Professional Documents
Culture Documents
Ateş insanlar için bir savunma ve saldırı silahı görevi de görmüştür. Yakılan çayırlar ve
hareket ettirilen meşaleler hayvan gruplarının avın kolay yapılacağı önceden saptanmış olan
yerlere sürülmesini sağlar. Bu tekniğin Paleolitikten bu yana kullanıldığını düşünmek
olanaklıdır. Ancak bu tür kullanımların izlerini bulmak oldukça zordur.
Bir arkeolog için doğal kökenli bir çayır yangını ile insan tarafından ateşe verilmiş bir
çayırlığı ayırt etmek son derece güçtür. F. Clark Howell’a göre İspanya’da Torralba Acheuleen
yatağında avın temelini oluşturan fillerin, çayırların yakılması yoluyla bataklıklara doğru
sürüldükleri ileri sürülebilecek bir görüştür.
Ocakların hayvanlara karşı oynadığı rol ele alındığında bunların kapı yakınında ya da
sığınağın dışında bulunması bu açıdan düşünülebilecek bir noktadır. Ancak bu genel bir durum
değildir. Bu durum açık olarak Fransa’da Pech-de-l’Aze II’de ortaya konmuştur ve bu ocaklar
girişe doğru yer almaktadır.
Açık hava yerleşim yerlerinde de ateş başıboş gezen etoburlara karşı bir korunma
sistemidir. İnsanın yalnızca kendisini saldırıya karşı koruması söz konusu değildir. Aynı
zamanda etoburları et rezervlerinden, çeşitli besin maddelerinden ve derilerden uzaklaştırmak
amacına da yöneliktir. Ocaklar otomatik olarak çok yaklaşan vahşi hayvanların kaçmasına
neden olurlar.