Rozpiętość teoretyczna nawy: L=24m

Rozstaw układów poprzecznych: B=9,0 m

Wysokość hali: h=8m

Obciążenia śniegiem: strefa III

Obciążenia wiatrem: strefa II

Liczba układów poprzecznych: 12

Pokrycie dachu: nieocieplone

Płyta osłonowa ścian: warstwowa

Stal: S235

Ściana szczytowa: odsunięta na odległość rozstawu układów poprzecznych

1. Zebranie obciążeń
1.1. Obciążenie śniegiem
Obciążenia wyznaczono na podstawie normy: PN-EN 1991-1-3 Oddziaływanie ogólne.
Obciążenie śniegiem

Strefa obciążenia : III

Wartość charakterystyczna obciążenia śniegiem gruntu:

sk =0,007 · A−0,6

sk ≥ 0,7
2
Przyjęto najniekorzystniejszy przypadek dla strefy I: sk =1,2kN /m .

Obciążenie śniegiem dachu (w sytuacji trwałej i przejściowej):

s=μ 1 · Ce ·C i · s k

gdzie:

μ1 – współczynnik kształtu dachu; dla dachów o spadku 0 ≤ α ≤ 30° :

μ1=0,8

C e – współczynnik ekspozycji; założono, że teren jest wystawiony na działanie wiatru:

C e =0,8

C i – współczynnik termiczny
 C i=1,0

Stąd:

kN
s=0,8· 0,8 · 1,0· 1,2=0,768
m2

1.2. Obciążenie wiatrem

Obciążenia wyznaczono na podstawie normy: PN-EN 1991-1-4 Oddziaływanie ogólne.
Obciążenie wiatrem

Strefa obciążenia : II

Podstawowa bazowa prędkość wiatru:

m
v b ,0=26
s

Współczynnik kierunkowy: c dir =1,0

Współczynnik sezonowy: c season =1,0

Stąd bazowa prędkość wiatru:

m
v b=c dir · c season · v b , 0=1,0 ·1,0 · 26=26
s

Ciśnienie prędkości wiatru:

kN
q b ,0 =0,42
m2

Bazowe ciśnienie prędkości wiatru:

kN
q b=0,5 · ρ· v 2b=0,5 · 1,25· 26=0,4425
m2

Przyjęta kategoria terenu: II

z 0=0,05 m

z min =2 m

z max =300 m
0,17 0,17
z 8
c r ( z )=1,0 · ( )
10
=1,0 · ( )
10
=0,963

0,24 0,24
z 8
c e ( z )=2,3· ( )
10
=2,3 · ( )
10
=2,18
Współczynnik rzeźby terenu (orografii):

c 0=1,0 – przy założeniu, że nachylenie terenu pod wiatr jest mniejsze niż 3°

Intensywność turbulencji dla z min ≤ z ≤ zmax :

k1 1,0
I v ( z )= = =0,197
z 8
( )
c 0 ( z ) · ln
z0 ( )
1,0 · ln
0,05

Średnia prędkość wiatru na wysokości z:

m
v m ( z )=cr ( z ) ·c 0 ( z ) · v b =0,963· 1,0 · 26=25,03
s

Wartość szczytowa ciśnienia prędkości:

1 1 N kN
q p ( z )= [1+7 · I v ( z ) ] · · ρ· v 2m ( z )= [ 1+7 · 0,197 ] · ·1,25 · 25,032=931,8 2 =0,932 2
2 2 m m

Wyznaczenie oddziaływań wiatru na ściany:

h< b

e=min ( L ; 2 h )=¿ min(¿117,2 ; 16)=16 <d=24 m¿ ¿

h
=0,333
d

Współczynniki ciśnienia zewnętrznego (interpolując):

Strefa D: c pe , 10 =0,7120

Strefa E: c pe, 10=−0,322

c pi = 0,2 → jeżeli do 30% rozpatrywanych powierzchni to okna

{
−0,3

Zewnętrzne ciśnienie wiatru:

w e =q p ( z e ) ·c pe

kN
Strefa D: w e =q p ( z e ) ·c pe =0,932 ·0,712=0,664
m2

kN
Strefa E: w e =q p ( z e ) ·c pe =0,932 · (−0,322 ) =−0,300
m2

Wewnętrzne ciśnienie wiatru:

w i=q p ( z e ) · c pi

0,932· 0,2=0,186 kN
w i=
{0,932· (−0,3 ) =−0,279 m2

Wyznaczenie oddziaływań wiatru na dach:

Dach rozpatrywany jako płaski −5 ° ≤ α ≤ 5 °

Przy założeniu ostrych krawędzi brzegu:

Zewnętrzne ciśnienie wiatru:

w e =q p ( z e ) ·c pe

kN
Strefa F: w e =0,932 · (−1,8 ) =−1,677
m2

kN
Strefa G: w e =0,932 · (−1,2 )=−1,118
m2

kN
Strefa H: w e =0,932 · (−0,7 )=−0,65
m2

0,932· 0,2=0,187 kN
Strefa I,J: w e = {
0,932· (−0,2 )=−0,187 m2

Ciśnienie wewnętrzne jak dla ścian

1.3. Obciążenie stałe

Ciężar własny blachy trapezowej na m2 połaci dachu, podany przez producenta:
kN
0 , 045⋅1 , 35=0 , 06
m2
2. Dobranie elementów pokrycia dachu
2.1. Blacha trapezowa
Jako nośna warstwę przyjęto blachę trapezowa pracującą jako belka trójprzęsłowa. Dobrano
wstępnie blachę firmy BLACHY PRUSZYŃSKI, model T50 o gr. 0,5mm.
Dane techniczne przyjętej blachy – Załącznik nr 1.
Zgodnie z zaleceniem producenta dla dachu nieocieplonego blachę należy zamontować
szerszymi półkami na podporach (negatyw).
Zgodnie z wytycznymi producenta przyjęto stałą szerokość podparcia skrajnego równą
60 mm.

Sprawdzenie nośności zgodnie z tablicami obciążeń podanych w katalogu przez producenta:

Tabela Zestawienie nośności przyjętej blachy fałdowej.

