Reynard Motorsport

Reynard Motorsport – konstruktor samochodów wyścigowych, założony przez Adriana

Reynarda. Odnosił sukcesy w takich formułach, jak Formuła Ford, Formuła Vauxhall Lotus,
Formuła 3, Formuła 3000 i IndyCar.

Historia
W 1973 roku Adrian Reynard zbudował pierwszy samochód według kategorii Formuły Ford. W
1977 roku Reynard został CEO firmy Sabre Automotive/Reynard Racing Cars Ltd. Dwa lata później
samochody Reynard wygrały mistrzostwa Europejskiej i Brytyjskiej Formuły Ford 2000, a w latach
80. rozwijała monokoki z włókien węglowych.

W 1985 roku firma weszła do Formuły 3, a Reynard wygrał

swój pierwszy wyścig w tej serii, po starcie z pole position. W
Brytyjskiej Formule 3 Reynard zdobył tytuły w latach
1986–1988 i 1992. W 1988 roku konstruktor zadebiutował w
Międzynarodowej Formule 3000, również wygrywając wyścig
w debiucie, a także zdobywając tytuł za sprawą Roberto
Moreno. Osiągnięcie to firma powtórzyła w sezonach 1989
oraz 1991–1995. W roku 1990 Reynard otrzymał nagrodę
Queen’s Award for Export Achievement, a w latach 1992 i 1993
triumfował w Pacific Series. Reynard 95I, który zwyciężył w
Indianapolis 500 w 1995 roku
W sezonie 1994 Reynard wystartował po raz pierwszy w serii
IndyCar, zwyciężając w debiutanckim wyścigu. Rok później
Reynard wygrał w tej serii mistrzostwa kierowców,
konstruktorów, Indianapolis 500 oraz tytuł debiutanta roku (Gil de Ferran). Dominacja Reynarda
w tej serii trwała do 2001 roku. Firma odnosiła sukcesy także w Formule Nippon.

Od końca lat 80. Reynard planował uczestniczyć w wyścigach Formuły 1. W 1989 roku
skonstruowano opierający się na samochodzie Formuły 3000 model 89M napędzany silnikiem
Mugen, zaś trzy lata później – Reynarda F1-01-Yamaha. Pogłoski o debiucie Reynarda w Formule 1
pojawiły się także w 1997 roku, ale nigdy nie miały pokrycia w rzeczywistości[1][2]. Adrian Reynard
był jednak współzałożycielem zespołu Formuły 1 British American Racing, gdzie pełnił rolę
dyrektora ds. rozwoju technicznego. Ponadto w celu lepszego przygotowania się BAR do debiutu w
Formule 1, Reynard skonstruował model 98A[3].

W 2002 roku firma Reynard Motorsport Ltd zbankrutowała.

Przypisy
1. Mattijs Diepraam, „Uechtel”, Rafael Reyna, Leo Breevoort, Jasper Heymans: Grand Prix cars
that never raced (work in progress) (http://8w.forix.com/6thgear/neverraced.html) (ang.). W:
 forix.com [on-line]. [dostęp 2014-08-26].
2. Reynard F1-01 (http://statsf1.com/fr/reynard-f1-01.aspx) (fr.). W: statsf1.com [on-line]. [dostęp
2014-08-26].
3. Formel 1 Reynard (http://www.formel1-fahren.at/lmp-fuhrpark/formel-1-reynard.html) (niem.).
W: formel1-fahren.at [on-line]. [dostęp 2014-08-26].

Bibliografia
History of Reynard Racing Cars (http://www.adrianreynard.com/reynard_motorsport.htm)
(ang.). W: adrianreynard.com [on-line]. [dostęp 2014-08-26].

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Reynard_Motorsport&oldid=58736191”

Tę stronę ostatnio edytowano 8 lut 2020, 15:27. Tekst udostępniany na licencji Creative Commons: uznanie
autorstwa, na tych samych warunkach (http:https://creativecommons.org/licenses/by-sa/3.0/deed.pl), z możliwością
obowiązywania dodatkowych ograniczeń. Zobacz szczegółowe informacje o warunkach korzystania
(http:https://foundation.wikimedia.org/wiki/Warunki_korzystania).