Dromen en visioenen

van
Pastor Dana Coverstone
Inhoud
1 Drie profetische dromen over Amerika (december 2019)
2 Visioen van de wolven (oer de Kerk) (27/6/2020)
3 Oktober droom (10/8/2020)
4 November droom (28/8/2020)
5 God waarschuwt Amerika opnieuw voor deze december en de eerste wintermaanden 2021
(4/9/2020)
6 Aanval op het Vrijheidsbeeld (8/9/2020)
7 Je moet in staat zijn om te rennen (14/9/2020)
8 Stormwolken en vuur over het land (10/7/2020)
9 De data-droom (20/10/2020)
10 Houd je adem in – droom (27/10/2020)
11 De Lincoln-droom (9/11/2020)
12 De Franklin-droom (16/11/2020)
13 De vogels en de voorhamer (4/1/2021)
14 De schietlood-droom (10/1/2021)
15 Capitool versus Kerk (30/12/2020)
16 De bunker droom (8/2/2021)
17 Biden's huis (13/3/2021)
18 Ratten en de tunnel onder het Witte Huis (18/3/2021)
19 De slangeketting (15/12/2020)
20 De vlammende speer (21/4/2021)
21 De modder droom (20/2/2021)
22 De komende Financiële Crisis (6/5/2021)
23 Het examenlokaal (21/5/2021)
24 Bewakers (van Gods Boodschap) en de wind van vuur (9/6/2021)
25 Wie ben je? (30/6/2021)
26 Wall street ruilhandel (15/6/2021)
 3

Pastor Dana Coverstone is reeds 30 jaar voorganger in een plaats in Kentucky.

1 Drie profetische dromen over Amerika
Droom 1: In december 2019 werd ik wakker, ik had een droom. In die droom zag ik een
kalender. Vanaf januari 2020. De kalender ging verder: januari, februari, maart. Toen maart
zag ik een vinger de maand maart onderstrepen, en drie keer tikken. Het was voor mij
duidelijk dat er iets gaat gebeuren in maart. Toen zag ik april, mei, juni. Toen juni kwam,
onderstreepte de vinger juni opnieuw en tikte er driemaal op.
Toen zag ik mensen marcheren. Ik zag protesten. Ik zag mensen maskers dragen, ik zag
rijen mensen naar ziekenhuizen gaan. Ik zag dokters met naalden of spuiten, ik zag mensen
op ventilatoren. Ik zag mensen die heel erg ziek waren. Ik zag krantenkoppen waarin stond:
Duizenden mensen worden ziek. Ik zag ambulances, en toen zag ik steden in brand staan.
Ik zag gebouwen platgebrand worden. Ik zag demonstranten met maskers. Ik zag mensen
die hun vuisten in de lucht staken, mensen die alleen maar boos waren en tegen de wereld
schreeuwden. Ik zag gerechtsgebouwen, ik zag openbare staatsgebouwen die omsingeld
waren. Ik zag mensen die boos waren op de wereld. Ik zag mensen die hun geweren boven
hun hoofd hielden en ik zag barricades in steden.
Ik zag absolute chaos. Daarna zag ik gieren die over grote steden vlogen, niet alleen de
steden die in brand stonden. Ik zag rook opstijgen en ik zag mensen die doodsbang in hun
huizen zitten, kijken vanachter de draperieën van hun ramen, met een geweer in hun hand.
Ze waren in totale angst. Toen hoorde ik: Zet je schrap. Zet je schrap.
Dana : In maart sloeg COVID-19 toe en begonnen de dingen te stoppen. Kerken werden
gesloten, handelszaken werden gesloten, de economie werd gesloten.
Toen begonnen we de protesten te zien, beginnend in maart, in mei in Minneapolis en die
dingen gingen door. We zijn aan het einde van de voorverkiezingen hier in Kentucky. Nu is er
sprake van meer shutdowns.
Droom 2: Met dat in gedachten had ik op maandagavond weer een droom.
Ik zag een kalender. Terwijl ik dit zag verscheen er een witte figuur. Voor mij was het de
vertegenwoordiging van Gods H. Geest. Ik hoorde de stem zeggen: deel twee, deel twee.
Ik zag juni, juli, augustus, en toen zag ik september, en ik zag de vinger onder het woord
september en opnieuw tikte de vinger drie keer. Daarna zag ik oktober en toen zag ik
november. Dan werd het intens. Op het moment dat de vinger november onderstreepte
zag ik een vuist die tegen de kalender sloeg. De kalender explodeerde letterlijk aan de
muur, de cijfers vielen overal rond.
Er was chaos te zien. Ik zag gewapende demonstranten. Ik zag gevechten op straat, ik zag
mensen met elkaar op de vuist gaan. Ik zag bedrijven hun deuren sluiten, ik zag scholen
sluiten. Ik zag schoollokalen met spinnenwebben erin en dingen zoals posters van de muur
vallen… alsof er al maanden niemand was geweest.
Ik zag banken. Bankgebouwen, waarvan het dak was verwijderd. Er vloog geld door het
dak in een soort van stofzuiger. Het klinkt een beetje vreemd, maar ik keek naar rijkdom dat
gewoon werd weggenomen. Ik zag politici in achterkamers die deals maakten met mensen,
ze gaven de mensen schouderklopjes, lachten en grijnsden.
 4

Ik zag monumenten. Ik zag Washington DC branden. Ik zag overal brandhaarden. Ik zag dat
mensen werden opgepakt. Ik zag Chinese en Russische soldaten. De Russische soldaten
vertelden de Chinese soldaten dat ze “deze mensen moesten ophalen” … “dit kwadrant
moesten beveiligen” … “. beveilig dit gebied ”… Ik zag blauwhelmen van de VN. Ik zag
militaire zaken plaatsvinden. Ik zag geen teken van leiderschap in Washington DC.
De gieren die ik had gezien, waren als waterspuwers. Ze waren ongeveer 3 m van de
grond. Ze vielen gewoon genadeloos mensen aan. Ik zag mensen zich verstoppen in hun
huizen en garages. Ik zag kerken die in brand werden gestoken, huizen die in brand werden
gestoken.
Ik zag absolute chaos. De vuistslag op november 2020 trok mijn aandacht. Toen hoorde ik
opnieuw: Zet je schrap, zet je schrap. Zet je schrap.
Droom 3: In deze droom hielden we een werfverkoop om het team dat volgend jaar naar
Ecuador gaat te helpen financieren. Ik had onze secretaris gevraagd om wat kleingeld te
krijgen voor die werfverkoop. Ik ging naar de bank om wat kleingeld te halen. Op de deur
staat dat er geen wisselgeld beschikbaar is.
Ik zag het bord, maar ging toch binnen. De baas van de lokale bank stond aan het loket. Ze
regelde de zaken. Ik vroeg om 10 dollar aan wisselgeld en ze zei: het spijt me, maar
de Amerikaanse nationale bank maakt geen valuta meer of maakt geen kleingeld meer… Ik
vroeg hoe ik dan wisselgeld moest teruggeven. Ze zei mij voor te bereiden op hyperinflatie
en slechts 2 dollar te rekenen. Vervolgens zei ze me dat spoedig de biljetten van 1 en 5
dollar gingen volgen. Toen hoorde ik: Zet je schrap. Zet je schrap. Zet je schrap.
Dana: Ik denk dat we tussen september, oktober en november niet alleen een tweede
enorme golf van Covid zullen zien. We gaan belangrijke dingen zien bij de verkiezingen. We
gaan grote chaos zien in ons land, troepen in onze steden, protesten die erger worden,
gebouwen die worden in brand gestoken. Een burgeroorlog.
Allereerst moet je zorgen voor voedsel, zorg dat je alternatieve valuta hebt, zoals zilver of
goud of wat dan ook. Ik denk dat je een ruime voorraad wapens en munitie nodig hebt als
verdediging. Ik geloof ook dat je moet bidden zoals je nog nooit eerder hebt gebeden. Zorg
ervoor dat je familie weet wat er aan de hand is, waar je een soort van communicatie tussen
je familie hebt over of bepaalde dingen gebeuren als bepaalde dingen uitvallen.
2 Visioen van Pastor Dana over de Kerk (27/6/2020)
Pastor Dana had een visioen over de Kerk. Hij kon er geen datum op kleven. Hij kreeg het
van de Heer. Hij hoorde Hem en weet hoe Zijn stem klinkt. Ik weet als ik visioenen krijg, deze
van Hem komen. Ik weet dat deze van Hem komt. In de droom stond ik op een veld en ik had
zicht over een vallei. Het was een groot veld en er stonden een groep wolven in het veld. Al
deze wolven in dit veld sliepen nooit. Er waren honderden en honderden, misschien zelfs
duizenden wolven.
 5

Ze waren allen donkergrijs, niet zwart, maar gewoon donkergrijs. Ze waren allen dreigend.
Ze waren allen aan het slapen. Ze besnuffelden elkaar en lagen hier en daar, en ze bleven
liggen. Plots liep een zeer duister figuur in het midden van al deze wolven. Hij begon ze te
slaan met een zweep. Ze werden wakker en ze huilden en maakten verschrikkelijke geluiden,
omdat ze wakker werken en pijn hadden.
Toen ik de persoon met de zweep zag, bleef hij ze slaan tot ze dol werden van razernij. Hij
sloeg ze niet doelbewust maar hij sloeg ze tot ze in een razernij verkeerden. Hij maakte hen
gek van angst. Elke wolf in dat gebied kreeg slagen te verduren door de man, maar ze vielen
hem niet aan. Ze toonden respect voor hem omdat ze bang waren van hem. Hij was duidelijk
zoals een meester. Uiteindelijk gingen ze plat op de grond liggen en toen stopte hij.
Hij wees met zijn vinger en maakte een cirkelbeweging en hij zei: Ga naar de steden. En
elke wolf liep huilend elke mogelijke richting uit. Het was donker en ik herinner mij niet of ik
een maan zag. Ik dacht alleen: het was een donkere nacht, een donkere hemel, een duistere
figuur en donkere wolven en nu werden ze naar de steden gestuurd nadat ze zweepslagen
hadden gekregen door deze duistere figuur.
In de volgende scène sta ik voor een video-scherm van honderden tv’s of honderden
computerschermen. Ik kijk naar mannen en vrouwen van God, voorgangers van
verschillende rassen: zwart, wit, Aziatisch, Indisch, van over de hele wereld. Ik zag mezelf en
we waren allen het Evangelie aan het verkondigen. Elk van ons zweet, het is alsof er stoom
uit ons hoofd komt. We probeerden resultaten te boeken en we waren ons uiterste best aan
het doen om te prediken. We geven lering en we onderwijzen Bijbelse principes en
belangrijke kwesties.
We waren mensen aan het oproepen tot gerechtigheid en heiligheid, hen aan het oproepen
tot het opgeven van ongoddelijke zaken die deel uitmaken van hun leven. Als ik al deze
mensen zie prediken, zie ik mensen op kerkbanken zitten. Sommigen kijken naar hun
uurwerk, anderen geeuwen en anderen zitten achterovergeleund en slapen. Bij anderen zie
je dat ze niet op hun gemak zitten en er eigenlijk niet wilden zitten. Ik zie mensen aan de
achterdeur naar buiten gaan. Maar in vergelijking zie ik vooraan in de kerk een handvol
mensen, een kern.
Ik ga het woord ‘rest’ niet gebruiken omdat ik dan specifiek denk dat het geldt voor het
Joodse volk. Maar er was een kerngroep in elke kerk waar ik zag dat het Evangelie werd
gepredikt. Zij waren empathisch aan het luisteren, steunden empathisch hun voorgangers die
aan het preken waren, ze steunden de doctrine, de leer het steunen, ook de ideeën die
uitgingen van deze mannen en vrouwen van God. Ze waren geknield aan het bidden. Ze
 6

waren zich niet noodzakelijk onbewust van wat er gaande was, maar ze wisten dat er
mensen waren die niet aan het opletten waren. Ze waren ook aan het bidden voor de
mensen die op de stoelen achter hen zaten en die niet aan het luisteren waren.
Er was ruimte tussen degenen die echt aan het luisteren waren en degenen die er geen
aandacht aan schonken. Plotseling waren de huilende wolven buiten gearriveerd, en je
hoorde dat ze op de deur aan het krabben waren, zoals een hond die probeert binnen te
komen. De wolven hadden rode, vlammende ogen. Het was zoals rode ogen die je krijgt op
een foto, gemaakt met een flitslicht. Maar eens ze in de kerken waren zagen hun ogen
helemaal niet rood meer. De mensen die zich dicht bij de voorganger bevonden en dicht bij
het altaar, waren zich bewust dat er iemand aan de deur stond en ze begonnen intens te
bidden.
Intens en met hevige vurigheid te bidden tegen de vijand, tegen de geest die zich aan de
deur bevond. De deur barstte open en de wolven kwamen binnen en begonnen rond te lopen
in de kerk. Hun ogen zagen gewoon zwart. Ze snuffelden aan sommige mensen. Degenen
die helemaal niet aan het luisteren waren hadden geen besef dat de wolven daar waren. Ik
was ook in de kerk aan het prediken. Ik herkende niet alle mensen in de kerk, ik herkende er
sommigen.
Ik herkende degenen die vooraan zaten, de kerngroep die aan het bidden was, degenen die
Gods gezicht zochten, degenen die luisterden naar hetgeen gezegd werd, degenen die de
voorganger steunden. Ik zag honderden gezichten van mensen, ik ben niet de enige die dat
soort dingen predikt en zegt wat zonde is en hetgeen niet in ons leven thuishoort. De wolven
gingen zitten naast de mensen die niet aan het luisteren waren.
En deze mensen realiseerden zich zelfs niet dat er een wolf naast hen zat. Ze waren niet
bang, ze waren onbezorgd. Hoe luider en intenser ik aan het prediken was, hoe meer ik het
had over kwestie die nu in onze wereld waren en in de Bijbel stonden, begonnen deze
mensen zich te irriteren en plotseling begonnen de ogen van de wolven steeds roder te
worden. De wolven begonnen te grommen en begonnen de mensen die niet aan het
luisteren waren geërgerd en zeiden (dat ik en voorgangers in het algemeen) moesten
zwijgen, stoppen met hetgeen ze zeiden. Maar ik en al de voorgangers die op de tv-
schermen waren bleven maar voort prediken.
De wolven begonnen degenen die commentaar gaven aan te stoten en deze mensen tot
beroering te brengen. Nu begonnen de wolven naar mij te komen, en ook naar de andere
voorgangers. De mensen die vooraan aan het luisteren waren zeiden te stoppen, dit niet te
doen. Ze zeiden dat het de weg was. Jezus zei dat de weg smal was en de poort smal was
om binnen te geraken.
 7

We waren deze dingen aan het prediken. De wolven begonnen in mijn been te bijten en ook
de voorgangers te bijten. Ze kwamen grommend oog in oog te staan met de voorgangers, ze
sprongen op de preekstoelen. Ik kon het saliva van hun tanden zien druipen. Ze bijten in mijn
arm. Ik zag voorgangers, die ik ken en de wolven stootten ze op de grond en ze waren aan
het grommen. Hoe luider we predikten, hoe luider het gegrom van de wolven. De mensen
voor het altaar waren nog steeds aan het bidden om veiligheid en bescherming. De wolven
waren niet noodzakelijk de mensen aan het aanvallen die aan het bidden waren. Ze waren
de mensen die niet aan het luisteren waren aan het opjagen en ze waren de voorgangers
aan het aanvallen. Ik probeerde op een wolf te slaan en ze weg te duwen terwijl ik nog bezig
was te prediken.
De mensen die niet aan het luisteren waren, stonden op en gingen naar buiten met slaande
deur. Ze waren luid aan het zeggen: we komen niet meer terug, we hebben genoeg ervan dit
te horen, stop ermee.
De scène veranderde opnieuw en ik zag gerechtszalen en rechters met gerechtshamers
slaan op hun banken. Ik zag voorgangers die geboeid waren, ik had zelf boeien aan. Ik
mensen in de jury en in de getuigenisbank die wenen. De rechters zeiden: Je kunt niet
langer deze boodschap prediken, je kunt niet langer zeggen dat deze levensstijl zonde
is, je kunt niet iets slechts zeggen over deze levensstijl. Je kunt het niet over deze
kwesties hebben. Je kunt niet zeggen dat Jezus de Enige Weg is. Je kunt niet zeggen
dat abortus zonde is. Je kunt geen alternatieve levensstijlen afschuwelijk noemen. Je
kunt niet zeggen dat deze dingen in overtreding zijn met de Bijbel. Je mag niet meer
uit de Bijbel prediken. De gerechtshamer komt steeds neer en de rechters zijn woedend.
Toen zag ik kerken omringd door een menigte van mensen. Mensen die zeiden de kerk te
sluiten, zelfs in brand te steken. Ik zag mensen die zoveel haat hadden tegen de Kerk dat ze
mensen lastig vielen die de kerkdiensten wilden bijwoonden en binnengingen.
Ook na de H. Missen waren mensen die hadden staan wachten om de kerkgangers lastig te
vallen. Het viel op dat de mensen uit de menigte degenen waren die eerst in de kerk hadden
gezeten en niet hadden geluisterd. Het viel mij op dat de grootste vervolgingen die de Kerk
zou ondergaan kwamen zeer spoedig kwamen en ik geloof dat het misschien al bezig is. En
dat deze zou komen van degenen die in onze kerken hadden gezeten en die nooit het Woord
van God hadden aanvaard als het Woord van God.
Ze waren nochtans hun hele leven zo opgevoed en wilden nu weggaan omdat ze het Woord
van God niet liefhadden. Ze wilden niet horen over zonde, of over wat slecht is. Dat ze
moesten kiezen, dat ze dit of dat niet konden doen en nog steeds gelovig zijn. Het waren
zonen, dochters en kleinkinderen van gelovige mensen, ze waren opgegroeid in de kerk,
maar ze zeiden: we hebben het gehad!
Er is niets voor mij bij, dit Evangelie heeft geen kracht, geen autoriteit, ik heb geen
bewegingsvrijheid, ik kan niet zijn wie ik wil, ik kan niet doen wat ik wil. Dit waren de mensen
die schreeuwden, ze gooiden stenen, ze hadden wapens en slaghout in hun handen. Ze
waren dreigementen aan het uiten tegen degenen die uit de kerk kwamen. Het waren
oorspronkelijk Christenen die afvallig waren, en zich afzetten tegen alles wat ze hadden
geleerd.
Het waren degenen die liberaal waren geworden in hun denken. Mensen die met de ideeën
van protestbewegingen en ideologieën die je tegenwoordig ziet, meededen. Ideologieën die
zeggen dat het ene ras beter is dan een ander. De voorgangers die ik zag waren van elk ras
 8

en kleur. Ik zag zwart, blank, Indisch, Afrikaans, Russisch, Chinees… Deze predikten allen
het Evangelie.
Ik zag preekstoelen die met bijlen uiteen werden gehouwen. Ik zag Christenen in boeien die
in het openbaar werden bespot en ik zag dat ze in het openbaar werden beledigd omdat hun
ideeën ouderwets waren en moesten verdwijnen. Toen hoorde ik een roep die ik reeds 6
maand hoor: zet je schrap en houd vol tot het einde!
Toen werd ik wakker. Ik herinnerde mij de voorgangers die ik kende en die werden
aangevallen door de wolven, en ze gaven niet af. Ik zag de intensiteit in hun ogen en het
gevecht om hun geloof. Dit gaat over de Kerk, degenen die in het Woord van God geloven
zonder compromissen te sluiten. De Heer toonde dat de vervolging kwam van IN DE KERK,
niet van de ongelovigen, niet van moslims, niet van protestbewegingen zelf. Het zal komen
van mensen die in onze kerk zaten en weigerden te luisteren naar de waarheid van Gods
Woord.
Bv Jezus was Joods en Zijn Bloed bedekt ieders zonden. Zijn boodschap geeft elk ras, elk
kleur, elke geloofsovertuiging HOOP. Aan alle voorgangers (en RK Priesters) stop niet met
het prediken van Gods Woord. We zullen er een prijs moeten voor betalen, we zullen
standvastigheid nodig hebben in ons leven, maar als we nu niet standhouden was hetgeen
we predikten altijd al een leugen. God roept ons aan het front, mannen en vrouwen van God.
Predikers: kniel, luister naar God en predik wat Hij zegt. Blijf volhouden, ongeacht de
kost. Zet je schrap en houd vol tot het einde!

3 Oktober droom – Pastor Dana Coverstone 10/8/2020

Ik zag een kalender waar een sterke wind over waaide en er verscheen een vinger die wees
naar de tweede week van oktober en bleef verder wijzen naar de derde week van oktober.
Toen wees de vinger naar de 31ste oktober en bleef erop wijzen. Ik zag eerst een grote rots
uit de lucht komen en het landde in een grote vijver, er ontstonden rimpels maar het werden
gevaarlijke golven.

Ik zag gezichten van federaal verkozen functionarissen die ik herkende. Ik zag specifieke
gouverneurs van staten, leiders en ik zag radicale mensen zoals mensen in Portland, Seattle
of Minneapolis maar ze hadden een lont die uit hun hoofd kwam met zoals vuurwerk. Ik zag
in de tweede week van oktober dat gelijktijdig al de lonten waren aanstoken. De federale
functionarissen hadden hoofden die de vorm hadden van een M80 voetzoeker, gouverneurs
hadden een hoofd zoals zwarte kat vuurwerk.

M80 voetzoeker
zwarte kat
vuurwerk
 9

De rest had klein vuurwerk op hun hoofd. Deze mensen waren in beroering, ze begonnen te
praten, dan te roepen, dan te tieren. Hun gezichten gingen van de normale kalme blik naar
een rood gezicht van uitzinnige woede. Hun gezichten ontploften. Dat zorgde ervoor dat er
vuur oversprong rond hen en vuur rond hen startte. Ik zag de protesten die plaatsgrepen in
oktober. Er waren nog mensen die vreedzaam protesteerden bij degenen stonden die hevig
protesteerden.

Ze hielden zich afzijdig van de gewelddadige demonstranten, maar ze werden geïntimideerd

en onder druk gezet door de gewelddadige demonstranten. Ik zag vreedzame
demonstranten die aan de kant van de weg lagen, ze waren neergeknuppeld omdat ze niet
de gewelddadige demonstranten hadden gevolgd. Ik zag dat bejaarden werden aangevallen.
Het waren patriotten die de grondwet, de Amerikaanse vlag, geloof en waarden hoog
hielden. Ik zag zelfs aanvallen op rusthuizen van bejaarden.

Toen zag ik een 100 dollarbiljet, ongeveer de grootte van een vlag en het hing aan een
vlaggenstok, en ze brandde aan de zijkant. Ze werd lager gehangen en op het einde van de
dag zag ik mensen met hun hand over hun hart en ze weenden omdat hun geldgod werd
verlaagd en zijn waarde had verloren. Het brandde tot er ongeveer een derde nog overbleef.
Er waren mensen die er kapot van waren, terwijl anderen de val van de dollar vierden.

Toen zag ik kleine kerken, kleine groepen mensen knielen en bidden. Ze worstelden in
gebed met de geest van dit tijdperk. Deze mensen werden beschermd door “bubbels” van
engelen die ze beschermden. Dit was de trouwe kerngroep van de Kerk die niet aangetast
was in hun geloof en waarden. Ze werden aangemoedigd om standvastig te blijven, te
bidden, te prediken.

Er waren aanhoudend aanvallen tegen hen. Ze bleven trouw in de hitte van de strijd, en
waren aan het bidden. Ze waren met weinig, maar dat deerde hen niet. Achter elk van deze
biddende mensen zag ik een kleine deur en ik werd herinnerd aan Matteüs 7:13-14. (“Ga
door de nauwe poort, neem de smalle weg”)

Toen zag ik uitgedoste voorgangers, profeten in dure maatpakken en ze predikten tegen het
idee van een komende vervolging en ze beloofden welvaart, gezondheid, rijkdom en alleen
goede zaken. Als ze spraken waren hun woorden als gebrabbel, net alsof ze dronken waren.
Plotseling werden hun kleren afgerukt en stonden ze volledig naakt. Ik zag een tapijt dat van
onder hun voeten werd getrokken en ze vlogen in de lucht en ze probeerden zich van
schaamte te bedekken en toen ze in de lucht vlogen kwam al het geld uit hen gevlogen dat
ze hadden vergaard van hun bediening.
 10

En toen ze landden was hun tong afgebeten en ze probeerden hun tong te grijpen maar ze
bevond zich buiten hun bereik. Het herinnerde mij aan het verhaal van de nieuwe kleren van
de keizer. Ze werden blootgesteld.

