COM na napulot ko.
"SIno dito si Ronan Charles Vizmonte? May nakakakilala ba sa kanya? Naiwan nya yung
COM nya dito.." Itinaas ko yun COM para makita ng lahat.
Natawa yun babae sa harapan ko at sinabing,
"Edi yun katabi mo kanina! Kausap mo, di mo kilala?"
Nilabas nya ang cellphone nya ang nagsimula magpipindot.
"Pero diba, Rio ang name nya?"
Tumigil muna sya sa pagtetext at sinabing,
"Well, yun ang gusto nyang itawag sa kanya ng mga tao e. Kahit sa testpaper, yun
sinusulat nya kaya minsan napapagalitan sya ng mga prof. Weird diba? Pangbabae
kadalasan ang ganung pangalan..Napapaisip tuloy ang marami na baka bading
sya..Sayang, gwapo pa naman.." Binitbit nya na yun bag at libro nya. "Anyway, ayun.
Si Rio nga ang may-ari ng COM na yan. Balik mo na lang sa kanya..Bye!"
Pinagpatuloy nya ang pagtetext at lumabas ng classroom.
Rio? Ronan Charles? Layo huh?
Lumabas ako ng classroom ng makasalubong ko nanaman si Zariel.
Tumingin sya sa akin at sinabing,
"Pano ba yan, magsasama tayo mamayang gabi..Magkita na lang tayo sa kwarto natin
ha?"
Oh no,did he...did he realized na...kadorm nya ako?!
-0-0-0-
Nanlaki ang mata ko. Oh no. Parang ayoko na ata mabuhay ah..
"Oh, bakit ganyan itsura mo? Nalimutan mo na ata yun sanction natin ah?"
NYAK! Oo nga no! 3 araw ko makakasama ang lokong ito! Grrrrr!
But mas ok yun, dyusko, akala ko buking na ako.
So, pano ba yan? Mamayang gabi na lang ha? Then, he tapped my back tapos he flashed
a smile. Kakaibang ngiti. Alam mo yung, nakakaloko pero you cant help but admire
his charm at the same time? Nako! Anong charm! Ano ba itong mga pinagsasabi ko!
Umalis na sila Zariel at nakasalubong ko naman si Rhea na as usual, malayo ang
tingin at malalim ang iniisip.
"Hi Rhea! Break mo?"
Inayos ni Rhea ang pagkakalagay ng salamin nya at saka sinabing,
"Uhuh.." Hay, isa pa tong mala-Rio sumagot!
"Sabay tayo maglunch! Okay lang? Or kumain ka na?"
"Sige." Okay, another one liner.
Hinawakan ko ang kamay nya at biglang...
Nanlamig ako..Kakaiba ang naramdaman ko..Para bang hindi si Rhea ang hinawakan ko
nun mga oras na yun..Iba talaga..
"O? Bakit natigilan ka?"
"Ha? Ah! Wala! Tara! Tara!"
Habang nasa canteen, patuloy kong pinagmasdan si Rhea. Hindi ko kasi maintindihan
kung bakit sya hilig pagtripan nila Zariel. At bakit di na sya lumipat ng section
para tigilan na sya ng mga ito? Teka, ano kayang tinatawanan ng mga taong ito sa
likuran ko? Lumingon ako at pinigilan nila yung pagtawa nila. Naiinis ako ng ganito
ha..
Nilapag naming yun tray naming sa mesa at umupo. Gusto ko sana sya tanungin dahil
nacucurious talaga ako, ng biglang may bumatok ng malakas sa ulo ko. Paglingon ko,
si Zariel nanaman! Gagantihan ko sana ng,
Ooops, sabi mo, libre batok! May hinila sya sa likod ko, may nakatape pala na papel
sa likod ko kaya nagtatawanan ang mga tao sa likod ko. Inabot nya sa akin at
pinabasa.
Libreng batok at kiss ^_^
"Zariel!!!!!!" Badtrip! Nakakahiya! Nagtawanan ang buong barkada nya.
Tapos bigla syang lumapit sakin at bumulong,
"Yung kiss, mamaya na lang...Pag tayo na lang dalawa..."
WHAT?! How...How dare him! Nakakainis sya!
Uupakan ko na talaga sana ng pinigilan ulit ako ni Rhea.
"Sige, see yah later!"
Habang kumakain, kabadong-kabado ako..Parang di ko kaya maglinis ng classroom ng si
Zariel lang ang kasama..Wala akong kalaban-laban kapag-
Teka,
Hindi naman ito ang Denise na kilala ko ah,
Kung nung highschool nga, grupo-grupo pang seniors ang napapatumba ko e!
Ay, oo nga pala..
Hindi na ako ang dating Denise...
-0-0-0-
"O, maglampaso ka na, ako magpupunas ng teacher's table.." Nilublob ni Zariel yung
basahan sa balde at hinagis sa akin yun mop.
Aba, ayos. Sakin ang mabigat na gawain. Sumimangot ako at kinuha yung mop.
"O? May reklamo ka? Hindi porket babae ka, hahayaan kita magpacute-cute lang dito!"
Piniga nya yung basang basahan na nilublob nya sa balde.
"Nagreklamo ba ako? Feeling mo saken? Inutil? Kaya ko gawin ito! Kung gusto mo,
umuwi ka na at ako na maglilinis ng lahat ng classrooms! Ano?!" Pataray kong sagot.
Kala nya ha!
"Kaya mo?! Sige nga! Ikaw maglinis ng buong 401! Kahit 401 lang! Pag nagawa mo yun,
ako tatapos ng ibang classrooms! Bawal magpahinga ha?!" Hinagis nya yung basahan
sakin. Muntik na maglanding sa mukha ko kung hindi ko nasalo.
"Sige! Lagyan mo pa ng time limit!"
"15 minutes!" Grabe, di nya na lang ako patayin. Pero kaya ko yan! Hmp!
Inumpisahan ko na punasan yun table. Pero bigla syang umupo sa upuan ng teacher at
ipinatong pa ang paa sa teacher's table! Parang amo ah!
"Ano ba!" Binunggo ko yun kaliwang paa nya.
"Edi bababa na!" Ibinaba nya yun dalwa nyang paa at nasagi nya yung balde. Natapon
ang tubig sa sahig. Nanadya ba sya?!
"Bakit mo sinagi yung balde? Mapapatagal tuloy ako nyan ngayon!"
Sumipol lang sya at naglakad-lakad sa platform. Inapakan nya yung basang sahig!
Nagputik pa sya sa platform!!! Nakakapikon na talaga!
"Why do you hate girls ba talaga?! Hindi ka na nakakatuwa!"
Tinaas lang ni Zariel ang kilay nya. Tumayo at lalabas ata ng classroom. Umiiwas na
sya pag yun ang nagiging tanong ko.
"Alam ko na!!! Bading ka!!"
Napalingon si Zariel.
"What? Pakiulit nga?!"
"Sabi ko, bading ka! BADING! BADING! BADI-"
Lumapit si Zariel ng sobrang lapit sakin nacorner ako sa pader. Tinuon nya yun
dalawang kamay nya sa pader para di ako makatakas. Nakakatakot ang ganito ha!
Nilapit nya pa sakin yung mukha nya, waaa! ayoko talaga ng ganito.
"Bading? Ako? Hindi rin. Naalala mo ba yung ginawa mo sa akin nung una tayong
nagkita? Ang sarap sa pakiramdam nun..."
A-alin? Yun...Yun ba? Yung...nangyari nun sumablay yun suntok ko? OH HINDEEE!
"Gusto kong gawin mo ulit sakin. Sa totoo lang, unang beses pa lang nagawa sa akin
ng babae yun e.."
"YUCKKK! Manyak! Aksidente lang yun! Feeling mo naman! Kay Xylan ko lang gagawin
yun! Ay, hindi rin, kay Gerard Way din pwede pa! O kaya kay Vince Carter! Kay Tobey
Maguire! Pero never sayo!! Sinabi ko na nga ba, sa canteen pa lang kanina! May
hinala na ako!"
Napangiti lang si Zariel at lalo pang lumapit sakin.
Palapit na ng palapit si Zariel, sinara ko na ang kamao ko at balak ko ng gawin yun
SUPER ELECTRO MAGNETIC PUNCH ko ng biglang,
"HAHAHA! You really fell for it? ASA KA PA BOY! Ano ba iniisip mo? Actually, di
naman para sayo yun.."
"It's for a special girl.."
"named..."
"Dericka..."
Onga no? What was I thinking? Bakit nga naman ako ikikiss ni Zariel, hindi naman
ako ang type nyang babae. Si Dericka naman pala ang type nya...
Teka,
"DERICKA?!!!"
�
-0-0-0-
'Hi..Zariel nga pla 2..Pwd b tyo umalis bkas? kng d ka bc..Nko, pasenxa n kng
ngulat kta, msydo ata akng mblis..at bka glt k skn dhl sa ngwa k knina..pro nice
nmn ako e. dnt wori. treat ko 2morow..'
What? He's asking me for a date? Anlabo nya! Kahapon lang, inaway nya ako! Scrinoll
down ko pa at..
'i'll b xpectng u 2morow sa basketball court..txtbk ka kng ok lng dericka? ha? =)'
"Ah okay?"
Dumating na si Zariel. Mukhang wala pa din syang gana.
"Sige, mauna na kami Denise..Salamat ha.."
Tapos bumulong sya sakin,
"I hate you.." Hindi na yun mataas na tono tulad nung kanina, pasweet yung boses
nya..
Sumagot naman ako...
"I hate you too!" Pero parang...
-0-0-0-
Kinabukasan, badtrip ako pagpasok ko. Algeb class nanaman kaya magiging kaklase ko
si Zariel. Ayoko na nga makita ang pagmumukha nun! Sya ang dahilan ng lahat!
Pagbukas ko ng pintuan,
"Good Morning Denise!"
Nilampasan ko lang sya.
"Hey, am I chopped liver? Sabi ko, good morning!"
Ano bang trip nito ngayon at nangungulit ng ganito?
"Edi Good Morning! Masaya ka na?!"
"Masaya talaga! Ang saya ng date namin kahapon! Masarap kasama si Dericka!" What?!
You enjoyed being with that kind of girl?!
Nagbulungan ang buong barkada ni Zar. Hindi ko masyadong naintindihan yun
pinagsasabi nila..
"Kanina lang, sabi nya.."
binulong naman nung isa,
"Tapos ngayon.."
Nilingon ni Zar ang barkada nya at tinitigan ng masama.
"Sobrang bait nya talaga! Lalo akong naiinlo-"
"Okay! And so? Hindi naman ako nagpapakwento tungkol sa date nyo diba?!"
"Okay, PMS lang siguro yan..Iintindihin na muna kita.."
Naalala ko yun ticket. Sheesh! Paano ko kaya ibibigay sa kanya?
Maya-mayay nagstart na yung klase. Balik sa polynomials and binomials. Highschool
stuff. Di ko masyadong inintindi dahil mas mahirap ang problema ko dito kay Zariel.
After ng class, nilapitan ko si Zariel.
Pwede ba tayong magusap? Yung tayong dalawa lang?
Palabas na din ang lahat ng tao sa room natira na lang si Zar at ang barkada nya.
Sinenyasan nya ang barkada nya na lumabas na din.
Yes?
"Ah...Eto nga pala..." Inabot ko yun movie ticket ng nakayuko, "Manood naman tayo
ng sine.." Grabe, nakakahiya talaga itong ginagawa ko!
Is this a da-
Yeah! Friendly date! Alam mo na, friends na tayo diba? At trineat mo ako ng lunch
remember? So treat ko naman ngayon ang movie.. Okay ba sayo?
"Ha? Ah...Okay!" Abot tenga ang ngiti ni Zariel at Kinuha nya agad yung ticket.
"Salamat ha.." Naging speechless si Zar..Hindi nya siguro akalain na gagawin ko
yun..
Sige,kita na lang tayo mamaya. Bye! lumabas na agad ako ng classroom dahil hindi ko
na matiis pa ang ginagawa ko.
Hindi na ulit kami nagkita ni Zar dahil puro major subjects ko na ang sumunod.
Nung tapos na ang klase, nakatanggap ako ng text mula kay Kuya Dex na niyaya ako
pumuntang Moon City, yung theme park ng panggabi na kabubukas lang. Okay ito, para
makapaglibang libang naman dahil masyado na akong nastrestress sa mga pinagagawa
ko.
Nagpalit lang ako sa dorm at paglabas ko, nakaparada na ang kotse ng barkada ni
Kuya. Pumasok ako at tumabi kay Kuya. Kasama din pala si Ate Marilyn at si Karisse!
"Uy! Nabalitaan ko yun tungkol sa Cynthia na yun! Nakakainis sya ha!"
"Ha..Wala yun..Atleast, ligtas na ako sa pagpapanggap na ako si Dericka.."
"Nako, pano na lang kayo ni Papa Zar? Buti na lang at may naisip na paraan-"
Siniko ni Ate Marilyn si Karisse.
"Ha? Ano yun?"
"Wala! Nako, excited na talaga ako!"
Maya-maya, nakarating na kami dun.. Hindi gaano kahaba ang pila. Binayaran ni Kuya
ang entrance ko at sabay-sabay kami pumasok. Pumunta kami sa parang roller coaster
na may babagsakan na tubig..
"O, Denise, dito ka lang ha, may susunduin lang kami na kabarkada namin.."
"Bakit di nyo pa ako isama?"
"Naku, mapapagod ka pa..Dito ka lang..Isave mo na kami ng pila"
O sige, sabi nyo e. Hmmm..Napansin ko lang na parang may di magandang balak sila
kuya. Pero wala naman ako maisip na gagawin nila? Wala naman siguro...Iwan man nila
ako dito, alam ko naman yung pauwi..
Papunta na ako sa pila ng makita ko ang isang batang nadapa. Tinulungan ko sya
tumayo at napansin kong talagang nasaktan sya sa kanyang pagkakadapa pero, wala
naman gasgas o sugat.
WAAAAAAAAAAAAAAHHH!!!
Naku, kawawa naman ito..Bakit naman kasi sya iniwan ng magulang nya dito sa ganito
kacrowded na lugar.
Lumuhod ako at kinausap yung bata. Pinunasan ko ang luha nya.
Wag ka na umiyak, di ka mageenjoy nyan kung iiyak ka lang..
WAAAAAAAAAAHHH! Ang sakit!!! Sinabayan pa ng pagsinghot ang pagluha nya.
Alam ko na, para mawala ang sakit, sumigaw ka lang ng,
Tumayo ako at habang nakaclench ang fist ko, itinaas ko ito at sinabing,
SUPER ULTRA ELECTRO MAGNETIC PUNCH!!!
Pinunasan ng bata ang luha nya at gumaya din sya sakin!
SUPER ULTRA ELECTRO MAGNETIC PUNCH!!!
Maya-mayay ngumiti na sya. Akalain mong epektib yun,
O diba? Parang sinuntok mo palayo yung sakit?
Salamat ate!
Tumakbo na yung bata palayo, nakita na ata nya ang mga kasama nya. Atleast, okay na
sya.
May kumalabit bigla sa likod ko, humarap ako, at nakita ko si Zariel sa harapan ko!
Bakit sya andito? May movie date sila ni Cynthia diba?! Sa sobrang gulat ko at
dahil sobrang lapit ko sa kanya, naout of balance ako at nahulog sa sahig. Flat ako
sa floor. Maluha-luha ako sa sobrang sakit.
O, wag kang iiyak, di tayo mageenjoy nyan..
Sino nagsabi sayo na iiyak ako?!
Matagal kaming tahimik. Nakatitig lang sa akin itong si Zariel. Mukhang tanga ito!
Hindi mo ba sasabihin?
Sabihin alin?
Sinara ni Zariel ang kamao nya at itinaas ito at,
Yung SUPER ULTRA-
SHUT UP!
