ABC znikających UFO

Naukowo-technologiczny skok ostatnich 50 lat sprowadza się do osiągania technicznego, przez

statki kosmiczne 6% prędkości światła. Prędkość światła stała się barierą teoretycznych rozważań, i
co za tym idzie technologicznych rozwiązań. Początek dwudziestowiecznego rozwoju lotnictwa, z
podobną barierą teoretyczną i technologiczną już się spotkał, gdy powstawały idee latania z
prędkością dźwięku.
Występujące analogie w technologicznym i teoretycznym ujęciu są zbieżne przy rozważaniach o
lataniu z prędkością światła, czy przekraczaniu prędkości światła. Co prawda wymagania
techniczne i poziom wiedzy związany z lataniem z prędkościami światła jest znacznie wyższy, jak
w dochodzeniu i przekraczaniu prędkości dźwięku, to nie zmienia kolejnej analogii w błędach
teoretycznych założeń.
Istniejące dwudziestowieczne teorie z latania ponaddźwiękowego przeszły na grunt
teoretycznych założeń o prędkościach świetlnych. Istniejące uzasadnienia, że dochodzenie lub
przekraczanie prędkości światła powoduje rozrost – pęcznienie materii, posiada uzasadnienie, ale to
uzasadnienie jest kwestią technicznego rozwiązania, bez którego osiąganie prędkości świetlnych
przez pojazd jest niemożliwe.
Wiedza o Układzie Słonecznym, to Naturalne Pole Grawitacji Ziemi, której prędkość wokół
własnej osi 8 km/s plus 29,8 km/s daje w sumie prędkość Ziemi w Przestrzeni 37,8 km/s, ta
prędkość 37,8 km/s – Naturalna Ziemi, jest jednocześnie dwukrotnie większa od osiąganych przez
współczesne statki kosmiczne! O tej Naturalnej Prędkości, Naturalnym Polem Grawitacji Ziemi i
Słońca tworzy się teorie całkowicie nie mające pokrycia w Rzeczywistości.
Stworzenie sztucznego pola grawitacji w pojeździe kosmicznym o zmiennym natężeniu i
kierunku adekwatnie do Naturalnego Ziemi rozwiązuje problemy teoretyczne typu przeciążenia –
przy narastaniu prędkości, bezwładność, stan nieważkości, rozrost materii – pęcznienie.
Wytwarzane sztuczne pole grawitacji proporcjonalne do narastającej prędkości pozwala osiągać
prędkości świetlne i nadświetlne. Aktualny brak sztucznego pola grawitacji w statkach czy
samolotach powoduje stany przeciążeń, bezwładności i przy osiąganiu 1-szej prędkości kosmicznej
stan nieważkości.
Naukowcy obserwując pod koniec XX wieku zaćmienie Słońca, przez porównanie pomiarów
Pola Grawitacji Słońca z falą elektromagnetyczną w zakresie widzialnym doszli do twierdzenia:
POLE GRAWITACJI posiada 1020 prędkości światła, i tę prędkość należy traktować jako Naturalną
Prędkość Grawitacji w Kosmosie...
Prędkość światła, która jest granicą dla tej fali jest przekraczana przez Prędkość Fali
Grawitacyjnej pochodzącej z pola Grawitacji np. Słońca. Czy te wnioski można potwierdzić innymi
obserwacjami?
Pierwszym potwierdzeniem, że prędkości ponadświetlne występują w Przyrodzie to Galaktyka,
w której znajduje się Układ Słoneczny, jeżeli Galaktykę weźmie się w zakres szerzej rozumianego
pojęcia „Przyroda”, bo faktycznie Ziemia jest tylko małą częścią całej Galaktyki. Wiedza z zakresu
teorii rozszerzającego się Wszechświata, a co za tym idzie Ruchu Obrotowego Galaktyki, jako
kosmicznej karuzeli prowadzi do wniosku: „Jednakowe prędkości kątowe wszystkich Gwiazd w
Galaktyce powodują, że obserwator z Ziemi postrzega każdego roku wszystkie Gwiazdy galaktyki
w tym samym miejscu i odnosi wrażenie stanu nieruchomości Galaktyki – wszystkie Gwiazdy w
Galaktyce posiadają różne Prędkości Liniowe zależne od odległości od Jądra Galaktyki”.
Znajomość tych zależności kątowych i liniowych, wielkość Galaktyki i Jej Obrót wokół Jądra
Galaktyki w połączeniu z Prędkością rozchodzenia się Fali Grawitacyjnej prowadzi do wniosku:
„Gwiazdy w Galaktyce poruszają się w Przestrzeni Kosmicznej wokół Jądra Galaktyki z
prędkościami PONADŚWIETLNYMI... i tak: Gwiazdy znajdujące się blisko Jądra Galaktyki
poruszają się z prędkością świetlną, a Gwiazdy oddalone od Jądra Galaktyki mają Prędkość
proporcjonalną do Promienia Odległości od Jądra Galaktyki...”
 Trywialne obliczenie jaką Prędkość posiada Układ Słoneczny oddalony od jądra Galaktyki o
30.000 lat świetlnych, oraz jaką posiadają prędkość Gwiazdy Galaktyki oddalone o 50.000 lat
świetlnych. Brak doznań fizycznych tych Prędkości Kosmicznych np. na Ziemi wynika z
Naturalnego Pola Grawitacji, a stworzenie Sztucznych Pól na podstawie Naturalnych, to
zagadnienie techniczne. Odległości między Gwiazdami liczone są w latach i miliardach lat podróży
z prędkością światła do tych Gwiazd, i w tego typu lataniu upatruje się rozwiązania przez dziury
czasoprzestrzenne.
UFO, którymi posługuje się Cywilizacja, wykorzystuje technologicznie i technicznie Naturalne
Pola Grawitacji Gwiazd i Galaktyki i Te Prędkości, którymi są Naturalne Prawa na Ziemi. Czyli
Drugim potwierdzeniem, że Prędkości ponadświetlne są realne, i to wykorzystywane przez
Cywilizacje, odwiedzające Ziemię, potwierdzają jak na współczesny poziom wiedzy zachowaniami
tłumaczonymi jako – zaprzeczające Prawom Fizyki!
Trzecie potwierdzenie, że takie prędkości są możliwe, to zapisy w starożytnych Weddach, gdzie
są notatki o Statkach Kosmicznych Latających do Gwiazd i poza Galaktykę!
Biorąc pod uwagę Prędkości Grawitacyjne i sztuczne Pole Grawitacji Pojazdu, co spełniają
pojazdy UFO to Znikanie, poruszanie się po torach zaprzeczającym XX-wiecznym prawom fizyki!
Podroż w kilka sekund ziemskich do Gwiazdy oddalonej od Ziemi miliony lat świetlnych to
codzienność Innych Cywilizacji!
UFO nie tylko nie zaprzecza Prawom Fizyki Kosmosu, a tylko Je potwierdza, bo dzięki Tym
Prawom i własnej Inteligencji stworzyli sztuczne pole grawitacji i korzystając z Praw Fizyki w
Galaktyce i miedzy galaktykami odwiedzają Ziemię...
Przybliżając te zależności Fizyki o Galaktyce i występowaniu Naturalnych Prędkości
Grawitacyjnych wystarczy zbudować dość dużą karuzelę na Ziemi. Karuzela wzorowana na
Galaktyce musi posiadać takie ilości miejsc i odległości jak Gwiazdy, aby wymagania do zmiany
miejsca odzwierciedlały autentyczny obraz. Zamkniecie przestrzeni nad karuzelą to zabieg
uniemożliwiający wizualną ocenę ruchu – porównywania do otoczenia zewnętrznego.
Brak w doznawanym przeciążeniu po ustaleniu stałej prędkości powoduje, że uczestnicy będą
poruszać się ze stałą prędkością kątową, ale różną prędkością liniową, zależną od promienia
odległości od osi obrotu. Co się okaże dla obserwatora wewnątrz? Karuzela stoi w miejscu? Ocena
prędkości i ruchu dokładnie będzie oceniana tylko z zewnątrz!
Z takimi założeniami należy podejść do pojazdów UFO! Jakie warunki trzeba spełnić, aby
zmienić miejsce na bliższe osi obrotu lub dalsze od osi obrotu karuzeli? Z tego zagadnienia należy
wyjść do zrozumienia zachowań UFO.

