ธรรมคาถา

ว ัดโพนพระเนา
ต.ส.หนองบอน ม.ไซเสดถา ข.เวียงจ ัน
เดือน ๖ ๑๕ ค่ำ ปี มะเส็ง พ.ศ. ๒๕๐๘
ว ันที่ 15 แม 1996
คำปารพ
******
ธรรมคาถาเล่มนี้ ได ้รวบรวมมาจากหลายคัมภีรแ ์ ละอาจารย์
ด ้วยกัน ล ้วนแต่เป็ นธรรม ของพระพุทธเจ ้า สำหรับเป็ นเครือ ่ ง
ยึดถือป้ องกันภัยต่างๆได ้ เห็นว่าเหมาะสมแก่ผู ้ต ้องการเรียนและ
ปฏิบต ั ิ จึงได ้จัดพิมพ์ขน ึ้ ธรรมคาถาเล่มนี้ จึง่ ถือเหมือนตำรา
ฝึ กหัดสมาธิ เพือ ่ ให ้เกิดเป็ นกำลังทางจิตใจ ผู ้ใดจะเรียนให ้จัดตัง้
เครือ่ งสก ั การะบูชา มีขน ั ๕ ขัน ๘ เทียนหนักบาท ๓ คู่ ยาว ๑ คืบ
ของผู ้เรียน ไสเที ้ ยนให ้ได ้ ๘๐ เสนฝ้ ้ าย ใชดอกไม้ ้ขาว เมือ
่ ได ้
เครือ ่ งครบแล ้ว ให ้ทำความสะอาด อาบน้ำชำระร่างกาย นุ่งห่มผ ้า
ให ้เรียบร ้อย จึงเข ้าไปทีส ั การะบูชา จุดทูบเทียน กราบ ๓ ครัง้
่ ก
ไหว ้พระ ว่า นะโม จนถึงป่ าวสค ั เค เทวดา แล ้วสะมาทานศล ี ๕
ทำใจให ้สงบ ระลึกถึงพระพุทธเจ ้า จนจิตใจเป็ นสมาธิ จึงเรียนเอา
บททีต ่ ้องการแล.
อนึง่ การรวบรวม ธรรมคาถา นี้ ได ้ตรวจและแก ้ไขให ้ถูกต ้อง
ตามต ้นฉบับ ถ ้ามีการขาดตกบกพร่องเล็กน ้อย ขอให ้ท่านผู ้รู ้ทัง้
หลาย ชว่ ยแก ้ไขให ้ถูกด ้วย เพือ ่ ให ้เป็ นฉบับทีถ
่ ก
ู ต ้องและให ้เป็ น
ประโยชน์แก่ชนชน ั ้ หลังๆสบ ื ไป.
วัดโพนพระเนา
วันที ๑๕ แม ๑๙๖๕
สารบ ัญ
*******
หน ้า
1. ภาคหนึง่ ๗
หมวดไหว ้พระ
2. ภาคสอง ๑๔
หมวดไหว ้พระเจ ้าต่างๆ
3. ภาคสาม ๒๐
หมวด อิตป ิ ิ โส ต่างๆ
4. ภาคส ี่ ๓๔
หมวดธาตุ และ แก ้ว
5. ภาคห ้า ๓๙
หมวดคาถาต่างๆ
6. ภาคหก ๗๓
หมวดตับต่างๆ
7. พิธแ
ี ผ่เมตตา ๘๒
ภาคหนึง่
หวดไหว้พระ
-*****-
๑-๑ ว่า นะโม
นะโม ตัสสะ ภะคะวะโต อะระหะโต ั มาสม
สม ั พุทธัสสะ
นะโม ตัสสะ ภะคะวะโต อะระหะโต สมั มาสม ั พุทธัสสะ
นะโม ตัสสะ ภะคะวะโต อะระหะโต สม ั มาสม ั พุทธัสสะ

๑.๒ คำบูชาดอกไม้ และ ไหว้พระ

อิมน
ิ า สก ั กาเรนะ ตัง พุทธัง อะภิปช ู ะยามิ.
อะระหัง สม ั มาสม ั พุทโธ ภะคะวา พุทธัง ภะควันตัง
อะภิวาเทมิ
อิมนิ า สก ั กาเรนะ ตัง ธัมมัง อะภิปช ู ะยามิ.
สวากขาโต ภะคะวะตา ธัมโม ธัมมัง นะมัสสา
มิ
อิมน ิ า สก ั กาเรนะ ตัง สงั ฆัง อะภิปชู ะยามิ.
สุปะฏิปันโน ภะคะวะโต สาวะกะสงั โฆ สงั ฆัง
นะมามิ

๑.๓ ไหว้พระไตรสรณคมน์
พุทธัง สะระณั ง คัจฉามิ
ธัมมัง สะระณั ง คัจฉามิ
สงั ฆัง สะระณั ง คัจฉามิ
ทุตย
ิ ัมปิ พุทธัง สะระณั ง คัจฉามิ
 ทุตยิ ัมปิ ธัมมัง สะระณั ง คัจฉามิ
ิ ัมปิ สงั ฆัง สะระณั ง คัจฉามิ
ทุตย
ตะติยัมปิ พุทธัง สะระณั ง คัจฉามิ
ตะติยัมปิ ธัมมัง สะระณั ง คัจฉามิ
ตะติยัมปิ สงั ฆัง สะระณั ง คัจฉามิ

๑.๔ ไหว้พระพุทธ
อิตปิ ิ โส ภควา อรหํ สมฺมาสมฺพท ุ ฺโธ วิชช
ฺ าจรณสมฺ
ปนฺ โน สุคโต โลกวิทู อนุตฺตโร ปุรส
ิ ทมฺมสารถิ สตฺถา
เทวมนุสฺสานํ พุทฺโธ ภควาติ.

๑.๕ ครวะพระพุทธ
กาเยนะ วาจายะ วะ เจตะสา วา, พุทเธ กุกม
ั มัง ปะกะตัง
มะยา ยัง, พุทโธ ปะฏิคคัณ๎หะตุ อัจจะยัน . ตัง, กาลันตะเร
สงั วะริตงุ วะ พุทเธ.

๑.๖ ไหว้พระธรรม
สะหวากขาโต ภะคะวะตา ธัมโม สน ั ทิฏฺฐโิ ก อะกา
ลิโก เอหิปัสสโิ ก โอปะนะยิโก ปั จจัตตังเวทิตพ ั โพ
วิญญูหตี .ิ

๑.๗ คารวะพระธรรม
กาเยนะ วาจายะ วะ เจตะสา วา, ธัมเม กุกมั มัง ปะกะตัง
มะยา ยัง, ธัมโม ปะฏิคคัณ๎หะตุ อัจจะยัน.. . ตัง, กาลันตะเร
สงั วะริตงุ วะ ธัมเม.

๑.๘ ไหว้พระสงฆ์
สุปะฏิปันโน ภะคะวะโต สาวะกะสงั โฆ
ุ ะฏิปันโน ภะคะวะโต สาวะกะสงั โฆ
อุชป
ญายะปะฏิปันโน ภะคะวะโต สาวะกะสงั โฆ
สามีจปิ ะฏิปันโน ภะคะวะโต สาวะกะสงั โฆ
 ยะทิทงั จัตตาริ ปุรส
ิ ะยุคานิ อัฏฐะ ปุรส
ิ ะปุคคะ
ลา
เอสะภะคะวะโต สาวะกะสงั โฆ อาหุเนยโย
ปาหุเนยโย ทักขิเณยโย อัญชะลีกะระณีโย
อนุตตะรัง ปุญญักเขตตัง โลกัสสาติ.

๑.๙ คารวะพระสงฆ์
กาเยนะ วาจายะ วะ เจตะสา วา, สงั เฆ กุกม ั มัง ปะกะตัง
มะยา ยัง, สงั โฆ ปะฏิคคัณ๎หะตุ อัจจะยัน.. . ตัง, กาลันตะเร สงั วะ
ริตงุ วะ สงั เฆ.

๑.๑๐ ว ันทา เจติย ัง

ั พัง สพ
อุกาสะ วันทามิ ภันเต, เจติยัง สพ ั พัฏฐาเน, สุปะติฏฐิตั
ง,
สารีรก
ิ ะธาตุมะหา-โพธิง, พุทธะรูปัง สะกะลังสะทา,
กายะสา, วะจะสา มะนะสา เจวะ วันทาเมเต ตะถาคะเต สะยะเน,
อาสะเน ฐาเน คะมะเน จาปิ สพ ั พะทา.

๑.๑๑ ว ันทาน้อย
อุกาสะ วันทามิ ภันเต, สพั พัง อะปะราธัง ขะมะถะเม ภันเต, มะยา
กะตัง ปุญญัง สามินา อะนุโมทิตพ ั พัง, สามินา กะตัง ปั ญญัง มัย
หัง, ทาตัพพัง, สาธุ สาธุ อะนุโมทามิ.

ั
๑.๑๒ ป่าวสคเคเทวดา
ั เค กาเม จะ รูเป คิรส
สค ิ ะระตะเฏ จันตะลิกเข วิมาเน ทีเป
ิ ข
รัฏเฐ จะ คาเม ตะรุวะนะคะหะเน เคหะวัตถุมหิ เขตเต, ภุมมา จา
ยันตุ เทวา ชะละถะละวิสะเม ยักขะคันธัพพะนาคา, ติฏฐันตา สน ั ติ
เก ยัง มุนวิ ะระวะจะนัง สาธะโว เม สุณันตุ.

ธัมมัสสะวะนะกาโล อะยัมภะทันตา,
ธัมมัสสะวะนะกาโล อะยัมภะทันตา,
ธัมมัสสะวะนะกาโล อะยัมภะทันตา.
 สาธุ อุกาสะ ข ้าน ้อยขอเชญ ิ รุกขะเทวดา ภุมมะเทวดา อา
กาสาเทวดา และ อิน พรหม ยมราช ท ้าวจตุโลกบาลทัง้ ส ี่ จงเสด็จ
ลงมาในมัตตะเก เคหะ ทีน ่ น สู่
่ ี้ ............ นำฝูงข ้าทัง้ หลาย หมดสูต
องค์ แด่กอข ้าเทิญ.

ภาคสอง
หมวดไหว้พระเจ้าต่างๆ
***********
๒.๑ คำไหว้พระพุทธเจ้า ๒๘ พระองค์
นะโม เม สพพะพุั ทธาน ัง
อุปปั นนานัง มะเห สน ิ ั ง,
ตันหังกะโร มะหาวีโร
เมทังกะโร มะหายะโส
สะระณั งกะโร โลกะหิโต
ทีปังกะโร ชุตน ิ ทะโร,
โกณฑัญโญ ชะนะปาโมกโข
มังคะโล ปุรส ิ าสะโพ
สุมะโน สุมะโน ธีโร
เรวะโต ระติวฑ ั ฒะโน,
โสภิโต คุณะสม ั ปั นโน,
อะโนมะทัสส ี ชะนุตตะโม
ปะทุโม โลกะปั ชโชโต
นาระโท วะระสาระถี,
ปะทุมต ุ ตะโร สต ั ตะสาโร
สุเมโท อัปปะฏิปค ุ คะโล
สุชาโต ั พะโลกัคโค
สพ
ปิ ยะทัสส ี นะราสะโภ,
อัตถะทัสส ี การุณโิ ก
ธัมมะทัสส ี ตะโมนุโท
 สทิ ธัตโถ อะสะโมโลเก
ติสโส จะ วะทะตัง วะโร,
ปุสโส จะ วะระโท พุทโธ
วิปัสส ี จะ อะนูปะโม
สข ิ ี สพ
ั พะหิโต สต ั ถา
เวสสะภู สุขะทายะโก,
กะกุสน ั โธ สตั ถะวาโห
โกนาคะมะโน ระนันชะโห
กัสสะโป สริ ส ั ปั นโน
ิ ม
โคตะโม สก ั ยะปุงคะโว,
เตสงั สจ ั เจนะ สเี ลนะ
ขันติเมตตาพะเลน จะ
เตปิ ตุมเห อะนุรักขันตุ
อาโรคะเยนะ สุเขนะ จาติ.
พระคาถานี้ ให ้ภาวนา ได ้บุญกุศลหลาย ป้ องกันอันตรายได ้
้ กเครือ
ทุกอย่าง ใชปลุ ่ งรางของขลังก็ได ้ เสกน้ำมันทาตัว อยูค
่ งแล
้ างอืน
ถ ้าจะใชอย่ ้
่ ก็ให ้ใชตามความปรารถนาแล.