-0-0-0-
Ang labo mo, bibigyan mo ako ng movie tickets tapos eto pala ang balak mo! Buti
sinabi agad sa akin ng Kuya mo, kung hindi nagmukha akong tanga sa sinehan.
HaAhKasi NakoEto nanaman ako, magiisip ng bagong palusot! Hindi ko naman pwedeng
sabihin na inutusan ako ni Ursula!
Set up lang yun! You think yayain kita manood ng sine?! Para sa inyo talaga ni
Dericka yun! Kaya puntahan mo na sya!
Nakauwi na yun, anong oras na o.. Napatingin ako sa orasan ko, sya nga, 9PM
naPatay, nagantay siguro ng matagal si Cynthia dun!
Di ka ba concerned?
Di naman.. Yun lang ang nasabi nya.
Sama mo!
This was YOUR IDEA. Kunwari pang yayain mo ako sa friendly date na yan tapos iseset
up mo pala ako sa Dericka na yan.. Kita mo yang ugali nyang yan, sya na nga
tinutulungan sya pa etong galit!
E sya naman ang gusto mo makasama diba?!
I expected for YOU. Kasi ikaw ang nangyaya. Kung di ko pa nalaman sa Kuya mo na
dito kayo.. Sinabi ko na nga ba, pakana nila itong lahat.
Nga pala, kilala mo Kuya ko?
Yea, kadorm ko sya..
Pano mo nalaman na Kuya ko sya?
Ha? AhEhSinabi nya! HmmmI smell something fishy ha..
TekaMagbabangayan lang ba tayo magdamag? Tara na at magrides na tayo! Hinawakan ni
Zariel ang kamay ko. At hinila ako papunta sa Loopz.
Paano sila? Hanapin muna natin sila!
Wait, this is our date diba? Bawal istorbo! Ngumiti sya at dumerederetso na sa
paglalakad.
Woah, date namin? Bawal istorbo? Diba 'friendly date' ito, so okay lang na maging
group date ito? At bawal istorbo? Bakit? anlabo nya!
Ang haba ng pila sa Loopz! As expected, ito ang pinakasikat na ride dito! Hanlupit
kasi! Madami talagang loops! Pero nakakatamad lang pumila..
You really want to ride this?
Takot ka?
Hindi ha! Ang haba lang kasi ng pila! Wala pa nga kami sa kalahati!
What do you think about roller coasters?
Huh? Weird ng tanong nya ha?
Hmmm..Di mo kasi maintindihan kung bakit sya pinipilahan ng tao, aabutin ka ng mga
isang oras sa pagpila, tapos mahigit 15 minutes lang yun ride, tapos kadalasan pag
tapos na yun ride, makikita mo yun mga sumakay e either namumutla o nasusuka. Di mo
rin minsan maintindihan if its really worth the wait e.
A lot like love right? Naglakad kami ng onti dahil unti-unti ng gumagalaw ang pila.
Ang tagal mong nagantay na dumating yun, only to find out that it wont last for
that long and in the end, you end up not feeling good..Diba?
Yeah, a lot like me and Xylan.. Shortlived ang kasiyahan namin..And up to now, Im
still hurting because of his loss..But still, why does happy endings exist to other
people?
UhI guess so? Pero yung iba, pansin ko, mukhang enjoy naman sila after the
ride..Sige, iapply mo nga sa love yun..
Huminto saglit si Zariel at saka sinabing,
Its because, they kept their eyes open during the whole ride..
Woah, anong konek?
Scientifically speaking, during extreme motion like this, you need to keep your
eyes open, to stabilize your kinaesthetic and vestibular senses. Using your vision
to stabilize these senses will minimize your nausea. The worst thing you could do
is, shut your eyes.
-0-0-0-
Actually, hindi yung ride ang nagpapakaba sakin kundi ang mga pinagsasabi ni
Zariel. Ang weird kasi nya ngayon!
Im ready to fall for you? Tama ba ang narinig ko? Marami kasing sumisigaw so im not
quite sure..
Natapos na rin yun ride. I didnt bother na ipaulit kay Zariel yun sinabi nya dahil
baka kung ano nanaman ang isipin nya.
Napadaan kami sa carousel. Napatingin si Zariel sa mga batang tuwang tuwa sa
paikot-ikot na mga unicorn na sinasakyan nila. Wag nya sabihin na gusto nya sumakay
dyan?!
Gusto mo sumakay dyan?
Baka ikaw..Im not a person who loves going around in circles..Coz it doesnt get you
anywhere.. Naglakad palayo ng carousel si Zariel.
Iaapply mo nanaman ba yan sa love?
Oo! Galing mo ah! Sinabi ko na eh.
Ayoko lang kasi ng nagpapasikot-sikot pa..If I like someone, di na ako magpapanggap
na gusto makipagkaibigan o magtotorpe-torpehan pa..Ill tell her right away! Parang
yung isang taong kilala ko? Friendly date lang daw ang- Pinutol ko na agad sya dun
dahil alam ko na ang gusto nyang palabasin.
Excuse me! Sabi ko sayo, sinesetup lang kita kay Dericka diba?
Isa pang technique ng mga taong mahilig magpaikot-ikot? PAGIGING DEFENSIVE! Hahaha!
Jeez Kung meron man mas nakakahilo sa carousel o rollercoaster ay itong si Zariel.
Hes full of contradictions!
He hates girls so much, pero deep inside, gentleman pala at sobrang magmahal sa
isang babae.
Mahilig gumawa ng gulo at kalokohan pero malalim din pala!
Gusto nya daw si Dericka tapos sabi nya, hes ready to fall for-
Ano ba Denise! Hindi yun ang sinabi nya! Bakit ka ba nagkakaganyan?
O? Natulala ka dyan? Gutom ka na siguro, tara, kumain muna tayo..
Onga no, gutom lang siguro ang nararamdaman ko..
Pumunta kami ni Zariel papunta sa bilihan ng hotdog. Tatlo ang binili nya! Ang
takaw nya din no?
Umupo kami sa bench malapit sa stall ng mga pagkain.
O, sayo itong isa.. Inabot nya sa akin yun hotdog bun. Aray! Muntik ko na mabitawan
yun hotdog dahil masyado pa itong mainit. Buti na lang at nasalo ni Zariel!
Ilapag mo na muna, mainit pa kasi..
Hindi naman e! Lika, susubuan kita! Tinanggal nya ng bahagya yun wrapper ng hotdog.
Ayoko nga! Nilayo ko yun mukha ko sa hotdog sandwich na pinapakain nya sa akin..
Treat ko ito diba?
Edi babayaran-
DI na ako nakapagsalita dahil sinaksak na sa bibig ko ni Zariel yung hotdog. Lokong
ito!
Hirap sa inyong mga babae, kayo na tinutulungan, kayo pa ang galit at-
Inagaw ko sa kanya yun hotdog at sinaksak ko din sa bibig nya!
Sige, tignan natin kung sino makakaubos ng isang hotdog sa isang subuan lang!
Masuka-suka na ako at hindi makahinga sa pinagagawa naming ni Zariel. Agad akong
uminom ng softdrinks dahil feeling ko may nagbara pa sa lalamunan ko.
Napansin kong pinipigilan tumawa ni Zariel.
Anong tinatawatawa mo dyan?
Para ka kasing lalake kumain..Ikaw kaya ang nakaubos ng dalawang hotdog!
Nakakahiya..Nakain ko pa yun para sa kanya! Sya naman kasi eh! Ngayon na lang ulit
ako kumain ng ganun kadami dahil nagdidiet ako.
Inagaw ni Zariel yun softdrinks at uminom at dahil naiinis ako sa kanya, inagaw ko
ito pabalik.
Painom naman! Hinila nya ulit yun softdrinks at nagsimula uminom.
Ayoko! Naiinis ako sayo! Hinawakan ko yun softdrinks kahit umiinom pa sya, ayaw nya
naman bitawan!
Hon, Tignan mo yun dalawang yun, kanina lang nagsusubuan ng hotdog ngayon, yun
babae pa nagpapainom sa kanya, ang sweet diba? Gusto ko ganyan din tayo..
Binitawan ko bigla yun baso. Nakakahiya, kanina pa pala kami pinapanood ng mga tao.
Onga, ang sweet mo talaga Denise..
PAK!
-0-0-0-
Gusto ko na talaga Makita sila Kuya, hindi ako komportable ngayon kasama ko si
Zariel. Ewan ko kung bakit,siguro dahil may pinagusapan kami ni Cynthia at mali nga
naman na ako ang kasama ni Zariel ngayon at hindi sya..
Tara, dun tayo sa parang Ferris Wheel! May promo ata sila dun!
May promo nga ata dahil ang daming tao na nagsulputan malapit dun.
Nagulat ako ng may humila sa kamay naming ni Zariel.
Good Evening! Nakita naming kung gaano kayo kasweet kanina sa food stall at dahil
dun, isa kayo sa maswerteng couple na kasama sa unang sasakay sa pinakabagong
Lovers Wheel ride!"
Teka, mali kayo ng-
Talaga? AYOS! Buti na lang at napakasweet ng girlfriend ko!
Zar! Girlfriend?! Kelan pa?!
Sssshhh..Ano ka ba, ayaw mo nun, tayo bibinyag sa ride na ito? Hindi na natin
kailangan pumila ng mahaba mamaya! Bulong sa akin ni Zar. Pero I still dont like
this idea..
Dinala kami nun lalake papunta sa Lover's Wheel. Mas kinakabahan ako ngayon kesa sa
kabang naramdaman ko sa rollercoaster kanina.
Pumasok na kami sa loob ng isang hugis puso na sasakyan. Sobrang kinakabahan ako.
Ngayon lang ulit ako nakaramdam ng ganito.
Unang ikot.
Tahimik lang kaming dalawa. Nakatingin ako sa labas at tinignan ko ang ibang
nakasakay at pagkatapos, ibinaling ko na lang ulit ang tingin ko sa loob. Ayokong
manood ng mga magsyotang naghahalikan at nagyayakapan. Parang nasa lovapalooza lang
ako ah!
Pangalwang ikot.
Aba, bakit tumigil?
Dumungaw kami sa bintana at nakita naming nagkagulo na ang mga tao sa baba. Namatay
na rin ang mga ilaw sa Lovers Wheel!
Dont tell me..
Sira ata ang power supply
PAANO MO NAGAGAWA MAGING KALMADO HA?!
Magiging okay na din yan mamaya..
Tahimik na kami ulit.
Denise..
Alam mo ba, parang din love ang isang chubibo?
Dont start with that again!" Dumungaw ulit ako sa bintana. "Tinitignan ko kung
maayos ng technician yun sira!
Ows? Kita mo? Nasa pinakatuktok tayo ngayon, paano mo nakikita?
Naku, pagbigyan ko na nga..
Okay! Okay! Ituloy mo!
Kasi, minsan nasa taas ka, minsan nasa baba kaSyempre, ayaw mo pag nasa baba ka
diba? Pag nasa taas ka naman, ang sarap ng feeling! Diba?
Oh yeah, ang sarap ng feeling na mastuck dito sa pinakatuktok ng isang chubibo!
Lalo na at ikaw ang kasama!
Alam mo, ang tagal kong nasa babaInisip ko, hindi ko na ulit mararanasan makarating
sa taas..
Hanggang sa makilala k-
YAHOOO! Napataas ko pa ang mga kamay ko. Mukhang maayos na ang Lover's Wheel!
Denise! Nakikinig ka ba?!
Bumukas na ulit ang mga ilaw! Ayos na kaya?!
Oo..Siguro Matamlay na sagot ni Zar. Nagtampo ata dahil hindi ako nakikinig sa
kanya kanina..
Ano na ulit yun sinasabi mo?
Forget it
Silence.
May aaminin sana ako sayo..
Aaminin? Ano nanaman ba ito? Natetense na ako! Ganun din siguro ang nararamdaman ng
mga readers ngayon! Pero mas natetense ako ha! Promise!
Tahimik na ulit..
ANO?! Bakit di mo pa sabihin?
Inaantay ko response mo eh. Hindi ka ata interesado.
Tinaas ko ang kilay ko,
Kailangan ba bawat sabihin ko, may reply ako?
Oo, parang pag nagtetext..Diba?
Text..Naalala ko nun tinext nya ako at tinawag nya akong Dericka..
Lalo akong kinabahan! Paano kungALAM NYA NA LAHAT?~!
Unahan ko na kaya sya? Aminin ko na na ako talaga si Dericka?
Ako din kasi may aaminin..
Ako muna!
Alam ko na lahat!!! OH NO!
He kissed me..
5 seconds...
Do you know this feeling? Nakaclench na yung fist ko at talagang susuntukin ko na
sya, pero di ko magawa. Parang may kung anong nagfreeze sa katawan ko kaya hindi
ako makagalaw. I wanted to let go but I cant...Why?
10 seconds...
This seems like forever! Parang ang bawat segundo, isang oras para sa akin!
15 seconds...
How long could I take this?
20 seconds...
Finally...
You know what? I really, really hate you..
You hate me but you just kissed me?!
I hate you for making me feel like Im on top of a Ferris Wheel ride again..
Enough! Hinanda ko na ang kamao ko para suntukin sya pero..
Zariels Father..
-0-0-0-
Napaupo ulit ako sa sobrang shock. I had no idea na tatay na pala ni Zariel ang
kaharap ko. Nakakahiya dahil pinagkamalan ko pa syang DOM!
Okay lang yun iha, nakakatawa ka pala tulad sa mga naikwekwento nila.
Ikaw pala ang bagong napupusuan ng anak ko. Hindi ko akalain na iibig pa sya ulit..
Speechless ako. Wala naman akong nararamdaman para kay Zariel. Paano ko kaya ito
sasabihin sa tatay nya?
Sana pagbigyan mo ang anak ko. Minsan na lang kasi sya magmahal sa isang tao. Hirap
sya magtiwala sa iba lalo na sa mga babae.
Opo, naobserbahan ko nga po yun kaso-
Alam mo bang may mas malalim pang dahilan kung bakit ayaw ni Zariel sa mga babae?
Ito ay dahil sa kanyang ina..
Mahirap pa ako noong makilala ko ang ina ni Zar na si Mariel. Kahit hirap sa buhay,
masaya naman kami. Hanggang sa maipanganak si Zar. Naging sunod-sunod ang kamalasan
namin dahil nawalan ako ng trabaho at nagging masakiting bata si Zar..Naisipan kong
mangibang bansa para maiahon ang pamilya naming sa kahirapan. Noong panahon na
iniwan ko sila, pinagbubuntis naman ni Mariel ang isa pa naming anak. Wala pa akong
maipadalang pera noon at dahil desperado na, may nakilalang ibang lalake si Mariel
na may kaya sa buhay. Pinagmalupitan sya ni Mariel at ng bago nitong asawa.Ng
maipanganak ang kapatid ni Zar naglaho na parang bula si Mariel. Kinuha ng social
worker si Zar at dinala sa DSWD. Hindi na rin naming nalaman kung ano ang nangyari
sa kapatid na lalake ni Zar na may problema pa sa puso noong ipinanganak. Simula
noon, nagkaroon na ng sama ng loob si Zar sa kanyang ina..
Nagalala ako dahil nawalan kami ng komunikasyon ni Mariel. Dahil nakapagipon na rin
ako, bumalik agad ako dito at mabuti na lang nagging madali ang paghahanap ko kay
Zariel.
Lalong lumaki ang galit nya sa mga babae ng makilala nya ang una nyang girlfriend.
Wala akong masyadong alam tungkol sa kanya pero ang sabi niya, iniwan daw sya
nito..
Ayokong lumaki si Zariel na mali ang pananaw tungkol sa mga babae. Sana, ikaw ang
makapagpabago sa kanya..Mukha ka namang mabait na bata Denise..
Matapos kong marinig ang kwento ng buhay ni Zar, nakaramdam akong ng awa sa kanya.
