Professional Documents
Culture Documents
v=VQNJSWzYx5Q
(અ રીન્કથી બક્તાભય સ્તોત્રની કથા જોઇ ળકાળે)
1
જે ભ એક લાત્વલ્મવબય ભૃગરી ોતાની ક્નફમતા તથા વભથમતાને જાણલા છતાં , ોતાની ળીળુની યક્ષા કયલા બવશને
વાભે મુદ્ધ કયલા દોડી જામ છે તેભ શે ભુનીશ્લય! ભાયી લ્ફુક્દ્ધ તથા વભથમતાને જાણલા છતાં , તભાયા પ્રત્મેની ભાયી
પ્રફ બક્ક્તને રઇ શુ ં અ સ્તુક્ત કયલાનું વાશવ કયી યહ્યો છુ ં . ૫.
ऄल्पश्रुतं श्रुतितां पररहास-धाम
रिद्भिक्तरे ि मुखरी-कु रुते बिान्द्माम् ।
यरकोककिः ककि मधौ मधुरं ििरौित
तच्चाम्र-िारु-कििका-िनकरकहेतुः ।।६।।
જે યીતે લવંતઊતુભાં અંફાને રાગેર મ્શોય જ કોમરના ભધુય ટશુ કા તથા કરયલ ભાટે કાયણબૂત છે તે જ યીતે , શે સ્લાક્ભ!
લ્જ્ઞાની એલો શુ ં, ક્લદ્લાનોભાં શાંવીાત્ર છુ ં તો ણ તભાયા પ્રત્મેની ભાયી પ્રફ બક્ક્ત જ ભને ફ કયીને તભાયી સ્તુક્ત
કયલા પ્રેયે છે . ૬
रिरसंस्तिेन भिसन्द्तित-सििबिं
पापं क्षणारक्षयमुपित शरीरभािाम् ।
अक्रान्द्त-िोकमििनीि-मशेषमाशु
सूयाुंशु-िभििमि शाियरमन्द्धकारम् ।।७।।
જે યીતે ક્ત્રરોકભાં વ્માી ગમેર ભ્રભય જે લું કાું તથા કૃષ્ણ ક્ષની યાક્ત્ર જે લું ઘોય ંધકાય-પ્રાતઃ કાે વૂમમદકયણોના પ્રકાળથી
તત્કાક્રક નાળ ાભે છે , તે જ યીતે, તભાયી સ્તુક્ત કયલાથી કયોડો જન્ભના ઉાજમ ન કયેરા જીલના વંક્ચત ાકભો તત્ક્ષણ
નહ્ર થામ છે . ૭.
मरिेित नाथ! ति संस्तिनं मयेद-
मारभ्यते तनुिधयािप ति प्रभािात् ।
िेतो हररष्यित सतां नििनीदिेषु
मुक्ताफि-द्युितमुपित ननूदिबन्द्दःु ।।८।।
શે પ્રબુ! જે ભ કભના ાન ય ડેરું ઓવબફદુ, ભોતીની જે ભ ળોબે છે ને રોકયંજન કયે છે તેભ તભારું સ્તોત્ર યચલું એ
દુષ્શય કામમ છે એ જાણલા છતાં, લ્ફુક્દ્ધલાો શુ ં, તે વલમ ા શયનારું છે એભ ભાનીને તેને યચલાનો અયંબ કયી યહ્યો
છુ ં ! ને તે અના પ્રબાલથી લશ્મ વત્ુરુોના ભનનું યંજન કયળે. ૮.
अस्तां ति स्तिनमस्त-समस्त-दोषं
रिरसंकथािप िगतां दुररतािन हिन्द्त ।
दूरे सहस्रककरणः कु रुते प्रभि
पद्माकरे षु िििािन ििकासभािि ।।९।।
વૂમમના ઈદમ થતાં શેરાં જ, ભાત્ર તેના વૌમ્મ દકયણોનો સ્ળમ થતાં જ વયોલયના કભો જે ભ ખીરી ઉઠે છે , તેભ
ાનાળી એલા તભાયા સ્તોત્રની લાત તો દૂય યશો, ભાત્ર તભાયી બલોબલની ચદયત્ર કથા વાંબલાથી થલા તભાયા નાભ
સ્ભયણથી ત્રણ જગતના પ્રાણીઓનાં ાો નહ્ર થામ છે . ૯.
नारयद्भूतं भुिन-भूषण! भूतनाथ!
भूतर् गणर् भुिि भिन्द्तमिभष्टु िन्द्तः ।
तुल्या भििन्द्त भितो ननु तेन कक िा
भूरयािश्रतं य आह नारमसमं करोित ? ।।१०।।
શે બુલનબૂણ! શે જગદીશ્લય! અ ૃથ્લીરોકના જીલો તભાયા વાક્ત્લક ગુણોની સ્તુક્ત કયીને તભાયા જે લા ભશાન થામ છે
એભાં અશ્ચમમ ાભલા જે લું ળું છે ? કાયણ કે જે સ્લાભી ોતાના અશ્રમે યશેરા વેલકોને ોતાના જે લા વભૃદ્ધ ફનાલલા
વભથમ શોમ, તેલા સ્લાભીથી ળો રાબ? ૧૦.
