Professional Documents
Culture Documents
Ο Ντάγκον είναι σημαντική σημιτική θεότητα. Ήταν επίσης πολύ σημαντικός, ίσως και η
κεφαλή, από το πάνθεο των βιβλικών Φιλισταίων.
Ο θεός Ντάγκον εμφανίζεται για πρώτη φορά με βάση κάποια διασωζόμενα αρχεία περί το
2500 π.Χ. τα κείμενα της Συριακής πόλης Μάρι.
Στον πρόλογο του διάσημου νομικού κώδικα του, ο βασιλιάς Χαμουραμπί αυτοαποκαλείται
ως «ο νικητής των οικισμών κατά μήκος του Ευφράτη, με τη βοήθεια του Dagan,του
δημιουργού του»
Κατά τον ενδέκατο αιώνα, ο σχολιαστής της Εβραϊκής Βίβλου Rashi γράφει πάνω σε μια
Βιβλική παράδοση, ότι το όνομα Ντάγκον είναι συγγενές με την εβραϊκή λέξη dag / dag
«ψάρια» και συνεπώς θεωρούταν ότι είχε σχήμα ψαριού: συγκρινόμενος με τον
Βαβυλωνιακό θεό-ψάρι Oannes.
Η μορφή του ψαριού μπορεί να θεωρηθεί βέβαια και ως ένα φαλλικό σύμβολο, όπως
φαίνεται στην ιστορία του αιγυπτιακού θεού των σιτηρών Όσιρι, του οποίου το πέος ήταν
φαγωμένο έτσι που έμοιαζε με την μορφή ψαριού του Νείλου μετά από την επίθεση που
δέχτηκε από το τυφωνικό θηρίο Set. Ομοίως, και ο μύθος που περιγράφει την προέλευση
του αστερισμού του Αιγόκερου, τον Έλληνα θεό της φύσης Πάνα έγινε ψάρι από τη μέση
και κάτω, όταν πήδηξε στο ποτάμι, μετά από την επίθεση του Τιτάνα Τυφών.
Ο Οάννης (ή Ωάννης ή Οάννες) ήταν μια μυθική μορφή, μισός άνθρωπος και μισός ψάρι, με
ανθρώπινη φωνή και πολλές γνώσεις για την Αρχιτεκτονική, την καλλιέργεια της γης και
γενικά όλες τις τέχνες κι επιστήμες. Ο Βηρωσός γράφει τον 3ο αιώνα π.Χ. στα Βαβυλωνιακά
ότι σύμφωνα με τα βαβυλωνιακά αρχεία, ο Οάννης είχε σώμα ψαριού και κατοικούσε στον
Περσικό κόλπο. Την ημέρα έβγαινε από το νερό και δίδασκε τους ανθρώπους τη γραφή, τις
τέχνες και τις διάφορες επιστήμες χωρίς να τρώει, ενώ τη νύχτα ξαναγύριζε μέσα στη
θάλασσα. Στην Κόλαση του Δάντη ταυτίζεται με τον σημιτικό θεό Δαγών. ΒΙΚΙΠΑΙΔΕΙΑ
Αστραία ©©