Warunki obliczeniowe dla blach trapezowych są spełnione, bowiem:
- ze względu na I stan graniczny: 0,924 [kN/m2] < 1,52 [kN/m2]
- ze względu na II stan graniczny: 0,621 [kN/m 2] < 1,52 [kN/m2]

Porównując dopuszczalne obciążenia równomiernie rozłożone w kN/m 2 blachy z obciążeniami

które występują w naszym przypadku obliczeniowym stwierdza się, że nośność i sztywność
przyjętej blachy są wystarczające. Zapas nośności blachy trapezowej jest dosyć znaczny, co
wynika z faktu, że blacha będzie współpracować z płatwią cienkościenną, więc musi posiadać
odpowiednią sztywność.
 2.2. Płatew zimnogięta

Poz. 1: Płatew
Zestawienie obciążeń na płatew

Obciążenie charakterystyczne γf Obciążenie obliczeniowe

Rodzaj obciążenia
[kN/m] [-] [kN/m]
Obciążenia stałe
Ciężar pokrycia
Gk=0,068 1,35 Gd=0,092
0,045kN/m2*1,5m
Obciążenia zmienne
Obciążenie wiatrem
Wk=-2,516 1,5 Wd=-3,774
(-1,677)*1,5m
Obciążenie
śniegiem Sk=1,152 1,5 Sd=1,728
0,768*1,5m
Rozdział obciążenia na składowe

Dobór płatwi cienkościennej

Z katalogu firmy BLACHY PRUSZYŃSKI, dobrano profil zimnogięty ceownik – BP/C280x60x3.00.

(str. 15 i 77 katalogu firmy BLACHY PRUSZYŃSKI).

Dane techniczne przyjętej płatwi – Załącznik nr 2.

Sprawdzenie profilu ze względu na maksymalne momenty zginające:

Sprawdzenie nośności zgodnie z tablicami obciążeń:

 Maksymalne obciążenie płatwi

0,068 0,864 kN kN
wartość charakterystyczna : Qmax =G k + Sk = + =0,621 2 <2,08 2
1,5 1,5 m m

0,092 1,296 kN kN
wartość obliczeniowa :Q max =G d + S d= + =0,925 2 <2,08 2
1,5 1,5 m m

 Maksymalne odciążenie płatwi

0,068 2,516 kN
wartość charakterystyczna : Qmax =Gk +W k = ∙ 0,85− =−1,639 2
1,5 1,5 m

0,092 3,774 kN
wartość obliczeniowa :Q max =G d +W d = ∙0,85− =−2,455 2
1,5 1,5 m

 Maksymalne ssanie wiatru

kN kN
wartość charakterystyczna :Q max =−2,516 ←4,13
m m

kN kN
wartość obliczeniowa :Q max =−3,774 ←4,13
m m

2.3.
 Dobór blachy trapezowej:
Założono zastosowanie blachy trapezowej Pruszyński, układanej jako negatyw. Przyjęto
blachę w schemacie trójprzęsłowym.

obciążenie wartość charakterystyczna wartość obliczeniowa

obciążenia dodatnie: 0,768+0,7∗0,187=0,899 0,899∗1,5=1,349
śnieg+wiatr (strefa I)
wiatr (strefa F) −1,683 −1,683∗1,5=−2,525

Przyjęto blachę Pruszyński T35E o grubości 0,7mm.

Wartości obciążenie nie przekraczają dopuszczalnych.

Dobór płatwi:

Założono zastosowanie płatwi zetowych zimnogiętych z katalogu firmy Pruszyński

Przyjęto płatwie w układzie 5-przęsłowym, długość przęsła 9m.

Przyjęto rozstaw płatwi 2m.

Zestawienie obciążeń na płatwie:

obciążenie
ciężar pokrycia 0,124 0,9 /1,1 0,112 /0,136
¿ 0,062∗2,0
obciążenie śniegiem 1,536 1,5 2,304
¿ 0,768∗2,0
parcie wiatru 0,374 1,5 0,561
¿ 0,187∗2,0
ssanie wiatru −3,366 1,5 −5,049
¿−1,683∗,20

Maksymalne obciążenie dodatnie:

q +k =0,124 +1,536+0,7∗0,374=1,922 kN /m

q +d=0,136+2,304+ 0,7∗0,561=2,832 kN /m

Maksymalne obciążenie ujemne:

q−k =0,124−3,366=−3,242 kN /m

q−d =0,112−5,049=−4,937 kN /m

s 154

Przyjęto płatew BP/Z 280 x 75/65 x 2,50.

Ciężar płatwi: 12,99 kg

Zestawienie obciążeń na układ poprzeczny:

Obciążenie płatwi:

obciążenie wartość charakterystyczna γ wartość obliczeniowa reakcja przedskrajna reakcja skrajna

[kN/m] [kN/m] [kN] [kN]
ciężar pokrycia i płatwi 0,253 0,9 /1,1 0,228 /0,278 2,577 0,899
¿ 0,062∗2,0+0,129
obciążenie śniegiem 1,536 1,5 2,304 15,643 5,457
¿ 0,768∗2,0
wiatr strefa H + parcie −3,364 1,5 −5,046 −34,260 −11,951
wewnętrzne
¿ (−1,308−0,374 )
wiatr strefa Is + parcie −1,496 1,5 −2,244 −20,918 −7,297
wewnętrzne
¿ (−0,374−0,374 )
wiatr strefa Ip + parcie 0 1,5 0 0 0
wewnętrzne
¿ ( +0,374−0,374 )
wiatr strefa H + ssanie −2,054 1,5 −3,081 −15,236 −5,315
wewnętrzne
¿ (−1,308+0,281 )
wiatr strefa Is + ssanie −0,186 1,5 −0,279 −1,894 −0,661
wewnętrzne
¿ (−0,374+ 0,281 )
wiatr strefa Ip + ssanie 1,310 1,5 1,965 18,317 6,390
wewnętrzne
¿ ( 0,374+ 0,281 )
Obciążenie rygli ściennych:

Wstępnie przyjęto rygle IPE 220

obciążenie wartość charakterystyczna γ wartość obliczeniowa reakcja przedskrajna reakcja skrajna

[kN/m] lub [kN/m2] [kN/m] [kN] [kN]
ciężar rygli + uśredniony ciężar blachy 0,381 0,9 /1,1 0,343/0,419 2,577 0,899
¿ 26,2∗9,81∗10−3 + 0,062∗2
wiatr strefa D nawietrzna + parcie 0,958 1,5 1,437 9,756 3,403
wewnętrzne
¿ ( 1,332−0,374 )
wiatr strefa D zawietrzna + parcie −0,936 1,5 −1,404 −9,532 −3,325
wewnętrzne
¿ (−0,562−0,374 )
wiatr strefa D nawietrzna + ssanie 1,706 1,5 2,559 17,374 6,061
wewnętrzne
¿ ( 1,332+0,374 )
wiatr strefa D nawietrzna + ssanie −0,188 1,5 −0,282 −1,915 −0,668
wewnętrzne
¿ (−0,562+0,374 )
Poz. 2: Wiązar dachowy
Pas górny – HEA 180 S235
Siły przekrojowe w pasie górnym kratownicy

N Ed=510,93

Przyjęto długość wyboczeniową w płaszczyźnie układu poprzecznego 2m.

