Professional Documents
Culture Documents
Μετά τα μεσάνυχτα σε μια ακόμα έκτακτη εκπομπή Πριν λαλήσει το Μαύρο Πρόβατο, στην
συχνότητα του Μετρόπολις στους 95.5 FM
Η ζωή που δεν είναι άπονη παντα.. αλλά και γλυκιά.. η λέξη το νόημα της και οι μύθοι, τα
τραγούδια και οι στεναγμοί και οι χαρές των ανθρώπων, οι χάντρες από το σημερινό μας
κομπολόι.
Ζωή εκ του ζεστός, ζωντανός, βράζει το αίμα του. Και αυτό εκ του Ζέω και την ζειά, το
κριθάρι τον σίτο.
Αυτό που θρέφει τον άνθρωπο και τον κρατάει ζωντανό. Και ευκαιρία να πούμε ότι η
αγγλική λέξη η life, κρατάει από την Γερμανική λέξη leib lπου κι αυτή με την σειρά της
κρατάει από την Ελληνική λέξη λίπος.
το Γερμανικό σε αγαπάω.. για αν επιβεβαιωθεί ότι ζωή χωρις αγάπη δεν γίνεται, και ότι ο
έρωτας περνάει από το στομάχι.. τελικά σε όλα τα μηκη και πλάτη του κόσμου.
Γιατί για να ζήσεις σε εκείνα τα άγρια χρόνια.. στα Γερμανικά δάση.. ήθελε να έχεις λίπος
σαν άνθρωπος. .Να ξεπεράσεις το κρύο του χειμώνα..
Με λίπος κατά 60% είναι γεμάτος και ο εγκέφαλος του ανθρώπου.. μα στις μέρες φαίνεται
ότι έχει μεγαλώσει αυτό το ποσοστό..για αυτό και οι άνθρωποι..
δε ζούμε..
Χριστιανικά με το θεός ενεφύσησε, φύσηξε δηλαδή στον πηλό για να πάρει ζωή ο
ανθρωπος.. Φυσσώ..
Στην αρχαία Ελληνική θρησκεία.. ο Ζευς.. δίνει ζωή.. ως ζωοδότης Ηλιος.. και από εκεί το
ζεύγος και το ζευγαρώνω.. που θέλει ένα ζεύγος ανθρώπων για να γεννηθεί η ζωή..και ένα
ζεύγος βοδιών για να τρέξει το αλέτρι και να οργωθεί η γη.. να σπαρεί και να δώσει το
κριθάρι..
Η στην επιστημονική σκέψη.. που τείνει να γίνει δικτατορία.. η βάση της ζωής.. το RNA το
DNA .. και το λεει η Wikipedia.
Και καθόλου παράξενο, που επενδύουν οι νέοι μελανοχιτώνες της ζωής στα συνθετικά
μπέργκερς. Ναι.. η πρόταση αυτού του τσαρλατάνου Μπιλλ Γκέητς.. να τρώμε κρέας
φτιαγμένο από βακτηρίδια που έχουν σχέση με το πετρελαιο
Στην μάχη ανάμεσα στην Θεογονία, την επιστήμη, τον δαρβινισμό και την θρησκεία, φίλες
και φίλοι μου ο ηττημένος είναι ο άνθρωπος.
Γιατί κάθε δόγμα από αυτά όλα, εκφράζει διαφορετικές φιλοσοφίες και διαφορετικές
εξουσίες.
Λιγο έχουν να κάνουν με την ζωή των ανθρώπων και την ευημερία τους.
Στις προσωκρατικές φιλοσοφίες, θεωρούσαν ότι η ζωή εινα η αρχή του θανάτου, και η
φιλσοφία ήταν μια μέλετη για τον θάνατο.
Ο ερωτευμένος άνθρωπος, νιώθει ανίκητος από τον θάνατο και γεμάτος ζωή.
Και δώσε φως και λάβαμε φως και να η λαμπρή.. και φως και λαμπρή και πυροτεχνήματα..
Μονο για τα αμνοερίφια.. σκότος.. εκεί στον οβελία!!
Αυτός είναι ο άνθρωπος όμως.. γιορτάζει το δώρο της ζωής.. και της πάταξης του θανάτου..
μέσω της θυσίας του αμνού..του κατσικιου.. του προβάτου.. και του βοσκού.. όπου βοσκός
και ο Ιησούς.
Εδώ σε αυτό τον τόπο του Καπεταν Μιχάλη και τον Ζορμπα γίναμε αγνώριστοι
Η μάζωξη, το γλέντι, ο χορός, είναι στοιχεία ζωής, αυτής της ζωής που την έχουμε αρνηθεί.
Εδώ σε αυτό τον τόπο που κοιτώντας τον και εισπνέοντας το πνεύμα του ο Σεφέρης
έγραψε:
Να μην την ζούμε μονο στην σιωπή. Να την ζούμε με το απαραίτητο ζύγι!
Αναπόδραστα λοιπον η ζωή και έρωτας πανε μαζί, για να πατήσει ο άνθρωπος τον θάνατο.
Το λίγο διαφορετικό προκαλεί αναβρασμό στο κοπάδι που περπατά μόνο προς μια
κατεύθυνση.
Και μοιάζει να τραβήξαμε ένα δρόμο εκφυλισμού με όλους αυτούς τους γραβατωμένους.
Και ο πατέρας μου είχε κουστούμια, κι εμείς έχουμε.. αλλά αυτός ο κρυόκωλος ξενέρωτος
σελοφαναρισμένος κόσμος, έχει καταλάβει κάθε σπιθαμή της ζωής μας και είναι αφόρητο.
Στην δεκαετία του 60, η μεγάλη σύγκρουση στην πολιτική ζωή του τόπου ήταν το Κυπριακό.
