Τα παιδιά του Ποσειδώνα και η θεοσοφία

Μη κοιτάς τη Μέδουσα κατάματα και μη ζητάς να δεις τον θεό σαν αδικοχαμένη Σεμέλη.

Δεν μπορείς ...θα καείς.

Τα παιδιά του Ποσειδώνα

Γοργόνες Μέδουσες, ο Πολύφημος Κύκλωπας, αποκρυφισμός ναρκωτικά θεοσοφία, οι

θρησκείες με όλες τις αιρέσεις τους και τα παρακλάδια τους.

Ποιος είναι ο Ποσειδών;

Πλανήτης, σύμφωνα με την αστρονομία που ανακαλύφθηκε από λάθος το 1846 σε

συγχρονιστικά φαινόμενα με την ανακάλυψη του μαύρου χρυσού του πετρελαίου και την
ίδρυση της θεοσοφίας στη Νέα Υόρκη το 1875.

Θεός, αδελφός συγκυρίαρχος του Διός, άρχων των υδάτων και των ωκεανών, διώκτης του
Οδυσσέα, τον κυνήγησε γιατί τύφλωσε τον υιό του τον κανίβαλο Πολύφημο.

Αστρολογικά, κυβερνήτης των Ιχθύων, του 12ου οίκου, των μεγάλων νοσοκομείων, των ιών
πανδημιών, των φυλακών, της τρέλας, των ναρκωτικών του αποκρυφισμού των θρησκειών
των κάθετων μετακινήσεων του σημείο της αντίληψης, αλλά και της τέχνης.

Ο Ποσειδώνας υπήρξε κυβερνήτης της Ποσειδωνίας Ατλαντίδας και, κατά τη διάρκεια της
Εποχής του, των δύο τελευταίων χιλιάδων χρόνων άνθισαν όλα τα Ποσειδώνια στοιχεία και
στοιχειακά με τις ποσειδώνιες θρησκείες να γίνουν εξουσίες σε Δύση και Ανατολή κατά
την εντολή :

"Αυξάνεσθε και πληθύνεσθε και κατακυριεύσατε τη Γη".

Την κατακυρίευσαν.... πραγματικά σαν ιοί.

Τι είναι θεοσοφία

Θεοσοφία είναι ένα σύστημα αποκρυφιστικού χαρακτήρα με κεντρικό πρωταγωνιστή έναν

πατέρα Θεό σε διπλό ρόλο, του καλού και του κακού μπάτσου με ένα μαστίγιο και ένα
καρότο που ανταμείβει και τιμωρεί τον καθένα κυρίως για την πίστη του προς το πρόσωπό
του, σαν να το είχε ανάγκη ένας πραγματικός θεός. Στο όνομα αυτού του θεού,
αλληλοσκοτώνονται και αλληλοεξοντώνονται οι οπαδοί του, κυρίως γιατί θέλουν " να
σώσουν τον κόσμο από την λογική" σε κατάσταση πνευματικής ηλικίας νηπιακή.

Αυτό ισχύει περισσότερο για τις θρησκείες που έγιναν εξουσία, εξουσίες κατά τη διάρκεια
της Ποσειδώνιας Εποχής , παρ΄όλο που οι ιδρυτές τους, όπως πχ ο Ιησούς αρνήθηκε την
εξουσία στον πειρασμό της ερήμου και είπε πως "η βασιλεία μου δεν είναι εκ του κόσμου
τούτου", οι οπαδοί του επιμένουν να μη σέβονται, να αμφισβητούν και να παραβλέπουν
την σοφή απόφαση του, με φανατικό παιδικό πείσμα και εμμονή να τον ακυρώνουν.

Παιδιά της θεοσοφίας είναι όλες οι θρησκείες ιουδαϊσμός χριστιανισμός ισλαμισμός οι

σέκτες και οι αιρέσεις τους.

Οι ρίζες της θεοσοφίας βρίσκονται στην αρχαία Λεμουρία στην αυγή της παιδικής ηλικίας
της ανθρωπότητας. Όταν άρχιζε η εποχή της, πριν από 75 εκατομμύρια χρόνια μετά την
εξαφάνιση των δεινοσαύρων έμεινε η ανάμνηση του δράκου και των όφεων. Κύκλωπες
εκατόγχειρες, φίδια φιδάνθρωποι, η θεά Κάλι, οι γίγαντες Λαιστρυγόνες
κυκλοφορούσαν στον κήπο της Εδέμ Ποσειδώνια όντα που αναδύθηκαν από τον Ειρηνικό
ωκεανό, και οπλοφορούσαν αν και "ειρηνιστές".

Στον Μεσογειακό χώρο, τον ελλαδικό τα ίχνη της Λεμουρίας ιχνηλατούνται από τον
Κέκροπα τον Εριχθόνιο τον Λυκάονα της προσελήνου Αρκαδίας μέχρι που ο Απόλλων
σκοτώνει τον Πύθωνα και εγκαινιάζει τη νέα εποχή της συνείδησης ως κατάσταση του
νου.