Przyjęto długość wyboczeniową z płaszczyzny układu poprzecznego 4m.

Sprawdzenie klasy przekroju

235 235
ε=
√ √
fy
=
235
=1,00

Nośność przekroju

Af y
N c , Rd=
γM0

A=38,8 c m 2

kN
f y =23,5
c m2

γ M0 =1,0

45,3∗23,5
N c , Rd= =1064,55 kN
1,0

Nośność elementu:

N Ed
≤ 1,0
N b , Rd

χA f y
N b , Rd =
γM1

Wyznaczenie wartości odniesienia do obliczenia smukłości względnej:

λ 1=93,9 ε =93,9

Wyznaczenie długości wyboczeniowej – wyboczenie z płaszczyzny układu poprzecznego:

Lcr =400 cm

Wyznaczenie smukłości względnej:

Lcr 400
∗1 ∗1
i 4,52
−¿= = =0,942 ¿
λ1 93,9
λ

i y , HEA 180 =4,52 cm

Wyznaczenie parametru krzywej niestateczności:

ϕ=0,5 ¿

Przyjęto krzywą wyboczeniową c (h/b<1,2 ; tf<100mm).

α =0,49

ϕ=0,5[1+0,49∗(0,942−0,2)+ 0,9422 ]=1,125

Współczynnik wyboczeniowy:

1
χ=
1
ϕ+ √ ϕ2−λ ¿= 2 2
=0,575 ¿
1,125+ √ 1,125 −0,942

Obliczenie nośności elementu:

0,575∗45,3∗23,5
N b , Rd = =612,11 kN
1,00

Sprawdzenie nośności elementu:

N Ed 510,93
= =0,835<1
N b , Rd 612,11

Nośność jest wystarczająca.

Pas dolny – RP 180x120x8
Siły przekrojowe w pasie dolnym kratownicy

N max =493,16 kN

N min =−279,97 kN

Przyjęto długość wyboczeniową w płaszczyźnie układu poprzecznego 4m.

Przyjęto długość wyboczeniową z płaszczyzny układu poprzecznego 10m.

Nośność przekroju

Af y
N c , Rd=
γM0

A=43,2 c m2

kN
f y =23,5
c m2

γ M0 =1,0

43,2∗23,5
N c , Rd= =1015,2 kN
1,0

Nośność elementu na ściskanie

N Ed
≤ 1,0
N b , Rd

χA f y
N b , Rd =
γM1

Wyznaczenie wartości odniesienia do obliczenia smukłości względnej:

λ 1=93,9 ε =93,9

a) wyboczenie w płaszczyźnie układu

Wyznaczenie smukłości względnej:

Lcr 400
∗1 ∗1
i 4,76
−¿= = =0,895 ¿
λ1 93,9
λ
Wyznaczenie parametru krzywej niestateczności:

ϕ=0,5 ¿

Przyjęto krzywą wyboczeniową c.

α =0,49

ϕ=0,5[1+0,49∗(0,895−0,2)+ 0,8952 ]=1,071

Współczynnik wyboczeniowy:

1
χ=
1
ϕ+ √ ϕ2−λ ¿= 2 2
=0,603 ¿
1,071+ √ 1,071 −0,895

Obliczenie nośności elementu:

0,603∗43,2∗23,5
N b , Rd = =611,85 kN > N Ed
1,00

b) wyboczenie z płaszczyzny układu

Wyznaczenie smukłości względnej:

Lcr 1000
∗1 ∗1
i 6,51
−¿= = =1,636 ¿
λ1 93,9
λ

Wyznaczenie parametru krzywej niestateczności:

ϕ=0,5 ¿

Przyjęto krzywą wyboczeniową c.

α =0,49

ϕ=0,5[1+0,49∗(1,636−0,2)+1,636 2 ]=2,19

Współczynnik wyboczeniowy:

1
χ=
1
ϕ+ √ ϕ2−λ ¿= 2 2
=0,274 ¿
2,19+ √ 2,19 −1,636

Obliczenie nośności elementu:

0,274∗43,2∗23,5
N b , Rd = =288,45 kN > N Ed
1,00
Krzyżulec RK 80x80x6

N Ed=−191,45 kN

Nośność elementu:

Wyznaczenie wartości odniesienia do obliczenia smukłości względnej:

λ 1=93,9 ε =93,9

Wyznaczenie długości wyboczeniowej:

Lcr =μL=1,0∗242=242 cm

Wyznaczenie smukłości względnej:

Lcr 242
∗1 ∗1
i 2,98
−¿= = =0,864 ¿
λ1 93,9
λ

Wyznaczenie parametru krzywej niestateczności:

ϕ=0,5 ¿

Przyjęto krzywą wyboczeniową a.

α =0,21

ϕ=0,5[1+0,21∗(0,865−0,2)+ 0,8652 ]=0,944

Współczynnik wyboczeniowy:

1
χ=
1
ϕ+ √ ϕ2−λ ¿= 2 2
=0,755 ¿
0,944+ √ 0,944 −0,864

Obliczenie nośności elementu:

0,755∗16,8∗23,5
N b , Rd = =298,07 kN > N Ed
1,00
Poz. 3: Słup układu poprzecznego

Siły przekrojowe w pasie słupie

Przyjęto przekrój HEA 320.

Sprawdzenie klasy przekroju:

235 235
ε=
√ √fy
=
235
=1,00

Środnik:

c=h−2 ( t f +r ) =310−2∗( 15,5+27 )=225 mm

c 225
= =25<33 ε=33 → klasa1
tw 9

Pas:

c=0,5 ( b−t w −2r ) =0,5 ( 300−9−2∗27 )=119 mm

c 119
= =7,68< 9 ε =9,0 →klasa 1
t f 15,5

Przekrój spełnia warunki klasy 1.

