Δύο ποσειδώνιοι μύθοι για την Λιβύη και μια ομηρική ερμηνεία για την Ελλάδα

Στο παρόν άρθρο εξετάζουμε τους παλαιούς μύθους για την Λιβύη και την
Ελλάδα ερμηνεύοντας τα σύγχρονα γεγονότα με ομηρικό πνεύμα ευφάνταστης
αλληγορίας. Δυστυχώς οι πολιτικοί μας αρχηγοί, δεν είναι ούτε ουσιαστικά μορφωμένοι
"όμορφοι", παρ΄όλα τα πτυχία τους, συμπεριλαμβανομένου και του Χάρβαντ, ούτε
εραστές της γνώσης, ούτε καν σωστοί χαρακτήρες για να μπορούν να υπερασπίσουν
αποτελεσματικά την χώρα τους και τον λαό της, απόντες γενικώς από κάθε συνέλευση του
Όρθιου Νου.

Η ερμηνεία

Η σημαία της Λιβύης ήταν η μοναδική στον κόσμο πράσινη ( Ταύρος ) σημαία χώρας που
αποτελείτο από μόνο ένα χρώμα και δεν έφερε κανένα άλλο σύμβολο ή άλλες
λεπτομέρειες. Σήμερα έχει σαν σύμβολο την Σελήνη (Άρτεμις) με το πεντάκτινο αστέρι σε
μαύρο φόντο. Η σημαία των Βερβερίνων περιέχει το Δελφικόν Έψιλον, το οποίο
βρίσκεται επίσης και στον Θρόνο του Μίνωα στην Κρήτη.
Λιβύη η ομιχλώδης από το λιβρός, υγρός ομιχλώδης, λιβάς, πηγή νερού κόρη του
Ποσειδώνα της ομίχλης ( ο Οδυσσέας ταξίδευε μέσα σε ένα τοπίο στην ομίχλη συνέχεια).
Στα Ομηρικά Έπη αναφέρεται αυτούσια ως λέξη στις ραψωδίες δ 85, ξ 295.
Ο Ποσειδών, άρχων της Ατλαντίδος με κυρίαρχο χρώμα το γαλάζιο, είναι επίσης
κυβερνήτης του υγρού στοιχείου και του μαύρου χρυσού, του πετρελαίου, που η
ανακάλυψη του συνέπεσε με την ανακάλυψη του πλανήτη το 1846 μέσα από τους δρόμους
της συγχρονικότητος.
Οι Αιθίοπες είναι ο αγαπημένος λαός του. Αξιοσημείωτη αναφορά ( μαντεία ) από
τον οραματιστή Όμηρο, λέει πως ήταν απασχολημένος μαζί τους και έτσι μπόρεσε ο
Οδυσσέας να επιστρέψει στην πατρίδα του.
Στην Αφρική υπήρξε η συνύπαρξη Λεμουρίων και Ατλάντων μετά τον καταποντισμό του
τελευταίου τμήματος νησιού, όπως μας την περιγράφει ο Πλάτων.
Έγινε η δημιουργία του Λαβύρινθου, όπως μας εξιστορεί ο Ηρόδοτος και μεταφορά του
κέντρου των στοών στην Κρήτη με έντονο το λεμουριακό στοιχείο και της μυστικής γνώσης
της Πασιφάης.
Η έξοδος και η ανάπτυξη του ατλαντικού στοιχείου από τον Θησέα οδήγησε
στη δημιουργία του νέου πολιτισμού ορθολογιστικής βάσης, του Ελληνικού θαύματος.
Η Νέα Τροία πέφτει από τον Αχιλλέα Αλέξανδρο και ξαναδημιουργείται από τον Αινεία
στην Ρώμη λύκαινα. Οι Τρώες Ρωμαίοι κλέβουν ξανά τη γνώση των Ελλήνων και την
χρησιμοποιούν στις ρωμαϊκές εκδοχές του μύθου. Οι Έλληνες γίνονται ρωμιοί.
Ο Οδυσσέας επιστρέφει μετά από ένα ταξίδι 2000 χρόνων. Το 2011 στην Αυγή της
Οδύσσειας, ο Ποσειδών είναι απασχολημένος με την Αφρική και ο Οδυσσέας φθάνει στην
Ελλάδα Ιθάκη.
Ο Τρώας ατλαντομογγόλος Ερτογάν κάνει τελετή μνήμης στον Έκτορα, αλλά οι
ΕΛΖΙΝ, Πολεμιστές της Λάϊον κάνουν αφιέρωμα στον Οδυσσέα, HOMO SAPIENS σε όλη τη
μπλογκόσφαιρα. Ο Αχιλλέας σέρνει τον Έκτορα γύρω από τα τείχη της Τροίας και είναι
άτρωτος αυτή την φορά και η Αθηνά Σοφία τους βοηθά.

