You are on page 1of 2

Pier Andrea Saccardo[edytuj]

Przejdź do nawigacjiPrzejdź do wyszukiwania

Pier Andrea Saccardo

Data i miejsce urodzenia 23 kwietnia 1845


Treviso

Data i miejsce śmierci 12 lutego 1920


Treviso

Zawód, zajęcie mykolog

Multimedia w Wikimedia Commons

Opracowana przez Saccardo skala barwna dla zarodników

Pier Andrea Saccardo (ur. 23 kwietnia 1845 r. w Treviso, zm. 12 lutego 1920 r.


tamże) – włoski mykolog i botanik[1].

Spis treści

 1Życiorys
 2Praca naukowa
 3Publikacje
 4Przypisy

Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Urodził się w mieście Treviso koło Wenecji. Chodził do liceum w Wenecji, a później
ukończył studia w Instytucie Technicznym Uniwersytetu Padewskiego. Tu w 1867
roku uzyskał doktorat, a w 1869 został profesorem historii naturalnej (tak wówczas
nazywano biologię). W 1876 r. założył czasopismo Michelia, w którym publikowano
prace z zakresu mykologii. W 1879 r. został profesorem botaniki i dyrektorem Ogrodu
botanicznego w Padwie[2].

Praca naukowa[edytuj | edytuj kod]


Działalność naukowa Saccardo koncentrowała się prawie wyłącznie na mykologii.
Opublikował ponad 140 artykułów o grzybach Deuteromycota i Pyrenomycetes.
Najbardziej znaną jego pracą jest Sylloge. Umieścił w niej wszystkie nazwy używane
wówczas dla grzybów. Sylloge jest nadal jedynym tego rodzaju kompleksowym
dziełem. Saccardo opracował także system klasyfikacji grzybów
niedoskonałych według koloru i formy zarodników. Do analizy barwy zarodników
opracował skalę barwną. System ten był podstawowym systemem stosowanym
w taksonomii do czasu opracowania metod analizy DNA[2].
Opisał wiele nowych gatunków grzybów, jest też twórcą licznych
wyższych taksonów grzybów. Przy ich nazwie naukowej umieszczany jest skrót jego
nazwiska Sacc.[2]

Publikacje[edytuj | edytuj kod]
Największym jego dziełem jest jego praca magisterska Sylloge fungorum omnium
hucusque cognitorum (Padwa 1882–90, w dziewięciu tomach), następne wydanie z
1931 r. w 25 tomach[2].
Pozostałe prace

 Prospetto della Flora Trivigiana (Wenecja 1864)


 Bryotheca Tarvisina (Treviso 1864)
 Della storia e letteratura della Flora Veneta (Milan 1869)
 Sommario d'un corso di botanica (Padwa 1880)
 Musci Tarvisini (Treviso 1872)
 Mycologiae Venetae specimen (Padwa 1873)

You might also like