You are on page 1of 3

Η απολιτίκ νεολαία

και η πολιτική της διαφθοράς και μίζας


Ο άνθρωπος φύσει πολιτικόν ζώον. Αριστοτέλης
Σίγουρα έτσι πρέπει να είναι, όχι μόνο γιατί το λέει ο Αριστοτέλης αλλά, γιατί το διαπιστώνουμε και στην
εξέλιξη της ιστορίας του ανθρώπου. Από τα σπήλαια, να ζουν οι άνθρωποι στις πόλεις ως πολίτες Β’ Γ΄ και
μηδενικής κατηγορίας.
Γιατί η πολιτική είναι μία πολυτέλεια πού επιτρέπεται να έχουν και να ασχολούνται, μόνο οι πολίτες Α΄
κατηγορίας δηλαδή τα κόμματα και η εκκλησία.
Στην Ελλάδα πολιτική κάνουν μόνο αυτοί, εκλέγονται, διορίζονται σύμβουλοι παρά σύμβουλοι διάκονοι,
συνεδριάζουν, μιλούν σε συνέδρια αλληλοβραβεύονται, αλληλοταξιδεύουν, βγάζουν φωτογραφίες στρατολογούν
το υπηρετικό προσωπικό και ευλογούν τα γένια τους. Έχουν τα λεφτά, έχουν τις επιχορηγήσεις, έχουν και τις
ΜΚΟ ρεζέρβα και πουλάν άχυρο και σανό. Το σκυλί ακολουθεί αυτόν που τον ταΐζει.
Και το πρόβλημα δεν είναι ότι κάνουν, είναι ότι κάνουν κακή πολιτική, για αυτό και η πολιτική έχει τόσο κακό
όνομα (καλύτερα να σου βγει το μάτι παρά το όνομα ) και είναι πλέον συνώνυμο της διαφθοράς της
ανηθικότητας του λαμόγιου και της μίζας. Και είναι κρίμα πραγματικά για την πολιτική ζωή αυτού του τόπου
και ,ευθύνονται αυτοί που στα χέρια τους την κρατούν και κυβερνούν. Όχι και ότι οι υπόλοιποι είναι άμοιροι
ευθυνών.
Το της πόλεως όλης ήθος, ομοιούται τοις άρχουσιν.
Το ήθος όλης της πολιτείας είναι το ίδιο μ’ αυτό εκείνων που την κυβερνούν. λέει ο Ισοκράτης.
Αυτός είναι ο λόγος που η χώρα, όχι μόνο έχει πρόβλημα δημογραφικό και δεν γεννιούνται παιδιά, δεν υπάρχει
νεολαία σε μία χώρα γεροντικής υπερήλικης Καλυψούς (που δεν είναι καν η Σάρα)
αλλά και ότι η νεολαία που υπάρχει είναι τελείως αδιάφορη για τα κοινά και όχι αδίκως.
Η βαθύτερη αιτία είναι η παιδεία και η έλλειψη της. Τα σχολεία προετοιμάζουν τα παιδιά για να γίνουν υπηρέτες
και υπήκοοι ενός συστήματος και όχι πολίτες με γνώμη άποψη, με κρίση με διάκριση με παρρησία .
Όταν η παιδεία συνθλίβεται στις συμπληγάδες πέτρες των θρησκευτικών και της πολιτικής ορθότητας
κομματιάζεται το μυαλό.
Το παιδί δεν μπορεί να κατανοήσει ταυτοχρόνως την επιστημονική μέθοδο την αναπαραγωγή δια του κρίνου
μαζί με τα τρία και τέσσερα φύλλα που πρέπει να μάθει από την ηλικία τη μικρή.
Όταν η παιδεία βρίσκεται ανάμεσα στη Σκύλλα και τη Χάρυβδη της θρησκευτικής μισαλλοδοξίας και της
ορθόδοξης της πολιτικής ορθότητας πέφτει στη μαύρη τρύπα της αμορφωσιάς της απαιδείας και της αδιαφορίας
για τα κοινά.
Όταν ο νέος ψάχνει για ένα παράδειγμα σωστού ανθρώπου, σωστού ιερέα, σωστού δικαστή ,σωστού δασκάλου
σωστού υπουργού, σωστού πολιτικού και δεν το βρίσκει δύο επιλογές έχει:
Ή να τους μοιάσει ή να αποχωρήσει.
Όμως η μη συμμετοχή δεν είναι η λύση.
Λέει ο Αριστοτέλης: Ο πολίτης ουδενί των άλλων ορίζεται μάλλον ή τω μετέχειν κρίσεως και αρχής.
Το κύριο γνώρισμα του πολίτη είναι η συμμετοχή στην απονομή δικαιοσύνης και στην άσκηση εξουσίας. Και
έτσι πρέπει να είναι.
Όταν δεν ασχολείσαι με την πολιτική είναι ότι καταλήγεις να σε κυβερνούν οι κατώτεροί σου. Και πολιτική δεν
είναι στείρα αντιπαράθεση και συνεχής κριτική, ούτε τα ροζ σκάνδαλα και ο κίτρινος τύπος αποτελούν
παράδειγμα αντιπολίτευσης και πολιτικής, αντιπολίτευση για την αντιπολίτευση και κριτική για την κριτική με
στόχο και μοναδικό σκοπό την εξουσία και όχι το καλό αυτού του τόπου και την ευημερία. Φθάνουν οι εκλογές
