1ο Δημοτικό Σχολείο Γιαννιτσών-Τάξη Ε2

ΔΡΑΣΤΗΡΙΟΤΗΤΑ ΦΙΛΑΝΑΓΝΩΣΙΑΣ

ΒΙΒΛΙΟΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ

«Μίλα μη φοβάσαι»

Εκδότης: Ε.Ψ.Υ.Π.Ε.
Συγγραφέας: Ελένη Δικαίου, Βαγγέλης Ηλιόπουλος, Τζέμη Τασάκου
Εικονογράφηση: Λήδα Βαρβαρούση, Χρήστος Ζωίδης, Διατσέντα
Παρίση
ISBN: 978-960-87296-5-0
Έτος 1ης Έκδοσης: 2008
Σελίδες: 69
Υπόθεση
Η σημαία της Φροξυλάνθης Στα μέσα της σχολικής χρονιάς έρχεται στην
τάξη μια νέα μαθήτρια, η Ισιδώρα. Από την πρώτη στιγμή, η Ελίνα, ένα
κορίτσι με διάσημη μαμά και απαίσιους τρόπους, τη βάζει στο μάτι. Όσο η
Ισιδώρα δεν αντιδρά, τόσο οι προσβολές εναντίον της κλιμακώνονται, μέχρι
που μια επικίνδυνη πλάκα οδηγεί τελικά σε ατύχημα. Η αφηγήτρια που όλο
τον καιρό απλώς παρακολουθεί, αποφασίζει να μιλήσει στη μητέρα της και
στη διεύθυνση του σχολείου, κι έτσι τα πράγματα μπαίνουν στη θέση τους.

Εύα Πομάκη
 1ο Δημοτικό Σχολείο Γιαννιτσών-Τάξη Ε2

Στη φωλιά του Νίκου Ο Νίκος μεγαλώνει σε μια οικογένεια με αρκετά

προβλήματα. Στο προηγούμενο σχολείο του αντιμετώπιζε διακρίσεις και
εκφοβισμό, έτσι επινόησε μια ανορθόδοξη μέθοδο για να βρίσκει φίλους:
κλέβει μικροαντικείμενα και αργότερα κάνει ότι τα βρήκε, ώστε να γίνεται
αγαπητός. Φέτος ήταν σειρά για τα μπλε γυαλιά του Γιώργου να βρεθούν στη
φωλιά του, όμως το μικρό παιδί δεν μπορεί να δει χωρίς αυτά και στο σχολείο
δημιουργείται αναστάτωση. Ο Νίκος μετανιώνει και αποφασίζει να επιστρέψει
τα γυαλιά μέσω του αγαπημένου του δασκάλου, δεν έχει όμως υπολογίσει την
αντίδραση του διευθυντή…

Το ημερολόγιο ενός κακού .Τους μισεί όλους. Και θα τους εκδικηθεί! Οι

γονείς του δίνουν σημασία και αγάπη μόνο στην αδελφή του επειδή είναι
καλή μαθήτρια. Στο σχολείο οι δάσκαλοι αδιαφορούν κι αυτοί· θέλουν την
ησυχία τους. Ευτυχώς που υπάρχει και ο Αντρέας, ένας λίγο μεγαλύτερος
μαθητής που χωρίς να ανοίγει βιβλίο, καταφέρνει να βγαίνει συνέχεια
πρόεδρος. Αυτός θα γίνει το πρότυπο του πρωταγωνιστή και θα του μάθει ένα
σωρό «κόλπα»: πώς να εκλεγεί και ο ίδιος πρόεδρος, πώς να επιβάλλεται
στους συμμαθητές του και πώς να σπάει πλάκα με τους πιο αδύναμους… Ως
το τέλος της χρονιάς ο αφηγητής έχει απομακρυνθεί τελείως από την παλιά
του σχολική ζωή και οι ορίζοντες της παραβατικής συμπεριφοράς αρχίζουν να
διευρύνονται. Έτσι κι αλλιώς κανείς δεν τον καταλαβαίνει, τουλάχιστον όμως
τώρα νιώθει πιο σημαντικός…

Αξίες - Θέματα
Οικογένεια, Εκφοβισμός, Εκπαίδευση, Διαφορετικότητα, Κλοπή

Απόσπασμα
20 Οκτωβρίου

Τους μισώ όλους! Και θα τους εκδικηθώ!