Τα χαρακτηριστικά του θεοσοφικού συστήματος είναι η παρουσία του δράκου,

απαραίτητος σε όλα τα παραμύθια. Από τον δράκο που σκοτώνει ο Περσέας για να σώσει
την Ανδρομέδα μέχρι τον δράκο που φυλάει τα μήλα των Εσπερίδων τα μήλα της
Αθανασίας.

Η αθανασία είναι μεγάλο κεφάλαιο στη θεοσοφία, κεντρικό. Ο φόβος του θανάτου με τους
αρνητές του θανάτου όπως υπογραμμίζεται από το μύθο του Σίσυφου, είναι η βάση που
δομούν φαραωνική ιεραρχία πυραμιδικής μορφής. Η δουλεία είναι το έτερο
χαρακτηριστικό της.

Όλοι οι άνθρωποι είναι δούλοι του Θεού, αρέσκονται σε αυτό, όταν δεν είναι παιδιά του
που τα θυσιάζει από "αγάπη". Η θυσία που φτάνει έως την παιδοκτονία του Βάαλ. Ο Θεός
θυσιάζει τον γιο του που αγαπά, ο Αβραάμ τον Ισαάκ γιατί αγαπά τον θεό και ο Αγαμέμνων
με πανοπλία δράκων που φθάνει μέχρι τον λαιμό του την Ιφιγένεια, γιατί αγαπά την
αρχηγία και τον θρόνο καρέκλα του στρατεύματος.
Πάντα υπάρχει και χρησιμοποιείται το άλλοθι της αγάπης για την εμμονή και παραμονή
στην εξουσία. Και οι θεοσοφιστές έχουν τρομερή εμμονή με την εξουσία, Σπανίως θα
συναντήσεις θρησκόληπτο άτομο που να μην ασχολείται με το θέμα αυτό και να διαθέτει
την νηφαλιότητα και την αποστασιοποίηση της γνώσης και της πίστης. Ακόμη πιο σπάνια
θα συναντήσεις πιστούς που να ζουν συμφώνως με αυτή την πίστη που
διακηρύσσουν, αντιφατικοί όλοι τους στα λόγια και τις πράξεις τους.

Το προσκύνημα (ενός τετράποδου) στα τέσσερα αποτελεί μια

ακόμη ένδειξη ολοκληρωτικής υποταγής στην ανώτερη θεϊκή εξουσία.

Η εξέλιξη όμως του homo sapiens ως όρθιο δίποδο θα χαράξει μία άλλη ιστορία και η
Κεκροπία θα γίνει Αθήνα-Σοφία στο διαγωνισμό Αθηνάς με τον Ποσειδώνα για το όνομα
της πόλης ( η σπουδαιότητα του ονόματος..... ).

Η εποχή της Ατλαντίδας ξεκινά πριν 2 εκατομμύρια χρόνια. Ο Ζευς άρχων του νου, τον
Όλυμπο κατακτά, αναπτύσσεται το νοητικό, το ΓΝΩΣΤΟ, ο Ποσειδώνας παραμένεις
κυβερνήτης του θυμικού εκπροσωπώντας το ΑΓΝΩΣΤΟ και ο αόρατος Πλούτωνας που
κατέχει τα μυστικά του DNA, αυτό που δεν μπορεί να γίνει Γνωστό με την ανθρώπινη
μορφή.

Μετά την βύθιση του τελευταίου νησιού της Ατλαντίδας, αυτή που αναφέρει ο Πλάτων
πριν 12.000 χρόνια, το σημείο αντίληψης της Γαίας σε νέες περιπέτειες ξεκινά.

Το ελληνικό πνεύμα φωτίζει έναν σκοτεινό κόσμο θαυμαστά, ο Οδυσσέας τυφλώνει

τον αθέμιστο Κύκλωπα και ο ορθολογισμός αναπτύσσεται πλατιά στην ανθρωπότητα.

Ο Ποσειδών οργίζεται, αλλά ακόμη και η Αθηνά δεν θέλει μία αναμέτρηση μαζί
του, παρόλο που τον Οδυσσέα προστατεύει και αγαπά. Περιμένει να
αποχωρήσει για σπάσει το πρωτόκολλο στο συνέδριο των θεών ζητώντας την επιστροφή
του.

Κομβικό σημείο στην ιστορία της νεότερης εξέλιξης της συνείδησης του ανθρώπου,
αποτελεί η εποχή του Ταύρου με την εμφάνιση του αιγυπτιακού και μινωικού πολιτισμού
και τη δημιουργία του Λαβύρινθου και όλων των ταγμάτων και στοών. Στον αντίποδα ο
ζωροαστρισμός και ο μιθραϊσμός.

Η θεοσοφία αντιπροσωπεύει παιδική ηλικία της ανθρωπότητας και την πολύ κοντινή
επαφή με τα ζώα τα οποία λάτρευαν οι Αιγύπτιοι περισσότερο και από τους ανθρώπους. Ο
Ηρόδοτος περιγράφει αναλυτικά τις σχέσεις αυτές και την υπερβολική ζωοφιλία που ανθεί
και επί των ημερών μας.

