Θεσμοσυμφοριάζουσες

Και στης ζωής τους πιο βαρείς χειμώνες

Αλκυονίδες μέρες καρτερούν…
Γεώργιος Δροσίνης

Γράφει ο Γιάννης Φρύδας

ΣΤΟ ΚΑΦΕΝΕΙΟ ΤΟΥ ΓΙΑΝΝΗ 24

Έχει ο καιρός γυρίσματα

Είμαστε στην καρδιά του χειμώνα. Ενός χειμώνα που μας ταλαιπώρησε τελευταία.
Καρτερούμε τις Αλκυονίδες μέρες, προσφορά του Γενάρη, σαν το κοινωνικό μέρισμα
της κυβέρνησης. Να δούμε λίγες χειμωνιάτικες λιακάδες, να βγουν κι οι αλεπούδες
να ηλιαστούν έξω απ’ τις σπηλιές τους. Τα ξύλα μας μέσιασαν στην τρικάδα μας.
Αισιόδοξο το μήνυμα! Όχι, που τελειώνουν τα ξύλα μας, αλλά που τελειώνει μαζί
τους κι ο χειμώνας.
Ας χαιρόμαστε όλες τις εποχές με την εναλλαγή τους! Ακόμα και η άνοιξη θα
καταντούσε βαρετή αν κρατούσε για πάντα. Μας δυσκολεύει ο χειμώνας, αλλά χωρίς
χειμώνα μπορεί να μας δυσκολέψει περισσότερο το καλοκαίρι. Πάντα στη σκέψη μας
ο χειμώνας συμβολίζει της ζωής μας τις δυσκολίες: «Τα καλοκαίρια μας μικρά κι
ατέλειωτοι χειμώνες…»
Ας έχουμε την υπομονή κι ας ζούμε την κάθε εποχή μ’ αυτά που μας προσφέρει,
φτάνει αλλιώς να είμαστε καλά. Άντε, για να σας καθησυχάσω θα σας πω και τι
καιρό θα έχουμε στον υπόλοιπο χειμώνα: « Ή θα βρέξει ή θα χιονίσει ή καλό καιρό
θα κάνει. »