2
दृष््िा भिन्द्तमिनमेष-िििोकनीयं
नान्द्यत्र तोषमुपयाित िनस्य िक्षुः ।
पीरिा पयः शिशकर-द्युित-दुग्ध-िसन्द्धोः
क्षारं ििं िििनधेरिसतुं क आच्छेत् ? ।।११।।
શે પ્રબુ! અના રૌદકક, દદવ્મ સ્લરૂને ક્નભે નજયે ક્નયખ્મા છી અ દૃક્હ્ર ન્મ કોઇને જોઇ વંતો ાભતી નથી.
અભ થલું સ્લાબાક્લક છે , કાયણ કે એક લાય ચંદ્રના દકયણો વભાન શ્લેત, ઈજ્જલ કાંક્તલાા ક્ષીય વભુદ્રનું વુભધુય
જાન કમામ છી, વભુદ્રનું ખારું ાણી ીલાની ઇચ્છા તે કોઇ કયતું શળે? ૧૧.
यः शान्द्तराग-रुिििभः परमाणुिभस्रिं
िनमायिपतििभुिनक-ििामभूत!
तािन्द्त एि खिु तेऽप्यणिः पृिथव्ां
यत्ते समानमपरं न िह रूपमिस्त ।।१२।।
ત્રણ રોકના ક્દ્લતીમ રંકાય તુલ્મ શે પ્રબુ! ળાંતયવની કાંક્તલાા જે યભારૄઓ થકી તભારું ળયીય ફન્મું છે , તેલા ળુબ
યભારૄઓ ૃથ્લી ય તેટરાં જ શળે એભ રાગે છે , કાયણકે વભસ્ત વંવાયભાં તભાયા જે લું રૌદકક રૂ ફીજા કોઇનું દેખાતું
જ નથી! ૧૨.
िक्त्त्रं क्व ते सुर-नरोरग-नेत्रहारर-
िनःशेष-िनर्चित-िगत्-ित्रतयोपमानम् ।
िबम्बं किङ्क-मििनं क्व िनशाकरस्य
यद् िासरे भिित पाण्डु पिाश-कल्पम् ।।१३।।
શે પ્રબુ! અના દદવ્મ ભુખને ળુ જોઇ રોકો ચંદ્રભાની ઈભા અતા શળે? કમા દેલો, ભનુષ્મ તથા નાગકુભાયના નેત્રને
શયનારું તભારું વુંદય ક્નષ્કરંક ભુખડું કે જે ની તુરના કયલા ભાટે જગતભા કોઆ ઈભા નથી, ને કમા કભમકરંકથી ભક્રન
એલા ચંદ્રનું ભુખ જે દદલવ દયક્ભમાન ખાખયાના પીક્કા ાન જે લું ક્નસ્તેજ બાવે છે . ૧૩.
सम्पूणय-मण्डि-शशाङ्क-किा-किाप-
शुभ्रा गुणाििभुिनं ति िंघयिन्द्त ।
ये संिश्रतास्-ित्रिगदीश्वर! नाथमेकम्
कस्तान् िनिारयित संिरतो यथेष्टम् ।।१४।।
શે ક્ત્રરોકનાથ! ૂર્ણણભાના ચંદ્રની કા જે લા ઈજ્જલ તથા ક્નભમ એલા અના ગુણો , ત્રણે રોકભાં વલમત્ર વ્માપ્ત છે .
તભાયા અશ્રમે યશેરા અ ભોક્ષગાભી ગુણોને સ્લેચ્છાએ ક્લચયતાં કોણ યોકી ળકે બરા ? ૧૪.
िित्रं ककमत्र यकद ते ित्रदशांगनािभर्
नीतं मनागिप मनो न ििकार-मागयम् ।
कल्पान्द्तकाि-मरुता िििताििेन
कक मन्द्दराकर-िशखरं ििितं कदािित् ? ।।१५।।
શે ક્નર્ણલકાયી પ્રબુ! દેલાંગનાઓ ળૃંગાયાદદકની ચેહ્રા થકી તભાયા ક્લચ ભનને રેળ ભાત્ર ણ ડગભગાલી ન ળકી એભાં
અશ્ચમમ ાભલા જે લું ળું છે ? કાયણકે પ્રરમકાનો લામુ મુગાંતે વભસ્ત લમતોને શચભચાલી નાંખે છે યંતુ વુભેરુ લમતને
રેળ ભાત્ર ણ ચરામભાન કયી ળકતો નથી! ૧૫.