Dlaczego – jak znika UFO?

Znikanie z pola widzenia, ale i jednoczesne znikanie z pola rejestracji przez przyrządy typu radar
jest odczytywane jako forma rozpraszania światła, tworzenia osłony! Dowodem na to, że UFO nie
rozprasza światła, ani tym samym nie tworzy osłon są Tory Ruchu zaprzeczające znanym prawom
fizyki. Polega to na tym że: Ziemia dokonując ruchu wokół własnej osi i wokół Słońca co sekundę
ziemską znajduje się w innym miejscu w Przestrzeni i tak znikanie UFO np. na 2 lub 3 sekundy
ziemskie oznacza, że pojazd odleciał z Prędkością Nadświetlną = Momentalnie, co pokazują przez
Tory Ruchu do jakiegoś punktu w Galaktyce, po czym powraca do tego punktu, w którym Planeta
znajdzie się po 2 lub 3 sekundach ziemskich w przestrzeni wokół Słońca...
Dlatego też znikanie jak i poruszanie się po liniach prostych, łamanych, zawieszeniach, to
pokazywanie z jednej strony sztucznego pola grawitacji, a z drugiej Naturalnych Prędkości
Grawitacyjnych Galaktyki, które są poza zasięgiem pola widzialnego wzroku.
Odbierane zawieszenia UFO!
Obserwacja nieruchomego UFO?
W tych obserwacjach pomijano [właśnie naukową ocenę zgodnie z Prawami Fizyki] fakty
posiadania przez Ziemię dwóch prędkości wokół własnej osi i wokół Słońca, a wiszący pojazd UFO
nad Ziemią posiada sumę tych prędkości w Przestrzeni galaktycznej, która wynosi w stosunku do
Ziemi 0, tak samo jak helikopter wiszący nad Ziemią posiada w stosunku do Słońca prędkość równą
37,8 km/s.
Poruszanie się UFO od 0 w stosunku do Ziemi, to dla współczesnych teoretycznych rozważań [w
tym wypadku zgodnie z teorią względności] wykroczenia poza Prawa Fizyki. Dwa diametralnie
rożne 0 nie oznacza rożny stan materii, tylko punkty odniesienia. 0 – w stosunku do Ziemi oznacza
Prędkość w stosunku, w tym wypadku, do Słońca [i jest to typowy przypadek helikoptera nad
Ziemią]. 0 – na Ziemi też oznacza prędkość Ziemi wokół Słońca i osi, ale tym razem helikopter – a
w tym przypadku UFO – wylądowało na Planecie...
Poruszające się UFO od zakresu 0 – prędkości w stosunku do Układu odniesienia do Prędkości
Grawitacyjnych ze Sztucznym Polem Grawitacji pokazuje Cywilizacja znająca ABC w Kosmosie i
demonstruje pokaz Tej Wiedzy Człowiekowi!

A – wiedza o Prawach Kosmosu!

B – technologia umożliwiająca korzystanie z tych Praw!
C – stworzenie sztucznego pola grawitacji i pełne stosowanie 0 w Kosmosie!

Autor: Mirosław Sieja