Άλλαξι η σφαίρα τ’ κιρού…

Έτσι έλεγαν οι παλιοί, με τον απλοϊκό τους λόγο, όταν κουβέντιαζαν για την
κλιματική αλλαγή και του καιρού τις μεταβολές. Άνθρωποι της φύσης, γεωργοί,
κτηνοτρόφοι, αγωγιάτες, δραγάτες και μυλωνάδες ή ό,τι άλλο, προσπαθούσαν να
προβλέψουν και να καταλάβουν αυτά τα καιρογυρίσματα κι έτσι να κανονίζουν τη
ζωή τους και τις δουλειές τους. Σημάδια χιλιοπαρατηρημένα και τα μερομήνια (οι
πρώτες μέρες του Αυγούστου) συνέθεταν τη λαϊκή μετεωρολογία του κάθε τόπου.
Είδις τα π’λιά τι χαμπλά φλιντράν; Τ’ απόσκια ιχτές δεν ήταν καθαρά. Ικειό του
συγνιφάκι στ’ Γκριλιάγκου θα φέρει βρουχή ταχιά. Η γάτα νίβουνταν κα’ του
Γιαννιώτη (δυτικός άνεμος). Θα χ’μάσει κι ποιος ξέρει τι δρουλάπι θα βγάλει
(άρπαζαν κι κάνα ξιθάλι να βαρέσουν τ’ γάτα π’ νίβουνταν στουν ανάντιου αέρα).
Αυτά και πόσα άλλα τέτοια άκουγες τότε στα χωριά μας! Ακόμα κι όταν, με το
ραδιόφωνο αρχικά, έφτανε η πρόγνωση καιρού απ’ την Εθνική Μετεωρολογική
Υπηρεσία, δεν σταμάτησαν ως τοπικές μετεωρολογικές εκτιμήσεις.
Στις μέρες μας ο καιρός είναι επιστημονικά προβλέψιμος, καλύπτει μέρος των
καθημερινών ειδήσεων, έγινε εικόνα και θέαμα των μέσων επικοινωνίας και φυσικά
δεν έμεινε έξω απ’ τις ειδησεογραφικές τους υπερβολές. Ως προϊόν που πουλάει,
ανανεώνουν κάθε φορά τη συσκευασία του ψάχνοντας καλύτερους προς πώληση
τρόπους. Έτσι έφτασε και στη χώρα μας η συνήθεια τα κύματα κακοκαιρίας να
αποκτούν όνομα.
Έλα, όμως, που δεν το ’ξερα μέχρι που με πήρε μια μέρα τηλέφωνο ο Ηλίας ο
Χολέβας και πως το ’φερε η κουβέντα μου λέει:
Σι δυο μέρις έρχιτι ου Τηλέμαχους…
Απού τώρα; Πώς κι έτσι; Ου Τηλέμαχους έρχιτι του Μάη. Έρχιτι του κουκάλουγου
πρώτα, απουκουντά ου κούκους κι αργότιρα ου Τηλέμαχους.
Δε λέου τουν Τηλέμαχου Νασιώκα. Του χ’μώνα πο’ ’ρχιτι λέου.
Τηλέμαχου τουν λεν του χ’μώνα;
Όχι, οι κακουκιρίις απού τώρα πέρα θα παίρνουν ουνόματα.
Νασιουκαίϊκα ουνόματα ή σπυριλιώτ’κα γινικά; Θα λεν τουν κιρό Τόλια Νασιώκα,
Βασίλη Παυλιά, Σκ’μή, ή Πληθάρα; Χαμένου το ’χουν; Έχιτι πουλλά ουνόματα στ’
Σπυρέλ’, να ξέρουμι τι μας καρτιρεί; Ια τήρα στου βιβλίου σ’ κι πες μ’!
Ισύ το ’χ’ς χαμένου. Είπαμαν θα βάνουν ένα όνουμα στουν κάθι παλιόκιρου. Τι
μπιρδεύ’ς τ’ς Σπυριλιώτις; Άκ’σις Τηλέμαχου κι πήρις τρουχό;
Τι να κάνου; Είνι δ’λειά αυτήνη; Πήραν τα ουνόματα απ’ τ’ς ανθρώποι κι τα ’βαλαν
στα τ’φάνια κι στα γαζέπια! Σάματι ξέρου ιγώ άλλουν Τηλέμαχου, τι ήθιλις να κάνου;
Να σι ρουτήσου κάτι ακόμα, αρέ Λία;
Ρώτα μι κι άμα ξέρου θα σ’ που κι αν καταλάβ’ς κατάλαβις.
Ποια κακουκιρία είνι χειρότιρη; Ου Αλέξ’ς ή ου Κυριάκους; Τι να κάμου;
Του σταυρό σ’ να κάν’ς! Αλλιώς δε γλιτών’ς…
Παράξενα πράγματα αν και υπάρχουν λόγοι αυτής της πρακτικής. Ας μην είμαστε
και τελείως αφοριστικοί. Ξεκινήσαμε με την Αριάδνη το 2017 και τώρα τελευταία
Ραφαήλ, Σοφία, Τηλέμαχος και φτάσαμε στην Υπατία (μας κόπηκαν τα ήπατα).
Αλφαβητικά πάνε με εναλλαγή ονόματος από αρσενικό σε θηλυκό. Η επόμενη
κακοκαιρία θα πάρει όνομα αρσενικό από το γράμμα « Φ ». Φώτ’ς θα να ’νι, Φάν’ς
μπαστούνι θα να ’νι, κάνας Φρίξους (αυτό νια χαρά είνι, για να φρίξουμι), δεν ξέρου.
Κι τι απουμένει; Ου Φίλ’ππας! Α, κι ου Φρύδας! Πάλι έχασε η Φώφη…