िनधूयम-िर्चत्तरपिर्चित-ति-पूरः
कृ रनं िगरत्रयिमदं प्रकटीकरोिष ।
गम्यो न िातु मरुतां िििता ििानां
दीपोऽपरस्रिमिस नाथ! िगरप्रकाशः ।।१६।।
3
શે નાથ! દ્લેરૂી ધૂભાડા ને કાભદળારૂી લાટ યક્શત તથા સ્નેશરૂ તેર યક્શત એલા અ અ વભગ્ર વંવાયને વંૂણમ યીતે
પ્રકાક્ળત કયનાય એક રૌદકક દીક છો. એક એલો દીક જે નું ભવભોટા લમતોને કંાલનાય પ્રરમકાનો લન ણ કળું
ફગાડી ળકતો નથી. ૧૬.
नास्तं कदाििदुपयािस न राहुगम्यः
स्पष्टीकरोिष सहसा युगपज्जगिन्द्त ।
नाम्भोधरोदर-िनरुि-महाप्रभािः
सूयायितशािय मिहमािस मुनीन्द्र! िोके ।।१७।।
શે ભુનીન્દ્ર! અનો ભક્શભા ફેળક વૂમમથી ઘણો ક્ધક છે . કાયણ કે વૂમમ ક્નળદદન ઈદદત-સ્ત થામ છે , જ્માયે અનો
જ્ઞાનવૂમમ કદીએ સ્ત થમો નથી. વૂમમને યાશુ ગ્રક્વત કયે છે , જ્માયે તભને તે ગ્રક્વત કયલા વભથમ નથી. વૂમમ તો ક્રભે ક્રભે
વીક્ભત ક્ષેત્રને જ પ્રકાક્ળત કયે છે જ્માયે તભે તો ક્ત્રરોકને એકી વાથે પ્રકાક્ળત કયો છો. લી વૂમમને તો લાદો અચ્છાદદત
કયી લયોધી ળકે છે . જ્માયે તભાયા ભશાપ્રબાલને કોઇ લયોધી ળકતું નથી. ૧૭.
िनरयोदयं दिितमोह-महान्द्धकारं
गम्यं न राहुिदनस्य न िाररदानाम् ।
ििभ्रािते ति मुखाब्िमनल्पकािन्द्त
ििद्योतयज्जगदपूिय शशाङ्क-िबम्बम् ।।१८।।
શે નાથ! તભારું ભુખકભ ૂલમ તથા રૌદકક ચંદ્રબફફ વભાન દીે છે , જે વદામ ઈદદત શોલાથી ભોશરૂી ંધકાયનો
નાળ કયે છે , જે ને યાશુ ગ્રક્વ ળકતો નથી, ભેઘ અચ્છાદદત કયી ળકતા નથી તથા તે ક્ત દેદીપ્મભાન શોલાને રીધે ત્રણેમ
રોકને વલમત્ર પ્રકાક્ળત કયે છે . ૧૮.
कक शियरीषु शिशनाऽिनन िििस्िता िा ?
युष्मन्द्मुखेन्द्द-ु दिितेषु तमस्सु नाथ!
िनष्पि शािि-िनशाििनी िीििोके
कायुं ककयज्जिधरर् ििभार-नम्रः ।।१९।।
જે યીતે ાકેરા નાજના ખેતયોથી ૃથ્લી ળોક્બત શોમ ત્માયે ભેઘ ક્નયથમક છે , તે જ યીતે શે ક્લબુ! જ્માયે, અનું ચંદ્ર
વભાન ભુખ જ ારૂ ંધકાયનો નાળ કયલા વભથમ છે , ત્માયે યાત્રે ચંદ્રભાનું તથા દદલવે વૂમમનું ળું કાભ શોઇ ળકે? ૧૯.
ज्ञानं यथा रििय ििभाित कृ तािकाशं
निं तथा हररहराकदषु नायके षु ।
तेिः स्फु रन्द्मिणषु याित यथा महत्त्िं
निं तु काि-शकिे ककरणाकु िेऽिप ।।२०।।
શે પ્રબુ! જે લી યીતે દેદીપ્મભાન ભશાભુલ્મ ભક્ણઓની ચભક, વૂમમના દકયણોથી ચભકતાં ભાભૂરી કાચના ટૂકડાભાં ભલી
ળક્મ છે , તેલી જ યીતે નંત મામમોલાું, ક્નભમ કેલજ્ઞાન જે અને પ્રાપ્ત થમું છે , તે શદયશય ક્લગેયે નામકોને ક્માંથી
પ્રાપ્ત થઇ ળકે? ૨૦.
मन्द्ये िरं हरर-हरादय एि दृष्टा
दृष्टष
े ु येषु हृदयं रििय तोषमेित ।
कक िीिक्षतेन भिता भुिि येन नान्द्यः
कििन्द्मनो हरित नाथ! भिान्द्तरे ऽिप ।।२१।।
શે નાથ! તભાયા દળમન કયતાં શેરાં જ ભેં શદયશયાદદ ન્મ દેલોને જોમા, તે વારું કમુું, કાયણ કે તેભને જોમા ફાદ ક્નયખેરી
તભાયી ક્લતયાગી ભુદ્રાએ ભાયા રૃદમભાં ૂલમ શ્રદ્ધા તેભજ વંતો જન્ભાવ્મો છે . શલે તો વભસ્ત બૂભંડભાં અ બલભાં કે
યબલભાં ફીજા કોઇ દેલ ભાયા ભનને વંતો અી ળકળે નશીં. ૨૧.