๒.๒ คำไหว้พระเจ้า ๒๘ พระองค์ อย่างย่อ

ตัง เม สะ ที
โก มัง สุ เร
โส อะ ปะ นา
ปะ สุ สุ ปิ
อะ ธะ ส ิ ติ
ปุ วิ ส ิ เว
กุ โก กะ โค.

๒.๓ คำไหว้พระเจ้า ๒๖ พระองค์

ปะ สุ สุ ปิ
อะ ทะ ส ิ ติ
ปุ วิ ส ิ เว
กุ โก กะ โค.
๒.๔ คำไหว้พระพุทธเจ้า ๑๐ พระองค์
 ปะทุมต ุ ตะโร จะ ปุระพายัง
อาคะเนยเย จะ เรวะโต
ทักขิเณ กัสสะโป พุทโธ
หะระติเย จะ สุมังคะโล,
ปั จฉิเม พุทธะสข ิ ี จะ
พายับเพ จะ เมทังกะโร
อุตตะเร สากยะมุนี เจวะ
อิสาเน จะ สะระณั งกะโร,
ปะฐะวียัง กะกุสน ั โธ
อากาเส จะ ทีปังกะโร
เอเต ทะสะ ทิสา พุทธา
ราชะธัมมัสสะ ปูชต ิ า,
นัตถิ โรคะภะยัง เขมัง
อะโสกัง สมั ปั ตติทายะกัง
ทุกขะโรคะภะยัง นัตถิ
สพ ั พะสต ั ตู วิธัง เสนตุ,
เตสญ ั ญาเณนะสเี ลนะ
สญ ั ญะเมนะ ทะเมนะ จะ
เตปิ ตงั อะนุรักขันตุ
อาโรคเยนะ สุเขนะ จะ,
อะนาคะตัสสะ พุทธัสสะ
เมตตะยัสสะ ยะสส ั สโิ น
มะหาเทโว มะหาเตโช
สพ ั พะโสตถี ภะวันตุ เม.
คาถา พระพุทธเจ ้า ๑๐ ทิศ นีใ้ ชป้้ องกันอันตราย และสะเนียด
้
จรรไร ได ้ทุกประการ ใชสวดเสมอเป็ นนิจจศล ิ จะสง่ เสริมให ้เป็ นผู ้
มีเดช มีอำนาจ เป็ นทีร่ ักของเทพดา และ เป็ นทีร่ ักแก่ศรัตรู และ
อมิตร ทัง้ หลาย ใชนำมนต์อาบชำระเสนียด จรรไร และภูตผีปีศาจ
้
ได ้ทุกอย่าง แล ้วแต่จะไชตามความประสงค์ ประสท ิ ธิ ทุกประการ
แล.

๒.๕ คำไหว้พระเจ้า ๗ พระองค์ อย่างย่อ

วิ ส ิ เว กุ โก กะ โค.
 ๒.๖ คำไหว้พระอรห ันต์ ๘ ทิศ
พุทโธ จะ มัชฌิโมเสฏโฐ
สารีปต ุ โต จะ ทักขิเณ
ปั สสเิ มปิ จะ อานันโท
อุตตะเร โมคคัลลานะโก,
โกณฑัญโญ ปุระพาเค จะ
พายัพเพ จะ คะวัมปะติ
อุปาลี หะระติฏฐาเน
อาคะเนยเย จะ กัสสะโป,
ราหุโล เจวะ อิสาเน
สพ ั เพเต พุทธะมังคะลา
โย ญัตวา ปูชโิ ต โลเก
นิททุกโข นิรป ุ ั ททะโว,
มะหาเทโว มะหาเตโช
ชะยะโสตถี ภะวันตุ เม.
พระคาถานี้ ให ้ใชคู้ ก่ น
ั ไปกับ คาถาพระพุทธเจ ้า ๑๐ ทิศ มีวธิ ี
ใชคื้ อกัน เมือ
่ ว่าคาถาพระพุทธเจ ้า ๑๐ ทิศแล ้ว ก็ให ้ว่าคาถาพระ
อรหันต์ ๘ ทิศ ควบกันไป.

๒.๗ ฌาน ๑๙
โลกุตตะรัง ฌานัง
“ สะติปัฏฐานัง “
“ สมั มัปปะธานัง “
“ อิทธิปาทัง “
“ อินทะริยัง “
“ พะลัง “
“ โพชฌังคัง “
“ มัคคัง “
“ สจ ั จัง “
“ สะมัตถัง “
“ ธัมมัง “
“ ขันธัง “
“ อายะตะนัง “
“ ธาตุง “
 “ อาหารัง “
“ ผัสสงั “
“ เวทะนัง “
โลกุตตะรัง โลกุตตะรัง ฌานัง
“ สญั ญัง “
“ เจตะนัง “
ให ้บริกรรมคาถาลุกนี้ เมือ ่ เวลาถืกสต ั ว์ร ้าย กัด ขบ ตอด ขณะ
ทีบ
่ ริกรรมนัน ้ ให ้เอาจิตเป็ นอุเปกขา ไปตัง้ ไว ้บ่อนเจ็บนัน้ จะเซาไว
ทันใจแท ้แล.

ภาคสาม
หมวด อิตป ิ ิ โส ต่างๆ.
************
๓.๑ อิตป ิ ิ โส เต็มที่
อิตป ิ ิ โส ภะคะวา อะระหัง
อิตป ิ ิ โส ภะคะวา สม ั มาสม ั พุทโธ
อิตป ิ ิ โส ภะคะวา วิชชาจะระณะสม ั ปั นโน
อิตป ิ ิ โส ภะคะวา สุคะโต
อิตป ิ ิ โส ภะคะวา โลกะวิทู
อิตป ิ ิ โส ภะคะวา อะนุตตะโร ปุรส ิ ะทัมมะ
สาระถิ
อิตป ิ ิ โส ภะคะวา สต ั ถา เทวะมะนุสสานัง
อิตป ิ ิ โส ภะคะวา พุทโธ
อิตป ิ ิ โส ภะคะวา ภะคะวาติ.
อิตป ิ ิ โส เต็มทีน
่ ี้ ผู ้ใดเจริญอบรมณ์เป็ นนิจ ทุกวันคืน และ
ยาม เทพเจ ้าทัง้ หลาย จะติดตามอภิบาลรักษาผุ ้นัน ้ จะเป็ นผู ้ทรง
ไว ้ชงึ่ ศริ อ
ิ นั งาม เป็ นเครือ ่ งย ้อมใจสต ั ว์, มนุษย์ และเทวะดา เมตตา
สงสารแล.

๓.๒ อิตป
ิ ิ โส ๘ ทิศ
อิ ระ ชา คะ ตะ ระ สา อิ = ทิศบูรพา
ติ หัง จะ โต โร ถิ นัง ติ = ทิศอาคะเน
ั ระ โล ปุ สต
ปิ สม ั พุท ปิ = ทิศทักษิณ
โส มา นะ กะ ริ ถา โท โส = ทิศหรดี
 พะ สมั สม ั วิ สะ เท พะ พะ = ทิศปะจิม
คะ พุท ปั น ทู ทัม วะ คะ คะ = ทิศพายัพ
วา โท โน อะ มะ มะ วา วา = ทิศอุดร
อะ วิ สุ นุส สา นุส ติ อะ = ทิศอิสาน.
อิตปิ ิ โส ๘ ทิศนี้ ให ้ภาวนา คาถาประจำทิศ ตามทิศทีจ ่ ะไป
หรือให ้ทำน้ำมนต์ลบ ู หน ้า ปะพรมสต ั ว์-พาหะนะทีจ
่ ะไป บ่มเี หตุร ้าย
มารบกวนจักอย่างแล.

๓.๓ อิตป ิ ิ โส ๑๐๘

* อะระหัง – อะระหัง.
- อะระหัง , สม ั มาสม ั พุทโธ , - สม ั มาสม
ั พุทโธ , อะระหัง
- อะระหัง , สม ั มาสม ั พุทโธ , วิชชาจะระณะสม ั ปั นโน , วิชชาจะ
ระณะสม ั ปั นโน , สม ั มาสม ั พุทโธ , อะระหัง.
- อะระหัง , สม ั มาสม ั พุทโธ , วิชชาจะระณะสม ั ปั นโน , สุคะโต ,
- สุคะโต , วิชชาจะระณะสม ั ปั นโน ,
สมั มาสม ั พุทโธ , อะระหัง.
- อะระหัง , สม ั มาสม ั พุทโธ , วิชชาจะระณะสม ั ปั นโน , สุคะโต ,
โลกะวิทู , - โลกะวิทู , สุคะโต ,
วิชชาจะระณะสม ั ปั นโน , สม ั มาสม ั พุทโธ , อะระหัง.
- อะระหัง , สม ั มาสม ั พุทโธ , วิชชาจะระณะสม ั ปั นโน , สุคะโต ,
โลกะวิทู , อะนุตตะโร ปุรส ิ ะทัมมะสาระถิ , - อะนุตตะโร ปุรส ิ ะทัม
มะสาระถิ , โลกะวิทู , สุคะโต , วิชชาจะระณะสม ั ปั นโน , สม ั มาสมั
พุทโธ , อะระหัง.
- อะระหัง , สม ั มาสม ั พุทโธ , วิชชาจะระณะสม ั ปั นโน , สุคะโต ,
โลกะวิทู , อะนุตตะโร ปุรส ิ ะทัมมะสาระถิ ,
สต ั ถา เทวะมะนุสสานัง , - สต ั ถา เทวะมะนุสสานัง ,อะนุตตะโร ปุร ิ
สะทัมมะสาระถิ , โลกะวิทู , สุคะโต , วิชชาจะระณะสม ั ปั นโน ,
สม ั มาสม ั พุทโธ , อะระหัง.
- อะระหัง , สม ั มาสม ั พุทโธ , วิชชาจะระณะสม ั ปั นโน , สุคะโต ,
โลกะวิทู , อะนุตตะโร ปุรส ิ ะทัมมะสาระถิ ,
สต ั ถา เทวะมะนุสสานัง , พุทโธ , - พุทโธ , สต ั ถา เทวะมะนุสสานั
ง ,อะนุตตะโร ปุรส ิ ะทัมมะสาระถิ , โลกะวิท,ู สุคะโต , วิชชาจะ
ระณะสม ั ปั นโน , สม ั มาสม ั พุทโธ , อะระหัง.
- ั มาสม
อะระหัง , สม ั พุทโธ , วิชชาจะระณะสม ั ปั นโน , สุคะโต ,
โลกะวิทู , อะนุตตะโร ปุรส ิ ะทัมมะสาระถิ ,
สตั ถา เทวะมะนุสสานัง , พุทโธ , ภะคะวา , - ภะคะวา , พุทโธ ,
สต ั ถา เทวะมะนุสสานัง ,อะนุตตะโร ปุรส ิ ะทัมมะสาระถิ , โลกะวิท,ู
สุคะโต , วิชชาจะระณะสม ั ปั นโน , สมั มาสม ั พุทโธ , อะระหัง.
- อะระหัง , สมั มาสมั พุทโธ , วิชชาจะระณะสม ั ปั นโน , สุคะโต ,
โลกะวิทู , อะนุตตะโร ปุรส ิ ะทัมมะสาระถิ ,
สต ั ถา เทวะมะนุสสานัง , พุทโธ , ภะคะวา , - ภะคะวา , พุทโธ ,
สต ั ถา เทวะมะนุสสานัง ,อะนุตตะโร ปุรส ิ ะทัมมะสาระถิ , โลกะวิท,ู
สุคะโต , วิชชาจะระณะสม ั ปั นโน , สมั มาสม ั พุทโธ , อะระหัง.