In de laatste scène zag ik circusclowns in maatpakken. Ze goten emmers olie op de grond

voor verkiezingsplaatsen. De clowns waren aan het jongleren en hielden zich voor de
verkiezingsdeuren bezig met hun acts. De mensen gleden weg voor de deuren en ze konden
niet binnenkomen om te stemmen. De clowns probeerden de mensen af te leiden van de
stemming. Ze deden ook parodieën, maar ze waren onheilspellend. Ze hielden de gebouwen
met stemhokjes in het oog. Ze keken naar de mensen met argwaan. Ik zag een groot
aanplakbord en er stond:

Pasen 2021 - Grote dingen komen naar de wereld - Stop niet met je schrap te zetten
want de storm zal niet voorbijgaan tot Ik de storm stop.

Dus zet je schrap en kijk niet achterom. Zorg dat je verzoend bent met Jezus. Onze wereld
staat op het punt totaal te veranderen. Bekeer je en heb berouw over je zonden. Bid zoals
nooit tevoren en wees geworteld in de H. Schrift. We zullen worden beproefd. In de volgende
maanden zal het duidelijk worden wie voor de Heer leeft en wie niet. Wees dus oprecht in je
geloof.

4 November droom (28/8/2020)

Ik zag een kalender van november die geplooid, verscheurd en vuil was. Ik zag bomen op de
achtergrond die kaal waren. Een paar bomen hadden nog een klein aantal bladeren aan de
boom. De blaren waren wat gedraaid en het zag eruit dat het ging regenen. De lucht was
donkergrijs met extreme dikke wolken. Ik zie nauwelijks een met zonlicht gevulde hemel in
mijn dromen. Ik zag een vinger die 3 november aanwees en deze omcirkelde in wijzerzin en
plotseling ging de vinger in tegengestelde richting.
Toen verschenen er beelden van steden in vlammen. Ik zag overal opschriften met Trump
overwinning betwist. Het stond op digitale borden zoals in New York op de Time Square en
ander plaatsen. Er bevonden zich demonstranten in de straten. Ze waren verward en leken
te slapen. Ze waren vuil en smerig als hadden ze in weken niet gedoucht. Er rinkelde een bel
en de mensen kwamen tot leven, alsof ze wakker werden en ze kwijlden zoals een hond.
Grote emmers van kwijl. Het leek hun hemden te besmeuren.
Ik zag mensen schreeuwen en gewelddadig worden tijdens de hele verkiezing tot de uitslag
tot zelfs het punt dat mensen in het wilde weg met wapens in de lucht schoten. De mensen
waren boos en dolgedraaid over de verkiezingsresultaten.
Ik zag een persoon met een plakkaat: de duidelijke winnaar is niet zo duidelijk. Hij hield
zijn plakkaat in schaamte vast, maar de menigte was in uitzinnige haat. Ze waren zelfs elkaar
aan het slaan met hun plakkaten en spandoeken.
Ik zag meerdere steden met rookwolken. Ik zag ingestorte en uitgebrande gebouwen in
Washington DC. Het waren geen monumenten maar handelszaken en commerciële
gebouwen. De opschriften verkondigden dat de wederopbouw tijd zou kosten en het herstel
van vertrouwen nog langer.
De regering kon het niet tijdig doen en ik zag een functionaris van het ministerie van
Financiën knipogen als was hij naar een camera op tv keek. Hij had een brede glimlach en
knipoogde met zijn rechteroog. Het was sarcastisch.
 11

Kamala Harris
Ik zag een soort zware huifkar met Kamala Harris erop door 2 muilezels getrokken. Joe
Biden zat niet naast Kamala Harris. Joe Biden reed op een van de muilezels, deze aan de
linkerkant.

Joe Biden
Naast haar was een kist met dynamiet en een T-ontsteker. De wind waaide de bedekking
van de huifkar achteruit en in de huifkar waren nog verschillende kisten met staven dynamiet
te zien. Het was net als in de tjd van de (Amerikaanse) burgeroorlog. Harris spoorde de
muilezels aan met de zweep en ze sloeg ook op Joe Biden. Joe Biden had echter geen besef
dat hij zweepslagen kreeg.
De muilezels begonnen te lopen, steeds sneller naar hun doel. Ik zag Hillary Clinton die
achter President Trump stond. President Trump was op zijn knieën en zij droeg een soort
flintstone-kleed. Er waren stukken van het kleed die nog niet waren afgewerkt.
Het was niet genaaid, de kraag bestond uit touwtjes. Het was lelijk. Ze droeg een opzichtige
ring aan haar wijsvinger met bloed eraan. Ze droeg ook een loper rond haar nek hangen.
De loper met sleutels bengelde. Ze had een Romeins Gladiator-mes die ze tegen de
linkerkant van zijn hals gedrukt hield. Zijn hoofd hield hij achteruit zodat de loper voor zijn
gezicht bengelde. Er hing bloed aan en zwarte schimmelplekken.
De loper bengelde ook tegen haar borst en daar was een soort nazi-symbool van de SS-
troepen te zien, het leek op de dubbele bliksem op haar kleed.

SS-symbool
Ik zeg niet dat ze een nazi is, maar het symbool stond op haar kleed. Het symbool was ook
bevlekt met rood en zwart. De muilezels waren naar Hillary aan het rijden die Donald Trump
vasthield.
 12

Naast Hillary’s been was er een berenval te zien.

berenval
Plotseling grijpt Trump de sleutelbos en trekt eraan met zijn linkerhand en met zijn
rechterhand slaat hij haar op haar kin. Ze liet haar mes vallen en deinsde achteruit. President
Trump liep vlug weg. Zij trapt in de val. Ze probeert uit de val te geraken en het mes te
grijpen, maar ze slaagt er niet in. Trump rent naar ‘The Beast’, de auto waar hij gewoonlijk
mee rondrijdt.

The Beast
Ik hoor drie schoten van een handwapen (geen jachtgeweer of rifle). De schoten klonken
achtereen. Trump rent naar zijn auto en een veiligheidsagent wordt getroffen door een van
de kogels en rolt op de grond. Bij het tweede schot springt nog een veiligheidsagent voor de
kogel en ook hij valt op de grond. Ook de derde kogel wordt door een veiligheidsagent
opgevangen. Trump stapt in ‘The Beast’.
De veiligheidsagenten waren rond ‘The Beast’, maar in plaats van moderne traditionele AR-
15 wapens hadden ze musket-geweren. Wat ik opmerkte was dat geen enkele van de
veiligheidsagenten zonnebrillen droeg. Ze keken rond van de plaats van de wagen, met hun
geweren in aanslag. De auto rijdt traag verder en zij volgen de auto. Hillary probeerde haar
been uit de val te halen, maar het lukte niet. Uiteindelijk reed de huifkar op haar in en er
volgde een zodanig enorme explosie, dat de karkassen van de muilezels werden
weggeslingerd. Er kwam rook uit en het was alsof ze gegrild waren.
Biden lag met zijn gezicht naar beneden in het midden van de straat en er waren wielsporen
over zijn rug te zien. Er zat een gier op zijn hoofd. Ik heb er geen plezier in, ik ben respectvol,
ik bid nog altijd voor die mensen. Harris weende van ongeloof. Haar tranen leken als kwartjes
uit haar ogen te komen. Er was een groot gat in de grond geslagen. Gebouwen waren
ingestort.
Toen zag ik de Kerk. Ik zag een scheidingslijn. Er was geen tussenzone. Op dat tijdstip in de
droom was de ene en de andere kant reeds gekozen. Er was vuur op de altaren van kerken
van over de hele natie. Het vuur verspreidde zich op de hoofden van de mensen die hadden
 13

gebeden en boven vele mensen in de Kerk zag ik een vraagteken. Ze leken in verwarring
door wat ze zeiden in de wereld van de Kerk.
Ik hoorde een stem zeggen: Degenen die weigeren zich voor te bereiden zullen
tekortschieten op het einde. Zet je dus schrap. Vertel ook de anderen dat ze zich
moeten schrap zetten, want ze zullen nog meer schokkende dingen zien. Ik denk aan
een bankzaak, zaken waar ik de laatste weken over gepreekt heb.
Vrijdagnacht 21 augustus zal ik een witte figuur die naar de hemel wees en hij zei: Klaar of
niet, natie, hier komt het, zet je schrap.
Maandag 24 augustus zal ik een kalender op de maand november gedraaid. Er waren
schaduwen die erover gingen. Ik zag een groot helder licht in de lucht en dan duisternis.
Toen zag ik dat de morgen opkwam, de nacht en mist wegtrok. Ik kon vele Amerikanen zien
en ze bevonden zich in een schuilplaats. Ik weet het niet zeker, maar het was aan het
Golfkust gebied. Ze waren opeengepakt en huiverden. Ze lagen op veldbedden. Er waren
overal valiezen te zien.

Golfkust
Op de gezichten van de mensen was een wanhopige blik te zien. Er waren mensen in de
menigte die bemoedigende woorden spraken. Ze droegen allen kruisen op zich en
onderscheidden zich emotioneel van de anderen. Ze hadden hoop. Ze hadden een glimlach
op hun gezicht, terwijl de anderen terneergeslagen waren in wanhoop, woede, frustratie,
verward.
Ze gingen bij de mensen zien of ieder in orde was. Ze probeerden geduld aan de dag te
leggen en goedheid, maar soms werden ze met woede behandeld en zei men dat ze
moesten weggaan. Maar deze mensen bleven verder doen met bemoedigingen ondanks dat
er moeilijke mensen waren in de schuilplaatsen en ik zag handelszaken die aan diggelen
lagen. In een grote stad zag ik een benzinestation waar mensen van weggingen.
Ik zag opschriften en op een ervan stond: Schok en verbazing in de VS. Op een ander
stond: VN wil hulp bieden aan de gastnatie. De natie was stil, er was geen oorlog of
onlusten of mensen die vochten of schreeuwden. De natie was stil, als was ze nog niet
ontwaakt uit een nachtmerrie, en toch was dat hetgeen ik aanvoelde. De natie was rusteloos.
Ze was wantrouwig. Ze was op haar hoede.
Ik zag mensen in stilte rondkijken en alles in zich opnemen. Het was alsof ze verwachtten dat
er iets zou gebeuren. De zon scheen achter de wolken. Dan verscheen de witte figuur
 14

opnieuw en zei: Blijf je schrap zetten. Het was alsof deze kalmte voor een grote storm
kwam waar het moeilijk zou zijn ervan te herstellen. Het zou een moeilijke tijd worden.
5 God waarschuwt Amerika opnieuw voor deze december en de winter 2021 (4/9/2020)
Visioenen tussen 28/8 en 4/9: ik zie steeds meer dingen in mijn dromen die apocalyptisch
zijn en angstaanjagend. Ik deel deze dromen niet om angst bij de mensen te veroorzaken. Ik
zag de kalender van december en een vinger traag en krachtig de naam december
onderlijnen. Dan draaide de kalender naar januari en ook traag en krachtig onderlijnen.
Het eerste wat ik zag waren lange voedselrijen. Ik zag mensen wachten op wat uren leek. Ze
stonden in de rij, niet in auto’s. Dit zag ik over de hele natie. Ik zag schepen in de havens,
aan zowel de Oost- en Westkust. Er was niets dat op zee voer. Ik zag een opschrift: De
Baltic Dry Index is dood. Er was niets dat in de handel bewoog over de hele wereld.
De Baltic Dry Index (BDI) is de belangrijkste graadmeter voor tarieven van de
bulkscheepvaart. Het wordt dagelijks gepubliceerd door de Londense Baltic Exchange. De
koers wordt samengesteld op basis van de tarieven die betaald worden om grondstoffen te
vervoeren op de 25 drukst bevaren scheepvaartroutes.
De Baltic Dry Index is voor economen van belang, omdat deze de wereldeconomie vrijwel
direct volgt zonder politieke of andere invloed. Waar andere economische indicatoren
beïnvloed kunnen worden — werkgelegenheidscijfers zijn vaak schattingen,
consumentenvertrouwen meet niet veel meer dan sentiment, vaak zonder link met
consumentenuitgaven en het bruto nationaal product wordt regelmatig aangepast — reageert
de BDI slechts op het volume van de wereldhandel. Ook het speculatieve element van
de beurs ontbreekt, omdat men slechts een schip chartert als men lading te vervoeren heeft.
Elke werkdag onderzoeken de Baltic Dry Exchange handelaars over de hele wereld de
kostprijs van wat het zou kosten om verschillende soorten van ruwe materialen te
transporteren over verschillende routes (bijvoorbeeld 100.000 ton ijzererts van San Francisco
naar Hong Kong of 1.000.000 m³ rijst van Bangkok naar Tokyo).
Het was december en ik zag geen kerstlichtjes. Er waren geen koopjes of eindejaarsvertoon.
Er was geen kerstmisvertoon, geen Santa claus, niets. Er was een grote droefheid over het
land. De mensen leken zeer verbijsterd en zeer verward.
Maar er waren Christenen die opkwamen omdat ze geloof hadden, ze hadden hoop in
Christus en ze leken als brandende kolen. Ze droegen toortsen overal waar ze gingen. Veel
mensen verwierpen hun benadering, maar ze waren niet ontmoedigd en bleven mensen
vertellen over Jezus. Ze bleven de mensen vertellen dat ze verschrikkelijk hard Jezus nodig
hadden op dat moment.
Ze zeiden: Je hebt Jezus NU nodig! Je moet niet wachten, je hebt geen morgen, je hebt
Jezus NU nodig! Velen verwierpen het, maar sommigen kwamen en gaven zich aan Jezus,
baden en werden gered. Het leek dat er winkelcentra omgevormd waren tot schuilplaatsen.
Ook voetbalstadiums.
Het deed mij denken aan orkaan Katrina. De rolluiken in de zaken in de winkelcentra waren
dicht, maar ik zag mensen op veldbedden en ik zag voedselbedeling. Het was niet zoals
toevluchtsoorden voor daklozen, maar het was vanwege iets dat gebeurd was en dat
mensen in schuilplaatsen verbleven. Ik zag verder gesloten woningen, ik zag mensen in hun
huis die vesten en mantels droegen, hun gordijnen waren gesloten.
 15

De mensen in mijn dromen die in hun huis zijn, kijken naar wat er gaande is. Ik kon door de
opzij geschoven gordijnen precies sneeuw zien dat op de weg lag, het was vuil, het was
donker, het was grijs. Het was geen witte zuivere sneeuw.
Ik zag opschriften: Stroomonderbrekingen in het zuidwesten en een ander opschrift:
Amerikanen weten niet wie de schuld heeft aan de duisternis. Sommige duisternis in de
gebieden reikte tot in Canada. Dat was in het noorden. Het was niet overal, maar ik zag
Amerika met flikkerende lichten.
Het was alsof ik het hele land zag, Alaska en Hawaii erbij. Het licht flikkerde en gaf een
lichtflits en ging uit. Amerika was als een lichtbulb die uitging. Ik zag grote dikke gieren met
vlees in hun snavel. Ze hadden rottend vlees in hun snavel. Ik zag depressie als een wezen.
Het had een masker op met een glimlach. Het was mensen aan het wurgen en duwde hen
op de grond. Toen zag ik de St Louis Arch. Er stonden mensen onder in zeer, zeer dure
zakenkostuums. Ze droegen dure uurwerken.
De Gateway Arch is een monument van
192 m in St. Louis, Missouri. Het is bekleed
met roestvrij staal en gebouwd in de vorm
van een verzwaarde boog en is de hoogste
boog ter wereld, het hoogste door mensen
gebouwde monument op het westelijk
halfrond en het hoogste toegankelijke
gebouw van Missouri.

Gebouwd als een monument voor de westelijke uitbreiding van de VS en officieel

opgedragen aan 'het Amerikaanse volk', wordt de boog, gewoonlijk aangeduid als 'The
Gateway to the West', het is uitgegroeid tot een internationaal erkend symbool van St. Louis,
evenals een populaire toeristische bestemming.
De boog werd in 1947 ontworpen door de Fins-Amerikaanse architect Eero Saarinen; de
bouw begon op 12 februari 1963 en werd voltooid op 28 oktober 1965 voor een totaalbedrag
van $ 13 miljoen. Het monument werd op 10 juni 1967 voor het publiek geopend. Het is
gelegen op de plaats van de oprichting van St. Louis op de westelijke oever van de
Mississippi-rivier.
Aan hun voeten stonden grote aktentassen, net als nucleaire aktentassen (draagbare
atoombommen waar ze in de jaren ’80 over spraken).
 16

Opeens weerklonk hun alarm op hetzelfde moment. Ze grepen de aktentassen en stapten in

zwarte SUV’s. Natuurlijk gaat de Mississippi-rivier in bochten en het verdeelt het land.
Ze reden verspreid over het hele gebied.
Elk had een Wall Street Journal, een krant
onder de arm en droegen zonnebrillen. Het
volgende opschrift ging over
ineenstortingen van de beurs, rendement
(zoals dividenden) dat was ingestort.
Een van de opschriften verkondigde
sympathie te hebben voor de swastika. Ik
zag vermoeide menigten, vermoeide
mensen. Ik zag mensen die hun
voornemen om te vechten verloren waren
wegens een emotionele druk over het land.

Ik hoorde Christenen die rondgingen en hoop hadden. Ik herinner mij dat zeiden: Onthoud
wat Jezus heeft gezegd over de winter, en te moeten vluchten in de winter. Ze bleven elkaar
aanmoedigen in geloof. Ik zag lichten over het hele land. Ik weet dat deze lichten kerken
waren. Of het nu gewone kerken of huiskerken waren. Ik voelde dat deze keren de warmte
en hoop in hun gemeenschap behielden. Er verrees een witte figuur uit een van deze lichten
en hij zei: Zet jullie schrap, zet jullie schrap en steun op Mijn Woord en Mijn Beloften.
Vertrouw niet op je eigen kracht.
Een ander visioen was zoals een filmtrailer, het was in fragmenten. Het ging over scènes van
mensen in de schuilplaatsen, de voedselrijen, de baltic dry index dat dood was. Dat is mij
bijgebleven. Deze dingen waren schokkend. Ik zeg dit aan de mensen zodat ze zich kunnen
voorbereiden, spiritueel en lichamelijk. Degenen die over gezondheid en welvaart praten (het
Evangelie van welvaart) zullen geconfronteerd worden met de realiteit in ons land. Bid en
bereid je voor!
6 Aanval op het Vrijheidsbeeld (8/9/2020)
Deze droom maakte mij meer bezorgd dan de andere. Ik ben een Amerikaan en ik houd van
dit land. Ik ben in 43 landen geweest. We hebben een nalatenschap. We hebben een land
dat als een baken van hoop en licht was. Zelfs financiële steun voor andere naties. Ik zag het
 17

Vrijheidsbeeld. Trots staand in de havenbuurt buiten New York. Een licht voor de naties in
vrijheid. Ik zag de lucht plotseling donker worden. Sterke golven begonnen tegen de oever te
beuken met hevige kracht, als de kracht van een storm of tsunami.
Er waren schepen te zien met mensen erop. Ze bevonden zich in de storm en probeerden
het eiland te bereiken waar het Vrijheidsbeeld stond. Ze vochten tegen de golven. Ze
probeerden bij het beeld te geraken maar de storm was zo krachtig dat ze er niet in
slaagden. Ik zag de toorts van het beeld in haar hand en ze werd getroffen door bliksem,
stukken rots en puin die op haar vielen. Het beeld is onbeweeglijk, maar ik zag haar rond
zich kijken om te zien waar de aanvallen vandaan kwamen. Ze wist dat er aanvallen waren
maar ze kon niet bewegen omdat haar voeten vast op haar voetstuk stonden.

Het Vrijheidsbeeld (Statue of Liberty) is een standbeeld in de New York Bay. Het beeld
staat symbool voor de vrijheid, een van de kernwaarden van de Verenigde Staten, en geldt
bovendien als een teken van verwelkoming van iedereen: terugkerende Amerikanen, gasten
en immigranten.
Het 46 meter hoge beeld (93 meter als de sokkel wordt meegerekend) met een gewicht van
225 ton was een geschenk van Frankrijk ter ere van het eeuwfeest van de
Onafhankelijkheidsverklaring en ook als teken van vriendschap. Op de plaquette in haar
linkerhand staat "JULY IV MDCCLXXVI", de datum (4 juli 1776) van de verklaring
in Romeinse cijfers..
 18

Op het voetstuk staat het sonnet The new Colossus (1883) van de Joodse dichteres Emma
Lazarus, met de bekende regel Give me your tired, your poor, die de Amerikaanse
gastvrijheid zou uitdrukken.
Geschiedenis
In de Jardin du Luxembourg in Parijs bevindt zich het prototype van het beeld, dat stamt uit
1870 en door Frédéric Bartholdi, een Frans ontwerper en beeldhouwer, was bedoeld als
reusachtige vuurtoren aan de noordelijke ingang van het Suezkanaal, dat in 1869 zou
worden geopend. Maar Egypte had er geen geld voor. De moeder van Bartholdi zou model
hebben gestaan.
De grote variant voor de VS werd voorzien van een gietijzeren raamwerk, ontworpen
door Gustave Eiffel. De volledige naam van het beeld luidt in het Frans La liberté éclairant le
monde (de Vrijheid die de wereld verlicht) en in het Engels Liberty Enlightening the World.
Het beeld werd in juli 1884 voltooid in Frankrijk, en ten geschenke gegeven aan de VS. In
juni 1885 arriveerde het beeld in de haven van New York, na een reis over de Atlantische
Oceaan te hebben gemaakt aan boord van het Franse fregat Isere. Tijdens deze reis
bestond het beeld uit 350 stukken, verdeeld over 214 kratten. In april 1886 was het nieuwe
voetstuk klaar. In een tijdsbestek van 4 maanden werd het beeld weer in elkaar gezet.
Op 28 oktober 1886 werd het Vrijheidsbeeld ingehuldigd. Het bestaat geheel uit koperen
platen die bevestigd zijn aan een geraamte. Maurice Koechlin, een naaste medewerker van
Eiffel, kreeg de leiding bij het vervaardigen van de constructie. De sokkel werd van
graniet gemaakt. De kroon bestaat uit zeven punten, symbool voor de zeven werelddelen en
zeeën.
De rotsen en puin werd naar haar gegooid en zorgde voor diepe wonden en snijwonden aan
haar nek en rond haar hart kwam er bloed uit. Er was niet op haar geschoten, maar iets had
haar proberen treffen, puin en een rots hadden haar doorboord of had een scherpe rand
achtergelaten. Ik zag drie van de stekels op haar kroon dat waren afgebroken. Er waren
scherpe randen te zien. En de rechterhand die de toorts vasthield kwam naar beneden om
de tablet met de onafhankelijkheidsverklaring (4 juli) veilig te stellen.
Ze beschermde het boek om het op zijn plaats te houden. Ze had het moeilijk om op haar
sokkel te blijven, en gleed bijna van haar sokkel. Maar ze wilde niet wijken. Er was een grote
neerslag van troep en puin die haar rechtstreeks in het gezicht trof. Ze stapte van de sokkel
af toen ze viel door de kracht van de troep in haar gezicht. Ze hield nog steeds de toorts vast
en de onafhankelijkheidsverklaring. De toorts bleef echter flikkeren als een licht dat op het
punt stond uit te gaan.
De onafhankelijkheidsverklaring die ze in haar linkerarm hield was gekreukeld en er waren
grote stukken en brokken die eraf vielen. Ik zag dat het vrijheidsbeeld bleef proberen met
haar hand het tablet veilig te stellen. Ze probeerde de stukken te grijpen, maar ze bleven
vallen. Ze huilde. Ze vocht om haar waardigheid te behouden. Ze probeerde de stukken die
ze had vastgehad te grijpen, maar ze wist duidelijk dat ze in een strijd verwikkeld was en een
kracht tegen haar vocht en haar versloeg.
Ze probeerde wanhopig stand te houden, en je kon de vurigheid op haar gezicht zien. Ze
probeerde kost wat kost te vechten en winnen. Maar het ging niet. Toen verschenen de
schepen met de mannen en ze gooiden touwen rond haar armen en benen en bleven
 19

proberen haar op de grond te krijgen. Ze trokken, en trokken en uiteindelijk viel ze op haar

knieën. Het was zoals in Gullivers reizen waar de reus omver ligt.
Ze waren zich rond haar aan het begeven, maar ze had nog steeds de toorts in haar hand en
met haar rechterhand probeerde ze het boek in haar linkerhand, wat er nog van over was,
nog vast te houden. Ze waren aan met een breekijzer het beeld aan het bewerken, ze waren
bezig de dagen van de onafhankelijkheidsverklaring te verwijderen. Ze probeerden 4 juli te
verwijderen en ook de letters. Ze gebruikten allerlei materiaal om de toorts te verwijderen. Ze
probeerden het uit haar hand te rukken door te breken. Ze bleef de toorts maar vasthouden.
Omdat ze zo hard vocht, begonnen ze uiteindelijk haar hand af te breken. Ze bonden haar
andere hand achter haar rug. De mannen begonnen haar in touwen te rollen en ze was om
hulp aan het roepen. Het was geen wanhopig geroep, het was een geroep naar degenen die
luisterden om haar te hulp te schieten. Ze deed een oproep naar al de naties die ze zoveel
jaren had geholpen, maar niemand kwam.