Sprawdzenie, czy w wymiarowaniu należy uwzględniać wpływ siły poprzecznej:

V Ed
η3 =
V bw , Rd

χ w f yw h w t
V bw , Rd=
√3 γ M 1

hw 310
−¿= = =0,399→ χ w=1,0 ¿
86,4 tε 86,4∗9∗1
λw

1,0∗23,5∗31,0∗0,9
V bw , Rd= =378,54
√3∗1,0
68,539
η3 = =0,181<0,5
378,54

Wpływ siły poprzecznej można pominąć.

Wyznaczenie nośności charakterystycznej przy ściskaniu:

N Rk =A f y =38,8∗23,5=911,8 kN

Wyznaczenie wartości odniesienia do obliczenia smukłości względnej:

λ 1=93,9 ε =93,9

Wyznaczenie długości wyboczeniowej:

W płaszczyźnie układu poprzecznego (układ przechyłowy)

Ze względu na przegubowe połączenia wiązara ze słupem przyjęto k 11=0

Zatem: η1=1,0 oraz η1=0,5

1−0,2 ( η1 +η 2) −0,12∗η1∗η2
μ=
√ 1−0,8 ( η 1+ η2 )+ 0,6∗η1∗η 2
=2,523

Lcr , y =μL=2,523∗7,80=19,68 m

W płaszczyźnie ściany bocznej (układ stężony)

Ze względu na projektowany układ rygli i stężeń przyjęto μ=1,0.

Lcr , z=μL=1,0∗7,80=7,80 m

Wyznaczenie smukłości względnej:

Afy 124∗23,5
−¿=
λy √ √ N Cr , y
=
1197,86
=1,55 ¿

π2 E I y
N Cr , y = 2
=1197,86 kN
LCr , y

Afy 124∗23,5
−¿=
λz √ N Cr ,z√=
9298,26
=0,560 ¿
 π 2 E Iz
N Cr , z= 2 =9298,26 kN
LCr, z

Wyznaczenie parametru krzywej niestateczności:

Płaszczyzna układu poprzecznego:

ϕ y =0,5 ¿

Przyjęto krzywą wyboczeniową b.

α =0,34

ϕ y =0,5[ 1+0,34∗( 1,55−0,2)+1,552 ]=1,93

Płaszczyzna ściany bocznej:

ϕ z =0,5 ¿

Przyjęto krzywą wyboczeniową c.

α =0,49

ϕ z =0,5[1+ 0,49∗(0,560−0,2)+0,560 2]=0,745

Współczynnik wyboczeniowy:

1
χy=
1
ϕ+ √ ϕ2−λ ¿= 2 2
=0,325 ¿
1,93+ √ 1,93 −1,55

1
χ z=
1
ϕ+ √ ϕ 2−λ¿ = 2 2
=0,801 ¿
0,745+ √ 0,745 −0,55

Nośność słupa na ściskanie:

χ y∗A∗f y 0,325∗124∗23,5
N b , Rd , y = = =947,05 kN
γM 1 1,0

χ z∗A∗f y 0,801∗124∗23,5
N b , Rd , z = = =2334,11 kN
γM1 1,0
N Ed 217,89
= =0,23<1,0
N b , Rd 947,05
Wyznaczenie nośności charakterystycznej przekroju przy zginaniu:

M y , Rk =W y f y =1480∗23,5=34780 kNcm=347,80 kNm

M z ,Rk =W z f y =466∗23,5=10951 kNcm=109,51kNm

Moment krytyczny

kz 2

M CR =

Przyjęto:
C 1∗π 2 E I z
(k z L)
2
√ ( )
kw
Iz
∗I w
+ 2
2
( kz L) G I T
π E Iz

C 1=2,65(na podstawie nomogramów)

k z=k w =1,0

1 2

M CR =
2,65∗π 2∗210∗103∗6990∗10 4
( 1,0∗7800 )2

M CR =1,4669∗10 9 Nmm=1466,9 kN m
∗
√ () 1
∗1512000∗10 6

6990∗10 4
+
( 1,0∗7800 )2∗81∗103∗108∗10 4
π 2∗210∗103∗6990∗10 4

W yf y 1480∗23,5
−¿=
λ¿ √ M CR √
=
146690
−¿¿
=0,487> λ¿ ,0 ¿

ϕ ¿=0,5∗¿

1
χ¿= =0,802
0,598+ √ 0,5982−0,75∗0,4872
Kombinacja 1 N max :

N=217,90 kN

M y =88,11 kNm

Przyjęto, że przekrój dwuteowy jest niewrażliwy na deformacje skrętne.

Wyznaczenie współczynników interakcyjnych:

C my =0,4

k yy =C my∗¿

0,8∗N Ed

[
k yy ≤ C my∗ 1+
χ y ∗N Rk
γM1 ]
ψ=0

( 1,55−0,2 )∗217,90
[
k yy =0,4∗ 1+
947,05 ] = 0,524

0,8∗217,90
k yy =0,524 >0,4∗ 1+ [ 947,05 ]=0,474

k zy =0,6∗k yy=0,6∗0,474=0,284

Sprawdzenie nośności:

N Ed k ∗M Ed
+ yy ≤1,0
χ y∗N Rk χ ¿∗M Rk
γ M1 γM1

217,90 0,474∗88,11
+ =0,380 ≤1,0
947,05 0,802∗347,8
1,0

N Ed k ∗M Ed
+ zy ≤ 1,0
χ z∗N Rk χ ¿∗M Rk
γM1 γM1

217,90 0,284∗88,11
+ =0,183 ≤1,0
2334,11 0,802∗347,8
1,0
Kombinacja 1 M max :

N=67,29 kN

M y =257,91 kNm

Przyjęto, że przekrój dwuteowy jest niewrażliwy na deformacje skrętne.

Wyznaczenie współczynników interakcyjnych:

C my =0,4

k yy =C m y∗¿

0,8∗N Ed

[
k yy ≤ C my∗ 1+
χ y ∗N Rk
γM1 ]
ψ=0

( 1,55−0,2 )∗67,29
[
k yy =0,4∗ 1+
947,05 ] = 0,438

0,8∗67,29
k yy =0,438> 0,4∗ 1+ [ 947,05 ]=0,423

k zy =0,6∗k yy =0,6∗0,423=0,254

Sprawdzenie nośności:

N Ed k ∗M Ed
+ yy ≤1,0
χ y∗N Rk χ ¿∗M Rk
γ M1 γM1

217,90 0,438∗257,91
+ =0,835 ≤1,0
947,05 0,802∗347,8
1,0

N Ed k ∗M Ed
+ zy ≤ 1,0
χ z∗N Rk χ ¿∗M Rk
γM1 γM1

217,90 0,254∗257,91
+ =0,474 ≤ 1,0
2334,11 0,802∗347,8
1,0
Węzeł fundamentowy:

Obciążenia działające na węzeł

kombinacja 1 N max =217,90 kN T =13,41 kN M =88,11 kNm

kombinacja 2 N=67,29 kN T =68,54 kN M max =257,91 kNm

Przyjęto blachę podstawy o wymiarach 32x350x450 i fundament wykonany z betonu o klasie B30.