๓.๔ อิตป ิ ิ โส ๑๐๘ อย่างย่อ

อะ – อะ
อะ สงั – สงั อะ
อะ สงั วิ – วิ สงั อะ
อะ สงั วิ สุ – สุ วิ สงั อะ
อะ สงั วิ สุ โล – โล สุ วิ สงั อะ
อะ สงั วิ สุ โล ปุ – ปุ โล สุ วิ สงั อะ
อะ สงั วิ สุ โล ปุ สะ – สะ ปุ โล สุ วิ สงั อะ
อะ สงั วิ สุ โล ปุ สะ พุ – พุ สะ ปุ โล สุ วิ สงั อะ
อะ สงั วิ สุ โล ปุ สะ พุ พะ – พะ พุ สะ ปุ โล สุ วิ สงั
อะ
อะ สงั วิ สุ โล ปุ สะ พุ พะ – พะ พุ สะ ปุ โล สุ วิ สงั
อะ.
------------------ ------------------
อะนุโลม ปฏิโลม
๔๕ -------> ๑๐๘ <------- ๔๕
อิตป ิ ิ โส ๑๐๘ นี้ ถ ้าท่านผู ้ใด ได ้ระลึกถึงพระพุทธเจ ้า ตอน
้
เชาได ้ ๑๐๘ เทือ ่ ตอนแลงได ้ ๑๐๘ เทือ ่ เทพดาย่อมรักษา เพือ ่
ให ้เป็ นสริ ม ิ งคลแก่ตน กับทัง้ ป้ องกันภัยต่างๆ เชน ่ ราชภัย, อัคคิ
ภัย, วาตะภัย และ โจรภัย เป็ นต ้น บ่มาราวีแล.

๓.๕ อิตป
ิ ิ โส แปลงรูป
วิ กะ โล ทู โต อะ คะ นุส สุ ตะ
 โน โร ปั น ปุ สนั ริ นะ สะ ระ ธัม
จะ มะ ชา สา วิช ระ โธ ถิ พุท สทั
สม ั ถา มา เท สม ั วะ หัง มะ ระ นุส
อะ สา วา นัง คะ พุท ภะ โท โส ภะ
ปิ คะ ติ วา อิ ติ.

๓.๖ อิตป ิ ิ โส ตรึงไตรภพ

อิ ติ ติ วา ปิ คะ โส ภะ ภะ โท
คะ พุท วา นัง อะ สา ระ นุส หัง มะ
สมั วะ มา เท สม ั ถา พุส สท ั โท ถิ
วิช ระ ชา สา จะ มะ ระ ทัม นะ สะ
สม ั ริ ปั น ปุ โน โร สุ ตะ คะ นุส
โต อะ โล ทู กะ วิ.
อิตป ้
ิ ิ โส สองบทนี้ ใชเลกน้ำมนต์ อาบชำระตัวจะทำการสงิ่ ใด
ิ ธิแ
ประสท ์ ละ ให ้ภาวนาบทละ ๑๐๘ เทือ ่ .

๓.๗ อิตป ิ ิ โส ถอยหล ัง

ติ วา ภะ คะ โท พุท ณั ง สา นุส มะ
วะ เท ถา สต ั ถิ ระ สา มะ ทัม สะ
ริ ปุ โร ตะ นุส อะ ทู วิ กะ โล
โต คะ สุ โน ปั น สม ั นะ ระ จะ ชา
วิ โท พุท สม ั มา สม ั ทัง ระ อะ วา
คะ ภะ โส ปิ ติ อิ.
อิตป
ิ ิ โส ถอยหลังนี้ ผู ้ใดได ้เรียนไว ้ เป็ นเสน่หา เทพารักษา
ให ้ภาวนา ๑๐๘ เทือ ่ คนรักและนับถือ เมือนดังพีน ่ ้อง ทัง้ มีอายุมั่น
ยืนด ้วย ถ ้าท่านติดคุกติดตะราง จ่งตัง้ จิตบริกรรมด ้วยพระคาถานี้
ทำน้ำมนต์ ใสคำ ่ หมาก ๑๔ คาบ สงิ่ ทีผ ่ ก
ู พันจะหลุดไปทันใจแล.

๓.๘ อิตป
ิ ิ โส กรงทอง
อิ มา โน โร ปิ พุท คะ ริ ถา ตะ
ติ ั
สม สุ ปุ โส โท สม ั ปั น เท นุ
พุท คะ สะ โต นุ สะ ติ ภะ วะ สา
วิ ภะ ั หัง มะ นัง วา
สม โท โล ธัม
ถิ อะ อะ ระ สา วิ คะ ชา ระ นะ
 ระ หู วา จะ มะ กะ.
พระคาถาบทนี้ ถ ้ามีทก ุ ข์ภย
ั มาถึงตัว ให ้ภาวนา ๑๐๘ เทือ ่
หายไปแล แม่นโทษถึงตาย ก็บต ่ ายแล ถ ้าเป็ นความให ้เขียนชอื่
ศรัตรู ใสใ่ นหีนไปถิม
้ ลงน้ำระงับความแล ทำน้ำมนต์หดคนบ ้าก็ได ้.

๓.๙ อิตปิ ิ โส ถอด

อิ ปิ ภะ วา ระ สม ั สมั โธ ชา ระ
สมั โน คะ โล วิ อะ ตะ ปุ สะ มะ
ระ สท ั เท มะ สา พุท ภะ วา ติ คะ
โท นัง นุส วะ ถา ถิ สา ธัม ริ โร
นุส ทู กะ โต สุ ปั น นะ จะ วิช พุช
มา หัง อะ คะ โส ติ.
คาถาบทนี้ ให ้ภาวนา เมือ ่ เวลาเข ้านอน ๓ เทือ ่ ศตั รู ทำร ้ายบ่
ได ้แล ถ ้าได ้ภาวนา เชา้ ๑ เทือ่ หัวค่ำ ๑ เทือ
่ เทีย
่ งคืน ๑ เทือ่ ผู ้
นัน ึ อาหาร เป็ นสริ ม
้ บ่อด ิ งคล มีความสุขสำราญแล และให ้เสกน้ำ
ล ้างหน ้าทุกมือ้ กันเสนียดจรรไรได ้ทุกอย่างแล.

๓.๑๐ อิตป ิ ิ โส นารายกึนจ ักร

ติ อิ วา ติ คะ ปิ ภะ โส โธ ภะ
พุท คะ ณั ง วา สา อะ นุส ระ มะ หัง
วะ สมั เท มา ถา สม ั สท
ั พุท ถิ โธ
ระ วิช สา ชา มะ จะ ธัม ระ สะ นะ
ริ สม ั ปุ ปั น โร โน ตะ สุ นุส คะ
อะ โต ทู โล วิ กะ.
๓.๑๑ อิตป ิ ิ โส คายจ ักร
กะ วิ โล ทู โต อะ คะ นุส สุ ตะ
โน โร ปั น ปุ สม ั ริ นะ สะ ระ ธัม
จะ มา ชา สา วิ ระ โธ ถิ พุท สทั
สม ั ถา มา เท สม ั วะ หัง มะ ระ นุส
อะ สา วา ณั ง คะ พุท ภะ โท โส ภะ
ปิ คะ ติ วา อิ ติ.
๓.๑๒ อิตป ิ ิ โส นารายผสมจ ักร
ติ ติ คะ โส โธ คะ ณั ง อะ นุส หัง
วะ มา ถา พุท ถิ วิ สา จะ ธัม นะ
 ริ ปั น โร สุ นุส โต ทู กะ โล วิ
คะ อะ โน ตะ สม ั ปุ ระ สา ชา มะ
โท ระ สม ั สท ั สม ั เท ระ มะ วา สา
ภะ พุท ปิ ภะ อิ วา.
๓.๑๓ อิตป ิ ิ โส นารายห ักจ ักร
อิ วา ปิ ภะ ภะ พุท วา สะ ระ มะ
สม ั เท สม ั สท ั โธ ระ ชา มะ ระ สะ
สม ั ปุ โณ ตะ คะ อะ โล วิ ทู กะ
นุส โต โร สุ ริ ปั น ธัม นะ สา จะ
ถิ วิ ถา พุท วะ มา นุส หัง ณั ง อะ
โธ คะ คะ โส ติ ติ.
๓.๑๔ อิตป ิ ิ โส นารายถอดจ ักร
ปิ โส คะ อะ หัง มา พุท วิ จะ ณะ
ปั น สุ โต กะ ทู นุส โร ริ ธัม สา
ถิ ถา วะ นุส ณั ง โท คะ ติ วา ภะ
พุท สา มะ เท สท ั ระ มะ สะ ปุ ตะ
อะ วิ โล คะ โณ สม ั ระ ชา โธ สม ั
สม ั ระ วา ภะ อิ ติ.
๓.๑๕ อิตป ิ ิ โส นารายยกจ ักร
ติ คะ โธ ณั ง นุ วิ ถา ถิ สา ธัม
ริ โร นุ ทู กะ โต สุ ปั น ณะ จะ
วิ พุท มา หัง อะ คะ โส ติ อิ ปอ
ภะ วา ระ สม ั สม ั โธ ชา ระ สม ั โณ
คะ โล วิ อะ ตะ ปุ สะ มะ ระ สะ
เท มะ สา พุท ภะ วา.
๓.๑๖ อิตป ิ ิ โส นารายปิ ดสมุด
อิ กะ ติ วิ ติ โล วา ทู ปิ โต
คะ อะ โส คะ ภะ นุส ภะ สุ โธ ตะ
คะ โน พุท โร วา ปั น ณั ง ปุ อะ สม ั
สา ริ ระ ณะ นุส สะ หัง ระ มะ ธัม
สม ั จะ วะ มะ มา ชา เท สา สม ั วิ
ถา ระ พุท โท สะ ถิ.
พระคาถาทัง้ ๗ บทนี้ สำหรับเข ้าสูส ่ งคราม ให ้จ่มพระคาถา
ทัง้ ๗ บทนี้ บทละ ๓ เทือ ่ จะคลายแคล ้วจากอาวุธทัง้ ปวงแล
เทวดาคอบคุ ้มครองรักษาท่านผู ้นัน ้ และ มีคณ ุ านุภาพหลาย ให ้ใช ้
ทุกอย่างตามแต่จะปรารถนาเอาแล.
๓.๑๗ อิตป ิ ิ โส หูชา้ ง
พุท โธ อิ ติ ปิ โส ภะ คะ วา พุท
โธ ภะ คะ วา ติ อิต ิ ปิ โส ภะ คะ
วา อะ ระ หัง อิต ิ ปิ โส ภะ คะ วา
สม ั มา สม ั พุท โธ.
พระอิตป ิ ิ โส บทนี้ ถ ้าหาทรัพย์บไ่ ด ้ ให ้เขียนไว ้ก ้นถุง ทรัพย์
บ่ขาดจักเทือ
่ .

๓.๑๘ อิตป ิ ิ โส ณพคุณ

โส ภะคะวา อิตปิ ิ อะระหัง สม ั มาสมั พุทโธ
“ “ วิชชาจะระณะสม ั ปั นโน
“ “ สุคะโต
“ “ โลกะวิทู
“ “ อะนุตตะโร
“ “ ปุรส ิ ะทัมมัสสะระถิ
“ “ สต ั ถา เทวะมะนุสสานัง
“ “ พุทโธ
“ “ ภะคะวาติ.
อิตปิ ิ โส บทนี้ เมือ
่ มีทกุ ข์ภย ั ให ้ภาวนา ๑๔ เทือ ่ เสกน้ำสะหัว
สะเดาะกล ้างปลาติดคอ ๓ เทือ ่ เป่ าพิษต่างๆ ๙ เทือ ่ ถ ้าจะให ้
อยูค
่ ง เสกเหล ้ากิน ๗ เทือ ้
่ และ ให ้เลือกใชตามความปรารถนา
แล.

๓.๑๙ อิตป ิ ิ โส นารายสามห ัวเมือง

อิ วา ติ ภะ ปิ คะ โส สะ ระ มา
หัง สะ กะ พุท โธ โธ พุท สม ั มา สม ั
หัง ระ อะ วา คะ ภะ โส ปิ ติ อิ
โส สม ั พุท หัง ปิ มา คะ ระ ติ สะ
วา อะ อิ พุท โธ.
พระคาถาบทนี้ ให ้ภาวนา จะเข ้าสูส ่ งคราม จะอยูค ่ ง
แคล ้วคลาดอาวุธทัง้ ปวง ทัง้ คุ ้มครองคนอืน
่ ได ้อีกด ้วย.
 ๓.๒๐ อิตป ิ ิ โส มุงกุฏ หลือ อิตป ิ ิ โส ๘ อิ
อิตปิ ิ โส วิเสเสอิ
อิเสเสพุทธะนาเมอิ
อิเมนาพุทธะตังโสอิ
อิโสตังพุทธะปิ ตอ ิ .ิ
ผู ้ใดได ้ภาวนาและเจริญ พระอิตป ิ ิ โส มุงกุฏ หลือ อิตป
ิ ิ โส ๘
อิ นี้ สามารถกัง้ บังได ้ทุกอย่างแล.