Nawala ang lahat ng inis ko sa kanya dahil sa mga ginawa nya sa akin noon.
Sige po, susubukan ko.
-0-0-0-
Pinagisipan ko mabuti kung ano ang gagawin ko kay Zar. Pero hanggang ngayon, gulong
gulo ako.
Kinabukasan, gusto ko na agad kausapin si Zar. I really dont know if I should give
him a chance..Bahala na..
Dahil napaaga ang pagpasok ko, nakita kong wala pang tao sa classroom.
May nakita akong oslo paper na nakapatong sa upuan ko. Agad ko itong pinulot at
Nanlaki ang mata ko ng Makita ko ang..
Sketch ko?
Naalala ko bigla ang mga sinabi ni Xylan..
Hindi lang ang mga kamay ang ginagamit sa pagbuo ng magandang sketch kundi ang
puso..You just dont make a sketch with all your skills but with all your heart..
Sa lower left ng sketch, may initials na R.C.
Bago pa magregister sa isip ko kung sino ang taong yun, may pumasok sa classroom at
napalingon ako,
Si Rio?
Did he really see through me all along? The picture resembled my old self. Naka-cap
at nakaponytail. Simpleng simple ang itsura ko doon.
Ro-ronan?
Ipinakita ko sa kanya yung sketch. Ewan ko kung ano ang nangyari pero hindi ko na
napgilan ang sarili ko sa pagiyak.
Walang imik na niyakap ako ni Rio. Yinakap ko din sya. Hindi ko alam kung bakit
pero ang gaan-gaan ng pakiramdam ko noong mga sandali na yun.
Denise?
Si Zar?!
Umalis ako sa pagkakayakap kay Rio. Paano na ito? Biglang nagiba ang emosyon sa
mukha ni Zar. Namula sya bigla sa galit.
Hinila ako ni Zar mula kay Rio. Ano bang problema nya?
Boyfriend mo ba sya?!
Zar, ano bang problema mo?
Boyfriend mo ba sya?! Lalong lumakas ang boses ni Zariel.
Hindi! Ano ngayon sayo?! SInigawan ko din sya pabalik.
Ano ngayon sayo? Ikaw, girlfriend mo ba sya?
Hinarap naman ni Zar si Rio at tinignan ito ng masama.
Hindi kita kinakausap!
Please! Tama na kayong dalawa ha!
Ibinaling ko ang tingin ko kay Zariel.
At ikaw, wag kang ganyan umasta ha! Matapos mo ako iwanan sa Moon City nung isang
araw!
Nawala ang galit sa mukha ni Zariel.
Ha..Kasi..
Ano?! Bahala ka na dyan! Hinawakan ko ang kamay ni Rio. Tara na! Hinila ko sya
palabas ng classroom. Nabadtrip talaga ako sa asal ngayon ni Zar.
Habang naglalakad sa corridor, napansin kong hawak ko parin ang kamay ni Rio.
Binitawan ko ito bigla.
Oopps..Sorry ah..
At sa unang pagkakataon, nakita ko syang ngumiti.
Wala yun..
Hindi ko mapigilan ngumiti noong mga oras na yun. Ewan ko kung bakit. Minsan, di ko
maalis na maalala si Xylan sa kanya. Pero di pa naman kami masyadong close, baka
theres something more sa pagiging cool,calm and collected nya.
Thanks nga pala..
Its nothing.
Pero bakit mo naisip na idrawing ako ng ganun? How did you know?
Ha? Ah Matagal syang huminto at saka sinabing, Ewan ko? I just felt like drawing
you that way..
Ang galing nya. He doesnt know anything about my past yet nadrawing nya ako ng
ganun. Hes really something..
-0-0-0-
Dismissal na naming at lumapit sa akin si Rio.
Tara, hatid na kita..
Ha? Okay! Salamat ah?
Paglabas ng gate, napansin ko na parang may sumusunod sa amin, paglingon ko. Wala
naman. Pinagpatuloy naming ang paglalakad hanggang nung nasa harap na kami ng dorm,
nagsalita si Rio.
Lumabas ka na dyan.
Tumingin ako sa paligid para tignan kung sino ang sinasabihan ni Rio.
Akala mo ba hindi ko alam na sinusundan mo kami?
Nagulat ako ng Makita kong lumitaw mula sa malaking poste si Zar! Sinusundan nya
pala kami!
Zar!
"So? Selos?
Ha?! Hindi!
O anong problema mo?
Wala!
E di tigilan mo na kami.
Kanina ka pa! Hindi naman kita kinakausap!
E bakit mo sinasagot mo nga tanong ko? Sya nga naman!
Eto nanaman tayo! Guys could you please-
ZARIEL!!! OH GOD. Dagdag sakit ng ulo. Akala ko wala na sa eksena ang bruhang ito.
Palapit sa amin ang bruhang si Cynthia.
Dericka?
Lumapit agad ito kay Zariel at.
She kissed him in the cheek!
Thank You ko yan sa paghatid sa akin nung gabing nagkita tayo sa Moon City ah?
Ah Okay. SO that simply explains everything. Kalokohan lahat ng sinabi nya sa akin
sa moon city. Si Dericka talaga ang gusto nya.
Dont react. Stay cool.
Ronan, thanks na lang sa paghatid sa akin ha? Pasok na ako sa dorm, baka
nakakaistorbo ako sa dalawang ito.
Nagpaalam na ako kay Rio at pumasok ng dorm.
Denise! Let me explain!
I really dont need his explanations. Hindi ko naman sya boyfriend diba? So what
ikiss sya nung fake Dericka na yun! Magsama sila!
Pero..
Nasaktan ako.
No, Im definitely sure na wala akong feelings for Zar. Sino ba kasing di maiinis?
He told you he loves you, then leaves you behind to take home another girl, gets
furious when he sees you with another guy tapos ngayon he gets kissed by this girl!
Di ba nakakaloko na?
Ilang beses akong pinuntahan sa kwarto ni Zar pero hindi ko sya pinapapasok. Alam
ng buong dormates ko na hindi kami okay.
The next few days I found myself hanging around with Rio all the time. Hes not all
words but more in actions. I couldnt help but compare Rio to Xylan. Parehong pareho
sila. Naalala ko naman si Zar na panay pambobola lang! Grrrr!
Paggising ko, may nakita akong note sa pintuan ng room namin. Nasa post-it sya na
papel.
'Denise, lets talk sa basketball court mamayang hapon. Let me explain everything.
Zar
After that, I crumpled the paper into a tight ball at tinapon sa basurahan. Magisa
kang magexplain dun. Gagawa kami ng plates ngayon ni Rio.
Pagkatapos maligo at kumain, nakipagkita ako kay Rio sa park ng mga bandang
tanghali. Halos sabay lang kaming dumating. Nagjeep kami papunta sa bahay nya.
Isang maliit na apartment lang pala ang tinitirhan ni Rio. Magisa lang sya hindi
tulad ng ibang college students na laging may kasama pag nagaapartment.
Pagpasok ko, napansin ko agad ang picture frame sa counter table malapit sa
pintuan. Larawan ng kapatid ni Rio.
Dinalhan ako ng maiinom ni Rio at sinimulan na naming gawin ang mga plates para sa
Archi3 subject namin. Tahimik kami nagsukat at gumuhit ng mga tatlong oras. Nabored
ako at naisip ko makipagkwentuhan habang kami ay gumagawa.
Ronan-
Napapansin ko lang sayo, you always call me by my real name. Bakit?
Kasi, I feel na tuwing tinatawag kita na Rio, maalala mo lang yung paghihiganti mo
para sa kapatid mo..Ayoko ng ganun..Ayokong tumatak sa isip mo ang paghihiganti..
Hindi mo alam kung ano ang nangyari sa kapatid ko. Namatay sya dahil sa sama ng
loob. Naging napakasakit para sa kanya na iwan sya ng taong mahal nya.
Pero-
Ang kapatid ko lang ang nagging pamilya ko simula ng mawala ng maaga ang aming ama
at ina dahil sa isang aksidente. Inampon kami ng Tito naming ngunit pinagmalupitan
kami ng asawa nya. Noong una, palaban si Rio hindi tulad ko na mahina. Hanggang sa
makilala nya ang lalakeng yun. Kinamumuhian ko talaga sya. Nagpadala sya sa galit
nya at hindi nya pinakinggan ang kapatid ko. Sana nandoon ako noong mga oras na yun
para turuan ng leksyon ang lalakeng yun.
Parehong pareho sila ni Xylan na sobra ang pagmamahal sa kanilang kapatid. Hindi ko
sya masisi. Naiintindihan ko kung bakit sya nagkakaganyan.
Niyakap ko sya para iparamdam na alam ko ang sakit na nararanasan nya. Ang mawalan
ng taong minamahal. Ngunit umalis sa pagkakayakap ko at sinabing,
Hindi ka dapat makaramdam ng awa para sa akin..Ayoko..
Hindi naman awa ang nararamdaman ko para sayo..Kundi..
Ano?
Ano nga ba?!
Matagal kami na nagtitigan at tumahimik. Maya-maya napansin ko na lang na unti-
unting nagkakalapit ang mukha naming sa isat isa. Teka, are we going to kiss?
Atleast ngayon parang willing ako, pero bakit? Dahil ba nakikita ko sa kanya si
Xylan? Or am I really attracted to him?
*NOKIA TUNE*
May nagtext sa cellphone ko!
Hinalungkat ko ang bag ko at pagtingin ko, si Karisse lang pala.
wats wrng wit u nd zar? Lam m b n knina p xa ngaantay seo sa bsktbll court? talk 2
him..di ata xa aalis dun ng wla k..umuulan pa nmn, bsng bsa na un tao..=(
What?! Nagantay talaga sya dun? Magagabi na ah!
Ronan, I need to go..Si Zar kasi..
Whats with Zar? You hate him right?
Yeah I hate him.
But I also care for him..
-0-0-0-
Sige, samahan na kita papunta doon..
Thanks Ronan
Nagtaxi na kami pabalik sa amin dahil sa sobrang lakas ng ulan. Magkakasakit sya sa
ginagawa nya!
Pagdating ko sa basketball court, hindi na ako nagpayong pa at lumabas na agad para
puntahan si Zariel. Dahil sarado na yun court, sa labas na lang sya nagantay.
Ano ba sa tingin mo ginagawa mo?
Ng marinig ni Zar ang boses ko, agad syang tumayo at lumapit sa akin..
Please, if you wont let me explain, just allow me to apologize..
Does this mean so much to you na kelangan mo pa magantay ng ganito katagal at
magpaulan?
Yes. Matigas na pagsabi ni Zariel. Your forgiveness means a lot to me. And so are
you. You mean so much to me Denise..
Si Dericka din diba, inantay mo ng ganito katagal..So pareho kami?
What am I saying? Ako at si Dericka naman talaga ay iisa. Ako ba talaga ang
nagpapagulo sa sitwasyon na ito?
Okay, attracted ako kay Dericka noong una coz
I thought she was you..
What?!
Ikaw na din ang nagsabi na Ill never be like Dericka..Paano mo nasabi yun?
Ewan ko
Hindi sya makasagot coz hes still confused between you and Dericka. Baka gusto nya
kayong pagsabayin
Wag kang makisali dito!
Enough!!!
Tumakbo na ako papasok ng dorm. Litong lito ako. Hindi kay Rio at Zar kundi sa
sarili ko. Sino na ba talaga si Denise?
Pagpasok ko sa kwarto, sumalubong sa akin si Lhian na nagaaral para sa biology exam
nya.
Whats the matter Denise? Basang basa ka!
Humiga ako sa kama ko at nagtakip ng mga unan. Kelangan ko muna makapagisip magisa.
Kinabukasan, hindi ko akalain na ako ang magkakasakit. Nagaalala si Kuya sa akin,
masyado na daw siguro akong nastrestress. Naisipan nyang ibalik na muna ako sa
amin.
Okay lang sa akin na umabsent ng ilang araw at umuwi na muna sa amin. I guess I
need a break from all these guys na gumugulo sa akin..
Pagkatapos ng class ni Kuya Dex, hinatid nya na agad ako sa amin. Masamang masama
pa rin ang pakiramdam ko. Walang hinto ang pagubo ko nung nasa biyahe pa kami.
WELCOME BACK! MADENG! Nagulat ako ng pati si Kuya Dave ay umuwi rin pala.
Denise! Alam mo bang pasok ang banda ko sa battle of the bands sa TV?!
Denise, may pasalubong akong PSP sayo! Diba matagal mo ng kinukulit sa akin yun?
Salamat sa mainit na pagtanggap sakin pero masama pa ang pakiramdam ko..Pwedeng
doon na muna ako sa kwarto?
Naging seryoso ang mukha nila. Nilapitan ako ni Mama at inakbayan.
Sige, inayos naming ang kwarto mo para sayo..
Pagpasok ko,
Balik sa dating ayos ang kwarto ko. Napuno ng anime at nba posters ang mga pader.
Ang cap collection ko na pinatapon ko na, andun ulit. Balik dark blue ang bedsheets
ko. Yung higanteng Spiderman figure ko, nasa tabi na ulit ng PC ko. Yung basketball
ring ko binalik din nila.
Ma? Ano nanaman ba ito?
Anak-
You know how much I despise my old self! Bakit ba pilit nyo pinagpipilitan na
bumalik ako sa dati?
Kasi yun ang Denise na anak ko. Parang hindi na kasi kita kilala. Akala mo ba
matatahimik si Xylan sa mga pinagagawa mo? Malamang ngayon sinisisi nya din ang
sarili nya sa tuwing nagkakaganyan ka at tinatatak mo sa isip mo na ikaw ang may
kasalanan ng pagkawala nya..
Sa totoo lang, si Papa ang ganito magsermon. Madalas, dinadaan sa biro ni Mama ang
pagsaway sa akin. Ngayon ko lang sya nakita na ganito magsermon..
Im sorry Ma..
Walang imik na lumabas si Mama sa kwarto ko. Hindi ko na napigilan umiyak dahil sa
mga sinabi nya. Bakit ba hanggang ngayon, sinisisi ko pa rin ang sarili ko? Bakit
di ko matanggap na wala na si Xylan?
-0-0-0-
Pagising ko, nakita ko ang sarili ko na nasa isang mataas na building. Aba, parang
naalala ko itong lugar na ito ah! Rooftop ito! Dumungaw ako at natanaw ko ang
mataas na building ng St. Annes Academy. Bwisit na school yan! Yan ang nagpakickout
sa akin eh! Naalala ko ang principal naming si Miss Enriquez!
Teka, kung tanaw ko mula dito ang St. Annes Academy..
Nasa rooftop ako ng CSDA!
Bakit ako andito?
Napatingin ako sa side ko at nakita ko ang isang lalakeng nakapahalumbaba sa gilid.
Medyo katangkaran. Nakasuot ng uniform ng CSDA. May kahabaan ang buhok at malalim
ang mata.
Xylan?
Nakatingin sya sa malayo, parang noong madalas pa sya tumambay dito. Dahan-dahan
akong lumapit ng napatingin sya sa akin. Walang reaksyon. Ipinasok nya ang mga
kamay nya sa bulsa nya at ibinaling ang tingin sa mataas na kalangitan.
Xylan?
Nagulat si Xylan ng marinig nyang binanggit ko ang pangalan nya. Itinaas nya ang
kilay nya at saka sinabing.
Sino ka? Pano mo nalaman ang pangalan ko? Ha?! Ano bang pinagsasabi nya? Di nya daw
ako kilala?
Si Denise ito! Nakakainis ha! Hindi ka nakakatuwa!
Sorry Miss, pero di kita kilala. Layuan mo na din ako dahil pagnakita talaga tayo
ng tunay na Denise, baka masapak nanaman ako nun dahil sa selos.
XylanAko sabi ito! Nagiba lang ng konti ayos ko, di mo na ako nakilala!