Przyjęto 3 kotwy ϕ 24 klasy 6.8 z każdej strony.

Obliczenia według wzoru Fischera:

Wyznaczenie strefy docisku i wartości naprężeń:

Przyjęto zgodnie z zaleceniem normy wytrzymałość podlewki f jd =32 MPa.

Ec ∙ f d 31∗235
ξ=1+ =1+ =2,111
E∙fb 205∙ 32

6 6
β=ξ ∙
√ f b ∙ ( 3∙ ξ−1 ) √
=2,111 ∙
32000∙(3 ∙ 2,111−1)
=0,01251

Przypadek 1: kombinacja z maksymalną siłą normalną:

88,11
e= =0,404 m
217,90

N c ∙ (e + zt )
l=β ∙
√ b √
=0,01251 ∙
217,90∙ ( 0,404+ 0,190 )
0,35
=0,244 m

Przypadek 2: kombinacja z maksymalnym momentem zginającym:

257,91
e= =3,833 m
67,29

N c ∙ (e + zt )
l=β ∙
√ b √
=0,01251 ∙
67,29∙ ( 3,833+0,190 )
0,35
=0,348 m

Przyjęto l=0,45 m
Zakres docisku podstawy słupa do fundamentu (wzór Fischera) wyznacza się z równania:

x 3+ 3 p x 2 +k ( x−l ) ∙ ( l+ p )=0

Przypadek 1: Maksymalna normalna

p=0,404−0,225=0,179 m

6∙ n ∙ A s ∙ E 6∗2∗0 , 000452∙ 205

k= = =0,1025
b ∙ Ec 0,35∗31

x 3+ 3∗( 0,179 ) x 2 +0,1538 ( x−0,45 ) ∙ ( 0,45+ 0,179 )=0

x 3+ 0,537 x 2+0,0645 x−0,0290=0

x=0,160 m

Siły w kotwach:

F t=
( 3x ) = 217,90∗( 0,179+ 0,160
N c p+
3 )
=127,62 kN
x 0,160
L− 0,45−
3 3

S R=3∗138=414> F t

Naprężenia w betonie:

2 ( F t + N c ) 2 ( 127,62+217,90 ) kN
σ c= = =12340 2 =12,340 MPa< f b=32 MPa
x∗b 0,160∗0,35 m
Przypadek 2: Maksymalny moment

p=3,833−0,225=3,608 m

6∙ n ∙ A s ∙ E 6∗3∗0 , 000452∙ 205

k= = =0,1538
b ∙ Ec 0,35∗31

x 3+ 3∗3,608∗x 2+ 0,1538 ( x −0,45 ) ∙ ( 0,45+3,608 )=0

x 3+ 10,824 x2 +0,624 x −0,281=0

x=0,134 m

Siły w kotwach:

F t=
( 3x ) = 67,29∗(3,608+ 0,134
N c p+
3 )
=396,09 kN
x 0,113
L− 0,45−
3 3

S R=3∗138=414> F t

Naprężenia w betonie:

2 ( F t + N c ) 2 ( 396,09+67,29 ) kN
σ c= = =16983 2 =19,760 MPa< f b=32 MPa
x∗b 0,113∗0,35 m
Obliczenia zgodnie z treścią PN-EN

Określenie zasięgu króćca teowego:

fy 235
c=t p
√ 3∗f jd∗γ M 0
=32∗
√3∗32∗1
=50,07 mm

F c, Rd =f jd∗beff ∗l eff

f jd =32 Mpa

b eff =2∗50,07+15,5=115,6 mm

l eff =350 mm

F c, Rd =32∗115,6∗350=1295,17 kN

m=35 mm

w=e=96,25 mm

e x =35 mm

Przy założeniu kołowego mechanizmu zniszczenia:

2 πm 219,91

{ {
l eff , cp=min πm+ w =min 206,21 =206,21 mm
πm+2 e 302,46

Przy założeniu niekołowego mechanizmu zniszczenia:

4 m+1,25 e x 183,75
l eff , nc =min
{ e +2 m+0,625
0,5 b p
e

0,5 w +2 m+0,625 e x
{
x =min 188,13 =175 mm
175
178,28

Model zniszczenia 1 (całkowite uplastycznienie blachy podstawy)

0,25∗l eff ,cp∗t 2p∗f y 0,25∗206,21∗322∗235

M pl ,1 , Rd= = =12 405 594 N∗mm
γM0 1,0
 4∗M pl, 1 ,Rd 4∗12 405594
F T ,1 , Rd = = =1417,78 kN
m 35

Model zniszczenia2 ( zniszczenie śrub wraz z uplastycznieniem blachy podstawy )

0,25∗l eff ,nc∗t 2p∗f y 0,25∗175∗322∗235

M pl ,2 , Rd= = =10528 000 N∗mm
γM0 1,0

n=e=75,00

n ≤ 1,25 m=43,75

2∗M pl, 2 , Rd+ n F T ,Rd 2∗10528 000+ 43,75∗586300

F T ,2 , Rd = = =593,10 kN
m+n 35+43,75

Model zniszczenia 3 (zerwanie śrub)

3∗0,9∗600∗452,39
F T ,3 , Rd = =3∗195,432 kN=586,30 kN
1,25

Nośność blachy podstawy

F T , pl , Rd =min ( FT ,1 , Rd , F T , 2 ,Rd , FT ,3 , Rd ) =586,30 kN

Nośność środnika na rozciąganie:

beff ,t , wc∗t wc∗f y b eff ,t ,wc∗t eff ∗f y

F T , wc , Rd= =
γM0 1,0

t eff =1,4 t wc =1,4∗9=12,6 mm

b eff =279+2∗50=379 mm

beff ,t , wc∗t wc∗f y 379∗12,6∗235

F T , wc , Rd= = =1122,22 kN
γM0 1,0

Nośność pasa środnika słupa przy rozciąganiu:

