KLJUČNE SU DVIJE SEDMICE

- izbor tekstova sa portala focanskidani, flickr-a i facebooka

- sve fotografije su objavljene na facebooku, focanskidani, flickr-u ekranportal13, portalima...
- priredio:Kenan Sarač

KLJUČNE SU DVIJE SEDMICE

- izbor tekstova sa portala focanskidani, flickr-a i facebooka
- sve fotografije su objavljene na facebooku, focanskidani, flickr-u ekranportal13, portalima...
- priredio:Kenan Sarač

1
2
3
4
5
6
7
8
9
10
11
12
13
14
15
16
17
18
19
20
21
Objavljeno:17. avgusta, 2018.
Bio jednom jedan
Bio jednom jedan i govorio Gume su ti kao letne.
Bio jednom jedan i govorio Nedu da te volim.
Bio jednom jedan i govorio Đe si vođak.
Bio jednom jedan i krivo mu bilo kad bi mu reci Krepo Velež.
Bio jednom jedan i govorio Golube.
Bio jednom jedan i kaziv'o kapetanu Kapetane, zar me ne poznaš, ovdje tvoj Murgica.
Bio jednom jedan i govorio Mali mi je nešto bolestan, stalno mu se povrada.
Bio jednom jedan i govorio Cura i momak sjeli na bobak.
Bio jednom jedan čika Čova.
Bio jednom jedan i govorio Ovo voda, vidi mesa.
Bio jednom jedan i zvali ga Folcika.
Bio jednom jedan pa nabraj'o familije Prci, Šeri, itd.
Bio jednom jedan pa govorio Tanjug javlja.
Bio jednom jedan pa fat'o ribu na mrižu.
Bio jednom jedan pa gled'o stalno filmove, a zvali ga, neuzubillah, Pakao.
Bio jednom jedan pa recitov'o Šta se ono bijeli il’ je snijeg, il’ je riža.
Bio jednom jedan pa viko Kikiriki, košpice.
Bio jednom jedan pa ga zvali Bajdo.
Bio jednom jedan pa ga zvali Tarzane.
Bio jednom jedan pa ga zvali Paša.

22
Bio jednom jedan pa ga oslovljavali sa Tuđmane, a on nije bio taj.
Bio jednom jedan pa ga zvali Pavle, a to mu nije bilo njegovo ime.
Bio jednom jedan pa ga pitali kakva je situacija, a on odgovar'o Vehdo.
Bio jednom jedan pa vodio evidenciju o umrlim, a to mu nije bio pos'o.
Bio jednom jedan pa ga zvali Trafika.
Bio jednom jedan pa ga zvali Autobus.
Bio jednom jedan pa ga zvali Eči.
Bio jednom jedan pa ga zvali Felga.
Bio jednom jedan pa se bavio iznuđivanjem tuđih para.
Bio jednom jedan pa ga zvali As (k'o nekadašnje novine, sve znao šta se dešava po čaršiji).
Bio jednom jedan pa navij'o za Dinamo.
Bio jednom jedan pa bi zaviči Dirlidididi.
Bio jednom jedan pa im'o tzv bokser, pa mu i njega neko ukr'o.
A jedan bi stalno viko Ćuuuuuuuuuuuuj.
Bio jednom jedan pa ga zvali Sire.
Bio jednom jedan pa ga zvali Loše.
Bio jednom jedan pa ga zvali Đakaro.
Bio jednom jedan pa ga zvali Hakara.
Bio jednom jedan pa ga zvali Gingilo, a njemu se to nije dopadalo.
Bio jednom jedan pa ga zvali Šunjo.
Bio jednom jedan pa ga zvali Fičfirid.
Bio jednom jedan pa ga zvali Grmalj.
Bio jednom jedan pa ga zvali Mento, malo sporije kont'o.
Bio jednom jedan pa ga zvali Rega.
Bio jednom jedan pa ga zvali Bega.
Bio jednom jedan pa ga zvali Oskar.
Bio jednom jedan pa ga zvali Međed.
Bio jednom jedan pa mu bilo krivo kad mu reci Čenđu Fanđa.
Bio jednom jedan pa ga zvali Šumi (vozio brzo k'o Šumaher).
Opet jednog zvali Fanđo (vozio k'o biva k'o taj Fanđo).
Bio jednom jedan pa svima govorio o Hepeku.
Bio jednom jedan pa govorio Oblio ga leden znoj.
Bio jednom jedan pa mu kletva bila Ubio ga nije led.
Bio jednom jedan pa bi govorio Isti si k'o đed.
Bio jednom jedan pa kaziv'o o borbama na Sutjesci 1943. k'o da je sam bio u njima, a rođen
1965.
Bio jednom jedan razumio se u sve i svašta.
Eh, ima toga jošte, jašta.
Kenan Sarač

23
24
25
26
27
28
29
30
31
32
33
34
35
36
37
38
39
40
41
42
43
44
45
46
′′Nikad se ne predajemo. Ili demo pobijediti ili umrijeti."
Na današnji dan 16. septembra, 1931. godine mučki i nepravedno je ubijen vješanjem Omer
Muhtar libijski junak, poznatiji kao učitelj Kur'ana. Ubijen je od ruku talijanskih okupatora
protiv kojih se sa svojim narodom borio dugih i teških 20 godina.