και φθάνεις στο σημείο να μη ξέρεις τι να ψηφίσεις και ψηφίζεις με την λογική «το μη χείρον βέλτιστον».
Δεν είναι μόνο η νεολαία που είναι απολιτίκ, αδιαφορεί για τα κοινά και ανεβάζει μόνο φωτογραφίες για
σκυλάκια και γατάκια στα social media μαζί με τις selfies, πίνοντας το ποτό της και πως περνάει καλά, είναι και
μία ολόκληρη περιθωριακή ομάδα ενηλίκων που δεν μπορεί να ασχοληθεί με τα κοινά.
Γιατί είναι βυθισμένη στην ανεργία στην απελπισία στα γήπεδα στα ναρκωτικά ή τρέχει στο μαγγανοπήγαδο της
καθημερινότητας για μερικά για λίγα ψίχουλα ευρώ χωρίς ένσημα κανονικά.
Με τι κουράγιο να ασχοληθεί με την πολιτική να σκεφτεί τι να γράψει για αυτή;
Το πολύ-πολύ να δει το survivor για να ξεχάσει και να ξεχαστεί. Φυσικά αυτοί οι άνθρωποι είναι πολύ ευάλωτοι
σε όποιον τους τάξει μία θέση για μία δουλειά και έχει τα λεφτά.
Γιατί πολιτική σήμερα στην Ελλάδα κάνει μόνο όποιος έχει λεφτά, ακόμη και αν είναι κλεμμένα ή δανεικά.
Οι προεκλογικές εκστρατείες απαιτούν λεφτά, το κόμμα απαιτεί λεφτά ,οι αφίσες απαιτούν λεφτά .Έτσι λοιπόν
όλο και όλα στο χώρο της πολιτικής και γίνονται γύρω από τα λεφτά και δεν υπάρχουν ούτε οράματα ούτε
ιδανικά.
Οι πολιτικοί οι υπουργοί και πρωθυπουργοί εκλέγονται πάντα από συγκεκριμένες δυναστείες ανθρώπων, τα
τζάκια είναι “ επαγγελματίες πολιτικοί “ ,γαλουχούνται από τα μικρά τους χρόνια και ασχολούνται με το
επάγγελμα αυτό το προσοδοφόρο.
Είναι συνήθως δικηγόροι νομικοί και οικονομολόγοι με άλυτα προβλήματα και της δικαιοσύνης και της
οικονομίας χρόνια τώρα. Τόσο κακοί δικηγόροι και οι οικονομολόγοι είναι.
Δεν υπάρχει πιο ακριβής ένδειξη κακής οργάνωσης της πολιτείας, από την αφθονία γιατρών και νομικών. Λέει ο
Πλάτων.
Αν οι οικονομολόγοι μπορούσαν να λύσουν το πρόβλημα της οικονομίας θα το είχαν λύσει, αλλά το
χειροτερεύουν.
Αν οι νομικοί μπορούσα να εξυγιάνουν τη δικαιοσύνη δεν θα είχαμε τόσους πολλούς παράνομους νόμους.
Αν οι καθηγητές, οι ακαδημαϊκοί καθηγητάδες μπορούσαν να κάνουν πολιτική, εκτός από συνέδρια
αυταρέσκειας δεν θα ήταν το πανεπιστήμιο σε αυτό το χάλι και δεν θα δίνανε τα πτυχία σε αυτούς τους «χάλια
ανθρώπους » ή θα τα παίρνανε πίσω.
Αν η δημοσιογραφία ήταν ανεξάρτητη, θα είχαμε πραγματικές ειδήσεις και όχι οι ανακοινώσεις των κομμάτων
που την χρηματοδοτούν. Δεν θα είχαμε δηλαδή επίσημο έγκριτο το κανάλι ενημέρωσης , του οποίου η συμπαθής
κατά τα άλλα χαμηλών τόνων παρουσιάστρια, να είναι σύζυγος δημάρχου και νύφη υπουργού και του
πρωθυπουργού. Αυτό δε λέγεται ανεξάρτητη δημοσιογραφία, λέγεται και είναι “παίζουμε τις κουμπάρες με τους
κουμπάρους μας”.
Ένα λοιπόν από τα πρώτα και σημαντικά συνέδρια που θα πρέπει να γίνει σε αυτή τη χώρα με έναν λογικό τίτλο
θα ήταν:
Πολίτες Λογικής Πολιτείας:
Όροι και προϋποθέσεις
Γιατί χωρίς λογικούς πολίτες, όμορφους πολίτες, σωστούς πολίτες δεν μπορούμε να έχουμε Εύμορφη Πόλη και
Πολιτεία και πραγματική Δημοκρατία.
Λένε ότι η Πολιτική είναι το δεύτερο αρχαιότερο επάγγελμα του κόσμου. Έχω διαπιστώσει ότι έχει
καταπληκτική ομοιότητα με το πρώτο. Ρόναλντ Ρήγκαν
Ας μην την αφήσουμε την πολιτική στα χέρια των επαγγελματιών, είναι κρίμα για τους εραστές και ερασιτέχνες
ονειροπόλους

Ημερολόγιο ΑΛΦΑ

συμβεβηκότων

διαδικτυακού καταστρώματος

σε α΄Ενικό

Αστραία

https://astrobiblia.wordpress.com

You might also like