ภาคส ี่
หมวดธาตุและแก้ว
********
๔.๑ แม่ธาตุใหญ่ คือ: นะโมพุทธายะ
ธาตุทงั ้ ๔ คือ: นะ มะ พะ ทะ
ธาตุ พระกะระณี คือ: จะ พะ กะ สะ
แก ้ว ๔ ดวง คือ: นะ มะ อะ อุ.

๔.๒ แม่ธาตุใหญ่เป็ นรากเหง ้าของธาตุ คือ: นะโม

พุทธายะ
นะ คือ: พระกะกุสน ั โธ นะ ได ้แก่ธาตุน้ำ
โม คือ: พระโกนาคม โม “ ดิน
พุท คือ: พระกัสสะปะ พุท “ ไฟ
ธา คือ: พระสมณะโคดม ธา “
ลม
ยะ คือ: พระศรีอริยะเมตตัย.

๔.๓ ก่อนจะตัง้ ธาตุ เจริญธาตุ เดีนธาตุ ให ้ไหว ้พระรัตนะ

ตรัย ทำวัตร สวดมนต์เสย ี ก่อน แล ้วจิง่ ว่าคาถาชุมนุมธาตุ
และ คาถาตัง้ แม่ธาตุ
เอหิปะฐะวีพรหมมา เอหิอาโปอินทา
เอหิเตโชนารายะ เอหิวาโยอิสะรา.

คาถาตงแม่
ั้ ธาตุ
ุ ธะสงั อะระหัง
นะอิสะระหังสุคะโตภะคะวา, โมติพท
 สุคะโตภะคะวา, พุทปิ อส
ิ ะวาสุอะระหังสุคะโตภะคะ
วา,
ทาโสมะอะอุอะระหังสุคะโตภะคะวา,ยะภะอุอะมะ
อะระหังสุคะโตภะคะวา.

๔.๔ ให ้ตัง้ แม่ธาตุแล ้ว ตัง้ ธาตุ ๔ ธาตุพระกรณี หนุน

ด ้วยแก ้ว ๔ ดวง ดังนี้:
แม่ธาตุ ธาตุ ธาตุพระ แก ้ว ๔ ธาตุ
ทัง้ ๔ กรณี ดวง
นะ นะ จะ นะ น้ำ
โม มะ พะ มะ ดิน
พุท พะ กะ อะ ไฟ
ธายะ ทะ สะ อุ ลม

้
๔.๕ หลักใหญ่ของการใชธาตุ
ธาตุน้ำ ทาง เสน่ห ์ เมตตา
ธาตุดน
ิ ทาง อิทธิปาฏิหาริย ์ และ อยูค
่ ง
ธาตุไฟ ทาง สะเดาะ ขับไล่ผ ี
ธาตุลม ทาง เหาะ กำบัง และ สกด

การตัง้ ธาตุหนุนธาตุนี้ ท่านโบราณาจารย์บไ่ ด ้บอกวิธไี ว ้ ให ้คิด

กันเอาเอง และได ้วางปริศนาไว ้ดังนี้:
“หกสองหกยก เสย ี สองตัว คุณแก ้วอยูเ่ หนือ
หัว คำเดิมอย่าเสยี
ผู ้ใดคิดได ้บ่หอ ี ก็บเ่ ป็ น
่ นจะได ้เมีย ผู ้ใดคิดเสย
แก่นสาร
ผู ้ใดคิดสบจะได ้พบพระศรีอารย์ ผู ้ใดคิดบ่ได ้
บ่พบสงิ่ ใดเลย”

๔.๖ วิธต
ี งธาตุ
ั้ อย่างนึง่
แม่ธาตุ ธาตุทงั ้ ๔ ธาตุกรณี แก ้ว ๔ ดวง
อาโป ธาตุน้ำ = นะ นะ
จะ

นะ

ปฐวีธาตุดน
ิ = มะ มะ พะ

มะ

เตโชธาตุไฟ = พะ พะ กะ

อะ

วาโยธาตุลม = ทะ ทะ สะ

อุ

๔.๗ ธาตุทงั ้ ๔ คือ: นะ มะ พะ ทะ

ธาตุน้ำ คือ: นะ มะ พะ ทะ
ธาตุดน
ิ คือ: มะ พะ ทะ นะ
ธาตุไฟ คือ: พะ ทะ นะ มะ
ธาตุลม คือ: ทะ นะ มะ พะ.

๔.๘ ธาตุพระกรณี คือ: จะ พะ กะ สะ

ธาตุน้ำ คือ: จะ พะ กะ สะ
ธาตุดน
ิ คือ: พะ กะ สะ จะ
ธาตุไฟ คือ: กะ สะ จะ พะ
ธาตุลม คือ: สะ จะ พะ กะ.

๔.๙ แก ้ว ๔ ดวง คือ: นะ มะ อะ อุ

นะ คือ: แก ้วมณีโชติ
 มะ คือ: แก ้วไพทูลย์
อะ คือ: ี ร
แก ้ววิเชย
อุ คือ: แก ้วปั ททะมะราช
ธาตุน้ำ คือ: นะ มะ อะ อุ
ธาตุดน
ิ คือ: มะ อะ อุ นะ
ธาตุไฟ คือ: อะ อุ นะ มะ
ธาตุลม คือ: อุ นะ มะ อะ.

ภาคห ้า
หมวดคาถาต่างๆ
********
๕.๑ คาถา ปารมี ๓๐ ท ัศ
สาธุ พระโคดมบรมนาถ พระชน ิ ศาสนา พระปั ญญาปารมีดวง
ประเสริฐ ก็จงิ่ มาบังเกิด บ่มน ี าน ฝูงพระปั ญญาญาณ ๓๐ ทัศ คือ:
ทานปารมีวด ั แวดล ้อมระวังดี
สล ี ปารมี ยายยังแวดล ้อม
เนกขัมมะปารมี ยืนตัง้ ต่อ
ปั ญญาปารมี ก่อไว ้เป็ นเวียง
วิรย ิ ะปารมี เป็ นต ้าย
ขันติปารมีกายเกิดเป็ นหน ้าไม ้ปื นไฟ
สจ ั จะปารมี ยายยังไปทุกแห่ง
อธิฏฐานะปารมี ตัง้ แต่งให ้เป็ นพล สนๆ ถือดาบง ้าว น ้าวหน ้าไม ้มืดมา
เป็ นปื น
เมตตาปารมี ี่ มกัง้ อากาศทั่วภาย
เป็ นดาบสค
บน
อุเปกขาปารมี เป็ นขวานคมดวงเพชรกล ้า
เป็ นขวานฟ้ าจักผ่าลงมา ผ่าหัวชางม ้ ้าหัวผี ตีหวั มาร กะดานหัวผี
แตก แหลกหมุน ่ เป็ นผงลงนรก ตกอเวจี ผงธุรก ี ะจัดย ้อยฟดฟ้ องตี
ฟอง มารตายกองเดียระดาษ พระบาทเจ ้าสต ั ถา ทัง้ สองตาหลับ
อยู่ ปื นมารแบ่งเป็ นปอง เป็ นเข ้าตอกดอกไม ้บูชาผู ้มีฤทธี ปฐวีไหว
หวัน่ ดังคีคก
ึ คีคนื่ มารเต ้นตืน
่ เฮฮน สนๆมารหนีเอากันออกไป
ภายนอกของจักรวาล คัจฉะ อะมุมหิ โอกาเส ติฏฐาหิ พระเจ ้าใชกู้
มา โมคคัลลานัญจะ มะ อะ อุ อุ อะ มะ ทุกขัง อะนิจจัง อะนัตตา.
 ๕.๒ คาถาปารมี ๓๐ ท ัศ อย่างย่อ
อิตป ิ าระมิตาติงสา อิตส ิ พ ั พัญญูมาคะตา
อิตโิ พธิมะนุปัตโต อิตป
ิ ิ โสจะเตนะโม.
้
คาถาปารมี ๓๐ ทัศนี้ มีวธิ ใี ชหลายอย่ าง เสกแป้ งน้ำหอมทา
ตัวเป็ นเสน่ห ์ เมตตา เสกหมาก เสกเข ้ากินอยูค ่ งอาวุธแท ้แล
ภาวนาป้ องกันศรัตรู ภูตผีปีศาจก็ได ้ หรือจะใชปุ้ กเสกเครือ ่ งราง
ของขลัง มีอท ิ ธิฤทธิห ้
์ ลายและจ่งเลือกใชตามความปรารถนาแล.
- จ่ม ๓ เทือ ่ หรือ ๗ เทือ ่ –
๕.๓ คาถาพระเจ้า ๑๖ พระองค์
นะ มะ นะ อะ
น ก นะ กะ
ก อ น อะ
นะ อะ กะ อัง.
อุ นิ อะ มิ
มะ หิ สุ ตัง
สุ นะ พุท ธัง
อะ สุ นะ อะ.
พระคาถานี้ ผู ้ใดได ้ภาวนาเมือ ่ ค่ำ ๓ เทือ่ ได ้อานิสงสห ์ ลาย
และกันภยันตรายทัง้ ปวง คุ ้มเสนียดจรรไร มีเดชสริ ม ิ งุ คุล แก่ผู ้
เจริญเมตตาภาวนา ปละป้ องกันผีตา่ งๆได ้ จงเลือกใชตามความ ้
ปรารถนาทุกอย่างเทิญ.

๕.๔ คาถาพระเจ้า ๕ พระองค์

นะ โม พุท ธา ยะ
โม พุท ธา ยะ นะ
พุท ธา ยะ นะ โม
ทา ยะ นะ โม พุท
ยะ นะ โม พุท ธา.
้
คาถานี้ ใชทางเมตตา และ ลงตกุด ดีแท ้แล.

๕.๕ คาถาพระเจ้า ๔ พระองค์

นะ กะ อะ ปิ .
่ ข ้วเป็ นเมตตาแล
พระคาถาพระเจ ้า ๔ พระองค์นี้ ให ้ลงใสแ
หรือภาวนาปุกตัวกระโดดข ้ามอันตรายได ้ทุกอย่างแล.
 ๕.๖ คาถา พระอุปคุต
ั พุทเธนะ
อุปะคุตโต จะ มะหาเถโร สม
วิยากะโตมารัญจะ มาระพะลัญจะ อัปปะราเชย
ยะ
คุตตะภูโตรัตนัตตะยัง กายะพันธะนัง ระตะนัง
โหติ.
้ ้าประจนพญามาร และให ้เสกใสอ
พระคาถาอุปคุตนี้ ใชเข ่ ้าย
ดิบ ๗ เสน้ ทำเป็ นมงคลสวมใสค ่ นไข ้ สวมใสค
่ นผีเข ้าก็ได ้ เสกใส่
ว ้านไฟแทงผีก็ได ้.

๕.๗ คาถาพระอุปคุต ม ัดมาร

อุปะคุตโต จะ มะหาเถโร อุปะคุตตัง จะ มะหาเถรัง
พันธะเวระพันธานุภาเวนะ อิมัง กายะพันธะนัง อะธิฏฐา
มิ.
คาถานี้ ใชผู้ กผี ดีแท ้แล.

๕.๘ คาถาบ่ลม ื หน ังสอื

ยะถา มะมะตัง วัตตัง ตะถาตัง วัตตัง มะมะตัง
สะภา มะกา เสตัง กาติ มะมะ ยะติ กายาติ
กาเสรัสวะติ สุทเธ วะวิตา นะโม สุโส
พาอินทะนิรักขี สุเก ธัมเม รักขา ปิ ตะกะเตย
ยะ ทุทธา
พุทธายะ ยะถะมินา ธัมเมสุ รักขา ปั ญญา พะ
ลาพิ.
คาถานี้ สวดทุกมือ
้ มีปัญญาบ่ลม ื ถ ้าลืม ๓ ปี นึกเอา
ื หนังสอ
ได ้ดัง่ เก่าแท ้แล.