4
िीणां शतािन शतशो िनयिन्द्त पुत्रान्
नान्द्या सुतं रिदुपमं िननी प्रसूता ।
सिाय कदशो दधित भािन सहस्ररधमम
प्राच्येि कदग् िनयित स्फु रदंशुिािम् ।।२२।।
વેંકડો સ્ત્રીઓ વેંકડો ુત્રને જન્ભ અે છે , યંતુ તભાયા જે લા ક્લતયાગી ુત્રને જન્ભ અનાયી ભાતા તો કોઇ એક જ
બાગ્મળાી સ્ત્રી શોઇ ળકે. જે ભ વલમ દદળાઓ નક્ષત્ર ધાયણ કયે છે , યંતુ દેદીપ્મભાન વૂમમને તો ૂલમ દદળા જ જન્ભ અે
છે . ૨૨.
रिामामनिन्द्त मुनयः परमं पुमांस-
माकदरयिणयममिं तमसः पुरस्तात् ।
रिामेि सम्यगुपिभ्य ियिन्द्त मृरयुं
नान्द्यः िशिः िशिपदस्य मुनीन्द्र! पन्द्थाः ।।२३।।
શે ભુનીન્દ્ર! ભુક્નઓ તભને ઉત્કૃહ્ર યભુરુ તથા વૂમમ જે લી કાંક્તલાા ક્નભમ તથા તેજસ્લી ભાને છે . તેઓ, પ્રરૂેરા ભાગમ
ય ચારી, તભને જ ંતઃકયણથી ળુદ્ધી દ્લાયા ાભી ભૃત્મુને જીતે છે , ને ક્વદ્ધ થામ છે . અભ, તભાયી નન્મ બક્ક્ત જ
ભોક્ષભાગમ દેખાડનાય ભંગભાગમ છે . ૨૩.
रिामव्यं ििभुमििन्द्रय-मसंख्य-माद्यं
ब्रह्माण-मीश्वर-मनन्द्त-मनङ्गके तुम् ।
योगीश्वरं ििकदतयोगमनेकमेकं
ज्ञानस्िरूपममिं प्रिदिन्द्त सन्द्तः ।।२४।।
શે વલામનુક્પ્રમ સ્લાભી! વત્ુરુો તથા બક્તો તભાયા ક્લધ-ક્લધ ગુણોનું સ્ભયણ કયી તભનેં ક્લધ-ક્લધ યીતે વંફોધે છે . કોઇ
તભને ક્લનાળી, વલમવ્માી, બચત્મ, વંખ્મ ગુણધાયક, અદ્ય, બ્રહ્મસ્લરૂ, ઇશ્લય કશે છે , તો કોઇ નંત જ્ઞાન દળમન,
ગુણભમ, નંગકેતુ, મોગીશ્લય, મોગજ્ઞતા, નેક, ક્દ્લતીમ, ળુદ્ધ ચૈતન્મ સ્લરૂ તથા ઢાયે ક્લકાય યક્શત એલા ક્નભમ
સ્લરૂે જાણી પ્રેભૂલમક અની સ્તુક્ત કયે છે . ૨૪.
बुिस्रिमेि ििबुधार्चित! बुिि-बोधात्
रिं शङ्करोऽिस भुिनत्रय-शङ्कररिात् ।
धाताऽिस धीर! िशिमागय-ििधेर् ििधानात्
व्क्तं रिमेि भगिन्! पुरुषोत्तमोऽिस ।।२५।।
શે પ્રબુ! દેલોથી ૂક્જત ૂણમ જ્ઞાનસ્લરૂી ફોધ ધાયણ કયનાય શોલાથી તભે જ સ્લમં ફુદ્ધ છો. ત્રણેમ રોકના જીલનું કલ્માણ
કયનાય શોલાથી તભે જ ળંકય છો. તથા યત્નત્રમી દ્લાયા ભોક્ષભાગમની ક્લક્ધ ફતાડનાય શોલાથી તભે જ બ્રહ્મા છો , ને શે
ધીય! વભસ્ત ુરુોભાં શ્રેષ્ઠ એલા ુરુોત્તભ ણ તભે જ છો. ૨૫.
तुभ्यं नमििभुिनार्चत-हराय नाथ!
तुभ्यं नमः िक्षिततिामि-भूषणाय!
तुभ्यं नमिििगतः परमेश्वराय!