Βασικά το θέμα ήταν όχι ποιος θα το ξεπουλήσει αλλά ποιος θα το δώσει σε καλύτερη τιμή
ευκαιρίας,
Τότε λοιπον μέσα στις διαδηλώσεις και τις κινητοποιήσεις, ο Στέλος αποφασίζει και
τραγουδάει ένα τραγουδά για την Κυπρο.
Αμέσως μετά συμβαίνει το τρομερό. Ο άνθρωπος που αποτελούσε ένα εξαγώγιμο προιόν
και έσοδα εκατομμυρίων για την Ελλάδα που έχει ανάγκη από άδηλους πόρους, η
δισκογραφική του εταιρεία τον οδηγεί σε ένα αδιέξοδο η Μάτσας και εκείνος φεύγει στο
εξωτερικό.
Μια φωνή σα τον Καζαντζίδη, με την λαϊκή επιρροή που είχε στις μάζες, δε θα έπρεπε να
αφεθεί να ανακατευτεί στα πολιτικά πράματα.
Ο Καζαντζίδης είχε μια συνεργασία που άφησε εποχή με έναν μεγάλο έλληνα συνθέτη και
στιχουργό της ζωής και του θανάτου.
Ρεμπούτσικα χαλί
Είχαμε πει πιο πάνω, ότι ζωή χωρίς αγάπη δεν υπάρχει. Δεν είναι ζωή!
Αν ξέρω να μιλώ όλες τις γλώσσες των ανθρώπων και των αγγέλων, αλλά δεν έχω αγάπη,
τότε έγινα σαν ένας άψυχος χαλκός που βουίζει ή σαν κύμβαλο που ξεκουφαίνει με τους
κρότους του. Και αν έχω το χάρισμα να προφητεύω και γνωρίζω όλα τα μυστήρια και όλη τη
γνώση, και αν έχω όλη την πίστη, ώστε να μετακινώ με τη δύναμη της ακόμη και τα βουνά,
αλλά δεν έχω αγάπη, τότε δεν είμαι τίποτε απολύτως.
Και αν πουλήσω όλη την περιουσία μου για να χορτάσω με ψωμί όλους τους φτωχούς, και
αv παραδώσω το σώμα μου για να καεί, αλλά αγάπη δεν έχω, τότε σε τίποτε δεν
ωφελούμαι.
Η αγάπη είναι μακρόθυμη, είναι ωφέλιμη, η αγάπη δε ζηλεύει, η αγάπη δεν ξιπάζεται (=
δεν καυχιέται), δεν είναι περήφανη, δεν κάνει ασχήμιες, δε ζητεί το συμφέρον της, δεν
ερεθίζεται, δε σκέφτεται το κακό για τους άλλους, δε χαίρει, όταν βλέπει την αδικία, αλλά
συγχαίρει, όταν επικρατεί η αλήθεια. Όλα τα ανέχεται, όλα τα πιστεύει, όλα τα ελπίζει, όλα
τα υπομένει
Είναι η Αγάπη - Ελεωνόρα Ζουγανέλη [Το Νησί] - YouTube
Ρεμπούτσικα χαλί
Που την ησυχία του χωριού, την ησυχία δηλαδή του να υπάρχει ένας λαδέμπορος, ενας
σαπιοκοιλιάς, ένας αγάς, ένας παπάς, και το ποίμνιο…
Και το ποίμνιο, το κοπάδι δηλαδη, ενοχλήθηκε που αυτή την βασανιστική του ησυχία, την
ταπείνωση και την δουλεία που ζει, έρχονται κάποιοι άλλοι Χριστιανοί, ξεριζωμένοι,
ρακένδυτοι και πειναλέοι.
Εκεί που το μόνο που έκανε το χωριό να επαναλαμβάνει την μιζέρια του, την κακεντρεχιά
του, ένας άλλος παπας, ανατρεπτικός, μαζί με τους πιστούς, του ίδιου θρησκεύματος,
έρχεται να τους την χαλάσει.
Να χαλάσει το χαλασμένο.
Και αλήθεια πιστευω ότι αυτό το τραγούδι, όπως βλέπω τα πράματα γύρω μου, έχει μια
μεγάλη αλήθεια.
Ο Λουκιανός από τη Σαμόσατα Συρίας (125-195 μ.Χ) , σοφιστής του 2ου μ.Χ αιώνα στο έργο
του "Περί της Περεγρίνον τελευτής" δίνει πολλές πληροφορίες για τους πρώτους
χριστιανούς, σατιρίζοντας τους σήμερα θα έλεγε, μα γιατί φοβούνται τον θάνατο αφού
πιστεύουν ότι υπάρχει η ζωή μετά από αυτόν;
Κι έτσι ως μαύρο πρόβατο, η μαύρος πητ, αναρωτιέμαι πως έγινε ο άνθρωπος τόσο
ελαφρύς σα ένα φύλλο, που στον κάθε άνεμο αφήνεται άκριτα και τον παρασέρνει;
Είναι η ζωή μας σε λήθαργο, με μερικές εξάρσεις σαν αυτή που αυτές τις ημέρες ήρθε, να
βρεθούμε με φίλους κάπου έξω να πιούμε εκείνον τον καφε με 7 μήνες εγκλεισμού η είναι
σε βαθιά ύπνωση πλέον και σωτηρία δεν έχει όσα Θανάτω Θάνατο πατήσας κι αν
ακούσουμε;
Ευχαριστώ και τον Κώστα Βρανά που βοήθησε στην διαπεραίωση της και σας
καληνυχτούμε,
με άσπρα καραβάκια για τα όνειρα μας . και όπως λεω στην αγαπημένη μου, όνειρα γλυκά
και καλό ξημέρωμα.