Οι μύθοι

Λιβύη, κόρη του Έπαφου, γιου του Δία και της Ιούς, και της Μέμφιδας, κόρης του Νείλου. Ο
Έπαφος αργότερα έδωσε το όνομα της κόρης του στην περιοχή που γειτνίαζε δυτικά με τη
χώρα της Αιγύπτου. Με τον Ποσειδώνα απέκτησε δυο δίδυμους γιους, το Βήλο και τον
Αγήνορα. Ως παιδιά της Λιβύης αναφέρονται από άλλους και η μυθική Λάμια και ο
Λέλεγας, γενάρχης της Λακωνίας.
Λιβύη σύμφωνα με τους Ρωμαίους, είναι κόρη του Έπαφου και της Κασσιόπειας, η οποία
αφού έσμιξε με τον Νεπτούνους, Ποσειδώνα απέκτησε τον Βούσιρι, τον οποίον σκότωσε ο
Ηρακλής κατά τον Άθλο του με τα Βόδια του Γηρυόνη.
Λιβύη Κυρήνη Πεντάπολις
Οι αρχαίοι Έλληνες κατέλαβαν την ανατολική Λιβύη, σύμφωνα με την παράδοση, όταν
άποικοι από τη Σαντορίνη έλαβαν εντολή από το Μαντείο των Δελφών να βρουν νέο τόπο
κατοικίας στη Βόρεια Αφρική. Έτσι, το 631 π.Χ., ίδρυσαν την Κυρήνη. Μέσα σε διάστημα
διακοσίων ετών, ιδρύθηκαν άλλες τέσσερις σημαντικές πόλεις στην περιοχή: η Βάρκη (Al
Marj), οι Ευσπερίδες (αργότερα Βερενίκη, σημερινή Βεγγάζη), Αλ Μπάυντα , η Ταύχειρα
(αργότερα Αρσινόη, σημερινή Τόκρα) και η Απολλωνία (Susah), το λιμάνι της Κυρήνης. Μαζί
με την Κυρήνη, ήταν γνωστές ως Πεντάπολις.
Η Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία ένωσε τις δυο επαρχίες της Λιβύης, έμποροι και τεχνίτες από όλα
τα μέρη του ρωμαϊκού κόσμου εγκαταστάθηκαν στη Βόρεια Αφρική, ωστόσο οι δυο
επαρχίες διατήρησαν το χαρακτήρα τους: η Τρίπολη παρέμεινε καρχηδονιακή και η
Κυρηναϊκή ελληνική. ΛΙΒΙΚΑ ΣΙΒΥΛΛΑ συναντάται στους Ρωμαίους.

Η Λιβύη Λιμπού των Βερβερίνων, των γαλάζιων ανθρώπων, χώρα της Β. Αφρικής με
πρωτεύουσα την Τρίπολη
έκταση 1. 780.000 Κ㎡ και πληθυσμό 7.000.000 περίπου. ΒΙΚΙΠΑΙΔΕΙΑ

Συμπέρασμα:
Η Εποχή των Ιχθύων τελειώνει. Μαζί τους τελειώνει και η εξουσία του Ποσειδώνα, η
εξουσία του μαύρου χρυσού του πετρελαίου, οι μυστικές στοές εταιρίες και οι ποσειδώνιες
φυλές.
Ξημερώνει μια καινούργια Εποχή για την ανθρωπότητα τη σοφή και θα εγκαινιαστεί στη
Ιθάκη από τον Ηρακλή στον νέο του Άθλο , το ελάφι της Αρτέμιδος, με πρότυπο την
Πολιτεία του Αλκίνοου τη θαυμαστή. Ο δε Δημόδοκος όχι όμηρος πια, ούτε τυφλός, ωραία
τραγουδάκια θα μας πει όπως αυτό το πολύ ωραίο και ρομαντικό και στον Φήμιο
χαρίζεται η ζωή με επιθυμία του Τηλέμαχου του νεαρού πολεμιστή:

Στον ουρανό είν' ένα αστέρι,

είν' ένα αστέρι μακρινό

μες στον ατέλειωτο ουρανό.

Στον ουρανό είν' ένα αστέρι,

που είναι μονάχο του

και που το συμπονώ......

Αστραία ©©