FRANCES AICAH BISCARRA

KABATAAN

Nasaan na ang kabataang naghahangad ng kanilang ginintuang panahon, ng

kanilang mga pangarap at kasigasigan sa ikabubuti ng bayan? Nasaan ang kabataang
magbubuwis ng buhay upang mabayaran ang gayong karaming kahihiyan, ang gayong
karaming krimen? Malinis at walang bahid dungis ang buhay na kailangang maging alay
upang ang handog ay maging karapat-dapat? Nangasaan kayo, kabataan, na
nagtataglay ng lakas ng buhay, na tumatakas na sa aming mga ugat? Hinihintay namin
kayo o kabataan!
Ang kabataan ang sinasabing pag-asa ng ating bayan. Tayo ras ang magliligtas
at magpapaunlad ng ating bayang nahihirapan. Ang ating pagtutulung-tulungan at
magdudulot ng napakalaking pagbabago sa ating bayan.
Ang kabataang hinahanap ng madla na magliligtas sa sangkatauhan ay naririto
lamang. Ngunit paano tayo matutulungan ng mga kabataang ito kung ang ilang nama’y
napunta sa maling landas ng buhay? Ang ilan ay hindi na nakapagtapos ng pag-aaral at
ang ilan nama’y hindi na nakapag-aral. Ang ilang kabataang inaasahan ng bayan ay
nalululong sa droga, walang permanentengtahanan, walang makain at wala man lang
nakukuhang ni isang pangangailangan. Bilang isang mamamayang inaasahan ng
bayang ito, paano tayo uunlad kung ang pangunahing pangangailangan ng isang
kabataan ay hindi natutustusan?
Ang ilan namang kabataan ay tunay na nag-aaral at nagsisikap upang umangat
ang kanilang pamumuhay at upang makatulong ng ibang nahihirapan. Sila ang ilan sa
mga kumikilos at gumagawa ng aksyon ukol sa mga bagay-bagay na nagyayari sa atin
bayan.
Ang pagsisikap na ito ng ilang mga kabataay ay kulang pa sa inaasahan ng
marami. Kulang pa ito upang makapagbigay ng napakalaking pagbabago sa ating
bayan. Kung ang mga kabataang nalagay sa maling landas at maitatama at
matutulungan rin sa mga pangunahing pangangailangan nila, ang magandang
pagbabagong ninanais ng marami ay maisasakatuparan.