तुभ्यं नमो ििन! भिोदिध-शोषणाय ।।२६।।
શે નાથ! અ જ ક્ત્રરોકના જીલોની ીડા શયનાય છો, અ જ ૃથ્લી ાતા તથા સ્લગમ એભ ક્ત્રબુલનના રંકાય છો,
ક્ત્રરોકના તભે જ સ્લાભી છો, તથા વંવાય વભુદ્રને ાય કયાલનાય વલમશ્રેષ્ઠ સ્લાક્ભ ણ અ જ છો, ભાટે જ અને ભાયા
નંતા નભસ્કાય શો! ૨૬.
को ििस्मयोऽत्र यकद नाम गुणरशेषः-
रिं संिश्रतो िनरिकाशतया मुनीश!
5
दोषरुपात्त-ििििधाश्रय-िातगिवः
स्िप्नान्द्तरे ऽिप न कदाििदपीिक्षतोऽिस ।।२७।।
શે ભુનીશ્લય! વભસ્ત વદ્ગુણોએ ણ તભાયો જ અશ્રમ દયૂણમ યીતે રીધો છે . તેભાં અશ્ચમમ ાભલા જે લું ળું છે ? દુગુમણો
તો તભાયાથી છે ટાં જ યહ્યા છે . યે, દોો તથા દુગુમણોને ગ્રશણ કયી ક્ભથ્મા ગલમથી પયતા રોકો તો તભાયા સ્લપ્નભાં
અલલાની ચેહ્રા કયી ળકે તેભ નથી! ૨૭.
उच्चरशोकतरु-संिश्रत-मुन्द्मयूख-
माभाित रूपममिं भितो िनतान्द्तम् ।
स्पष्टोल्िसत् ककरणमस्त-तमो-िितानं
िबम्बं रिेररि पयोधर-पाश्वयिर्चत ।।२८।।
શે ક્જનેશ્લય! ઊંચા ળોકલૃક્ષ નીચે ક્ફયાજભાન તભાયા ભયક્શત દેદીપ્મભાન ળયીયભાંથી નંત ઝશતાં દકયણો
ંધકાયનો નાળ કયનાય બાવે છે તેભ જ લાદની ાવે યશેર વૂમમબફફની જે ભ તે ળોબી યહ્યું છે . ૨૮.
धसहासने मिण-मयूख-िशखा-िििित्रे
ििभ्रािते ति िपुः कनकािदातम् ।
िबम्बं िियद् िििसदंशुिता-िितानं
तुङ्गोदयाकर-िशरसीि सहस्ररममेः ।।२९।।
શે બગલાન! જે યીતે ઊંચા ઈદમાચર લમતના ક્ળખય ય વૂમમના વુલણમ દકયણો થકી અકાળ ળોબી ઉઠે છે , તે જ યીતે
ઝશતાં યંગફેયંગી યત્નજદડત બવશાવન ય ક્ફયાજભાન તભારૂં વુલણમભમ , દેદીપ્મભાન, વુંદય ળયીય ળોબી યહ્યું છે .
૨૯.
कु न्द्दािदात-िि-िामर-िारुशोभं
ििभ्रािते ति िपुः किधौतकान्द्तम् ।
उद्यच्छशाङ्क-शुिि-िनर्यर-िाररधार-
मुच्चस्तटं सुरिगरे ररि शातकौम्भम् ।।३०।।
શે પ્રબુ! તભાયી ભનોશય, કંચનલણી કામા ફન્ને ફાજુ થી ભોગયાના ફૂર વભાન શ્લેત ચાભયોથી બલઝાતી જોઇ એભ રાગે છે
જાણે વુલણમભમ વુભેરુ લમતનાં ઊંચા ક્ળખયોની ફન્ને ફાજુ ઓથી ચંદ્ર-દકયણો જે લી ઈજ્જલ ક્નભમ જધાયાઓ લશી
યશી છે . ૩૦.
छत्रत्रयं ति ििभाित शशाङ्क-कान्द्त-
मुच्चः िस्थतं स्थिगत-भानुकर-प्रतापम् ।
मुक्ताफि-प्रकरिाि-िििृिशोभं ,
प्रख्यापयत् ित्रिगतः परमेश्वररिम् ।।३१।।
તભાયા ભસ્તક ય ચંદ્રભા જે લા ભનોશય, વૂમમના દકયણોના અતાને ઢાંકી દેનાય તથા ભોતીની ઝારયથી ળોબતા ત્રણ છત્રો
તભાયી રોકવ્માી પ્રબુતા તથા સ્લાભીણાનું વૂચન કયે છે . ૩૧.
गम्भीर-तार-रि-पूररत-कदिग्िभाग-
ििोक्त्य-िोक-शुभ-सङ्गम-भूित-दक्षः ।
सिमयराि-िय-घोषण-घोषकः सन्
खे दुन्द्दिु भ्ियनित ते यशसः प्रिादी ।।३२।।
અકાળભાં દળે દદળાઓ ગુંજી ઉઠે તેલી દુન્દુક્બ લાગે છે ત્માયે તેના ળુબ વંદેળરૂી ળબ્દો જાણે વભસ્ત રોકના જીલને
કલ્માણપ્રાક્પ્તનું અહ્લાન કયતાં શોમ તેભ રાગે છે . અ દદવ્મ ધ્લક્ન અના ધભમયાજ્મની જમઘોણા કયી અના મળને
પ્રગટ કયે છે . ૩૨.
