Professional Documents
Culture Documents
رایانش ابری ( )Cloud Computingمدل رایانشی است بر پای ٔه شبکههای رایانهای مانند اینترنت که
الگویی تازه برای عرضه ،مصرف و تحویل خدمات رایانشی (که شامل زیرساخت ،نرمافزار ،بستر ،و
سایر منابع رایانشی میباشد) را با به کارگیری شبکه ارائه میکند.
«رایانش ابری» از ترکیب دو کلمه رایانش و ابر ایجاد شده است .ابر در اینجا استعاره از شبکه یا
شبکهای از شبکههای وسیع مانند اینترنت است که کاربر معمولی از پشت صحنه و آنچه در پی آن
اتفاق میافتد اطالع دقیقی ندارد (مانند داخل ابر) در نمودارهای شبکههای رایانهای نیز از شکل ابر
برای نشان دادن شبک ٔه اینترنت استفاده میشود .دلیل تشبیه اینترنت به ابر در این است که اینترنت
همچون ابر جزئیات فنیاش را از دید کاربران پنهان میسازد و الیهای از انتزاع را بین این جزئیات فنی و
کاربران به وجود میآورد .به عنوان مثال آنچه یک ارائهدهند ٔه خدمات نرمافزاری رایانش ابری ارائه
میکند ،یا به عبارتی برنامههای کاربردی تجاری آنالین است که از طریق مرورگر وب یا نرمافزارهای
دیگر به کاربران ارائه میشود .نرمافزارهای کاربردی و اطالعات ،روی سرورها ذخیره میگردند و
براساس تقاضا در اختیار کاربران قرار میگیرد .جزئیات از دید کاربر مخفی میمانند و کاربران نیازی به
آشنایی یا کنترل در مورد فناوری زیرساخت ابری که از آن استفاده میکنند ندارند.
رایانش ترجمه کلمه " "Computingاست که در بعضی متون به جای رایانش از محاسبات و پردازش
استفاده شده است .البته محاسبات و پردازش معادل کاملی از این کلمه نیست .زیرا بر اساس تعریف
واژه نامههای معتبر مانند آکسفورد ،النگمن این واژه به معنای استفاده از رایانه و عملیات رایانهها یا
اموری است که یک رایانه انجام میدهد و محاسبه و پردازش تنها یکی از این امور است
به همین ترتیب مدارک و فایلها را در هارد دیسک یا صفحه سخت خود ذخیره میکند ،امکان ایجاد
ارتباط میان افراد را فراهم میآورد که این امور چیزی بیش از یک محاسبه و پردازش صرف است .به
عالوه در معنای علوم رایانه معادلهای دیگری برای کلمات «محاسبه» و «پردازش» وجود دارند ،مانند”
”calculationو” ،” processingکه عدم تمایز این کلمات با یکدیگر میتواند منشاء اشتباه در درک این
مفاهیم شود
رایانش ابری راهکارهایی برای ارائ ٔه خدمات فناوری اطالعات به شیوههای مشابه با صنایع
همگانی (آب ،برق ،تلفن و )...پیشنهاد میکند .این بدین معنی است که دسترسی به
منابع فناوری اطالعات در زمان تقاضا و بر اساس میزان تقاضای کاربر به گونهای انعطافپذیر و
مقیاسپذیر از راه اینترنت به کاربر تحویل داده میشود .همانطور که کاربر تنها هزینه برق یا
آب مصرفی خود را میپردازد .در صورت استفاده از رایانش ابری نیز کاربر تنها هزینه خدمات
ر ایانشی مورد استفاده خود (اگر هزینه از کاربر دریافت شود) را پرداخت خواهد کرد.
رایانش ابری را گروهی تغییر الگووارهای میدانند که دنبالهروی تغییری است که در اوایل دهه
۱۹۸۰از مدل رایانه بزرگ به مدل کارخواه-کارساز صورت گرفت.
تعریف
با پیشرفت فناوری اطالعات نیاز به انجام کارهای محاسباتی در همه جا و همه زمان به وجود
آمده است .همچنین نیاز به این هست که افراد بتوانند کارهای محاسباتی سنگین خود را
بدون داشتن سختافزارها و نرمافزارهای گران ،از طریق خدماتی انجام دهند .رایانش ابری
آخرین پاسخ فناوری به این نیازها بوده است .از آنجا که اکنون این فناوری دوران طفولیت خود
را میگذراند ،هنوز تعریف استاندارد علمی که مورد قبول عام باشد برای آن ارائه نشده است
اما بیشتر صاحبنظران بر روی قسمتهایی از تعریف این پدیده هم رای هستند .مؤسسه ملی
فناوری و استانداردها ( )NISTرایانش ابری را اینگونه تعریف میکند:
«رایانش ابری مدلی است برای فراهم کردن دسترسی آسان بر اساس تقاضای کاربر از
طریق شبکه به مجموعهای از منابع رایانشی قابل تغییر و پیکربندی (مثل :شبکهها ،سرورها،
فضای ذخیرهسازی ،برنامههای کاربردی و سرویسها) که این دسترسی بتواند با کمترین نیاز
به مدیریت منابع و یا نیاز به دخالت مستقیم فراهمکننده سرویس به سرعت فراهم شده یا
آزاد (رها) گردد .این مدل رایانش ابری از ۵مشخصه (ویژگی) اصلی ۳ ،مدل خدماتی و ۴مدل
گسترش (استقرار یا )deploymentتشکیل شده است».
عموماً مصرفکنندههای رایانش ابری مالک زیر ساخت فیزیکی ابر نیستند ،بلکه برای اجتناب
از هزینه سرمایهای ،آن را از عرضهکنندگان شخص ثالث اجاره میکنند .آنها منابع را در قالب
سرویس مصرف میکنند و تنها بهای منابعی که به کار میبرند را میپردازند .بسیاری از
سرویسهای رایانش ابری ارائه شده ،با به کار گیری مدل رایانش همگانی امکان مصرف این
سرویسها را به گونهای مشابه با صنایع همگانی (مانند برق) فراهم میسازند .این در حالی
است که سایر گونههای عرضهکننده بر مبنای اشتراک ،سرویسهای خود را عرضه میکنند.
به اشتراک گذاردن قدرت رایانشی «مصرف شدنی و ناملموس» میان چند مستأجر میتواند
باعث بهبود نرخ بهرهوری شود؛ زیرا با این شیوه دیگر کارسازها (سرور) بدون دلیل بیکار
نمیمانند (که سبب میشود هزینهها به میزان قابل توجهی کاهش یابند در عین حال که
سرعت تولید و توسعه برنامههای کاربردی افزایش مییابد) .یک اثر جانبی این شیوه این
است که رایانهها به میزان بیشتری مورد استفاده قرار میگیرند زیرا مشتریان رایانش ابری
نیازی به محاسبه و تعیین حداکثری برای بار حداکثر ( )Peak Loadخود ندارند.