If you want to be like Denise, wellDont try coz youll never be like her..Si Denise,
kahit nakagown at make-up, mukhang lalaki pa rin yan..
Ano?! Nangaasar ba talaga sya?
HindiBiro lang, you'll never be like her coz...
totoo sya sa sarili nya. Shes not trying to be someone else..
The boyish Denise I know? Nagiging matapang sya kung kelan kailangan. Hindi sya
nagbubulag-bulagan sa katotohanan para lang matakasan ang problema.
Ganun ba talaga ako? Pero bakit di ko nagawa yun nung nawala syaKahit anong tapang
ko, di ko matanggap na wala na sya.
But..Paano nya matatanggap na wala ka na?
Alam nya kung paano..Si Denise The Menace pa, matapang pa sa akin yun.
Hindi nya pa ba nalilimutan yun?! Nakakainis sya ha! Binatukan ko si Xylan.
Expected ko mahampas nanaman ang matigas nyang ulo na may kasamang malutong na PAK!
Pero..
Dumaan lang ang kamay ko sa ulo nya
Parang hangin
Wala na talaga sya
Alam mo Miss, I feel guilty..Sinisisi kasi ni Denise ang sarili nya sa pagkawala
ko..
Sana wag nya isipin na kasalanan nya lahatNaiinis ako sa sarili ko dahil nagdudusa
sya dahil sa mga ginawa ko..
Mali sya! Hindi sya dapat mainis sa sarili nya, thankful ako sa pagligtas nya sa
buhay ko. Di ko na napigilang tumulo ang luha mula sa mga mata ko. Gusto ko lang
sisihin ang sarili ko sa kalungkutan na nararanasan ko ngayon
Pero, alam ko naman ang totoong walang dapat sisihin sa pangyayari
Walang may gusto ng pangyayari But saving her was my choiceEven if I have to risk
my own life
XylanAko itoManiwala kaIm sorry
No, youre no longer the Denise that I used to love. Wag mo antayin na hindi ka na
rin makilala ng mga taong tunay na nagpapahalaga sayo Dont feel like everything is
your faultIm happy to be with you during the last days of my life and thats all
that I ever wanted..
Unti-unting nagfade si Xylan. Ilang beses ko sya sinubukang yakapin, pero hindi ko
magawa. Wala akong nagawa kundi umiyak. Ngayon ko lang unti-unting napagtatanto na
wala na talaga sya sa buhay ko
Please let me go with you Wala na akong ibang ginusto noong mga oras na yun kung
hindi mawala na rin tulad ni Xylan.
At bago pa sya tuluyang mawala, sinabi nya,
Denise, I died for you, the least you can do is live for me
And that gave me the urge to live.
Nagdilim na ulit ang buong paligid.
Unti-unti ulit ako nakaramdam ng init sa katawan ko. Pinagpapawisan ako ng malamig.
Maingay. Parang may nagkakagulo. Binuksan ko ang mga mata ko. Si Mama at sila Kuya
nakapaligid sa kama ko. Si Kuya Dave may hawak na kutsara, hawak ni Mama ang noo ko
gamit ang basang bimpo habang hawak naman ni Kuya Denver ang plangana at
thermometer.
Denise! Diyos ko! Kinokombulsyon ka na kanina! Alam mo ba yun?
Sobrang taas ng temperature mo! Tumawag na nga kami ng Doctor kasi nagaagaw buhay
ka na!
Once again, niligtas ako ni Xylan, naisama nya na din siguro ako kung ginusto nya
dahil noong mga oras na yun, ayoko na rin mabuhay, but instead, he gave me the
strength to live
Nung tuluyan na akong gumaling, naisip kong bisitahin for the last time ang lugar
kung saan naming nilibing ni Xylan ang time capsule namin.
Nasa outskirts na ito lumang siyudad na tinirhan namin. Naisipan namin na doon
itago dahil noong mga oras na yun, nagiisip na lumipat sila Mama sa ibang lugar at
lumayas na si Xylan mula sa kanyang Tito Roman, kaya naghanap kami ng lugar kung
saan maari namin puntahan kahit kelan namin gusto.
Kay Collin ko pinagawa ang time capsule na yun. Naalala ko pa na nakokornihan si
Xylan sa idea kong ito. Nakuha ko lang yung idea sa isang Korean movie na pinanood
namin ni Xylan.
Dalawang beses ko na itong nabuksan. Una, noong nilagay namin ni Xylan ang sketch
na rinegalo nya sa akin.
Ngayon ang magiging pangalwang beses na bubuksan ko ito..
At pagbukas ng capsule,
Nagtaka ako dahil naglalaman ito ng ibang bagay na wala naman doon dati.
Una, ang yellow slip. Nakapangalan sa aming dalawa ni Xylan. Isang maliit na papel
na kasing laki ng one fourth na ginagamit namin sa quizzes dati. Ito yun
prinepresent namin sa teacher kapag galling kaming clinic dati.
Nagflashback sa akin kung paano ko nakuha ang slip na yun.
Napaaway ang barkada ni Xylan sa pitong maangas na seniors. Hindi pa kami in good
terms nila Xylan at kaya lang naman ako napasali sa away nila ay dahil sumunod ako
sa tmabayan nila sa rooftop.
"Hoy! Bakit ka nakikisali dito? Wag kang makialam sa laban namin!" Kumuha ng
kapirasong kahoy ang senior at nung hahampasin nya na ako, humarang si Xylan at
napayakap sya sakin.
PAK!
Tumama yung kahoy sa likuran nya. Gumulong-gulong kami pero di nya ako binitawan.
"Denise The Menace? Bakit andito yan?" Napatulala ang grupo ni Xylan pati na rin
ang ibang seniors. Bagsak na sila Jojo,Mikee at Alfred. Si Brix na lang ang
nakatayo sa kanila.
Tumayo si Xylan at hinarap yung senior.
"Wag kang pumatol sa babae. Oo, babae yan. Kahit mukhang lalake, babae yan."
Nagawa pa nya akong asarin ha? Pero, dugo! May dugong tumutulo mula sa bibig nya!
Malakas ang pagkakahampas sa kanya nung lokong yun!
Matapos ang ilang sapak,sipa,suntok at konting words of wisdom, Nagtakbuhan na ang
mga seniors habang bitbit nila ang dalawa nilang kasama. Tinulungan naman nila
Xylan at Brix tumayo sila Alfred,Jojo at Mikee at lumapit sila sa akin.
"Sakit ng likod ko. Tara, clinic na tayo. Mahaba na rin record natin dun." Ano?
Ganun lang masasabi nya? Wala man lang syang nasabi sa effort ko nung mga oras na
yun.
Pero infairness, nasaktan sya para lang di ako masaktan.
Habang nasa loob ng clinic, usapusapan pa rin ng barkada ang tungkol sa sagupaan
kanina. Naisip nilang isali ako sa barkada nila at tinanong ni Brix kung ano ang
masasabi ni Xylan tungkol dito.
"Ah ewan.." Hinawakan nya ang likod nya. Mukhang talagang nasaktan sya sa
pagkakahampas sa kanya.
"Mukhang nagrabe ang likod mo ah.."
"Ok lang ito. Kung di ba naman kasi nakisali ang Denise The Menace na yan."
ANO DAW?!
PAK!
Binatukan ko nanaman si Xylan.
"Hindi ko naman sinabing iligtas mo ako diba? Sisihin ba daw ako?"
"Naku, nagaway nanaman ang dalawang ito."
"Diba ang sweet nila tignan?" Pabirong sabi ni Jojo.
Nanahimik kaming dalawa ni Xylan. Kinuha nya ang Yellow slip mula sa nurse at
bumalik sa classroom.
Baliw talaga yun Xylan na yun. Nakokornihan sa akin, e sya, ultimo Yellow Slip,
tinatago pa..
Sunod kong nakita, isang bottle cap ng red horse Yun siguro yun bottle cap nung
sinagot nya yun iinumin ko dapat na redhorse na may paminta.
Naalala ko pa nung sinabi nyang,
"Alangan naman pabayaan kong ikaw ang uminom nun.."
Hayyy
Sunod, chopsticks naman! Eto yun binigay sa amin nun kumain kami sa Japanese Resto
dati, parang first date namin pero lagi pa kaming nagaaway nito! Hindi ko naman
nagamit to dahil di ako marunong..
"Oo na. Masarap na. Busog na ako. Tama na ple-"
SInubuan ko naman sya ng Oden. Haha. Ang kyut nya pa tignan nun sinusubuan ko sya.
Tumayo na si Xylan at mukhang nainis na.
"Iwan na kita dyan. Babayaran ko na yung kinain natin."
"Ito naman! Ikaw na nga sinusubuan dyan!"
Tinapos ko na yung kinakain namin at sumunod na ako kay Xylan.
Hindi ako makapaglakad noon sa dami ng kinain ko. Nainis pa ako kay Xylan noon
dahil ayaw nya pa kumain.
Si Xylan, ayaw ng sumunod sa paglakad. Aba, nauuna sa akin! Parang walang kasama
ah!
"Hoy! Ano bang problema mo? Nagagalit ka ba dahil marami akong inorder? Sorry ha!
Nagbibiro lang kasi ako! Sa tingin mo mauubos ko ganun kadaming pagkain?"
Dere-deretso parin si Xylan. Hindi man lang ako linilingon. Lumapit nga ako at
hinarap sya.
"Wag mo nga akong iwan! Ano bang-"
Ang daming rashes sa mukha at sa katawan ni Xylan! Wag nyang sabihing...
"Allergic ako sa seafood." Nagsimula ng magkamot si Xylan. Kawawa naman sya!
PATAY! KAYA PALA!
Sira naman kasi sya, bakit hindi nya sinabi. Nalaman ko kung bakit nung pinagluto
ko sila ni Diana dati ng Nilaga na napagkamalan nila na sinigang. Naalala ko yun
eksenang yun nung Makita ko ang name tag ni X-Rae.
LOKONG ASO YUN! Matapos amuyin, inapak-apakan lang yung luto ko! Aba, maswerte nga
sya at binigyan ko pa sya nung nilaga ko!
"Nakakainis ka X-Rae! Parehong-pareho kayo ng amo mo! Magsama na kayo! Kainin mo
yan!"
Tinalikuran lang ako ni X-Rae.
"Ah ganun? Sige, ibibigay na kita dun sa Diana na yun! Baka mas magustuhan mo luto
nya! Gusto mo ba yun ha? ha?"
"Hoy! Ano ka ba? Kinakausap mo na ang aso ngayon?" Lumingon ako, aba sinundan ako
ni Xylan.
"Yung aso mo kasi! Nagiinarte! Ayaw kainin luto ko! Sabihin mo nga yung totoo,
masama ba ang lasa ng luto ko?"
Tumahimik saglit si Xylan. Huminga ng malalim at saka sumagot.
"Oo. Ang sama ng lasa. Hindi nakakapagtakang kahit si X-Rae, hindi makayanang
kainin yan."
Ang sakit naman nya magsalita! Kung ganun pala, bakit nya pa kinain yun? Ang dami
nya kayang nakain kanina!
"Bakit mo pa kinain kung masama pala yung lasa?"
Umupo si Xylan sa tabi ko.
"Syempre, luto mo yun."
"So ibig sabihin, pagnagluto kaming pareho ni Diana, mas gugustuhin mo yung luto
ko?"
"Kahit papano, naappreciate ko ang effort mo sa pagluluto.Kaya kahit ikamatay ko pa
ang pagkain nyan, kakainin ko parin kasi luto mo yun."
PAK!
Natouch ako na nainis. Sa sobrang sama ng luto ko, nakakamatay daw? Tama ba yun!
"Naalala mo yung sa seafood? Kahit may allergy ako sa seafood kinain ko pa rin kasi
yun ang binigay mo sa akin."
Awww..Oo nga. Naalala ko yung kumain kami sa restaurant dati. Haha! Kaya kahit mas
masarap magluto si Diana, yung akin parin pipiliin nya!
Saka ko naman nakita ang pira-pirasong tela ng gown na binili sa akin ni Xylan para
sa debut ni Diana.
"UY!" Napalingon ako sa kanila habang hindi ko alam na susugod na pala sa akin ang
lalakeng may hawak ng kutsilyo.
"Denise! sa likuran mo!"
Napatingin na ulit ako sa direksyon nung lalake at malapit na sya sa akin. Nung
isasaksak nya na sa akin yung kutsilyo wala na akong nagawa kundi...
Ipang harang ang bagay na nahawakan ko...
At yun ay ang...
paper bag kung saan nakalagay ang gown ko.
Napatulala na lang ako habang nakita kong nahati sa dalawa ang paper bag at yung
maganda gown. Tumilapon sa ere ang magagandang tela na kulay pula na kapag tinamaan
ng ilaw ay nagiging orange.
"SUGOD!!!" Sigaw ni Mikee at sinugod na nila ang limang lalaki na dumukot kay
Xylan.
Napaupo na lang ako sa nangyari. Bigay ni Xylan yun sa akin. Hindi ko iningatan
kaya nasira. Hindi lang nakakapanghinayang, nakakapangonsiyensya pa. Pakiramdam ko,
hindi ako mapapatawad ni Xylan sa ginawa kong ito.
Habang binubugbog ng 3AD ang mga salarin, lumapit sa akin si Xylan at inabot ang
kamay nya.
"Ok ka lang?"
"Xylan...Pasensya na..."
"Pasensya saan? Tumayo ka na dyan."
"Yung gown. Sorry. Hindi ko sya iningatan. Pasensya na talaga." Naiipon na ang luha
sa mga mata ko nung mga oras na yun.
Niyakap ako ni Xylan at bumulong sya sa akin.
"Pabaya ka kasi...."
"Pero wala sa akin yun. Okay lang yun."
Naalala ko na kahit sobrang gipit sa pera si Xylan, nagawa nya pa akong bilhan ng
gown na pinabayaan ko naman. At kahit napabayaan ko, parang okay lang pa din sa
kanya.
"Kung gusto mo ng isang magandang sketch, kailangan ibigay mo ang buong puso mo sa
paggawa nito. Kung hindi buo ang loob mo at marami kang pagaalinlangan, hindi mo
ito matatapos at hindi maganda ang kalalabasan nito."
"Pero alam mo, hindi ko binigay ang buong puso ko sa sketch na yan." Weh? Sa
sobrang ganda nito, hindi mo pa binibigay ang buong puso mo sa lagay na yun?
"Dahil ang gusto ko, " Hinawakan nya ang kamay ko at nilagay ito sa dibdib nya.
"Ibigay ito mismo sa taong nasa sketch na yan.." Ano? Teka, so bale, ibibigay nya
sa akin ang puso nya? Huwat?!
Nung tuluyan na akong gumaling, naisip kong bisitahin for the last time ang lugar
kung saan naming nilibing ni Xylan ang time capsule namin.
Nasa outskirts na ito lumang siyudad na tinirhan namin. Naisipan namin na doon
itago dahil noong mga oras na yun, nagiisip na lumipat sila Mama sa ibang lugar at
lumayas na si Xylan mula sa kanyang Tito Roman, kaya naghanap kami ng lugar kung
saan maari namin puntahan kahit kelan namin gusto.
Kay Collin ko pinagawa ang time capsule na yun. Naalala ko pa na nakokornihan si
Xylan sa idea kong ito. Nakuha ko lang yung idea sa isang Korean movie na pinanood
namin ni Xylan.
Dalawang beses ko na itong nabuksan. Una, noong nilagay namin ni Xylan ang sketch
na rinegalo nya sa akin.
Ngayon ang magiging pangalwang beses na bubuksan ko ito..
At pagbukas ng capsule,
Nagtaka ako dahil naglalaman ito ng ibang bagay na wala naman doon dati.
Una, ang yellow slip. Nakapangalan sa aming dalawa ni Xylan. Isang maliit na papel
na kasing laki ng one fourth na ginagamit namin sa quizzes dati. Ito yun
prinepresent namin sa teacher kapag galling kaming clinic dati.