๕.๙ คาถาห ัวใจพญาอิน

เท สา ตะ สะ ระ นา กา ยะ มะ นะ
ยะ ติ กา พรัหมมา เส ตะ มะ มะ มะ กา
เส ตัง สะ ทา สั พรัหม ทะ ทัง นิ เร.
 ้
คาถานี้ ใชเทศนา กล่าวคำปราศรัย ปาฐกถา คนจับใจแล.
(จ่ม ๓ เทือ
่ )

๕.๑๐ คาถาท้าวมหาพรหม
องการพินทุนาถัง อุปปั นนัง พรัหมมาสะหะปิ ต ิ
นามัง
อาทิกป ั เป สุอาคะโต ปั ญจะปาทุมัง ทัสวา
นะโมพุทธายะ วันทะนัง.
คาถาท ้าวมหาพรหม ถ ้าท่านจะใชสะเดาะกรก็ ้ ได ้ สะเดาะแจก็ได ้
ถ ้ากล ้างคาคอ เสกใสน ่ ้ำใสเ่ ข ้าให ้กิน ถ ้าจะสะเดาะโส ้ ให ้อุสาหะ
บริกรรมไปหลุดแท ้แล ถ ้าจะเข ้าเฝ้ าขุนนาง ท ้าวพญา เสกใส่
เครือ่ งแต่งตัว เสกใสเ่ ครือ ่ งหอมทาตัว เป็ นเมตตาแล. ถ ้าจะเอา
เหล็กไหล หรือจะขุดเอาทองคำให ้ทำน้ำมนต์ไปพรม หนีไปบ่ได ้
เลย ถ ้าหากว่าทองคำนัน ้ กลับเป็ นถ่านไฟไปก็ด ี เป็ นกระดูกผีก็ด ี
ให ้เอาคาถานี้ทำน้ำมนต์รด ๓ วัน ให ้บูชาเทวดาทุกวัน กลับเป็ น
ทองคำคืนดัง่ เก่าแล.

๕.๑๑ คาถาปลุกพระ
นะโมพุทธายะ มะ อะ อุ อุ อะ มะ.
(จ่ม ๓ เทือ
่ )

๕.๑๒ สูตรญ ัติคาถา

นะญันติง โมญัตถะ สริ ัทธะติ อัตถะญัตติ
ั พะคาถา ญัตตันติ นิม.ิ
ปิ ตะกะญัตติ สพ

๕.๑๓ คาถาพญาไก่เถือ
่ น (ป่า)
เว ทา สา กุ
กุ สา ทา เว
ทา ยะ สา ตะ
ตะ สา ยะ ทา
สา สา ทิ กุ
กุ ทิ สา สา
กุ ตะ กุ ภู
ภู กุ ตะ กุ.
 คาถาพญาไก่เถือ ่ น (ป่ า) นี้ ผู ้ใดภาวนาได ้สามเดือนทุกๆวัน
อย่าให ้ขาด ผู ้นั่นจะมีปัญญาดังพระพุทธโฆษา จะไปเทศนา
ปาฐกถา สวดร ้อง ได ้สวดก่อน ๓ เทือ ่ มีเดชหลาย.
ถ ้าสวดได ้ถึง ๗ เดือน อาจสามารถรู ้ใจคนแล และมีโวหารดี
กว่าคนทัง้ หลายจะเดินทางไกลให ้สวด ๗ เทือ ่ เป็ นการสวัสดีกว่า
คนทัง้ หลาย ให ้เสกใสห ่ น
ิ -แฮ่ ไว ้ ๔ แจเฮอ ื น โจรผู ้ร ้ายเข ้ามาใกล ้
บ่ได ้แล ผีร ้ายก็บเ่ ข ้ามาใกล ้ได ้เลย.

๕.๑๔ คาถาพญากาน้ำ
เท วา กา นิ
นิ กา วา เท
วา หิ กา สุ
สุ กา หิ วา.
กา กา เร พะ
พะ เร กา กา
นิ สุ พะ ยะ
ยะ พะ สุ นิ.
้
คาถาพญากาน้ำนี้ ใชทางเมตตาเป็ นสว่ นหลาย ให ้เสกหมาก
กิน ๕ เทือ ่ ศรัตรูทำร ้ายบ่ได ้แล.
ถ ้าเขาเคียด โกรธ ให ้จดชอ ื่ ใสใ่ บพรู เสก ๕ เทือ
่ เฮากินเอง
แล ้วไปเว ้ากับผู ้นัน
้ หายโกรธแล ถ ้ามีโทษถึงตายให ้เสกดอกบัว
หลวง ๑ ดอก ๑๗ เทือ ้
่ บูชาพระพุทธเจ ้ายามเชาหายโกรธแล.
๕.๑๕ คาถาพญาปลาไหลเผือก
วิ เว สุ เว อะ ยา เวย ยะ เส พุ
เส วะ เส ตะ อะ เส.
คาถาพญาปลาไหลเผือกนี้ ให ้เสกน้ำมันทาตัว จับบ่อยูเ่ ลย
วิเศษแท ้แล คงทนสาระพัดอาวุธทุกอย่างแล.
(จ่ม ๓ หรือ ๗ เทือ ่ )

๕.๑๖ คาถาห ัวใจพญาเต่าเลือ ่ น

นา สงั ส ิ โม.
คาถานี้ ให ้ภาวนาไว ้ แม่นศรัตรูจะล ้อมเฮาทุกทิศก็บ่สามารถ
ทำอันตรายได ้ บังเอิญให ้งวยงงจังงังไป ใชเป็ ้ นมหาแคล ้วคลาด ดี
แท ้แล.
 (จ่ม ๗ เทือ
่ )

๕.๑๗ คาถาพญาลิงลม
โสทายะ สะปะสะถัง โตมะมัง ปั พพาเชถะ มัง
ภันเต โหมิ ปะติโต โสปะติตงั .
คาถานี้ ให ้เสกน้ำมันงาทาตัวดีบต
่ ายแล.

๕.๑๘ คาถาถอนสม ิ ถอนเสมา

สะมูหะเนยยะ สะมูหะนะติ สะมุคคาโต
สม ี าคะตัง พัทธะเสมายัง สะมูหะนิตพั โพ เอวัง เอหิ.
้
คาถานี้ ใชเสกน้ำมนต์ อาบและกิน ป้ องกันคนใสไ่ ด ้ทุกอย่าง
แก ้หุน ่ คน หรือ จะใชสู้ ตถอนพยาธิโรคาก็ได ้แล.
่ ผี หุน
(จ่ม ๓ หรือ ๗ เทือ
่ )

๕.๑๙ คาถาหนุมาน
นะ สะ จะ กะ กะ จะ สะ นะ.
(จ่ม ๗ เทือ
่ )
้
ให ้ภาวนาไว ้ เกิดมีกำลังเข่มแข็งแล ใชเสกใสแ่ ป้ งทาตัวก็ได ้
อยูค
่ งทนแล.
(จ่ม ๓ หรือ ๗ เทือ่ )

๕.๒๐ คาถาชุมนุมคาถา
รัตตะนานิปานัง สุตสะสะมะยัง สท ั ธามะยัง ญาติรักขะตุ สม ั วา
ทา.
ถ ้าจะทำการทัง้ มวลให ้ว่าคาถานีก
้ อ
่ น คือ: ชุมนุมคาถาเสยี
ก่อน.

๕.๒๑ คาถาพระจุลลปัณฐก
ระโชหะระณั ง ระชงั หะระติ.
ให ้เสกน้ำล ้างหน ้า เสกเข ้ากิน มีปัญญาแล หรือ เสกน้ำมนต์ร
จน์คนบ ้าก็เชาแล.
(จ่ม ๑๖ เทือ ่ )

๕.๒๒ คาถาป้องก ันโจรภ ัย

 นิจจัง กาลัง ปิ ยัง โหติ ภะคะวะตา จะ ปิ ยา โหติ พะเลน
ะ พะเลนะ ไชยะตุ ไชยะมังคะลัง.
(จ่ม ๑๖ เทือ
่ )

๕.๒๓ คาถาป้องก ันภ ัยต่างๆ

พะสมั มัม วิสะเทพะ.
(จ่ม ๗ เทือ่ )

๕.๒๔ คาถาป้องก ันวาตะภ ัย

ยัสสะปา ปะกะติ กัมมัง กุสะเลนะ ปะทิยะติ โสมัง โลกัง ปะภาเสติ
อัพภามุตโต วะ จันทิมาติ.
(จ่ม ๓ เทือ
่ )

๕.๒๕ คาถาป้องก ันภ ัยต่างๆ

พุทโธ อะนุตตา สม ั มา อะระหัง.
คาถานี้ ให ้ภาวนาเวลาไปนอนป่ า ให ้เสกใสใ่ บไม ้นอน ศรัตรู
ทำรายบ่ได ้แล.
(จ่ม ๓ หรือ ๗ เทือ
่ )

๕.๒๖ คาถาภาวนาแทนคุณพ่อแม่ครูบาอาจารย์
พุทธะภาวะนา ธัมมะภาวะนา สงั ฆะภาวะนา สุปิตตา มาตาปิ ต
ตา.
(จ่ม ๓ เทือ
่ )

๕.๒๗ คาถาหายต ัว
อุตตะ มิรย
ิ ัง กัตวา อุตตะ วัตตะ ทักขาโต
อุตตะเรตวา สพ ั เพชะนา อุคคัตโต สุรโิ ย ตัต
ถา.
คาถาบทนี้ เมือ ่ เข ้าทีค
่ บ ่ อยูท
ั ขัน เชน ่ รี่ ้อม หาหนทางออกบ่
ได ้ ให ้สำรวมใจระลึกเถิงคุณพระรัตนะตรัย มารดา บิดา ครูอาจารย์
ให ้มาเป็ นทีเ่ พิง่ คุ ้มครองรักษาตัวให ้รอดปรอดภัยอันตราย แล ้วจ่ม
คาถาบทนี้ ๗ เทือ ่ แล ้วให ้หาชอ ่ งทางออกไป ผู ้ทีร่ ้อมเฮาอยู่ บ่
เห็นตัวเฮาแล.
 ๕.๒๘ คาถาเวียงเหล็ก ๗ ชน ั้
สโี รเมพุทธะเทวัญจะ นะลาเตพรัหมมะเทวะ
ตา
หะทะยัง นารายะกัญเจวะทะเวหัตเถปะระ
เมสุรา ปาเทวิสสะนุกญ ั พกัมมาปะ
ั เจวะ สพ
ิ ธิเม.
สท
ใชป้้ องกันอันตรายได ้ทุกอย่าง (จ่ม ๓ หรือ ๗ เทือ
่ )

๕.๒๙ คาถาป้องก ันผีปีศาจ

อะ อุ เอ วะ นะ วะ วะ นะ นะ มะ
อะ อุ อุ อะ มะ.
้ ยนติดปิ ตบ
ใชเขี ื นซาน.
ู ้าน-เฮอ

๕.๓๐ บทนีใ้ ชป ้ ราบผี

อิตป
ิ ิ โส นะโมนะมัส กำจัดกำจาย กำโพง กำพาย นะปิ ดจับ พุ
ทโธนะมัส ตัวกูนเี้ ป็ นพญาจักขุบาล
กูจักอ่านคาถาผาบผี อิ อะ เสย ี งกูเป็ นพรหมสห ี่ แ
ู ปดตา นะนั สสะถิ
คุณะโมทุทธายะ.
(จ่ม ๓ หรือ ๗ เทือ ่ )

๕.๓๑ คาถากำแพงแก้ว
พุทธัง สต ั ตะระตะนะปาการัง อัมหากัง สะระณั ง คัจฉามิ,
ธัมมัง สตั ตะระตะนะปาการัง อัมหากัง สะระณั ง คัจฉามิ,
สงั ฆัง สตั ตะระตะนะปาการัง อัมหากัง สะระณั ง คัจฉามิ,
สุสุ ละละ ทาทา โสโส นะโมพุทธายะ.
้
ใชภาวนา หรือ สวดสาธยายทุกวัน สำหรับป้ องกันอันตราย
และศรัตรูทงั ้ หลายทีจ ่ ะมาทำร ้าย คุ ้มครองได ้จนถึงบริวาร และ
้
ข ้าวของเงินคำ ไปค ้าขายใชสวดสาธยายเสมอ คุ ้มครองโจรผู ้ร ้าย
้
ได ้ ไปนอนกลางป่ า ใชสวดสาธยายป้ องกันภูตผีปีศาจและสต ั ว์
ร ้ายต่างๆได ้แท ้แล.