Παλιά μου, (θεατρική) τέχνη κόσκινο…

Υπάρχουν και κάτι καιροί και κάποιοι χειμώνες που τους ετοιμάζουμε μόνοι μας…
Μετά την κωμωδία Θεσμοφοριάζουσες συνεχίζουμε με πολύ γέλιο την κωμωδία
Σεμιναριοχρηματαρπάζουσες, ακολουθεί το δράμα Επιδοτησοξεκοκκαλίζουσες
και κλείνουμε με την τραγωδία Χρεοκοπιοαναστενάζουσες.
Ύστερα μπαίνει ο χορός: Ωιμέ! Ωιμέ! Πώς την πατήσαμε έτσι βρεεεεε!
Αλί, αλί και τρισαλί! Αλί και Πιερ Μοσκοβισί!
Χορέψτε όλοι στο ταψί και φκιάστε τρύπες στο λουρί!
Κι ο κορυφαίος του χορού: Για πάρε, Ντράγκι, σφυρί κι α(κ)μόνιον,
δεν το γλιτώνουν αυτοί το μνημόνιον…
κόψτα τους όλα με το πριόνιον!
Κι από το Καστελόριζο πάλι οι θεσμοί στη χώρα για νέες Θεσμοσυμφοριάζουσες
και Συσσιτιοεκκλησιάζουσες…
 Καιρός ν’ αλλάξουμε και πρωτεύουσα. Κάνω δραματική έκκληση. Προτείνω
μόνιμα τη Δράμα… Και δραμαμίνες στο λαό…
Σημείωση: Στα Βραγκιανά και στην κοιλάδα Αχελώου παίζεται και μια παραλλαγή
με τίτλο Θερμοζεματοτσουρουφλίζουσες αγνώστου συγγραφέως, ενώ στο
Μαρκελέσι και στα υπόλοιπα ζερβά οι Τρεμοκουκουρίζουσες.

Πας μη Έλλην, βάρβαρος

Πας μη Έλλην, βάρβαρος αλλά ξεχρέωτος!
Ο Έλλην μη βάρβαρος, αλλά χρεωμένος ως το λαιμό!
Καλύτερα! Άφησέ τους να παρακαλάνε όλοι για την υγεία μας… Καθολικοί (απ’
όλους πήραμε) και Διαμαρτυρόμενοι (δίκιο θα ’χουν να διαμαρτύρονται, αλλά ας μη
μας τα ’δωναν) Το ζήτημα είναι: Θα μας ματαδώκουν;

Διακόπτουμε για μια έκτακτη είδηση…

Ου Μήτσιους στου πλαίσιου τουν συναντήσιουν μι πουλιτικά πρόσουπα απ’ τουν
Αργιθέα ανταμώθ’κι μι του βασιλιά Σέλιπου. Στου αντάμουμα ήταν κι ου Γιάννη
Τσιάκαλους.
Η δημουτική μούσα έδουκι του χαμπέρι ουλούθι. Έβαξαν τα χουριά, όπους βάζει
ου Άσπρους φόντας είνι κατιβασμένους.
Ο Μήτσιος και ο Σέλιπος κι ο Τσιάκαλος ο Γιάννης,
αντάμα τρων και πίνουνε και φαλτσοτραγουδάνε,
αντάμα έχουν και τ’ άλογα σ’ έναν ταβλά δεμένους.
Εκεί που τρώγαν κι έπιναν και έφκιαναν τσιγάρις,
Πουλί φλιντούρ’ξι κι έκατσι στην άκρη απ’ του μισάλι.
Για να φάει τα τρίμματα έκατσε. Περίεργο σας φαίνεται;
Κι κιλαηδούσι κι έλιγι…
Θα σας πω σε επόμενο ΚΑΦΕΝΕΙΟ τι έλεγε του π’λί. (το ’κουψα ικεί π’
χρειάζουνταν, παραδέχιστι;) και θα μάθετε τι είπαν σ’ αυτή τη συνάντηση.
Θαμαίνουμι πως θα κρατήσιτι τ’ν αγουνία σας τόσις μέρις!

