Агломерација или пошироко градско подрачје е проширено подрачје

на еден град што се состои од центар и извесен број приградски

населби кои заедно сочинуваат непрекинато урбано подрачје.
Можно е дури една агломерација да има два или повеќе центри и
повеќе приградски населби (пр. агломерацијата Рур во Германија).

Основни услови за појавување на агломерација се територијалната

близина на населените места и сложените многубројни врски меѓу
нив (економски, социјални, транспортни, културни).

Постојат разлики во тоа како се дефинира агломерацијата во разни

национални статистички, административни или географски
методологии, па оттаму има и проблеми околу споредувањата.
Понекогаш две населби се дел од една агломерација, понекогаш се
третираат како посебни населби, а понекогаш едната се смета за
сателит на другата населба.

Близок термин на агломерација е конурбација, што се однесува на

споени урбани подрачја на соседни градови (пример: Есен-
Дортмунд).

Меѓу најголемите агломерации во светот денес се оние на Токио,

Гуангџоу, Сеул, Делхи, Мумбај, Мексико и др. Во Европа најголеми
агломерации се оние на градовите Москва, Лондон и Париз.

Мегалополис

Спојувањето на соседните агломерации, при што се формира многу

голема урбанизирана територија чиј број на жители надминува 10
милиони, се нарекува метрополитенска област или мегалополис.
Густината на населеност кај мегалополисите изнесува најмалку 2000
лица/км².