๕.๓๒ คาถาก ันปื น

อะ สงั วิ ปุ โล ปุ สะ พุ พะ พะ พู
 สะ ปุ โล สุ วิ สงั อะ พุทธังแค ้ว ธัมมังแค ้ว สงั ฆังแค ้ว
อัดๆ คัดๆ คะ คิ คา เม อุ อะ คะ ติ มัตตานัง มัย
หัง ยาจามิ.
ให ้เสกใสน่ ้ำมันดำก็ได ้ น้ำมันงาด่อนก็ได ้ ให ้เถิง ๓ เดือน
(ไตรมาส) เข ้าสงครามใชทาตั ้ ว กันปื นนาๆ ยิงบ่ถก ื ผู ้เรียนหรือผู ้
้
ใชคาถาบทนี ้ ห ้ามกินหมากขามป้ อม และ กินสมมอ ้ อย่างเด็ดขาด
อย่างนัน
้ ก็จะบ่สกั สทิ ธิแ
์ ล.

๕.๓๓ บทนีเ้ รียกผีออกจากคน เฮ็ดน้ำมนต์

จะพะกะสะ เขตเต ขักขัตติธัมมัง สงั ฆัง คัจฉาหัพ.
(จ่ม ๓ หรือ ๗ เทือ
่ )

่ อก ๔ ดวง ปักไว้ ๔แจเฮอ

๕.๓๔ บทนี้ เสกใสห ื น
อุนะหัสสา ตัพพะโถเวสสนั นะ.

๕.๓๕ บทนีผ ้ ก
ู ปอบ
นะพูนะคันทะปิ ททะนัง กุททะนัง กันงับติพท
ุ โธเสติ
ั พุทธะมัต คะคันตุง นะคะ คะคะคัน เอหิ อามัต
สม
เสมุมหิ.
่ วั มือตีนผู ้ปอบเข ้า. (จ่ม ๓ หรือ ๗ เทือ
ให ้เป่ าใสห ่ )

๕.๓๖ คาถาบทนีใ้ ชเ้ สกใสเ่ สน ้ ฝ้ายผูกผี

หะเนยยุงวา พันเธยยุงวา บัพพาเชยยุงวา
คัสสาวะรัง จังงังคัจฉามิ นะผูก โมมัด พุทธะรัด ทารึงรัง ยะขึงขัง
ผูกไว ้
อะกันตัง พุทธานุภาเวนะ
อะกันตัง ธัมมานุภาเวนะ
อะกันตัง สงั ฆานุภาเวนะ.
(จ่ม ๓ เทือ ่ )

๕.๓๗ คาถาบทนี้ เสกใสฝ ่ ้ ายผูกข้อมือข้อตีน

สะโร เม พุทธะเทวัญจะ นะรา เทวา พุทธะสงั ปิ ตอิ .ิ
(จ่ม ๓ หรือ ๗ เทือ่ )
 ๕.๓๘ บทนี้ เสกใสน่ ้ำให้คนผีเข้ากิน หรือ เสกใสห ่ ว้านไพ
อุปะคุตโต มะหาเถโร สุขะโสสล ี ะสานาม มัต
ถาเก
อุปะคุตตัง มะหาเถรัง สข ิ ะมิปักขังนะสุคะ
อุณหันตุ.
(จ่ม ๓ หรือ ๗ เทือ
่ )

๕.๓๙ คาถาเป่าค ัดเลือด

วะโร วะรัญญู วะระโท วะระหาโร
อะนุตตะโร ธัมมะวะรัง วะเทสะยิ.
(จ่ม ๓ เทือ
่ )

๕.๔๐ คาถาเป่าตาแดง
จิ ปิ เส คิ.
(จ่ม ๓ เทือ
่ )

๕.๔๑ คาถาเป่าตาแดง
สะหาวัสสะ ทัสสะนะสม ั ปาทายะ.
่ วั กระเทียมเป่ า ๓ เทือ
จ่มใสห ่ .

๕.๔๒ คาถาเป่าห ัวดิบ

นา ยะ นะ สะ วา โม สวด อิ อิ สุ
นะโมพุทธายะ.
(จ่ม ๗ เทือ
่ )

๕.๔๓ คาถาเป่าห ัวผูเ้ วลาออกลูก

พุทโธ พุทธัง พุทธะรูปัง พุทธะพุทโธ พุทโธ
พุทธัง พุทธะนิมต ิ ตัง รูปะพุทโธ พุทโธ พุทธัง
พุทธะนิมต ิ ตัง สูญญะ พุทโธ.
ให ้บริกรรมป้ องกันผีพาย บ่ให ้เลือดตีขน
ึ้ .

๕.๔๔ คาถาป้องก ันอะหิวา

 กิตตาวะตา ปุคคะลานัง อุทธัง อัทโธ นะโมพุทธายะ.
(จ่ม ๓ เทือ
่ )

๕.๔๕ คาถาด ับพิษไฟ

อัคคิ ปั สสะวา อัคคิเตชา.
(จ่ม ๓ เทือ
่ )

๕.๔๖ คาถาออกลูกง่าย
นะถอด โมถอน พุทคอน ทาเลือ ่ น ยะหลุดเลือ
่ นออกจากที.่
ให ้กันใจจ่ม ๓ เทือ
่ .

๕.๔๗ คาถาป้องก ันไข้

ยะ วะ กะ กะ วะ ยะ ทะ นะ ทะ
สะ ยะ ยะ สะ.
ให ้เขียนใสใ่ บลานผูกแขวนคอ.

๕.๔๘ คาถาสะเดาะลูกตายในท้องให้ออก
อะ พะ สงั พุ วิ สะ สุ ปุ โล.
ให ้เอาฝ่ ายแดง ๓ เสน้ ฝ้ ายขาว ๔ เสน้ จ่มด ้วยคาถานี้ ให ้กิน
เข ้าไป.
ตาย วันอาทิตย์ ให ้จ่ม ๗ เทือ ่
ตาย วันจันทร์ ให ้จ่ม ๑๕ เทือ
่
ตาย วันอังคาร ให ้จ่ม ๘ เทือ ่
ตาย วันพุธ ให ้จ่ม ๑๗ เทือ ่
(กลางวัน)
ตาย วันพฤหัสบดี ให ้จ่ม ๑๙ เทือ ่
ตาย วันศุกร์ ให ้จ่ม ๒๑ เทือ ่
ตาย วันเสาร์ ให ้จ่ม ๑๐ เทือ ่
ตาย วันพุธ ให ้จ่ม ๑๒ เทือ ่
(กลางคืน)

้ หร ับเข้าสูส
๕.๔๙ คาถานีใ้ ชสำ ่ งคราม
สะเจ มะริสา เทวานัง สงั คามะคะตานัง อุปัช
เชยยะ
 ั พิตต
ภะยังวา สม ั ตังวา โลมะหังโสวา โสปะหี
ยิสสะติ.

๕.๕๐ คาถาจ ักรแก้วพระพุทธเจ้า

ภะคะวาเอกะจักกัง มาราเปตวา
พุทธะจักโก เวหาสะคันตวา.
้
คาถานี้ ใชเสกหว ้านไพ เสกน้ำมนต์ ถอนพิษต่างๆได ้.

๕.๕๑ คาถาอาวุธพระพุทธเจ้า
อายันตุโภนโต อิทะทานะสล ี ะ เนกขัมมะ
ปั ญญา
สะหะวิรย ั จาธิฏฐานะเมตตุเปกขา
ิ ะ ขันติสจ
ยุทธายะโว คัณหะถะ อาวุธานิต.ิ
พระคาถานี้ ให ้ภาวะนากันภัยต่างๆได ้ เชน ่ เสกน้ำรดคนไข ้
เสกน้ำมนต์รดคนบ ้า เสกใสเ่ ข ้าสารขับผี เสกใสน ่ ้ำมนต์สะเดาะลูก
ก็ได ้ เสกน้ำเป่ าสารพัดพิษได ้ คือ พิษงู พิษขีเ้ ข็บและแมงงอด.

๕.๕๒ คาถามหาประสาร (กระดูก)

จัตตาโร ปั ตเต ยะถา เอโก ปั ตโต ตะถา อะธิฏฐาหิ.
คาถานี้ ใชต่้ อกระดูกทีแ ่ ตกหัก เสกน้ำมันงาดิบทาก็ได ้ ถ ้าบ่ม ี
้
น้ำให ้ใชน้ำลายก็ ได ้ เวลาจะทำให ้นั่งบริกรรม.
(จ่ม ๓ หรือ ๗ เทือ่ )

๕.๕๓ คาถาเสกหว้านไพและเครือเขาฮอ
อิตส ั ส เมโสวะทานัง อิสะสาทุต.ิ
้
คาถานี้ ใชเสกหว ้านไพ เสกใสเ่ ครือเขาฮอ แทงและขับผี ดีแล.
(จ่ม ๓ หรือ ๗ เทือ
่ )

๕.๕๔ คาถาผูกแขนธรรมดา
ั พัง สุมงั คะลัง รักขันตุ สพ
โหตุ สพ ั พะเทวะตา
ั พะพุทธานุภาเวนะ สพ
สพ ั พะธัมมานุภาเวนะ สพั พะ
สงั ฆานุภาเวนะ
โสตถี โหตุ นิรันตะรัง.
๕.๕๕ คาถาปลุกพระคว ัมปติ
 ทิสะวาติปาโมกขัง ฆะเฏส ิ ฆะเฏส ิ กิงการะณา ฆะเฏส ิ
อะหังปิ ตงั ชานามิ ชานามิ หัตเถหิ
หัตเถหิ มาระพันธัง มาระพันธัง มาระปาธัง มาระปาธัง
ติตถาหิ ติตถาหิ พัคคะ พัคคะ
อิตภ
ิ าคะวาพุทโธ โลเก.

๕.๕๖ คาถาไหว้พระคว ัมปติ

ั ติเก
ธัมมะจักกังปะทังสุตะวา พุชฌิตะวา อัตตังปะทัง สน
อะระหาโลเก โลกานัง หิตะการะณา
ภันเต คะวัมปะติ นามะตีสุ โลเกสุ ปากะโต พรหัมมะปุต
โต มะหาเถโร อะระโห เชฏฐะโกมินี นัตถิ
เถโร สะโม อินทะคันธัพพา อะสุราเทวาสก ั โกพรัหมมาปู
ชโิ ต นะโมพุทธัสสะคะวัมปะติสะ
นะโมธัมมัสสะคะวัมปะติสะ นะโมสงั ฆัสสะคะวัมปะติสะ
สุกขาสุกขะวะรังธัมมัง
ธัมมะจักกังปะวะรัง วะรังนิฏฐิตงั .
คาถานี้ ให ้ไหว ้พระควัมปติ ขอราภตามความปรารถนา แล.