Πίνουνε οι Γερμανοί; Πώς την ψήφισαν αυτή;

Ήρθε και η Αγγέλω Μέρκελ στην Ελλάδα για να συγχαρεί τον πρωθυπουργό. Γιατί
δεν τον έπαιρνε τηλέφωνο και μας ήρθε στο καταχείμωνο μεσούσης Υπατίας;
Βέβαια, πώς θα έβλεπαν οι ιθαγενείς τι λέει η ΄΄Κλεοπάτρα΄΄ της Ευρώπης;
Εξέφρασε και την ευγνωμοσύνη της η Μέρκελ. Γιατί άραγε; Πού τη βοηθήσαμε;
Α, ΝΑΤΟ, μου διέφυγε προς στιγμήν. Απ’ τη συμφωνία των Πρεσπών θα πάει καλά,
λέει, και η Ευρωπαϊκή Ένωση (καμιά σχέση με την Ένωση του Λεβέντη). Κι εγώ
νόμιζα ότι ο δρόμος για Κουζιουκάρι είναι σημαντικότερος…
Αυτοί που βαφτίζουν τις κακοκαιρίες χάθηκε να πουν Άγγελα τον κακό μας τον
καιρό, για να ’ναι κι επίκαιροι;
Πώς να συγκρατήσω τον ενθουσιασμό μου; Βαράτε βιολιτζήδες να χορέψω, μιας κι
οι αγορές απόστασαν και σταμάτησαν να χορεύουν. Παίξτε μου τα τραγούδια:
Αγγέλω μ’ κραίνει η μάνα σου τι διάολο να σε θέλει;
Αγγελικούλα τ’ κιαρατά μι τ’ άλλα τα κουμάσια…
 Για τον Καμμένο μια γραφή κι ένα …καμένο γράμμα
 Σε παραδίδω στην χλεύην της ιστορίας!
Εσένα και την ομαδούλα σου!
Είναι της ιστορίας δουλειά να σε τοποθετήσει στο βάθρο το καλύτερο που αξίζεις!

 Πηδάτε τώρα μόνοι σας, στυμμένες λεμονόκουπες, στων σκουπιδιών τους

κάδους. Για άλλους είναι τα Κούγκια και το πήδημα στο Σέλτσο και στο Ζάλογγο.

 Και περισσότερη ντροπή σας πρέπει,

όταν το ξέρατε, μην κλαίτε εκ των υστέρων πως δεν ξέρατε,
που οι Μήδοι πάντα με Εφιάλτες προχωρούνε, πάντα το δρόμο Εφιάλτες δείχνουν…

 Τουλάχιστον ξέρουμε την τιμή σας… Δια μίαν καρέκλαν για λίγους μήνες…
Απ’ τα κόκκαλα των Ελλήνων τα ιερά πέσαμε στου Κόκκαλη τα ανίερα μισθά…

Ζήτω στους χρήσιμους ηλίθιους!

Αναμεράτε τώρα να ’ρθουν οι επόμενοι!