Nagflashback sa akin kung paano ko nakuha ang slip na yun.
Napaaway ang barkada ni Xylan sa pitong maangas na seniors. Hindi pa kami in good
terms nila Xylan at kaya lang naman ako napasali sa away nila ay dahil sumunod ako
sa tmabayan nila sa rooftop.
"Hoy! Bakit ka nakikisali dito? Wag kang makialam sa laban namin!" Kumuha ng
kapirasong kahoy ang senior at nung hahampasin nya na ako, humarang si Xylan at
napayakap sya sakin.
PAK!
Tumama yung kahoy sa likuran nya. Gumulong-gulong kami pero di nya ako binitawan.
"Denise The Menace? Bakit andito yan?" Napatulala ang grupo ni Xylan pati na rin
ang ibang seniors. Bagsak na sila Jojo,Mikee at Alfred. Si Brix na lang ang
nakatayo sa kanila.
Tumayo si Xylan at hinarap yung senior.
"Wag kang pumatol sa babae. Oo, babae yan. Kahit mukhang lalake, babae yan."
Nagawa pa nya akong asarin ha? Pero, dugo! May dugong tumutulo mula sa bibig nya!
Malakas ang pagkakahampas sa kanya nung lokong yun!
Matapos ang ilang sapak,sipa,suntok at konting words of wisdom, Nagtakbuhan na ang
mga seniors habang bitbit nila ang dalawa nilang kasama. Tinulungan naman nila
Xylan at Brix tumayo sila Alfred,Jojo at Mikee at lumapit sila sa akin.
"Sakit ng likod ko. Tara, clinic na tayo. Mahaba na rin record natin dun." Ano?
Ganun lang masasabi nya? Wala man lang syang nasabi sa effort ko nung mga oras na
yun.
Pero infairness, nasaktan sya para lang di ako masaktan.
Habang nasa loob ng clinic, usapusapan pa rin ng barkada ang tungkol sa sagupaan
kanina. Naisip nilang isali ako sa barkada nila at tinanong ni Brix kung ano ang
masasabi ni Xylan tungkol dito.
"Ah ewan.." Hinawakan nya ang likod nya. Mukhang talagang nasaktan sya sa
pagkakahampas sa kanya.
"Mukhang nagrabe ang likod mo ah.."
"Ok lang ito. Kung di ba naman kasi nakisali ang Denise The Menace na yan."
ANO DAW?!
PAK!
Binatukan ko nanaman si Xylan.
"Hindi ko naman sinabing iligtas mo ako diba? Sisihin ba daw ako?"
"Naku, nagaway nanaman ang dalawang ito."
"Diba ang sweet nila tignan?" Pabirong sabi ni Jojo.
Nanahimik kaming dalawa ni Xylan. Kinuha nya ang Yellow slip mula sa nurse at
bumalik sa classroom.
Baliw talaga yun Xylan na yun. Nakokornihan sa akin, e sya, ultimo Yellow Slip,
tinatago pa..
Sunod kong nakita, isang bottle cap ng red horse Yun siguro yun bottle cap nung
sinagot nya yun iinumin ko dapat na redhorse na may paminta.
Naalala ko pa nung sinabi nyang,
"Alangan naman pabayaan kong ikaw ang uminom nun.."
Hayyy
Sunod, chopsticks naman! Eto yun binigay sa amin nun kumain kami sa Japanese Resto
dati, parang first date namin pero lagi pa kaming nagaaway nito! Hindi ko naman
nagamit to dahil di ako marunong..
"Oo na. Masarap na. Busog na ako. Tama na ple-"
SInubuan ko naman sya ng Oden. Haha. Ang kyut nya pa tignan nun sinusubuan ko sya.
Tumayo na si Xylan at mukhang nainis na.
"Iwan na kita dyan. Babayaran ko na yung kinain natin."
"Ito naman! Ikaw na nga sinusubuan dyan!"
Tinapos ko na yung kinakain namin at sumunod na ako kay Xylan.
Hindi ako makapaglakad noon sa dami ng kinain ko. Nainis pa ako kay Xylan noon
dahil ayaw nya pa kumain.
Si Xylan, ayaw ng sumunod sa paglakad. Aba, nauuna sa akin! Parang walang kasama
ah!
"Hoy! Ano bang problema mo? Nagagalit ka ba dahil marami akong inorder? Sorry ha!
Nagbibiro lang kasi ako! Sa tingin mo mauubos ko ganun kadaming pagkain?"
Dere-deretso parin si Xylan. Hindi man lang ako linilingon. Lumapit nga ako at
hinarap sya.
"Wag mo nga akong iwan! Ano bang-"
Ang daming rashes sa mukha at sa katawan ni Xylan! Wag nyang sabihing...
"Allergic ako sa seafood." Nagsimula ng magkamot si Xylan. Kawawa naman sya!
PATAY! KAYA PALA!
Sira naman kasi sya, bakit hindi nya sinabi. Saka ko lang Nalaman kung bakit nung
pinagluto ko sila ni Diana dati ng Nilaga na napagkamalan nila na sinigang. Naalala
ko yun eksenang yun nung Makita ko ang name tag ni X-Rae.
LOKONG ASO YUN! Matapos amuyin, inapak-apakan lang yung luto ko! Aba, maswerte nga
sya at binigyan ko pa sya nung nilaga ko!
"Nakakainis ka X-Rae! Parehong-pareho kayo ng amo mo! Magsama na kayo! Kainin mo
yan!"
Tinalikuran lang ako ni X-Rae.
"Ah ganun? Sige, ibibigay na kita dun sa Diana na yun! Baka mas magustuhan mo luto
nya! Gusto mo ba yun ha? ha?"
"Hoy! Ano ka ba? Kinakausap mo na ang aso ngayon?" Lumingon ako, aba sinundan ako
ni Xylan.
"Yung aso mo kasi! Nagiinarte! Ayaw kainin luto ko! Sabihin mo nga yung totoo,
masama ba ang lasa ng luto ko?"
Tumahimik saglit si Xylan. Huminga ng malalim at saka sumagot.
"Oo. Ang sama ng lasa. Hindi nakakapagtakang kahit si X-Rae, hindi makayanang
kainin yan."
Ang sakit naman nya magsalita! Kung ganun pala, bakit nya pa kinain yun? Ang dami
nya kayang nakain kanina!
"Bakit mo pa kinain kung masama pala yung lasa?"
Umupo si Xylan sa tabi ko.
"Syempre, luto mo yun."
"So ibig sabihin, pagnagluto kaming pareho ni Diana, mas gugustuhin mo yung luto
ko?"
"Kahit papano, naappreciate ko ang effort mo sa pagluluto.Kaya kahit ikamatay ko pa
ang pagkain nyan, kakainin ko parin kasi luto mo yun."
PAK!
Natouch ako na nainis. Sa sobrang sama ng luto ko, nakakamatay daw? Tama ba yun!
"Naalala mo yung sa seafood? Kahit may allergy ako sa seafood kinain ko pa rin kasi
yun ang binigay mo sa akin."
Awww..Oo nga. Naalala ko yung kumain kami sa restaurant dati. Haha! Kaya kahit mas
masarap magluto si Diana, yung akin parin pipiliin nya!
Saka ko naman nakita ang pira-pirasong tela ng gown na binili sa akin ni Xylan para
sa debut ni Diana.
"UY!" Napalingon ako sa kanila habang hindi ko alam na susugod na pala sa akin ang
lalakeng may hawak ng kutsilyo.
"Denise! sa likuran mo!"
Napatingin na ulit ako sa direksyon nung lalake at malapit na sya sa akin. Nung
isasaksak nya na sa akin yung kutsilyo wala na akong nagawa kundi...
Ipang harang ang bagay na nahawakan ko...
At yun ay ang...
paper bag kung saan nakalagay ang gown ko.
Napatulala na lang ako habang nakita kong nahati sa dalawa ang paper bag at yung
maganda gown. Tumilapon sa ere ang magagandang tela na kulay pula na kapag tinamaan
ng ilaw ay nagiging orange.
"SUGOD!!!" Sigaw ni Mikee at sinugod na nila ang limang lalaki na dumukot kay
Xylan.
Napaupo na lang ako sa nangyari. Bigay ni Xylan yun sa akin. Hindi ko iningatan
kaya nasira. Hindi lang nakakapanghinayang, nakakapangonsiyensya pa. Pakiramdam ko,
hindi ako mapapatawad ni Xylan sa ginawa kong ito.
Habang binubugbog ng 3AD ang mga salarin, lumapit sa akin si Xylan at inabot ang
kamay nya.
"Ok ka lang?"
"Xylan...Pasensya na..."
"Pasensya saan? Tumayo ka na dyan."
"Yung gown. Sorry. Hindi ko sya iningatan. Pasensya na talaga." Naiipon na ang luha
sa mga mata ko nung mga oras na yun.
Niyakap ako ni Xylan at bumulong sya sa akin.
"Pabaya ka kasi...."
"Pero wala sa akin yun. Okay lang yun."
Naalala ko na kahit sobrang gipit sa pera si Xylan, nagawa nya pa akong bilhan ng
gown na pinabayaan ko naman. At kahit napabayaan ko, parang okay lang pa din sa
kanya.
At ang huling bagay na nakita ko ay ang unang sketch sa akin ni Xylan. Yun
nakalagay pa sa lumang drawing pad nya.
"Kung gusto mo ng isang magandang sketch, kailangan ibigay mo ang buong puso mo sa
paggawa nito. Kung hindi buo ang loob mo at marami kang pagaalinlangan, hindi mo
ito matatapos at hindi maganda ang kalalabasan nito."
"Pero alam mo, hindi ko binigay ang buong puso ko sa sketch na yan." Weh? Sa
sobrang ganda nito, hindi mo pa binibigay ang buong puso mo sa lagay na yun?
"Dahil ang gusto ko, " Hinawakan nya ang kamay ko at nilagay ito sa dibdib nya.
"Ibigay ito mismo sa taong nasa sketch na yan.." Ano? Teka, so bale, ibibigay nya
sa akin ang puso nya? Huwat?!
------------------------------------------------------------ --------------------
Naiyak nanaman ako matapos makita lahat ng kinolekta nyang mga bagay na
nagpapaalala sa mga masasayang ala-ala namin. Kasama nito ay isang sulat.
-0-0-0-
Denise, I know that by this time, you're having a hard time to move on..Im sorry if
I could no longer love you more than youll ever feel in your entire life..
But still, its better to love and lose you than never to be loved by you at all..
Nakakatawa dahil ngayon ko lang sinasabi ito kung kelan wala na ako..I guess Im not
that good with words..Denise, all my life, akala ko ang purpose ko ay pahirapan
lahat ng tao sa paligid ko. Ang Mama at Papa ko,Tita ko at higit sa lahat, si Ate
Xyrene. Pakiramdam ko, wala na akong ginawang tama. Sinisi ko ang sarili ko sa
pagiging illegitimate child. Kung di dahil sa akin, di na sana magkakaroon ng lamat
ang relasyon ni Papa at ang Mama ni Xyrene. Kung di dahil sa akin, buhay pa sana si
Ate ngayon. Not until I met you.. Tuwing nakikita kong napapasaya kita, it means a
lot to me. Pag nakikiride ako sa mga kakornihan mo, pinapakita kong inis ako pero
ang totoo, masaya ako dahil dun ka masaya. Mababaw ka kasi eh. =) You made me
realize my purpose in life, and that is, to love you, make you happy and protect
you. Kung hindi ko pa magagawa yan, Im really not worth living Kung nalulungkot ka
dahil sa pagkawala ko, accept the fact that Im gone. Im not telling you to let go
of me completely but I hope that youll live by my memory with a smile
Denise, theres someone out thereMaaring nakilala mo na nga sya e..You just need to
find him out for yourself..
Just in case na malilito ka, my heart would lead the way..But in the end, its still
your choice that matters..
-0-0-0-
Lumabas muna ako ng dorm para magpahangin. Nakita ko si Ronan na nakaupo sa bangko.
Bumalik ka na pala, Umupo ako sa tabi nya..
Oo, at nagkaaway pa kami ng Zariel na yan, for sure, yari nanaman ako sa dorm
nyan..
Mga lalakeng tulad nya, di dapat pinapatulan..Panay babae lang kasi ang kaya nya..
Tama ka..Pero may mali din ako..Sinaktan ko sya, hindi ko naman sinasadya yun..
Matagal na nanahimik si Ronan, tumingin sa itaas at saka binaling ulit ang tingin
sa akin.
I just hope na hindi ako matulad sa kanya..
Huh?
Nagulat ako ng bigla nya akong niyakap.
Sorry, Im not good at words..Just let me hug you tight..
Hindi ako makapagsalita..But it comforted me so much, nawala lahat ng stress ko..
I just knew it, sya ang gusto ni Xylan para sa akin..
EEEEEEEEEEKKK!
Nagulat kami sa pagsigaw na yun, pumasok agad ako ng dorm at dumeretso sa
pinagmulan ng pagsigaw, nakita ko na lang sa hallway si Cynthia at ang nakakalat
nyang mga damit na nakahilera.
Mangiyak-iyak na si Cynthia dahil pati undies nya ay nakakalat din..Napatingin sya
sa akin at tumingin ng masama.
IKAW! First, sinira mo usapan natin, umamin ka kay Zariel, ngayon ganito?
Wow, ayos sa bintang ha?
Huh? Kadadating ko lang ha?
Yun nga eh, dumating ka lang, nagkaganito na lahat!!!
Nakita ko si Zariel sa dulo ng hallway, nakangiting aso, sinabi ko na, sya may
pakana nito!
Ikaw! Ikaw may gawa nito~!!!Sabay turo kay Zariel.
Wag ka nga mamintang dyan!!
Nayanig ang dorm dahil sa mga yabag ng paa mula sa hagdan, naku, yari na, andyan na
si Ursula!
Anong ingay ba- Napatingin si Ursula sa mga kalat sa buong hallway, Ano itong mga
damit na ito?
Humagulgol na si CynthiaSiya..Siya po..Sabay turo sa akin, wow, magaling na
artista..
Pumasok na ulit ng kwarto si Zariel..Bwisit na yun!
Linayasan ko na ang magtita at nagmadaling lumabas. Wala akong panahon sa
kanila,saya ko lang pag pinalayas ako sa dorm.
Paglabas ko, wala na si Ronan. Nainip siguro sa kakahintay sa akin.
Nakakainis, wala ako mapagbuhusan ng galit ko, idadaan ko na lang sa kain ito!
Habang papalapit sa carinderia, may biglang humawak sa balikat ko,
TAMA NA PWEDE BA!!! Pinakawalan ko ang aking SUPER ULTRAELECTROMAGNETIC PUNCH ko..
Paglingon ko,
KUYA DEX?!!!
Tinulungan ko tumayo si Kuya at inupo ko sa bangko ng carinderia.
Ilibre mo ako ng hapunan kung ayaw mong makasuhan ng 3 counts of frustrated murder!
Oo na Attorney Buendia! Pano kasi, pasulpot-sulpot ka na lang! Badtrip na badtrip
na nga ako eh! Alam mo bang,
Oo, alam ko yun mga nangyari.. Tinuro ni Kuya kay Mang Caloy yung sisig..
Sisig na din po ang akin.. Kumuha ako ng dalawang pares ng kutsara at tinidor.
Bakit kasi di mo explain sa kanya lahat?
Mahirap yun kausap, at sa tingin mo maniniwala pa yun sa akin?
Hinawakan ni Kuya ang ulo ko,
Oo naman, mahal na mahal ka nun..Imposibleng hindi ka painiwalaan nun, wag mo kasi
sabayan init ng ulo nya..
Ako mahal? Kita mo naman, dahil sa kanya napagbintangan ako ng dahil sa kanya!
