4.06.

2021 Jak covid pozbawia nas węchu

Autor: Stephani Sutherland | dodano: 2021-03-05

Jak covid pozbawia nas węchu
Zdjęcie Rahim Fortune

Zaczynają pojawiać się wyjaśnienia na poziomie molekularnym tego dokuczliwego i bardzo częstego
zjawiska.

Kiedy pewnej soboty na początku kwietnia Eian Kantor przygotowywał sobie napar ze świeżych liści mięty, nagle zdał
sobie sprawę, że stracił zmysł węchu. Bardzo podejrzane było to, że herbata nie miała żadnego zapachu. Kantor zaczął
przeszukiwać lodówkę, wąchając słoiki z marynatami, sos chili i czosnek – i nic.

Odkąd pod koniec marca w stanie New York wprowadzono lockdown, 30-letni Kantor i jego dziewczyna pozostawali w
izolacji w swoim mieszkaniu w dzielnicy Queens. Dlatego nie podejrzewał, że przeszedł COVID-19, chociaż miał
niewielką gorączkę, którą przypisał sezonowej alergii. Kiedy wreszcie, kilka tygodni od czasu utraty węchu (anosmia),
udało mu się wykonać test, wynik okazał się negatywny. Jednak, jak mówi, kolejnych parę miesięcy później kilka badań
przeciwciał przeciwko temu nowemu koronawirusowi dało u niego wynik „zdecydowanie powyżej normy, co
potwierdzało, że miałem tego wirusa”.

Szacuje się, że zaburzenia węchu występują u 80% chorych na COVID-19. U wielu z nich pojawiają się również
zaburzenia lub utrata smaku (dysgeuzja i ageuzja) lub zmiany dotyczące chemestezy (zdolność wyczuwania
drażniących związków chemicznych, na przykład ostrego chili). Utrata węchu u osób dotkniętych tą chorobą jest tak
częsta, że niektórzy badacze rekomendują wykorzystanie jej jako testu diagnostycznego, ponieważ może stanowić
wiarygodniejszy marker niż gorączka lub inne objawy.

W jaki sposób nowy koronawirus pozbawia zmysłów swoje ofiary, jest nadal zagadką. W początkach pandemii lekarze i
naukowcy obawiali się, że utrata węchu związana z COVID-19 wskazuje, że poprzez nos wirus dociera do mózgu, gdzie
może czynić poważne i trwałe szkody. Podejrzewano, że drogą są neurony węchowe, które odpowiadają za odczuwanie
zapachów w powietrzu i przekazują te sygnały do mózgu. Jednak badania wykazały, że raczej tak się nie dzieje, mówi
Sandeep Robert Datta, specjalista neuronauk z Harvard Medical School. „Dotychczas zebrane dane wskazują, że
pierwotnym źródłem tego problemu jest raczej sam nos, jego błona śluzowa” – warstwa komórek, które odpowiadają
za rejestrowanie zapachów. „Wydaje się, że wirus atakuje przede wszystkim komórki podporowe i komórki macierzyste,
nie bezpośrednio neurony – mówi Datta. – Jednak nie oznacza to, że nie może również działać na neurony.”

https://www.swiatnauki.pl/8,1924.html 1/1