Θα τους δείξω εγώ! Δεν τους ανέχομαι πια!
Δεν τους μπορώ!
Η αδερφή μου –πάει στο γυμνάσιο- είναι ΧΑΖΗ!
Συνέχεια λέει εξυπνάδες κι όλοι τη χειροκροτούν.
Αυτό κάνει και τώρα!
Κάθονται και οι τρεις τους στην κουζίνα: η μαμά,
ο μπαμπάς και η Σόφη. Γύρω απ’ το τραπέζι.
Η Σόφη τους διαβάζει την έκθεση που έγραψε
για την «28η Οκτωβρίου 1940» και πήρε

Εύα Πομάκη
 1ο Δημοτικό Σχολείο Γιαννιτσών-Τάξη Ε2

βραβείο. Σιγά το δύσκολο! Αυτά με τους

Έλληνες και τους Γερμανούς τα ξέρω κι εγώ
κι ας πηγαίνω στην Πέμπτη τάξη. Δύσκολο θα
ήταν να γράψει μια έκθεση με Ινδιάνους!
Η Σόφη διαβάζει και ο μπαμπάς μήτε που
αναπνέει. Πάντα έτσι κάνει. Η μαμά κάθε
τόσο κάνει: «τς, τς, τς!» Τη θαυμάζει.
Είναι όλοι τους ΧΑΖΟΙ!
Σηκώνομαι όρθιος και ανοίγω όλες τις ντουλάπες.
Μετά τις κλείνω δυνατά με κρότο για να μ’ ακούσουν.
Δε μ’ ακούνε. Σκασίλα μου.
Θα παίξω με τα πλέι μομπίλ. Έχω τρεις
πυροσβέστες, τρεις καουμπόηδες κι έναν Ινδιάνο.
Έχω κι ένα σαλούν.
Θα βάλω τον Ινδιάνο να κάθεται μέσα στο
σαλούν και τους καουμπόηδες να τον υπηρετούν.
Για να μάθουν!

29 Οκτωβρίου

Η παρέλαση χτες ήταν μια βλακεία και μισή!

Η Σόφη πήγαινε μπροστά από όλο το Γυμνάσιο
κρατώντας τη σημαία.
Βάζω στοίχημα ότι τα χέρια της είχαν ιδρώσει,
ότι δεν μπορούσε να κρατήσει τη σημαία καλά καλά,
δεν το έδειχνε όμως, γιατί είναι πεισματάρα.
Κι εγώ πάντως ήμουν στην πρώτη σειρά των
αγοριών του Δημοτικού! Γιατί είμαι ψηλός.
Με είχαν βάλει μάλιστα με τα αγόρια της Έκτης!
Κανείς όμως δε μου είπε μπράβο γι’ αυτό.
Μετά την παρέλαση, πήγαμε στη γιορτή του σχολείου
Η Σόφη ανέβηκε σ’ ένα «βάθρο» κι απάγγειλε
ένα ποίημα που είχε γράψει για την
«28η Οκτωβρίου».
Γράφει και ποιήματα η Σόφη! Μετά τη
γιορτή ο Γυμνασιάρχης πλησίασε τη μαμά
και τον μπαμπά και τους έδωσε συγχαρητήρια.
Για τη Σόφη. Μετά, τους πλησίασαν
η γαλλικού και η θρησκευτικού και τους είπαν
κι εκείνες συγχαρητήρια. Για τη Σόφη.
Την κοντοστούπα!
Κανείς, ούτε η δασκάλα μου, ούτε ο Διευθυντής
του Δημοτικού, δε τους είπε συγχαρητήρια

Εύα Πομάκη
 1ο Δημοτικό Σχολείο Γιαννιτσών-Τάξη Ε2

που είμαι τόσο ψηλός!

Κανείς δεν πρόσεξε πως με βάλανε με τα
αγόρια της Έκτης!
Το βράδυ, στο σπίτι, ο μπαμπάς μιλούσε
συνέχεια για τη Σόφη… Και η μαμά
έκανε: «τς, τς, τς….» Θα δουν!

ΔΡΑΣΤΗΡΙΟΤΗΤΕΣ
1)Υπογράμμισε στα παραπάνω κείμενα τις φράσεις που δείχνουν πώς
νιώθει ο ήρωας.

2)Γράψε ένα μικρό κείμενο που να περιγράφει τα συναισθήματα του

ήρωα.

