Dział 1.

Liczby

Typ 1. Obliczanie wartości wyrażenia korzystając ze wzoru skróconego mnożenia

stopnia 3 lub stopnia wyższego. Ewentualnie wyznaczanie jednego ze współczynników
powstałych po zastosowaniu wzoru.

Typ 2. Obliczanie wartości wyrażenia, gdzie pod pierwiastkiem stoi kolejny

pierwiastek.

Typ 3. Obliczanie wartości liczb zapisanych przy pomocy logarytmu.

Typ 4. Zapisywanie jednego logarytmu przy pomocy drugiego logarytmu.

Dział 2. Funkcja kwadratowa

Typ 1. Równanie kwadratowe z parametrem wykorzystujące znak sumy i iloczynu

rozwiązań równania.

Typ 2. Równanie kwadratowe z parametrem wykorzystujące przekształcenie wzoru w

co najwyżej drugiej potędze.

Typ 3. Równanie kwadratowe z parametrem wykorzystujące przekształcenie wzoru w

co najmniej trzeciej potędze. Parametr we współczynniku a stojącym przy 𝑥 2 .

Typ 4. Równanie kwadratowe z parametrem wykorzystujące wartość bezwzględną.

Typ 5. Równanie kwadratowe z parametrem, którego rozwiązania mają być mniejsze

lub większe od liczby lub od m albo mają zawierać się w konkretnym przedziale.

Typ 6. Równanie kwadratowe z parametrem, którego rozwiązania muszą spełniać

warunek, w którym współczynniki przy x1 i x2 są różne.
 Typ 7. Nierówność kwadratowa z parametrem mająca posiadać ściśle określony zbiór
rozwiązań narzucony w treści zadania.

Typ 8. Równanie kwadratowe bez parametru, którego rozwiązania są liczbami

niewymiernymi.

Dział 3. Funkcja wielomianowa

Typ 1. Wyznaczanie reszty z dzielenia wielomianu przez dwumian postaci (x - a).

Typ 2. Zastosowanie twierdzenia Bezouta i twierdzenia o reszcie w celu wyznaczenia

brakujących współczynników wielomianu.

Typ 3. Równanie wielomianowe dowolnego typu, w większości przypadków

wpasowujące się w któryś ze schematów poniżej:
• wykorzystujące grupowanie wyrazów (metoda 1),
• sprowadzalne do równania kwadratowego (metoda 2),
• wykorzystujące twierdzenie o pierwiastkach wymiernych wielomianu o
współczynnikach całkowitych (metoda 3).

Typ 4. Nierówność wielomianowa dowolnego typu, w większości przypadków

wpasowująca się w któryś ze schematów poniżej:
• wykorzystująca grupowanie wyrazów (metoda 1),
• sprowadzalna do nierówności kwadratowej (metoda 2),
• wykorzystująca twierdzenie o pierwiastkach wymiernych wielomianu o
współczynnikach całkowitych (metoda 3).

Typ 5. Wyznaczanie reszty z dzielenia wielomianu W(x) przez wielomian P(x) znając
reszty z dzielenia wielomianu W(x) przez pewne dwumiany.

Typ 6. Równanie wielomianowe z parametrem sprowadzalne postaci iloczynowej lub

równanie postaci 𝑎𝑥 4 + 𝑏𝑥 2 + 𝑐 = 0 sprowadzalne do równania kwadratowego.
 Typ 7. Dzielenie pisemne wielomianu przez wielomian, gdy nie można użyć schematu
Hornera.

Dział 4. Funkcja wymierna

Typ 1. Dowolne równanie wymierne, zwykle sprowadzalne do równania

wielomianowego lub kwadratowego.

Typ 2. Dowolna nierówność wymierna, zwykle sprowadzalna do nierówności

wielomianowej lub kwadratowej.

Typ 3. Wyznaczanie dziedziny złożonych wyrażeń.

Typ 4. Zadanie w pewien sposób wykorzystujące własności funkcji homograficznej,

takie jak dziedzina, zbiór wartości, monotoniczność, równania asymptot, środek
symetrii, równania osi symetrii. Mogą w tych zadaniach występować parametry.

Typ 5. Układ równań z parametrem. Określenie liczby rozwiązań w zależności od

parametru lub dobranie parametru tak, aby rozwiązanie spełniało określone cechy.

Typ 6. Obliczanie stosunku zmiennych na podstawie podanej równości.

Dział 5. Funkcja trygonometryczna

Typ 1. Proste równania trygonometryczne postaci sinx = a, cosx = a, tgx = a, gdzie a

jest pewną liczbą.

Typ 2. Równanie trygonometryczne sprowadzalne do równania kwadratowego, często

przy użyciu „jedynki trygonometrycznej”.

Typ 3. Równanie trygonometryczne, w którym jeden z argumentów (kątów) jest dwa

razy większy od drugiego argumentu.
 Typ 4. Równanie trygonometryczne, w którym należy wyłączyć wspólny czynnik przed
nawias.