Ze namen een groot stoffen vaandel. Het was zwart en donkergrijs dooreen. Ze bedekten
haar gezicht ermee. Het was alsof haar hoofd ingepakt werd als een mummie. Je kon
nauwelijks haar ogen en de pinnen van haar kroon zien. Ze namen een ankerketting en
hingen het rond haar nek en ze vroegen of ze nog een paar laatste woorden had. Haar ogen
waren niet vol angst, maar rusteloos. Er was een boos voornemen op haar gezicht. Ze zei
niets. De ketting was vastgemaakt aan een schip en het schip begon haar weg te sleuren
van het vrijheidseiland naar de haven. Wanneer ze over de zee voeren, begon het schip zeer
vlug te trekken.

Haar armen waren naast haar lichaam. Haar benen waren vastgebonden. Ze draaide rond
toen het schip haar wegsleurde. Het schip ging steeds vlugger. Het was alsof een speedboot
haar wegtrok. Ze bleef maar naar voor en achter bewegen. Maar uiteindelijk verloor ze alle
kracht in haar. Het stoffen doek kwam los van haar mond, maar ze zei niets. Het schip
vertraagde en ze keken achterom om te zien waar ze was en zetten het schip dan in
achteruit en voeren over haar. Ik zag het lichaam bloeden in de haven. Ze haalde adem en
ze ging onder. Een minuut later kwam ze terug naar boven, en dan deed ze opnieuw
hetzelfde.

Toen ze terug bovenkwam versnelde het schip voorwaarts. Ze werd recht in haar gezicht
getroffen en ging onder. Het schip voer in een ronde omheen dat gebied nadat ze haar
hadden getroffen. Ze kwam niet meer boven. Ze kwam niet meer levend boven. Ze dreef met
haar rug boven. De hand met de toorts was verdwenen. De andere arm was achter haar rug
gebonden. Er klonk een donderende slag. Een schitterende bliksem sloeg in en de storm
woedde rond de haven.

Toen ik de mannen op het schip zag, was het een ongedisciplineerd zootje mannen. Iemand
wierp hen stukken zilver toe. Ze vochten er bijna voor toen ze de zilverstukken koortsachtig
vergaarden. Ze grepen ze met hun vuist en staken ze in hun zakken. Ze voeren over zee
weg. Het was alsof hun job erop zat.

Ik hou van ons land. Ik heb genoeg gereisd om te weten dat we veel goeds hier hebben. Ik
weet wat de meeste Amerikanen denken over dit land, maar ik weet ook dat veel mensen het
haten. Ze weten zelfs niet echt waarom ze het haten. Ik heb het over protestgroepen en het
ontbinden van politie. Elke beweging die de grondwet wil vernietigen. Gelovigen, bid voor ons
land. We weten uiteindelijk dat het niet eeuwig kan duren. Ik weet het, jullie weten het, we
weten het allemaal.
 20

Mijn hoop, mijn gebed was dat deze natie lang genoeg zou blijven duren na mij, zodat mijn
kinderen en kleinkinderen… Maar begrijp wat dit land gedaan heeft voor het volk, haar volk
en voor de naties en voor degene die komen. Ik vraag jullie om te bidden voor Amerika. Ik
vraag jullie te bidden voor de verkozen functionarissen.

Het zilver op het einde van de droom zegt mij dat iemand betaalt om haar te zien ondergaan.
Ik geloof dat er een schaduwregering is. Ik geloof dat er veel chaos is in onze wereld, veel
chaos in ons land. Ik geloof dat er mensen zijn in hoge functies die dit land willen zien
branden. Ik niet. Ik wil vuur maar ik wil zuiverend vuur van herstel. Ik weet wat de droom
betekent, ik denk dat jullie allen weten wat de droom betekent. Ons land, onze vrijheden
liggen onder vuur.

Wij hebben een verantwoordelijkheid om vol te houden tot Hij komt, Zijn gezicht te zoeken, te
bidden en te vertrouwen. Bid daarom voor Amerika. Niet omdat ik een droom heb gehad,
maar omdat dit land Zijn land was. Dit land was een natie onder God en er is een grote groep
mensen die vechten tegen God, wiens natie dit was. Deze droom heeft mij zeer getroffen.
Bid voor America. Bid voor heropleving.

7 Je moet in staat zijn om te rennen (14/9/2020)

Ik was een film aan het bekijken met mijn vrouw, mijn zoon en zijn vriendin in ons huis. Het
ging over een musicus die gehuwd was en zijn vrouw stierf. (Jeremy Camp – I still believe)
Jeremy Thomas Camp (Lafayette (Indiana, 12/1/1978) is een christelijke rocker uit de VS.
Hij heeft zeven albums uitgebracht. Hij won vijfmaal een Dove Award.
Camp is opgegroeid in zijn geboorteplaats Lafayette. Zijn vader was voorganger van
de Harvest Capel, de plaatselijke kerk. Hij was degene die Jeremy gitaar leerde spelen.
Nadat hij de middelbare school had afgemaakt, ging hij naar een Bijbelschool in South
Carolina. Daarna studeerde hij theologie aan de Calvary Chapel Bible College.
Camp is twee keer getrouwd. Melissa Lynn Henning-Camp (7 oktober 1979) was zijn eerste
vrouw. Ze trouwden op 21 oktober 2000. Ze stierf op 5 februari 2001 aan kanker.
Hij ontmoette Adrienne Liesching, zangeres bij The Benjamin Gate. Ze trouwden in
december 2003. Ze hebben samen 2 dochters gekregen en 1 zoon.
Biografie
Toen zijn eerste vrouw Melissa ziek was, maakte hij zijn eerste nummers. Hij bracht het
album Burden Me (2001) uit.
Na het overlijden van zijn vrouw was het eerste lied dat hij schreef: "I Still Believe". In dit lied
zegt hij dat hij nog steeds in God gelooft. Zijn tweede cd, Stay met de gelijknamige single,
kwam een jaar na haar dood uit in 2002. Op deze cd staan veel nummers over hoe hij zich
voelt en wat hij heeft meegemaakt.
In zijn twee volgende cd’s Carried Me (2004) en Restored (2004) was te zien hoe hij nog
steeds bezig is de dood van Melissa te verwerken.
In 2005 brengt hij een live-cd uit met liedjes die ook al eerder op cd zijn verschenen, Live
Unplugged.
 21

Vlak na zijn huwelijk met Adrienne, bracht hij zijn zesde album uit: Beyond Measure (2006).
Het eerste nummer, "Tonight", roept mensen op te stoppen met de dingen waar ze mee
bezig zijn en zich tot God te richten.
In 2008 bracht Camp een nieuw album uit: Speaking Louder Than Before.
Op 13 juni 2009 trad hij op tijdens de EO-Jongerendag. Ook gaf hij er een getuigenis van zijn
leven, dat hij zag als een strijd. Hij wilde de jongeren kracht geven en moed om niet op te
geven maar door te gaan.
Midden in de film stopte alles en ik had dit visioen: het was juist voordat zijn vrouw stierf. Ze
ligt in bed en ze voelde zich als dat ze sterker werd. Ik werd uit mijn woonkamer genomen. Ik
zag een visioen van een bejaarde uitgemergelde vrouw die in een ziekenhuisbed lag. Ze zag
er zwak en ondervoed uit en een verpleger die zeer sterk leek waakte over haar. Ze was
bijna op het punt te sterven.
Ik zag een man naar het ziekenhuis lopen. Ik zag de man de bedrails naar beneden doen. Hij
tilde haar op uit het bed. Ze woog zeer, zeer weinig. Ze was vel over been. Hij nam haar vast
en drukte haar stevig aan zijn borst in een zeer liefdevolle omarming. Hij keek naar de vrouw
net als was ze zijn moeder.
Het was als bij iemand die zijn moeder verliest. Ze kon nauwelijks haar ogen openen. Ze had
zelfs niet de kracht om haar ogen te openen. Haar oogleden trilden. Ze kon zelfs niet
fluisteren. Maar de man hield haar dicht bij zich en fluisterde over haar hoofd. Hij hield met
zijn rechterhand teder haar linkerhand vast. Haar huid was krijtwit en haar huid was zeer dun.
Hij begon over deze vrouw te ademen.
Hij ging van fluisteren over tot ademen over haar en hij hield haar linkerhand terug vast. Het
was alsof er leven kwam. De hand begon donkerder te worden, haar wangen kregen kleur.
Haar haar begon lichtbruin te worden. Het was alsof ik een verrijzenis voor mij zag. Ze
opende haar ogen wijd en ze keek naar zijn gezicht en hij keek naar haar. Ze begon aan te
komen.
Haar huid werd terug normaal en gezond. Ze zag er gezond uit. Niet volledig genezen, maar
gezond. Ze vroeg om terug in het bed geplaatst te worden, maar hij zei dat haar kracht nog
niet was weergekeerd. Hij zei dat het spoedig zou terugkomen, maar in zijn armen te blijven.
De vrouw zei dat ze goed genoeg was om te lopen, maar de man zei dat hij wel beter wist.
Ze had tijd nodig om te rusten.
Ze vroeg het hem nog een keer en haar vasthoudend, bracht hij zijn vinger op haar lippen.
Hij zei: “Je moet in staat zijn om te rennen en je bent niet sterk genoeg. Hou je aan de
instructies, anders zal je later onbekwaam zijn.” Hij legde haar voorzichtig terug in het bed en
dekte haar toe, net zoals een moeder haar kind terug toedekt om te slapen.
Je moet in staat zijn om te rennen. Hou je daarom aan de instructies, anders ben je later
onbekwaam. Dit zijn woorden die ik heb gehoord van een witte Hemelse figuur. Ze werden
gesproken door de man die ook zei in mijn dromen: Zet je schrap en houd vol tot Ik kom.
Beste mensen, we weten dat Hij terugkomt, we zullen tegenstand en vervolging kennen. Er
komen moeilijke tijden. Maar onze verantwoordelijkheid, onze verplichting ligt in het
volhouden tot Hij komt. En dat is een militaire uitdrukking (‘we must occupy until He comes’).
Dat wil zeggen dat we moeten standhouden. Dat wil zeggen dat we onze natie moeten
behouden. Dat wil zeggen dat we de plaats die ons zo dierbaar is moeten behouden.
 22

Het land dat God heeft voorzien voor de Amerikanen. Dat betekent dat we het werk van de
soldaat moeten doen. We moeten het werk op onze knieën doen (door te bidden), we
moeten het werk met ons hart doen, we moeten de Heer laten spreken tot ons zodat we
dapper kunnen spreken tot een wereld die niet wil horen wat we te zeggen hebben.
Een wereld die niet graag zal horen wat we te zeggen hebben. Maar we moeten het zeggen,
zelfs ten koste van ons leven. God is nog niet klaar met ons. Ik geloof dat de Hel de laatste
48 uur heeft opgemerkt dat er een groep mensen is in dit land die het liefhebben, ervoor
bidden en ervoor vechten om te zorgen dat het blijft zoals het is. Dank u om te bidden en
deel uit te maken van wat God hier aan het doen is in de laatste 48 uur. Stop niet. God
zegene jullie.
8 Stormwolken en vuur over het land (10/7/2020)
We moeten standvastig zijn en bidden voor de Kerk, om sterk te zijn omdat de corruptie zal
geopenbaard worden, en voor de grote oogst in de komende maanden. Ik bad en kreeg de
opdracht om hulp te halen omdat ik het niet alleen kan. Ik sprak in het openbaar tot gelovigen
om zich aan mijn kant te scharen en te bidden.
Ik zag vele mensen bidden, sommigen in tongentaal, sommigen luidop, sommigen in stilte,
sommigen knielend, sommigen die neerlagen met uitgestrekte armen. Elk soort gebed die je
kunt inbeelden. De oproep klonk opnieuw dat er meer mensen nodig waren en dat ze vlug
moesten komen.
Er werd gevraagd om een samenkomst, een vergadering. De gebeden werden feller en het
aantal mensen groeide toen ik de stormwolken zag over het land. Ik zag vuur in het land. Ik
zag vuur van heropleving en ik zag vuur van tegenstand tegen het Lichaam van Christus. Ik
zag ook een ongelooflijke strijd in de hemel.
Het had impact op degenen op de grond, ze waren in verwarring en de Heiligen van de strijd.
Gelovigen hielden elkaar recht en stonden samen zonder enige verdeeldheid en streden
samen in gebed. De strijd was heftig, intens en brutaal. Er waren wonden en uitputting bij de
gelovigen.
In de hemel was er eenzelfde soort strijd. Het leek in de droom voor eeuwig te duren. Maar
uiteindelijk was de strijd voorbij en mijn ogen werden gevestigd op de laatste dagen van
september en de gelovigen die hadden gebeden waren gebroken en gewond. Ze waren aan
de winnende hand en toen ging de Hemel open. Ik zag de Heer en Hij stond met Engelen
achter Hem.
Hij zei duidelijk: Sta op, Mijn Bruid, sta op, Mijn Bruid en bereid je voor om te bidden.
Sta op, Mijn Bruid, sta op, Mijn Bruid, en bereid je voor om te strijden.
En toen zei Hij: Sta op, Mijn Bruid, sta op, Mijn Bruid, en bereid je voor om Mijn Gezicht
te zien, want Ik kom vlug. Ik kom spoedig en mijn beloning is bij Mij.
En toen was er een geluid als een duizend sjofars die tegelijk schalden. Ik kon zelfs de wind
ervan op mijn gezicht voelen toen ik wakker werd. De Heer roept ons op te bidden voor
september en erna en een zware spirituele oorlogsvoering te verwachten. Voor de maand
november zag ik een vuist.
Ik geloof dat dat God is die zegt: Genoeg is genoeg. Het is belangrijk dat wij, alle
denominaties die in Jezus Christus geloven, in gebed verenigd zijn. Laten we ons
voortbewegen in de Geest.
 23

Sjofar: Normaal gesproken is de sjofar een ramshoorn, maar hoorns van andere ritueel reine
dieren, zoals geiten of antilopes, kunnen ook wel als sjofar gebruikt worden. Die van een ram
heeft echter de voorkeur, omdat de sjofar herinnert aan de ram die werd geofferd door
aartsvader Abraham in plaats van zijn zoon Isaak.
De linkerhoorn zou gebruikt zijn om de eerste sjofar te maken. Absoluut verboden is de
hoorn van een stier te gebruiken, omdat dit te veel doet denken aan het gouden kalf, het
afgodsbeeld van de joden uit Exodus 32.

De traditie uit Exodus 19:16 zegt dat toen de Torah door God aan Mozes werd gegeven op
de Sinaï, te midden van bliksemschichten en donderslagen een luid geschal van de sjofar
klonk, waardoor het volk beefde van ontzag en angst. Het verhaal wil verder dat op de
rechter hoorn van deze ram geblazen zal worden als de Messias komt.
9 De data-droom (20/10/2020)
Ik zag een kaart van de VS met interstate-lijnen, zoals in een atlas met de grenzen. Het leek
een kaart met data/netwerklijnen. Er waren steden en dorpen te zien en er waren lichten op
de plaatsen van steden en dorpen en op de lijnen waren er bewegingen te zien. Sommige
plaatsen waren de lichten aan het knipperen op andere niet. Het was duidelijk dat het net
overbelast was.
Ik zag dat er werkers waren in witte labo-jassen die aan het werk waren om de punten waar
de punten niet knipperden te bekijken. Er waren mensen met laptops en ze probeerden de
situatie te veranderen, om de lichtpunten vlugger of trager te doen knipperen. Ik zag de
gebieden overbelast raken.
Ze zeiden: Die circuits gaan verhit raken, ze zullen verbranden. Ze konden het systeem
niet trager doen werken. Plotseling kwamen van de Westkust en Midwest: Washington-staat,
Michigan, Oregon, California grote knipperlichten. Ik zag rook uit de lichtpunten komen. Het
stopte ten westen van de Mississippi –rivier. Ik zag geen explosies of bommen. Het was alsof
de systemen stilvielen omdat ze oververhit waren.
De knipperlichten werden feller als ze grote steden naderden. Er klonken alarmsignalen. De
mensen in labo-jassen waren koortsachtig aan het werk om de problemen op te lossen, maar
het lukte niet. Ze konden het systeem niet terug starten. Je kon ze horen zeggen: Ga rond
die stad, probeer deze lijn eens… Ga rond Reno, ga rond Reno. Ga door Vegas… De
grote steden vertoonden nog altijd rook. Het waren precies rooksignalen zoals bij de Indianen
om informatie door te geven. De rook was precies in morse-signalen om informatie door te
geven.
 24

Toen verscheen aan de andere kant van de Mississippi-rivier een aftelklok. Ze was aan het
aftellen en bij 1 begon de oostelijke kant van de Midwest dezelfde knipperende lichtpunten te
vertonen en begonnen de punten van de steden te roken. De circuits waren oververhit. De
mensen die er werkten riepen: Het systeem gaat plat, de stroom gaat uitvallen, de
circuits gaan oververhitten.
Toen de knipperende lichtpunten Philadelphia bereikten waren de netwerklijnen rood, die
gingen zelfs onder de liberty-bel. De druk steeg er, het was zoals een brandslang waar je het
water ziet stromen onder hoge druk.
De druk bouwde zich op en ontplofte onder de liberty-bel. De klok vloog recht in de lucht en
brak in twee stukken.
De Liberty Bell is een beroemde en
historische klok in Philadelphia in de VS.
De klok is een van de bekendste symbolen
van de Amerikaanse
Onafhankelijkheidsoorlog en staat bekend
als symbool voor de vrijheid in het
algemeen. Volgens de overlevering werd
de klok op 8/7/1776 geluid om de burgers
van Philadelphia samen te roepen voor het
voorlezen van de
Onafhankelijkheidsverklaring.
Dan viel de klok in twee halve stukken op de grond. De bolle stukken vielen zo dat het als
een kom was die aan het schommelen was. Ze schommelde een paar minuten. Toen begon
de klok te smelten. Daarna gingen alle netwerklijnen naar Washington DC. Het was alsof
Washington DC een octopus was.
De werkers probeerden Washington DC te sparen. Maar 1 netwerklijn bleef knipperen. Het
droeg ook meer informatie dan de andere lijnen. In een andere scene zag ik mensen die
maatpakken en stropdassen droegen. Ik zag ook rechters. Zij probeerden deze ene
netwerklijn uit Washington DC te trekken. Maar het was nutteloos, het had geen effect.
Uiteindelijk explodeerde de netwerklijn.
wetgevende macht. In het Capitool zetelen
zowel de Amerikaanse Senaat
(vertegenwoordiging van twee senatoren
per staat) als het Amerikaanse Huis van
Afgevaardigden (evenredige
vertegenwoordiging naar grootte van de
staat), tezamen het Congres genoemd. Het
Capitool is van het Witte Huis gescheiden
door de National Mall, om symbolisch de
scheiding met de uitvoerende macht (de
president) aan te geven. De National Mall
Het Capitool in de Amerikaanse hoofdstad is het gebied tussen het Capitool en het
Washington DC is de zetel van Washington Monument in Washington met
volksvertegenwoordiging van de VS, de tuinen, fonteinen, bomen, bloemenperkjes
en monumenten open voor het publiek.
 25

Al de connecties kwamen samen in het Capitool. Het gebouw scheurde in twee. De rook
steeg in de lucht. De rookwolk vormde een woord: discovery (onthulling/bekendmaking). De
mensen errond lopen weg van het woord dat ze zagen in de lucht.
Dan veranderde de scene: ik zag het Capitool en de rotonde. Er stond een gesloten kist. Op
de kist stond dat de naam van de Democratische kandidaat erin zat van de tegenstander van
de president. Er hing een kalender boven de kist. Ik zag de datum 17 december. Eén van de
zonen van de democratische presidentskandidaat was daar. De andere zoon was er niet. Zijn
vrouw was er ook en ze keek naar de grond. Niemand huilde. Er waren ook veel senatoren
en congresleden van beide partijen en ze hadden allen hun hoofd naar de grond gericht. Ze
schudden hun hoofd als “neen, neen, neen”.
Ze hadden hun vuisten gebald. Ze droegen geen schoenen. Hun schoenen waren op een
stapel voor de ingang van de rotonde van het Capitool. Sommige vrouwen droegen nog hun
panty’s, de rest was blootvoets.
Toen stond een vooraanstaande senator op en vroeg om het lichaam te zien. En toen
werden mariniers met wapens erbij gehaald. Hij zei: Er komt vandaag geen tentoonstelling
van het lichaam of in de toekomst. Hij ging naar de stapel schoenen en zocht in de stapel tot
hij zijn schoenen had gevonden.
Hij deed ze aan en bleef eventjes zitten en keek rond. Je zag dat hij steeds kwader werd en
ging dan kwaad naar buiten. De rook bleef buiten stijgen. Hij ging recht naar het Witte Huis
met gebalde vuisten. Je zag aan zijn houding dat hij vloekte. Hij was het Witte Huis aan het
vervloeken, het presidentschap aan het vervloeken. Hij was ontzet. Hij stopte eventjes voor
het Washington Memorial.
Het Washington Monument staat in de
stad Washington DC. Het werd opgericht
voor de eerste Amerikaanse president
George Washington, en werd ontworpen
door Robert Mills. Met een hoogte van ruim
169 meter is het Washington Monument de
hoogste obelisk ooit gebouwd. Hij is
gemaakt van marmer, graniet en
zandsteen. Het monument maakt deel uit
van de zogenaamde National Mall, die zich
uitstrekt van het Capitool tot aan het
Washington Monument.

