1.Podaj definicję funkcji wielomianowej.

Funkcja wielomianowa - funkcja, której wzorem jest wielomian. W skończonych ciałach, jednej
funkcji wielomianowej może odpowiadać więcej niż jeden wielomian. Do najważniejszych oraz,
można powiedzieć, najprostszych funkcji wielomianowych zaliczyć możemy funkcję stałą, liniową
oraz kwadratową.

Funkcja wielomianowa jest niemonotoniczna, ale można wyróżnić przedziały jej monotoniczności
(dokładniej - każde ekstremum funkcji - tj. jej maksimum lub minimum - wyznacza miejsce, gdzie
funkcja zmienia swoją monotoniczność).

Funkcja wielomianowa może być ograniczona tylko z jednej strony bądź nieograniczona - nigdy
natomiast nie będzie ograniczona z obu stron.

Funkcja wielomianowa jest także nieróżnowartościowa.

2.Podaj definicję funkcji wykładniczej.

Funkcja wykładnicza ma wzór:

f(x)=ax

gdzie a>0.

Nazwa funkcji wykładniczej pochodzi od tego, że x znajduje się w wykładniku.

Wykresem funkcji y=ax jest krzywa, która zawsze przecina oś y w punkcie 1.

Zasadniczy kształt wykresu zależy do tego czy a>1 czy a<1. Pokażemy oddzielnie oba te przypadki.

3.Podaj definicję funkcji rosnącej.

Funkcja f jest rosnąca jeżeli dla dwóch dowolnych argumentów x1 oraz x2 takich, że x1<x2, zachodzi

warunek f(x1)<f(x2).

Funkcję nazywamy rosnącą w zbiorze (lub przedziale), jeżeli wraz ze wzrostem argumentów z tego
zbioru (przedziału) rosną także wartości funkcji.

4.Podaj definicję funkcji parzystej.

Funkcja jest parzysta, jeżeli spełnia równanie:

f(x)=f(−x)

czyli, gdy jest symetryczna względem osi y-ów.

5.Podaj definicję ciągu liczbowego.

Jeżeli wyrazami ciągu są liczby, to taki ciąg nazywamy liczbowym.

Oto kilka przykładów ciągów:

(1,2,3,4,5...)
(2,4,6,8,16,...)

Jak widać ciąg stanowią kolejno (kolejność jest tutaj istotna) ułożone liczby według jakiegoś
schematu. Schemat ten wyrażamy zwykle za pomocą wzoru.
Ciągiem liczbowym nazywamy funkcję a : N → R odwzorowującą zbiór liczb naturalnych N w zbiór
liczb rzeczywistych R i oznaczamy przez {an}. Używamy zapisu an = a(n). Ciąg {an} można też
zapisywać w postaci a1, a2, a3, ..., an, ... Liczbę an nazywamy n-tym wyrazem ciągu {an}.

6.Podaj definicję granicy ciągu liczbowego.

Granica ciągu - to liczba do której dążą kolejne wyrazy ciągu.

7.Podaj definicję granicy funkcji.

musimy ustalić do jakiej wartości dąży funkcja f(x), wraz z tym jak x dąży do liczby x0.
Szukana wartość jest granicą funkcji f(x) w punkcie x0.

Jeśli funkcja f(x) w punkcie x0 ma granicę g, to piszemy

limx→x0f(x)=g

Inne sformułowanie definicji Heinego:

Jeśli dla dowolnego ciągu (xn) zbieżnego do x0 (zarówno z lewej jak i z prawej strony),

wartości (f(xn)) zbiegają do liczby g, to g jest granicą funkcji f(x) w punkcie x0.

8.Podaj definicję pochodnej funkcji.

Załóżmy, że mamy daną funkcję f(x) oraz argument x0, w otoczeniu którego funkcja f(x) jest

określona.
Pochodną funkcji f(x) w punkcie x0 oznaczamy symbolem:
f′(x0)

i definiujemy jako granicę:

f′(x0)=limx→x0f(x)−f(x0)x−x0

9.Podaj twierdzenia o pochodnej sumy, różnicy, iloczynu i ilorazu funkcji.

Pochodna sumy funkcji.

Jeżeli obie funkcje f(x) i g(x) są różniczkowalne, to pochodną sumy tych funkcji obliczamy według

wzoru:

Pochodna różnicy funkcji.

Pochodna iloczynu funkcji.