 M c , Rd
F c, fc ,Rd =
hc −t fc

w pl f y 1628∗103∗235
M c , Rd= = =382580 kNmm
γM0 1,0

382580
F c, fc ,Rd = =1299 kN
310−15,5

Nośność na rozciąganie części stopy:

Nośność stopy na rozciąganie i ściskanie:

F T ,r , Rd =min ( 586,30 ; 1122,22 )=586,30 kN

F C ,r , Rd =min ( 1299; 1295,17 )=1295,17 kN

Wyznaczenie ramion sił:

Dominująca siła ściskająca:

z T =147,25mm

z C =147,25 mm

Dominujący moment zginający:

z T =190,00mm

z C =147,25 mm

Mimośrody działania siły:

88,11
e 1= =0,404 m
217,90

257,91
e 2= =3,833 m
67,29

Sprawdzenie nośności węzła:

z=z C + z T =190+ 147,25=337,25 mm

Kombinacja 1
 −F C ,1 , Rd ∗z 1295,17∗337,25
M j , Rd 11 = = =297,08 kNm
zT 190
+1 +1
e 404

−FT ,1 , Rd ∗z 586,30∗337,25
M j , Rd 12= = =144,91kNm
zC 147,25
+1 +1
e 404

M j , Rd 1=144,91> M Ed=88,11
Kombinacja 2

−FC ,1 , Rd∗z 1295,17∗337,25

M j , Rd 21= = =416,157 kNm
zT 190
+1 +1
e 3833

−FT ,1 , Rd∗z 586,30∗337,25

M j , Rd 22= = =259,42 kNm
zC 147,25
+1 +1
e 3833

M j , Rd 1=259,42< M Ed=257,91

Obliczenie sztywności stopy słupa:

- beton w strefie ściskanej

E c √ A eff
k 13=
1,275 E

c=1,25 t p=1,25∗32=40 mm

b eff =2 c +t f =2∗40+ 15,5=95,5 mm

l eff =2 c+b f =2∗40+300=380 mm

Aeff =b eff∗l eff =95,5∗380=36290 m m2

32 √36290
k 13= =22,77 mm
1,275∗210

- śruby kotwiące przy rozciąganiu

2∗A S
k 16=
Lb

19
Lb=8∗24 +32+5+ =238,5 mm
2

2∗1357,17
k 16= =11,38
238,5
-blacha zginana w strefie rozciąganej

Sprawdzenie, czy konieczne jest uwzględnianie efektu dźwigni:

8,8 m 3 A S
Lb ≤
l eff t 3p

8,8∗303∗1357,17
Lb ≤ =56,23
175∗323

Efekt dźwigni nie wystąpi.

0,9 l eff t 3p 0,9∗175∗323

k 15= = =94,05mm
m3 383

Współczynnik sztywności lewostronnej:

1 1 1 1 1
= + = +
k T ,l k 15 k 16 94,05 11,38

k T ,l =10,15

Współczynnik sztywności prawostronnej:

k C ,r =k 13=22,77

Sztywność początkowa podstawy słupa

E z2
∗e
1 1
+
k k
S j ,ini = C ,l T , r
e +e k

Ze względu na symetrię węzła e k =0

210∗103∗347,252
S j ,ini = =511 954 kNm /rad
1 1
+
22,77 10,15

Sztywność słupa

30∗Ec I c 30∗210∗106∗22930∗10−8
Sc = = =180 577 kNm /rad
Lc 8
S j , ini 511954
= =2,83
S c 180577

Głowica słupa

N max =−171,88 kN

T max=26,13 kN

Określenie wymiarów klocka centrującego:

L=200 mm

kN
σ max=23,5
c m2

N max 171,88
B= = =0,366 cm
σ max∗L 23,5∗20

Przyjęto B=20mm.

Siłę poprzeczną przeniosą 2 śruby M16 kl 5.6

Srv =45,2kN

n∗S rv =2∗45,2=90,4 kN >26,13 kN

Blacha pozioma: przyjęto 360x340x20mm

Przepona: przyjęto 250x150x12

Wyznaczenie środka ciężkości przekroju:

A=2∗2+27,9∗2+25∗1,6=97,3 c m 2

2∗2∗1+ 27,9∗2∗3+25∗1,6∗16,5
zc= =8,54 cm
97,3

Wyznaczenie momentu bezwładności:

2∗23 3 3
2 27,9∗2 2 1,2∗25 2 4
I y= + 2∗2∗7,54 + + 27,9∗2∗5,54 + +1,2∗25∗7,96 =6577,7 c m
12 12 12
 6577,7
w y= =321,49 c m3
20,46

Obciążenie:

N 171,88 kN
q= = =8,594
L 20 cm

Warunek nośności:

q∗L
∗L
2
M Ed = =8,594∗10∗5=429,7 kNcm
4

w y ∗f y 321,49∗23,5
M Rd = = =7555 kNcm> M Ed
γM0 1

Warunek nośności został spełniony.

Poz. 4: Ściana szczytowa
Obciążenia

Parcie wiatru na ścianę szczytową: strefa D

kN
w e =0,666
m2

kN
w i=−0,280
m2

q w =0,666−(−0,280)=0,946 kN /m2

Odpowiadające ssanie na dachu: strefa H

kN
w e =−0,654
m2

kN
w i=−0,280
m2

q w =−0,654−(−0,280 )=−0,374

Obciążenie na rygiel dolny:

q kw=0,946∗3,03=2,87 kN /m

Maksymalny moment zginający y-y:

γ∗q l 2 1,5∗2,87∗62
M Ed = = =19,37 kNm
8 8

Ekstremalne siły wewnętrzne:

Element N T My Mz
rygiel ścienny -15,98 0 19,37 1,54
słup pośredni -64,18 -1,981 0 0
-28,59 0 69,69 0
belka oczepowa 0,23 7,574 19,36 n/d

Momenty w słupach pośrednich w płaszczyźnie y-y

Moment w słupie narożnym z-z
Wymiarowanie elementów:

Poz. 4.7: Rygiel ściany szczytowej

Rygiel ściany szczytowej:

Wymiarowanie na mimośrodowe ściskanie.