Er waren ongeveer 20 mensen die hem volgden. Ik kan niet zeggen wie ze waren.
Ze hielden hun schoenen in hun handen. De senator zei hen zich te haasten. Zij waren
voorzichtig om hen te volgen. Dan bespot hij hen en hij bespot het Witte Huis. Hij blijft zich
haasten naar het Witte Huis. Hij gaat op de plaats staan waar de president jaarlijks het State
of the Union houdt.
Hij tikte 3 keer op de micro. Dan verklaarde hij met een luide stem: Een huis dat verdeeld is
in zichzelf, zal niet blijven staan. Hij legde vooral de klemtoon op ZAL NIET BLIJVEN
STAAN. Daarna duwde hij met zijn hand de microfoon naar beneden en ging de zaal uit. Er
 26

waren langs de muren een 20 tot 30 lichtenknoppen, die hij een voor een uitdeed tot elk licht
in het congres uit was.
De State of the Union is een jaarlijkse
toespraak van de president van de VS tot
de leden van het Amerikaanse Congres
(het Huis van Afgevaardigden en de
Senaat) over de staat van het land. Pas
aangestelde presidenten wachten een jaar
alvorens hun eerste rede te voeren. De
State of the Union wordt gehouden in
januari, sinds 2011 steeds op een dinsdag.
De president maakt zijn plannen en
politieke doelstellingen voor het komende
jaar bekend.
10 Houd je adem in – droom (27/10/2020)
Ik zag de mensen van de VS gedurende de dag en ze waren hun dagelijkse bezigheden aan
het doen. Ik zag mensen in Wall Street met maatpakken en dassen, mensen in de kerk,
mensen in het park, mensen in hogeschoolwedstrijden, mensen in winkelcentra…
Het zag er allemaal uit, zelfs nog normaler dan voor de Covid19. Mensen waren niet
bezorgd. De mensen reageerden alsof 2020 nooit was begonnen. Plotseling keken de
mensen omhoog, alsof ze iets hoorden. Ik hoorde geen geluid, maar de mensen keken
ineens allen naar boven. Sommige mensen haalden diep adem en hielden hun adem in.
Precies alsof je je adem inhoudt om in het water te springen. Andere mensen hadden niets
gehoord en merkten niet dat anderen hun adem inhielden.
Ik hield mijn adem in en degenen die tegen mij spraken bleven maar praten zonder het in de
gaten te hebben. De mensen die omhoog keken, hoorden iets of voelden iets. De mensen
die hun adem inhielden waren niet in paniek of zo, ze keken voorzichtig rond zich. Toen zag
ik golven water die over het land kwamen. Omheen de hele buitengrens van de VS waren
bergen en het water kwam erbovenuit. Het was niet zoals een tsunami, maar traag en
geleidelijk stroomde er water over de bergen. Het water zag er oceaanblauw uit. Het was
alsof het water de plaats vulde van de VS-staten binnen de bergen.
De mensen die hun adem inhielden reageerden alsof ze niets beangstigends zagen. Zij
waren helemaal niet bang, in paniek of bezorgd. Ze waren kalm. Ze hielden gewoon hun
adem in en namen hun kinderen en gezinnen bij de hand. Ze renden niet weg, maar bleven
gewoon rustig staan. De anderen waren aan het schreeuwen en panikeerden. Ze liepen weg,
maar konden nergens heen. Ze kwamen tot het punt hun vuisten te ballen en God te
vervloeken. Ze hielden hun vuist naar boven omdat ze geloofden dat God daar aanwezig
was.
Het water kwam tot aan hun knieën. Deze mensen bleven schreeuwen en reageerden alsof
ze werden overrompeld. Degenen die hun adem inhielden bleven kalm en rustig. Uit het
midden van de mensen die hun adem inhielden kwam een witte figuur (die ik in de vorige
droom had gezegd: Hou je gereed). Hij hield twee vingers omhoog in V-vorm met zijn
rechterhand. Hij zei duidelijk: Blijf jullie schrap zetten, maar haal nog geen adem.
11 De Lincoln-droom (9/11/2020)
 27

Abraham Lincoln (Hodgenville 12/2/1809 – Washington 15/4/1865) wordt beschouwd als

een van de grootste Amerikaanse presidenten. Hij wordt geprezen om zijn leiderschap
tijdens de Amerikaanse Burgeroorlog, de afschaffing van de slavernij, de versterking van de
nationale overheid en de modernisering van de economie.
Abraham Lincoln was de zoon van Thomas en Nancy Hanks Lincoln. Hij werd vernoemd
naar zijn grootvader aan vaders kant. Zijn vader was timmerman en boer. Zijn beide ouders
waren baptist.
Toen Lincoln zeven jaar was, verhuisden zijn ouders naar Indiana. Hij ging naar school met
zijn oudere zus Sarah, die in 1828 stierf tijdens de geboorte van haar kind. De jongere broer
van Lincoln stierf kort na de geboorte. Lincoln bekwaamde zich als autodidact in lezen,
schrijven en spreken tot een niveau dat de school niet kon bieden.
In 1818 overleed zijn moeder aan de gevolgen van het drinken van met Ageratina
altissima besmette melk. Een jaar na haar dood hertrouwde zijn vader met Sarah Bush
Johnston. Zij had al drie kinderen. In 1851 stierf zijn vader.
In 1831 verhuisde Lincoln naar Illinois alwaar hij vanaf 1837 in New Salem woonde. Hij had
er verschillende banen, van postbode tot winkeleigenaar en kreeg hier de bijnaam Honest
Abe. Lincoln deed ook mee aan de verkiezingen voor het Huis van Afgevaardigden van de
staat Illinois. Hij won vier keer, in 1834, 1836, 1838 en 1840, als lid van de United States
Whig Party terwijl hij zich later bij de Republikeinen aansloot. Gedurende deze periode
studeerde hij in zijn vrije tijd ook nog rechten, en in 1836 werd hij advocaat.
In 1839 ontmoette Lincoln Mary Todd, in Springfield. Na drie jaar trouwden ze en in de
volgende elf jaar kregen ze vier kinderen: Robert, Edward, William en Thomas. In die periode
was Lincoln een succesvol advocaat.
In 1846 werd Lincoln gekozen in het Huis van Afgevaardigden waarna hij bekendheid
verwierf om zijn visie op de Mexicaans-Amerikaanse Oorlog en de slavernij. Na zijn
ambtstermijn keerde hij terug naar huis en nam zijn advocatenpraktijk weer op.
 28

Lincolns belangstelling voor politiek werd aangewakkerd door de Kansas-Nebraska Act. Hij
begon af en toe redevoeringen te houden, die zeer succesvol waren door hun logica en
humor.
In 1860 werd Lincoln voor de Republikeinen kandidaat voor het presidentschap, en werd
hij gekozen tot de 16e president van de VS. Hij legde de eed af als president op 4/3/1861.
De Zuidelijke Staten zagen in Lincoln een bedreiging omdat hij uitbreiding van de slavernij
wilde tegengaan. Lincoln was uitsluitend met stemmen uit de Noordelijke Staten
(en Californië en Oregon) verkozen. De Zuidelijke staten scheidden zich vervolgens af van
de Verenigde Staten en vormden de Geconfedereerde Staten van Amerika. Lincoln maakte
hierdoor in zijn eerste ambtstermijn al onmiddellijk de grootste interne crisis mee die de
Verenigde Staten zouden kennen: de Amerikaanse Burgeroorlog. Met verzoenende woorden
in zijn inaugurele rede als president kon hij deze oorlog niet voorkomen.
Ondanks het grote verlies aan mensenlevens bleef Lincoln vasthouden aan zijn
compromisloze houding tegen het zuiden. Wel benadrukte hij, dat het hem ging om het
behoud van de Unie, en niet om de afschaffing van de slavernij. Zo schreef hij op 25/8/1862
in de New York Times: “If I could save the Union without freeing any slave, I would do it; and
if I could save it by freeing all the slaves, I would do it; and if I could do it by freeing some and
leaving others alone, I would also do that.” Op 9/4/1865 tekende de Zuidelijke generaal
Lee de overgave, waarmee het verzet van de afgescheiden Zuidelijke Staten praktisch ten
einde kwam.
Na zijn herverkiezing in 1864, als president werd Lincoln op Goede Vrijdag,
14/4/1865 in Ford’s Theatre (een schouwburg in Washington) neergeschoten door John
Wilkes Booth, een fanatieke aanhanger van de Geconfedereerde Staten. De president werd
in het achterhoofd getroffen door een kogel en stierf de volgende dag op Stille Zaterdag,
15/4 in het Petersen House op 56-jarige leeftijd.
Zijn dood schokte Amerika hevig, ook de zuidelijke staten. In Washington namen zeker
100.000 mensen en in New York 600.000 mensen afscheid van de vermoorde president. Een
speciale rouwtrein bracht Lincoln in verschillende dagen van Washington via New York,
Detroit, Buffalo en Chicago naar Springfield. Rouwende mensen stonden overal langs de
route. Naar schatting hebben zo'n zeven miljoen mensen de diverse rouwplechtigheden
bijgewoond.
Op 4 mei 1865 werd Lincoln begraven in Springfield. Hij werd bijgezet in de familiekelder op
het kerkhof Oak Ridge.
 29

Zijn beeld in het Lincoln Memorial.

Uncle Sam is de personificatie voor de VS

van Amerika stammend uit de tijd van de
Oorlog van 1812. Uncle Sam zou
gebaseerd zijn op Uncle Samuel Wilson,
een vleesinspecteur. In 1961 nam het
Amerikaanse Congres een resolutie aan
die Samuel Wilson officieel erkende als
bron voor Uncle Sam.

Droom: Ik zag Abraham Lincoln in het Lincoln Memorial. Hij stond recht uit zijn zetel met zijn
rechterhand omhoog en werd toegesproken door Uncle Sam.
Er waren spotlichten op zijn hoofd gericht en hij stond in fel licht. Op de granieten zetel
waarop hij had gezeten was een stapel van Wetboeken te zien en het onderste boek was
een eenvoudige bruin lederen Bijbel. Het was groter en dikker dan alle andere Wetboeken.
Zijn hoed waar hij om bekend staat stond op het bovenste Wetboek.
 30

Bekende patriottische hoed van Lincoln

Van voor gezien zag de hele stapel eruit als een piramide. Uncle Sam vroeg hem als in een
rechtszaak: Tell the truth, the whole truth, so help you God. En Lincoln zei dat het alles was
dat hij vandaag zou krijgen van hem. Uncle Sam wandelde achterwaarts terug en zonder
zich om te keren stapte hij op een platform en verwijderde deze patriottische hoed en hij
fluisterde het spijt mij tegen Lincoln.
Dan keek hij naar zijn rechterkant en linkerkant, alsof de mensen achter Uncle Sam ermee
eens waren. Een stem riep luid: doe het nu al, en toen verscheen een hand en trok aan een
touw om een doek dat ongeveer 15m lang was uit te rollen en het leek alsof de rechters in
deze rechtszaak voor een groot zwart doek stonden met aan elke kant een verscheurde
Amerikaanse vlag die neerhing.
Lincoln bleef rechtstaan, als beschuldigde en dacht er niet over om zelfs op de zetel te gaan
zitten. Er waren littekens op zijn gezicht als was hij aangevallen geweest. Hij had een
draagriem rond zijn linkerarm en een verband om zijn linkerhand met bloed door de palm van
zijn hand. Hij had een grimmig gezicht maar had duidelijk pijn van hetgeen er was gebeurd.
Uncle Sam schraapte drie keer zijn keel en zei: Luister, de beschuldigde die zich voor
jullie bevindt is hier om zijn misdaden openlijk toe te geven en zal dit uit vrije wil doen.
Hoe pleit u, Mr Lincoln? Uncle Sam zei Mr Lincoln en niet president Lincoln. President
Lincoln keek recht voor zich, slikte eens en hij zei: Ik zal dit niet doen.
Uncle Sam wenkte de president en vroeg hem opnieuw, terwijl hij grijnsde om Lincoln’s
aandacht te trekken. Maar Lincoln zei opnieuw: Ik zal dit niet doen. Uncle Sam keek boven
en achter het doek achter hem en keek dan met een rare blik naar Lincoln: Mr Lincoln, u
moet een pleidooi houden. Maar Lincoln antwoordde: Wel, geef me een gerechtszaak
met een jury nadat ik mijn zaak heb gepleit.
Lincoln keek gewoon recht voor zich en zei niets meer. Twee mannen gingen vanachter het
doek bij Uncle Sam staan en fluisterden iets in zijn oren. Uncle Sam grijnsde en keek
omlaag. De twee mannen gingen terug achter het doek staan. Uncle Sam ging voor Lincoln
staan en de menigte mensen die waren opgekomen bij de zetel aan het Memorial.
De menigte was agressief, ze hielden borden vast en ze hadden toortsen in hun handen.
Lincoln rechtte zich en sloot traag zijn ogen nadat hij nog eens naar zijn rechter- en
linkerkant had gekeken. Naar de mannen die achter Uncle Sam stonden en deze mensen
bestonden uit federaal verkozen en aangestelde functionarissen, gouverneurs en rechters in
hun toga’s. Uncle Sam ging naar Lincoln en fluisterde in zijn oor en tranen liepen langs zijn
wangen. Hij snikte en zei: Mr Lincoln, u bent schuldig bevonden door deze die de macht
hebben en u wordt ter dood veroordeeld door ophanging. Lincoln zei: Als vroegere
president van deze verenigde staten, verdien ik om te beginnen te weten waarvan ik
beschuldigd word. Ik ben advocaat en ik weet wat de Wet zegt.
 31

Uncle Sam verklaarde duidelijk en met grote moeite: We erkennen geen wetten van
mensen of Gods wetten en vinden u eenvoudigweg schuldig aan de dood. Uw tijd is
voorbij en een nieuwe dageraad wacht degenen die op deze aarde leven. Op dit moment
kwamen de mannen die achter Uncle Sam stonden met een strop om rond Lincoln’s nek te
leggen en ze schoven de strop vast. Ze duwden Uncle Sam naar voor terwijl ze de strop over
een marmeren steunbalk gooiden in het Memorial-gebouw. Ze gaven het uiteinde van de
strop aan Uncle Sam en salueerden hem.
Uncle Sam hield het touw voor lange tijd in zijn handen vast en huilde. Dan keek hij naar
Lincoln en zei: Het spijt mij, Mr de President. En bij deze verklaring sloegen de mannen
achter Uncle Sam, hem op het hoofd en nek tot er wonden verschenen op het hoofd van
Uncle Sam. Ze schreeuwden naar hem en zeiden: Je moet hem aanspreken als Mr
Lincoln. Niets meer. Uncle Sam zei tot de mannen: Je kan mij ernaast ophangen voor
wat ik heb toegelaten dat jullie met mijn geweten hebben gedaan. Dan trok hij aan het
touw. President Lincoln was rustig en kalm en begon de strakke strop te voelen.
Maar hij leunde achteruit en begon iets vast te grijpen vanop zijn zetel. Toen Uncle Sam
verder trok aan het touw, probeerde Lincoln zijn Bijbel te grijpen en duwde de Wetboeken
weg. Maar zijn vingers gleden weg van de kaft van de Bijbel. Hij kon de Bijbel vastgrijpen
maar het getrek van het touw deed hem vallen en zijn voeten kwamen van de grond.
Lincoln’s ogen toonden medelijden voor de verkozenen en de aangestelde mensen voor
hem.
Toen Uncle Sam het touw stevig vasthield, wilde hij niet toekijken en keek naar beneden.
Lincoln had geen weerstand geboden nadat de Bijbel uit zijn handen was geglipt. Hij hing
aan de strop te bengelen. Een van de rechters, niet de federale functionarissen, zei: Je kunt
hem nu laten vallen. Uncle Sam liet hem zeer traag en respectvol Lincoln zakken. Hij keek
naar de mannen en zei: Ik hoop dat jullie krijgen wat jullie verdienen hiervoor.
Uncle Sam hield zijn borst vast en viel op de grond. Hij was dood in seconden met zijn ogen
wijd open. De menigte ging uiteen, ook de verkozenen, de functionarissen die achter Uncle
Sam hadden gestaan en hem hadden aangemoedigd in dit plan.
De witte figuur die ik altijd zie in mijn dromen, knielde naast President Lincoln en zei: Ze
hadden geen idee wat ze deden. Nu moet de natie zich schrap zetten voor wat ze
verdient. Hij wandelde naar Uncle Sam, sloot zijn ogen met tederheid en klopte drie keer op
het hart en zei: Rust in vrede, Uncle Sam. Het spijt mij dat je het schip moest zien
zinken. Toen keek de man recht naar mij in de droom en zei: Natie, zet je schrap voor vuur
en ijs en vergeet niet je ziel te verankeren.
12 De Franklin-droom (16/11/2020)
Benjamin Franklin (Boston, 17/1/1705 – Philadelphia, 17/4/1790) was een van de Founding
Fathers van de Verenigde Staten. Tevens was hij een Amerikaans politicus,
wetenschapper en moralist. Hij is het schoolvoorbeeld van nijverheid en eerlijkheid.
Benjamin Franklin werd geboren als vijftiende van de zeventien kinderen en jongste zoon
van kaarsenmaker Josiah Franklin. Benjamin was aanvankelijk boekdrukker en leerde het
vak bij zijn halfbroer, James Franklin, in Boston.
 32

Hij reisde naar Engeland om zich verder te bekwamen in het boekdrukkersvak en na

terugkeer in Amerika opende hij in 1728 een boekdrukkerij in Philadelphia. Daar richtte hij
een nieuwsblad op en werd hoofdredacteur. Al snel groeide de krant uit tot de belangrijkste
krant in de kolonie. Hij publiceerde jarenlang een humoristische almanak onder de titel Poor
Richard’s Almanack en richtte een boekenuitleen op, een voorloper van de huidige openbare
bibliotheek, een idee dat veel navolging zou krijgen.
Benjamin Franklin hield zich ook bezig met wetenschappelijke problemen en is vooral
bekend vanwege zijn publicaties over elektriciteit. Hiermee verwierf hij faam en erkenning bij
collega-geleerden in Amerika en Europa. Hij bewees, door zijn roemruchte vlieger-
experiment tijdens een onweersbui, dat bliksem een vorm van elektriciteit is en dat er
positieve en negatieve lading bestaat.
Overigens is het nog altijd omstreden of Franklin dit experiment werkelijk (met de hand) heeft
uitgevoerd: bij moderne reconstructies is gebleken dat hij deze gevaarlijke proef dan bijna
zeker niet overleefd zou hebben. In 1752 vond hij de bliksemafleider uit. Deze was mogelijk
al eerder uitgevonden, omdat de scheve toren van Nevjansk in Rusland – naar verluidt – er
al 25 jaar eerder van was voorzien.
Franklin ontwikkelde een eigen theorie van elektrische lading. Dit kwam ongeveer op het
volgende neer: positieve lading werd door hem opgevat als een overmaat van 'elektrische
vloeistof', boven op de hoeveelheid 'elektrische vloeistof' die een lichaam van natura al bezit,
terwijl negatieve lading werd opgevat als een tekort aan 'elektrische vloeistof'. Franklin
beredeneerde dat als een lichaam in een proces een zekere hoeveelheid van het ene type
lading krijgt, een ander lichaam een gelijke hoeveelheid van de tegenovergestelde lading
moet krijgen. De nettosom van beide is altijd nul. Zijn hypothese zou de basis vormen van de
wet van behoud van elektrische lading.
Nog voor Thomas Malthus hield Franklin zich bezig met het bevolkingsvraagstuk. Hij schreef
verhandelingen over heksenprocessen, de moraal van het schaakspel, de oorsprong van
noordoosterstormen, de nationale welvaart, een beschouwing over het volkslied, de kwestie
van gedwongen emigratie van misdadigers naar de koloniën, de verkoop van 30.000
voornamelijk Hessische soldaten aan Engeland, die in 1776 in de kolonie werden ingezet, de
glasharmonica en propageerde ook nog dertien deugden: matigheid, zwijgzaamheid, orde,
 33

besluitvaardigheid, soberheid, vlijt, oprechtheid, rechtvaardigheid, ingetogenheid, reinheid,

evenwichtigheid, kuisheid en nederigheid.
Als man met enorme kennis, ervaring en praktisch inzicht assisteerde Franklin in 1783, toen
hij in Frankrijk verbleef, de Gebroeders Montgolfier bij de ontwikkeling van de luchtballon en
Jacques Charles bij de ontwikkeling van de waterstofballon. Franklin beschreef in zijn brief
van 9 oktober 1784 het mogelijke gebruik van ballonnen in de Keteloorlog en opperde in zijn
brief van 4 juni 1785 het idee om samen met zijn zoon in een luchtballon naar Ierland over te
steken.
Franklin was de eerste die het concept van de Golfstroom voorstelde om
de klimaatverschillen tussen Europa en Amerika te verklaren. Hij verrijkte
de meteorologie ook met het inzicht dat een cycloon of een storm zich niet noodzakelijkerwijs
verplaatst in dezelfde richting als de plaatselijke windrichting, iets wat tegenwoordig, dankzij
satellietfoto's en -filmpjes bij het weerbericht, een alledaagse werkelijkheid is. Tevens is
Benjamin Franklin uitvinder van het Bifocaal brillenglas.
Franklin hield van wiskundige puzzels zoals magische vierkanten en ontwierp voor zijn eigen
plezier verschillende varianten hiervan. Op een US Post-postzegel ter gelegenheid van
Franklins 300ste geboortedag wordt een door hem gemaakt vierkant afgebeeld: het
zogenaamde Magisch vierkant van Franklin.
In 1750 verkocht hij zijn drukkerij en werd als afgevaardigde voor Pennsylvania actief in de
politiek. In 1757 verhuisde hij naar Londen als representant van Pennsylvania. In 1762
keerde hij terug naar New-England, maar werd in 1765 met een nieuwe missie naar Londen
gezonden, met als doel het bewerkstelligen van een andere belastingpolitiek en verruiming
van de bestaande handelsregelingen.
Bijvoorbeeld grondstoffen uit de koloniën konden alleen worden verwerkt in het moederland
Engeland en thee mocht enkel worden aangevoerd met Engelse schepen. Dit leidde in 1773
tot de Boston Tea Party. Toen het duidelijk werd dat de Engelse regering de door de
kolonisten als onrechtvaardige dwang ervaren regels niet wilde versoepelen schaarde
Franklin zich vol achter de strevers naar onafhankelijkheid.
Franklin is het bekendst als medeopsteller van de Amerikaanse Onafhankelijkheidsverkla-
ring (1776) en de Amerikaanse grondwet. Hij is een van de Founding Fathers die zich in
Europa opwierp als belangrijk pleitbezorger en steun voor de VS. In zijn latere jaren zette
Franklin zich in voor de gemeenschap: hij introduceerde openbare bibliotheken, ziekenhuizen
en de vrijwillige brandweer in Amerika en ijverde voor de afschaffing van de slavernij.
Franklin woonde tussen 1777 en 1785 in Parijs. Hij wekte bewondering door zijn vriendelijke
manieren, viel op door zijn bruine kleren en grove schoenen. Franklin reisde in 1778 naar
Amsterdam om financiering en nieuwe investeringen te bewerkstelligen voor de jonge
Amerikaanse staat. Hij kwam bij Henry Hope op bezoek en correspondeerde met Joan Derk
van der Capellen, die de Onafhankelijkheidsverklaring in het Nederlands had vertaald.
Franklin overleed in 1790 op 84-jarige leeftijd en ligt begraven in Philadelphia. Tegenwoordig
is hij een van de nationale iconen van Amerika, zijn portret staat op het 100-dollarbiljet en
veel scholen, straten en culturele en wetenschappelijke instellingen zijn naar hem genoemd.
Benjamin Franklin was dankzij zijn inzet tijdens de Amerikaanse vrijheidsoorlog een honorair
lid der Cincinnati.
 34

Droom: Ik geloof dat deze dromen als doel hebben om de Kerk terug tot gebed te brengen.
De Kerk op te roepen zich klaar te houden in de tijd waarin we leven.
Ik zag Benjamin Franklin ’s nacht buiten
staan. Hij had een vlieger opgelaten. Hij
had een vlieger opgelaten in zeer
stormachtig weer. Er was bliksem op de
achtergrond, hevige wind, en regen. De
vlieger was een Amerikaanse vlag. De vlag
was bedekt met olie of iets dergelijks. Op
het einde van de vlieger hing een kleine
bol. Het was als een sleutelhanger.
Franklin hield de vlieger stevig vast in de
regen. Hij keek naar de bliksem rond hem.
Hij verwachtte dat de bliksem ergens ging
inslagen.
Plotseling verscheen een grote hand uit de
hemel. Ze grijpt de vlag en knijpt ze met
geweld dicht. De bol hing met een ketting
onder de grote hand die de vlieger vast
had. Het was God die de Amerikaanse
vlag dichtkneep en de bol dat de wereld
voorstelde, schudde dooreen.