Jeżeli obie funkcje f(x) i g(x) są różniczkowalne, to pochodną iloczynu tych funkcji obliczamy według

wzoru: Szczególnym przypadkiem tego wzoru jest

sytuacja, w której jedna z funkcji jest liczbą stałą. Mamy wówczas wzór:

Pochodna ilorazu funkcji.

Jeżeli obie funkcje f(x) i g(x) są różniczkowalne, to pochodną ilorazu tych funkcji obliczamy według

wzoru:

10.Podaj twierdzenie o pochodnej funkcji złożonej.

Pochodna funkcji złożonej jest równa iloczynowi pochodnej funkcji zewnętrznej i pochodnej funkcji
wewnętrznej.

Jeżeli obie funkcje f(x) i g(x) są różniczkowalne, to pochodną złożenia tych funkcji obliczamy według
wzoru:

(f(g(x)))′=g′(x)⋅f′(g(x))

11.Podaj definicję ekstremum lokalnego.

Ekstremum w analizie matematycznej jest to wielkość maksymalna lub minimalna wartości funkcji.

12.Podaj warunek konieczny istnienia ekstremum funkcji różniczkowalnej.

 Zerowanie się pochodnej jest warunkiem koniecznym istnienia ekstremum lokalnego dla funkcji
różniczkowalnej, ale nie jest warunkiem wystarczającym. Uwaga! Jeśli funkcja jest różniczkowalna w
punkcie i , to funkcja ta nie ma w tym punkcie ekstremum.

13.Podaj warunek dostateczny istnienia ekstremum funkcji dwukrotnie różniczkowalnej.

Warunki wystarczające istnienia ekstremum

Załóżmy, że w pewnym otoczeniu punktu   funkcja   posiada pochodną skończoną  :

 1. Jeżeli w tym otoczeniu   na lewo od   wartości pochodnej funkcji są dodatnie, a na prawo
od   ujemne – wtedy funkcja przyjmuje maksimum w punkcie 

2. Jeżeli w tym otoczeniu   na lewo od   wartości pochodnej funkcji są ujemne, a na prawo
od   dodatnie – wtedy funkcja przyjmuje minimum w punkcie 

Jeżeli funkcja jest dwukrotnie różniczkowalna w punkcie x o, to pochodne mieszane

      w tym punkcie są równe.

14.Podaj definicję całki nieoznaczonej.

Całką nieoznaczoną nazywamy rodzinę funkcji pierwotnych funkcji   przedstawioną w

postaci  . Oznaczamy ją jako:

15.Podaj definicję całki oznaczonej.

Jeżeli F(x) jest funkcją pierwotną funkcji f(x) ciągłej w danym przedziale <x 1;x2>, to różnicę funkcji
pierwotnych F(x2) i F(x1) nazywamy całką oznaczoną dla funkcji f od x1 do x2.

16.Wyprowadź wzór na pole kola o promieniu r>0 przy pomocy całki.?

17.Podaj twierdzenie o całkowaniu przez podstawienie.?

Całkowanie przez podstawianie

Jeżeli funkcję f(x) można zapisać w postaci:

f(x)=g(h(x))⋅h′(x)

gdzie funkcja h(x) ma ciągłą pochodną, to wówczas:

∫f(x) dx=∫g(t) dt

ponieważ:

∫f(x) dx=∫g(h(x))⋅h′(x) dx=

=∣teraz wykonujemy podstawienie:

t=h(x)

dt=h′(x) dx∣=

=∫g(t) dt

Całkowanie przez podstawienie stosujemy, gdy wśród funkcji podcałkowej potrafimy wyodrębnić
pewną funkcję i jej pochodną.

18.Podaj wzór na całkowanie przez części.

Jeżeli funcje f i g mają ciągłe pochodne, to:

∫f(x)⋅g′(x) dx=f(x)⋅g(x)−∫f′(x)⋅g(x) dx

lub

∫f′(x)⋅g(x) dx=f(x)⋅g(x)−∫f(x)⋅g′(x) dx

19.Podaj wzór rekurencyjny na całkę…?

20.Podaj definicję pochodnej cząstkowej funkcji dwóch zmiennych.?

Funkcją dwóch zmiennych z=f(x,y) będziemy nazywać przyporządkowanie parze liczb

rzeczywistych (x,y) dokładnie jednej liczby rzeczywistej z. Zatem dziedziną funkcji f(x,y) będzie
zbiór D⊂R×R taki, że dla dowolnej pary (x,y)∈D istnieje z=f(x,y). Dziedzinę można przedstawiać jako
pewien obszar na płaszczyźnie XY.