๕.๕๗ คาถาพระปุจเจกพุทธเจ้า
วิระทะโย วิระโคนายัง วิระหิงสา
วิระทาส ี วิระทาสา วิระอิตถิโย
มานี มานะ พุทธัสสะ สะวาโหม.
้
คาถานี้ ใชสวดมนต์ ภาวะนาทุกค่ำเชา้ แล ้วใสบ
่ าตรพระทุก
เชา้ จะเกิดสุขสวัสดีมงคล เกิดราภผลในทางค ้าขายแล.
(จ่ม ๓ หรือ ๗ เทือ
่ )

๕.๕๘ คาถาพระมหาโมคค ัลลานะต่อกระดูก

เถโร อันตะระธายิตะวา ภูมยิ ัง สุขม ุ ัง
ปะระมานูภะคะวะโต อิตถิยา อัตตะโน สะรีเร
มังสงั จักขุอะวะสุสะตุ อะวะสุสะเต สะรีเร มังสงั โลหิตงั .
ให ้ภาวนาคาถานี้ ทุกๆวันๆละ ๑๐๘ เทือ ่ กันสพ ั พะอันตราย
ได ้ และให ้เขียนคาถานีล้ งใสใ่ นแผ่นกระดาษ หรือ แผ่นตะกัว่ ก็ได ้
แชน่ ้ำมันงาดิบ ให ้เสกสามวันๆละ ๑๐๘ เทือ ้
่ ใชทากระดู กแตก
้
หรือหัก ใชทาบาดแผลดี แล.
 ๕.๕๙ คาถาเป่าพิษต่างๆ
อะ ภิ สะ เมจ จะ.
้ าพิษแมงงอด ขีเข็บ และ พิษต่างๆ ใชภาวนาปิ
คาถานีใ้ ชเป่ ้ ดถิม
้
แล.
(จ่ม ๓ หรือ ๗ เทือ
่ )

๕.๖๐ คาถาเป่าหมาก ัด
กะ ขะ คะ ฆะ งะ.
้
คาถานีใ้ ชเสกหมาก เป่ าพิษหมากัด เวลาพ่นให ้ว่า จะ สะ
แก ้พิษหมากัดได ้ทุกอย่างแล.

๕.๖๑ คาถาพระโมคค ัลลานะมอดไฟนรก

เถโร โมคคัลลาโน นะระกัตตัง โลหะกุมภี ทิสะวา อัคคี ปั ตติ กัม
มะติ.
้
คาถานี้ ใชมอดไฟนรก มอดพิษได ้ทุกอย่าง หายสน ิ้ บ่ร ้อนบ่พอง
แท ้แล.

๕.๖๒ คาถาเป่าตาแดงและตาเจ็บ
สะหัสสะเนตโต เทวินโท ทิพพะจุกขุ วิโสทะยิ อิกะวิต ิ พุทธะสงั นิ
โลกะวิท.ู
คาถานี้ เสกน้ำเป่ าตาแดง ตาต ้อ เสกน้ำล ้างหน ้าทุกวันบ่เป็ นโรค
เจ็บตาแล.

๕.๖๓ คาถาธ ัมมะวิเศษ ๕ ประการ

ั กัสสะวะชริ าวุธา ยะมะนั สสะนะยะนาวุธา
สก
อาฬะวะกัสสะทุสาวุธา เวสสุวณ ั ณั สสะคะ
ทาวุธา
พุทธัสสะจักกะราวุธา ั เพเทวาปิ สา
สพ
เจวะ
ั คัง
อาฬะวะกาทะโยปิ จะชค ตาละปั ตตังทิ
สะวา
ั เพยักขา
สพ ปะลายันติ.
 ้
คาถานีใ้ ชเสกมี
ด เสกหวาย เสกต ้นหว ้านไพ ต ้นค่า ตีผ ี หรือจะเสก
มือตีก็ได ้ ผีย ้านแท ้แล.

๕.๖๔ คาถาท้าวมหาพรหมสอ ่ งโลก

มะติยาเต มะเตยาติ มะเตถินา มะนาถิเต
มะนาเสนา มะสาเนานา มะสาจะติ มะติจะสา
มะติญาโณ มะโณญาติ มะโณติตงั มะ
ตังติโณ
มะตังปาลัง มะลังปาตัง มะลังจะติ มะติจะ
ลัง.
้
คาถานี้ ใชเสกแป้ ง น้ำมันหอม ขีผ
้ งึ้ ทาปาก เป็ นเมตตาแล ถ ้า
้
จะใชแคล ้วคลาดจะอยูค ่ ง ให ้เสกพริกไท ๗ เทือ ่ กินและภาวนา
ั ว์ร ้ายและภัยต่างได ้แล.
ป้ องกันสต

๕.๖๕ คาถาพญาราชสหี ์
พุทธะเสฏโฐมะหานาถัง ี ะนาทะ
วัณณะโกสห
กัง
พุทธะสรี ะสา เตเชนะ มาระเสนาปะราเชย
ยัง
เชยยะภะวันตุ เม.
คาถานี้ ใชภาวนา้ จะเข ้าเฝ้ าขุนนาง ท ้าวพระยาผู ้ใหญ่ หรือ
ผจญศรัตรูก็ด ี ให ้เสกเหมีย ้ งหมากอมไป เสกแป้ งน้ำมันหอมทาตัว
ก็ได ้ เป็ นสริ ส
ิ ง่าราศ ี มีตะบะเดชะ แก่ตวั เฮาแล หรือจะไปสู่
สงคราม ให ้ภาวนาไป มีชย ั ชนะแล.

๕.๖๖ คาถาเสกน้ำม ันเป่า

โม นะ มะ พุทธัง ธัมมัง สงั ฆัง สุ สุ
สุ สุ ระ ระ ระ ระ ทา ทา ทา ทา
โล อะ อะ อะ โส โส โส โน โน โน
นะโมพุทธายะ
ยะ ทา พุท โม นะ มะ อะ อุ อุ อะ มะ.
คาถานี้ เสกน้ำมัน ๑๒ เทือ
่ เป่ าแก ้โรคผิวหนังดีแท ้แล.
 ๕.๖๗ คาถาลงหินอ่อน
สุสุ ระระ ทาทา อะอะ สะสะ โสโส โนโน โล อัสสะ.
่ ้ำกิน แก ้อะหิวา และกันโรคทัง้ ปวงแล.
คาถานีใ้ ห ้ลงหินอ่อนแชน

๕.๖๘ คาถาพระพุทธเจ้าแกว่งจ ักร

สะ มะ นิ ทุ นิ มะ สะ มะ ทุ สะ นิ ทุ.
้ กรรมจนเป็ นกรงจักร ป้ องกันศรัตรู มีแสนหนึง่ ก็
คาถานีใ้ ชบริ
ทำลายบ่ได ้แล.

๕.๖๙ คาถามหาพรหมสห ี น้า

สะหัสสะสเี ส ปิ เจโปโสสเี ส สเี สสะตัง
มุขามุเข มุเข สะตัง ชวิ หาชวี ะกัปโป
มะหิทธิโก นะสก ั โกติ จะ วัณเณตุง
นิสเสสงั สตั ถุโน คุณันติ.
้
คาถานีใ้ ชทรายโรยในกองทั พ ข ้าสก ึ จะเห็นเป็ นคนหลาย
และ เสกแป้ งทาหน ้าแปลงตัว หรือ จะเสกทรายโรยรอบบ ้าน
ป้ องกันอันตรายทัง้ ปวงได ้แล.

๕.๗๐ คาถาหย้อหนทาง
สะหัสสะเนตโต เทวินโท เทวะรัชชะสะรีทะโร
สงั ขิปิตตะวานะ ตัง มัคคัง ขิปปิ สาวัตถิมาคะมิ.
้
คาถานี้ ใชภาวนาบริ กรรมหย ้อหนทางได ้แล.

๕.๗๑ คาถาพระเจ้าสอ ่ งโลก

นะโมพุทธายะ อะระหัง โลกะวิทู มะอะอุ อุอะมะ
อะพะสงั พุวส ิ ะสุปโุ ล สงั พุวส
ิ ะสุปโุ ล วิสะสุปโุ ล
สุปโุ ล กะจะพะสะ จะพะกะสะ พะสะกะจะ.
้
คาถานี้ ใชเสกน้ำมั นหอมทาตา เห็นทรัพย์ในแผ่นดินแล.

๕.๗๒ คาถาแก้วสอ ่ งโลก

อิตป
ิ ิ โส ภะคะวา อะ อา อิ อี อุ อู เมตตากะรุณา
มุทติ ากะรุณา อุเปกขากะรุณา สะเมนะโตมะมะ.
 ้
คาถานี้ ใชเสกขี ผ
้ งึ้ ทาปากเสกหมาก เสกแป้ งหอมและเสก
น้ำมันหอมทา เป็ นทีร่ ักและเมตตาแก่คนทัง้ หลาย และท่านตีคา่ ไว ้
ทองคำพันชงั่ แล.

๕.๗๓ คาถาพญานกขุม ้
ั ติ ปั กขา อะปั ตตะนา สน
สน ั ติ ปาทา วะวัญจะนา
มาตา ปิ ตา จะ นิกขันตา ชาตะเวทะ ปะติกะมะ.
คาถานี้ ให ้เสกเข ้าสาน ๓ เทือ ่ เป่ าพิษไฟบ่โพงเลย หรือ
เวลาไฟไหม ้เฮอ ื น ให ้เสกน้ำใส่ โอ ขัน หรือ จอกแก ้ว ก็ได ้ ไปตัง้
ไว ้เทิงขือ
่ เฮอื น ไฟไหม ้มาบ่เถิงแล.

๕.๗๔ คาถาบ ังฟัน

กะ ระ มะ ถะ กิ ริ มิ ถิ
กุ รุ มุ ถุ เก เร เม เถ
กะ กิ กุ เก ระ ริ รุ เร
มะ มิ มุ เม ถะ ถิ ถุ เถ.
คาถานี้ ให ้เอาแป้ งทาคนตาย หรือเอาแป้ งธรรมดาก็ได ้ มา
ปั น
้ เป็ นรูปคนแล ้วเขียนชอื่ ผู ้ทีเ่ ฮาจะทำลง เสกด ้วยคาถานี้ ๗ เทือ ่
เอาไม ้หามผีมาทำเป็ นมีดผาตงตามแต่จะได ้ จะให ้เจ็บปวดบ่อนใด
ให ้ผ่าลงบ่อนหัน ้ แต่อย่าให ้ขาด ถ ้าขาดตายเลย เมือ ่ จะแก ้ให ้เสก
น้ำด ้วยคาถานีท ้ ามือ ลูบบาดแผลให ้ติดกันเชาแล.

๕.๗๕ คาถาราชสห ี อ
์ อกจากถ้ำ
สะวาขาโต ภะคะวะตา ธัมโม
ตะมัตถัง ปะกาเสนโต สตั ถา อาหะ.

้
คาถานี้ ใชเวลาเฮาจะไปทำการงาน หรือจะไปในสถานทีใ่ ดก็ตาม
ถ ้าอยากให ้มีอำนาจ แล ้วให ้ภาวนา ๓ เทือ ี ก่อน จึง่ ออกจาก
่ เสย
เฮอ ื นไป คนยำเกรง กลัว แล หรือ ใชภาวนา
้ ั
เข ้าหาขุนนางเป็ นชย
ยะมงคลแล.

๕.๗๖ คาถาพระข ันธ์เพชรพระพุทธเจ้า

 อิตสิ ทิ ธิ พุทธังสะมาธิ
“ ธัมมังสะมาธิ
“ สงั ฆังสะมาธิ
“ วินะยังสะมาธิ
“ สุตงั สะมาธิ
“ อะภิธัมมังสะมาธิ
“ นะโมพุทธายะสะมาธิ
“ ปาระมิตาสะมาธิ
อิตส ิ ทิ ธิ มัง รักขันตุ สะมาธิ.
พระคาถานี้ ให ้ภาวนาสูบเอา คาถา ๘๔๐๐๐ พระธัมมะขันธ์
มาไว ้ทัง้ หมด อยูแ
่ ก่ธนูหน ้าไม ้ หอกดาบ เหล็กหลาว ปื นไฟ เสก
สารพัดกินอยูค ่ งแล ผู ้ใดภาวนาสูว่ น ั เป็ นนิตย์ เทวดาย่อมรักษา
และอวยพรให ้ผู ้นัน้ อายุมั่นยืน ป้ องกันอันตรายได ้ทุกอย่างแล.
(จ่ม ๑๐๘ เทือ ่ )

๕.๗๗ คาถาจ ังง ัง

อะ อิ อุ ทะ.
คาถานี้ ถ ้าสต ั ว์ร ้าย มี เสอ
ื ชาง
้ งัว ควาย และ คนร ้ายไล่ตาม
มา ให ้นั่งหรือยืน ภาวนาแล ้วตบมือ มันหยุดอยูไ่ ปบ่ได ้แล.
(จ่ม ๓ หรือ ๗ เทือ
่ )

๕.๗๘ คาถาพระเจ้าเปิ ดโลก

อิตอ
ิ ะระหัง ทิพพะจักขุง อุทะปาทิ ญาณั ง
พุทธะนิมติ ตัง อุปปั นนัง โหติ,

อิตอ
ิ ะระหัง ทิพพะจักขุง อุทะปาทิ ญาณั ง
ธัมมะนิมต
ิ ตัง อุปปั นนัง โหติ,

อิตอิ ะระหัง ทิพพะจักขุง อุทะปาทิ ญาณั ง

สงั ฆะนิมติ ตัง อุปปั นนัง โหติ,

อิตอ
ิ ะระหัง ทิพพะจักขุง
อุทะปาทิ ญาณั ง
 คาถานี้ ให ้จ่ม ๗ เทือ
่ แล ้วจึง่ ภาวนาคาถาดังต่อไป
นีว้ า่ :
“อิตอ
ิ ะระหัง ทิพพะจักขุง วิโสทะยิ”

้
คาถาพระเจ ้าเปิ ดโลกนี้ ใชภาวนากวดเบิ
ง่ นิมต
ิ ร ้ายดีแล เห็นด ้วย
ญาณ เหมือนเห็นด ้วยตาปล่าวแล.