Er kwam olie en water uit de hand die de Amerikaanse vlag dichtkneep. De Amerikaanse
vlag zag eruit als een olievlek op de oceaan bij een olielek. De olie en het water vloeiden
over de aardbol. De regen en bliksem op de achtergrond gaven het een weerspiegeling. Het
was alsof olie uit de hemel kwam in plaats van regen. De grote hand bleef de vlag
dichtknijpen en schudden.
Er klonk een geluid dat van de hand kwam zoals van ziften. Toen stopte de regen. De grote
hand opende zich en er waren verscheidene grote diamanten te zien, verschillende stukken
steenkool en veel afval. Er was zodanig veel afval dat het de diamanten bedekte. Toen boog
God nader en blies over zijn handpalm. Veel van de afval vloog weg. Het enige wat overbleef
waren de diamanten en de kolen. Hij hield zijn hand op aarde en rolde het materiaal uit zijn
hand.
De diamanten waren ongeveer de grote van voertuigen. De kolen waren ongeveer de grootte
van grote keien. De kolen waren niet zo groot als de diamanten. Ze lagen op mooi glanzend
gras. De diamanten schitterden in hun prachtige glans. Het was nog nacht, geen dag, maar
geen regen meer. De kolen waren dof en contrasteerden tegen de diamanten. Je zag dat de
kolen waren dichtgeknepen maar geen diamanten waren geworden.
Franklin stond erbij en was in bewondering bij deze scene. Hij zei duidelijk: Ik denk dat we
niet langer een republiek zijn. De Vader sprak en zei: Nee, het is de Mijne nu. Het is de
Mijne nu, net zoals de hele aarde. En Franklin vroeg: Waar is de wereldbol nu die
vasthing aan de vlag? De Vader zei: Het is nog steeds onder druk op dit moment, maar
zal bevrijd worden ten gepaste tijde. Hij zei ook: Franklin, houd je bril op, je ogen
scherpziend en blijf toegewijd aan de kapitein.
13 De vogels en de voorhamer (4/1/2021)
 35

Er is iets op til, iets dat de uit de fundering van de aarde komt. Het is alsof de ziel van
America zal geschud worden. Ik heb reactie gekregen van honderden mensen die hetzelfde
voelen.
Ik zag twee verschillende zwermen vogels die vlogen over een snelweg in America. Ik zag
dat er veel drukte was aan beide kanten van de snelweg, en er zelfs bumper tot bumper werd
gereden. Maar de snelheid lag zeer hoog, het was alsof mensen als gek reden om uit een
plaats te rijden naar een andere toe. De mensen in de tegengestelde richting reden nog
harder. Het was alsof ze vluchtten voor iets. De mensen in de auto's waren kwaad en hadden
hun vuisten gebald op hun stuur. Ze schreeuwden naar andere bestuurders en ze waren
opgewonden.
De vogels in de lucht waren allen kraaien.
Ze waren in twee groepen. Er waren
tienduizenden kraaien in elke groep. Beide
groepen vogels vlogen dezelfde kant uit.
Het leek als vlogen de vogels en de
bestuurders naar een lange tunnel. De
groepen vogels vlogen op een bepaald
moment hard tegen elkaar aan, zodanig
dat er hier en daar een vogel uit beide
groepen dood op de grond viel, maar de
twee groepen bleven verder vliegen.
Het leek dat er nu en dan conflicten waren tussen de twee groepen kraaien. Op de plaats
waar de vogels vlogen waren plotseling kleine bliksemschichten te zien en er was een vogel
van elke groep die de leiding had die ervan wegvloog en een deel van de groep volgde. De
vogels die de leiding hadden maakten gevaarlijke vluchten en de vogels die volgden die
hadden het moeilijk om te volgen.
En op een moment leidden de leidende vogels hun groep in gevaar. Ze vlogen naar bruggen
over de snelwegen en ineens maakten de leidende vogels een verticale vlucht omhoog en de
vogels die volgden vlogen op de bruggen en vielen dood naar beneden. Daarna keerden de
leidende vogels terug naar de grote zwermen en deden opnieuw hetzelfde en telkens waren
er kraaien die tegen iets vlogen en dood op de grond vielen.
De grote groepen vogels vlogen verder naar de tunnel, samen met de auto's op de
snelwegen. Er hingen grote Amerikaanse vlaggen boven de tunnel, daar waar de auto's
binnen reden. De vlaggen zagen er vuil uit en gescheurd. Er was een hevige wind, maar er
waren geen wolken te zien als in een storm. De vlaggen scheurden door de hevige wind.
Dan kwam de man die ik zo dikwijls zie in mijn dromen. Hij stond op de vlaggen die boven de
tunnel hingen en keek naar de vogels. Hij droeg een metalen middeleeuwse helm net zoals
een kruisvaarder en een maliënkolder.
 36

Hij had ook een groot lang zwaard bij. Hij

had ook een ijzeren pin in zijn hand en in
de andere een grote ijzeren voorhamer. De
voorhamer was even groot als zijn hoofd
en leunde op de grond. Het was alsof de
pin klaar was om in de grond geklopt te
worden. De vogels kwamen dichter bij de
tunnel. De man was ongeveer 3 m groot.
Hij nam de ijzeren pin en zette die voor
zich bovenop de vlaggen en de richel
boven de tunnel.

De man tilde de voorhamer omhoog, klaar om op de pin te kloppen. Maar de voorhamer

veranderde in een aambeeld. Er droop bloed van het aambeeld en vloeide langs de hand
van de man. De verkeersdrukte verdwijnt en de snelweg werd een weg. De twee groepen
vogels verenigden zich en maakten zich klaar om de tunnel in te vliegen. De tunnel was nu
veel, veel groter en de tunnel was nu een donkere plaats waar mensen rondliepen, ze
konden niets zien omdat het donker was en ze maskers op hun gezicht hadden.
Ze hadden een witte stok voor zich zoals blinden gebruiken. De vogels waren dicht bij de
tunnel genaderd. Op dat moment neemt de man de pin, plaatst die voor zich en kijkt ernaar
en hij begint hevig op de pin te kloppen om ze in de grond te drijven. Plotseling beeft de
grond en ze scheurt open. Het was alsof lucht onder druk naar boven kwam uit de diepte van
de aarde. Hij bleef kloppen tot zelfs de tunnel instortte. Daarna nam hij zijn helm en bleef nog
heviger kloppen. De mensen in de tunnel werden bedolven onder het puin. Ze zijn zo aan het
ronddwalen dat ze niet merken dat het puin op hen valt en ze sterven. De vogels komen de
tunnel binnen op het moment dat de tunnel instort. Ze werden ook onder het puin bedolven.
De vlaggen stonden in brand tot ze tot as werden herleid. De wind blies de as weg. De man
plaatst de voorhamer op de grond. Het puin wordt door de man in zijn handen verzameld.
Toen zei hij: Gerechtigheid voor allen komt eraan, maar zal niet gezien worden door de
velen die het wanhopig nodig hebben. Het is nodig dat jullie je schrap zetten om op
koers te blijven, maar het zal een koers van gevolgen zijn.
Daarna begon de grond te beven en ik zag mannen, die geen soldaten waren, die wapens
grepen en in een linie stonden, klaar om te vechten. Deze mannen waren in camouflage-
vesten en bottines. Het waren geen militairen, maar gewoon burgers. Toen hoorde ik het
geluid van een opstand op de achtergrond. Het werd steeds luider. De mannen marcheerden
voorwaarts en geroep weerklonk. Toen werd ik wakker.
14 De schietlood-droom (10/1/2021)
Dana Coverstone vertelt over zijn jeugd: hij is patriottisch opgevoed, Amerikaanse
geschiedenis enz. Hij vraagt de mensen te bidden. Hij kreeg de volgende droom:
Nogmaals zet jullie schrap. Ik probeer wanhopig de Kerk te vertellen dat er harde tijden
komen. Er komt censuur. Houd dit in gedachten. Bid over de dromen. Ik vraag de Kerk
standvastig te blijven, de Heer te vertrouwen in alles waarmee we zullen geconfronteerd
worden.
 37

Ik zag een wolkenloze hemel en ik zag de man die ik dikwijls zie in mijn dromen. Hij liep in de
straten van New York. Ik zag de traditionele skyline en zelfs de Empire State building.

De man was gekleed in een gewaad van de 1st eeuw, zoals elke Joodse man droeg in het
openbaar en hij had een gebedsjaal over zijn hoofd. Hij had een vaste stap en de mensen
wandelden Hem voorbij, letten niet op het feit dat hij een touw vast had dat tot op de grond
hing. Aan het einde van het touw hing een grote tablet uit steen dat leek op deze van de 10
Geboden. Het touw met de steen bewoog niet.
In de droom liep ik naast hem en ik keek naar het touw en de tablet. Ik vroeg hem waarom
het touw en de tablet nooit bewogen. Waarom ze niet bewogen ondanks het feit dat hij
wandelde. Hij zei duidelijk: Mijn schietlood beweegt nooit. Ik vroeg hem waar we heen
gingen en hij zei gewoon: We gaan zaken doen. Dan passeerden we een straatbord waarop
Wall Street stond.
We gingen in de straat en toen stopte hij en keek naar een groot gebouw. Hij hield van in de
verte zijn schietlood naast het gebouw om te zien op het recht stond. Het was duidelijk dat
het gebouw afweek van het schietlood dat hij vasthield. Hij ging naar het gebouw en hield zijn
handen op het gebouw en begon het te schudden van voor naar achter. Het bleef nog verder
schudden zelfs nadat hij zijn handen van het gebouw had laten zakken.
Sommige van de ramen begonnen plotseling zich te openen en ik zag bureaumeubilair. Ik
zag mensen uit deze ramen vallen. Er waren files, folders te zien en er waren allerlei
bankbiljetten te zien, niet alleen Amerikaanse, die naar beneden vlogen. Ik zal waardevolle
metalen (goud, zilver) naar beneden vallen. Maar vooral munten en bankbiljetten.
Van zodra ze op de grond vielen was er een hevige wind die ze wegveegde in de lucht en ze
kwamen niet meer naar beneden. De mensen op de grond waren gekwetst en ze hadden het
moeilijk om recht te staan. Het waren mannen en vrouwen die allen gekleed waren in
maatpakken. Ze waren bedekt met pek en teer en het was alsof ze vastgelijmd waren aan de
grond. Ze bleven vaststaan op deze plaats en konden niet weggaan. Het pek zal er olieachtig
uit. Ik volgde de man verder.
 38

Ik kon het Capitool zien aan de horizon.

We wandelden er snel heen. De man stond
aan de voet van de trap van het Capitool
en hij hield het schietlood vast in zijn
rechterhand. En het Capitool was net zoals
het gebouw van Wall Street ver van de
rechte lijn verwijderd.
Toen hief de man zijn rechtervoet in de
lucht en hij nam zijn sandaal af en zette
hard zijn voet op de eerste trede van het
Capitool.

Het gebouw begon te schudden van voor naar achter, en spoedig vielen mensen uit de
ramen en deuren. Er vielen ook documenten en naamplaten uit het gebouw. Ze landen allen
op hard op hun knieën. Je kon de harde val op hun knieën horen.
Ze schreeuwden het uit van pijn. Deze mensen waren bedekt met een kleverige
donkerpaarse siroop. Ze probeerden weg te lopen, maar het lukte niet. En als ze toch
konden recht geraken, gleden ze uit en vielen terug in de siroop. De helft van de mensen
waren op de grond aan het wenen, de andere helft lag in een foetuspositie en kreunden van
intense pijn. Sommigen staken hun vuist uit naar de man, maar zeiden niets en hielden hun
hoofd naar beneden. De man zei me opnieuw hem te volgen.
In de volgende scene was het zonsondergang en het was donder. Het was nacht. Ik zag een
kerkgebouw. Het was van moderne architectuur. Op de top stond er een groot kruis in groen
neonlicht. Het scheen in de duisternis. Het licht ging steeds van wit naar groen, en terug van
wit naar groene schijn. De man ging naar het kerkgebouw en deed zijn buitenste gewaad af
en ook zijn gebedssjaal. Hij werd veel groter dan de kerk en hij plaatste beide handen op de
kerk en tilde de kerk op in de lucht. Hij gebruikte niet eerst zijn schietlood. Hij greep ineens
de kerk vast. Hij keek naar mij en zei: Ik heb hen gewaarschuwd.
Toen schudde hij op hevige en agressieve
wijze de kerk, enige momenten lang. Hij
schudde zodanig dat de lichten en het
kruis uitgingen en de ramen opengingen,
de buitenmuren scheurden. Toen zette hij
de kerk hard op de grond. De voordeuren
braken open en de deuren vielen uit hun
hengsels.
Ik zag mensen uit deze kerk strompelen
alsof ze draaierig waren. Ze liepen zo snel
mogelijk weg. Toen ze wegrenden gooiden
ze hun bijbels op de grond en renden zo
vlug mogelijk weg zonder om te kijken. Ik
zag voorgangers die hun gezicht in hun
vest verborgen en wegrenden.
 39

Ik zag voorgangers die hun gezicht in hun vest verborgen en wegrenden. Ik zag mannen die
ik kon identificeren. Het was een groep mensen die ik niet kon identificeren, maar als ze
wegliepen uit de kerk ontkende ze zelfs wie Jezus was: Ik heb Hem nooit gekend, dat was
niet mijn kerk. Ze waren beschaamd dat ze deel hadden uitgemaakt van de kerk die werd
geschud. Daarna kon ik in de kerk kijken en ik zag schade en verwoesting.
Ik zag kerkstoelen die waren omvergeworpen en die gebroken waren. Ik zag een eiken
preekstoel vooraan de kerk maar die was nog intact. De man had structurele schade
veroorzaakt. Daarna zag ik de plaats van het altaar en er waren honderden mensen die aan
elkaar hingen met touwen en zelfs kettingen. Ze hingen niet alleen aan elkaar vast maar
vooral aan het altaar.
Ze hielden Bijbels tegen hun borst gedrukt, zodanig dat je hun handafdruk in hun Bijbel kon
zien. Ze zagen er verward uit, dooreen geschud, maar ze hadden allen een vreugdevol
gezicht, met een glimlach erop omdat het schudden gedaan was. Een paar waren overleden
omdat ze door puin waren geraakt. Degenen die nog leefden, huilden om hen. Ze stonden
allen recht en begonnen op te ruimen.
De man ging de kerk binnen en keek rond alsof hij alles in zich opnam. Hij zei: Jullie hebben
de waarschuwing in acht genomen en jullie hebben dit goed gedaan. Jullie
gehoorzaamheid is genoteerd en dit zal vrucht dragen zowel hier als in de Hemel.
Hoewel geschud en gebroken zal je opstaan, Mijn Bruid, en werken tot Ik kom.
15 Capitool versus Kerk (30/12/2020)
Ik zag het Capitool van de VS en er waren lange armen die eruit kwamen. Het waren
gespierde armen in korte mouwen en met handen die er ruw uitzagen van zwaar werk. Er
stond een vlag op van Betsy Ross (1752-1836) (de oorspronkelijke stars en stripes vlag van
de VS. De 13 sterren vertegenwoordigen de 13 kolonies die vochten voor hun
onafhankelijkheid gedurende de Amerikaanse Revolutionaire Oorlog).

de vlag van Betsy Ross de huidige vlag

Schuin tegenover het gebouw van het Congres stond een zeer traditionele kerk die ook
armen had die leken op de armen van het Capitool: gespierd en ruwe handen. Achter de kerk
stonden religieuze leiders. Ik zag mannen die gekleed waren zoals Katholieke kardinalen (in
rode gewaden). Ik zag priesters die gekleed waren zoals in de vroege 1900-jaren met
soutanes en hoofddeksel.
Achter het gebouw van het Congres stonden congresmannen vanuit een nog oudere tijd: laat
1700, begin 1800. Elke groep was zeer hartelijk tegenover elkaar. Ze kwamen goed overeen
en schudden elkaars hand. De handen van het Capitool en de kerk schudden ook elkaars
hand en respecteerden en steunden elkaar. Plotseling begon de lucht vlug te bewegen, zoals
een tijdmachine waar de tijd voorbij vliegt.
 40

We waren in dit tijdperk terechtgekomen. De armen van het Capitool waren nu in lange
mouwen, ze hadden zeer duren diamanten en gouden manchetten aan hun hemden. Ze
hadden gemanicuurde handen en zagen er mooi en zacht uit. De kerk leek dezelfde
gespierde armen te hebben met de ruwe handen van het werk. De handen waren
voortdurend werk aan het verrichten.
De handen van het Capitool voegden zich plots samen en wezen op een beschuldigende
manier richting kerk. De handen van de kerk bleven werken en er was zelfs bloed op de
handen van de kerk. Het leek mij dat het kwam door de offers die werden gebracht. De
handen van het Capitool gingen omhoog alsof ze de kerk wilden stoppen om verder te gaan.
De kerk stopte.
De kerk probeerde uit te leggen dat het Capitool in de weg stond om de kerk te doen
bewegen en werken. De kerk probeerde op een beleefde manier rond het Capitool te komen.
Maar het Capitool gaf de kerk een vuistslag en de kerk viel op de grond. De kerk leek
geschokt en bleef eventjes liggen, stond recht om terug geslagen te worden door het
Capitool. Dat herhaalde zich verschillende keren.
De kerk was zeer voorzichtig maar trok zich niet terug. De kerk was standvastig en bleef vast
in zijn benadering van het Capitool. De mensen achter de kerk leken verlegen. De mensen
achter het Capitool begonnen intimiderend over te komen met hun gekruiste armen en
grimassen op hun gezicht. Dan haalde de kerk zijn vuist boven en richtte zich tegen het
Capitool en probeerden langs de staat te lopen.
De kerk zei: we moeten erlangs passeren, op een correcte manier, maar we moeten
toegelaten worden te passeren. De staat reageerde zeer luid, zeer duidelijk dat het niet
mogelijk was in hun ambtstermijn. De staat greep toen de kerk bij de keel, wierp ze op de
grond. Maar de kerk stond terug recht en duwde tegen de staat.
De kerk zette zich schrap. De kerk had haar voet achteruit gezet om zich schrap te zetten
tegen hetgeen kwam. Het Capitool en de kerk trokken en duwden elkaar. Het was net een
worstelmatch. Toen ze aan het worstelen waren liet een van de armen van het Capitool een
zwart zaadje vallen in de achterzak van de kerk. Het was net een zaadje dat je plant. Op
hetzelfde moment gingen sommigen van degenen die achter de kerk stonden achter het
Capitool staan.
Ze veranderden van kant. Het Capitool zei de kerk zich terug te trekken, maar de kerk zei dat
ze het niet zou doen. Toen lieten ze elkaar los en er was een grote doornige wijnstok die
groeide uit de achterzak van de kerk en slingerde zich rond de nek van de kerk en het
Capitool duwde zich weg van de staat en liet de kerk gaan.
Er groeiden rode bloemen op de wijnstok en ze beten de kerk. De doornige wijnstok
slingerde zich ook rond de benen van de kerk en drong zelfs binnen in de mond van de kerk.
De doornige wijnstok omhulde zelfs het hart van de kerk. Het Capitool keek niet en was niet
bezorgd om de kerk die het moeilijk had.
De rechterhand van de kerk was wit en de linkerhand was bordeaux-rood en de wijnranken
slingerden zich ook rond de vingers van zowel de witte als de rode hand. De blaren van de
wijnstok leken op vlaggen. Op de vlaggen stonden ongewone symbolen, maar er was geen
symbool dat ik herkende. Ze leken op bloemen, maar waren rechthoekig zoals een vlag.
En de witte hand trok de stam van de wijnstok uit haar keel, maar de rode hand sloeg de
witte hand weg. Dit resulteerde in een gevecht: de kerk was in zichzelf aan het vechten. De
 41

twee handen vochten tegen elkaar: de ene probeerde de stam te beschermen en de andere
probeerde de stam uit het hart en de keel van de kerk te halen.
Het Capitool bleef geld uitgeven en rekeningen tekenen en handen schudden met zakenlui
en professioneel uitziende mensen uit alle naties. Het Capitool trok zich niets van de kerk
aan. Op dat moment begon de kerk hevig te schudden alsof het een mokerslag had
gekregen en de borst scheurde open.
Je kon een hart zien dat bijna was verpletterd door de stam. Het had het hart toegesnoerd.
Plotseling verscheen een mes in de witte hand en het doorboorde de zeer, zeer rode stam
die rond het hart van de kerk was geslingerd, en de stam begon te verdorren.
Het hart begon samen te trekken en het was alsof het lichaam in shock ging. De rode hand
maakte een vuist en sloeg op de toren van de kerk en probeerde de witte hand te grijpen
maar zijn kracht ebde weg omdat de stam was getroffen. De hand ging naast de kerk
hangen. De kerk zette een paar stappen en dan trok de witte hand de stam weg van haar
hart en deed haar hemd dicht, viel op haar knieën en vroeg om vergeving. Er kwam bloed uit
de wonde.
De kerk vroeg om vergeving omdat ze die rode stam had toegelaten. Toen verscheen de
Christusfiguur en omhelsde de kerk. De Christusfiguur kijkt daarna naar de staat. Hij wees
naar het Capitool en zei: Je wilde nooit dat de kerk het goed zou doen, maar de poorten
van de hel zullen haar niet stoppen en degenen die de stam hebben gezien zullen de
wijnstok snoeien en het giftige deel afsnijden. Hij liet de kerk gaan en keek naar haar en
zei: Laat het over de zaken van Mijn Vader gaan, blijf zuiver en vrees de staat niet want
ze weten niet wat ze doen.
De kerk ging traag voorbij het Capitool, maar eens er voorbij gepasseerd liep ze weg. De
beide handen van de kerk waren nu wit. Ze lagen aan de voeten van het Capitool. En de
voeten van het Capitool waren de wortel van de wijnstok dat was gegroeid uit de achterzak
van de kerk. De wortel was rood. Toen zei de Christusfiguur zeer duidelijk: Zet je schrap,
wees waakzaam, blijf bij de zaak want Ik kom spoedig.
16 De bunker droom (8/2/2021)
Ik zag de skyline van Washington DC en een algemeen zicht over het Witte Huis. De lichten
waren uit en er waren geen officiële zaken aan de gang. Ik hoorde een telefoon constant
rinkelen, maar niemand nam op.
Computer waren uit. Elektronische apparaten waren opgeladen want ze zaten al een tijdje in
de opladers. Klokken op de muur stonden stil op verschillende uren. Digitale klokken waren
uitgetrokken. De kamers waren netjes.
Er lag stof op de meubels in de Oval Office en de draperieën waren dicht geschoven. Er
stond een staande klok, maar de slinger bewoog niet. Er stond een opschrift op de muur:
Zaken als gewoonlijk voor iedereen, onze zaken zoals gewoonlijk zijn voorbij voor iedereen.
Het was rood en wit en het was aan omrand door een prikkeldraad in een gouden kleur. Het
leek te glanzen in de donkere kamer van de Oval Office.
 42

Oval Office
Toen zag ik een bunker beneden het Witte Huis. Er stonden grote conferentietafels en er
hing een symbool van het Witte Huis aan de muur. Er zaten 16 mannen waarvan sommigen
in militaire uniformen. Anderen hadden donkere pakken. Maar allen hadden donkere
zonnebrillen op. Verschillende van de militairen hadden hun medailles en rangen op hun
uniform.
Ze keken naar mappen voor zich met stempels ‘topgeheim’ erop en droegen de titel: de
Amerikaanse oplossing. Een van de mannen stond recht en salueerde elke man en sprak
toen duidelijk: Vandaag springen we van de berg en vliegen naar een nieuw begin.
Velen zullen, maar wij niet, de afgrond raken binnen enkele momenten, maar we zullen
niet moeten omkijken of naar beneden kijken want we hebben betere plaatsen om te
gaan.
De mannen knikten en ze sloegen hard met hun vuist op tafel. De man zei: Mannen, geef
alsjeblieft een verslag. Een man in een pak en zonnebril stond recht en zei: Drie
gebeurtenissen werden gepland, maar als de eerste krachtig genoeg raakt, zullen de
andere twee niet nodig zijn. Onze doelgroepen zullen gemakkelijk geïdentificeerd
worden in de gebeurtenissen en de rest van America zal onmiddellijk om hun
arrestatie vragen, misschien zelfs hun executie.
De eerste spreker stond opnieuw recht. Hij keek naar een van de mannen die de donkerste
zonnebrillen hadden en vroeg wat hij te bieden had. Deze man ging rechtstaan en zei het
volgende: Hoover zal trots zijn, mijnheer, en onze lijst is zuiver en beter dan de zijne
ooit was.
 43

John Edgar Hoover (1/1/1895-2/5/1972)

was een Amerikaans federaal
veiligheidsambtenaar. Hij was 37 jaar
lang directeur van de Federal Bureau of
Investigation (FBI). Hoover geldt als
omstreden. Aan de ene kant bouwde hij de
FBI uit tot een grote professionele
organisatie, aan de andere kant had hij
een grote persoonlijke macht opgebouwd
waaraan zelfs Amerikaanse
presidenten niet zomaar voorbij konden
gaan. Eisenhower loofde hem. Toch
hebben de presidenten Truman,
Eisenhower, Kennedy en Nixon allen
serieus overwogen Hoover te ontslaan
(Nixon zelfs twee maal), maar steeds bleek
Hoovers positie om allerlei redenen te
sterk.
Na de dood van Hoover werd de maximumtermijn voor de functie van directeur van de FBI
gesteld op tien jaar. Hoover, die 48 jaar lang aan het hoofd van de Federal Bureau of
Investigation (FBI) stond, was een van de machtigste mensen uit de Amerikaanse
geschiedenis. Voordat hij in 1972 stierf, zorgde hij ervoor dat de sporen van zijn eigen
verleden zorgvuldig werden uitgewist, waardoor de mythevorming rondom hem nog grotere
proporties aannam. In de historische perceptie neemt de 'slanke buldog' geen mooie plaats
in. Hoover werd getypeerd als een gevaar voor de democratie, een man die op ongekende
wijze misbruik maakte van zijn macht.
Hij ging zitten en de eerste spreker zei: Alles voor dit doel! en ze sloegen allen met de vuist
op tafel en ze riepen het woord DOEL! Toen was ik terug in de Oval Office en de draperieën
waren open en het was een grijze bewolkte dag en het regende. De slinger van de staande
klok ging nu zo vlug dat de klok beefde. Op dat moment kwamen 4 soldaten in de kamer.
Twee droegen Amerikaanse uniformen en twee droegen blauwe militaire uniformen, zoals
VN-vredestroepen.
Hun gezichten waren bedekt met zwarte hoofddeksels. Ze salueerden het lege resolute-
bureau en begonnen dan te schieten in de kamer met handwapens. Een van de soldaten in
blauw uniform namen de prikkeldraad van de afbeelding en plaatsten het op de resolute-
bureau met een handgeschreven briefje waarop stond: mijn Oval Office is omsingeld. Dan
realiseerde ik mij dat het hele Witte Huis buiten bezet was door militairen en er was
afschrikkingsprikkeldraad geplaatst rond het gebouw.
De man die ik zo vaak zie in mijn dromen stapte door de rozentuin en zei: Velen zullen
gered worden omdat ze zich schrap zetten, maar ook velen aanspreken. Ze zullen op je
jagen en wanneer je voor de haters staat zal ik je woorden in herinnering brengen om
hun hart te veroordelen. Het is begonnen en duisternis is in de winden. Zet je schrap
en spreek, blijf spreken.
17 Biden's huis (13/3/2021)
 44

10/1/2021: Ik zag de inhuldiging van Biden. Iedereen was gekleed in blauwe jurken, blauwe
pakken en blauwe confetti. Opperrechter Roberts vroeg Biden om op het podium te komen.
Biden struikelde twee keer vooraleer hij op het podium was. Twee keer keken de mensen de
andere kant op en niemand hielp hem recht. Hij bleef lachen, hoewel hij boos was en pijn
had. Toen hij op het podium stond werd hem gevraagd zijn rechterhand op te steken, maar
hij stak zijn linkerhand op en begon naar de menigte te wuiven.
De Opperrechter Roberts begon te lezen en vroeg Biden om te antwoorden. Biden zei: Ik,
Joseph Robinette Biden zweer plechtig. Bidden stamelde en zei: Robin en ik zweren
plechtig. Hij stamelde opnieuw en iedereen rond het podium keek naar hun uurwerk. De
Opperrechter vroeg of hij de zin opnieuw moest herhalen en Biden haalde uit: Ik ben geen
dwaas, opperrechter. Dan zei hij: Ik, verkozen Biden… en op dat moment weerklonk een
schot en bloed verscheen op Biden's hemd. Hij zei: Ze hebben mij recht in het hart
getroffen en hij sloeg zijn hand op zijn borst. Hij viel achterwaarts met zijn hoofd tegen de
grond.