Gustong gusto nun ng napapasama ako! Kinuha ko kay Mang Caloy ang sisig at
nagpakuha ako ng apat na cups ng kanin.
Hehe, kung alam mo lang, mula ng pagalis mo, nakakalat mga laundry mo sa dorm,
Huh? Eh pagcheck ko kanina, nakaayos lahat sa closet ko ah?
Hindi, si Zariel nagligpit ng lahat ng kalat mo, sya na din nagpalaundry at nagayos
sa closet mo..
Nabuga ko yung kinakain ko, inabutan agad ako ng tubig ni Kuya at tinapik sa likod.
Nagawa nya pa yun kahit sobra galit nya sa akin?
Denise, believe it or not, mahal na mahal ka ni Zariel..
In fact, he loves you so much that hes working so hard to hate you
------------------------------------------------------------ --------------------
In fact, he loves you so much that hes working so hard to hate you
Yan ang mga salitang paulit-ulit na naglaro sa utak ko. Why am I making such a big
deal with it?
Pero, kailangan ko pa din linawin sa kanya ang lahat
Lumabas ako ng kwarto at pumunta sa kwarto ni Zariel.
Kumatok ako sa pintuan, Zariel, pwede ba tayo magusap?
Napaurong ako ng may nagbukas ng pinto, si Hanz pala, ang kasama nya sa kwarto at
kalaro nya ng tongits kanina.
Huh? Diba dapat kanina pa kayo naguusap?
Ano?
Diba makikipagkita ka sa kanya sa school mo kanina? Kanina pa sya umalis para
kitain ka dun..
Teka, naguguluhan ako ha?
Kanina, kumakain ako sa carinderia kasama si Kuya Dex, paano nangyari yun?
Ewan ko, basta umalis na lang sya at nagmamadali..Alam nyo ang labo nyong dalawa,
magusap nga kayo! Para kayong-
Hindi ko na pinatapos si Hanz, kumaripas na ako ng takbo papuntang school, masama
kasi ang kutob ko sa mga nangyayari ngayon..
Kahit lights out na sa dorm, tumalon ako sa bintana at tumakbo na papuntang school.
Panigurado ako na dun lang yun sa building naming.
Buti na lang, madaling akyatin ang gate ng school naming.
Hingal na hingal ako habang iniisa-isa ang mga rooms sa building naming. Pero wala
kahit anino ni Zar..
Teka, ang rooftop!
May narinig akong ingay mula sa 5th floor, sinasabi ko na nga ba, nasa rooftop
sya..May kausap sya, sino naman yun?
Ang bilis ng pintig ng puso ko habang inaakyat ko ang rooftop,Pagdating ko, nakita
kong duguan si Zariel. Pikit na ang isang mata at putok na ang nguso. Sira-sira na
din ang damit nya..
At teka, si...
RONAN?!
Hahampasin na ng upuan ni Ronan si Zariel, pero ewan ko kung ano nagtulak sa akin
para humarang at yakapin si Zar.
"Denise!"
Biglang napahinto ang paghampas ni Ronan kay Zariel.
"Ano bang problema mo Ronan? Bakit mo ginagawa ito?"
"This is none of your business..Umalis ka dito!"
"It is! Ako ba ang pinagaawayan nyo?"
"Heh, wag ka ngang assuming Denise.."
Napahiya ako dun ah..
"Kapatid nya, ex-girlfriend ko.. .Isa sa mga dahilan kaya galit ako sa mga babae.."
"I was such a fool, hindi ko sya pinakinggan.."
Ex girlfriend? Ano? Kapatid ni Ronan? Sino? Si Rio?
Teka..
Naalala ko ang mga sinabi ni Ronan...
Ang kapatid ko lang ang nagging pamilya ko simula ng mawala ng maaga ang aming ama
at ina dahil sa isang aksidente. Inampon kami ng Tito naming ngunit pinagmalupitan
kami ng asawa nya. Noong una, palaban si Rio hindi tulad ko na mahina. Hanggang sa
makilala nya ang lalakeng yun. Kinamumuhian ko talaga sya. Nagpadala sya sa galit
nya at hindi nya pinakinggan ang kapatid ko. Sana nandoon ako noong mga oras na yun
para turuan ng leksyon ang lalakeng yun.
Ang lalake na yun ay si Zariel!
"She was dying! At noong mga oras na naghihingalo na sya, ikaw ang hinahanap nya!
Ikaw...Ikaw ang nagbigay sa kanya ng sama ng loob!"
"Oo, alam kong kasalanan ko..Nagpadala ako sa galit ko..Hindi ko sinagot ang mga
tawag nya..Pinutol ko ang lahat ng koneksyon ko sa kanya..So, go if you must,
saktan mo ako hangga't gusto mo..Kung yan ang bayad sa mga kasalanan ko kay Rio.."
Nakita ko ang maluha-luhang mata ni Zariel..
PAK! Binigyan pa ng isang matinding tadyak ni Ronan si Zariel, tumalsik ito at
tumulo ang dugo mula sa kanyang bibig.
"ENOUGH!"
"Sabihin mo sa akin Ronan, ano ba ang nagpapasakit ng damdamin mo? Sinisisi mo ba
si Zariel sa pagkawala ng kapatid mo, o dahil pakiramdam mo inagaw sya sayo ni
Zariel?"
"Huh? Wag mo nga ako pinapatawa Denise, wala kang alam sa mga sinasabi mo.."
"Tama ako diba? Kung meron man nagpadala sa galit dito, ikaw yun. Hindi ko akalaing
nagawa kong ikumpara sayo si Xylan.. Oo, nawalan sya ng Ate tulad mo, pero hindi
sya nabuhay sa kalungkutan at hinanakit. Wala kang ibang inasahan, kundi ang Ate
mo, kaya ng mawala ang atensyon nya sayo ng dahil kay Zar, nagumpisa na agad ang
galit mo kay Zar! Si Xylan, kahit nawala ang Ate nya, natuto syang maging malakas!
Tinulungan nya ang sarili nya at tinulungan namin sya! Mahina ka hindi katulad
nya!"
PAK!
Nasampal ako ng malakas ni Ronan. Napatalsik ako sa sahig. Ngayon lang ulit ako
nakatikim ng malakas na sampal mula sa lalake.
"Tama na ang pakikialam mo! Hindi mo alam kung ano ang pakiramdam ng magisa!"
Nagngingitngit na sa galit si Ronan, kasabay ng pagagos ng luha mula sa mata nya.
Hinawakan nya ang kwelyo ng damit ko at hinila,
"You are foolish Denise, alam mo bang ikaw ang nagbigay daan para makita ko ang
kahinaan ni Zariel? Kung hindi sya naapektuhan ng mga suntok ko, baka sayo,
makaramdam na sya ng tunay na sakit."
"Tama na.."
Kita mo na, unti-unti ng umeepekto ang ginagawa ko..
Tama na sabi! Hinila ako ni Zariel mula kay Ronan
Ikaw, wala ka pala..Mahina ka..Hindi mo gayahin ang ex-boyfriend ni Denise, tsk
tsk.. Kumindat sa akin si Zariel.
Teka, paano nya nalaman yun?
Denise, pagkatapos ng lahat ng ito, pakikinggan na kita, kahit papano, may
natutunan ako sa pagtutuos na ito.
Tama na ang satsat! Sumuntok ng malakas si Ronan kay Zariel sa sikmura pero nasalo
ni Zariel at binigyan ng solid na suntok sa mukha si Ronan.
Siguro nga, mahilig ako mantrip ng babae, pero alam mo ba ang isang bagay na kahit
kalian ay hindi ko ginawa?
Sinuntok pa ng maraming beses sa sikmura
Ang saktan sila!!
At binigyan ng huling suntok ni Zariel si Ronan. Napaupo na ito sa sahig.
InagawInagaw mo sya sa akin..Si Ate Rio..Ate, mapatawad mo sana ako..
Heh, Tara na Denise, maguusap pa tayo..
Hindi ko muna pinansin si Zariel, nakita kong maliwanag na ang lahat kay Ronan.
Nilapitan ko sya at niyakap.
Wag ka matakot mag-isa, andito kami..Andito ako..Tutulungan kita..Nasaan man ang
Ate mo ngayon,alam kong naiintindihan ka nya,"
-0-0-0-
Whew! Finally, okay na lahat, I explained eveything to Zariel, kung bakit ako
nagpapanggap dati at ang tungkol kay Xylan. Sa ngayon, maglilie-low daw muna sya sa
panliligaw sa akin hangga't di pa daw ako fully nakakamove on kay Xylan. Fine with
me!
Ronan? Trying to recover, but still friends! This time, for real na talaga. I'm
happy na sa ngayon, natututo na sya ngumiti at makipagtawanan sa amin!
One thing bothers me, sino ba talaga ang tinutukoy ni Xylan sa panaginip ko? I
mean, obviously, it's not Ronan coz ginamit nya lang ako para kalabanin si Zariel.
I remember he confessed to me,
"Denise, hindi ako ang gumawa ng sketch mo, Yeah, initials ko ang andun but it's
really not me, I was just in the right place in the right time nun nakuha mo yun
sketch na yun.."
So, if it's not Ronan, SINO?!
"MAYBE IT'S ME!"
PAK!
"Ikaw na din ang nagsabi sa akin na sketching people is not your thing..Pwede ba?"
"Sorry naman..So, tuloy outing natin ha?"
"Oo, basta, KKB sa pamasahe at entrance!"
May outing kami sa Laguna. Kami-kami magkakadorm.. Sobrang excited na nga ako eh.
Pinayagan ako dahil kasama si Kuya Dex..Syempre, kasama si Ate Marilyn,Hanz,Jayson
at Karisse. Too bad, di makakasama si Lhian at Chloe, umuwi na kasi ng probinsya..
WEEEEE! I'm really excited!!!! Actually, 3 days before, nakapagimpake na ako.
Kinabukasan, naghanda na kami sa pagalis. Gamit namin ang car ni Hanz.
Sumimangot bigla si Zariel ng makita nyang sasama si Ronan sa outing,
"bakit kasama yan? baka kung ano nanaman iplano nyan! tatlong araw bago ako
nakalabas ng ospital dahil sa lokong yan!"
"gusto mo matikman ulit?"
"Hoy, tama na nga kayo! Ronan is now our friend, don't treat him differently."
Ronan is really nice naman talaga, he just needs some sisterly love, he really sees
me as a sister, so naisip ko na ituring na din syang parang kapatid.
Nagirapan yun dalwa at tumulong na lang sa paglalagay ng gamit.
Naglalagay ako ng gamit sa van ng pinigilan ako ni Zar,
"Wag na, ako na lang.." At nagsmile sya. Namula ako bigla, what's wrong with me?
Sa kotse, sumakay sa tabi ko si Jayson at Kuya Dex. "Magsamasama tayong mga lalake!
Bwahaha!"
PAK!
Part 2 na tayo, uso pa din ang running gag na lalake ang turing sakin ng mga
kapatid ko! Grrr!
Nagulat ako na magkatabi sa likod si Karisse at Zariel! At nagtatawanan sila!
Parang ang saya nila!
"Alam mo, kung di ka lang masyadong kikay, baka niligawan na kita!"
"Ikaw naman! Pwede ko naman bawasan kakikayan ko eh!"
Wow, are they flirting with each other? Ayos huh?
"Umayos nga kayo, baka may magselos dito!"
Teka, ako ba pinariringgan nito ni Kuya? Alangan naman si Ate Marilyn! Diba?
"HOY! HINDI AKO NAGSESELOS!"
"DE-FEN-SIVE" asar ni Kuya at ni Hanz
"YIHEEEEEEEEEE!" Naghiyawan na ang lahat sa van. Nakakailang..Badtrip naman
kasi..Dapat di na ako nagreact, alam ko naman sa sarili ko na hindi ako
nagseselos..
Pagdating namin, nagpalit na agad ng damit ang mga lalake. Aba, iniwan sa amin ang
paglilipat ng mga gamit. Yet, napansin ko nanaman ang closeness ni Karise at
Zariel!
Nakakainis! Dito pa kasi nagagawang maglandian! Sa outing pa! Habang ako nagpapagod
sa paglilipat ng gamit!
Binagsak ko ang malaking cooler sa mesa sa kusina,
"ARAY!!!" Aw! Nabagsakan ko pala si Hanz!
"Denise, kung hindi ko nga kayang dalhin yang cooler na yan, ibabagsak mo pa sa
kamay ko!"
Hay! This outing is totally driving me crazy!
Maya,maya habang kumakain ng lunch,
Nagsusubuan si Ate Marilyn at Kuya Dex, ang sweet nila!
Si Hanz at Jayson naman, ginaya sila at nag sweet na subuan din, pinakitaan sila ng
kamao ni Kuya at tumigil din..
Pero teka, si....Karisse, sinusubuan si Zariel? Okay, what's with this two?
GRRRRRRR!!! Nabali ko na ang plastic spoon and fork na gamit ko..
"Err..Denise, okay ka lang?"
Tinignan ko lang ng masama si Ronan, lumayo na lang sya.
Nakakainis! Magkukulong na lang ako sa kwarto.
Habang nagmumukmok sa loob ng kwarto, napaisip ako..
Zariel hated girls..Pero ngayon, nakikipagflirt na sya sa iba?
Siguro nawala na ang pagkainis nya sa mga babae simula ng magustuhan nya ako..So
ngayon, open na sya sa ibang girls! At di naman ako kaganda para magustuhan nya
diba? Lalo na't nireject ko na sya nung una!
Well, he's quite okay, tall, kinda smart, street-smart kahit rich kid and not to
mention,
Tumanaw ako sa bintana at pinagmasdan ko sya,
He is really good looking..
Ano ba ito? Bakit ba big deal sa akin ito?! Grrrrrrr!!!
Oh, wait a sec...
Am I? Am I?
No..It can't be!
-0-0-0-
I should tell him right? Pero pano na lang ang nireserve sa akin ni Xylan?
Well, anyway, kilala ko naman sya, he'll accept whoever I chose..
Kaso, ano itong takot na nararamdaman ko? paano kung katulad ng dati,
"I'm sorry but the feeling's not mutual.." Naalala ko pa ang first rejection ko kay
Xylan! Paano kung mangyari ulit yun?
Well, hindi rin naman ako mapapakali pag hindi ko nilabas ang nararamdaman ko, so I
might as well say it before it's too late..
The whole day, I acted normarlly the whole day, nakisaya ako, nagswimming, but in
the same time, inoobserbahan ko si Zariel at parang...
Umiiwas sya sa akin..
-0-0-0-
Kinagabihan, nagvideoke sila Marilyn,Karisse,Hanz,Jayson at Kuya Dex. Si Zariel ay
umiinom magisa sa poolside. Lumapit ako dala ang isang can ng red horse..
"Uyyy..Mukhang napapalapit kayo ni Karisse sa isa't isa ah.."
NR as in No Reaction.
Napansin kong naubos ko na agad ang isang can ng redhorse. Nakita kong may isa pang
pack si Zar at humingi ako.
"Uhmmm..I thought you hated girls, bakit parang ang sweet nyo sa isa't isa?"
"I do hate girls, but it doesnt mean that I have to tease them all the time.."
Napansin kong naubos na pala ni Zariel ang isa pang pack na dala nya. Aba! Ako pa
tatalunin sa inuman, kung si Xylan nga at tropa nya, hindi umubra sa akin eh!
Sinunod-sunod ko ang 11 cans. Woooo! Hirap pala pag hindi tagayan, nakakahilo!
Sumigaw mula sa Videoke si Kuya Dex, "Hoy, matakot ka pag lasing na si Denise, naku
po! Nakakatakot!" Tama, tama si Kuya, huling beses na nalasing ako, nagsayaw ako sa
ibabaw ng bubong namin habang kumakanta ng Langka song!