6
मन्द्दार-सुन्द्दर-नमेरु-सुपाररिात
सन्द्तानकाकद-कु सुमोरकर-िृिष्ट-रुिा ।
गन्द्धोदिबन्द्द-ु शुभमन्द्द-मरुरप्रपाता
कदव्ा कदिः पतित ते ििसां तितिाय ।।३३।।
શે ક્લબુ! દેલો જ્માયે અકાળભાંથી વુગંધી જક્ફન્દુ વશ ભન્દાય , વુંદય, નભેરુ, ાદયજાત જે લા વુગંધી ુષ્ોની લૃક્હ્ર કયે છે ,
ને વાથે ભંદભંદ ળીત લન લામ છે , ત્માયે અ લૃક્હ્ર અશ્રીના ભુખેથી લચનોની દદવ્મ ંક્ક્તઓ લયવતી શોમ તેલું
બાવે છે . ૩૩.
शुम्भरप्रभाििय-भूररििभा ििभोस्ते
िोकत्रय-द्युितमतां द्युितमािक्षपन्द्ती ।
प्रोद्यद्-कदिाकर-िनरन्द्तर भूररसंख्या
दीप्त्या ियरयिप िनशामिप सोम-सौम्याम् ।।३४।।
શે પ્રબુ! અની ત્મંત પ્રજ્લક્રત અબાભંડનું તેજ તો વભસ્ત તેજસ્લી લસ્તુઓથી ક્ધક પ્રબાલળારી છે . એની ભૂ
રાક્ષક્ણકતા તો એ છે કે તે નેક વૂમોના તેજથી ક્ધક પ્રચંડ શોલા છતાં, ૂર્ણણભાના ચંદ્ર કયતાં ણ લધુ ળીત તેભ જ
વૌમ્મ છે . ૩૪.
स्िगायपिगय-गम-मागय-ििमागयणेष्टः
सिमयतरि-कथनक-पटु िििोक्त्याः ।
कदव््ििनभयिित ते ििशदाथय-सिय
भाषा-स्िभाि-पररणाम-गुणः प्रयोज्य ।।३५।।
શે પ્રબુ! સ્લગમ તથા ભોક્ષના ભાગમને દેખાડનાય, ક્ત્રબુલનના રોકોને શ્રેષ્ઠ ધભમ તત્લનો ઈદેળ કયલાભાં વક્ષભ એલો અના
ભુખેથી નીકતો દદવ્મધ્લક્ન સ્લબાલથી જ ફધી બાાઓભાં દયણભી જામ છે . અના અ બચત્મ પ્રબાલને રીધે જ ,
ગંબીય થમલાો શોલા છતાં તે ક્ત સ્હ્ર યીતે વત્મધભમના યશસ્મને ખૂફ જ કુળતાૂલમક વભજાલલાભાં ળક્ક્તભાન છે .
૩૫.
उििर-हेम-निपङ्कि-पुिकािन्द्त
पयुयल्िसिख-मयूख-िशखािभरामौ ।
पादौ पदािन ति यत्र ििनेन्द्र! धत्तः
पद्मािन तत्र ििबुधाः पररकल्पयिन्द्त ।।३६।।
શે ક્જનેન્દ્ર! અના ચયણ, નલક્લકક્વત વુલણમકભની કાંક્ત વભાન છે , જે ભાંથી વતત ભનોશય દકયણો ચોતયપ પેરાઇ યહ્યા
છે . ક્લશાય કયતાં-કયતાં અ અના ચયણો જ્માં જ્માં ૃથ્લીય ધયો છો, ત્માં-ત્માં દેલો વુલણમકભની યચના કયતાં યશે
છે . ૩૬.
आरथं यथा ति ििभूितरभूिज्जनेन्द्र!
धमोपदेशन-ििधौ न तथा परस्य ।
यादृक् प्रभा कदनकृ तः प्रहतान्द्धकारा
तादृक् कु तो ग्रह-गणस्य ििकािशनोऽिप ।।३७।।
શે ક્જનેન્દ્ર દેલ! ધભોદેળ અતી લેાએ જે દદવ્મ વભૃક્દ્ધ અની શોમ છે , તે ન્મ દેલતાઓને ક્માયેમ શોતી નથી ને
તે મોગ્મ ણ છે , કાયણ કે, ંધકાયનો નાળ કયલાની પ્રબા જે વૂમમભાં છે , તે વાભાન્મ ચભકતા તાયા કે નક્ષત્રોભાં ક્માંથી
વંબલી ળકે? ૩૭.