Typ 5. Równanie trygonometryczne, w którym po jego przemnożeniu lub podzieleniu

przez odpowiednią liczbę da się wykorzystać wzory na sinus i kosinus sumy lub
różnicy.

Typ 6. Równanie trygonometryczne wykorzysujące wzór na sumę sinusów/kosinusów

lub różnicę sinusów/kosinusów.

Typ 7. Równanie trygonometryczne sprowadzalne do zmiennej tg x.

Typ 8. Równanie trygonometryczne wykorzystujące iloczyn sinusów, iloczyn

kosinusów lub iloczyn sinusa i kosinusa.

Typ 9. Proste nierówności trygonometryczne.

Typ 10. Nierówność trygonometryczna sprowadzalna do nierówności kwadratowej.

Typ 11. Wyznaczanie wartości funkcji trygonometrycznych nietypowych kątów, jak np.
15, 75, 105, 22.5 i 67.5 stopnia.

Dział 6. Ciągi

Typ 1. Zadanie wykorzystujące jednocześnie trzy kolejne wyrazy ciągu

arytmetycznego i geometrycznego.

Typ 2. Wykorzystanie trzech kolejnych wyrazów dwóch ciągów geometrycznych.

Typ 3. Dwie dowolne informacje o ciągu arytmetycznym lub geometrycznym.

Typ 4. Połączenie ciągu arytmetycznego i geometrycznego, gdzie trzy kolejne wyrazy

jednego ciągu stanowią trzy dowolne (niekolejne) wyrazy drugiego ciągu.
 Typ 5. Zadanie, w którym równań jest mniej równań niż niewiadomych z
wykorzystaniem zmiennej pomocniczej (może wystąpić w innych działach).

Typ 6. Przejście ze wzoru na sumę n początkowych wyrazów na wzór na n-ty wyraz.

Typ 7. Połączenie ciągu arytmetycznego lub geometrycznego z innym działem,

np. z potęgowaniem, wielomianami lub trygonometrią - ciągi są bardzo wdzięcznym
działem jeśli chodzi o łączenie ich z innymi zagadnieniami.

Typ 8. Prosta granica ciągu, np. gdy wzór ciągu jest ilorazem dwóch wielomianów.

Typ 9. Granica ciągu, którego wzór jest różnicą lub sumą dwóch ciągów.

Typ 10. Granica ciągu, w którego wzorze występuje suma ciągu arytmetycznego lub
geometrycznego.

Typ 11. Ciąg rekurencyjny.

Typ 12. Szereg geometryczny zbieżny.

Typ 13. Szereg geometryczny zbieżny jako jedna strona równania/nierówności, którą
trzeba rozwiązać lub jako wzór funkcji, której własności trzeba zanalizować.

Typ 14. Szereg geometryczny w geometrii wykorzystujący figury lub bryły wpisane
jedna w drugą.

Dział 7. Wartość bezwzględna

Typ 1. Proste równanie lub nierówność, gdzie po jednej stronie stoi wartość
bezwzględna a po drugiej stronie liczba dodatnia.
 Typ 2. Równanie lub nierówność z jedną wartością bezwzględną, w którym x
występuje również poza wyrażeniem w wartości bezwzględnej.

Typ 3. Równanie lub nierówność z dwiema wartościami bezwzględnymi, gdzie jedna

jest „zagnieżdżona” w drugiej.

Typ 4. Równanie lub nierówność z co najmniej dwiema wartościami bezwzględnymi.

Typ 5. Równanie lub nierówność, w którym pod pierwiastkiem występuje wyrażenie

zwijalne do wzoru skróconego mnożenia.

Typ 6. Funkcja, w której wzorze występuje wartość bezwzględna.

Typ 7. Równanie z parametrem, w którym po jeden stronie jest funkcja zmiennej x,

często z wartością bezwzględną, a po drugiej stronie jest wyrażenie z parametrem.

Typ 8. Układ równań, w którym występuje wartość bezwzględna.

Dział 8. Planimetria

Typ 1. Typ poglądowy, na podstawie którego można dostrzec kilka podstawowych

narzędzi stosowanych w planimetrii, takich jak twierdzenie cosinusów, twierdzenie
sinusów oraz wzory na pole trójkąta.

Typ 2. Zastosowanie twierdzenia cosinusów w szerszym kontekście, np. w dwóch

różnych trójkątach, oraz twierdzenia o dwusiecznej.

Typ 3. Zastosowanie twierdzenia sinusów.

 Typ 4. Zadanie optymalizacyjne, w którym funkcja optymalizowana jest funkcją
kwadratową, więc nie trzeba używać rachunku pochodnych. Może wystąpić też w
geometrii analitycznej lub stereometrii.

Typ 5. Kąty w okręgu.

Typ 6. Okrąg wpisany w czworokąt.

Typ 7. Okrąg opisany na czworokącie.

Typ 8. Podobieństwo trójkątów.