___________________________________________________________________
___________________________________________________________________
___________________________________________________________________
___________________________________________________________________
___________________________________________________________________
___________________________________________________________________
___________________________________________________________________
___________________________________________________________________
___________________________________________________________________
___________________________________________________________________
___________________________________________________________________
___________________________________________________________________

3)Αν υποθέσουμε ότι γράφεις σε μια στήλη περιοδικού όπου απαντάς

σε απορίες αναγνωστών, και λαμβάνεις το ακόλουθο μήνυμα από ένα
μαθητή, τι θα τον συμβουλέψεις να κάνει;

"Μόλις έφτασα στο νέο σχολείο και κάποια παιδιά άρχισαν να με

κοροϊδεύουν και να γελούν μαζί μου. Κάποιοι έφτασαν στο σημείο
ακόμα και να με σπρώχνουν και να με χτυπούν. Τι νομίζεις ότι πρέπει
να κάνω; Να αδιαφορήσω ή να το πω σε κάποιον μεγάλο;"

_____________________________________________________________
_____________________________________________________________
_____________________________________________________________

Εύα Πομάκη
 1ο Δημοτικό Σχολείο Γιαννιτσών-Τάξη Ε2

_____________________________________________________________
_____________________________________________________________
_____________________________________________________________
_____________________________________________________________

Οι λέξεις δεν είναι για να πληγώνουμε

Το ξέρεις ότι χρειάζονται μόνο 24 γράμματα για να φτιάξουμε

εκατομμύρια λέξεις; Μερικές λέξεις είναι τοσο δά μικρές: «Έλα!»
«Όχι!» «Γεια!». Μερικές λέξεις είναι τόσοοο πολύ μεγάλες:
«Κολοκυθοκεφτέδες», «Σκουληκομυρμηγκότρυπα»,
«Σαρανταποδαρούσα». Οι λέξεις σε βοηθούν να πεις σημαντικά
πράγματα όπως: «Σ’ αγαπώ», «Σ’ ευχαριστώ που με βοηθάς»,
«Παρακαλώ». Μερικές φορές οι λέξεις σου ακούγονται δυνατά:
«Έτοιμοι; Έρχομαι να σας ψάξω!». Κι άλλες φορές οι λέξεις σου
ακούγονται ψιθυριστά: «Σσσ…». Μερικές φορές οι λέξεις σου είναι
αστείες: «Ο τζίτζιρας, ο μίτζιρας, ο τζιτζιμιτζιχότζιρας». Μερικές
φορές τις τραγουδάς: «Λα, λα, Λα, λα».
Οι λέξεις σου ανήκουν σ’ εσένα. Εσύ διαλέγεις τι θα πεις και
πώς θα το πεις. Οι λέξεις σου μπορούν να πληγώσουν ή να
στηρίξουν τους άλλους. Να μερικές λέξεις που στηρίζουν: «Ας
δουλέψουμε μαζί». «Θέλεις να το μοιραστούμε;». «Χαίρομαι που
είμαστε φίλοι», «Μπορούμε να παίρνουμε κι οι δύο αποδώ». Να
μερικές λέξεις που πληγώνουν: «Όχι, δεν μπορείς να παίξεις μαζί
μας», «Τα ρούχα σου είναι χάλια», «Είσαι χαζή», «Φύγε αποδώ
πέρα».
Οι λέξεις δεν είναι για να πληγώνουμε. Όταν ακούς λέξεις που
σε πληγώνουν, πώς νιώθεις; Ίσως… λυπημένος, θυμωμένη,
φοβισμένος, μπερδεμένη, αποδιωγμένη ή κι άλλα συναισθήματα.

Ελίζαμπεθ Βέρντικ

Εύα Πομάκη
 1ο Δημοτικό Σχολείο Γιαννιτσών-Τάξη Ε2

Χρωματιστή ανάγνωση

Κύκλωσε με κίτρινο μολύβι τις φράσεις που χαμογελούν και με

κόκκινο μολύβι τις φράσεις που πληγώνουν. Στη συνέχεια συζητήστε
και καταγράψτε (σε ομάδες) κι άλλες φράσεις που χαμογελούν ή
πληγώνουν.

Μπορείς να με συγχωρέσεις;

Συγνώμη!

Μπορείς να με βοηθήσεις;

Είσαι χοντρός.

Θα βάλω τα δυνατά μου.

Καλύτερα να μην προσπαθήσω.

Δεν μπορείς να παίξεις μαζί μας.

Σε παρακαλώ, μη μιλάς έτσι.

Όλο κάνεις λάθος!

Έλα να το κάνουμε μαζί.

Πάλι τα θαλάσσωσες, βλάκα!

Κατέβα αμέσως από την κούνια.

Δεν θα τα καταφέρω.

Αυτό είναι δικό μου.

Μπορείς να τα καταφέρεις.

Ευχαριστώ!

Κλείστε το στόμα σας!

Εύα Πομάκη
 1ο Δημοτικό Σχολείο Γιαννιτσών-Τάξη Ε2

Εύα Πομάκη