Element N T My Mz
rygiel ścienny -15,98 0 19,37 1,54

Przyjęto przekrój IPE200

Afy 32∗23,5
−¿=
λz √ √
N Cr ,z
=
108,12
=1,99 ¿

π 2 E I z π 2∗210∗102∗169
N Cr , z= = =108,12 kN
L2Cr, z 6002

Afy 32∗23,5
−¿=
λy √ √
N Cr ,z
=
1272,93
=0,768 ¿
 π 2 E I z π 2∗210∗102∗2211
N Cr , y = 2 = =1272,93 kN
LCr , z 6002

Krzywa im perfekcji b – α =0,34

ϕ=0,5[1+0,34∗(1,99−0,2)+1,992 ]=2,67

Współczynnik wyboczeniowy:

1
χ=
1
ϕ+ √ ϕ2−λ ¿= 2 2
=0,225 ¿
2,67+ √ 2,67 −1,99

W yf y 169∗23,5
−¿=
λ¿ √ M CR √
=
2569
−¿¿
=1,24 >λ ¿,0 ¿

ϕ ¿=0,5∗¿

1
χ¿= =0,555
1,22+ √1,22 −0,75∗1,24 2
2

w y f y 169∗23,5
M Rd = = =3971,5 kNcm=39,72kNm
γM0 1,0

A f y 32∗23,5
N Rd = = =752 kN
γM1 1

Wyznaczenie współczynników interakcyjnych:

C my =0,4

k yy =C my∗¿

0,8∗N Ed
k yy ≤ C my∗ 1+
[ χ y ∗N Rk
γM1 ]
ψ=0
 ( 0,768−0,2 )∗15,98
[
k yy =0,4∗ 1+
0,745∗752 ]
=0,406

0,8∗15,98
[
k yy =0,406< 0,4∗ 1+
0,745∗752]= 0,409

k zy =0,6∗k yy =0,6∗0,406=0,244

Sprawdzenie nośności:

N Ed k zy∗M Ed
+ ≤ 1,0
χ z∗N Rk χ ¿∗M Rk
γM1 γM1

15,98 0,244∗19,37
+ =0,309 ≤ 1,0
0,225∗752 0,555∗39,72
1,0

N Ed M Ed
+ ≤ 1,0
χ z∗N Rk χ ¿∗M Rk
γM1 γM1

15,98 19,37
+ =0,973≤ 1,0
0,225∗752 0,555∗39,72
1,0 1,0
Poz. 4.5: Belka oczepowa

Element N T My Mz
belka oczepowa 0,23 7,574 19,36 n/d

Ze względu na nieznaczną wartość siły osiowej przyjęto wymiarowanie wyłącznie na moment

zginający.

Wstępnie założono przekrój HEA160.

M CR =115,98 kNm

W yf y 220∗23,5
−¿=
λ¿ √ M CR √
=
11622
−¿¿
=0,700> λ ¿,0 ¿

ϕ ¿=0,5∗¿

1
χ¿= =0,914
0,715+ √ 0,7152−0,75∗0,7002

w y f y 220∗23,5
M Rd = = =5170 kNcm=51,70 kNm
γM0 1,0

M Ed
≤ 1,0
χ ¿∗M Rd

19,36
=0,410 ≤1,0
0,914∗51,70
Poz. 4.3: Słup pośredni

Element N T My Mz
słup pośredni -64,18 -1,981 0 0
-28,59 0 69,69 0

Wstępnie przyjęto przekrój IPE240

Analiza długości wyboczeniowej:

Płaszczyzna y-y

LW =843 cm

I y =6947 c m4

π2 E I y π 2∗210∗10 2∗4369
N Cr , y = 2
= 2
=1274 kN
LCr , y 843

Płaszczyzna z-z

LW =240 cm

I z =513 c m4

π 2 E I z π 2∗210∗102∗329
N Cr , z= = =1184 kN
L2Cr, z 2402

Afy 43,7∗23,5
−¿=
λy √ N Cr ,z√=
1274
=0,898¿

Afy 43,7∗23,5
−¿=
λz √ √ N Cr ,z
=
1184
=0,931¿

y: Krzywa imperfekcji a – α =0,21

ϕ=0,5[1+0,21∗(0,898−0,2)+ 0,8982 ]=0,976

z: Krzywa imperfekcji b – α =0,34

ϕ=0,5[1+0,34∗(0,931−0,2)+0,9312 ]=1,058
Współczynnik wyboczeniowy:
1
χy=
1
ϕ+ √ ϕ2−λ ¿= 2 2
=0,736 ¿
0,976+ √0,976 −0,898

1
χ z=
2 1
ϕ+ √ ϕ −λ = ¿
2 2
=0,641 ¿
1,058+ √ 1,058 −0,931
W yf y 361∗23,5
−¿=
λ¿ √ M CR √
=
29498
−¿¿
=0,581> λ¿ ,0 ¿

ϕ ¿=0,5∗¿

1
χ¿= =0,926
0,657+ √ 0,6572−0,75∗0,5812

w y f y 361∗23,5
M Rd = = =8483 kNcm=84,83 kNm
γM0 1,0

A f y 43,7∗23,5
N Rd= = =1027 kN
γM1 1

Kombinacja 1: Nmax

N Ed M Ed
+ ≤ 1,0
χ z∗N Rk χ ¿∗M Rk
γM1 γM1

64,18 0
+ =0,10 ≤ 1,0
0,641∗1027 0,926∗84,83
1,0 1,0

Kombinacja 2: Mmax

N Ed M Ed
+ ≤ 1,0
χ z∗N Rk χ ¿∗M Rk
γM1 γM1
 28,59 69,69
+ =0,93 ≤ 1,0
0,641∗1027 0,926∗84,83
1,0 1,0

Poz. 5.2: Rygiel ściany bocznej

Założono IPE 240

Wymiarowanie na mimośrodowe ściskanie.

1,5∗2,89∗92
M Sd = =43,89 kNm
8

Rygiel nie należy do systemu stężeń hali i nie przewiduje się wystąpienia w nim sił osiowych.