47
Ovo je kratka priča o pustinjskom lavu Omaru Muhtaru:
♡♡♡
Prije nego je italijanski sudija obznanio smrtnu presudu Omeru Muhtaru, upitao je:
- Da li ste se borili protiv Italijanske države?
Omer Muhtar: - Jesam
- Da li ste ohrabrivali narod da se bori protiv italijanske države?
Omer Muhtar: - Jesam
- Koliko godina ste proveli u borbi protiv Italijana?
Omer Muhtar: - Približno 20 godina
- Da li se kajete zbog toga što ste učinili?
Omer Muhtar: - Ne
- Znate li da dete biti osuđeni na smrt?
Omer Muhtar: - Da
Zbunjeni sudac: - Za nekog kao vi, ovakav završetak je jako tužan.
Omer Muhtar koji je čuo ovo odgovara: - Upravo suprotno, ovo je najbolji put za moj životni
kraj.
Sudac koji je želio da ga oslobodi odgovara: - Ako vašim borcima pošaljete pismenu naredbu
da zaustave svoj Džihad, oslobodit du te i dozvoliti da napustiš državu.
Omer Muhtar tada izjavljuje: - Moj prst koji na svakom namazu pokazuje kako nema Boga
osim Allaha, koji svjedoči kako je Muhamed, s.a.w.s. njegov poslanik nikada nešto tako nede
napisati.
Mi vam se nedemo predati! Ili demo pobijediti ili demo umrijeti.
Mi i kada umremo i tada smo pobjednici (Umiremo na Allahovom putu), dok ste vi gubitnici.
Ali ono što je žalosno je da dete to shvatiti tek kada umrete, i tada vam nede biti koristi od
toga.

48
Omar Al-Mukhtar The Lion of the Desert (1858. - 1931.)
Omar Al-Mukhtar Mohammad Bin Farhat Al-Manifi was born in Tobruk on August 20, 1858.
Called The Lion of the Desert, he was the leader of native resistance in Cyrenaica, eastern
Libya under the Senussids, against the Italian colonization of Libya. A teacher-turned-
general, Omar was also a prominent figure of the Senussi movement, and he is considered
the national hero of Libya and a symbol of resistance in the Arab and Islamic world.
Beginning in 1911, he led for nearly twenty years, the Libyan resistance movement against
the Italian colonial empire during the Pacification of Libya. After many attempts, the Italian
Armed Forces managed to capture Al-Mukhtar and hanged him in 1931.
A statement said by Omar Al-Mukhtar in his final days captured the tongues and ears of
millions of Arabs and Muslims, ''We ara a nation know no surrender, we win or we die.''
As a child Omar lost his father early on, and spent his youth in poverty, he was adopted by a
great sheikh, and was friends with the nephew of Hussein Ghariani, Sharif al Geriani. His
uncle was a political-religious leader in Cyrenaica, and received his early education at the
local mosque, before continuing his studying for eight years at the Senussi university in
Jaghboub.
He became a popular expert on the Quran and an imam, joining the confraternity of the
Senussi, he also came to be well informed of the social structure of his society, as he was
chosen to settle intertribal disputes. He was very religious and strongly adhered to the
religion of Islam, and he believed in the principle of jihad. Graziani described him as being
sharp, cultured, tough-tempered, but very honest and humble, he was poor and possessed
nothing. He also said about him that “he is a fanatic religious, but he is merciful when the
ability is in his hand, and he is very loyal to his homeland, always respectful despite his
actions that are against our interests and his only fault was that he hated us so much”.
He fought the Italians since he was 53 years old for more than twenty years in a large
number of battles, until he was arrested by the Italian soldiers, and was sentenced to death
by hanging although he was sick on September 16, 1931, in Suluq town, south of Benghazi.
The purpose of Omar Al-Mukhtar's execution was to weaken the morale of the Libyan
resistance fighters and eliminate the movements against Italian rule, but the result was the
opposite, as the intensity of the revolutions increased, and the Italian forces ended up
expelling the country.
The Libya Observer
fotografije:screenshot

49
50
51
52
53
54
55
56
57
58
59
60
61
62
63
64
65
66
67
68
69
70
71
72
73
74
75
76
77
78
79
80
81
82
83
84
85
86
87
88
89
90
91
92
93
94
95
96
97
98
99
100
101
102
103
104
105
106
107
108
109
110
111
112
113
114