श्च्योतन्द्मदाििि-िििोि-कपोिमूि
मत्तभ्रमद्-भ्रमरनाद्-िििृिकोपम् ।
7
ऐरािताभ-िमभमुित-मापतन्द्तं
दृष््िा भयं भिित नो भिदािश्रतानाम् ।।३८।।
શે પ્રબુ! જે ના કાભાંથી ઝયતા ભદને ીલા ભદોન્ભત્ત બભયાઓ ગુંજાયલ કયી તેને ક્રોક્ધત કયી યહ્યા શોમ, એલા ગાંડાતુય,
ઐયાલત જે લા ક્લળાકામ, ચ, ઈદ્ધતણે વાભે અલતા શાથીને જોઇને ણ તભાયા અશ્રમે યશેરા બક્તો રગીયે
ક્લચક્રત થતાં નથી, જયા ણ બમ ાભતાં નથી. ૩૮.
िभिेभ-कु म्भ-गिदुज्ज्िि-शोिणताक्त
मुक्ताफि प्रकर-भूिषत-भूिमभागः ।
बिक्रमः क्रमगतं हररणािधपोऽिप
नाक्रामित क्रमयुगािि-संिश्रतं ते ।।३९।।
શે પ્રબુ! જે ણે ક્લપયેરા શાથીના કુંબસ્થને પાડીને રોશીથી ખયડામેરા ભોતીવભાં શાડકાંઓનો ઢેય લયવાવ્મો છે , જે ણે
વંશાય કયલા ભાટે ોતાના ફે ગ ઈાડ્મા છે , તેલો ક્લકયા બવશ ણ તભાયા ચયણાક્શ્રત વેલકોને જોઇ, ળાંત થઇ જામ છે
ને તેના ય તે અક્રભણ કયી ળકતો નથી. ૩૯.
कल्पान्द्त-काि-पिनोित-ििननकल्पं
दािानिं ज्ििितमुज्ज्िि-मुरस्फु ििङ्गम् ।
ििश्वं ििघरसुिमि सम्मुखमापतन्द्तं
रििामकीत्तयनििं शमयरयशेषम् ।।४०।।
શે પ્રબુ! પ્રરમકાના લામુ થકી ઈદ્ધત થમેરા ક્ગ્ન જે લો જાજ્લલ્મભાન દાલાન , જે ની જ્લાાઓ અકાળને અંફે છે ,
જે નાં તણખાં ચોતયપ પ્રવયેરા છે , જે અખા ક્લશ્લને ગી જલાની તૈમાયીભાં છે તે ણ એક ભાત્ર તભાયા નાભરૂ
કીતમનજના યટણથી ળાંત થઇ જામ છે . ૪૦.
रक्ते क्षणं समद-कोककि-कण्ठ-नीिं
क्रोधोितं फिणनमुरफणमापतन्द्तम् ।
अक्रामित क्रमयुगेन िनरस्तशङ्क-
स्रििाम-नागदमनी हृकद यस्य पुंसः ।।४१।।
શે દમાુ દેલ! જે ુરુના રૃદમભાં તભાયા નાભરૂી નાગદભની ઔક્ધ શોમ, તે ુરુ રારચો નેત્રલાા, ભદોન્ભત્ત તથા
કોમર જે લા કાા, ક્રોક્ધત, છં છેડામેરા, ઊંચી પેણલાા, વાભે ધવી અલતા વમને ણ ક્નબમમ થઇને ઓંગી જામ છે ને
વદા બમભુક્ત યશે છે . ૪૧.
िल्गत्तुरङ्ग-गिगर्चित-भीमनाद-
मािौ बिं बिितामिप भूपतीनाम् ।
उद्यकििाकर-मयूख-िशखापिििं
रिरकीतयनात् तम आिाशु िभदामुपित ।।४२।।
શે ક્જતેક્ન્દ્રમ! જે યણબૂક્ભભાં ળત્રુઓના ઘોડાઓ શણશણતાં શોમ, શાથી ગજામયલ કયતાં શોમ, વૈક્નકો બમંકય મુદ્ધનાદ કયતાં
શોમ, એલા ફલાન ળત્રુ યાજાનું વૈન્મ ણ જે યીતે વૂમોદમ થતાં ંધકાય બાગી જામ છે , તે યીતે તત્કાર તભાયા બક્તથી દૂય
નાવી જામ છે . અભ અનું નાભ સ્તલનાય બક્ત વદા ળત્રુબમથી ભુક્ત યશે છે . ૪૨.
कु न्द्ताग्र-िभि-गि-शोिणत-िाररिाह-
िेगाितार-तरणातुर-योध-भीमे ।
युिे ियं िििित-दुियय-िेय-पक्षाः
रिरपाद-पङ्कि-िनाश्रियणो िभन्द्ते ।।४३।।
8
શે ક્જનેન્દ્ર પ્રબુ! જે મુદ્ધબૂક્ભભાં બારાની ણીના પ્રશાયથી શાથીના ળયીય બેદામ છે ને તેભના ળયીયભાંથી રોશીની
ધાય લશે છે , તથા તે યક્ત પ્રલાશને ાય કયલાભાં લીયમોદ્ધાઓ ણ વપ યહ્યા છે , એલા બીણ મુદ્ધભાં ણ તભાયા
ચયણકભનો અશ્રમ રેનાય બક્તગણો ળત્રુઓને ભાત અી ક્લજમ પ્રાપ્ત કયે છે . ૪૩.