Opperrechter Roberts
Hij sloot zijn ogen en hij glimlachte. De mensen voerden hem weg van het podium en
niemand schreeuwde of panikeerde over zijn dood. Opperrechter Roberts deed zijn zwarte
toga af en bedekte het lichaam van Biden. Toen nam hij een dikke envelop uit zijn borstzak
en reikte onder het gewaad en plaatste de envelop in Biden's linkerhand. Biden's
rechterhand reikte naar de hand van de opperrechter en schudde zijn hand, hoewel Biden's
gezicht niet vanonder de zwarte toga kwam.
De opperrechter ging achteruit toen bloed op zijn borst verscheen, want hij werd in de rug
geschoten en de opperrechter ging op de knieën. Mannen in maatpakken met koptelefoons
trokken Biden's lichaam weg. Toen de lichamen van opperrechter Roberts en Biden werden
weggehaald, sprak Biden van onder de toga: Ik kan wel oud zijn, maar behandel mij met
fluwelen handschoenen want je doet mij pijn. De bewakers gaven een duw onder het
gewaad en trokken hem de trappen omhoog.
1/3/2021: Ik zag het presidentieel vliegtuig Air Force One in de lucht. De rechtervleugel
schudde alsof er iets los zat. Hoewel het vliegtuig in problemen was, waren er geen
gevechtsvliegtuigen die het vliegtuig begeleidden. Ik zag binnen in de cockpit van de Air
Force One en Biden vloog met het vliegtuig. Biden duwde op knopjes en trok aan de hendel,
terwijl de co-piloot president Biden compleet negeerde. De president begon in zichzelf te
praten. Hij gaf commentaar over hoe blauw de lucht was en hoe ver de grond beneden was.
Toen viel hij in slaap. Daarna viel de co-piloot in slaap. Er kwam een bericht uit de cockpit dat
verklaarde dat de automatische piloot startte, maar dat men geen kalme vlucht moest
verwachten, zelfs niet bij de landing.
 45

8/3/2021: Ik zag Biden achter het resolute-bureau, hij had moeite om recht te staan. Vice-
president Harris die de hele tijd achter hem had gestaan kwam naar voor en hielp hem
rechtstaan. Ze zei dat er een looprek stond recht voor zijn bureau. Biden leek ongelooflijk
fragiel toen hij de grepen van het looprek greep. Hij probeerde te stappen, maar hij kon zijn
benen niet bewegen. Harris stond achter hem en duwde zijn voeten met haar voeten, terwijl
ze hem in evenwicht hielp bij het looprek.
Hij bleef zeggen om trager te gaan omdat hij niet zo vlug kon lopen. Toen hij bij een tafel in
de ruimte kwam stopte hij en gaf hij een klopje op een buste van Robert Kennedy. Hij zei:
Sorry dat ze jou hadden, Bobby. Maar ze moesten omdat je teveel wist. Harris zei: Sir,
we moeten je in je kamer krijgen, ga door.
Biden zei: Alsjeblieft, neem me daar niet naartoe. Ik haat het daar. Ik hou niet van het
eten. Harris duwde zo hart dat ze hem bijna over het looprek duwde. Ze duwde op een
knopje in haar jas en fluisterde dat ze onmiddellijk een agent nodig had om te helpen met de
OUDE. Harris noemde Biden zo.
Twee geheim agenten kwamen binnen en de ene nam Biden op zijn rug. Ze gingen een lift
binnen. De andere agent bleef aan de lift staan. Hij duwde op zijn microfoon en zei Oude
veilig, en gaat naar beneden. Oval Office stabiel en mijn ogen zijn op de deur gericht.
Wat je wil doen, doe het vlug.

Het Resolute-bureau, ook wel het Hayes-bureau genoemd, is een negentiende-eeuws

partnerbureau dat door verschillende presidenten van de Verenigde Staten in het Witte Huis
wordt gebruikt als het Oval Office-bureau, waaronder de vijf meest recente presidenten. Het
bureau was een geschenk van koningin Victoria aan president Rutherford B. Hayes in 1880
en werd gebouwd van eikenhouten balken van het Britse poolonderzoeksschip HMS
Resolute. Het bureau van 1.300 pond (590 kilogram) is gemaakt door William Evenden, een
ervaren meubelmaker bij Chatham Dockyard in Kent, waarschijnlijk naar een ontwerp van
Morant, Boyd & Blanford.
10/3/2021: De deur van de lift ging op en de man die ik dikwijls in mijn dromen zie, droeg een
zeer duur uitziend pak. Hij ging uit de lift naar de Oval Office en hij stond achter het resolute-
bureau. Hij greep plots dat bureau en keerde het om en duwde het vooraan in de kamer. Het
bureau lag omgekeerd, met de schuiven eruit en papier dat errond vloog. Er was nu een
grote bloedvlek te zien, die eerst door het bureau was bedekt en verder onder de
presidentstoel liep.
 46

De man zei: Laat het maatpak je niet bedriegen of de Oval Office, het is wat onder het
bureau is dat gezien zal worden en het vergoten bloed, want het laatste is erger dan
het begin. Zet je schrap want de winden beginnen te waaien op mijn bevel en de inzet
is nooit hoger geweest voor je land (VS) of voor je Kerk. Daarna stapte hij over het
omgedraaide bureau. Toen hij verdween leek het bureau te vervagen en verdwijnen. De
bloedplekken gloeiden en werden dikker en ze schroeiden een gat in het tapijt en dan in de
grond.
18 Ratten en de tunnel onder het Witte Huis (18/3/2021)
Ik stond in het Witte Huis in de Oval Office en het bloed onder het bureau van de vorige
droom droop van de kanten van het tapijt en leek door de verdieping eronder te branden, net
als een zuur. Het bloed viel door de doorgebrande gaten naar beneden. Het bloed leek te
leven en bewoog. Het bloed bleef maar doorsijpelen naar beneden tot in een ronde tunnel
ongeveer 9 m breed en de tunnel leek mijlenver te gaan in beide richtingen. De tunnel liep
dus onder het Witte Huis.
Er waren lichten aangebracht in de lange, lange tunnel. Er waren nog tunnels en er waren
kruispunten. Er was ook een tunnel die breed genoeg was zodat twee voertuigen konden
rijden in de tunnel. Plotseling kwam het bloed van de Oval Office door het plafond van de
tunnel. Er waren in deze tunnels ook paden om te lopen die ongeveer 2 m breed waren.
Maar deze wandelpaden waren nu vol ratten. Deze ratten leken te gloeien, en het licht dat ze
gaven leek te pulseren.
Ze liepen in elke richting. Ze probeerden
zelfs op de gladde betonnen muren te
lopen. Het bloed steeg en leek te kopen, er
was ook rook in de lucht.
De ratten kregen bijna geen lucht meer
boven het bloed en ze klommen op elkaar
in paniek om proberen te overleven.

De lichten in de tunnel begonnen te flitsen. Het bloed steeg verder en plotseling ging een
alarmsirene af. Toen begonnen de ratten elkaar te bijten en naar elkaar te schreeuwen. Ze
vochten in wanhoop.
Het bloed steeg tot het de hele tunnel vulde. Dan begon het bloed te schuimen. De ratten
kon je nog boven het bloed zien met hun kop tegen het plafond en sommigen dreven dood
op deze stroom van bloed. Er waren in de tunnel nooduitgangen gebouwd om de 100 m en
het bloed stuwde uiteindelijk door de nooduitgangen naar buiten. Ze kwamen naar boven tot
in het Oval Office.
De vele ratten lieten overal een bloedspoor achter in de straten enz. Elk groot gebouw
(Hooggerechtshof, de Reservebank, het Smithsonian…) leek bloedsporen te vertonen van de
ratten die binnen en buiten liepen. Er verschenen mensen met camera's en grote flitslichten
zoals in de jaren 20. De mensen hadden notitieboekjes bij en volgden elk spoor van de
ratten. Als de flitslichten de ratten trokken leken de ratten ouder te worden en een witte pels
te krijgen. Ze werden steeds zwakker en vielen op hun zijde en stierven.
 47

De sporen van de ratten werden drie-dimensionaal en dik en begonnen te branden. Het vuur
doofde snel maar de rook bleef hangen. Toen zag ik een reus lopen naar het gebied van
Washington DC. Hij was nog groter dan het Washington monument. Hij greep de top van het
Washington monument en tilde het op als een deksel. Maar aan het Washington monument
bleef de hele stad Washington hangen. De hele stad hing dus in de lucht doordat de reus het
vasthield. Toen nam hij de stad en plaatste de stad in een grote zeef en schudde. Stukken
van de stad kwamen door de zeef en vielen op de plaats waar eerst de stad Washington had
gestaan, mensen en puin vielen door de zeef.
Enkel federale gebouwen bleven over. Hij nam de overblijvende gebouwen en verpletterde
ze in zijn hand. Hij opende zijn hand en er bleef enkel puin over. Hij blies erover en het puin
en stof was weggeblazen en wat er nog restte werd rook. De man die ik altijd zie in mijn
droom kwam naar mij en hij had een weegschaal in zijn hand. In de ene schaal bevonden
zich de munten van de wereld (yen, roebel, VS dollar, Euro enz.).
Hij hield de weegschaal hoog boven zijn hoofd en gooide toen wat in de schalen zat op de
grond en toen ze de grond raakten werd het poeder en het poeder werd de lucht in geblazen.
Maar de weegschaal bleef in zijn linkerhand. Hij zei: Ik bepaal de waarde van wat naar
waarde wordt geschat, ik bepaal de waarde, maar de ziel van de natie vereert papier en
papier is wat het zal zijn. De tijd om je schrap te zetten is verleden tijd en het seizoen
van uithoudingsvermogen is aangebroken voor het lichaam van Christus. Hou vol nu
en hou vol morgen, hou vol tot het einde.
19 De slangeketting (15/12/2020)
Ik zag kersenbloesems in Washington DC en er scheen een stralende zon die door een
mistige nevel scheen, vroeg in de morgen. Maar er was een bliksemschicht in de lucht van
de wolken naar beneden, en een zeer luide en lange donderslag. Het eindigde met een
zware regenval voor enkele momenten. Maar de regen stopte even plots als ze begonnen
was. De zon scheen terug hoog in de lucht alsof het middag was. Er waren zilveren en
gouden vlekken in de wolken, die schenen als diamanten.
De blaadjes van de kersenbloesems vielen traag van de bomen en daarna verscheen een
hand en begon ze van de bomen te trekken. De wind blies ze in de lucht en toen er een
wervelende wind die alle blaadjes de lucht inzoog. Daarna ging de wind liggen en de
blaadjes vielen op de grond en bedekten alles op de grond. De lucht werd zeer donker en
grijze wolken verschenen in de lucht en de bomen waren kaal en leken zeer misvormd en
lelijk.
Van ver zagen de bomen er slecht uit, maar ik ging dichterbij kijken. Ik zag de stam en de
takken die bedekt waren in lange kettingen, zoals bootkettingen. Ze moeten wel 45 kg
gewogen hebben. De blaadjes op de grond vormden een laag van ongeveer 30 cm rond de
bomen.
 48

Toen zal ik een groep mannen marcheren

in rechte lijn langs de National Mall (park).
Ze droegen werkschoenen en werkkleren.
Ze stonden dicht bij een specifieke boom.
Ze bogen zich en grepen door de blaadjes,
die nu dor en bruin waren geworden. Ze
grepen naar de wortels van de bomen en
grepen de laagste ketting en ze begonnen
te trekken. Toen ze begonnen te trekken
waren hun gezichten verwrongen, hun
spierballen spanden op. Het was zware
arbeid.
Het was alsof de boom in de kettingen
waren gegroeid omdat ze de schors en de
pulp meetrokken. De mannen zweetten en
ze begonnen de kettingen achter zich te
sleuren op de weg waarvan ze gekomen
waren. Ze moesten zo trekken dat ze zelfs
letsels opliepen. De zware kettingen
zorgden ervoor dat het werk traag
vorderde, maar ze bleven toch verder
trekken.
Ik zag ze naar een landkaart van de VS lopen en elke man legde zijn ketting op de grenzen
van verschillende staten. En de staten die werden vertegenwoordigd door paarden, muilezels
en ossen. De dieren die in de staten stonden begonnen tegen de kettingen te duwen.
De marcherende mannen verbonden uiteindelijk al hun kettingen. Deze dieren werden door
de kettingen gebonden en zaten in de val.
Toen werd er een schot gelost in de lucht en een van de marcherende mannen riep dat dit
door de hele wereld zal gehoord worden. Plotseling was de lucht gevuld met rode, witte en
blauwe bliksem. De donder klonk zeer luid en de bomen begonnen te bloeden, en het bloed
begon onder de bomen te lopen en vloeide naar elke staatsgrens en door elke staat op de
kaart.
De kettingen werden zoals levende slangen tot het bloed het hele land bedekte. Het bloed
bewoog van waar de bomen waren in Washington en bewoog gestadig tot de grenzen van
de hele landkaart was bedekt. De koppen op de kettingen bewaakten de grenzen, sisten ,
spuwden op alles wat dichterbij kwam en beten uiteindelijk. Toen zag ik mensen die leken
gebeten te zijn. Ze vielen op de grond en kregen een toeval, er verscheen schuim op hun
mond en ze stierven.
Maar er waren sommigen die knielden in gebed. En nadat ze op 1 knie hadden gebeden
naderden ze de slangekettingen zonder vrees. Sommige mensen werden door deze
slangekettingen gebeten maar ze hadden geen letsels of toeval. Anderen vielen maar ze
stierven niet. Ze baden opnieuw vooraleer ze de grens opnieuw naderden. Ze hadden pijn
maar ze bleven lopen om de grens over te steken. Ze bleven bidden.
Ze waren ook vastbesloten om andere mensen te vinden die baden en zich bij hen te voegen
als een groot blok. Wanneer ze in grotere groepen waren zongen ze lofliederen en staken
 49

hun handen in de lucht, en baden, en ze vormden een kring door elkaars hand te nemen. Ze
hadden een lach op hun gezicht. Ze waren vreugdevol, dankbaar en vol opwinding, hoewel
de slangekettingen achter hen sisten en hen sloegen.
Er waren meerdere groepen die elkaar ontmoetten over de grenzen heen. De groepen
werden groter en zo werd elke staat bedekt met mensen die samen baden. De wolken waren
nog vol kwaad, maar de mensen bleven bidden, zelfs nog luider.
Noot Claudia: het gaat hier over de inval van de Chinezen in de VS
20 De vlammende speer (21/4/2021)
Ik zag de wereldbol op een standaard. Er was geen hand dat het kon bewegen, maar ze
begon te draaien om zijn as en te versnellen, zeer, zeer snel en ze begon te waggelen op de
standaard.
Er waren twee lopers die op een baan aan het lopen waren. Deze baan strekte zich
kilometers uit op een rechte weg. Tussen de lopers was er een grote muur van ongeveer 6 m
hoog. Ze konden elkaar dus niet zien. Elk droeg een speer met vuur op de top. De
brandende top van de speer was zeer helder en de vlammen schoten eruit. Het was net een
scherp stuk metaal dat brandde. De ene loper droeg een veelkleurige outfit zoals je ziet op
de olympische spelen. De ene was aan het stretchen en balanceren, klaar om te starten. De
andere loper droeg een witte outfit en stond stil.
Hij stond op de plaats om te starten, nauwelijks adem halend. De loper was precies een
etalagepop. Toen verscheen een man die op de muur stond, boven de lopers. Hij droeg een
zeer duur maatpak. Maar hij droeg een loopshort eronder en loopschoenen. Hij droeg een
starterspistool. Hij zei tot de bewegingsloze loper in het wit: Je moet snelheid halen en
winnen.
De loper knikte en zette zijn nek in goede stand. Maar tegen de loper in de kleurrijke outfit
werd niets gezegd. De man riep op aan de startlijn te gaan staan en wanneer hij dit deed
nam de loper in kleurrijke outfit een lopende start en wierp de vlammende speer in de
atmosfeer. Daarna ging hij in de startblokken staan. Ook de bewegingsloze man ging in
positie staan maar nog niet neer in de startblokken.
Het was nog geen officiële start. Maar hij
plofte de speer op de grond en spuwde op
de vlam en ze explodeerde. Het
explodeerde tot het punt dat zijn haar vlam
vatte. Maar hij was niet gewond. De man
op de muur zei: Klaar…
Dan vuurde de man met het pistool en de
twee mannen schoten uit de startblokken.
De man in de veelkleurige outfit liep zeer,
zeer snel en zeer vastbesloten.
De man met de vlammende bos haar liep
op een joggend tempo, maar omdat de
muur zo hoog was zagen ze elkaar niet.
 50

Toen zag ik een helder bloedrode kalender met witte letters die een pikzwarte schaduw
hadden. Ik zag mei 2021 en twee bebloede handen die de kalender uitrolden naar beneden.
En ik zag juni, juli, augustus en september uitgerold. De maand september raakte de grond.
Daarna zag ik een ander tafereel: de landkaart van Europa, verder naar Rusland, China, en
naar beneden in het Midden-Oosten, de Middellandse Zee, Israël. Israël werd benadrukt. Ik
zag leiders in Rusland, China, Israël, West-Europa. Het waren moderne leiders en ze hadden
grote verrekijkers. Ze keken naar de VS. Ze zeiden aan personen naast hen om de dingen
op te schrijven dat ze zagen.
Ze waren opgewonden en staken hun vuisten in de lucht, klopten elkaar op de schouders. Ze
zwaaiden hevig met de vlaggen van hun land. Ik zag militaire leiders in de kamers en de
leiders fluisterden in de oren van deze militaire leiders. Ze belden met telefoons en
fluisterden verder.
Ik kon dan bloed zien druppelen van deze handen tot in september. Daarna zag ik branden
over heel Amerika en ik zag steden in lockdown. Ik zag vlaggen halfstok en ze begonnen op
te gaan in rook. Er waren veel Amerikaanse militaire groepen die het verkeer regelden en de
straten bewaakten.
Daarna zag ik de loper met de veelkleurige outfit die zeer hard liep en zijn hand schuurde de
hele tijd langs de muur. Hij zei: Word wakker, maak ze wakker, maak ze wakker. Hij hield
de speer in het oog dat hij had gegooid en dat zich boven hem bevond. Het was alsof hij de
speer van op de grond volgde. De andere loper in het wit was nu in groezelig grijs, het wit
van zijn outfit was nu grijs.
Zijn hand schuurde ook langs de muur maar er bleef een spoor van vuur achter, dat volgde
toen hij verder liep. De loper met een veelkleurige outfit was afgemat en zweette. Het leek
dat hij verschillende keren bijna viel. Maar hij herstelde zich iedere keer en bleef verder
lopen. De andere loper grijnsde en liep kalmpjes aan. Nu was hij helemaal in vuur bedekt.
Het grijs van zijn outfit was nu een rode vlam geworden.
Daarna begon hij zo vlug hij kon te rennen en probeerde de loper met de veelkleurige outfit in
te halen. De loper met de veelkleurige outfit, bleef zijn oog richten op zijn speer die nog in de
lucht zweefde. De speer was gericht op een gebouw die gevuld leek met mensen die op hun
knieën, luid aan het bidden waren. Beide lopers bleven lopen langs die muur. De ene in
vlammen nog altijd met een spoor van vuur achter hem. De andere loper in een veelkleurige
outfit bleef roepen: Word wakker, word wakker.
Daarna zag ik Amerikaanse generaals die in een ondergrondse militaire basis waren. Ik zag
vele telefoonoproepen van oude telefoons met draaischijven en toen ze binnenkwamen
waren deze generaals anderen posities aan het doorgeven op een zeer grote kaart van
zowel de Atlantische als de Stille Oceaan. Het ging er lawaaierig en heftig aan toe. De
mensen waren duidelijk in paniek. Ze renden van de ene kant naar de andere.
Daarna kon ik wereldleiders zien in Europa, Rusland en Israël. Leiders van nu die met elkaar
aan het praten waren met veel bezorgdheid. Op hun gezicht zag je dat ze zeer belangrijke
zaken aan het bespreken waren. Dan werd er gezegd: Het zou onze tijd kunnen zijn. Dit
zeiden de leiders terwijl ze naar de branden keken in Amerika.
Dan trof de speer, die de eerste loper had geworpen, het gebouw. Het explodeerde in een
helder licht en stroomde over hele land. Het leek op een napalm-storm. Het vulde de
atmosfeer van de VS. Toen dat vuur zich verspreidde deed het sommige branden teniet in de
 51

VS. Het doofde sommige branden, andere werden minder en op nog andere had het geen
impact. Deze laatste bleven branden. Toen zag ik de explosie en ik zag dat er mensen over
de hele plaats werden geworpen.
Mensen die eerst hadden gebeden werden in de lucht geworpen en kwamen neer in
gebieden van de natie. Ze hadden blusapparaten en bezems bij zich en ze sloegen op de
vlammen om ze te doven en ze waren aan het schreeuwen, net zoals de loper: Word
wakker, blijf wakker, er is niet veel tijd meer. Ze bleven dit herhalen. De loper in de
veelkleurige outfit ging toen zitten en leunde tegen de muur, en ging diep ademen. Hij was
over de finish gekomen. En de man die ik dikwijls zie in mijn dromen hielp hem recht. De
loper die in vuur en vlam stond, was ook over de finish gekomen en lag neer. Hij rookte zoals
een vuurhaard. Hij bewoog niet en ademde niet.
Daarna wees de man naar mij en hij zei: Waarschuw hen, er is niet veel tijd meer. En het
zal nooit meer terug gemakkelijk zijn. Als je je nu niet schrap zet, zal je het niet halen.
Als je niet geworteld bent, zal je meegetrokken worden en het vuur zal nooit uitgaan.
Kijk naar mij en houd vol tot ik kom.
De volgende dag kreeg ik nog een stukje van de droom. Ik zag iedereen van deze
internationale leiders en Amerikaanse generaals hun telefoons neerleggen op hetzelfde
tijdstip. En allemaal tezamen zeiden ze: Het is tijd. Het is tijd. Iedereen ging aan hun
bureau zitten en steunden met hun ellebogen op hun bureau met hun handen voor hun ogen
en ze begonnen te huilen.
Uitleg:
De loper met veelkleurige outfit: profeten die God volgen en Zijn boodschappen. Zijn
vlammende speer is de H. Geest.
Het gebouw met personen die bidden: de Kerk
De loper in het wit: Satan die zich voordoet als goede persoon, maar uiteindelijk zie je dat hij
de duivel is uit de Hel. Hij spuwt op de vlam van de speer. Hij is demonisch en vloekt op het
heilige.
De man op de muur is een antichrist figuur.
De muur: een test, een beproeving en het is ook een scheiding tussen het goed en kwaad.
Kalender: rood – een bloedige tijd komt
Als de VS getroffen wordt en zwak is, nemen de andere wereldspelers het over om de wereld
te domineren.
21 De modder droom (20/2/2021)
Ik zag een landschap van ijs en sneeuw, er was een dikke mist waar je niet door kon kijken.
Toen trok de mist op en zag de kuststaten in het zuiden van het land: van Texas tot Florida.
Ik zag gebouwen die leken op kerken met kruisen en zo. Er kwam rook uit deze kerken die in
deze zuiderse staten stonden. Er waren veel mensen die oprecht luidop baden, ik kon ze
horen.
Ze hadden berouw en beleden de zonden van de natie en hun eigen gebeden. Het was als
een Daniël-gebed. Ze huilden en jammerden. Ze baden voor hun gezinsleden en
familieleden die de Heer niet dienden. Ze vroegen om vergeving om geen geschikte getuigen
 52

te zijn en om zonden te doen die ze wisten dat verkeerd waren maar waar ze aan geketend
waren.
Hoe luider ze baden en hoe vuriger ze beleden, hoe al deze sneeuw begon te smelten. Het
ijs en de sneeuw begonnen in elke staat te smelten en ook van rond de kerk. Het begon zich
te verspreiden over de hele VS en in elke staat. Toen de sneeuw begon weg te trekken over
de VS liet het grijze modder na en je kon zeggen dat het als dood en verval was. Er was
geen leven en zeer weinig groene vegetatie. Geen bladeren aan de bomen, geel en bruin
gras.