"Tumigil ka na sa paginom kung hindi mo na kaya, baka magsuka ka pa dito.." Iniwas
ni Zariel ang kamay ko mula sa 1 pack na dala nya.
"Bakit ba? Kumukuha ako ng lakas ng loob!"
"Lakas ng loob para?"
"Para..Para..."
"Para sabihing..Paparapapa! Love kita! HAHAHAHA!" OMG! That was so embarassing!
"ok! That's it, dadalhin na kita sa kwarto mo.." Binuhat ako ni Zariel papunta sa
kwarto ko, hiniga nya ako sa kama at umupo sya sa upuan na katabi nito.
"Denise, It's about time na malaman mo.."
Naging seryoso ako kahit may tama na ako, "Malaman alin?"
"I'm transferring to another school.."
Woah! That was unexpected!
"Pero..teka..bakit?"
"I just have to.."
"You're leaving just because you have to! Aren't you going to explain anything to
me?" Nagtaas bigla ang boses ko..
"Why should I? You're life would be easier without me.." Nanatiling kalmado si
Zariel..
"No! What makes you say that? I don't want you to leave.." Tinakpan ni Zariel ang
bibig ko gamit ang daliri nya,
"Don't say anything that you'll regret later.." Pero tinanggal ko ang kamay nya at
sinabing,
"I don't want you to leave..Because..I love you.."
"Tama na, you don't know what you're saying.."
"I know! Kahit lasing ako o hindi, I love you! I really do.."
"Well, sorry..It's just that..I can't love you anymore.."
"But.."
"No! You can't love me! You don't deserve me.."
"Ikaw ba ang lasing dito? Sino ka para sabihin kung sino ang deserving ng
pagmamahal ko?!"
"I'm a woman hater right? Lahat ng sinabi ni Papa tungkol dun, wala yun..Hindi yun
ang dahilan..I can't love anyone..Si Rio? I never loved her..Oo, ako ang pumatay sa
kanya! Kaya hinayaan ko maghiganti si Ronan in the first place, I never loved Rio!
and..."
-0-0-0-
Wha-what? Ouch, heartbreak really does hurt the second time around..
"I've been fooling everyone..I'm inlove..I'm deeply inlove..With someone else.."
You sure fooled me alright! He's inlove with someone else?! WTH?
"Someone else?! Sino?" That's the initial question.
"No one knows about this, you'll never understand..You might think i'm crazy like
what everyone believed.." Geez, magkwekwento tapos bitin!
"Alam mo, wala akong maintindihan sa mga sinasabi mo!"
"Mas maganda kung hindi mo na iintindihin pa!"
PAK! Nasampal ko ng malakas si Zariel, dala na rin siguro ng kalasingan
"If you don't love me, okay, but atleast, let me understand!"
Matagal na natahimik si Zariel, marahil nagiisip kung paano nya sasabihin ang
kanyang kalagayan,
"I'm inlove, with a girl..A girl from my memories..I remember everything about her,
yet, I can't remember her face and her name.."
"Me-memories?" Yeah, he IS crazy!
"You might think that i'm inlove with a girl who doesn't even exist, but I do
believe she exists...So I keep hating girls, I want to remain faithful to her until
the day we meet.."
He clenched his fists hard, pagkatapos, hinawakan nya ang ulo nya,
"Sometimes, I think everything is a product of my imagination..I tried to forget
her..Then I met Rio..She was so much like her, yet..I loved this girl more.."
Hinawakan nya ang balikat ko at tinignan sa mata,
"Then I met you..You were different..Yes, I was inlove with you..Not until you
revealed the real you, like Rio, you also have a striking resemblance of that girl,
the real you reminded me of her! Kaya ako nagalit when I learned that you were
faking, You made me realized that i'm not yet over her.."
What? So it means, kung di ko lang binalik ang dating ako, hindi nya sana maalala
sa akin yun girl na yun?
"I'm sorry...You don't deserve me.."
"Zariel, you're not making any sense here! Our situation is different from
Rio's..You loved me as me, you didn't love me because I resembled you memory
girlfriend!"
"But that's the fake you! I don't love.."
Okay, alam ko na sasabihin nya. Naku, bakit ko ba sya hahabulin? Time to end this
conversation..
"The real me? Oh, so okay, malinaw na sa akin ang lahat..Kung ayaw mo sa tunay na-"
I was cutted off when,
He pulled me..
He hugged me..
Then...
We shared a deep kiss..
I can't resist..But why is he doing this? Palubag ba dahil mas mahal nya yun memory
girl na yun? I can't let go..Parang nanghihina ako pero hindi dahil sa nakainom
ako..Nawala na kalasingan ko dahil sa lahat ng tensyon..Napayakap na din ako..I
kissed him back..I was totally under his spell..
-0-0-0-
The next morning, paggising ko,
Wala na sya..
And that was the last time na makita ko si Zariel. My brothers were disappointed
knowing about 'what happened' to us..Akala ko madaling makamove on, hindi
pala..Parang ganito naramdaman ko nun mamatay si Xylan..Kahit saglit lang kami
nagkasama ni Zariel, I felt that I loved him in a different degree of that of
Xylan..
Girl in his memories? Lame excuse daw sabi nila Kuya..But feeling ko, totoo ng
sinasabi nya..
Nagdrop na si Zariel ng lahat ng subjects nya..I tried to continue my life without
him, but it seemed so hard..
The guys would cheer me up, yet their efforts are in vain.. This feeling continued
until summer.. I was a deans lister..Akalain mo yun? Kukuha na din daw kami ng
apartment ni Kuya..Well, it's better, para may privacy naman ako..
Everything seems to go my way, I thought everything was over..
Summer na, habang naglalaro ng Valkyrie Profile sa psp ko, narinig ko ang mga yabag
ni Mama papunta sa kwarto ko.
"Denise, telepono, long distance daw, sagutin mo na agad!"
Kinuha ko yun cordless phone na nakapatong sa desk ng pc ko,
"Hello?" Matamlay kong sagot.
"Hi! What's with the melancholic voice?Diana ito! Remember me?" Woah, unexpected
call from Diana.
"Oo naman..Musta ka na? Napatawag ka.."
"Okay lang ako, ikaw? Well, it's nothing important really.."
"Okay lang din.." Yeah, i'm SO okay. Trying a more cheerful tone, "Musta dyan sa
states?".
"Well, graduated from UCMA, fashion designing..And currently, i'm working for Ralph
Lauren, ikaw? Kamusta studies mo?"
"Quite okay..Malapit-lapit na din gruamduate.." Wala akong maisip na ikwento..
"Ah...Well, that's cool to hear, btw, yun tinawag ko..It's about a bit of mistake,
hindi pala hands ni Xylan ang dinonate nya.."
"During the time na nabangga sya, there's also this guy na inatake naman sa puso,
he needed a heart transplant, so we gave Xylan's heart instead.."
Sigh, even after his death, Xylan saved someone's life..
"I was thinking that maybe you're interested to know him.. Err..According to Dr.
Enriquez, his name is...Wait lang ha, sinulat ko yun sa notepad ko eh,...Ah, here
it is!"
"Villarosa,Roy Czariel!"
-0-0-0-
"Wala ng sinabing ibang info si Dr. Enriquez coz yun iba, confidential na daw.."
"Denise? Hello Denise?" Hindi ako nakapagsalita, nashock ako sa revelation nya.
"Ah..Sorry nawala ako sa sarili ko.."
"Bakit naman? Is this guy someone you know?"
"Actually, yes, uhmm..Diana, thanks for the info, i dont want to sound rude,but I
need to go.."
"Okay,okay..Bye..You take care okay?" *CLICK* Nawala na si Diana sa linya.
Now everything makes sense..
"My Heart will lead the way.." exactly what Xylan said in my dream..
But...Hindi ba aware si Zar sa mga pangyayaring ito? Na part of him si Xylan?
Sabagay, ang nakwento ko lang, namatay ang boyfriend ko at nagiba ako ng image
dahil sinisi ko ang sarili ko sa pagkamatay nya..
Bakit hindi nya madistinguish na ako ang babae sa memories nya? This is kinda
confusing huh?
Teka, is this kind of phenomena possible in the first place? After replacing an
organ of a person with a dead person's organ, all the memories of that dead person
is retained? Imposible..
Inopen ko ang PC ko, I searched for answers, ang hirap maghanap ng ganitong
incident lalo na kung hindi mo alam kung anong term nito..
Biglang bumukas ang pintuan ng kwarto ko..Si Kuya Dave, may dalang isang box ng
pizza.
"Denise! Guess what, nagpadeliver si Ma ng pizza! Chibog na!"
"Later.." one liner kong sagot kay Kuya. Hindi ko inalis ang tingin ko sa pc, I'm
just too preoccupied with this matter..
"Woah, studying during summer? So not like you Denise..Anong meron?" Tinignan ni
Kuya ang ginagawa ko sa PC.
"Effects of transplant, dead person organ to a person, how morbid can you get
Denise?"
"Kuya, may narinig ka na bang ganitong case? Trinansplant sa isang tao ang organ ng
isang patay na tao, tapos yun memories nung patay na tao na yun, nalipat sa taong
nakatanggap nung organ? Specifically, the heart.."
Binaba ni Kuya ang pizza box sa kama ko, at umupo sya.
"Hmmmm.." Napahawak sya sa baba nya. Naalala ko ang isang lesson namin sa psych
before, though madaming conspiracies concerning that theory, I made a research
about it..It's very interesting kasi.."
Umupo ako sa tabi ni Kuya at kumuha ng isang slice ng pizza, mukhang may alam sya
sa ganitong scenario.
"Way back 1920's, there's this woman, Dominica Woodward, nagpakasal sya sa
childhoood sweetheart nyang si Kristian Brendon..Unfortunately, hindi talaga sya
mahal ng asawa nya, naging lasenggo ito at sinaktan lang ang asawa nya, yet,
minahal pa din sya ni Dominica..Naging saksi nito ang kapatid ni Kristian na si
Vincent Brendon, who really is her childhood sweetheart in the first place..Mahal
na mahal nya si Dominica, pero nagparaya sya dahil ang alam nya, mahal talaga ni
Dominica ang kapatid nya.. After nun, dahil sa sobrang bisyo, inatake sa puso si
Kristian, and in the same time, si Vincent naaksidente..Before his death,Vincent
offered his heart to his brother para sa ikasasaya ni Dominica, so the heart
transplant was done..and Kristian wasnt the same person again.."
"He believed that he was Vincent, yet hindi nya maalala si Dominica, that he's
inlove with a girl from his memories who resembled Dominica..Pinadala sya sa mental
institution dahil dito.."
"Madaming against sa storyang ito, believing that due to substance abuse, naging
schizo na si Kristian..At marami na daw kasing nagheart transplant na hindi naman
ganito ang naging sitwasyon..They say na dahil lang sa psychological effect ng
transplant kaya nagkakaroon ng 'alternate reality' ang isang tao..But the mystery
here is, bakit ang alternative reality na ito ay ang nakaraan na buhay ng taong
pinangalingan ng organ.."
Sa haba ng kwento ni Kuya, naubos ko na ang kalahati ng family size na pizza.
"Actually, mabibilang ang ganitong cases, Kristian was the first and last person to
experience this, that's according to how far my research went..Pero wala ng
nareport na ganung pangyayari, According to Dr. Wilkin's 'Power Of Love or Plain
Insanity?' article, wala pang nakakasolve ng case na ito, no one knows kung paano
ba mababalik ng buo ang memory ng taong yun, or mabura na lang ito ng tuluyan.."
"Pero Kuya, did it ever happened na yung mahal nung taong namatay at yun taong
nakatanggap ng organ, iisa?"
"Well, according to my research, wala pa.."
Gosh, what a mystery!! So this stuff really does exist! Like, Xylan was reborn in
Zariel!
But what itches me is, paano nga ba mababalik ng buo ang memories nun taong yun?
and should it really be returned in the first place?
"Another mystery here is, Bago mamatay si Kristian, he was finding
something...Something important...But I think, it's just delusions kasi malapit na
syang mamatay..."
Well, I guess not, this thing that he's finding, I think it's the key to the full
recovery of his memories..
Wait, isn't memories something intangible?
What if the thing that can bring all his memories back is something..TANGIBLE?
------------------------------------------------------------ --------------------
What if this theory of mine is the answer to this mystery?
"So what makes you interested with this stuff anyway?" Ubos na ang laman ng pizza
box. Me and Kuya Dave. Geez, ano aasahan mo, pagsamahin ang dalawang matakaw na
tulad namin.
Uhmmm..Lets just say Im the 20th century Dominica whos about so solve this
mystery..
Huh?! Mukhang walang kaideideya si kuya sa mga pangyayari.
Kuya, give me a copy of that research..Tapos isang bag ng ruffles at isang litro ng
Pepsi. Just what I need for an extensive research.
Pinagbuksan ko ng pintuan si Kuya at tinulak sya palabas, kinda rude but I really
ned to get to the bottom of this.
Yes Master..Even If I dont have any idea on whats going on.. Yeah, I shouldnt tell
anything to Kuya muna..I have no time to tell everything Kinuha ko ang dont disturb
sign ko at nilagay sa doorknob ng pintuan ng kwarto ko.
Umupo ulit ako sa harap ng PC ko, nagsresearch tungkol kay Dominica
Woodward,Vincent and Kristian Brendon. Geez, who said that wikipedia knows
everything?
Dominica Woodward, a writer for L.A. Times blah-blah..Born in Brooklyn blah-
blah..Infamous wife of the controversial Kristian Brendon.. The guy who was said
the incarnation of his own brother blah-blah..
Then I clicked on Kristian Brendons link. It seems like Kristian and Vincents page
was joined into one.
Kristian Brendon, an actor for low budget indie movies, blah-blah.. Due to his
depression of a not progressing career, he became an alcoholic blah-blah
Vincent Brendon, his brother, who was also a novelist, made a book about Kristians
wife..and revealed that he was the real childhood friend of blah-blah..
God, atleast tell me something I dont know! Tell me something I need to know!
Kumatok si Kuya, pinagbuksan ko sya, mukhang dala nya na ang mga kailangan ko..
Need some help in your research?
No. kinuha ko agad ang clearbook at pagkain na dala nya at sinara agad ang pinto.
Binuksan ko ito ulit, But Thanks! at sinara ito ulit. Naku, pasensya na talaga
Kuya.
Binasa ko ang research nya. Binuksan ko ang ruffles at ang isang litro ng pepsi.
Binasa ko ang introduction ng research ni Kuya at sumubo ng tatlong piraso ng
chips.
Wow, ang lalalim ng ingles! Kamusta naman yun!
Tatlong oras ako nagbabasa, walang hinto. Ng matapos ko ng basahin ang buong
research, napansin kong ubos na din yung ruffles at pepsi ko..
Finally, Kuyas research ringed a bell! Mukhang pareho kami ng teorya ni Kuya.
Dominica never knew that Vincent was her real childhood sweetheart.. She still
chose Kristian than Vincent.. What made Kristian insane, was his confusion between
his two individualities..Vincent loved Dominica while Kristian didnt loved her at
all.. I guess the novel that Vincent wrote was the key..Coz it contained what he
really felt for Dominica..That was the thing that Kristian was finding before his
death..
But does this mean that Zariel is close to insanity? If he doesnt find the medium
that bridges Me and Xylan? Something that will bring back all the memories of his
love..
I dont have to worry now, coz I know what the key is
My Sketch!!!
-0-0-0-
Its nice to be back in my hometown. Asan na kaya sila Brix? Pero mabuti na din na
di nila malaman na andito ako..Hindi na nila kailangan malaman ang insidenteng
ito..
Pumunta agad ako sa art gallery kung saan nakalagay ang sketch ko na nakalagay sa
canvas na gawa sa dahon..
Pagpasok ko, the same art director ang nagreet sa akin..Walang pinagbago sa art
gallery, just some new additions of abstract art..