Ο Θησέας εξερχόμενος από το Λαβύρινθο θα θέσει τα θεμέλια για μία άλλη σχέση Πολίτου
και Πολιτείας, λέξεις και έννοιες άγνωστες και μακρινές στα συστήματα της
θεοσοφίας κυρίως ανατολικού τύπου.

Ανατολικού τύπου, γιατί η Ανατολή αποτελεί το αριστερό ημισφαίριο της Γης με ανοιχτές
πύλες σε κάθε είδους θεοσοφικές επιρροές, ενώ η Δύση, το δεξιό, με πιο
ορθολογιστικές.

Η παιδική ηλικία ως κατάσταση είναι παρούσα σε όλα τα κείμενα της θεοσοφίας.

Ένας θεός πατέρας με τη μητέρα απούσα, μιλάει συνήθως στο γιο του σαν να είναι μωρό,
ανήλικος και ανώριμος, Πολλοί θεοσοφιστές είναι προσκολλημένοι σε αυτό το πρότυπο
παρουσιάζοντας μία νηπιακή κατάσταση του νου. Είναι σαν τα μικρά παιδιά που έχουν
χαθεί στο δάσος και θέλουν ένα παραμύθι να τους πεις και να τα πάρεις αγκαλιά. Αυτό το
συναίσθημα, αυτή την ανάγκη για παρηγοριά εκμεταλλεύεται η εκάστοτε εξουσία και να
τους χειραγωγεί να τους εκμεταλλεύεται και να τους απομυζά.

Το πρόβλημα της θεοσοφίας είναι πολύ βαθύ.

Πρώτον γιατί αντιπροσωπεύει την αρχέγονη πλευρά της ανθρωπότητας και τη ζωική της
φύση. Είναι νοσταλγία βαθιά.

Δεύτερον γιατί οι οργανωμένες ανθρώπινες κοινωνίες χρειάζεται να δομηθούν και σε

πνευματικές βάσεις εκτός από τις υλικές. Αυτές τις ανάγκες καλύπτουν όλες οι θρησκείες με
διάφορες τέτοιες τελετουργίες και τελετές κρατώντας τον εσωτερικό πυρήνα τους σε
μυστικές τελετουργίες και τον εξωτερικό σε εξωτερικές τελετές απλοϊκές για παιδιά.

Όμως επειδή η εξουσία διαφθείρει τους ανθρώπους υπήρξε μεγάλη διαφορά και στους
θρησκευτικούς εκπροσώπους, κατάχρηση εξουσίας και μεγάλης απληστίας.

Τώρα ο πλανήτης έχει φτάσει σε ένα οριακό σημείο αντοχής αλλά και φυσικών
αποθεμάτων δεν υπάρχει περιθώριο για άλλη ανοχή.

Ο Ποσειδώνας σαφώς δεν μπορεί να καταργηθεί όπως και η ανάγκη του ανθρώπου να
γνωρίσει και να εξερευνήσει το Άγνωστο, όμως αυτό δεν μπορεί να αποτελεί εκμετάλλευση
από τους θεοσοφιστές παντός είδους .

Ο Θεός και ο άνθρωπος πρέπει να είναι ελεύθεροι όχι όμηροι μιας άπληστης αντίνοης
εξουσίας.

Πόσοι θεοί υπάρχουν;

Όσοι και άνθρωποι. Ο κάθε άνθρωπος πιστεύει σε κάτι . Δεν υπάρχουν άθεοι,
όλοι άνθρωποι, όλοι πιστεύουν σε κάτι. Οι πιο πολλοί πιστεύουν στο χρήμα στα λεφτά,
πάρα πολλοί στην εξουσία είναι αρχομανείς, αρκετοί στο σεξ το βασικό ένστικτο, φυσικά
στον Γιάκχβε, στον Ιησού στον Αλλάχ, στο Δία, στον Μαρξ στον Λένιν ( αλλιώς δεν θα
είχαν φτιάξει μαυσωλείο) στον πατερούλη Στάλιν, στον Τραμπ κλπ.

Αυτό που χρειάζεται ο άνθρωπος στην ενηλικίωση του δεν είναι ο θεός στην εξουσία,
ούτε άλλους θεούς ούτε καινούργιους θεούς .

Αυτό που χρειάζεται ο άνθρωπος είναι να αναλάβει την ευθύνη της ύπαρξης του, να
ενηλικιωθεί, να βγάλει τα γένια του και να κατανοήσει τον κόσμο, τον εαυτό του μέσα από
τον αφηρημένο πυρήνα των θρησκευτικών κειμένων των παραβολών και των μυθολογικών
ιστοριών.

Η Ελληνική Μυθολογία είναι η καλύτερη και πληρέστερη γιατί κρατά μια σωστή απόσταση
από το θεό και μια αρμονία μεταξύ των δύο ημισφαιρίων του εγκεφάλου αποφεύγοντας τις
υπερβολές του Φαέθωνα.

Οι θεοί με τους θεούς σε ευωχία και οι άνθρωποι με τους ανθρώπους σε ψυχική νοητική
και φυσική υγεία, συναισθηματική και νοητική ισορροπία

Αστραία ©©