De gelovigen gingen buiten de kerken en ze knepen hun neus dicht. Ze vroegen God
waarom Hij hun gebeden niet had verhoord om het land te herstellen. Toen ging de Hemel
open en de stem van God zei: Werk met de modder die je hebt gekregen. Sommigen
begonnen onmiddellijk te klagen en begonnen te spreken over de uren dat ze hadden
gebeden en dat ze verwachten om een betere teruggave te krijgen voor hun gebeden.
Maar de stem zei opnieuw: Werk met de modder die je hebt gekregen. Toen verscheen
een wolk en het was in het midden van de VS. De gelovigen gingen naar deze wolk. De wolk
leek hen te leiden naar de meest modderige grond en waar meest verval was. Sommigen
gingen weg en volgden de wolk niet. Degenen die wegliepen, gingen voorbij de kerken.
Ze lieten de andere gelovigen, hun bijbel in de steek en zeiden: we zullen betere grond
vinden en de god die onze gebeden zal verhoren. Degenen die de wolk volgden stonden
spoedig tot hun knieën in de modder en hadden het moeilijk om vooruit te geraken. Het was
lastig, maar ze beten op hun tanden, gebruikten hun spieren om vooruit te komen. Plotseling
hoorde ik het gehuil van wolven van overal komen. Degenen in de modder stopten en
luisterden, maar niemand was bang of panikeerde.
Ze bleven met hun ogen gericht op de wolk en bleven naar de wolk wandelen door de
modder. Op een moment waren er honderden zwarte wolven, zoals ik had gezien in vorige
dromen. De wolven probeerden door de modder te lopen tot bij de gelovigen. Ze gromden en
probeerden te bijten, maar ze leken op het laatste moment teruggehouden te worden. Het
was alsof een onzichtbaar touw hen terugtrok.
Bij sommige waren ze maar enige centimeters van de gezichten van de gelovigen verwijderd.
Maar ze bleven de groep volgen en keken naar de wolk. De lucht was helder, maar de grond
modderig. Het was asgrijs. De mensen zagen er bezweet uit van de last om door de modder
te komen. Ik zag alle staten, en in elke staat zag ik mensen door de modder komen, de wolk
volgen die in het midden van het land lag.
De wolk bewoog niet, ze bleef hangen. Deze mensen bleven door de modder ploeteren en
de wolven mijden. Maar hoe dichter de mensen bij de wolk geraakten, begonnen de wolven
 53

contact te maken, ze lieten bijtplekken na op de armen en schouders van deze mensen.

Maar deze mensen bleven verder gaan. Het landschap was gevuld met wolven die ontelbaar
waren.
Hun ogen gloeiden intens met rood licht. Ze werden geprikkeld door de wind, ik kon het
gehuil van de wind horen. De wind waaide door hun vacht en je kon de wind zien waaien.
Maar ze werden ook geprikkeld door mensen die maskers droegen. De maskers die deze
mensen droegen waren doodshoofden, gezichten van heksen, gezichten van demonen. Ze
stonden allen buiten de modder.
Deze mensen schreeuwden vervloekingen en godslasteringen tegen de gelovigen in de
modder. Ze noemden hen haters en onenigheid zaaiers. Maar er waren geen specifieke
leiders. Sommigen gooiden stenen en stokken. Deze stokken leken op pijlen. Ze werden
naar degenen in de modder, gegooid. Maar degenen in de modder bleven verder gaan naar
de wolk.
Niettegenstaande ze nu met meer modder bedekt waren (hun armen, hun kleding) tot aan
hun nek. Deze gelovigen in de modder trokken ook sommige zwakkere mensen bij de hand
mee, sommige zaten op de rug van andere die sterker waren. Degenen die waren gestart in
de modder, bleven in de modder.
Niemand kwam eruit. Ze keken ook naar de plaatsen rond hen zonder modder, en
realiseerden dat het gemakkelijker lopen was daar. Maar toch bleven ze samen in de modder
en gingen voorwaarts. Sommigen stopen en dachten na om uit de modder te komen en
sommigen gingen uit de modder omdat de modder dieper werd en moeilijker was door te
komen.
Deze mensen werden geholpen door degenen met de maskers. Toen deze uit de modder
kwamen, kregen ze ook maskers en vielen ook deze in de modder lastig. Ze zeiden: De
modder is niet Gods Plan, Hij heeft jullie bedrogen en toch volgen jullie zonder zelf na
te denken.
Toen verscheen de Christusfiguur die ik altijd in mijn dromen heb in een wit gewaad met
Engelen. Hij had een scepter in Zijn rechterhand en Hij spreidde Zijn armen. Hij sprak en zei
luid: Mijn wegen zijn niet jullie wegen, jullie geestelijke benen zullen versterkt worden
door kwelling en jullie getuigenis zal de naïeve mensen en degenen die geen ontzag
voor Mij hebben, beledigen. Jullie schrap zetten zorgt voor vuur en degenen op de
weg moeten er blijven. Mijn bevel is uit hen gekomen, scheid je want het kaf staat op
hun punt verbrand te worden en hun rook zal de lucht vullen. Op dat moment zal ik een
groene bliksem. Het zag er emerald-kleurige regen uit. Vele donderslagen weerklonken. Het
leek een lange tijd te duren.
Er waren verblindende lichtflitsen die het hele land verlichten. Zelfs de schaduwen
verdwenen. Toen de bliksemschichten vielen bedekten de wolven hun kop in de grond en de
mensen die de gelovigen last hadden bezorgd verborgen hun gezicht van schaamte.
Dan verhief de Christusfiguur zich als in de Hemelvaart en Hij keek naar beneden. (vers waar
Hij zei: Ik zal opstijgen en zal hen tot Mij, Jezus, trekken) Hij richtte Zijn scepter naar de
aarde en riep: Ik kom spoedig en Mijn beloning is bij Mij. Blijf trouw tot Ik kom.
22 De komende Financiële Crisis (6/5/2021)
 54

Ik wil jullie terugbrengen op 23/6/2020 naar een droom dat ik toen had: ik ging naar het lokale
bankfiliaal in de stad. Er stond een bord: we hebben geen wisselgeld. Toch liep ik de bank
binnen. De president van de bank was de bankbediende en ik vroeg 10 dollar in kwartjes. Ze
vertelde dat het haar speet, maar dat de bank geen wisselgeld had, omdat de Federale
Reserve niet langer wisselgeld in omloop bracht. Ik vraag haar hoe ik 1,5 dollar kon vragen
voor iets.
Ze zei dat ik 2 dollar moest vragen wegens de komende hyperinflatie. Ze zei ook dat de 1 en
5 dollar biljetten spoedig zouden volgen. Het was twee dagen later in juni 2020 dat ik deze
droom had, waren er drie artikels dat er een munttekort was sedert 2017. In het ander deel
van de droom zag ik een vuist slaan op 3 november 2020. Ik denk dat de vuistslag het begin
was van deze dingen die we nu in 2021 zullen zien.
2/5/2021 zei Warren Buffett (elite): we zien reeds inflatie en hyperinflatie. Hij waarschuwt
voor risico’s van inflatie temidden van het herstel van de pandemie.
Zero Hedge: de meesten zij voorbereid voor de komende economische aardbeving.
Ook de enorme prijsstijgingen zijn er niet vreemd aan. Vooral in de voedselindustrie.
Maar ook edelmetalen (zilver) en koper. Ook koffie, tarwe enz. Chinezen kopen
massaal ijzererts en metaal op en de prijzen stijgen enorm. Er zijn
ook voedseltekorten zoals in kippen en graan.
Er zijn veel oorlogsgeruchten vb. Australië tegen China. Er zijn super-droogtes vb. Californië.
Aardbevingen. Alles heeft zijn weerslag op financiële markten en economieën. Ook het feit
dat ze geld blijven drukken versterkt het effect van inflatie. Kerken en predikanten worden
lastig gevallen.
De vier ruiters brengen hun rampen. En er is geen twijfel mogelijk dat dit gebeurt.
Op financieel vlak moet je uit schuld geraken. Je moet ook rekening houden dat de
financiële toestand een weerslag zal hebben op je spirituele leven. Het zal weerslag
hebben om voor je gezin te zorgen. Doe dus geen zotte investeringen, want je kunt
alles verliezen. We moeten er rekening mee houden dat er een financiële crisis komt,
en ik geloof dat ze er reeds is.
Mensen ontvluchten de steden, omdat de steden niet meer te controleren vallen.
Westerse regeringen zeggen om batterij elementen op te slaan zoals kobalt en lithium om
chips te maken. Veel auto’s werken alleen op chips, anders zijn ze waardeloos. Een krant zei
dat we pas in 2022 uit het tekort zullen raken. Denk eraan hoeveel apparaten er microchips
nodig hebben. Er is veel dat batterijen nodig heeft, en veel apparaten die microchips nodig
hebben. Hout, staal prijzen gaan de hoogte in.
Dit zijn allemaal tekenen om te zeggen: WORD WAKKER, WORD WAKKER! Je schrap
zetten betekent ook dat je voorraden moet aanleggen van hetgeen je nodig hebt:
voedsel, water, medicijnen, middelen voor hygiëne… (Geld zal geen waarde hebben,
voorraden wel)
We weten dat de Antichrist zal komen en dat je een microchip zal moeten laten inplanten als
je wil kopen en verkopen. Het zal een cashloze maatschappij zijn.
Zorg dat je geen vaccinpaspoort hebt, laat je niet vaccineren.
 55

Bid en vraag de Heer om inzicht!!! Wees voorbereid, geestelijk en materieel. Je moet zorgen
dat je anderen kunt helpen, het gaat niet over jouw gezin alleen, anders zal je tekort
schieten.
23 Het examenlokaal (21/5/2021)
Ik zat in een klaslokaal uit de middelbare school dat uit de jaren '80 leek. Er waren jongeren
en ouderen en vele tieners, maar geen kinderen. Er waren groene en zwarte krijtborden. Er
hing ook een zeer grote klok met een krachtig klik. Ik hoorde telkens een luide klik bij elke
seconde. De droom begon bij 11.40 u. Ik zat op een lessenaar naar de klok te kijken.
Blijkbaar was het al langer aan de gang, omdat elke persoon in het lokaal naar de papieren
van zijn examen keek.

De man die ik zo dikwijls in mijn dromen zie, stond vooraan in het klaslokaal. Hij wandelde
tussen de rijen en nam notities op een harde kaft met papier van degenen die het examen
aflegden. Hij stopte en zei dat er niet veel tijd over was en dat ze dus moesten opschieten en
hun werk beëindigen.
Op dat moment bemerkte ik dat er sommige mensen in maatpakken en kleedjes waren en
anderen in jeans en T-shirts. De tijd sloeg 11.45 u en de man zei geconcentreerd te blijven
en niets je te laten verstrooien. Degenen die het examen aflegden waren duidelijk gespannen
en zweetten. Ze keken naar de klok. Elk gezicht zag er vol concentratie uit en men keek
enkel omhoog om naar de man te kijken als hij sprak. Het alarm ging af op 11.50 u en bleef
duren tot 11.51 u. Sommigen van degenen die de test aflegden stonden recht om zich uit te
rekken.
De man ging vlugger tussen de rijen door en keek naar de klok op een meer vastbesloten
manier. Hij stopte zelfs toen het alarm afging op 11.55 u en bleef staren naar de klok voor
een hele minuut. Toen hij daarna rondkeek rolden tranen over zijn wangen. Hij nam de
blaren van de harde kaft en begon elke student een papier vol notities te geven die hij had
opgeschreven. Ze waren voor elk verschillend en als de personen keken naar de notities
begon elk van hen te huilen. De man zei opnieuw: Blijf geconcentreerd op de taak, maar
wees bemoedigd terwijl je dit doet.
Hij versnelde zijn pas nog meer en begon de schouder van elke persoon aan te raken, en
goot olie op hun hoofd van een aarden kan die nooit leeg geraakte. De olie liep langs hun
 56

gezicht en handen, en stroomde zelfs op de woorden die ze schreven op de test. Plotseling

werden de woorden op de blaren vlammen en de vlammen gingen tot op de armen en onder
de borst van elke persoon.
Dan bleef de vlam over het hart van elke persoon en begon elk gezicht te tekenen met een
vurige gloed. Maar de mensen bleven schrijven en waren helemaal niet bang. De mensen
staken hun handen in de lucht als de klok 11.58 u sloeg.
Er klonk een alarm als een aftelling, dat anders klonk dan het vorige alarm. Het was een
constant en bijna vervelend geluid. Het vulde de ruimte en klonk steeds luider. Elke persoon
bleef God prijzen en de man liep rond in het lokaal en verzamelde vlug de examenblaren, die
rookten van het vuur maar er niet door beschadigd waren.
De man sprak zeer luid en zei: Er blijft nog 1 minuut over. Alsjeblieft beëindig de taak
naar beste vermogen. Daarna klonken de lofprijzingen luider en de stapel
examenformulieren werd in de lucht getild en verdween door het plafond. Toen de klok 12 u
sloeg leek de vloer te verdwijnen. Maar de mensen bleven staan op wat lucht leek te zijn.
Hun handen staken nog omhoog en hun ogen waren nu recht op de lucht gericht en de naam
Jezus werd geroepen. Waar voorheen de vloer was, bevond zich nu een kaart van de VS.
Het was alsof de kaart een vlag was die wapperde. Maar ze viel in de duisternis eronder.
Buiten het gebouw waar de examens werden afgenomen, zag ik groepen vrouwen (heksen
uit covens) in een kring staan die zongen en zich sneden om bloed te hebben en lieten het
bloed vallen op de kaart van de VS.
Ze zochten de vernietiging van de VS en waren tegen de principes van gerechtigheid. Ze
verbrandden kruisen en bijbels. Ze zongen: We hebben geen god nodig maar het zelf. Toen
ze dit zongen, begonnen ze wild te dansen en struikelden toen de aarde begon te beven.
Ze vluchtten niet of waren niet bang, maar begonnen nog luider te schreeuwen en God te
vervloeken. Het leek dat het klaslokaal en hetgeen er buiten gebeurde tegelijk gebeurde,
omdat toen ze wild dansten en vervloekingen uitten, ik het geluid van de klok kon horen
afgaan.
Hoe vlugger het middag werd, hoe vlugger ze bewogen en toen het middag luidde waren de
kaart en de aarde waar ze op stonden en waar bloed op was, in de grond werd getrokken.
Het was als een grote draaikolk die een bodemloze put werd. Toen ik naar beneden keek
zag ik de put nog dieper worden en toen ik naar boven keek zal ik de mensen in het
klaslokaal in de lucht staan met hun handen omhoog in lofprijzing.
De man kwam naar me toe, en ik stond in het midden en hij had een bliksemschicht in zijn
rechterhand. Het licht was moeilijk te zien omdat het flitste en fel brandde zoals vuur in zijn
handen en hij zei: het gewelddadige wordt met kracht gevangen en met kracht van hun
geloof. De Kerk moet de winden weerstaan en het gevecht dat tegen haar wordt gevoerd,
maar Ik sta bij jullie. Ik kijk naar de klok en luister naar het bevel van Mijn Vader.
Uitleg:
Het is een spiritueel overzicht en is samen met de natuurlijke kant, wat je op aarde zal zien
in het tweede deel van de dromen (zie hierna).
Er is een examen aan de gang. Ik (Cherie Goff) ga iets vertellen over de getallen die vermeld
worden.
 57

De man die de examens afneemt is Jezus.

Jaren '80: 80 betekent getest worden door beproeving (Oude Testament)
Vbn. Abraham was 80 jaar toen hij Ismael kreeg als zoon. Mozes was 80 jaar toen hij met de
Farao ging praten om het volk te laten gaan.
Kleine Kinderen worden niet getest omdat ze onschuldig zijn.
De klok gaat over de tijd. Wat er gaat gebeuren.
11.40: 11 is het laatste uur en betekent chaos, een transitie, 12 u is de opname; 40 test van
geloof (40 jarige woestijnperiode van Jezus), het is een tijd van transitie
Degenen die de test afleggen zijn Christenen, en de man neemt notities voor degene die de
test afleggen, niet over hen.
11.45: 45 is het verloop van de test
11.50: ieder houdt zich geconcentreerd op Jezus. Hij leidt de Christenen. 50 is miraculeuze
voorzienigheid van God, God voorziet door wonderen.
Vb. 50 jaar is een Jubeljaar of Heilig Jaar
11.51: wij moeten wonderen doen, wij doen samen met Hem wonderen door ons geloof
De Christenen moeten opstaan, opkomen en ze worden opgeroepen om de wonderen
zelf verrichten met Gods Kracht.
11.55: 5 is geroepen worden tot
11.56: 6 de Christenen worden geroepen
Jezus is zo ontroerd dat Hij taken kan geven aan de Christenen, dat de tranen langs Zijn
wangen lopen. De Christenen krijgen elk hun eigen taak toebedeeld. De Christenen zijn
vreugdevol en wenen omdat ze erdoor geroerd zijn. De Christenen moeten zich met de taak
bezighouden die ze krijgen en zich er grondig mee bezig houden.
Jezus geeft de Christenen autoriteit door hun schouder aan te raken.
De olie is het chrisma als zalving van de Christenen. Zo werd ook met de Priesters gedaan in
het Oude Testament. De kruik met olie raakt nooit leeg, dat wil zeggen dat de zalving door
zal blijven gaan en dat de Christenen hun taken zullen kunnen blijven uitvoeren met Gods
kracht en autoriteit.
De olie loopt langs hun gezicht (hoe ze zullen verschijnen aan de anderen), hun handen (de
werken dat ze doen) en de woorden op de papieren (hetgeen ze zullen spreken tot de
anderen). Hetgeen de Christenen zullen zeggen zal zo krachtig zijn dat ze als vlammen vuur
zijn die de anderen raken.
Ze zullen kracht hebben (armen in de droom) en gepassioneerd zijn door God (hart in de
droom). De Christenen die naar voor treden zullen moedig zijn en zonder angst handelen.
11.58: 8 de voltooiing van de aanstelling van mensen (Leviticus 9:1-4). Mozes stelde Aaron
en zijn zonen aan als Priesters.
11.57: 7 staat in Leviticus 8:33 – het is een voorbereidingsperiode tot de eigenlijke bediening,
de taak van de Christenen
 58

58 betekent de mensen voorbereiden om door de Heer ontvangen te worden. Hier begint de

eigenlijke bediening, en richten de Christenen zich tot de anderen. Ze spreken over God aan
hen.
Het alarm van de aftelling is de tijd van de verkondiging van het Evangelie om de mensen tot
berouw en bekering te brengen. Het is een vervelend geluid omdat voor de ene het een
oproep is om wakker te worden en voor anderen het vervelend en lastig is om de waarheid te
horen.
De rook kwam uit de woorden op het papier. Rook betekent gebeden.
Jezus zegt dat er nog een minuut rest en de taak te voltooien het best je kan. 11.59: 9 is de
transitie, of nabijheid van iets. De stapel examens gaat door het plafond naar boven. Dat
betekent dat het een Hemelse test of examen was.
Bij klokslag 12 lijkt de vloer in te vallen en verdwijnen. 12 uur is de opname, het einde van de
dingen. De Christenen hebben hun taak beëindigd en gaan opgenomen worden om de Heer
te ontmoeten en voor eeuwig bij Hem te zijn. Hun handen waren nog altijd uitgestrekt en hun
ogen gericht op de Hemel en ze riepen ´Jezus!' De Christenen weten wie Hun Verlosser is
die hen naar het einde neemt.
De kaart van de VS verdwijnt naar de duisternis. Wanneer de Opname komt zijn er maar
twee wegen waar je heen kunt. Je gaat naar de Hemel of naar beneden in de Hel.
Terwijl de examens werden afgelegd, waren er tegelijkertijd in de wereld gebeurtenissen
gaande. De groep vrouwen, doen me herinneren aan de profeten van Baäl. (1 Koningen
18:25-29) Het zijn valse profeten. Velen in de Kerk zijn bang van hekserij, maar er is
helemaal geen reden toe.
Gods Kracht is veel sterker. Christenen hebben veel meer kracht en kunnen
gemakkelijk de valse profeten verslaan. Al degenen die de Christenen vervloekten
worden in de bodemloze put, de Hel getrokken, en al het wereldse volgt hen. Maar de
Christenen in het klaslokaal stonden op lucht en hielden hun handen uitstrekt in de
lucht als lofprijzing.
Sinds de dagen van Johannes de Doper had de Kerk te lijden van geweld en vervolging. Er
zal altijd oorlogsvoering zijn, de vijand zal altijd tegen jullie, de Christenen, vechten. Maar de
Christenen hebben de mogelijkheid om krachtig op te treden en hetgeen wat de vijand
probeert te doen, te vernietigen. Dat is de autoriteit van de Kerk.
De winden die waaien (Exodus 15:9-10). Dit is de wind van God die waait om weerwraak te
brengen, compensatie voor Zijn Kerk. God de Vader alleen kent de dag en het uur wanneer
alles tot vervulling komt en niet de Engelen, noch Jezus. Deze droom roept dus op om te
vechten tot het einde. Jezus kijkt naar de klok en luistert naar het bevel van Zijn Vader. Wij
moeten enkel voorbereid zijn op wat komt.
24 Bewakers (van Gods Boodschap) en de wind van vuur (9/6/2021)
De droom begon met mijzelf in het klaslokaal van de vorige droom. Ik zat aan een lessenaar
en was ijverig het examen aan het afleggen dat voor me lag. Mijn hand deed pijn van zoveel
te schrijven. De vloer werd doorschijnend en ik zag een honderdtal mannen die in een arena
stonden en recht voor zich keken.
 59