ภาคหก
หมวดต ับต่างๆ
*******
๖.๑ ต ับพระวิน ัย
อา ปา มะ จุ ปะ.
๖.๒ ต ับพระสูตร
ที มะ สงั อัง ขุ.
๖.๓ ต ับพระอภิธรรม
สงั วิ ทา ปุ กะ ยะ ปะ.
๖.๔ ต ับพระพุทธเจ้า
อิ กะ วิ ติ.
๖.๕ ต ับอริยะสจั ๔
ทุ สะ นิ มะ.
๖.๖ ต ับพระปาฏิโมกข์
เม อะ มะ อุ.

๖.๗ ต ับอิตป
ิ ิ โส
อะ สงั วิ สุ โล ปุ สะ พุ พะ.
๖.๘ ต ับพระเจ้ากะกุสนโธั
นะ มะ กะ ทะ.
๖.๙ ต ับพระเจ้าก ัสสปะ
กะ ระ มะ ถะ.
๖.๑๐ ต ับพระเจ้าโกนาคม
นะ มะ กะ ตะ.
๖.๑๑ ต ับพระเจ้าเตเม
กะ ระ เต จะ.
๖.๑๒ ต ับพระเจ้ามหาชนก
 ปะ พะ ยะ หะ.
๖.๑๓ ต ับพระเจ้าสุว ัณณะสาม
อะ วะ สะ ทะ.
๖.๑๔ ต ับพระเจ้ามโหสถ
ปะ ส ิ อุ อะ.
๖.๑๕ ต ับพระเจ้าภูรท ิ ัต
มะ สะ นิ วา.
๖.๑๖ ต ับพระเจ้าวิธร ู
นะ มะ สงั อิ.
๖.๑๗ ต ับพระเจ้าโคตมะ
สะ ระ ตะ นะ.
๖.๑๘ ต ับธ ัมมจ ักร
ติ ติ อุ นิ.
๖.๑๙ ต ับโพชฌง ๗
สะ ทะ วิ ปิ ปะ สะ อุ.
๖.๒๐ ต ับธาตุทงั้ ๔
นะ มะ พะ ทะ.
๖.๒๑ ต ับพระธาตุกรณี
จะ พะ กะ สะ.
๖.๒๒ ต ับพระกรณี
จะ อะ พะ คะ.
๖.๒๓ ต ับสคเคั
นะ สะ มิ เห.
๖.๒๔ ต ับศล ี ๑๐
ปา สุ อุ ชา.
๖.๒๕ ต ับยอดศล ี
พุท ธะ สงั มิ.
๖.๒๖ ต ับศล ี พระ
ปา อิ อา ปะ.
๖.๒๗ ต ับองค์ศล ี
นะ พุท ธะ สงั .
๖.๒๘ ต ับพระร ัตนะตร ัย
อิ สะ วา สุ.
ั ทเธ
๖.๒๙ ต ับสมพุ
 สะ ทะ ปะ โต.
๖.๓๐ ต ับยโตห ัง
นะ หิ โส ตัง.
๖.๓๑ ต ับพระฤษี
ลึ ลื ลึ ลื.
๖.๓๒ ต ับสงคหะั
จิ เจ รุ นิ.
๖.๓๓ ต ับปฐม ัง
ทุ สะ มะ นิ.
๖.๓๔ ต ับอิทะเจ
อิ ทะ คะ มะ.
๖.๓๕ ต ับนะโม
อะ ระ หะ ภะ.
๖.๓๖ ต ับพระไตรสรณะคมน์
สะ ระ นะ มะ.
๖.๓๗ ต ับสวดมนต์นอ ้ ย
เอ ยา พะ อิ
อุ อะ เอ วิ
ยา โก พะ จะ.
๖.๓๘ ต ับเวว ัมเมหลวง
อิ อะ สะ อะ ปะ สะ พุ.
๖.๓๙ ต ับภาณย ักษ
นะ มะ นะ โย มะ จะ โย มัต ชะ.
๖.๔๐ ต ับนะโมตาบอด
กะ วะ กะ สะ สะ วะ สะ.
๖.๔๑ ต ับว ันทิตวา
วะ ระ กะ ทะ ระ วะ.
้
ตับทัง้ หมดเป็ นต ้นนี้ ใชสำหรั บ ปลุก เสก ได ้ทุกอย่าง ทัง้
อยูค
่ ง และ ทางเมตตา หรือ จะใชลงตระกุ ้ ด และแผ่นผ ้าก็ได ้ จง
้
เลือกใชตามความปรารถนาแล.
(จ่ม บทละ ๑๐๘ เทือ ่ )
 หมายเหตุ
******
คาถาต่างๆทีอ ื เล่มนี้ หรืออยูบ
่ ยูใ่ นหนังสอ ่ อ
่ นใดก็ตาม ถ ้าบ่ม ี
ฝอยบอกว่าให ้จ่ม หรือ เสกเท่านัน ้ เท่านีแ
้ ล ้ว ให ้เลือกจ่มหรือเสก
ได ้ดังนี้:
จ่ม เสก ๓ เทือ ่ ๗ เทือ่ ๑๖ เทือ ่ ๑๐๘ เทือ ่ ก็ได ้
ประสท ิ ธิแ์ ก่ผู ้เจริญแล.

พิธแ
ี ผ่เมตตา
*******
แผ่เมตตา
สพั เพ สต ั ตา ั ว์ทงั ้ หลายทัง้ ปวง
สต
อะเวรา โหนตุ, จงเป็ นผู ้บ่มเี วรแก่กน ั เถิด
อัพภะยาปั ชฌา โหนตุ, จงเป็ นผู ้บ่เบียดเบียนกันเถิด
อะนีฆา โหนตุ, จงเป็ นผู ้บ่มท ี ก
ุ ข์กาย-ทุกข์ใจเถิด
สุข ี อัตตานัง ปะริหารันตุ. จงเป็ นเป็ นมีสข ุ รักษาตนเถิด.
แผ่กรุณา
ั เพ สต
สพ ั ตา ั ว์ทงั ้ หลายทัง้ ปวง
สต
สพั พะทุกขา ปะมุญจันตุ. จ่งพ ้นจากทุกทัง้
ปวงเถิด.

แผ่มท ุ ต
ิ า
สพั เพ สต
ั ตา สตั ว์ทงั ้ หลายทัง้ ปวง
ยะถาลัทธะสม ั ปั ตติโต มาวิคัสสน ั ตุ.
จงอย่าไปปราศจากสมบัตอ ิ น
ั ตนได ้แล ้วเลย.

สพั เพ สต
ั ตา สต ั ว์ทงั ้ หลายทัง้ ปวง
กัมมัสสะกา เป็ นผู ้มีกรรมเป็ นของๆตน
กัมมะทายาทา เป็ นผู ้รับผลของกรรม
กัมมะโยนิ เป็ นผู ้มีกรรมเป็ นแดนเกิด
กัมมะพันธู เป็ นผู ้มีกรรมเป็ นเผ่าพัน
 กัมมะปะฏิสะระณา เป็ นผู ้มีกรรมเป็ นทีพ ั
่ งึ่ อาศย
ยัง กัมมัง กะริสสนั ติ, จักทำกรรมอันใดไว ้
กัลยาณั ง วา ปาปะกัง วา ดีหรือชวั่
ตัสสะ ทายาทา ภะวิสสน ั ติ. จักเป็ นผู ้รับผลของกรรมนัน ้ .

อะภิณหะปัจจะเวกขะณะ (แปล)
(สงิ่ ควรพิจารณาเลือ
่ ยๆสูว่ น
ั )
ชะราธัมโมมหิ เรามีความแก่เฒ่าเป็ น
ธรรมดา
ชะรัง อะนะตีโต จะล่วงเลยความแก่เฒ่า
ไปบ่ได ้
พะยาธิธัมโมมหิ เรามีความเจ็บไข ้เป็ น
ธรรมดา
พะยาธิง อะนะตีโต จะล่วงเลยความเจ็บ
ไข ้ไปบ่ได ้
มะระณะธัมโมมหิ เรามีความตายเป็ น
ธรรมดา
มะระณั ง อะนะตีโต จะล่วงเลยความตาย
ไปบ่ได ้
ั เพหิ เม ปิ เยหิ มะนาเปหิ เราจะละเว ้นเป็ นต่างๆคือจะพลัด
สพ
พลากจากของรักของชอบใจ
นานาภาโว วินาภาโว ทัง้ ปวง
กัมมัสสะโกมหิ เราเป็ นผู ้มีกรรมเป็ นของๆ
ตน
กัมมะทายาโท เป็ นผู ้รับผลของกรรม
กัมมะโยนิ เป็ นผู ้มีกรรมเป็ นแดนเกิด
กัมมะพันธู เป็ นผู ้มีกรรมเป็ นเผ่าพัน
กัมมะปะฏิสะระณา เป็ นผู ้มีกรรมเป็ นทีพ ั
่ งึ่ อาศย
ั ติ, จักทำกรรมอันใดไว ้
ยัง กัมมัง กะริสสน
กัลยาณั ง วา ปาปะกัง วา ดีหรือชวั่ ก็ตาม
ตัสสะ ทายาทา ภะวิสสน ั ติ, จักเป็ นผู ้รับผลของ
กรรมนัน
้ ,
 เอวัง กัมเหหิ อะพิณหัง ปั จจะเวกขิตพ
ั พัง. เรา
ทัง้ หลายเพิง่ พิจารณาเนือ่ งๆดังนีแ
้ ล.

คำชมเชย
********
ข ้าพะเจ ้าเป็ นพุทธมามะกะผู ้หนึง่ ชงึ่ มีความนับถือเชอ ื่ มั่นใน
ศาสนา ทัง้ ได ้ปฏิบต ั ติ ามคำสงั สอนของพระพุทธเจ ้า แต่ยังนุ่มน ้อย
ตลอดมา, จึง่ ขอสนับสนุนการค ้นคว ้า ธรรมคาถา ทีไ่ ด ้จัดพิมพ์ขน ึ้
เพือ่ เป็ นการเชด ี ชูวชิ า และเผยแผ่ตอ ่ ๆกันไป, สว่ นหลายข ้าพะเจ ้า
ได ้เรียนและได ้ปฏิบต ั อิ ยูเ่ ป็ นประจำ เห็นว่ามีคณ ุ ค่าและสก ั สท ิ ธิ์
อาศย ั ศล ี สมาธิ ปั ญญา เป็ นหลักปฏิบต ั เิ สมอ.
ฉะนัน ้ ถ ้าพุทธมามะกะผู ้ใด จะเอาไปเรียน ขอให ้ปฏิบต ั ติ าม
คำทีบ ่ อกไว ้นัน ้ ทุกประการ และขออนุโมทนานำผู ้สนใจ และมีจต ิ
เป็ ฯกุศล ทีไ่ ด ้เอาไปเรียน และ สก ั าระบูชา จงประสท ิ ธิตามความ
ปรารถนา เทิญ.

เวียงจันทร์, วันที่ ๑๕ เมษา ๑๙๖๕

ไตแก ้วหลวงโคต
ทีส
่ วนกาละเกตุ
บ ้านโพนพระเนา ต.หนองบอน ม. ไชเชฏฐา