ऄम्भोिनधौ क्षुिभत-भीषण-नक्रिक्र-
पाठीन-पीठ-भय-दोल्िण-िाडिाऽग्नौ ।
रङ्गत्तरङ्ग-िशखरिस्थत-यानपात्रा-
िासं ििहाय भितः स्मरणाद् व्रििन्द्त ।।४४।।
શે બગલાન! જે ભશાવાગયભાં બમાનક ભગયના વભૂશો, ાઠીન તથા ીઠ જાક્તના બમંકય ભત્સ્મો, તથા લડલાનર મુક્ત
ઈછતા તયંગો છે , એલા તોપાની વભુદ્રભાં જે ભના લશાણો પવામા શોમ, તેઓ ભાત્ર અના નાભસ્ભયણથી બમયક્શત થઇ,
ક્નર્ણલઘ્ને દકનાયે શોંચી જામ છે . ૪૪.
उद्भूत-भीषण-ििोदर-भारभुग्नाः
शोच्यां दशामुपगताश्च्युत-िीििताशाः ।
रिरपाद-पङ्कि-रिोऽमृत-कदग्धदेहा
मरयाय भििन्द्त मकर्िि-तुल्यरूपाः ।।४५।।
શે ક્લબુ! જોદય યોગથી લાંકાં લી ગમેરા, દમનીમ તથા ળોકાગ્રસ્ત દળા ાભેરા, જે ભને જીલલાની અળા જ યશી નથી
એલા ક્નયાળ ભનુષ્મો ણ તભાયા ચયણકભની ધૂ રગાડલાથી ક્નયોગી થામ છે તથા કાભદેલ જે લા સ્લરૂલાન થઇ જામ
છે . ૪૫.
अपाद-कण्ठमुरु-श्रृङ्खि-िेिष्टताङ्गा
गाढं बृहििगड-कोरट-िनघृष्ट-िङ्घाः ।
रििाम-मन्द्त्रमिनशं मनुिाः स्मरन्द्तः
सद्यः स्ियं ििगत-बन्द्धभया भििन्द्त ।।४६।।
જે ભના ળયીય ગથી ભસ્તક વુધી ભોટી વાંકો લડે ફંધામેરા છે , ને ફેડીના ઘવાયા થકી જે ભના વાથો રોશીરુશાણ
થમા છે , એલા ભાનલો ણ, શે સ્લાભી! વતત અના નાભરૂ ભંત્રનું (ૐ ઊબામ નભઃ) સ્ભયણ કયલાથી તયત જ
અોઅ ફંધનયક્શત થઇ બમભુક્ત થામ છે . ૪૬.
मत्तििपेन्द्र-मृगराि-दिानिाऽिह-
संग्राम-िाररिध-महोदर-बन्द्धनोरथम् ।
तस्याशु नाशमुपयाित भयं िभयेि
यस्तािकं स्तििममं मितमानभधीते ।।४७।।
શે નાથ! જે કોઇ ફુક્દ્ધળાી ભનુષ્મ, બક્ક્તબાલૂલમક તભાયા અ સ્તોત્રનો ક્નયંતય ાઠ કયે છે , તે ભદોન્ભત શાથી, બવશ,
દાલાન, વમ, મુદ્ધ, વભુદ્ર, જરોદય, કાયાલાવ એલા અઠ પ્રકાયના બમથી ભુક્ત યશે છે , સ્લમં બમ જાણે બમ ાભી
તેભનાથી દૂય ચારી જામ છે . ૪૭.
स्तोत्र-स्रिं ति ििनेन्द्र! गुणर्चनबिां ,
भक्त्रया मया रुििर-िणय-िििित्र-पुष्पाम् ।
धत्ते िनो य आह कं ठगतामिस्रं
तं मानतुंगमिशा समुपित िक्षमीः ।।४८।।
શે ક્જનેન્દ્ર! ભેં બક્ક્તૂલમક જ્ઞાનાદદ ગુણોથી તથા ભનોશય એલા ળબ્દરૂી બાલુષ્ો લડે અ સ્તોત્રભાા ગૂંથી છે . જે
ભનુષ્મ, ક્નયંતય બક્ક્તૂલમક અ સ્તોત્રભાા કંઠસ્થ કયળે, તે ક્ચત્તની ઈન્નક્તલાા ભનુષ્મને ઊંચાભાં ઊંચુ વન્ભાન ભળે
તથા કોઇને લળ ન થમેરી રભ્મ યાજ્મ, સ્લગમ તથા ભોક્ષ વંફંધી રક્ષ્ભી પ્રાપ્ત થળે. તે રક્ષ્ભી સ્લમં તેની ાવે ચારીને
અલળે. ૪૮.
9
10