De mensen waren allen gewoon gekleed en ze hadden Bijbels in hun handen en waren vurig
aan het prediken. Het deed me denken aan de droom met de wolven met de rode ogen.
Achter elke man stond een vrouw dat hen leek te steunen door hun handen op de schouders
van hun man te leggen. Toen deze mannen predikten aanriepen de vrouwen God in
gesmeek.
Buitenaf leek een grens te zijn rond de groep predikanten. Er was een grote menigte die
schreeuwden tegen degenen in de arena. Ik hoorde hetzelfde getik van de klok en de man
die snel in het klaslokaal rondliep tussen de rijen. De woorden van de predikanten waren nu
als vuur dat uit hun mond kwam.
Het vuur werd door de wind meegevoerd en begon over de grote menigte als vuurtongen te
komen. Sommigen werden erdoor in vuur en vlam gezet zodat hun haar brandde, en
anderen doofden het vuur. Sommigen zochten het vuur op en werden erdoor verteerd.
Eens ze verteerd werden begonnen ze dezelfde boodschap uit te dragen die de predikanten
brachten, met hetzelfde vuur dat uit hun mond kwam. De meerderheid van de menigte liep
ervan weg, terwijl verschillende het aanvaardden. De grote menigte begon aan te vallen en
te spuwen op ieder die het Evangelie verkondigde. Ze vielen zelfs aan met stokken en
vuistslagen, maar de prediking bleef duren en zelfs met nog meer vurigheid.
De predikanten kregen nog meer kracht en energie. De ogen van de menigte werden rood en
de mensen begonnen te huilen als wolven. Ik hoorde de man in het klaslokaal zeggen: nog 1
minuut, alsjeblieft maak de taak af naar best vermogen.
Ik hoorde de lofprijzing in het klaslokaal luider worden en de predikanten buiten begonnen
hun handen naar boven uit te strekken en riepen dat Jezus Christus Heer en Koning is. Dit
zorgde ervoor dat de rode ogen van de haters van de boodschap begonnen te flitsen en ze
liepen naar degenen in de arena. Op dat moment was er een grote windstoot die vuur over
de hele menigte verspreidde en ze neersloeg op de grond. Ze moesten hun ogen bedekken.
Ik voelde dat de wind was zoals deze dat de sjofars (bazuinen) bliezen in de droom van de
september-gebedsvergadering. De man uit het klaslokaal liep nu tussen hen en verklaarde:
Jullie hebben Mijn Woord verworpen en Mijn waarschuwingen tot jullie ondergang.
Maar toch, zelfs nu, als jullie tot Mij komen, zal Ik je aanvaarden.
En daarna keerde hij zich tot de predikanten die met zweet waren bedekt, verzwakt en
geslagen en zei: Goed gedaan, jullie hebben het examen goed afgelegd. De winden van
tegenstand zijn hier en zullen sterker worden, maar zet je schrap en blijf standvastig in
je boodschap, sluit geen compromissen want degenen die dit doen zullen verloren
gaan, sta nu klaar om te verkondigen.
Uitleg:
De kring, de arena, is een troost voor degenen die er zich bevinden omdat ze er niet alleen
voor staan bij het prediken van de waarheid.
100 is een getal van volheid, het vervullen van een doel in iemands leven.
De vrouwen die zich achter de mannen bevonden, is een gelijke grond, gelijke autoriteit en
gelijke zalving dat ze in bediening ontvangen. De vrouwen zijn in Bijbelse onderwerping,
maar gaan samen met de mannen erop uit om de prediking te voltooien. De vrouwen zijn hier
de voorspreeksters, terwijl de mannen aan het prediken zijn.
 60

Het vuur is de kracht van de H. Geest, zoals vuurtongen. Het is net zoals in het Boek
Handelingen. Men wachtte op de H. Geest omdat Jezus het hen had gezegd. Toen de H.
Geest kwam spraken ze allen in vreemde talen. De H. Petrus verkondigde het Goede Nieuws
en 3000 mensen werden op 1 dag gered. De Kracht van de H. Geest was aan het werk.
Het haar is wijsheid, en deze personen werden vervuld van de H. Geest. Sommigen deden
het vuur uit omdat ze de gave niet wilden. Anderen zochten de gaven van de H. Geest, want
wie volgens de Bijbel de gaven van de H. Geest vraagt zal ze krijgen en erdoor vervuld
worden. Je hebt mensen die zeggen: ik heb de gaven van de H. Geest gevraagd en ik heb
ze niet gekregen, maar je moet ze blijven vragen, ze blijven verwachten, omdat de H. Geest
zegt dat Hij ze aan iedereen zal geven die erom vraagt. Je moet alleen wedergeboren zijn
om ze te ontvangen.
Eens deze mensen erdoor werden verteerd, begonnen ze dezelfde boodschap te
verkondigen als de predikanten. Deze mensen waren dus niet eens predikanten. Dit zijn
gewoon mensen die de boodschap hoorden en erdoor waren geraakt. Maar je moet
tegenstand verwachten, niet ieders hart zal smelten. Ieder heeft een vrije wil.
Maar plotseling verdween de cirkel van veiligheid rond de predikanten, omdat er vervolging
werd toegestaan. Maar dan gebeuren er mirakels en wonderen door God, temidden van
vervolging. Dat betekent niet dat eens de cirkel van veiligheid wordt weggenomen, dat de
predikanten ineens neervallen en sterven.
Het is zoals Job, er wordt een limiet op de vervolging geplaatst, zelfs al voelt het aan
dat de bescherming totaal werd weggenomen. God heeft Satan gezegd: Je kan doen
wat je wil (met Job), maar je kunt zijn leven niet benemen. We moeten dus niet bang
zijn, God voorziet voor ons.
Vervolging brengt lofprijzing voort bij degenen die zo verteerd worden door liefde voor
God. Wanneer we mee-lijden met Christus, dan loven we God en beminnen we Hem.
Toen Jezus zo geslagen was, zo leed, dan kreeg Hij medelijden met zijn beulen. Dat is
wat uit je komt als je vervolgd wordt.
De menigte met de rode ogen zijn door de demon beïnvloed. Je moet de duivel erom haten,
en niet de mensen die hem volgen. Ze kunnen nog gered worden. Het is beter je vervolgers
te zegenen, net zoals de H. Stefanus.
De nadruk van Jezus op ‘admonitionS’, op de S komt van de vele waarschuwingen die God
heeft gegeven, de vele keren dat Hij hen de waarheid heeft verkondigd. God oordeelt niet
zonder dat de mensen worden gewaarschuwd. NIEMAND GAAT NAAR DE HEL ZONDER
GEWAARSCHUWD TE ZIJN GEWEEST OP EEN OF ANDERE MANIER!!! God is nog
altijd zo barmhartig dat Hij degenen die berouw hebben aanvaard. God is lankmoedig
en barmhartig, maar de keuze is aan de mensen.
De boodschap van Jezus aan de predikanten is dat ze goede en trouwe dienaren zijn,
dat ze moeten volhouden en hun boodschap prediken. Gods Woord is het enige wat
eeuwig is en wat blijvend is. En Gods Woord moet zuiver blijven, zonder
compromissen te sluiten met ketterijen. Degenen die naar een valse uitleg van Gods
Woord luisteren gaan verloren.
De tegenstand is er en zal sterker worden, maar blijf je inzetten en wees standvastig in
je boodschap. We zullen tegenstand ondervinden, maar de tegenstander zal het nog
meer voelen. Het zal hen neerslaan.
 61

Als gelovige moet je altijd klaar zijn om Gods Woord aan de anderen te verkondigen.
Je moet altijd bezig zijn met de Heer, altijd bezig zijn met Gods Woord. Dit moet je
doen door te bidden “Geef ons heden ons dagelijks brood.”. Wij hebben dit Woord
“gegeten” en moeten het nu doorgeven aan de anderen die nog niet geloven.
25 Wie ben je? (30/6/2021)
Ik droomde dat ik aan het bureau zat zoals
nu en keek naar de open deur die je nu
achter mij ziet. Ik sluit bijna nooit mijn deur,
maar nu was ze gesloten. Het was een
zonnige dag en het was klaar binnen.
Er klopte iemand op de deur en ik vroeg
wie het was. Er kwam geen antwoord en ik
bleef verder aan mijn computer zitten
werken. Er werd opnieuw geklopt en ik
vroeg opnieuw wie het was.

Er kwam nog steeds geen antwoord en ik stond op en zei dat ik niet zou opendoen
tot ik wist wie het was. Er kwam geen antwoord en het geklop ging verder. Ik ging
naar een andere kamer waar ik gewoonlijk bid en daarna kwam ik in de gang waar ik
naar de bewuste deur keek. Ik zag een witachtige, bleke hand, die eruit zag zonder
bloed. Ik zag enkel de hand die op mijn deur klopte. Het deed mij denken aan de
Adam's Family met Hand.
Ik zei luid: Wie ben je. De hand stopte met kloppen en rustte op de deur. Ik vroeg
nogmaals heel luid: Wie ben je. Toen ging de hand in rook op. Ik ging naar de deur,
zegende de deur en bad erover. Ik vroeg de Heer om de deuropening van mijn
bureau te beschermen. Ik deed de deur van het bureau langzaam open en keek in
mijn bureau. Daarna deed ik de gezegende deur terug dicht. Toen werd ik wakker.
Uitleg: het is een droom waar de vijand je op de proef stelt.
De vijand zal aan de deur van ons hart komen kloppen en wij moeten onderscheid
maken. Hij zal ons leugens vertellen. Het is ook een droom specifiek gericht tot
visionairs en profeten dat ze worden getest om te zien of ze de Heer God met heel
hun hart liefhebben (Deuteronomium). Je moet de Heer navolgen, ontzag voor Hem
hebben, Zijn geboden houden, Hem gehoorzamen, Hem dienen, je aan Hem
vastklampen. Je moet de valse leerstellingen verwerpen.
We moeten als Mystiek Lichaam van Christus aanvaarden dat we allen zondaars zijn
en dat we allen een Redder nodig hebben. We mogen niet aannemen dat we goed
zijn, we moeten berouw hebben over onze zonden. We moeten leren de deur te
sluiten voor de zonden waar we onderhevig aan zijn, onze zwakke plekken
onderkennen en eraan werken. We mogen geen compromissen sluiten met het
kwaad, voor God is het wit of zwart. Jezus komt aan de deur van je hart kloppen,
maar ook de vijand komt kloppen. Als je voor de vijand open doet, komt hij binnen.
Dana deed de deur niet onmiddellijk open, maar vroeg eerst wie het was die klopte.
Hij luistert naar de stem van Christus, en hoort hij ze niet dan blijft de deur dicht.
Dana gaat naar de andere kamer waar hij gewoonlijk bidt. Bidden om
 62

onderscheidingsvermogen is dus het volgende, en daarna raad vragen aan mensen

met onderscheidingsvermogen. Dana zag de hand en wist dat het een leugen was
en de hand verdween. We moeten dus bij de waarheid blijven.
26 Wall street ruilhandel (15/6/2021)
De droom begon met een zonnige hemel met Wall Street op de achtergrond. Vele
jaren geleden was ik in New York City. Alles zag er netjes, keurig uit, op
zakengericht, niet zoals de rest van NY, het was netjes. Ik zag gewoon geklede
mensen op de voetpaden staan achter 5m lange witte tafels. Achter de tafels zag ik
levend kippen in kooien, plaatsen voor paarden te plaatsen en vast te maken, kratten
eieren, ik zag gereedschap, ik zag voedselkarretjes met vlees en voedsel met
venters.

De tafels bogen door van het gewicht van de goederen. De kratten eieren stonden
onbewaakt. Sommigen waren gekreukt en druipten op de rest van de kratten. Het
gereedschap was lichtjes roest en je zag dat het gebruikt was. Het gereedschap was
geordend per soort. Hamers, schroevendraaiers, dozen nagels, dozen schroeven,
schoppen, tuinmateriaal, voedsel voor dieren enz. Er was niets elektrisch, alles was
handmatig.
Er waren klanten die kochten aan de karretjes en venters. En ze waren handel aan
het drijven, ruilhandel aan het doen en maakten afspraken om te ruilen. Ik zag een
man 5 dozen munitie en 12 dozen kogels (shots and shells) ruilen tegen 10
kuikentjes/kleine kippen. Een vrouw ruilde 5 hamers voor 15 dozen schroeven en
bouten.
 63

Prijs: 39000 Eur

Een man in een zeer duur pak nam zijn rolex uurwerk en ruilde het voor 15 paarden.
Maar de man die de paarden verkocht zei dit uurwerk is 30 paarden waard. En hij gaf
hem 30 paarden. Er waren geen voertuigen op de wegen. De mensen verplaatsten
zich per fiets, skateboards, zelfs rolschaatsen.
Iedereen betuigde elkaar vriendelijkheid en respect. Er was een vrouw die wanhopig
was en zei dat ze eieren nodig had, met tranen in de ogen. Maar ze had niets om te
ruilen. Een andere vrouw nam 10 eieren en gaf ze haar en ze huilde. Degene die het
gaf stond achter degenen die goederen hadden om te ruilen. De arme vrouw
omhelsde de andere vrouw voor haar goedheid.
Niemand had smart phones. Ik zag terug de persoon met de munitie. Ik zag dat hij
blootsvoets was en zijn broek vasthield met een hand en in de andere hand had hij
een dood met munitie. Toen hij de kippen ontving deed hij zijn hemd af en maakte er
een soort voorschot van om de kuikentjes erin te steken.
De vrouw van de hamers had een pyjamabroek aan, een gekleed shirt en sweater.
Ze droeg 1 oorbel en had aan de ene hand gelakte nagels en aan de andere hand
onverzorgde.
De man met het dure maatpak had zijn portefeuille vergeten. Hij bleek onder zijn pak
een shirt te dragen zonder das, en de achterkant van zijn jas was gerimpeld alsof hij
erin geslapen had. Hij brak het bandje van zijn rolex-uurwerk in kleinere stukken.
Ik kon vanop afstand de donder horen. Ik zag stormwolken komen van het westen en
plotseling trof de bliksem de Empire State building en ze lichtte op. Iedereen bedekte
zijn ruilgoederen en rende zo vlug ze konden in de gebouwen van Wall Street. In de
beursgebouwen. Ik zag de man (waarvan ik aanneem dat het Jezus is) temidden van
de tafels en hij stak een paraplu op in de gietende regen. Hij zei: Jullie zijn niet zo
 64

voorbereid zoals jullie zouden moeten zijn. Luister daarom naar mijn woord en
zet jullie schrap. Sluit geen compromissen met Mijn Woord, anders zal je tekort
schieten.
Uitleg van Cherie Goff:
De getallen 5, 12, 10, 15 zijn positieve nummers in droomsymbolisme:
5 genade, werken; 12 gouvernementele autoriteit; 15 is 3 (Drie-eenheid) x 5. De
slechte karakters hadden een verwerpelijke reactie op dit alles.
Er zitten veel positieve zaken in: alles is netjes, de vrouw die om eieren vroeg kreeg
ze onmiddellijk. Zelfs al wordt er gehandeld en geruild is alles gemoedelijk. De
achtergrond is de financiële staat van Amerika op dat moment. Alles wordt op een
handelsgerichte manier opgelost. Zaken van macht en rijkdom worden geruild tegen
wat nu gezien wordt als zaken van minder belang. Maar in die tijd worden ze
essentieel.
Op vlak van de Kerk, wordt hier gesproken over de kerk van Laodicea (Boek
Openbaring 3:14 en verder):
Schrijf aan de engel van de gemeente van Laodicea: Dit zegt Amen, de trouwe en
betrouwbare getuigen, het begin van Gods schepping: Ik weet wat u doet, hoe u niet
koud bent en niet warm. Was u maar koud of warm! Maar nu u lauw bent in plaats
van warm of koud, zal ik u uitspuwen. U zegt dat u rijk bent, dat u alles hebt wat u wilt
en niets meer nodig hebt. U beseft niet hoe ongelukkig u bent, hoe armzalig, berooid,
blind en naakt. Daarom raad Ik u aan: koop van Mij goud dat in het vuur gelouterd is,
en u zult rijk zijn; witte kleren om u te kleden en uw naaktheid te bedekken, zodat u
zich niet meer hoeft te schamen; zalf voor uw ogen, zodat u weer kunt zien. Iedereen
die Ik liefheb wijs Ik terecht en bestraf Ik.
Zet u dus volledig in en breek met het leven dat u nu leidt. Ik sta voor de deur en klop
aan. Als iemand Mijn stem hoort en de deur opent, zal Ik binnenkomen, en we zullen
samen eten, Ik met hem en hij met Mij. Wie overwint zal samen met Mij op Mijn troon
zitten, net zoals Ik zelf overwonnen heb en samen met Mijn Vader op Zijn troon zit.
Het idee van de tafels die doorbuigen: we denken dat we te weinig hebben, maar
de waarheid is dat we teveel hebben.
De eieren zijn ongewassen, gekraakt. De eieren zijn het potentieel van Het Woord.
De vrouw zegt eigenlijk: ik heb het Woord nodig. De vrouw krijgt geestelijk voedsel. Ik
dacht hierbij aan Matteüs 23:23: Wee jullie, schriftgeleerden en farizeeën,
huichelaars, jullie geven tienden van munt, dille en komijn, maar veronachtzamen
wat in de wet zwaarder weegt: recht, barmhartigheid en trouw, terwijl men het een
zou moeten doen zonder het andere te laten.
Vele kerken zijn bezig met bediening, het ziet er goed uiterlijk goed uit, maar het is
niet het ware Evangelie dat ze beoefenen. Jezus deed geen voedselbediening.
Jezus deelde geen voedsel uit om de massa aan te trekken. We moeten natuurlijk
degenen die honger hebben voeden, maar het gaat verder dan dat. Jezus eerste
doel wat het Woord verspreiden, de rest was bijzaak. Hij doet een mirakel omdat Hij
 65

niet wil dat de menigte zwak wordt van honger. Dat is de Liefde en Barmhartigheid
van God.
Johannes 6:25 en verder: Mensen komen naar mirakelen, maar ze moeten voor het
Eeuwige Woord komen en Zijn beloften.
Wat zijn dan Gods werken? in Jezus geloven. Jezus is het Levend Brood, het
Hemels Brood, het Brood voor het Wereld (H. Eucharistie). Het gaat over het Eeuwig
Leven.
Er is een wil, maar we moeten het Woord van God willen, geen aardse goederen, die
zijn roestig, en gekraakt (tijdelijk). We moeten bidden om God te laten Zijn werk
doen. Gods kracht is voor iedereen bereikbaar, we moeten alleen bidden voor Gods
ware kracht.
We moeten opletten niet door angst te handelen (man met munitie), ook niet mensen
die zelf zaken willen oplossen in plaats van God (vrouw met gereedschap). De vrouw
met de ene oorbel staat deels in de wereld, en deels in het Hemelse. Deze vrouw is
bezig met goede werken, maar niets meer.
Rolex-uurwerk, er staat een kroon op en is in goud. Dit is het komende Koninkrijk
van God. Dit betekent nu berouw hebben en zich bekeren. We moeten biechten. God
ziet een mooi pak, maar eronder zit een hart dat moet bekeerd worden.
15 paarden tegenover Gods Rijk (Rolex): 1 Koningen 12:32 en verder: Jerobeam
stelde op de 15de dag van de 8ste maand een feest in dat leek op het feest in Juda.
Hij besteeg dan, in Betel, de treden van het altaar om offers op te dragen aan de
stierenbeelden (gouden beelden in de vorm van een stierkalf) die hij had laten
maken. In Betel installeerde hij ook de priesters die hij voor de offerplaatsen had
aangesteld. Deze datum had Jerobeam eigenmachtig vastgesteld als feestdag voor
de Israëlieten, om op het altaar dat hij in Betel had laten maken, een offer te
ontsteken.
Jesaja 31:1-7 over paarden: Wee hun die naar Egypte gaan om hulp, die hun heil
zoeken bij paarden, vertrouwen op een groot aantal wagens en een overmacht aan
ruiters. Voor de Heer hebben zij geen oog, de Heilige van Israël zoeken zij niet. Maar
Hij weet wat Hij doet, Hij brengt onheil en neemt Zijn woord niet terug. Hij keert zich
tegen dat verdorven volk en tegen hun metgezellen in het kwaad. De Egyptenaren
zijn mensen, geen goden, hun paarden zijn vlees, geen geest. Strekt de Heer Zijn
hand uit, dan struikelt de helper en valt degene die hulp zocht, en samen gaan ze te
gronde.
We moeten op Gods kracht vertrouwen, niet op dat van mensen. We moeten in de
geest leven, niet in het vlees.
Dit zegt de Heer tegen mij: zoals leeuw en welp grommend bij hun prooi staan - al
komen de herders te hoop gelopen, zij storen zich niet aan hun geschreeuw en gaan
niet voor het rumoer op de vlucht-, zo komt de Heer van de Hemelse machten om op
de hellingen van de Sion te strijden. Zoals een vogel boven zijn nest vliegt, zo waakt
de Heer van de Hemelse machten over Jeruzalem, Hij waakt en Hij redt, Hij
beschermt en bevrijdt.
 66

Kinderen van Israël, keer terug naar Hem van wie jullie zo ver zijn afgedwaald. Op
die dag zul je de goden verwerpen die je - tot je schande - gemaakt hebt van je goud
en zilver.
De afgoden zullen vallen.
Deuteronomium 17:15 en verder over paarden: Dat is geoorloofd: u mag uit uw
midden iemand die door de Heer, uw God, zal worden uitgekozen, als koning
aanstellen. Maar het mag niet iemand uit een ander land of van een ander volk zijn.
Hij mag geen paarden gaan houden, want hij zou zijn volksgenoten naar Egypte
kunnen terugsturen om voor uitbreiding van zijn stallen te zorgen, in strijd met de
waarschuwing van de Heer dat we nooit meer die weg terug mogen gaan.
Evenmin is het de koning toegestaan er veel vrouwen op na te houden, want dat zou
hem tot afgodendienst kunnen verleiden. En verder mag hij ook geen zilver en goud
ophopen.
Als je kijkt naar Salomo, hij deed deze dingen en dat was zijn ondergang.
De man in het dure pak gelooft in een soort welvaartsevangelie, hij zal zelfs 30
paarden krijgen in plaats van 15. Dat zorgt ervoor dat deze man niet geïnteresseerd
is in Gods Koninkrijk.
We moeten ons realiseren dat we God niet kunnen omkopen, enkel door goede
werken, goede daden te stellen zonder meer. We kunnen GEEN geluk, vrede en
welvaart KOPEN. We kunnen onze redding NIET KOPEN. We worden gered omdat
God Jezus gezonden heeft om ons vrij te kopen met Zijn Bloed van onze zonden. Er
is niets anders dan dat we van onze zonden moeten afkomen door berouw en
bekering door Jezus Christus. We dienen God door ons Geloof, door Zijn geboden te
vervullen, het goede te doen omwille van God. God verdient het. We moeten een
zuiver hart hebben, niet door compromissen te sluiten met de wereld, en het kwaad.
De gouden band van de rolex, is het Woord van God dat hij in stukjes breekt. Hij
aanvaard het ene, verwerpt het andere. Gods Woord kun je niet aan jezelf
aanpassen. Dat is wat de duivel deed, toen hij Jezus op de proef stelde. De duivel
haalde de Schrift aan, maar de context, wat de bedoeling was.
De donder: God zegt GENOEG. Dit is het Oordeel.
De Empire State Building: ze begonnen met de bouw in de Grote Depressie. Het is
een indicatie van economische depressie. In de Bijbel staat dat je niet de Mammon
(geldgod) kunt dienen en God. En in Amerika houden we meer van geld dan van
God.
De Empire State Building is een 381 meter hoge wolkenkrabber in New York. De
naam van het gebouw, dat op de kruising van West 34th Street en Fifth
Avenue staat, komt van de bijnaam van de staat New York: The Empire State. Het
gebouw was van 1931 tot de bouw van de North Tower van het World Trade Center
in 1971 het hoogste ter wereld.
 67

Voordat men met de bouw kon beginnen, moest eerst het Waldorf-Astoria Hotel
worden afgebroken. De sloop begon op dinsdag 1 oktober 1929, slechts vier weken
voor de beurskrach van 1929.
Op 22 januari 1930 begon men met de
uitgraving van het gebied waar het
gebouw zou komen te staan, zodat op
17 maart de constructie van het
gebouw zelf kon beginnen.
Tijdens de Grote Depressie werden
veel bouwprojecten stilgelegd.
De bouw van het Empire State Building
kon echter doorgaan en doordat de
depressie hoge werkloosheid
veroorzaakte, waren er voor de bouw
veel gemotiveerde werkers te vinden.
Na 1 jaar en 45 dagen, werd de bouw
afgerond.
Op 1 mei 1931 opende toenmalig
president Hoover het gebouw vanuit
zijn kantoor in Washington DC, door op
een knop te drukken waardoor de
lichten van het Empire State Building
aan gingen.

De mensen wilden hun goederen beschermen, meer dan op God te vertrouwen. De

mensen zijn angstig en bang, en rennen weg van de donder en bliksem. Dat wil
zeggen dat ze niet op God vertrouwen. De mensen zijn ongelovig en rennen naar de
gebouwen van Wall Street. Ze kijken dus nog altijd naar de economische structuur
van de VS.
Jezus steekt een paraplu omhoog temidden van al de drukte, paniek, chaos,
natuurelementen en toch rent niemand om bij Jezus onder de paraplu te komen als
bescherming. God wordt niet getroffen, het is een reiniging. Het water van de regen
heeft een zuiverende functie. De mensen willen niet gereinigd worden door het water
van de H. Geest. Jezus wacht tot de mensen komen schuilen bij Hem. Hij biedt
bescherming.