Amakıhayal romanında Raci Tiplemesi ile Goethe’nin Faust tipi karşılaştırılacak.
Pavese, Yaşamak Uğraşı.
“Bütün yaşama gücünü tüketen, seni yeni patlatılmış bir tüfek gibi hâlâ sıcak ve sarsıntı içinde bırakan bir şey yazmış olmak; yalnız bildiğini sandığın şeyleri değil, kuşkulandığın, hayal ettiğin şeyleri, sarsıntıları, karanlık gölgeleri, bilinçdışını ortaya dökmüş olmak; bunu uzun ve yorucu çabalar sonunda, günlerce süren duraksamalardan sonra ölçülü olmayı öğrenecek, beklenmedik buluşlar ve yanılmalarla, bütün gücünü ve dikkatini bir nokta üzerinde toplayarak başarmış olmak; sonra da bunu değerlendiren bir insan tepkisi, yüreklendirici bir alkış olmadıkça bütün bu yaptığın işin bir hiç olduğunu anlamak. 3u sıcak ilgiyi bulamamak, soğuktan donmak, çölde konuşmak, bir ölü gibi gece gündüz yalnız kalmak demektir.” (s.383)
“Bütün bunlar yitip gittiği zaman, kime küfredeceksin?” (s.451)