W yf y 324∗23,5
−¿=
λ¿ √ M CR √
=
8510,9
−¿¿
=0,946 >λ ¿,0 ¿

ϕ ¿=0,5∗¿

1
χ¿= =0,733
0,928+ √ 0,9282−0,75∗0,9462

w y f y 0,733∗324∗23,5
M Ed = χ ¿ = =4933 kNcm=49,33 kNm> M Ed
γM0 1,0
Poz.6 Układ stężeń
Poz. 6.2: Stężenie połaciowe poprzeczne:

Siła dla pasa górnego wiązara kratowego

F k0=max { 0,01 N Ck ; 0,005 A kC∗f d }

F k0=max { 0,01∗388,8; 0,005∗38,8∗23,5 } =4,56 kN

Siła dla belki oczepowej

F k0=0,005∗38,8∗23,5=4,56 kN
12
k 2
F =
m ∑ F k0 iwiazar +2∗F0k oczep
1+ √ m i=1

2
F km= 12∗4,56+ 2∗4,56=33,64 kN
1+ √12

F km
=11,21 kN
3

N max =44,73 kN

N max 45,59
Areq = = =1,94 c m2
fy 23,5

A ( ∅ 20 )=3,14 c m 2> A req

Przyjęto stężenia wiotkie ∅ 20 ze stali S235.

Poz. 6.2: Stężenie międzysłupowe:

Określenie siły poziomej H0

H 0=ψ ∑ N

r1 r2
ψ=
200

5 5
r 1=
√ √
h
= =0,791
8

r 2=0,5 1+ ( √ 1n )=0,5 (1+√ 141 )=0,634

0,791∗0,634
ψ= =2,51∗10−3
200
−3
H 0=2,51∗10 ∗( 12∗198,62+2∗14,42 ) =6,05 kN

N max =12,14 kN

N max 12,14 2
Areq = = =0,52 c m
fy 23,5

A ( RK 45 x 3 )=4,81 c m 2 > A req

Przyjęto stężenia z rury 45x45x3 ze stali S235.

l 575
λ= = =340,24< 350
i 1,69
Wydruki z programu LT Beam (przykładowe):

1. Rygiel ściany bocznej

CTICM 01-21-2014 20:10

LTBeam
Version 1.0.11

Beam
Total length L = 9 m
Number of elements N = 100

Steel
Young modulus E = 210000 MPa
Poisson's coefficient  = 0,3
Shear modulus G = 80769 MPa

Section - In Catalogue
Selected Profile = IPE 240
Weak flexural inertia Iz = 283,63 cm4
Torsional constant It = 12,697 cm4
Warping constant Iw = 37576 cm6
Wagner factor ßz = 0 mm

Lateral Restraints

Left End
Position of Restraint /S z = 0 mm
Lateral restraint v = Fixed
Torsional restraint  = Fixed
Flexural restraint v' = Free
Warping restraint  = Free

Right End
Position of Restraint /S z = 0 mm
Lateral restraint v = Fixed
Torsional restraint  = Fixed
Flexural restraint v' = Free
Warping restraint  = Free

Local 1
Abscissa/L xf = 0,5
Position of Restraint /S z = 0 mm
Lateral restraint v = Fixed
Torsional restraint  = Free

Loading

Supports at Ends in the Plane of Bending

Hinged at both ends

Distributed load
Value at the origin q1 = -4,36 kN/m
Value at the end q2 = -4,36 kN/m
Abscissa/L at the origin xf1 = 0
Abscissa/L at the end xf2 = 1
Position /S z = 0 mm

Sketch of applied forces and lateral restraint positions

Bending and shear diagrams
M V

Maximum moment Mmax = 44,145 kN.m

Abscissa/L xf = 0,500

Critical Moment

Eigenvalue solving
Dichotomic process on determinant
Convergence tolerance  = 0,0001
Number of iterations performed nit = 18
Convergence achieved
Eigenvalue obtained  = 1,9279

Critical Moment
Critical value of maximum moment Mcr = 85,109 kN.m
Abscissa/L xf = 0,500

Eigenmode
v   v' 

___________________
2. Belka oczepowa
CTICM 01-21-2014 20:20

LTBeam
Version 1.0.11

Beam
Total length L = 12 m
Number of elements N = 100

Steel
Young modulus E = 210000 MPa
Poisson's coefficient  = 0,3
Shear modulus G = 80769 MPa

Section - In Catalogue
Selected Profile = HEA 160
Weak flexural inertia Iz = 615,57 cm4
Torsional constant It = 11,828 cm4
Warping constant Iw = 31470 cm6
Wagner factor ßz = 0 mm

Lateral Restraints

Left End
Position of Restraint /S z = 0 mm
Lateral restraint v = Fixed
Torsional restraint  = Fixed
Flexural restraint v' = Free
Warping restraint  = Free

Right End
Position of Restraint /S z = 0 mm
Lateral restraint v = Free
Torsional restraint  = Free
Flexural restraint v' = Free
Warping restraint  = Fixed

Local 1
Abscissa/L xf = 0,33
Position of Restraint /S z = 0 mm
Lateral restraint v = Fixed
Torsional restraint  = Fixed

Local 2
Abscissa/L xf = 0,66
Position of Restraint /S z = 0 mm
Lateral restraint v = Fixed
Torsional restraint  = Fixed

Loading

Supports at Ends in the Plane of Bending

Hinged at both ends

Distributed load
Value at the origin q1 = -1 kN/m
Value at the end q2 = -1 kN/m
Abscissa/L at the origin xf1 = 0
Abscissa/L at the end xf2 = 1
Position /S z = 0 mm

Sketch of applied forces and lateral restraint positions

Bending and shear diagrams
M V

Maximum moment Mmax = 18 kN.m

Abscissa/L xf = 0,500

Critical Moment

Eigenvalue solving
Dichotomic process on determinant
Convergence tolerance  = 0,0001
Number of iterations performed nit = 16
Convergence achieved
Eigenvalue obtained  = 6,4569

Critical Moment
Critical value of maximum moment Mcr = 116,22 kN.m
Abscissa/L xf = 0,500

Eigenmode
v   v' 
Zestawienie stali na słup w osi 2a:

masa
l.p. rodzaj dlugosc masa jedn. sztuki ilosc masa
    [mm] [kg/m] [kg]   [kg]
1 HEA 320 7725 97,60 753,96 1 753,96
2 bl. 20x20 200 3,18 0,64 1 0,64
3 bl. 12x100 100 9,42 0,94 2 1,88
4 bl. 10x130 145 10,20 1,48 2 2,96
5 bl. 10x195 145 15,60 2,26 6 13,57
6 bl. 12x250 145 23,60 3,42 2 6,84
7 bl. 20x300 300 47,10 14,13 1 14,13
8 bl. 16x200 470 25,20 11,84 2 23,69
9 bl.32x500 350 126,00 44,10 1 44,10

suma: 861,77
1,5%
dodatek 12,93
na spoiny  
masa słupa wykonać razem
874,70 4 3498,7943