Good Morning! I remember you, Denise the Menace right?
Uh, yeah..I remember that one clearly..ANg title ng huling sketch na ginawa sa akin
ni Xylan na syang susi sa misteryong ito.
Im glad to tell you na may bumili na ng painting ng boyfriend mo..
WHAT?!
Teka..Ano? I thought the painting was not for sale..
Actually, the painting was donated by Mr. De Jesus, so we can do anything we want
to do with it..Is there a problem Miss Denise?What?! Ano ba yan! Nakakainis!
Teka..Sino ang bumili? Pano..
Dont worry Miss Denise, the girl who bought it left you a message..It looks like
she wants to meet you
Dumukot sa bulsa niya ang Art Director ng isang kapirasong papel na nakatupi..At
inabot sa akin..Binasa ko ito agad,
Meet me at the rooftop once you receive this message Denise the Menace..
Rooftop? Rooftop ng CSDA?
Umalias agad ako ng Art Gallery, nagtataka naman ang Art Director kung bakit ako
nagmamadali. Wala na akong panahon magexplain..
Masama ang kutob ko sa pangyayaring ito..
Walang tao ngayon sa CSDA kundi ang mga guards, dahil alumna naman ako, pinapasok
ako nung guard. Walang pinagbago ang school, pero mukhang mas madami ng babae
ngayon dahil nakita ko ang mga nakapost sa bulletins.
Pagakyat ko, nakita ko ang staircase kung saan ako unang niligtas ni Xylan mula sa
mga bading na tagahanga nya. Dito rin ang first kiss namin..
Nakakapagtaka dahil may naamoy akong amoy sunog sa rooftop..Ano kaya yun?
Pagdating ko dun, nakita ko ang sketch ko, ang bandang ilalim ay nagiging abo
na..Nasusunog ito! Sinong gumawa nito?
Hi Miss Buendia..You thought you solved the mystery by yourself? Sorry, but I beat
you to it..
Siya? Anong kinalaman nya dito?
"Rhea?!"
"Rhea?" Hindi maipinta ang mukha ko nung mga oras na yun.. anong kinalaman nya sa
mga pangyayaring ito?
"Well, I can say that I made a more extensive research than you..Aba, mahirap
alamin ang tungkol sa love story nyo ng patay mong boyfriend.."
"What's your deal? Bakit mo sinunog ang sketch na yan?!" Nanginginig ako sa galit,
anong karapatan nya na sunugin ang sketch ni Xylan sa akin?
Ngumiti lang si Rhea na tipong panginis,
"Teka, don't you wanna know more details about Zariel na hindi mo pa alam?"
Natahimik lang ako, gusto ko rin malaman kung ano ba talaga ang nangyayari dito..
"Okay, matapos ang successful heart transplant ni Zariel, it took 3 days before he
regained his consciousness..Yet, he was never the same again.."
-Flashback 2 Years Ago-
Mula ng magkamalay si Zariel, he kept talking about this girl,
He kept holding his head na parang nababaliw na sya, the doctors decided to keep
him under observation..
The doctor gave him his medical record, para malaman nya na sya si Zariel at nasa
hospital sya.
"Miss, Importante pa din na ilagay ang unit. Kung yan ang ilalagay mong sagot sa
test, at walang unit. Mali ka pa din.."
Napahawak ulit sya sa ulo nya na parang sobrang nasasaktan, nagwawala sya, pinainom
namin sya ng tubig para huminahon sya, ayaw nya uminom at ang sagot sa amin,
"Under age pa ako. Hindi ako umiinom. At baka magalit yung mga tao sa bahay
pagnalaman nilang umiinom ako."
Pagkatapos nyang sabihin yun, ganun ulit ang nangyari, nagwala nanaman sya, niyakap
ko sya ng mahigpit para kumalma sya, kumalma nga sya, pero kung ano-ano nanaman ang
sinabi nya sa akin..
"Ngayon lang ulit ako nakakilala ng isang taong nakakabasa ngnararamdaman ko. Taong
nakakakilala kung sino ako sa kabila ng pagtatago ko ng tunay na ako. Isang taong
nakakapagbigay ng lakas ng loob sa akin..Ikaw ang taong yun. Salamat
ha...Salamat.."
May isang beses pa nga, nung pinapakain namin sya, ayaw nya, pero kinain nya na
din, maya-maya, kinamot nya ang buong katawan nya,
"Allergic ako sa seafood!" At tuloy pa din sya sa pagkamot nya..
Lalo syang lumala sa mga sumunod na araw, isang beses, nagtataka kami kung bakit
nawala na lang sya sa higaan nya, ayun pala, andun sya nagtatago sa closet,
hinihila nya ako sa loob, mahuhuli daw kami ng Papa nya kaya magtago daw kami..
Dumating sa point na nananakit na sya, pinagsusuntok nya ang isang nurse na lalaki,
"Wag mo sya saktan!"
Nung napigilan na namin sya, nilagyan na sya ng pampatulog. Dineklara ng doktor na
may kakaibang Schizophrenia si Zariel..Hindi daw kami nakikilala ni Zariel dahil
ang utak nya ay kasalukuyang naninirahan sa isang alternative reality na likha nya.
-end of flashback-
Lahat yun, ang mga pangyayari nung kasama ko pa si Xylan! Yung nagsasagot kami ng
equation sa blackboard, yung naginuman kami sa KTV room, yung pinakain ko sya ng
seafood, yung nagtago kami sa closet dahil dumating si Don Roman,yung oras na gusto
nya makipagbestfriend sa akin..Lahat yun..Ang mga eksatong kinilos at sinabi ni
Xylan..
Sinara ng mahigpit ni Rhea ang kamao nya at yumuko,
"Pero hindi ako naniniwala na likha nya itong lahat, ang hinala ko, dahil sa
transplant kaya sya nagkaganyan kaya nagimbestiga ako tungkol sa Xylan Rae De Jesus
na yan.."
Inangat nya ulit ang ulo nya,
"Matapos ang isang taon, naging normal ulit si Zariel..Ayon sa mga doktor, ayon kay
Zariel, patay na daw ang babaeng palagi nyang binabanggit. Nakakilala na sya ulit
at naging okay na lahat.."
"Hanggang sa makilala nya ang Rio na yan.. Muntikan na ulit mabaliw si Zariel,
nagbalik ang mga alaala nya tungkol sa babaeng yun.. Buti at nasaksihan ko lahat,
gumawa agad ako ng paraan para magkahiwalay sila.."
"At dumating ka, ang babae na kinababaliwan nya, malakas ang kutob ko na ikaw na
yun, pero dahil iba ang katangian mo sa babaeng tinutukoy ni Zariel, nagobserba
muna ako.."
"Naconfirm ko ang lahat ng ginawa ni Zariel ang sketch mo..Ginuhit ka ni Zariel
subconsciously, hindi nya alam ang ginagawa nya, gagawa na sana ako ng aksyon bago
mo pa makita ang sketch, pero timing dahil andun din si Ronan na napagkamalan mong
gumawa ng sketch na yun, which, inako nya naman dahil sya rin ay may sariling
dahilan.."
Ang sketch na inakala kong si Ronan ang gumawa! Kaya may RC sa dulo! Si Zariel pala
ang gumawa nun! RC as in Roy Czariel!
"Funny isnt it? Siguro hindi mo nabasa sa research mo na gumawa ng mga sulat si
Kristian tungkol sa pagibig nya kay Dominica, at ang pagamin nya na sya talaga ang
tunay na childhood sweetheart nito.."
Teka, this is getting irritating, ano ba ang kinalaman ng Rhea na ito sa amin ni
Zariel?
"Enough..Sino ka ba talaga? Bakit kasama mo si Zariel nung mga oras na baliw sya?
Bakit ang dami mong alam?"
"Ah, hindi pa pala ako pormal na nagpapakilala sayo.."
"I'm Rhea Czarina Villarosa, Zariel's long lost sister.."
-0-0-0-
"Ikaw, ikaw ang tinutukoy ng Papa ni Zariel?" Naalala ko na may nawawala palang
kapatid si Zariel...Marahil, si Rhea ang tinutukoy nya..
"Oo, ako nga.. Matagal kong hinanap ang kapatid ko, at madadatnan ko sya na ganito
ng dahil sayo? Hindi ako papayag.."
"Dahil sa akin?"
"I don't have any grudges against you, but this sketch will be the trigger to my
brother's complete insanity!" Ang sketch na ito? Ako? Ako ang magdudulot ng
pagkabaliw kay Zariel?
"I..I don't understand.."
"Sige, once na malaman ni Zariel na ikaw ang babaeng hinahanap nya, at iisa ang
katauhan nila ni Xylan, sa tingin mo magiging normal sya ulit?" Magiging normal nga
ba sya? Pagnasolusyonan ang misteryong ito, magiging okay na ba ang lahat?
"Kung si Kristian Brendon nga, tuluyan ng nabaliw dahil nalilito sya sa
individuality nya, paano pa si Zariel?" Kung si Kristian nalito dahil sa existence
ni Vincent sa katauhan nya, maguguluhan din si Zariel dahil sa existence ni Xylan
sa kanya? Edi syempre pipiliin nya parin nya ang sarili nya, magiging okay na alng
lahat diba? Hindi nya ba naiisip yun?
"And unfair sa part mo, you love my brother right? Nakamove on ka na kay Xylan,But
it's his Xylan side that loves you, not Zariel..Zariel never loved you!"
Za-zariel never loved me?
"Wouldn't it benefit the both of us kung lalayuan mo na lang si Zariel? I can live
with my brother peacefully while you move on and live a peaceful life too?"
Ganun lang ba kadali yun? Palampasin ang mga pangyayaring ito at kalimutan na lang
si Zar? Makakaya ko ba yun?
"Alam mo, hindi lang si Zariel ang nahirapan nung mga oras na yun, akala ko
magrereunite kami ng maayos ng kapatid ko, tapos madadatnan ko syang nababaliw ng
dahil sayo? Akala ko, tatawagin nya akong ate, kakamustahin, yayakapin, pero ano?
Hindi ako ang hinahanap nya, hindi ako ang gusto nya makita! Ikaw!"
Tama na..Ayokong maging makasarili, ayokong ipagkait kay Rhea ang pagmamahal ng
isang kapatid na hinahanap nya..
"Tama..Naiintindihan ko na lahat..It was all my fault..I'm sorry.."
Tuluyan ng nasunog ang sketch, aalis na si Rhea at hinawakan nya ang balikat ko at
binulungan,
"Kung mahal mo talaga ang kapatid ko, lalayo ka..Lalayuan mo sya..."
-0-0-0-
Nawala ako sa sarili ko nung mga oras na yun, si Xylan, may kinalaman ba sya dito?
Is it because of his extreme love for me kaya nya ginawa ito? Sinadya nya bang
magpakita sa panaginip ko at ibalik ako sa tunay na ako para itrigger ang existence
nya sa katauhan ni Zariel?
Naguguluhan ako Xylan..Sana andito ka para ipaliwanag sa akin ang lahat..
Nasa park na ako ngayon..Nakaupo sa gilid ng fountain..Ang lugar kung saan kami
madalas magkita ni Xylan..Pinapanood ang masasayang taong lumilibot sa park..
"Woah, look who came back mga tsong! Si Denise pare!"
Napalingon ako, aba sila Brix at ang buong barkada!
Niyakap nila akong apat, masaya sila makita ako, ako naman, hindi ko malaman kung
anong reaksyon ang gagawin ko..
"Musta? Napaaga ata mahal na araw ah? Bakit ganyan ang mukha mo?"
Ang laki ng itinangkad ni Brix..Medyo nagmature na din ang hitsura nya..
"Wala..Okay lang ako.." Sinubukan kong ngumiti para ipakita na wala akong
problema..
"Napadalaw ka dito? Anong meron?" Aba, nawala na ang mga highlites ni Jojosa buhok,
siguro bawal sa school nya..
"Ha? Ah..Naisip kong dalawin kayo.."
"Sus, talaga lang ha? Ilang buwan ka nga di nagparamdam eh!" Si Mikee, malusog pa
din..Dahil na rin siguro sa course na kinukuha nya..
"Tara, panahon na para sa BONDING and UNITY natin! Sulitin natin ang bakasyon!" Si
Alfred yun, na mukhang gwumapo ng onti..
"Tara!"
Nagpunta kaming arcade, pinanood ko lang sila maglaro..Binigay pa nila sa akin ang
mga prizes na napanalunan nila..Pagkatapos nun, pumunta kaming computer shop,
nagkahamunan ng dota ang tropa ni BRix at mga highschool students ng CSDA. Lumabas
muna ako dahil naingayan ako sa kanila..
Umupo ako sa hagdan sa tabi ng entrance ng computer shop. Maya maya'y sumunod si
Brix, hindi pala sya kasamang naglalaro..Tumabi sya sa akin sa hagdan..
"Denise, alam mo, kahit hindi mo sabihin, alam kong may mabigat kang dinadala
ngayon..Baka gusto mo naman tulungan kita dalhin yan?"
Hindi ko na napigilan ang pagiyak ko, niyakap naman ako ni Brix at pinahiram ang
panyo nya.
"Hindi ko na alam kung anong gagawin ko..Kung hindi na lang sana nya ako iniwan.."
"Denise, may sasabihin ako sayo.." Pinunasan nya ang mga luha ko.
"Alam mo ba, sinabi sa amin ni Xylan ang kalagayan nya noon..Nagpaalam sya sa
amin..Nakiusap sya na wag ipaalam sayo dahil ayaw nyang malungkot ka.."
Ibig sabihin, alam na pala nila lahat bago ko pa malaman?
"Ipinaubaya ka na nga nya sa akin eh.. Ako na daw ang bahalang magpasaya sayo.."
Pinaubaya? Balak nya na akong ibigay kay Brix? Alam nya naman na sya lang ang may
kayang magpasaya sa akin..
"Alam mo ba ang ibig sabihin nito?"
"Wala syang pakialam kung ipagpalit mo ako sa kanya..Hindi mahalaga kay Xylan ang
nararamdaman nya, buong buhay nya, ang naging mahalaga lang ay kasiyahan mo..Natawa
nga ako sa sinabi nya, kahit wala na daw sya, gagawa sya ng kahit anong paraan,
makita ka lang masaya.."
Tumigil ako sa pagiyak, unti-unti ko ng naiintindihan ang gustong iparating ni Brix
sa akin..
"Kaya kung ano man ang nangyayari ngayon, huwag kang malungkot..Dahil alam kong may
gagawin yan si Xylan..Mukhang imposible diba? Pero naniniwala ako dun sa lokong
yun..Alam kong hindi ko mapapantayan ang ginagawa nya.."
Tama sya, hindi ipapahintulot ni Xylan ang mga pangyayaring ito kung wala itong
magandang bunga..Maniwala lang ako..Maniniwala ako na magiging okay din ang lahat..
Naglabasan ng computer shop sila Mikee, tuwang tuwa, siguro, nanalo sa pustahan
nila..
"Wohoooo! Natalo namin ang mayayabang na highschool students sa DOTA! Haha! Walang
kwenta! Ang yabang-yabang, mga highschool students pa lang naman!"
"Aba, parang di tayo ganyan sa CSDA ah..Lagi nating hinahamon ang mga college
students sa PLU, muntik na nga tayo matalo eh, kung hindi lang natin kakampi si
Denise.."
Tara, ipangkain natin itong napanalunan namin!"
"Naku, kulang pa ata pangkain kay Mikee yan eh! Haha!"
*PAK!*
Binatukan ng malakas ni Mikee si Alfred. Natumba ito sa sahig..
Nagtawanan kami, nagulat na lang kami ng may nagsalita at sinabing,
"Denise The Menace, habang hinahanap kita, nakikipagsayahan ka pala sa mga unggoy
na ito.."
"Zariel!" Hawak nya ang time capsule na binaon namin ni Xylan noon!