Dział 9. Geometria analityczna

Typ 1. Równanie okręgu – zamiana postaci ogólnej na kanoniczną.

Typ 2. Położenie dwóch okręgów względem siebie.

Typ 3. Prosta przechodząca przez podany punkt oraz punkt należący do podanej
prostej.

Typ 4. Odległość punktu od prostej.

Typ 5. Styczna do okręgu.

Typ 6. Wyznaczanie równania okręgu lub nierówności koła na podstawie pewnych

informacji o tym okręgu/kole.

Typ 7. Wykorzystanie wektorów.

 Typ 8. Jednokładność.

Typ 9. Obliczanie brakującego wierzchołka.

Typ 10. Punkty równoodległe.

Typ 11. Przecinanie się okręgu i prostej. Kąt między dwiema prostymi.

Dział 10. Stereometria

Typ 1. Zastosowanie twierdzenia nr 1 o ostrosłupach.

Typ 2. Zastosowanie twierdzenia nr 2 o ostrosłupach.

Typ 3. Przekrój bryły - kształt przekroju zależny od kąta, pod którym płaszczyzna
przecina bryłę.

Typ 4. Wykorzystanie kąta dwuściennego.

Typ 5. Nieoczywista konfiguracja ostrosłupa.

Typ 6. Graniastosłup prawidłowy i trudny kąt do zaznaczenia.

Typ 7. Bryła wpisana w bryłę.

Dział 11. Optymalizacja

Typ 1. Ustalanie wzoru pochodnej funkcji, obliczanie pochodnej funkcji w punkcie.

Typ 2. Obliczanie granicy funkcji w punkcie lub granicy funkcji w nieskończoności.

 Typ 3. Wyznaczanie ekstremów lokalnych funkcji.

Typ 4. Wyznaczanie równania stycznej do funkcji w punkcie.

Typ 5. Wyznaczanie równania stycznej na podstawie warunku równoległości lub

warunku prostopadłości lub kąta nachylenia stycznej do osi x.

Typ 6. Wyznaczanie wartości najmniejszej, wartości największej lub zbioru wartości

funkcji w całej dziedzinie lub w narzuconym przedziale.

Typ 7. Zadanie optymalizacyjne z użyciem pochodnych wykorzystujące stereometrię,

planimetrię, geometrię analityczną lub inny kontekst.

Dział 12. Prawdopodobieństwo i kombinatoryka

Typ 1. Obliczanie, ile jest liczb, w których zapisie występują konkretne cyfry.

Typ 2. Obliczanie, ile jest liczb, w których zapisie występują cyfry dające określoną
sumę lub określony iloczyn.

Typ 3. Obliczanie sumy wszystkich liczb spełniających pewne warunki.

Typ 4. Obliczanie, ile jest liczb, które mają określoną liczbę cyfr parzystych i
nieparzystych, czasem również określone ich ustawienie względem siebie.

Typ 5. Obliczanie, ile jest liczb, które są podzielne lub niepodzielne przez pewną liczbę.

Typ 6. Zadanie z pewnym realistycznym kontekstem, wykorzystujące np. podział osób

na zespoły; liczbę meczów rozegranych przez te zespoły; liczbę sposobów, na które
grupa osób może usiąść w określony sposób na miejscach w kinie, pociągu itp.
 Typ 7. Obliczanie ile dzielników ma dana liczba.

Typ 8. Obliczanie prawdopodobieństwa w powiązaniu z typami kombinatorycznymi o

numerach 1 - 7.

Typ 9. Działania na zbiorach.

Typ 10. Losowanie kul z urny.

Typ 11. Rzut kostką.

Typ 12. Wzór na prawdopodobieństwo warunkowe.

Typ 13. Złożone prawdopodobieństwo warunkowe.

Typ 14. Prawdopodobieństwo całkowite.

Dział 13. Dowodzenie

Typ 1. Dowodzenie nierówności, w której występują pierwiastki.

Typ 2. Dowodzenie nierówności z jedną zmienną, gdzie można wykorzystać rachunek

pochodnych.

Typ 3. Dowodzenie standardowej nierówności w oparciu o wzory skróconego

mnożenia.
Typ 4. Dowodzenie podzielności bez konieczności rozpatrywania przypadków.

Typ 5. Dowodzenie podzielności z koniecznością rozpatrywania przypadków.

Typ 6. Uzasadnienie, suma pierwiastków stopnia jest liczbą wymierną lub że taka
liczba ma konkretną wartość.

Typ 7. Dowodzenie równości z użyciem wzorów skróconego mnożenia.

Typ 8. Dowodzenie związane z potęgowaniem lub logarytmami.

Typ 9. Dowodzenie związane z trygonometrią.

Typ 10. Dowodzenie związane z ciągami lub funkcjami.

Typ 11. Dowodzenie związane z trygonometrią w planimetrii.

Typ 12. Dowodzenie w oparciu o analizę kątową.