21. Podaj definicje ekstremum lokalnego funkcji dwóch zmiennych.?[

Jeżeli pochodna zmienia się z ujemnej na dodatnią, to mamy minimum, a jeśli z dodatniej na
ujemną, to mamy maksimum. Jeżeli pochodna nie zmienia znaku, to nie mamy ekstremum.

22.Podaj warunek konieczny istnienia ekstremum lokalnego funkcji dwóch zmiennych.

Podobnie, jak w przypadku funkcji jednej zmiennej, funkcja dwóch zmiennych może mieć
ekstremum tylko w takim punkcie, w którym zerują się obie jej podobne cząstkowe (o ile w tym
punkcie istnieją).

Jeżeli funkcja   jest różniczkowalna w punkcie   i ma  w nim ekstremum lokalne, to

23.Podaj warunek dostateczny istnienia ekstremum lokalnego funkcji dwóch zmiennych.

Jeżeli   jest punktem stacjonarnym funkcji   oraz

to funkcja   ma w
punkcie   ekstremum lokalne, a ponadto jeśli:

1.   i  , to   ma maksimum lokalne,

2.   i  , to   ma minimum lokalne.

24.Podaj definicję sumy macierzy.

Suma jednej lub więcej macierzy jest sumą elementów, które mają tę samą pozycję w macierzy i
mają tę samą kolejność.

25.Podaj definicję iloczynu dwóch macierzy.

Jeżeli mnożymy macierz przez liczbę a, to każdy element tej macierzy mnożymy przez liczbę a. Jeżeli
mnożymy macierz A przez macierz B, to każdy wiersz macierzy A mnożymy przez każdą kolumnę
macierzy B.

26.Podaj definicję wyznacznika macierzy kwadratowych 2 i 3 stopnia.

Wyznacznik macierzy stopnia 2 liczy się bardzo łatwo i szybko, wystarczy wymnożyć elementy
macierzy stojące na przekątnych, a potem odjąć od siebie tak otrzymane iloczyny.

Ogólny wzór na wyznacznik stopnia trzeciego jest taki:

Po wykonaniu tych wszystkich działań otrzymujemy,  że wyznacznik macierzy A jest rowny:

(zapisuje dwa pierwsze wiersze pod macierza, dodaje iloczyny liczb na przekątnych (+), i od tego
odejmuje iloczyny liczb na przekątnych (-). REGULA SARRUSA)

27.Podaj definicję układu Cramera i wzory.

Układem Cramera nazywamy taki układ równań, którego wyznacznik jest różny od 0 (tzn.
macierz A  układu jest nieosobliwa).
Układ równań liniowych, w którym   (liczba równań jest równa liczbie niewiadomych)
oraz   nazywa się układem Cramera lub układem cramerowskim.

28.Podaj definicję macierzy odwrotnej.

Macierz odwrotna A-1 macierzy A to taka macierz, której iloczyn A⋅A-1 jest równy macierzy

jednostkowej I. Wyznaczenie macierzy odwrotnej macierzy A jest możliwe jedynie wtedy, gdy
wyznacznik owej macierzy jest różny od zera.

29.Podaj definicję macierzy układu równań liniowych.

1.Układ ma 1 rozwiązanie (kiedy rząd macierzy głównej = rząd macierzy uzupełnionej = liczba
niewiadomych w układzie:  )

2. Układ ma nieskończenie wiele rozwiązań (kiedy rząd macierzy głównej = rząd macierzy
uzupełnionej i jest mniejszy od liczby niewiadomych w układzie )

3.Układ nie ma rozwiązań (kiedy rząd macierzy głównej nie jest równy rzędowi macierzy
uzupełnionej)Macierz uzupełniona to macierz główna z dodaną kolumną wyrazów wolnych.

30.Co to znaczy, że macierz A jest nieosobliwa. Czy taka macierz jest odwracalna? Uzasadnij
odpowiedź.

Macierzą nieosobliwą nazywamy macierz kwadratową, której wyznacznik jest różny od zera.

Macierzą osobliwą nazywamy macierz, której wyznacznik jest równy zeru.

Macierze nieosobliwe to macierze odwracalne a zatem takie, do których jesteśmy w stanie

wyznaczyć macierz odwrotną.