Ευρωλιγούρηδες και λιγούρια

Επιτέλους ξεκαθαρίστηκε τι είναι ο ευρωλιγούρης. Είναι αυτός που του αρέσει η
Ευρώπη και όχι αυτός που του αρέσουν τα ευρώ. Ρωτάτε και τον Ζουράρι.
Ταυτόχρονα κατάλαβα γιατί λέγεται το κόμμα του Πυρίκαυστος Ελλάδα. Με τέτοιο
…καψούλι! Το άσχημο είναι ότι έγινε Περίκλαυτος πια η Ελλάδα.
Κλάψε με, μάνα, κλάψε με τη νύχτα με Ζουράρι…
Δεν μπορεί, λέει, να ρίξει μια αριστερή κυβέρνηση, την οποία πριν γίνει κυβέρνηση
(δεν ήταν τότε αριστερή;) δεν ψήφιζε και ως πυρίκαυστος πήγε με τους ψεκασμένους,
βεβαίως, βεβαίως! Γιατί δεν πήγαινε ως αριστερός στην αριστερά;
Μολονότι στηρίζει την κυβέρνηση της αριστεράς δεν ψηφίζει την κατάπτυστη (όπως
έλεγε) συμφωνία που φέρνει η κυβέρνηση της αριστεράς, αλλά τη στηρίζει για να
φέρει αυτό που δεν στηρίζει ο ίδιος. Ρίξτε κρύο νερό στο πρόσωπό σας και πεντέξι
παγάκια στον κόρφο σας για να βεβαιωθείτε ότι δεν ονειρεύεστε.
Παρακαλούνται σε άμεση σύγκληση παγκόσμιου συνεδρίου οι κορυφαίοι
ψυχίατροι, ψυχολόγοι, αστρολόγοι και ξεματιάστρες του πλανήτη για να μελετήσουν
το θέμα και να αποφανθούν για την επικινδυνότητα του φαινομένου.
Έπιανε και στο στόμα του την Κλεφτουριά και τον Μακρυγιάννη ο έμπορος των
ιδεών. Πού να ξέραμε ότι θέλει τόσο διάβασμα για να καταφέρεις να εξευτελιστείς!
Ζουράρι, άλλο παζάρι και άλλο παντζάρι. Το παντζάρι κοκκινίζει και χωρίς να
ντρέπεται για κάτι, αλλά όποιος κοκκινίζει δεν κάνει για παζάρι. Στα τόσα που
διάβασες πιστεύω να είδες κάπου πως «τα στερνά τιμούν τα πρώτα». Να ξέρεις και
κάτι ακόμα πυρίκαυστε: Αργήσαμε αλλά σε καταλάβαμε κι εμείς οι βραδύκαυστοι…
Τυχερός ο Καργάκος (αιωνία του η μνήμη)! Πέθανε δυο μέρες πριν πεθάνει από
αηδία… Κι έγινε αληθινά φτωχότερη με αυτόν το θάνατο η πατρίδα μας…

Προς κλαίουσες Στέλλες και μετανοούσες Μαγδαληνές

 Είναι αργά για δάκρυα, Στέλλες!
Μετά την απομάκρυνση εκ του ταμείου ουδέν λάθος αναγνωρίζεται, μετανοούσες
Μαγδαληνές!
Αλλά να λέμε και του στραβού το δίκιο. Ο πρωθυπουργός μπορεί με τις αυταπάτες
του να σας εξαπάτησε, αλλά στο θέμα με τα Σκόπια ο Σύριζα ήταν ξεκάθαρος από
τότε που έπαιρνε 3% και ήταν στο μπαίνω δεν μπαίνω στη Βουλή. Ουδείς μπορεί να
δικαιολογείται ότι δεν ήξερε. Άμα δεν ξέρεις βασικές θέσεις του κόμματος που
ψηφίζεις καλύτερα να πας να μάσεις ζόχια τη μέρα των εκλογών.
Και οι ξένοι γνώριζαν αυτές τις θέσεις τους και ξέροντας πως είναι πρόθυμοι σε μια
σειρά ζητημάτων ανέχονταν και όλα τα αλλοπρόσαλλα που έκαναν.

Μας πήρε το ποτάμι μας πήρε ο ποταμός

Ποιος έχει την ευθύνη; Πάντοτε ο λαός!

ΘΕΣΜΟΦΟΡΙΑΖΟΥΣΕΣ